Vraag en aanbod

Enghien (Belgium), the St. Nicolas of Smyrne church (XIV/XIXth century). (Photo credit: Wikipedia)

Soms is bieden en afbieden méér dan leuk ! Gisteren in Edingen (Enghien)... Ik sta te kijken naar een hele stapel tijdschriften over tekenen, aquarel en dergelijke... De man vertelt me - ongevraagd- dat het één euro is per tijdschrift. Ik vraag hem hoeveel hij vraagt als ik gans het pak mee neem... Oh, dan moest hij even rekenen, hij vroeg één euro per tijdschrift, en daar lagen er nog een hele stapel... Om het kort te houden vraag ik "vingt ?"... "Non non, huit !"

Waarschijnlijk heeft de man in plaats van mijn 20 cinq (vijf) verstaan???

Maar ik vond het leuk. En ik heb me niet verraden door verrast te kijken. Ik heb de tijdschriften meegenomen, en heb er gisteren al van zitten genieten. Het zal me wel iets bijbrengen om in de crea weer eens een stap te zetten naar echt mooie dingen, die het hobby-matige wat overstijgen.

Het was weer rommelmarkt binnen in het park van het kasteel van Edingen... Een prachtig domein !
Als we ooit eens een mooie dag hebben zonder ander drukke bezigheden, dan gaan we dat stadje eens op ons gemak gaan exploreren... Er is heel wat te zien.

Gisteren was het niet zo makkelijk om er te geraken! De weg was afgesloten in Parike, om God weet welke redenen... Dus zijn we rondgereden langs Deftinge... Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat het wellicht de eerste keer was dat ik door Deftinge ben gereden.

De terugweg was iets eenvoudiger, net voor Parike moesten we een omleiding volgen, langs al die smalle wegen, waar je plots de indruk hebt dat er geen mensen wonen in een heel wijde omtrek... Alleen landerijen, waar het groen onder de felle zon al zijn lentekleuren begint te vertonen.

Op zo'n momenten ben ik blij dat ik een GPS heb... Want in ons Belgiekse kun je nu en dan vaststellen dat er plots geen bordjes "Omleiding" meer te zien zijn... En daar sta je dan, op een kruispunt met wel 5, 6 van die kleine baantjes, die allemaal lijken naar nergens te leiden... De GPS weet het echter allemaal. Als je daar verbijsterd staat te kijken naar die multiple-choice-weggetjes, dan weet die zoetgevooisde damesstem je haarfijn uit te leggen waar je heen moet om thuis te raken...

Eergisteren, zaterdag, was het voor mij een héél erg drukke dag !
Om 9.30' h kwam Chantal, samen met Bertine en Anneke, mij afhalen om de uitstap voor Ziekenzorg Mater helemaal vast te leggen en eens zelf uit te testen... We reden eerst naar Cressana te Roborst, een bedrijf dat waterkers kweekt. We zagen de waterkers groeien in mooie waterbekkens met stromend water, maar nergens een gebouw dat verraadde dat daar Cressana was... Ik heb dan maar mijn GSM (zo gebruik ik dat ding ook eens) genomen, en naar Anny gebeld, dat ze eens het visitekaartje van Cressana op mijn computer moest nemen, en het juiste adres voor lezen... We stonden te bellen op 10 meter van het gebouw !

De man van Cressana begon een hele uitleg te geven... Hij is begeesterd door zijn eigen producten !!!, zodat we hem nu en dan moesten onderbreken om toch nog wat praktische inlichtingen te krijgen die we moesten weten voor onze uitstap !!!

Het wordt ongetwijfeld een leuk bezoek, waar we heel wat zullen bijleren over de krachten van waterkers als medicinale plant ! Zijn producten zijn wel prijzig... zoals alles wat kruidengeneeskunde betreft. Je moet maar eens naar zo'n winkels gaan van bio-producten !!!

Daarna zijn we naar Elst gereden, naar café 't Geutelingske, waar we dan met de groep een boterham zouden nutten... We hebben er iets gedronken en wat gebabbeld (met drie vrouwen bij me is dat babbelen nooit een probleem !).
Misschien vraag je je af waar de naam 't Geutelingske vandaan komt ?
In Elst vereren ze de Heilige Apollonia, de patrones voor de lijders aan tandpijn. Daar bakt men in februari dan altijd geutelingen, een soort pannenkoek, die in een gloeiendhete oven wordt geschoven, en daar door de hitte tijdens het bakken opblaast als een ballon. Bij het afkoelen zakt de koek grotendeels weer in. Je eet het warm, met bruine suiker (voor de tandpijn????)... Lekker, en met niets te vergelijken. Wie het niet kent, moet in februari maar eens een bezoekje brengen aan Elst (deelgemeente van Brakel) en de Vlaamse Ardennen, en er een geuteling gaan eten...

's Middags net op tijd thuis voor het eten. Na de middag een bezoek aan de speciale actie van de Kringloopwinkel, een babbel gedaan met de manager, die ik al heel lang ken, en dan weer naar huis. Een half uur repos... dan naar Bart, en samen met hem naar Ronse, om een kijkje te gaan nemen naar een expositie van schilderijen van zijn vriend Thibaut... Heel mooi ! Terug naar Bart, en er gezellig gebleven en er 's avonds ook nog een boterhammetje gegeten... We waren thuis toen ik normaliter al lang in bed lag... Dan ook nog blijven zitten voor de TV, waar net iets begon...

Gisteren voelde ik me heel de dag moe...moeder.... moest...


tot de volgende ?