Ik weet niet of je het ook al bemerkt hebt, je ziet hier en daar dat de wegberm al begint te vergelen... Het is niet normaal dat nu reeds de droogte het gras aantast. Of het nu een verwarming is tengevolge van de vervuiling, of tengevolge van na een ijstijd te evolueren naar een periode van warm weer, of een mix van de twee (lijkt mij het meest waarschijnlijk), het is in ieder geval een eigenaardig fenomeen dat nu reeds de droogte zo erg is !
Ik hoorde op het nieuws een jong veulen vertellen dat het haar niets kon schelen dat het zo vroeg zo warm was, ze genoot, en dat was alles...Ik kan me niet helemaal bij die mening aansluiten, maar ik ben toch ook niet kwaad voor de dagen goed weer, en die het tegendeel zegt liegt, of werkt in een sector die van vocht moet leven (zoals de landbouw).
Ik kan niet in mijn tuintje komen zonder met diepe teugen te genieten van de zoete geuren van mijn bloemen. Eerst waren er de bloemen van mijn witte bladerhoudende clematis. Die waren nog niet niet uitgebloeid toen reeds de eerste bisschopsmutsen bloeiden en een machtig aroma verspreiden, ondanks het kleine nietige bloempjes zijn, en die staan nog steeds te bloeien tussen zeeën van blauwe regen, terwijl de witte regen volop in bot staat... Martine heeft ook al een paar keer gezegd dat de geur enorm is, en ook zij geniet daarvan. Later zullen we nog een paar weken de massale bloei krijgen van kiftsgate rozen, en dan zijn de meeste geurende bloemen uitgebloeid. Er komen nog wat late rozen, maar dat zijn niet echt de geurende soorten.
Hopelijk kunnen we deze week weer gaan vissen, het weer is in ieder geval goed volgens de voorspellingen...Hopelijk is de vangst het ook. Nu, de laatste vis dag hebben we niet zo enorm veel gevangen, maar wat we vingen waren allemaal redelijk mooie vissen. Het was dan al leuk, mocht het nog iets meer bijten, dan is het ideaal. Van mij hoeft het niet dat de vis vecht om aan de haak te mogen hangen, regelmatig een beet en regelmatig een vis, is voor mij al een héérlijke dag.
Deze namiddag eens naar de koers kijken en ondertussen wat sudoku doen, heel rustig genieten van een echte ZON-dag, en ik wens voor u allen hetzelfde !
tot de naaste keer !
zondag, april 29, 2007
zaterdag, april 28, 2007
De pen is machtiger dan het zwaard...
In goed nederlands zou het eerder klinken als het Woord is sterker dan hetZwaard...Waarmee men wil beduiden dat je iemand veel makkelijker kunt kwetsen met een sneer dan met een petoatermeske....
Ik vind dat citaat niet correct. Ik denk dat dit alleen op normale mensen van toepassing is! Er zijn immers mensen die zo oliedom zijn, dat woorden er afrollen als water van de eenden...dat is één categorie. Veel gevaarlijker is de tweede categorie, dat zijn de politiekers ! Die zijn met alle woorden over hun persoontje content! Het mag een regelrechte belediging zijn, dat kan hen niet schelen, het belangrijkste is dat er van hen gepraat wordt. Goed of slecht, als ze in de aktualiteit komen, dan is dat winst! En ze hebben verdomme nog gelijk ook !!! Kijk naar de stemmen van een Van Rossem, en kijk straks maar eens naar De Decker ! Hoe meer ze hem betitelen als stomme kloot, hoe beter voor hem, hoe meer zijn naam bekend is, hoe meer kans dat het potlood zal stilhouden op zijn naam "van den diene heb ik al gehoord"...
Als je een politieker of een politieke partij wilt vermoorden, zwijg hem (hen) dood. Hoe minder ze in de mond of in het oor liggen hoe minder de "goe"-gemeente er op zal stemmen.
Het woord is dus niet scherper dan het zwaard, voor hen is het een goed ding, hoe het ook klinkt.
Ik weet een methode om veel meer stemmen te winnen dan ik zou mogen verwachten, ga met enkele van je vertrouwensmannen de nacht voor de kiezing al je borden bekladden en bezoedelen...Wedden dat je een heel pak stemmen krijgt van mensen die verontwaardigd zijn (Ik ken diene vent wel niet, maar dat moeten ze niet doen!)
Met dit bericht zal ik nu weten of er ook politiekers mijne blog lezen...
Vanmorgen zijn we, in heerlijk weer, naar de rommelmarkt geweest te Leupegem. Ik heb de markt niet helemaal gedaan, maar het was heerlijk wandelen en keuvelen in de zon, en er waren twee plaatsen (op het stuk dat ik deed) waar je wat kon zitten en uitrusten. Ik zag er Etienne en Micheline, ze zijn beiden absoluut niet goed! Etienne begint steeds meer evenwichtsproblemen te hebben (MS)en Micheline zit met ontstekingen op haar been, en nu is er iets met haar zicht ook, ze ziet dubbel... We kwamen ook Ivan tegen, de buur van tanteke, en zijn dochter...Ze waren ook aan 't markten. Gisteren zat ik nog bij hem, en kreeg ik nog een heel pak blauwbandgrondels mee.
Veel om te kopen was er niet...maar dat is ook niet van doen, het is gewoon leuk om eens op de markt te zijn. Toen ik nog gezond was ging ik ook graag naar de gewone markt te Oudenaarde. Nu doe ik dat niet meer, je kunt je auto niet kwijtraken op een haalbare afstand, en dan is het niet meer te doen. Vanmorgen stond ik op minder dan 50 meter van de markt, op de wekelijkse markt moet je al heel veel geluk hebben om een plaatsje te vinden aan de schelde.
Vanavond is het nog lichting van de spaarkas, en daarna hopelijk beter slapen dan vannacht...
tot de volgende ?
Ik vind dat citaat niet correct. Ik denk dat dit alleen op normale mensen van toepassing is! Er zijn immers mensen die zo oliedom zijn, dat woorden er afrollen als water van de eenden...dat is één categorie. Veel gevaarlijker is de tweede categorie, dat zijn de politiekers ! Die zijn met alle woorden over hun persoontje content! Het mag een regelrechte belediging zijn, dat kan hen niet schelen, het belangrijkste is dat er van hen gepraat wordt. Goed of slecht, als ze in de aktualiteit komen, dan is dat winst! En ze hebben verdomme nog gelijk ook !!! Kijk naar de stemmen van een Van Rossem, en kijk straks maar eens naar De Decker ! Hoe meer ze hem betitelen als stomme kloot, hoe beter voor hem, hoe meer zijn naam bekend is, hoe meer kans dat het potlood zal stilhouden op zijn naam "van den diene heb ik al gehoord"...
Als je een politieker of een politieke partij wilt vermoorden, zwijg hem (hen) dood. Hoe minder ze in de mond of in het oor liggen hoe minder de "goe"-gemeente er op zal stemmen.
Het woord is dus niet scherper dan het zwaard, voor hen is het een goed ding, hoe het ook klinkt.
Ik weet een methode om veel meer stemmen te winnen dan ik zou mogen verwachten, ga met enkele van je vertrouwensmannen de nacht voor de kiezing al je borden bekladden en bezoedelen...Wedden dat je een heel pak stemmen krijgt van mensen die verontwaardigd zijn (Ik ken diene vent wel niet, maar dat moeten ze niet doen!)
Met dit bericht zal ik nu weten of er ook politiekers mijne blog lezen...
Vanmorgen zijn we, in heerlijk weer, naar de rommelmarkt geweest te Leupegem. Ik heb de markt niet helemaal gedaan, maar het was heerlijk wandelen en keuvelen in de zon, en er waren twee plaatsen (op het stuk dat ik deed) waar je wat kon zitten en uitrusten. Ik zag er Etienne en Micheline, ze zijn beiden absoluut niet goed! Etienne begint steeds meer evenwichtsproblemen te hebben (MS)en Micheline zit met ontstekingen op haar been, en nu is er iets met haar zicht ook, ze ziet dubbel... We kwamen ook Ivan tegen, de buur van tanteke, en zijn dochter...Ze waren ook aan 't markten. Gisteren zat ik nog bij hem, en kreeg ik nog een heel pak blauwbandgrondels mee.
Veel om te kopen was er niet...maar dat is ook niet van doen, het is gewoon leuk om eens op de markt te zijn. Toen ik nog gezond was ging ik ook graag naar de gewone markt te Oudenaarde. Nu doe ik dat niet meer, je kunt je auto niet kwijtraken op een haalbare afstand, en dan is het niet meer te doen. Vanmorgen stond ik op minder dan 50 meter van de markt, op de wekelijkse markt moet je al heel veel geluk hebben om een plaatsje te vinden aan de schelde.
Vanavond is het nog lichting van de spaarkas, en daarna hopelijk beter slapen dan vannacht...
tot de volgende ?
vrijdag, april 27, 2007
Hollekebollekeknol
?
Niets, ik had gewoon geen titel, dus sloeg ik zomaar een gek woordje uit mijn toetsen op mijn klavier...Hé, dat klinkt veel muzikaler dan het is hé? In feite dus alleen kaler, zonder muze...
Zou het woord te maken hebben met muze? Muze, muziek ? Waarom zou men dan alleen bij muziek de muze vernoemd hebben ? En niet bij beeldhouwen, tekenen, schrijven of noem maar op ???? Of is het gewoon een woord dat gegroeid is uit het geluid van neuriën ? Van waar komt dat woord? In de talen waar ik ietske van ken, id dat overal praktisch hetzelfde, music, in t engels en in t frans...Ik hoorde ook in t spaans en t italiaans iets als musica of zoiets, maar toch duidelijk dezelde stam... Ofwel is het dus een héél oud woord nog stammend uit het indo-germaans, ofwel is het een woord die overgenomen is uit een of andere taal omdat het zo klonk als muziek in de oren??? Als het het laatste is, waarom dan niet lalala als woord gekozen??? Maar wellicht zou dat niet internationaal zo goed liggen, want niet ieder volk zingt op dezelfde klanktoon. Kijk maar naar vlaming en waal, de vlaming zingt ons volkslied als tèttètèttètè, terwij de waal pompompom zingt...Gek hé ?
