Hierboven zie je - in al zijn glorie - het woord van het jaar prijken...
Hoewel ik leef, droom en drink van taal, ben ik niet gelukkig met dit woord. het klinkt niet alleen lelijk, het heeft ook een bizarre betekenis.
Het betekent immers het slaan, of aantikken met het mannelijk geslachtsdeel tegen een ander iets, met de bedoeling zichzelf of een ander op te winden.
Tot daar de uitleg.
Moesten we nodig een woord voor hebben, want het rondslaan met het mannelijke lid is in. Waar je ook kijkt, overal zie je macho's rondlullen (heel iets anders dan rondlummelen). Vroeger deden ze het zonder er een woord voor te hebben, nu zijn ze heel bewust aan het swaffelen.
djudedjudedju
Als vast onderdeel bij het vozen, vrijen,de liefde bedrijven, cohabiteren, aan Venus offeren, bonzen, neuken, pompen, rollebollen, seksen, een nummertje maken, een punt zetten, de bijslaap uitoefenen, bedvogelen, bibberen, dreutelen, emmeren, flensen, fleppen, ketsen, knarren, palen, rampetampen, soppen, vogelen,wippen, van bil gaan; figuurzagen,het doen,poepen gaat men nu als voorspel op het voorspel eerst even staan swaffelen... 't Is maar dat je het weet, dat je mee bent, in zijt, de trend volgt, anders sla je maar een belabberd figuur (een belebberd kan ook in die context).
Je mag het immers niet dromen dat je bij het beoefenen van deze edele sport (vooral buitenhuis) een steek laat vallen, en niet de volledige kama soetra aangevuld met het swaffelen kunt demonstreren.
Als ik dat woord las en de bijhorende uitleg (zonder dat zou ik nooit geraden hebben wat het zou kunnen zijn) er bij kreeg, dacht ik: Waar het hart van vol is...loopt de mond van over (lees pen).
Ik heb het al enkele keren gezegd dat het wel lijkt of alles tegenwoordig over dat onderwerp gaat. Ga eens de krantenwinkel binnen, en bekijk de kranten en weekbladen, en tel eens hoe dikwijls je met seksueel beladen covers staat ? Men heeft de liefde gecommersialiseerd, en van de liefde een seksobject gemaakt. Het "gaarne zien" heeft niets meer van binding met het vozen ! Het is alleen nog een kwestie van lichamelijke bevrediging. Al de rest is ambetant gezeik.
De mens devalueert zijn eigen lichaam (en geest!) tot een lustobject.
Een goedkope vorm van lust.
Dus schat hij (zij) ook zichzelf niet in als waardevol, maar als een speeltje. Een hebbeding, een leuke gadget, na eenmalig gebruik weg te werpen.
Dat swaffelen is er een uiting van. Men moet zichzelf en de ander opzwepen om zo nodig het maximum van genot te puren uit die vluchtige gebeurtenis.
Ze weten niet wat ze missen. Het is geen wonder dat ze geen eerbied meer hebben voor hun partner, als ze zelfs zichzelf verlagen. Liefde is een werkwoord. En seks is een belangrijk onderdeel in dat werk, maar geen hoofdzaak. Liefde begint veelal met een verliefdheid, en verliefdheid is een lichamelijk gebonden iets, maar die verliefdheid moet dan uitgroeien tot Liefde. Daarbij hoeft de verliefdheid niet te verdwijnen, maar binnen de Liefde is het gebonden aan één persoon. Het beleven van seks is veel eer gericht op het plezieren van de partner dan op het eigen plezier. Het moet een samengaan zijn, een samensmelten in bijna letterlijke betekenis.
Er is niets mis mee er deugd van te hebben, het is wel verkeerd het alleen om de deugd te doen en her en der rond te flaneren en van de ene op de andere te kruipen.
Liefde is ook een vol iets, het vult je leven totaal. Je stelt bijna alles in je leven binnen de Liefde. Je gaat niet op reis, je denkt dat het wel leuk zou zijn om samen daar naar toe te gaan, alles wordt een gemeenschapproject.
Lees eens goed het woord: gemeen schap... Iets wat je deelt met de ander.
Vandaag is het weer een drukke dag. het is eigenlijk een drukke week ! Gisteren was het al vroeg dag, want Veerle had de vroege, dus moesten wij de kinderen wekken en op de bus zetten. Vandaag idem, maar bovendien moet ik nog naar Grotenberge rijden om Ewoud op te halen die zijn laatste examen heeft gedaan. Morgen heeft Veerle de vroege. Donderdag moeten we nog iets vroeger op, wan Ewoud wordt hier om 7 uur afgezet en blijft hier tot 's avonds zijn vader hem weer komt oppikken. Vrijdag gaan we naar de boekenbeurs en zo mogelijk ook naar tanteke (dan zal er voor een keer geen blog zijn)... Nogal een geluk dat grootouders veel tijd hebben he...
tot de volgende ?
dinsdag, december 16, 2008
maandag, december 15, 2008
Krom (ge)recht...
Leuk hé, je dochter is vermoord, en de moordenaar kon bijna zo maar het gevang uit wandelen door een procedurefout...
Procedurefout !
Wij kunnen niet meer spreken van gerecht als een procedure boven de rechtvaardigheid uit kan groeien !
En in ons bestel is dat jammer genoeg voortdurend het geval ! Wij zien telkens weer dat schuldigen vrij weg wandelen, op basis van allerlei achterdeurtjes in de wet.
Dat kan toch niet ?
Dat is toch geen gerecht !
Dat is je reinste onrecht !
Dat is alleen goed voor de advocatuur en voor de mis-dadiger!
Ik heb al ooit wel eens verteld dat ik een ervaring heb van 25 jaar rechter in een arbeidsrechtbank. Ook daar stelden wij soms van die absurde zaken vast, waar niet de schuld primeerde, maar de procedure waarop het aangeklaagd werd.
Ieder weldenkend mens weet dat dit niet rechtvaardig, niet eerlijk, niet juist is, maar het lijkt op den duur wel of ons ganse rechtsbestel in de eerste plaats gemaakt is rond een "procedureslag", of in gewone mensentaal: een zoektocht naar achterdeurtjes.
En op den duur heb je de stellige indruk dat er meer achterdeurtjes zijn dan er nog recht is !
Is het niet hoog tijd dat men eens heel ons strafrecht, of nog liever, heel ons recht, weer eens herschrijft, met als eerste vermelding dat de feiten boven alle procedures primeren, en dat procedures geen invloed kunnen en mogen hebben op de rechtsgang. Geen verjaring meer, geen discussies over de datum van betekening, geen geschillen over de vorm van de betekening en noem maar op...
Wij gaan wel veel minder advocaten nodig hebben, maar we zullen een veel beter gevoel hebben dat fouten daadwerkelijk bestraft worden.
Maar ja... Ik droom alleen maar... Zolang er zoveel advocaten een nevenjobke hebben als parlementair, of senator of een ander politiek mandaat, zullen zij toch niet zelf hun eigen, zo complex mogelijk gemaakte wetboekje gaan vereenvoudigen zeker ! Het ware tegen hun eigen boterham in !
Je kunt net zo goed voorleggen aan een groep mensen of zij akkoord gaan met een vermindering van hun inkomen...
Bovendien is het zo dat er voor die parlementairen en senatoren zelf, geen achterdeur in de wet is gemaakt, maar een tweede voordeur om buiten te wandelen: de parlementaire onschendbaarheid. Je kunt dat alleen ontnomen worden als je én in de oppositie zit, én heel slecht in de markt ligt bij je collegae parlementairen... Als je als parlementair smeert, smeer je best ook wat op de boterham van je buren parlementairen, dat is je beste paraplu. Dan mag je liegen, dan mag je duidelijk verkeerd zijn, de meerderheid prefereert je te geloven... Parlementaire paraplu blijft wijdopen staan.
Als ik steel, dan ben ik een dief ! Niet hier ! Ik ben alleen een dief als ik veroordeeld wordt ! Als ik door allerlei juridische truukjes de zaak lang genoeg kan uitgesteld krijgen, dan verjaart het, en ben ik plots geen dief meer. Er zijn er zelfs die dan nog vereremerkt worden, want: zij zijn immers niet schuldig !
Waar zijn we mee bezig ! Als je het zo op papier zet, dan lijkt het plots onmogelijk dat zoiets echt zou kunnen, maar we weten allemaal dat het hele dagen gebeurt, en dat er inderdaad ook nog van die sjamfoeters vereremerkt worden is ook een feit... Ik kan ze alleen zelfs niet noemen, of ik zou beticht worden voor eerroof, ze zijn immers niet veroordeeld, dus onschuldig !
djudedjudedjudedju
een mens zou leren vloeken als hij dat steeds weer en weer ziet gebeuren. We hebben hier ooit een moordenaar gehad die vrijgesproken werd door gebrek aan bewijs. Enige tijd later zag die man een mogelijkheid om door een juridische kunstgreep geld te verdienen, en hij bekende de moord, hij kon toch niet meer veroordeeld worden voor zaken waarvoor hij eerder vrijgesproken was. Dientengevolge kon hij ook nog eens geld bij krijgen voor zijn mis-daad... (Echt waar !)
Weet je, als ik dat allemaal zie, dan zou ik de revolutie willen prediken ! Niet een bloedige, maar een revolutie van verontwaardiging ! Een revolutie in de rechtspraak, een eis om over de feiten te gaan en niet over al de à cotéetjes die de letter van de wetgeving je biedt !
Alleen de misdadiger heeft baat bij een dergelijke wetgeving, en dat kan toch niet echt de bedoeling zijn ? Of toch ?
Veronique'kske zal weer zeggen dat ik een zwartkijker ben, maar ik hou het er op dat de wetgever zich met alles, handen en tanden, zal vastklemmen aan een wetgeving die gebaseerd is op achterdeuren, kunstgrepen en klooien ! Dat ze er alles op alles zullen op zetten om niet te moeten overgaan tot een rechtvaardig systeem, want daar kun je niets mee doen ! Daar kun je niet mee foefelen, bronselen, tricheren, bedriegen, verlakken, verprutsen en ga zo maar door !
En dat zou ook gekonkel kunnen tegenhouden.
En zonder gekonkel...
geen politiek??????????????????????????????????
En dat allemaal op 10 dagen van Kerstmis... het feest van de vrede, het feest dat bijna een voortijdig einde bracht aan de eerste wereldoorlog. (Echt waar: op sommige plaatsen duurde het meer dan twee weken vooraleer de soldaten terug wilden komen in hun eigen stellingen en het schieten en moorden wilden hervatten ! Er was bijna sprake van een gelukte revolutie in Vrede !)
Waar is er nu nog echt vrede in het hart van de mens ?
Ik durf het zelfs niet eens te hebben over de oorlogen, revoluties, opstanden, guerillas en dergelijke, ik heb het over jou en mijn hart...
Laat ons niet kijken en ons wegstoppen achter die grote oorlogsevenementen om te zwijgen over de vrede die wij zelf kunnen maken. Een beetje in het principe van: Als iedereen voor zijn deur kuist is heel de straat schoon...
Laat ons zelf eens proberen om alle hekel en alle verbittering en alle wrangheid op zij te zetten, van af nu tot na nieuwjaar... en als je het aan kunt, ook nog verder. Maar we beginnen voorzichtig. We gaan gewoon eens vriendelijk zijn voor elkaar, goeden dag zeggen, eens helpen die zware pak te dragen, ook bij degenen aan wie je een hekel hebt, ook al ben je van mening dat het zijn (haar) schuld is... Wij zetten de eerste stap naar vrede, al is het maar in ons hart alleen. En laten wij hopen dat een glimlach, een vriendelijk woord besmettelijk zijn.
Laten wij eens met zijn allen tegen iedereen goede dag zeggen, met een brede glimlach.
Wedden dat die donkere dagen plots veel lichter zullen blijken?
tot de volgende ?
Procedurefout !
Wij kunnen niet meer spreken van gerecht als een procedure boven de rechtvaardigheid uit kan groeien !
En in ons bestel is dat jammer genoeg voortdurend het geval ! Wij zien telkens weer dat schuldigen vrij weg wandelen, op basis van allerlei achterdeurtjes in de wet.
Dat kan toch niet ?
Dat is toch geen gerecht !
Dat is je reinste onrecht !
Dat is alleen goed voor de advocatuur en voor de mis-dadiger!
Ik heb al ooit wel eens verteld dat ik een ervaring heb van 25 jaar rechter in een arbeidsrechtbank. Ook daar stelden wij soms van die absurde zaken vast, waar niet de schuld primeerde, maar de procedure waarop het aangeklaagd werd.
Ieder weldenkend mens weet dat dit niet rechtvaardig, niet eerlijk, niet juist is, maar het lijkt op den duur wel of ons ganse rechtsbestel in de eerste plaats gemaakt is rond een "procedureslag", of in gewone mensentaal: een zoektocht naar achterdeurtjes.
En op den duur heb je de stellige indruk dat er meer achterdeurtjes zijn dan er nog recht is !
Is het niet hoog tijd dat men eens heel ons strafrecht, of nog liever, heel ons recht, weer eens herschrijft, met als eerste vermelding dat de feiten boven alle procedures primeren, en dat procedures geen invloed kunnen en mogen hebben op de rechtsgang. Geen verjaring meer, geen discussies over de datum van betekening, geen geschillen over de vorm van de betekening en noem maar op...
Wij gaan wel veel minder advocaten nodig hebben, maar we zullen een veel beter gevoel hebben dat fouten daadwerkelijk bestraft worden.
Maar ja... Ik droom alleen maar... Zolang er zoveel advocaten een nevenjobke hebben als parlementair, of senator of een ander politiek mandaat, zullen zij toch niet zelf hun eigen, zo complex mogelijk gemaakte wetboekje gaan vereenvoudigen zeker ! Het ware tegen hun eigen boterham in !
Je kunt net zo goed voorleggen aan een groep mensen of zij akkoord gaan met een vermindering van hun inkomen...
Bovendien is het zo dat er voor die parlementairen en senatoren zelf, geen achterdeur in de wet is gemaakt, maar een tweede voordeur om buiten te wandelen: de parlementaire onschendbaarheid. Je kunt dat alleen ontnomen worden als je én in de oppositie zit, én heel slecht in de markt ligt bij je collegae parlementairen... Als je als parlementair smeert, smeer je best ook wat op de boterham van je buren parlementairen, dat is je beste paraplu. Dan mag je liegen, dan mag je duidelijk verkeerd zijn, de meerderheid prefereert je te geloven... Parlementaire paraplu blijft wijdopen staan.
Als ik steel, dan ben ik een dief ! Niet hier ! Ik ben alleen een dief als ik veroordeeld wordt ! Als ik door allerlei juridische truukjes de zaak lang genoeg kan uitgesteld krijgen, dan verjaart het, en ben ik plots geen dief meer. Er zijn er zelfs die dan nog vereremerkt worden, want: zij zijn immers niet schuldig !
Waar zijn we mee bezig ! Als je het zo op papier zet, dan lijkt het plots onmogelijk dat zoiets echt zou kunnen, maar we weten allemaal dat het hele dagen gebeurt, en dat er inderdaad ook nog van die sjamfoeters vereremerkt worden is ook een feit... Ik kan ze alleen zelfs niet noemen, of ik zou beticht worden voor eerroof, ze zijn immers niet veroordeeld, dus onschuldig !
djudedjudedjudedju
een mens zou leren vloeken als hij dat steeds weer en weer ziet gebeuren. We hebben hier ooit een moordenaar gehad die vrijgesproken werd door gebrek aan bewijs. Enige tijd later zag die man een mogelijkheid om door een juridische kunstgreep geld te verdienen, en hij bekende de moord, hij kon toch niet meer veroordeeld worden voor zaken waarvoor hij eerder vrijgesproken was. Dientengevolge kon hij ook nog eens geld bij krijgen voor zijn mis-daad... (Echt waar !)
Weet je, als ik dat allemaal zie, dan zou ik de revolutie willen prediken ! Niet een bloedige, maar een revolutie van verontwaardiging ! Een revolutie in de rechtspraak, een eis om over de feiten te gaan en niet over al de à cotéetjes die de letter van de wetgeving je biedt !
Alleen de misdadiger heeft baat bij een dergelijke wetgeving, en dat kan toch niet echt de bedoeling zijn ? Of toch ?
Veronique'kske zal weer zeggen dat ik een zwartkijker ben, maar ik hou het er op dat de wetgever zich met alles, handen en tanden, zal vastklemmen aan een wetgeving die gebaseerd is op achterdeuren, kunstgrepen en klooien ! Dat ze er alles op alles zullen op zetten om niet te moeten overgaan tot een rechtvaardig systeem, want daar kun je niets mee doen ! Daar kun je niet mee foefelen, bronselen, tricheren, bedriegen, verlakken, verprutsen en ga zo maar door !
En dat zou ook gekonkel kunnen tegenhouden.
En zonder gekonkel...
geen politiek??????????????????????????????????
En dat allemaal op 10 dagen van Kerstmis... het feest van de vrede, het feest dat bijna een voortijdig einde bracht aan de eerste wereldoorlog. (Echt waar: op sommige plaatsen duurde het meer dan twee weken vooraleer de soldaten terug wilden komen in hun eigen stellingen en het schieten en moorden wilden hervatten ! Er was bijna sprake van een gelukte revolutie in Vrede !)
Waar is er nu nog echt vrede in het hart van de mens ?
Ik durf het zelfs niet eens te hebben over de oorlogen, revoluties, opstanden, guerillas en dergelijke, ik heb het over jou en mijn hart...
Laat ons niet kijken en ons wegstoppen achter die grote oorlogsevenementen om te zwijgen over de vrede die wij zelf kunnen maken. Een beetje in het principe van: Als iedereen voor zijn deur kuist is heel de straat schoon...
Laat ons zelf eens proberen om alle hekel en alle verbittering en alle wrangheid op zij te zetten, van af nu tot na nieuwjaar... en als je het aan kunt, ook nog verder. Maar we beginnen voorzichtig. We gaan gewoon eens vriendelijk zijn voor elkaar, goeden dag zeggen, eens helpen die zware pak te dragen, ook bij degenen aan wie je een hekel hebt, ook al ben je van mening dat het zijn (haar) schuld is... Wij zetten de eerste stap naar vrede, al is het maar in ons hart alleen. En laten wij hopen dat een glimlach, een vriendelijk woord besmettelijk zijn.
Laten wij eens met zijn allen tegen iedereen goede dag zeggen, met een brede glimlach.
Wedden dat die donkere dagen plots veel lichter zullen blijken?
tot de volgende ?
zondag, december 14, 2008
Kul of tuur
"Het achterwerk bloot voor het goede doel" "Naakt voor het goede doel"...
Ik heb enig begrip voor de mensen die fulmineren tegen de taboetijd van toen de Kerk het in onze contreien nog allemaal dicteerde, maar toch...
Ik heb zo het gevoel dat je nu moet buiten de goede bedoelingen gaan lopen om te werken aan het goede doel. Heel onze maatschappij wil ostentatief alle heilige huisjes omver werpen, ook waar het helemaal geen heilige huisjes waren.
Ik lig er niet wakker van als er her of der een kudde het plots opportuun vindt om naakt te gaan poseren voor het goede doel, maar ik vraag me wel af wat het ene met het andere te maken heeft. Oh ja, ze laten anderen betalen om naar hun bloot lijf te kijken ? Voyeurisme voor het goede doel?
Ik heb het al gezegd, ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat we alleen nog interesse hebben voor seks, choquerende dingen en geweld... oh ja, ook voor geld en macht, maar dat was er altijd al bij.
De eerste drie dingen zijn stilletjes aan in zwang gekomen, en ik vind dat het verdacht veel begint te naderen naar het "Brood en Spelen" van de oude Romeinen, de decadentie, het teloorgaan van de normen en van de cultuur.
In Antwaarpen vonden ze het zelfs nodig om in alle stadsscholen het kruis van de mijtervan sinterklaas te verbieden. Allemaal in het kader van de neutraliteit. Het zou andersdenkenden kunnen kwetsen in hun gevoelens. Ik las een open brief van een islam-politica (lijstDD) die haar verbazing uit over deze maatregel... Vorig jaar moest de kerstversiering weg uit het stadshuis van Brussel om de islam niet voor het hoofd te stoten, terwijl het notabene een islamitische arbeider was die de versiering eerst had aangebracht. In beide gevallen waren de Islambeleiders heel verbaasd over de onzin van deze maatregelen.
Blijkbaar weten veel mensen niet het verschil tussen racisme en traditie... Wij stellen speciale slachtruimten ter beschikking van de Islambelijders, zodat zij hun tradities kunnen opvolgen, en gaan de onze overboord gooien om diezelfden mensen niet voor het hoofd te stoten???? Waar zijn ze mee bezig ? Sinterklaas heeft in de huidige traditie nog maar heel weinig te maken met de Heilige Sint Nicolaas, en Kerstmis is in onze traditie gelukkig nog steeds iets meer dan alleen een vreetfestijn.
Om terug te komen op het naakt voor het goede doel, daar bewijst het feit dat een dergelijk iets aandacht trekt, al meer dan voldoende dat het iets is wat buiten onze normale levensfeer zit. Het is dus wel degelijk de bedoeling de aandacht te trekken, te choqueren.
Ik heb niets tegen naakt, in tegendeel, ik heb een opleiding als beeldhouwer gevolgd, en een van de moeilijkste en dankbaarste dingen om te leren beeldhouwen is de mens, zowel het mannelijk als het vrouwelijke lijf is een prachtig studieobject. En dan gaat het niet over het feit of het een jonge en een knappe is, een torso van een oude afgebeulde, versleten oude man biedt nog veel meer uitdaging aan de beeldhouwer dan een zachte en afgeronde lijn. Maar naakt gaan rondlopen hoort gewoonweg niet tot onze cultuur, wij voelen dat niet aan als "normaal". Kijk naar de naturisten, luister naar hun argumenten, en je hoort een verdedigende en een agressieve toon in hun argumenten, waarmee zij als het ware zelf beklemtonen dat zij iets willen doorbreken. Ook het feit dat zij dit doen in een min of meer afgesloten zone zegt iets.
Nee, het komt er weer op neer dat wij onze eigenheid steeds weer willen overboord gooien, en bewijzen dat wij niet meer vast hangen aan al die ouderwetse dingen. Wij werpen meteen ook maar al ons cultureel eigen overboord, en zetten niets in de plaats, nee, alleen tonen dat wij volkomen vrij zijn. Vrij in het niets, in het nihilisme.
Je moet echt eens op de rommelmarkt gaan rondlopen, en kijken naar oude kranten en oude tijdschriften... En maak dan eens de vergelijking op met uw dagblad van de dag van vandaag, uw tijdschrift van nu... Doe de moeite om eens te proberen dat te bekijken in stapjes in de tijd, en zie hoe we langzaam aan steeds meer en meer naar de sensatie zijn gaan neigen. En als je het zo ziet, dan kun je niet anders dan vaststellen dat het beangstigend is, we zouden die oude kranten, die oude tijdschriften niet meer kopen mochten ze nu verschijnen ! We kunnen ons niet meer voorstellen dat er dan iemand die dingen kocht ! En toch werden dan relatief meer kranten en meer tijdschriften verkocht dan nu.
In die tijd waren kranten gewoon informatief, ze hadden wel een bepaalde strekking, maar ze bleven in de eerste plaats informatief en leerrijk. Idem voor de tijdschriften, de vrouwenboekjes van toen waren vol met tips voor het huishouden en het gezin...
Nu zie je op de voorpagina artikels over die filmster die het aanpapt met die zanger, of over de zoveelste buitenechtelijke kleine van deze of gene star...Of een foto van een waterende prins, waarbij, oh genot, de prinselijke piemel op de voorpagina prijkt...
Waar is het begonnen ? Wat heeft veroorzaakt dat plots normen geen normen meer zijn? Integendeel, dat normen verkeerd lijken.
Weet je, soms heb ik weemoed naar de tijd dat men met de Hel zwaaide om ons af te schrikken. Nu is de hel blijkbaar geen of een duidelijk verkeerd argument in de opvoeding, maar men kan niet anders dan vaststellen dat we steeds minder en minder eerbied hebben voor elkaar. We gaan zelfs bloot gaan staan .
voor het goede doel.
djudedju
Men zal wel weer zeggen dat ik ouderwets ben, maar weet je, als dat ouderwets is, dan ben ik blij dat ik ouderwets ben! Dat is dan voor mij een eretitel, net zoals de "Geus" een eretitel werd voor de protestanten.
Laat mij maar mijn normen houden, ik heb dan weer iets in mijn bezit dat de meesten blijkbaar niet meer hebben...'t Zal nog waarde krijgen !
tot de volgende ?
Ik heb enig begrip voor de mensen die fulmineren tegen de taboetijd van toen de Kerk het in onze contreien nog allemaal dicteerde, maar toch...
Ik heb zo het gevoel dat je nu moet buiten de goede bedoelingen gaan lopen om te werken aan het goede doel. Heel onze maatschappij wil ostentatief alle heilige huisjes omver werpen, ook waar het helemaal geen heilige huisjes waren.
Ik lig er niet wakker van als er her of der een kudde het plots opportuun vindt om naakt te gaan poseren voor het goede doel, maar ik vraag me wel af wat het ene met het andere te maken heeft. Oh ja, ze laten anderen betalen om naar hun bloot lijf te kijken ? Voyeurisme voor het goede doel?
Ik heb het al gezegd, ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat we alleen nog interesse hebben voor seks, choquerende dingen en geweld... oh ja, ook voor geld en macht, maar dat was er altijd al bij.
De eerste drie dingen zijn stilletjes aan in zwang gekomen, en ik vind dat het verdacht veel begint te naderen naar het "Brood en Spelen" van de oude Romeinen, de decadentie, het teloorgaan van de normen en van de cultuur.
In Antwaarpen vonden ze het zelfs nodig om in alle stadsscholen het kruis van de mijtervan sinterklaas te verbieden. Allemaal in het kader van de neutraliteit. Het zou andersdenkenden kunnen kwetsen in hun gevoelens. Ik las een open brief van een islam-politica (lijstDD) die haar verbazing uit over deze maatregel... Vorig jaar moest de kerstversiering weg uit het stadshuis van Brussel om de islam niet voor het hoofd te stoten, terwijl het notabene een islamitische arbeider was die de versiering eerst had aangebracht. In beide gevallen waren de Islambeleiders heel verbaasd over de onzin van deze maatregelen.
Blijkbaar weten veel mensen niet het verschil tussen racisme en traditie... Wij stellen speciale slachtruimten ter beschikking van de Islambelijders, zodat zij hun tradities kunnen opvolgen, en gaan de onze overboord gooien om diezelfden mensen niet voor het hoofd te stoten???? Waar zijn ze mee bezig ? Sinterklaas heeft in de huidige traditie nog maar heel weinig te maken met de Heilige Sint Nicolaas, en Kerstmis is in onze traditie gelukkig nog steeds iets meer dan alleen een vreetfestijn.
Om terug te komen op het naakt voor het goede doel, daar bewijst het feit dat een dergelijk iets aandacht trekt, al meer dan voldoende dat het iets is wat buiten onze normale levensfeer zit. Het is dus wel degelijk de bedoeling de aandacht te trekken, te choqueren.
Ik heb niets tegen naakt, in tegendeel, ik heb een opleiding als beeldhouwer gevolgd, en een van de moeilijkste en dankbaarste dingen om te leren beeldhouwen is de mens, zowel het mannelijk als het vrouwelijke lijf is een prachtig studieobject. En dan gaat het niet over het feit of het een jonge en een knappe is, een torso van een oude afgebeulde, versleten oude man biedt nog veel meer uitdaging aan de beeldhouwer dan een zachte en afgeronde lijn. Maar naakt gaan rondlopen hoort gewoonweg niet tot onze cultuur, wij voelen dat niet aan als "normaal". Kijk naar de naturisten, luister naar hun argumenten, en je hoort een verdedigende en een agressieve toon in hun argumenten, waarmee zij als het ware zelf beklemtonen dat zij iets willen doorbreken. Ook het feit dat zij dit doen in een min of meer afgesloten zone zegt iets.
Nee, het komt er weer op neer dat wij onze eigenheid steeds weer willen overboord gooien, en bewijzen dat wij niet meer vast hangen aan al die ouderwetse dingen. Wij werpen meteen ook maar al ons cultureel eigen overboord, en zetten niets in de plaats, nee, alleen tonen dat wij volkomen vrij zijn. Vrij in het niets, in het nihilisme.
Je moet echt eens op de rommelmarkt gaan rondlopen, en kijken naar oude kranten en oude tijdschriften... En maak dan eens de vergelijking op met uw dagblad van de dag van vandaag, uw tijdschrift van nu... Doe de moeite om eens te proberen dat te bekijken in stapjes in de tijd, en zie hoe we langzaam aan steeds meer en meer naar de sensatie zijn gaan neigen. En als je het zo ziet, dan kun je niet anders dan vaststellen dat het beangstigend is, we zouden die oude kranten, die oude tijdschriften niet meer kopen mochten ze nu verschijnen ! We kunnen ons niet meer voorstellen dat er dan iemand die dingen kocht ! En toch werden dan relatief meer kranten en meer tijdschriften verkocht dan nu.
In die tijd waren kranten gewoon informatief, ze hadden wel een bepaalde strekking, maar ze bleven in de eerste plaats informatief en leerrijk. Idem voor de tijdschriften, de vrouwenboekjes van toen waren vol met tips voor het huishouden en het gezin...
Nu zie je op de voorpagina artikels over die filmster die het aanpapt met die zanger, of over de zoveelste buitenechtelijke kleine van deze of gene star...Of een foto van een waterende prins, waarbij, oh genot, de prinselijke piemel op de voorpagina prijkt...
Waar is het begonnen ? Wat heeft veroorzaakt dat plots normen geen normen meer zijn? Integendeel, dat normen verkeerd lijken.
Weet je, soms heb ik weemoed naar de tijd dat men met de Hel zwaaide om ons af te schrikken. Nu is de hel blijkbaar geen of een duidelijk verkeerd argument in de opvoeding, maar men kan niet anders dan vaststellen dat we steeds minder en minder eerbied hebben voor elkaar. We gaan zelfs bloot gaan staan .
voor het goede doel.
djudedju
Men zal wel weer zeggen dat ik ouderwets ben, maar weet je, als dat ouderwets is, dan ben ik blij dat ik ouderwets ben! Dat is dan voor mij een eretitel, net zoals de "Geus" een eretitel werd voor de protestanten.
Laat mij maar mijn normen houden, ik heb dan weer iets in mijn bezit dat de meesten blijkbaar niet meer hebben...'t Zal nog waarde krijgen !
tot de volgende ?
zaterdag, december 13, 2008
zon zomzom
Van hier uit is het hemels weer...maar buiten is het koud! Gisteren is het niet gestopt met vriezen, en wellicht zal het nu alleen in het zonnetje iets boven de nul uitkomen.
Het lijkt wel of we toch nog een ouderwetse winter gaan krijgen. In Nederland beginnen ze al weer luidop te dromen van een elfstedentocht...Maar stellen vast dat de jeugd niet meer weet wat klunen is.
Eeuwen lang was het hier een wijngebied, tot we in een koudere periode terecht kwamen, en wijn niet meer rendabel bleek in onze contreien. Nu zien we dat de wijnstokken terug opduiken in ons landschap, en dat onze wijnen zelfs prijzen wegkapen.
Het lijkt dus wel dat weer terug in een warmere periode zitten... In zover dat gegeven niet alleen een statistisch gegeven is... Ik ga niet opnieuw de discussie aan of er een externe oorzaak is aan die opwarming of niet, integendeel ik verwelkom het nieuwe bewustzijn om beter om te springen met de aarde, in zoverre dat het weer niet in werkelijkheid een politieke stunt is om weer andere en nieuwe bronnen van belastingen te kunnen heffen.
Ik maak me over de temperatuur geen zorgen, over moeder aarde wel.
En op dat punt lopen onze bedoelingen zeer erg gelijk. Wat eigenlijk het belangrijkste is in heel die zaak.
Ik weet niet of wensen helpt, maar mijn enige wens in dit verband is dat de wereld eindelijk eens gezond verstand zou krijgen...Dan waren de moeilijkheden meteen opgelost. Maar ze twisten hier en nu al over wat gezond verstand is! Als ze dat al niet weten, hoe kunnen ze het dan ooit hebben ?
De meesten vertalen gezond verstand in "gelijk hebben", want eenieder is er voor zich van overtuigd dat hij het gezonde verstand heeft en vertegenwoordigt... Het zou misschien al een heel winstpunt zijn als we beseffen dat de waarheid gewoonlijk ergens in het midden ligt. (Dat is een van de briljante dingen aan onze overlegcultuur inzake arbeidsovereenkomsten en dergelijke - daar ontmoet je elkaar altijd ergens halverwege, wat goed is !)
Het lijkt wel of het des mensen is om altijd en eeuwig, over alles en nog wat, "zijn" gelijk te hebben... en dit te verdedigen tegen alle anderen in. Ik vind het een wonder dat we desondanks toch nog zoveel verwezentlijkt hebben, en ik ben er helemaal niet van verwonderd dat er zoveel misloopt op onze aarde.
Ik weet niet of andere rassen dan het blanke, ook zo een ik-mentaliteit hebben, wellicht wel, maar op een of andere manier hebben wij "westerlingen" (vind ik leuk het westen en het oosten aanduiden op een bol...)een voorsprong genomen, en gebruiken dit om onze superioriteit over de anderen in het zonnetje te zetten. We moordden er hele rassen voor uit !
Het begint al met het beschrijven van ons werelddeel: Europa ! Heb je al eens op een wereldbol gekeken ? Amerika, dat zou je makkelijk als twee werelddelen kunnen bekijken, twee enorme stukken die amper een verbinding hebben. Als je het vergelijkt met Afrika, dan zul je wellicht de neiging hebben te vragen: "Waarom hier wel en Zuid Amerika niet?"... Maar als je naar Europa kijkt, dan weet je het helemaal niet meer ! Je kunt hoogstens van een aanwasje spreken aan Azië. Als we dezelfde norm hanteren als bij Amerika, dan zouden we hier moeten spreken van een groot blok, bestaande uit Afrika, Azië en Europa, wat bv zou kunnen Eurafrazië zou kunnen genoemd worden... Maar nee, wij vinden het zo nodig dat kleine aanwasje, waar wij toevallig wonen een werelddeel te noemen. Grootheidswaan in het kwadraat.
ochottekes....
Hé, ik weet niet of je soms de reacties op mijn blogjes bekijkt... Gisteren kreeg ik een (anonieme) leuke op mijn gps... Een dame die laat weten dat haar man nu ruzie maakt met de damesstem op de gps... Doet me denken aan een uitstap met Jef. Jef kwam ons halen voor een van de uitstappen van onze gepensioneerdenbond. Hij had zijn gps opgezet, maar ik had aan Jef gezegd beter die andere weg te nemen, teneinde de eeuwige files rond Brussel te vermijden... En ja, dan vonden wij het ook leuk dat de gpsmadam steeds weer wilde dat we terugkeerden... Vooral toen ze een moment verwarde tussen de autosnelweg en een gelijklopende weg, en ons zei op de autosnelweg linksaf te slaan... Nochtans is het wonderlijk hoe accuraat die machientjes zijn, en hoe snel ze zich aanpassen aan een nieuwe situatie. Bart vertelde dat zijn gps blijkbaar ook een geheugen heeft voor ooit gebruikte banen. Toen hij eens zijn gps had aanstaan, en ons als eindadres had aangeduid, reed hij een van de kleine baantjes in, die je alleen kent als je van de streek bent. Bij een volgende rit duidde zijn gps dat baantje aan als beste weg...
Ik ga stoppen, oh ja, op de rommelmarkt vond ik een mooie ... wandelstok... Ik vraag mij af wat mijn kinderen ooit zullen doen met die massa wandelstokken... Hopelijk bijeenhouden, want het wordt stilaan een mooie en waardevolle verzameling...
tot de volgende ?
Het lijkt wel of we toch nog een ouderwetse winter gaan krijgen. In Nederland beginnen ze al weer luidop te dromen van een elfstedentocht...Maar stellen vast dat de jeugd niet meer weet wat klunen is.
Eeuwen lang was het hier een wijngebied, tot we in een koudere periode terecht kwamen, en wijn niet meer rendabel bleek in onze contreien. Nu zien we dat de wijnstokken terug opduiken in ons landschap, en dat onze wijnen zelfs prijzen wegkapen.
Het lijkt dus wel dat weer terug in een warmere periode zitten... In zover dat gegeven niet alleen een statistisch gegeven is... Ik ga niet opnieuw de discussie aan of er een externe oorzaak is aan die opwarming of niet, integendeel ik verwelkom het nieuwe bewustzijn om beter om te springen met de aarde, in zoverre dat het weer niet in werkelijkheid een politieke stunt is om weer andere en nieuwe bronnen van belastingen te kunnen heffen.
Ik maak me over de temperatuur geen zorgen, over moeder aarde wel.
En op dat punt lopen onze bedoelingen zeer erg gelijk. Wat eigenlijk het belangrijkste is in heel die zaak.
Ik weet niet of wensen helpt, maar mijn enige wens in dit verband is dat de wereld eindelijk eens gezond verstand zou krijgen...Dan waren de moeilijkheden meteen opgelost. Maar ze twisten hier en nu al over wat gezond verstand is! Als ze dat al niet weten, hoe kunnen ze het dan ooit hebben ?
De meesten vertalen gezond verstand in "gelijk hebben", want eenieder is er voor zich van overtuigd dat hij het gezonde verstand heeft en vertegenwoordigt... Het zou misschien al een heel winstpunt zijn als we beseffen dat de waarheid gewoonlijk ergens in het midden ligt. (Dat is een van de briljante dingen aan onze overlegcultuur inzake arbeidsovereenkomsten en dergelijke - daar ontmoet je elkaar altijd ergens halverwege, wat goed is !)
Het lijkt wel of het des mensen is om altijd en eeuwig, over alles en nog wat, "zijn" gelijk te hebben... en dit te verdedigen tegen alle anderen in. Ik vind het een wonder dat we desondanks toch nog zoveel verwezentlijkt hebben, en ik ben er helemaal niet van verwonderd dat er zoveel misloopt op onze aarde.
Ik weet niet of andere rassen dan het blanke, ook zo een ik-mentaliteit hebben, wellicht wel, maar op een of andere manier hebben wij "westerlingen" (vind ik leuk het westen en het oosten aanduiden op een bol...)een voorsprong genomen, en gebruiken dit om onze superioriteit over de anderen in het zonnetje te zetten. We moordden er hele rassen voor uit !
Het begint al met het beschrijven van ons werelddeel: Europa ! Heb je al eens op een wereldbol gekeken ? Amerika, dat zou je makkelijk als twee werelddelen kunnen bekijken, twee enorme stukken die amper een verbinding hebben. Als je het vergelijkt met Afrika, dan zul je wellicht de neiging hebben te vragen: "Waarom hier wel en Zuid Amerika niet?"... Maar als je naar Europa kijkt, dan weet je het helemaal niet meer ! Je kunt hoogstens van een aanwasje spreken aan Azië. Als we dezelfde norm hanteren als bij Amerika, dan zouden we hier moeten spreken van een groot blok, bestaande uit Afrika, Azië en Europa, wat bv zou kunnen Eurafrazië zou kunnen genoemd worden... Maar nee, wij vinden het zo nodig dat kleine aanwasje, waar wij toevallig wonen een werelddeel te noemen. Grootheidswaan in het kwadraat.
ochottekes....
Hé, ik weet niet of je soms de reacties op mijn blogjes bekijkt... Gisteren kreeg ik een (anonieme) leuke op mijn gps... Een dame die laat weten dat haar man nu ruzie maakt met de damesstem op de gps... Doet me denken aan een uitstap met Jef. Jef kwam ons halen voor een van de uitstappen van onze gepensioneerdenbond. Hij had zijn gps opgezet, maar ik had aan Jef gezegd beter die andere weg te nemen, teneinde de eeuwige files rond Brussel te vermijden... En ja, dan vonden wij het ook leuk dat de gpsmadam steeds weer wilde dat we terugkeerden... Vooral toen ze een moment verwarde tussen de autosnelweg en een gelijklopende weg, en ons zei op de autosnelweg linksaf te slaan... Nochtans is het wonderlijk hoe accuraat die machientjes zijn, en hoe snel ze zich aanpassen aan een nieuwe situatie. Bart vertelde dat zijn gps blijkbaar ook een geheugen heeft voor ooit gebruikte banen. Toen hij eens zijn gps had aanstaan, en ons als eindadres had aangeduid, reed hij een van de kleine baantjes in, die je alleen kent als je van de streek bent. Bij een volgende rit duidde zijn gps dat baantje aan als beste weg...
Ik ga stoppen, oh ja, op de rommelmarkt vond ik een mooie ... wandelstok... Ik vraag mij af wat mijn kinderen ooit zullen doen met die massa wandelstokken... Hopelijk bijeenhouden, want het wordt stilaan een mooie en waardevolle verzameling...
tot de volgende ?
vrijdag, december 12, 2008
Griep in het land...
Lap, ze zijn er daar mee, de eerste kou heeft zijn neus aan het venster gestoken, en de griep komt op bezoek.
Buikgriep dan nog wel ! Krampen, pijn, schijten als een lijster en zich nog ellendig voelen bovenop.
Remedie ? Niets doen, niet eten gedurende de diarreefase, en veel gesuikerd water drinken... Wat moet Anny en andere suikerzieken dan doen? Zuiver plat water ?
djudedju...
Nee, we hebben oscillococcinum in huis, dus vermijden we ook dit jaar wel weer de griep. Zoals ieder jaar. Zodra we iets voelen hup! oscillococcinum pakken.
Nee, geen griepspuitje voor ons. Sinds de specialist van wijlen onze Koen ons aanraadde geen griepspuitje te geven omdat dit ook negatieve effecten heeft, nemen we dat ook voor ons ter harte... Tot we ooit in een home belanden, want daar is er geen vrije keuze meer... Ik kreeg gewoon de mededeling dat de bewoners een griepspuitje kregen en dat het zoveel kost, gelieve te betalen op rekeningnummer....
Dat weten we dus ook weer... Vrijheid is een variabele.
Gisteren ben ik weer eens op controle geweest bij mijn specialist, en wat ik vreesde lijkt uit te komen... De laatste tijd heb ik meer en meer moeite om mijn linkerbeen in mijn wagen te krijgen. Ik ben al zo ver dat ik dat been met beide handen omvat en in mijn wagen hef... Als ik probeer een wandelingetje te maken, verrek ik van de pijn in mijn ...heupen, nog voor mijn rug begint op te spelen.
De dokter onderzocht me, en stelde dezelfde diagnose (goede dokter, volgt mijn diagnose), ik moet nu foto's laten maken van mijn linker heup... om te beginnen. Als ik me goed herinner uit mijn lessen fysiologie, is het het kraakbeenkapsel op het dijbeen en/of in het heupbeen dat naar de verdoemenis gaat. Ik doe pertang alle dagen, sinds ik voel dat ik heupen heb, wat lichte oefeningen in de hoop het vastgeroeste weer los te werken, maar veel helpt dat niet voor de kapotte onderdelen... Enfin, we zien wel. Als ik mijn heup moet laten opereren, dan laat ik meteen ook mijn prostaat bijwerken, dat het allemaal in één keer voorbij is. Liever de korte pijn dan de lange. Mijn grootste schrik is dat ik door het verplichte bedhouden weer een heleboel stappen achteruit zet voor mijn rug. Enfin, we zien wel... Misschien is het nog niet zo ver.
Wat ik je nog niet vertelde is dat ik, na mijn morfine, nu ook mijn andere pijn-medicamenten voor tweederden heb afgebouwd. (In samenspraak met mijn huisarts).
Ik sprak daar gisteren ook over met mijn specialist, die me aanraadt niet verder meer af te bouwen, want volgens hem is de pijn niet noemenswaardig verminderd, heb ik alleen wat winst door een verbeterde houding, en vooral winst door het feit dat de pijndrempel bij mij steeds hoger en hoger komt te liggen. Heb ik dan ook veel meer pijn aan mijn heup dan ik meen te voelen? Bizar.
Een mens is een wonderlijk wezen. Het komt er dus op neer, hoe langer je pijn hebt, hoe minder je het voelt. Zou dit bij iedereen zo zijn? Ik denk van niet, ik ken mensen die langzaam ten onder gaan aan pijn. Dan ben ik, met al mijn malaaien nog bij de goeden.
Ik heb me ook aangesloten bij de gilde der gps-ers. Gedaan met de enige vorm van ruzie die er in mijn gezinnetje wel eens voorkwam ! Anny hoort bij de massa vrouwen die geen kaart kunnen lezen, en dus was dat regelmatig een reden voor dispuut. "Naar waar moet ik nu ?" -stilte- "Ja, maar ik ben bijna aan het kruispunt !" "Ja, ik weet het ook niet !" "Maar kijk toch op de kaart" De meeste mannenmensen kennen dat... Het schijnt dus één van de verschillen te zijn tussen een mannelijk brein en een vrouwelijk. Vrouwen blijken niet de link te kunnen leggen tussen de kaart en de baan ... (Ze kunnen heel veel dingen beter dan de mannen, maar dat helpt me geen meter vooruit in de auto!). Vandaar dat ik, toen ik een sterk afgeprijsd exemplaar kon kopen, ik het maar gedaan heb. Nu zal er nog alleen peis en vree heersen in ons gezinnetje, het laatste euvel is ook opgeruimd.
Maar daarmee heb ik mezelf dus ook overgeleverd aan het kweken van luie hersenen... Het blijkt immers dat het onthouden van de baan, het bijstellen van de rijroute en dergelijke meer, dank zij de gps ook verdwijnt, net zoals het hoofdrekenen verdwijnt door het gebruik van die vermaledijde zakrekenmachines...
Nu ja, ik blog nog, ik woord kruis (leuke vervoeging hé?) en beoefen de kunst van het sudoku. Dus rest er bij mij nog wel enige hersengymnastiek. Oef ! (Schrijven blijkt een van de beste middelen te zijn om gezonde hersenen te behouden ! Binnen honderd jaar kan ik nog steeds zo goed zeveren als nu !)
Best dat mijn hersenen niet aan mijn heupen hangen.
of aan mijn lendenen.
Ik ben alle enkele dagen aan het "beeldhouwen"... In een stukje soepbeen zit ik te vijlen, te zagen en weg te slijpen dat het een lieve lust is. Met enige goede wil kun je al zien wat het worden zal, twee visjes die elkaar passeren. Het was al weer een tijdje geleden dat ik in been bezig was, en ik was vergeten hoe hard dat wel is! Op een moment schoof mijn machientje plots de verkeerde kant uit, en freesde een net boogje uit het vlees van mijn vinger. Ik kan je verzekeren dat dit een pijnlijke wonde is, ook al is het twee keer niets in omvang. Anny zegt dat dit wellicht komt omdat het in feite allemaal stukjes vlees zijn die uitgerukt worden, het ziet er wel uit als een snede, maar het is het dus niet echt. Gisteren dacht ik dat het wat zou verzweren ook, maar vanmorgen is de zwelling en de roodheid al weer geweken. De laatste tijd heb ik geleerd tijdens dat werk een stofmasker te dragen. Vooral als ik de grotere stukken wegslijp veroorzaak ik hopen stof... en dan zit ik een uurtje heerlijk te hoesten 's avonds... Dus: stofmasker op, dat helpt toch iets.
Deze namiddag weer naar tanteke. Benieuwd hoe ze nu zal zijn... De laatste keer was het weer wat minder, en wist ze weer van de wereld niet. Gek hoe ze op sommige dagen dan weer goed bij is ! Nu, ze is bijlange niet zo slecht als Etienne, de kennis waarover ik je vertelde, die Alzheimer heeft. Die weet niet meer dat hij leeft, zit daar te zitten, neemt zelfs geen notitie van ons en sluit zijn ogen om de wereld die hij niet meer kent buiten te sluiten. Erg.
Dan heb ik liever pijn in mijn rug. en heup.
Ik heb het gevoel dat die mensen zich eenzaam voelen. Zelfs als er bezoek is, zijn ze al voor je weer weggaat vergeten dat je er bent, vergeten wie je bent. Het enige stukje wereld dat ze nog hebben gaat niet verder dan hun eigen brein, en dat krimpt. Ik heb je al gezegd dat ik me rijk voel dank zij het feit dat ik zoveel lees, dat ik zo'n grote voorraad feitjes en anekdotes en wetenswaardigheden heb verzameld... Zou je voelen dat het wegebt? Ik hoop van niet, want dan zou die ziekte nog veel erger zijn dan wij aan de buitenkant bevroeden...
Ik denk dat dit veel erger zou zijn dan lichamelijke pijn. Hopelijk brengt het gemis aan besef ook mee dat ze niet weten dat ze dat allemaal aan het verliezen zijn. Etienne was een mens die in zijn job behoorlijk geestelijk moest presteren, eens op pensioen zat hij ook nog bezig met zijn peecee en dergelijke, en niettemin zie je dat plots allemaal verdwijnen... Om bang van te worden !
Als ik me een beeld moet maken van de "hel", dan is dat voor mij de grote leegte... Geen licht, geen geluid, geen gevoel... het volkomen niets. Als ik naar Etienne kijk, dan zie ik hem in mijn verbeelding stilletjes dat grote niets ingaan... Er is geen mens die dat verdient ! In het begin had hij nog momenten dat hij besefte wat er gebeurde, heel pijnlijk, maar die fase lijkt nu ook voorbij, er rest een steeds legere wereld.
Ik heb niet het gevoel dat hij nu nog afziet, hij heeft wellicht ook daarvan geen besef meer. Vraag je hem hoe het is, dan is het steevast "Goed", en dan kijkt hij weer weg, in het grote niets. Vraag je hem iets, dan verwijst hij naar zijn vrouw, zijn geheugen... hij heeft alleen nog een externe harde schijf, maar dat herinnert hij zich nog alleen op het moment van de vraagstelling. Ik heb het onzinnige gevoel dat hij nog doder is dan de zoon die wij verloren. Het is moeilijk aan een "Goede God" te geloven bij dergelijke dingen.
tot de volgende ?
Buikgriep dan nog wel ! Krampen, pijn, schijten als een lijster en zich nog ellendig voelen bovenop.
Remedie ? Niets doen, niet eten gedurende de diarreefase, en veel gesuikerd water drinken... Wat moet Anny en andere suikerzieken dan doen? Zuiver plat water ?
djudedju...
Nee, we hebben oscillococcinum in huis, dus vermijden we ook dit jaar wel weer de griep. Zoals ieder jaar. Zodra we iets voelen hup! oscillococcinum pakken.
Nee, geen griepspuitje voor ons. Sinds de specialist van wijlen onze Koen ons aanraadde geen griepspuitje te geven omdat dit ook negatieve effecten heeft, nemen we dat ook voor ons ter harte... Tot we ooit in een home belanden, want daar is er geen vrije keuze meer... Ik kreeg gewoon de mededeling dat de bewoners een griepspuitje kregen en dat het zoveel kost, gelieve te betalen op rekeningnummer....
Dat weten we dus ook weer... Vrijheid is een variabele.
Gisteren ben ik weer eens op controle geweest bij mijn specialist, en wat ik vreesde lijkt uit te komen... De laatste tijd heb ik meer en meer moeite om mijn linkerbeen in mijn wagen te krijgen. Ik ben al zo ver dat ik dat been met beide handen omvat en in mijn wagen hef... Als ik probeer een wandelingetje te maken, verrek ik van de pijn in mijn ...heupen, nog voor mijn rug begint op te spelen.
De dokter onderzocht me, en stelde dezelfde diagnose (goede dokter, volgt mijn diagnose), ik moet nu foto's laten maken van mijn linker heup... om te beginnen. Als ik me goed herinner uit mijn lessen fysiologie, is het het kraakbeenkapsel op het dijbeen en/of in het heupbeen dat naar de verdoemenis gaat. Ik doe pertang alle dagen, sinds ik voel dat ik heupen heb, wat lichte oefeningen in de hoop het vastgeroeste weer los te werken, maar veel helpt dat niet voor de kapotte onderdelen... Enfin, we zien wel. Als ik mijn heup moet laten opereren, dan laat ik meteen ook mijn prostaat bijwerken, dat het allemaal in één keer voorbij is. Liever de korte pijn dan de lange. Mijn grootste schrik is dat ik door het verplichte bedhouden weer een heleboel stappen achteruit zet voor mijn rug. Enfin, we zien wel... Misschien is het nog niet zo ver.
Wat ik je nog niet vertelde is dat ik, na mijn morfine, nu ook mijn andere pijn-medicamenten voor tweederden heb afgebouwd. (In samenspraak met mijn huisarts).
Ik sprak daar gisteren ook over met mijn specialist, die me aanraadt niet verder meer af te bouwen, want volgens hem is de pijn niet noemenswaardig verminderd, heb ik alleen wat winst door een verbeterde houding, en vooral winst door het feit dat de pijndrempel bij mij steeds hoger en hoger komt te liggen. Heb ik dan ook veel meer pijn aan mijn heup dan ik meen te voelen? Bizar.
Een mens is een wonderlijk wezen. Het komt er dus op neer, hoe langer je pijn hebt, hoe minder je het voelt. Zou dit bij iedereen zo zijn? Ik denk van niet, ik ken mensen die langzaam ten onder gaan aan pijn. Dan ben ik, met al mijn malaaien nog bij de goeden.
Ik heb me ook aangesloten bij de gilde der gps-ers. Gedaan met de enige vorm van ruzie die er in mijn gezinnetje wel eens voorkwam ! Anny hoort bij de massa vrouwen die geen kaart kunnen lezen, en dus was dat regelmatig een reden voor dispuut. "Naar waar moet ik nu ?" -stilte- "Ja, maar ik ben bijna aan het kruispunt !" "Ja, ik weet het ook niet !" "Maar kijk toch op de kaart" De meeste mannenmensen kennen dat... Het schijnt dus één van de verschillen te zijn tussen een mannelijk brein en een vrouwelijk. Vrouwen blijken niet de link te kunnen leggen tussen de kaart en de baan ... (Ze kunnen heel veel dingen beter dan de mannen, maar dat helpt me geen meter vooruit in de auto!). Vandaar dat ik, toen ik een sterk afgeprijsd exemplaar kon kopen, ik het maar gedaan heb. Nu zal er nog alleen peis en vree heersen in ons gezinnetje, het laatste euvel is ook opgeruimd.
Maar daarmee heb ik mezelf dus ook overgeleverd aan het kweken van luie hersenen... Het blijkt immers dat het onthouden van de baan, het bijstellen van de rijroute en dergelijke meer, dank zij de gps ook verdwijnt, net zoals het hoofdrekenen verdwijnt door het gebruik van die vermaledijde zakrekenmachines...
Nu ja, ik blog nog, ik woord kruis (leuke vervoeging hé?) en beoefen de kunst van het sudoku. Dus rest er bij mij nog wel enige hersengymnastiek. Oef ! (Schrijven blijkt een van de beste middelen te zijn om gezonde hersenen te behouden ! Binnen honderd jaar kan ik nog steeds zo goed zeveren als nu !)
Best dat mijn hersenen niet aan mijn heupen hangen.
of aan mijn lendenen.
Ik ben alle enkele dagen aan het "beeldhouwen"... In een stukje soepbeen zit ik te vijlen, te zagen en weg te slijpen dat het een lieve lust is. Met enige goede wil kun je al zien wat het worden zal, twee visjes die elkaar passeren. Het was al weer een tijdje geleden dat ik in been bezig was, en ik was vergeten hoe hard dat wel is! Op een moment schoof mijn machientje plots de verkeerde kant uit, en freesde een net boogje uit het vlees van mijn vinger. Ik kan je verzekeren dat dit een pijnlijke wonde is, ook al is het twee keer niets in omvang. Anny zegt dat dit wellicht komt omdat het in feite allemaal stukjes vlees zijn die uitgerukt worden, het ziet er wel uit als een snede, maar het is het dus niet echt. Gisteren dacht ik dat het wat zou verzweren ook, maar vanmorgen is de zwelling en de roodheid al weer geweken. De laatste tijd heb ik geleerd tijdens dat werk een stofmasker te dragen. Vooral als ik de grotere stukken wegslijp veroorzaak ik hopen stof... en dan zit ik een uurtje heerlijk te hoesten 's avonds... Dus: stofmasker op, dat helpt toch iets.
Deze namiddag weer naar tanteke. Benieuwd hoe ze nu zal zijn... De laatste keer was het weer wat minder, en wist ze weer van de wereld niet. Gek hoe ze op sommige dagen dan weer goed bij is ! Nu, ze is bijlange niet zo slecht als Etienne, de kennis waarover ik je vertelde, die Alzheimer heeft. Die weet niet meer dat hij leeft, zit daar te zitten, neemt zelfs geen notitie van ons en sluit zijn ogen om de wereld die hij niet meer kent buiten te sluiten. Erg.
Dan heb ik liever pijn in mijn rug. en heup.
Ik heb het gevoel dat die mensen zich eenzaam voelen. Zelfs als er bezoek is, zijn ze al voor je weer weggaat vergeten dat je er bent, vergeten wie je bent. Het enige stukje wereld dat ze nog hebben gaat niet verder dan hun eigen brein, en dat krimpt. Ik heb je al gezegd dat ik me rijk voel dank zij het feit dat ik zoveel lees, dat ik zo'n grote voorraad feitjes en anekdotes en wetenswaardigheden heb verzameld... Zou je voelen dat het wegebt? Ik hoop van niet, want dan zou die ziekte nog veel erger zijn dan wij aan de buitenkant bevroeden...
Ik denk dat dit veel erger zou zijn dan lichamelijke pijn. Hopelijk brengt het gemis aan besef ook mee dat ze niet weten dat ze dat allemaal aan het verliezen zijn. Etienne was een mens die in zijn job behoorlijk geestelijk moest presteren, eens op pensioen zat hij ook nog bezig met zijn peecee en dergelijke, en niettemin zie je dat plots allemaal verdwijnen... Om bang van te worden !
Als ik me een beeld moet maken van de "hel", dan is dat voor mij de grote leegte... Geen licht, geen geluid, geen gevoel... het volkomen niets. Als ik naar Etienne kijk, dan zie ik hem in mijn verbeelding stilletjes dat grote niets ingaan... Er is geen mens die dat verdient ! In het begin had hij nog momenten dat hij besefte wat er gebeurde, heel pijnlijk, maar die fase lijkt nu ook voorbij, er rest een steeds legere wereld.
Ik heb niet het gevoel dat hij nu nog afziet, hij heeft wellicht ook daarvan geen besef meer. Vraag je hem hoe het is, dan is het steevast "Goed", en dan kijkt hij weer weg, in het grote niets. Vraag je hem iets, dan verwijst hij naar zijn vrouw, zijn geheugen... hij heeft alleen nog een externe harde schijf, maar dat herinnert hij zich nog alleen op het moment van de vraagstelling. Ik heb het onzinnige gevoel dat hij nog doder is dan de zoon die wij verloren. Het is moeilijk aan een "Goede God" te geloven bij dergelijke dingen.
tot de volgende ?
donderdag, december 11, 2008
't containerpark
Telkens ik het reclamefilmpje zie over de frituurolie die naar het containerpark moet gebracht worden, lopen er kriebelingen over heel mijn lijf...
In den beginne was het idee van een containerpark een voortreffelijk idee! Eindelijk was er een mogelijkheid om sloopafval, tuinafval en dergelijke naar toe te brengen, maar zo is het niet gebleven ! Het containerpark is al lang uitgegroeid tot een park met vele mogelijkheden: er is een afdeling voor elektrische apparaten, een afdeling voor klein gevaarlijk afval, een afdeling voor glas, een afdeling voor... en voor...
Kortom het lijkt er steeds meer op dat we straks met zijn allen al ons huisvuil zelf maar naar het containerpark moeten brengen.
Neem nu die frituurolie...
Volgens het filmpje moet ik de vuile frituurolie overgieten in een plasticfles, dan mijn wagen nemen en roet en CO2 uitbrakend 7 kilometer en oneffen ver rijden (en terug) om daar het flesje afvalolie af te leveren, met de bedoeling dat men er dan biobrandstof zal van maken, waarvoor wij dan ook nog eens dik moeten betalen om het in ons voertuig te krijgen, waarna wij het kunnen gebruiken om roet en CO2 uitbrakend mijn nieuwe voorraad vuile frituurolie naar het containerpark te brengen. Ik zou nog vergeten te vertellen dat het straks een stuk meer dan 7 km wordt naar het containerpark, want de kortste weg erheen zal wellicht binnenkort verboden worden voor motorvoertuigen, om het milieu te beschermen...
Ik heb het gevoel dat ik ergens iets niet begrijp in de redenering.
U ook ?
Oh ja, wij zijn hier nog bij de goeie, het containerpark is hier (voorlopig) nog gratis. In veel gemeenten (komt van gemeen) moet je daar al voor betalen ook. Dan wordt het lijstje nog beangstigender...Moet je nog betalen om er biobrandstof van te maken, die je dan dik belast moet terugkopen om... Nee, er klopt iets niet.
Waar vind ik het "groen" in dat systeem terug? Want dat zou uiteindelijk de bedoeling zijn !
Het wordt nog erger, want men houdt geen rekening met het feit dat er mensen zijn die geen wagen hebben, en die dus voor het huisvuil dat "thuishoort" (???) in het containerpark een of ander vriendelijke buur moeten vinden die dat wil doen... Natuurlijk kun je dat niet afwerken met een simpel "merci"... Je moet op zijn minst een of een paar pintjes offreren, en soms zelfs betalen. Ondertussen kun je je voorraad plastic flessen vol frituurolie rustig bijhouden tot het "eens past"...
Zou het niet veel simpeler zijn dat we die flessen frituurolie kunnen buitenzetten met het gewone huisvuil, en dat het meegenomen wordt door de ophalers ? Technisch kan het niet zo moeilijk zijn om een vat of kuip aan die grote vrachtwagen te monteren om de olie in leeg te laten druipen, waarna de lege flessen in de afdeling PMD kan geworpen worden...
Of is deze redenering te groen?
Idem voor glas... Ik zie regelmatig in andere gemeenten dat het glas opgehaald wordt. Hier niet, hier breek je de poten over de lege flesjes in de graskanten. Veel netter.
Maar ja... Wat ken ik daar nu van ?
Toen ik nog, héél lang geleden in Loppem woonde, bestond daar een systeem die er in bestond dat ieder gezin een bepaalde som betaalde voor de huisvuilomhaling. Daarvoor ontving je een aantal huisvuilzakken. Kwam je er niet mee toe, dan moest je maar zakken bijkopen. (Tamelijk duur). Maar bijna niemand moest zakken bijkopen, omdat er een ingenieus idee in zat: Een eenpersoonsgezin kreeg 26 zakken, tweepersoonsgezin kreeg 52 zakken, drie- en vierpersoonsgezinnen kregen er 78 en zo verder. Het was dus een gezinsvriendelijk systeem.
Hier niet, hier betaalt de vervuiler is het principe... Dus gaat een groot stuk van het kindergeld van jonge gezinnen naar het huisvuil. Alles ten bate van het kind... Want hier betaal je per kilo. In sommige gemeenten doet men dan nog een tegemoetkoming voor de gezinnen waar pampers gebruikt worden, en kun je deze in speciale zakken gratis of bijna gratis laten meenemen. Hier niet. Pampers worden meegewogen.
Eigenlijk verwonder ik me er over dat er niet nog meer zwerfvuil is !
Ik vraag me af wat de mannen en de kleine vrachtwagentjes kosten aan het stad, die nu hele dagen het grondgebied af struinen om het zwerfvuil op te halen... En niet te vergeten, de uren die ze zoek brengen met het ontleden van dit zwerfvuil om te pogen alsnog de vervuiler te vinden??
Ik wil ze gratis een ideetje aan de hand doen: Plastic kun je ook maken van aardolie, dat is de laatste tijd heel duur geweest, is er geen mogelijkheid dit door te rekenen in duurdere PMD-zakken, kunnen jullie nog meer de strop toehalen, en kan het zwerfvuil weelderig tieren.
Och, ik weet wel dat niet alle zwerfvuil afkomstig is van de zo belaagde inwoners van de stad, ze krijgen hulp, hulp van de hele horden wielertouristen die ieder overbodig grammetje zo vlug mogelijk verwijderen. Dat er gemeenten zijn die her en der van die vuilnisopvangers zetten (een groot wijd net, uitmondend in een vuilnisemmer) is iets wat de vroede heren hier nog nooit gezien hebben.
Alhoewel, ik twijfel eerlijk gezegd, of die vuilvangnetten wel nuttig zijn... Ik heb ooit meegewerkt aan wandeltochten, waar de wandelaars gratis drank aangeboden kregen in plasticbekers... Wij hadden in de eerste vijfhonderd meter na de uitdeling twaalf vuilnisbakken gezet op regelmatige afstanden van elkaar... 's Avonds raapten wij dan nog honderden bekertjes op die zomaar aan de kant gezwierd waren...
Dat komt wellicht omdat de mens hier nog geen groene refleks heeft.
Hoe zou dat komen???????????????????????????????
Och, het is niet mijn bedoeling van mijn gemeente over de kam te scheren, want de meeste doen exact hetzelfde. Wellicht gaan we evolueren naar een systeem zoals in Zwitserland, waar je voor het wegwerpen van een papiertje, een kauwgum of een sigaret een torenhoge boete krijgt...
Dan doen ze het wel, maar of ze dan een groene refleks krijgen???
In de scholen willen ze dit groene bewustzijn in de kinderzieltjes inprenten. Daartoe gaan ze heel, heel ver, en prediken dat ze allen moeten vegetariër worden, en nog liever veganisten. Wellicht weten ze niet dat de dierlijke vetten die we binnen krijgen de voeding van de hersenen zijn (oude mensen die nog behoorlijk vlees eten zijn veel meer bestand tegen dementie en Alzheimer)... wellicht van daar dat ze de bal nu niet langer rechts van het doel trappen, maar uiterst links van het plein. Met andere woorden, ze doen net zoals vroeger in de colleges... Daar werden allerlei dwangmiddelen gebruikt om het katholicisme er in te stampen, met het gevolg dat oud-leerlingen van het college het grootste percentage anti-kerkelijken tellen.
Met andere woorden, het helpt niet te verplichten of door te drammen... Je moet een mens bewust maken door met hem te redeneren en hem te overtuigen met zinnige argumenten.
Als je alleen maar groen denkt, dan kom je onvermijdelijk in aanvaring met de mensen die alleen maar economisch denken, want die twee dingen lijken veelal onverenigbaar. Je moet dan ook alle aspecten bekijken, er over redeneren en het afwegen tegen elkaar, kijken naar de korte termijn, maar ook durven kijken naar de lange termijn. Gewoon, redeneren over het geheel der dingen. Dan hoef je niet de vijand te zijn van de economisten of van de groenen, dan kun je veelal de ideeën verzoenen, en wellicht het groen als economisch element laten meetellen.
Ook moeten we veel meer investeren in het houdbare der dingen. Een klein voorbeeldje, indertijd werden de woningen van zeer vooruitstrevende mensen geïsoleerd met Isomo (piepschuim) of men spoot de spouwen vol met een soort isolerend schuim.
Het stond buiten kijf dat dit goede isolatoren waren... alleen, als je nu kijkt in de spouw van die muren waar men isomo of dat spuitschuim in aanbracht, dan is er niets meer van terug te vinden. Waar is het naartoe ? ?? Opgelost... In wat ? En waar is dat naartoe ? Was dit schadelijk ?
Dus nu gebruiken we geen piepschuim meer voor isolatie, maar is dat wat we nu gebruiken voldoende uitgetest ? Geeft het geen dampen af die schadelijk zijn?...
We hebben jaren horen zweren dat een gsm niet schadelijk is, nu luidt het plots heel anders. We hebben jaren margarine met linolzuur moeten eten, nu plots blijkt het slecht, en we kunnen dit lijstje eindeloos lang maken, suiker, aspartaam, bewaarmiddelen, poetsproducten... te veel om op te noemen. Eerst worden ze hemelhoog geprezen en een hele tijd nadien blijken ze de oorzaak te zijn alle soorten onheil.
We zijn, om het voorzichtig uit te drukken, veel te gehaast om voorwaarts te stappen op de ladder van de vooruitgang...Zonder na te gaan of we wel de juiste stappen zetten... Met alle nefaste gevolgen vandien. En dan krijgen we jarenlange discussies of het nu ecologisch beter is om de lijken te verassen of te begraven, en ga ook dat lijstje maar af...
We stappen niet vooruit, we hollen...blindelings...
tot de volgende ?
In den beginne was het idee van een containerpark een voortreffelijk idee! Eindelijk was er een mogelijkheid om sloopafval, tuinafval en dergelijke naar toe te brengen, maar zo is het niet gebleven ! Het containerpark is al lang uitgegroeid tot een park met vele mogelijkheden: er is een afdeling voor elektrische apparaten, een afdeling voor klein gevaarlijk afval, een afdeling voor glas, een afdeling voor... en voor...
Kortom het lijkt er steeds meer op dat we straks met zijn allen al ons huisvuil zelf maar naar het containerpark moeten brengen.
Neem nu die frituurolie...
Volgens het filmpje moet ik de vuile frituurolie overgieten in een plasticfles, dan mijn wagen nemen en roet en CO2 uitbrakend 7 kilometer en oneffen ver rijden (en terug) om daar het flesje afvalolie af te leveren, met de bedoeling dat men er dan biobrandstof zal van maken, waarvoor wij dan ook nog eens dik moeten betalen om het in ons voertuig te krijgen, waarna wij het kunnen gebruiken om roet en CO2 uitbrakend mijn nieuwe voorraad vuile frituurolie naar het containerpark te brengen. Ik zou nog vergeten te vertellen dat het straks een stuk meer dan 7 km wordt naar het containerpark, want de kortste weg erheen zal wellicht binnenkort verboden worden voor motorvoertuigen, om het milieu te beschermen...
Ik heb het gevoel dat ik ergens iets niet begrijp in de redenering.
U ook ?
Oh ja, wij zijn hier nog bij de goeie, het containerpark is hier (voorlopig) nog gratis. In veel gemeenten (komt van gemeen) moet je daar al voor betalen ook. Dan wordt het lijstje nog beangstigender...Moet je nog betalen om er biobrandstof van te maken, die je dan dik belast moet terugkopen om... Nee, er klopt iets niet.
Waar vind ik het "groen" in dat systeem terug? Want dat zou uiteindelijk de bedoeling zijn !
Het wordt nog erger, want men houdt geen rekening met het feit dat er mensen zijn die geen wagen hebben, en die dus voor het huisvuil dat "thuishoort" (???) in het containerpark een of ander vriendelijke buur moeten vinden die dat wil doen... Natuurlijk kun je dat niet afwerken met een simpel "merci"... Je moet op zijn minst een of een paar pintjes offreren, en soms zelfs betalen. Ondertussen kun je je voorraad plastic flessen vol frituurolie rustig bijhouden tot het "eens past"...
Zou het niet veel simpeler zijn dat we die flessen frituurolie kunnen buitenzetten met het gewone huisvuil, en dat het meegenomen wordt door de ophalers ? Technisch kan het niet zo moeilijk zijn om een vat of kuip aan die grote vrachtwagen te monteren om de olie in leeg te laten druipen, waarna de lege flessen in de afdeling PMD kan geworpen worden...
Of is deze redenering te groen?
Idem voor glas... Ik zie regelmatig in andere gemeenten dat het glas opgehaald wordt. Hier niet, hier breek je de poten over de lege flesjes in de graskanten. Veel netter.
Maar ja... Wat ken ik daar nu van ?
Toen ik nog, héél lang geleden in Loppem woonde, bestond daar een systeem die er in bestond dat ieder gezin een bepaalde som betaalde voor de huisvuilomhaling. Daarvoor ontving je een aantal huisvuilzakken. Kwam je er niet mee toe, dan moest je maar zakken bijkopen. (Tamelijk duur). Maar bijna niemand moest zakken bijkopen, omdat er een ingenieus idee in zat: Een eenpersoonsgezin kreeg 26 zakken, tweepersoonsgezin kreeg 52 zakken, drie- en vierpersoonsgezinnen kregen er 78 en zo verder. Het was dus een gezinsvriendelijk systeem.
Hier niet, hier betaalt de vervuiler is het principe... Dus gaat een groot stuk van het kindergeld van jonge gezinnen naar het huisvuil. Alles ten bate van het kind... Want hier betaal je per kilo. In sommige gemeenten doet men dan nog een tegemoetkoming voor de gezinnen waar pampers gebruikt worden, en kun je deze in speciale zakken gratis of bijna gratis laten meenemen. Hier niet. Pampers worden meegewogen.
Eigenlijk verwonder ik me er over dat er niet nog meer zwerfvuil is !
Ik vraag me af wat de mannen en de kleine vrachtwagentjes kosten aan het stad, die nu hele dagen het grondgebied af struinen om het zwerfvuil op te halen... En niet te vergeten, de uren die ze zoek brengen met het ontleden van dit zwerfvuil om te pogen alsnog de vervuiler te vinden??
Ik wil ze gratis een ideetje aan de hand doen: Plastic kun je ook maken van aardolie, dat is de laatste tijd heel duur geweest, is er geen mogelijkheid dit door te rekenen in duurdere PMD-zakken, kunnen jullie nog meer de strop toehalen, en kan het zwerfvuil weelderig tieren.
Och, ik weet wel dat niet alle zwerfvuil afkomstig is van de zo belaagde inwoners van de stad, ze krijgen hulp, hulp van de hele horden wielertouristen die ieder overbodig grammetje zo vlug mogelijk verwijderen. Dat er gemeenten zijn die her en der van die vuilnisopvangers zetten (een groot wijd net, uitmondend in een vuilnisemmer) is iets wat de vroede heren hier nog nooit gezien hebben.
Alhoewel, ik twijfel eerlijk gezegd, of die vuilvangnetten wel nuttig zijn... Ik heb ooit meegewerkt aan wandeltochten, waar de wandelaars gratis drank aangeboden kregen in plasticbekers... Wij hadden in de eerste vijfhonderd meter na de uitdeling twaalf vuilnisbakken gezet op regelmatige afstanden van elkaar... 's Avonds raapten wij dan nog honderden bekertjes op die zomaar aan de kant gezwierd waren...
Dat komt wellicht omdat de mens hier nog geen groene refleks heeft.
Hoe zou dat komen???????????????????????????????
Och, het is niet mijn bedoeling van mijn gemeente over de kam te scheren, want de meeste doen exact hetzelfde. Wellicht gaan we evolueren naar een systeem zoals in Zwitserland, waar je voor het wegwerpen van een papiertje, een kauwgum of een sigaret een torenhoge boete krijgt...
Dan doen ze het wel, maar of ze dan een groene refleks krijgen???
In de scholen willen ze dit groene bewustzijn in de kinderzieltjes inprenten. Daartoe gaan ze heel, heel ver, en prediken dat ze allen moeten vegetariër worden, en nog liever veganisten. Wellicht weten ze niet dat de dierlijke vetten die we binnen krijgen de voeding van de hersenen zijn (oude mensen die nog behoorlijk vlees eten zijn veel meer bestand tegen dementie en Alzheimer)... wellicht van daar dat ze de bal nu niet langer rechts van het doel trappen, maar uiterst links van het plein. Met andere woorden, ze doen net zoals vroeger in de colleges... Daar werden allerlei dwangmiddelen gebruikt om het katholicisme er in te stampen, met het gevolg dat oud-leerlingen van het college het grootste percentage anti-kerkelijken tellen.
Met andere woorden, het helpt niet te verplichten of door te drammen... Je moet een mens bewust maken door met hem te redeneren en hem te overtuigen met zinnige argumenten.
Als je alleen maar groen denkt, dan kom je onvermijdelijk in aanvaring met de mensen die alleen maar economisch denken, want die twee dingen lijken veelal onverenigbaar. Je moet dan ook alle aspecten bekijken, er over redeneren en het afwegen tegen elkaar, kijken naar de korte termijn, maar ook durven kijken naar de lange termijn. Gewoon, redeneren over het geheel der dingen. Dan hoef je niet de vijand te zijn van de economisten of van de groenen, dan kun je veelal de ideeën verzoenen, en wellicht het groen als economisch element laten meetellen.
Ook moeten we veel meer investeren in het houdbare der dingen. Een klein voorbeeldje, indertijd werden de woningen van zeer vooruitstrevende mensen geïsoleerd met Isomo (piepschuim) of men spoot de spouwen vol met een soort isolerend schuim.
Het stond buiten kijf dat dit goede isolatoren waren... alleen, als je nu kijkt in de spouw van die muren waar men isomo of dat spuitschuim in aanbracht, dan is er niets meer van terug te vinden. Waar is het naartoe ? ?? Opgelost... In wat ? En waar is dat naartoe ? Was dit schadelijk ?
