woensdag, april 03, 2019

Leentje (artiestennaam Kate Leen)

Leentje was een buurmeisje. Ze woonde hier iets verder, aan de overkant van de straat.
Toen al was het een mooi meisje, en als tiener heeft ze nog wat verkeerd met een jongen die wij ook heel goed kennen. Om een of andere reden is dat afgesprongen, zoals dat meestal gaat met tienerkoppeltjes...

Heel vaak zag ik haar niet, ze was iets ouder dan onze kinderen, en hoorde dus niet bij die bende die ik hier regelmatig in huis zag zitten.

Een tijd lang verloren wij haar uit het oog, tot we hoorden zeggen dat ze een café openhield langs de hauwaert... Vermits voor mij een café heel weinig bijval heeft, heb ik haar daar - in al die jaren - één of hooguit twee keer gezien.

Ze was nu geen mooi meisje meer, maar een mooie dame.

En de herberg draaide, het is een goede herbergierster, mooi, en als ze wel kon mee praten en meelachen, wist ze duidelijk afstand te houden. ( Dat zag ik gebeuren in die enkele keer dat ik daar was !)

En plots hoorden wij dat Leentje nu begon op te treden als zangeres. En haast iedereen sprak er lovend over.

Heel wat jaartjes terug zagen we haar, en ja, ze was inderdaad goed, niet alleen qua zang, maar vooral wist ze het publiek te animeren.

Nu maandag, 1 april is ze opgetreden bij Samana (Ziekenzorg), waar ik in het bestuur zit.

Ik denk dat zowat iedereen content was, het was een mooie show, en ze wist het publiek te bespelen. (Ook bij mij kwam ze wat "flodderen", tot jolijt van het publiek.

Weet je, eigenlijk ben ik verwonderd dat ze mijn naam nog weet, want ochgot, zo vaak hebben wij elkaar niet gezien. Ook al was het dit keer niet zo lang geleden dat ze hier bij ons kwam aanbellen. De kat van haar pa (die hier nog steeds iets verder woont) was spoorloos, en ze vroeg of we die niet gezien hadden. Ik gaf haar de raad eens op Facebook te informeren...

Ze treedt hier in de streek heel vaak op, bij allerlei organisaties en feesten, en dat bekom je slechts als je de mensen weet te entertainen. Het is dus geen wonder dat ook wij tevreden waren.

We brengen met Samana twee keer in het jaar een "feest"-namiddag, waar we telkens voor een "attractie" zorgen. Dat is niet makkelijk ! We zoeken zo goed mogelijk uit wie geschikt is, wie een aangename middag weet te brengen, en wie financïeel b haalbaar is... De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dit niet iedere keer even goed lukte... maar nu was het echt heel goed en leuk.
Dankzij dat buurmeisje van vroeger !

djudedju ! Wie had dat gedacht ?


Geen opmerkingen: