Out of Africa

Ik ben al enkele dagen bezig met bovengenoemd boek. Eigenlijk heb ik een ander boek dan ik verwachtte...Ik dacht dat dit het boek zou zijn over de prachtige film van die twee mensen in een boot die vluchten langs een grote en lange rivier voor de oorlog, en stilaan op een hoofse manier verliefd geraken op elkaar...
Nee, het boek dat ik lees is ook verfilmd, alhoewel ik niet goed begrijp hoe, want het is een boek zoals mijn blog, allerlei kleine verhaaltjes. Wel heel mooi en heel ontroerend geschreven.
Wat me wel plots frappeerde was dat ik heel de tijd mezelf al aan 't afvragen was hoe een vrouw alleen er blijkbaar zo goed in slaagde een plantage te runnen, tot ik plots op blz 300 ongeveer, één lijntje las, dat haar man opgeroepen was voor de oorlog (in Afrika, de eerste wereldoorlog, Nigeria tegen een andere (duitse) kolonie). Ik ben nu al weer tientallen bladzijden verder, en van een man is weer geen sprake meer. Wel van een of andere cowboy die daar land met zijn vliegtuig en haar meeneemt op talrijke uitstapjes, een oude zeeman die daar maanden blijft logeren en noem maar op...
Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat deze adellijke dame geen goed huwelijk had, ook al zegt ze daar geen woord over...integendeel, ze zwijgt het dood !
Leuk is ook wel de kijk van de mensen in die tijd tegenover de zwarte en gekleurde medemensen (er zijn ook veel indiërs in Nigeria in die tijd)... Het is niet echt rascisme te noemen, maar ze zijn blijkbaar overtuigd van hun eigen meerwaarde, zonder dit zelf te beseffen.
Ik denk dat dit ook voor een deel het succes was van de kolonisatie, ze straalden gewoon een meerwaardigheid uit, en de negers zagen die autoriteit en aanvaarden die...
Het is ook logisch dat de twee wereldoorlogen het einde moesten betekenen van de kolonisatie, de blanken smeten andere blanken van hun voetstuk, en bleken plots ook maar gewone mensen te zijn, geen superman.
Met onze ogen van vandaag begrijpen wij dat allemaal niet zo goed, maar enkele generaties voor ons was het hier eigenlijk ook een beetje zo ??? De franssprekende bourgeoisie en industriebaronnen (ook franssprekend om het verschil te beklemtonen) behandelden hun pachters en arbeiders niet veel anders dan de negertjes in de kolonies. Weliswaar werden hier geen handen afgekapt, maar voor de rest... En dat handen afkappen was een "gewone" straf ook in de maatschappij van de negers zelf, ook al was het voor andere misdaden, of voor het van een andere stam zijn... Bovendien waren er in zwart afrika ook toen blijkbaar al veel islam's ook onder de negers, en de straffen zoals beschreven in de koran zijn ook lijfstraffen, het was dus een "normale" vorm van straffen, alleen niet voor de westerse ogen die dit niet (meer) kenden.

Kijk ook maar eens tot wanneer de zwarten in Amerika (land van de vrijheid)in werkelijkheid behandeld werden als minderwaardig...

Ooit las ik een kort verhaal (Science Fiction) waarbij de wereld plots contact krijgt met een ruimteschip die de aarde aan het naderen is. De contacten zijn veelbelovend, ze beloven ons alle kennis die zij hebben en alle rijkdom van een volledige onmetelijke ruimte...De wereld groeit langzaam tot een euforie, en bereid een enorm feest voor als de buitenwereldsen zullen landen. Tot...enkele uren voor de landing een van die buitenaardsen vertelt dat zij in feite al eens hier waren, en gevlucht waren voor een verschrikkelijke ziekte..."En," besluit hij,"Ook daar hebben we goed nieuws voor ! We zijn er in geslaagd de afwijking die zorgt voor die lelijke, afzichtelijke bleke huid te genezen!."...
zonder commentaar....

Dat brengt me op science fiction...Er was een tijd dat ik die boeken en boekjes verslond bij hopen, tot plots een beetje oververzadiging op trad, en je bijna alle ideeën al eens waart tegengekomen in een of ander vorig boek... Toch zaten er echte parels tussen.
Eéntje die mij enorm raakte, ook al kreeg het nooit een prijs en was het maar een pulpeditie, was het boek "De Plasticvreters"...
Het idee was heel simpel, maar ook heel beklemmend. De wereld zat met een enorme berg afvan in de vorm van allerlei plastic, en dat heeft de eigenschap niet te verteren... De wetenschap was dan ook op zoek om dit probleem op te lossen.
Eén wetenschapper lukt er in om een bacterie om te bouwen, via genetische manipulatie, tot een nieuwe soort, die leeft van plastic. Alles verkeert nog in een testfase, de bacterien zijn nog niet echt stabiel, als bij een ongeluk een deel van die beestjes in de riolering terechtkomt, en zich werkelijk ontwikkelt tot eters van diverse soorten kunststoffen...Alles gaat kapot, de isolatie van alle draden worden opgegeten, de afvoerleidingen verdwijnen voor je ogen...De ramp is kolossaal en...zo herkenbaar...het probleem ken je, de zoektocht komt je bekend voor, en de oplossing is rampzalig...

