kans op een lichte bui...

We zijn boodschappen gaan doen, naar Dadizele, Floralux en DupontZoo... Heerlijk weertje, net zoals ze beloofden.
Dan zijn we iets gaan eten, en naar huis...
Water gieten, een echte stortbui. We reden maar 70 per uur meer op de autosnelweg... En iets verder, toen ik op de gewone weg kwam, was het weer van dat, en reed ik maar 40 meer...
Lichte bui ?
Ja, mijn oren !

Maar enfin, die jaarlijkse boodschappen zijn ook weer gedaan... Een bloemstukje (kunstbloemen) voor op het graf van Koen, en een pot voor het graf van nonkel Julien en tanteke... (Dat zijn echte bloemen, maar nog maar in de knop, zodat ze juist goed zijn tegen allerheiligen...

De vergadering van gisteren is goed verlopen, alles is heel gemoedelijk gegaan, en voor iedere functie is er iemand, dus Ziekenzorg Mater-Welden-Volkegem gaat verder !

In Dadizele zijn we ook weer naar de Ambachtelijke Kaasmakerij geweest... Wij eten dolgraag kaas, en we doen er een goed werk mee, want "De winkelpoort" is niet zo maar een winkel ! Het is niet alleen aangesloten bij Wereldwinkel en Oxfam, het is in feite een instelling waar 75 sukkelaars nuttig werk verrichten. Een 35-tal verblijft er zelfs volledig.
En... het is ook nog lekkere, natuurlijke kaas ! Wat wil je meer ! (Te vinden in het kasteel in het park van Dadizele !)

En nu zit ik hier, steenstokkedoodversleten... met pijn.
Maar ja, we hebben dan ook heel wat gewinkeld (ook voor Crea !!!)
Buiten is het eindelijk weer wat gestopt met water-gieten ... en kijk, je ziet zelfs flarden blauw tussen de grote zwarte, dreigende wolken.

Ik ga stoppen, te veel pijn

tot de volgende ?

What's in a name ?

Zo net las ik dat Ubuntu wil zeggen: "Ik ben, vermits wij zijn"...
Het is dus niet alleen een goed systeem, het heeft ook een mooie en zinvolle naam.

Vanavond is er een soort crisisvergadering van Ziekenzorg Mater... Onze voorzitster Monique, en met haar de schatbewaarder Jozef, geven hun ontslag... Bij Monique is dat logisch, gezien haar gezondheidstoestand. Het is een wonder dat ze het zo lang heeft uitgehouden. En dat Jozef dan ook zijn ontslag neemt, is daar heel sterk mee verbonden. Jozef deed het vooral uit vriendschap voor Monique, en omdat het voor hen beiden gemakkelijk was, ze zijn buren en dikke vrienden.

Maar dat maakt dat we nu voor een moeilijke vergadering staan.
We hebben al min of meer een oplossing, waarbij Chantal, die nu secretaris is, opschuift naar de plaats van voorzitster (Maar wie wordt dan secretaris ? Of gaat ze beide functies waarnemen?)
Voor de functie van schatbewaarder zit Chantal mij te pushen... Als ze niemand anders vinden, dan wil ik dat voorlopig wel waarnemen...

Maar ook in het bestuur en het dagelijks bestuur (het klein bestuur noemde Monique dat) komt een en ander te verschuiven...

Vanavond zou de vergadering dan ook niet alleen een zaak van Mater zijn, maar zou men van uit het verbond iemand sturen om desgevallend bij te sturen.

Wij kunnen niet anders dan Monique dankbaar zijn... Maar bij een ontslag rammelt er ook wel altijd wat. Dan komen er niet alleen woorden van dank meer, maar plots hoort men over de enkele kleine kantjes die ieder mens heeft. Ik vind dat jammer.

Niemand is volmaakt, en de beste stuurlui staan immer aan wal.
Ik heb ervaring in die zaken.
Wat je ook doet, hoe je het ook doet, je kunt nooit voor iedereen goed doen.
En je kunt altijd wel foutjes en tekortjes vinden, bij iedereen. Maar toen die mensen die functie op zich namen, was er niemand die het in hun plaats wou doen. Integendeel, zelfs voor het vinden van de dichte medewerkers, moest er gezocht worden, en aangedrongen, persoonlijk aangesproken en noem maar op.
Zij hebben hun taak op een schitterende manier volbracht !
Op een warme menselijke manier. Menselijk, met al het goede van dat woord, met al de zwakheden er van.
Ik kan alleen maar hopen dat wij onze werking kunnen verder zetten, op een degelijke manier !
Want Ziekenzorg is, hoe dan ook, een belangrijke schakel in het leven van onze gemeenschap.
Je kunt het erg vinden dat ziekenzorg georganiseerd moet worden, maar zo is nu eenmaal onze tijd. Zonder organisatie zou zelfs de zieke nog veel meer vereenzamen.

Of het nieuwe bestuur het beter zal doen, of slechter, dat is bijzaak, zolang de werking er maar is en blijft.
En ik ben er in ieder geval zeker van dat een en ander zal veranderen, misschien eens aan dat nieuwe haperen, een stap terug doen, het herdoen... En dat is goed zo !
De ervaring leert dat verandering, een evolutie is. En evolueren is nodig om bij de tijd te blijven.
Dat is geen verwijt aan het huidige bestuur, integendeel ! Want het bestuur dat er nu zal komen, zal op haar manier het werk doen, en na hen zal men ook weer over hen praten, en zal er hopelijk weer een nieuwe evolutie komen, een verdere stap om in de maatschappij dat beetje menselijke te houden:
zieken - zorg
What's in a name ?
Zorg voor wie het zelf niet meer kan.
Een klein beetje warmte in een kille wereld

tot de volgende ?

Ik word bespioneerd !

The seal of the U.S. National Security Agency. The first use was in September 1966, replacing an older seal which was used briefly. For more information, see here and here. (Photo credit: Wikipedia)

Voila, het hek is van de dam ! Het is nu officiëel, alles wat we vertellen via telefoon of via smartphone, of computer, blijft ergens bewaard, zodat men onze sporen nog na jaren kan gaan analyseren...
Bij mijn weten mogen ze alles wat ik schrijf en doe, gerust weten, ik heb maar heel weinig geheimen, en als ik er heb, zijn het van die hele kleintjes, waar niemand van wakker ligt.
Toch ben ik niet gelukkig met het feit dat men mij überhaupt kan volgen !
Ik weet wel, iedere keer ik een betaling doe met mijn bankkaart, staat ergens genoteerd waar ik op dat moment was. Op talrijke camera's in de straten en in gebouwen en winkels kan men zien of ik daar ben geweest. Winkels houden niet alleen mijn betaling bij, maar ook een lijst van alles wat ik koop, om zo mijn koopgedrag te volgen en gerichte reclame te sturen op mijn adres, 't zij naar mijn huis, 't zij naar mijn computer...
Kortom, dat speuren van de regering is maar het zoveelste feit in een lange rij.
Maar toch...
Het maakt me helemaal niet gelukkig, het lijkt wel of er naast God nog een klein Godje is opgestaan, die noteert van a tot z wat ik doe, hoe ik leef...

En dus ga ik dwars liggen.

Ik wist allang dat je zowat alle sporen van je verblijf op internet kunt verbergen mits het installeren van bepaalde programma's, en mijn (en wellicht ook uw) bedenking was dan steevast, dat moet ik niet doen, ik heb geen geheimen.
Ik heb nog steeds geen geheimen, maar nu heb ik toch maar het programma TOR geïnstalleerd, kwestie van dwars te zijn.
En diep in mijn binnenste hoop ik nu dat zij, de spionnen, gealarmeerd door deze installatie, al hun poer gaan verschieten om toch maar te weten wat ik dan wel te verbergen heb...  Naar het schijnt is dat, mits grote inspanningen en heel veel computer-energie wel te achterhalen, als we dat nu met zijn allen gaan doen, dan geven ze wellicht hun spionage gedoe op, wegens te lastig, te zwaar, te kostbaar, niet renderend. Wij willen hier geen NSA in ons Belgenland !

Ik heb Tor genomen, er schijnen nog anderen te bestaan, maar ik roep je op het te doen, zomaar, om dwars te liggen... Je weet, zonder dwarsliggers kan geen enkele trein rijden !

En als wij hier toch een soort NSA hebben, dan raad ik hen aan om eens de bewuste minister, Van de Lanotte zelf, heel secuur op te volgen ! Na dat boek dat over hem verschenen is, heb ik hem in ieder geval op mijn lijstje gezet van verdachte personen. (Alle politici staan er op, maar hij met een rode stip !)

Hé, Belgisch broertje van de NSA, heb je gemerkt dat ik mijn sporen wis ?
Pas op hé !
Waarom zou ik dat doen als ik niets te verbergen heb ?

????
Juist, om dwars te liggen...!
Och ja, al eens gedacht mijn teksten te ontleden ?
djudedju

Wat is dat weer, privacy ??? Je weet wel, waardoor je het adres van een oude vriend niet meer kunt opvragen, niet meer kunt te weten komen in welk ziekenhuis je buur nu opgenomen is, of in welk bejaardentehuis Piet nu wel zou zijn ...
Misschien moeten we ook maar eens alle gesprekken ... nee, dat doen alleen wantrouwige slechteriken en politici.

tot de volgende ?

Oef... boodschappen gedaan !

Deze morgen zijn we weer eens naar Leers (Fr) geweest, naar Auchan, om boodschappen. Zoals steeds is het hoofddoel: niet-alcoholische dranken... In België vinden we nooit zo'n gamma van deze dranken, en daar we beiden geen alcohol drinken, is dat voor ons dan "HET" kersje op de taart.

Ook de vis was weer goedkoop, en dus brachten we verse platen en verse schartong mee... Een voorraadje voor in de diepvries, om nu en dan van te genieten.

Gezien het weer, hebben we ook weer zuurkool (choucroute) meegebracht, je koopt die daar uit een grote pot, bereid met champagne. Ze is heel zacht van smaak en heel lekker ...
Kortom tegen dat we de winkel uit waren hadden we niet alleen een kar vol, maar ook onder de kar nog wasproducten en wasverzachters die in grote aanbieding waren... Nogal een geluk dat ik een heel ruime wagen heb, want het was echt een grote hoop !

En nu heb ik net een stuk stokbrood verorberd, met een kop verse soep, en een soort geperste kop, maar dan op de wijze van Frans Vlaanderen... Heel lekker (Anny eet dat niet graag, ook niet onze gewone Gentse kop ).

Wat wij ook steevast meebrengen zijn die rode paardenworsten met look.  Toen ik kind was, waren onze "lookworsten" ook zo met een rood vel, en met heel veel look. Nu vind je dat bij ons niet meer, gelukkig wel nog daar. Laatst was Bart hier toen we dat zaten te eten met een boterham, en hij proefde en vond het ook véél lekkerder dan wat nu als lookworst bij ons wordt verkocht !

Het lijkt wel of een hele boel van die dingen, die bij ons verdwenen zijn, daar nog te krijgen zijn. Franse keuken hecht meer aan traditie en aan oude recepten. En daar ben ik heel blij om !
Je hoeft niet veel te ten, maar als het lekker kan, dan nemen we dat mee.
Net omdat we niet veel meer eten, zal Anny nu een hele tijd bezig zijn met van alles en nog wat in de diepvries te stoppen. En dan zal het weer anderhalve à twee maand duren voor wij terug gaan winkelen naar Auchan. En iedere keer komen we dan met een hele voorraad naar huis...

Eigenlijk zijn wij, Vlamingen, echte levensgenieters... We genieten van het leven en van al wat het biedt. En toch leven wij eigenlijk zuinig. We kopen wel lekkere dingen, maar nooit echt veel, en zeker niet te veel. We volgen ook niet de mode, We dragen steeds de kleren die we makkelijk vinden, en als we eens ergens naar toe moeten, waar wat deftiger kleren worden vereist, dan moeten we zoeken waar die ongemakkelijke dingen weer liggen. Er is geen mens gelukkiger dan wij, met het feit dat nu eigenlijk alles kan gedragen worden, dat er geen strikte kleding-voorschriften meer zijn.

De pijn is al meer dan genoeg, zonder dat we ons ook nog zelf moeten straffen met kledij die niet makkelijk zit... En wie ons zo niet wil zien, moet maar zijn ogen sluiten. Ik heb geen "zondags" pak meer, alleen nog een broek en hemd die wat deftiger zijn dan anders.

Ergens heb ik iets van een Waal (wellicht omdat wij hier zowat op de taalgrens wonen?)... Een Waal kijkt niet naar zijn voorgevel, maar naar het gemak IN huis, en voor kledij is dat grotendeels hetzelfde. Zij kijken veel minder naar uiterlijk, dan wel naar comfort. Op dat stuk ben ik het roerend met hen eens !

Ik ga stoppen, want ik zie dat er hier nog een hele stapel mailtjes op mij te wachten staan !

tot de volgende ?

43 miljoen hongerlijders in Europa !

43 miljoen Europeanen die leven bij gratie van de voedselbank.
De cijfers voor België zijn echt niet beter, des te schrijnender is het feit dat de gemiddelde Belg meer dan 200.000 euro bezit... (8 miljoen oude Belgische Frankskens)

Ik zit hier regelmatig te schrijven over die honger in de derde wereld, maar er lijkt dus een derde wereld verscholen te zitten achter onze weelderige gevels, achter onze reclamepanelen, aan de achterkant van de uitpuilende warenhuizen.

Maar niet treuren, de Belgen hebben gewonnen in Zagreb.
djudedju.

Nee, ik ga niet spreken over de riante wedden van die ballenstampers, nee, ik ga niet klagen over de wedden van onze Belgische politici, nee ik ga niet jeremiaden over de wedden van de Europese parlementariërs, nee, ik ga niet in de grond zinken van schaamte over de wedden van de grote bedrijfsleiders, nee ik wil zelfs niet kouten over opzegvergoedingen van al die "dutsen"...

Laten wij ons maar beperken aan het fenomeen zelf, aan het feit dat er, binnen al onze weelde, nog echte armoe kan bestaan.
Misschien naast onze deur.
Misschien zelfs in het appartement naast je, in hetzelfde gebouw.
Misschien erger nog, in die kartonnen doos in de leegstaande hangar.

Als we niet aan de zijde van de hongerlijder staan, dan is het moeilijk te vatten hoe je in onze wereld echt arm kunt zijn, maar ze zijn er wel degelijk, en er zijn er steeds meer en meer. Mensen die om diverse redenen uit het systeem zijn gevallen, en die vaststellen dat het verdomd moeilijk is om weer in dat systeem binnen te geraken.
Mensen die door rampen in hun situatie, echtscheiding, sterfgeval, ziekte een tijd de hoop opgaven, uit de wereld traden, en vaststellen dat er aan die kant geen klink is om de deur terug te openen.
Wie gaat die man, die met niets in regel is, die stinkt, die al jaren niet meer werkte, wie gaat die man werk geven? Waar is de wet die iets voorziet om toch weer een mogelijkheid te scheppen tot herintreden in de "normale" wereld ?

Ze zijn uit alles uitgeschreven.
Ze hebben geen recht op werkloosheidsvergoeding meer.
Ze hebben geen recht op OCMW (want ze hebben geen adres, zijn geen inwoner van de gemeente)
Ze hebben geen recht op medische bijstand, want ze zijn niet in regel met ... met niets, gewoon met niets meer in regel, en dan zijn alle deuren heel effectief gesloten.

Probeer de stalen deur van de maatschappij maar open te breken met je blote handen.

Het aantal hongerlijders in Groot Brittannië is in één jaar met 75 % toegenomen...
En straks gaan ze van hen die nu al op de rand van de welvaart zitten, ook nog eens 10 % van hun spaarcentjes afnemen. Om de crisis op te lossen.
djudedju

Het is hoog tijd dat wij het ganse stervende economische systeem gaan herdenken !
Gisteren nog hoorde ik een wijze mens zeggen: "Het is niet de eerste keer dat een beschaving over kop gaat ! Op het moment van het toppunt van glorie, rijkdom, overmoed, gaat gans het systeem plots in elkaar zakken... Wij zijn nu het kantelen begonnen..."

Ik vrees dat hij gelijk kan hebben...
Ik hoop van niet, niet zozeer voor mezelf, maar voor mijn kinderen, kleinkinderen.
En ik hoop vooral dat het niet lijkt op het verval van het Romeinse rijk.
Overspoeld door hen die veel, veel minder bezaten, maar hier de plak kwamen zwaaien.
Overspoeld door mensen die niet die geestelijke verworvenheden hadden, die niet is staat waren het bestel draaiende te houden...
en toch lijkt het er op dat dit wel eens kan begonnen zijn.

De Romeinen konden de Germanen niet tegenhouden. Wellicht hebben de armen van toen zich bij die veroveraars aangesloten, een graantje mee pikkend...Wij zouden wellicht ook de hongerige massa's niet kunnen tegenhouden, als ze massaal op marsjeren... En de eersten zijn al een tijdje aan het komen. We kunnen hen niet eens ongelijk geven. Mochten wij hun honger hebben, wij zouden ook zoeken naar eten, naar welvaart. We heten hen in de mate van het mogelijke welkom... Maar waar ligt de maat, en hoe stel je dat vast? Hoe stop je dat op een logische en eerlijke manier ? Wat is mogelijk en wat is draagbaar, en hoe bepaal je hoe je de welvaart op peil houdt ?

Dus laat je hen komen...

Ook al zou de toevloed net de welvaart doden. Er is geen andere oplossing, wij zijn de snoepwinkel, zij de hongerende massa kinderen, die drummen tegen het het uitstalraam, tot dit breekt en en massa ineens  de winkel instroomt, doden en kwetsuren ten spijt...

Het verval van het Westen ?

djudedju

tot de volgende ?

De graver van de tunnel

Wilfried Martens is niet meer.
Een groot politicus heeft ons verlaten...
't Kan allemaal best zijn, maar ik herinner me vooral de talrijke betogingen, de moeilijke tijden, de zware crisis... En toen na Martens  De Haene premier werd, dan preekte die dat er licht was aan het eind van de tunnel...
Dan moest die tunnel wel gegraven zijn door zijn voorganger...

Nee, dat is wat overtrokken. Maar het is een feit dat Martens en na hem De Haene in volle crisis mochten proberen de boel te redden. (Herinner je de oliecrisis van 1973 !!!)

Het lukte ze niet echt, en het gevolg was dat ze door hun moed en inzet (of door het feit dat ze - hoe dan ook - wilden in de regering zitten?) in feite het begin betekenden van de teloorgang van de CVP, nu CD&V.

De crisis was niet Belgisch, zoals de meeste van de huidige crises was het een mondiaal economische crisis. Hun taak was dus in feite - in een economische storm- proberen het schip drijvend te houden. Dat lukte, maar dat is ook alles wat ik daar van kan zeggen.

Was (of waren, als wij De Haene er bij tellen) het een groot politicus?
Ik heb er geen idee van. Mij lijkt het dat iedere politicus die nationaal een rol speelde pas algemeen geloofd wordt op het moment dat hij het zelf niet meer kan horen.
Maar het was ongetwijfeld een politicus in moeilijke tijden.

Maar ook daar heb ik bedenkingen bij...
Wat is de definitie van "moeilijke tijden" ?
Het is zo, dat we na de tweede wereldoorlog begonnen zijn aan een steile economische klim, tot zowat de jaren 1970, toen daar plots een einde aan kwam.
Plots was er niet meer sprake van een voortdurende eindeloze klim, kwam er stilstand, en zelfs een lichte terugval.
Toen, in die tijd, hoorde ik ook bij hen die vochten voor het behoud van de welvaart, voor het behoud van de stijgende welvaart.
Nu bekijk ik dat genuanceerder... Ik hoop dat wij de welvaart kunnen behouden, maar ik geloof niet meer in een eindeloze groei. Ik schreef het reeds eerder, het kan gewoon niet van eindeloos te groeien, de grondstoffen en de opbrengsten van de aarde zijn gewoonweg niet eindeloos, meer zelfs, ze lijken steeds meer eindig te zijn !

Toen zag Martens dat niet in, zag niemand dat in.
En vooruitgaan is aangenaam, een stap achteruit zetten, als we over welvaart spreken, dat is héél erg.
We waren de vooruitgang gewoon, en plots kwam die shock !
De mensen die toen de ouderen waren, dachten aan het spook van de oorlog, de inleiding met de zware economische crisis van de jaren dertig, de jongeren - waar ik toen bij hoorde- hadden niets gekend dan groei, verbetering van de levensstandaard...en het was niet in te denken dat daar een einde aan zou komen.

Als ik het nu bekijk, heeft een Martens wellicht er voor gezorgd, dat er een relatief behoud van welvaart bleef, maar de massa nam hem het verlies van groei wel kwalijk. De betogingen waren talrijk. En waar Martens en zijn opvolger eigenlijk het niet echt slecht deden, in vergelijking met de rest van de Westerse wereld, kreeg de CVP (CD&V) nadien de klappen doordat zij de euvele moed hadden om de verantwoordelijkheid op zich te nemen tijdens de crisis, tijdens de toenemende werkloosheid, tijdens de achteruitgang voor velen, werkloosheid en dies meer...

Hadden zij dat niet gedaan, en de hete aardappel hebben doorgeschoven naar de andere partijen, dan zou de CD&V er nu misschien iets beter voor staan. Maar "had-ie en dat-ie " zoals men in het Oudenaards zegt, dat is verloren gepraat. Ze hebben het gedaan, ze hebben geregeerd, ze hebben de moed gehad...

Ik weet nog steeds niet of je daarvoor een groot politicus moet zijn. Ik weet wel dat je een politicus moet zijn in moeilijke tijden om nadien het etiket "groot politicus" te krijgen. En dat je moet dood zijn om over alle partijen heen zo genoemd te worden.
Ik weet ook dat toen het politieke Babel er kwam...
Dat toen er steeds meer partijen en vooral partijtjes kwamen, die het regeren steeds moeilijker en moeizamer maakten.
Dat vanaf toen ik droom van een systeem waarbij slechts drie partijen zouden mogen bestaan. Drie partijen waarbij iedereen zich wel min of meer zou kunnen terugvinden: links, rechts en centrum... Waarbij de regeringen omzeggens steeds zouden bestaan uit of links, of rechts, maar bijna steeds met het centrum er bij. Dat net zou zorgen voor een ietsje evenwicht, dat ietsje dat het TE tegenhoudt... Maar democratie moet in de huidige betekenis blijkbaar ook het oprichten in houden van ontelbare snipperpartijen...

Wilfried, ik vond je echt geen Grote toen je bezig waart als eerste minister, ik herinner me vooral de moeilijkheden, de falingen, de betogingen... Ik ga me nu niet in het rijtje gaan zetten om je lof toe te zwaaien... Ik doe ook het omgekeerde niet.
Voor mij was je een politus uit de vele, weliswaar in een moeilijke tijd.
Amen.

tot de volgende ?

Related articles

• Former Belgian Pm Wilfried Martens Passed Away

't rint

Of in net Nederlands: het regent.
Meer zelfs, 't regent mollejongen, of in mooi Nederlands: het giet !
Geef toe, dialect heeft iets, iets warms, iets geborgens, iets veel meer afgerond, minder hoekig.

