Hoe goed ken jij je buren?

Image via Wikipedia

In Jette (bij Brussel) is in de Duprélaan in een huis een akelige ontdekking gedaan: Deen man die kwam om betalingen op te vorderen, ontdekte twee lijken! Het bleken de lijken te zijn van moeder en zoon die daar woonden, de vrouw 80, de man 49 jaren oud.
Na onderzoek bleek dat ze vermoedelijk al vijf jaar dood zijn !! VIJF jaar !
Er komt nu nog een bijkomend onderzoek om te zien of er geen misdaad in het spel is...

Dat moet daar een toffe buurt zijn !
Ik kan mij niet inbeelden dat er hier in onze buurt ook maar iemand voor enkele dagen weggaat, zonder dat er mensen in de buurt weten dat ze weg zijn en voor hoelang.
Als mijn buur weggaat heb ik steeds de sleutel, en ga 's morgens en 's avonds de vensterluiken openen en sluiten, leeg de brievenbus zodat het huis er bewoond uit ziet.
Toen ik eens wegging kwam de buur mijn dieren eten geven, in bij de buur aan onze achterkant heb ik ook nog de hond gevoederd...
Daar lig je vijf jaar dood, en niemand denkt er maar een ogenblik aan dat er iets niet normaal is. Het is slechts na jaren van vorderingen voor de zelfde onbetaalde rekeningen dat men besluit de deur open te breken en de akelige vaststelling doet.

Ik begrijp dat niet ! Hier kan ik mij dergelijke situatie gewoon niet inbeelden. Hier ken je de meeste buren, en praat je wel eens met elkaar. Zie je dat ze een nieuwe hond hebben, of juist dat hun hond plots niet meer op de dagelijkse wandeling mee loopt met het baasje. dat is genoeg om even bij te praten. Je hebt een zekere mate van belangstelling voor elkaar. Het is niet dat wij hele dagen staan te commeren of bij elkaar in huis zitten, maar dat is ook niet nodig, we weten wie ze zijn, we zeggen goedendag en goedenavond, en als er iets wijzigt in het normale patroon van elke dag, vragen we met belangstelling wat er wel is gebeurd. Niet echt om het te weten, maar omdat het medemensen, buren zijn, en het zo hoort. Want zonder die kleine dingen is er geen nabuurschap en dus ook geen gemeenschap, geen buurt.

In Jette in de Duprélaan is dat er dus blijkbaar niet. Daar kun je vijf jaar doodliggen voor iemand ontdekt waarom je die rekening niet betaalt.

Ik kan me het leven niet voorstellen, waarbij ik mijn buren starlings voorbijloop. Hen niet eens bewust ziende. Gewoon een boom of een brievenbus of iets anders, wie trekt zich daar iets van aan??? En dan zijn ze verwonderd dat er in de steden, in die drukke mensenzee zoveel eenzaamheid is.

Stel je maar eens voor dat je door een drukke straat loopt, en dat niemand je ziet, dat niemand je opmerkt, dat je het gevoel krijgt dat je er niet bent, dat het een droom is, de mensen kijken dwars door je heen, merken je niet op, zelfs niet als je staat te molenwieken.

In de steden is dat wel een beetje zo...

Arme mensen.
Arme dutsen, met hun zakken vol geld en een leeg hart.
Met ogen die niets zien dan materie en blind zijn voor het leven.
Wonen in een mensenzee en geen naasten, geen nabije mensen, hebben of zelfs maar bespeuren. Oh ja, wel mild schenken aan 11.11.11 voor de zwarte negertjes in China, om toch nog dat beetje geweten te sussen, of om toch nog ergens een beetje mensheid te voelen?

Hier naast mijn deur zitten nu Friese paarden (schijnt zo te heten). Ik vind dat mooie dieren, maar ben helemaal geen paardenman. Maar als die buur er eens is, dan praten wij over die dieren. Toen Anny eens zag dat het hekken niet goed dicht gemaakt was, heb ik de buur gebeld om hem daarvan te verwittigen, want het is een buur, een mens uit de buurt, uit die kleine leefgemeenschap van mensen die samen hokken op een piepklein stukje Aarde.

Je hebt met andere woorden, een soort interesse voor de hobby's van je buren, niet omdat die hobby je interesseert, maar omdat de buur je interesseert. Als buur. Als mens uit die piepkleine gemeenschap. Als ik ga vissen in het park, dan komt er af en toe een familielid van de buren eens wandelen in het park. Steeds komt hij ook eens bij mij en groet me bij mijn naam, want ik ben de buur van zijn familie. En in Jette liggen ze vijf jaar dood zonder dat ook maar iemand er ooit bij stilstaat dat de brieven daar uit de bus puilen, dat de rolluiken nooit meer bewegen, dat er nooit meer licht is, dat er geen enkele beweging merkbaar is in heel dat huis...
Ik zal het wel nooit begrijpen.
Gelukkig maar
Want wat moet de eenzaamheid in die Duprélaan groot zijn !

Vriend Henk schreef een blogje over één van die speciale soorten van yoghurt... Je kent ze wel, je ziet hele dagen de reclames op de tv waarbij men je dagelijkse ettelijke keren herinnert aan je opgezwollen gevoel, dat je kunt vermijden door het eten van yoghurt X. Of ben je de veertig voorbij, dan moet je smeren met margarine van het merk X of drinken van dat drankje van hetzelfde merk om geen cholesterol te krijgen... en ga zo maar door! De lijst met voedsel die je moet eten omdat er medicamenten aan toegevoegd zijn is onmetelijk lang... Je fronst de wenkbrauwen? En toch heb ik gelijk ! Waarom zou je in hemelsnaam middeltjes moeten nemen tegen de cholesterol als je geen cholesterol hebt?

Of waarom zou je middeltjes moeten nemen voor een betere stoelgang (hé Henk?), als er niets mis is met je stoelgang. Hem nog beter maken?
Het doet me een beetje denken aan wijlen ons moeder... Zij dateerde nog uit de tijd dat een feestmaaltijd een echt feest was, en een gelegenheid waar je eens echt goed ging bij zitten, en je eens helemaal vulde met al die heerlijkheden, want zo vaak kreeg je de kans niet. Nadien had je dan wel eens last van je maag en/of je lever... On moeder nam voor ze naar het feestmaal trok al een paar pilletjes in voor de lever, kwestie van preventie...

Eén van de dingen waar we mee sukkelen, is het feit dat heel wat bacteriën resistent zijn geworden aan de antibiotica. Eén van de redenen waardoor deze resistentie ontstond, is het feit dat ons slachtvee in de voeding antibiotica bijgevoederd kreeg. Via het eten van het vlees van die beestjes kregen wij dan ook die antibiotica binnen in een te kleine dosis om de bacteriën te doden, maar groot genoeg om hen aan het middel te laten wennen...

Wij hebben nog niets geleerd daarvan! Nu slikken wij middeltjes voor de stoelgang, voor de cholesterol, zo maar...'t Zal wel ergens goed voor zijn...
Nee! Het is niet goed!
Je went je lijf aan die middeltjes, en op het moment dat je ze echt nodig hebt, dan helpen ze niet meer !

Maar ja, de publiciteit is oppermachtig... en geld moet rollen, ook al rollen er uiteindelijk koppen mee.

tot de volgende ?

A-griep ? ja...

Image by roel1943 via Flickr

Ik kreeg hier een mailtje van een collega, over de voorzorgsmaatregelen tegen de Mexicaanse griep, en daar las ik dat mensen die voor 1957 geboren zijn, eigenlijk weinig risico lopen, omdat zij reeds een zekere weerstand hebben opgebouwd tegen dat type van griep. En in het artikel noemt de griep plots niet meer H5 en nog wat, maar staat er een grote A voor...
Ik herinner me de A-griep nog levendig! Ik heb ze gehad, als kind, en ben heel ziek geweest. Mijn zusje Lieve had het ook, en wij lagen samen in een groot bed ziek te zijn. Ik herinner me dat Lieve tijdens die ziekteperiode zo'n speelgoedpianootje kreeg. Ik zal wellicht ook een troost gekregen hebben, maar die piano is me bijgebleven.

De A-griep was de Aziatische griep, en wij dachten dat die A van Aziatisch kwam. Misschien was het toen ook maar de eerste letter van een geheimzinnig codenummer? Ik meen me te herinneren dat er toen ook doden gevallen zijn, maar als je kijkt, dan is griep altijd en steeds een doodsoorzaak. Alleen, bij de A-griep was het een zware griep, dus waren er meer doden dan normaal bij een griep kunnen verwacht worden, maar ik herinner me niet dat er toendertijd zo'n wereldwijde paniek heerste als nu.

Eerlijk gezegd, ik vind heel die panieksituatie nogal overroepen. Wellicht was de Spaanse griep, die de ondervoede en uitgehongerde mensheid vlak na de eerste wereldoorlog trof, ook zo'n nieuwe versie van de griepvirus, en met heel die oorlog, de slechtere voeding, het gebrek aan effectieve medicatie toendertijd, kostte die griep meer slachtoffers dan de oorlog zelf... Bij de A-griep liep het lang zo'n vaart niet, en wellicht zal het ook nu niet zo erg zijn. Natuurlijk is dat een schrale troost voor wie geliefde(n) verliest door zo'n stom iets als de griep, en het lijkt een wat wrede grap van de natuur dat hij minder gevaarlijk is voor wie voor 1957 geboren is, dan voor diegenen die nadien ter wereld kwamen...

We hebben nu echter een veel gezondere bevolking, beter gevoed, en we hebben betere medicamenten. We hebben zelfs een middel tegen virussen, het beruchte Tamiflu, met al zijn bijwerkingen, die vooral optreden bij jonge mensen. Het lijkt wel een beetje of men mikt op de jongeren!

Maar er is ook een zeer goede virusbestrijder in de natuur te vinden! Het oeroude en gekende huismiddeltje vliersiroop... Blijkbaar waren onze voorouders heel goed op de hoogte daarvan, want je kreeg vliersiroop bij vallingen en bij griep, twee ziekten die we danken aan virussen... Bovendien is er ook nog het homeopathische Oscillococcinum, die je moet beginnen nemen bij de eerste symptomen, en die dan echt effectief zijn. Sinds wij dat hier in huis hebben, hebben noch Anny, noch ik ooit nog griep gehad. Maar eerlijk is eerlijk, zodra we iets voelen dat zou kunnen griep worden, nemen wij enkele keren onze oscillococcinum, en sinds enkele jaren drinken we dan ook driemaal daags een lepel vliersiroop...

Dus, loop geen onnodig risico, zorg dat je oscillococcinum en vliersiroop in huis hebt, en mocht je ondanks alles toch nog griep krijgen, dan heb je alvast de ziekte een deel afgezwakt!

Maar begin in hemelsnaam niet te panikeren !!! Paniek is nog nooit goed geweest ! In tegendeel, wees voorbereid, en een verwittigd man ...


Gisteren is het niet zo heet geworden als ze voorspelden! Er hing bewolking, en heel gek, gisterenavond zagen wij plots in de verte een ... regenboog! Dus ginder (richting Gent van hieruit gezien) moet het aan het regenen geweest zijn!

