Image via Wikipedia
Vanmorgen heb ik rap nog maar eens mijn haar gewassen...Met dat warm weer is het nog vlugger vettig dan anders, dat zal wel van het zweten komen. Het moet af, allee, een beetje toch...Ik heb zonet gebeld naar mijn coiffeuse, en straks mag ik bij haar mijn pluimen laten vallen.
Gisteren ben ik dus naar de les geweest om een Indiaanse dreamcatcher te maken. Echt moeilijk is het niet, maar het is niet mijn ding...Eigenlijk is het een soort naaiwerk, het resultaat mag dan wel een soort spinnenweb zijn, maarhet lijkt op naaien, En wellicht is het een gevolg van mijn opvoeding, maar in mijn tijd naaiden de mannen niet.(Behalve dat andere dan...maar ik wil je niet op slechte gedachten brengen hé.)
On moeder moest mij daar hebben bezig gezien met naald en draad...
djudedju
Vandaag gaan we niet vissen, en ik ben niet eens kwaad, het is eigenlijk wat te warm om daar in de zon te gaan zitten. Niet dat ik reclameer over het weer hé, voor een keer dat wij goed weer hebben, mag het van mij gerust nog een tijdje duren, ook al is het hier nu al meer dan 20 graden in de schaduw... Ik heb niet zo veel last van de hitte, tenzij dat ik niet goed slaap. Ik kruip graag tussen frisse lakens, en met deze temperaturen kun je de lakens moeilijk fris vinden. Ik herinner me dat we ooit op een van onze trektochten in La douce France in een Gîte sliepen. Het was eigenlijk een soort zolderkamer op een schuur, dus al goed doorbakken van in de zon staan, en het bed was eigenlijk een grote lange bak, met daarin het enen matrasje tegen het andere, Eén bed voor wel dertig man als het ware... We waren er gelukkig helemaal alleen, en toen ik ook daar de slaap niet kon vinden, door de warmte, kon ik in ieder geval steeds verder en verder rollen naar een telkens iets "frissere" plaats in de grote sliete... Ik heb nog nooit zo ver van Anny geslapen in hetzelfde bed...
's Morgens had het gerijmd !!!! We moesten naar beneden de trap (buiten op de gevel)af, en ons wassen onder de pomp....brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!! Maar een uur later was het alweer snikheet. Nu ja, we zaten daar in hoge heuvels (Haute Auvergne - Cantal), misschien vandaar de koude nachten?
Gek, dat bijna alles wat er nu gebeurd mij doet denken aan dingen uit het verleden... Het bewijs dat we oud worden? of het geluk zo'n schat aan herinneringen te hebben? Ik heb het al gezegd dat ik mijn geheugen, met al mijn belevenissen, al mijn boeken en noem maar op, koester als een grote schatkamer... Het is een boek op zich, met ontelbare avonturen (of avontuurtjes als je dat liever hoort) en herinneringen... Met het voordeel dat het helemaal te herbeleven is, je moet alleen terug gaan in de tijd, en je ruikt, voelt en ziet weer alles voor je ogen... Ik moet maar in gedachten weer plat op mijn buik gaan liggen op die klip in Madeira om heel ver beneden me de zee te horen, en ik voel het meteen weer in mijne buik dat ik toch wel wat hoogtevrees heb...als het maar hoog genoeg is...
Ik ga moeten stoppen... de coiffeuse wacht op mij ....
tot de volgende???
(foto van de Cantal hierboven)