zondag, januari 03, 2016

we worden allen nat

(Het regent, het regent, we worden allen nat, wat gaan we nu beginnen ? - tekst uit een liedje uit de tijd van Toen)

Het regent. Alles is donker. Niet dat de zon nog ver onder de horizon zit, maar omdat de wolkenmassa's het licht tegen houden. In de winter zit de zon veel schuiner ten opzichte van ons, en als er dikke bewolking is, dan is door die schuine hoek, het voor de zon haast onmogelijk om werkelijk door de wolken heen te priemen.

En toch zijn de dagen al aan het langer worden ! Koud is het nog steeds niet echt. We hebben nog steeds geen vorstperiode, en zolang men ons geen vorst voorspelt, dek ik mijn vorstgevoelige planten niet af. Ze hebben meer deugd van de natuurlijke omstandigheden dan van die kunstmatige bescherming, tenminste zolang het verantwoord is. Ik zag beelden van het prachtige park in Pairi Daiza, waar ze de planten al lang in een verpakking hebben gehuld, tegen de winterkou. Daar kunnen ze niet anders. Het is niet te doen om in één dag alle planten te gaan afdekken, vooral omdat er daar ook planten bij zijn die wij in onze tuin de naam van bomen zouden geven. Maar ik in mijn tuintje, met een palm en een fatsia Japonica (ik hoop dat ik het juist schrijf), moet echt geen schrik hebben om de bescherming weg te laten tot het echt nodig is...

Anny kwam zonet het rolluik omhoog doen, en ik kijk over een trieste grijze wereld naar de grijze lucht. Alleen de takken van het geboomte zijn nu nog zwarter dan de rest van de wereld. In mijn linde hangen nog steeds enkele lijken van bladeren, die zich niet door de wind hebben laten afvoeren naar de grote compostwereld. In al dat zwart zie ik plots de helwitte bloemen van de camelia schitteren. Veel te vroeg en helemaal buiten de normale bloeiperiode !

Twee zwarte kraaien zweven door het zwarte zwerk.

(Stafrijmen zijn stapstenen waarop men met de stemme steunt)

Mijn rug is al veel beter, en mijn valling is ook bijna weg. Ik word nog weer ne goeie. (Dat had je niet gedacht hé)... Maar Anny heeft nog iedere dag veel pijn. Binnenkort mogen we weer naar het UZ, en hopelijk kan de dokter de pijn weer wat binnen de aanvaardbare normen brengen. Pijn hebben is lastig, maar als de pijn een hele tijd boven het normaal verdraagbare zit, dan is het verdomd lastig. Ik weet wat het is, en heb alle begrip. Pijn kan het leven overheersen !

Als de pijn overheerst, dan is hij altijd aanwezig, wat je ook doet of niet doet. Waar ik altijd zeg dat bezig zijn een pijnstiller is, gaat dit niet op voor pijn die alles overheerst. Die pijn kun je niet "wegdenken".

Toch loont het de moeite het te proberen, te zoeken naar bezigheden die je werkelijk interesseren, die je hele denken in beslag nemen. Want je kunt niet zo maar zeggen dat de pijn allesoverheersend is ! Als je de pijn vrij laat, dan is hij altijd overheersend. Iedereen kent het verschijnsel van de tandpijn die overgaat in de wachtzaal van de tandarts. Dat is net zoiets... Je verrekt van de tndpijn, je hebt de tandarts vervloekt omdat je zolang moest blijven lopen met de pijn, en nu, plots, zo maar, is de pijn weg, net nu er een oplossing is. Dat is een voorbeeld van de kracht van de psyche, de geest op het lichaam. Je bent je er niet van bewust, maar je geest duwt de pijn weg. Dus was die tandpijn niet echt allesoverheersend, ook al kon je hem niet zo maar wegdenken.
Je moet echt zoeken naar een of beter nog enkele hobby's, die je volledige aandacht, inzet, concentratie vergen, en die je echt graag doet. Dan heb je een voortreffelijke pijnstiller in huis !

Jammer genoeg heb je mensen die niet echt een hobby hebben, die er zich ook niet in kunnen verliezen. Dan helpt het niet. Jammer maar waar. Ik vermoed dat het bij velen een niet durven is, of een "ik kan dat toch niet", die hen tegenhoudt. Ik denk dat ik op die manier een echte gelukzak ben, ik heb heel wat hobby's, waar ik me echt in kan verliezen.

En ik denk hier echt niet alleen aan creatief bezig zijn... Ik kan ook heel intens bezig zijn met kruiswoordraadselen of sudoku... om maar eens iets totaal anders te noemen.

Echt waar, het is voor iedereen belangrijk om te leren bezig te zijn, om een hobby te ontwikkelen, en liefst zelfs meer dan één !

tot de volgende ?


Geen opmerkingen: