vrijdag, oktober 05, 2007

Reclame

Mocht je het bericht in twee stukken zien komen, geen schrik, ik moet naar de dokter, voor een simpele bloedafname, maar ik sta op uur... Mocht mijn blog niet af zijn, dan lees je maar verder op stuk twee....

Reclame is een fenomeen dat stilaan is ontstaan, toen ik klein was geloof ik niet dat er toen al reclamegazetjes waren, ik herinner me er toch gene... Ook op radio hoorden we er geen, toch niet op de posten die wij dan beluisterden. We zagen wel eens een reclame in het dagblad, maar veel meer in "De Bond van kroostrijke gezinnen" (Later de Bond voor Jonge en kroostrijke gezinnen, wellicht nu aan 't evolueren naar voor gehuwden en samenwonenden...)maar vooral in...'t Parochieblad. Die was inzake reclame eigenlijk zijn tijd vooruit.

Verder zag je op het voetpad wel eens een schoolbord met in krijt: Bloemkolen aan...en dat was zowat alles. De grote verandering kwam met de piratenzenders, radio Veronica en radio Tijl Uilenspiegel en dergelijke meer. Deze brachten voortdurend "jonge" muziek, en zodra wij thuis kwamen vloog de radio dan ook op die zenders... Die leefden van de reclame, maar ook dat was nieuw, en het stoorde ons niet, in tegendeel, we zongen die jingles evengoed mee.

Eentje is me bijgebleven, omdat wij er nu eens niets konden van maken...Iedereen zat er ingespannen naar te luisteren in de hoop er toch eens iets van te kunnen maken... Ik weet niet of je het je nog herinnert???? Nurdie en klutskousen... Kort nadien zagen we in alle winkels die Nurdie kousen liggen, gewone nylonkousen, en op het tekeningetje van de mooie vrouwenbenen (die altijd te vroeg stopten) was ook niets te zien dat wees op "kluts"... Het was werkelijk een tijdlang gespreksonderwerp, tot na een hele tijd niemand nog echt naar die snertreclames luisterde... Jaren later heb ik bij toeval de oplossing gevonden...Nederlands is nog steeds geen vlaams ! Het was gewoon een reclame voor sokken en kousen, maar in nederland segt men enkels...dus Nurdie, enkels, kousen...

Later kwam de vloedgolf van reclames, en na de reclames op de nederlandse zenders en op luxemburg, kwam er ook in België Vtm en zo verder, en uiteindelijk kregen we zelfs op de staatszender steeds meer reclame, tot het ons de strot uitkomt. En we mogen nog niet klagen, in Kamerika is het nog veel erger, daar is het om de zoveel minuten, en je ziet een film in twintig stukjes...

Soms is zo'n reclame plezant, en dat is wat ik nu doe, ik let op foutjes of op truukjes. Reclame op tv wordt per seconde betaald, dus probeert men zoveel mogelijk reclame in zo weinig mogelijk tijd te stoppen. Dan geven ze enkele keren de volledige versie, en later alleen maar de kern van de boodschap, of ze bewerken de boel, zodat alles een beetje samengeperst wordt...Dan krijg je soms rare dingen, zoals van die tandpasta, voor de bescherming van je tandvlees...Als de de gecomprimeerde versie hoort, dan zegt die man plots niet meer "ik bescherm mijn tandvlees", maar ik scheer mijn tandvlees.... ik moet stoppen, ik ga er mee stoppen. tot de volgende,

donderdag, oktober 04, 2007

Ooaaahgh !!................

Ik heb vannacht geslapen als een roosje...Hoe slaapt een roosje eigenlijk? Toegevouwen? Nee, dan is het beeld verkeerd, ik kan mijneigenzichzelven niet toevouwen...Geslapen als een steen...Hoe slaapt.... nee, heeft er iemand al een wakkere steen gezien?

Gek is dat ik precies nog altijd niet wakker ben... Hoe beter je slaapt hoe minder wakker je bent ?

Ik zal wel weer een nieuw pyama mogen aantrekken, ik lag weer nat in bed. Vervelend gevolg van die pillen is dat nachtelijk zweten. Soms is het héél erg ! Ik heb wel eens gehad dat ik 3 (drie!) pyama's mocht aantrekken in één nacht ! En dan zijn die pyama's werkelijk nat hé, niet gewoon klam, maar werkelijk nat!

Ik moet me dan eerst afdrogen voor ik nieuwe slaapkledij aan kan trekken. 's Morgens was ik mezelf dan helemaal, want ik heb het gevoel dat ik een zweetlucht versprei. Anny zegt dat het geen waar is, maar ik heb het gevoel, dus ... Gewoonlijk doe ik daarmee mezelf pijn, en vervloek ik die pillen nog meer...

Bij het herlezen stelde ik vast dat ik "par accident" pyamama's schreef...leuke lapsus.

Het weer is er niet meer ! Tenminste, ik kan het niet zien, 't is te mistig !

Anny heeft al een keer of drie de oprit schoongeveegd, maar er liggen weer lege bolsters van noten. Misschien denk je dat dit niet erg is, maar dan woon je niet in een streek met veel noten ! Hier zie je nu weken aan een stuk mensen met donkerbruine handen lopen, van het kuisen van de noten. Je kunt zelf bister maken van de notenbolsters (van okkernoten) je doet een pak van die bolsters in een fles, giet de fles vol met water, en laat maar staan. De bolsters zijn, als ze zacht worden van nature al bruin, en maken uw handen onuitwisbaar bruin, dus ook het water. Dit water is de beste bister die er is ! Als je er genoeg bolsters in doet, kun je er mee schrijven ! Voor wie niet weet wat bister is: de meeste meubels en houten produkten zijn niet in hun houtkleur bij u gekomen, nee, ze zijn donkerder gekleurd...met bister...
Voor mensen die graag antiek zien, het zit ook in de bruine was!enne...weet je hoe je eik een heel oud voorkomen kunt geven ? Je zet het eiken voorwerp in een goed afgesloten hok, daarbij zet je een of meerdere schalen met ammoniak. Na een nacht of iets langer, zul je zien dat het eikenhout die speciale tint van eeuwenoud krijgt. Niet voort vertellen hé, maar er wordt zo veel antiek gemaakt !
Toen ik nog in Roeselare werkte, was er een discussie in een meubelbedrijf over de al dan niet geschooldheid van een "memelwormengatenboorder"... Een man die niets anders moest doen dan gaatjes in hout boren en schieten (met een soort geweer met hagel!) om het er oud uit te laten zien... Er zijn ook machines die niets anders doen dan metalen kettingen heen en weer zwaaien. Daar houden ze de poten van de meubels tegen, zodat die er uitzien alsof er jaren tegen gestampt en gekuist werd... Bij sommigen lijmt men de schuiven gewoon, maar men voegt er nadien een stukje hout in, om de indruk te geven dat het nog handwerk is...
Ik denk dat je echt goed geschool moet zijn om nog antiek te herkennen van vals! Er wordt zelfs stof in de voegen gewreven ! Ooit zag ik een prachtig kastje met schitterende panelen in wortelhout...tot ik de meubelmaker ontmoette die het gemaakt had. Het paneel was een kartonnen (!) laagje op een laag hout, die dusdanig gekleurd en gespoten en vernist en gelakt was, dat je zou zweren dat het wortelhout was !

Het stond in een zeer dure winkel aan een navenante prijs...

Ik wou gewoon zeggen dat de oprit al wéér vol ligt met bolsters. Die dingen blijven aan je schoenen hangen, en als je dan niet echt goed je schoenen schoonveegt, dan laat je in heel het huis nette bruine vlekken na, waar wij nog weken plezier van hebben, want het duurt wel eventjes voor je die vlekken echt er uit krijgt ! En dan zie (en hoor!) ik Anny op die plekken zitten schuren. Noten zijn lekker, maar die bolsters zijn er teveel aan. Hier in de streek worden wellicht zeer weinig noten gekocht, want met een beetje geluk krijgt ieder kind er wel een "pote" van de een of de ander, en anders rapen ze de noten wel zelf die over de draad op de rijweg of het voetpad vallen.
Toen Anny klein was hadden ze een notenboom in een van de weiden staan, te staan...want nooit of te nooit is daar ook maar één noot opgekomen... Raar, want bij Bart hebben we jonge notelaars die hier en bij Herman uitgekomen waren in zijn tuin geplant, en dit jaar heeft hij de eerste noten al gegeten van zijn nog geen bomen...

Ik weet niet of een noot tweehuizig is, maar de notenboom van Anny doet er wel aan denken hé? Als er geen andere notelaar in de omgeving staat, geen noten? Nu, dan zit Bart zeker goed met zijn 4 planten. Hij had ze in één struikje bijeen geplant, nu is het een flinke struik, en wellicht worden het 4 ineengegroeide bomen?