Dus nu gebruiken we geen piepschuim meer voor isolatie, maar is dat wat we nu gebruiken voldoende uitgetest ? Geeft het geen dampen af die schadelijk zijn?...
We hebben jaren horen zweren dat een gsm niet schadelijk is, nu luidt het plots heel anders. We hebben jaren margarine met linolzuur moeten eten, nu plots blijkt het slecht, en we kunnen dit lijstje eindeloos lang maken, suiker, aspartaam, bewaarmiddelen, poetsproducten... te veel om op te noemen. Eerst worden ze hemelhoog geprezen en een hele tijd nadien blijken ze de oorzaak te zijn alle soorten onheil.
We zijn, om het voorzichtig uit te drukken, veel te gehaast om voorwaarts te stappen op de ladder van de vooruitgang...Zonder na te gaan of we wel de juiste stappen zetten... Met alle nefaste gevolgen vandien. En dan krijgen we jarenlange discussies of het nu ecologisch beter is om de lijken te verassen of te begraven, en ga ook dat lijstje maar af...
We stappen niet vooruit, we hollen...blindelings...
tot de volgende ?
woensdag, december 10, 2008
Water, wasser, l'eau, aqua, nattigheid: 't regent !
't regent, 't pist,majemen, gieten, hozen, Plas regenen, plenzen, slagregenen, stortregenen, sausen, zeiken, de regen komt bij bakken uit den hemel, 't regent bakstenen, het regent dat het giet, het regent pijpestelen, het regent oudewijven, het is duidelijk geen motregen, druilen, miezelen, miezeren of motten...
'k ben er vannacht van wakker geworden !
Eddy's nieuwe veranda is gedoopt (al van binst het placeren...)
Het veld voor mijn deur is precies een zee, waaruit de maïsstoppels piekboutrecht omhoogsteken als de armen van duizenden drenkelingen.
dju de dju, wa' weere !
Eén ding heeft het wel, vanmorgen zag ik naar dat doornatte veld, en de hemel, hoe donker ook, lei er een glans over, als ware de vloer plots het geluchte en 't geluchte de vloer. In zo'n weer moet je effekes zoeken, maar er is toch ook dan nog iets moois te zien. Ik zag nog iets verfrissends! Al de bomen en struiken lijken heel donkerbruine schaduwen aan den einder, uitgenomen een treurwilg ! Heb je er al eens op gelet dat die van ver precies gouden takken heeft ? Mooi !
In zo'n weer zie je toch nog de kraaien op het veld fourageren, maar ze hebben zwarte duikerspakken aan en zwemvliezen aan hun poten... Vooral die duikbril staat hen mottig.
Maar ja, 't is dat of verzuipen...
Wakker geworden door de regen heb ik weer wat liggen lezen in het Gents Idiotikon... Ik vond er heerlijke verfrissende woorden in. Een uurvoage (een oorveeg) kreeg volgende uitleg (?) mee: een accent-circonfleks, een ei, ne kadeister, een kehze, ne koeke, ne lap, ne petoater, een pirre, ne plamoaster, ne plets, een smete, een spekke, ne stamp, een toarte, een voage, een vive-l'amour, nen abberdas, een blafte, ne geirla, een koaksmete, een muilpirre, ne lap, een souflette, ne woafel en het stopt met... enzovoorts....
Uit mijn studententijd herinner ik mij het best een blafte, dat was dan een woord die nogal eens gebruikt werd...Want taal evolueert... Heel wat van die woorden zijn wellicht ondertussen al weer in onbruik geraakt, en er zijn wellicht andere in de plaats gekomen.
Eigenlijk voel ik mij een begunstigd persoontje in deze materie! Ik ben Westvlaming (en dan nog Ostendenaar, waar er ook een heel specifiek dialect heerst), studeerde in Gent en woon nu al meer dan 30 jaar in Oudenaarde... Ik heb dialecten gezopen in die tijd, en betrap me zelf er op dat mijn taaltje meer en meer evolueert naar uitgebreid Oudenaards... Oudenaards met importwoorden uit alle dialecten waarmee ik in aanraking kwam en kom. In het Oudenaards zijn er niet zo erg veel zegswijzen, dus die haal ik uit mijn Oostends en uit mijn Gents verleden, aangevuld met termen die ik opving tijdens mijn werk, en waar mensen uit heel het land bijeenkwamen...
Ik ben niet alleen in mijn liefde voor het dialect...De Nederlandse filosoof Cornelis Verhoeven, ooit winnaar van de prestigieuze P.C.Hooftprijs, houdt een warm pleidooi voor de moedertaal. In "Herinneringen aan mijn Moedertaal" verdedigt de man die het Nederlands als geen ander geciseleerd heeft, het dialect en richt hij zich met schrandere argumenten tegen de eenheidsworst waartoe het Nederlands soms verwordt, en tegen de arrogantie die het soms verspreid...
Je ziet, ik sta niet alleen in mijn liefde voor de volkstaal, voor dat warme, dat plastische van de dialekten. Ik heb geleerde bollen aan mijn zij.
Het leuke is dat ik mijn gram soms haal in onverwachte hoeken... Van mijn Nederlandse lezers hoor ik dat zij genieten van dat sappige Vlaams... Dus geven zij in werkelijkheid ook hun fiat aan het gebruik van Vlaams termen in mijn teksten. Natuurlijk schrijf ik niet echt in het dialect, dat zou net een beetje te ver gaan naar mijn gevoel, maar de woordenschat, en de zegswijzen, die benut ik heel graag.
Natuurlijk, er bestaat geen correcte schrijfwijze voor "een blafte op zijn muile geven", maar iedereen weet uit de kontekst wat het wil zeggen, en dat "blafte" klinkt heerlijk hard voor een "kaaksmete"... Je voelt als het ware de klets...
Ik vind het dan ook niet fout om dergelijke dingen te schrijven, zolang ze de begrijpbaarheid niet schenden, en ze een zekere winst hebben op een of ander gebied, zoals de klankkleur, de geluidnabootsing, het smeuïge, het plastische. En heel stilletjes hoop ik dan dat er nu en dan iets van die verrijkende woordenschat blijft hangen bij de lezer. Dat is immers precies hoe taal leeft, evolueert... We hoeven niet altijd Engelse of Franse termen te importeren, laat ons eerst eens putten uit ons eigen moerstaal ! Daar liggen nog veel schatten op zolder !
Moeder heeft zo net een nieuwe zak genaaid aan de ring voor het koffiezetten. De oude zak was gattig... en dan krijg je gruis in je tas, het is misschien wel goed om de darmen te kuisen, maar echt smakelijk is het niet. Nu moet de nieuwe zak eerst afgekookt worden in de rest van de koffie, zodat je de zak niet proeft. Morgen hebben we dan weer heerlijke koffie zonder gruis.
Heerlijke koffie zoals in de tijd van toen, met chicorei er in ! Iedereen weet dat dit gezond is, maar op een bepaald moment werd het plots chique om koffie te maken van zuiver koffie, zonder chicorei, en hop, iedereen volgde die gril, en wetende dat het ongezond is, houd men vol omwille van het gedacht... Jaren hebben ze ons voorgehouden dat we margarine moesten eten voor de cholesterol, met linolzuur, de redder... Blijkt nu dat linolzuur gek genoeg meer doden maakt door hartfalen dan zonder dat linolzuur... Maar dat hebben ze nog nooit gezegd in de reclameblokken op TV... Om een betere stoelgang te hebben moet je zo noodzakelijk Activia eten. Dat klopt, ik heb vastgesteld dat Yoghurt inderdaad dat effect heeft, maar ik eet altijd gewone yoghurt met fruit, en niet dat stukken duurdere merk dat oh zo speciaal zou zijn...
Als we ons zouden richten op alles wat de reclamemakers ons voorspiegelen, dan waren we al tien keer dood. Overdreven ? Nee hoor, men heeft een onderzoek gedaan met een placebo (een nepmedicament), waarbij men de placebo de ene keer verkocht aan 2.50 euro het stuk, de andere keer aan 10 cent... Dat suikertabletje van 2.50 was identiek aan dat van 0.10, maar toch bleek het veel meer effect te hebben... Gek ? Ja, maar zo zijn de mensen, iets wat duur is moet wel goed zijn...
Het lijkt wel of we niet meer zelf nadenken, of we zelfs onze ervaringen omturnen naar het door de publiciteit voorgeschotelde model.
Waar zijn we mee bezig ?
Geen wonder dat sinds de jaren negentig van de vorige eeuw het intelligentiequotiënt weer aan het dalen is... we denken niet meer zelf, we slikken alles wat ze ons voorschotelen als zoetekoek...
Hé ! WORDT EENS WAKKER !!!!!!!
Probeer eens weer zelf te denken. Echt, we kunnen het, we hebben het eeuwen en eeuwen lang gedaan, voor die tv en die pc er was... We kunnen het nog !
tot de volgende ?
'k ben er vannacht van wakker geworden !
Eddy's nieuwe veranda is gedoopt (al van binst het placeren...)
Het veld voor mijn deur is precies een zee, waaruit de maïsstoppels piekboutrecht omhoogsteken als de armen van duizenden drenkelingen.
dju de dju, wa' weere !
Eén ding heeft het wel, vanmorgen zag ik naar dat doornatte veld, en de hemel, hoe donker ook, lei er een glans over, als ware de vloer plots het geluchte en 't geluchte de vloer. In zo'n weer moet je effekes zoeken, maar er is toch ook dan nog iets moois te zien. Ik zag nog iets verfrissends! Al de bomen en struiken lijken heel donkerbruine schaduwen aan den einder, uitgenomen een treurwilg ! Heb je er al eens op gelet dat die van ver precies gouden takken heeft ? Mooi !
In zo'n weer zie je toch nog de kraaien op het veld fourageren, maar ze hebben zwarte duikerspakken aan en zwemvliezen aan hun poten... Vooral die duikbril staat hen mottig.
Maar ja, 't is dat of verzuipen...
Wakker geworden door de regen heb ik weer wat liggen lezen in het Gents Idiotikon... Ik vond er heerlijke verfrissende woorden in. Een uurvoage (een oorveeg) kreeg volgende uitleg (?) mee: een accent-circonfleks, een ei, ne kadeister, een kehze, ne koeke, ne lap, ne petoater, een pirre, ne plamoaster, ne plets, een smete, een spekke, ne stamp, een toarte, een voage, een vive-l'amour, nen abberdas, een blafte, ne geirla, een koaksmete, een muilpirre, ne lap, een souflette, ne woafel en het stopt met... enzovoorts....
Uit mijn studententijd herinner ik mij het best een blafte, dat was dan een woord die nogal eens gebruikt werd...Want taal evolueert... Heel wat van die woorden zijn wellicht ondertussen al weer in onbruik geraakt, en er zijn wellicht andere in de plaats gekomen.
Eigenlijk voel ik mij een begunstigd persoontje in deze materie! Ik ben Westvlaming (en dan nog Ostendenaar, waar er ook een heel specifiek dialect heerst), studeerde in Gent en woon nu al meer dan 30 jaar in Oudenaarde... Ik heb dialecten gezopen in die tijd, en betrap me zelf er op dat mijn taaltje meer en meer evolueert naar uitgebreid Oudenaards... Oudenaards met importwoorden uit alle dialecten waarmee ik in aanraking kwam en kom. In het Oudenaards zijn er niet zo erg veel zegswijzen, dus die haal ik uit mijn Oostends en uit mijn Gents verleden, aangevuld met termen die ik opving tijdens mijn werk, en waar mensen uit heel het land bijeenkwamen...
Ik ben niet alleen in mijn liefde voor het dialect...De Nederlandse filosoof Cornelis Verhoeven, ooit winnaar van de prestigieuze P.C.Hooftprijs, houdt een warm pleidooi voor de moedertaal. In "Herinneringen aan mijn Moedertaal" verdedigt de man die het Nederlands als geen ander geciseleerd heeft, het dialect en richt hij zich met schrandere argumenten tegen de eenheidsworst waartoe het Nederlands soms verwordt, en tegen de arrogantie die het soms verspreid...
Je ziet, ik sta niet alleen in mijn liefde voor de volkstaal, voor dat warme, dat plastische van de dialekten. Ik heb geleerde bollen aan mijn zij.
Het leuke is dat ik mijn gram soms haal in onverwachte hoeken... Van mijn Nederlandse lezers hoor ik dat zij genieten van dat sappige Vlaams... Dus geven zij in werkelijkheid ook hun fiat aan het gebruik van Vlaams termen in mijn teksten. Natuurlijk schrijf ik niet echt in het dialect, dat zou net een beetje te ver gaan naar mijn gevoel, maar de woordenschat, en de zegswijzen, die benut ik heel graag.
Natuurlijk, er bestaat geen correcte schrijfwijze voor "een blafte op zijn muile geven", maar iedereen weet uit de kontekst wat het wil zeggen, en dat "blafte" klinkt heerlijk hard voor een "kaaksmete"... Je voelt als het ware de klets...
Ik vind het dan ook niet fout om dergelijke dingen te schrijven, zolang ze de begrijpbaarheid niet schenden, en ze een zekere winst hebben op een of ander gebied, zoals de klankkleur, de geluidnabootsing, het smeuïge, het plastische. En heel stilletjes hoop ik dan dat er nu en dan iets van die verrijkende woordenschat blijft hangen bij de lezer. Dat is immers precies hoe taal leeft, evolueert... We hoeven niet altijd Engelse of Franse termen te importeren, laat ons eerst eens putten uit ons eigen moerstaal ! Daar liggen nog veel schatten op zolder !
Moeder heeft zo net een nieuwe zak genaaid aan de ring voor het koffiezetten. De oude zak was gattig... en dan krijg je gruis in je tas, het is misschien wel goed om de darmen te kuisen, maar echt smakelijk is het niet. Nu moet de nieuwe zak eerst afgekookt worden in de rest van de koffie, zodat je de zak niet proeft. Morgen hebben we dan weer heerlijke koffie zonder gruis.
Heerlijke koffie zoals in de tijd van toen, met chicorei er in ! Iedereen weet dat dit gezond is, maar op een bepaald moment werd het plots chique om koffie te maken van zuiver koffie, zonder chicorei, en hop, iedereen volgde die gril, en wetende dat het ongezond is, houd men vol omwille van het gedacht... Jaren hebben ze ons voorgehouden dat we margarine moesten eten voor de cholesterol, met linolzuur, de redder... Blijkt nu dat linolzuur gek genoeg meer doden maakt door hartfalen dan zonder dat linolzuur... Maar dat hebben ze nog nooit gezegd in de reclameblokken op TV... Om een betere stoelgang te hebben moet je zo noodzakelijk Activia eten. Dat klopt, ik heb vastgesteld dat Yoghurt inderdaad dat effect heeft, maar ik eet altijd gewone yoghurt met fruit, en niet dat stukken duurdere merk dat oh zo speciaal zou zijn...
Als we ons zouden richten op alles wat de reclamemakers ons voorspiegelen, dan waren we al tien keer dood. Overdreven ? Nee hoor, men heeft een onderzoek gedaan met een placebo (een nepmedicament), waarbij men de placebo de ene keer verkocht aan 2.50 euro het stuk, de andere keer aan 10 cent... Dat suikertabletje van 2.50 was identiek aan dat van 0.10, maar toch bleek het veel meer effect te hebben... Gek ? Ja, maar zo zijn de mensen, iets wat duur is moet wel goed zijn...
Het lijkt wel of we niet meer zelf nadenken, of we zelfs onze ervaringen omturnen naar het door de publiciteit voorgeschotelde model.
Waar zijn we mee bezig ?
Geen wonder dat sinds de jaren negentig van de vorige eeuw het intelligentiequotiënt weer aan het dalen is... we denken niet meer zelf, we slikken alles wat ze ons voorschotelen als zoetekoek...
Hé ! WORDT EENS WAKKER !!!!!!!
Probeer eens weer zelf te denken. Echt, we kunnen het, we hebben het eeuwen en eeuwen lang gedaan, voor die tv en die pc er was... We kunnen het nog !
tot de volgende ?
dinsdag, december 09, 2008
de schrikkelseconde
2008 wordt een extralang jaar, niet alleen hebben wij een schrikkeldag gehad, we krijgen, net voor de overgang naar 2009 ook nog een schrikkelseconde...
Sinds 1972 krijgen we nu en dan te maken met schrikkelseconden, soms zelfs twee keer in een jaar. De wereld draait steeds trager en trager, en daardoor duurt de dag telkens een stukje langer.
Voorlopig kunnen we de zaak "normaal" houden, met nu en dan een schrikkelseconde toe te voegen, maar uiteidelijk zal de tijd komen dat we de dag als eenheid iets langer zullen moeten maken, of, anders gezegd, de tijdseenheid zal iets moeten vergroten.
Op dat moment mag men alle klokken in de vuilnisemmer werpen, of toch in ieder geval die klokken die zeer stipt moeten zijn.
Stel dat de dag een seconde langer duurt dan nu de vierentwintig uur, dan zal het voor u en ik nog niet zo'n ramp zijn om nu en dan ons uurwerken iets bij te stellen (en met die radiogestuurde komt er zelfs geen probleem).
De mensen die in een drieploegensysteem zitten zullen allemaal 1/3 van een seconde langer moeten werken... Anders sluiten de ploegen niet perfect aaneen... Maar geef toe, ook dat zal niet echt merkbaar zijn. Nochtans, 365 keer één seconde is al meer dan 6 minuten per jaar ! En als je het zo bekijkt, dan lijkt het plots veel meer.
Misschien, heel misschien zou men dan eindelijk ook de klok kunnen doen lopen in een tiendelig systeem... Dat zou voor iedereen al een heel stuk makkelijker worden in berekeningen. Alhoewel er wiskundigen zijn die zeggen dat het twaalfdelig systeem beter zou zijn?
Mij moet je het niet vragen, ik en wiskunde... Het moet maar naar wiskunde ruiken, en ik sla al tilt. Er was voor mij geen ergere taak denkbaar, dan de jaarrekeningen van de bedrijven analyseren. Als het eventjes kon vroeg ik de specialisten ter zake om eens te komen kijken... Ik kan het niet helpen, maar ik heb een psychische allergie aan cijfertjes en bewerkingen allerhande. Ik wijt dat altijd aan mijn veel te speelse geest, en aan de idiote taken die we kregen als vraagstukken... Een bad met drie kranen en twee gaten in... Hoelang duurt het voor het bad vol is? Voor mijn part eeuwig, ik zag dan voor mijn ogen een hele meute moeders dweilen terwijl wij aan het kijken waren, de chronometer in de hand, hoelang het zou duren... En daar je niet verondersteld wordt te zitten grinniken in de les wiskunde, had ik niet alleen moeite met mijn fantasie, maar ook nog met de meester.
Wellicht daarom ook dat ik meteen de klok zou ombouwen naar een tiendelig systeem ?
Heb je ook gelezen dat er in Nepal een olifantentweeling is geboren?
Ik wist niet eens dat dit kon. Het kan dus wel degelijk, ik zag er zelfs een foto van, maar daar voor mij ieder olifant lijkt op een olifant, heb ik niet kunnen vaststellen of het nu een eeneiïge of een tweeeiïge tweeling is. 't Is in ieder geval een tweeling van twee stuks.
Als je mij vraagt wat het mooiste dier is, dan zou ik wellicht uiteindelijk kiezen voor de olifant, en dan nog met een voorkeur voor de afrikaanse olifant, met zijn grote waaiers van oren. Het zijn niet alleen kolossale dieren, ze zijn ook intelligent, en kunnen door een vernuftig systeem van diepe tonen en stampen op de grond, zelfs communiceren met olifanten tot op 30 km afstand. Wat mij echter het meest aanspreekt is de rust die uitgaat van het besef dat ze onaanraakbaar zijn. Er is geen een dier die echt een gevaar voor hen vormt, zij zijn de werkelijke koningen van de dierenwereld. (De mens effekes terzijde gezet, waar hij in dit geval hoort).
Ik heb weer eens mijn Gents Idioticum ter hand genomen... Een soortement woordenboek van de Gentse woorden en uitdrukkingen. Er bestaat ook een Oostends woordenboek, en wellicht ook nog andere... Dat zijn woordenboeken die mij ergens diep gelukkig maken !
Wat men ook beweert, het echte leven van de taal is de spreektaal, en de spreektaal verschilt van regio tot regio. Wat alleen maar kan leiden tot een nog grotere rijkdom.
Och, ik weet wel, de echte zuivere dialecten verdwijnen (vandaar ook het bijzondere nut van deze boekwerken) onder druk van de steeds sterkere migratie van de bewoners van het land. Neem nu Gent, daar wonen momenteel wellicht veel meer inwijkelingen dan rasechte Gentenaars, maar toch blijft er in de spreektaal een grote invloed van het oorspronkelijke Gents bestaan, die door de toevloed van inwijkelingen niet verarmd, maar eer verrijkt wordt. Maar in die dialecten zitten prachtige woorden, die we niet mogen laten verdwijnen...
Ik heb hier al meerdere keren mijn liefde verklaard aan de taal van het volk. En ik zit er niets mee in, om nu en dan zo'n kreem van een woord te gebruiken in mijn geschreven teksten. Deze woorden zijn immers niet minderwaardig ! Het is alleen een corps van wie weet welke "geleerde bollen" die op een bepaald moment hebben gezegd: dat is Nederlands, en al de rest is het niet. Met welk recht hebben ze dat gedaan, en doen ze dat nog ?
Het enige zinnige argument dat ze hebben, is dat men zo komt tot een taal die door iedereen wordt begrepen... Maar had men er een ander woord in opgenomen, dan zou dat ook erkend zijn, en dus ook begrepen... Ja toch ?
Ik vind het veel mooier te zeggen dat ze een spanneetje draagt, dan een spannend kleedje... En ik ben nog veel gelukkiger als ik kan zeggen: z'eeft heur spanneetje aan, zeven stapjes in een teljoor!, omdat ik dan op een geestige manier zeg dat het niet alleen een spannend kleedje is, maar dat ze er ook amper mee kan stappen... Maar ik zeg het op een manier die veel meer zegt dan de Nederlandse omschrijving, veel plastischer, veel warmer...
Als ik lees in een boek dat de snoodaard niet van het meisje haar borsten kon blijven, dan zegt vind ik het veel en veel leuker te lezen dat diene gast met zijn poten niet van haar spekkewinkel kon blijven... 't Is krek hetzelfde, maar in die spekkewinkel klinkt ook iets door van dat verlangen dat in die borsten niet meeklonk.
Doet mij op iets denken... Mijn grote mentor, Maurits Galle zaliger, hoorde een collega hoesten en bassen terwijl hij aan zijn bureel zat. Maurits ging er bij "Gaat het niet jongne ?" "Och Maurits, ik heb een borstvallinge" "Zwijg jong, ik heb dat op alle twee mijn borsten" De collega moest van het lachen nog veel meer hoesten...
Kijk, voor mij is dat Taal, met een hoofdletter !
Iemand die de taal volkomen beheerst, kan ook spelen met die taal... Ik vind dat prachtig ! Anny weet dat wel, hoe dikwijls ik reageer op radio of tv, en hoe ik de zaken bewust misinterpreteer, gewoon door ze te letterlijk te nemen, of uit hun verband te rukken. Soms heb ik amper het nieuws gehoord, omdat ik heel den tijd zat te spelen met de taal. (Hoe zou ik in hemelsnaam ooit wiskunde kunnen studeren met zo'n hersenkronkels...?)
Ik kan ook genieten van poëzie, hoe men met gewone dagdagelijkse woorden een liefdeszang kan breien, hoe we de storm kunnen doen bulderen in de klankenzee... hoe we heel klein en heel deemoedig kunnen schrijven over "Moeder"... Allemaal met diezelfde schamele woorden. Plots zijn ze dan niet meer zo schamel, plots zijn het blijde bazuinen, hoorngeschal, of het stille ruisschen van het ranke riet... Soms lees ik dan een zin twee- driemaal, genietend van de klank en de kleur van de woorden... Bij een Gezelle, met zijn rijmen niet alleen aan het end, maar ook in de aanvang van de woorden (Stafrijmen zijn stapstenen waarop men met de stemme steunt)... Ik zit dan te snoepen, ik proef de woorden in mijn mond...
Och, ik weet het wel, ook daar ben ik bij de ouderwetse helft van de bevolking, bij een heleboel van die moderne brabbelaars vind ik mijn ding niet terug... Ik ben ergens blijven hangen aan een Van Ostaeyen, verder ben ik niet meer mee gedegenereerd... (sorry)
Buiten is het weer mistig... Heb je al eens de moeite gedaan om in de mist op te kijken naar de straatverlichting ? Moet je eens doen ! Door de combinatie van licht en de minieme waterdruppels van de mist, ontstaat er er lichtbal rond de verlichting. Het is precies of het licht gevangen zit en wanhopig probeert uit de bal te breken. Als er wat wind is, zie je de wanhopige uitbraakpogingen des te beter... Zelfs in die gore mist zijn er mooie dingen te zien.
En geef toe, soms is de werel beter af zonder het silhouet van dat lelijke bouwwerk op den einder.
tot de volgende ?
Sinds 1972 krijgen we nu en dan te maken met schrikkelseconden, soms zelfs twee keer in een jaar. De wereld draait steeds trager en trager, en daardoor duurt de dag telkens een stukje langer.
Voorlopig kunnen we de zaak "normaal" houden, met nu en dan een schrikkelseconde toe te voegen, maar uiteidelijk zal de tijd komen dat we de dag als eenheid iets langer zullen moeten maken, of, anders gezegd, de tijdseenheid zal iets moeten vergroten.
Op dat moment mag men alle klokken in de vuilnisemmer werpen, of toch in ieder geval die klokken die zeer stipt moeten zijn.