Bovendien is het dialect de levensbron van de taal. Het Nederlands is uit dit levende mengsel van dialecten geboren. Een tijd lang dacht ik dat het dialect teloor ging, omdat er tegenwoordig zoveel migratie is, en de bewoners van een dorp soms in meerderheid import zijn.

Maar niets is minder waar. We krijgen alleen een nieuwe vorm van het dialect. Het Gents van toen is niet meer het Gents van nu, maar het blijft Gents.

Ik kan dialecten savoureren, ik hou er van, ik ben er verliefd op. Soms moet ik uitleg vragen, is het gebruikte woord zo ver weg van mijn taal en van het Nederlands, dat ik het niet ken. Zo kende ik het Materse "ne hutse" niet... Het bleek dus een egel te zijn, maar wie schetst mijn verwondering als ik lees bij Jacob Van Maerlandt  dat hutse wellicht het oorspronkelijke Vlaamse woord is, en egel eigenlijk import...

Met andere woorden, ons Vlaanderen, dat al heel zijn historie door talrijke, bijna ontelbare bezettingen kende, dat rijkdom en armoede kende, dat Vlaanderen kende toen al een taalevolutie door beïnvloeding uit andere streken.

En er is momenteel geen mens die er aan twijfelt dat het Gents van zegge en schrijve 50 jaar terug niet het echte, het oorspronkelijke Gents was... Niet waar dus ! Had je dan aan stokoude Gentenaars hun mening moeten vragen, dan zouden ze u wellicht gezegd hebben dat er dan geen Gents meer gesproken werd... Net zoals er nu mensen zijn die dat denken.

Taal leeft, en taal is enorm flexibel, het past zich voortdurend aan, aan de nieuwe omstandigheden. Ik hoor sommige van mijn kleinkinderen wel eens een Arabisch woord gebruiken, iets wat ze opraapten van hun vriendjes op school. Wellicht zal er binnen een generatie heel wat Arabisch in ons "Vlaams" zitten, niet nieuw !!! Heel wat van onze woorden stammen nu al uit het Arabisch en uit het Joods... Om er een heel vervelend op te noemen: algebra...

Je hoeft je dus niet ongelukkig te voelen omdat je voelt dat je moedertaal aan het veranderen is, dat heeft het al altijd gedaan.

Mochten wij met de teletijdmachine van professor Barabas kunnen terugflitsen naar de 16° eeuw, dan zouden wij amper met die Vlamingen van toen kunnen spreken !

Wat zitten wij ons dan druk te maken over onze eigenheid, onze nationaliteit ?
Wat is die eigenheid?
Als er hier een Marokkaan goed kan voetballen, dan proberen wij hem over te halen om toch maar te kiezen voor de Belgische ploeg...  Dan is hij Rode duivel, lid van de Belgische ploeg, een man die de naam en de faam van België helpt te maken...
Van mij mogen ze dat allemaal doen, omdat ik niet geloof in dit systeem ! Dat ik hier woon is te danken aan het toeval dat ik hier geboren ben, in een gezin dat hier woonde...
Dat dit België is, heeft meer te maken met de politieke beslissingen in de 19° eeuw dan met iets anders. Want voorheen bestond dit land niet eens.
En eigenlijk is het bestaan slechts een manier waarop mensen hier denken.
Want wie heeft eigenlijk het recht om zich de aarde of stukken er van toe te eigenen?

Waar halen wij het recht vandaan om te zeggen dat ik hier mag wonen, en u ook, maar hij komt hier niet binnen, die geven we geen papieren, die wijzen we uit.

Waar uit ?
Ik heb door de velden gelopen, en ik was plots in een ander land.
Dat is er echt niet aan te zien.
Zelfs het veld met bieten liep er gewoon overheen.
Maar hij, hij mag daar niet lopen, hij moet aan de andere kant van die fictieve lijn blijven.

djudedju

Lampedusa...


tot de volgende ?