de veearts

Image by wallyg via Flickr

Ik heb zojuist de veearts opgebeld... Met wat leedwezen, want het is wellicht om mijn beide honden uit het leven te halen. De oudste, Sloeber, eigenlijk een restantje van de scheiding van Veerle, heeft geen adem meer. Het beestje is totaal opgeleefd. De laatste keer dat we zijn dikke pels lieten afscheren, stonden wij vol verbijstering te kijken naar het restantje hond. Het beestje was bangelijk mager, letterlijk vel over been, maar leek overigens gezond. Ondanks zijn magerheid deed hij niets dan eten. Volgens de dame die de hond toiletteert, was het beestje "zichzelf aan het opeten", een typisch iets voor oude versleten hondjes... En onze Bobbie, die sukkelt al een paar maand rond in huis met verlamde achterpoten, en het wordt erger en erger. Hij lijkt overigens wel nog gezond, en lijkt geen pijn te hebben, maar het beest heeft gewoon geen leven meer, en nu en dan verliest hij zijn grote boodschap in huis, wellicht zonder dat hij er iets kan aandoen, en dan ligt hij daar wanhopig en beschaamd te kijken.
Kortom, het is noch voor de honden , noch voor ons nog een leven.

Weet je wat ik een beetje gek vind? We vinden het logisch en diervriendelijk om een dier te laten inslapen als het leven geen leven meer is, maar over euthanasie redeneren we veel passioneler.

Het is wellicht onze cultuur, met daarin verweven heel duidelijk het geloof dat van al heel langs in onze cultuur verweven zit, die ons op die manier doet denken, doet reageren. Dit is niet overal zo, in Japan, met Shintoïsme verweven, is het beëindigen van het leven helemaal geen oneer, bijna integendeel, het is een "de eer aan zichzelf houden". En als we de geschiedenis mogen geloven, waren ook in Griekenland en in Rome zelfdoding niet beschouwd als een vlucht of een oneer, men ging zo ver, bij een ter dood veroordeling de veroordeelde de kans te geven er zelf een einde aan te maken, om eervol te gaan... (Socrates met de gifbeker)

Misschien is het ook hiermee een beetje zoals ik gisteren beschreef over de Eugenetica... De kerk nam hierin een positie in, onder de algemene noemer van "Eerbied voor het leven", en zelfmoordenaars werden niet in gewijde aarde begraven en zo voorts en zo voorts. Met andere woorden, eens de kerk een positie heeft ingenomen, blijft ze daar bij, ondanks het feit dat de problemen soms héél anders zijn dan in de tijd dat die houding werd aangenomen.

Neem bijvoorbeeld het "in leven houden" van een doodzieke, ook al is er geen enkele hoop meer op beterschap. Wij zijn geneigd te zeggen dat ze de mensen toch niet nodeloos moeten laten afzien, maar de kerk blijft dit zien als een schending van het Leven (ook al is er een merkbaar verschil tussen de officiële stellingname en de praktijk in de bisdommen). Maar het gaat het er hem over, dat de kerk ooit deze positie heeft ingenomen, op een ogenblik dat er nog geen middelen waren om het leven kunstmatig te verlengen, noch een mogelijkheid om te bepalen of de ziekte werkelijk terminaal was!

Ik heb de indruk, dat de stellingname van de kerk alsdusdanig, goed was en logisch was, op het moment van de stellingname, maar dat men er verkeerdelijk het etiket "eeuwigdurend" heeft opgeplakt. Het doet mij een beetje denken aan de moeizame keer die de kerk heeft moeten nemen over het feit dat de aarde niet het centrum van het heelal was.

Soms kan ik mij niet ontdoen van het gevoel dat "men" het heel moeilijk heeft om zijn ongelijk toe te geven. Dat is ook niet makkelijk, maar het is veel minder erg dan krampachtig vasthouden aan achterhaalde waarheden. Soms heb je ook het gevoel dat ze ginder ergens in een ivoren toren leven, en de voeling met het echte leven, met de realiteit een beetje kwijt zijn, en de ideeële zaken naar buiten brengen, ook al is dat idee niet meer te koppelen aan de realiteit, en ontstaat er een breuk tussen de "leiding" en de "onderdanen".

Het is ook niet makkelijk!
Door de gewijzigde omstandigheden moet je soms je voorganger ongelijk gaan geven, de leiding ongelijk geven, het gevoel krijgen dat je jezelf ondergraaft.
Maar komt dat niet op zijn minst gedeeltelijk door dat die leiding zichzelf een aureool heeft gegeven van onfeilbaarheid ?
Ik weet niet, of dit, gezien de vele ervaringen uit het verleden, een goede zet was ?
Zij mogen dan zichzelf zien als de beheerders van de puurheid van de leer, dat wil niet zeggen dat de leer niet evolueren kan...bijna in tegendeel zou ik zo zeggen, want als je de leer werkelijk naar zijn essentie terugbrengt, dan is evolutie daar in heel makkelijk thuis te brengen.
En gaat het niet in feite over de essentie, en niet over de leer? Wat ik lees over de farizeeërs lijkt er niet op dat Kristus een lettervreter was...

tot de volgende ?

De treinramp

Image by gerhard.loub via Flickr

Gisteren stond Begië, La Belgique, Belgium voor één keer in het centrum van het nieuws. op welke post je ook de tv openzette om het nieuws te bekijken, daar was de treinramp.
Ik lees vandaag 18 doden.
In verhouding met andere treinrampen in India en andere arme landen, is dit klein bier. En toch haalt dit feit meer, veel meer het nieuws. Net omdat het in een "beschaafd" land is? Omdat men niet verwacht dat in het gesofisticeerde België dergelijke rampen kunnen?
Het kan dus wel.
Jammer genoeg.
Of de oorzaak nu een menselijk falen is of een falen van de techniek, doet eigenlijk niet ter zake. Een pak mensen zijn dood, gewond, geschokt.
Laat ons nu eens veronderstellen dat het ongeval het gevolg is van een menselijk falen van een van de machinisten.
Ga je dan mee aan kant staan huilen met de wolven om zijn bloed?
Of denk je aan die vele keren dat jij en ik en iedereen in het verkeer een fout heeft gedaan, die gelukkig goed of veel minder erg is afgelopen... En denk je bij jezelf: "Het kon ons ook gebeuren?"

Hoe luidt het ook weer? "Wie zonder zonden is..."

Dat neemt niet weg dat die man in casu wellicht al duizend keren die minuten heeft herbeleefd, en dat hij dat nog vaak zal doen. Zich telkens en telkens weer afvragend hoe het kon gebeuren. Maar het is niet de fout die erg is, het zijn de gevolgen, net zoals jij en ik die keer voor een bijna identiek te noemen fout, er vanaf kwamen met een bluts in de carrosserie.
Ik leef mee met de slachtoffers, met de families daarvan, maar ook met die machinist, en zijn gezin, zijn familie... Heb je de opluchting gehoord van de vader van de machinist te Pécrot ? Omdat het onderzoek heeft uitgewezen dat niet de machinist alle schuld trof...
Laat dit een voorbeeld zijn opdat je niet oordeelt en veroordeelt.

Vannacht heel de nacht liggen snotteren en hoesten, en dus veel tijd gehad om na te denken...
Ik dacht ondermeer aan godsdienst...
Op het moment dat men in Amerika (jaja!) bezig was met de eugenetica, waarbij duizenden arme mensen (White Trash) werden gesteriliseerd, omdat ze niet volwaardig zouden zijn om nakomelingen op de wereld te zetten. De redenering was heel simpel, kijk eens naar onze huisdieren, wat we door selectie hebben bekomen! Dat moeten we ook kunnen met de mens. Weg dus met de dommen en de armen. Op dat moment is de paus van dat moment tussengekomen en verklaard dat het Leven heilig is, en dat eugenetica dus een misdaad was.
De omschrijving en de reactie op die feiten zijn nu nog steeds het leitmotiv om op te komen tegen abortus, euthanasie, maar ook tegen voorbehoedsmiddelen...
Je kunt dus niet anders dan stellen dat de paus op dat moment gepast heeft gereageerd, maar dat de reactie nu wel wat overtrokken is, zeker tegen voorbehoedsmiddelen in een door Aids getroffen Afrika...
Dat heeft mij doen denken dat godsdienst eigenlijk ook moet kunnen inspelen op de gebeurtenissen in de tijd, en dat men soepel moet kunnen ingaan op de zaken die zich stellen. Uiteraard zonder af te doen aan de geest van de godsdienst an sich.
Om op de Aids in te gaan, zou men kunnen stellen dat voorbehoedsmiddelen aangewezen zijn bij geslachtelijk verkeer buiten het huwelijk of zelfs binnen het huwelijk als een der partners aidslijder is, maar dat geslachtelijk verkeer in eerste instantie een daad is tot voortplanting, en dus thuishoort in het huwelijk. Daarmee zou men het huwelijk niet afbouwen, maar de bescherming van de mens voorop stellen, zelfs binnen een overtreding van de godsdienstige wet. Er als het ware een gradatie in bouwen. Vroeger kenden we dat met de dagelijkse zonde en de doodzonde, maar die begrippen zijn zo zeer vervaagd, dat we wellicht anders moeten gaan reageren, andere namen andere omschrijvingen geven...
Daarmee bewijs ik eigenlijk twee keer dat godsdienst, of men het nu wil of niet, geen statisch gegeven is, kan zijn, mag zijn. Het moet een leidraad zijn binnen de huidige wereld, dus moet het ook op de werkelijke gegeven toestand ingaan.
Het lijkt mij dan ook een beetje gevaarlijk om, zoals de Koran, zich vast te pinnen op de ene onveranderlijke tekst, als men niet de verklaring van die tekst kan en mag geven in een vertaling naar de tijdsgeest toe. Ik noem de Koran, omdat daar zelfs vertalen niet toegelaten is, laat staan actualiseren van de geest van de tekst, maar er zijn in heel wat godsdiensten mensen die zweren op de letter in plaats van op de geest van het geheel.
Ook momenteel zien we, binnen de katholieke kerk,ook sporen van die verstarring, en zien we dat de leiding geen voeling en geen binding meer heeft met de basis.
Jammer.
Want kijk... Hoe meer de mens het pedaal van de godsdienst verliest, hoe meer hij zoekt naar zekerheden, naar een strenge strikte lijn, en zie: alom zie je een drang naar een politiek die naar uitersten gaat neigen, hetzij uiterst rechts, hetzij uiterst links.
Kijk maar naar de verrechtsing, ook hier bij ons.

tot de volgende ?

lucet 2

Image by Provinciaal Historisch Centrum Zuid-Holland via Flickr

Er bestaat een nederlands woord voor: punnikgaffel.
Ik weet niet of het een "goed" woord is, want in de Dikke Van Daele vind ik het niet terug. Maar het zegt wel min of meer wat het is. Men heeft talrijke (?) archeologische vondsten gedaan van dergelijke instrumenten bij de Vikings, maar pas nadat men de oude bepaling van "een soort klossen" heeft kunnen omzetten naar wat het wellicht werkelijk was. Hoewel men daar de oorsprong legt, zijn er blijkbaar ook dergelijke dingen gevonden bij de oude Romeinen (en waar hadden die het gepikt???, want zoveel hebben ze niet zelf uitgevonden, buiten oorlogvoeren en ruzie maken. Ik heb met veel aandacht de Geschiedenis van Rome doorworsteld, en er is maar een grote vijand geweest voor de Romeinen, waar ze meest van alles tegen gevochten hebben: de Romeinen...(de beschavers weet je wel???))
Nu, wat ook de oorsprong is, het lijkt dus wel oud te zijn. Wellicht is het zelfs oorspronkelijk begonnen met het leggen van knopen op eigen vingers...Toen dat het leuke vierkante resultaat gaf, was het wellicht op een gewonde spriet van een tak als volgende stap in de ontwikkeling. Ik zag het ook in allerlei formaten, en wat nog leuker was, men heeft zelfs een dubbele lucet, waarbij twee lucets haaks op en in elkaar geschoven zijn, en waar men beurtelings werkt met de twee lucets, elk met een andere kleur van wol er op. Dan krijg je een heel leuk iets, een koord, waar bij iedere hoek afgewisseld worden in kleur, en je dus een koord krijgt met een eindeloze zijde in wit, een zijde in zwart, weer wit en weer zwart... Heel leuk.
Je vindt zelfs allerlei fantasietjes, maar hoe je die moet maken??? 't Zal zoekwerk worden, maar het is dus een heel leuk item!

Ik zal proberen er enkele van mijn (nu ja, mijn...) handwerksters op te zetten. Zij hebben een soort aangeboren gevoel voor werken met draad. Je zou echt eens sommige werkjes moeten zien! Met de lucet kan ik misschien ook voor hen een soort verrijking brengen in het palet.

Ondertussen kreeg ik van Bart een telefoontje, hij heeft voor mij een weefkam besteld. Een weefkam is een instrument, een soort houten plank, waarin verticale gleuven gemaakt zijn. In de stukken lat die tussen die gleuven zitten, is telkens een gaatje gemaakt in het midden. Als je dan draden laat lopen door een gleuf, door een gat, een gleuf, een gat en zo verder, dan heb je een handig werktuig om te weven op de manier van eeuwen en eeuwen terug, of zoals de Indianen ook deden. Door de weefkam op te heffen heb je andere draden boven dan bij de neerwaartse kam. Dus kun je de inslagdraad zonder moeilijkheden telkens op de juiste wijze aanbrengen, en zo kun je "bandweven"... Ook daar zijn de mogelijkheden legio, kijk maar eens naar de prachtige werken van de Indianen.

Je ziet, ik probeer zelfs voor de naald-en-draad kunstenaars in ons groepje, alternatieven bij te brengen. Ik ga straks eens proberen om nog een lucet te maken, maar nu kleiner, en uit been, en met de (on)nodige versieringen. Als dat lukt, dan ook nog eens proberen een stel te maken die ik kan ineenschuiven... zo blijf ik bezig...tot meerdere eer en glorie zoals ze zeggen.

Ik heb op de rommelmarkt ook een kartelschaar (is dat de juiste naam? zo een schaar om zigzag mee te knippen...) aangekocht voor 8 euro, en twee enorme rollen tweezijdige kleefband, bruikbaar voor alles en nog wat. Dat is een moeilijke taak. de bedoeling is niet geld uit te geven, maar geld te sparen. Zodat de leden op een zo goedkoop mogelijke manier werkjes kunnen maken. Als ik dus echte koopjes zie, dan breng ik die mee, maar het is steeds afwikken en afwegen over de bruikbaarheid, de kostprijs en de mogelijkheden. Ik voel me er steeds wat ambetant bij, maar tot op heden heb ik nog geen miskopen gedaan. Gelukkig maar. Want omgaan met een andermans portemonnaie is iets waar ik niet echt happy bij ben.

Hé, mochten jullie soms ideeën hebben voor knutselwerkjes, of ergens op zolder boekjes met technieken, één adres... Ik zal jullie dankbaar wezen, en de leden ook!

tot de volgende ?

Winterse én zomerse ellende

Image by AnneTanne via Flickr

Op de wegen waar er gestrooid is, en voldoende gereden wordt, zijn de wegen niet meer glad, maar het is niet aangewezen om er "normaal" op te rijden! De wegen zijn er slecht aan toe, en dat is zacht uitgedrukt! Er zijn wegen waar de putten de een na de ander het wegdek sieren, en ik zag zelfs stukken weg, waar de beton afgeschilferd was in diepe en minder diepe putten... Met andere woorden, na de winterellende mogen wij ons verwachten aan de ellende van ontelbare wegenwerken, veelal -helaas- maar oplapwerk, maar voldoende om ook dan weer voor hinder te zorgen en het normale verkeer op te houden.

Toch vond ik vandaag de zomerse ellende op de weg véél erger dan de winterse... Heb je ooit al eens het genoegen gesmaakt zo'n 10 km lang in een sliert wagens te zitten, die aan zo'n 25, maximum 30 per uur voortsjokken, achter een bende wielerterroristen? Eén adres: de Vlaamse Ardennen... Op een grote brede baan, waar een gelijkloopse parkeerstrook naastlag, verwachtte iedereen dat de terroristen zich eventjes aan de kant zouden houden en fietsen zonder te hinderen, maar hó maar, het is veel leuker als je al die automobilisten kunt hinderen...

Voorbijsteken is er niet bij, onze wegen zijn, door het landschap meestal bochtenrijk, en dus heb je geen overzicht, of, als er al eens een recht stuk is, dan heb je meestal wel een of meerdere tegenliggers. Weet je, de meesten van die wieleraars rijden in de week met de wagen naar het werk. Mocht ik ze kennen, ik zou met liefde met mijn auto aan een slakkengangetje voor hen uit gaan rijden, kwestie van de pasmunt weet je...

Och, ik heb niks tegen die fietsers, maar waarom hebben zij zoveel tegen ons???

Het leukste is dat er op het grootste gedeelte van de weg, waar we voortsjokten aan 25 per uur, een mooi fietspad lag te blinken, maagdelijk leeg...

Ondertussen begint het weer te sneeuwen, en het vriest nog steeds 2.5 ° Celsius. Dus als het vlugger zou beginnen vallen, zitten we weer met die ellende ook.

Een geluk dat we met de Global Warming zitten, anders moesten we straks nog trager rijden.
Voor de pinguins.

Maar mooi is het wel, heel onze mooie Vlaamse Ardennen zijn één groot schilderij...De Saedeleer, Saverijs en co zouden hele doeken volsmeren met dit hemelse uitzicht. Als je nu Berg Stene naar beneden rijdt, dan moet dat rustig doen, en genieten van die weidse landschappen. Ik noem Berg Stene, maar zo kan ik honderden punten opsommen. Kijk, nu kunnen wandelen, of rustig fietsen (niet in zo'n bende elkaar 't hart afjakkeren), en genieten...

Maar ja, de meeste mensen nemen daar de tijd niet voor, hebben geen oog voor al die pracht, en zitten thuis naar de TV te kijken, naar natuurfilms van verre oorden... Hier zitten prachtige staartmezen aan mijn voederbakje...Veel mooier!

tot de volgende ?

dat is wel een pijp

Image by paolovalde via Flickr

Het is dus geen Magritte.
Het is ook geen gewone pijp, maar een pijp in terracotta of zoiets, en zo zwart als de nacht. Het is dan ook uit Zwart Afrika, van de Bahoem of Banoem ??? De steel is gedeeltelijk uit been gesneden.

Met andere woorden, we zijn naar de rommelmarkt geweest, te Deinze. Met nog andere woorden, ze zijn gisteren dus met de bulldozer geweest om sneeuw te ruimen.

En het was weer hier alleen, hier aan het grote veld, de rest van de wegen waren redelijk berijdbaar. In Deinze lag er amper sneeuw, je zag tussen het dorre gras dat er wel wat sneeuw lag, maar je zag veel meer gras dan sneeuw. Hier is het één grote sneeuwvlakte voor mijn deur. Bizar hoeveel dat kan schelen op zo'n kleine afstand.
Als het weer het toelaat, gaan we morgen naar Merelbeke rommelmarkten... Zo veel markten zijn er niet in deze tijd van het jaar, en dan hebben we er al heel wat gemist door het slechte weer. Het was leuk er weer eens te zijn, en al die oude bekenden te zien en mee te keuvelen. De man van wie ik de pijp kocht, zou er voor de laatste keer bij zijn...Hij is al ooit een geopereerd aan de hersenen, en nu heeft hij weer pijn en moet hij weer op onderzoek. Hopelijk is het niet erg, is het geen terugkeer van zijn oude kwaal... Hij was al bij de weinige gelukkigen die zoiets mochten te overleven. Dan mag ik met mijn rug niet klagen, daar kun je oud mee worden.

Och ja, het leven is maar een zucht... Straks moet Monique ook geopereerd worden aan de knie, en zal ik enkele keren de hobby alleen moeten trekken. Dat is niet erg, tenzij de naaiende en breiende leden met vragen zitten, want dan zit ik daar met mijn mond vol bijterkes... Als het weer wat deftig blijft, ga ik "gras" kopen te Ronse, in een zaak voor maquettenbouw, en kunnen we binnenkort beginnen aan het grote werk: de kerststalletjes. Klinkt een beetje gek in deze tijd van het jaar, maar het is een werkje die wel enkele sessies zal vullen, dus moeten we het doen op het moment dat we niks speciaals hebben, want anders raakt het nooit af. Bovendien zou ik graag een paar van die kerststallen (eigenlijk grotten) kunnen tentoonstellen in september.

Je ziet, we blijven bezig hé...

Deze namiddag nog naar Tanteke, en de zaterdag is ook weer voorbij. Bart komt ook langs, ik heb hem benieuwd gemaakt naar de koorden die ik met de lucet maak. Voor de eerste keer dat ik iets heb uit zijn soort van dinges, dat hij niet kent... Joeps!

Voila, dat is zowat al het nieuws, veel is het niet, en ik ben vandaag niet in een filosofische stemming (ne mens mag niet overdrijven daarin hé), dus is het maar een kort blogje, eentje voor het weekend...

Oh, ja, wie met Gmail werkt, kan nu Buzz installeren, en via die weg kun je meteen ook mijn blogjes lezen...

Groetjes en tot de volgende ?

weer sneeuw met hopen

Image by Kaptain Kobold via Flickr

of liever: op hopen, en weer hier, vlak voor de deur, langs heel het veld. Het verkeer volgt wijs de natuur, en rijdt dus op één rijvak, is er een tegenligger, dan wacht die wat. Blijkbaar heeft mijn buur zich nog niet kwaadgemaakt, want er is nog geen bulldozer te zien. En koud dat het is! Wij dachten, 't zal door die wind zijn, maar vanmorgen is er geen wind meer, en onze slaapkamer voelde toch zo koud aan. 't Zal aan ons liggen, of misschien is mijn centrale verwarming solidair met de dikketruiendag, en is vanzelf een graadje lager gegaan, maar ik heb geen dikke pyamanacht horen aankondigen.

Vorige week las ik in de Knack (op mijne pc) dat de Global Warming heel wat leugens bevat, en zeker niet altijd juist is ingeschat, en dat we eerder afstevenen op een Global coolingdown... Dezelfde avond staat Frank de Boosere te leuteren dat het wel Global Warming is, en dat januari echt niet zo koud was, en dat we het beeld moeten bekijken over héééél de wereld, en over een tijdsspanne van 30 jaren...

Kortom, ik wist vroeger al niet wat geloven, en weet het steeds minder, maar ik trek het me niet aan ! Wat ik me wel aantrek is die vervuiling, dat fijn stof en de CO2 en al de andere vuiligheid die ze lozen in de lucht die we moeten inademen, het water dat we moeten drinken, en de vruchten die we moeten op eten...

Wat er ook van zij, op een dag zoals vandaag zit ik stiekem wat te hopen op wat "warming". Ik heb het niet te warm. Ik was me elke dag met koud water, maar vandaag leek dat water me veel kouder dan anders. Ik zit hier op mijn klavier te tokkelen om warme vingers te krijgen. Voor die twee die ik gebruik helpt het al een beetje. En mijn duim op de spatie balk doet mij opteren voor korte woorden...

Maar mijn voeten, in mijn open sandalen, die krijgen al weer warm. Want voor één keer had ik ook koude voeten. Anny is er niet goed van. Haar privé centrale verwarming ligt blijkbaar in panne.

Wat ik wel leuk vind, is dat het al een heel stuk vroeger weer licht is, en met de sneeuw als reuze reflector geldt dat dubbel, dus is het 's morgens al licht en helder, en voel ik zo aan mijn ingebouwde kalender dat de lente nadert, en het visweer...

Gisteren heb ik wat met mijn zelfgemaakte lucet zitten werken. Ik heb gewerkt met één draad, met twee en zelfs met drie draden... en vierkante koorden gemaakt. Leuk, en helemaal niet moeilijk. Het is wel een heel werk om zo'n lucet te maken... Ik ga eens diep in de ogen moeten kijken van Luc (courgette) en vragen of zijn neef nog wat vrij hout en vrije tijd heeft... Hij moet het niet afwerken, dat doe ik wel, als ik de plankjes in model zou kunnen krijgen, dan zie ik me wel in staat onze hobbyclub aan het werk te zetten met de lucet. Het is leuk, niet moeilijk en je kunt heel wat doen met het resultaat.

Ik heb wel vastgesteld dat niet alle draden geschikt zijn... Met koorden gaat het niet, want die vertonen de neiging uit te vezelen bij het veelvuldig doortrekken (over elkaar schuren). Ook breiwol met wollige vezels gaan niet, want die vezels trekken zich muurvast, en je kunt de draad niet meer doortrekken. Van de dingen die ik nu probeerde, gaat gewone breiwol best. Als je werkt met twee of drie kleuren, dan krijg je een leuk mengsel van kleurspatjes.

Toch nog maar eens verder zoeken naar draadsoorten en mogelijkheden.

Ik heb ook ontdekt dat ik een typische man ben... Op de hobby zie ik sommige dames breien, en die zitten dan ondertussen te keuvelen en naar elkaar te kijken, terwijl de breinaalden steeds in het zelfde ritme verder tikken... Ik moet kijken naar mijn lucet... Het schijnt dat het eigen is aan de vrouw, om verscheidene dingen gelijktijdig te kunnen doen. Wetenschappelijk is vastgesteld dat er bij hen meer "bruggen" zijn ontwikkeld tussen de linker- en de rechterhersenhelft... Zeg dus niet dat vrouwen minderwaardige wezens zijn, zoals een Plato, een St Augustinus en... Darwin wel zegden... Dat werd er indertijd dusdanig ingehamerd bij de mens, dat ik ons moeder steevast hoorde zeggen: "Waren er geen slechte vrouwen, dan zouden er geen slechte mannen zijn" , de vrouw, als bron van alle kwaad. Gelukkig zijn we ondertussen al ietsje slimmer geworden, en zien dat de dames net zo goed en wijs en dom en slim en slecht zijn als de mannelijke helft van de bevolking... er is maar weinig verschil te merken, tenzij bijvoorbeeld dat de dames beter zijn in het doen van meerdere dingen op hetzelfde ogenblik...

Maar ja,dergelijke vooringenomenheid vinden we echt niet alleen bij de mannen over de vrouwen, we stellen vast dat er nog steeds zijn die zwarten minderwaardig vinden, die bepaalde etnische groepen diefachtig noemen en ga zo maar door... Gek dat ze zich zelf altijd hoog achten en onberispelijk... tommetoch...

tot de volgende ?

Lucet

Image via Wikipedia

Nee, het is geen vrouw, het is een ding, een klein hebbeding. Een ding om te gebruiken in de hobby.Ik was eigenlijk wat aan het grasduinen op internet, in alles wat weven betreft, met nadruk op hobbymatig weefwerk... En meer specifiek, ik zocht naar weeframen, zijn die te koop? betaalbaar? (Binnen de heel lage normen van onze hobbyclub), ook die punniklatten zocht ik, waarop je via punnikwerk een sjerp kunt "breien", en dergelijke dingen meer, en zo botste ik op de "lucet".

Vermits op de TV de politiekers weer het scherm aan het vervuilen waren, ben ik naar mijn werkkamer gegaan, heb er wat gerommeld tot ik een geschikt stukje hout vond, en heb een lucet gemaakt, uitgesneden uit een verloren stukje hout.

Ik zal u geen beschrijving geven van het toestel in kwestie, maar zet meteen een foto in mijn blog, zodat het u duidelijk is wat het is. Wat je ermee doet? Ik vind dat het eigenlijk ook een soort punniken is, maar wat je bekomt is leuk! Je verkrijgt namelijk een vierkant koord! Het doet een beetje denken aan de skoebidoe, maar dan in alle denkbare, weefbare materialen. Nu zul je zeggen, wat kun je met een koord doen? Heel veel ! Je kunt er, om maar één voorbeeld te nemen, door het aaneen naaien een soort mandje mee maken, en je kunt er talloze dingen mee opsieren. Maar het bekomen koord is niet zo maar een koord! Er is iets geks mee! Als je een gewoon koord doorknipt, dan vezelt dat koord meteen uit, maar een lucetkoord doet dit niet, dat blijft netjes een vierkant koord, en je moet echt al moeite doen om het te doen vezelen. Het lijkt mij ook een wonderbare materie om macramé mee te maken, want geef toe, vierkante koorden zijn niet zo evident!

Mijn lucet is ondertussen klaar, en ik moet nu alleen nog maar eens goed de werkwijze instuderen, zodat ik ook zelf die leuke koorden kan breien(?) Punniken (?) of "lucetten"????
Duidelijk is dat het een heel oud soort werktuig is, het is blijkbaar een van die ingenieuze dingen uit een ver verleden, die door ons bekeken worden als hobbyding, maar wellicht een echt gebruiksvoorwerp waren in vroegere tijden. Toch leuk dat je zoiets vind op dat wondere internet, zelfs met filmpjes om je de werkwijze aan te leren.

Internet is wonderbaar! Het is meer dan een enorme bibliotheek, het is een onuitputtelijke bron van kennis en wetenswaardigheden. Jammer genoeg is het ook een vuilnisbak vol met afval van de menselijke on-geest, en struikel je er over porno, manieren om in te breken en dergelijke ondingen. Soms kom je op die ondingen buiten je willen, buiten je weten. Zo had ik laatst kennis gemaakt met de interessante winkel Action, waar je als hobbyist heel wat kunt vinden aan heel goedkope prijzen, en toen ik thuis kwam, dacht ik bij mezelf, ik ga eens kijken of je de publiciteit niet kunt krijgen via e-mail... Maar toen ik googlede wist ik niet meer of het nu Action of Aktion was, en rampzalig genoeg koos ik het laatste, en zat midden Duitse porno... Gelukkig eentje die niet meteen ergens in je systeem dingen zet, waardoor je telkens en telkens weer daar terecht komt. Gelukkig bestaan er heel goede programmaatjes die je kunt installeren op je pc, waardoor die dingen niet te voorschijn komen, als je kinderen ook wel eens op het net surfen... In firefox kun je die dingen via de enorme reeks add ons makkelijk in het systeem installeren. Ik kan je ook WOT aanraden, die je verwittigd als je op een gevaarlijke site komt, gevaarlijk in die zin dat het een site is die dingen op jouw systeem installeert ! Misschien zijn dergelijke dingen er ook voor I.E., maar dan zul je daar wel dik moeten voor betalen, want de Bill Gates, die al die goede werken doet, doet dit dank zij de verkoop van zijn producten aan dure duuuure prijzen... en zeggen dat je alles gratis kunt vinden op dat zelfde internet... en zonder ook maar één wet te overtreden.

Geen wonder dat men heeft vastgesteld dat ondertussen al meer dan 70 % van de bedrijven met één of meer producten werken die ze vinden op open source, en het aantal dat volledig werkt op gratis systemen is steeds maar groeiende... Logisch, als je kijkt wat microsoft vraagt aan bedrijven om met haar producten te werken op een netwerk!

Zelfs die arme dutsen van het Witte Huis werken met een gratis (Belgisch!) systeem op de pc's van het Witte Huis...

Wat zit jij dan nog te twijfelen?

Ik ga stoppen, nog wat naar mijn mails kijken, en dan met hetfilmpje van lucet bij me, eens in studeren hoe ik die wonderlijke vierkante koorden kan maken...

tot de volgende ?