Stel dat de dag een seconde langer duurt dan nu de vierentwintig uur, dan zal het voor u en ik nog niet zo'n ramp zijn om nu en dan ons uurwerken iets bij te stellen (en met die radiogestuurde komt er zelfs geen probleem).
De mensen die in een drieploegensysteem zitten zullen allemaal 1/3 van een seconde langer moeten werken... Anders sluiten de ploegen niet perfect aaneen... Maar geef toe, ook dat zal niet echt merkbaar zijn. Nochtans, 365 keer één seconde is al meer dan 6 minuten per jaar ! En als je het zo bekijkt, dan lijkt het plots veel meer.
Misschien, heel misschien zou men dan eindelijk ook de klok kunnen doen lopen in een tiendelig systeem... Dat zou voor iedereen al een heel stuk makkelijker worden in berekeningen. Alhoewel er wiskundigen zijn die zeggen dat het twaalfdelig systeem beter zou zijn?
Mij moet je het niet vragen, ik en wiskunde... Het moet maar naar wiskunde ruiken, en ik sla al tilt. Er was voor mij geen ergere taak denkbaar, dan de jaarrekeningen van de bedrijven analyseren. Als het eventjes kon vroeg ik de specialisten ter zake om eens te komen kijken... Ik kan het niet helpen, maar ik heb een psychische allergie aan cijfertjes en bewerkingen allerhande. Ik wijt dat altijd aan mijn veel te speelse geest, en aan de idiote taken die we kregen als vraagstukken... Een bad met drie kranen en twee gaten in... Hoelang duurt het voor het bad vol is? Voor mijn part eeuwig, ik zag dan voor mijn ogen een hele meute moeders dweilen terwijl wij aan het kijken waren, de chronometer in de hand, hoelang het zou duren... En daar je niet verondersteld wordt te zitten grinniken in de les wiskunde, had ik niet alleen moeite met mijn fantasie, maar ook nog met de meester.
Wellicht daarom ook dat ik meteen de klok zou ombouwen naar een tiendelig systeem ?
Heb je ook gelezen dat er in Nepal een olifantentweeling is geboren?
Ik wist niet eens dat dit kon. Het kan dus wel degelijk, ik zag er zelfs een foto van, maar daar voor mij ieder olifant lijkt op een olifant, heb ik niet kunnen vaststellen of het nu een eeneiïge of een tweeeiïge tweeling is. 't Is in ieder geval een tweeling van twee stuks.
Als je mij vraagt wat het mooiste dier is, dan zou ik wellicht uiteindelijk kiezen voor de olifant, en dan nog met een voorkeur voor de afrikaanse olifant, met zijn grote waaiers van oren. Het zijn niet alleen kolossale dieren, ze zijn ook intelligent, en kunnen door een vernuftig systeem van diepe tonen en stampen op de grond, zelfs communiceren met olifanten tot op 30 km afstand. Wat mij echter het meest aanspreekt is de rust die uitgaat van het besef dat ze onaanraakbaar zijn. Er is geen een dier die echt een gevaar voor hen vormt, zij zijn de werkelijke koningen van de dierenwereld. (De mens effekes terzijde gezet, waar hij in dit geval hoort).
Ik heb weer eens mijn Gents Idioticum ter hand genomen... Een soortement woordenboek van de Gentse woorden en uitdrukkingen. Er bestaat ook een Oostends woordenboek, en wellicht ook nog andere... Dat zijn woordenboeken die mij ergens diep gelukkig maken !
Wat men ook beweert, het echte leven van de taal is de spreektaal, en de spreektaal verschilt van regio tot regio. Wat alleen maar kan leiden tot een nog grotere rijkdom.
Och, ik weet wel, de echte zuivere dialecten verdwijnen (vandaar ook het bijzondere nut van deze boekwerken) onder druk van de steeds sterkere migratie van de bewoners van het land. Neem nu Gent, daar wonen momenteel wellicht veel meer inwijkelingen dan rasechte Gentenaars, maar toch blijft er in de spreektaal een grote invloed van het oorspronkelijke Gents bestaan, die door de toevloed van inwijkelingen niet verarmd, maar eer verrijkt wordt. Maar in die dialecten zitten prachtige woorden, die we niet mogen laten verdwijnen...
Ik heb hier al meerdere keren mijn liefde verklaard aan de taal van het volk. En ik zit er niets mee in, om nu en dan zo'n kreem van een woord te gebruiken in mijn geschreven teksten. Deze woorden zijn immers niet minderwaardig ! Het is alleen een corps van wie weet welke "geleerde bollen" die op een bepaald moment hebben gezegd: dat is Nederlands, en al de rest is het niet. Met welk recht hebben ze dat gedaan, en doen ze dat nog ?
Het enige zinnige argument dat ze hebben, is dat men zo komt tot een taal die door iedereen wordt begrepen... Maar had men er een ander woord in opgenomen, dan zou dat ook erkend zijn, en dus ook begrepen... Ja toch ?
Ik vind het veel mooier te zeggen dat ze een spanneetje draagt, dan een spannend kleedje... En ik ben nog veel gelukkiger als ik kan zeggen: z'eeft heur spanneetje aan, zeven stapjes in een teljoor!, omdat ik dan op een geestige manier zeg dat het niet alleen een spannend kleedje is, maar dat ze er ook amper mee kan stappen... Maar ik zeg het op een manier die veel meer zegt dan de Nederlandse omschrijving, veel plastischer, veel warmer...
Als ik lees in een boek dat de snoodaard niet van het meisje haar borsten kon blijven, dan zegt vind ik het veel en veel leuker te lezen dat diene gast met zijn poten niet van haar spekkewinkel kon blijven... 't Is krek hetzelfde, maar in die spekkewinkel klinkt ook iets door van dat verlangen dat in die borsten niet meeklonk.
Doet mij op iets denken... Mijn grote mentor, Maurits Galle zaliger, hoorde een collega hoesten en bassen terwijl hij aan zijn bureel zat. Maurits ging er bij "Gaat het niet jongne ?" "Och Maurits, ik heb een borstvallinge" "Zwijg jong, ik heb dat op alle twee mijn borsten" De collega moest van het lachen nog veel meer hoesten...
Kijk, voor mij is dat Taal, met een hoofdletter !
Iemand die de taal volkomen beheerst, kan ook spelen met die taal... Ik vind dat prachtig ! Anny weet dat wel, hoe dikwijls ik reageer op radio of tv, en hoe ik de zaken bewust misinterpreteer, gewoon door ze te letterlijk te nemen, of uit hun verband te rukken. Soms heb ik amper het nieuws gehoord, omdat ik heel den tijd zat te spelen met de taal. (Hoe zou ik in hemelsnaam ooit wiskunde kunnen studeren met zo'n hersenkronkels...?)
Ik kan ook genieten van poëzie, hoe men met gewone dagdagelijkse woorden een liefdeszang kan breien, hoe we de storm kunnen doen bulderen in de klankenzee... hoe we heel klein en heel deemoedig kunnen schrijven over "Moeder"... Allemaal met diezelfde schamele woorden. Plots zijn ze dan niet meer zo schamel, plots zijn het blijde bazuinen, hoorngeschal, of het stille ruisschen van het ranke riet... Soms lees ik dan een zin twee- driemaal, genietend van de klank en de kleur van de woorden... Bij een Gezelle, met zijn rijmen niet alleen aan het end, maar ook in de aanvang van de woorden (Stafrijmen zijn stapstenen waarop men met de stemme steunt)... Ik zit dan te snoepen, ik proef de woorden in mijn mond...
Och, ik weet het wel, ook daar ben ik bij de ouderwetse helft van de bevolking, bij een heleboel van die moderne brabbelaars vind ik mijn ding niet terug... Ik ben ergens blijven hangen aan een Van Ostaeyen, verder ben ik niet meer mee gedegenereerd... (sorry)
Buiten is het weer mistig... Heb je al eens de moeite gedaan om in de mist op te kijken naar de straatverlichting ? Moet je eens doen ! Door de combinatie van licht en de minieme waterdruppels van de mist, ontstaat er er lichtbal rond de verlichting. Het is precies of het licht gevangen zit en wanhopig probeert uit de bal te breken. Als er wat wind is, zie je de wanhopige uitbraakpogingen des te beter... Zelfs in die gore mist zijn er mooie dingen te zien.
En geef toe, soms is de werel beter af zonder het silhouet van dat lelijke bouwwerk op den einder.
tot de volgende ?
maandag, december 08, 2008
Marokko.nl
Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze site niet ken, ik ben er ook nog niet gaan rondneuzen, toch las ik er iets heel moois en zinnigs over...
Marokko.nl wil namelijk iets doen aan het uitbreidende racisme op het internet. Zij heeft een systeem ingebouwd, waarbij je door een simpele klik het racisme meld aan de beheerders van de site, en aan de politie.
Misschien helpt dat om de haat een beetje in te tomen.
Zoals de naam zegt, is de site blijkbaar een site van en door wat wij vreemden noemen, hun eerste reactie ging dan ook naar haatformules aan de nederlanders. Zo schoot een zinnetje als dood aan alle kafit (ongelovigen en de zin Hopelijk neemt Allah de helden die de aanslagen pleegden in Mumbai rechtstreeks op in de hemel (ik citeer niet letterlijk) de beheerders van de site in het verkeerde keelgat.
Aan de ene kant is het erg dat we die racistische tendenzen moeten onderdrukken met politie en co, aan de andere kant is het hoog tijd dat wij er daadwerkelijk iets aan doen.
Maar maak u geen illusies! Makkelijk wordt het niet !
Men heeft immers een onderzoek gedaan naar het verband tussen hersenen en racisme... en daaruit blijkt dat in de hersenen ingebakken een soort verweer zetelt tegen al wat vreemd is. Wellicht nog een oerreactie uit de tijd dat het schaarse wild moest voorbehouden worden aan de jagers van de eigen stam???
Hoe men dat heeft vastgesteld ? Gewoon, onder meer met een heel simpele test...
Men geeft aan de geteste personen een woordenlijst in de zin zoals hieronder:
braken , liefde, Ali, Jan, bloemen, geweer, Piet, aids, en ga zo maar door.
De opdracht was heel simpel, men moest bij ieder positief woord (liefde, bloemen...) en bij de inlandse namen met de rechterhand op tafel tikken, bij de negatieve woorden en de vreemde voornamen, moest men met de linkerhand op tafel klappen.
Nadien deed men de lijst nog eens over, maar nu moest men de positieve woorden en de vreemde voornamen in één groep beschouwen, en de negatieve woorden met de inlandse voornamen... Bleek dat de hersenen dit laatste veel trager verwerkten, men moest blijkbaar iedere keer ergens iets overwinnen om Ali en Mohammed te koppelen aan Liefde en bloemen en werkzaam en dergelijke...
Een duidelijk bewijs dat racisme niet alleen maar een bewust iets is, men moet het onbewuste overwinnen om geen racist te zijn !
Er stond niet bij of men de moeite heeft gedaan om ook een groep allochtonen aan diezelfde test te onderwerpen, en daaruit een vergelijking te maken, maar wellicht zou er ook bij hen een onbewuste tegenwerking zijn tegen "de anderen"...
Mij zegt een dergelijke test heel, heel veel !
Het zegt mij dat het niet makkelijk zal zijn, maar vooral zegt het mij dat wij er alles op alles moeten zetten om te komen tot een volwaardige integratie !
Integratie wil immers zeggen dat we komen tot samensmelting, tot één groep.
Ik ben het dan ook eens met de maatregelen dat de vreemdelingen die hier willen wonen, op zijn minst ook de taal moeten leren. Bovendien zou ik willen pleiten voor het voorkomen van migrantenwijken... We moeten integendeel proberen te komen tot een systeem waarbij het aantal vreemdelingen per straat moet beperkt worden, niet om hen te isoleren, maar om hen ergens op een bepaalde manier te doen opgaan in de meerderheid.
Idem met de scholen en zelfs in de tewerkstelling.
Mijn bedoeling is niet hen te pesten, maar om hen te doen integreren, en vooral om hen ook te dwingen tot het actief beheersen van de taal van de plaats waar ze wonen.
Laat ons eerlijk zijn, zet onze kinderen in een Franstalig pensionaat, ze zullen, als ze de kans zien, aaneenklitten om in hun eigen taal te kunnen praten. Zelfs al zouden ze thuis helemaal niet overeenkomen, zet ze daar en het zullen boezemvrienden lijken tegen de anderen op.
Integratie wil zeggen dat ze onze taal moeten gebruiken als eerste taal, het moet hun eigen taal worden. Zolang we dat niet bekomen, zolang er een soort groepsgeest blijft tussen de vreemdelingen, zitten we met een vreemd element in ons midden, en krijgen wij de reactie tegen het vreemde.
Wij moeten ons er voortdurend van bewust blijven dat wij, in dezelfde omstandigheden, net zo zouden reageren als zijn nu. En als we daartoe betuttelende reglementeringen stellen, dan is het niet om hen te pesten, maar om het proces van integratie te bevorderen.
Bovendien moeten we ook de vrees van onze eigen mensen wegnemen.
Ga eens in een Turks café binnen, ga er rustig een kopje koffie drinken. Wedden dat je het gevoel hebt dat ze allemaal over jou bezig zijn ? Je begrijpt hen niet, en je legt iedere blik in jou richting uit als een kritische, vijandelijke blik, en al wat ze zeggen zal wel over jou gaan...
Als je in een Vlaams café zit, dan heb je dat gevoel pas als er enkelen zitten te fezelen en steelse blikken op je werpen, en de tafelgenoten zelfs eens achterom naar je gluren. Een heel verschil dus. Een bewijs dat taal een heel belangrijk item is in de integratie, en een bewijs dat we er moeten toe komen dat de streektaal ook hun taal wordt.
Rest de godsdienst, die in dit geval ook een drempel lijkt te vormen. Ik denk dat het grootste misverstand ligt in het feit dat er zo weinig begrip is van die godsdienst enerzijds, en dat anderzijds die godsdienst (Islam) een bron is van de anderstaligheid... Het is niet aan ons om richtlijnen te dicteren over de godsdienstbeleving, maar de andere taal hoeft niet echt een bijkomende drempel te zijn! Vroeger was de kerkelijke taal bij ons ook het Latijn, en die taal werd door de grote massa niet begrepen, het was verworden tot een rituele taal... Omdat de homilie en de uitlegging van de godsdienst gebeurde in de volkstaal. Wij luisterden naar het zingend voorgedragen evangelie, maar zonder de prediking wiste we niet eens waarover het evangelie ging... Wij hadden er ook niet echt behoefte aan, wij waren het zo gewoon, en het was wel mooi, heel die plechtige ritus in die zangerig voorgedragen geheimtaal. Als men de prediking, de uitleg van de Koran ook zou doen in de taal van de streek, dan zouden we al een hele stap in de goede richting zetten.
We moeten immers komen tot de reflex dat de streektaal je eigen taal is. Vroeger zou dit zeker niet voldoende zijn geweest, er zouden nog talrijke drempels liggen in de aard van de voeding, de kledij en noem maar op, maar buiten de extremen zoals de onzichtbare vrouwen, vallen we nu echt niet meer over die dingen... We reizen zelf naar die landen en hebben leren koken met de tajine en vinden couscous allang niet meer exotisch...
Nee, we moeten de groepreflex weg krijgen en de taal van de streek eigen maken. Het iets andere kleurtje is niet zo'n groot verschil, tenzij ze in een groep verschijnen, en vooral als ze dan nog in een geheimtaal ondereen zitten te babbelen...
Nee, makkelijk zal het niet zijn, maar de enige weg is de integratie, en die is slechts mogelijk als ze ook de taal spreken en werkelijk de taal delen met ons.
Wij mogen niet vergeten dat wij, net zoals zij nu, dezelfde reflex zouden hebben van samen gaan troepen, als wij ook in een vreemde wereld zouden zitten. De beste manier om dat te vermijden is ze zoveel mogelijk verdelen over de massa autochtonen.
Op dat moment verdwijnt het element "vreemd", en gaat zelfs ons onderbewuste niet meer fulmineren !
Vannacht lag ik wat te denken over het begrip "Design"...
Sinds onze Bart de ene prijs na de andere blijkt te halen, is dat een item waar ik wel eens bij stilsta... Wat maat een voorwerp design, terwijl een ander voorwerp identiek hetzelfde doel heeft, en toch niet dat etiket krijgt ?
Neem een gewoon koffiekopje, waarom is dat ene kopje design, en het andere gewoon een kopje ? Niet zo eenvoudig hé ?
Of toch ?
Nee, het is niet zo eenvoudig, want er is dan ook nog design en design...
Echte design, zoals wij dat eigenlijk voor ogen hebben als we dat woord uitspreken, is een tijdeloos begrip.
En zo komen we tot een misschien iets duidelijkere omschrijving van het woord. Design is een samengaan van nuttigheid en uitzicht. Het is de ultieme samensmelting van het nut aan de schoonheid.
En daar zitten we meteen met twee zaken: het nut enerzijds, de schoonheid anderzijds. Het moet dus gaan over een nuttig voorwerp, het moet het gemak van de mens dienen, in het voorbeeld van het koffiekopje, het moet dus een kopje zijn waarin je makkelijk koffie kunt doen, waaruit je die koffie makkelijk kunt drinken, en die je kunt vasthouden zonder je vingers in gekke houdingen te wringen, of zonder je fikken te branden aan de hete koffie in het kopje. Als je dit kunt paren aan een mooi iets, dan heb je design... Design met hoofdletter krijg je als je het zo mooi maakt dat het werkelijk mooi blijft, door de eeuwen heen als het ware.
Het gaat dus niet over de aard van het bloemetje op het kopje, het gaat over het model van het kopje, dat zo logisch, zo functioneel en tegelijkertijd zo mooi is, dat je het als het ware niet meer kunt verbeteren. Je kunt niets toevoegen of weglaten zonder een van de elementen logica, functionaliteit en schoonheid te verbrodden.
Meestal zijn die voorwerpen dan ook eenvoudig... Meestal bevatten ze weinig tierlantijntjes, want tierlantijntjes zijn de facto wel weg te laten of te vervangen door andere tierlantijntjes.
Bizar genoeg zijn er dan toch nog meerdere oplossingen. Een mens zou denken, eens het ultieme kopje er is, zijn we er, de lijn is ten einde getrokken, maar niets van... Iedere kunststroming geeft weer een nieuwe impuls om tot een nieuw concept te komen. Maar toch zul je telkens weer bij het zien van die echte Design-voorwerpen, ook die van eeuwen terug, zien dat allen het er over eens zijn dat het een echte mooi iets is, een handig en nuttig en mooi iets...Het is de tijdeloosheid binnengetreden.
Design kun je dan ook in alle gebruiksvoorwerpen terugvinden...van gebouwen over bruggen tot een simpel lepeltje... De lijst is eindeloos, en het lijkt wel of ook het Design eindeloos is.
In Gent heb je een design-museum... Moet je eens bezoeken!
tot de volgende ?
Marokko.nl wil namelijk iets doen aan het uitbreidende racisme op het internet. Zij heeft een systeem ingebouwd, waarbij je door een simpele klik het racisme meld aan de beheerders van de site, en aan de politie.
Misschien helpt dat om de haat een beetje in te tomen.
Zoals de naam zegt, is de site blijkbaar een site van en door wat wij vreemden noemen, hun eerste reactie ging dan ook naar haatformules aan de nederlanders. Zo schoot een zinnetje als dood aan alle kafit (ongelovigen en de zin Hopelijk neemt Allah de helden die de aanslagen pleegden in Mumbai rechtstreeks op in de hemel (ik citeer niet letterlijk) de beheerders van de site in het verkeerde keelgat.
Aan de ene kant is het erg dat we die racistische tendenzen moeten onderdrukken met politie en co, aan de andere kant is het hoog tijd dat wij er daadwerkelijk iets aan doen.
Maar maak u geen illusies! Makkelijk wordt het niet !
Men heeft immers een onderzoek gedaan naar het verband tussen hersenen en racisme... en daaruit blijkt dat in de hersenen ingebakken een soort verweer zetelt tegen al wat vreemd is. Wellicht nog een oerreactie uit de tijd dat het schaarse wild moest voorbehouden worden aan de jagers van de eigen stam???
Hoe men dat heeft vastgesteld ? Gewoon, onder meer met een heel simpele test...
Men geeft aan de geteste personen een woordenlijst in de zin zoals hieronder:
braken , liefde, Ali, Jan, bloemen, geweer, Piet, aids, en ga zo maar door.
De opdracht was heel simpel, men moest bij ieder positief woord (liefde, bloemen...) en bij de inlandse namen met de rechterhand op tafel tikken, bij de negatieve woorden en de vreemde voornamen, moest men met de linkerhand op tafel klappen.
Nadien deed men de lijst nog eens over, maar nu moest men de positieve woorden en de vreemde voornamen in één groep beschouwen, en de negatieve woorden met de inlandse voornamen... Bleek dat de hersenen dit laatste veel trager verwerkten, men moest blijkbaar iedere keer ergens iets overwinnen om Ali en Mohammed te koppelen aan Liefde en bloemen en werkzaam en dergelijke...
Een duidelijk bewijs dat racisme niet alleen maar een bewust iets is, men moet het onbewuste overwinnen om geen racist te zijn !
Er stond niet bij of men de moeite heeft gedaan om ook een groep allochtonen aan diezelfde test te onderwerpen, en daaruit een vergelijking te maken, maar wellicht zou er ook bij hen een onbewuste tegenwerking zijn tegen "de anderen"...
Mij zegt een dergelijke test heel, heel veel !
Het zegt mij dat het niet makkelijk zal zijn, maar vooral zegt het mij dat wij er alles op alles moeten zetten om te komen tot een volwaardige integratie !
Integratie wil immers zeggen dat we komen tot samensmelting, tot één groep.
Ik ben het dan ook eens met de maatregelen dat de vreemdelingen die hier willen wonen, op zijn minst ook de taal moeten leren. Bovendien zou ik willen pleiten voor het voorkomen van migrantenwijken... We moeten integendeel proberen te komen tot een systeem waarbij het aantal vreemdelingen per straat moet beperkt worden, niet om hen te isoleren, maar om hen ergens op een bepaalde manier te doen opgaan in de meerderheid.
Idem met de scholen en zelfs in de tewerkstelling.
Mijn bedoeling is niet hen te pesten, maar om hen te doen integreren, en vooral om hen ook te dwingen tot het actief beheersen van de taal van de plaats waar ze wonen.
Laat ons eerlijk zijn, zet onze kinderen in een Franstalig pensionaat, ze zullen, als ze de kans zien, aaneenklitten om in hun eigen taal te kunnen praten. Zelfs al zouden ze thuis helemaal niet overeenkomen, zet ze daar en het zullen boezemvrienden lijken tegen de anderen op.
Integratie wil zeggen dat ze onze taal moeten gebruiken als eerste taal, het moet hun eigen taal worden. Zolang we dat niet bekomen, zolang er een soort groepsgeest blijft tussen de vreemdelingen, zitten we met een vreemd element in ons midden, en krijgen wij de reactie tegen het vreemde.
Wij moeten ons er voortdurend van bewust blijven dat wij, in dezelfde omstandigheden, net zo zouden reageren als zijn nu. En als we daartoe betuttelende reglementeringen stellen, dan is het niet om hen te pesten, maar om het proces van integratie te bevorderen.
Bovendien moeten we ook de vrees van onze eigen mensen wegnemen.
Ga eens in een Turks café binnen, ga er rustig een kopje koffie drinken. Wedden dat je het gevoel hebt dat ze allemaal over jou bezig zijn ? Je begrijpt hen niet, en je legt iedere blik in jou richting uit als een kritische, vijandelijke blik, en al wat ze zeggen zal wel over jou gaan...
Als je in een Vlaams café zit, dan heb je dat gevoel pas als er enkelen zitten te fezelen en steelse blikken op je werpen, en de tafelgenoten zelfs eens achterom naar je gluren. Een heel verschil dus. Een bewijs dat taal een heel belangrijk item is in de integratie, en een bewijs dat we er moeten toe komen dat de streektaal ook hun taal wordt.
Rest de godsdienst, die in dit geval ook een drempel lijkt te vormen. Ik denk dat het grootste misverstand ligt in het feit dat er zo weinig begrip is van die godsdienst enerzijds, en dat anderzijds die godsdienst (Islam) een bron is van de anderstaligheid... Het is niet aan ons om richtlijnen te dicteren over de godsdienstbeleving, maar de andere taal hoeft niet echt een bijkomende drempel te zijn! Vroeger was de kerkelijke taal bij ons ook het Latijn, en die taal werd door de grote massa niet begrepen, het was verworden tot een rituele taal... Omdat de homilie en de uitlegging van de godsdienst gebeurde in de volkstaal. Wij luisterden naar het zingend voorgedragen evangelie, maar zonder de prediking wiste we niet eens waarover het evangelie ging... Wij hadden er ook niet echt behoefte aan, wij waren het zo gewoon, en het was wel mooi, heel die plechtige ritus in die zangerig voorgedragen geheimtaal. Als men de prediking, de uitleg van de Koran ook zou doen in de taal van de streek, dan zouden we al een hele stap in de goede richting zetten.
We moeten immers komen tot de reflex dat de streektaal je eigen taal is. Vroeger zou dit zeker niet voldoende zijn geweest, er zouden nog talrijke drempels liggen in de aard van de voeding, de kledij en noem maar op, maar buiten de extremen zoals de onzichtbare vrouwen, vallen we nu echt niet meer over die dingen... We reizen zelf naar die landen en hebben leren koken met de tajine en vinden couscous allang niet meer exotisch...
Nee, we moeten de groepreflex weg krijgen en de taal van de streek eigen maken. Het iets andere kleurtje is niet zo'n groot verschil, tenzij ze in een groep verschijnen, en vooral als ze dan nog in een geheimtaal ondereen zitten te babbelen...
