De gekkebomenziekte

Er bestaat wel een gekkekoeienziekte, dus waarom dan geen gekkebomenziekte?
Ik heb hier vlak voor me een knotsgekke linde staan !
Of vind jij het normaal dat er aan een boom welgeteld één twijgje zit waar bladeren op staan, terwijl de rest nog gewoon kaal is en in bot staat ?
En dan denkt de doorsnee-mens dat wonderen heel zeldzaam en heel uitzonderlijk zijn ! Je ziet ze overal, als je maar wilt kijken, als je maar wilt beseffen hoe wonder alles in elkaar zit.

Ik kan met de mond open staan als ik lees dat we kilometers aders en adertjes in ons corpus hebben, ik kan onbegrijpelijk met dat hoofd schudden waarin hersencellen dan druk aan het werk zijn om toch maar te begrijpen wat ik lees, met dat zelfde hoofd te schudden, mijn lijf rechtop houden op mijn stoel, mijn ogen dirigeren langs de lijntjes gedrukte tekst, zorgen dat ik adem blijf halen, dat mijn hart klopt, dat mijn lever en mijn nieren werken, dat mijn maag verder gaat met het verteren van mijn pot yoghurt, dat mijn darmperistaltiek zorgt dat de afvalstoffen langzaam naar de uitgang van mijn lijf schuiven dat... en zo kan ik nog wel enkele bladzijden verder schrijven... allemaal over mijn te gekke lijf en dat van u.

Ik kan Darwin volgen als hij zijn theorie uiteen zet, maar ik kan helemaal niet meer volgen als men mij gaat uitleggen dat dat alles is begonnen met één cel. Eén idioot begin van leven. Iets van niets, maar dan levend. In een wereld van steen en rots en verbrijzelde stenen en rotsen. Geen aarde zoals wij die nu hier kennen, maar zuiver zand, zuivere klei. Niets van humus, niets van leven, want dat was er nog niet.
Daar, zijn plots, heel toevallig een deel stoffen bij elkaar gerold, geblazen door de wind, ze zijn op een of andere manier aan elkaar blijven kleven (?), en zie, daar was leven !
We weten perfect uit welke stoffen een cel bestaat, en geleerde bollen hebben al ontelbare keren die stoffen bijeen gegoten en geschut, er elektriciteit in gevoerd, bestraald en weet ik veel wat allemaal mee uitgespookt, maar leven maken ? Nee, dat is ze niet gelukt.
Maar laat ons eens veronderstellen dat ze er een of andere dag wel in slagen... Wat hebben ze dan bewezen ? Dat leven van zelf kan ontstaan, of dat een intelligentie leven kan scheppen? Ik geloof dan eerder in het laatste, want dat is het toch ?
En als het een intelligentie is, die leven kan creëren, bewijst dat dan eigenlijk niet dat er al iets moet zijn geweest? Een intelligentie...
Of er was dus al leven, voor het leven op aarde ontstond, wat dan gewoon betekent dat we de vraag over het ontstaan van het leven nog eens moeten opschuiven, of er is inderdaad Iets, met een hoofdletter.

Leven is een gek ding. Ooit dacht men daarbij aan een cel, maar een virus is een veel simpeler organisme, maar dat lijkt niet echt te kunnen leven zonder cellen om in te kruipen.
En het gaat nog veel veel verder...
We hebben dus één cel. Laat ons veronderstellen dat die cel ook al meteen in staat is zich te delen. En dat er het dus ook groeit, dus moet "eten"... Wellicht zal dit een soort fotosynthese moeten geweest zijn, want veel eetbaars was er niet.
Maar hoe is die cel dan op het idee gekomen dat het profijt zou doen (Darwin weet je wel) met zich te ontwikkelen tot plant ? En hoe zou dan uit die oorspronkelijke cel een totaal andere cel zijn voortgekomen, die besloot te gaan leven van die eerste soort ? En die dan tot de conclusie kwam dat het handiger zou zijn als hij zich daarvoor zou kunnen voortbewegen?
Pootjes krijgen, ogen, oren...

Wonder ! Ik heb er geen ander woord voor.
De intelligentsia of intelligentsiae die de eerste cel maakten, moeten daar een enorm veelzijdig iets van hebben gemaakt, met in zich een enorm potentieel, of... moet de ontwikkeling ergens nu en dan een duwtje hebben gegeven in de goede richting.

Niet steeds volmaakt, we vinden immers sporen van mislukkingen, en we zien dieren en mensen met afwijkingen die helemaal niet in de richting van verbetering van de soort gaan, integendeel, mislukkingen, die zonder bescherming niet eens in leven zouden blijven...

Het is dus geen echt besturen, van de evolutie, het lijkt er veel meer op, dat het gewoon iets met potentieel heeft gemaakt, en dat dan laat evolueren... met veel mislukte zijsprongetjes, maar met veel wonderlijke successen.

Bij dergelijke vaststellingen is het moeilijk niet in een "God" te geloven, maar is het net zo goed moeilijk om in een volmaaktheid te geloven van die God. In alle religies heeft men dan ook duivels bedacht, of jaloerse goden, of onvolmaakte goden, of een veelvoud van goden die op elkaar jaloers waren en via hun scheppingen elkaar probeerden te ambeteren...
Het zou ook een "God" kunnen zijn, die gewoon kijkt hoe zijn "spel" evolueert... en die misschien nu en dan eens ingrijpt om een hele ontwikkeling te vernietigen en een andere evolutie toe te staan, waar Hij (Zij? Het?) weer kan van genieten.

Kijk eens naar het universum... Ontelbare sterrenstelsel (Echt ontelbaar !) die steeds verder uit elkaar lijken te drijven, tot ze wellicht na eonen van tijd weer samen gaan smelten in een minuscuul "zwart gat", die dan op een fractie van niet bestaande tijd zal ontploffen en evolueren tot een nieuwe hemel vol uiteen drijvende universa, waarop een tijdeloze intelligentsia misschien hier en daar weer "leven" zal zaaien, en genieten van zijn monopolie voor Eén...

Niets verdwijnt ooit... Maar het kan alle vormen krijgen die wij niet eens kunnen bedenken... zelfs een levensvorm...

tommetoch !

tot de volgende ?

10 jaar Gmail

Dus gebruik ik dat ook al zo'n kleine tien jaar, want ik had mezelf opgegeven als proefkonijn om Gmail te gebruiken, en ik was weliswaar niet bij de eerste, maar ik hoorde toch bij diegenen die Gmail konden wegschenken aan anderen...

Ik moet zeggen, ik vond het meteen een handig ding, veel makkelijker dan Hotmail en co... Want in die tijd gebruikte ik nog Windows ook...

Ondertussen is er veel water door de virtuele zee gestroomd, en zit ik al jaren te werken met Ubuntu, eventjes onderbroken door een zijsprongetje naar Mint. Maar ik zou zeker niet meer terugkeren naar Windows. Eens je de snelheid en veiligheid van Linux kent, ga je er niet meer weg. Ook al is het ook geen volmaakt systeem, het is beter dan de andere. Althans voor wat ik er mee doe. Over de rest ga ik niet oordelen, omdat ik er geen ervaring mee heb.

Maar als ik mijn PC bekijk, dan stel ik vast dat Linux en Google zowat 99 % uitmaken van heel mijn systeem. Google heeft de naam niet heel erg consequent te zijn inzake privacy, maar welk systeem is dat wel ? En de reclameboodschappen? Vind ik helemaal niet vervelend, meestal merk ik ze niet eens op. Ik ben gefocust op de berichten, en wat daar aan de zijkant staat, dat is mij niet van nut, dus kijk ik er ook niet naar. (Ook bij Facebook zie ik die dingen amper, en ik moet er op letten dat ik bij het starten toch eens eventjes naar die zijkant loer, om te zien of er niet iemand is die jarig is, en ik hem of haar moet feliciteren...) (Vandaar dat ik tegenwoordig zo'n fenomenaal geheugen heb, en iedereen een gelukkige verjaardag wens !!!).

Maar met Linux en Google heb ik een machientje dat doet wat ik het vraag, en dat ook nog eens behoorlijk snel doet. Wat wil je meer.

Oh ja, ik heb ook een en ander staan in the Clouds... en heb een grote harde schijf waar bijna niets op staat. Wat zou ik die schijf gaan volzetten, als ik giga's en giga's ter beschikking heb, gratis, in the Clouds. En of het veilig is of niet, trek ik mij niet aan, ik zet niets daar op, wat niet door iedereen mag bekeken worden. Oh ja, ik heb ook Pinterest, waar ik alles wat ik heb aan fotomateriaal bij andere Pinterestgebruikers stockeer, en kan gebruiken zoveel en zo vaak ik wil.

Kortom, ik heb hier schatten aan materiaal die me van dienst is bij het ontwerpen van keramiek en voor de Crea. En ik kan er heerlijk wegdromen bij het zien van al dat moois.

Ik kan niet anders dan besluiten, dat ik een rijk man ben ! Ik heb een PC vol schatten, en een hoofd vol fantasie, en ik hoor bij dat deeltje van de mensheid die zichzelf gelukkig acht. Heel gelukkig. Want ik ben zielstevreden met wat ik heb, en heb maar heel weinig verlangens, en geen verlangens naar dingen die ik me niet kan permitteren. Want dat is het geluk: tevreden zijn, en genieten van ieder moment.
Och, ik weet het wel, ik heb veel pijn, heb nog steeds verdriet om de zoon die ik verloor... Maar toch ben ik gelukkig ! Stel je eens voor dat je daar ergens in de Sahel geboren was, dan zat je waarschijnlijk midden in een oorlog, dan was de kans dat je al dood was voor je 10° levensjaar héél erg groot, de kans dat je niet meerdere kinderen verloren had héél erg groot, en wellicht liep ik er meer met honger en dorst dan ik ik dagen had waarop ik voldaan was.
Ik ben niet alleen gelukkig, ik heb ook geluk.

Ik behoor in ons land van melk en honing niet tot de verstoten groep van immigranten of vluchtelingen of sans-papiers... Ik ben al 67 jaar en geniet van een ouderdomspensioen... Dat wil zeggen dat ik een inkomen heb waar ik niet meer moet voor werken.

We weten niet half hoe gelukkig we zijn, en toch lijkt de meerderheid van de mensheid hier met een triestig of vies gezicht rond te lopen...

Hé, wij horen bij the happy few op deze aardkloot !
En we leven in wat men een democratie pleegt te noemen, ook al kan men daarover van mening verschillen...

Kortom... Be happy !

tot de volgende  ?

1 april

Opletten vandaag ! Het is één april !
En om God mag weten welke reden dan ook, is dat de dag dat je mensen moet foppen of gefopt wordt. Ik las er nog maar eentje: Zuckerberg (Facebook) zou Ubuntu hebben gekocht...

Voor mij is 1 april een dag als alle andere... Ik weet dat het de verjaardag is van mijn kleindochter Lieselotte (als ik het goed heb is ze nu 16), en ze heeft vandaag examen Engels, een vak dat ze verschrikkelijk moeilijk vindt, "en dat op mijn verjaardag, opa !"...

Ik zou zeggen: "ik ga een kaarsje branden", maar daar ligt de jeugd van vandaag niet wakker van, dus zeg ik dat maar niet, maar ik denk wel eens meer aan haar, en haar examen.

Maar zijn we wel 1 april ? Want er zijn al wat kalenderhervormingen geweest in de loop der tijden, en als we kijken naar de kalender van de Oosterse Ritus, of naar de kalender van de Joden, of den diene van de Islam, dan zijn we vandaag heel wat anders dan 1 april... We zijn dus 1 april, omdat we hier wonen, niet omwille van de dag van vandaag. Er zijn heel wat gekke dingen aan onze kalender ! We noemen de 9° maand van ons jaar de zevende (september), de 10) maand noemen we de achtste (oktober) en de 11° maand wordt dan uiteraard de negende (november) en de 12° vanzelfsprekend noem je die dan de tiende (december)... En we vinden het allemaal normaal, liggen er niet van wakker en houden het stug vol.

Om het eerlijk te zeggen, als men dat ooit deed als aprilgrap, dan is dat de beste en de langstdurende mop allertijden...

Vanmorgen zag ik geen zon, de hemel was in sluierwolken gehuld, als een maagd op de morgen van haar bruiloft. Je zag net waar de zon zat, vaag, als een lichtere vlek op een witte achtergrond. Ik keek er met een beetje verbazing naar. Een dikke maand terug moest ik me nog uitrekken om het morgendgloren te kunnen zien, de zon kwam dan net vanachter de hoek van het raam piepen, en nu staat ze al weer op, bijna ter hoogte van de kerk van Sint-Maria-Horebeke. In de hoogzomer staat ze daar nog een heel end voorbij, en schijnt ze me recht in het gezicht als ik 's morgens sta te turnen. Het wordt dus echt zomer ! Straks kan ik weer gaan vissen. Misschien zie ik er weer ijsvogels, en zegt pepé me dat we moeten oppassen dat ginder een wilde eend zit te broeden...

Straks zijn de rommelmarkten weer buiten, en kun je in de zon flaneren langs al die kleuren en geuren. Straks zitten we weer iedere week met de neus in het boekje met de rommelmarkten, om te beslissen welke markt we nu met onze aanwezigheid zullen vereren ...

We gaan zeker wat vaker naar Wallonië, daar is de sfeer veel leuker dan hier. Daar is een rommelmarkt een feestelijk gebeuren, en viert de ganse parochie daadwerkelijk mee, daar heb je om de tweehonderd meter wel een kraampje waar je kunt gaan zitten en wat keuvelen met de lui om je heen, terwijl je geniet van een frisse cola... (Of een warme koffie als het wat fris is)...

Daar kun je verschrikkelijk diep gaan afbieden, tot de verkoper je in puur Vlaams toespreekt "...dat het altijd de Vlamingen zijn die het onderste uit de kan willen...) en je beiden staat te lachen met het idiote van de situatie... Daar kun je wanhopig staan zoeken hoe dat ding nu ook weer noemt in het Frans, en je van arremoe dan maar de prijs vraagt van "ce machin là"... En ze je vrolijk het antwoord geven in plat West-Vlaams...

Het lijkt wel of de helft van Wallonië bevolkt is met Vlamingen, die niet begrijpen waar die ander Vlamingen mee bezig zijn, als ze de politiek van ons landje bekijken. En al die "geëmigreerde" Vlamingen, zijn verslingerd op hun Wallonie...en op de Waalse mensen "die heel wat vriendelijker en gedienstiger zijn"...

En je zit op een oude bank, aan een oude tafel op een oude binnenkoer van een oude hoeve, een cola te drinken... Je hebt al lang verraden dat je Vlaming bent, door te vragen om Coca, waar de Walen Cola drinken... En de jonge boer die op die dag barman is, vraagt in gebroken Vlaams van waar je bent... Mater zeg je, en dan, en dan kijkt hij je verbaasd aan, haalt er zijn oma bij, die ooit, lang geleden trouwde met een Waalse boer, maar uit Mater stamde... Dan spijt het je voor dat oude mensje, dat je maar een ingeweken Maternaar bent, en niet al die families kent, waar zij over wil horen...

En je geniet van een archaïsch Maters... Vlaams van uit den tijd van toens...

Nee, het is niet om iets te kopen dat we naar de rommelmarkten gaan, het is vooral om de mensen...
Heerlijk is dat

djudedju

tot de volgende ? (Op de foto: Ellezelles of Elzele...)

progressief

Bijna iedere middag kijkt Anny naar "Blokken", de heruitzending van het populaire programma. Ze kijkt 's avonds naar andere dingen, en volgt Blokken en Thuis in uitgesteld relais.
Nu en dan zie ik daar ook iets van (ik ben gewoonlijk met andere dingen bezig), en nu en dan hoor ik iets...
Een tijdje geleden had Ben (Ik heb anders een hekel aan die man die vooral uitblinkt door een haast encyclopedische kennis van alle herbergen, café's en bistro's in Vlaanderen, maar van natuur geen iota kent) het over de progressieve taal die we gebruikten in de jaren '60 van de vorige eeuw, en hij noemde als voorbeeld de naam Michel, die dan plots Misjel werd...

Gek, maar ik was dat vergeten... Maar inderdaad, hij heeft gelijk, er is een tijd geweest dat er een ernstige poging was, ja, zelfs een modeverschijnsel, om de taal te schrijven zoals je hem uitsprak.
Dat ging heel ver, en soms moest je voor jezelf het woord bijna hardop gaan lezen, om te snappen waar over het ging.

En plots is dat verschijnsel weer weg gedeemsterd...
Waarom ? Waardoor ?
Ik heb er geen idee over... Het is gewoon verdwenen.
En toch vond ik toen dat het wel iets had, op voorwaarde uiteraard dat we met zijn allen dezelfde taal spraken, en vooral het op dezelfde manier uitspraken. En daar liep het uiteraard wel meer dan eens mank. Nederlanders leggen hun accenten veelal anders dan de Vlaming. (Er is meer dan een verschil in woordenschat, er is ook een verschil in uitspraak, en zelfs in betekenis van woorden)

Misschien ligt daar het verlies van die taal ?
En tog vond ik het wel amuuzant. (Mogt je denke dat ik "vond" daar met n tee hoorde te sjrijven, dan ben je mis, in de spreektaal hoor je duidelik vond-ik, dus met n dee.)
Oef, ik moest warempel eens nadenken hoe we toen wel eens schreven... Het was niet zomaar een taaltje, nee, het was ook een beetje symbolisch voor progressief, wat uitdagend en links...
Het was een beetje stampen tegen de goegemeente...

Het gekke was dat we dat nooit zo sterk door trokken als ik nu deed in het voorbeeld-zinnetje. Nee, we beperkten ons veelal tot enkele woorden in een zin. De n voor een bijvoorbeeld, werd zelden gebruikt, tenzij met een ' voor de n, een beetje braafjes aanduidend dat daar ee was weg gelaten. Het was dus niet helemaal consequent. Maar ergens blijft er toch iets hangen van toen, want ik schreef bijna konsekwent, en dat is geen correct (korrekt) taalgebruik, ook al kom je het frequent tegen.

Ik vermoed dat de sms-taal, die de jongeren gebruiken, ook wel een beetje zal blijven hangen, en dan weer verdwijnen, met ergens hier en daar wat vage resten.

Het behoort tot het leven van de taal.
Net zoals het opnemen van vreemde woorden, gekke afkortingen die tot taal worden... Er is geen kat die nog spreekt van een televisietoestel, of van Global Position System, of van Global System for Mobile Communications...

Veelal zijn we zelfs de betekenis van de letterwoorden vergeten.
Taal is een levend ding...
Ik stel het me voor als een boom... We zien de stam, de takken en de bladeren, maar eigenlijk leeft het dank zij het feit dat het wortelgestel wroet en zoekt naar voeding en water. Nu en dan raakt een haarworteltje in een haarscheurtje van een rotssteen... De boom groeit, het worteltje ook. Nu kunnen er twee dingen gebeuren: of het haarworteltje wordt geblokkeerd of het slaagt er in de rotsblok te doen splijten, zodat het verder kan groeien. Op die manier zorgt de natuur er voor dat bergen geslecht worden, en dat het landschap evolueert. Zo zorgt ook de taal ervoor dat de taal evolueert naar een meer publiek bezit. Wat eerst een haarworteltje was, een woordje enkel en alleen in gebruik in een bepaald midden, evolueert het naar een woord dat algemeen wordt...

Ach, waar zelfs een Ben Crabbé slaagt om mij te doen denken aan taal... daar moet iets mis zijn met me.
djudedju

tot de volgende ?

Van 't een naar 't ander

A statue of Ganesha. (Photo credit: Wikipedia)

Gisteren was het weer "boodschappendag"...
Maar nu eens niet boodschappen in de gewone zin van het woord...
Op de rommelmarkt zie ik regelmatig een handelaar in kunst, of moet ik zeggen Kunst ? De man heeft iedere keer weer heel mooie werken bij, soms van heel gerenommeerde kunstenaars, aan betaalbare prijzen. Voor mij is dat genoeg om regelmatig bij hem halt te houden en te genieten van al dat moois. Ik heb er nog nooit een kunstwerk gekocht, gewoon omdat ik geen plaats heb om ze te hangen. En omdat ik al genoeg verzamel, zonder dat ik daar aan begin.
Maar nu en dan heeft de man in kwestie ook wat andere dingen bij, en zo kocht ik bij hem een mooie Ganesha, waar onze Bart meteen van weg was. Dus vroeg ik of de man nog aan zo'n beeld zou geraken. Hij dacht dat hij er nog een in zijn magazijn had staan, en ik moest mijn telefoonnummer maar eens geven, dan zou hij mij bellen als hij het gevonden had...
Maanden gingen voorbij, en iedere keer ik de man zag appelleerde ik hem, of hij zelf zichzelf aan de Ganesha, maar blijkbaar is zijn magazijn zo opgestapeld, dat het niet evident is daar één Ganesha tussen te ontdekken. (De goden zijn ook niet meer wat ze waren)

Maar vorige week kreeg ik een telefoontje, en als ik wou, dan moest ik maar eens bij hem thuis komen, dan kon ik eens wat mooie werken zien... Een afspraak was vlug gemaakt, en dus reden we gisteren naar Jos... Ik heb er inderdaad prachtige werken gezien, maar echt verliefd was ik op een werk van Debruycker... een prachtige tekening...

Ik heb nu dus een Ganesha voor Bart... Maar terwijl we daar wat zaten te keuvelen bij de koffie, vertelde hij me dat zijn broer een winkel had waar je zeer voordelig ondergoed, BH's, bikini's, handdoeken, zakdoeken en dergelijke kunt kopen. En misschien was dat wel een tip voor Ziekenzorg, goedkope prijzen voor de tombola. Ik kreeg meteen een uurwerk en een mooi koperen Boeddhabeeldje voor ziekenzorg mee ook...

Dus wij dan naar die winkel... Anny kocht er wat broekjes en onderhemdjes, en het is er inderdaad goedkoop.

Nu we zo ver waren, dacht ik dat we niet ver konden zijn van die aquariumwinkel in Astene (Deinze), dus konden we best meteen ook daar eens gaan loeren. Het is een mooie grote winkel, en het was inderdaad helemaal niet ver weg van de vorige winkel, en bovendien op de weg naar huis... Wat wil je meer.

En zo was onze dag weer meteen gevuld... Met zo maar wat rondtoeren en wat inkopen.

En weet je, het was gezellig, zo met z'n tweetjes van het een naar het ander, zonder je op te jagen, zonder moeten, zo maar omdat we het plezant vonden.

En waar ik gewoonlijk heel onbegrijpend kijk als ik dames hoor praten over shoppen, moet ik zeggen dat dit me wel bevallen is, en eigenlijk is dit toch wel dichte familie van shoppen.

Gisterenavond zaten we alle twee, moe maar voldaan (we zijn veel vlugger moe dan vroeger!) in de zetel. Anny keek naar de TV en ik las in het maandblad van Okra, en zat het kruiswoordraadsel en de sudoku op te lossen, nu en dan eens een blik werpend op de TV, als er iets mijn aandacht trok.

En rond 9 uur zaten we al weer in bed...
einde van een mooie dag.
Nee, eigenlijk niets speciaals, zomaar gezellig samen.

tot de volgende ?

Vorstgevoelig

In mijn tuin staan enkele bloemen, die vorstgevoelig zijn, al net boven de grond piepen.
Ik heb geïnformeerd, de kans dat een of andere koning mijn tuin bezoekt is uiterst klein.
Dus: geen probleem.

Stom mopje. Ouder dan de piramides van Gizeh.
Maar deze morgen was mijn tuin wel wit berijmd. (Ik kon de verzen haast niet lezen, wie schrijft er nu met witte inkt?)
Weer zo'n stom mopje.
Maar serieus, ik ben de tuin ingewandeld om te zien hoe de plantjes er bij stonden, maar op de gevoeligste plantjes zag ik geen rijm, en de plantjes stonden vrolijk rechtop, dus het gaat wel meevallen. Nochtans had de weerman van dienst geen vorst voorspeld ! (Zegt Anny - want ik heb het weerbericht gemist)...

Herinner jij je nog de tijd dat de wereld vol liep met kleinkunstenaars, met mensen die liedjes zongen met beklijvende teksten, of die humor brachten die helemaal niet kwetsend was, voor niemand, maar die echt leuk was. Er waren er bij, die hun humor baseerden op woordspelletjes, zoals ik er hierboven enkele debiteerde... Plots was die mode voorbij, en er bleven er maar enkele over, die stug volhielden en volhouden op deze zo eenzame weg in de kunst.

Ik hou er wel van. Wellicht omdat ik groot gebracht werd, midden in de periode van hoogconjunctuur van die kleinkunst.
En omdat ik nu eenmaal van woordspelletjes hou en van mooie zinnige teksten. Dit lijkt een tegenspraak, maar dat is het niet voor wie verslingerd is op die zaken.

Het mooiste van de kleinkunst was wellicht dat er eigenlijk geen regels waren. Er heerste een perfecte vrijheid, die alleen beknot kon worden door het feit van geldgebrek door te weinig succes. En wellicht is een groot gedeelte van die mensen ook net daardoor van het podium verdwenen. Vlaams en Nederlands is voor een woordkunstenaar maar een heel kleine vijver om op te gaan vissen... Maar we zien ook die kleinkunst grotendeels verdwijnen in het Engels en het Frans (en wellicht ook in andere talen waarvan ik niet eens weet of er daar ook een vorm van kleinkunst was).

Het heeft dus wellicht ook met mode te zien, of met TV... Want kleinkunst is niet echt iets waarmee je veel kijkers lokt. (Een Toon Hermans en dergelijke uitgezonderd, maar we praatten dan ook maar over één show per jaar als maximum)

Ook niet iedereen hield van die vorm van humor. Heel wat mensen vinden het geen humor als ze er even moeten bij nadenken. Voor hen is humor pas leuk als de lol je zo in het gezicht slaat. Zelfs een Toon Hermans kende heel wat mensen die hem niet plezant vonden... Zijn uitgesponnen woordenspel over een gehaktbal op het galabal... Ik lag dubbel, maar anderen vonden het maar niets.

En probeer maar eens uit te leggen waarom het lollig is !
De meeste humor die je dagdagelijks tegenkomt is eigenlijk leedvermaak. Vermaak met het leed van anderen. We doen het allemaal, als er iemand valt, dan lachen we eerst, en gaan pas dan vragen of hij zich geen pijn heeft gedaan... De visuele humor van een Charlie Chaplin is duidelijk geënt op leedvermaak, plus een snuifje uit de onverwachte hoek. Je ziet een open put, je ziet een man er naar toestappen, je lacht al bij voorbaat, en dan stapt de man op zij voor de put en glijdt uit over een bananenschil...

Humor... Je hebt het in ontelbare vormen. Een van de soorten humor waar ik niet van hou, is racisme. Ik kan het idee niet verdragen dat mensen lachen met andere mensen omwille van huidskleur of uiterlijk. Het is louter toeval dat wij in die ene groep zitten, voor hetzelfde geld zaten wij in die andere groep, waren wij de mensen met een iets donkerder huid. Ook taal: ik woon hier op een boogscheut van de taalgrens. Enkele kilometer verder en ik ben een Waal. Je kunt aan niets zien dat je in een andere regio zit. De koeien zijn hetzelfde, het gras is er even groen, maar de mensen zijn er blijkbaar anders. Als we de politici en de flauwe mopjes mogen geloven. Ik ga vaak naar rommelmarkten in Wallonië... En ik moet vaststellen dat de Walen inderdaad anders zijn: ze zijn vriendelijker, gedienstiger, hangen meer aan elkaar, bij de dorpskermis komt werkelijk iedereen af om samen feest te maken... Soms wou ik dat ik Waal was !

Maar hier mag ik dat niet zeggen, zelfs niet denken, want hier moet je zeggen dat die Walen profiteurs zijn die leven op ons zweet.
Ik heb al van hun brood geproefd, en het smaakt helemaal niet naar Vlaams zweet...

Kijk, dat is voor mij dus geen humor ! Maar blijkbaar zijn er heel wat mensen die het doodleuk vinden om te lachen met huidskleur, met taal... Ik ben dus geen humorist.
Dat weet ik dus ook weer.

tot de volgende ?
Oh ja, normaliter zou je met een klikje Toon Hermans moeten zien en horen over het galabal... Ik hoop dat het gelukt is...

Oh bah Ma ! 't Is een barak !

Ja va, Pa na ma...
Speel jij ook soms van die idiote spelletjes ?
Soms doe je het wellicht ook wel eens onbewust, als je een woord grandioos verkeerd leest. Je voelt meestal dat het niet klopt, en gaat dan de zin herlezen...
En misschien hebben ze je ook al wel eens gevraagd een resem woorden te lezen die je op het verkeerde been moeten zetten:
Bietenveld
Tarweveld,
Roggeveld
Beneveld...
Of Hork, hork, hork, soep eet je met een ??? En dan zegt men veelal: Vork !

Ook afkortingen veranderen is leuk... Vroeger de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang, PVV werd de Pest Voor Vlaanderen... En zo kun je er ongetwijfeld ook een resem opnoemen.

Vandaar mijn titel: Oh! bah, ma, 't is een barak !

Van mij mag iedereen hier op bezoek komen, maar den diene moet liefst niet te vaak komen! Heb je gezien wat een verkeerschaos dat met zich brengt ? Heb je gehoord wat ons dat zal kosten? Heb je ook je wenkbrauwen gefronst als je hoorde dat hij hier binnen 6 maand terug gaat staan?

djudedju

Als ik hem zie op TV, dan lijkt hij precies een mens als al de andere. Hier valt hij iet of wat uit de toon door zijn kleurtje, maar zo lopen er hier ook al behoorlijk wat rond. Met andere woorden, ik zie niets speciaals aan hem! Het lijkt me gewoon een exemplaar van "De mens"...
Ik heb hem al, op TV, horen praten, zien drinken, zien eten... Nee, ik heb nog niet gezien of dat eten en drinken ook via de normale weg zijn lichaam verlaat (deftig uitgedrukt hé)(Dat uitdrukken is leuk!), maar ik heb geen enkele reden om te vermoeden dat dit bij hem anders zou zijn dan bij u of bij mij.

Oh ja, hij is president van de Joenaaithet steeds of ameurika... En dan?
Hier iets verder woont een flik, als die zijn hand omhoog steekt, dan stopt het verkeer !
Laat Obama maar zwaaien, aan de kant van de weg staan dan flikjes, die het verkeer aanmanen vlug door te rijden. Zo lelijk is hij nochtans niet, het lijkt best een gewone doorsnee mens.

De USA is het land van de vrijheid...
Oorspronkelijk woonden daar Indianen, de echte oorspronkelijke amerikanen. Er zijn er bijna geen meer over. Ze zijn allemaal uitgeroeid door wat we nu de Amerikanen noemen. Het kleine restje Indianen dat er nog is, vecht nog steeds wanhopig om een deel van wat ooit helemaal zijn koek was.

Die Amerikanen van nu, die voerden massaal slaven in uit Afrika, om het werk voor hen te doen, zodat zij van de Vrijheid van het Land van de Vrijheid konden genieten.

Op de lange duur kon men het niet meer aanzien, en kwamen er steeds meer mensen op tegen de slavernij, en men schafte de slavernij af. Het werd daardoor niet beter voor die ex-slaven... Soms werd het daardoor eigenlijk erger, en ze werden steevast behandeld als een minderwaardige soort.

Het duurde heel lang vooraleer ze min of meer echt Amerikaan werden, volwaardig, evenwaardig en genietend van de Vrijheid. (Om die Vrijheid uit te kunnen oefenen gebruiken ze nu veelal de hispaniola's  als "huisbedienden"...)

En nu voor het eerst is er zelfs zo'n Zwarte president van het land van de vrijheid.
Joepie, leve de vrijheid !
Als hij hier is, mag ik niet rijden waar ik wil, niet gaan en staan waar ik wil, allemaal voor de Vrijheid. Zijn Vrijheid, niet de mijne en niet die van de echte oorspronkelijke Amerikanen en niet van de Hispaniola's...

Ach, vrijheid... Een begrip die heel moeilijk is te omschrijven. Een heel vaag begrip ook. Wij leven hier ook in vrijheid. Als we alle wetten, wetjes, KB's en GAS-boetes respecteren, en ons gedragen zoals de anderen het willen.
Mijn kleinkinderen mogen niet meer het bos in gaan en een tak afsnijden van een boom, om een boog te maken. Ik mag niet met een katapult schieten, tenzij het is om lokspijs te schieten naar mijn dobber als ik aan het vissen ben. ...
Ik mag met de fiets niet meer dan 30 km /uur rijden op de landwegen (Op de waterwegen lukt het toch zeker niet)...
Ik moet stoppen voor het rood licht, maar mag er wel door als een flik het mij oplegt, want een flik staat boven het rode licht, en ik, ik sta er dus onder.
Onder een stomme paal met drie lichtjes.
djudedju

Vrijheid ?

tot de volgende ?