Eurocrisis ?

De euro staat te schudden en te beven... Niet alleen Griekenland, maar ook nog enkele andere landen in de eurozone hebben eigenlijk een te grote schuldenlast, en drukken zwaar op de Euro.
Ik ga niet oordelen over de redenen van die staatsschulden, we leven in een land waar iedereen heel goed weet hoe staatsschulden worden opgebouwd, en vooral hoe ze weer worden afgebouwd. De formule is simpel, je geeft cadeaus's aan de bedrijven (met heel goede bedoelingen: werk in het land houden, tewerkstelling bevorderen). Als die cadeau's en vrijstellingen dan te zwaar gaan wegen, en de staatsschuld neem toe, dan bouw je de sociale verworvenheden van de kleine man af.

Zolang Europa niet werkelijk één Europa wordt, en ieder land nog zelf kokeneten speelt met de staatsschuld, zullen wij dergelijke debacles meemaken. Dat is logisch, omdat je binnen Europa dan een innerlijke concurrentie opbouwt en je dus eigenlijk de poten vanonder je eigen stoel wegzaagt.

Maar het ergste is dat wij momenteel in een steeds rechtsere maatschappij leven, waarbij dan steevast de oplossing wordt gevonden in het leegmelken van de kleine man.

Dat er in Griekenland stakingen, betogingen zijn die steeds meer de allures krijgen van een revolutie is geen wonder !

Als je de hele werkende klasse en de groep gepensioneerden op water en brood gaat zetten, dan is het logisch dat je een opstand krijgt. U en ik zouden hetzelfde reageren !
Bovendien leg je door die verarming zelfs een stuk van handel stil. Als je eigen volk geen koopkracht meer heeft, dan kan het ook niet meer kopen. Als je kijkt naar programma's over de Griekse situatie, zie je dan ook dat de ruilhandel weer hand over hand toeneemt in Griekenland. Maar dat is een systeem waar de staat niets aan heeft, en die helemaal geen positieve inbreng heeft bij het herstel.
Mij lijkt dat men in eerste instantie moet zorgen voor een evenwicht, niet voor een drastische inlevering. Een evenwicht, waarbij de koopkracht behouden blijft, maar waarbij je alle onkosten drukt. Makkelijk is dat niet. We hebben in onze maatschappij legio diensten, en diensten zijn een bizarre koopwaar... Als je als cafébaas een ober in dienst neemt, dan moet je of méér verkopen, of méér aanrekenen aan de klanten, om die dienst te betalen. Ik weet niet of het nu nog steeds zo is, maar in Groot Brittannië betaal je meer voor een pint bier als je hem aan je tafeltje laat brengen, dan als je hem zelf gaat halen aan de toog. Dienst moet betaald worden, ook al blijft die pint gewoon een pint.
Met andere woorden, op een bepaalde manier bekeken, is een dienst een soort koopwaar, maar de opbrengst is niet echt tastbaar, en je kunt het niet verder verkopen. Het is een economisch gegeven, maar ontastbaar.
Het is dan ook logisch dat bij een ineenstortende economie de diensten het eerste zijn die wegvallen, en anderzijds een overschot op de arbeidsmarkt veroorzaken. Dat wil ook zeggen dat er veel te veel mensen staan te drummen om je een dienst te kunnen bewijzen, maar dat daardoor de waarde van die dienst ook veel beterkoop wordt. De diensten zijn wellicht het eerste stukje  economie dat devalueert.
Maar diensten zijn ook veelal een stuk van de sociale verworvenheid !

Vroeger konden alleen rijken zich een knecht permitteren, nu roepen we allemaal: "Ober !!"...

Maar zelfs al zou dit het enige stuk ineenstorting zijn, dan nog zou dat een ernstige werkloosheid met zich brengen. Werklozen kun je niet in de kou zetten. Doe je het wel, dan krijg je schooiers en misdadigers als gevolg. Die mensen hebben immers geen andere oplossing. Of je geeft hen een basisinkomen, of je krijgt miserie. In sommige landen is de werkloosheid in tijd beperkt, maar dat is slechts een begoocheling, in werkelijkheid verschuif je hen van de ene kas naar de andere, je geeft geen werkloosheidsvergoeding meer, maar geeft hen geld uit een andere kas...

In Griekenland draait men echter de inkomens zowat voor iedereen drastisch terug. Men zet niemand zonder, maar maakt ze allemaal een heel stuk armer. De bedoeling is dat men op die manier ook de geproduceerde producten goedkoper maakt, en dat men op die manier de handel bevordert. De keerzijde is echter dat we steeds meer in een wereldeconomie leven, en dat heel wat goederen uit het buitenland komen, waar men niet goedkoper produceert, en dus zijn die goederen strontduur ! Als je niet genoeg afneemt van die andere landen, dreigen zij de grens voor jou (de Griekse in dit geval) producten te sluiten... en weg voordeel... (Voordeel ????)