Hoe kom ik nu daarop ?
Ik wou je schrijven over de mist die vanmorgen mijn huis inpakte, je zag amper 5 meter voor je uit. En toch was de zon er ! Veelal is de mist een grijze grauwe deken over de wereld, nu was het een gouden zacht weefsel, dat zacht de wereld omfloerste.
Gek, mist is gewoon een laaghangende wolk...een pak waterdamp dus...en toch, toch kan dit soms zo erg verschillend zijn in kleur (en geur!)...Heb je al in de mist gelopen als de wereld witgesneeuwd ligt ? Als het duister weer is, of zoals vanmorgen in een zonbeschenen mist? Heb je al vanuit een vliegtuig, of van op een hoge berg, de wolken onder je gezien ? Wolken zijn wondere dingen...Heb je ook al zitten fantaseren over de vormen van de wolken? Het gekste wat ik ooit zag, was een volmaakte vierkante wolk ! Mocht als schilder zoiets op een doek zetten, dan verklaren ze de schilder op zijn minst gestoord...en toch heb ik het gezien, en ik was niet alleen, ik heb getuigen!
Wolken, ze kunnen er zacht en donzig uitzien, maar soms ook heel bedreigend en zwaar. Als torenhoge onweerswolken de hemel ziet verduisteren, dan onderga je ongewild de dreiging die uitgaat van wat eigenlijk maar een pak waterdamp is... Soms zie je een wolk die in de verte aan 't uitregenen is, en soms zie je onder de wolk een regenboog uitkristalliseren in de vele regendruppels, soms zelfs twee, drie in een keer.
God jongens wat zijn we weer beschrijvend...soms heb ik het gevoel dat ik mijn woorden zou moeten kunnen kleuren, in verbinding met de tekst...dan zou ik schilderen met woorden. Het zou er wellicht niet uitzien als een werkelijk beeld, maar als een perfecte weergave van mijn stemming op dat moment. En mezelf kennend, zou je wellicht telkens schilderijen zien met helle plekken vol licht en met heel duistere sombere bergen van droefenis of van onmacht. Een palet van een leven in één tekstkleuring vervat...Zo is het toch, in ons leven hebben we momenten van de hoogste extase tot de diepste wanhoop en verbittering... (Zie je die zin al in kleur??????)
Ik vraag me dan ook af of het feit dat we schrijven in lettertekens invloed heeft op wat we schrijven? Stel dat we zoals de oude egyptenaren of de chinezen, schrijven in klanktekens, of zelfs in woordtekens ??? Zou het tekenen van de klanken invloed hebben op de tekst? Op soorten van "ik teken het maar zo, want dat andere klankteken is lang en ingewikkeld" tot "ik kan toch onmogelijk met de klank van bloem over de dood spreken?"
En dan spreek ik nog niet over de werkelijk getekende boodschappen van bepaalde volkeren in de oudheid... Weet je dat er honderden teksten van diverse volkeren liggen te wachten op vertaling? Vertaling die er wellicht nooit komt, gewoon omdat we zelfs de klanken van een taal niet meer hebben. Ik heb in dat verband vol bewondering geluisterd naar Lotti, toen hij heel behoorlijk de kliktaal van bepaalde negerstammen wist uit te brengen. Probeer het maar eens, zing maar eens mee met hem of met Myriam Makeba... Ik krijg het niet uit mijn strot...
En toch, toch is de taal wellicht de grootste verworvenheid, de basis van alles. Vooral toen we er in lukten de taal te schrijven, en de geschriften te verspreiden. Op dat moment hebben we voor het eerst een "weten" kunnen doorgeven aan iedereen, niet alleen aan onze kinderen en buren... Toen pas hebben we de eerste stap gezet naar een steeds snellere verspreiding van weten en kunnen. Ik hoorde onlangs op teleac dat de chinezen de drukkunst uitvonden, en de wetteksten op die manier universeel maakten voor heel china...Ik vraag mij af of dat niet de reden is dat de chinezen hun enorme voorsprong niet hebben behouden en verder uitgebouwd??? Hier heeft men na de bijbel bijna direkt de wetenschap verspreid, niet in eerste (enige?) instantie de wet...
Goh, we zitten weer ver van dat hollekebollekeknol af hé? Dat zal wel mijn grootste fout zijn zeker??? Ik laat mijn geest steeds maar zwerven, zwerven...
tot de volgende zwerftocht ?
Niets, ik had gewoon geen titel, dus sloeg ik zomaar een gek woordje uit mijn toetsen op mijn klavier...Hé, dat klinkt veel muzikaler dan het is hé? In feite dus alleen kaler, zonder muze...
Zou het woord te maken hebben met muze? Muze, muziek ? Waarom zou men dan alleen bij muziek de muze vernoemd hebben ? En niet bij beeldhouwen, tekenen, schrijven of noem maar op ???? Of is het gewoon een woord dat gegroeid is uit het geluid van neuriën ? Van waar komt dat woord? In de talen waar ik ietske van ken, id dat overal praktisch hetzelfde, music, in t engels en in t frans...Ik hoorde ook in t spaans en t italiaans iets als musica of zoiets, maar toch duidelijk dezelde stam... Ofwel is het dus een héél oud woord nog stammend uit het indo-germaans, ofwel is het een woord die overgenomen is uit een of andere taal omdat het zo klonk als muziek in de oren??? Als het het laatste is, waarom dan niet lalala als woord gekozen??? Maar wellicht zou dat niet internationaal zo goed liggen, want niet ieder volk zingt op dezelfde klanktoon. Kijk maar naar vlaming en waal, de vlaming zingt ons volkslied als tèttètèttètè, terwij de waal pompompom zingt...Gek hé ?
Hoe kom ik nu daarop ?
Ik wou je schrijven over de mist die vanmorgen mijn huis inpakte, je zag amper 5 meter voor je uit. En toch was de zon er ! Veelal is de mist een grijze grauwe deken over de wereld, nu was het een gouden zacht weefsel, dat zacht de wereld omfloerste.
Gek, mist is gewoon een laaghangende wolk...een pak waterdamp dus...en toch, toch kan dit soms zo erg verschillend zijn in kleur (en geur!)...Heb je al in de mist gelopen als de wereld witgesneeuwd ligt ? Als het duister weer is, of zoals vanmorgen in een zonbeschenen mist? Heb je al vanuit een vliegtuig, of van op een hoge berg, de wolken onder je gezien ? Wolken zijn wondere dingen...Heb je ook al zitten fantaseren over de vormen van de wolken? Het gekste wat ik ooit zag, was een volmaakte vierkante wolk ! Mocht als schilder zoiets op een doek zetten, dan verklaren ze de schilder op zijn minst gestoord...en toch heb ik het gezien, en ik was niet alleen, ik heb getuigen!
Wolken, ze kunnen er zacht en donzig uitzien, maar soms ook heel bedreigend en zwaar. Als torenhoge onweerswolken de hemel ziet verduisteren, dan onderga je ongewild de dreiging die uitgaat van wat eigenlijk maar een pak waterdamp is... Soms zie je een wolk die in de verte aan 't uitregenen is, en soms zie je onder de wolk een regenboog uitkristalliseren in de vele regendruppels, soms zelfs twee, drie in een keer.
God jongens wat zijn we weer beschrijvend...soms heb ik het gevoel dat ik mijn woorden zou moeten kunnen kleuren, in verbinding met de tekst...dan zou ik schilderen met woorden. Het zou er wellicht niet uitzien als een werkelijk beeld, maar als een perfecte weergave van mijn stemming op dat moment. En mezelf kennend, zou je wellicht telkens schilderijen zien met helle plekken vol licht en met heel duistere sombere bergen van droefenis of van onmacht. Een palet van een leven in één tekstkleuring vervat...Zo is het toch, in ons leven hebben we momenten van de hoogste extase tot de diepste wanhoop en verbittering... (Zie je die zin al in kleur??????)
Ik vraag me dan ook af of het feit dat we schrijven in lettertekens invloed heeft op wat we schrijven? Stel dat we zoals de oude egyptenaren of de chinezen, schrijven in klanktekens, of zelfs in woordtekens ??? Zou het tekenen van de klanken invloed hebben op de tekst? Op soorten van "ik teken het maar zo, want dat andere klankteken is lang en ingewikkeld" tot "ik kan toch onmogelijk met de klank van bloem over de dood spreken?"
En dan spreek ik nog niet over de werkelijk getekende boodschappen van bepaalde volkeren in de oudheid... Weet je dat er honderden teksten van diverse volkeren liggen te wachten op vertaling? Vertaling die er wellicht nooit komt, gewoon omdat we zelfs de klanken van een taal niet meer hebben. Ik heb in dat verband vol bewondering geluisterd naar Lotti, toen hij heel behoorlijk de kliktaal van bepaalde negerstammen wist uit te brengen. Probeer het maar eens, zing maar eens mee met hem of met Myriam Makeba... Ik krijg het niet uit mijn strot...
En toch, toch is de taal wellicht de grootste verworvenheid, de basis van alles. Vooral toen we er in lukten de taal te schrijven, en de geschriften te verspreiden. Op dat moment hebben we voor het eerst een "weten" kunnen doorgeven aan iedereen, niet alleen aan onze kinderen en buren... Toen pas hebben we de eerste stap gezet naar een steeds snellere verspreiding van weten en kunnen. Ik hoorde onlangs op teleac dat de chinezen de drukkunst uitvonden, en de wetteksten op die manier universeel maakten voor heel china...Ik vraag mij af of dat niet de reden is dat de chinezen hun enorme voorsprong niet hebben behouden en verder uitgebouwd??? Hier heeft men na de bijbel bijna direkt de wetenschap verspreid, niet in eerste (enige?) instantie de wet...
Goh, we zitten weer ver van dat hollekebollekeknol af hé? Dat zal wel mijn grootste fout zijn zeker??? Ik laat mijn geest steeds maar zwerven, zwerven...
tot de volgende zwerftocht ?
donderdag, april 26, 2007
mafmafmaf
Gisterenavond tot 1 uur 's nachts, wakker gelegen met buikkrampen, 3 keer gesch..., en dat alles begon pas na , nà het innemen van mijn medicament om te kunnen sch......Om er de schijt van te krijgen !
Vanmorgen, doodmoe wakker geworden, en eerste werk: gaan sch... Wat hier nu voor deze pc zit, is een soortement leeg omhulsel. Nogal een geluk dat ik een dik vel heb, of er bleef niets over dan wat beenderen...
Enfin, na het nutten van twee koppen koffie (koppen??? nee: tassen!) ben ik nu weer wat mens geworden. Anny is zo juist met Veerle boodschappen gaan doen, dat betekent dat ik alweer van één job af ben...
Ik heb gisteren nog een laagje vernis gegeven aan de pyrografie voor Luc's dochter, die net bevallen is van een dochter: Rosanne, 4 kilo en centiemen, een blomme van een baby dus... Vandaag ga ik dan heel voorzichtig en met zeer fijn en ver versleten schuurpapier de vernis glad schuren, en een nieuwe laag geven...Dit moet nog enkele keren, tot er een zachte en volkomen vlakke oppervlakte ontstaat. Nadien zou ik die nog kunnen polieren met witte (kleurloze) boenwas, maar daarvoor moet de vernis eerst maaaaaanden oud zijn, dus dat zal voor de danmalige eigenaar zijn...
Je zou me hier moeten zien zitten, in shorts en met mijn blote voeten op de grond. Het is weer een warme dag aan 't worden. Ik heb daar niets tegen, want gewoonlijk heb ik dan minder pijn. Nu echter zit ik nog in de recuperatie-fase van eens op vakantie geweest zijnde...
April is al weer bijna voorbij... en het is alsof het nog maar pas nieuwjaar was. Toen ik bij mijn collegae was, stelde ik vast dat iedereen die ervaring had...'t moet dus wel zijn dat de dagen en maanden en de jaren sedert enige tijd ongemerkt ingekort worden... Ik schreef enkele blogs geleden dat wij er niet meer zo oud uit zien als vroegere mensen op dezelfde leeftijd, dat is daarmee dus verklaard ! Hun jaren waren toen nog véél langer dan de onze nu ! Als het zo verder gaat, zullen de mensen nog in luiers rondcrossen als ze al afstuderen op de univ... Het is geen wonder dat de scholen steeds moeilijker worden, ze geven al veel minder uur les per dag, en de dagen zijn ook al zo veel korter... Loont het nog de moeite om te gaan???
Heb jij ook die ervaring? Gek hé ?
Toen we jong waren, en we hadden eens enkele uurtjes zonder werk, dan duurde dat zo lang, precies zoals wachten lang duurt...en nu we eigenlijk niets meer echt te doen hebben, alleen nog wat we graag doen en willen doen, zonder druk, nu zijn de uurtjes zo kort geworden dat wij weer onder druk komen, druk die we eigenlijk zelf opleggen aan onszelf...
Toen ik maandag op vakantie trok, zag ik dat mijn lindeboom hier en daar een blaadje begon te ontplooien, nu staat hij al in een fris groen kleurtje, vol met nog veel te kleine blaadjes...Zodra die blaren volgroeid zijn, zal de boom een volle massa groen zijn, waar je hier en daar een donker, bijna zwart gat in ziet. Donker omdat het licht niet meer tussen de dikke bladerbos heen raakt. Alles is plots in een versnelde groei gekomen, en ik zag gisteren dat de prachtige bladeren van de acanthus in mijn tuin al een beetje af-hingen, gepakt van de zonnewarmte, of van de droogte van de grond. Ik hoop dat hij er doorkomt, en de moeilijkheden doorstaat, want het is het prachtigste blad van mijn tuin. Mocht je een cultuurbarbaar zijn, je vindt de acanthusbladeren terug op heel veel beeldhouwwerken, en meest van al in de kop van pilaren. Het blad is zo mooi, dat het blijkbaar door vele eeuwen heen de beeldhouwers inspireerde.
Van planten gezeverd, mijn suidafrikaans bloempje dot het ook goed...Er staan nu al 3 stengels in bloei ! Hopelijk krijg ik ook zaadvorming, dan kan ik proberen bij te kweken! Het is inderdaad een mirakelplant ! Ik heb een wond(je) aan mijn vinger, dat begon te zweren, ik heb er van dat bladsap opgedaan, één keer, en alles geneest voorspoedig, de ontsteking is weg...
Voila, ik ga er mee stoppen...tot de volgende ???
Vanmorgen, doodmoe wakker geworden, en eerste werk: gaan sch... Wat hier nu voor deze pc zit, is een soortement leeg omhulsel. Nogal een geluk dat ik een dik vel heb, of er bleef niets over dan wat beenderen...
Enfin, na het nutten van twee koppen koffie (koppen??? nee: tassen!) ben ik nu weer wat mens geworden. Anny is zo juist met Veerle boodschappen gaan doen, dat betekent dat ik alweer van één job af ben...
Ik heb gisteren nog een laagje vernis gegeven aan de pyrografie voor Luc's dochter, die net bevallen is van een dochter: Rosanne, 4 kilo en centiemen, een blomme van een baby dus... Vandaag ga ik dan heel voorzichtig en met zeer fijn en ver versleten schuurpapier de vernis glad schuren, en een nieuwe laag geven...Dit moet nog enkele keren, tot er een zachte en volkomen vlakke oppervlakte ontstaat. Nadien zou ik die nog kunnen polieren met witte (kleurloze) boenwas, maar daarvoor moet de vernis eerst maaaaaanden oud zijn, dus dat zal voor de danmalige eigenaar zijn...
Je zou me hier moeten zien zitten, in shorts en met mijn blote voeten op de grond. Het is weer een warme dag aan 't worden. Ik heb daar niets tegen, want gewoonlijk heb ik dan minder pijn. Nu echter zit ik nog in de recuperatie-fase van eens op vakantie geweest zijnde...
April is al weer bijna voorbij... en het is alsof het nog maar pas nieuwjaar was. Toen ik bij mijn collegae was, stelde ik vast dat iedereen die ervaring had...'t moet dus wel zijn dat de dagen en maanden en de jaren sedert enige tijd ongemerkt ingekort worden... Ik schreef enkele blogs geleden dat wij er niet meer zo oud uit zien als vroegere mensen op dezelfde leeftijd, dat is daarmee dus verklaard ! Hun jaren waren toen nog véél langer dan de onze nu ! Als het zo verder gaat, zullen de mensen nog in luiers rondcrossen als ze al afstuderen op de univ... Het is geen wonder dat de scholen steeds moeilijker worden, ze geven al veel minder uur les per dag, en de dagen zijn ook al zo veel korter... Loont het nog de moeite om te gaan???
Heb jij ook die ervaring? Gek hé ?
Toen we jong waren, en we hadden eens enkele uurtjes zonder werk, dan duurde dat zo lang, precies zoals wachten lang duurt...en nu we eigenlijk niets meer echt te doen hebben, alleen nog wat we graag doen en willen doen, zonder druk, nu zijn de uurtjes zo kort geworden dat wij weer onder druk komen, druk die we eigenlijk zelf opleggen aan onszelf...
Toen ik maandag op vakantie trok, zag ik dat mijn lindeboom hier en daar een blaadje begon te ontplooien, nu staat hij al in een fris groen kleurtje, vol met nog veel te kleine blaadjes...Zodra die blaren volgroeid zijn, zal de boom een volle massa groen zijn, waar je hier en daar een donker, bijna zwart gat in ziet. Donker omdat het licht niet meer tussen de dikke bladerbos heen raakt. Alles is plots in een versnelde groei gekomen, en ik zag gisteren dat de prachtige bladeren van de acanthus in mijn tuin al een beetje af-hingen, gepakt van de zonnewarmte, of van de droogte van de grond. Ik hoop dat hij er doorkomt, en de moeilijkheden doorstaat, want het is het prachtigste blad van mijn tuin. Mocht je een cultuurbarbaar zijn, je vindt de acanthusbladeren terug op heel veel beeldhouwwerken, en meest van al in de kop van pilaren. Het blad is zo mooi, dat het blijkbaar door vele eeuwen heen de beeldhouwers inspireerde.
Van planten gezeverd, mijn suidafrikaans bloempje dot het ook goed...Er staan nu al 3 stengels in bloei ! Hopelijk krijg ik ook zaadvorming, dan kan ik proberen bij te kweken! Het is inderdaad een mirakelplant ! Ik heb een wond(je) aan mijn vinger, dat begon te zweren, ik heb er van dat bladsap opgedaan, één keer, en alles geneest voorspoedig, de ontsteking is weg...
Voila, ik ga er mee stoppen...tot de volgende ???
woensdag, april 25, 2007
terug van weggeweest 2
Oef, twee heerlijke maar zware dagen zijn weer voorbij...Wgaan pogen om weer in het normale en kalme ritme van alledag terug te vallen. Maar simpel is dat niet; er lagen hier pakken post (en betalingen om te doen) we kregen een mailtje dat Luc (courgette) nu opa is, wat wil zeggen dat ik eens vlug aan 't werk zal moeten om die pyrografie af te krijgen, enz...enz...
In Oostende heb ik heerlijk eens kunnen babbelen met mijn oude collega's over de tijd van toen, en hoe het nu gaat. Maandag, toen iedereen weg was naar Ieper, heb ik een klein wandelingetje gedaan op het strand...Voor wie vertrouwd is met ons zeetje, van de ene golfbreker naar de volgende, wandelen op het harde natte zand...Ik raakte bijna niet terug aan Ravelingen... PIjn ! PIJN !!! Maar gelukkig, zoals momenteel steeds, dankzij de nieuwe medicatie, was de pijn na een rustpauze weer doenlijk. Dinsdag ging Anny met de groep mee naar Brugge voor een mooi en uitgebreid bezoek, en met o.a. een ontvangst door de gouverneur zelf. Ik ging op bezoek bij mijn twee zussen. Lieve heeft me beloofd om ook eens op bezoek te komen ! Hoop doet leven, en dus gloei ik nu van de hoop, een hele gloeiende hoop dus.
Gisterenavond was het een uitgebreid menu, met afscheid van Wilfried als Voorzitter, en welkom aan de nieuwe voorzitter Thieu. Het eten was lekker, maar in iedere schotel waren er asperges...Nu, dat is lekker, maar ik vind asperges nu echt niet zOO lekker als je sommige mensen hoort zeggen... De wijn was wel lekker, maar ja, als je in een gezellige groep zit, dan durf je wel eens wat meer te genieten dan eigenlijk goed is, en vanmorgen had ik een houten kop...Na het ontbijt was het gelukkig al over.
