In Vitro Fertilisatie (IVF)

Image by arneheijenga via Flickr

Kijk, mijn oude reserves tegen al het menselijke gepruts in en aan het leven lijkt - jammer genoeg- bewaarheid te worden...
Men heeft ontdekt dat mensen die hun ontstaan te danken hebben aan IVF, in veel grotere mate gevoelig zijn voor zware ziektes zoals onder meer diabetes.
Wat nog veel erger is,die "eigenschap" wordt doorgegeven aan het nageslacht van IVF-volwassen...
Ik kan u de wetenschappelijke uitleg niet geven (er staat vandaag een artikel in Elsevier), maar het komt er op neer dat we ergens in ons lijf een stof hebben die afwijkingen aan de genen selecteerd en die "verkeerde" cellen er uit bonjourt. Mensen die hun bestaan danken aan IVF of kind zijn van een IVF-mensje, hebben die stof in veel mindere mate...

IVF bestaat ondertussen al heel lang... en nu pas ontdekt men dus dat er iets mis mee is.
Dat is niet alleen erg voor al die mensen, maar het zal dus wellicht op termijn een blijvende invloed uitoefenen op het menselijke genoom... Iets om bang voor te zijn! Echt bang !

Ondertussen is men aan het spelen met genen van planten en dieren, zit met te zoeken naar genenbehandelingen voor het genezen van bepaalde ziektes, en weet men niet wat dit op langere termijn allemaal met zich zal brengen...

Gisteren zag ik bij toeval nog een stukje van een programma op KRO... Het ging hem over dieren en hoe we dieren moeten behandelen en de dierenproblematiek benaderen. Een paardendame stelde op een bepaald ogenblik dat haar paard geen wild paard meer was, en wellicht heel ongelukkig zou zijn, mocht men proberen het in een toestand te brengen waar het zelf zijn plan moest trekken, wild moest leven, net zoals wij, mensen ook niet meer of alleen mits grote moeite in staat zouden zijn ons in leven te houden zonder al de vruchten van de welvaart... Ze had en heeft gelijk...we zijn inderdaad, door onze manier van leven eigenlijk niet meer aangepast aan het "normale" leven van de natuurmens, net zoals de koe en het paard niet meer aangepast zijn aan een leven in de natuur zonder tussenkomst van de mens.

We hebben dus, op een natuurlijke manier eigenlijk al aan onze basis (en de basis van onze huisdieren) geprutst...en niet echt ten goede! (Ik heb het hier over de lichamelijke toestand). We zijn inderdaad slechts flauwe afkooksels meer van de natuurmens. We zien er wel beter uit (in onze ogen althans)maar we zijn het niet. We kruipen bij de minste kou in onze huizen met centrale verwarming, en de meesten huiveren als je zegt dat je 's morgens met ijskoud water wast. Als we nu langer leven, dan komt dat veeleer door kunst en vliegwerk dan wel door onze basisgezondheid. We zijn niet echt verbeterd, net zo min als onze huisdieren intrensiek verbeterd zijn. We hebben ze aangepast aan onze behoeften, behoeften die soms heel bizar zijn. Sommige honden kunnen niet meer autonoom bevallen, omdat ze dermate gedeformeerd zijn, dat de natuurlijke gang van zaken niet meer mogelijk is, en over de krankjoremme vormen van bepaalde goudvissen zal ik maar helemaal zwijgen. Die dieren overleven geen week in het wild !

Nu dachten we dus het middel te hebben om rechtstreeks in te grijpen in vormen en hoedanigheden, door rechtstreeks gepruts aan de genen... Maar zijn nog niet eens in staat om een in se natuurlijke bevruchting In Vitro te bewerkstelligen zonder blijvende nefaste gevolgen, zo erg dat men vreest voor de uiteindelijke invloed op héél het mensdom!

Hoog tijd dat we ons bezinnen...
Hoog tijd dat we beseffen dat we niet of nog niet in staat zijn om werkelijk te knoeien met het leven. Want dat is het: knoeien.

Weet je, ik heb er schrik van. Je moet eens lezen wat een Monsanto allemaal uitsteekt, en wat de echte gevolgen zijn. Men knoeit er maar op los, en maakt ons wijs dat alles veilig is, en dubbel en driedubbel werd getest, maar dat blijkt allemaal niet waar te zijn, het enige wat men test is in hoever het hoeveel meer kan opbrengen, zonder de gevolgen voor de toekomst te bekijken.

Dit is een bijna nog ergere vervuiling dan dat fijnstof en die CO2 !
Ik vrees dat we inderdaad bezig zijn met onszelf uit te roeien.
... over een niet al te lange termijn.

Dan zullen binnen duizenden miljoenen jaren misschien beschaafde kakkerlakken in de verre ruimte een soortement toestel vinden, waarin een metalen bord te vinden is, met een afbeelding van twee mensen, een man en een vrouw... Totaal onbekend, misschien behorend aan een vorm van die rare skeletten die ze kunnen bewonderen in hun natuurkundige musea, skeletten van uitgestorven wezens.
djudedju

tot de volgende ?

Russische zeden? Vreemde zeden...

Image by wve via Flickr

Het is natuurlijk een beetje ver van mijn bed, maar ik keek toch gek op toen ik een van de laatste Russische wetsvoorstellen na las...
Men wil een wet maken waarbij pornosites op internet verboden zijn tijdens de dag, maar 's nachts toegelaten...
Ongezien mag je zondigen... Gekke mensen die Russen, om Obelix te parafraseren.

Vannacht lag ik - gek genoeg- na te denken over het woord dat wij gebruiken om kauwgum aan te duiden, een sjieke... Ik herinner me dat wij vroeger (oh wat is dat lang gelden) spraken van een sjieklitte (Ik schrijf het zo fonetisch mogelijk)...
Ergens is dat familie van de chicleteros (als ik dat maar goed schreef), dat waren de mensen die in het oerwoud rondliepen om de rubberbomen af te tappen. Veelal waren dat veroordeelden die dit moesten doen, want een leuk werk was dat niet. (Zonder van de gevaren te spreken)
Het ging hem dus niet over plantages, maar het zoeken van rubberbomen, die inkerven en er een bekertje onder hangen, en nadien regelmatig komen oogsten.
Wellicht heeft het rubberachtige van de kauwgom ergens in een of andere taal zijn invloed gehad op het woord voor kauwgum (daar zit immers ook gummi in!), en is dat woord doorgesijpeld in ons woordgebruik. Ik weet niet of men dat in oost Vlaanderen ook zo gebruikte...

Maar ergens is er dan ook een vreemde link met sjieke, in de zin van een sjieke toebak... Denk aan de liedjes van Wannes van de Velde (Jef heeft mij ne sjiek gereffeseerd) en van de Gentse zanger - beeldhouwer Walter De Buck, in zijn liedje "'t Vliegerke" ... en zane steert is gien sjieke toebak weird...
Dus een stuk gekauwde tabak is ook een sjieke... Vermits dit gebruik ouder is dan de kauwgum, moet er wel degelijk een andere bron voor het woord zijn... In het Frans bestaat het woord chicquer en une chicque, die beiden te maken hebben met kauwen, pruimen (pruimtabak). Een van de vele leenwoorden? Wellicht...
Maar allee, daar lig ik dan 's nachts op te sjieken...om het ook eens in overdrachtelijke zin te benutten...

Taal, een leuk ding. Kan ik uren van wakker liggen.

Het verkeer is hier nog steeds heel, heel moeilijk en moeizaam... De sneeuwhopen zijn weliswaar al grotendeels platgereden (telkens door wagens die vastraakten bij het uitwijken van een tegenligger), maar het is nu glad, en de meeste wagens kruipen veeleer dan ze rijden. Het schijnt op de grote baan wel goed te zijn...Met andere woorden, ons mooie Mater is weer stiefmoederlijk bedeeld met strooizout, en hier is het pertang meer dan nodig, in ons heuvelland en de vele bochten. Voor de sneeuw er lag heb ik al gezien dat het wegdek ook weer sereius gehavend is door het weer. Gelukkig wordt de straat waarin ik woon dan daar wel onderhouden. Niet voor mij, zelfs niet voor de inwoners in het algemeen of voor een in het bijzonder...Nee, we hebben het geluk dat er jaarlijks wel een of andere koers hier voorbij komt, en voor die renners moet alles picobello zijn hé??? Maar nu heeft men ook in onze straat van verfoeilijke verkeersdrempels gelegd...Er is dus risico dat de wielerkoersen hun parcours verleggen, en dan zijn we gezien, en zal onze straat ook ontaarden in put-en-bulte...

Als ze straks komen met mazout, dan zit het er dik in dat het verkeer hier tijdelijk blok zal zitten... Want dan zal die vrachtwagen aan mijn kant van de straat staan, en dat is juist de kant waar geen of veel minder ophopingen zijn... Kan nog leuk worden.

Ik las zonet dat de moordenaar van die twee jonge mensen ook nog een andere moord bekende... Wat is dat voor een man, die in zijn buurt kan zitten lachen en zich beminnelijk voordoet, en zonder verpinken mensen vermoordt??? Ik snap het niet.

tot de volgende ?

Gevangenis en vrije keuze - Een Belgische mop

Image by Arjan Almekinders via Flickr

Belgische gevangenissen zijn overbevolkt. Ze zitten met veel te veel op een veel te kleine oppervlakte. Je kunt zo maar niet op één, twee, drie gevangenissen uit je mouw schudden, en omdat de gevangenen voortdurend heibel maakten over die overbevolking, besloot men om in Nederland enkele leegstaande of bijna lege gevangenissen te huren. (Ofwel hebben ze in Nederland veel meer gevangenissen, ofwel zijn de Nederlanders veel braver, of wel de Nederlanders krijgen niet zo snel gevangenisstraffen...)
Maar enfin, de moeilijkheid leek opgelost, de overbevolking en de moeilijkheden vandien waren bezworen.
Dacht u. Dacht ik. Dacht ieder normaal mens.
Helaas, driewerf helaas...
Ook gevangenen hebben rechten, en hebben vrijheden (???) (zo blijkt...) ze willen niet verhuizen naar Nederland.
djudedju
Gevangen zitten, is dat niet iemand zijn vrijheid ontnemen? Of heb ik het verkeerd voor?

Ik zit nu te wachten op de volgende opstand wegens overbevolking.

Eens kijken of de politici dan eindelijk het lef hebben om gevangenen ook als vrijheidontnomen lieden te beschouwen...

Och, we mogen nog niet klagen, er circuleert een filmpje op internet over een gevangenis in oostenrijk, een waar paleis met sportzalen, tv in iedere kamer (niks cel, mooie kamers) en ga zo maar door... prachtige refters en wandelruimtes, veel groen voor de rust... Moet je echt eens vergelijken met de verblijven van onze oudjes in een home...Maar ja, die moeten daarvoor betalen hé, die anderen, die zitten gratis.
djudedju

Maar ja, wij zijn met zijn allen verkeerd. Een gevangenis is geen oord om de gevangenen te straffen, maar een oord om ze her op te voeden, ze terug geschikt te maken voor de maatschappij. Ik met mijn dom boerenverstand, stel mij dan de vraag of we wel de goeie formule hebben, want recidivisme is schering en inslag. Bovendien, zou de behandeling dan niet meer individueel moeten gebeuren? Want nu is de gevangenis veeleer een soort hogeschool in het aanleren van nieuwe en andere technieken in moord, doodslag, diefstal en noem maar op...

Gelukkig lukt het nu en dan toch nog voor een enkeling, anders zouden de personeelsleden, de heropvoeders(?) (Waarom cipiers?) wel heel gedemotiveerd raken.
Bijna zo gedemotiveerd als heel de bevolking die het met lede ogen aan ziet.
Ik heb in het voorgaande zinnetje één probleempje aangeraakt: al het dan de bedoeling is de gevangenen te herintegreren in de maatschappij, waarom werken daar dan geen opvoeders in plaats van cipiers? Cipiers (bewakers) zijn bijna tegensprekelijk aan het idee heropvoeden. Het is hun taak niet, en ze hebben er ook geen opleiding voor gehad. Wat willen we dan bekomen?
Niks.
Juist.

De sneeuw van gisteren is gevallen, en opgewaaid in grote hopen. Het is niet te zeggen hoeveel sneeuw er gevallen is, want er zijn stukken waar de wind alles weer waegwaaide, en plaatsen waar de sneeuw tussen de 25 en de 40 cm dik ligt (waar ik het kan zien van in mijn huis). De rijweg is maar voor de helft bruikbaar, want de andere helft ligt veel te dik bedekt, en zal maar bij mondjesmaat plat gereden worden. Geen rommelmarkt dus... en tanteke zal ook nog eventjes moeten wachten.

Het begint juist weer te sneeuwen. veul is niet genoeg. De lucht zit massief grijs, vol sneeuw...Zo te zien kan er nog heel wat uitvallen. Normaal gezien moesten ze vrijdag met mazout komen, maar ik kreeg een telefoontje... "Meneer, zou het mogelijk zijn dat we de mazout wat later brengen dan vandaag? We zitten met enorm veel aanvragen van mensen die volledig zonder zitten..." Ik zit nog niet zonder, maar wanneer is iets later? "Maandag, meneer..." Ok, geen probleem. Dus maandag brengen ze (hopelijk) de mazout. Ik zit nog niet zonder, maar met dat weer verstook je wel wat meer ! Gisteren tijdens die felle ijzige wind, raakte mijn huistemperatuur niet of heel moeizaam aan zijn beoogde cijfertje... Koud was het niet, maar je voelde toch het verschil, en de brander deed overuren. Eventjes twijfelden we of we de kachel ook zouden aanmaken, maar met die wind zou dat ook al niet zo makkelijk gaan, veel kans dat we eerste een tijdje mochten studeren voor rookvlees...tot de schoorsteen opgewarmd raakt en beter trekt. Gek is dat, dat een koude schoorsteen minder trekt dan een warme.

Ik ga nu stoppen, en brood gaan bakken...
tot de volgende ?

de frigo staat zeker open? 't Is hier koud !

Image by Hans van Putten via Flickr

Vroeger zegde men als 't sneeuwt: "D'Jeezeke schudt zijn beddeke uit"... Nu worden bedden helemaal niet meer uitgeschud, 't zou trouwens niet helpen, uit zo'n stuk kunststof komt misschien wel iets van stof, maar komen zeker geen pluimpjes.
In analogie, en meer aangepast aan onze moderne tijd zeg ik dus, met deze Siberische kou: "D' Jeezeke zijn frigo staat open"...Alhoewel het niet helemaal klopt, want als je een frigo opendoet, dan brandt het licht, en licht ...dat is zoek. Ik mag ook niet veronderstellen dat de frigo van God stuk is, of althans het lampje, dus de Heer heeft een frigo zonder lampeke. Heeft hij wellicht ook niet nodig, Hij ziet alles, dus moet hij niet op de tast gaan zoeken naar zijn potteke rijstpap. Voilà nu nog het merk eens opvragen, en dan weten we weeral wat meer van het Goddelijke huishouden.

Ondertussen is het niet meer alleen koud...'t begint nu ook nog te sneeuwen. We hebben weer een "lekkere" ouderwetse winter zegt de weervrouw... Ik vind er weinig lekkers aan, alhoewel, ik zit met plezier mijn kleinkinderen af te spieden als ze in de sneeuw aan het ravotten zijn met hun al even gekke hond. Nu zal ik dat niet zien, want één van de tweeling is wat ziekjes,buikgriepje, en Veerle zit met een zware valling. (zonder be-)

Gisteren belde de juf van Gwendolyn om te zeggen dat Gwendolyn zo heel erg goed haar best doet op school...met een klein foutje...ze kan haar kwebbel niet houden. Waarom ben ik over dat laatste niet verwonderd ? Nu, ik ben al héél tevreden dat alle kleinkinderen hun best hebben gedaan en nog doen. 't Gaat immers over hun toekomst, ook al zijn ze eigenlijk nog veel te jong om dat echt te beseffen. Stel je eens voor dat ze honderd jaar vroeger geboren waren... dan waren ze nu op die leeftijd wellicht al aan het werk in mensonwaardige omstandigheden. Of dat ze niet hier, maar in India of zo geboren waren, dan was het ook nu nog zo... Ze weten het niet, maar het zijn echte gelukzakken dat ze hier leven. (En toch klagen wij ook)

Normaliter gaan we iedere zaterdag naar Tanteke, maar ik vrees dat dit vandaag niet zal doorgaan... met die sneeuw, als je er niet echt door moet, dan ben je beter met wat te wachten, en dan ga ik zondag of maandag wel. Het is bovendien niet echt een goede baan om er naar toe te gaan, de Lange Ast is nu niet precies een van de beste banen, een heel stuk in kasseien, en het is een lange bergop (de Korte Ast is ...veel korter...)

En maar sneeuwen! En met de felle wind, is het stuifsneeuw, en zie je nu al hier en daar dat de baan verdwijnt onder ophopingen van sneeuw. Ik herinner me een winter van lang geleden, toen onze kinderen nog klein waren, en ze op bepaalde plaatsten niet meer te zien waren, zo dik lag de sneeuw opgewaaid. Ergens op zolder moeten er nog dia's liggen met foto's van toen. Zij speelden toen ook met de hond in de sneeuw. Er is niet nieuws onder de zon (in de sneeuw ook niet).

Vandaag worden de twee vermoorde slachtoffers begraven, zo jong uit het leven gerukt... 't Zou niet mogen zijn... Ik wens de ouders alle sterkte toe bij dit verschrikkelijke verlies. Ik weet wat het is, en weet dat ze sterkte van doen hebben. Bij Gezelle vind je enkele mooie gedichten over de dood, niet dat dit veel helpt, maar soms, heel soms helpt verwoorden wel iets.

Traagzaam trekt de witte wagen
door de stille straten toen,
en 't is wenen, en 't is klagen
dat ze bin' de wijte doen!
Stap voor stap, zoo gaan de peerden,
traagzaam, treurig, stille en stom,
en zij kijken, of 't hen deerde,
dikwijls naar hun Meester om;
naar hun Meester, die te morgen
zijn beminde peerdenpaar,
onder 't kammen en 't bezorgen,
zei de droeve nieuwemaar.
"Baai," zo sprak hij, "Baai en Blesse,
heden moeten... stille! fraai!
moeten wij naar d'uitvaartmesse,
met de wagen, Blesse en Baai!"
En toen, na zijn hand te doppen
in't gewijde water klaar,
zegent hij de hoge koppen
van 't onachtzaam peerdenpaar.
En hij kust en kruist ze beiden,
en "gij" zegt hij, "Blesse en Baai,
moet een lijk naar 't kerkhof leiden,
Baai en Blesse, stille, fraai!
Schuimen zoudt ge en lastig zweten,
zo'k u zonder wete liet
van de maren, en ge zoudt verheten
gave'k u de zegen niet!"
En hij zelve kruist en wijdt hem,
eer hij z'in de breidel vangt,
met het water, dat bezijd hem
aan de ruwe bedspond hangt.
Want hij slaapt bij zijn beminde
peerden en verzorgt ze trouw,
trouwer als voor eigen kinde
eigen Moeder zorgen zou.
Hij besproeit, en met gewijden
pallem speerst hij peerd en stal,
om de lijkvaart te bevrijden
van gevaar en ongeval.
Ha! Wie weet hoe veel gevaren
die niet hebben uit te staan,
die met peerden,- God bewaar'hen!-
die met hunne meesters gaan?
Traagzaam rijdt en rolt de wagen,
treurig door de strate voort,
en 't is krijschen en 't is klagen,
dat men onder 't dekzeil hoort.
Stap voor stap zo gaan de peerden,
ziende naar hun meester om;
stap voor stap, als of 't hun deerde,
traagzaam, treurig, stille ... en stom!

Mooi hé ?
tot de volgende...

274 km per uur

Image by Koffiemetkoek via Flickr

moet je rijden om niet meer geflitst te kunnen worden. 't Is maar dat ge 't weet.
Wie bedenkt er überhaupt zo'n testen? Zouden er echt bietekwieten aan die snelheid over onze wegen razen? (Buiten prinselijke Hoogheden en politiekers ?)
Maar enfin, zo komen wij op de flitspaal...
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komen wij flitspalen tegen...
Het is inderdaad bijna een volledig Vlaams verschijnsel...in ons Absurdistan.
We moeten ten allen prijze in het gareel gedwongen worden, en onze snelheid richten naar de vigerende richtlijnen. Hoe moeilijk die soms ook zijn, er bestaan legio filmpjes en pps-jes op internet die je tonen hoe onze wegbermen veranderd zijn in een oerwoud van signalisaties, die elkaar dan ook nog eens tegenspreken. Klassiek is het bord van einde bebouwde kom met er naast een bord 50... Soms wordt het nog gekker, en mag je theoretisch optrekken naar 90 gedurende 30 meter om dan weer een bordje te zien van 50... Ook de electronische borden van 30 doen wel eens gek, laatst zag ik er oplichten op een zaterdag...Wellicht voor de strafstudiestudent????
Vrijheid, hoog in het vaandel, maar wel aan de voorgeschreven snelheid.

Oh, let op, ik pleit hier niet om snel te gaan rijden, ik zou eerder het tegendeel doen, maar ik wil het hebben over Vrijheid... De vlag (met veel vlagvertoon) van de democratische (lees kapitalistische) staten...
Ik heb diep nagedacht. Vannacht.
Weet je wat het verschil is tussen dictatuur en democratie ?
In een dictatuur mag je niets zeggen dat ingaat tegen het beleid. Er is censuur.
In een democratie mag je alles zeggen, maar ze luisteren niet en doen hun gedacht.

Veel meer verschil is er niet. Kom niet af met doodstraf en zo, want de "kampioen" in de democratie (?) voert ook nog steeds doodstraffen uit.
Toen het ijzeren gordijn nog bestond, was er een Rus die "de vrijheid" verkozen had, en er in was geslaagd in het "vrije" westen te raken... Een reporter vroeg hem hoe het "ginder" was: "Ik mocht niet klagen" zei de Rus. "Waarom ben je dan ontsnapt en naar hier gekomen?" vroeg de verbaasde gazettenridder "Hier mag ik klagen..." einde van 't verhaal...Begin van de werkelijkheid.

Met andere woorden, vrijheid is een fictie. Je kunt alleen vrij zijn als je helemaal alleen op een eiland woont zonder ook maar één mens bij je. Van zodra je met twee of meer bent, moet je bepaalde richtlijnen in acht nemen, om de rechten van elkaar zoveel mogelijk te vrijwaren en meteen op die manier die rechten meteen aan te tasten. Zelfs al ben je maar met zijn twee, je partner zal het wellicht niet leuk vinden als jij gat in de nacht plots ukelele begint te spelen. Jij ook niet, mocht hij het doen. Dus moet je respect voor elkaar inbouwen, en dat zijn net al die reglementeringen en wetten die we nu zien...

En met hoe meer we zijn, hoe moeilijker het wordt om ieders rechten te vrijwaren, en dan krijg je van die halfwas richtlijnen, zoals nu laatst over het vuurwerk te Oudenaarde. Het mag niet, maar we gaan niet optreden tegen overtreders... Met andere woorden, beste inwoner, wil aub zondigen met mate en rede...

Maar als iedereen altijd met mate en rede zou omgaan, dan moesten die wetten en reglementen er niet eens zijn.
Maar we zijn nu eenmaal mensen die eerst en vooral steeds aan onszelf, ons gezinnetje denken...Het hemdeke is nader dan het rokske zegt men dan ter verschoning...en dus moet men wetten maken (steeds meer en meer) en flitspalen zetten... waar we dan tegen kunnen fulmineren. Een aantasting van onze vrijheid.
Laatst schreef ik je dat kleuren eigenlijk niet bestaan, net zo min bestaat "Vrijheid"... We hebben alleen de vrijheid te proberen samen te leven met anderen op die manier dat we elkaar niet hinderen.
En dan slaan plots bij sommigen de stoppen door, en lezen wij over moord en doodslag. Gewoon, omdat het zo moeilijk blijkt samen te leven, SAMEN te leven.
Sociaal onaangepast...
Is dat een troost, te weten dat het sociaal onaangepasten zijn? Ergens zijn we dat allemaal weet je! Als je in je wagen kruipt met één pintje te veel op, als je te snel rijdt omdat het toch kalm is op de baan, als je je kauwgum op straat uitspuwt... dan zondig je tegen de regel van wellevenheid tegen de regel van samen leven, dus ben je sociaal onaangepast. Maar daar hoef je niet voor te moorden, alhoewel de grens soms flinterdun is...Als je door te snel te rijden een mens overrijdt...
Samenleven moet een bijna onbewuste refleks worden. Ingebakken.
Dan hoeven we ons niet meer te ergeren over de anderen, en de anderen niet meer aan ons.
Dat is de enige vrijheid die we kunnen hebben, weten dat vrijheid niet bestaat, maar nog het best kan benadert worden door eerbied voor elkaar... meer is er niet.
Dat is al moeilijk genoeg.

tot de volgende ?

winterweer

Image by Erf-goed.be via Flickr

't Kan best wel waar zijn van die "global warming", maar het is nu al de tweede winter na elkaar dat we weer wreed moeten bibberen om warm te krijgen... Ik ben het niet honderd, maar tweehonderd ten honderd eens met de stelling dat we iets (veel!) moeten doen voor het milieu, maar ik ben nog steeds niet overtuigd dat de verwarming van de aarde (alleen) te danken is aan de vervuiling. Ik heb daar wat bedenkingen bij, en hoe meer ik er over lees en napluis, hoe minder ik echt overtuigd ben... Eén bedenking wil ik u niet onthouden: als er ergens een enorme vulkaanuitbarsting is, dan wordt het stof tot in de hoogste regioenen geblazen... Dat stof blijft daar dan een hele tijd (soms jaren) hangen. Het gevolg is dat we strengere winters hebben en minder warme zomers. Men vermoedt dat het neerstorten van een grote meteoor op aarde, zoveel stof in onze atmosfeer joeg, dat de temperatuur op heel de aarde zo sterk en zo plots zakte, dat de dinosauri uitgestorven zijn... Een van de grote vervuilingen is nu precies stof... Laat dan enkele gassoorten heel hoog een soort serre maken van de aarde, het stof zou dan moeten als een stabilisator werken om terug af te koelen. Ik ben geen deskundige, maar hoe meer ik er over lees, hoe minder ik er van ken, en hoe minder ik er in geloof. Maar dat doet volgens mij heel weinig ter zake, het voornaamste is dat we hopelijk eindelijk eens echte aandacht krijgen voor het leefmilieu...

Ondertussen is er vannacht weer een laagje sneeuw bijgevallen, niets spectaculair, maar ondanks de strooizouten ligt de baan hier nog steeds wit, het is dus ook koud. Het is ook geen goed weer, we hebben weer te maken met sterk vervuilde lucht, en ik zie geen einder meer, zelfs niet de populieren en nog veel minder de kerk van Horebeke...Het is weer van die vuile lucht die veel mensen om adem doet snakken.

Enige tijd geleden schreef ik u over een boek over rugpijnen die ik kocht op de boekenbeurs te Gent... Ik moet zeggen, ik heb het nu bijna voor de tweede keer uitgelezen. Wat volgens mij het meest interessantste en nuttigste is, dat is dat het hele hoofdstukken wijdt aan de reden van onze pijnen, zonder naar lichamelijke oorzaken te gaan. Klinkt misschien bizar, maar ik ga me verduidelijken: men spreekt er amper over wervels, tussenwervelschijven en dies meer, men zoekt vooral op waarom er zoveel mensen rugpijn hebben, en men geeft je een massa redenen, allemaal terug te brengen tot één oorzaak: slechte houding...

Hoe moet je staan, hoe moet je zitten en hoe moet je liggen, daar gaat het in feite over, en de tweede helft van het boek gaat dan over: je hebt pijn, wat kun je doen om die pijn te milderen en zelfs weg te krijgen? En daar geeft men een pak kleine makkelijke oefeningetjes die er op gericht zijn het gespannen gedeelte los te krijgen en vooral !!! de houding te herstellen en te verbeteren. Het is voor mij alvast een openbaring, en ik probeer nu al een paar weken om mijn houding te verbeteren bij het zitten en het staan, en ik moet zeggen, het voelt goed aan! Ik zit nochtans in een periode met veel pijn (het weer!)maar kan niettemin de pijn onder controle houden. De bedoeling is dat we uiteindelijk automatisch goed gaan staan en goed gaan zitten...Dat zal na al die jaren van "ineenzakken" wel een tijdje duren, maar het goed aanvoelen is een goede herinnering.

Ergens kun je tussen de lijntjes lezen hoe je in veel gevallen komt tot die ineengezakte houding... Als je pijn hebt, dan kan vooroverbuigen, of net achterover zich rekken, een gevoel van ontspanning geven, en de neiging om die ontspanning te handhaven doet ons op den duur in een gezakt blijven zitten, of met een te sterke kromming in de lenden door het leven lopen. Veelal hebben we die houding al in meerdere of mindere mate, zodat het makkelijk is te vervallen in een soort overcompensatie van de pijn, met meer pijn als gevolg. Klinkt het ingewikkeld? Doe eens iets waarvan je na een tijdje pijn krijgt in je rug (dweilen, wieden of zoiets), en kijk dan eens wat je doet om die pijn wat te minderen... Het boek leert je ondermeer ook hoe je moet dweilen en hoe je moet wieden om je rug zo min mogelijk te belasten... Het komt er in hoofdzaak op neer dat je steeds een rechte rug moet houden, en het buigen grotendeels met de benen moet opvangen. Ook staan bij het aanrecht en zo, alles wordt behandeld.

Eigenlijk, als ik dat zo lees, dan zou men reeds van in het onderwijs de mensjes moeten leren hoe ze moeten werken om hun rug goed te houden...Maar dat doen ze jammer genoeg niet. We zijn, na jaren vechten, er in geslaagd dat het element veiligheid deel uit maakt van de opleiding, maar dit zou ook moeten onderwezen worden! Uiteindelijk is ook dit veiligheid en vooral gezondheid...

Denk er dus aan, bekken wat vooruit kantelen, buik wat omhoog trekken, de schouders wat achteruit om de bovenrug te rechten, en dan in die houding zo ontspannen mogelijk staan, de boel loslaten zonder in te zakken. Oh ja, je knieën niet op slot zetten, je benen mogen niet gebogen zijn, maar je mag ook niet "te" strekken...

tot de volgende ? (op de foto zie je ongeveer wat ik hier zie als ik naar de kerk van Horebeke kijk! Deze foto moet ongeveer aan mijn deur gemaakt zijn...met beter weer)

Ijsgang

Image by Spaceman Joen via Flickr

Het vriest.
Het is koud en kil.
Mijn visvijvers hebben nog stukjes vrij water dank zij de luchtpomp die voortdurend borrelend belletjes blaast en zo het oppervlak in beweging, en dus ijsvrij houdt...
Ik heb ook een pomp, die het water uit de ene vijver pompt naar de andere (hogergelegen), van daar uit loopt het waterdan langs een beekje terug in de eerste vijver...Maar de overloop is bevroren, en dus keer het water niet meer terug naar vijver 1... We houden nu regelmatig die overloop open, maar iedere morgen is het weer van dat... Nu en dan moeten we op die manier zelfs water in vijver 1 bijvullen... Gek. Nu er geen verdamping is, is het de kou die ons parten speelt.
Vissen zijn er niet te zien. Die liggen allemaal ergens helemaal onderaan in de vijver, onzichtbaar in de modder. Het lijkt wel wat op een soort winterslaap.
De luchtpomp is een heel goed ding, zo blijft er een open wak, en komt er dus zuurstof in het water, ook bij vorst. Wellicht zou dat ook kunnen dichtvriezen, als het werkelijk heel hard zou vriezen, maar dat is hier heel uitzonderlijk.
Maar een volmaakt systeem is er duidelijk niet... Dat komt mede door het feit dat mijn visvijvertjes geen natuurlijk iets zijn... Kijk maar eens naar echte natuurlijke plassen, daar is de kant van het water begroeid, en vormen de restanten van de planten evenzovele luchtgaatjes. Bovendien zit er in verhouding met een natuurvijver veel te veel vis in een siervijvertje... wat ook al geen ideaal is. Dat "sier" kost je dus bijkomende inspanningen om het toch in een wankel evenwicht te houden. Wil je in je vijvertje op een min of meer natuurlijke wijze lucht in het water houden, dan zou je een dikke bunsel riet in het water rechtopstaand kunnen laten hangen, maar dan tamelijk diep, want je moet dieper zitten dan de ijslaag om de werking van de luchtinbreng niet te belemmeren.

Met andere woorden, we modderen maar wat aan, in een poging de natuur te evenaren of te vervangen, en dat alles omdat wij de natuur zo erg missen dat wij een beetje kunstmatige natuur in onze tuin brengen. We doen dit op de meest absurde manieren, en zetten onze tuin vol planten die hier niet thuishoren, en met een vijvertje in plasticfolie...Als de natuur zijn rechten weer komt opeisen, dan gaan we wieden, en rukken de mooie papaver uit, om er een wat grotere oriëntaalse papaver voor in de plaats te zetten. Die weliswaar groter is, maar niet echt mooier. En we hebben heimwee naar de echte korenbloem, die we eerst men man en macht hebben uitgeroeid, want ze nam de plaats in van één korenhalm...

Ach, ik wil niet echt "terug naar de natuur", want wie dat zegt, weet niet wat hij vertelt; we zouden dan immers ook geen aardappelen en geen graan en geen maïs mogen zetten, die hier immers ook niet echt thuishoren... Maar dat verhindert me niet om met weemoed mij bij de schare te voegen die zit te kijken naar natuurbeelden op TV...

En dan droom ik wel eens weg, die prachtige oerbossen, die weidse savannes... en dan kijk ik eens met andere ogen naar die brede Scheldevallei en de omliggende heuvels van onze mooie Vlaamse Ardennen, en dan denk ik mij terug in de tijd... De meanderende Schelde in zijn brede vallei vol met regelmatig onderlopende en sompige meersen, met ruig gras en opschietende wilgentakken... De hellingen vol met dichte bossen, somber en donker... Het kolenwoud, wellicht ooit zo genoemd naar de kolenbranders, die grote hopen kaphout omvormden tot houtskool die makkelijker te vervoeren was en meer warmte gaf... Wolven huisden hier toen, kun je nog horen aan sommige namen en toponymen, zoals de wolvenberg en het bos te Louvieren. Het was niet alleen een mooie natuur, het was vooral een harde natuur, waarin het moeilijk was om te leven en te overleven. We vergeten dat wel eens...Als we nu op die saaie landbouwgronden kijken, op die massa huizen en verharde wegen, dan hebben we dat steeds gedaan om meer en beter te kunnen leven...
We deden het niet altijd op de beste manier! Heel wat van de milieumoeilijkheden komen voort uit die expansiedrang, die drang om "goed" te leven. We reikten soms verder dan de wereld eigenlijk kan dragen, en moeten dan bijsturen, veelal met andere negatieve gevolgen. Want de wereld is een précair evenwicht... Haal er één tandwieltje uit en het werkt niet meer naar behoren. Voeg er een ander tandwieltje in, en de boel gaat of te snel of te traag of helemaal niet meer...
Wij zijn in se niet erger dan om het even welk dier, ieder levend wezen probeert zich immer te settelen op een of andere manier...Het is gewoon zo dat wij het als soort veel te goed doen, en veel te veel plaats in nemen van deze tere aardkloot. Ons aantal is al een onevenwichtigheid op zich.
Je kunt en moogt dit niet meer omkeren (ethisch alleen al!), dus moeten we noodgedwongen ons met kunst en vliegwerk proberen in evenwicht te houden op deze wankelende natuur.
Maar bekijk het zoals je wil, één van de grootste redenen van het onevenwicht is ons aantal. We zien dat waar de mens het goed heeft, goed kan leven, dat aantal automatisch afneemt. (We zien zelfs (absurde) maatregelen om het aantal geboorten te doen toenemen in bepaalde Westerse landen!) Maar we kunnen, door een betere en logischere verdeling van de opbrengsten van deze wereld, het veel beter maken voor iedereen, ook en vooral voor die landen waar honger heerst. Daar zijn veel geboorten, om dat veel geboorten de enige manier zijn om toch nog één of enkele nakomelingen te houden. Want dat zit in de natuur, dus ook in ons ingebakken, we willen onze genen doorgeven aan een volgende generatie.
Dus onze natuur botst in feite door zijn natuur tegen De Natuur...
Het is geen hopeloze strijd, maar het is een strijd die alleen kan gewonnen worden als we allemaal samenwerken en alles delen... zodat allen goed leven.(en de noodzaak tot veel nakomelingen verdwijnt) Of we dat nu doen via een godsdienst of via ethiek zonder God, speelt geen of weinig rol, de enige echte volledige oplossing zit hem in een eerlijke verdeling. Geen oorlogen, geen uitroeiing, maar samen leven op een gezonde manier... Heel simpel en toch zoooooooooooooooooooo moeilijk...

tot de volgende ?