Vandaag zitten we weer in ons verduisterde woning, want vandaag zou eindelijk die hitte er toch komen...Maar helemaal gerust ben ik er toch niet in, want toen ik vanmorgen op de barometer klopte zag ik de naald twee drie streepjes zakken... We zien wel.

Mijn hortensia's beginnen al hun herfstkleuren te krijgen... straks worden de dagen weer merkbaar korter en zitten wij weer met die donkere zes maanden... Misschien moet ik eens zo'n speciale bril kopen? Je weet wel, met een ingebouwde verlichting, waar de grootste hoeveelheid van het licht niet naar buiten schijnt, maar in tegendeel, naar je ogen, zodat je echt het gevoel hebt in de zon, in het volle licht te zitten. (ik weet niet of je er ook door kunt kijken???)maar het schijnt efficiënt te zijn tegen de winterdepressies...Niet dat ik last heb van depressies, maar ik ben een lichtmens. Ik heb een hekel aan die vroege avonden en aan die late morgenzon...

Dat komt wellicht omdat wij niet meer met de natuur mee leven! Kijk naar mijn kippen! In de zomer zijn die beestjes al van vier uur in de morgen druk aan het scharrelen, en 's avonds om 10 uur scharrelen ze nog steeds... Wedden, mochten wij ook dat ritme van de zon aanhouden, wij héél gelukkig zouden zijn met de korte winterdagen, rustpunten door de natuur geboden... Maar nee, wij moesten zo nodig de klok uitvinden en het werk gaan inrichten volgens een uurregeling, zonder rekening te houden met de dag die we krijgen van de natuur...

Je moet eens geschiedenis gaan bestuderen, bv van de bouwkunst. De metselaars die de mooie gothische kathedralen optrokken, die werkten slechts in de werkbare periode, dus niet in de winter, want dan waren de dagen te kort en de vrieskou maakte het werken met mortel onmogelijk. Ze verdienden heel veel in de zomer met zijn lange werkdagen, maar moesten dit opsparen voor de winter, want dan waren ze werkloos, en werkloosheidsvergoeding was nog niet uitgevonden. Maar ik kan me heel goed indenken als ze in de zomer werkdagen hadden gemaakt van zestien uur, dat ze dan heel gelukkig waren met de winterrust. Wij hebben dat natuurlijke ritme achter ons gelaten, met alle voor- en nadelen van dien... onder meer het klassieke winterdipje...

tot de volgende ? (Kijk eens naar die prachtige zoldering in de kerk te Bath !!! (GB))

Het egeltje

Image via Wikipedia

Gisteren was het hobbydag. Ik stopte de zes halve paaseieren die ik reeds eerder had gevuld met beton in mijn wagen, pikte op de weg Giberte op, en hop naar de hobby.
Ik had nog één fietsband bij van het type koerstube, en Monique en Yolande zouden een voorraad meebrengen, die ze bekwamen bij bevriende fietsherstellers. Ik had dus alleen een schaar nodig.
Monique deed de deur open, en toen we allemaal binnen waren, toonde ik aan de dames hoe ze de fietsbanden moesten verknippen in kleine gelijkzijdige driehoekjes van 2 op 2 op 2 cm... Weldra was iedereen druk aan het knippen, en hoorde men niets dan het gezucht van de dames...Nu ja, fietsbanden in driehoekjes snijden...er zijn leukere dingen om je namiddag te vullen...

Maar ze weten hoe mooi de egeltjes wel worden, dus knipten ze maar lustig door. Rond drie uur koffiepauze, met taart van de jarige, nu ja, jarige...ze wordt pas volgende maand jarig, maar in het beurtsysteem neemt zij de taart deze maand op zich, dus vieren wij nu haar verjaardag. Moet kunnen in een democratie... Blijkbaar had de jarige van dienst ook gesukkeld met op verlof zijnde bakkers, want ze had wel vijf bakkers bezocht die niet thuis gaven. Vorige maand was ik de taartschenker, en ik had identieke ervaringen...Blijkbaar zijn de bakkers lang en veel op verlof!

Een half uurtje voor tijd was zowat iedereen klaar met knippen, en gelukkig had Monique al wat spelden mee, zodat ik de dames kon laten beginnen aan het opsteken van de stukjes fietsband op de halve eieren in piepschuim. Ik heb eerst de "koppen" van de egels in fietsband van een grotere maat aangebracht, en wees hoe ze de eerste laag "stekels" moesten aanbrengen... Resultaat? De dames waren unaniem van mening dat het knippen van de banden nog leuk was in vergelijking met het naalden prikken door rubber... De dames die een vingerhoed bijhadden waren het gelukkigst...

Tja, blijkbaar is het egeltje wel aanlokkelijk, maar hadden de dames niet verwacht dat het zo "arbeidsintensief" zou zijn. Ik had hen nochtans gewaarschuwd! Maar wellicht dachten ze dat ik overdreef?

Volgende maand is er geen hobby, dus hebben ze een hele tijd om uit te rusten en de goesting weer op te bouwen!

Yolande had eertijds een hoed gemaakt in stukjes fietsband, en had deze eens meegebracht om te tonen. Ook dat is heel mooi! Gek hoe je met die stomme zwarte fietsbanden zo'n heerlijke dingen kunt knutselen!

Vandaag en morgen zou de thermometer boven de dertig graden gaan...Snikheet dus! Typisch Belgisch weer, van het ene uiterste in het andere, de ene dag loop je hier in korte broek en amper een licht Tshirtje aan, en daags nadien heb je lust een trui aan te trekken en een dikke trainingsbroek... Wellicht is dat het wat bij de Belgen het weer tot gespreksthema nummer één heeft gevoerd? Je kunt in ieder geval niet zeggen dat het een vervelend weer is, ook al hebben we soms de indruk dat het blijft regenen.

Maar dat maakt dat ik nu in een verduisterde woning zit (Achtung, Feind hurt mit)...om de zon buiten te houden en de binnenskamerse temperatuur op een menselijk niveau te houden. Vooral de slaapkamers wil ik zo fris mogelijk houden, want als er iets is waaraan ik een hekel heb, dan is aan een warme slaapkamer en warm beddegoed. Ik kruip graag tussen heerlijk frisse, ja koele, lakens... Ik bedenk zojuist dat ik nog bij bepaalde "meubelstukken" een hekel heb aan niet koel, niet fris... Ik heb er een hekel aan om naar het toilet te gaan als er net iemand (ook al is dat mijn eigen vrouw) heeft opgezeten. Een niet koude bril tegen mijn billen doet mij zo onfris aan. Gek, ik weet het, maar het zal nu niet meer beteren zeker ?

Ik ga niet te lang bloggen, want een pc veroorzaakt warmte... en dat proberen we nu juist buiten te houden... tot de volgende ?

Antivirus op Linux ?

Image via Wikipedia

Nee, eigenlijk is het echt niet nodig, want als er een virus binnenkomt op je Linux (ook Ubuntu is een Linux), dan loopt het beestje zich dood, en doet niets. Het grote verschil met Windows is dat bij windows alle programma's in en aan elkaar gekoppeld zijn, zodat een virus heel je machientje infecteert, terwijl bij Linux het beestje wel binnenkomt, maar niets kan besmetten, omdat ieder stuk apart werkt, zonder rechtstreekse verbindingen.
Dit is niet de technische maar de begrijpelijk uitleg van het onderscheid tussen virusbesmettingen in windows en Linux.
Dus heb ik echt geen antivirus nodig. Op geen enkele manier loop ik echt gevaar.
...en toch heb ik nu een antivirus geïnstalleerd, niet voor mezelf, maar terwille van dat gedeelte van de mensheid dat nog zit te klooien met windows... Ik had immers een mailtje gekregen van een een van mijn vele e-mailvrienden, die me liet weten dat hij bij een van mijn mailtjes een virus had gevonden.

Ik moet eerlijk zijn, ik snapte het niet direct!
Maar na doorworstelen van ettelijke bladzijden tekst en uitleg over Linux, vond ik de verklaring! Sommige virussen komen mijn systeem wel binnen, doe er niets, maar blijven dus gewoon in het programmaatje zitten waar in ze gekomen zijn! Als ik dat programmaatje nietsvermoedend dan weer doorstuur, dan krijgen mijn vrienden en vriendinnen - tot mijn spijt, mijn grote spijt !- van mij een virusje cadeau...
Eigenlijk zou ik mij daar niets moeten van aantrekken, want ze moeten ook maar wijs zijn, en op Linux overschakelen, maar zo ben ik niet. Dus heb ik de zaak terdege onderzocht, en doe nu twee dingen: ik werk alleen met Gmail, die heeft een eigen antivirus, en bovendien heb ik ook nog een antivirusprogramma op mijne pc gezet, louter en alleen ten dienste van de anderen, de dieë met windowssystemen...
Van altruïsme gesproken... St Antonius heeft er niets aan, maar ja, in zijne tijd bestond de pc nog niet eens.

Als jullie nu nog, na dit blogje blijven knoeien met windows, dan begrijp ik de mensheid niet meer...Maar ja, dat is al lang zo...

Nu en dan vind ik een denker waarvan ik dan vaststel: Voilà, ene die ook het licht heeft gezien! Laatst bij Plato ! Die brave man was ook tot de conclusie gekomen dat "Verstandige mensen doen niet aan politiek", en dat was ik volkomen eens met hem!, maar zijn conclusie was nog beter: "Daarom worden wij dan ook door idioten geregeerd"... Zo ver had ik niet durven gaan, maar ja, ik hoef alleen maar te knikken, en dat is vlug gedaan. Maar het doet mij genoegen dat er bij die oude Grieken ook al verstandige mensen waren ! (Oh wat ben ik gruwelijk bescheiden)

Wat mij minder genoegen doet, is dat ondanks de wijze lessen van mensen als een Plato, er nog geen beterschap is voor de mensheid. Zijn gedachten zijn nog steeds actueel. Erg is dat !

Gisteren heb ik aan mijn vele e-mailvrienden een mailtje gestuurd met een tekst die ik kreeg van mijn buur, over de Mexicaanse griep... Deze griep zou moedwillig in de wereld zijn gebracht, om een massale sterfte te veroorzaken onder heel de wereldbevolking, en vooral in de landen die niet slaafs de richtlijnen opvolgen van Kamerika...en aanverwante sectoren. Kortom, een nieuwe vorm van oorlogvoeren. Alhoewel nieuw, terloops tonen ze ook aan dat aids ook op die manier in de wereld zou gezet zijn...een soort myxomatose voor de als konijnen kwekende mensheid als het ware... Dergelijke boodschappen verontrusten mij altijd. Niet omdat ik ze geloof, maar omdat ik niet weet of ik ze kan geloven of niet. Je weet bijna zeker dat het weer een broodjeaap is, maar helemaal zeker ben je het nooit, en dat is net het gedeelte dat je verontrust.

Voor de opstellers van de boodschap heb ik wel bewondering, want ze omringen het geheel met een massa documenten. Als het waar is, dan hebben ze heel wat opzoekingswerk en inbraken in computers moeten doen, om die documenten te kunnen voorleggen! Is het niet waar, dan hebben ze heel wat werk gehad om al die falsificaties op te maken.

