Dat is geen uniek verhaal, nog niet zo lang geleden hebben ze een Japanner gevonden die nog bezig was aan de tweede wereldoorlog...
Maar het zegt iets over de oorlog...
Zeker in het geval van die twee Vietnamezen.
Hoe groot moet de schrik zijn, om diep het woud in te vluchten, en nooit meer terug te gaan kijken naar je huis ?
Oorlog, iedere oorlog is gekkenspel.
Ik ken geen enkele reden die oorlog rechtvaardig maakt.
Zelfs niet de oorlogen die dienen om "vrede" te brengen... Kijk naar Irak, kijk naar Afghanistan, hoe de opgelegde vrede daar heerst... Bomaanslagen, halve revolten en noem maar op.
Neem nu Irak, dat is ook een land waarin er eigenlijk twee gemeenschappen leven (eigenlijk zijn het er nog meer, als je ook het probleem van de Koerden er bij neemt, maar ik heb het over de Soennieten en Sjiieten, twee onderafdelingen van de Islam...
Je kunt de situatie ginder vergelijken met de oorlogen die wij hier enkele eeuwen terug hadden tussen katholieken en protestanten, of... om je niet te laten denken dat wij nu al beschaafder zijn... de oorlog tussen protestanten en katholieken in het Ierse Dublin...
Ik heb het al gezegd, ik ben ook gelovig, en vind geloof een goede manier om leefregels op te leggen aan een maatschappij, waarmee ik niet zeg dat andere manieren niet goed zouden zijn, maar het vervelende is dat religie's een leiding hebben, en dat leiding veelal gelijk staat en macht en macht aan machtsmisbruik. Religie zou moeten beperkt zijn als regel, zonder dat er leiders zijn... Maar dit lijkt helaas niet mogelijk bij het mensDOM...
Je kunt net hetzelfde zeggen van de naties... Iedere natie is een kunstmatig iets, in stand gehouden door de mensen die de macht beheren, ook in wat men democratie pleegt te noemen, houdt men vast aan de grenzen van de natie, die in feite een volkomen kunstmatig iets is. Zeg me nu niet dat een taal een grens heeft, want ook dat is kunstmatig gegroeid. In een ver verleden kwam je niet van Nederlandssprekenden plots bij Franssprekenden terecht, nee, je had een overgangsgebied, waar ze niet echt meer Nederlands spraken. Er was altijd wel een plaats waar het ene domineerde boven het andere, maar dat was dus niet echt een grens te noemen. Het is pas door wetgevingen, beleid, taal van de kerk, en vooral de taal van het onderwijs, dat er afscheiding kwam, en we nu dus echt bijna een lijn kunnen trekken door het taalgebruik te bekijken.
Maar ook dat hoeft geen "grens" te zijn... Je hoeft je echt niet af te zonderen van je buur, omdat hij een andere taal spreekt... We zien dat daar veelal de partijen eigenlijk weer wat terugvallen naar een soort mengtaal, een taal waarbij ze elkaar begrijpen.
Grenzen zijn zuiver politiek.
En dat zegt al genoeg.
Ook de grenzen tussen godsdiensten zijn dus niet echt grenzen, tenzij de machthebbers van die kerken de anderen verketteren en veroordelen en het als een plicht noemen dat de anderen moeten worden uitgeroeid...
Misdadig, ik heb er geen ander woord voor.
Om het even welke godsdienst, welke bewindvoerders van naties of religies daartoe aanzetten.
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten