Verboden wapens ?

Image by Tisliz via Flickr

Een dametje uit Z. heeft woest uitgehaald met een aardappelmesje.
Logisch dat ze veroordeeld wordt wegens het plegen van geweld, maar ze is ook nog eens beschuldigd van het bezit van verboden wapens !
Meteen zitten alle moeders in het beklaagdenbankje, en de nieuwe huisman meteen er bij!
Een patattenmesje een verboden wapen ! Djudedju...
Ik heb steeds een zak mes bij, ben ik nu een crimineel ?
Ik heb in mijn verzameling wandelstokken heel wat wapenstokken, met een ingebouwde degen.
Ik heb nog ergens een katapult liggen om makkelijker het aas bij mijn dobber te krijgen als ik ga vissen (werkt niet goed, je krijgt een regen van kleine partikeltjes in plaats van een bol ter plaatse)
Ik heb een hele verzameling vleesmessen, tafelmessen, biefstukmessen,kaasmessen en kaasschaven en ga zo maar door. Wellicht kom ik met deze bekentenis op het lijstje "staatsgevaarlijk" te staan?

Uiteraard kun je met al die dingen en met nog veel meer dingen je medemens pijn doen en zelfs doden. Volgens de bijbel kun je er met een ezelskaakbeen honderden naar de verdoemenis kloppen. Ik heb je al dikwijls verteld dat die zogenaamde wapenstokken veel minder gevaarlijk zijn dan de wandelstok die ik meestal in gebruik heb, en die een mooie koperen knop heeft. Mocht je die knop op je knikker krijgen, dan kun je het wellicht niet meer voortvertellen.
Ik heb hier nog heel wat beelden staan, en daar mijn zusje als kleuter mij eens de kliniek in mepte met een beeltenis van de H. Maagd in ebbenhout, zijn dit allemaal duidelijk potentiële wapens.

Voor alle zekerheid, je kunt maar beter steeds een helm dragen en een kogelvrije vest, kwestie van de ergste schokken op te vangen. En iets wat ik leerde van de soldaten van Djengis Khan, doe er onder een goed zijden hemd aan! Dit heeft het vermogen met het wapen mee de wonde in te gaan, waardoor die inwendig minder schade aanricht, en makkelijker verwijderd kan worden (helpt zeker bij pijlen met weerhaakjes).

Ik ben in ieder geval begonnen met het breien van een mooie dikke pullover in staalwol.
Want als ik het wapenarsenaal van de modale medemens overschouw...
djudedju

Je moet eens gewoon buiten kijken, heb je al die auto's gezien gezien? Hoeveel doden je daar kunt mee maken! In de handen van sommigen zijn dit duidelijk ook verboden wapens. Nog niet aan gedacht Heer Rechter ? Oh je hebt er ook zo eentje...tja, dan is dat wat moeilijk hé.

Maar valt je niets op ? In heel die opsomming is er één constante! De mens...
Het is immers niet het wapen op zich dat gevaarlijk is, het is de mens die ze gebruikt die gevaarlijk is, en wat hij of zij ook in handen heeft, het zijn allemaal potentiële wapens. Bijna alles is te beschouwen als een potentiëel gevaarlijk wapen, zelfs een zacht kussen kan dienstig zijn om iemand te verstikken.

En je kunt nu toch moeilijk iemand veroordelen omdat hij in het bezit is van een kussen...Net zo min kun je alle winkeliers veroordelen voor verkoop van verboden wapens... Nee, het is de mens die het als een wapen gebruikt die de dader is, en met wat hij of zij dat dan ook doet, speelt niet ter zake. Het is absurd dan ook te spreken van verboden wapenbezit...als alles wapen kan zijn.

Wellicht is er in de loop van de geschiedenis geen enkel voorwerp meer te vinden dat niet ooit als wapen is gebruikt. Ik heb ooit gehoord van een zak cement die op raadselachtige wijze van een stelling viel net op het moment dat een kwaaie meestergast daar liep...

Conclusie: we moeten eigenlijk de mens verbieden als potentiëel gevaarlijk wezen. (Maar moeten we dan nog aan dierenbescherming doen als het gaat over roofdieren???)

Nee, heel de zaak is ridicuul. De dame in kwestie was duidelijk fout met het aanvallen van medemensen en vooral met het verwonden er van. Maar daarom een onschuldig petoarmesje als verboden wapen betitelen... ???

Mijne heren, ik beschuldig de bakker ervan dat hij mij heeft besmet met het virus van ... (invullen wat past), want gisteren heeft hij mij wisselgeld gegeven dat niet onsmet was, waardoor ik duidelijk ziek geworden ben. Ik ben met geen andere mensen of voorwerpen in aanraking geweest.
Absurd?
Ik vind het niet absurder dan een aardappelmesje...
Het is trouwens bewezen dat geld een bron van bacteriën en virussen is, dus ...

Moeten wij niet in eerste plaats leren om te leven in een samenleving? Met alle konsekwenties van dien. Daar horen gedragregels bij, daar hoort een code bij van wat kan en wat niet kan, maar daar hoort vooral bij dat we moeten leren eerbied hebben voor de anderen.

Indertijd is er heel wat beroering geweest over het feit dat iemand durfde te stellen dat niet de aarde het centrum van ons heelal was...Ik ga wellicht ook veroordelingen oplopen als ik durf te stellen dat "IK" niet het centrum is van de samenleving???

tot de volgende ?

Het geloof doet de boezem groeien !

Image by Ecluse via Flickr

Tja, ik haal maar aan hé, ik las het in de krant.
Er is ene David, een hypnotiseur van over het kanaal, die beweert dat hij de vrouwen een grotere boezem kan bezorgen via hypnose..."Want", zo stelt hij, "De groei van de borsten wordt gedirigeerd vanuit de hersenen, dus geloof is voldoende om ze te doen groeien"...
Daar onze splinternagelnieuwe Sint Damiaan nog geen patroon is van een of andere kwaal, kunnen we hem misschien patroon bombarderen van de dames met te kleine borstjes...
Ik vind dat het hem zou staan! Hij die zijn hele leven stukken lichaam zag afsterven en afvallen door die verschrikkelijke melaatsheid, zou nu eens in de andere richting kunnen werken, borsten doen vergroten.
Zou het ook helpen om borsten te doen verkleinen ?
Want ik ken mensen die echt niet zo happy zijn met hun joekels die steeds in de weg hangen. Het lijkt mij ook niet echt handig als die dingen echt te groot zijn.
Zouden we nu eerst bij de Britse David moeten informeren, of kunnen we meteen terecht bij Damiaan?

Sint Damiaan.

Nee, ik heb helemaal niets tegen dat Sint... Integendeel, als er het iemand verdient, is het wel een man die zichzelf opofferde voor mensen die ongeneeslijk ziek waren, uitgestoten waren uit de verschrikte maatschappij, er zich heel goed van bewust zijnde dat hij wellicht ook de ziekte zou krijgen... Dat is niet niks. Iedereen raadde het hem af, hij maakte er zelfs ruzie over met zijn oversten... Nee, het was een man die veel verder ging dan de normale naastenliefde.
Van mij mag hij Sint zijn.
Maar ik heb het gevoel dat ik heel veel sinten ken, die nog leven...
Mensen die hun taak doen, met inzet van al hun krachten, die alles doen om echt moeder of echt vader te zijn, die echt met hart en ziel hun taak als verpleegster of bejaardenhelpster vervullen, met dat dat beetje meer inzet dan het arbeidscontract kan verlangen...
Mensen die zonder dat iemand het weet een ander wat helpen, met helpende hand of met wat overschotjes, of gewoon eens financieel bijspringen, zonder meer, zonder ooit iets terug te verwachten.
Mensen die zo maar iemand helpen in zijn of haar oude dag, ook al is het geen familie, maar gewoon een buur...
Mensen die gewoon ook eens dingen doen waar ze geen profijt aan kunnen verwachten, zo maar...
Voor mij zijn dat allemaal Sinten.
Maar wellicht zal hun naam niet over het St Pietersplein schallen.

En weet je, ik vind veel meer in die sinten, dan in Damiaan. Want die sinten die ken ik, die zie ik. Damiaan is al stilletjes de legende aan het binnenwandelen.

Ik heb op zolder nog een hele verzameling Heiligenlevens liggen, een erfdeel van een godsvruchtige groottante. Ik heb er een paar van gelezen, nu ja, min of meer... Ik hoop dat ik nooit zulke heiligen ontmoet als er in die boeken staan! Stomvervelende mensen waren dat, die hele dagen hun dag doorbrachten in gebed...Volgens die boekjes waren ze ook volmaakt. Brrr... ik mag er niet aandenken. De meest voorspelbaren van alle wezens. Helemaal geen verrassingen, niets leuks, niets werelds om mee te lachen... Nooit binnenpretjes, niet lachen als er iemand valt, maar helemaal abnormaal reageren op zo'n stomme situatie... Nee, dan liever nog een Damiaan die in de clinch ging met zijn oversten en die deed wat hij vond dat er gedaan moest worden. Maar wat zouden ze na zijn heiligverklaring allemaal schrijven over hem ? Gaan ze er ook zo'n Djeezeke van maken? Nee toch ?

Laat ze er maar een koppige vent van maken, die deed wat hij deed, omdat hij vond dat het nodig was dat er eindelijk eens iemand was die zich van die sukkelaars aantrok.

Een man met een moederhart.
Bekommerd met die kinderen die door eenieder in steek waren gelaten.

Laat hem maar sint zijn van de gewone goede mensen, die ook eens dingen doen, zo maar, voor een ander.

Maar nee, om Sint te worden moeten er mirakels gebeuren. Dingen die niet anders verklaard kunnen worden.

Het spijt me, maar dat is net iets waar ik dan weer niet in geloof! Ik geloof wel in de kracht van het geloof, de kracht van de zekerheid. Maar kijk, in ieder geloof vind je mirakels. Als je daar op voortgaat, dan lijkt het wel of ieder geloof het juiste is. Het zaligmakende. Het reddende.

Ik denk dat dat ook zo is! Ik denk dat het het geloof is dat bergen verzet! In wat of wie dat geloof ook is gevestigd. Ik denk dat het eigenlijk gewoon de zekerheid is, de overtuiging van een bestaande kraccht, die maakt dat er "mirakels" gebeuren. In werkelijkheid denk ik dat het gewoon iets is dat ieder mens in werkelijkheid in zich heeft, maar het niet weet. Als hij of zij dan uit die onbekende kracht weet te putten, door een projectie op een geloof, op een of ander heilige, dan zet hij of zij in feite zijn eigen kracht aan het werk.

Als je ook maar een greintje geloof hebt, dan verzet je bergen, is niet zo maar een boutade. Het is een kracht van de menselijke geest die we niet meer kennen, die we niet gebruiken, waar we geen vertrouwen meer in hebben. Net zoals genezende handen van de moeder die haar kind troost die gevallen is...Die genezende handen zijn echt, maar met ons verstand kunnen we dat niet zo maar aannemen, we zien de kracht niet, dus is het er niet...

Daarom alleen al is het goed dat er geloof is. Opdat we zouden kunnen putten uit wat diep in ons verscholen zit, maar waarvan we geen benul (meer) hebben.

The Power of the Mind... de kracht van de geest is veel groter dan we gewoonlijk aannemen. En dat is het wat die kracht beperkt.

En toch...toch vind je nu en dan mensen die zichzelf overstijgen, die dingen doen die net wat verder liggen dan wat normaal is. Die zichzelf vergeten. Denk aan een moeder, en kijk hoe ze zichzelf te boven gaat voor haar kind. Natuurlijk ? 't Is maar wat je zien wilt hé.

tot de volgende ?

un, deux, trois, quatre,...

Image by Inferis via Flickr

Kimberly leert Frans... en gisterenavond ging de telefoon of ze eens mocht komen bij opa om haar les te leren...
onder meer de getallen tot twintig... Ik heb bewondering voor har! Daar ze in het BLO zat, kreeg ze niet eerder Frans, en nu ze in het beroeps zit, zit ze in een klas waar iedereen al minstens drie jaar Frans heeft gevolgd...en wie is er de beste van de klas ? Juist, Kimberly !
Het kind blokt dat de stukken er af vliegen!
Toen ze nogal wat moeite had met 11, 12, 13 en zo, leerde ik haar om een klein beetje te denken op 1, 2, 3, waarvan je telkens wel wat klanken terugvindt in de 11, 12 enzovoort.
En dan was ze er mee vertrokken. Fier als een gieter is ze weer naar huis getrokken.
Voor een kind dat het moeilijk heeft met leren, doet ze het verbluffend goed. Ik ben fier op haar!
Ook in de praktijk geeft ze de anderen het nakijken! En dan moet je weten dat ze het enige meisje is in de klas, en ze kan beter metselen, vijlen, zagen timmeren dan de mannekes... Ik heb binnenpretjes als ik dat hoor.
Haar zus blinkt ook uit in haar school, maar dan vooral voor de praktijk. Lessen leren interesseert haar maar mondjesmaat, en ze verzamelt vooral straffen als bonus...Laatst moest ze een opstelletje schrijven "Waarom de leraar stom is...". Ze kwam af: "Opa, wat moet ik schrijven?" Ik heb ze een beetje laten sudderen vooraleer ik haar op weg heb geholpen. Ze heeft een droom van een karakter, helpt altijd iedereen, maar kan geen ave maria zwijgen... djudedju.

En de andere kleinkinderen? Zaterdag was Lieselotte met mama gaan winkelen, ze moest nieuwe laarzen hebben. Toen ze thuis kwam hebben wij vol ontzag de maat van die dingen aanschouwt! Ik zei haar dat ze precies een wippedippe was, maar dan moest ik uitleggen wat dat voor een ding was. (Een soort drinkbekertje voor hele kleine peuters, met een gewichtin de voet, zodat de kop niet kan omvallen). Ewoud is ziek, hij lijdt aan macho-itis! En dat is erg.
Ze waren met de klas op reis geweest, en moesten met een vlot een stuk varen. Op het vlot van Ewoud zaten maar twee mannekes, en een hele kudde meisjes die wel gichelen maar niet roeien. De twee macho's van dienst zijn dan in het water gesprongen om het vlot vooruit te duwen al zwemmend. Nu zit hij met koorts, erge koorts, machokoorts...
Hij zit heel duidelijk, heel ostentatief en heel prominent in zijn publiciteitsjaren... Zijn stemgeluid is ook zo leuk, de baard zit er in.(Veel meer dan op zijn kin)
Kimberly begint ook al dergelijke symptomen te vertonen. Ze is nog zo plat als een plank, maar moest zo nodig een BH hebben...
Vraag niet waarvoor dat dient, anders is ze woest.
djudedju...
en opa zit wijs te grinniken.
Nu krijgen zijn kinderen ook eens wat ze hun vader indertijd hebben aangedaan.
grijns

Ons moeder zou zeggen: "'t Zijn allemaal geleende broodjes", waarmee ze duidelijk maakte dat alles terug kwam, l'histoire se répète...

Vanmorgen was het weer vroeg dag, Veerle is weer gaan werken. Nogal een geluk dat Anny dan altijd nogal vroeg is om de kinderen tijdig klaar te krijgen, want de wekker van Veerle was niet afgelopen.... Ze was gelukkig nog op tijd om te vertrekken naar het werk.

Dat wil zeggen dat opa van dienst was om de koffie te zetten. Zodat, als Anny terug komt, de koffie klaar staat.

en dus zit ik ook al vroeg te bloggen, op een uur waarop ik me anders sta te wassen. Gaap.

Morgen is het hobby... verderwerken aan de egels. Gisteren zag ik Monique in Huise in de home, ze was er ook op bezoek, terwijl wij bij tanteke zaten. Haar bezoek is moeilijker dan het onze, Arsène is terminaal en weet van de wereld niet meer. Dat zijn pas ambetante bezoeken. Wat moet je daar in hemelsnaam tegen vertellen ?

Ik ben al geen goede ziekenbezoeker, maar bij zo'n gevallen heb ik het dubbel moeilijk. Als ik in de home zit bij tanteke, heb ik bewondering voor veel van die mensen die daar komen, en die honderduit zitten te praten tegen hun "oudje", en die dat iedere keer weer kunnen. Ik kan dat niet. Bij tante ook, ik weet begot niet wat zeggen tegen een mensje dat twee minuten later niet meer weet waarover je bezig waart... Ik zit dan wat te babbelen tegen ander oudjes, die wel bij zijn, en die graag eens kunnen babbelen, en zelf geen bezoek krijgen. Sommigen nooit !

Ik denk dat dementie vooral voor de entourage erg is, want ik heb niet de indruk dat die mensen dat zelf beseffen. Wellicht wel in de eerste fase van die ziekte, maar nadien leven zij blijkbaar in hun eigen wereldje, de tijd van toen, toen alles beter was. Dus zijn ze daar wellicht goed. Alleen wij maken er een probleem van, zij niet echt. Maar er zijn er ook die dan stout worden, zoals Lodewijk... Lodewijk zit in een rolwagen en komt soms de cafétaria binnengesjeesd, met de enige bedoeling een slachtoffer te zoeken om tegen te roepen en te brullen. Zijn bedoeling is dat hij een gratis drankje krijgt, want dreigt hij, anders brul ik totdat je het geeft!... Maar iedereen kent hem ondertussen, en laat hem zitten, of haalt er de verpleegster bij, die dan Lodewijk met rolwagen en al de lift induwt, en hem aflevert op zijn kamer.
Toen wij gisteren langs zijn kamer passeerden, zat hij al zijn kleren uit te spelen. Om dwars te zijn. Of hij gelukkig is weet ik niet, maar hij is maar op een ding uit, mensen sarren. Is zijn dementie ook een terug naar de tijd van toen? Dan moet dat nogal een ambetante numero geweest zijn...
Bij mij komt hij niet meer, toen hij bij mij kwam roepen heb ik hem gezegd dat ik veel luider kon roepen dan hij, en dat binst ik hem met kar en al buiten zet... Hij zweeg in alle talen. Nu zit hij te grommelen van zodra hij mij ziet over "diene met zijne baard is daar weer..."
Sommige, velen van die bezoekers zijn ook al bejaarde mensen. En je ziet dat het hen soms zwaar valt om telkens weer geconfronteerd te worden met de aftakeling van de mens... Ze staan er naar hun gedacht wellicht veel te dicht bij om het nog afstandelijk te bekijken.

Oud worden lijkt me niet altijd een zegen...

tot de volgende ?

Leuke verrassing

Image via Wikipedia

Vanmorgen gingen we naar Michelbeke naar de rommelmarkt. Twee keer niks. Het is al een klein marktje, en nu waren er nog een pak afwezige standhouders... Nee, om de woorden van één van de standhouders aan te halen: "Dat is hier een langzaam uitstervend iets..." Zo lijkt het me ook.
Dat was dus alvast geen leuke verrassing...
Maar, we werden geconfronteerd met een omleiding, en 't was er duidelijk eentje van de toeristische dienst Vlaanderen ! Eén bordje omleiding en één bordje verboden doorgang... en weg waren we... door onze heerlijke Vlaamse Ardennen. Ik heb er op gelet, ik zat bijna heel de tijd op fietsroute nr 47! Voor alle fietsters die het leven moe zijn, gegarandeerd een hartaderbreuk te fietsen langs die weggetjes! Ik heb de versnellingen aan mijn autootje veelvuldig gebruikt! Dju jongens, wat is het hier mooi, en steil, en lange lange lange hellingen...
We zaten letterlijk in the middle of Nowhere....
We zijn weer op de vertrouwde en saaie weg geraakt bij het peper en zoutvat (twee torens met strooizout voor in de winter).
Maar echt, het was er mooi !
Maar ik zou er met geen vélo op geraken!, en bij af zou ik wellicht mijn remmen stukknijpen op sommige stukken!
Kijk, sommige mensen zouden zitten sakkeren, en zich opjagen, wij dus niet! Wij hebben met volle teugen genoten!
We hebben heel langzaam gereden om te kunnen genieten.
Tuurlijk, mocht ik op weg zijn met een dametje die hoogzwanger is en in weeën, dan zou ik wellicht ook die kluivers van dat éne bordje stijfvloeken, maar nu...nee, heerlijk was het...
Ik heb er nu nog deugd van.

Maar ik wil er toch één conclusie bij nemen: als je ook maar om één of andere reden gepresseerd bent, als je ergens op tijd moet zijn, neem dan je GPS mee, die helpt je uit de kleine (heerlijke) paadjes, op de kortste weg naar je bestemming... Maar ben je niet opgejaagd door de klok of een andere reden, geniet dan eens van de blijde verrassing.

Met files had ik die liefdesverhouding ook, zelfs toen ik nog werkte... Ik vertrok steeds intijds, ik was in normale omstandigheden bijna steeds de eerste op de plaats van afspraak, maar was er een file, dan is dat iets waar je niets aan kunt doen, en het helpt je niet, helemaal niet je op te jagen... dus genoot ik van de onverwachte rust. Voor mij was een file een cadeautje, een stukje rust op een onverwacht moment.

Het bood je de tijd de dingen nog eens te meer rustig te overdenken, of de tijd zomaar eens een tijdje te niksen... Heerlijk toch ?
Ik keek altijd een beetje ironisch naar de lui naast en voor en achter mij in de file, die duidelijk alle tekenen van ongeduld, zenuwachtigheid vertoonden... Eén keer zat ik met collega's in mijn wagen, en ééntje ervan zat zich schromelijk op te jagen... Toen wij reeds een kwartier aan het aanschuiven waren ter hoogte van de Basiliek van Koekelberg, zei ik: " Grote kerk hé, we rijden er nu al meer dan een kwartier langs, en we zijn nog maar halverwege..." Ik had dat niet mogen zeggen, niet bij een zenuwpiet... Ik heb nog jaren mogen horen dat ik geen interesse had in de vergadering, dat ik niet de minste blijk van interesse had in mijn werk...Allemaal dingen die verkeerd waren, maar ja, hij kon zich niet neerleggen bij het feit dat wij er geen seconde rapper zouden komen met ons op te jagen... De sukkelaar is al lang dood... Dat heeft hij wel tijdig gehaald. Was een beetje gepresseerd hé...