Nee, makkelijk zal het niet zijn, maar de enige weg is de integratie, en die is slechts mogelijk als ze ook de taal spreken en werkelijk de taal delen met ons.
Wij mogen niet vergeten dat wij, net zoals zij nu, dezelfde reflex zouden hebben van samen gaan troepen, als wij ook in een vreemde wereld zouden zitten. De beste manier om dat te vermijden is ze zoveel mogelijk verdelen over de massa autochtonen.
Op dat moment verdwijnt het element "vreemd", en gaat zelfs ons onderbewuste niet meer fulmineren !
Vannacht lag ik wat te denken over het begrip "Design"...
Sinds onze Bart de ene prijs na de andere blijkt te halen, is dat een item waar ik wel eens bij stilsta... Wat maat een voorwerp design, terwijl een ander voorwerp identiek hetzelfde doel heeft, en toch niet dat etiket krijgt ?
Neem een gewoon koffiekopje, waarom is dat ene kopje design, en het andere gewoon een kopje ? Niet zo eenvoudig hé ?
Of toch ?
Nee, het is niet zo eenvoudig, want er is dan ook nog design en design...
Echte design, zoals wij dat eigenlijk voor ogen hebben als we dat woord uitspreken, is een tijdeloos begrip.
En zo komen we tot een misschien iets duidelijkere omschrijving van het woord. Design is een samengaan van nuttigheid en uitzicht. Het is de ultieme samensmelting van het nut aan de schoonheid.
En daar zitten we meteen met twee zaken: het nut enerzijds, de schoonheid anderzijds. Het moet dus gaan over een nuttig voorwerp, het moet het gemak van de mens dienen, in het voorbeeld van het koffiekopje, het moet dus een kopje zijn waarin je makkelijk koffie kunt doen, waaruit je die koffie makkelijk kunt drinken, en die je kunt vasthouden zonder je vingers in gekke houdingen te wringen, of zonder je fikken te branden aan de hete koffie in het kopje. Als je dit kunt paren aan een mooi iets, dan heb je design... Design met hoofdletter krijg je als je het zo mooi maakt dat het werkelijk mooi blijft, door de eeuwen heen als het ware.
Het gaat dus niet over de aard van het bloemetje op het kopje, het gaat over het model van het kopje, dat zo logisch, zo functioneel en tegelijkertijd zo mooi is, dat je het als het ware niet meer kunt verbeteren. Je kunt niets toevoegen of weglaten zonder een van de elementen logica, functionaliteit en schoonheid te verbrodden.
Meestal zijn die voorwerpen dan ook eenvoudig... Meestal bevatten ze weinig tierlantijntjes, want tierlantijntjes zijn de facto wel weg te laten of te vervangen door andere tierlantijntjes.
Bizar genoeg zijn er dan toch nog meerdere oplossingen. Een mens zou denken, eens het ultieme kopje er is, zijn we er, de lijn is ten einde getrokken, maar niets van... Iedere kunststroming geeft weer een nieuwe impuls om tot een nieuw concept te komen. Maar toch zul je telkens weer bij het zien van die echte Design-voorwerpen, ook die van eeuwen terug, zien dat allen het er over eens zijn dat het een echte mooi iets is, een handig en nuttig en mooi iets...Het is de tijdeloosheid binnengetreden.
Design kun je dan ook in alle gebruiksvoorwerpen terugvinden...van gebouwen over bruggen tot een simpel lepeltje... De lijst is eindeloos, en het lijkt wel of ook het Design eindeloos is.
In Gent heb je een design-museum... Moet je eens bezoeken!
tot de volgende ?
zondag, december 07, 2008
Mooi weer
Toen wij van morgen wegreden naar de rommelmarkt, zag ik tot mijn verbazing dat het nog steeds onder nul was. Op de kleine baantjes was het dan ook aangeraden kalm en rustig te rijden, want op de asfalt zag je de nette vorstroosjes blinken.
Toch hadden we onze zonnebril nodig, want het was schitterend weer. Toen wij over de E17 reden zagen we links van ons net een luchtballon opstijgen. Het is helder zonnig vorstweer, bijna geen wind, het zal fantastisch mooi zijn van daarboven.
Op de rommelmarkt was het echter door en door triest... de helft minder kraampjes en bijna geen volk... Toch was er her en der wel iets te zien. Een beetje babbelen met de kramers leerde ons dat het één Sinterklaas was en twee, het is duidelijk crisis. Er stond onder meer een kunsthandelaar die we al heel lang kennen, en die zijn beklag deed... Als er geen volk is, is er ook geen verkoop. Hij had nochtans enkele heel mooie werken bij, en zelfs enkele van behoorlijk bekende kunstenaars. Er was een ets van Langie, die werkelijk héél mooi was. Je kunt bij die man koopjes doen, als je op zoek bent naar een mooi en behoorlijk waardevol kunstwerk, dan kun je bij hem nu en dan echte pareltjes vinden. De man komt uit een kunstenaarsmidden, kent er iets van, en weet regelmatig dingen op de markt te brengen die echt koopjes zijn. Soms heb ik spijt dat ik geen langere muren in huis heb...
Er lag ook een pentekeningetje van een mij onbekende kunstenaar, die verrassend goed was en getuigde van een zeer goede techniek. Mooi !
Het is echt niet allemaal rommel op de rommelmarkt... Ik heb twee mooie gietijzeren sokkeltjes gekocht, de bedoeling is er nu een paar beeldjes voor te zoeken, en dan komen die wellicht op mijn gevel, achteraan... want als je mooie dingen aan de straat hangt, krijgen ze nogal eens voetjes...
We hebben nadien een bezoek gebracht aan de winkel waar Veerle werkt. Ze had ons niet gezien, ze was druk bezig aan de kassa, en ik riep "Kunde daar niet wat voort doen?" Bleek iedereen te zien dat het duidelijk mijn dochter was... Ben ik nu gecharmeerd ? Ik heb het nooit zo gezien. Ik had altijd meer de indruk dat Veerle heel erg op mijn moeder trok. Maar ja, ze zullen wel gelijk hebben zeker...
Je ziet dat ze dat werk dolgraag doet, en je ziet ook dat het een buurtwinkel is, waar de meeste mensen niet gewoon aanschuiven aan de kassa, maar ook wel eens een woordje zeggen. Er wordt geen tijd verloren, maar het heeft een veel gezapiger gevoel, de mensen zijn minder opgejaagd. Toen wij aan haar kassa kwamen, plaagde ik nog wat en zei dat het aan de andere kassa precies rapper ging... Meteen riep Veerle dat door naar haar collega... Een bewijs te meer van de leuke werksfeer die er heerst.
Voor deze middag hebben we een paar belegde broodjes meegebracht, hebben we ook gegeten, en is mama eens op haar gemak... en nu zit ik hier alweer te bloggen...
Heel rustig, heel kalm zoals het weer...
Is het niet dood en doodjammer dat de dagen nu zo kort zijn? De hemel stralend blauw en de bomen op de einder zijn niet meer die donkere massa, maar lichte okergroene decorstukken van een vrolijk tafereel. Licht is toch heerlijk !
Ik ga stoppen, wat luieren...
tot de volgende ?
ps: De studente zal vandaag niet content zijn van mijn blog... ik schrijf niets om over na te denken... Mag ook wel eens vind ik.
Toch hadden we onze zonnebril nodig, want het was schitterend weer. Toen wij over de E17 reden zagen we links van ons net een luchtballon opstijgen. Het is helder zonnig vorstweer, bijna geen wind, het zal fantastisch mooi zijn van daarboven.
Op de rommelmarkt was het echter door en door triest... de helft minder kraampjes en bijna geen volk... Toch was er her en der wel iets te zien. Een beetje babbelen met de kramers leerde ons dat het één Sinterklaas was en twee, het is duidelijk crisis. Er stond onder meer een kunsthandelaar die we al heel lang kennen, en die zijn beklag deed... Als er geen volk is, is er ook geen verkoop. Hij had nochtans enkele heel mooie werken bij, en zelfs enkele van behoorlijk bekende kunstenaars. Er was een ets van Langie, die werkelijk héél mooi was. Je kunt bij die man koopjes doen, als je op zoek bent naar een mooi en behoorlijk waardevol kunstwerk, dan kun je bij hem nu en dan echte pareltjes vinden. De man komt uit een kunstenaarsmidden, kent er iets van, en weet regelmatig dingen op de markt te brengen die echt koopjes zijn. Soms heb ik spijt dat ik geen langere muren in huis heb...
Er lag ook een pentekeningetje van een mij onbekende kunstenaar, die verrassend goed was en getuigde van een zeer goede techniek. Mooi !
Het is echt niet allemaal rommel op de rommelmarkt... Ik heb twee mooie gietijzeren sokkeltjes gekocht, de bedoeling is er nu een paar beeldjes voor te zoeken, en dan komen die wellicht op mijn gevel, achteraan... want als je mooie dingen aan de straat hangt, krijgen ze nogal eens voetjes...
We hebben nadien een bezoek gebracht aan de winkel waar Veerle werkt. Ze had ons niet gezien, ze was druk bezig aan de kassa, en ik riep "Kunde daar niet wat voort doen?" Bleek iedereen te zien dat het duidelijk mijn dochter was... Ben ik nu gecharmeerd ? Ik heb het nooit zo gezien. Ik had altijd meer de indruk dat Veerle heel erg op mijn moeder trok. Maar ja, ze zullen wel gelijk hebben zeker...
Je ziet dat ze dat werk dolgraag doet, en je ziet ook dat het een buurtwinkel is, waar de meeste mensen niet gewoon aanschuiven aan de kassa, maar ook wel eens een woordje zeggen. Er wordt geen tijd verloren, maar het heeft een veel gezapiger gevoel, de mensen zijn minder opgejaagd. Toen wij aan haar kassa kwamen, plaagde ik nog wat en zei dat het aan de andere kassa precies rapper ging... Meteen riep Veerle dat door naar haar collega... Een bewijs te meer van de leuke werksfeer die er heerst.
Voor deze middag hebben we een paar belegde broodjes meegebracht, hebben we ook gegeten, en is mama eens op haar gemak... en nu zit ik hier alweer te bloggen...
Heel rustig, heel kalm zoals het weer...
Is het niet dood en doodjammer dat de dagen nu zo kort zijn? De hemel stralend blauw en de bomen op de einder zijn niet meer die donkere massa, maar lichte okergroene decorstukken van een vrolijk tafereel. Licht is toch heerlijk !
Ik ga stoppen, wat luieren...
tot de volgende ?
ps: De studente zal vandaag niet content zijn van mijn blog... ik schrijf niets om over na te denken... Mag ook wel eens vind ik.
zaterdag, december 06, 2008
De fotovloot
Toen Anny en ik zoveel jaren terug, onze grote staptochten deden in Frankrijk en Schotland, waren wij gewapend met enkele wegwerpkodakjes en van die grandiose wegwerp-panorama-fotoapparaatjes. Daarmee lukte ik er in om onze wandeltocht te vereeuwigen in méér dan 100 foto's. Toendertijd was dat de max!
Nu kreeg ik (eindelijk) de cd met de foto's van de gezinsreis naar Zwitserland van onze Bart. Niet dat die cd nog niet gemaakt was, maar Bart vergat hem telkens eens mee te brengen.
Je hoort het al, geen album met fotootjes, nee, een cd.
Dat wil zeggen dat Bart ook een van de adepten is van de digitale fotografie.
Van de onuitputtelijke apparatstki zeg maar.
Dus keek ik gisterenavond naar meer dan 200 foto's op mijn peecee...
Enige tijd geleden kreeg ik van Geert zo'n geheugenstick met de fotootjes van zijn reis...600 stuks.
Men drukt die foto's meestal niet meer af, het is veel handiger ze op een ceedeetje te zetten, dat neem minder plaats in, en ze blijven altijd op de juiste volgorde zitten.
Vermoedelijk kun je het zo, of mits een heel kleine aanpassing, direct invoeren op zo'n digitaal kadertje... Je zet dat dan ergens op de kast, en om de zoveel seconden prijkt er een nieuwe foto op je kast.
Wordt je voortdurend weer meegevoerd naar waar je zelf had kunnen naar kijken had je niet zo nodig die foto moeten maken voor in het digitale kadertje. Volgend jaar ververs je het eens met de foto's van de laatste uitstap. Als er een komt, want met de crisis voor de deur...
Dan kun je jaren aan één stuk wegkwijnen bij de foto's van toen, toen er nog genoeg geld was.
Of... je kunt op internet gaan reizen.
Door mijn lichamelijke onmogelijkheden, doe ik dat regelmatig.
Dan denk ik "Waar ga ik vandaag eens naartoe?" en dan zoek ik op de wereldbol de meest exotische bestemming uit, en ga op de vakantiefoto's van de mensen die er echt waren, hen virtueel navolgen.
Klinkt bijna bijbels... De navolging van de H.Toeristus.
Ik heb de Taj Mahal al van uit alle mogelijke en onmogelijke hoeken bekeken, en op Wikipedia gelezen wat voor een sjamfoeter die trouwe echtgenoot in het echt was... Inlichtingen die je daar ter plaatse moet betalen heb ik hier gratis, voor niets...
Bovendien ben ik gespaard van de reuk en de onuitstaanbare drukkende hitte in die regionen, moet ik niet diep in mijn geheugen zitten krabben om mijn beste engels weer op te diepen, en heb ik geen last om het indische-engels van de gids te begrijpen.
Maar ik kan niet genieten van de sfeer, ik kan niet keuvelen met de mensen van ter plaatse, ik kan niet proeven van de spijzen die men daar maakt...
Ik ben er immers niet.
Ik heb alleen een venster geopend op een verre wereld.
Het gekke is dat ik dat al een stukje deed indertijd toen ik echt op reis ging ! Toen ik thuis kwam liet ik niet alleen de foto's ontwikkelen om een album samen te stellen, nee, ik verzamelde voor, op en na de reis, nog zoveel mogelijk documentatie over de plaatsen waar we geweest waren, en dat werd allemaal in het album bijgekleefd, naast een verslag etappe per etappe van de ganse voetreis.
Nu en dan haal ik nog eens zo'n album uit, en droom ik weer weg, dat ik Chez Madame Annie Tôme à l'aligot zit te eten en nip van een regionaal wijntje...
Ik reisde al virtueel voor het woord bestond.
Misschien vandaar dat ik me zo makkelijk aanpaste aan mijn situatie.
En ook... de gedachte aan mijn ouders, en nog verder, aan mijn grootouders, die, zelfs gezond en wel, nooit verder raakten dan een stukje in Frankrijk, op de vlucht. Mijn ouders hadden al wel een paar reisjes gemaakt, en in de korte tijd dat wij het deden, zagen we al meer dan zij, en ik zie tot mijn genoegen dat Bart nog veel meer ziet dan ik ooit durfde te dromen.
De wereld is sinds ik klein was, veel gekrompen.
Zal door die opwarming komen, de was krimpt ook in te warm water.
Eén van de eerste reizen die ik me herinner was ook naar Zwitserland. Mijn ouders zouden ook eens een reisje maken, en de twee kleinsten mochten mee (mijn jongste zus en ik). Ik omdat berglucht wellicht goed zou zijn voor mij, en mijn zus omdat ze nog zo klein was. Kort voor de reis begon mijn zusje te hoesten. Er was kinkhoest gemeld, dus ons moeder in paniek de dokter gebeld. Nee, geen kinkhoest, en mocht het toch kinkhoest zijn, dan zou dat door de verandering van lucht en het verblijf in de bergen, meteen verdwenen zijn. Wij naar Interlaken Murren... En mijn zus kreeg volop de kinkhoest. Voor één keer dat ze konden op reis gaan... zaten ze met een zwaar ziek kind op de kamer.
Ik heb eens iets dergelijks meegemaakt... We gingen met gans het gezin een gaan vissen (allee, ik zou vissen, de kinderen zouden spelen aan het water en moeder zou ze wat in de gaten houden en ook eens in 't zonneke kunnen zitten) Onze Koen kreeg toen we daar gezellig zaten, een astmacrisis. En dan hoor je de mensen de mensen zeggen " Wat een gedacht om met een doodziek kind te komen vissen". Het kind was niet ziek, maar dat wisten ze niet, of dat interesseerde hen niet. Het is veel leuker kritiek te geven. In Zwitserland hadden wij dat ook, plus het feit dat wij in de refter en de speelzaal en dergelijke door iedereen gemeden werden...Besmettelijk !!!! Achtung !!!!
Leuke uitstappen zijn dat.
Blijven je wel bij.
Het heeft mij wel iets geleerd: geen overhaast oordeel vellen, en in plaats van beschuldigend te kijken of tegeneen te vezelen, de mensen helpen of gerust laten. Zelfs het laatste is beter dan de beschuldigende blikken.
Bovendien ... Besmettelijk ? Als je het moet krijgen, dan krijg je het toch, en moet het niet, dan krijg je het ook niet. Ik heb geen een kinderziekte gehad, en was bang toen mijn kinderen ze wel kregen...maar ook dan heb ik ze niet gekregen. Als kind prefereerde ik grotemensenziekten, en als grote ben ik niet van gedacht veranderd...
Sommige ziekten laten geen bezoek toe... Laatst zijn we op bezoek geweest bij een vriend die Alzheimer heeft. Hij heeft het wellicht nooit beseft dat wij er geweest zijn. In de praktijk hebben we een bezoek gebracht aan zijn vrouw, die zo eens de kans kreeg haar hart te luchten. Bovendien ben ik geen goed ziekenbezoeker. Ik ben altijd stikjaloers op de mensen die op ziekenbezoek gaan en daar op een of andere manier het gesprek (zelfs als het eenrichtingsverkeer is) weten gaan te houden. Ik weet nooit wat zeggen. Ik hoop dan altijd maar dat ze mijn aanwezigheid voelen, want daar in geloof ik vast, dat je kunt uitstralen en kunt ontvangen. Heb jij je nooit omgedraaid omdat je voelde dat er iemand naar je keek ? Wel nu dan, wat dacht je dat dat was ?
Ik ga stoppen, ik moet nog aan de kwampjoeter van de kinderen gaan werken...
tot de volgende ?
Nu kreeg ik (eindelijk) de cd met de foto's van de gezinsreis naar Zwitserland van onze Bart. Niet dat die cd nog niet gemaakt was, maar Bart vergat hem telkens eens mee te brengen.
Je hoort het al, geen album met fotootjes, nee, een cd.
Dat wil zeggen dat Bart ook een van de adepten is van de digitale fotografie.
Van de onuitputtelijke apparatstki zeg maar.
Dus keek ik gisterenavond naar meer dan 200 foto's op mijn peecee...
Enige tijd geleden kreeg ik van Geert zo'n geheugenstick met de fotootjes van zijn reis...600 stuks.
Men drukt die foto's meestal niet meer af, het is veel handiger ze op een ceedeetje te zetten, dat neem minder plaats in, en ze blijven altijd op de juiste volgorde zitten.
Vermoedelijk kun je het zo, of mits een heel kleine aanpassing, direct invoeren op zo'n digitaal kadertje... Je zet dat dan ergens op de kast, en om de zoveel seconden prijkt er een nieuwe foto op je kast.
Wordt je voortdurend weer meegevoerd naar waar je zelf had kunnen naar kijken had je niet zo nodig die foto moeten maken voor in het digitale kadertje. Volgend jaar ververs je het eens met de foto's van de laatste uitstap. Als er een komt, want met de crisis voor de deur...
Dan kun je jaren aan één stuk wegkwijnen bij de foto's van toen, toen er nog genoeg geld was.
Of... je kunt op internet gaan reizen.
Door mijn lichamelijke onmogelijkheden, doe ik dat regelmatig.
Dan denk ik "Waar ga ik vandaag eens naartoe?" en dan zoek ik op de wereldbol de meest exotische bestemming uit, en ga op de vakantiefoto's van de mensen die er echt waren, hen virtueel navolgen.
Klinkt bijna bijbels... De navolging van de H.Toeristus.
Ik heb de Taj Mahal al van uit alle mogelijke en onmogelijke hoeken bekeken, en op Wikipedia gelezen wat voor een sjamfoeter die trouwe echtgenoot in het echt was... Inlichtingen die je daar ter plaatse moet betalen heb ik hier gratis, voor niets...
Bovendien ben ik gespaard van de reuk en de onuitstaanbare drukkende hitte in die regionen, moet ik niet diep in mijn geheugen zitten krabben om mijn beste engels weer op te diepen, en heb ik geen last om het indische-engels van de gids te begrijpen.
Maar ik kan niet genieten van de sfeer, ik kan niet keuvelen met de mensen van ter plaatse, ik kan niet proeven van de spijzen die men daar maakt...
Ik ben er immers niet.
Ik heb alleen een venster geopend op een verre wereld.
Het gekke is dat ik dat al een stukje deed indertijd toen ik echt op reis ging ! Toen ik thuis kwam liet ik niet alleen de foto's ontwikkelen om een album samen te stellen, nee, ik verzamelde voor, op en na de reis, nog zoveel mogelijk documentatie over de plaatsen waar we geweest waren, en dat werd allemaal in het album bijgekleefd, naast een verslag etappe per etappe van de ganse voetreis.
Nu en dan haal ik nog eens zo'n album uit, en droom ik weer weg, dat ik Chez Madame Annie Tôme à l'aligot zit te eten en nip van een regionaal wijntje...
Ik reisde al virtueel voor het woord bestond.
Misschien vandaar dat ik me zo makkelijk aanpaste aan mijn situatie.
En ook... de gedachte aan mijn ouders, en nog verder, aan mijn grootouders, die, zelfs gezond en wel, nooit verder raakten dan een stukje in Frankrijk, op de vlucht. Mijn ouders hadden al wel een paar reisjes gemaakt, en in de korte tijd dat wij het deden, zagen we al meer dan zij, en ik zie tot mijn genoegen dat Bart nog veel meer ziet dan ik ooit durfde te dromen.
De wereld is sinds ik klein was, veel gekrompen.
Zal door die opwarming komen, de was krimpt ook in te warm water.
Eén van de eerste reizen die ik me herinner was ook naar Zwitserland. Mijn ouders zouden ook eens een reisje maken, en de twee kleinsten mochten mee (mijn jongste zus en ik). Ik omdat berglucht wellicht goed zou zijn voor mij, en mijn zus omdat ze nog zo klein was. Kort voor de reis begon mijn zusje te hoesten. Er was kinkhoest gemeld, dus ons moeder in paniek de dokter gebeld. Nee, geen kinkhoest, en mocht het toch kinkhoest zijn, dan zou dat door de verandering van lucht en het verblijf in de bergen, meteen verdwenen zijn. Wij naar Interlaken Murren... En mijn zus kreeg volop de kinkhoest. Voor één keer dat ze konden op reis gaan... zaten ze met een zwaar ziek kind op de kamer.
Ik heb eens iets dergelijks meegemaakt... We gingen met gans het gezin een gaan vissen (allee, ik zou vissen, de kinderen zouden spelen aan het water en moeder zou ze wat in de gaten houden en ook eens in 't zonneke kunnen zitten) Onze Koen kreeg toen we daar gezellig zaten, een astmacrisis. En dan hoor je de mensen de mensen zeggen " Wat een gedacht om met een doodziek kind te komen vissen". Het kind was niet ziek, maar dat wisten ze niet, of dat interesseerde hen niet. Het is veel leuker kritiek te geven. In Zwitserland hadden wij dat ook, plus het feit dat wij in de refter en de speelzaal en dergelijke door iedereen gemeden werden...Besmettelijk !!!! Achtung !!!!
Leuke uitstappen zijn dat.
Blijven je wel bij.
Het heeft mij wel iets geleerd: geen overhaast oordeel vellen, en in plaats van beschuldigend te kijken of tegeneen te vezelen, de mensen helpen of gerust laten. Zelfs het laatste is beter dan de beschuldigende blikken.
Bovendien ... Besmettelijk ? Als je het moet krijgen, dan krijg je het toch, en moet het niet, dan krijg je het ook niet. Ik heb geen een kinderziekte gehad, en was bang toen mijn kinderen ze wel kregen...maar ook dan heb ik ze niet gekregen. Als kind prefereerde ik grotemensenziekten, en als grote ben ik niet van gedacht veranderd...
Sommige ziekten laten geen bezoek toe... Laatst zijn we op bezoek geweest bij een vriend die Alzheimer heeft. Hij heeft het wellicht nooit beseft dat wij er geweest zijn. In de praktijk hebben we een bezoek gebracht aan zijn vrouw, die zo eens de kans kreeg haar hart te luchten. Bovendien ben ik geen goed ziekenbezoeker. Ik ben altijd stikjaloers op de mensen die op ziekenbezoek gaan en daar op een of andere manier het gesprek (zelfs als het eenrichtingsverkeer is) weten gaan te houden. Ik weet nooit wat zeggen. Ik hoop dan altijd maar dat ze mijn aanwezigheid voelen, want daar in geloof ik vast, dat je kunt uitstralen en kunt ontvangen. Heb jij je nooit omgedraaid omdat je voelde dat er iemand naar je keek ? Wel nu dan, wat dacht je dat dat was ?
Ik ga stoppen, ik moet nog aan de kwampjoeter van de kinderen gaan werken...
tot de volgende ?
vrijdag, december 05, 2008
Wie wind zaait...
...zal blogs oogsten !
Het wordt een echte lawine van blogs tegen Pieterke De crem.... Een van de mooiste filmpjes vind ik wel die van de Kennedy's, waar ze een veiligheidsagent aan het woord laten... De man is al jààren veiligheidsagent voor het betreffende ministerie... Hij wist perfect hoe zich te wapenen tegen terroristen, sadisten, alle soorten van tisten, maar nu na de toch nog korte periode onder Decrem moet hij er de brui aan geven. Zijn lever houdt het niet uit, dat telkens voorproeven...Het zijn wel telkens kleine slokjes, maar zooooooooooooooooooooooooveel.... Zijn lever is er aan. Beroepsziekte?
