Ubuntu Gutsy Gibbon

Voila, hij is (bijna volledig) geïnstalleerd, de allernieuwste nieuwe ubuntu,een waardige tegenstander van Vista, maar gratis !

Vanmorgen zijn we eerst gaan winkelen, en deze namiddag gaan we naar tanteke, met een heel pak nieuwe (oude) kleren, omdat ze teveel haar kleren bevuilt, waren er tekort. Ik heb ook een deel paperassen mee van de bank, die ik haar moet laten tekenen. Een deel van haar spaarcentjes zat in zo'n systeem dat bindingen heeft met de beurs, en voor er waardevermindering komt, heb ik het systeem veranderd... Ik probeer, met de technische raadgeving van de bank om haar geld zo goed mogelijk te beheren. De bankbediende weet hoe de situatie in elkaar zit en beloofde me steeds te verwittigen als er volgens haar iets moet gebeuren, en dat doet ze ook wel degelijk ! Haar voorganger deed dit al, en zij zet de traditie verder. Ik moet zeggen dat het een bank is die een zeer goede indruk maakt op mij.

Maar niettemin, ik zit steeds maar met het idee wat de erfgenamen ooit zullen zeggen...Nu ja, ik kan maar mijn best doen, en mijn geweten zuiver houden. Meer kan ik niet.

Heb je het weerbericht gezien? 't Ziet er weer schoon uit voor volgende week ! Gelukkig blijkt die britse voorspeller mis te zijn, of is het nog te vroeg om dat te zeggen? Ik heb op alle weerberichten gekeken die ik vond, en volgens allemaal is er geen storm komendegede...

Vannacht heb ik wreed onrustig geslapen, en ik ben weer eens moeten opstaan om mijn pyama af te doen, mij af te drogen en een nieuwe pyama aan te doen. Gek genoeg was ik wakker geworden van de kou ! Ik moet waarschijnlijk de dekens van mij af hebben geschoven, en met die natte kleren was het plots ijskoud...Het is heel vervelend dat nachtelijke zweten. Soms loop het zweet letterlijk van mijn hoofd in mijn nek ! Gelukkig zweet ik meest aan mijn bovenlichaam, boven mijn buik. De rest is bijna nooit nat. Dat komt van al die smerige medicamenten. Ik lig dan te luisteren naar een rustig slapende Anny. Met die Valium slaapt ze als een steen. Ook tijdens de dag lijkt ze mij minder alert, we zijn de valium aan het verminderen, maar ik denk dat er altijd wel een beetje zal moeten blijven, dat blijkt tegen de epilepsie te zijn...

We hebben weer wat suikervrije wafeltjes meegebracht, want nu eet ze die dingen veel meer dan vroeger... 't Is altijd zo, ze moeten maar iets verbieden omdat een mens er goesting zou op hebben.

Nu zit ik hier met een schrapende keel, ik ga moeten homeopathie nemen, voor de valling door komt. Dat zal van dat natte pyamaatje zijn.

Ik ga stoppen, tot de volgende ?

verdomde papegaai !

Vanmorgen - heel, héééél vroeg...
De wekker loopt af. Ik moest gisteren van Anny de wekker zetten om kwart voor zeven, want ze moest de kinderen opvangen en op de bus steken, Veerle is naar de herscholing en Fré is gaan werken...
Anny duwt de wekker af, en geeft me een duw "kwart voor zeven had ik gevraagd, niet kwart voor zes !"
Ik kijk verbauwereerd naar mijn klokradio...kwart voor zes !
Ik neem de wekker, bekijk het, ik heb het alarm ingesteld op kwart voor zeven !
Ik kijk naar het uurwerk van de wekker...stond nog op zomeruur...
djudedjudedjudedju

Hersteld, weer in slaap gesukkeld, en kwart voor zeven - nu echt - loopt dat klereding weer af.
Anny uit bed, kleren aan en naar Veerle.
Plots hoor ik van beneden een schreeuw "Toon!"
Ik uit bed, naar de deur, roepte gij ? Geen antwoord, ik naar beneden, niets...
't was die verdomde papegaai... Ik ga er toch eens soep van maken.

Ik ben dan ook maar opgestaan, koffie gemaakt tegen dat Anny hier terug komt. Er is toch geen kot te houden met die honden, die zien dat Anny weg is, en plots moeten ze alletwee heel dringend...Ik ga ze nog eens stoven. Soep van papegaai en stoverij van honden. Een chinees heeft er niets aan.

Natuurlijk heb ik nu weer meer pijn, het schrikken, het naar beneden lopen (wat ik niet echt kan zeker niet zonder me pijn te doen) het staan koffie maken... Je kunt niet geloven wat een geluk het is kinderen te hebben...

Hier naast me, komt een pimpelmeesje aan een takje hangen, draait er zoekend rond, en verspringt op een volgend takje, zelfde procedé, en bingo, er zat nog een beestje om lekker op te vreten.

Ik vraag me af of we dit jaar ook weer bezoek zullen krijgen van de groep staartmezen? Hier, beneden de berg staat een klein bosje dennen en sparren, daar huist sinds vele jaren een groepje staartmezen. Bijna iedere winter hebben die beestjes blijkbaar wat voedseltekort, en dan trekken ze rond, naar gewone bomen, om daar te zoeken naar beestjes. Iedere keer denk ik dat ze niets meer zullen vinden, want er zitten hier veel pimpelmezen, koolmezen, winterkoninkjes, die allemaal de takken afspeuren, maar ofwel zien die staartmezen veel beter, ofwel eten ze een andere soort insekten, maar ik zie ze pikken en eten dat het een plezier is. Na enkele uren vertrekken ze in groep verder weg van hun nest. Ze moeten een toer maken, want ieder jaar nestelen ze weer in het sparrenbosje.

Ik heb dit jaar het winterkoninkje van de achtertuin al wel gezien, maar dit van de voortuin nog niet. Wellicht is het nog niet koud genoeg. Of het beestje is er niet meer. Het was nochtans een slim ding, in het begin schrokken we van zijn verschrikt gefladder als we buiten kwamen. Hij (zij?) ging iedere avond slapen boven op mijn buitenlicht. Ik heb, vooraan en achteraan een lamp geïnstalleerd die aangaat als het donker wordt. Het beestje heeft blijkbaar ondervonden dat dit toch een zekere warmte heeft en geeft, en slaapt er met warme voetjes. Ik kreeg al eens een lovende opmerking van de buurtpolitie voor deze kleine verlichting. Een dief houd er niet van om in het licht te gaan staan.

Dat doet er mij op denken dat de BIN (Buurt Informatie Netwerk) aan een revival begonnen is. Met de eenwording van de politie in dit apeland, was de BIN blijkbaar een beetje in een verdomhoekje terechtgekomen. Nu hebben ze vastgesteld dat een goedwerkende BIN toch effect heeft, en zijn ze terug gestart. Ik heb de laatste tijd al heel wat telefoontjes gekregen van
"dit is de politie van ..., dit bericht is bestemd voor de leden van de BIN van ..., ..., Mater,..., en ...., en dan een ellenlange uitleg met alle gekende info over een inbraak of een diefstal, of zelfs gewoon een verdachte wagen...
Soms is dat wel eens verschietachtig, als het midden in de nacht is, en men je vraagt om zoveel mogelijk buitenverlichting aan te maken...
Maar voor de rest is het ideaal ! Bovendien is de politie veel attenter voor de BIN-leden dan anders. Ik heb ooit gebeld voor een jongeling die hier precies ons huis en dat van de buur in de gaten hield...en na een tijdje door een mercedes werd opgehaald. Ik heb de politie gebeld, hen op de hoogte gebracht en de mercedes beschreven en nummerplaat gegeven. Eén uurtje later belde men aan mijn deur, de politie. Ze hadden de zaak gecontroleerd, niets verdachts kunnen vaststellen, maar waren toch niet zeker van de antwoorden van de verdachten, en beloofden regelmatig te komen patrouilleren. Ze doen het !!!! Ik heb ze een paar keer zien passeren 's nachts (het was weer een van mijn slapeloze nachten)...
Ik kreeg hier eens een zwarte neger aan de deur, met tijdschriften, hij was student...Een vent van een jaar of veertig ? student? Ik vroeg hem zijn leurderskaart. Hij schold mij uit voor Vlaams Blokker en zo, en erger kunnen ze me niet beledigen ! Ik belde naar de politie, als lid van de bin, bleek dat dit een werkwijze was van een groep inbrekers om te kijken welke huizen er op dat moment leeg stonden, en of het oude zwakke mensen waren, en als ze binnenraakten, om de boel te inventariseren. Ze zijn direkt gekomen, maar hebben geen neger meer gevonden... Er moet dus wel iets van aan zijn...

Nu, het is niet allemaal lof wat ik kan vertellen. Indertijd kregen wij om de zoveel tijd een blaadje met verslagen van alle optredens. Ik las er een mooie ! Iemand was 's nachts opgestaan om naar de wc te gaan, het was op de buiten, met nog zo'n wc buiten. Een geluk, want daardoor had de man zijn vest aan gedaan om daar te gaan zitten. De man hoorde plots iets, en door de spleet van de deur zag hij de inbrekers zijn huis binnendringen. De man haalde zijn gsm uit zijn vestzak, en belde de politie en vertelde fluisterend het verhaal. Wat deden de flikken ? Terugbellen natuurlijk "om te zien of de oproep wel echt was "...inbrekers weg voor de flikken er waren...of wat dacht je ???

Het is werkelijk een prachtige lucht ! Het teer blauw, waar de zuiderse schilders zo jaloers op zijn, en daarboven een zachtgrijs met donkerder blauw doorspekt. Mooi. De einder is versierd met een wit-gouden achtergrond. Nu zie je dat elke boom er als een skelet bij staat. Heb je al eens bemerkt dat de meeste bomen een gesloten vorm hebben ? Buiten de poepelieren, hebben de meeste bomen een mooie vorm, en er is geen takje die buiten uitsteekt, het is een nette gebolde vorm. Als ze in blad staan valt dit minder op. Mooi hé ?

Ik ga stoppen, ik wordt weer poëtisch, en ik doop veel liever mijn pen in andere stoffen dan suiker en honing...
tot de volgende ?

weemoed

Vandaag moest ik naar de bank van tanteke, om een en ander te regelen. Die bank is vlak bij het acv, en dus mijn oud bureel...
Ik ben eens binnengeweest, er waren er nog twee van in mijnen tijd...
Ze vertelden me dat de zitdagen van hout en bouw meer niet dan wel opgevolgd worden...
God, wat heb ik gewroet en gewerkt om dat alles uit te bouwen en op te bouwen...en nu behandelen ze mijn kind als een ik weet niet waddeke...
Goh, ik werp geen stenen, er is zoveel veranderd, dat ik niet weet wat nog kan en niet kan, maar 't doet me toch pijn. Veel pijn.

't Is weer heel de tijd aan 't smuiken, zo van de schotse mist die de vlamingen nat maakt. Echt herfstststweer. Alles is grijs en vervalt tot een heel sober kleurenpalet. Zelfs de zogeroemde herfstbladeren liggen nu allemaal op de grond en verzinken zachtjes in en tot modder.
Voor mijn deur staat echter nog steeds het veld in een fel groen kleed. Het lijkt nu duidelijk dat het geen groenvoer is, maar dat het zal dienen tot groenbemesting. Normaliter is dat al allemaal herleidt tot gele stokjes met hangende flinters van verlepte blaren, maar nu, er is nog geen echte vorst geweest, staat het onnatuurlijk groen te zijn. Het past eigenlijk niet in het palet.

Ik ga weer kosten hebben aan mijne computer, mijn dvd-lezer en mijn cd-rom lezer-schrijver hebben het opgegeven. Van mijn dvd wist ik dat al lang, maar nu ook mijn cdrom-drive...Nu ja, die is meen ik al heel oud, dateert nog van mijn vorige pc... Vroeger gingen alle dingen veel langer mee, maar hoe meer dingen er aan zitten, hoe meer er aan kan kapot gaan... Gelukkig zijn dat geen dure stukken, en kan men ze steeds verder gebruiken, ook in een andere pc.

Mijne computer staat nu nevens mij te werken, zonder haar kleren aan. Ik zie het binnenwerk voornamelijk draadjes in allerlei kleuren, grijze linten vol gestopt met draden, en groene plaatjes en platen, vol met lijntjes en met kleine "huizekotjes" in dat kunstmatige gazon.
............................en stof.........................stof.................

Gisterenavond kreeg ik onder mijn voeten van Anny. Ik was naar boven gegaan, en Anny deed de lichten uit en haalde haar fles water voor 's nachts (met haar vals gebit heeft ze veel meer een drogen mond dan vroeger). Ik had al mijn kleren uit, mijn pyama aan, en zou naar het wc gaan, toen het mij opviel dat Anny er nog niet was, en ik hoorde beneden ook niets...Ik de trap af, de deur open. Anny stond daar met de electrische vliegenmepper, ze had een mot zien vliegen... "Ik was al ongerust"...dat had ik niet mogen zeggen, ze is niet ziek, ze doet nu alles wat ze moet doen, ze zal nu toch...............

Inwendig zal ze wellicht toch blij zijn met mijn bezorgdheid, maar meer nog voelt ze zich aangetast in haar "eer"... Best dat zij niet veroordeelt is tot niets meer kunnen, ze zou de muren oplopen...

Natuurlijk heb ik weer pijn, de pijn lijkt me niet echt meer te verlaten, wellicht door de spanning en de onrust, maar vannacht heb ik toch geslapen, in tegenstelling met de vorige nacht, dan heb ik bijna de ganse nacht gelezen... Ik denk dat mijn onrust stillekes zal moeten wegebben, maar er zal altijd wel een stukje onrust blijven zitten...

Ik heb van uit de bank een deel documenten die moeten getekend worden door tanteke. Hopelijk lukt haar dat nog, heeft ze een goede dag. Vorige vrijdag was ze weer redelijk goed, ze wandelde mee naar de cafetaria, en haar pintje smaakte haar. Voor het eerst in haar leven had ze ook belangstelling voor de ziekte van een ander, anders is het altijd van "ja, een ander kan ook eens iets hebben...", duidelijk makend dat het hare (al heel haar leven) veel erger was dan alle andere leed van heel de wereld. Nu vroeg ze Anny of het nu ging... We waren er beiden van geschrokken. Wij kennen tanteke al heel haar leven als een mens die gans de wereld rond haar eigenzichzelvens ziet draaien... Niet dat ze slecht was, maar ze kon binnenkomen en iets zien staan, en als ze dat mooi vond, dan was ze wat gestoord als ze het niet kreeg. Gaf je het haar mee, dan kreeg je negen keer op tien een cadeau die tien keer zoveel waard was, maar ze had het gevoel dat ze "iets kreeg", dat ze belangrijk was. Nu, hier was dat niet erg, maar ze deed dat bijvoorbeeld ook in een restaurant of zoiets... tja, tanteke... Eigenlijk is het geen wonder dat er bijna niemand meer bij haar op bezoek komt...Toch zit er geen kwaad in, ze is gewoon tanteke, en je moet haar zo maar nemen ook...

Ik ga stoppen, tot de volgende ?

Nuttig

Vorige week weer eens zo'n telefonische reclamemadam afgesnauwd en toestel dichtgesmeten. Ze belde verdorie terug om me te melden dat ik me dan maar op de robinsonlijst moet zetten...Nee, madam, ik zet me niet op die lijst, anders ontvang ik ook niet meer wekelijks mijn pak leesvoer ! En die is voor mij belangrijk !
Als je de reclamefoldertjes allemaal min of meer op de zelfde breedte vouwt, en dan stuk voor stuk op één rolt, dan krijg je een dikke keiharde rol. Als je dat niet onmiddellijk gebruikt, bevestig het dan met een lakje, of een elastiekje, of een touwtje of wat dan ook.
Heb je zelf géén allesbrander, bezorg je folders aan iemand die er wel een heeft. Zo'n rol geeft je meer dan een uur warmte ! En die stomme madam zou mij dat afpakken? No way !
Ik heb het truukje ook aan Veerle gezegd, in hun kachel kun je dat ook branden.
Het principe is eigenlijk simpel, het meeste papier is gemaakt van hout, door het zo hard op te rollen, bezorg je het terug de eigenschappen van hout, en je zult zien dat het net als een stuk hout langzaam opbrandt.

Dus, reclame is zeker nuttig in een periode waar de kostprijs van de petroleum zo hoog is.

Daar ik dat ambetante madammeke niet in mijn kachel kan steken (ik weet begot niet eens van waar ze zit ambetant te doen), wil ik geen telefonische reclameboodschappen. nah !

Bovendien heb ik het gevoel dat men de zaken weer eens aan 't omdraaien is met die robinsonlijst..., het is zoiets als prikkeldraad rond mijnen hof moeten zetten. Iedereen weet dat het mijnen hof is, het is duidelijk vast te stellen aan de structuur waar mijn hof eindigt en die van de buren beginnen... Voor ons hoeft daar dus eigenlijk geen draad in te zitten...maar het zijn niet allemaal buren (brave buren!), mocht er geen draad staan, dan zouden in de kortste keren onverlaten onze tuin gebruiken om een hoek af te steken om op de baan te komen. Het gekke is, als je dat toestaat, er na een tijd rechten toegekend worden aan het ontstane wegeltje.
Gekke wereld ? Nee, gekke mensen die nog gekkere wettenmakers aanstellen.

Ik zat vandaag weer eens op een van mijn favoriete Franse sites te kijken, en plots zag ik daar een artikel met meer dan 20 foto's (!) er bij, van de betoging in Brussel voor de éénheid van België... Hoewel het artikel eerder neutraal was, heb ik het idee dat de doorsnee fransman, die ziet hoe we hier zitten te klooien, platligt van het lachen. Hij heeft nog gelijk ook, onze verkozenen doen onsterfelijk belachelijk !
Ik kreeg hier ooit een mailtje met al de beledigingen en misverstanden en fouten van onze formateur tegenover de anderstaligen in ons landje...Het lijkt ook mij, als vlaming, niet echt meer de meestgeschikte persoon om een evenwichtig bestuur samen te stellen...En ondertussen hebben al zijn gesprekspartners zich uiteraard aan dezelfde fouten bezondigd, en zij die niet uitgenodigd werden niet minder...Eigenlijk resten er ons binnen de bestaande partijen geen één meer die nog aanvaardbaar is voor de andere groepen. De enige logica zou dan ook herkiezing zijn, maar op voorwaarde dat alle lijsten zouden gezuiverd zijn, maar dat kan niet, om twee redenen, er kan geen herverkiezing zijn zolang BHV niet opgelost is, en ten tweede er zijn geen "zuivere" politiekers meer te vinden in ons absurdistan !

Mochten het auto's zijn, ze hebben zich vastgereden tot over de assen !

En waar toe dient dit allemaal ??? Geen mens die het nog weet, wel kunnen ze u de prijs berekenen van al dit zinloze gedoe! En het kost ons wat ! Het leuke is dat het die heren en dames geen moer kan schelen, zij worden, hoe dan ook, betaald... Mocht er één privé-bedrijf ooit op die manier werken, dan was hij al na een kwartaal in faling. Dat systeem niet, omdat ze hoe dan ook blijven putten uit de zakken van de massa. Ergens zouden wij eens het systeem van de keizer van China moeten kunnen toepassen, het zou vlug veranderen !

De keizer van China betaalde zijn dokters een vorstelijk loon, uitgenomen als hij ziek was, dan stopten onmiddellijk alle betalingen, en als de keizer kwam te sterven, dan hielpen ze de doctoren ook om hem daarbij te vergezellen...

De logica zou dus zijn dat niemand ook nog maar een eurocent belasting zou betalen aan het land gedurende de ganse periode dat we geen werkende regering hebben. (Dus ook niet aan diegenen die de lopende zaken bijhouden...) (Ik zit nu te grinniken, ik zie de zaken al lopen, en daarachter de uittredende ministers en co, wanhopig proberend bij te blijven...Verhafstoot zou zeker nog eens van zijn vélooke vallen en zijn armpje pijn doen, en crootie van zijn paard...)

Nee, de oplossing is het nog niet, om zeker te zijn dat ze echt hun best doen zouden ze gedurende die periode hun wedde niet alleen moeten ontzegd worden, ze zouden hem moeten betalen aan het land dat door hun tekortkomingen verlies lijdt !

Maar de vraag blijft...moeten dergelijke kl...uivers echt ons land beSTUREN ??? Ik zou ze nog op geen driewielerke laten zitten zonder bijkomende zijwieltjes...

Ons land gaat kapot aan het stilzwijgen van de meerderheid ! Bovendien worden we gemanipuleerd dat het niet schoon meer is ! Ik heb nu de tijd om 's middags naar het nieuws te kijken op één, en 's avonds op vtm, en je moet echt eens horen hoe anders de accenten liggen in hun weergave van de "feiten" !!! Bekijk ook eens de nieuwsberichten op je pc, van de verschillende kranten, en indien mogelijk bekijk ook eens de waalse gazetten... 't is om bij te bleiten !
En dan moet je eens de mensen horen praten, je kunt in sommige gevallen duidelijk horen welke gazet ze lezen, of welke tv-zender ze bekijken...maar het is maar héél, hééééééél zelden dat er nog eens iemand een poging doet om de feiten eens te bekijken zoals ze werkelijk zijn ! We hebben nog nooit zoveel ingangen en toegang gehad tot allerlei informatie, en we zijn nog nooit zo bij het handje genomen en in de richting geduwd die ze ons willen duwen...
We krijgen bijna geen echte informatie meer, maar wel kilo's desinformatie !

Ik ga stoppen, ik zit me hier kwaad te maken, en wat baat het !
Ik ga een nieuw lied schrijven, gebaseerd op de internationale... Sta op, misleiden der partijen.

tot de volgende ?

vergeefs...

't Is weer van da' !
't Is gisterenmorgen, dievelings, begonnen.
't Is misschien beter dat ik het maar zo laat ?

Gisterenmorgen, werd ik wakker, en zag juistekes nog Anny haar peignoir aandoen, Waar gaat ge naar toe ? Koffie maken ! Maar dat is nie' nodig! Laat mij maar doen !
Vanmorgen, was ze al beneden toen ik het hoorde...
Ik heb de indruk dat ze, ook in deze triviale dingen, haar draad weer wil oppikken.
'k Zal ze maar laten doen zeker ? Ik wil dat ze zich goed voelt, en blijkbaar hoort koffiemaken daar bij...Nu ja, ik begrijp het wel een beetje, er zijn een heel pak dingen waarbij ze zich plots een beetje aan de kant gezet voelt... Bij de chinees, iedereen een aperitiefje, Mama een appletise...bij het eten een wijntje, mama een appletise...en zo ging het maar door... Gelukkig had Bart, om mij te plagen, enkele flessen mee met wijn zonder alcohol, thuis bleek dat het eigenlijk een soort fruitsap met kruiden en bruisend water betreft. Mama heeft dit gedronken, en het bevalt haar ! Dus er is een oplossing om ook voor haar een aperitiefje te schenken.

Het is wel een beetje zoeken en tasten om één en ander te vinden waarbij zij zich ogenschijnlijk bij de rest kan aansluiten, en toch haar regime blijft volgen. Ik herinner me nog diezelfde moeilijkheid van in de tijd toen ik stopte met roken. Nu is stoppen met roken veel makkelijker dan toen! Nu heb je de sympathie van iedereen, en iedereen probeert je te helpen in je strijd tegen de tabak. In mijne tijd was dat wel anders ! Iedereen lachte je uit, en blaasde de rook ostentatief in je gezicht. Mijn antwoord was: een pakje sigaretten in mijn zak, en hen vragen of ze er nog eentje wilden... Natuurlijk was dat een zware opgave, dat verleidelijke pakje bij je hebben, maar het was tenminste een oplossing om al die rook-in-het-gezicht-blazers te doen stoppen !

Ik denk dat Anny nu een beetje hetzelfde ervaart... Als wij een aperitiefje drinken, en tegen haar praten, dan walmen wij de alcoholgeuren in haar gezicht, Anny at iedere avond een of enkele wafeltjes, als ze niet kon slapen hoorde ik haar wel eens opstaan en terugkomen en een wafel eten...terwijl ze met haar blote voeten op de grond zat, om af te koelen. Iets niet mogen eten of drinken, of lezen of wat dan ook: verboden vruchten zijn altijd verleidelijker dan wat is toegelaten. Toch houdt ze stug vol, zonder ook maar eens te struikelen. Dat is ook de enige manier om er te komen ! Ik had al eens gestopt met roken voor meer dan twee jaar, dacht dat ik nu wel ijzersterk was ...één sigaret, in compagnie, en ik was weer vertrokken, en het leek wel of ik de verloren tijd moest inhalen, ik rookte nog meer dan vroeger ! Stoppen is dus echt stoppen, zonder ook maar één fout, anders rol je zo de berg af.

Gek is dat. Sommige dingen zijn helemaal niet onder de categorie te stoppen van de verslavingen, neem nu suiker, maar toch is het niet makkelijk om over te schakelen op een suikervrij bestaan ! Ik eet nu ook heel weinig of geen suiker, gewoon omdat we nu alles op die manier bereiden of zulke producten kopen...maar ik weet dat ik, als ik goesting heb, ik een stukje chocolade of iets anders kan nutten...dus heb ik geen last! Het is het feit van niet mogen die het lastig maakt ! Waarom ???? Heb jij daar een zinnig antwoord op ?

Buiten is het weer geen weer... Heb je ook gelezen wat die weerman uit great brittain vertelde ? Dit komende weekend krijgen we een orkaan boven onze contreien, of liever, juist naast ons, het ergste zou nederland en duitsland vangen... Hij voorspelde dit veertien dagen geleden, en dan lachte iedereen hem uit, nu is het maar één week meer af, en sommige weermannen beginnen hem gelijk te geven...we houden het in de gaten (en stoppen alle gaten dicht om zeker geen schade te hebben...Wind van 250 km per uur...'k mag er niet op denken !)

Nu is er nog niets van wind te zien, maar we volgen het weerbericht met een klein beetje meer onrust dan anders op...Hij voorspelde ook grote overstromingen. Leuke man !

Het is nu nog gewoon somber, grijs en vuil weer. Echt van dat typische herfstweer zoals we al heel de zomer hebben...Je kunt wel denken hoe vuil en smerig de wereld is in zo'n weer. Bovendien zijn de boeren nu volop bezig met een en ander op de velden, komen dan met hun trekteurs op de baan, hun banden vol klonten vruchtbare grond, die ze dan uitsmeren op de banen, in een wanhopige poging om hun grondgebied uit te breiden, en alle auto's in de gracht te krijgen...

Veerle is vandaag naar Denderleeuw, om een cursus van de vdab te volgen. Hopelijk gaat het goed, en kan ze daardoor een passend werk vinden. Eigenlijk zijn het twee cursussen, een voor kwampjoeter, en een voor winkeljuffrouw, maar eigenlijk alle twee in functie van winkelbediende. Allee, hoop doet leven.

Tot de volgende ?

Tao Pei (Chérie)

We hebben heerlijk gesmoefeld van de chinese kookkunst. De sfeer was ook goed, en de kleinkinderen waren redelijk braaf en hebben veel gegeten. (De tweeling at wel frietjes met kip...)

Bij het einde van de maaltijd kregen de kindjes een cadeautje, een mooi hartje met een roosje. Wij kregen als feestvarkens een zeer mooi porseleinen chinees theeservies en een mooi wandtapijtje. Het theeservies is versierd met de chinese draken, brengers van het geluk ! Toen wij het nog aan het bewonderen waren, kregen we ook nog een doosje chinese thee...

Els en Veerle waren heel blij met hun italiaanse kookboek "De zilveren Lepel", en we zijn nu al gevraagd voor kerstmis bij Bart, en het zal Italiaans eten zijn... Frederik en Bart waren ook heel blij met hun grote kist met materiaal, 101 stuks aan tangen, sleutels schroevendraaiers en zo meer.

Na het eten hebben we nog wat gezellig bij ons thuis gezeten en wat nagekaart. Een mooie en gelukkig kalme dag. Ik zag er wat tegen op, tegenwoordig moet ik mij voor al die dingen een beetje in gang lopen...Ik heb het je al verteld voor de uitstappen van onze gepensioneerdenbond, ik heb dat een beetje met alles... Het is een wet uit de fysica, een voorwerp in rust wil in rust blijven...

Bij de chinees kriijg je ook een klantenkaart, en daar Bart daar regelmatig gaat, hebben we alles op zijn kaart laten zetten, hij heeft op slag bijna twee kaarten vol...dus zullen ze met tweeën gratis kunnen gaan eten.

Vandaag zijn we naar de rommelmarkt geweest in Waregem. het was niet fameus, maar voor mij was het groot genoeg, de drukke dagen zitten in mijn rug... Wel vond ik er een leuk boek (in 't Frans- je ziet dat ik nog steeds belg ben hé) over de tandarts. Een heerlijk boek met veel oude foto's, maar vooral veel prachtige oude affiches over tand-producten, en een massa cartoons over de tandarts.

Dus, weer een bron van inspiratie om te tekenen en te branden op hout.

Voila, vandaag een heel kortje, mama is bezig met de afwas, op de tv zijn ze politiek aan 't zeveren, en ik ben moeoeoeoeoeoeoeo................................;;;
tot de volgende ?

Het weer

Veertig jaar geleden was het een schitterende herfststdag, we kunnen dit bewijzen met fotootjes, waarop je de nette heren in hemdsmouwen een frisse neus ziet halen terwijl ze het massale voedselaanbod wat laten bezinken... Menslief, wat werd er gevreten in die tijd !

Vanmorgen een prachtige zonnige dag, maar ik zou je niet aanraden om in je hemdsmouwen buiten te lopen, de wereld is witgerijmd en het ziet er koud uit !!!

Veertig jaar geleden was het 's nachts plots bitter koud geworden, iedereen die naar huis wilde moest eerst terug binnen komen om wat warm water te halen om de wagen te ontdooien. Een prachtig weer om voor de eerste keer na héél véél jaren weer met tweeën in een bed te kruipen. Toen ik klein was sliep ik bij mijn broer in een bed, later kreeg ik het hoekkamertje voor mij alleen. Het was een heerlijke manier om weer te wennen aan het slapen met twee...

Nu ik veel wakker lig, en dan lig te lezen, stelde ik al eens voor om in een andere kamer te kruipen, maar Anny wil niet dat ik het echtelijke bed verlaat...Mooi hé !

Veertig jaar geleden stond ik me nu wellicht bloednerveus aan te kleden en op te blinken...vandaag deed ik wel iets beter kledij aan, we gaan uit eten, maar dat is alles. Om 12 uur moeten de kinderen hier zijn, en dan rijden we samen naar het restaurant. We gaan de wens van mama volgen, en dus gaan we chinezen. Als je tegen Anny zegt gaan we eens uit eten?, dan is het antwoord steevast: chinezen. Ze houdt van die totaal andere smaak en kleur van dit eten. Deze week zijn wij al eens naar dit restaurant geweest om eens te proeven en om te reserveren. Het is wéér een totaal ander smaakpallet dan de zoveel chinese restaurants die we al deden, maar het is er echt lekker ! Het is niet verwonderlijk dat je zoveel soorten chinees eten tegenkomt, het is een immens land, groter dan europa, en kijk maar eens naar de spaanse, italiaanse, portugese, franse duitse en noem maar op keuken in ons europa... Gelukkig hebben we nog de kans gehad om enkele van die landen te bezoeken, en te kunnen genieten van hun regionale smakenpallet..

Wij kunnen allebei niet veel meer eten, maar het is precies of we meer hebben leren genieten van de smaken, de kleuren, de geuren van al die soorten eten waarvan we kunnen genieten. We gaan niet vaak uit eten, zodat het telkens een hoogtepuntje is, en we proberen dan ook nogal dikwijls te veranderen van gelegendheid...kwestie van ervaringen op te doen.

We zijn er niet de beste klanten, we nemen er zelden of nooit een menu, nee, we kiezen één gerecht op de kaart uit, en beperken ons daartoe. Het heeft geen zin om meer te nemen, we krijgen het toch niet op, of zijn er nadien ongemakkelijk van. Dat is uiteraard niet de bedoeling. Wellicht geven wij aldus een beetje de indruk dat we gehaaste werkende mensen zijn, die maar tijd hebben voor één gerecht...

Vroeger was dat anders...niet alleen omdat we dan veel meer konden eten, maar ook omdat de tijden anders waren... Kijk maar eens naar de oude menukaarten van huwelijksfeesten van heel lang geleden, zeg veertig jaar...verbazend wat we dan allemaal binnenspeelden ! Je zag dan werkelijk mensen die hun broeksriem een gaatje wijder zetten, of zelfs het bovenste knoopje open zetten...om het toch maar binnen te krijgen, en niets te missen van die uitzonderlijk lekkere dingen. Uitzonderlijk, want feesten waren de enige gelegenheden waarop er een goed getafeld werd! Plechtige communies en trouws, en dat was alles...Oh ja, ook op jubileums van 25 en 50 en soms zoals mee en pee, van 60 jaar huwelijk...Maar daar buiten ? Geen mens kreeg het in zijn bolleke om zo maar eens, doordeweeks eens even een restaurant binnen te wippen...

Deze week zei iemand me nog, moesten we nu leven zoals 50, 60 jaar geleden, we zouden ons geld niet op krijgen... En dan zit ik weer in dat verre verleden...en knik, en denk op onze heerlijke pureepatatjes met een putje waar moeder wat heerlijk gesmolten boter in goot...ons middageten...Als we nu eens geen vlees zouden hebben, zouden we denken dat er iest verschrikkelijks mis is.

Als je nu bijna dagelijks hoort verkondigen hoe we moeten eten, dan zaten we er vroeger dichter bij dan nu, maar zeg mij eens hoe het dan komt dat de mensen vroeger, met het veel gezondere menu, veel minder lang leefden??? Ik weet het niet, en breek er ook mijn hoofd niet over. Als ik hen hoor beschrijven, dan heb ik het gevoel dat ik behoorlijk gezond eet, met veel groenten en veel fruit. In ieder geval veel beter dan in mijn jaren als jong-volwassene, waar we nog volop wilden genieten van onze gestegen koopkracht, en dat vooral uitdrukten in caloriën in ons bord.

Ik ga stoppen, vanmiddag met de kinderen en kleinkinderen lekker bijeen zitten, hopelijk ons goed amuseren en niet te veel denken aan Koen, die er ook moest bij geweest zijn...

tot de volgende ?