Dat genetisch gepruts aan ons eten is iets wat ons allemaal op een of andere manier raakt...Er is omzeggens geen soya meer die nog zuiver is, geen maïs, en noem maar op.
Oh ja, de bedoeling is goed, maar wat zal het meebrengen op lange termijn??? Kijk men heeft een koe gemaakt die menselijke stoffen produceert in de strijd tegen de suikerziekte. Dat lijkt goed, maar op een of andere manier maak je een brug tussen twee totaal verschillende wezens, de mens en de koe. We kennen allemaal BSE, de gekke koeienziekte, die kan overgaan op de mens... Iedere oude boer kende al lang deze koeienziekte, in westvlaanderen noemden ze dat de kopziekte, hier misschien anders, ik weet het niet...Maar plots is deze ziekte ook besmettelijk voor mensen. Is het toeval, of heeft die brug tussen mens en koe, ook een brug gemaakt tussen deze koeienziekte en de mens??? Men is bezig met onderzoeken om in varkens menselijke organen te kweken, om zo het probleem van het organen tekort op te lossen, en een voorraad harten, levers, longen en noem maar op ter beschikking te hebben, en niet meer te moeten wachten op de dood van iemand om een ander te genezen. Lofwaardig toch? Of gaan er dan plots varkensziekten overgaan op de mens?
Tomaten maken die niet meer aangetast kunnen worden door een ziekte, dat is toch goed, geen sproeistoffen meer, grotere opbrengst en noem maar op...Maar blijven die nieuwe cellen wel stabiel, ook bij de vertering van de tomaten in het menselijk darmkanaal? Of gebeuren daar nu dingen die vroeger niet gebeurden????
Ik weet het niet, en dat is precies wat me bang maakt. En beseffen dat die zaken niet echt kunnen uitgetest worden zonder risico's, maakt dit niet beter ! In onze regio zijn er testvelden van de universiteit, waar de planten gekweekt worden onder grote koepels waar geen insekt binnen kan... Maar met die abnormale hagelbuien, stormen en dergelijke, is daar nog nooit een lek geweest??? Ze zeggen het niet, het wordt doodgezwegen...Net zoals wijlen Armand Pien de waarheid over Tjernobiel niet mocht zeggen op onze tv, zogezegd om paniek te vermijden???

Voor mezelf moet ik wellicht geen bang te hebben (om het op zijn oudenaards te zeggen)maar de generaties na ons, onze kinderen, kleinkinderen en verder ???

Heb je het al gemerkt hoe ik je telkens en telkens weer opzadel met problemen? Nee, ik doe het niet om dat ik deugd heb van je schrik, ik wil dat de mensen bewust worden, en dat we moeten beginnen met de reactie.
Tot de volgende?

Dromen

Anny kan meestal haar dromen vertellen.Op een of andere manier onthoudt ze alle avonturen die ze meemaakte in haar dromenwereld. Ik kan slechts héél uitzonderlijk me iets herinneren van een droom. De voorwaarde schijnt te zijn dat ik wakker word tijdens die droom, en dan zit ik meestal met een onvoldaan gevoel dat ik midden in een aktie ben weggeplukt.
Onlangs las ik dat mensen er kunnen in getraind worden om aktief te dromen. Aktief dromen wil zeggen dat zij niet helemaal van de werkelijkheid weg zijn tijdens hun droom. Zo lukken ze er in om tijdens de remfase van de slaap (= ook de droomfase) afgesproken signalen te geven aan de buitenwereld. Zo kunnen ze bv vooraf afspreken om driemaal met de ogen te knipperen, en sommigen kunnen dit werkelijk beheersen.
Dit zou voor hen bepaalde voordelen geven inzake beheersing van stress en dergelijke... Niet bij mij dus, ik weet niet eens of ik gedroomd heb. Wellicht wel, iedereen schijnt het te doen, dus zal ik het ook wel doen, maar ik ben er mij meestal niet bewust van...Of ...