Ach, ik ben niet zonder zonden in deze... Alleen, niet bij files en dergelijke! Mijn zenuween vliegen tegen het plafond als iets mij niet lukt! Als ik aan iets zit te prutsen, en ik krijg het maar niet open (vaker: niet meer dicht) of ik krijg het niet in orde, of niet tot functionneren, dan, dan begint soms alles in mijn lijf te kriebelen, dan krijgt al wie iets durft zeggen een snok en een beet, dan is het allemaal hun schuld...
Anny weet dat al (al lang) en laat me dan veilig ongestoord...Maar zelfs dan durf ik haar wel eens de schuld geven, terwijl ze er niet eens bij of omtrent is, in een soort afreageren... Nadien heb ik daar dan spijt van, en gelukkig heb ik een vrouwtje die me kent, en weet dat ik er eigenlijk niets mee bedoel. Ik ben dan dus wel "zemelachtig"...

Dan ben ik net zo slecht als wijlen mijn collega... Wedden dat ik ook wel aan mijn dood geraak? Maar ja, als ik gelijk krijg, dan krijg jij je geld niet meer...

Ik ben gek, zou Toon Hermans zeggen... en ik voel met hem mee.

Maar een beetje gek zijn, dat is gezond! Het is niet goed voor de mens om steeds maar serieus te zijn. We moeten kunnen relativeren, we moeten de dingen wel eens eventjes van ons af kunnen zetten, anders raken we met onszelf en met heel de wereld in de knoei!

Laat mij dus maar eens zeveren, lach er mee! Want lachen, dat is pas Leven !!!!

tot de volgende

250.000 kunnen niet meer betalen...

Image by bw14 via Flickr

Zo'n kleine 250.000 mensen kunnen hun kredietleningen en/of hun hypotheeklening niet meer terugbetalen...
Dat bevestigd wat ik enkele dagen geleden schreef over de enorme "verdoken" werkloosheid, namelijk de mensen die zware gedeeltelijke werkloosheid kennen en daardoor merkelijk minder inkomen kennen. Ook het aantal volledig werklozen is niet gering!
De zweren van de crisis beginnen uit te breken.
En zoals ik al stelde, het is nog niet gedaan! Zelfs al zou de crisis vandaag gedaan zijn, dan zullen de naweeën van deze werkloosheid nog een hele tijd doorspelen, door verlies aan verlofgeld, door verlies van eindejaarspremies en andere voordelen die aan arbeid gebonden zijn. Deze zaken komen meestal slechts achteraf, zelfs het jaar nadien.
Deze vermindering van koopkracht resulteert in minder kopen, minder kopen betekent dat er minder moet gemaakt worden, minder maken betekent meer werkloosheid...en de cirkel lijkt een eindeloze spiraal te worden.

Mensen zullen zich gedwongen voelen om hun inkomen te vrijwaren op minder wettelijke manier, dit zal weer een heksenjacht uitlokken op de werklozen, en de algemene stemming van de mens zakt tot onder het nulpunt.

Er is niets nieuws onder de zon... zoveel crisissen zoveel moeilijkheden hebben wij al doorgemaakt, en de ene lijkt precies op de andere. Telkens en telkens weer probeert men met lapmiddelen de boel te beredderen, maar veelal zijn dit dan kostenverslindende zaken waardoor de stabiliteit in zijn geheel weer in het gedrang komt.

Nu zitten we nog met een bijkomend element: we zijn België niet meer, we zijn een stukje van dat Verenigde Europa... en de manoevreerruimte is er maar in zover de spelregels gevolgd worden van Big brother Europa... Kunst en vliegwerk worden misschien zo vermeden, maar we worden in feite ook een beetje in het gareel gedrukt van de economisch sterkeren, die niet willen dat de Europese standaard zakt.

En als je dan het gehalte van de politici bekijkt... en ik spreek nog niet eens van onze eigen sukkels, nee, ze hebben tegenwoordig grote voorbeelden in een Berlusconi en kleine napoleonnetjes.... (De echte Nappie was óók maar een halfgebakken Fransman hé...)

Bovendien staat ook Ameurika op de rem van zijn eigen protectionisme, en hebben wij de druk vanuit de nieuwe grote spelers India en vooral China...Ook Rusland lijkt weer een rol te gaan spelen in het debat.

We worden willens nillens betrokken in de Amerikaanse ruzie met de Olieproducerende landen in de Golf, en ook vandaar komt nieuwe druk en nieuwe spanning.

Het is goed dat wij Europa geworden zijn, omdat wij zo een bijna gelijke druk kunnen geven als de anderen, maar we hangen net nog niet genoeg aan elkaar om echt te kunnen drukken, de eigen belangetjes spelen nog veel te veel mee... en bovendien worden wij overspoeld met immigranten die weliswaar na een of meer generaties ook Europeaan worden, maar het wellicht, mocht het er eens echt op aan komen, niet echt zullen zijn... Kijk maar eens naar de volksfeesten in Belgische steden als Marokko kampioen speelt... Niet precies een Belgische reactie als je het mij vraagt...

Wij moeten of dringend werk maken van de echte integratie, of wij moeten de kraan dicht draaien. Persoonlijk opteer ik voor het eerste, maar ik weet dat er velen, heel velen zouden opteren voor de andere optie.

Als ik opteer voor het eerste, dan is dat omdat ik er mij pijnlijk van bewust ben dat wij, zonder die inbreng van dat nieuwe bloed in werkelijkheid een te laag geboortecijfer hebben om voort te kunnen bestaan. Wij zijn, zonder die inbreng, in werkelijkheid aan het uitsterven. Kijk maar eens naar de geboortecijfers! en deze statistieken nemen dan ALLE Belgen in rekening, ook de genaturaliseerde!

Wij kunnen maar best werk maken van de integratie, of wij zullen ons moeten integreren in hun gemeenschap!

(Khadafi zei het al: "Wij moeten Europa niet veroveren, wij bevolken het gewoon!")

Maar het lijkt wel of wij de werkelijkheid niet willen zien. Onze politiekers doen voort alsof heel het heelal om ons heen draait, en wij het centrum, het hoofd zijn... Niets is - helaas- minder waar...

Bijna al de aardappelen zijn uit voor mijn deur. tot een stuk in de nacht reden hier uren en uren aan een stuk twee mastodonten van aardappelrooimachines (wat een woord) rond. Voortdurend reden drie vrachtwagens aan en af om de aardappelen weg te voeren.

De aardappel... ooit de redding van het gemene volk... Bracht vele keren meer op dan graan, en verving het brood als voornaamste volksvoeding in de arme tijden van toen.

...en gek genoeg, het was de aardappel die veroorzaakte dat de kwaliteit van het brood sterk verbeterde. Er was meer goed graan beschikbaar, de prijs zakte daardoor, en er werd minder gefoefeld. Men deed bijvoorbeeld minder zemelen in het brood en gebruikte dus zuiverder meel. Gek genoeg is nu een soort omgekeerde beweging bezig! We eten nu in verhouding veel te veel vee te zuivere voeding, en krijgen veel te weinig vezels binnen... en dus voegt men weer wat zemelen toe aan "gezond" brood...
Het kan verkeren zei Bredero

tot de volgende ?
Oh ja, ik ben al 19 kilootjes kwijt...

Deugd gaat vóór eer !

Image by GALERIEopWEG via Flickr

Toen ik deze week dit (blijkbaar Westvlaamse ??) spreekwoord gebruikte in een gesprek, kreeg ik als reactie een vragend gezicht...
Ik weet niet eens meer waarover het juist ging, maar de reactie bleef me bij. Blijkbaar iemand die niet vertrouwd was met dit gezegde. Ik vind het ook niet terug in "Nederlandse spreekwoorden en zegswijzen"...Blijkbaar is het dus echt een plaatselijk iets, of -wie weet- zelfs iets dat alleen in onze familie in zwang is...
Het woord deugd heeft niets te maken met goede deugden, maar met genot, genoegen...
Ik weet dat ik het ook wel eens gebruikte tegen mensen die reageren op het gebruik van mijn wandelstok, waarbij ik duidelijk wilde stellen dat mijn eer niets is in vergelijking met het gemak die de wandelstok mij biedt.

Ik denk dat veel mensen deze spreuk beter in acht zouden moeten nemen. Hoeveel mensen zijn er immers niet de slaaf van "Wat gaan de mensen daarvan denken/zeggen?
Ik heb er lak aan wat de mensen van mij zeggen of denken, als ik niemand kwaad doe, en ik doe het omwille van het gemak dat dit of dat mij bezorgd, dan kan het mij geen moer schelen wat ze zeggen of denken.
Mensen zijn veel te veel het slachtoffer van het menselijke opzicht.
En het wordt erger.
Kijk maar eens in de scholen, hoe merkkledij en merkboekentassen plots "moeten"...want iedereen doet dat, iedereen heeft dat...
Je ziet de gekste en meest onmogelijke kledij, want het is mode, dus moet het, als je "mee" wilt zijn... Denk maar eens terug aan de schoenen met plateauzolen van enkele jaren terug...Hoeveel gebroken benen zijn er niet geweest omwille van de mode??? Te gek toch ?
Als ik schoenen ga kopen, dan zoek ik gemakkelijke schoenen, en hoe ze er uit zien speelt slechts mee nadat ze echt makkelijk zitten. Idem voor kledij. Wat kan het mij schelen dat het een jas is van het model van vijf jaar geleden, als het goed zit en me alle vrijheid geeft van bewegen? Ik weet het, mijn houding is slecht voor de commercie, maar je weet het: deugd gaat voor eer !

Als ik iemand zie in een speciaal pak, dan kijk ik in eerste instantie naar "hoe het zit", en pas dan naar hoe het er uit ziet, en wellicht noteer ik de kleur niet eens in mijn geheugen, tenzij het me heel erg heeft gestoord. Ik heb geen greintje aandacht voor die dingen. Eigenlijk een beetje gek, want ik hou van mooi, ik ben een liefhebber van kunst...maar kledij en materiaal vallen daar buiten, dat hoort bij het werkgerei, dat dient om iets te doen, niet om er naar te kijken.

Och, soms valt een stoel mij wel op als een heel mooi ding, maar toch ga ik het dan in eerste instantie gaan beoordelen op het zitgemak, en me niet laten verleiden door design. (Mijn zoon is wellicht niet akkoord met zijn vader...)

Mocht ik het kunnen vinden, dan zou ik wellicht weer opteren voor de Frankische broek, hemd en halfkorte (tot de knieën)tuniek, zoals men in de middeleeuwen droeg. Het was de kledij die er alleen was om te beschermen en om zo makkelijk mogelijk te bewegen. Iets wat me ook wel bevalt, zo op het zicht, is de poncho... lijkt me afdoende bescherming te bieden en laat je volkomen vrij in je bewegingen. Nee, aan mij is mode echt niet besteed.

Ik ga pas ook kijken naar die dingen, nadat ik ze gecontroleerd heb op deugdelijkheid en comfort. Als je ze dan in een leuk kleurtje kunt steken, dan mag dat, dan is dat mooi meegenomen. Maar niet eerder.

Dat doet mij denken aan die modeshows, die momenteel weer ons televisiescherm vervuilen... Heb je al eens echt gekeken naar die modellen?
Afschuwelijk !
Ze lopen daar met een gezicht alsof ze daar heel, heeel, heeeeeel erg tegen hun gedacht zijn, ze zijn gegrimeerd met grote zwarte schaduwen rond de ogen, diepe schaduwen op de wangen, zodat ze allemaal erg gaan lijken op terminale zieken (Wat nog beklemtoond wordt door hun abnormale magerheid)... Bovendien gaan ze zo ongemakkelijk dat er of iets aan hun benen mankeert, of die geshowde schoenen zijn echte marteltuigen.
Laat je kleuters nooit TV kijken als ze zoiets op het scherm geven, want die kleintjes hebben er gegarandeerd nachtmerries van (Ik ook).

Bovendien zijn de geshowde kleren alles behalve functioneel! Ik zag ooit winterkledij, met een dikke muts en sjaal in bont, een wijde mantel, waarvan de hoogste knoop zowat ter hoogte zat van hun schaamdeel, want anders kon je niet zien dat ze een doorkijkbloesje aanhadden waardoor je heel goed hun ribben en hun schamele borstjes kon zien... Heerlijk om dragen in de winter !

Mocht ik een wetenschapper zijn, dan zou ik onder meer eens het menselijke lichaam, met alle bewegingsmogelijkheden op mijne kompjoeter zetten, en dan zoeken hoe ik echt functionele kledij kan ontwerpen, die bij alle bewegingen perfect meegaat met je lijf.

Waar ik wel vol bewondering voor sta, is voor de nieuwe textielsoorten, zoals Goretex om er een oudje van te noemen, stoffen die werkelijk een functie hebben die voldoet aan de verlangens van je lijf. Dat is pas knap.

Gewoon, omdat het functioneel is.

Maar ook daar zijn er uitwassen...Men heeft nu al bijna perfect werkende stof gemaakt, die de mens onzichtbaar maakt. Niet zoals in de film, veeleer zoals de kameleon, de stof slorpt als het ware de omgevingskleuren op, waardoor je volledig opgaat in de achtergrond. De functie daarvan is militair, of wat dacht je ? Gemaakt om efficiënter te gaan doden. Bah!

Volgende week ga ik naar Zwijnaarde, naar een bijeenkomst over Linux, en meer speciaal over Ubuntu. Kijken of ik nog een en ander kan bijleren van die mannen. Je krijgt er ook nog een gratis cd bij met ubuntu op, en ik hoop heel stilletjes dat het dan al Karmic Koala zal zijn, een week voor de officiële verdeling... Maar vooral om bij te leren, want hoe meer ik werk met de peecee, hoe meer ik er mij van bewust ben dat ik er alleen maar mee kan werken... Het is net zoals met mijn auto... Ik heb een rijbewijs, ik kan rijden, ken de nodige dingen om te rijden, maar van de auto of de motor ken ik niets, noppes, niente, nada, rien nichts,nothing...

Ik ben niet van plan me daar echt diep in te gaan zitten nestelen, maar het zou toch handig zijn enkele van de meest eenvoudige dingen zelf te kunnen oplossen, als er zich eens een moeilijkheid voordoet...

Ik laat het je weten als ik iets heb bijgeleerd!

tot de volgende ?

Keuzes bij overvloed

Image by Kemal Y. via Flickr

Gisteren heb ik hier gepoogd een lans te breken voor Linux en meer speciaal voor Ubuntu en/of Mint. Maar er sinds kort een nieuw iets op de markt. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het niet heb uitgeprobeerd, en dat ik dus geen ervaring heb, maar het huis waaruit het afkomstig is, is groot...Heel groot...
Google heeft nu ook Google OS , een linux variant zoals de eerder genoemde Ubuntu en Mint (en heel veel andere, die echter gewoonlijk iets minder gebruiksvriendelijk zijn voor ex-windowsgebruikers)
Ik ga hier dus geen oordeel geven over deze nieuwe linux-variant, maar ik vermoed dat het een degelijk en degelijk ondersteund iets zal zijn, Google zal niet willen afgaan als een gieter...
Je moet echt eens gaan kijken naar Google OS (zoek het eens via ...Google???). Het ziet er in ieder geval goed uit en oogt fris.
't Is maar dat je het weet.

Het besluit is en blijft, je moet toch maar eens nadenken, of het in deze tijd van crisis wel opportuun is om grote sommen geld uit te geven aan dingen die je ook gratis kunt krijgen. Daar maak ik nog een tweede bedenking bij... In computerwinkels staan op de verste schabben in de winkel, veelal peecees die niet de hele modernste snufjes hebben, maar die toch heel heel valabel zijn. Die zijn stukken goedkoper, en je moet beseffen dat, als je een kwampjoeter koopt, die na enkele maanden toch ook al "verouderd" is... Waar je wel moet opletten is dat je voldoende ram aan boord hebt om de snelheid die het machine je biedt ook werkelijk te kunnen benutten. Maar als je verstandig koopt, hoeft een peecee echt niet meer zo duur te zijn!

Ik hoop dat veel ouders mijn blog van gisteren lezen, en eventjes in de ouderraad appeleren over de "aankoop" van software als er gratis goeie alternatieven bestaan. Trouwens, speciaal voor het onderwijs is er een speciale versie van Ubuntu: Edubuntu! Deze versie bevat een schat aan programma's die speciaal geschikt zijn voor het onderwijs.

Maar genoeg over die dingen.

Gisteren ben ik met een van mijn kleindochters gaan winkelen. Ze had nog enkele dingen nodig voor de school, en opa besloot eens met haar te gaan zien in de Action, een heel goedkope winkelketen. Het meeste hebben wij daar ook gevonden, aan heel goedkope prijs. Het vervelende is dat ik daarvoor naar Ronse moet... Ik volg die dingen niet meer van zo nabij op, maar blijkbaar is het nog steeds zo dat het beleid in Oudenaarde er alles op zet om de goedkope winkelketens te weren. De middenstand probeert wellicht zo de concurrentie buiten te houden? Maar of dat lukt is nog maar zeer de vraag!

Als ik de mensen observeer, dan zie ik steeds meer dat men de wagen neemt en naar een "winkelstad" gaat om inkopen te doen. En dan gaat het hem heus niet alleen over kleren en dergelijke, want als ze daar zijn, dan doen ze daar uiteraard ook de andere inkopen... Het gewin voor de kleine middenstander is met zijn behoudspolitiek dus nog maar zeer de vraag! Ik denk dat het veel interessanter zou zijn voor hen, om zich te richten op specialiteiten, op exclusieve dingen en dies meer. Zij hoeven zich uiteraard niet volledig daarop te richten, maar die dingen moeten de trekpleister vormen. Neem nu dat ik hier op zoek ben naar "Ecumes de Wismereux", een formidabel lekkere kaassoort, dan ga ik, eens in die winkel niet nog eens gaan verkassen voor de andere zuivelproducten, nee, ik koop daar dan alle zuivel meteen mee.

Zij moeten dus net dat tikkeltje meer gaan bieden...en ook de rest. Kijk maar eens naar de beenhouwerijen, het opkomen van die goedkope netten van Renmans, Vleesmeesters en dergelijke heeft hen heus niet arm gemaakt! Maar zij moeten dan wel met enkele specialiteiten in de belangstelling blijven. Hier in de (ruime) buurt is een klein oud beenhouwerijtje, waar je echt niet moet zijn voor speciale bereidingen en zo, maar hij is de man die uren in het ronde gekend is voor zijn...droge worsten.

't Klinkt gek, maar die man verkoopt op gratie van die simpele droge worsten. Ik zag er ooit iemand (wellicht van een café of zoiets) om honderd droge worsten in een keer komen ! En als je daar bent, dan koop je er meteen ook wel altijd een en ander bij, je gaat niet meer speciaal omrijden om nog iets daarbij...

Eigenlijk is wat ik hier nu schrijf, een beetje schandalig hé ? Hebben wij niet veel te veel keus ? Allee, neem dat dat kleine lekkere Franse kaasje, dat is toch pure luxe ? Ik ga heus niet dood zonder dat kaasje. Ik heb het niet eens echt nodig, het is gewoon een goestingetje. Omdat het lekker is (vind ik, Anny zegt dat het stinkt...)

Ik heb hier al heelder bladzijden volgeklad met artikels over couscous, kaassoorten en andere lekkere dingen... We leven breed in onze contreien. Op dat stuk is het nog steeds geen crisis. En je moet eens kijken naar de restaurants, hoeveel mensen daar gaan eten. Meestal is ook dat een pure luxe-refleks.

Wat hebben we het toch nog altijd goed! En dan hoor je nog steeds klagen. Nu ja, om eerlijk te zijn, ik ben als kind opgevoed in een gezin waar voldoende en goede voeding voor alle luxe uit ging. Tweede was opvoeding zowel thuis als schools, en dan pas kwam kledij en dergelijke. Niet dat we slecht of armmoedig gekleed gingen, integendeel, ons moeder bespaarde door te staan op degelijkheid en kwaliteit. Mode was niet aan ons besteed. En dat zit er bij mij nog steeds in. Wij hebben geen tien paar schoenen staan, of massa's kleren die je nooit aandoet... Dat is aan ons niet besteed. Ook dragen wij geen dure juwelen. Het is zelfs zo, als het een duur ding zou zijn, zouden we het wellicht niet aandoen, er zou eens iets moeten mee gebeuren... Nee, het uiterlijk is niet zo erg aan ons besteed.

Ik zie bij mijn kinderen dat dit zachtjes aan het veranderen is... Zij zijn kinderen van een welvaartsmaatschappij, waar mijn generatie nog heeft moeten bouwen aan die maatschappij. Ik ga hun hier over geen verwijten maken, ik heb het soms moeilijk om hun manier van leven te appreciëren, maar dan zwijg ik liever dan er over door te drammen. Zij zijn kindern van deze tijd, en mijn manier van leven is duidelijk gedateerd.

Wellicht staan zij soms even onbegrijpend naar ons te staren als wij naar hen...

tot de volgende ?
ps: Op de foto Google OS, met de vraag: Goobuntu ? Want het lijkt wel op elkaar !

Software

Image by h_dwight_beers via Flickr

Om eerlijk te zijn? Heel veel software is hard, bikkelhard!
Zo kregen Ewoud en zijn medestudenten de "kans" om vanuit de school "beterkoop" het Office pakket van Microsoft aan te kopen.
Vermits de lessen er mede op gebaseerd zijn, is dit geen echte vrije keus, maar een opgelegde aankoop van een merkproduct.
Een soort koppelverkoop als je het mij vraagt, je gaat naar school x dus werk je met software y. Ga je naar een andere school, dan zit de kans er in dat die werken met software z, en zit je weer met een andere aankoop bij een overstapje van school naar school...
En toch is er voldoende en evenwaardige gratis software voorhanden.
Wat bij mij een belletje doet rinkelen... Krijgen de doorverkopers (directie? leraars?) een percentje op de verkoop ?
Opvoeden is plots een lucratief ding.

In Nederland is er een regeringsbesluit dat ergens tegen 2012, alle openbare diensten moeten overgeschakeld zijn op gratis alternatieven om hun werk te doen op computer. Dat kan immers perfect, en waarom zou je geld spenderen als je het gratis kunt krijgen?

Maar eigenlijk is heel het systeem wat verrot! Probeer maar eens een peecee te kopen waar geen Windows op zit! Je zult heel lang moeten zoeken, en in sommige zaken zullen ze zelfs meer rekenen voor het gratis product. Wellicht omdat ze heel goed beseffen dat je dan ook geen cliënt zult worden voor de vele soorten aan Microsoft gebonden soorten software???

Er is nog een tweede, men heeft een soort mythe gemaakt dat linux veel moeilijker is om mee te werken, dat het alleen geschikt is voor echte doorwinterde kwampjoeterfanaten, dat je er als gewone man niet mee zult kunnen omgaan... Helemaal niet waar ! Als je geen computergenie bent, dan kun je met Ubuntu of met Mint, direct aan de slag, gewoon bijna zonder één overschakelingsmoeilijkheid. De overschakeling is echt niet moeilijker dan overschakelen van XP naar Vista of naar Windows7...

Maar door al die fabeltjes had ook ik er oorspronkelijk schrik van. Nu is het omgekeerd. Ik heb op mijn peecee nog ergens windows xp staan, maar kan echt de tijd niet meer zeggen dat ik dat heb geopend.

Toch is er één ding waar je moet acht op slaan! Sommige hardware heeft geen drivers gemaakt voor linux. Zo kan ik mijn scan van HP niet gebruiken op ubuntu, en hou ik daarvoor ergens op de achtergrond een windows in reserve. Als je dus wilt overschakelen, of je koopt net een nieuwe peecee en toebehoren, kijk dan eerst eens na of er wel drivers bestaan voor de hardware die je van plan bent te kopen... Meestal is er geen probleem, maar je moet echt specifiek, type per type nakijken, want mijn printer van HP doet het wel, mijn scanner dus niet... Er zouden scanners van HP zijn die wel werken met linux.

Waarom ik nu weer eens over Ubuntu ga prediken? Wel, eind deze maand komt er weer een nagelnieuwe versie uit, de 9.10 Karmic Koala genoemd. Ook dat is helemaal anders dan bij Windows, daar moet je soms jaaaaaren wachten op een miskleun als Vista, bij Ubuntu is er steevast om de zes maand een nieuwe versie. En telkens met echte nieuwigheden.

Als je wilt overschakelen, zou ik zeggen wacht nog eventjes, en doe het volgende maand, dan zit je meteen met de nieuwste versie. Wil je gewoon eens proberen, maar nog niet echt overschakelen? Dat kan ook perfect, je kunt een gratis CD aanvragen bij Ubuntu, en dan kun je vanop de cd even werken met het voor u nieuwe systeem...Maar dat is via cd, dus langzamer dan het van op de harde schijf gaat. Veel handiger is het meteen Ubuntu op je harde schijf te zetten, naast je Windows. Daarvoor ga je naar Wubi.org en daar moet je gewoon stap voor stap de installatie doen... Werkt perfect, en voortaan ga bij het opstarten kunnen kiezen of je werkt met Ubuntu of met Windows. (Heb je meteen ook een brug naar eventuele software zoals mijn scanner)

Eindelijk zul je dan werken op een echt vrije basis, zonder gebonden te zijn aan een bepaald duur merk. En je zult zien dat al die gratis dingen werkelijk evenwaardig zijn!

Doorbreek het quasi monopolie!

Het lijkt wel of de herfst eindelijk echt begonnen is. Al enkele dagen klaart de hemel niet meer op, en regent het bij vlagen en bij soms striemende wind. Alleen de temperatuur is nog niet herfstachtig, maar volgend de weerman is ook dat op komst. Wist je dat de vorige droge zomer (1976) aan de natuur zowat drie jaar heeft gekost om weer te herstellen? Wellicht zal het nu ook weer zo zijn, en zal het ook weer enkele jaren duren voor de gevolgen (onder meer grondwaterspiegel) weer volledig hersteld zijn. Dus zou ik best mijn wensdromen op jaarlijks zo'n zomer opbergen, willen wij hier niet terechtkomen in een halfwoestijn.
Als het echter nu weer zo'n dertig jaar moet duren vooraleer we nog eens onbegrensd kunnen genieten van een "eeuwige" zomer, dan is de kans klein dat ik hem nog eens meemaak... Het zou nog kunnen, maar hopelijk besef ik het dan ook nog, want dan zit ik al een stuk in de negentig...dan ben ik pas helemaal bij de oude mensen...

Maar zoals het dit jaar was, zo moet het uiteraard niet elke zomer zijn, maar ik zou toch graag zien dat we regelmatig echt mooie dagen hebben... Dat is voor iedereen goed, en het zonlicht is een echte kuur tegen depressies, dus mooie dagen schelen ook al op de medische kostenfactuur!

Maar we hebben het te pakken zoals het komt, en er het beste uit puren... en genieten van alle mooie uurtjes, voor onze gezondheid, en gewoon omdat het leuk is.
En weet je, zo'n zonnig weer, en dan aan de oever van het water zitten, turen naar het dansende dobbertje... daar kan niets boven !

tot de volgende ?

Geloof, geen opium voor het volk ?

Image via Wikipedia

Ik las toevallig in een wachtzaal een artikel, een wetenschappelijk artikel over Geloof...
Men vermoed dat geloof pas sterk is ontwikkeld op het ogenblik dat de mensen in grotere verbanden bijeen zijn gaan leven, in steden of in stamverband.
De reden is dat men op dat moment niet meer alleen te maken heeft met het verdedigen van het individu, maar ook met de gemeenschap en van het individu als lid van die gemeenschap. Men heeft hele onderzoeken gedaan naar maatschappijregels, en het is gebleken dat godsdiensten een veel langer leven zijn beschoren, dan andere maatschappijvormen. Dat komt vooral door de bijkomende regels, want in beide zijn de basisregels veelal gelijklopend, maar bij godsdiensten komt daar nog een element van buitenaf bij. Een soort supervisor die boven alle partijen staat.
In de oer-godsdiensten ging het veelal over offeren aan een God om gunsten te verkrijgen, maar in de "nieuwere" godsdiensten is daar een element bij gekomen, de belofte op een eeuwig leven na dit leven.
Deze motivatie is blijkbaar veel sterker dan het halen van een onmiddellijk voordeel door het brengen van offers aan een Godheid (immers, krijgt men het niet kan men bij een andere God gaan offeren, en kiest men derhalve voor een andere groep, een andere stad, een andere gemeenschap).
Het lijkt ook duidelijk dat het hebben van veel rituelen en veel voorschriften en leefregels de godsdienst sterker maken.
Dat komt omdat je bij het volgen van die rituelen en het houden van de voorschriften, je zelf toont als medelid van dezelfde groep, dezelfde gemeenschap. Bovendien heeft dit als gevolg dat je niet alleen herkent wordt, maar dat je ook als betrouwbaar, ven het zelfde gedacht ervaren wordt.

Ik maak hierbij de bedenking dat het milderen van allerlei voorschriften en rituele gebruiken bij de kristelijke kerken in plaats van een revival een verdere aftakeling heeft ingeluid. En zou het sukses van de Islam niets te maken hebben met de vele zeer uiterlijke en zichtbare rituelen? Ik denk dat er iets in zit: ik herinner me dat bij kloosterorden, de strengste orden met de meeste en de meest strikte voorschriften er beter voorstaan in deze crisis van het kristelijke geloof, dan de andere kloosterordes. Dat kan geen toeval zijn.

Maar uit die studie blijkt dus wel degelijk dat godsdienst een goed ding is, goed voor de gemeenschapszin, goed voor het voortbestaan als groep.

Godsdienst is dus een stukje van the survival of the fittest... een vorm van behoud van de soort.

... en net zoals ik zelf hier enige blogs geleden poneerde, plaatsen zij godsdienst in het vakje van de onkunde, het gebrek aan kennis, de onmacht van het individu. Alles wat wij niet rationeel kunnen verklaren, kan verklaard worden door een God.

Heel de uitleg lijkt mij plausibel. Ik kan er mij volkomen in terug vinden, en het neemt niets af van mijn erkenning van een God. Het bevestigt ook mijn opmerkingen van "vroeger, was het beter, toen we nog in het gareel van de parochiegemeenschap werden getoomd".

Ik zou zelfs verder willen gaan! Als wij de afbrokkelende gemeenschapgeest weer willen opkalfateren, dan moeten wij weer opteren voor een sterkere uitbouw van de rituelen, voor een sterkere veruiterlijking van het cement van de godsdienst.

Als we de zaak zo bekijken, dan komt de kwestie van de hoofddoeken in een heel ander daglicht te staan!

Mijn uitstappen in de wereld beperken zich grotendeels tot wekelijkse bezoekjes aan de rommelmarkten. Dat is een plaats waar je heel veel van die moslims ziet lopen (Wellicht omwille van hun financiële status?). Maar als je eventjes nadenkt, dan is het voor hen heel eenvoudig om hun geloofsgenoten te herkennen en er aansluiting bij te zoeken. De groepsvorming die wij zo sterk afkeuren bij hen, is voor een groot deel te danken aan de uiterlijke rituelen, en is voor hen meteen ook een duidelijk teken van "die zijn betrouwbaar, die horen bij ons"...

Vroeger had je dat effect ook bij het verlaten van de parochiekerk, na de zondagsmis. Een gevoel van verbondenheid, van horen bij.

Dat gevoel vind je nu nog terug bij kleinere geloofsgemeenschappen, die zich moeten weren binnen een veel grotere groep anderen. Daar vind je ook een veel sterker geloof, dat ons soms de indruk geeft van minder sociaal zijn. Eigenlijk is het dus veeleer omgekeerd, ze zijn veel sterker sociaal gebonden, maar dan in hun groep, in hun geloof.

Maar het besluit moge duidelijk zijn, godsdienst is dus een goed ding voor de mensheid, en helemaal geen opium voor het volk. Het is in tegendeel een zeer natuurlijke vorm van leven binnen grotere groepen.

In het artikel vermijd men daar conclusies aan te verbinden in de zin van "Bestaat God of bestaat hij niet?", omdat het voor het artikel, voor het onderzoek ook niets toe doet. Wel heeft men gedegen onderzoek gedaan naar de menselijke reacties tegenover een "hogere macht". In een geval heeft men een groep (ongemerkt) in tweeën gedeeld, bij de ene groep vertelde men dat in een bepaald lokaal al diverse malen een geest was opgemerkt. Aan de andere groep vertelde men niets. Dan liet men die mensen individueel het lokaal betreden. In het lokaal lag in een hoek geld. Men stelde vast dat in de groep die geloofde of dacht dat het wel zou kunnen zijn dat er een geest in het lokaal zat, het aantal mensen die het geld meenam vele malen kleiner was, dan in de groep die niet van de geest afwist. Dat is maar een voorbeeld van testen die men nam.

Wetenschappelijk moesten zij in dat onderzoek dan ook geen antwoord geven op het al dan niet bestaan van een God. Het is genoeg dat het godsbesef blijkbaar een gunstige invloed heeft op de mens als dusdanig.

Voor mij heeft dit artikel misschien iets meer bodem, dan voor nietgelovigen. Maar het moge duidelijk zijn dat geloof dus een positief iets is voor de gemeenschap. Waarvan akte.

Héhé, ik ben dus goed bezig met mijn verwondering. Met de erkenning van mijn onmacht en onkunde, het maakt mij op zijn minst een betere burger, of het verhoogt althans de kans daarop. Het zou nog veel beter zijn mocht ik ook tot een groep van gelovigen behoren...maar net dat ben ik door het leven kwijt gespeeld. Ik, voor mij, is God veel te groot om zich individueel met ons nietige mensjes kleine stofjes in een enorm heelal bezig te houden... Mocht het andersom zijn, dan zou ik het verlies van mijn zoon, het hebben van chronische pijn nooit meer kunnen aanvaarden. Ik kon dat alleen door God, mijn God op een veel hoger échelon te plaatsen dan de kerken doen.

