(740°) koud en zonnig

Vanmorgen om 6 uur was het maar 12 graden meer in mijn slaapkamer ! Zo koud is het nog niet geweest deze winter !
Ik zet iedere dag het raam open, en op koudere dagen doet Anny het raam rond 5 à 6 uur dicht, anders doe ik het dicht als we gaan slapen.
Zo hebben we altijd een heerlijk frisse kamer. Maar we beperken de koude inval tot de slaapkamer, want de deur houden we dan dicht.
Ik heb alles gedaan wat ik kon om ons huis behoorlijk te isoleren (want de sociale woningen van 30 jaar oud waren apsoluut niet geïsoleerd, in tegendeel!) en dus komt de warmte van ons huis dan 's nachts de slaapkamer binnen (De woonkamer blijft uiteraard dicht om niet nodeloos de verwarming te doen aanslaan), en normaliter is de kamer dan 's morgens , zonder enige verwarming toch terug tot een 15 à 18 graden gestegen. Vannacht dus niet ! 't Moet dus wel behoorlijk koud geweest zijn vannacht !

Nu zit ik hier aan mijn kompjoetertje en zie de zonovergoten velden schitteren in een gouden waas. De lucht zit heel zuiver, ondanks alle berichten over stof in de lucht...en ik kan kilometers ver kijken... Ik ben zeker dat ik vanuit Koens kamer Gent Zeehaven kan zien ! Hoewel je dat beter ziet 's nachts aan de vlam van de petrochemie en de lichten op de hoge gebouwen. In het begin dat we hier woonden hebben we met de kaart in de hand gezocht waar die vlam zich kon bevinden...en de enige mogelijke oplossing was de zeehaven... Dat toont aan hoe hoog we hier zitten, en hoe ver je dan kunt kijken bij helder weer... In de zomer zie je niet zo ver, omdat de bomen dan in de weg staan. Erg hé ! Bomen die in de weg staan ! Hoe durven we het denken ! Nee, ze staan niet in de weg, ze belemmeren wat het eindeloze vergezicht, maar eerlijk, ik zie veul liever die bomen dan die verre vlam...
Je kunt je ook niet voorstellen hoeveel lichtjes er bij gekomen zijn in die dertig jaar... Als wij (Anny en ik) vroeger op trektochten in bijna onbewoonde streken zaten, dan verwonderden wij ons over de massa's sterren aan de hemel...Hier zijn ze er ook, maar je ziet ze niet door de lichtvervuiling... Als we daar in Haut Auvergne op onze rug in het dorre gras naar boven keken, dan was het net of er amper plaats was om nog een sterretje bij te zetten... Als je hier kijkt, dan heb je plaats te over.
Ik begin me ook meer en meer te ergeren aan het bouwbeleid in ons landje... Als we eens in Nederland zijn, dan zie je omzeggens geen woningen buiten de dorpskernen, en die huizen zijn dan bijna altijd boerderijen... Hier rij je precies altijd door een lange straat, met aan weerszijden huizen... Je moet al geluk hebben om hier en daar nog een gaatje te vinden waar je plots een prachtig landschap vind... We hebben een prachtig land, maar we stoppen het volledig weg achter lange muren... Wij hebben hier geen Bush-muur nodig aan de mexicaanse grens, of geen joodse muur aan de grens met de palestijnen, nee, hier bouwen we zelf wel onze eigen muur.
Toen wij hier kwamen wonen, kon je tussen Maria Horebeke en Boekel amper enkele huizen tellen en een paar boerenhoven...Nu is dat bijna toegebouwd. En zo is het overal...
En het zijn geen huizen die er gebouwd zijn, nee het zijn allemaal Herenhuizen, met ruimte voor ...hooguit drie vier mensen, want meer kinderen mogen er niet meer komen... en later, als ze het geluk hebben oud te worden, gaan ze dat huis vervloeken omdat het zo groot is, en het verkopen om naar een klein appartementje te gaan... Valt het je ook op dat de huizen alsmaar groter worden ? En dat ondanks de steeds stijgende prijzen ? Als ik hoor wat die jonge mensen maandelijks moeten afbetalen, dan krimpt mijn maag samen van de schrik...
Daar mag niets gebeuren of ze zitten in de knoei en moeten hulp krijgen van ouders en schoonouders, en als dat er niet is, dan groeien de moeilijkheden pijlsnel aan, en de spanningen rijzen en het gezin barst uiteen...gebarsten door de onbetaalbare luxe... Oh, denk niet dat ik hen die huizen niet gun, in tegendeel! Maar ik heb niet zo'n groot huis en was zo stom het wat uit te breiden om wat meer ruimte te geven aan de kinderen...Maar de kinderen zijn er niet meer en Anny kan al die ruimte alleen maar benutten om te kuisen...
En denk maar niet dat je die ruimte niet gebruikt ! De enige plaats die we niet benutten is de kamer van Koen, en dat is meer omdat het een sanctuarium is dan omdat we die plaats over hebben... Niet dat we alle daarin onaangeraakt laten, nee, we hebben er een bed bij gezet, zodat we altijd twee kleinkinderen kunnen laten slapen, mijn visgerei staat er, maar voor de rest blijft het zoals het was, met aan de muur een kalender, een druivelaar op de dag van zijn overlijden...
Misschien zou met een kleiner huis ook die ruimte minder "gewijd" zijn, en zou het zicht van die zaken je niet telkens en telkens weer...
Want het is niet goed telkens weer en weer daarop te denken, en het is al moeilijk genoeg zonder telkens weer die kamer voorbij te gaan...

Voor mijn deur staan enkele camelia's en één er van heeft reeds een paar bloemen open...Ik vermoed dat ze nu wel kapot zullen zijn door de vorst. Dat is het risico van te vroeg te goed weer te hebben...dan vriezen de bloemen en te grote bloemknoppen wel eens kapot.

Het is nochtans een mooie camelia, met grote witte bloemen en een geel hart van dikke meeldraden. Het is een enkele bloem, maar met grote wijdopenstaande bloemen. Iets verder staat er een met roze bloemen, maar die zijn gelukkig nog niet zo ver open.

Ik ga moeten stoppen...Ik moet aan de computer van de kinderen gaan werken. De tweeling heeft spelletjes gespeeld, en ik mag de boel gaan opkuisen...

tot de volgende ?

Zon zon zon zon zon...

Vanmorgen op ons gemak naar de rommelmarkt te Wetteren... Blijkbaar ligt dat zowat ten oosten van "tonzentthuis", en ik was blij dat wij ooit een zonnebril met glazen op sterkte hadden aangeschaft !
Dus terwijl in mijn auto op het dashbord vermeld staat -1.5 °C, en daarbij een sneeuwkristalletje aanduidend dat er ijzel kan zijn, zitten wij daar knus met onze zonnebril op.
De zonnebril van Anny zit in het handschoenkastje (wie heeft dat ooit die idiote naam gegeven? Ik heb al jaren zelf een auto, ben al met tientallen auto's meegereden, maar nooitoftenooit zag ik daar ook maar één handschoen in !, mijn zonnebril ligt naast mij, in een uitholling onder mijn handrem, waar hij juist in past.
We waren juist aangezet, toen de zon in mijn ogen zat, en ik vroeg aan Anny mijn bril. Ze neemt het doosje uit die uitholling, haalt mijn bril er uit, ik doe mijn bril af, en wissel al rijden van bril. Anny doet mijn gewone bril in het doosje, en stopt hem terug... Op dat moment moet ik remmen voor een van die verfoeide bulten (verkeersremmers noemen ze dat, ik zeg daar altijd stinkbulten tegen: iedereen remt af om er over te rijden, en eens er over volle gas, veel dampen en stank). Ik wil verleggen van versnelling, van derde naar tweede...en dan komt mijn versnellingspook blijkbaar heel dicht tegen mijn handrem... en Anny's vinger zat er tussen... Het wordt wellicht een blauwe vingernagel...
We hadden dan al eens een mooi plaatsje gevonden voor mijn bril...

Mijn klavier verschuift hier plots, en ik wil het weer goed zetten, en ontdek plots een doosje met van die kleine zwarte snoepjes die er onder zat... Toen we klein waren zat dat in van die blikken doosjes met een blauw deksel. Dat was een zeer pleznt deksel, want het was een bol deksel, je moest op dat deksel drukken, de bult induwen tot een putje, en dan gingen de zijkanten plots open staan, en kon je aan de snoep. Wij vonden niet alleen de snoepjes lekker, ook het doosje... Ik denk niet dat die snoepjes nog bestaan in die vorm, maar in la douce france vondt ik plots van die kleine blikken gele doosjes tussen het snoep...Ik vermoede dat het zo iets was, en ja hoor ! dus nu heb ik weer van die lekkere snoepjes, waar ik af en toe eens aan zit... Cachou - La Jaune - Pharmacien staat er op. Blijkt dus dat apothekers ook snoep maken ! Bovendien nog ongezonde snoep, want die dingen zijn niet goed voor de hoge bloeddruk...dat zegt die apoteker niet, hij vertelt (en françois) dat het een frisse en gezonde adem geeft. 't Kan mij niet schelen, ik snoep er alle twee drie maand eens enkele van.
Ik pak toch pillen tegen de hoge bloeddruk.

Dat doet mij op ons ma denken... Ik heb je al verteld dat vroeger een feestmaal veel copieuzer was dan nu... Dat was de tijd dat de mannen letterlijk hun broeksriem een gaatje wijder zetten tijdens de maaltijd... Dat was ook een beetje normaal, het dagdagelijkse eten was nog niet zo gevarieerd en nog niet zo uitgebreid als nu. Het was ondenkbaar dat wij bij de boterham konden kiezen wat we nu eens zouden eten... Als het kaas was, dan was er kaas en niets anders, en er was ook niet onbeperkt kaas, nee we kregen ons part en moesten zien dat we toekwamen... Als er dan eens een feest was, dan deden de mensen zich eens te buite, dan werd er eens echt getafeld, in 't lang en in 't breed... Ons moeder had dan nadien wel eens wat last daarvan, en ik herinner me nog heel goed, als was het gisteren, dat ze dan voor het eten gaan een pilletje pakte, voor een betere vertering... Zo dronk ze ook wel eens, als dat te verkrijgen was, na het eten een appolonaris... Daar stond immers op: Ca digère les bricques! (Dat verteert stenen) dus moest dat ook wel helpen tegen de overdaad... En overdaad is hier een verkeerd woord, het was genieten van een geboden kans. Nu is het alle dagen kermis, en een van onze zorgen is nu bij het avondmaal: Wat moet je hebben, kaas, hesp, salami, hoofdvlees, gerookte zalm of een eitje ??? Weet je wat geef mij ne keer de choco...
Dat is ook het eeuwige misverstand... We moeten vermageren, dus eten we véél te véél vet...En dan komt opa er met zijn "vroeger aten we veel meer vet, we smeerden een goede laag smout op onze boterham (smouterham?), aan ons vlees zat nog een serieuze boord vet (goeie saus !) en als er een varken geslacht wer, dan bewaarden we de koteletjes en karbonaden in het smout...Just!, maar we aten er zo veel niet van als nu ! Nu zit al ons eten vol verborgen vetten en verborgen suiker... Als je je ooit eens wilt amuseren, haal eens al het vet uit een snee salami, en kijk eens hoeveel je maar over hebt...En bij salami zie je het nog, maar bij veel van die andere charcuterie zie je het niet meer zitten, maar het zit er wel in !
We eten niet gezond ! Ik las onlangs dat we nog steeds kampen met de aanpassing van ons gestel aan het moderne eten van graanproducten en vetten en suikers... De oermensen aten vlees, vis, groente, knollen, noten en fruit...en daar is ons lichaam voor gemaakt !
Er zijn in de buurt van Hawaï en dergelijke, enkele kleine eilandjes, waar de inwoners in één generatie zijn overgeschakeld van het "oermenu" op de moderne voeding. Daar lijdt meer dan 95 % aan obesitas, diabetes, hoge bloeddruk en noem maar op... Wij staan er iets beter voor, omdat de omschakeling bij ons niet zo plots is gekomen, wij zijn al een beetje aangepast. Bovendien is het nu niet zo simpel om over te schakelen naar de oerkost, het zou heel duur zijn om alle "maagvulders" zoals brood, rijst, aardappelen,en dergelijke te vervangen door de kost van de oermens...toch ligt daar in die richting de oplossing stelt men...
Nu ja... je moet maar je best doen hé... En niet overdrijven, noch in de ene noch andere richting...Zoals laatst, toen ik de tweeling tegen elkaar hoorde: zeg, jij weegt 400 gram meer dan ik! Ja, ik zal moeten regimen... Ze kunnen potdorie door de spleet van een gesloten deur wandelen zonder haperen, het zijn precies haringen in burgerkleren... en die zouden moeten vermageren !
Ik ga stoppen...Nog steeds behoorlijk qua pijn !
tot de volgende ?

De tuin

Fré is weer bezig met verder snoeien aan de tuin.
Soms ben ik bang dat hij te ver snoeit en dat ik een heel pak bloemen zal moeten missen...Als hij snoeit, dan snoeit hij door. Nu, het is zijn vak, hij zal het wel goed doen zeker ? Het was in ieder geval nodig. Nog een beetje en de kiekens waren onbereikbaar... Ik leefde in de zomer prcies in een rimboe. Ik vond het wel leuk om zien, maar ik moest gebukt door de plantenmassa als ik nog eens wou genieten van de kippen.
Nu heb ik de indruk dat er bijna niets meer staat... Maar ja, binnen een paar jaar zal er wellicht weer moeten gesnoeid worden.
Hij zal ook nog eens de bloementuin onder handen nemen. Daar zal ik moeten waken, vrees ik, want hij houdt van overzicht, en ik van massa's bloemen en groen. Nu we zullen er wel uit komen.
In ieder geval, mijn tweede vijver (de bovenste) ligt nu ook weer netjes in de zon. Vorige zomer hebben die beestjes wellicht de indruk gehad dat er nooit meer dag was... Zij zwommen onder een enorme takkenbos. Nu zal ik wellicht weer meer algen in de vijver krijgen. Maar ja, 't is het een of het ander.
Er zitten in die vijver mooie grote goudvissen. Hopelijk kweken ze ook eens.
Ik heb maar één eerder trage pomp voor mijn twee vijvers.
Die pomp zit in de laagste vijver, en steekt het water tot in mijn kippenhok, waar een redelijk grote filter staat (nog maar één jaar). Van daar uit loopt het gezuiverde water in de grote vijver. De grote vijver loopt dan over in een dicht beplante bak. Tussen de planten door loopt het water ook daar uit in een kanaaltje waar ook weer massa's planten in staan. Deze plantenbakken zijn op zich de beste filters die er bestaan, ze zuiveren niet alleen het stof, ze eten ook de dierlijke afval (mest) op, en maken dat het water altijd biologisch redelijk zuiver blijft. Tenslotte valt het water in de kleine vijver terug. Ik bekom dus een heleboel effecten die gunstig zijn : mechanische zuivering in de filter, biologische zuivering door de planten in de bakken en in de vijvers zelf, voortdurende beweging van het water en dus een grotere zuurstofopname, en door dat het water uit de filter in de grote hoogste vijver valt, dat in de eerste plantenbak valt, dan in het kanaal valt, en dan tenslotte terug in de kleine vijver, heb ik ook weer beweging en dus zuurstofopname.
Ik heb jaren gewerkt zonder bijkomende filter, maar wellicht zijn de vissen te talrijk (of te groot in totale omvang) zodat een mechanische filter wel mocht, vooral in de zomer, als zuurstof opname minder makkelijk is.
Vandaag is het niet mistig, en mijn neusvalling is ook weer veel beter. Ik vraag me af of het niet wat samenhangt ?
Mijn rug blijft braaf, ondanks ik niet speciaal veel zorg heb gedragen. In tegendeel (zoals altijd ! Als je wat beter bent, dan doe je wel wat meer, en dat zou in feite niet mogen) Ik heb samen met Anny het snoeihout naar het containerpark gedaan.
Ik zal nog enkele keren moeten rijden tegen dat alles opgekuist is.
Er ligt dan ook nog "opkuis" bij Veerle, dus daar zal ik ook nog wat mogen rijden. Nu ja, binst ik dat doe, doe ik geen kwaad.
Mijn grote Bacchus-pyrografie begint stillekes naar het einde te lopen..Het ziet er goed uit, maar de laatste loodjes... Ik ben nu bezig met het suggeren van miltiejoenen blaadjes aan de bomen. Je kunt niet geloven hoe leuk dat is. En toch is het belangrijk het goed te doen, want het totaalbeeld valt of staat met de detaillering...
Voila, vandaag is het een korte blog... mag ook eens... Ik moet nog brood maken. (Stel je er niet teveel van voor, met die broodmachines is daar geen werk aan.)
tot de volgende ?

Ouderwetse jeugd...

Ik heb vastgesteld dat de jeugd verdomd ouderwets is !

Kijk, al enige tijd heb ik - met enige moeite - mij aangepast aan het moderne onderwijs, en het alfabet opnieuw aangeleerd volgens de moderne leerwijze.
Vroeger zei ik aa, bee, cee, im, in, pee quu ir is tee... nu zeg ik a (kort !), bu (zoals in muf),cu, du, e, fffu... en ga zo maar door....
Is er iemand die mij dan kan uitleggen waarom de jeugd voortdurend spreekt over isimissen in de plaats van over sumusussen ???
Graag per kerende uitleg aub (al eens uitgesproken zoals het hoort a-uu-bu ? Gek hé ?

Ik stel in ieder geval voor dat wij ons duidelijk als progressief profileren, en dus sumusussen zeggen. Waarvan akte.

Wij hebben nog héél véél werk om de jongeren aan te leren consequent te zijn ! denk maar aan de vunu, de u-su-a, de ku lu ju, het acuvu, en ga zo maar door ! In ieder geval zal de aanpassing de inzet vergen van vele mensen, misschien kunnen wij wel mensen vinden op de ruvua, en ze laten herscholen op de vuduabu ?

Voor mij is de uitvinding van het potlood (niet verwarren met de pot lood) wel een van de grootste verwezenlijkingen van de mensheid !
Na schrijven met houtskool (stoffig en weinig kans op blijvend resultaat) vond iemand grafiet en de mogelijkheden die dat bood. Maar zuivere grafiet is zeer breekbaar en ook dat is zo vettig dat het smet zodra je er over wrijft. Een of andere vernufteling vond dan dat je het kon mengen met klei, en dat je daardoor een sterkere stift bekwam, die minder "afwreef". De ervaring leerde dat je hardere en zachtere schrijfstiften kon maken met de meer of mindere toevoeging van klei. De man die er echter op kwam die mengeling in een stukje hout in te brengen, dat was pas het genie dat zorgde voor DE doorbraak.
Plots kon je schrijven en tekenen waar je maar wou ! Je hoefde geen speciale dingen mee te nemen, alleen een potlood en wat papier en je was in staat te noteren, te schetsen, meesterwerken te scheppen.
Bovendien was het een goedkope materie, die bereikbaar was voor een heel grote groep.
Net zoals de lei en de griffel heeft het potlood gezorgd voor de ontwikkeling van de gewone man uit de straat !
Ik zou mij het leven zonder potlood niet meer kunnen voorstellen!
Ik kan mij ook bijna geen enkele dag herinneren zonder potlood, of het was tijdens een of andere hospitalisatie (en als ik wist dat ik enkele dagen moest blijven, dan had ik papier, kruiswoordraadsels (en nu sudoku's) én een potlood mee !
Toen ik nog werkte, lag er naast mijn telefoon een blok papier en een potlood of potloodstift... Niet om te noteren, dat deed ik op een ander vel papier, maar om te droedelen, peetjes tekenen, terwijl ik zat te telefoneren. Ik deed dat bijna zonder ik het besefte...en ging automatisch over van nota's nemen naar droedelen en vice versa.
Ook nu nog, 's avonds zit ik aan tafel voor de tv, luister meer dan ik kijk, en zit te tekenen... Sinds ik ziek ben hou ik de meeste van die schetsen bij, en heb reeds dikwijls teruggegrepen naar die boeken om ideeën te hebben om weer eens een juweel te maken uit been, een knop voor een wandelstok, en noem maar op. Ik gebruik het ook om oplossingen te zoeken voor moeilijkheden in het tekenen, en zal soms 10, 12 keer iets tekenen om tot het gewenste resultaat te komen. Het is dus ook een soort kladboek. Ik heb hier het schetsboek van JOHFRA, een nederlandse kunstenaar die zeer bijzondere dingen maakt, sprookjesachtig, soms griezelig... Ik ga dood van jalousie als dat die man zijn schetsboek is ! Iedere tekening is af ! Mijn schetsboek staat vol met honderden mislukkingen en enkele heel mooie...Dat schetsboek van Johfra ben ik ook jaren kwijt geweest, en ik was al heel lang weer op zoek om het ooit eens opnieuw te kunnen kopen, toen, na jaaaaaren de ontlener het me kwam terug brengen. Ik teken nu en dan nog geinspireerd door die schetsen...
Potlood...Ik denk dat er hier over het huis verdeeld wel honderd of meer potloden, mienekes (stiftjes voor een vulpotlood) , dikke grafietstiften waarmee je heerlijk groot kunt schetsen, en enkele houders om dergelijke stiften te kunnen "op" gebruiken, sepiakleurige potloden, rode terrakleurige, stiften houtskool... en dan spreek ik niet van de tekenpenselen, de potten ecoline en en chinese inkt, en het blok echte chinese inkt met het stenen kuipje om die blok in op te lossen tot de gewenste tint van zwartheid... (Dat is eigenlijk de echte chinese inkt !)...
Buiten mijn slaapkamer is er wellicht geen plaats in mijn huis waar er geen tekenmaterialen liggen.
Ik zou niet kunnen leven zonder tekenen...
Het is bijna zoals het gezegde over de italianen...
" Als je wilt dat een Italiaan zwijgt, bind dan zijn handen vast"
Als je mij stil en ongelukkig wilt, neem dan mijn tekenmateriaal af.

Ik heb niet de pretentie me een kunstenaar te noemen, maar ik ben maar gelukkig als ik creëer...dus zal ik er wel ergens dicht in de omtrek van zitten. Trouwens, wat is een kunstenaar ?
Mijn bepaling voor een kunstenaar ligt héél hoog... Iemand die een onsterfelijk kunstwerk heeft gemaakt, iets waar alle generaties kunnen blijven naar opkijken en van genieten... Als iemand twee of meer dergelijke werken maakte, dan was hij een genie op het gebied van scheppen van mooiheid ! Maar ik ken er niet veel die meer dan één werkelijk verbluffend eeuwig werk hebben gemaakt... Je kunt een Rubens, een Rembrandt groot noemen, maar kijk eens in je eigenzichzelven, dan denk je veelal aan één werk, het werk dat je zodanig imponeerde, dat het in je geheugen gegrift staat !
Je kunt in een museum lopen, verbluft kijken naar prachtige schilderijen, het meesterschap, het beheersen van de techniek verbluft je, maar het is slechts nu en dan dat je een werk tegenkomt die je plots bijna versteend, die je zo diep raakt dat het voor eeuwig op je netvlies is gebrand !
Probeer dan eens te kijken wat het is dat zo bijzonder is? Gek hé, het is niet zo makkelijk om te zeggen wat van een schilderij nu plots een meesterwerk maakt. En als je het heel intens gaat ontleden, dan stel je soms tot je verbijstering vast dat er "fouten" in zitten, dingen die niet reëel kunnen zijn... Maar die zo moeten zijn om het totaal beeld perfect te maken.
Ik heb bij mezelf vastgesteld dat ik bijna nooit content ben van mijn eigen werk, maar als ik ze na een hele tijd terugzie, dan ben ik er verbluft van hoe mooi het soms wel is. (stoeffer!). Ik heb tegen vele kunstenaars gepraat, en bijna allemaal hebben ze dat... Ik vermoed dat als een kunstenaar een werkelijk hoogtepunt bereikt, dat hij dat ook weet, voelt op het moment van het creëren... dat hij zo gedreven is dat het hem al in de ban heeft van voor het af is...
Af is...daar zit hem ook veelal een moeilijkheid...Wanneer is iets af ? Het vergt heel wat inspanning en heel wat ervaring om te weten wanneer je moet stoppen aan een beppald werk... Te veel er aan werken is dikwijls nefast voor de expressie van het werk.
sjonge, ik ben weer op mijn preekstoel gekropen, zonder dat ik de trappen heb gevoeld...
Ik ga stoppen, er is toch niets te zien: 't is weer bollemist !
Weinig of geen pijn !
Gisteren heeft Fré mijne achtertuin grotendeels gesnoeid ! Ik heb weer licht op mijn koerke... Toffe gast, en een brave jongen. Veerle werkt nog altijd, ik geloof dat er eindelijk licht schijnt in hun tunnel (niet den dienen van Jean Luc, overgenomen door Verhafstoot, want daar blijven ze roepen dat ze het licht zien, om hun schrik van den donker te verbergen !)
tot de volgende ?

Ik zie niet meer

't Is mistig.

Gisteren dus op de hobby geweest. De gemiddelde leeftijd ligt vermoedelijk rond de 75... De twee nieuwe zijn de jongste, een madammeke van een 50 en ekikke...
Ik heb pyrografie zitten doen, tot algemene verbazing en bewondering van alle aanwezigen.... De dames zaten verder allemaal handwerkjes te maken. Volgende keer wordt er wellicht ook wat bloem geschikt (gebloemschikt ?) (leuk hé ?)
De bedoeling is dat ik die mensen ook wel eens wat leer pyrograveren. Er zouden wellicht nog wat oude stelletjes liggen om te branden. De bedoeling zou dan zijn sierwerk te maken op houten lepels en op vleesplankjes en dergelijke... Het is wel de bedoeling dat het niets of niet veel kost. Dat is meteen al de aanleiding van een stukje hoogspanning in de hobbyclub... Vanuit de organisatie hebben ze, zonder de leden te raadplegen, iemand aangeduid om de leiding te nemen... (Zonder de oude (voor gisteren de jongste van de hoop buiten de aangeduide) af te danken... De nieuwe wil wel een en ander doen, maar komt steeds af met dingen die volgens de leden véél te duur zijn. Voorbeeld ? Vorig jaar maakten ze kaartjes voor Kerst en Nieuwjaar, maar ze wilden die van de nieuwe leidster niet maken, want die kwamen op 2 euro het stuk, en dan kunnen ze goedkoper kaartjes kopen...
Ik vermoed dat dat mens niet uit hetzelfde milieu komt, en maar niet wil beseffen dat bij de buitenmensen ook telkens de rekening bekeken wordt. Ik vermoed dat het ook nodig is bij sommige van die oudjes, die wellicht geen reuzegroot pensioen hebben...
In ieder geval is het wat ambetant deze spanning te voelen.

Ik hoorde gisteren vertellen (Je hoort daar véél !) dat het lievevrouwebeeldje van de kapel weer eens gepikt is. Er zijn er twee kapotgesmeten, en drie gepikt !
Ik vind dat erg ! Je weet dat er een deel mensen zijn die daar erg aan gehecht zijn, en dus respecteer je dat.

Is het nu echt zo moeilijk om eerbied te hebben voor de mening van elkaar ? Niet zover van hier woont er een heks. Echt waar ! Dat is nu "mode", en zij doen daar allerlei "diensten", want dat is blijkbaar op zich een soortement geloof. Ik hoorde de geburen vertellen dat er daar op bepaalde nachten een groep adepten naakt rond een vuur staan te dansen. Ook zij hebben bepaalde uiterlijke dinges, zij zetten er geen kapelletje met een beeldje in, maar zij houden één raam met de luiken dicht, en daar worden in een bizar vlechtwerk takken met wat versiering en groen voor gehangen. Waarvoor of wat het is weet ik niet, maar het hangt er nu al maanden, en niemand verstoort het. Niemand moet of mag dat ook verstoren ! Als die mensen daar gelukkig mee zijn, of er troost of sterkte uit halen, dan moet ik dat niet verstoren ! Dan heb ik eerbied voor die mensen hun overtuiging. Het is niet de mijne, maar nogmaals ik vind het maar normaal dat we elkaar en elkaars overtuiging respecteren, zolang het niet iets is dat precies ingaat tegen dat respect !
Men mag van mij reclame maken, propageren, maar niet dwingen !
Toen ik pas getrouwd was, woonde ik in Loppem, toendertijd nog een kalm rustig dorpje... De zondag gingen wij naar de kerk, en na het einde van de plechtigheid bleef iedereen staan... Ik keek wat rond, er was misschien nog iets te doen, maar nee, bleek iedereen te blijven staan om eerst meneer de baron te laten naar buiten gaan... Toen ik dat zag heb ik mij gehaast om voor hem buiten te gaan, en twee zondagen later mocht de baron gewoon tussen de anderen mee naar buiten....
Toen ik een woning huurde te Loppem was dit een huis van twee adellijke zusters... Ze woonden te Oostende, en pa voerde mij met de auto naar hen om het contract te gaan tekenen... Pa lag dan al in de clinch met hen over de adellijke "voorrechten"... Ik had het van geen vreemden... Ik kan geen onrecht geen onderdrukking aan...
Enige tijd later waren er gemeenteraadsverkiezingen, en in Loppem waren er twee lijsten, de CVP met de baron op kop, en de lijst ACW... typisch het oude kristelijke dorpsleven dus...
Ik woonde langs de drukste baan van Loppem, net in een bocht, en dus stonden er bij mij grote borden voor de lijst ACW.
De tweede dag dat de borden er stonden kwam de veldwachter ostentatief uitmeten of de borden niet op de openbare weg stonden... Ik kreeg geen antwoord op mijn vraag of ik ze nog iets dichter bij de baan mocht zetten.
De derde dag kwam de buur mij roepen, er was telefoon voor mij... Het bleek één van mijn huisbazinnen te zijn " Of het waar was dat ik borden geplaatst had tegen de baron, tegen de burgemeester ? " Ik antwoorde dat dit geen waar was, dat er wel borden stonden voor mijn stand en niet tegen een andere stand !
Geen verdere gevolgen.
Het ACW brak voor de eerste maal de heerschappij van de baron !
Die winter vroor het hard, en iedereen ging schaatsen op de vijver van de baron. Anny en ik ook. Na een korte tijd kwam men ons van het ijs halen, wij waren daar niet gewenst... Er kwamen een deel andere mensen mee, en de zaak kwam naar het schijnt zelfs op de gemeenteraad...
Ik denk dat de baron blij was toen ik Loppem verliet, al had ik in feite nooit iets tegen hem gedaan. Ik vermoed dat mijn vraag aan de champetter hem netjes zal zijn overgebracht, en daar ik hem uitlachte in plaats van van schrik te beven, zal ik wel een soort terrorist geweest zijn in zijn ogen...Terwijl ik in feite het tegendeel was ! Hij probeerde te intimideren, zijn wil op te dringen, ik stond en sta nog steeds voor de mens eerst, en voor respect voor iedereen.

Ik ben een boek aan 't lezen (daar verschiet ge van hé !)over de slavernij in de plantages van de zuidelijke staten van Kamerika... Over het wonderlijke fenomeen dat die mannen dachten dat zij echt goed zorgden voor hun slaven... en zij haalden de trieste situatie van de negers in het noorden aan, die wel "vrij" waren, maar verhongerden in krotten...
Raar... Ik heb je al eens gezegd dat, de keren dat er nog een pastoor naar onze vergaderingen kwam, ik mij altijd afvroeg of hij het zelfde evangelie ook predikte in de vereniging van de bazen....

Ik was een kwekeling van mijn vader, ging regelmatig met hem mee naar vergaderingen, en had zijn gevoel van rechtvaardigheid met de pollepel mee gekregen... Als ik al ooit eens wat wrijvingen kende op één van mijn tewerkstellingen, dan was het steeds voor een ander... Ooit kreeg ik van de meesterknecht (wat een woord) de raad me niet te moeien met zijn mening over X... of ik zou kunnen mee gaan...

't Zit er in gebakken, 't zal er wel nooit uit gaan... gelukkig.

Oh ja, ook Potter's Robert was daar, hij wordt binnenkort 85. en zal straks ook 55 jaar getrouwd zijn... Hij wees op zijn hoorapparaatjes, en zei lachend tegen mij, dan is het 5 jaar dat ik deze draag. Ik fronste nieuwsgierig, en hij vertelde: Op de dag van ons gouden jubilee zei mijn vrouw dat ze precies iets hoor in de poort... Ik ging kijken, en daar stonden een paar vrienden met een kanon en juist op dat moment schoten ze... Ik stond in de poort, en op slag hoorde ik niet meer... De dokteres vertelde hem dat ze zo iemand had van 25 jaar die dat had tegengekomen !
Leuk souveniertje...

tot de volgende ?

Search Belgium

Ik heb de toolbar van Google op mijn pc geïnstalleerd. Nu staat er steeds een icoontje Search Belgium...Ik wist niet dat het kwijt was ?
Ik ben ook geabonneerd op News Belgium van Google. Daar verzamelen ze op mijn verzoek voor mij ook de berichten van de Vlaamse Ardennen... Daar las ik dat er een hoteleigenaar in de Vlaamse Ardennen zijn gasten filmde door een spiegel. Bij verder lezen ging het over Durbuy... Die keeskoppen weten zekers niet dat wij hier al miserie genoeg hebben in ons Absurdistan, nu geven zijn onze Waalse Broeders ook al de indruk dat wij Durbuy en de Ardennen hebben geannexeerd.

Maar ja, je moet toegeven, we leven inderdaad in een voor vreemden onbegrijpelijk landje... Bij mijn weten zijn wij een van de weinige west europese staten waar nog stammentwisten heersen...Als dat in Hafrika gebeurt, dan schrikt daar geen mens van, maar als ze zoiets beschrijven van het landje waar dan ook nog de hoofdstad van europa is gevestigd ? ? ? ? En ik vertel geen fabeltjes, op die manier worden wij beschreven in de overzeese pers !

Er is nochtans een heel simpele oplossing ! Steek alle politiekers in een boot naar Afrika, (daar zouden ze zich thuis voelen) en hier heb je direct geen moeilijkheden meer...

Ik drijf over ? Niets van ! Heb jij al ooit ruzie gehad met een waal omwille van zijn anders zijn ? Of ken jij een waal die ruzie zoekt met ons omdat wij vlaming zijn ? Ja ? Dan ben jij ook besmet door het politieke virus en die waal ook ! Ik dacht dat je uit de vorige alinea wel begrepen had dat politiekers uitgesloten waren...
Ik zag gisteren toevallig een stukje "Man bijt hond" waarbij ze de Walen uitnodigden hier te komen werken in Vlaanderen, en ondertussen beelden gaven van de vlamingen die indertijd van arremoe moesten gaan werken in de mijnen of in de bieten (Frankrijk)... De bedoeling van dit filmpje was weer duidelijk smerig en vol kwade intentie: Zie ne keer hoe de walen (en de fransmans, maar dat verzwegen ze even voor 't gemak) ons indertijd hebben behandeld !
Ja, dat was zo, maar men vertelde er niet bij dat dit lot geldig was voor alle arbeiders in die tijd en voor iedereen die toendertijd op "logement" moest om te kunnen werken !
Men vertelt er ook niet bij dat amper 20 jaar geleden nog veel bouwvakarbeiders zo gelogeerd waren als ze ver van huis moesten gaan werken. Er waren niet alleen strenge wetten maar ook actievere inspecties nodig om die misbruiken er uit te krijgen !
En het is pas enkele jaren dat men grotendeels dergelijke toestanden heeft opgekuist bij de fruitplukkers in ons eigen vlaanderen... Herinner je je nog de beelden van die Sikhs in onze fruitstreek ?
Die beelden hadden niks te zien met de houding van de Walen, maar met de houding van de werkgevers in Wallonië en Frankrijk... waar toen onze mensen heen moesten omdat hier geen werk was ...
En wees gerust, moesten wij ook maar één ogenblik onze werkgevers loslaten, dan was het weer zo ! Herinner je maar die vreemde sukkelaar die ze halfdood te vinden hadden gelegd omdat hij niet ingeschreven was, en dus geen arbeidsongeval kon hebben !
Maar dat heeft niets te zien met de Walen, noch met de Vlamingen !

Ja, er was wel een scheefgroei tussen Vlamingen en Walen inzake geschooldheid, maar dat had grotendeels dezelfde reden, hier moesten ze gaan werken omdat er geen geld was om te studeren ! Wat wel fout liep, en wel degelijk kwaad bloed heeft gezet, was dat er geen verder onderwijs mogelijk was, tenzij in het frans ! En het heeft jaren verzet gekost om het nederlands in België te doen erkennen als een valabele taal ! Maar in feite waren we er ook daar niet zoveel slechter aan toe dan de Walen, want hun taal is nu nog altijd niet erkend voor onderwijs doeleinden. (Weliswaar een beetje hun eigen schuld, maar toch ! ) Voor de kinderen die naar school gingen was (is) het net zo goed een vreemde taal ! Nu weliswaar veel minder, omdat het waals aan het verdwijnen is, net zoals onze streektalen.

Maar ook al waren die fouten er, je kunt die niet retroaktief herstellen ! En nu daarvoor dwars gaan liggen ??? Ben jij nog altijd kwaad voor iets wat je schoolmakker van toen je had aangedaan ? Zou je hem nu nog steeds willen iets terug "lappen" ? Nee, hooguit is het als je hem nu, veertig jaar ne datum, toevallig eens tegenkomt, is dat een van de vele herinneringen uit dat mooie verleden... Waarom moeten wij dan nu nog steeds kwaad zijn voor wat een vorige, vorige generatie deed ? Als je nu nog steeds anti-duits zoudt zijn, dan zou men je scheef bekijken, en dat is minder lang geleden... En Napoleon wordt nu vereerd...

Nee, we hebben geen reden om die oude koeien uit de gracht tehalen ! We hebben echter redens te over om al die politiekers, die ons opjutten om hun vele plaatsjes veilig te stellen, buiten te zwieren ! Met het invoeren van al die splitsingen zijn ze er in geslaagd hun eigen tewerkstelling meer dan te verdubbelen door het scheppen van steeds meer regeringen en steeds meer provincies... En wij betalen dat ... zonder één zinnige reden ! Zij zijn het die steeds maar weer pogen het laken van zuid naar noord en van noord naar zuid te trekken...terwijl iedereen weet dat de enige manier om warm te hebben is het laken netjes over je te verdelen...

Oh ja, ik ben Vlaming, en bewust ! Maar ik ben ook Belg en nu zelfs Europeaan ! En overtuigd ! Want ik zie dat door die formule de vrede beter kan bewaard blijven dan in het oude systeem, waar regeringen, net zoals nu onze politiekers, steeds maar weer stukjes van de ander wilden afpitsen !

En zeggen dat het hemels schoon weer is ! Dat ik deze namiddag voor de eerste maal naar de hobbyclub ga... wat lig ik me hier druk te maken? Oh ja, ik weet het weer...Ik ben aan een boek bezig "De oorlogen van de twintigste Eeuw"...Genoeg om je plezier te vergallen voor wééééken !
Foto's van schepen die zinken, met daaronder laconiek : zes overlevenden... Foto's van mensen op de vlucht voor het oorlogsgeweld... een foto van een Duitse soldaat die onder de tanks gesukkeld was...Je zag aan de vorm van de kleren dat daar wellicht een man lag...
En dan, als al die ellende hier uit onze regio's verdwenen is, dan gaan ze hier onder elkaar boel maken, en dan krijgen we een minister die beslist dat hij best wat van onze mensen naar de oorlog kan sturen... Tot op heden waren de belgen in die regio's nog gespaard omdat ze in Libanon de streek ontmijnden (letterlijk en hopelijk ook een beetje figuurlijk), nu zijn ze plots weer een deel van de vijand(en)...
En weet je wie daar die oorlog heeft geschapen ???
Juist: de politiekers

tot de volgende ?

't zonneke schijnt zo heerlijk schoon...

Vanmorgen vroeg dag...
Veerle werkt nog steeds en de tweeling moest naar school.
Veerle is om 6 uur weg, fré iets later en omstreek 7 uur en een kwart is Anny daar om de tweeling te wekkeren en op de bus te zetten.
Dus ben ik ook wakker...en wellicht de buren ook.
Want anny moest de honden weer in de mand commanderen, en toen ik zei dat de buren nog sliepen zei ze dat ze al lang op waren...Korte tijd later hoorde ik de (één?) bu(u)r(en) zich draaien in zijn (haar?)(hun) bed...
Als Veerle wat geluk heeft hebben wij dus onchance...
Misschien zullen op den duur de honden zich dan wel aanpassen aan de nieuwe levensstijl, en zal ik geen veertig keer de hond weer in zijn mand moeten commanderen (stillekes, voor de bu(u)r(en).)
Vanmiddag gaan we dan boodschappen doen en eten halen voor onze kippen.
Ze eten meer dan vroeger.
Of eigenlijk niet, maar Anny eet nu weer meer dan voor haar hospitalisatie, en dus is er minder over voor de kippen, en eten ze dus meer graan. De kippen die eertijds prachtige en nuttige afvalverwerkingsmachines waren, worden nu meer en meer graanvreters. Ps: Is er niemand geïnteresseerd in een of zelfs twee haantjes van het ras Zijdehoen ? Prachtige beestjes en braaf ! Maar ze beginnen boel te zoeken. In plaats van content te zijn met elk een beetje kippen, nee, ze moeten ze allemaal hebben. Kiekens van hanen zijn't.
Dus, wie interesse heeft, hij /zij is welgekomen.
Vanmorgen, nog geen halverachten zag ik in den oriënt de zonne ter kimme rijzen... Op die plaats was 't geluchte bijna smaragdgroen, maar heel heel bleek en teer van kleur, naar beneden toe ging het over in fel zilver en dan in zuiver gloeiend goud... 't Was nog niet echt klaar, net nog duister genoeg om het licht uit den oost alles te zichtbaar te maken en alle aandacht te trekken naar Het Licht. Geen wonder dat de Zon altijd een God is geweest, en zelfs is meegesleurd in het kristelijke geloof...het licht van de wereld...
Mooi... Je voelt het leven op zo'n moment.
De boeren hebben gelijk, morgenstond geeft goud in de mond !
Geeft, en ook wel een beetje heeft.
Je hoort de natuur ontwaken (en de twee honden). Heel in de verte hoor ik ook de roep van de pauw. (Als er meerdere zijn: pau(w)s, vandaar hunne roep:Leo, ze hebben 13 kansen om juist te zijn. Benedictus was ook een goede optie, maar dat roept niet zo wel.)
Eigenlijk is de pauw een van de twee diersoorten hier in onze buurt die lelijk roepen. De ezel is nog erger. Nu hoor je ze nog niet veel, maar als ze bronstig lopen, dan kunnen ze heel de nacht leven houden. Koeien ook, en er zijn er daar ook die nu niet bepaald een goede zangstem hebben... Maar bijna al de anderen zijn mooi om te horen. In de zomer lig ik, soms nog midden in de nacht, te luisteren naar het geluid van de kwartels...Het haantje roept kwikmedit, kwikmedit...in de hoop een hennetje te lokken... Uren kan hij het vol houden.Kwikmedit.
Als je nog iets vroeger op bent, dan kun je met wat geluk een donker fluwelen azuurblauwe hemel zien, bijna zwart, maar toch zuiverblauw...Daar zitten hier en daar nog kleine gaatjes in, waarachter je het immense hemelvuur ziet branden. Als je weet dat onze zon maar een kleintje is, dan is hemelvuur nog niet zo verkeerd gekozen hé?
Als je in de zomer heel vroeg door het dauwnatte gras liep, dan zag je hier en daar van die grote regenwormen kruipen (wij noemden ze dan ook dauwwormen)... en een heel enkele keer een verhuizende paling die naar een andere plas of beek trok. 's Nachts zijn de meeste dieren stil, maar velen zullen al net als wij 's nachts hun bed zijn uitgekropen voor een lawaai in de tuin...en dan een egel gevonden hebben. Die beestjes kruipen grommend en sissend en schrapend voort, zodat je de indruk hebt van "inbrekers !", en 't is dan zo'n klein biestje...
Weet je, wakker liggen heeft soms ook zijn charmes...

Ik voel de lente komen...'t leven kriebelt uit de grond en over de grond.
Geef toe, het is nu veel aangenamer dan in die sombere donkere mistige dagen van onze winters... Als het vriest gaat het nog, dan is de lucht ook puur en zuiver, maar 't vriest niet veel, onze winter vergaat veel meer in duistere klampigheid en natte mist over somber getinte velden en wegen.
Nu is de holleweg niet meer die vuile smerige veromde kassei, nee, nu rij je van de zon in de schaduw en weer in 't licht...Je ziet waarempel al wat wittige katjes piepen aan de wilgentakken.

Her en der zie ik al de sneeuw en zelf de lenteklokjes in het gras staan pronken, en ik denk dat ik al een schuchter madeliefje zag piepen ook.

In de vijvers zie ik ook al wel eens een vis bewegen. Dat wil zeggen dat de vis wakker wordt, en dat de tijd van gaan vissen weer dichter komt. Ik zal moeten mijne permis gaan halen.

Nu liggen de twee honden netjes uit te rusten van hun morgendlijke inspanningen ! D'onnozelaars !

De hortensias zijn ook al weer aan 't uitlopen. binnekort moet ik de bloemknoppen van vorig jaar uitknippen en wat snoeien om te verjongen. Ook om het voetpad weer wat vrij te maken. Ik moet dat dan wel in een paar keer doen, maar tot nog toe gaat het toch nog steeds. Het voortuintje probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen. In de achtertuin ga ik Fré proberen aan te slaan, dat is een hovenier, dus 't zal in goede handen zijn.

Je hoort het, niet alleen de natuur ontwaakt...ikke ook.

tot de volgende ?