Ik heb het vermogen, als ik het licht uitknip, en soms zelfs voordien, in een droom te tuimelen, een niet slapende droom, dus een bewuste droom... Heel dikwijls zit ik in een spannend boek te lezen, en dan schrik ik plots (wakker?)...Tot mijn verbazing stel ik dan vast dat ik op een of ander moment van de tekst van het boek ben weggegaan, en in een eigen creatie aan 't lezen was. Ik weet dat klinkt gek, maar ik moet dan zoeken waar ik gebleven was, en ik vind niets van wat ik las (of liever dacht te hebben gelezen) terug, en tot mijn verbijstering zie ik dan dat het boek héél anders is dan wat ik (meende te lezen) las.

Soms is mijn ( nu ja mijn...) versie beter dan het origineel, soms andersom.

Wellicht is dat ook de reden dat ik bij het herlezen van een boek dat ik vroeger al eens las, ik meestal heel weinig lijk te herinneren van de plot. Ik herinner me bv zelden of nooit de plot van een detectiveverhaal. Dat is plezant, zo kan ik verscheidene keren genieten van een boek, niet alleen omdat het boek mooi is, maar ook omdat het "nieuw" is.

Gek is dat dat dit niet voor alles op gaat. Op een of andere manier kan ik iets lezen, en dat dan in het vakje "onthouden" stoppen, in mijn geheugenbank, en dan kan ik na jaren nog de gegevens herinneren, gewone boeken, romans en dergelijke, worden daar blijkbaar niet in gestopt, en zijn na een korte wijle weer weg uit mijn geheugen.

Ik heb al gezegd dat ons geheugen een wonder iets is, maar met de dag sta ik met meer en meer bewondering te kijken naar de mogelijkheden van onze hersenen! Nee, ik heb geen schrik dat wij ooit zullen ingehaald worden door een super kompjoeter, een machine zal nooit kunnen genieten, nooit kunnen selecteren wat te memoriseren is en wat het niet is....

Jammer is dat wij niet al die mogelijkheden zo in handen hebben. Zoals het wegdromen uit een boek in een toestand tussen slapen en waken in, dat is iets wat ik niet in handen heb, ik kan dat niet aan en uit zetten naar behoefte...Jammer, want dat zijn persoonlijke avonturen...

Een deel van de mogelijkheden zal ook wel in het echte dromen zitten, en voor mij dus helemaal onbekend zijn.

Ik denk soms dat een deel van onze herinneringen ook op die manier is bewerkt, zonder dat wij er ons van bewust zijn. Zo hebben mijn zusters en ik totaal andere herinneringen over een bepaald feit dan ik heb, en hun versies verschillen dan ook nog eens... Gek is dat ! En nog gekker is dat we alle drie overtuigd zijn dat onze versie de juiste is... Sinds ik dat vastgesteld heb, durf ik dat niet meer te zeggen, ik denk dat onze kompjoeter een stuk onze herinneringen kleeurt in functie van onze eigen leefwereld...

Iedereen zal dat al wel eens scherp of minder scherp hebben vastgesteld, en we stellen ons daarbij weinig vragen...Maar heb je er ooit al eens aangedacht wat dat betekent voor ons systeem van rechtspraak???
Hoe dikwijls wordt een zaak gewonnen of verloren op basis van getuigenverklaringen???
Hoe betrouwbaar is zoiets ?
Je kunt al vaststellen hoe verschillend ons geheugen werkt, als je hoort en ziet hoe moeilijk het is een robotfoto op te stellen...

Gelukkig is er geen doodstraf in onze contreien, maar stel eens dat je als getuige moet optreden? Zelfs maar over een ongeval, hoe betrouwbaar ben je dan? Stel dat je dan maanden later je verklaring moet afleggen voor de rechtbank ? Hoe zeker ben je dan nog? Hoe dikwijls heb je je eigen herinneringen herknauwd ? en hoe dikwijls hen je dan onbewust een of ander détail iets verschoven??? Nee, ons geheugen lijkt mij niet echt een betrouwbaar ding...

Bovendien hebben sommigen een auditief, anderen een visueel geheugen, en nog anderen wellicht een mengvorm. Ook bij studenten zie je al dat sommigen luid op moeten leeren, anderen moeten alles uitschrijven, nog anderen...

En dan krijg je het examen, en een goede prof zou vaststellen dat sommige studenten hun stof kunnen citeren maar niet verwerkt hebben, en anderen het verwerkt hebben, maar met de beste wil van de wereld niets kunnen tekstueel citeren... Gek !

Heb je er al eens bij stilgestaan hoe jou geheugen werkt? En of het al echt werkt, in welke omstandigheden ??? Ik ga je een voorbeeld geven, weet jij nog wat het eerste item was in het nieuws van 7 uur gisterenavond ? Ben je zeker ? En wat was je dan aan het doen?

Gek hé, meestal weten wij zoiets niet meer, omdat het hoort bij de stof die we niet vooral geprogrammeerd hebben als zijnde nuttig, te onthouden...
Probeer het maar eens bewust, dan zul je het morgen wel weten!

Ik ga stoppen, mijn gegevensbank loopt leeg...
tot de volgende ???

Slaap

Vannacht heel de nacht wakend doorgebracht, tot omstreeks vier uur...
Ik weet niet waarom, ik had niet meer pijn dan normaal, en dat ben ik gewoon.
Misschien klinkt dat gek, maar toch is het zo, ik heb al jaren last van ruis in één oor, en dat is ook steeds aanwezig, is ambetant, maar op den duur is het alsof het er bij hoort. Die basispijn is ook zo iets, op den duur is het alsof dat normaal is...

Maar ik ga niet weer zitten memmen over mijn rug, laat ons eens een ander onderwerp zoeken. Vannacht heb ik liggen denken over het onderwerp "inwonen"...Laat ons eens daar over spreken.

Toen wij huwden, werketn mijn schoonouders in Zwitserland, in Maloya bij Intersoc van de Christelijke Mutualiteit. Zij hadden hun boerderij overgelaten, en wilden nog een korte tijd in "de privé" werken, teneinde een menswaardig pensioentje te bekomen.
Dus mochten wij in het huis van mijn schoonouders wonen, ze waren toch maar een paar maanden per jaar thuis...
Een goede raad, doe dat nooit !
Ik had al last met mijn schoonmoeder, want ik had de dochter die voorbestemd was om de boerderij voort te zetten uit die kring weggenomen, en dat is mij nooit vergeven.
Let op, ik heb nooit erge botsingen gehad met mijn schoonmoeder in de periode dat ik inwoonde, maar op den duur was de spanning te snijden.
Ik ga een voorbeeld geven...Ik behoorde tot de mensen die graag thuis barrevoets rondliepen, of hoogstens met sokken aan.
Ik werkte toendertijd in ploeg, en toen ik omstreeks 10.30 uur thuiskwam, wou ik nog iets drinken, ik haaste mij dus naar de kelder, trok de deur open, deed een stap vooruit en botste met mijn grote teen tegen een daar gestalde fritketel...
Ik lispelde (nu ja) een schietgebedje, en "Wa kieken heeft er hier die pot gezet?????" "Ikke", de stem was amper herkenbaar als die van mijn schoonmoeder, het was als het knarsen van ijsblokken als een schip zich door een bevroren rivier dringt. Ijs en Ijskoud (en 't was geen Bokma).
Kijk, zo'n kleine stomme dingen waren het die de sfeer volledig verpesten, zodat wij, gratis wonen of niet, haastig zochten naar een eigen nestje...
Maar het is nooit goed gekomen met mijn schoonmoeder. Ik had een slechte start gehad (ik was geen boerezoon) en dan nog wat van die haperingetjes...
Toen ze eens zei dat haar gang nodig moest worden geverfd, heb ik mij aangeboden, en heb die gang van onder tot boven helemaal - en heel mooi, al zeg ik het zelf - geverfd en behangen en zelfs de trap met patine in de krolletjes gedaan... Ze vond het heel mooi. Oef! Maar ik schoot direct weer een bok, toen ze vroeg hoeveel haar schuld was...Ik was zo dom te zeggen "niets, graag gedaan", en dat was verkeerd !
1) Ik verklaarde daarmee mijn werk tot een nietig zijn
2) Mijn schoonmoeder behoorde tot de mensen die wilden betalen, die wilden dat je dankbaar moest zijn...
Dat laatste was er ook de reden van dat mijn kinderen ook al slecht opgevoed waren... Mijn schoonmoeder zei tot hen, als je niet komt krijgt ge geen drinkgeld...Op slag wilden mijn drie kinderen niet meer gaan, hun liefde was niet te koop...
Nu nog reageren ze zo, dat is ook een van de redenen waarom ze niet graag bij tanteke gingen, want die zei ook zo'n dingen...Ik stel vast dat ook mijn kleinkinderen zo reageren...'t zal erfelijk zijn zeker...
De man van mijn schoonzus, dat was een goede schoonzoon voor mijn schoonmoeder, hij ging het gras afmaaien en liet zich dik betalen, zijn kinderen deden boodschappen voor baksjies...dat waren goeie. De mijne wilden daarvoor geen beloning, dat waren ambetanteriken...
Och, 't was wellicht geen slecht mens, maar we hebben nooit een pad gevonden waar we samen konden lopen... Gelukkig was mijn schoonvader een crème van een vent. Toen ik bij zijn overlijden het doodsanctje geschreven had, was de reactie van mijn schoonmoeder "Ja, da was ne goeien voor u hé, voor mij zul je dat niet doen zeker?"
Ik heb het ook niet gedaan...Ik zou het niet gekund hebben. Zo'n tekst is iets dat diep uit het diepste van je hart moet vloeien...en zo diep was mijn schoonmoeder nooit geraakt...
Ik denk dat, met wat ik nu weet, ik wellicht nu angstvallig zou pogen al de hoekjes af te ronden, maar zelfs nu, met al de bezadigdheid van het ouder worden, zou ik het wellicht niet steeds kunnen volhouden, mijn hart ligt nu eenmaal op mijn tong... Dat is wellicht mijn grootste fout, ik zeg te vlug en te scherp mijn gedacht...Je hebt dat ook al wel in deze blog gelezen, klinkt het niet dan botst het, maar je weet tenminste wat ik er van denk ! Dat is zowat onze leuze. De enige van ons nest die anders is, is ons oudste zus, die is veel voorzichtiger, weet het in te kleden, ze zegt ook wel haar gedacht, maar soms op zo'n manier dat je het niet eens voelt...Mijn jongste zus is het andere uiterste! Bij haar klinkt het dikwijls veel harder dan nodig is, en zou een beetje zalf en babypoeder gerust mogen op haar mening gestrooid worden, ze is soms niet alleen héél waarheidslievend, ze zegt dat soms te hard voor sommige mensen. Enfin, ze is nog erger dan ik ben...en dat is dus erg...
Ze weet dat wel, en soms vertelt ze me dan "'k heb weer te veel mijn gedacht gezeid..."
Wellicht door mijn job ben ik wat diplomatieker geworden...Ook al kon ik snijden als een scheermes, ik smeerde er meteen verzachtende zalf op...

