vrijdag, januari 13, 2012

de zevenslaper

Ath ducasse 2004 Ambiorix
Image via Wikipedia
Vannacht geslapen als een marmotje. Of, om de titel te verechtvaardigen: als een zevenslaper.
Voor wie het niet weet dat is ook een beestje, ik denk zelfs dat het identiek is aan wat we wel eens het fruitratje noemen. Zeker ben ik niet, want de namen verschillen wel eens per regio.
Maar het is een beestje dat je niet zo vaak ziet ! Niet dat het extreem zeldzaam is, maar het weet zich goed te verbergen.
Het diertje doet een winterslaap, en wordt wel eens aangetroffen in een nestkastje voor vogels, waar het zo vast slaapt dat je bijna denkt dat het dood is.

Maar ik heb dus lekker geslapen.
Dat komt omdat we gisteren naar de Boum zijn geweest in Ath. De Boum is een kledingszaak. Ik weet niet hoe ze het doen, maar ze zijn er véél goedkoper dan andere winkels. Toen wij hoorden dat Els er was gaan shoppen, dachten wij er aan om ook eens te gaan. Anny met de bedoeling om kleren voor mij te kopen, ik met de bedoeling om kleren voor Anny te kopen.

Als er al één bron van onenigheid zou bestaan in ons gezinnetje, dan is het dat. Anny wil best kleren kopen, maar niet voor zichzelf. Ik moet steeds weer aandringen dat zij ook eens voor haarzelf moet kopen, en niet alleen voor mij. Gisteren is dat wonderwel gelukt... Ik ben content, en wellicht is dat de reden dat ik zo goed heb geslapen. Ik heb geen nieuwe kleren, en Anny zes stuks. Heerlijk !

Normaliter ben ik niet zo'n goede slaper... Meestal ben ik rond 1 uur al weer wakker, lig dan te draaien en te keren, ga naar het toilet om eens zittend mijn rug te laten bekomen, steek het licht aan en lees wat in een boek... Daar wordt Anny wellicht dan ook wakker van, en zij staat dan op, gaat naar het toilet beneden, gaat de living binnen op zoek naar wat drinken en komt dan terug naar haar bed. Dan weet ik dat het zo wat tijd is dat ik ook weer naar bed ga, anders hoor ik haar plots vragen of ik nog van plan ben te slapen... Eigenlijk niet, maar dat kan ik niet zeggen, en wonder boven wonder, alhoewel ik het gevoel heb dat ik geen oog dicht doe, stel ik vast bij het kijken naar de wekker, dat er plots een paar uur verdwenen zijn. Ik moet dus wel geslapen hebben. Gek wat het verschil is tussen je denken en je doen.

Ik maak me weinig zorgen over mijn slapen. Ik denk er niet aan om een slaapmiddel te nemen. Ik ga er van uit dat mijn lichaam, mocht het slaap te kort hebben, het de volgende nacht wel het tekort zal inhalen... En dat lijkt aardig te kloppen. Bovendien heb ik geen last van het wakker liggen. Ik lig gewoon te denken, te fantaseren, ideeën te zoeken voor beelden en noem maar op. Ik ben overal mee bezig, uitgenomen met het feit dat ik wakker lig. Er is maar één uitzondering, als de pijn te groot is, dan is wakker liggen erg, en is het wegvluchten in denken veel moeilijker. Dan moet ik een tijdje gaan zitten om mijn houding drastisch te veranderen.

Ik heb al vastgesteld dat ik veel wakker wordt van de pijn als ik onbewust op mijn rug ben gaan liggen. Het best slaap ik in foetushouding, op mijn zij. Ik kan niet lang op mijn rug liggen zonder pijn te voelen opkomen. Maar soms krijg ik het ook in die foetushouding... Ik heb geen idee waarom... Ik heb het gewoon.

Maar vannacht ben ik maar een keer wakker geworden, heb wat gelezen in een SF boek, en ben dan terug het bed ingekropen en was heel kort nadien al weer vertrokken...tot na achten ! Het is jaren geleden dat ik zolang in mijn bed lag.  't Heeft mij deugd gedaan, en ik ben nog steeds happy met onze shopping in Ath...  We zijn er heen gereden met de GPS... en dat was weer een heerlijke ervaring ! We hebben straatjes gedaan waar we normaliter nooit zouden komen. Geef toe, als je op de kaart rijdt, dan zoek je de weg via de grote wegen, om zo weinig mogelijk te moeten zoeken. De GPS geeft je de weg volgens zijn (haar?) logica... We reden door piepkleine Waalse dorpjes met namen die duidelijk Vlaamse roots hebben. Dat Vlaams kan best ook Germaans geweest zijn, wie weet hoelang dat al Franssprekende gemeenten zijn... Als je in Frans-Vlaanderen rondtoert heb je dat ook, daar zie je ook die Vlaamse namen die verfranst werden. Geschiedenis die ergens bleef leven tegen beter weten in.

En hier zit ik nu te bloggen, veel wakkerder dan ooit. Slapen kan wel eens heerlijk zijn. Ook al is het eigenlijk een domme tijd van nietsdoen.

In mijn lindeboom zitten een koppel mezen in alle hoekjes van de takken en plooien in de schors te zoeken naar beestjes. Het is vandaag koud. En wellicht hebben ze wat meer energie nodig om warm te blijven, of ze moeten gewoon bezig zijn om warm te worden... ? (Zouden vogels bibberen als ze kou hebben?)

tot de volgende ? (foto: De reus Ducasse te Ath)

Enhanced by Zemanta

Geen opmerkingen: