aflevering 8.724 van: pijn

Koepoort,backside, ninove, belgium (Photo credit: Wikipedia)

Ach, ik moet er niet over klagen, 't is mijn eigen schuld. Gisterenmorgen zijn we naar Denderhoutem gereden, bij Jef en Lut, om dan samen naar Welle te rijden naar de rommelmarkt... En dank zij het goede weer, het leuke gezelschap en een heel dorp die één grote rommelmarkt is, heb ik veel te lang en veel te veel gewandeld. We hebben wel twee maal een halte gemaakt om eens te zitten en iets te drinken, maar toch... het was te veel.
's Middags zijn we naar Ninove gereden om iets te gaan eten (Vlak tegen de Koepoort, in restaurant "De Koepoort"), en nadien terug naar Denderhoutem om nog wat bij Jef en Lut te zitten keuvelen over van alles en nog wat, maar vooral over het kleinkind van Jef en Lut, waar de fiere opa regelmatig voor zorgt, en waar hij niet kan van zwijgen.
En dan naar huis... Aan Lierde nog eens langs Bart gereden, maar ze waren er niet thuis (Wij kwamen dan ook totaal onaangekondigd langs)...

Gisterenavond alleen een sneetje kaas gegeten om mijn pillen mee te slikken, mijn pillendozen voor heel de komende week weer opgevuld, en van de stoel naar de zetel en van de zetel naar de stoel gesukkeld, in de hoop ergens "goed" te kunnen zitten...
Al heel vroeg naar mijn bed...
Na een uurtje naar het toilet: diarree... Ik ben niet meer gewoon vet te eten, en in het restaurant was er een lekkere saus op het vlees... Lekker, maar blijkbaar voor mij veel te vet.
Nu ja, gelukkig was het vlug over, en viel ik eindelijk in slaap tot 4 uur deze morgen. Gedaan met slapen.
Een kwartier op het toilet gaan zitten, hopen dat de rugpijn wat zou overgaan... Weer naar bed. Liggen draaien en keren tot halfzes, dan het licht aan en boek lezen...
Om zeven uur was ik al aan het turnen, en warempel, het verbaast me telkens weer, het helpt !
De pijn is er nog, maar ik kan weer bewegen zonder bijkomende pijnscheuten.

Toen Jef gisterenmiddag zag dat ik pijn had, zei ik hem dat ik voor mijn doen te ver gewandeld had... Dat was toch niet ver ? Nee, voor een gezond mens was dat niets... Voor mij te veel.

Eén ding is er verbeterd... Ik erger me niet meer aan mijn niet-kunnen... Ik heb geleerd mijn ziekte te aanvaarden, en er mee te leven. Dat is wellicht de moeilijkste stap in het chronisch ziek zijn !

De rommelmarkt in Welle is een soort hoogdag in ons leven als rommelmarkters ! Omzeggens gans het dorp is één grote rommelmarkt, met zo'n 1000 à 1200 standen. Voor mij is het het leukste dat heel veel inwoners deelnemen, en voor hun deur of in hun garage alles te koop stellen wat ze niet meer nodig hebben. Dat betekent dat je heel wat dingen ziet, die je op een gewone rommelmarkt zelden of nooit ziet. Dat betekent ook dat de prijzen veelal heel laag zijn. En bovenal, het betekent dat nog meer dan anders kunt bieden en afbieden...

Nee, we hebben niets gekocht. Dat is ook niet nodig... De charme van het gaan naar de rommelmarkt ligt niet in de eerste plaats in het kopen, maar in het kijken, het luisteren en het babbelen tegen God en Klein Pierke...
Lut is eigenlijk afkomstig uit Welle, en voor haar is het ook een weerzien van haar dorp, een bekijken van al het vertrouwde ven vroeger en het keuren van wat veranderd is, en het soms weerzien van oude kennissen...
We doen altijd maar een hoekje van de markt... En dat blijkt dan nog te veel...
djudedju

tot de volgende ?

digitale oorlogsvoering

IAI Heron 1 UAV in flight. Location: NAVAL AIR STATION, FALLON, NEVADA (NV) UNITED STATES OF AMERICA (USA) (Photo credit: Wikipedia)

Amerika, het land van de vrijheid weet je wel, investeert 23 miljard dollar in digitale oorlogsvoering. Natuurlijk gaat een deel daarvan naar verdediging, maar ook een heel groot part naar aanvalsmiddelen. Ze gaan ook een eigen net oprichten, die blijkbaar apart kan functioneren, weg van het internet...

Als je de aanvallen en spionage met drones eigenlijk goed bekijkt, dan zit dat voor een groot stuk ook in de digitale wereld. De mensen die de drones (UAV)  besturen, zitten voor hun computerscherm precies met een virtueel vliegtuigje te spelen, maar dan in het echt ! Ze zien op hun computer via de camera aan boord van dat onbemande vliegtuig ergens vijanden zitten, en gaan over tot de aanval, vanuit hun bureaustoel, van achter hun computerscherm...

Eigenlijk is dat een voortdurende evolutie in het oorlogsvoeren...
Kaïn sloeg Abel dood met een ezelskaakbeen, en duizenden jaren was de oorlog een zaak van man tegen man, ook al was het in een leger, de soldaat doodde eigenhandig zijn tegenstrever, en liepe het gevaar zelf gedood te worden door zijn rechtstreekse tegenstrever. Toen boog en pij er kwamen, doodde men reeds van op afstand, maar toch nog steeds oog in oog... Zelfs met de Engels Longbows schoot men maximum op 400 meter iemand dood.
Maar dan kwam het kanon en het geweer, en zeker met het kanon schoot je eigenlijk op quasi onzichtbare vijanden. Eens de geweren voldoende bereik hadden was dit min of meer ook het geval voor dit wapen.
Nog een verdere stap in het onpersoonlijke waren de luchtbombardementen... Denk aan Dresden, waar honderden vliegtuigen van op grote hoogte duizenden bommen lieten vallen, zodat een echte vuurstorm ontstond. De hitte was zo verschrikkelijk dat er wellicht meer mensen gestikt zijn door zuurstofgebrek dan door de bommen op zich.

Toen kwam er het precisiewapen in het vliegtuig, en de piloot schoot eigenlijk op kleine wezentjes op zijn computerschermpje...
En nu met die drones, onbemande vliegtuigen, is er geen rechtstreeks contact meer.
Alles is herleid tot een beeldscherm.

Maar digitale oorlogsvoering gaat nog veel verder dan dit !
De moderne wereld draait eigenlijk op computers... Als je dus van op afstand invloed kunt uitoefenen op het programma van dit of dat land, dan kun je bijvoorbeeld de energievoorziening van dat land stilleggen. In het klein ken je het misschien al uit ondervinding, als je een virus krijgt in je PC, dan werkt het systeem niet meer zoals jij het wilt, maar zoals het moet van die virus...
Stel je voor dat men dat op werkelijk grote schaal doet, en dat men op die manier de elektriciteitsvoorziening blokkeert !!!

Je kunt je ook nog andere vormen van oorlogsvoering indenken, spionage, maar ook beïnvloeding. Diefstal van kennis, maar ook invloed op beurs en op banken, in die mate dat het systeem crasht.

Ach, wat mij zo ambeteert,  dat is dat het allemaal zo onpersoonlijk wordt.
Ik denk dat het doden van een medemens, rechtstreeks, met eigen hand, dat dit een serieuze barrière is die je moet "overwinnen"... Met een geweer, iemand neerschieten van op 500 meter, dat is al veel onpersoonlijker, maar het doen via een computerscherm??? Dat lijkt heel, heel erg op die computerspelletjes...

Ik las eens dat men in de opleiding voor die nieuwe soort militairen inderdaad training doet met computerspelletjes, dan heten ze wel simulaties, maar het is net het zelfde...

Je duwt op een knopje en BAMMM!!!! vijftien doden daar ergens honderden kilometers verder...

Het lijkt steeds makkelijker, met steeds minder invloed van dat oude geweten, je weet wel, uit de tijd dat de religie nog iets te zeggen had... en de mens het woord naaste nog kende...
djudedju


tot de volgende ?

niet te doen !

Nederlands: Sint-Eligiuskerk (1855) uit Kruishoutem - Oost-Vlaanderen - Vlaanderen - België (Photo credit: Wikipedia)

Meer dan 200 soorten kruiden vind je in die kruidenkwekerij !
Waar doe je dat allemaal in ? En een heleboel uitleg over de nieuwe mode, kweek zelf je groenten en je kruiden (!) op je kleine balkonnetje... Het lijkt warempel er op dat je beter kruiden kunt kweken in een bloempot dan in de volle grond ! En heel wat van die kruiden zijn niet winterhard, dus in de winter kun je ze dan ook makkelijk binnen zetten. Ik zie het zo al voor me, een prachtig huis met stijlmeubelen en op de vensterbank een pot met citroengras, basilicum en andere wissewasjes...

Ach, ik word oud... En toch ook weer niet, want ik denk dat ik zo wat het meest van die dingen wist thuis te brengen... Ik heb er ook een boekje gekocht over kruiden, en de kwee er van, en natuurlijk het gebruik er van, en kreeg er twee plantjes bij. Anny nam Thym en Grove Bieslook mee, twee van de gewoonste kruiden van heel die massa soorten...

We kregen een leuke en informatieve uitleg, het bezoek is echt een aanrader ! En nadien gingen we met zijn allen naar de Zandvlooie, een gekend café niet zo ver van de Marolle van Kruishoutem. Daar hadden we voor heel de groep een boterham met hesp en een met kaas , een half ei en wat groenten. Lekker ! En geef toe, zo in groep smaakt het nog veel beter.

Allee, om het kort te houden, het was een toffe namiddag, en iedereen was content ! (Dat kun je echt niet vaak zeggen, gewoonlijk zijn er altijd wel enkelen die zagen (nogal dikwijls de zelfden)). Maar het was interessant en lekker. Och ja, bij het bezoek aan de kruidenkwekerij, werd het bezoek afgesloten met een lekkere kruidentaart (appeltaart met enkele kruiden verrijkt, buitengewoon lekker !!!) en een glas ijskoude thee op basis van citroenverbena. Ook al heel lekker !

Nu beginnen we dus al weer uit te kijken: Wat kunnen we volgend jaar doen ?
Och ja, Ziekenzorg Mater bestaat 30 jaar, in het najaar komt er een groot feest ! En wellicht ook een ontvangst op het Stadhuis te Oudenaarde, ja, in het mooie stadhuis, in de prachtige Volkszaal ! Een chic kader voor chic volk hé...

Maar mocht jij ook in een vereniging zitten, ik kan je een dergelijke namiddag aanraden ! Kruiden zijn in, en in De Zandvlooie is het lekker en niet duur !

We zijn pas na zevenen thuis gekomen... Deze morgen heb ik al de twee rolwagens terug gebracht, want met mijn camionette ben ik de aangewezen persoon om die dingen te vervoeren. Indien nodig kunnen er nog heel wat meer in mijn auto !

Gisterenavond heb ik mijn computer niet meer aangezet... en vanmorgen zag ik dat er 86 mailtjes op me te wachten staan, en op facebook zal er ook weer heel wat staan te wachten... Ergens is een computer toch wel een band ! Maar ja, in zo'n geval open ik alleen de dingen die me echt interesseren... en de rest als ik eens tijd heb, of gewoon niet.

Je ziet, we zijn altijd maar bezig hé...

tot de volgende ?

Kruiden

Nederlands: Nasi Goreng is met de komst van de Javanen uit Indonesië naar Suriname gebracht; door het gebruik van specifieke Surinaamse kruiden en specerijen en door de invloeden van de andere Surinaamse bevolkingsgroepen, is er een typisch Surinaamse Nasi Goreng Trafasie ontwikkeld. (Photo credit: Wikipedia)

Deze namiddag gaan we met Ziekenzorg een kruidenkwekerij bezoeken... Bazilicum, marjolein en thym zullen ons verblijden met hun geuren en wellicht ook met hun smaken, want we gaan er ook een kruidenthee nutten met een stukje kruidige taart...
We zijn er al eens met enkele mensen heen gegaan, om te zien of het wel de moeite was het te bezoeken. En dat is het. Het is veel groter dan een mens verwacht van een kruidenkwekerij, een heel stuk in buitenlucht en een groot gedeelte in de serre.
Toen wij er gingen zien, was het nog vroeg in het jaar, en je zag er piepkleine plantjes, die wellicht nog niet goed beseften dat ze het zaadstadium te boven waren gekomen...

Nu ja, iedere kwekerij zal wel interessant zijn, maar kruiden, dat is iets wat we allemaal kennen, en allemaal wel gebruiken. Je kunt je weinig gerechten voor de geest halen waar geen kruiden in gebruikt worden. in sommige gerechten zitten er zelfs heel veel soorten in.

Kruiden zijn na zout, de grote smaakmakers. Na zout, want dat staat nog steeds op numero uno... Ook al weten we dat het eigenlijk niet zo gezond is, eten we veel te veel zout. Zout is immers de smaakmaker bij uitstek. Je kunt geen broodbeleg opnoemen (buiten confituur en choco), die niet in grote mate verrijkt zijn met zout.

En we worden er voortdurend op gewezen hoe slecht het wel is voor onze gezondheid. Pee, de oude man die naast ons thuis woonde belegde zijn vier-uur-boterham met een laagje zout, en hij is 96 geworden... Dus zal het wel zooooo slecht niet zijn zeker ? Maar de waarheid gebiedt ons te zegen dat in die tijd wij heel wat minder zout aten dan nu, ook al was heel wat van de dingen toen bewaard in het zout. Dat kwam dus niet door het minder zout in het beleg, maar wel door het feit dat we heel weinig beleg aten. Een sneetje hesp, daar mochten we zoveel boterhammen bij eten als we wilden, maar het bleef bij dat ene sneetje... Nu ligt er op iedere boterham een snee hesp...

We aten toen ook veel minder kruiden dan nu. En dat heeft weer een andere reden. In die tijd kenden we maar één keuken, de degelijke Vlaamse kost. Punt. Ik denk dat ik al zo'n 14 à 15 jaar zal geweest zijn, voor wij thuis voor de eerste keer spaghetti kregen, en dan was dat nog uit een doosje, Miracoli om het niet te noemen. Die Miracoli was voor ons het eerste "vreemde" voedsel...  Wij kenden hooguit macaroni van Soubry, met kaas en hesp in, maar dat was blijkbaar al lang behorend bij de Vlaamse keuken...

Barbecue, Chinees, en andere Couscous, dat waren zaken waar we zelfs nog nooit van gehoord hadden. Mocht ik dat nu vertellen aan mijn kleinkinderen, dan zouden ze weer denken dat opa het allemaal niet zo goed meer weet, want voor hen is dat allemaal gaan behoren tot de eigen keuken.  Als je het zo eens bekijkt, dan is er ook op dat gebied verschrikkelijk veel veranderd... Maar of dat allemaal ten goede is ???

Neem nu de ananas... Als kind kenden we dat uit blik. Pas een hele tijd later kon je hier ook de vruchten zelf kopen, maar die waren bijlange niet zo lekker als die uit blik. Dat kwam omdat ze onrijp geplukt waren en in grote schepen naar hier werden gevaren. Nu koop je lekkere rijpe ananas in de winkel, die speciaal voor onze verfijnde smaakpapillen worden overgevlogen met grote vrachtvliegtuigen... Ik moet je er geen tekeningetje bij maken, niet over de belachelijke prijs die de boeren ginder krijgen, en zeker niet over de verschrikkelijke massa vervuiling het vervoer van die ananas kost aan ons milieu... Maar lekker is ie wel.

Als kind keken wij met grote ogen naar een neger, en op de expo 1958 was er zelfs een negerdorp neergepoot, waar negers fungeerden als kijkobject voor die verwonderde massa kijkers....
Mocht je dat nu doen, dan werd je meteen veroordeeld als racist.
Toen was het normaal.

Nu gaan we naar een kruidentuin...
Je weet wel, die dingen die je gebruikt om al die heerlijke smaken te bekomen van de keukens van ginder ver. Want je kreeg van de chef van dat kleine restaurantje ginder ver in de Haute Savoie dat receptje, en daar heb je maar liefst twaalf soorten kruiden bij nodig...
En voor de couscous staat er ergens een potje Ras El Hanout... Wat daar allemaal in zit ???

Wie weet er nog hoe lekker hazelnootbruin gebakken boter smaakt bij een schep puree ? Boter is slecht voor de cholesterol !!!!

djudedju

tot de volgende ?

miserie, miserie, miserie....

aquarium (Photo credit: Wikipedia)

Gisterenavond zag ik dat de ene filter van mijn aquarium bijna niet meer werkte... Nu ja, dat is een klein systeem, en dus moet ik die zowat om de veertien dagen à drie weken kuisen... Maar toen ik aan tafel zat, hoorde ik achter me plots een verdacht geluid...
Zacht suizend gebrobbel van water en lucht...
't Is niet waar he !
't Is wel waar ! ook mijn grote filter gaf het op !
Nu ja, het is de eerste keer dat ik hem moet kuisen sinds het nieuwe aquarium er staat, dus ik mag niet klagen...

Maar dat betekent dat ik vandaag enkele uren zoet zal zijn met mijn aquarium...

En dat is nog niet alles...
Gisterenavond beet ik ook nog eens een stuk van mijn tand...
Ik mag deze namiddag naar de tandarts.
Eigenlijk mocht ik deze voormiddag al gaan, maar ik moest met Veerle naar de garagist. Haar wagen moest er blijven, en ik moest haar gaan halen...

Je ziet: druk !

Vandaar... deze keer een korte blog.
Een noodblog, geboren uit miserie allerhande.
Nu ja, miserie... Eigenlijk zijn het allemaal heel gewone dingen, maar die dan toevallig allemaal samen komen.

Ik zal er maar aan beginnen zeker ?
Tot de volgende ?

derdehands roken ?

Dit verkeersbord is afkomstig uit het Binnenvaart Politie Reglement welke onderdeel uitmaakt van de Nederlandse wetgeving en is daarom Publiek domein (Photo credit: Wikipedia)

Ik las een artikel dat mij, eerlijk gezegd, met verbazing heeft geslagen. Derdehands roken zou nog gevaarlijker zijn dan tweedehands roken (meeroken - passief roken).

De titel alleen al maakte me nieuwsgierig. Wat is in hemelsnaam derdehands roken ?

Het blijkt dat men een onderzoek heeft gedaan, naar het gevaar van zaken die in de tabaksrook zijn geweest. Stel, je komt in een huis waar er enige tijd geleden gerookt werd, dan zijn alle voorwerpen daar besmet met de residu's van tabak, en die residu's zijn nog veel gevaarlijker dan het passief roken ! Men vermeld er bij dat gewoon poetsen helemaal geen nut heeft, er moet werkelijk drastisch opgetreden worden. Opnieuw behangen, tapijten vervangen en dergelijke zijn de oplossing, dus geldt dit ook voor de meeste andere gebruiksvoorwerpen: vervangen !

Zo zou het ronduit gevaarlijk zijn voor een kind om op een tapijt te spelen in een huis waar men rookt of rookte...

Ik heb daar vragen bij...
We zien de laatste tijd een sterke toename van tweedehands artikelen op de markt komen. Als gewoon wassen niet volstaat om de zaken veilig te maken, hoe moet je dan weten of die kledij ooit uit het huis van een roker kwam, en in hoever het werkelijk afdoende is gereinigd (als gewoon reinigen werkelijk niet voldoende is)???

Meer nog, Jan is gestopt met roken... Moet hij nu ook zijn kleren vervangen en zijn inboedel vernieuwen?

Dan wordt stoppen met roken nog véél moeilijker dan het nu al is.
Dan stort de tweedehands markt in.
Dan ga je best op bezoek met je handen in je zakken, om niets aan te raken.

Oh ja, een van de meest "besmettelijke" zaken die je kunt hebben is... de menselijke huid.
Dus geen beleefd kusje meer bij binnenkomen en weggaan?

Och, ik stel het scherp, maar eigenlijk is dat het besluit dat je wel moet trekken als je het resultaat van dat onderzoek  tenminste aanneemt. En geef toe, wie zijn wij om dat naast ons neer te leggen.

Maar de ruimte die ik krijg om te bewegen, wordt alsmaar kleiner ! Overal staan er GSM-masten die kankerveroorzakende stralen uitzenden, overal hangen hoogspanningskabels die ook al stralen uitzenden, in mijn huis stralen TV, PC en microgolfoven lustig stralen rond, mijn aardappelen zijn talloze malen besproeid met gevaarlijke sproeistoffen, en we weten nu dat de bio-boeren er net zo lustig op los sproeien, alleen doen ze het 's nachts... en ... en...

Eigenlijk is het een wonder dat ik nog leef.
En ja, dat is een wonder !
Het leven op zich is al een wonder !

Ik ga hier weer geen pro-religie speech houden, maar het is een wonder dat een hele resem stoffen, dode stoffen zich op die manier hebben gerangschikt en geplaatst, dat het een kans had om te leven, zichzelf in stand te houden, voort te planten, maar dat dan ook nog op een of andere manier die stoffen daadwerkelijk gingen leven, dat maakt het wonder nog veel groter.
Dat die cellen dan ook nog gingen samenwerken, en tot complexe wezens kwamen, dat lijkt mij nog wonderlijker, en dat dan uiteindelijk een van die ontstane soorten ook nog het verstand ontwikkelde om dit te beseffen, dat is helemaal te gek.

En dan vast te stellen dat we van alles en nog wat doen om de boel naar de knoppen te helpen, en het toch nog overleven, dat is gewoon té gek !

Ze zullen wel allemaal gelijk hebben, en dat tapijt zal wel risico's inhouden voor klein Jantje die er op zit te spelen met zijn knuffel die ook al in de rook zat te zitten, en nu heerlijk is om op te sabbelen... Maar weet je, de meesten zullen het wel overleven...
Het leven is verschrikkelijk sterk, dat moet wel, als je ziet wat het allemaal doorstaat !

Meer zelfs, ik vraag me af, of al die dingen niet net leiden tot een sterker ras... The survival of the fittest weet je wel.  Of misschien leidt het inderdaad tot het einde van het menselijk bestaan.. al geloof ik dat niet. Hadden al die dingen fataal gebleken, dan was het menselijke ras al lang verdwenen.
Ik denk dat we leven volgens trial and error, en wie niet te veel vergissingen maakt hoort bij de survivors, de overlevenden...

En ook dat doet mij geloven dat dit leven op zich al een wonder is !

tot de volgende ?

de volder

Vollen is een zwaar beroep ! Of liever was een zwaar beroep, want zoals alles is het nu een machine die het werk doet. De volder was iemand die stof deed vervilten, zodat een dichte waterdichte stof ontstond. Dit werd gedaan in kokend water met urine en vette klei (de klei diende om de wolvezels te reinigen). Je kunt ook de wol "trampelen", door bijvoorbeeld de wol op de grond te leggen, eventueel in een dessin, en dan met zeepsop nat te maken, en er voortdurend over te lopen, zorgvuldig zodat alle wolvezels uiteindelijk samen vilten.