Hoe ben ik daar nu bij gekomen, oh ja, inwonen...
Toen ons moeder oud was, heeft ze een tijd ingewoond bij mijn twee zussen, eerst bij suzanne en later bij Lieve... Hier bij mij is ze nooit komen wonen, wellicht omdat ze hier te ver woonde van al haar bekenden en haar familie, misschien omdat het hier bij een schoondochter was...Hoewel ze steeds veel van Anny heeft gehouden, als van een eigen kind, het is toch net geen eigen kind hé...
Ik vermoed dat ondanks het feit dat ma een veel gemakkelijker karakter had dan mijn schoonma, er toch momenten zullen geweest zijn waarop mijn zussen peinsden "was ik maar alleen "... Gewoon de aanwezigheid van iemand anders, heeft invloed op je leven, hoe eigen ze ook zijn.

Hoe moet dat vroeger geweest zijn, toen de generaties blijven bij de familie hoorden? Ik denk dan altijd aan MarieLouise van Vermeesch, de moeder van mijn vriend Marcel... Zelfs als dat mens lachte, keken haar ogen nog triestig. 't Menske had geen leven met haar inwonende schoonmoeder die het huis domineerde en als een dictator regeerde.

Ik ga stoppen, ik zit weeral in het verre verleden ...
tot morgen?

Profeet ??

Heb je gisteren mijn blog gelezen? en dan 's avonds het nieuws gehoord over de 1/200 van de jongentjes die geboren worden met een misvormd piemeltje tengvolge van insecticide ???
Het lijkt er op dat ik profetische gaven had hé?

Als ik vanmorgen buitenkeek, scheen de zon, nu is het mistig... Het mooie weer dat ze voorspelden lijkt niet zo fameus te worden?

Frederik is met Veerle en de kinderen naar Boudewijnpark, met de trein. Een daguitstap, en mikroob is hier op logement. Dat beest moet regelmatig gevoederd worden en staat nu boven in een grote kartonnen doos, kwestie dat de honden niet gewaar worden dat er hier een kat logeert...