Thuisgekomen heb ik direkt mijn korte broek aangetrokken en een fris t-shirtje...het is snikheet. Hopelijk is dat geen voorbode van weer zo'n zomer als vorig jaar, toen wij heel veel buien kregen, en de zomer eigenlijk meer in de herfstststst te vinden was dan in de eigenlijke zomer...Van mij mag het iedere dag een sla-vlaagje doen, maar dan nog liefst 's nachts, zodat de warme zonnige dag en het malse regenbuitje van 's nachts zorgen voor een heerlijke vruchtbare zomer...Allee, ik vraag niet veel....
Ik ga stoppen, want er is nog heel wat te doen voor we weer een beetje op ons effen zijn...
tot de volgende ?
In Oostende heb ik heerlijk eens kunnen babbelen met mijn oude collega's over de tijd van toen, en hoe het nu gaat. Maandag, toen iedereen weg was naar Ieper, heb ik een klein wandelingetje gedaan op het strand...Voor wie vertrouwd is met ons zeetje, van de ene golfbreker naar de volgende, wandelen op het harde natte zand...Ik raakte bijna niet terug aan Ravelingen... PIjn ! PIJN !!! Maar gelukkig, zoals momenteel steeds, dankzij de nieuwe medicatie, was de pijn na een rustpauze weer doenlijk. Dinsdag ging Anny met de groep mee naar Brugge voor een mooi en uitgebreid bezoek, en met o.a. een ontvangst door de gouverneur zelf. Ik ging op bezoek bij mijn twee zussen. Lieve heeft me beloofd om ook eens op bezoek te komen ! Hoop doet leven, en dus gloei ik nu van de hoop, een hele gloeiende hoop dus.
Gisterenavond was het een uitgebreid menu, met afscheid van Wilfried als Voorzitter, en welkom aan de nieuwe voorzitter Thieu. Het eten was lekker, maar in iedere schotel waren er asperges...Nu, dat is lekker, maar ik vind asperges nu echt niet zOO lekker als je sommige mensen hoort zeggen... De wijn was wel lekker, maar ja, als je in een gezellige groep zit, dan durf je wel eens wat meer te genieten dan eigenlijk goed is, en vanmorgen had ik een houten kop...Na het ontbijt was het gelukkig al over.
Thuisgekomen heb ik direkt mijn korte broek aangetrokken en een fris t-shirtje...het is snikheet. Hopelijk is dat geen voorbode van weer zo'n zomer als vorig jaar, toen wij heel veel buien kregen, en de zomer eigenlijk meer in de herfstststst te vinden was dan in de eigenlijke zomer...Van mij mag het iedere dag een sla-vlaagje doen, maar dan nog liefst 's nachts, zodat de warme zonnige dag en het malse regenbuitje van 's nachts zorgen voor een heerlijke vruchtbare zomer...Allee, ik vraag niet veel....
Ik ga stoppen, want er is nog heel wat te doen voor we weer een beetje op ons effen zijn...
tot de volgende ?
zondag, april 22, 2007
zonnige zondag
't Moet niet altijd een zwarte zondag zijn, ook al zaten daar net nog de politiekers op tv te zjieveren dat het niet mooi meer was...Nu ja, het is hun job hé?
Op de radio was het iets interessanters, daar hoorden we onder meer Els De Temmerman, over de kindsoldaten. Ik vroeg onlangs aan Luc of ze nog steeds bij diene politieker zat, ik kan niet op zijn naam komen, de oud-burgemeester van Oosterzele, de oud-voorzitter van de schevepee, die dan plots donkerblauw geworden is... Luc zei dat hij gehoord had dat die relatie er niet meer was, dat hij al weer...maar ja, ik zelf denk dat hij met haar nog steeds een pap-relatie had... Pap ? Ja, poepen als 't past...
Leuk, niet schoon, maar geestig - het woord bedoel ik, het doen wellicht ook, maar ik heb het over de woordspeling.
We zijn naar de rommelmarkt geweest naar Gent in Flanders Expo, het was er buitengewoon rustig...Wij hoorden dat het extreem druk was in Zwijnaarde, op een buitenmarkt...Maar wie weet op voorhand, dat het in april steeds zo'n goed weer zal zijn? En je moet om een stand te hebben op een rommelmarkt vooraf betalen... Mocht het regenen, dan was het bing, en nu is het wenen...
De laatste tijd ga ik meer en meer naar de markten omwille van de uitstap, ik zoek niet echt meer om iets te vinden, en toch vind je nu en dan toch nog wat. Maar vroeger was ik aktief zoekend, nu wandel ik meer en kijk hier en daar naar iets wat me opvalt. Zo zag ik vandaag een gek kokertje in been, met een donkere houtsoort onderaan dicht en bovenaan met een mooi gesneden dop er op. Het bleek ergens van de maori's te zijn... Maar ze wisten niet te zeggen waarvoor het gediend had. Ikke ook nie....