Ik vind het leuk.
(Ja, ik hèb een slecht karakter, zeker als het over politici gaat...)
Vanmorgen, tijdens mijn morgengymnastiek zag ik de wijde Vlaams Ardennen onder een nog halfduistere hemel... De einder was al licht, en daar tegen zag je de donkere massa van de vele bomen en struiken. Hier en daar doorspekt met wat groen van een weide, en het troosteloze van braakliggende velden. Ik ben effekes gestopt. Het was te mooi om niet eens bij stil te staan. Goh wat hebben wij een prachtige streek om in te wonen! Het mooiste stukje Vlaanderen. Hoog tijd dat Google en de Nederlanders en God weet wie nog allemaal eens beginnen te beseffen dat de Ardennes en de Vlaamse Ardennen niets, maar dan ook niets met elkaar te maken hebben !
Ik wil niets afdoen van de pracht van de Ardennes, maar hier is het een gans ander palet van lijnen en kleuren dan daar in de sombere bossen van de Ardennes. Hier staan geen dennenbossen, hier staan bossen vol prachtige hoge beuken, waaronder in het voorjaar de blauwkousjes bloeien (Een boshyacinth). Hier vind je nog na enig ronddwalen de prachtige lichtpaars bloeiende schubwortel, een plantje die haast nergens anders te speuren is.
Wie hier nog niet is geweest weet niet wat hij mist.
Heb je ook het artikeltje gelezen over de Groene Stroom ? Leuk hé?
Men heeft vastgesteld dat Het Net niet gemaakt is om elektriciteit door te zenden in twee richtingen. Er komt bij een zonnige dag (weinig risico in onze contreien) te veel groene stroom van de talrijke zonnepanelen het net ingestroomd, die de plotse toevloed en uitvloed via hetzelfde net niet aankan...
Weet je wat dat wil zeggen ?
Men zal infrastructuurwerken moeten uitvoeren om dit op te vangen.
Weet je wie die werken zal moeten betalen ? Jaaaah ! Jij en ikke ook....
Maar het wordt nog véél leuker ! Doordat jullie allemaal met jullie zonnepaneeltjes elektriek liggen te maken, verdienen de electriciteitsmaatschappijen niet meer zoveel ... Dus moeten zij iets doen om het hoofd boven water te kunnen houden... Jaaah !!!! Weer jij die betaalt en ikke ook...
Dus, effe rekenen... In 10 jaar zou jij de kosten van de zonnepanelen weer verdiend hebben (er is "toevallig" ook maar een 10 jaar levensduur gewaarborgd...), maar door het massaal installeren en de daaruit ontstane "moeilijkheden" en minder inkomsten, zal men de elektriciteit met zo'n 10 procentjes opslaan... 10 jaar x 10% = 100 %.... djudedju, mijn zonnepaneel brengt niets op ! Allee, dat is toch niet serieus ??? Wat hadde anders verwacht ????
Wie had er anders verwacht ? En wie zal er uiteindelijk met enorme winsten weglopen? Juist ja, de electriciteitsmaatschappijen, want niet iedereen heeft van die zonnepanelen of zo gezet, en toch gaan die ook netjes mogen bijbetalen voor de kosten die deinstallatie van al die dingen hebben veroorzaakt voor die dutskes van electriciteitsleveranciers..... De die zijn dan netto winst... Joepie.
Ik denk er over na een windmolen te zetten, een grote, en dan lever ik electriek aan heel onze wijk, aan de helft van de normale kostprijs. Doe ik winst, en zij ook. Maar weet je, dat mag niet !
Ik heb je al eens beschreven dat er een klein, goedkoop systeem bestaat om in je auto te monteren, die maakt dat je maar zo'n 10 % of minder van je brandstof nodig hebt en voor de rest rij je met...water. Je kunt dit onderdeel zo kopen, en het is niet eens duur. (Ik sprak met iemand die het gebruikt heeft!)
Bovendien zijn er nog voordelen, je hebt altijd een propere motor, en je produceert haast geen uitlaatgassen meer. Allemaal winst dus... Maar... het mag niet ! Het mag niet van onze vroede politici... Dus als je naar de jaarlijkse autokeuring gaat, dan is het eerste wat ze doen kijken of je geen verbouwing hebt gedaan aan de motor... Heb je dat wel gedaan, onherroepelijk afgekeurd.
Waarom ?
Toch niet moeilijk ? Als je geen brandstof meer verbruikt, betaal je ook niet de taksen daarop...
Dat is ook de reden waarom er in België geen propaganda wordt gemaakt met de roetfilters op diesel, anders valt de reden van de hogere taxatie weg...
Je ziet dezelfde halfslachtige houding ook bij de tabaksproductie opduiken. En bij de alcohol... en bij .... en bij....
Wij zijn ook zowat het enige land dat voor huisbrandstof btw op luxeproducten betaalt...
Tja, al die ministers, al die ministeries, al die soorten halfslachtige regeringsvormen...je moet het toch met iets betalen hé???
Het leuke vind ik dat de politici durven beweren dat ze zich "geroepen" voelen, ze doen het uit "idealisme", en het mooie: ze geloven het zelf ook nog ! (Ze zijn wel de enigen)....
Dus is het weer eens: luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden... Wij vertellen wel dat we iets willen doen aan de vervuiling, maar we doen het alleen daadwerkelijk als het is met een middel waarop we onbeperkt belastingen kunnen heffen.
djudedju...
Hé, als je niet alleen kijkt naar mijn blogs, maar ook nu en dan eens loert naar de reacties (Ik krijg ook reacties via mijn gewone mail, die je niet kunt zien), dan zul je vaststellen dat er ook daar een toename is... Onder meer van een studente. Je ziet dat ik niet alleen onzinnige dingen verkoop hé, er wordt zelfs over dezelfde onderwerpen gepraat in de hogeschool... (Je moet nu eventjes wachten, ik moet eerst even mijn colknopke zoeken, sprong zojuist weg)
Vorige maand waren er meer dan 850 mensen die mijn blog bezochten. Lang niet alle bezoekers zullen ook daadwerkelijk blijven plakken, maar blijkbaar is er toch nu en dan ene die van een toevallig bezoek overgaat naar een min of meer regelmatig lezer. Dat is leuk. Krijg ik het gevoel dat ik hier niet alleen voor een beperkte kring van intimi zit te wortelen. Ik wortel zelfs internationaal. Er zijn denkelijk geen werelddelen meer waar mijn blog niet even aangeraakt werd, en oh wonder, het blijkt dat er ook geen een werelddeel is waar geen nederlandssprekende mensen vertoeven. In de meest onverwachte landen van de wereld zie je immer staan dat hun peeceetje ingericht is met een nederlandstalig besturingsprogramma.
Hier in de streek gek ik wel eens dat, moest men alle Westvlamingen van de eerste en tweede generatie hier wegnemen, de helft van het volk weg is (het is sterk overdreven, ik weet het, maar toch, er zijn er véél), maar ik heb de indruk dat Nederlanders en Vlamingen zijn uitgezwermd over héél de wereld. We voelen ons altijd zo klein, zo miniem op wereldvlak, maar we zijn het echt niet ! Wij staan zelfs in de top tien van de meest gesproken talen op de wereld ! Dus geen complexen meer, dit is een Nederlandstalige blog met een hart voor zijn taal !
't Is maar dat je het weet !
tot de volgende ?
Het wordt een echte lawine van blogs tegen Pieterke De crem.... Een van de mooiste filmpjes vind ik wel die van de Kennedy's, waar ze een veiligheidsagent aan het woord laten... De man is al jààren veiligheidsagent voor het betreffende ministerie... Hij wist perfect hoe zich te wapenen tegen terroristen, sadisten, alle soorten van tisten, maar nu na de toch nog korte periode onder Decrem moet hij er de brui aan geven. Zijn lever houdt het niet uit, dat telkens voorproeven...Het zijn wel telkens kleine slokjes, maar zooooooooooooooooooooooooveel.... Zijn lever is er aan. Beroepsziekte?
Ik vind het leuk.
(Ja, ik hèb een slecht karakter, zeker als het over politici gaat...)
Vanmorgen, tijdens mijn morgengymnastiek zag ik de wijde Vlaams Ardennen onder een nog halfduistere hemel... De einder was al licht, en daar tegen zag je de donkere massa van de vele bomen en struiken. Hier en daar doorspekt met wat groen van een weide, en het troosteloze van braakliggende velden. Ik ben effekes gestopt. Het was te mooi om niet eens bij stil te staan. Goh wat hebben wij een prachtige streek om in te wonen! Het mooiste stukje Vlaanderen. Hoog tijd dat Google en de Nederlanders en God weet wie nog allemaal eens beginnen te beseffen dat de Ardennes en de Vlaamse Ardennen niets, maar dan ook niets met elkaar te maken hebben !
Ik wil niets afdoen van de pracht van de Ardennes, maar hier is het een gans ander palet van lijnen en kleuren dan daar in de sombere bossen van de Ardennes. Hier staan geen dennenbossen, hier staan bossen vol prachtige hoge beuken, waaronder in het voorjaar de blauwkousjes bloeien (Een boshyacinth). Hier vind je nog na enig ronddwalen de prachtige lichtpaars bloeiende schubwortel, een plantje die haast nergens anders te speuren is.
Wie hier nog niet is geweest weet niet wat hij mist.
Heb je ook het artikeltje gelezen over de Groene Stroom ? Leuk hé?
Men heeft vastgesteld dat Het Net niet gemaakt is om elektriciteit door te zenden in twee richtingen. Er komt bij een zonnige dag (weinig risico in onze contreien) te veel groene stroom van de talrijke zonnepanelen het net ingestroomd, die de plotse toevloed en uitvloed via hetzelfde net niet aankan...
Weet je wat dat wil zeggen ?
Men zal infrastructuurwerken moeten uitvoeren om dit op te vangen.
Weet je wie die werken zal moeten betalen ? Jaaaah ! Jij en ikke ook....
Maar het wordt nog véél leuker ! Doordat jullie allemaal met jullie zonnepaneeltjes elektriek liggen te maken, verdienen de electriciteitsmaatschappijen niet meer zoveel ... Dus moeten zij iets doen om het hoofd boven water te kunnen houden... Jaaah !!!! Weer jij die betaalt en ikke ook...
Dus, effe rekenen... In 10 jaar zou jij de kosten van de zonnepanelen weer verdiend hebben (er is "toevallig" ook maar een 10 jaar levensduur gewaarborgd...), maar door het massaal installeren en de daaruit ontstane "moeilijkheden" en minder inkomsten, zal men de elektriciteit met zo'n 10 procentjes opslaan... 10 jaar x 10% = 100 %.... djudedju, mijn zonnepaneel brengt niets op ! Allee, dat is toch niet serieus ??? Wat hadde anders verwacht ????
Wie had er anders verwacht ? En wie zal er uiteindelijk met enorme winsten weglopen? Juist ja, de electriciteitsmaatschappijen, want niet iedereen heeft van die zonnepanelen of zo gezet, en toch gaan die ook netjes mogen bijbetalen voor de kosten die deinstallatie van al die dingen hebben veroorzaakt voor die dutskes van electriciteitsleveranciers..... De die zijn dan netto winst... Joepie.
Ik denk er over na een windmolen te zetten, een grote, en dan lever ik electriek aan heel onze wijk, aan de helft van de normale kostprijs. Doe ik winst, en zij ook. Maar weet je, dat mag niet !
Ik heb je al eens beschreven dat er een klein, goedkoop systeem bestaat om in je auto te monteren, die maakt dat je maar zo'n 10 % of minder van je brandstof nodig hebt en voor de rest rij je met...water. Je kunt dit onderdeel zo kopen, en het is niet eens duur. (Ik sprak met iemand die het gebruikt heeft!)
Bovendien zijn er nog voordelen, je hebt altijd een propere motor, en je produceert haast geen uitlaatgassen meer. Allemaal winst dus... Maar... het mag niet ! Het mag niet van onze vroede politici... Dus als je naar de jaarlijkse autokeuring gaat, dan is het eerste wat ze doen kijken of je geen verbouwing hebt gedaan aan de motor... Heb je dat wel gedaan, onherroepelijk afgekeurd.
Waarom ?
Toch niet moeilijk ? Als je geen brandstof meer verbruikt, betaal je ook niet de taksen daarop...
Dat is ook de reden waarom er in België geen propaganda wordt gemaakt met de roetfilters op diesel, anders valt de reden van de hogere taxatie weg...
Je ziet dezelfde halfslachtige houding ook bij de tabaksproductie opduiken. En bij de alcohol... en bij .... en bij....
Wij zijn ook zowat het enige land dat voor huisbrandstof btw op luxeproducten betaalt...
Tja, al die ministers, al die ministeries, al die soorten halfslachtige regeringsvormen...je moet het toch met iets betalen hé???
Het leuke vind ik dat de politici durven beweren dat ze zich "geroepen" voelen, ze doen het uit "idealisme", en het mooie: ze geloven het zelf ook nog ! (Ze zijn wel de enigen)....
Dus is het weer eens: luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden... Wij vertellen wel dat we iets willen doen aan de vervuiling, maar we doen het alleen daadwerkelijk als het is met een middel waarop we onbeperkt belastingen kunnen heffen.
djudedju...
Hé, als je niet alleen kijkt naar mijn blogs, maar ook nu en dan eens loert naar de reacties (Ik krijg ook reacties via mijn gewone mail, die je niet kunt zien), dan zul je vaststellen dat er ook daar een toename is... Onder meer van een studente. Je ziet dat ik niet alleen onzinnige dingen verkoop hé, er wordt zelfs over dezelfde onderwerpen gepraat in de hogeschool... (Je moet nu eventjes wachten, ik moet eerst even mijn colknopke zoeken, sprong zojuist weg)
Vorige maand waren er meer dan 850 mensen die mijn blog bezochten. Lang niet alle bezoekers zullen ook daadwerkelijk blijven plakken, maar blijkbaar is er toch nu en dan ene die van een toevallig bezoek overgaat naar een min of meer regelmatig lezer. Dat is leuk. Krijg ik het gevoel dat ik hier niet alleen voor een beperkte kring van intimi zit te wortelen. Ik wortel zelfs internationaal. Er zijn denkelijk geen werelddelen meer waar mijn blog niet even aangeraakt werd, en oh wonder, het blijkt dat er ook geen een werelddeel is waar geen nederlandssprekende mensen vertoeven. In de meest onverwachte landen van de wereld zie je immer staan dat hun peeceetje ingericht is met een nederlandstalig besturingsprogramma.
Hier in de streek gek ik wel eens dat, moest men alle Westvlamingen van de eerste en tweede generatie hier wegnemen, de helft van het volk weg is (het is sterk overdreven, ik weet het, maar toch, er zijn er véél), maar ik heb de indruk dat Nederlanders en Vlamingen zijn uitgezwermd over héél de wereld. We voelen ons altijd zo klein, zo miniem op wereldvlak, maar we zijn het echt niet ! Wij staan zelfs in de top tien van de meest gesproken talen op de wereld ! Dus geen complexen meer, dit is een Nederlandstalige blog met een hart voor zijn taal !
't Is maar dat je het weet !
tot de volgende ?
donderdag, december 04, 2008
Flikken
In De Laatste met het Nieuws staat een prachtige titel boven een artikel:
"een kwartier loon afgetrokken van krantenlezende agent"
Ik heb het haartikel in casu gelezen, en het gaat officieel over het feit dat de bewuste agent op het werk zich onledig hield met het lezen van de krant, maar dat is natuurlijk de officiële versie... De werkelijkheid is tweeërlei! :
1) Flikken mogen momenteel geen kranten meer lezen, daar het gezag van de opperflikken al genoeg is aangetast, en er in de kranten toch niets staat dan vuile leugens over de top van het flikkenkorps.
2) Kranten zijn zowiezo slecht voor flikken, het is immers niet goed dat een flik ook weet wat er in de buitenwereld gebeurt, dat zou zijn slaafse gehoorzaamheid aan het gegeven bevel kunnen vertroebelen. Het is al erg genoeg dat ze moeten kunnen lezen en schrijven (vooral het laatste).
Je kent toch het kluchtje waarom een flik het hoofd schuinhoudt als hij een PV schrijft? Om zijn verstand te laten samenlopen.
Je weet toch waarvan het woord flik komt ? Eigenlijk moet het flic zijn, het is immers een franstalige afkorting (typisch in ons belgenland). Het staat voor: Fédération Libre des Imbeciles Casqués...
In ons landje zijn de moppen over over onze flikken legio... Indertijd waren er op een korte tijd enkele schandaaltjes geweest van stelende agenten en van drugsverkopende rijkswachters, en alras vroeg iedereen je of je het verschil wist tussen een dief en een drugdealer ? Een die rijdt in een camionette met een blauwe streep en een drugsdealer in een camionette met een rode streep...
Dat laatste mopje zal heel vreemd klinken voor onze kleinkinderen, die zijn immers grootgebracht in een wereld met een eenheidspolitie... Nu is er geen verschil meer tussen dieven en drugdealers....
Maar ergens vind ik het triestig dat al die schandalen gebeuren in de wereld die moet instaan voor wet en orde, en ik vind het bijna nog erger dat het allemaal breed uitgesmeerd te lezen, te horen en te zien is in de media.
Je mag mij gerust een ouderwetse zak noemen, maar ik ben er van overtuigd dat het beter is voor de maatschappij dat de mannen die de wet moeten doen eerbiedigen onaantastbaar zijn en lijken. Vroeger, heel lang geleden waren de rijkswachters een onderdeel van het leger, en waren de militaire wetten voor hen van toepassing. Dat bracht met zich mee dat sancties en straffen daar een zaak waren die binnenskamers werd geregeld. Daar kwam indertijd niets of hoogstens amper iets van in de buitenwereld terecht.
In die tijd was de rijkswachter dan ook een figuur die naar buiten toe vrij van zonden leek. Dat maakte het ook makkelijker om een machtspositie uit te oefenen, en dus ook om de wet te doen respecteren.
Och, ik weet dat het ook geen volmaakt systeem was, maar het lijkt mij nog steeds beter dan het huidige. Want nu is er geen eerbied meer voor de hand der wet... Ik zou bijna zeggen integendeel. Als er iemand zegt dat hij politieagent is, dan krijgt hij negentig keer op honderd het antwoord dat hij dan ook maar een beroep had moeten leren...
Wij hadden indertijd ontzag voor meneer de agent.
Nu steken mannekes van vijftien doodleuk hun middenvingertje op naar de flik die naar hen roept, en fietsen iets vlugger weg... (Mijn kleinkinderen noemen dat niet langer meer de middenvinger, maar de fuck you vinger...) (Waar is de tijd van "duimeloot, lekkepoot, lange rape, korte knape en het heel klein purnukkeltje van mijn kindertijd?)
Gebrek aan ontzag is ook gebrek aan eerbied voor de wet.
En dat gebrek dijt uit, en wordt zelfs ingevolgd door de wetgevers...
Ik meen dat het Dehaene was die vaststelde dat de fietsers toch tegen richting reden in de eenrichtingsstraten, dus kunnen we het beter toelaten...
Met andere woorden als we met genoeg mensen zijn die het leuk vinden in de brievenbussen te gaan wateren, dan wordt het volgens die redenering straks wet!
Logica ?
Is er niet, het is dan ook een politieke beslissing, en politiek en logica???
Heb je al eens buiten gekeken ? Niet doen, het is de moeite niet. Alles is grijs en grauw. We zitten immers in wat ons moeder de "zes donkere weken" noemde... Drie weken voor en drie weken na het begin van de officiële winter. En het zijn inderdaad donkere dagen. Als het ook nog regenachtig weer is, heb je het gevoel dat de zon het niet eens de moeite vond om er ook nog eens voor uit zijn bed te komen.
Wat moet dat niet zijn aan de noordpool, waar de zon zich nu werkelijk niet meer laat speuren? Ik zou willen in de zomer daar ergens gaan wonen, omdat dan daar de dagen eindeloos lang zijn, en zodra de winter dreigt aan te komen, ga ik naar de kanderenand van onze aardkloot, daar van de eindeloze dagen gaan genieten. Alleen... niets is volmaakt op deze wereld, als je zover naar de polen opschuift, heb je nogal dikwijls te maken met gebieden waar het in de zomer veel regent. Moet je hele dagen onder je paraplu zitten te vissen ...
De tropen zijn ook niet echt interessant ! Daar is de dag altijd netjes twaalf uur lang, en dat is niet lang, dat is eerder kort.
Nee, al bij al...we zitten nog redelijk goed. En geef toe, we hebben het meest ideale klimaat van héél de wereld om hele dagen te kunnen kneuten over het weer ! Waar en wanneer je ook je kop binnensteekt wordt je steevast verwelkomt met: "'t Is wel een weer hé ?". Er staat daar wel een vraagteken bij op het einde, maar eigenlijk verwacht men niet echt een antwoord op die vragende zin. Hoogstens een "'t Is wreed hé!"... Dat is gepast bij regenweer, maar ook bij een hittegolf, bij sneeuw, maar ook bij helder vorstweer... Op een of ander manier is het hier nooit echt goed weer zonder meer. Er is altijd iets te lang of te breed aan.
Heerlijk toch?
Hebben we meteen een inleiding voor een gesprekje met een wildvreemd persoon, want wij weten uit ervaring dat dit gemeenschappelijke gevoelens zijn, en dus is niets beter geschikt om het ijs te breken en een gesprek mee te beginnen...
Zelfs bij een begrafenis hoorde ik: "innige deelneming! Vind je niet dat het altijd koud is op een kerkhof?"
Er is geen denkbare gelegenheid om aan de druk van het Belgische weer te ontsnappen. Ik ben er zeker van dat als onze Eerste Piet op bezoek moet gaan bij ons Konijn Halbert II, het gesprek begint met de klassieker: "'t Is wel een weer hé ?", maar dan in 't Françoises en gevolgd door een eerbiedig "Sire"...
Op zich moet dit wel een bewijs op zich vormen dat er inderdaad iets schort aan ons weer. En dat was al lang zo, nog van voor Al Gore in zijn rook en roet spuwend vehikel kwam vertellen dat er teveel CO2 in de atmosfeer komt te zitten, en wij gaan te maken krijgen met een broeikasteffect.. Met zo'n wagen als de zijne, neemt hij duidelijk een heel stuk van de verantwoordelijkheid op zich.
In Nederland doet de regering een efforke om de roet bij dieselmotoren te beperken, en bevordert de installatie van een roetfilter. Niet zo in ons Absurdistan. De invoering van de roetfilter zou immer het argument van de hogere lasten op diesel en op dieselvoertuigen teniet doen, en de taks is veel belangrijker dan de roetuitstoot... Er is immer geen enkel landje die meer ministers en staatssecretarissen heeft per hoofd van de bevolking dan ons apenlandje, en dat moet ook betaald worden. Heel de Vlaams-Waalse kwestie was in den beginne niets dan een hefboom om meer dikbetaalde postjes te creëren. Ondertussen zijn de politiekers er al in geslaagd om enkele echte moeilijkheden te veroorzaken. Hebben zichzelf een bestaansreden geschapen.
Vandaar het onmetelijke vertrouwen van de Belg in de politiek.
In de geest van de doorsnee Belg hoort een politieker thuis in het zelfde rijtje van dieven, oplichters, wisseltruukkunstenaars en dergelijk moois meer.
Gezinnen waarvan een van de kinderen kiest voor een carrière in de politiek moeten zich wel heel erg schamen over hun opvoedkundige capaciteiten!
djudedju.
De enigen die nog enigszins aan dit imago ontsnappen zijn de dorpspolitiekers. Niet dat ze heel erg hoog ingeschat worden, maar daar is het niveau te laag om werkelijk grote stommiteiten te doen... zodoende worden ze daar nog enigszins geduld.
Geen wonder dat hier een stemplicht is, anders zou het ganse land geregeerd worden door de niet eens verkozenen des volks.
En toch, het is net zoals ik hierboven vertelde over de flikken... Als de handhavers van de wet niet boven alle verdenking gesteld zijn, hebben ze geen gezag. Als de politiekers bestaan uit mensen die duidelijk slaatjes slaan uit hun functie, dan hebben ze geen gezag...
Waarvan akte.
tot de volgende ?
"een kwartier loon afgetrokken van krantenlezende agent"
Ik heb het haartikel in casu gelezen, en het gaat officieel over het feit dat de bewuste agent op het werk zich onledig hield met het lezen van de krant, maar dat is natuurlijk de officiële versie... De werkelijkheid is tweeërlei! :
1) Flikken mogen momenteel geen kranten meer lezen, daar het gezag van de opperflikken al genoeg is aangetast, en er in de kranten toch niets staat dan vuile leugens over de top van het flikkenkorps.
2) Kranten zijn zowiezo slecht voor flikken, het is immers niet goed dat een flik ook weet wat er in de buitenwereld gebeurt, dat zou zijn slaafse gehoorzaamheid aan het gegeven bevel kunnen vertroebelen. Het is al erg genoeg dat ze moeten kunnen lezen en schrijven (vooral het laatste).
Je kent toch het kluchtje waarom een flik het hoofd schuinhoudt als hij een PV schrijft? Om zijn verstand te laten samenlopen.
Je weet toch waarvan het woord flik komt ? Eigenlijk moet het flic zijn, het is immers een franstalige afkorting (typisch in ons belgenland). Het staat voor: Fédération Libre des Imbeciles Casqués...
In ons landje zijn de moppen over over onze flikken legio... Indertijd waren er op een korte tijd enkele schandaaltjes geweest van stelende agenten en van drugsverkopende rijkswachters, en alras vroeg iedereen je of je het verschil wist tussen een dief en een drugdealer ? Een die rijdt in een camionette met een blauwe streep en een drugsdealer in een camionette met een rode streep...
Dat laatste mopje zal heel vreemd klinken voor onze kleinkinderen, die zijn immers grootgebracht in een wereld met een eenheidspolitie... Nu is er geen verschil meer tussen dieven en drugdealers....
Maar ergens vind ik het triestig dat al die schandalen gebeuren in de wereld die moet instaan voor wet en orde, en ik vind het bijna nog erger dat het allemaal breed uitgesmeerd te lezen, te horen en te zien is in de media.
Je mag mij gerust een ouderwetse zak noemen, maar ik ben er van overtuigd dat het beter is voor de maatschappij dat de mannen die de wet moeten doen eerbiedigen onaantastbaar zijn en lijken. Vroeger, heel lang geleden waren de rijkswachters een onderdeel van het leger, en waren de militaire wetten voor hen van toepassing. Dat bracht met zich mee dat sancties en straffen daar een zaak waren die binnenskamers werd geregeld. Daar kwam indertijd niets of hoogstens amper iets van in de buitenwereld terecht.
In die tijd was de rijkswachter dan ook een figuur die naar buiten toe vrij van zonden leek. Dat maakte het ook makkelijker om een machtspositie uit te oefenen, en dus ook om de wet te doen respecteren.
Och, ik weet dat het ook geen volmaakt systeem was, maar het lijkt mij nog steeds beter dan het huidige. Want nu is er geen eerbied meer voor de hand der wet... Ik zou bijna zeggen integendeel. Als er iemand zegt dat hij politieagent is, dan krijgt hij negentig keer op honderd het antwoord dat hij dan ook maar een beroep had moeten leren...
Wij hadden indertijd ontzag voor meneer de agent.
Nu steken mannekes van vijftien doodleuk hun middenvingertje op naar de flik die naar hen roept, en fietsen iets vlugger weg... (Mijn kleinkinderen noemen dat niet langer meer de middenvinger, maar de fuck you vinger...) (Waar is de tijd van "duimeloot, lekkepoot, lange rape, korte knape en het heel klein purnukkeltje van mijn kindertijd?)
Gebrek aan ontzag is ook gebrek aan eerbied voor de wet.
En dat gebrek dijt uit, en wordt zelfs ingevolgd door de wetgevers...
Ik meen dat het Dehaene was die vaststelde dat de fietsers toch tegen richting reden in de eenrichtingsstraten, dus kunnen we het beter toelaten...
Met andere woorden als we met genoeg mensen zijn die het leuk vinden in de brievenbussen te gaan wateren, dan wordt het volgens die redenering straks wet!
Logica ?
Is er niet, het is dan ook een politieke beslissing, en politiek en logica???
Heb je al eens buiten gekeken ? Niet doen, het is de moeite niet. Alles is grijs en grauw. We zitten immers in wat ons moeder de "zes donkere weken" noemde... Drie weken voor en drie weken na het begin van de officiële winter. En het zijn inderdaad donkere dagen. Als het ook nog regenachtig weer is, heb je het gevoel dat de zon het niet eens de moeite vond om er ook nog eens voor uit zijn bed te komen.
Wat moet dat niet zijn aan de noordpool, waar de zon zich nu werkelijk niet meer laat speuren? Ik zou willen in de zomer daar ergens gaan wonen, omdat dan daar de dagen eindeloos lang zijn, en zodra de winter dreigt aan te komen, ga ik naar de kanderenand van onze aardkloot, daar van de eindeloze dagen gaan genieten. Alleen... niets is volmaakt op deze wereld, als je zover naar de polen opschuift, heb je nogal dikwijls te maken met gebieden waar het in de zomer veel regent. Moet je hele dagen onder je paraplu zitten te vissen ...
De tropen zijn ook niet echt interessant ! Daar is de dag altijd netjes twaalf uur lang, en dat is niet lang, dat is eerder kort.
Nee, al bij al...we zitten nog redelijk goed. En geef toe, we hebben het meest ideale klimaat van héél de wereld om hele dagen te kunnen kneuten over het weer ! Waar en wanneer je ook je kop binnensteekt wordt je steevast verwelkomt met: "'t Is wel een weer hé ?". Er staat daar wel een vraagteken bij op het einde, maar eigenlijk verwacht men niet echt een antwoord op die vragende zin. Hoogstens een "'t Is wreed hé!"... Dat is gepast bij regenweer, maar ook bij een hittegolf, bij sneeuw, maar ook bij helder vorstweer... Op een of ander manier is het hier nooit echt goed weer zonder meer. Er is altijd iets te lang of te breed aan.
Heerlijk toch?
Hebben we meteen een inleiding voor een gesprekje met een wildvreemd persoon, want wij weten uit ervaring dat dit gemeenschappelijke gevoelens zijn, en dus is niets beter geschikt om het ijs te breken en een gesprek mee te beginnen...
Zelfs bij een begrafenis hoorde ik: "innige deelneming! Vind je niet dat het altijd koud is op een kerkhof?"
Er is geen denkbare gelegenheid om aan de druk van het Belgische weer te ontsnappen. Ik ben er zeker van dat als onze Eerste Piet op bezoek moet gaan bij ons Konijn Halbert II, het gesprek begint met de klassieker: "'t Is wel een weer hé ?", maar dan in 't Françoises en gevolgd door een eerbiedig "Sire"...
Op zich moet dit wel een bewijs op zich vormen dat er inderdaad iets schort aan ons weer. En dat was al lang zo, nog van voor Al Gore in zijn rook en roet spuwend vehikel kwam vertellen dat er teveel CO2 in de atmosfeer komt te zitten, en wij gaan te maken krijgen met een broeikasteffect.. Met zo'n wagen als de zijne, neemt hij duidelijk een heel stuk van de verantwoordelijkheid op zich.
In Nederland doet de regering een efforke om de roet bij dieselmotoren te beperken, en bevordert de installatie van een roetfilter. Niet zo in ons Absurdistan. De invoering van de roetfilter zou immer het argument van de hogere lasten op diesel en op dieselvoertuigen teniet doen, en de taks is veel belangrijker dan de roetuitstoot... Er is immer geen enkel landje die meer ministers en staatssecretarissen heeft per hoofd van de bevolking dan ons apenlandje, en dat moet ook betaald worden. Heel de Vlaams-Waalse kwestie was in den beginne niets dan een hefboom om meer dikbetaalde postjes te creëren. Ondertussen zijn de politiekers er al in geslaagd om enkele echte moeilijkheden te veroorzaken. Hebben zichzelf een bestaansreden geschapen.
Vandaar het onmetelijke vertrouwen van de Belg in de politiek.
In de geest van de doorsnee Belg hoort een politieker thuis in het zelfde rijtje van dieven, oplichters, wisseltruukkunstenaars en dergelijk moois meer.
Gezinnen waarvan een van de kinderen kiest voor een carrière in de politiek moeten zich wel heel erg schamen over hun opvoedkundige capaciteiten!
djudedju.
De enigen die nog enigszins aan dit imago ontsnappen zijn de dorpspolitiekers. Niet dat ze heel erg hoog ingeschat worden, maar daar is het niveau te laag om werkelijk grote stommiteiten te doen... zodoende worden ze daar nog enigszins geduld.
Geen wonder dat hier een stemplicht is, anders zou het ganse land geregeerd worden door de niet eens verkozenen des volks.
En toch, het is net zoals ik hierboven vertelde over de flikken... Als de handhavers van de wet niet boven alle verdenking gesteld zijn, hebben ze geen gezag. Als de politiekers bestaan uit mensen die duidelijk slaatjes slaan uit hun functie, dan hebben ze geen gezag...
Waarvan akte.
tot de volgende ?
woensdag, december 03, 2008
Milieuvriendelijke kerstkaartjes...
Gisteren was het dus weer hobbydag van Ziekenzorg. We zouden ons dit keer onledig houden met het maken van kerstkaartjes. Helemaal nieuw was het niet, want ik had hen al enkele keren bezig gezien met het maken van kaartjes voor allerlei gelegenheden.
De hoofdzaak in het gebeuren is dat de kaartjes mooi zijn en goedkoop. En, niet in het minste, dat we ze zelf kunnen maken en dat het leuk is.
Ik verstuur ieder jaar tientallen kaartjes, nog een restantje van mijn beroep... Dus heb ik veel kaartjes van doen. Gelukkig zitten er in de hobbyclub ook mensjes die buiten een kaartje of vijf niet zouden weten waar ze nog kaartjes zouden moeten naar sturen. Dus ben ik gretig ingegaan op de vraag of ik met het snijmachine wou werken... Ik heb gans de namiddag dus oude kerstkaartjes in stukken gesneden, stukken die dan moeten dienen om een nieuwe kaart mee samen te stellen. En na een korte tijd waren er twee dames die de ganse namiddag mijn kaartjes hebben zitten maken, terwijl ik niets deed dan snijden, snijden, snijden voor iedereen...Nu ja, iedereen ... Onze hele oudste leden zaten zoals altijd hun handwerkjes te maken. Er zitten echt mooie dingen bij! Alleen moet Monique, de leidster van de hobbykring, wel beschikken over een engelengeduld en een enorme kennis van al die soorten handwerk, want nu en dan sukkelt een van de oudjes en begaat een fout in het patroon. Als ze het meteen opmerken is de ramp niet zo erg, maar soms zien ze dat pas een uur of zo later, en dan komen ze bij Monique terecht, die heel zorgvuldig en geduldig al het verkeerde naaiwerk weer uithaalt, en hen weer op het rechte pad zet...
Ik heb nu wellicht ongeveer voldoende kaartjes voor dit jaar.
Wie dit jaar van mij een kaartje krijgt weet dat dit een milieuvriendelijk kaartje is, uit recuperatiemateriaal. Het komt mij niet echt goedkoper uit dan gekochte kaartjes, want er zijn toch ook dingen bij die moeten aangekocht worden, maar voor dezelfde prijs hebben wij ons kostelijk geamuseerd aan het maken, en strak aan het verzenden... en misschien aan de reacties.
Bij het laatste nummer van Quest, was er weer een speciaal nummer te koop, dit keer over ons brein en over de hersenen...
Een paar van de dingen die ik daar las zijn mij opgevallen! Er is wel degelijk een verschil tussen de hersenen (en het brein) van een vrouw en van een man. Niet alleen zijn de mannelijke hersenen iets zwaarder en groter, maar ze zijn ook gespecialiseerder. Dit lijkt op het eerste zicht een voordeel, maar dat is het niet echt, er zijn ook nadelen aan. Het grootste verschil zit immers in het feit dat de hersenen van een vrouw zich niet zo strikt specialiseren, en dat daardoor meer uitwisseling bestaat van gegevens tussen de verschillende onderdelen van de hersenen.
Als een man een hersenbloeding heeft die het spraakcentrum van de hersenen heeft geraakt, dan is hij zijn spraak grotendeels kwijt en is herstel (een beetje naargelang de leeftijd) zeer moeilijk. Bij een vrouw is er minder specialisatie, dus is het spraakcentrum niet alleen verantwoordelijk voor de spraak, er zitten stukken van in andere hersendelen, waardoor herstel van de spraakfunctie bij vrouwen makkelijker is.
Door de specialisatie is de man meestal iets beter in technische zaken, dingen die dus op een vlak liggen, terwijl de vrouw handiger is om meerdere dingen op hetzelfde ogenblik te doen (vermits het snijden met een mes deels in hetzelfde hersenstukje zit waarmee je ook het bereiden van eten doet, is er voor beide dingen op één moment mogelijkheid)
Dit maakt dat vrouw dus meer een overzicht heeft, en beter verbanden kan zien. Dit noemen we dan intuïtie..... Maar er is dus wel degelijk een verschil.
Geleerden hebben vastgesteld dat het intelligentiequotiënt jaar na jaar stijgt. Men heeft daarom de test ook jaar na jaar zwaarder moeten maken, om toch tot een cijfer 100 te komen voor het gemiddelde verstand. Maar vanaf de jaren 90 is dit niet meer het geval, in tegendeel, het daalt nu weer!
Men vermoedt dat de ontwikkeling van het brein er gekomen is door dat we op een gegeven moment het oerwoud hebben verlaten en gaan leven zijn op de savanne, waar het overleven veel moeilijker was. (Ik vind nergens ook maar één gedachte gewijd aan het feit wat er een soort dieren toe brengt plots het gemakkelijke leven waaraan ze aangepast zijn, te laten vallen ten voordele van een situatie waarin ze het veel moeilijker hebben... Was het door dat we verjaagd werden door een intelligenter dier ????)
De achterliggende gedachte is, dat het precies door de noodzaak moeilijkheden op te lossen, dat wij ertoe gekomen zijn een brein te ontwikkelen.
Hoe meer moeilijkheden, zou je dus kunnen stellen, hoe meer het brein zich zal ontwikkelen.
Wat is er dan gebeurd in de jaren 90, dat ons brein blijkbaar stilstaat, ja zelfs lijkt iets achteruit te gaan ?
In die periode hebben we ons brein vervangen door de technologische vooruitgang!
We moeten niet meer rekenen, daar hebben we machientjes voor, we moeten niet meer kaartlezen, daar hebben we een gps voor, we moeten niet meer leren achteruit inparkeren, daar zit er iets voor in de wagen, we moeten niet meer.... ga zo maar door...
Ik ga niet beweren dat we dommer worden, maar wellicht hebben we een steeds minder getraind brein. En net zoals een sporter moet oefenen om zijn sport goed te kunnen uit oefenen, zo zouden wij ook ons brein goed moeten oefenen om het op peil te houden en om tot topprestaties te komen.
Ik denk dat men binnen afzienbare tijd tot het besluit zal moeten komen dat we het leersysteem in de scholen gaan moeten aanpassen aan de nieuwe wereld waarin we leven, en een nieuw systeem van geestelijke uitdagingen gaan moeten opbouwen.
Willen we niet achteruitgaan...
Eigenlijk is dat iets wat mij niet echt verwondert... Als ik kijk naar mijn kleinkinderen, dan zie ik dat ze wel veel verder staan dan wij op dezelfde leeftijd, maar dat ze minder lenig zijn in het gebruiken van die massa kennis. Ze beschikken als het ware over een massa onderdelen, maar hebben niet geleerd die dingen samen te voegen om er iets mee te doen. Als ik met hen praat ben ik iedere keer weer verbaasd over al de dingen die ze weten en kennen, maar na wat babbelen stel ik telkens weer vast dat ze alleen maar die kennis hebben, maar er niet echt iets mee doen. Ik kan er niet meteen de vinger op leggen, maar ergens lijkt het mij dat ze allemaal een enorme doos meccano onderdelen hebben, van ieder stukje de juiste benaming kennen (in meerdere talen!), de maten en de mogelijkheden, maar ze hebben nooit geleerd dat je met de meccano ook dingen kunt maken.
Ik ga niet stellen dat het het onderwijs is dat hier tekortschiet, ik denk dat het de ganse maatschappij is. Ik durf niet te stellen dat dit het antwoord is, maar ik vermoed dat het komt omdat alles wat ze hebben in feite "gesneden brood" is, het is allemaal af, klaar voor gebruik, je moet alleen maar achterover leunen en op het knopje drukken.
We hebben voor de kinderen niets meer dat hun fantasie prikkelt, dat hen dwingt de dingen samen te voegen, dat hen doet nadenken.
Als ze gaan vissen, dan doen ze dat met een mooie vislijn in kunststof, met een geprepareerd en uitgebalanceerd vislijntje, alles klaar voor het gebruik. Zij hebben nooit de tussenstap moeten zetten van het gaan vissen met een stok, een stukje twijndraad, een stekje als dobber... Ze hebben nooit zelf de oplossing moeten zoeken voor iets... Uiteraard is dit slechts een voorbeeld om de gedachtengang duidelijk te maken.
Maar, toen wij leerden over de hefboom, dan was dit voor ons geen theoretisch iets, wij hadden allemaal al wel het middel van een lange stok gebruikt om een zware steen uit ons kamp weg te rollen...
Nu is dat er niet meer... alles blijft theoretisch.
De prikkel is er niet meer.
Voor ons was dit alles onderdeel van het spel, en onze kennis werd naadloos overgebracht van het spel naar het schoolbord, en van het schoolbord naar het spel.
Nu zien ze die dingen wel op TV, maar iets zien is niet te vergelijken met iets uitproberen, iets doen...
We worden geestelijk lui.
Men heeft vastgesteld dat dementie vlugger optreedt en vlugger evolueert bij mensen die hun geest niet meer prikkelen...
Wat gaat dat allemaal meebrengen???
Wat me ook opvalt als ik aan de kwampjoeter zit, is dat de kinderen andere soorten spelletjes spelen dan wij doen. Zij kiezen voor spelletjes waarin hoofdzakelijk de reactiesnelheid geprikkeld wordt, wij voor spelletjes waarbij je wat moet nadenken...
Alles wijst in dezelfde richting.
Moeten we niet eens nadenken over de toekomst van de mensheid ?
tot de volgende ?
De hoofdzaak in het gebeuren is dat de kaartjes mooi zijn en goedkoop. En, niet in het minste, dat we ze zelf kunnen maken en dat het leuk is.
Ik verstuur ieder jaar tientallen kaartjes, nog een restantje van mijn beroep... Dus heb ik veel kaartjes van doen. Gelukkig zitten er in de hobbyclub ook mensjes die buiten een kaartje of vijf niet zouden weten waar ze nog kaartjes zouden moeten naar sturen. Dus ben ik gretig ingegaan op de vraag of ik met het snijmachine wou werken... Ik heb gans de namiddag dus oude kerstkaartjes in stukken gesneden, stukken die dan moeten dienen om een nieuwe kaart mee samen te stellen. En na een korte tijd waren er twee dames die de ganse namiddag mijn kaartjes hebben zitten maken, terwijl ik niets deed dan snijden, snijden, snijden voor iedereen...Nu ja, iedereen ... Onze hele oudste leden zaten zoals altijd hun handwerkjes te maken. Er zitten echt mooie dingen bij! Alleen moet Monique, de leidster van de hobbykring, wel beschikken over een engelengeduld en een enorme kennis van al die soorten handwerk, want nu en dan sukkelt een van de oudjes en begaat een fout in het patroon. Als ze het meteen opmerken is de ramp niet zo erg, maar soms zien ze dat pas een uur of zo later, en dan komen ze bij Monique terecht, die heel zorgvuldig en geduldig al het verkeerde naaiwerk weer uithaalt, en hen weer op het rechte pad zet...
Ik heb nu wellicht ongeveer voldoende kaartjes voor dit jaar.
Wie dit jaar van mij een kaartje krijgt weet dat dit een milieuvriendelijk kaartje is, uit recuperatiemateriaal. Het komt mij niet echt goedkoper uit dan gekochte kaartjes, want er zijn toch ook dingen bij die moeten aangekocht worden, maar voor dezelfde prijs hebben wij ons kostelijk geamuseerd aan het maken, en strak aan het verzenden... en misschien aan de reacties.
Bij het laatste nummer van Quest, was er weer een speciaal nummer te koop, dit keer over ons brein en over de hersenen...
Een paar van de dingen die ik daar las zijn mij opgevallen! Er is wel degelijk een verschil tussen de hersenen (en het brein) van een vrouw en van een man. Niet alleen zijn de mannelijke hersenen iets zwaarder en groter, maar ze zijn ook gespecialiseerder. Dit lijkt op het eerste zicht een voordeel, maar dat is het niet echt, er zijn ook nadelen aan. Het grootste verschil zit immers in het feit dat de hersenen van een vrouw zich niet zo strikt specialiseren, en dat daardoor meer uitwisseling bestaat van gegevens tussen de verschillende onderdelen van de hersenen.
Als een man een hersenbloeding heeft die het spraakcentrum van de hersenen heeft geraakt, dan is hij zijn spraak grotendeels kwijt en is herstel (een beetje naargelang de leeftijd) zeer moeilijk. Bij een vrouw is er minder specialisatie, dus is het spraakcentrum niet alleen verantwoordelijk voor de spraak, er zitten stukken van in andere hersendelen, waardoor herstel van de spraakfunctie bij vrouwen makkelijker is.
Door de specialisatie is de man meestal iets beter in technische zaken, dingen die dus op een vlak liggen, terwijl de vrouw handiger is om meerdere dingen op hetzelfde ogenblik te doen (vermits het snijden met een mes deels in hetzelfde hersenstukje zit waarmee je ook het bereiden van eten doet, is er voor beide dingen op één moment mogelijkheid)
Dit maakt dat vrouw dus meer een overzicht heeft, en beter verbanden kan zien. Dit noemen we dan intuïtie..... Maar er is dus wel degelijk een verschil.
Geleerden hebben vastgesteld dat het intelligentiequotiënt jaar na jaar stijgt. Men heeft daarom de test ook jaar na jaar zwaarder moeten maken, om toch tot een cijfer 100 te komen voor het gemiddelde verstand. Maar vanaf de jaren 90 is dit niet meer het geval, in tegendeel, het daalt nu weer!
Men vermoedt dat de ontwikkeling van het brein er gekomen is door dat we op een gegeven moment het oerwoud hebben verlaten en gaan leven zijn op de savanne, waar het overleven veel moeilijker was. (Ik vind nergens ook maar één gedachte gewijd aan het feit wat er een soort dieren toe brengt plots het gemakkelijke leven waaraan ze aangepast zijn, te laten vallen ten voordele van een situatie waarin ze het veel moeilijker hebben... Was het door dat we verjaagd werden door een intelligenter dier ????)
De achterliggende gedachte is, dat het precies door de noodzaak moeilijkheden op te lossen, dat wij ertoe gekomen zijn een brein te ontwikkelen.
Hoe meer moeilijkheden, zou je dus kunnen stellen, hoe meer het brein zich zal ontwikkelen.
Wat is er dan gebeurd in de jaren 90, dat ons brein blijkbaar stilstaat, ja zelfs lijkt iets achteruit te gaan ?
In die periode hebben we ons brein vervangen door de technologische vooruitgang!
We moeten niet meer rekenen, daar hebben we machientjes voor, we moeten niet meer kaartlezen, daar hebben we een gps voor, we moeten niet meer leren achteruit inparkeren, daar zit er iets voor in de wagen, we moeten niet meer.... ga zo maar door...
Ik ga niet beweren dat we dommer worden, maar wellicht hebben we een steeds minder getraind brein. En net zoals een sporter moet oefenen om zijn sport goed te kunnen uit oefenen, zo zouden wij ook ons brein goed moeten oefenen om het op peil te houden en om tot topprestaties te komen.
Ik denk dat men binnen afzienbare tijd tot het besluit zal moeten komen dat we het leersysteem in de scholen gaan moeten aanpassen aan de nieuwe wereld waarin we leven, en een nieuw systeem van geestelijke uitdagingen gaan moeten opbouwen.
Willen we niet achteruitgaan...
Eigenlijk is dat iets wat mij niet echt verwondert... Als ik kijk naar mijn kleinkinderen, dan zie ik dat ze wel veel verder staan dan wij op dezelfde leeftijd, maar dat ze minder lenig zijn in het gebruiken van die massa kennis. Ze beschikken als het ware over een massa onderdelen, maar hebben niet geleerd die dingen samen te voegen om er iets mee te doen. Als ik met hen praat ben ik iedere keer weer verbaasd over al de dingen die ze weten en kennen, maar na wat babbelen stel ik telkens weer vast dat ze alleen maar die kennis hebben, maar er niet echt iets mee doen. Ik kan er niet meteen de vinger op leggen, maar ergens lijkt het mij dat ze allemaal een enorme doos meccano onderdelen hebben, van ieder stukje de juiste benaming kennen (in meerdere talen!), de maten en de mogelijkheden, maar ze hebben nooit geleerd dat je met de meccano ook dingen kunt maken.
Ik ga niet stellen dat het het onderwijs is dat hier tekortschiet, ik denk dat het de ganse maatschappij is. Ik durf niet te stellen dat dit het antwoord is, maar ik vermoed dat het komt omdat alles wat ze hebben in feite "gesneden brood" is, het is allemaal af, klaar voor gebruik, je moet alleen maar achterover leunen en op het knopje drukken.
We hebben voor de kinderen niets meer dat hun fantasie prikkelt, dat hen dwingt de dingen samen te voegen, dat hen doet nadenken.
Als ze gaan vissen, dan doen ze dat met een mooie vislijn in kunststof, met een geprepareerd en uitgebalanceerd vislijntje, alles klaar voor het gebruik. Zij hebben nooit de tussenstap moeten zetten van het gaan vissen met een stok, een stukje twijndraad, een stekje als dobber... Ze hebben nooit zelf de oplossing moeten zoeken voor iets... Uiteraard is dit slechts een voorbeeld om de gedachtengang duidelijk te maken.
Maar, toen wij leerden over de hefboom, dan was dit voor ons geen theoretisch iets, wij hadden allemaal al wel het middel van een lange stok gebruikt om een zware steen uit ons kamp weg te rollen...
Nu is dat er niet meer... alles blijft theoretisch.
De prikkel is er niet meer.
Voor ons was dit alles onderdeel van het spel, en onze kennis werd naadloos overgebracht van het spel naar het schoolbord, en van het schoolbord naar het spel.
Nu zien ze die dingen wel op TV, maar iets zien is niet te vergelijken met iets uitproberen, iets doen...
We worden geestelijk lui.
Men heeft vastgesteld dat dementie vlugger optreedt en vlugger evolueert bij mensen die hun geest niet meer prikkelen...
Wat gaat dat allemaal meebrengen???
Wat me ook opvalt als ik aan de kwampjoeter zit, is dat de kinderen andere soorten spelletjes spelen dan wij doen. Zij kiezen voor spelletjes waarin hoofdzakelijk de reactiesnelheid geprikkeld wordt, wij voor spelletjes waarbij je wat moet nadenken...
Alles wijst in dezelfde richting.
Moeten we niet eens nadenken over de toekomst van de mensheid ?
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)