Mijn telefoon hier aan mijne kwampjoeter begon kuren te hebben, ik moest uitzien naar een vervanger, en dan liefst ook een handvrije. In de aldi zag ik (weer eens) eentje staan einde reeks aan halve prijs, maar geen één telefoon, maar maar liefst drie (3) handenvrije telefoons... Er staat nu een telefoon boven in de badkamer/wc, een aan mijn bed (vast toestel) een in de keuken, een in de living (vast) een aan mijne kwampjoeter... Nu moeten we bijna niet meer rondlopen om aan een toestel te komen, het enige wat een beetje hinderlijk is, is dat al die dingen dan ook op hetzelfde ogenblik beginnen te rinkelen...
Aan die nieuwe foons zijn zoveel knopkes en mogelijkheden dat ze waarschijnlijk al lang zullen versleten zijn voor ik weet wat ik er allemaal mee zou kunnen doen mocht ik het geduld hebben de handleiding van buiten te leren....(oef, zonder punten en komma's, buiten adem jong...)
In ieder geval bij het installeren moet ik ergens op een knoppeke geduwd hebben, want toen Anny een telefoon opnam (de vaste in de living)begon die aan mijne kwampjoeter luid haar gesprek en dat van de telefoneerster weer te geven... Na enig zoekwerk kreeg ik dat uit. Maar dan bleek dat dat ganse gesprek ondertussen ook nog opgenomen was op het bandopnemerke dat ook al ingebouwd is... Kort nadien ging de telefoon weer, maar we hadden de tijd niet om de hoorn op te nemen, het was alweer gedaan...Twee keer na een, de derde keer stond ik nog bij de telefoon, het was Bart. Bleek dat na drie keer rinkelen dat spel op de bandopnemer ging...Ik zoeken om dat anders in te stellen, na het lezen van een twintigtal bladzijden had ik het al, en na tien minuten zoekwerk vond ik ook de knopjes die ik nodig had om dat te wijzigen (Eentje stond onderaan, op de bodem van het toestel, wie zoekt daar achter knopjes?????)Enfin, het is nu in orde.
Ik kan zelfs al telefoneren met die dingen...
Ik dacht eventjes aan die cartoon die ik ooit zag van mensen die stierven van de honger in een wereld vol conserven en kartonnen dozen en dergelijke, die ze met geen middel open kregen.... Ik voelde mij ook een beetje zo... We leven in een wereld vol knopjes...enblijkbaar zijn we geen genieën in knopjes, en verminderen onze kapaciteiten met verouderen...
Bewijs ? Ga eens naar een home! Om buiten te geraken is daar een cijferslot aan de deur, en daar hangt dan een briefje bij: Vorm het jaartal in omgekeerde volgorde, (dus 7002) en je kan buiten. Blijkbaar is voor de oudjes die stap te moeilijk ??? Worden we echt zo dom??? Ik mag er niet aan denken, en toch, als ik terugdenk aan die telefoons...

Het is om bang te worden. Of is het zo, dat zij die het nog kunnen, ook naar buiten mogen zonder toezicht??? Ik moet dat eens vragen. Aan die vriendelijke hoofdverpleegster. (Een slim blondje)

De zon priemt door de nevel, 't wordt toch nog goed.

Gisteren is Luc langs geweest met Geert er bij. Geert was op verlof op een van die verre verre zonnige eilanden, een strandvakantie. Hij heeft mij zijn foto's gegeven om eens te kijken, meer dan 600 zeshonderd ja, nee, dat is geen groot pak, dat staat allemaal op zo'n stuke plastic van 2 op 4 cm... Daarin zit een contacte voor de usb op je pc en daarin zit dan een geheugenstick van 1 giga, daar zitten dus meer dan zehonderd fotootjes in...
Waar gaan we naartoe ? Een reuzestapel foto's in een miniem klotedingetje !
Een hoogtepunt in je leven gecomprimeerd in een ding van twee keer niets...
Vind je ook niet dat dit de indruk geeft dat je leven toch maar niets is, dat je het makkelijk kunt samenduwen in een stekjesdoosje???
dju, ik word toch oud.
Ik ga nu eens een paar uren fotootjes bekijken...
Tot de volgende ?

Verwarrend

Zoals gewoonlijk ben ik bezig twee boeken gelijktijdig te lezen.Let op, ik bedoel niet dat ik twee boeken op hetzelfde ogenblik zit te lezen, maar dat ik een boek lees, terwijl ik op een ander tijdstip een ander boek lees.
Mijn methode is simpel, ik lees één boek in bed (Je weet dat ik een slechte slaper ben), en het tweede boek ligt in de badkamer, dat lees ik als ik op het toilet zit te zitten. Ik zit nogal lang op het wc, en dat heeft diverse redenen: 1) ik ben een harde schijter, dus het duurt wel even 2) ik zit in een boek te lezen, en je kunt zo moeilijk stoppen halverwege een alinea/hoofdstuk 3) ik ga soms op het wc zitten, zo maar, omdat ik pijn heb van het liggen, en het zitten op het toilet laat mij toe wat te bekomen in een andere houding....
Voila, nu zijn al mijn wc-geheimen voor u blootgelegd!