Ik ben trouwens niet helemaal overtuigd van wat de dame me vertelde, het zag er niet echt uit zoals de voorwerpen en de versieringen die ik in boeken en op het internet zag van de maoris... Nu ja, soms zie je rare dingen, en kun je iets horen wat je nog niet wist, en soms leer je bij, soms heb je het gevoel dat ze zo maar iets uit de mouw schudden.
Uit de mouw schudden...komt waarschijnlijk van de goochelkunst ???
Morgen gaan we dus naar de kust voor enkele dagen, Veerle komt een paar dagen hier wonen, en Anny zal met de gepensioneerde collega's en hun dames op zwier gaan naar Ieper en naar Brugge. Ze zal mooie dingen kunnen zien, en veel babbelen en lachen met al die bekenden. Ik zal dinsdag eens mijn beide zusjes bezoeken...Anders kan ik dat niet, want op een dag heen en weer naar de kust is niet te doen, tenzij ik bereid ben enkele dagen krom en scheef te lopen van 't zeer. NU is het maar de enkele afstand, en dan twee dagen rust vooraleer terug te keren. Ik ga iedere keer graag naar de bijeenkomsten, je kunt nog eens wat babbelen met de oude collega's, maar ik keer ook iedere keer graag weer naar huis terug, want het uitrusten en bekomen in die vreemde zetels en bedden, het zitten op die vreemde stoelen, die net een andere zit hebben, laat mij niet toe om op dezelfde manier te recupereren als thuis...Ik loop dan telkens enkele dagen met wat meer pijn dan anders...Maar zoals gezegd, ik heb het er voor over ! Het is eens leuk, gezellig en anders dan anders !
Je zult dus een drietal dagen mijn schrijfsels moeten missen... Erg hé ?
Tot binnen enkele dagen !
Op de radio was het iets interessanters, daar hoorden we onder meer Els De Temmerman, over de kindsoldaten. Ik vroeg onlangs aan Luc of ze nog steeds bij diene politieker zat, ik kan niet op zijn naam komen, de oud-burgemeester van Oosterzele, de oud-voorzitter van de schevepee, die dan plots donkerblauw geworden is... Luc zei dat hij gehoord had dat die relatie er niet meer was, dat hij al weer...maar ja, ik zelf denk dat hij met haar nog steeds een pap-relatie had... Pap ? Ja, poepen als 't past...
Leuk, niet schoon, maar geestig - het woord bedoel ik, het doen wellicht ook, maar ik heb het over de woordspeling.
We zijn naar de rommelmarkt geweest naar Gent in Flanders Expo, het was er buitengewoon rustig...Wij hoorden dat het extreem druk was in Zwijnaarde, op een buitenmarkt...Maar wie weet op voorhand, dat het in april steeds zo'n goed weer zal zijn? En je moet om een stand te hebben op een rommelmarkt vooraf betalen... Mocht het regenen, dan was het bing, en nu is het wenen...
De laatste tijd ga ik meer en meer naar de markten omwille van de uitstap, ik zoek niet echt meer om iets te vinden, en toch vind je nu en dan toch nog wat. Maar vroeger was ik aktief zoekend, nu wandel ik meer en kijk hier en daar naar iets wat me opvalt. Zo zag ik vandaag een gek kokertje in been, met een donkere houtsoort onderaan dicht en bovenaan met een mooi gesneden dop er op. Het bleek ergens van de maori's te zijn... Maar ze wisten niet te zeggen waarvoor het gediend had. Ikke ook nie....
Ik ben trouwens niet helemaal overtuigd van wat de dame me vertelde, het zag er niet echt uit zoals de voorwerpen en de versieringen die ik in boeken en op het internet zag van de maoris... Nu ja, soms zie je rare dingen, en kun je iets horen wat je nog niet wist, en soms leer je bij, soms heb je het gevoel dat ze zo maar iets uit de mouw schudden.
Uit de mouw schudden...komt waarschijnlijk van de goochelkunst ???
Morgen gaan we dus naar de kust voor enkele dagen, Veerle komt een paar dagen hier wonen, en Anny zal met de gepensioneerde collega's en hun dames op zwier gaan naar Ieper en naar Brugge. Ze zal mooie dingen kunnen zien, en veel babbelen en lachen met al die bekenden. Ik zal dinsdag eens mijn beide zusjes bezoeken...Anders kan ik dat niet, want op een dag heen en weer naar de kust is niet te doen, tenzij ik bereid ben enkele dagen krom en scheef te lopen van 't zeer. NU is het maar de enkele afstand, en dan twee dagen rust vooraleer terug te keren. Ik ga iedere keer graag naar de bijeenkomsten, je kunt nog eens wat babbelen met de oude collega's, maar ik keer ook iedere keer graag weer naar huis terug, want het uitrusten en bekomen in die vreemde zetels en bedden, het zitten op die vreemde stoelen, die net een andere zit hebben, laat mij niet toe om op dezelfde manier te recupereren als thuis...Ik loop dan telkens enkele dagen met wat meer pijn dan anders...Maar zoals gezegd, ik heb het er voor over ! Het is eens leuk, gezellig en anders dan anders !
Je zult dus een drietal dagen mijn schrijfsels moeten missen... Erg hé ?
Tot binnen enkele dagen !
Abonneren op:
Posts (Atom)