Maar eigenlijk doe je er niet veel mee. Ik heb het doorgestuurd, met de opmerking dat het wellicht de zoveelste kwakkel is, maar dat het nooit kwaad kan verwittigd te zijn... Een mens weet nooit te veel...of toch ? Laat ons nu eens veronderstellen dat het wel waar is, wat doen we er dan mee? Niets... want we kunnen niets doen. Ik zie het niet zitten dat men hier zou overgaan tot een verplichte inenting, want dat hoort gewoon niet thuis in onze manier van leven, en ik hoor bepaalde godsdienstige sekten al fulmineren tegen ingrepen die niet thuishoren in het grote plan van God... net alsof een moedwillige besmetting (als het dat dan zou zijn) een plan van God kan zijn zijn.

Het grote probleem is een probleem van alle tijden: geloof !
Wie of wat kun je, mag je nog echt geloven? Je moet maar eens gaan grasduinen op internet over de aanslag op de Twintowers op 9/11... Daar kom je op massa's elkaar tegensprekende berichten, allemaal met de bewijzen van hun gelijk er bij. Ik heb er een heleboel van gelezen, zowel in de officiële als in de andere sites...en ik moet zeggen dat ik het nu absoluut niet meer weet. Bovendien kun je alle bewijzen zien in foto- en filmmateriaal, en daar kunnen ze heden ten dage zo fel in knoeien, dat we het echt niet meer van elkaar kunnen onderscheiden.

En eigenlijk stel ik dat ook vast bij de diverse Godsdiensten en diverse sekten binnen die godsdiensten... Ook daar kun je - met de beste wil van de wereld- niet meer weten wie nu eigenlijk de echte boodschap brengt.

Maar doet dat er wel iets toe? Ik heb persoonlijk evenveel eerbied voor een goede Roomskatholiek als voor een goede protestant als voor een goede Islammer (hoe noem je die gelovigen eigenlijk?)als voor een goede Hindoe als voor een goede atheïst, want het gaat hem voor mij in de eerste instantie over dat woordje "goed"... De rest is maar een hulpmiddel om de mensheid binnen de lijntjes te leren kleuren. Persoonlijk ben ik niet echt gelukkig als men dat doet met voortdurend gezwaai met eeuwige verdoemenis, maar och, ook dat is een manier om te leren...In onze tijd kreeg je met de regel op je vingers als je links probeerde te schrijven... dat is krek hetzelfde.

Het al dan niet geloven in een Opperwezen, is een persoonlijke overtuiging, de soort godsdienst waarin je dat dan belijdt is voor een groot stuk te danken aan je omgeving en wat er rond je leeft en beweegt. Mocht ik in Indiê geboren zijn uit een paartje hindoe's, dan was de kans heel groot dat ik ook hindoe was.

In essentie, voor mij, gaat het er over of we de wereld zien als een bol waarop heel toevallig leven is ontstaan, die dan heel toevallig aanleiding heeft gegeven tot het onstaan van ons, de mens, in een heelal waar de sterren en planeten op een prachtige manier om en door elkaar heen draaien, blijkbaar gehoor gevend aan allerlei wetmatigheden, en dat allemaal spontaan, zo maar...of dat daar ergens iets achter zit, de grote regulator, de...God ???

Maar als je dat geheel bekijkt, de enormiteit ervan, dan moet die regulator wel een enorm iets of iemand zijn, zo groot, dat het ons bevattingsvermogen te boven gaat. Zo groot dat je Hem wellicht ook rustig op verschillende manieren kunt eren. Waar het hier voor ons over gaat is in eerste instantie ... de mens... en hoe we met ons eigen soort omgaan. En dat vind je terug in ieder godsdienst. Ik noem het waarden, richtingaanwijzers over hoe je moet leven. Je kunt dit net zo goed in een atheïstische wereld, maar ik geloof nu eenmaal dat het Heel en Al niet zomaar willekeurig kan bestaan...

Maar ik maak me hoegenaamd niet druk in wat nu precies de verschillen zijn tussen godsdiensten of sekten... voor mij overstijgt een God dit menselijke knoeiwerk allemaal...en zijn het gewoon duizend en een manieren om de mensheid de waarden te leren, waarden die je nodig hebt om in en met een maatschappij te kunnen leven...en dat kan eigenlijk maar op een goede manier, een manier die niet zelfzuchtig is, die gericht is op de anderen en niet alleen op je ik.

tot de volgende ?

Koran

Image via Wikipedia

Ik heb een tijdje terug de Koran gekocht, op de rommelmarkt. Uiteraard een nederlandstalige, want de leesbaarheid loopt dan al niet over.
Ik kocht die Koran omdat ik nu eindelijk wel eens in het echt wou kijken of die godsdienst nu echt zo agressief was. Ik was vooral geraakt door een artikeltje van Henk in zijn blog, waar hij een stukje Koran citeert... Een citaat die ik maar niet terugvond op wat er te lezen is op internet, en waar ik nu eens het fijne wilde van weten.
Het staat er in, maar toch wel enigzins anders dan in de blog van Henk. Wellicht dus een andere vertaling, of Henk kreeg "gekleurde" informatie door... Het is het een of het ander. Het geciteerde maakt in mijn vertaling niet echt zo'n terroristische indruk.
Wat er me wel opvalt is dat de Koran op mij niet zozeer een heilboodschap is, dan wel een voortdurende herhaling van de straffen voor de ongelovigen, die bij Allah op geen enkel mededogen mogen rekenen, tenzij ze niet de kans kregen om kennis te maken met de Koran, het woord van Allah.
Heelder bladzijden worden de straffen in de verf gezet, niet een keer, niet twee keer, maar vele keren.
De Koran is een boodschap voor hardleerse leerlingen lijkt het me, waar men met de zweep in de hand les aan geeft. Toch loopt er heel wat samen met onze Bijbel. Alleen, onze bijbel is niet zo bedreigend voor de ongelovigen.
Maar wellicht ligt er ook een en ander aan de vertalingen... onze Bijbel is ontelbare malen gekopiëerd en al even vaak vertaald, en gemoderniseerd in taalgebruik (en zeden?), terwijl de Koran in feite alleen Koran mag en kan heten in zijn oorspronkelijke onaantastbare versie... Dat wil zeggen, dat, nog veel meer dan in de bijbel, de Koran een voor ons vreemde bedoening is. De vertalers van de Bijbel hebben in de meeste gevallen gepoogd een leesbare tekst te produceren, wat überhaupt wil zeggen dat ze de tekst weergaven in woorden die op dat moment in zwang waren. Alleen bij de hele eerste vertalingen probeerde men zich veeleer aan de letter te houden dan wel aan de geest... Met enorme discussies over interpretaties zoals bijvoorbeeld tussen de Leidsche en andere vertalingen (Onder meer in de Kruiswoorden: Heden zeg ik u, gij zult met mij zijn in het paradijs is heel anders dan Ik zeg u, Heden zult gij met mij zijn in het paradijs...)(Ik citeer uiteraard niet letterlijk, ik kan het nederlandsch van toen niet schrijven..., maar dat is in feite een van de discussiepunten, een van de verschillen in vertaling)
Met de Koran bestaat dit gevaar dus minder, daar de vertalingen eigenlijk geen Koran kunnen zijn... Maar wat ik lees is een vertaling, dus een interpretatie... En het moge duidelijk blijken daar uit, dat de taal van de Koran misschien iets jonger is dan de bijbelteksten, maar voor ons archaïsch... en dus bijna onbegrijpelijk.
Er bestaat een op Internet een site, waar je heel wat oude boeken kunt terugvinden, en lezen in de oorspronkelijke versie. (gelukkig staat er veelal een vertaling bij naar het huidige nederland) Je moet eens proberen deze oude teksten echt te lezen. Eerst en vooral moet je dan leren om de letters te herkennen, en dan pas kun je aan de slag... en ik geef je op een briefje, dat je na enkele zinnen al moeite zult hebben om nog te volgen...
Deze teksten zijn niet zo oud als de Koran, en zeker niet zo oud als de Bijbel... en in ons eigen moedertaal, en toch kunnen wij het haast niet meer lezen, en zeker niet meer interpreteren in zijn ware betekenis. We moeten al heel geschoold zijn om dat oudnederlands te herkennen, en om het te kunnen vertalen moeten wij dan ook nog eens de historische achtergrond er van kennen, en weten wat de betekenis van de woorden toen was, en dat is lang niet altijd hetzelfde als nu.

Ik geef dat maar als bedenking, om vast te stellen dat die oude teksten helemaal niet zo makkelijk te interpreteren zijn! Vertalen we letterlijk, dan zullen we verkeerd interpreteren omdat wij die manier van uitdrukken niet meer kennen, niet meer herkennen, en vertaalt men naar de geest, dan is het gevaar groot dat de teksten een interpretatie zijn van de vertaler of van de groep vertalers, want dergelijke teksten worden meestal vertaald en geïnterpreteerd in overleg met een ganse groep "deskundigen"... Maar het zijn en blijven interpretaties.

Met andere woorden, zowel de Bijbel als de Koran zijn teksten die we, hoe dan ook, interpreteren. Of we dat nu graag willen of niet.

Dat betekent dat die interpretatie, hoe dan ook, gekleurd is door de omstandigheden. En in de huidige tijd kan het dus best dat de tekst zoals Henk ze citeert, een interpretatie is die momenteel bij extremistische jongeren in is... Net zoals de interpretatie van de Bijbel bij bepaalde extremistische kristenen heel anders zal zijn, dan mijn interpretatie...

Vandaar dat ik steeds weer stel dat het niet de vertaling is die geldt, maar de Waarden die men er brengt. Voor mij is niet het Woord heilig, maar de Waarde die het brengt. En om eerlijk te zijn, als je de geschiedenis bekijkt, dan zal de striktheid van toepassing, de erkenning van, het valueren van die waarden, ook beïnvloed worden door de tijdsgeest...

Wat rest ons dan nog ? Eigenlijk de basis: Bemin uw naaste als uzelf, en God bovenal.
En ik heb het al moeilijk met het eerste deel, laat staan met het tweede. Want mij is het niet zo simpel om een begrip als God nog boven al het andere uit te beminnen. Beminnen! Dat is veel meer dan geloven, dat is zowat het summum van het menselijke kunnen. Probeer maar al je medemens te beminnen, ook die zaag van een eindje verder, ook die roddeltante van enkele huizen verder, ook die winkelier die je verkeerd teruggaf... ook ...ook... en dan spreek ik nog niet over het feit dat het begrip naaste in een steeds kleinere wereld steeds groter en verder reikt...

Nee, laat mij maar klein mensje zijn, die zijn best doet om te doen wat van een mens verwacht wordt. Laat mij maar goede buur zijn, laat mij maar pogen eerbied te hebben voor iedereen, ook al heeft hij een ander idee over God dan ik heb, of al heeft hij helemaal geen God... Dan nog blijft hij in eerste plaats een medemens, met nadruk op mede... Daar heb ik het al druk genoeg mee.

En over die Koran, zelfs met extremistische interpretaties maak ik me echt niet zo druk...De meeste mensen zijn niet zo slecht, en de soep wordt niet zo warm...

Weet je wat, doe zoals ik, glimlach tegen heel de wereld...Wedden dat ze teruglachen?


tot de volgende ?

en 't is weer waterdag...'t giet !