Maar ik wilde het nu hebben over het feit dat ik voor het eerst merk dat dit verwarrend kan zijn... Ik ben in mijn bed bezig met een boek vol verhalen over de indianen, waarbij vooral aandacht is gegeven aan het feit van de werkelijkheid in de verhalen, ze zijn zo wat historisch te noemen. Ik verkeer daar dus voortdurend in de natuur, zowel wat planten en dieren betreft, maar ook bij mensen die leven in en met de natuur... En dan ga ik naar het toilet, en daar lees ik Dode Lente van Rachel Carson...Het verschil is schokkend en verwarrend! Dode Lente gaat over de gevolgen van het gebruik van insecticiden en herbiciden en ga zo maar door...Ze sproeien een land om één keversoort te doden, en de vogels vallen dood uit de lucht, de katten sterven in verschrikkelijke krampen, er zijn geen eekhoorntjes meer...geen vissen geen...

Het ergste moet ik echter nog vermelden...de meeste van die stoffen zijn niet afbreekbaar en gaan zelfs scheikundige verbindingen aan met stoffen uit de bodem, en/of met stoffen van andere "bestrijdingsmiddelen"... Het is hallucinerend (sommige stoffen zijn dat letterlijk !).

Ik heb er in ieder geval één ding, nu al, uit geleerd, en dat is dat de grond voor mijn deur niet alleen vermoord is door het gewicht van de kolossale landbouwmachines, het is ook stelselmatig uitgemoord door sproeistoffen allerhande. Vermits de grond voor mijn deur telkens voor één teelt wordt verhuurd, zitten er ook steeds andere boeren op, gespecialiseerd in ander vruchten, met andere sproeistoffen, insecticiden en herbiciden. Her inner je dat ik je vertelde dat er ooit zelfs een boomkweker op zat, met totaal andere "bewerkingsmethoden" dan de maïskweker.... Dus zal de cumulatie van de giften in de bodem voor mijn deur wellicht enorm zijn... Ik heb dan nog niet gesproken van de giften die gebruikt worden om het zaaigoed te bewerken. Herinner je dat ik je vertelde dat ze hier roze erwten in de grond stopten? Dat roze is een van de middelen waarmee ze het zaaigoed bewerken. Dat is een middel waardoor ze de giften meteen in de plant laten meegroeien. De theorie is dat ze dan niet of bijna niet meer moeten sproeien. Dat klopt, dat heb ik je verteld, ze sproeiden slechts één keer...Maar men zegt er niet bij dat dus de ganse plant op die manier zelf zijn insecticide aanmaakt, en dat die dus ook in de erwtjes zit! Ik ben al blij dat ik er maar ééntje opgefret heb! Bovendien heeft men vastgesteld dat in een groot percentage van die zaken, er een genetische wijziging ontstaat, waardoor de planten in de volgende generaties automatisch dat gift blijven aanmaken... (ten eeuwigen dage???)

Het gebruikte gift heeft bij grote hoeveelheden ook weer gevolgen voor de gebruiker, ratten stierven bij bosjes in de labo's...voor de mens niet schadelijk??????????????????????????????

En wij dan maar denken dat de erwtjes van nonkel xxx uit zijn eigen moestuintje veilig zijn om te eten....Biologisch meneer! (??????)

Heb je al gehoord dat het aantal allergiepatiënten altijd maar stijgt??

Als ik buiten kijk, dat is de baan droog...het regent dus niet voor het ogenblik.
Dat is verwonderlijk! Toen ik gisteren omstreeks 9 uur naar mijn bed ging, kon ik niet meer in mijn boek lezen op het WC zonder licht te maken, het was al donker... En normaal kan dat niet in deze tijd van het jaar! De hemel zat echter zo vol met donkere regenwolken, dat er geen zweempje licht meer door geraakte. Je kunt dat wel eens hebben bij een onweer, maar er was geen onweer, alleen bar rotslecht weer. Ik dacht dat het op zijn minst dagen zou duren voor die wolkenmassa voorbij was en/of uitgeregend, maar nu ziet de hemel er al veel beter uit. Er is geen zon, maar de lucht is ook niet donker.

En dan mogen we hier nog niet klagen, als je op de tv al de mensen ziet die getroffen zijn door watersnood, watersnood zo maar door de regen...dan ben ik gelukkig hier op mijnen berg. Maar ik heb compassie met al die sukkelaars...De verzekering betaalt wel..jaja, maar wanneer en hoeveel? Dat is net als met een auto, je koopt een wagen, nagelnieuw dus neem je een omnium (dat komt van het latijn en wijst er op dat het alles omvat). 's Anderendaags rijdt er een kluiver tegen je spiksplinternieuwe auto, en dan hoor je dat je wagen maar zoveel meer waard is??? Welnu, met alles wat er in je huis staat is het idem dito ! De dure lederen salon is na twee dagen al duizenden frankskens minder waard dan in de winkel, zelfs al zou je zelf nog niet eens de tijd hebben gehad om er eens in te zitten !