Kijk, het is aan het regenen. De natuur slurpt met grote teugen het zo noodzakelijke vocht op. Misschien wordt nu het gras weer groen, ook al is het al laat in het seizoen. Krijgen we weer iets geks, bladeren die vallen op een herkiemende ondergrond.

Zou dat niet weer wonder zijn?

tot de volgende ?

His Masters Voice...

Image via Wikipedia

Wellicht zijn er al generaties die niet meer weten dat dit een merknaam was, voor Phonografen en voor langspeelplaten... Er stond een hondje op, die aandachtig zat te luisteren aan de hoorn van een fonograaf...

Hoe ik daar nu bij kom ? Omdat ik toevallig in aanraking kwam met oude publiciteitsborden... en die zat er ook tussen. Sommige van die borden waren mij heel vertrouwd, en ik moet zeggen soms zo vertrouwd, dat ik wat verwonderd moest vaststellen dat het product niet meer bestond. Ook een pak nostalgie, zoals reclame voor een draagbare radio...Nu zo gewoon, maar ik heb dat weten komen, en ik heb meegemaakt dat er heel wat protest was tegen al die bakjes die allemaal om te hardst stonden te spelen op het strand, en allemaal op een ander post. Je moest die bakjes goed zetten! Het waren helemaal geen dingen om mee rond te wandelen, ook al beweerden de reclames van wel, want je moest de radio precies in de juiste houding gaan zetten ten opzichte van de zender, anders had je geen of een veel mindere ontvangst. Nadien kwam de FM, en dan ook meteen met een soort ingebouwde antenne, en dan pas speelde de positie van het bakje geen of nog amper een rol...

Ik weet niet of het nu nog op de zolder staat, maar Anny had er eentje met een heel goede klank, de kast was in ....hout, met een kleurig velletje plastic op om het modern te doen ogen.

Publiciteit voor sigaretten, de sigaret van de sportman... djudedju.

Heel mooi zijn de reclamepanelen voor waspoeder, en de evolutie van de vrouw in die reclames. Ik heb genoten. En toen dacht ik aan oma, mijn moeder... Ooit gingen we eens met oma en de kinderen in Gent naar het museum voor Volkskunde aan de Kraanlei... Ons moeder vertelde honderduit aan haar kleinkinderen, die vol verbazing stonden te luisteren naar "hoe het vroeger allemaal wel ging"...en ik maakte me de bedenking dat ik nu ook in dat stadium zit... Ik zou nu ook al honderduit kunnen vertellen over al die dingen van toen... Vreemde dingen waar mijn kleinkinderen nu vol verbazing naar kijken...

Wellicht is de evolutie nog nooit zo snel gegaan als nu, nog nooit zijn zoveel nieuwe dingen verschenen en weer verdwenen als tijdens het leven dat ik mocht leven... Ik ben de naam van de uitvinder vergeten, maar ooit zei één van die vernuftelingen: " Ik kijk zo ver vooruit, omdat ik op de schouders van reuzen sta!", waarmee hij wou zeggen dat uitvinden gemakkelijk was, dank zij het werk van zijn voorgangers in de wetenschap. Dat houdt ook in dat uitvindingen steeds makkelijker en makkelijker komen, dat voortuitgang iets heeft van een sneeuwbal: laat een kleine bal een besneeuwde helling afrollen, dan wordt hij niet alleen steeds groter en groter, hij gaat ook steeds sneller en sneller...En dan vraag ik mij af, zou de sneeuwbal van het menselijke vernuft ook ooit in het dal terechtkomen en stilvallen?

Maar een sneeuwbal groeit niet alleen, hij duwt ook de dingen plat en vernielt op zijn tocht, hoe zwaarder en groter hij wordt, hoe meer hij stuk maakt... Ik vrees dat dit met wetenschap ook zo is...Ik moet maar om me heen kijken om te zien hoe de wereld te lijden heeft onder druk van de moderne mens.

Vandaag staat een artikeltje in de krant dat 70 % van de kinderen die nu geboren worden, makkelijk honderd zullen worden en dat in goede gezondheid... Klinkt mooi, maar de druk daarvan op het bestaan? Of ze zullen verdrongen worden door een steeds groeiend aantal mensen -jonge mensen- op deze aarde, of we krijgen te maken met een heel sterke veroudering, een te laag geboorteaantal en een ineenstorten van het mensdom... (Met een geboortecijfer van 1.33 gaat een beschaving stuk in 30 jaar !)

De keuze is zoiets als kiezen tussen de pest en de cholera. Ik zie die veroudering helemaal niet zo gunstig in. Van mij mogen ze allemaal een heerlijke en lange oude dag hebben, maar de vraag is of dat eigenlijk wel kan?

Ben je wel ooit eens op bezoek geweest in een home voor bejaarden? Och, die mensen zijn daar goed, mij hoor je niet klagen daarover, maar heb je ook al eens de factuur van die mensen gezien? Of dacht je dat dit zou veranderen? Heb je al eens gezien wat een werk er aan die oudjes is? Als de geboortecijfers niet verbeteren, dan zullen we met heel andere problemen zitten dan die oudjes !

Och, misschien ben ik wel pessimist...Misschien zijn er tegen dan al heel andere oplossingen, zit er bij ieder oudje een robotverpleegster... En ben je opoe moe, dan trek je de stekker uit van het robotje. Want wat houdt het begrip euthanasie tegen dan allemaal in ? Een soort Endlösung ?
En wie weet is op dat moment de sneeuwbal van de wetenschap al lang de mensheid voorbijgestoken, en komen nieuwigheden uit de opvolgers van onze peeceetjes? We zijn er met de nanotechnologie niet zo heel ver meer af weet je...

Of komt er toch weer een ramp, een wereldoorlogje, of door het afsmelten en losscheuren en driften van het Roswellplateau aan de zuidpool komt dan toch de plotse ommekeer van de wereld er ? Waarbij letterlijk de wereld een zwenkbeweging maakt, en de continenten raken letterlijk op drift, aarbevingen en vulkanen verwoesten het grootste deel van de nu bewoonde wereld ?

Of is dat een voorbeeld van science fiction ? Of is het toch een echte dreiging van een niet te vermijden wereldramp ?

Ach, we zien wel...of liever de jongeren onder u misschien.
Wij, wij genieten ondertussen van die oude dag, nu nog thuis, misschien ooit ook in zo'n home...wie weet?

Ondertussen genieten we, van het leven, van de wereld, van het wonder van het bestaan

tot de volgende ?

I'm singing in the rain...

Image by Fabio Bruna via Flickr

't heeft vannacht wat geregend, en voor morgen lijkt het of ze hierboven eindelijk eens de kraan gaan opendraaien...Hopelijk krijgen ze hem na voldoende nat voor de velden, weer dicht. Want in ons regenlandje is dat een veel voorkomend mankement aan de regenkranen.

Maar of je nu, vandaag moet gaan zingen? We worden overstelpt met berichten over afdankingen, werkloosheid... dat moet in veel gezinnen rampzalig zijn! Heel wat van die mensen zitten nog met afbetalingen voor hun woning, zitten met studenten thuis...en "wie zal dat betalen" zou wellicht een betere song zijn voor vandaag de dag.

En eigenlijk zijn die afdankingen maar het topje van de ijsberg. Met steun van het beleid, wordt er een politiek gevoerd van zo lang en zoveel mogelijk de mensen in dienst te houden, en hen gedeeltelijk werkloos te laten zijn, wegens "economische redenen"...Het aantal mensen die daar in werkelijkheid virtueel volledig werkloos is, is enorm. Ze hebben nog een baas, maar ze werken er nog amper voor... er zijn er die dit jaar amper 1 à 2 weken gewerkt hebben. Al de rest? Werkloosheid, gedeeltelijke werkloosheid wegens economische redenen...Gedeeltelijk ??? What's in a Name ?

Financieel is het minder erg dan werkelijke volledige werkloosheid, maar voor velen zal de kater pas binnen afzienbare tijd komen! In de praktijk wordt er immers veelal veel te weinig belastingen afgehouden om correct te zijn, waardoor er plots velen gaan geconfronteerd worden met pakken achterstallige belastingen die moeten betaald worden. Bovendien resulteert niet werken ook in geen (dubbel) vakantiegeld, en een nieuwe periode van gedeeltelijke werkloosheid, en nog eens bovendien, velen zullen geen of bitter weinig eindejaarspremie hebben, omdat ze zo weinig of zelfs te weinig prestaties hebben...

De financiële lijdensweg is dus, zelfs al zou vandaag de herneming van het werk er komen, nog lang niet voorbij !

Maar het huis moet verder afbetaald worden, de kinderen moeten de schoolboeken betalen, en ga zo maar door.

en ik heb bovendien de indruk dat velen niet beseffen wat er komende is... ze innen de werkloosheidsvergoeding, zonder rekening te houden met al de andere dingen die momenteel aan het verdwijnen zijn uit hun nabije toekomst.

Ik vrees dan ook dat het echte crisisbesef nog moet komen! En dat zal op zich weer een rem zijn op de herneming, want als de mensen minder inkomen hebben, dan kunnen ze ook minder uitgeven, en dus moet er minder worden gemaakt...

Soms zou ik willen roepen: "Wordt Wakker !!!"
Maar ik heb het gevoel dat ik een roepende in de woestijn ben. Misschien is dat niet echt zo slecht, want men zal al zorgen genoeg hebben als het zo ver komt, aan de andere kant zou men nu moeten sparen wat men sparen kan, om de komende schok op te vangen.

Ik hoop dat de meeste mensen hun lening voor een woning hebben genomen, rekening gehouden met de kans op tegenslagen...

Maar ik wil niet de onheilsprofeet zijn, ik wil de mensen geen schrik aanjagen...Want je oren laten hangen is zeker geen oplossing. Het mag een schrale troost zijn, maar niemand voor jou heeft het ooit zo goed gehad tijdens een crisis! En wie weet, misschien loopt het allamaal wel minder erg af dan het er nu naar uitziet.

Ik kijk naar buiten, en zie, tussen al dat grijs en grauw, zie ik ik het helderste blauw!

tot de volgende ?

Herfst ssstt...

Image by verbeeldingskr8 via Flickr

Ik weet niet hoe het er bij u uitziet, maar hier is het de eerste echte herfstdag, grijs, somber, donker winderig... Alleen...je ziet wel al eens wat bladeren passeren, maar het merendeel hangt nog groen aan de bomen. Niks geen herfstkleuren, niks geen pracht van vergane glorie. Daar moeten we nog wat opwachten. En bovendien is het hier nog steeds droog. Toen we naar Auchan reden eergisteren, reden wij op een bepaald ogenblik op kletsnatte banen met plassen, maar hier ? ho maar ! droog bij droog.

Voor morgen geven ze een beetje regen, bij buien... Het klinkt gek uit mijn mond, maar ik zit er op te wachten. kunnen ze eindelijk die petoaers uitrijden voor mijn deur. Nu kijk ik precies op een slagveld van dode planten. Het enige nette er aan is dat het veld nog steeds netjes in rijen staat, je kent dat wel alsof iemand er met een reuzegrote kam lijntjes heeft ingetrokken. Voor de rest verdroogde stengels van patattenplanten. Lelijk. en dat duurt nu al weeeeken ...

Natuurlijk zit de kans er dan dik in, dat de aardappeloogst weer een slapeloze nacht wordt, want de laatste tijd werken de boeren bij voorkeur dievelings, bij nachte. Vroeger lagen hun voorvaderen als herders bij nachte, nu snorren ze met brommende en gierende machines over het veld bij nachte. Mocht Kerstnacht nu gebeuren, dan zouden de herders niet meer gewekt worden door het gekweel van de engeltjes in de aardse sferen, ze zouden ze niet eens horen boven het gedreun van hun machines. Ze zouden ook de ster niet opmerken, die zou in het niet verdwijnen tegenover de felle verstralers die ze op die machines hebben om hun velden te zien als ware het dag... Nee, we zouden heel andere liedjes zingen! Zo in de trant van de boeren die werkten bij nachte en hielden er een hels kabaal, het kind kon niet eens in stro gelegd worden, want met de moderne teeltwijzen is dat een heel schaars product. Ossen zijn er niet meer, en ezels zijn alleen nog bestemd als ornament in de grote velden rond de villa's. Zelfs het stalletje is er niet meer, of toch heel zeldzaam, nu zijn dat van die reuzegrote loodsen in beton "Nog een verwezenlijking van Willy Naessens" op een bordje op de gevel...
Nee, kerstmis zou nu een heel ander gebeuren zijn. Zelfs als er een reuzegrote ster zou schijnen met een felle straal op een nederig oud vervallen huisje, zouden de passanten denken aan een lasershow en zeker niet op een mirakel.
Ook die onbevlekte ontvangenis zou geen betekenis meer hebben, met al die invitrofertilisaties zou dat er maar eentje bij zijn...
Geen mens die er nog zou van opkijken.
En Engelen die wieken door 't aardse dal? Hebben we allemaal al gezien bij C.C.DeMille in zijn films op grote schermen...

Nee, voor de huidige herders en de burgers van deze moderne wereld moet er meer gebeuren om nog op te kijken... Ze verschieten van niks meer, hebben alles al minstens drie keer gezien op de tv (en dan hebben ze nog geluk, want de meeste dingen worden meer dan drie keer herhaald op tv...)

Misschien hier en daar, nog een oude, die met glinsteroogjes naar de wereld kijkt, en alles als een wonder ziet... Misschien zou die vol verbazing kijken naar dat kleine pinkelende sterretje op die ongewone plaats in het firmament, en voorzichtig voetje voor voetje en leunend op zijn stok eens gaan zien wat dat wel mag zijn...Zoals hij ooit stopte met zijn auto om uit te stappen en vol bewondering de graskant in te stappen om te kijken naar die kleine glimwormen...

misschien

heel misschien

en toch, toch blijf ik dagdagelijks de wonderen om me heen zien. Ik ben gek, zou Toon Hermans zeggen, want hij was er ook zo een, die de wereld anders zag dan de meeste mensen. Ik zou alleen willen dat alle mensen weer de verwondering van het kind in zichzelf terugvonden... dat ze telkens weer het genoegen proefden om verstomd te kijken op dat wondere dat het leven is, dat de wereld is...

Dat ze niet meer als eerste probeerden alles uit te leggen, maar als eerste het wonder ervaarden, en pas dan, als het nodig was, keken hoe het in elkaar zit.

Voor mij is de wereld iedere dag weer nieuw, is alles weer fris en mooi en vurrukkulluk om naar te kijken en er van te genieten.

Iedere dag ben ik blij dat ik weer mag leven. Deel zijn van dat wondere dat de wereld is.
en ik voel me heel heel klein tegenover heel dat oneindig grote en oneindig kleine...
Heb jij dat ook ? Ik wens het je toe, dan pas kun je genieten van iedere tel, ven ieder deeltje van die tel...

tot de volgende ?

Stilte

Image by Djumbo via Flickr

...is voor mij een onbekend item, ik lijd al jaren aan tinitis, en heb dus altijd een eigen geluidje bij... een soort geluid als je wel eens kunt horen als een machine de overdruk in zijn leidingen lost, een schril ijl gepiep. Ik lees dat sommige mensen gek worden van dat eeuwig geluid in een of beide oren, maar ik moet zeggen dat ik daar weinig last van heb. Ik vermoed dat het iets is dat zeer geleidelijk is ontstaan, zodat er sprake is van een vorm van gewenning. Toch valt het wel eens voor dat het geluid er niet is, en dat doet dan vreemd aan, net of ik iets mis. Het piepje is zowat een stuk van mezelf geworden. Soms stoort het wel, als het op bepaalde tijdstippen blijkbaar een stuk luider gaat. Maar op een of andere manier weet ik ook dat dan wel uit mijn gedachten te dringen.

Ik kan daarvoor ook weer naar een specialist gaan, maar ze kunnen er weinig of niets aan doen...dus verspil ik mijn tijd niet meer in nog maar een wachtzaal van nog maar een specialist. Ik heb al een heel stuk van mijn leven doorgebracht met wachten, dank u, niet meer dan echt nodig is.

Dat ik nu daarover praat, is te danken aan een artikeltje dat ik las over hoe zeldzaam stiltegebieden echt geworden zijn...In heel Vlaanderen lijkt er geen een echt stiltegebied meer te vinden. Is dat erg ? Ja en neen, ja, omdat het weer eens wijst op ons archislecht beleid inzake verkavelingen en plaatsingen van industriegebieden en ga zo maar door, neen, omdat het alleen wijst op de zeer dichte bevolking en de nijvere bevolking in onze regio...

Maar toch droom ik wel wat van meer "natuur"-gebieden. Ik zet bewust natuur tussen haakjes, omdat wij geen enkel stukje echte natuur meer hebben. Wat ze nu in natuurbeheer doen is een bepaalde situatie krampachtig proberen in staat te houden, of een verdwenen situatie weer te herstellen, niet echt beseffende dat het in feite allemaal resten zijn van een toestand die door de mens is beïnvloed of gewoon veroorzaakt. Echt natuurlijke gebieden hebben wij niet meer. Ik weet dan ook niet of het kunstmatig behouden van een toestand die eigenlijk ook niet natuurlijk is, echt zo'n goede zaak is?

Want ik zie rare dingen gebeuren... Ik zie een natuurgebied waar men stukken weiland laat verwilderen, en waar je ziet dat de sterkste planten de andere gaan overwoekeren, zodat de diversiteit eigenlijk achteruitgaat. Ik zie dat in die "spontane" ontwikkeling vooral één of hooguit twee boomsoorten kans krijgen zich echt te vestigen. Dat komt omdat die toevallig in de omgeving staan en zich kunnen uitzaaien, en omdat het van de aanwezige soorten de sterkste groeiers zijn. Misschien vind jij dat natuurlijk, ik niet, omdat die basisplanten die er nu staan, niet de natuurlijke begroeiing waren van het gebied. We bevestigen als het ware de scheefgroei. Neem nu de wilgenboom, die hier als nutsplant werd aangeplant voor de afboording van gebieden (knotwilgen) voor de bevoorrading van brandhout (snelle groei en verdraagt regelmatige kaalkap van de tronken) en als materiaal voor het maken van manden. Vandaar dat je hier een pak wilgen ziet in diverse variëteiten. Veel te veel om normaal te zijn.

Misschien zullen er ooit, binnen enkele eeuwen, als we werkelijk heel die tijd het gebied zouden laten gaan zonder natuurbeheersing, komen tot een spontaan herstel van de natuurlijk begroeiing, maar die kans zit er niet in, want men doet aan natuurbeheersing...Men laat niet alles los. Men zorgt ervoor dat de situatie blijft zoals ze is (nu ja...men laat dit gebied uitbreiding nemen, maar met dezelfde natuur zoals in het basisgebied, behoud dus van de bestaande situatie.).

Is dit goed ? is dit slecht ? Ik weet het niet, en ik zal het antwoord ook nooit weten, want pas over enkele honderden jaren, als men dit zolang volhoudt, zal men misschien komen tot gevolgtrekkingen. Ik zou in ieder geval niet spreken van natuurbeheer, maar van behoud van het bestaande plaatselijke milieu. Ten allen prijze.

Ten allen prijze ? Nee, want wat zien we, steeds weer en steeds meer zien we nieuwe fauna opduiken. En ik denk hier net zo goed aan de terugkeer van de vos, als de inbreng van reeën en dergelijke, als aan het binnenkomen van exoten zoals wasberen, halsbandparkieten, grondeekhoorns en ga maar door. Ook binnen de planten zien we exoten die hier aarden en zelfs gaan woekeren en inheemse planten gaan verdringen (denk bv aan vogelkers om er maar eentje te noemen).

Maar echt dramatisch hoeft dit allemaal niet te zijn... Het gebied bij uitstek waar men planten van over heel de wereld bewust heeft aangeplant is wellicht wel Madeira... En alhoewel de oorspronkelijke planten in veel gebieden verdrongen worden, zie je in de plaats een prachtige en veelzijdige natuur ontstaan... Niet voor niets is dat nu het Bloemeneiland... Natuur zoekt en vindt op de duur wel een nieuw evenwicht.

Maar wat we wel zien op Madeira, is, door de bodemgesteldheid, dat wat er is aan landbouw, allemaal op kleine velden gebeurd. Door het bergachtige gebied, zijn er alleen piepkleine stukjes landbouwgrond in terrassenbouw aanwezig. Dat brengt ook mee dat de diversiteit van de landbouwgewassen veel groter is dan bij ons, en dat je niet met hectaren aan een stuk vol met een gewas staat. Dat is op zich ook al diversiteit.

Als de klimaatsverandering doorzet, zal met wat natuurbehoud betreft, voor nog andere uitdagingen komen te staan... zowel op gebied van fauna als van flora. Vandaar dat ik me toch wel wat vragen stel bij het systeem van behoud...moet men niet veeleer opteren voor behoud van het gebied, en dat laten evolueren zoals het wil evolueren?

Bovendien geloof ik dat de natuur er dan meer dan ooit voor de mens moet zijn... dus moeten de natuurgebieden op zijn minst gedeeltelijk en onder strikte regels toegankelijk zijn voor de mens. Ik zou ook opteren voor een deel van het lessenpakket van de kinderen in te ruilen voor het geven van natuurstudie, waarbij men vooral de samenhang der dingen moet beklemtonen. Zodat de mens meer en meer er zich bewust van wordt, dat de wereld slechts kan bestaan als één groot levend organisme, en dat het verwijderen van dat organisme onvermijdelijk ook tot het einde van de wereld moet leiden.

Maar ik zit te dromen... Nooit zal "Das Kapital" zich bereid verklaren een deel van de winst te investeren in een onzichtbare toekomst. Tot die toekomst het verleden zal zijn.
toch eens over nadenken.

tot de volgende ?

Brooke Shields en Roman Polansky...