Ik heb gelezen dat er entstof is tegen de vogelgriep, om de kippen en consorten in te enten. Dit zou het ons al een heel stuk makkelijker maken ! Hopelijk komen ze nu ook nog vlug op de markt, en dan ent ik, of laat ik mijn kippen inenten. Het jaar dat mijn kippen maanden moesten binnen blijven is een anno horribilis geweest ! Gans het jaar zagen wij dat de kippen niet liepen en legden zoals gewoonlijk! Kippen zijn niet gemaakt om steeds opgehokt te zitten! (Ook niet in die legbatterijen dus !)

Wat ik ook erg vind, is dat in dat jaar hele kudden verwilderde kippen afgeschoten en/of gevangen zijn ! Ik vond het heerlijk her en der verwilderde kippen te zien lopen, en vast te stellen dat ze terug evolueerden naar hun natuurlijke kleuren. Want zo gaat dat, laat een gedomesticeerd dier weer vrij lopen met diverse "rassen" samen, dan groeien ze terug naar de wildvorm. Zo hebben ze het europese wilde rund ook "teruggekweekt" uit een deel rassen die nog tamelijk dicht bij de oervorm zaten hebben ze voortdurend terugkruisingen gedaan tot ze terug bij het beeld kwamen van het oorspronkelijke rund.

Bij kippen gaat dit vlugger, daar de generaties korter bijeen liggen.

Waar je ook zoiets heerlijks kunt zien, is in het brusselse, waar ooit halsbandparkieten gelost werden, en die beestjes redden het perfect in ons klimaat, maar keren ook terug naar het iets kleinere formaat, handiger tegen de kou. Nu leuteren ze dat die parkieten op een onverantwoorde manier door iemand gelost werden, maar ik herinner me artikelen over de "proef" die natuurliefhebbers zouden nemen met het vrijlaten van die beestjes... Heel gek is dat niet, sommige vogelhouders doen dit regelmatig met hun van origine inlandse vogels. Stel je hebt eenpaar vinken die nestelen. Je weet dat vinkenjongen grootgebracht worden met insekten. Nu is het niet eenvoudig, en zeer tijdrovend om zelf insecten te gaan vangen, en de koop-insecten en miereneieren zeer zéér duur...Wat doe je dan ? Eens het koppel zeer vast broedt, zet je gewoon de volière open, en laat het ouderpaar in de natuur zelf insekten zoeken. De drang naar de kroost blijkt sterk genoeg om de beestjes telkens terug naar het nest te roepen. Als de jongen op het moment komen dat ze binnenkort zouden uitvliegen, sluit je na het vallen van de nacht het hok, en je hoeft maar voor een korte periode insekten te zoeken of insecten te kopen... Natuurlijk heb je dan ooit wel eens een paartje met te weinig drang naar het nest, die toch de vrijheid kiest, maar dit is een berekend risico. Nu worden er ook exoten gekweekt die in werkelijkheid insekteneters zijn, en dus proberen sommigen dat systeem ook met die exoten...en zo komen er wel eens vreemde vogels in ons wildbestand...
Dat systeem is dan natuurlijk geen bewust uitzetten, maar het is toch spelen met de mogelijkheid.

Ondertussen is men met het kweken van oorspronkelijk inheemse rassen al zo ver, dat er ook al allerlei kweekvormen en kweekkleuren zijn ontstaan, en is de druk om met zuiver insektenvoer te werken ook al heel wat minder geworden. Gevolg is dat men die risico-volle manier van kweken niet meer toepast in de praktijk, tenzij her en der een uitzondering.
Zo gebeurt ook het omgekeerde...Ik heb indertijd talrijke vogels (en andere dieren zoals egels) gered van de winterdood. Vogels die niet meer konden vluchten, letterlijk versteven van de kou ! werden door mijn (en alras ook andere) kinderen naar hier gebracht. Dan probeerden we die in de volière te laten bekomen (niet binnen in huis, het temperatuurverschil is dan te groot) en we gaven ze te eten. (Een truukje, wilde vogels nemen niet zo maar eten aan, ook al zijn ze uitgehongerd, doe wat vet aan hun pootjes, en plak daar wat zaad in. Vet is een goede voedingsstof, en al zichzelf kuisend, neemt de vogel het eerste zaad in de bek en begint te eten) Sommige vogels bleven nadien, ooit heb ik er eentje gehad die na zijn vrijlating, bij de eerste gelegenheid weer de volière binnenkwam met mij... Zo heb ik jaren een merel gehad die niet weg wou, en vrolijk zat te fluiten. Hoe oud zo'n diertje is is bijna niet te achterhalen, maar bij een merel kun je wel een en ander afleiden van de kleur van de bek, het was al een "oud" beestje.

Wellicht is dat de reden dat je op tv altijd ziet dat ze die dieren ergens ver weg lossen ???

Ik ga stoppen, tot de volgende ?

woensdag, oktober 03, 2007

schilderklas...

Gisteren kwam de leraar plots te voorschijn met medium, een witte min of meer doorschijnende "zalf" die je kon in je kleur mengen, in de gewenste hoeveelheid. Het effect daarvan is dat je doorschijnend schildert.
Stel je hebt een zwart vlak, je neemt witte verf, mengt dat met behoorlijk wat medium, en je verft een laagje op het zwart, dan krijg je daar een iets grijzere toon, je laat het indrogen (gaat snel bij acryl) en doet het nog eens, het wordt lichter en lichter grijs, laag na laag. Je kunt daarmee natuurlijk echt grandioze dingen doen, bovendien droogt de verf iets minder snel dan normaal, wat ook mogelijkheden biedt.
Je kunt dus laag op laag op laag schilderen, en alles wordt en blijft zichtbaar. Daarmee kun je dus de meest onwaarschijnlijke tinten en accenten geven. Knal !
Je ziet, ik leer toch nog bij !

Ik had ook enkele werken in pyrografie mee, onder meer een afbeelding van het "laiterietje" uit het bosje te Oostende. Blijkt dat hij ook uit Oostende komt, maar te jong is om nog iets te weten over dit verdwenen gebouw... Hij was vol bewondering, en mijn medeleerlingen komen nu al bij mij om raad als de leraar ergens anders bezig is... Ik heb nochtans geen opleiding genoten, en al wat ik kan heb ik dank zij mijn gave voor tekenen en boetseren, en dank zij het verslinden van kilo's boeken over dat onderwerp. Toch heb ik daar ook al enkele nuttige tips gekregen en veel bijgeleerd!

Het is verrassend welke mooie werken de andere leerlingen maken, ook al geloven ze het niet als we het zeggen! Nu ja, voor hen is alles dan ook zo nieuw, dat ze absoluut geen vertrouwen hebben in hun eigen kunnen. De oefening die ze kregen moet hen vooral kleur leren kennen en vlakverdeling, en dat laatste is iets waar ik het naar mijn gevoel ook moeilijk mee heb. Nu ja, ik wil ook steeds meer uit die verdeling halen, omdat ik zie dat dit in feite de ruggegraat vormt van de compositie, van het geheel. Het begint stilletjes te dagen hoe ik dat moet bekomen.

Ik was wel weer gecrepeerd van de pijn, en ben een kwartier voor tijd weggegaan...Ik was op. Tegen dat ik alle materialen bijeen heb gehaald heb ik al behoorlijk veel pijn, en dat is uiteraard niet bevorderlijk.

Ik hoor de visboer! Voor de tweede keer komt hier nu in de wijk een viskar. Vorige week kocht ik een tweetal maatjes en een stuk heilbot. Lekker! Anny kocht voor haareigenzichzelvens roggevleugel in de aspic, dat is haar favoriete vis !

We waren te laat buiten, maar wellicht komt hij nog terug naar boven gereden. Eens ze ergens weten dat er een klant zit, blijven ze wel eventjes kijken... Hopelijk, want ik eet dolgraag vis, Anny niet, en die viskar biedt me de gelegenheid om iets te "forceren", ook al bakt Anny dan soms alleen voor mij...

Ik ga stoppen, dat ik hem op de terugweg niet mis...

tot de volgende ?

dinsdag, oktober 02, 2007

kort

Sorry, moest vandaag dringend naar de apotheek, de tweeling zit met de buikgriep, en 't begint bij Veerle ook al !
Daarna moest ik naar de winkel voor de wekelijkse inkopen.
Gisteren gans de dag twee man aan mijn pc gewerkt, en nog is niet alles in orde, bijna, donderdag komt hij terug !
Deze namiddag tekenklas
Moet nog een en ander klaarmaken
Met ons gaat alles gelukkig redelijk goed
Tot de volgende ?

maandag, oktober 01, 2007

Flanders expo...

