dinsdag, juni 17, 2014

Houd de dief !

Pruning shears.
Pruning shears. (Photo credit: Wikipedia)
Gisteren, in de namiddag, liep ik nog eens te genieten van mijn bloemen, en ik bekeek ook eens het woud hortensia's voor mijn deur... Plots merkte ik dat een snoodaard vier takken bloemen had afgesneden en gestolen. Het was duidelijk een diefstal met voorbedachte rade, want het is afgesneden met een snoeischaar ! En geef nu toe, een mens loopt niet zo maar rond met een snoeischaar in zijn zakken !

Dat er enkele bloemen weg zijn vind ik niet zo erg, (er staan er wel duuzend op) als er iemand is die vraagt om er een bouquet af te snijden, dan haal ik er zelf mijn snoeischaar bij, en geef de vrager met plezier een bloemekee... Maar ik ben kwaad als men bloemen pikt zonder vragen !

Dat hoort niet, dat past niet, dat is misdadig, dat is diefstal !

Mocht je de dief gezien hebben ????

Gisteren was er geen blog... Eindelijk mocht ik met Anny naar de pijnkliniek, voor de inspuiting in haar rug. Ik was bang in haar plaats, want ik herinnerde me bepaalde inspuitingen in mijn rug... Maar niets pijn ! Blijkbaar is de techniek zo veranderd dat het helemaal geen pijn meer doet, met uitzondering van de eerste prikjes waarbij men plaatselijk verdooft. En ze is nu al heel wat beter. Zo goed, dat ik strak naar mijn garage ga, om die dikke sterke nylon koord te gaan halen, om haar vast te binden, want ze "heeft nog wel pijn, maar het gaat al", en dus wil ze weer van alles gaan doen ! djudedju !

Ze moet wel nog terug voor een tweede inspuiting, en zelfs nog voor een derde ! We kregen al dag en uur waarop ze daar moet zijn.

We moeten in het nagelnieuw deel van het hospitaal zijn, en zelfs door een stuk gaan waar ze nog aan het afwerken zijn... Het hospitaal is nu mooi, modern en ook de dokters zijn jong en modern... Een heel verschil met vroeger ! Waar we vroeger helemaal geen vertrouwen hadden in het hospitaal, hebben we dat nu wel. Een modern ziekenhuis in een mooie stad... Proficiat aan het stadsbestuur en de leiding van het ziekenhuis, ze doen momenteel knap werk. Als het goed is, mag het ook gezegd worden.

Sinds zaterdag hebben we twee kakelverse leghennen bij de ouden hennen gezet. Ze hebben helemaal geen ruzie gemaakt met de nieuwkomers, maar ze komen nog niet buiten het hok. Het zijn opnieuw leghorns, van die fijngebouwde witte kippen... Het woord Leghorn komt via het Engels van uit de Italiaanse stad Livorno tot bij ons. Gek dat we de kippen dus niet gewoon Livorno noemen... En gek hoe zo'n naam zo vervormd kan worden, en een eigen leven gaat leiden.


Waarom ik Leghorns neem, en niet die courante bruine of zwarte legkippen die je overal ziet ? Gewoon omdat ik denk dat ze langer zullen leggen dan die bruine of zwarte. Ik denk dat, omdat die eigenlijk hybriden zijn, en zuiver gekweekt op een extreme leg. Na een paar jaar zijn ze zowat leeg gelegd. Een normale kip legt minder, heeft nu en dan een rustpauze tussen de legperioden, maar houdt dat enkele jaren langer vol. Leghorns zijn van nature een ras dat heel goed legt, maar die nu en dan toch nog een kleine rustpauze hebben tussen de legperiodes. (Anny die vroeger thuis op de boerderij ook legkippen hield, noemt die legperiode "ranke" "Ze leggen hun ranke, en dan is er een rustperiode voor ze weer aan een nieuwe ranke beginnen")

Ik vind die kippen dus "normaler" dan die hybriden.
Bovendien is het een zuiver ras, en sinds ik jaarlijks naar het "Levend Erfgoed" ga kijken, vind ik dat van belang. We moeten inderdaad pogen de rassen te bewaren, als genetisch kapitaal.

Ik ga stoppen, eens kijken of Anny braaf is... Ze is de was aan het ophangen... djudedju

tot de volgende ?




2 opmerkingen:

Henk zei

Allereerst fantastisch dat het wat beter gaat met Anny, Toon! Als ik in de buurt had gewoond had ze van mij bloemen gekregen. Uit mijn eigen tuin welteverstaan. :-) En Anny: hou je koest. Ga niet gelijk overdrijven hè!

Kippen hebben ook mijn hart Toon. Heb ze vroeger toen we op een boerderijtje woonden ook gehad. En eenmaal in de stad heb ik het ook nog geprobeerd. Met een hok onder mijn slaapkamerraam. Maar dat was vanwege het vroege uur waarop ze naar buiten kwamen voor ons en de buren geen succes. Met pijn in het hart heb ik ze weg gedaan.

Gr. voor jou en Anny.

Woelmuizenier zei

De al wat positievere toon (what's in a name) verheugt me zeer! Doe de hartelijke groeten aan jouw Anny, van de onbekende Woelmuizenier.