Als ik steeds meer en meer tekens zie dat men die verarming en die afbouw van de sociale verworvenheden gaat veralgemenen, dan huiver ik... Want dan komen we meer en meer terug in een situatie waarbij de kleintjes nog kleiner worden, en waar de groten nog groter, nog machtiger, nog dictatorialer worden, de dictatuur van het kapitalisme...
Het lijkt wel of we terug gaan naar af...terug naar de negentiende eeuw: "Hou jij ze maar braaf, ik hou ze wel arm!"

Arme gezinnen, met veel kinderen om de kans te behouden dat er althans eentje overleeft die voor je kan zorgen op je oude dag...

Zie ik het te zwart in ? Vraag het eens aan de Grieken !!!

tot de volgende ?

zat er dag

en nacht.
Zo, nu weet je meteen dat het zaterdag 22 oktober is van het jaar 2011 volgens de bij ons gebruikelijke kalender.
Morgen is het zondag, en voor één keer komt er geen blogje van mijn hand. Te druk.
Als ik naar buiten kijk is het schitterend weer (maar koud !) en de barometer is al weer aan het zakken naar regen... Aan de ene kant heb ik liever dat "mooie" weer, omdat we dan op zijn minst nog wat licht hebben en niet alles er grijs en somber uitziet, maar aan de andere kant vrees ik een winter met zo'n "mooi" weer, want dat betekent dat het weer berekoud zou zijn... en met de prijs van de brandstof is dat niet om mee te lachen.
In de tuin spotten we nu al weer vogels die gaan kijken of de vetbollen er nog niet hangen. Ze zijn zo gewoon van ieder jaar weer eten en drinken te krijgen, dat ze dit wellicht als een vaste stek beschouwen (hun stamcafé als het ware).
We gaan dan maar toegeven zeker, en de mezenbollen gaan ophangen. Met de fles met zaad gaan we nog wat wachten, want daar eten ze niet van, daar vreten ze van.
Nog een dikke week is het is weer Allerzielen, kerkhofdag... Je ziet in de winkels als weer de grote potten chrysanten staan, dit jaar veelal met drie kleurtjes in één pot. Vrolijke dingen voor op het kerkhof.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het wel mooie bloemen vind, en wellicht staat er straks weer eentje op de tafel als versiering en opfleuring... Van fleur, Franse bloemen op een Vlaamse tafel.
Chrysanten zijn dan eigenlijk nog Chinees of Japans van origine meen ik mij te herinneren ... Ze fleuren dus niet maar tjantjoengtjangen of zoiet....Nu ja, als ze maar mooi zijn.

Straks zie je weer de eindeloze stoet chrysantenpotten met een mensje er aan hangend, de eindeloze weg naar het graf lopen... Grijze grauwe mensjes in donkere dikke kleren met een stukje zonlicht in hun armen op weg naar de dode. Naar de dood.
Gedenk Oh Mens...

En na die dag staat plots alles weer in een ander teken, je hoort niets anders meer dan Sinterklaasliedjes en kijk, daar piepen de eerste vrolijke kerstballen al in de etalage tussen de rondhippende paashazen... Och ja, ik vergat Nieuwjaar en Carnaval bijna...
Valt jou dat ook op?
Na die dag van de dood, keren de mensen hun frak, doen de donkere kleur naar de binnenkant, zien er weer vrolijker uit en gaan op, op naar een hele resem feesten... Heel de donkerste periode van het jaar zit tjokvol feesten, met veel kaarslicht. Op het einde vieren we Pasen, en daar wordt nog eens dunnetjes de Paaskaars aangestoken, waarmee we dan de rest van het jaar door moeten.
Maar hoe dan ook, het is al licht en lichtjes en kaarsjes en vuren die de klok slaan.
We doorbreken voortdurend die donkerte
Allerzielen is immers dan voorbij, op naar het leven, op naar het licht
op naar de lente
en de uiteindelijke beloning: de warme zomer...

Ik wou dat ik eens even terug kon in de tijd... Dat ik ergens op de evenaar in Afrika at, nog voor de blanken er hun "beschaving" kwamen opdringen... Zou men daar, waar de zon altijd hoog staat, zou men daar ook een periode van lichtjes en feesten hebben, in de moessonperiode ? Of is het gebrek aan duistere tijd ook gelijk aan een gebrek aan het brengen van Licht ? Ik vermoed het!
Ik denk dat wij al sinds we hier als mensensoort in deze contreien kwamen, dat wij sindsdien iedere keer weer dat licht zo node missen, en alles doen om het op zijn minst in ons huisje binnen te halen (Toen in onze grot of paalhutje...).

Het is geen wonder dat ook de godsdiensten inspelen op dat verlangen naar licht en leven... Het zit ingebakken in ons. Wellicht een oerverlangen naar de tijd dat wij als soort ergens in Afrika het licht zagen ?

Licht... Straks loop ik rond met een lantaarn in de hand: "Ik zoek een mens"...
Of anders gezegd: ik zoek Leven...

tot de volgende ?

Kaddafi...

We worden weer eens opgeschrikt met afschuwelijke beelden van een dode mens...
Kaddafi is dood...
Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken, je moet echt eens naar www.DeWereldMorgen.be gaan kijken, daar vind je heel wat goede berichten, waaronder een zeer verhelderend stukje over de dood van Kaddafi...of hoe het nieuws dat we te horen krijgen niet het echte nieuws is.

Kaddafi was een dictator. Een van de kenmerken van het dictatorschap is dat ze de bevolking desinformeren. Ofte om het simpel te zeggen ze geven hun bevolking nieuws dat is aangepast aan hun visie op de wereld.
Wij krijgen hier niet het echte nieuws, maar het nieuws dat is aangepast aan de visie van de Westerse (kapitalistische) landen. Zitten wij dan in een democratie, of in een vermomde dictatuur ?

Het is bijna niet meer mogelijk om de waarheid te achterhalen. Zelfs na het lezen van DeWereldMorgen ben ik nog niet zeker dat ik nu echt de waarheid ken. Ik ken in ieder geval nu eens een andere versie, maar ik kan niet echt controleren of dat nu de echte waarheid is. Of het misschien wat té is geschreven in reactie op de reguliere nieuwsberichten...

De waarheid verdraaien, de waarheid interpreteren op de manier die je wilt horen... Het is niet nieuw, het is van alle tijden, en sommige versies gaan eeuwen mee. Neem de Kristelijke godsdienst, en kijk in hoeveel sekten dat is verdeeld, die allemaal, op basis van dezelfde tekst, iets anders vertellen, iets anders interpreteren. Je vindt hetzelfde bij iedere godsdienst... Een bewijs op zich dat zelfs op basis van dezelfde tekst de interpretaties de overhand kunnen nemen op de letter. Het gekke is dat men dan van die interpretatie Het Standpunt maakt... en dat men er zelfs oorlogen over voert.

Ook in onze Vaderlandse Geschiedenis zoals we dat te horen krijgen op de schoolbanken, zitten desinformaties... Een van de leukste vind ik die over Karel Martel, verdediger van het Geloof tegen de Islam... Dat Karel "Martel" heette, had te maken met het feit dat hij de Hamer droeg, de hamer van Thor ofte Donar, de dondergod. Karel was dus helemaal geen Christen... Hij versloeg wel de oprukkende Arabieren, zodat die het niet meer waagden de Pyreneeën over te steken. Gewoon om zijn grondgebied te heroveren en te verdedigen. Niks geloof.

Je hoort ook heel weinig waarom die Arabieren zo sterk waren, en waarom het zo moeilijk was hen te verslaan... Zij hadden een gans andere gevechtstrategie... Waar onze ridders met ellendig zware harnassen van kop tot teen in ijzer gewikkeld waren, hadden zij alleen een schild en zwaard. Het gevolg was dat onze ridders met zware sterke paarden traag bewogen, en zij met hun vlugge lichte Arabische paarden, licht bewapend over het veld snelden. De Blitzkrieg lijkt plots een Arabische uitvinding...

Maar ik wijk af... Het gaat er over dat we geen ander nieuws krijgen dan gekleurd nieuws. Het is slechts een kleine hulp om ook naar andere zenders te switchen, daar krijg je net zo goed een gekleurde versie. Wellicht anders gekleurd, maar niettemin ook gekleurd.

DeWereldMorgen pretendeert neutraal en objectief nieuws te brengen, maar ik twijfel daar aan. Gewoon door het feit dat het ook daar mensen zijn die schrijvelen... En ieder mens heeft - hoe dan ook - zijn kijk op de zaak, en zal de bewijzen aanvoeren die zijn kijk op de zaak steunen. De man in casu kan zelfs oprecht overtuigd zijn van zijn eerlijkheid, daarom is hij nog niet objectief...

Toch ben ik een fervent lezer en verdediger van DeWereldMorgen, omdat ik daar op zijn minst eens een andere klok hoor, een poging om de zaak eens anders te bekijken. Een poging om zo objectief mogelijk te zijn... en niet betaald door X, Y of door Z... Wat op zich al een waarborg is.
Een krant die een groot gedeelte van zijn inkomen heeft door de reclame van Dexia, zal ongetwijfeld zijn tekst aanpassen aan zijn behoefte aan bestendiging van zijn inkomen.

Kortom, wij worden gemanipuleerd tot en met. De reclametechnieken worden toegepast in de berichtgeving. We worden om de oren geklopt met de "privacy", en nog nooit zijn we meer gevolgd dan in deze maatschappij. Bij ieder gebruik van de betaalkaart wordt genoteerd waar we op dat moment waren. We lopen steeds meer voor steeds meer observatiecamera's op straat. Op onze identiteitskaart zit nu een chip die heel wat meer gegevens bevat dan onze identiteit, allemaal om "onze veiligheid te waarborgen"... Of... om meer controleerbaar te zijn, minder privacy te hebben ten opzichte van "de staat" (Wie dat ook is)...

Ik stel me vragen over "De Vrijheid"
U ook ?


tot de volgende ?

Prijs van een mensenleven?

3 Euro !
(of zo'n 4 $)
niet meer...Althans niet volgens de Koreaanse regering die dit bedrag uitkeerde als compensatie voor het sneuvelen van een soldaat...
Schokkend ?

Wel nee... Dagelijks sterven er pakken en pakken mensen waar we zelfs nooit bij stilstaan. We staan alleen stil bij het verlies van bekenden, en hoe dichter ze staan, hoe meer we het voelen, dus hoe meer ze ons "waard" zijn... Die chinees ergens in een klein dorpje achter de 47° bocht van de Gele rivier, daar liggen wij hier geen moment van wakker.

Zelfs als wij onze geliefde een waarde toekennen van één miljard euro, dan nog zal hij of zij via het berekenen van het gemiddelde van de waarde die wij aan iedereen toekennen, nog geen drie euro waard zijn... Wij schatten dus onze bekenden of véél te hoog in, of de ons onbekenden véél te laag...
Wat zijn we dan werkelijk waard ? Aan grondstoffen niet zo erg veel, maar aan de montage van die grondstoffen tot een werkend geheel (mens) zijn we onbetaalbaar. Maar dan hebben we het over een "koop"waarde... En kunnen, mogen wij de mens überhaupt wel als koopwaar beschouwen ?

Ik meen van niet... En ik meen dan ook dat het echt niet mogelijk is om een cijfer in muntwaarde te plakken op de mens. De mens haalt zijn waarde uit de genegenheid die we voor hem of haar voelen. Helemaal en totaal subjectief, maar daarom niet minder gewichtig.

Eén goede raad: krik je waarde op, wees lief voor je medemensen! je beurswaarde stijgt er pijlsnel door !

De Kabinetchef van Madame Non is een campagne begonnen tegen Monseigneur Léonard. Hij voelt zich als gelovige in het kruis gegrepen (leuke woordspeling hé ?)... Door al de uitlatingen van deze monseigneur die helemaal ook mijn seigneur niet is...
Hij wil de gelovigen terug helemaal in het verdomhoekje duwen, zonder rekening te houden met de werkelijkheid waarin de mens van vandaag leeft. Zijn uitlatingen zetten iedere keer weer kwaad bloed bij een heleboel brave katholieken.
De kabinetchef stelt voor dat we zijne hooghartigheid eens gewoon links laten liggen, en nergens meer gaan waar hij gaat, om te beginnen tot kerstmis...
Ik vind dat een heel braaf voorstel, het lijkt me ondertussen al lang bewezen dat ons Leonardje een olifantenvel heeft en een paardenbril... Dus denk ik dat we niet anders kunnen dan hem gewoon blijven negeren, zolang hij dergelijke dingen vertelt. Leert hij weer met beide voeten op de aarde staan, dan wil ik met alle Christelijke liefde naar hem luisteren.
We kunnen misschien omgekeerd de vraag stellen: Is ons geloof dan veranderd ?
Ik meen van wel ! Ik denk dat één van de grootste gevaren van het geloof is dat men zich wanhopig vastklampt aan een tekst die geschreven werd in totaal andere omstandigheden, in een totaal andere tijdsgeest. Een geloofsgemeenschap leeft in het heden! En kan alleen geloven in beelden en woorden die voor hem in zijn tijd begrijpbaar en aanvaardbaar zijn !
Er staat geen woord in de bijbel over euthanasie, wat wij daar momenteel over horen uit de kerk is hopelijk in de geest van het geloof, maar evenzeer in de geest van de tijd. Geloof moet de hedendaagse mens een houvast bieden die begrijpelijk is. Dat kan niet met parabels over mensen en tijden die we niet eens meer echt in de juiste context kunnen plaatsen.
Niet dat de woorden van de bijbel geen richting meer duiden, maar ik ken maar heel weinig mensen die echt een idee hebben van de mensen uit die tijd waarvoor die parabels verteld werden. Bovendien horen we steeds meer en meer dat er wellicht nogal wat vertaalfouten in de tekst zitten.
Heel erg is dat niet, als we tenminste de tekst gebruiken om de geest van het geloof terug te geven. Heel erg wordt het als we ons aan de letter vastklampen. De Blankes verdedigden de apartheid vanuit de tekst van de bijbel...

Toch mag de kerk niet klakkeloos de tijd involgen. Men moet alles de tijd geven om een klaar en duidelijk standpunt in te nemen, gebaseerd op de Geest van het Geloof. Met andere woorden, eigenlijk lijkt het, moet het meer lijken op een bewegend iets... Een rode leidraad volgend.

Rode leidraad die eigenlijk heel simpel een heel complex is: Bemin je naaste als je zelf en God bovenal. Meer hoeft niet. Maar dat is al zooooooooooooo veel ! En weet je, daarmee heb je zowat alle geloven omschreven. Geen reden dus om ruzie te maken over de soort van geloof, anders ben je al niet meer in orde met dat geloof !


tot de volgende ?

De babyfabriek

In Nigeria is een babyfabriek opgerold. Een als weeshuis bekend gebouw bleek in werkelijkheid een babyfabriek te zijn, met een boekhouder, een "bezwangeraar" en een hele meute jonge meisjes die de baby's leverden voor verkoop.

Een heel klein berichtje, een faits divers, niet van belang, een aardigheidje...

Een symptoom van een gekke wereld, waar de "blankes" nog steeds wat minachtend neerkijken op de gekleurde evenmens, maar (laat mij het eens héél erg cru stellen)  het zo lief vinden zo'n gekleurde pagadder te adopteren, als summum van ostentatieve naastenliefde. Ik weet wel, er zijn er ook bij die het echt en oprecht goed menen met die adoptie, maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat er iets scheef loopt in een maatschappij waar eigen weeskinderen niet geadopteerd geraken en men zwarte en gele kindjes massaal gaat invoeren.
Misschien ligt het niet eens aan de adoptieouders in spe, maar aan de organisaties die voor de adoptie instaan?  Misschien is het gewoon lucratiever kindjes van ver weg te halen?

Ooit, heel lang geleden, las ik een artikel over de nijpende nood aan adoptie-ouders voor onze eigen weeskindjes... Na een gesprek met moeder de vrouw namen we contact met die organisatie, maar we kwamen niet in aanmerking omdat we zelf al eigen kinderen hadden... Nu en ???  Was dit op zich al geen beetje meer waarborg dat het kindje in een warm nest zou terecht komen?

Ondertussen heb ik al gezinnen gezien met meerdere adoptiekinderen, zelfs van diverse kleurtinten. Dat kan dan weer wel ?

Nog eens, ik hoop dat die ouders echt met goede en oprechte bedoelingen adopteren, maar als ik die beroemde (beruchte?) diva  zie kindjes gaan halen in Afrika, dan krijg ik de kriebels... En vermoed ik het ergste. Nogmaals, ik hoop dat ik ook hier verkeerd ben, en dat de kinderen in casu daadwerkelijk echte liefde ontvangen, en niet alleen als toonobjecten gaan fungeren.

Jullie weten al lang dat ik niets tegen mijn gekleurde medemensen heb, maar ik snap gewoon niet waarom men geen ouders lijkt te vinden voor onze eigen sukkeltjes, en wel voor import-kinderen. En ik herhaal dat de schuld misschien helemaal niet ligt aan de would-be ouders, maar aan de organisaties. Maar het blijft gelijk. Het is duidelijk, door dat kleine krantenknipseltje, dat men ginder ver weg, de kans ziet om een lucratief handeltje op te zetten... en dat zegt op zich al genoeg.

Het bewijst dat er daadwerkelijk sprake is van handel in mensen.
Is dat geen synoniem van slavernij ?

Bovendien heb ik ook vragen over die kinderen zelf... We leven -jammer genoeg- in een maatschappij, waar men nog steeds de anders gekleurde evenmens, anders bekijkt, om het voorzichtig uit te drukken. Dat die kinderen dan een Vlaamse naam krijgen, verandert niets aan die huidskleur, en wellicht zullen zij in hun later leven dat stigma met zich mee blijven sleuren, een stigma die zij wellicht veel minder begrijpen dan de kinderen van mensen die hier als gestigmatiseerden rondliepen en hun kinderen hardden tegen dat feit...  Wellicht zal voor die kinderen de schok veel groter zijn, dat ze plots niet meer die Vlaming zijn, maar plots gewoon die zwarte...

Nee, ik stel me vragen.
Ik oordeel niet, ik kan niet oordelen omdat iedere geval van adoptie anders is, en anders zal opgevoed en voorbereid worden op het leven. Omdat de ene in een warm nest zal terecht komen en de ander misschien nog eens zal verscheurd worden door een uiteenvallend gezin, waar je dan als adoptiekind wellicht heel anders "zit" dan een echt eigen-teelt kind...
Stel dat het bij de adoptiemoeder blijft, die echt en oprecht van het kind houdt, zou dat stand houden als blijkt dat dit kind een belemmering vormt voor een nieuwe relatie ?

Ik stel me vragen...
Ieder babytje heeft een hoog knuffelgehalte... Die gekleurde kindjes net zo goed als de blanke. Maar dat knuffelgehalte verdwijnt met het opgroeien. Wee het kind als de would-be moeder het knuffelgehalte niet kan ontstijgen. En die kans is groter bij adoptie dan bij eigen kinderen. Omdat je meer aanvaard, meer herkent in je eigen kinderen dan in anderen. Is het een koppig kind (just zijn peere) dan ligt dat veel moeilijker als die karaktertrek van ik weet niet waar komt...

Adoptie is sowieso al een heel moeilijk iets. Het nog eens belasten met discriminatie is zeker niet van aard om het makkelijker te maken.
Weet je wat ?
Je kunt veel makkelijker opteren voor een blank kindje, en als je er niet echt op staat dat het een zuigelingetje moet zijn, dan zijn er er een hele voorraad die op jouw liefde wachten ! Maar gek genoeg raken kindjes van 2 , 3 jaar niet makkelijk aan adoptieouders... Wellicht mede door dat  gebrek aan knuffelgehalte ?

toch eens nadenken...

tot de volgende ?

?... doet de wereld draaien ?

Het is nu 8.36 uur op dinsdag 18 oktober 2011, en je kunt het echt nog niet klaar noemen... Sombere grijze lucht, en mijn lindeboom lijkt wel zwarte bladeren te hebben.
Ik haat dit weer !
Aan de einder zie ik de populieren steeds kaler en kaler worden. Aan hoog tempo vallen de blaren.
Herfst...
Weet je nog, die lente ? Heerlijk zomerweer, zon, warmte, licht en vriendelijke mensen... Nu loopt men gebogen om de wind wat te snijden, kijkt naar de grond, en loopt dus met gebogen hoofd door het leven.Weer werkt ook op het gemoed.
Zeker op het mijne

Gisteren zijn we naar Auchan geweest te Leers, en hebben een pak boodschappen mee naar huis gebracht. We hebben weer wat witte wijn in voorraad tegen dat de vrienden langskomen, en brachten heel wat alcoholvrije aperitief mee... We zijn weer voor een paar maand voorzien van onze Franse waar.

Ik heb er afgezien ! Na de grote rommelmarkt van zondag, was die winkelruimte veel te groot voor mij. Ik had podorie verdomd veel rugpijn ! Wellicht was het komende slechte weer ook van invloed op mijn rug. Maar allee, we hebben alles wat we hebben moeten (en nog wat meer), en zijn weer voor een tijdje gerust. Oh ja, waar ik de Fransen vroeger zag rijtje schuiven aan de Belgische benzinestations, heb ik nu diesel gekocht in La Douce France... Dank zij onze ijverige politici kost onze brandstof een pak meer dan ginder.
En wellicht gaan ze daar niets aan doen, de staat heeft geld nodig om de bank(en) te betalen die we met zijn allen hebben gekocht, zonder dat ze mij gevraagd hebben of ik er interesse voor had.
De staat heeft ook nog geld nodig om te voldoen aan de Europese normen.
De staat moet dringend in het Europese rijtje gaan lopen
De staat
de staat gaat ons dat allemaal doen betalen
... met afbouw van sociale verworvenheden
... en dat allemaal om het kapitalistische (banken-)systeem aan de praat te houden.

Banken zijn niet onfeilbaar, maar dat geeft niet, de gemeenschap zal de fouten wel liefdevol betalen.
Banken zijn immers God
Mammon

Er zijn in de geschiedenis van de mensheid een paar stappen die heel ons leven, heel onze maatschappij grondig hebben door elkaar geschud !
We kunnen beginnen met de landbouw. De man die op het idee kwam graan te zaaien voor de winter, zal alles op alles hebben gezet om ook zelf de vruchten te dragen van zijn werk, en zal rond zijn veld een afsluiting hebben gebouwd om het te beschermen tegen vraat en tegen dieven.
Het eigendomsbezit was ontstaan. De wereld was niet meer van iedereen, maar van de eigenaars van de diverse stukken.
Tweede grote stap was het recht van de sterkste. In een klein gemeenschap had de sterkste het voor zeggen. Wie niet luisterde kreeg klappen. Dat was plezant (voor die sterke), dus wou hij zijn macht uitbreiden. Hij nam enkele stevige binken in dienst, en beperkte zich niet tot het beheersen van zijn kleine dorpje, maar nam er een dorpje, twee dorpjes, een heleboel dorpjes bij. Zo ontstond de adel, de nieuwe machthebbers, die via het in stand houden van een leger en een versterkte vesting een heel gebied overheersten. Ze waarborgden zogezegd de veiligheid en moesten daarvoor betaald worden door de onderdanen.
Derde grote stap was het ontstaan van de steden... Eerst onder de vleugel van het kasteel, maar alras ook als gemeenschap die zich wat ontworstelde aan dat fort, en zelf een soort burcht op zichzelf  vormde. Daar waren omliggende gronden en grondbewerkers bij nodig, om de stad te voeden. Dus moesten de stadsbewoners zaken produceren en ruilen voor eten.
Ondertussen was ook het schrift ontstaan, een belangrijke stap, die toeliet akten op te maken, die eigendom een meer bestendig iets maakten, en die ook aanleiding waren om tot contracten te komen. De oudste geschriften gaan dan ook bijna uitsluitend over akten, contracten en wetgeving. (Verba volent -scripta manent)
De ruilhandel is een omslachtig iets. Je gaat met een stuk linnen voort, je komt met een schaap terug, je moet dat ding laten slachtte en bewerken, dus moet je naar de slager die in ruil een behoorlijk stuk van het schaap in beslag neemt, wat hij dan weer gebruikt om de bakker te betalen...
En dus kwam het geld er... Eerst in de vorm van een waardevol goed, zoals goud en zilver, maar later ook in de vorm van pandbrieven en alras in biljetten, papieren geld...
Hoe dan ook die pandbrieven en dat bankbiljet moesten voor een werkelijke waarde staan, en dus was ieder munteenheid gedekt door een goudeenheid... Dat stukje papier kon je gaan inruilen voor een stukje echt goud.
Later werd dit losgelaten en kreeg het geld een afgesproken waarde, zonder dat het nog echt "gedekt" werd door een voorraad goud...
En ondertussen betalen we virtueel met onze bankkaart, en zijn er massa's geld die daar ergens hangen, zelfs zonder echte dekking door een biljet...
Met andere woorden, we zijn van goud naar een afgesproken waarde gegaan, dan naar een virtuele waarde... kortom... een zeepbel.
Geen wonder dat bepaalde goederen nu duidelijk overgewaardeerd worden. Neem nu de woningen. Die zijn momenteel duidelijk overgewaardeerd. Gewone mensen kunnen zonder hulp van de vorige generatie geen huis meer aankopen.
En dan krijg je een heel pak mensen die hun lening (ook al een virtueel begrip) niet meer kunnen afbetalen, waardoor de woningen plots veel te massaal op de markt komen, niet meer verkocht raken, waardoor de bank het geld van zijn lening (de aankoop van dat huis) niet meer terug kan krijgen, en dus met een huis en een diepe put in zijn rekening blijft zitten...
De crisis die op die manier begonnen is in Amerika is nog steeds niet uitgewoed.

Maar uiteindelijk gaat het hem gewoon over het feit dat geld niet meer dat vaste begrip is.
Geld houdt ook zijn waarde niet
Het brengt zelfs niet meer genoeg op om zijn waarde te behouden.
De wereld schudt en beeft door die wankele geldmarkt.
En wij, wij schudden en beven mee.
Sinds ik ziek ben, ga ik mee winkelen
Sindsdien zie ik in de praktijk wat muntontwaarding is...

tot de volgende ?

Geen foto's meer ?

In een paar weken tijd hoorde ik nu berichten van mensen die een rekening kregen voor het gebruik van foto's op internet, let wel: foto's die schijnbaar vrij ter beschikking staan...
De Amerikaanse staat probeert op allerlei manier Eurootjes binnen te rijven was alvast één opmerking daarbij...
Dus ga ik, voor de veiligheid ook maar geen foto's meer zetten op mijn blog, tenzij het een eigen product betreft... en ik ben geen fotograaf... dus verwacht niet veel meer...
Je gaat het dus moeten stellen met pure tekst (Het is niet om mee te lachen ik hoorde van een rekening van meer dan 700 dollar voor de foto van een pen...
Waar is men mee bezig ?
In eerste instantie dacht ik aan privacy, maar het gaat dus over de rechten op de foto op zich. Als je per gebruikt fotootje 700 dollar op eist, rechtspraak inbegrepen, dan wordt het wel heel duur om foto's te gebruiken... Ik hoop dat er geen dergelijk zitten bij wat ik reeds gebruikte, maar ik doe dat via Zemanta, die net voor dit gebruik bestaat... Dus ligt de schuld dan meer bij die dienst dan wel bij de uiteindelijke gebruiker !

Mijn blog zal wel niet staan of vallen met het al dan niet gebruiken van een fotootje... Ik kan me niet indenken dat men mijn blog nu gaat bewonderen voor dat miezerige fotootje, want het is er steeds maar eentje...en het hoort soms niet eens helemaal bij de tekst.

Maar kijk, als ik mijn blog op internet zet, dan is dat opdat ik wil gelezen worden. Als ik een foto publiceer, dan is dat opdat de mensen er naar kijken. Als iemand een tekst of een stuk van een tekst van mij gebruikt, dan zou ik het appreciëren als men de bron er bij vermeldt, maar doet men dat niet, dan lig ik daar niet wakker van. Als ik een foto op mijn blog zet, van eigen makelij, en iemand gebruikt dat beeldje, dan wist ik dat die kans er in zat... Ik moest het er maar niet opzetten. Het is nu eenmaal een publiek instrument.  Kijk, als ik een T-shirt zelf beklad met een eigen ontworpen tekening, en iemand maakt daar een foto van, dan kun je moeilijk gaan vertellen dat hij mijn copyright schendt ! Als hij mijn tekening kopiëert en zelf T-shirts gaat maken met mijn ontwerp, dan pas wordt dat een schending, en dan nog heel moeilijk waar te maken, want wellicht zitten er kleine verschillen in, zodat het niet eens meer mijn tekening is...
Nee, wie op internet publiceert, weet dat hij het op de publieke markt smijt, en wie daar geen rekening mee houdt, is of niet eerlijk, of kent het internet niet.
Wil je niet dat een tekst of foto wordt gebruikt, dan kun je dat er duidelijk bij vermelden, dan pas heb je een been om op te staan. Maar stel dat Jantje Pierlala die foto wel gebruikt, en de beschermende frase netjes er af knipt, dan is de volgende gebruiker al niet meer schuldig te noemen, dus... heel waterdicht is dat systeem ook al niet !

Nee, het gaat hier dus in se over de mens en de menselijke hebzucht.
Kijk, ik ga nog een stapje verder...
Ik zit nu keramiekjes te maken. Om inspiratie op te doen, bekijk ik al de sites die ik kan vinden van mensen die keramiek beoefenen, en die met dezelfde middelen dus kunst bedrijven. Die beelden inspireren me soms, en hebben dus een rechtstreekse invloed op wat ik dan weer maak. Het is geen kopie, maar het is duidelijk geïnspireerd door... Als je dat niet wilt, dan mag je geen foto's van je werk publiceren, meer zelfs, dan mogen de kopers geen foto's maken waar je werk op prijkt... Absurd ? Ja !

Je moet eens kijken naar de grote kunstenaars van vroeger ! Een van de meest gebruikte vormen van opleiding was het oeverloos kopiëren van werken van grote meesters...En hoe nauwkeuriger de kopie was, hoe beter de les en de opgedane ervaring ! Ik heb zelf, tijdens de opleiding beeldhouwen, indertijd een kopie moeten maken van een kop van een oude romein. Wellicht is er allang geen spoor meer te vinden van 't manneke zelf, maar zijn beeld wordt nog steeds gebruikt al les voor jonge beeldhouwers. Ik moet zeggen dat het inderdaad een goede les is, dat het je echt een en ander bijbrengt !
Dus kopiëren is niet eens een zonde, maar eerder een soort les, een soort verering van de oorspronkelijke maker. Dus de man die een foto op het internet zwiert, en die foto wordt gebruikt, zou eerder geflatteerd moeten zijn, dan wel op geld bewust...

Ach, wat zit ik hier te leuteren? Ik kan wellicht toch niet op tegen de geldzucht van sommige mensen... Ik heb het al gezegd, geld is wellicht een van de sterkste drijfveren van het mensdom... Macht, Geld en Sex en God... de vier krachten die de slechte kanten in de mens boven halen. Ja, ook God, want er is wellicht niets meer echt misbruikt dan de godsdiensten om oorlog te voeren ! En het gekke is dat in zowat iedere godsdienst het intermenselijke verkeer naar vrede en goedheid wordt gedreven, maar niet ten opzichte van hen die die specifieke Godsdienst niet of niet juist (?) beleven...

Mensen... een bizar fenomeen...

tot de volgende ?