Als je een stuk wol te warm wast, zie je dat het krimpt en dikker wordt, dit is in feite een stuk van het vervilten.

Misschien denk je dat het vilten nu alleen nog thuishoort in de hobbywereld, maar je kunt nog steeds hele dure tapijten kopen, die door steppebewoners gemaakt worden....  In in de hoedenwereld is vilt ook nog steeds geen onbekende.

In feite is vilt een stof die je maakt zonder te moeten weven, maar het is zeker niet minder zwaar om het te maken. In de Turkse hooglanden maken de herders voor zichzelf een soort mantel uit dikke vilt. Deze mantel is tevens hun deken, die hen warm houdt als ze tijdens de koude nachten buiten moeten slapen bij hun kudde.

In de hobbywereld maakt men onderscheid tussen droog vilten (naaldvilten) en nat vilten.

Voilà, al de mensen die deze blog aangeklikt hebben omdat ze dachten iets te lezen over Stijn De Volder, zijn hiermee op het verkeerde been gezet... Niet helemaal, want geef toe, het was weer een sterk nummer van Stijn !

Maar meteen weet je nu ook iets over de betekenis van zijn naam, en over het beroep van zijn voorouders.

Nee, ik heb niet gekeken, maar Anny keek, en al zat ik achter de hoek, ik hoorde wel de TV (niet helemaal, want ik was op mijn PC aan het kijken naar een film...) en ik moet bekennen dat ik zelfs de aankomst helemaal heb gemist. Ik had gehoord dat Volderke weg was, maar verder niets... Toen ik aan Anny vroeg of hij nu uiteindelijk had gewonnen, hoorde ik meteen de uitslag van nummer 1 en nummer 3, al noemde ze die als nummer twee... Blijkbaar was haar interesse dus ook niet heel erg groot...
De enige reden dat ze keek, was wellicht dat de rest op TV nog minder het kijken waard was...

We zijn een beetje gek over die TV... Wij (de ouderen) spreken met heimwee over de tijd van toen, en hoe mooi TV dan was... Je kunt nu kijken op de website van VRT naar oude stukjes, uit die tijd van toen, en als je nu kijkt naar "Schipper naast Mathilde", dan vraag je jezelf ontsteld af wat jij daar in hemelsnaam zo goed aan vond...

Dan besef je dat de TV niet slechter is geworden, eerder beter, maar dat we gewoon zo veel zien dat we eigenlijk bijna nooit meer tevreden zijn.
Als we naar een toneelstuk gaan zien van de plaatselijke toneelvereniging, dan vinden we dat prachtig, moesten ze dat uitzenden op TV, dan zouden we verontwaardigd zijn dat men ons zoiets durft voor te schotelen... Zo amateuristisch !

We meten dus duidelijk ook nog eens met twee maten en twee gewichten...

Als ik zoek naar de echte oorzaak van onze ontevredenheid, dan vermoed ik dat we eigenlijk de TV verwijten dat de huiselijke gezelligheid zoek is. Dat we geen tijd meer nemen om eens knus met elkaar te klappen over de dagdagelijkse dingen. Dat we eigenlijk bijna helemaal niet meer praten tegen elkaar, want we zitten altijd voor die vermaledijde Tv of die al even vermaledijde computer...
Kortom het gezinsleven boet er bij in.

En iedere keer zeggen of denken we na afloop van een programma, "Waar hebben we nu weer onze schone tijd aan verspild"

Daar gaat het over !
We leven in een driehoeksverhouding... Man, TV, vrouw...
Vroeger hield de baron de mensen arm en de pastoor hield hen braaf... Nu heeft men geen baron en geen pastoor meer nodig... De TV houdt de mensen wel stom, afgestompt.

... en doet de TV het niet, de computer doet het dan wel, of de smartphone...
djudedju

tot de volgende ?