Image via Wikipedia

Gisteren snikheet, te warm om leuk te zijn, en vandaag is 't weer regen, regen, regen...voor héél de dag als je de grijnzende weerman moogt geloven. Ik heb altijd de indruk dat die weerlui zich echt happy voelen als ze weer regen kunnen melden, ze staan daar dan met een brede grijns van oor naar oor lelijk te wezen... Vooral eentje is er bij die niet echt goed weet hoe je moet glimlachen, duidelijk iets wat hij in het gewone leven nooit ofte nimmer doet! Maar op TV vertrekt hij dan heel zijn gezicht in wat hij vermoedelijk een vriendelijke glimlach vindt...djudedju.

Nu, het moet niet makkelijk zijn om in ons land het weer aan te kondigen... Niet alleen is het moeilijk door de vele wissels qua weertype, maar bovendien kun je bijna nooit de goednieuwsshow brengen, moet je integendeel weer het rampzalige: regen, buien, stortvlagen en dergelijke aan kondigen... Geef toe, je zou van minder het lachen af leren.

Als je dan nog weet dat sommige mensen het vermoeden hebben dat het de weerlui zijn die het weer maken, dan is het hek helemaal van den dam... Dan krijgen ze ook nog de schuld van al dat rotweer. Maar eigenlijk mogen we hier echt nog niet klagen! Als je de beelden ziet van andere gebieden, dan hebben wij hier nog een echt gematigd klimaat, gematigde regenval, gematigde wind, gematigde onweren (een kleine uitzondering niet te na gesproken) en iets meer dan gematigde regenval. We hebben wel een zéér gematigd aantal zonuren... maar het is een kniesoor die nog zou opteren voor dat riskante weer uit die andere landen.

Bovendien biedt het een groot gedeelte van onze bevolking de kans om eens op vakantie te gaan naar een warmer en droger land...de meesten liggen daar dan aan te bakken op stranden die stilaan de kleur van de vele zonnenolie aannemen. Niet mijn idee over vakantie, maar elk zijn meug.

Maar ik zou voorstellen dat onze TV-zenders toch maar eens het principe van het weerbericht herzien. Ik zou prefereren dat ze eens de oude beelden van wijlen Armand Pien eens weer aandachtig bestuderen, en daar lessen uit trekken. Als Pien slecht weer moest aankondigen, dan besloot hij zijn weerpraatje altijd met een leuke mop of een leuk ding, zoals een gek gevormde aardappel of een reuzeprei... De luisteraars zonden hem deze rariteiten massaal toe, zodat Pien wellicht nooit groenten moest kopen, altijd voldoende materiaal had om dagdagelijks een hutsepot te stoven.

Wat kunnen wij daar van leren?
Welnu, ik zou steeds werken met twee weerlui, een die een opleiding heeft gevolgd voor lijkbidder, en een die een stage heeft gelopen bij een circusclown. Het gedeelte slecht weer kan dan met de wenselijke lijkbiddersuitdrukking worden gebracht, terwijl de clown ons het goede weer brengt of bij ontstentenis daarvan, op zijn minst een goede mop. Dat maakt het verteren van al die regen iets makkelijker te dragen. Is het mooi weer, dan brengt de clown dat dus, maar dan laat je de aankondiging eindigen met de lijkbidder in functie, die wijst op de pollen in de lucht, het gevaar van de UV stralen en er op wijst dat er uit het gebied van de Azoren al weer een storing op komst is... Zo zwak je de te hevige verwachtingen en het overdreven optimisme wat af.

Nu we toch regelmatig een van onze landgenoten de ruimte in zwieren, kan die misschien ook iets vertellen terwijl hij gewichtloos ondersteboven zijn WC aan het repareren is... Is ook leuk voor de mensen. Wie een beetje verbeelding heeft denkt op zijn WC en wat er zou gebeuren als die op het plafond gemonteerd was...

Bovendien zouden ze ook het educatief gedeelte van de uitzendingen van wijlen Armand Pien weer kunnen oprapen, en er nu en dan een uitzending van maken overgoten met wat wetenswaardigheden. Zo als bijvoorbeeld dat verdwijnen met de noorderzon niet altijd hopeloos hoeft te zijn, als ze dat doen binnen de poolcirkel, dan weet je precies waar ze heen gaan, want in de zomer komt de zon daar ook in het noorden langs ! sjongejonge, je kunt het slecht weer zelfs leuk maken op die manier !

Waarom doen ze dat dan niet ??? (omdat ze geen greintje fantasie hebben, en vastgeroest zitten in de dingen van de grote broer BBC...je weet wel, uit dat land waar ze de gezichten strijken voor ze de deur uitgaan.)