Image via Wikipedia

In de Tate hebben ze de naaktfoto van de toen 10-jarige Brooke Shields verwijderd, als zijnde aanstootgevend.
De foto is nochtans al heel oud
Polansky wordt gezocht voor sex met een dertienjarige, maar massa's mensen willen hem daarvan vrij pleiten, het is al zo lang geleden en Polansky is niet zo maar iemand.
?
???
?????
Een oude foto is aanstootgevend, een oude misdaad tegenover minderjarigen begaan niet meer ?
Die foto is op zich nog geen misdaad, maar dat is aanstootgevend. 't Zal wel aan mij liggen, maar ik snap het niet?
Persoonlijk vindt ik het hebben van sex met een dertienjarige een van de zwaarste misdaden die je als mens kunt begaan. Dat hij nadien het slachtoffer vergoed heeft, doet niets ter zake, integendeel, hij geeft daarmee de indruk dat het over betaalde liefde gaat. (En dat dit dan weer wel kan, onafgezien van de minderjarigheid, het kind zijn van het slachtoffer) Met een minderjarige.
Ik ben geen voorstander van naaktfoto's van tienjarigen, maar ik vind dat minder erg dan het sex hebben met minderjarigen, omdat het naakt op zich geen fout is, kan zijn. De mens die het bekijkt kan slechte gedachten hebben, kan zich gestoord voelen, maar eigenlijk zijn we allemaal zo als we 's avonds onze kleren aftrekken om te gaan slapen. Naakte apen. Heel natuurlijk, niets aanstootsgevends. Voor normale mensen met normale neigingen. Het probleem is dat dergelijke foto's niet alleen in handen komen van normale mensen, maar ook van geobsedeerde typetjes. Vandaar dat men - terecht- een dergelijke foto niet tentoonstelt.
Maar dat er bietekwieten zijn die, omdat het Polansky is, de spons vegen over een misdaad tegenover de mensheid, dat kan er bij mij niet in.

Ik vraag mij af hoeveel van die mensen die nu pro Polansky ageren, enige tijd terug op straat kwamen voor een of andere witte mars... Ik vraag mij af wat ouders van kinderen die ooit misbruikt werden door een volwassenen nu denken van de mensheid.

Maar ja... 't zal wel weer aan mij liggen en aan het feit dat ik oud ben en met archaïsche ideeën over goed en kwaad rondloop op deze knettergekke wereld.

Vanmorgen zijn we naar Auchan geweest... Pas gisterenavond kunnen beslissen, want we moesten weten dat Veerle niet moest gaan werken. Dus vanmorgen op een normaal uur opgestaan, en naar Leers gereden. We zaten immers zonder onze alcoholvrije aperitief...en die vinden we hier nergens.
Gisteren waren we nochtans ook al gaan winkelen, maar alleen het echt noodzakelijke, maar voor één keer zijn we naar Ronse gereden om te winkelen.
Dat is de schuld van Eddy, mijn buur! Hij had immers verteld over de winkel Aktion, en hoe interessant dat wel was. Dat kwam omdat ik vroeg waar hij zijn korte broek had kunnen kopen. (Ik ben al een tijdje aan het uitkijken naar korte broeken in mijn maat) Bleek dat hij die daar had gevonden aan nog geen 5 euro...
Wij dus daarheen. Geen korte broeken meer te speuren. Maar er naast is een sportwinkel (naam vergeten...sorry) en toen we daar eens gingen zien, vond ik korte broeken met heelder hopen, in mijn maat !!!!! De prijs ? 5 euro voor de eerste en voor de volgende 4...dus heb ik er drie meegebracht. Ben ik weer gerust en kan ik weer rondlopen met korte broek (al zal het weer wellicht niet dikwijls meer van die aard zijn om korte broek te dragen...)

Maar die Aktion winkel is wel degelijk heel interessant, en bij nazicht op internet, blijkt het een keten te zijn en zijn er een heleboel in ons landje te vinden...voor ons in Ronse of in Geraardsbergen.

Vanmiddag dan maar een baguette gegeten... voor een keer geen warm middageten. Moet kunnen.
en nu zit ik mij hier wat op te jagen aan mijn blog, want ik zag dat er nog tientallen mailtjes te wachten staan...druk, jongens, je hebt er geen gedacht van. 't Leven is heerlijk vol met honderden dingen om te beleven, te lezen, te bekijken...

tot de volgende ?

Het loze vissertje...

Image via Wikipedia

Gisteren zijn we gaan vissen, het was niets en het was alles...
Niets, want veel beet kregen we niet, en in vergelijking met Luc mag ik dan nog niet klagen, ik ving een kleine twintig bliek(jes), Luc amper een stuk of tien...
Alles, want ik ving twee karpers op een namiddag, een van 6 kilo en een van bijna 3 kilo.
Alles want Luc ving twee baarzen van zo'n 40 cm lang
Alles, want luc ving een ...koi !
Wellicht weer een visliefhebber die het niet meer kon aanzien dat zijn koi in een klein bokaaltje rondjes zat te zwemmen, en die het diertje dan maar verloste in de grote vijver van het park?
In ieder geval, de koi heeft nu een nieuwe thuis, tussen een hele kudde andere kois in de vijver van Luc.
Kortom, weer een leuk visdag...

Bovendien kreeg ik van Luc (courgette) twee courgettes en een pompoen, en van Luc (vis) wat van zijn allerlaatste tomaten mee... Voor een groentenvreter zoals ik ben, hoogwaardige geschenken!
Iedere keer weer sta ik te kijken van het enorme smaakverschil tussen de tomaten die we kopen en de tomaten uit de tuin van de kleine hoveniers... Ik vermoed dat het de zon is die het hem doet, maar die buitentomaten zijn véél zoeter van smaak, heerlijk gewoon. Of zou het toch zo zijn dat de tomaten uit de grote kassen geforceerd zijn, en veel te snel groeien zodat ze veel meer naar water smaken dan naar tomaten? (Zeker in vergelijking met de tomaten uit volle grond!)

Ik ben geen tuinder, en zal het ook nooit worden (met dank aan de lessen in spitten van ons vader zaliger...), maar als ik in zo'n tomaat bijt, dan wordt ik bijna bekeerd.

Gisteren was het ook een uitzonderlijke visdag in die zin, dat er vijf vissers zaten in het park! Dat hebben we in al die jaren nog nooit meegemaakt! Gewoonlijk zitten we daar met ons tweetjes, hoogstens eens met drie, maar vijf! En er is ook weer iets "leuks" gebeurd...
Er was al gereageerd door sommige vissers op het feit dat er mensen zijn die de eendjes gaan voederen, met hele zakken brood. Die vissers beweren dat zo de karpers overvoederd worden en niet meer willen bijten, en dat bovendien het risico op het "slecht" worden van het water steeds groter wordt... Die paar vissers hebben blijkbaar gehoor gekregen met hun opmerkingen, want sinds een paar maand staat bij iedere ingang van het park een bord dat het verboden is de dieren te voederen, op advies van de dierenarts... Gisteren kwam er weer een oud dametje met hondje en een grote kabas de eendjes voederen, vlak naast een van de vissers... Ze trof het niet, het was een van die vissers die blijkbaar wakker lagen van dat voederen, en die meteen verbaal in de aanval ging... Hij had het - op zijn beurt- niet getroffen, het dametje was verbaal veel sterker dan hij, en bovendien heb ik het vermoeden dat ze ooit een beroep als ventster uitoefende...Wij konden haar, aan het andere uiteinde van de grote vijver perfect volgen in haar argumentatie... Het was veel minder erg een eendje te voederen dan een vis aan een haak te rijgen, en als er een soort van dierenbeulen was, dan waren het toch wel de vissers zeker (Lap, wij werden over dezelfde kam meteen meegeschoren...) en patatie en patatta... Een andere visser (we waren sterk hé, met zijn vijven) kwam er bij, maar als schelden en reclameren gooide madame al het brood in de vijver en gooide hautain het hoofdje in het schrale nekje en trok haar keffertje mee naar veiliger oorden. Best mogelijk dat we op die momenten een bliek of twee gemist hebben.
Toen madame aan de overzijde van de vijver ons voorbij wandelde, kon ze het niet laten ons woedende blikken toe te werpen...Misschien omdat ze me zag glimlachen???

Niet zo ver van ons zat een van de nieuwe vissers (uit een babbel bleek dat het inderdaad de eerste keer was dat hij daar kwam vissen). Hij viste net als wij met maden, maar hij was benieuwd met wat ik op karper zat te vissen. Ik vertelde hem dat ik steevast met tijgernoten zat te vissen, omdat ik meende dat in het park de karpers daar graag op beten...Hij kende het niet, en ik gaf er hem enkele... Weer een visvriend er bij, ook al weet ik niet eens zijn naam en hij wellicht ook de mijne niet, tenzij hij mijn naam hoorde toen Luc met me praatte. Wat ik deed is niet zo gewoon... een heel pak vissers zitten hun "geheimen" zo veel mogelijk te beschermen, kwestie van de concurrentie een stap voor te zijn...Niet zo met Luc en met mij, wij hebben deugd van ieder exploot, ook al is dat door een andere visser. En zien wij iemand die hulp nodig heeft bij het "landen" van een grote vis, dan gaan we met ons schepnet gaan helpen, en staan dan net als de trotse visser mee te genieten van de mooie vangst. Zo hebben we de karper van 6 kilo niet alleen gewogen, we hebben hem ook gemeten en vol bewondering het beest bekeken en gekeurd, een pracht van een lederkarper. Hij was heel goed gehaakt, Luc kreeg de haak bijna niet uit de mondhoek van het beest. Maar hij was prachtig, geen schub te zien, een mooie gladde huid en goudblinkend...prachtig!

We helpen elkaar op alle mogelijke en onmogelijke manieren, en dat we de koi konden meenemen was te danken aan het feit dat ik (sinds de vangst van de grote goudvis enkele jaren terug) steeds een hele grote plastic zak in mijn vissersmandje heb zitten...

Ik weet niet wat bij het vissen het heerlijkst is, het vissen of de warme vriendschap...Ik denk het laatste! De vorige maal was mijn molen stuk, en ik heb kunnen vissen dank zij het materiaal van Luc... Snap je wat ik bedoel, het is veel meer de vriendschap die het hem doet dan wel het vissen op zich.

Maar vanmorgen voelde ik weer meer pijn... die karpers zijn eigenlijk niet goed voor mijn rug. Maar ja, ook daar weer is het een bewuste keuze maken, als je niets meer doet heb je geen pijn, maar heb je ook geen plezier en wordt je bovendien stram en stijf en vlug oud. Nu blijven we -weliswaar met pijn- jong.

Bovendien heb ik met mijn oefeningen de meeste pijn al weer weg kunnen werken. Gisterenavond ben ik wel om goed 20 uur in mijn bed gekropen...De avond voordien de vergadering waardoor ik al wat later in bed raakte dan anders, bovendien stonden we vroeg op (Veerle moest gaan werken)om de tweeling op de bussen te krijgen, en dan ook nog eens gaan vissen wat lichamelijk voor mij belastend is, en in de open lucht zitten aan het water dat is ook al vermoeiend... Ik heb geslapen als een varken... om vanmorgen weer heel vroeg gewekkerd te worden, want Veerle moest weer werken...

Maar nu zit ik hier, fris en menter (nu ja...) te bloggen. Weet je, eigenlijk voel ik me heerlijk, het leven is een groot avontuur! (Toch voor wie dankbaar al die kleine dingen van alledag savoureert.)

Ik ga sluiten, nog wat in al mijn mailtjes gaan neuzen, de mooiste doorsturen naar de vele vrienden en dan wat rondstruinen op internet en wat patience spelen. Deze namiddag wat creatief zijn en wat tv kijken, als het niet weer koers of tennis of voetbal is...

tot de volgende ?