belet

Occupé.

Gisteren was ik heel de namiddag en de avond belet, bezet, bezig, niet vrij.
Eerst had ik een verbondelijke vergadering van Crea Midden-Vlaanderen, en daarna was er het jaarlijkse soupeetje met de medewerkers van Mater-Welden.
(Nee, dat is niet gratis, het is een gezellig samenzijn, waarvoor de medewerkers een inbreng doen )

Vannacht haast niet geslapen van de pijn in mijn rug, en van mijn verstopte neus... Vanmorgen al heel vroeg op, voor het nieuws van zeven had ik al mijn turnoefeningen gedaan, maar de pijn bleef.

Deze namiddag komt mijn goede vriend Erwin op bezoek (Mijn Waalse vriend !), en ga ik weer de Franse taal geweld aan doen, en hij de Vlaamse taal verhaspelen. (Soms lachen we dan met elkaars stommiteiten, maar meestal helpen we elkaar om onze talen bij te spijkeren...)

Maar dat wil zeggen, dat ik na de lange uren zitten op een stoel van gisteren, we vandaag weer uren op een stoel mogen gaan zitten, en dat ik wellicht ook morgen nog pijn zal hebben... Nu ja, we zijn dat gewoon, en we kunnen er mee leven, ook al zijn er leukere manieren denkbaar.

Deze voormiddag gaan we wellicht nog wat winkelen, om volgende week eten in huis te hebben, zaterdag en zondag zijn er rommelmarkten, waar we heen gaan als het weer het toelaat... Want in de ijzel of zo gaan rijden voor een rommelmarkt, dat doen we niet.

De rommelmarkt voldoet nu aan een medisch voorschrift... Anny moet wandelen om haar verkrampte spierstelsel weer los te maken... De laatste tijd vinden we nog maar zelden iets op de markten... Ik dank dat dit voor een groot stuk te denken is aan internet. Je hebt legio tweedehandssites en antieksites, waar particulieren kunnen verkopen en aankopen. Op de rommelmarkten zie je niet zo veel verzamelaars van wandelstokken, maar op die websites zie je dat er verdorie heel veel moeten zijn ! Het gevolg is dat de wandelstokken veel meer kosten dan vroeger, en dat men liever de wandelstokken via internet-sites aan de man brengt dan op de rommelmarkt, waar ze minder gevraagd zijn, en minder duur moeten verkocht worden. Niettemin stijgen daardoor ook op de rommelmarkten de prijzen. Ze doen maar, ik ben niet van plan mijn strategie aan te passen, mijn verzameling mag niet bestaan uit te dure voorwerpen. Nu kan ik makkelijk mijn wandelstokken kwijt met winst, maar als ik ze zo duur ga kopen, dan is dat niet meer het geval.

Gek genoeg zie je op die websites veel wandelstokken duur verkopen, die helemaal niet oud of uitzonderlijk zijn, aan véél te dure prijzen, wat er op wijst dat er blijkbaar veel "groentjes" aan het opkopen zijn, die geen benul hebben van de waarde en of het antiek is of niet.

Ik ben niet de verzamelaar die MOET verzamelen, het is een liefhebberij, en gaan ze te duur, dan koop ik niet. Wellicht zien we binnen een jaar of twee jaar plots weer al die stokken terugkomen, aan dumpingsprijzen, en dan is het ogenblik daar om weer te verzamelen. Als ze later mijn verzameling verkopen, dan moeten ze dat bij mondjesmaat doen, en liefst als de markt hoge prijzen heeft. Dan zal mijn verzameling voor hen een onverwacht appeltje tegen de dorst zijn !

(Ik ben dus een verzamelaar met financiële bijbedoelingen...)

tot de volgende ?