Gisteren hebben we nog maar eens gekeken naar Jurassic Parc... De film die we ooit nog eens in de cinemazaal te Geraardsbergen gingen bekijken samen met Koen. En ik heb weer genoten! Wat Sissi is voor ons Suzanne, is een Jurassic Parc voor mij... Hoe meer ik het bekijk, hoe meer bewondering ik heb voor de makers van de film. De trucages zijn grandioos! We weten van geen kanten of die dieren er wel zo uitzagen, maar geef toe, sinds die film hebben wij een beeld in ons collectief geheugen over "hoe een dinosaurus er uit zien moet"... Maar als ik kijk naar de kleine broertjes, onze hagedissen, dan kan het best dat die dieren indertijd ook heel wat kleuriger waren! Ik zie zo'n tyrannosaurus rex al een paarse kop hebben en groen-roodgestreepte flanken als hij paradeert voor zijn wijfje... Ik kan me haast niet voorstellen dat ze allemaal die aardkleur zouden hebben gehad. Als het juist is dat zij de voorouders zijn van onze vogels, dan waren zij toen misschien al heel kleurig en mooi ? En wie weet zongen zij ook niet om hun territorium af te bakenen, net zoals de vogels nu nog doen.
We weten het niet, dus kunnen we wilde fantasieën hebben! Niemand kan zelfs zeggen dat we verkeerd zijn! Dus kleur ik mijn dino's in meest fantastische kleuren, als exotische vogels die met hun verentooi de vrouwtjes moeten overtuigen van hun charmes.
Zo krijgen die grote kolossale lobbesen nog een leuk uitzicht, en vormen zij de kleuren in het kleurloze groen van toen... Waren er toen al bloemen??? Wellicht wel, vermits er al insekten waren, zullen de bijen er ook al wel geweest zijn. Waren de bloemen in die tijd ook zo groot? Of juist kleiner ? Gek, we weten daar niet zo veel van....Blijkbaar is dat niet zo interessant als die grote beesten... en dus interesseert het de gewone man niet.

Zou er geen boek bestaan over de plantenwereld van toen? Over de insecten van toen? Over de kleine dingetjes van toen? Is alleen het kolossale interessant voor het mensdom?

Het zou nochtans leuk zijn om naast die grote beesten ook de juiste achtergrond te tekenen, met de juiste plantengroei en de juiste insecten en andere kleine beestjes. Er waren heel kleine dinootjes, maar dat zijn de minst interessante voor ons op groot en op draak ingestelde geest...

Heel wat mensen lijden nog steeds aan dat complex...zie die frèle madammekes maar eens rondrijden met die grote kolossale jeepachtige automonsters...

Veel is er nog niet veranderd... De dinos van nu werken op benzine...

tot de volgende ?

De Gouden vis

Image by Lucas* via Flickr

Ofte Au Poisson d'or...in het Waalse Estaimpuis.
Een grote winkel met vissen, koudwatervissen, tropische vissen, zoetwatervissen, zeewatervissen en zelfs zag ik brakwatervissen.
Gisteren kreeg ik een foontje van Bart. Pa, we gaan deze namiddag naar de Poisson d'or, ga je niet mee? Ah ja! Natuurlijk. En Ma kan ook mee, want Ewoud is al vertrokken op kamp. Hoe laat kom je ons halen? Om 2 uur, 2 uur dertig kom ik jullie halen.
Bart kennende, hadden wij om 2.30 uur nog niet de moeite genomen onze schoenen aan te doen, maar Oh Wonder! Hij was op tijd... De wonderen zijn de wereld nog niet uit ! Nu ja, dus vlug onze schoenen aangetrokken, de honden in de garage, en wulle weg....

De GPS van Bart is hééééél gesofisticeerd, en toen hij de weg had gevonden, meldde het toestel meteen dat er wegwerken waren, en suggereerde een andere weg... 20 kilometer langer, maar in dezelfde tijd daar... (Op de terugweg meldde hij een ongeval op de weg, en bood nog een bijkomende reisweg aan... Knap machine !!!).

We zijn er dus geraakt dank zij de wondere wereld van de hooggesofisticeerde GPS... Eigenlijk is dat een verbluffend machientje ! Maar ik heb ook bewondering voor de man die het kan bedienen, want er zijn zoveel mogelijkheden en snufjes aan, dat je heel wat meer moet en kunt doen dan ik met mijn machientje... Ik heb 's avonds dan ook mijn digitale tijdsklokken die ik maar niet ingesteld krijg, aan de vaardige vingers van Bart meegegeven... Hoop doet leven hé !

De winkel is groooot, en mooi... er is niets uit de aquariofilie dat je er niet kunt krijgen ! Ik heb nog nooit zoveel soorten van accessoires voor het aquarium gezien als daar! Een soort grootwarenhuis op het gebied van de vishouderij zeg maar!

Ik heb er weer een grote emmer eten voor tropische vissen kunnen kopen, want de meeste winkels verkopen dat niet meer (Nu ja, er zijn wellicht ook niet veel mensen die zoveel vissen houden als bibi...) Zo'n grote emmer is veel voordeliger dan het aankopen van de gewone doosjes.

En dan zijn we gaan kijken naar de visjes... Héél mooi, prachtig verzorgd en de vissen heel gezond en mooi belicht en belucht. Maar toch zag je er eigenlijk niet zo heel veel speciale vissen. Je had een enorme keuze uit de gewone soorten, en maar enkele speciaaltjes. Op het gebied van de vijvervissen was het voor mij eigenlijk een desillusie... Buiten de alomtegenwoordige koi's, de goudvissen (poisson d'or!!!), wat goudkleurige zeelten, een verwaaide graskarper en de in de mode zijnde steuren...noppes! Geen goudkleurige voornen, geen speciale weinig voorkomende vijvervissen ! Wel massa's soorten filters en beluchtingssystemen en zo, maar eigenlijk vond ik het aanbod qua vissoorten voor de vijver heel minnetjes ! Wat ze aanboden was wel heel mooi en heel gezond, maar...ik had meer verwacht!

Op de terugweg zijn we nog eventjes gestopt aan een heel mooi en heel speciaal café, en hebben we er genoten van een echte Guinnes...van het vat ! Heerlijk !

Zo was de dag, onverwachts, een heel andere dag dan anders!
Het leven is vol verrassingen, en we hebben genoten !

Oh ja, ik heb er de kleine muilbroeder gevonden ! Hopelijk kweekt het beestje zoals vroeger in het kleine aquariumpje dat ik had als kind... Ik heb dat altijd een leuk visje gevonden, en de broedzorg van die beestjes is heel mooi om te bekijken!

tot de volgende ?