Gisteren was er rommelmarkt in Flanders expo te Gent. Voor de zoveelste keer zijn ze er heel de boel qua parking en wegennet aan 't herdoen. Eerst was er de aanleg van de speciale tramlijn (Gisteren hebben we er een ultra moderne tram zien arriveren, echt een crème, een bijou, een design om U tegen te zeggen !) en nu zijn ze er de wegen weer aan 't heraanleggen, vermoedelijk voor de komst van Ikea en consoorten... Op sommige stukken terrein zie je ook dat ze al bezig zijn met de grondwerken.
Ik vraag me af wat ze dan zullen doen met de betaal-parking... Gisteren was het al leuk om zien! Er was een hobby-beurs en de sjacherbeurs(rommelmarkt). Bij de hobbybeurs moest je normaliter een parkingticket kopen, en bij de rommelmarkt is de parking gratis... Ik had voor alle zekerheid het ingangsticket van de rommelmarkt bij gehouden, maar er was geen controle...Ik vraag me af hoeveel sukkelaars er een parkingticket hebben gekocht aan 4 euro 't stuk ???
Nu is het soms al krap om te parkeren bij grote evenementen, wat gaat dat worden als die grote winkelketens er ook nog bij komen? Ik ben een paar keer naar Ikea geweest te Ternat, en daar was een grote bomvolle parking van Ikea alleen... Ik vrees met grote vrees voor de parkeerplaatsjes...Voor één keer was er ook geen parking voorzien voor de gehandicapten, en daardoor stonden we op een aparte en redelijk dichtbije parking, maar toch verder dan normaal. De andere mensen stonden op een parking die toch wel behoorlijk ver af was van de activiteiten... Best dat het gisteren niet regende.

Ik had geen rolwagen bij, omdat ik weet dat daar een bar is ook, maar ik heb met die verre parking erbij, toch wel drie keer wat moeten gaan uitrusten. Nu, het heeft gegaan. We zijn zo toch even buiten geraakt... Ik moet echt mijzelf dwingen om iets te doen, sedert die diarree raak ik niet echt weer op gang, ik heb nog veel vlugger dan vroeger een helse stijging van de pijn.

Nu ja, het helpt niet om er over te zagen en te klagen.

Het weer werkt ook niet mee, het is weeral aan 't regenen. Morgen is het weer schilderles, en mocht het bij wonder woensdag goe weer zijn, dan kunnen we gaan vissen... Mocht het goed weer zijn...maar dit jaar is de kans op goe weer extreem klein. Misschien hebben we wel ooit nog zo'n jaren gehad, maar ik kan er mij toch echt geen herinneren... Het slechtste jaar wat verlofperiode betreft, was het jaar dat ik hier de klinkers heb aangelegd in mijn tuin, dan heeft het drie weken lang geregend, en iedere middag en avond moesten we droge kleren aantrekken... Maar zoals nu, nee, zoiets kan ik mij niet herinneren. In het voorjaar hebben we zowat een maand extreem mooi en warm weer gehad, en sindsdien is het zonder echt op te houden slecht gebleven. We waren al zielsgelukkig als we eens twee dagen naeen geen regen hadden...

Ik behoor tot de mensen die afzien onder dat weer...wellicht ook door meer pijnen, maar het werkt ook psychisch op mij, ik zou er depressief van worden op den duur ! En zeggen dat de dagen nu ook al fameus gekort zijn, en dat we 's morgens met licht moeten zitten en al vroeg 's avonds ook al. Ik heb een hekel aan die sombere dagen...

Morgen moet ik enkele werken pyrografie mee nemen naar de schilderles, de leraar heeft blijkbaar nog nooit zoiets gezien, en kan zich geen voorstelling maken wat het is. Ik ga ook het schilderwerkje waar ik thuis aan bezig ben meenemen, om er ginder aan voort te werken, want het werk van mijn "les" is al bijna af...De leraar zit wat in de knoei met mij, ofwel moet hij mij andere taken geven dan het normale lessenpakket, ofwel moet ik mij wat bezig houden met "tussenwerkjes". Ik leer ondertussen wel acrylverf kennen.

Ik ga er mee stoppen, het regent zo mooi, ik ga er een beetje naar zitten kijken...

tot morgen?

zondag, september 30, 2007

If - Als - Indien

Vannacht, na het pensioneringsfeestje van Jef, (ik was om 20.20 al thuis), heel de nacht veel pijn gehad, wakker gelegen tot na 5 uur...Dus, veel tijd gehad om te denken, te peinzen, te prakkezeeren.

Ik lag zo bij mijn eigen zichzelvens te denken, "Hoe wordt ons leven eigenlijk bestuurd ?" Doen we dat zelf, of worden we bestuurd ? Wie of indien we het zelf zijn, hoe en waarom nemen we bepaalde beslissingen die heel ons leven ondersteboven keren?

Mijn oudste beroepskeuze, ik was dan nog een heel kleine ukkepuk, was "koolmarchang" in het nederlands kolenboer... Hoe ik daar op kwam ? Door de "zenders" (sintels) die ons moeder uit de kachel haalde. Ze reclameerde dan altijd dat er weer veel brol tussen de kolen zat, terwijl ze de sintels uit de kachel haalde. Soms waren dat grote aaneengekoekte assenbrokken, soms iets minder groot. Ik weet niet waardoor die sintels ontstonden, maar volgens ons moeder was dat van bucht in de kolen... Kolen waren duur, in die tijd werd de asse nog gezift, om de niet verbrande kolen te recupereren...
Dus dacht ik, er is geen stiel waar je makkelijker geld kon verdienen dan in de kolen, je stak er een deel zwartgeverfde stenen tussen, en boem, zuiver winst.
Als ik daaraan terug denk, dan heb ik een grandioze loopbaan bij de maffia mislopen...
Ik heb later nog veel van die kinderdromen inzake mijn toekomst gehad, maar gek genoeg herinner ik me nog alleen dat, naar mijn gevoel het hele eerste.
Misschien herinnert mijn oudste zus er nog enkele, want ik had toen al een levendige fantasie...

Maar de beslissingen die je leven beïnvloeden, die komen pas later... Robert, de man van mijn zus zal er zich wel niet van bewust zijn, maar het is zijn schuld dat het grieks-latijn mij niet meer interesseerde... Ik heb dit nog nooit verteld, maar ik (en ook mijn broer!) waren stikjaloers op die vrijer van mijn zus !
Dat had meerdere redenen, maar de hoofdreden was dat alles wat diene gast deed, de zegen kreeg van ons vader. Herinner je maar die keer dat mijn broer in ik op hetzelfde moment thuiskwamen, op de dag dat Robert den hof van vader had omgegraven, Pierre en ik bekeken, dien hof, grinnikten gemeen tegeneen, en zegden: "Den dien zal onder zijn kloten krijgen, 't is al put en bult !", en wij dachten aan die keer dat wij dien hof wel twintig keer overnieuw moesten omdoen vooraleer het goed genoeg was...
Wij zaten dan ook op hete kolen, te wachten tot ons vader zou thuiskomen (den vrijer zat er al).Wij zagen door het raam ons vader de straat over steken om den hof te bekijken, en dan kwam hij binnen. "Awel, robert, jongen, 't is schoon en goed omgedaan!" Wij waren om dood te vallen, en staken ons ongenoegen niet onder stoelen of banken, maar wat Robert deed was goedgedaan...dus werden wij stikjaloers op diene vrijer van mijn zus!
Dus interesseerde mij het grieks en het latijn niet meer, want een mechanieker stond veel hoger in aanzien !
Vannacht lag ik er op te denken dat ik diezelfde vaderlijke houding aannam tegenover de lieven van mijn mijn kinderen...Je wist als vader niet echt goed hoe je te houden tegenover dat vreemde kuiken in je nest, en dus gaf je toe aan het koekoekssyndroom, je gaf meer toe aan dat vreemde jong dan aan je eigen kroost...
Maar die beslissing heeft een serieuze invloed gehad op mijn verder leven...
Gek, hoe dergelijke futiele dingen op een puber zo'n impact kunnen hebben.
En zo zijn er tientallen in een mens zijn leven. Van die ene weet ik nog precies mijn motivatie, maar van vele andere ben ik de reden waarom ik op dat moment die keuze maakte al lang vergeten.

Maar duidelijk is dat je die keuzes niet helemaal uit je zelf neemt, je neemt ze onder druk van de toenmalige omstandigheden.

En dan lag ik te fantaseren, wat als ik die keuze niet had gemaakt ?
Er bestaan hele boeken over dergelijke fantasieën, ik herinner me ondermeer een boek waarin Hitler in de eerste wereldoorlog doodgeschoten werd...In wat bizarre wereld we dan terechtkwamen. Ook las ik er een omgekeerde, waarin Duitsland de oorlog won... Bizar, fantasie over als, indien, if...

Het pensioneringsfeestje van Jef was naar mijn gevoel een beetje te langdradig op sommige momenten, en toen her en der mensen naar hun herinneringen werden gevraagd, was er een bij die Jef inplantte in een historie van véél vroeger... Raar wat het memorie met ons doet. Ik moest ook iets zeggen, en Roger ook, als collega's die er al waren toen Jef in dienst kwam. We worden oud!

De pijn is ondertussen al weer wat gezakt...Ik vermoed dat mijn slapeloosheid ook te maken had met het feit dat ik te laat, vlak voor mijn slapen gaan nog mijn pillen moest nemen, en je weet, van verdoving lig ik klaarwakker te liggen....

Ik kreeg vandaag ook een mailtje van een mij onbekende Materse haartist, die heel mooie schilderijen, maar vooral heel mooie beeldjes maakt in terracotta. Hij had mijn website bij toeval gezien, en op basis daarvan naar mij gemaild. Ik hoop van eens wat nader met hem kennis te maken, ik kan altijd bij leren.

tot de volgende ?

zaterdag, september 29, 2007

Eindelijk !!!!

Als kind sloeg men er mij mee rond de oren, als vader sloeg ik er mijn kinderen mee rond de oren, als opa hoor ik er mijn kinderen mijn kleinkinderen er mee rond de oren slaan...
Nu is bewezen dat het nog juist is, correct is, affrirmatief, bevestigd...

Korstjes zijn gezonder dan het kruim van de boterham !

Een gedegen wetenschappelijke studie heeft uitgewezen dat door het bakproces in de korstjes meer van een bepaalde antiradicale zitten (vergeef mij dat ik de naam niet kon onthouden, maar als je het echt wilt kan ik het opzoeken)...dus korstjes eten ! Goed voor je lijf en leden, en een wapen tegen kanker !

Hier leerden we: Van korstjes krijg je borstjes
In 't westvlaams van mijn kinderjaren was het: Van kasten groei'n der gasten (vertaling: van korsten groei je uit tot flinke kerels -noteer dat het westvlaams tijdsbesparend is !)

Je krijgt er dus geen borstjes van, je wordt er geen flinke kerel van, maar het levert je een belangrijke stof voor een evenwichtig lichaam , beter gewapend tegen kanker...
Dus moeder, vader, hou vol! sla er verder je kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen en zo verder mee om de oren! Hou ze gezond !

Wie weet kun je er ook rapper mee fietsen? Hopelijk niet, want dan komt het wellicht op de anti-dopingslijst...

Ik ben bang om in herhaling te vallen, maar wat er nu gebeurt in de wielersport is een bewijs te meer van wat ik al heel de tijd door verkondig: er is (bijna) geen sport meer !

Vanaf het moment dat je betaald wordt is het een (bij)beroep, en heeft het niets meer met sport te maken. Als er dan nog bijkomende premies zijn voor bepaalde resultaten, is het hek helemaal van de dam.

Zijn er dan géén mensen meer die nog sport doen? Oh ja, gelukkig wel ! Want sport is gezond voor lichaam en geest, in tegenstelling met die betaalde uitwassen die helemaal niet gezond meer zijn, noch voor lichaam, noch voor geest !

Ik zie hier mensen die helemaal alleen, of soms met een klein clubje, voorbij komen gejogd, heel rustig lopend, en ondertussen rustig tegen elkaar keuvelend...dat zijn sportieve mensen! Ik zie groepen wandelaars, genietend van natuur en de rustige beweging, dat zijn sportieve mensen, ik zie mensen, alleen of in groep, die rustig fietsen door de natuur, zonder te vervallen in koersen, dat zijn sportievelingen ! en zo kan ik er veel opnoemen, mensen die eens een balletje trappen, zo maar voor the fun, die op het strand vliegeren en noem maar op...Kortom, mensen die "bewegen" gewoon uit levensvreugde en/of om zichzelf in vorm te houden volgens het oude principe een gezonde mens in een gezond lichaam...waarbij in de oorspronkelijke latijnse spreuk veeleer sprake is over het minstens even belangrijke "gezonde geest"..

Overal waar mensen betaald worden, verdwijnt het idee sport meteen, ook al schrijven ze kranten vol met het tegendeel. Je kunt voor je beroep net zo goed lasser zijn als voetballer. In het tweede geval zal je carrière wellicht heel wat korter zijn, maar de kans zit er in dat je meer verdient in die korte periode dan die lasser in zijn levenstaak...Maar het blijft in beide gevallen een beroep !

Je gaat toch niet vertellen dat Hénin sport beoefent hé? Nee hoor, een volle dagtaak is het, en ze heeft zelfs een hele staf mensen in dienst om haar bij te staan, masseurs, trainer en noem maar op. Ze moet wel voldoende verdienen om die allemaal in dienst te kunnen houden en bovendien nog een (aardige) cent opzij te leggen...Zoiets kun je toch geen sport noemen????

Ik heb niets tegen die beroepen, en misschien zetten ze door hun beroep wel mensen aan om echt sport te doen, maar voor hen is het gewoon een beroep. Een tv-zender als eurosport zou veel beter euro-grootverdieners noemen, want het is slechts heel zelden dat ze u de prestaties zullen tonen van de laagstbetaalden in die beroepen, neen, ze tonen u steeds de groot-verdieners, en als er dan plots een minder-verdiener naar voren komt, dan kunnen ze er niet van zwijgen, en als ze een tijd nadien weer wegdeemsteren, zullen ze dat ook nog eens vet in de verf zetten, gewoon aanduidend dat deze er eigenlijk niet bijhoorden.... Sport ???

Ik zou veel liever de olympische spelen voor gehandicapten zien, daar zou ik nog echte vreugde en echte gezonde inzet zien...

Maar ja, ik ben een uitzondering, en ze noemen mij dan ook "niet-sport-gezind"... Nochtans ik heb duizenden kilometers gewandeld, gejogd, zo maar, omdat het deugd deed, Anny en ik hebben, zodra de kinderen oud genoeg waren, de rugzak opgenomen en honderden kilometer door de mooiste hoekjes van europa gestapt, en genoten van landschap, plant en dier, en met de mensen van daar zitten babbelen en keuvelen...dat is wat ik sport noem, genietend bewegen genietend je lichaam in vorm houden.

Toen wij de eerste keer op trektocht gingen (in de streek van St-Flour Frankrijk), noemde iedereen ons gek. We zouden dat nooit kunnen, we zouden kapot terugkomen, we wisten niet waar we aan begonnen (dat was juist)... enfin we waren zot.
We trokken een tiental dagen te voet door haut-auvergne, en hebben nog nooit zo van het leven genoten als toen. We hadden niet de bedoeling ons zelf te martelen, hielden de etappes doenbaar, en hadden altijd een tent mee, maar we hebben hem nooit gebruikt, want we maakten indien mogelijk altijd gebruik van een gîte, een hotel, een auberge, een jeugdherberg en gingen zo mogelijk eten in een gezellig regionaal restaurantje, waar we de streekgerechten en de streekdranken savoureerden... We kwamen ontspannen en gelukkig weer naar huis...en pas jaren later vertelden de kinderen ons wat ze allemaal hadden uitgespookt terwijl we weg waren... Niets ergs, maar toch heel wat meer dan wij zouden toegestaan hebben...Kortom zij hadden ook het verlof van hun leven gehad, en nu nog kan onze buur eens zitten grinniken als hij er aan terugdenkt...
Wij hebben dit enkele jaren kunnen doen voor ik ziek werd...Gelukkig dat we dit hebben gedaan, de fotoboeken met reisverlagen vormen nu nog altijd een bron van genieten...
Kijk, dat is sport ! Sport is geen marteling, geen competitie voor gewin, nee, het is gezond genieten !

Het doet pijn hier vastgekluisterd te zitten, en te weten dat er nog zoveel heerlijke streken zijn om door te trekken...

Weet je dat wij op die eerste trektocht ooit een volle dag hebben gestapt zonder ook maar één huis te zien ? Weet je dat wij op een dag midden in de heuvels een mooie grote kerk vonden, zonder ook maar één huis in zicht ? Weet je dat men ons op een dag verwittigde voor slangen in dat gebied, als je gebeten werd van één bepaalde soort, dan moest je binnen de drie uur bij de dokter zijn...Waar vind je hier een dokter ? Er zijn hier geen dokters... Weet je op een dag, we waren juist aan het hotel beland, hoorden wij de klokken luiden van de kerk. We vroegen uitleg, en men vertelde ons dat de pastoor er was, hij passeerde nu en dan zo om de maand, en dan luidde hij de klokken, en die wilde ging naar de mis. Ja, maar die mensen daar in dat fabriekje ? Die gaan ook als ze lust hebben, en de werkgever? die laat dat toe, het is al altijd zo geweest... En de zondag ? Oh, het moet lukken als de pastoor hier eens juist op een zondag arriveert... Ik had het gevoel dat ik in een ander wereld zat...

Sjonge, ik krijg lust om nog eens mijn fotoboeken in handen te nemen...

tot morgen?