En dat is nog niet het ergste, soms ben je ook herinneringen kwijt, en dat is veel erger! Stel, dat ene fotootje van x ben je nu kwijt, dan is het precies of het laatste beetje van x is ook verdwenen...Bovendien kun je dergelijke dingen veelal niet meer vervangen. Onlangs zag ik Anny nog eens kijken in de doos met al de liefdesbrieven die we naar elkaar schreven, de doopkaartjes van de kinderen, de kaarten die we kregen bij ons 25 jarig jubileum...Stel dat dit verwoest wordt, dan zou dat financiëel niet erg zijn, maar voor ons een drama...Precies of ze gummen een stuk van je leven weg...en je krijgt het op geen enkele manier terug.

Oh ja, ik weet wel, herinneringen zitten in je hoofd...Ja ??? Ik weet nog dat ik de bedoeling had om bij gelegenheid van ons 25 jarig jubileum al de kaartjes die we gekregen hadden van de mensen die nu op het feest zaten te exposeren...Toen bleek dat in die tijd de mensen die op het feest waren geen kaartje stuurden... Ze waren er immers zelf... Wist jij dat nog dat in die tijd dat zo was??? Nu is dat héél anders, en in mijn herinneringen wist ik dat niet meer, dus herinneringen zijn niet hetzelfde als die kartonnen doos met al die tastbare dingen van toen...

Je bent ook ontroerd als je in die doos de kaartjes in handen krijgt van vrienden die allang verdwenen zijn, overleden, of gewoon verdwenen uit je leven...Kaartjes van de mensen bij wie je dan werkte, en waarvan je geen benul hebt waar ze zijn of wat er met hen gebeurd is...

Daaraan denk ik als ik die mensen wanhopig zie staan in hun overstroomde huisje...

Ik weet het, ik ben veel te gevoelig, maar dat zal nu wel niet meer veranderen zeker? Ik steek het soms weg, maar het raakt me... En als je dan even later op het scherm van je tv in india identieke beelden ziet, dan weet je dat het daar niet over "herinneringen" gaat, maar over alles, hun ganse hebben en houden...

Goh, ik wil je niet opzadelen met schuldgevoelens tov gans de wereld, maar het doet je iets.
Ik ga stoppen, ik heb weer eens het gevoel dat ik jullie voortdurend opzadel met slapeloze nachten...sorry.
tot de volgende ?

Kilroy was here

Wie Kilroy was is onbekend, maar dit verschijnsel is nog steeds een restje van onze "bevrijders" de Hamerikanen... Net zoals het woord quiz, dat was een weddingschap, iemand wou bewijzen dat hij in enkele dagen een nieuw en onbekend woord kon lanceren in het gewone taalgebruik, hij schilderde de stad vol met het geheimzinnige woord quiz, en iedereen praatte er over...Weddingschap gewonnen.

Toen Theo Lefèvre, toenmalig eerste minister, bij het overlijden van President Kennedy, zei dat hij het nieuws hoorde in zijn "leefkamer", kreeg hij massa's reacties over zich om wille van dit nieuwe niet bestaande woord...Nu is dat woord regelmatig terug te vinden in teksten... Wellicht is er niemand die meer moderne woorden aan de taal toevoegden dan de nederlanders Koot en Debie...Nu al weer vergeten door de meeste mensen...

Taal is niet star, taal leeft, taal groeit.

Ik heb onlangs een oude dikke Van Daele weggeworpen, en vervangen door een ondertussen ook al weer verouderd exemplaar dat niet één maar 3 boeken dik is, de laatste is meen ik 5 boekdelen dik... Er komen dus massa's woorden bij, massa's !

Sommige mensen liggen er wakker van dat het voor een groot deel vreemde woorden zijn die onze taal binnensluipen, maar dat is idioot ! Dit verschijnsel is helemaal niet nieuw, en moesten wij alle woorden van vreemde origine schrappen, dan hielden wij maar een mager taalbeestje over! Denk maar eens aan de woorden die ons uit het jiddisch toe geworpen werden, dit zijn meestal woorden die er in de 15 / 16° eeuw in kwamen, toen er overal belangrijke groepen joden in ons landje woonden, die bovendien door hun bankier-zijn, veel invloed hadden op ons maatschappelijk bestel (Het is zo dat in het oorspronkelijke christendom bankier zijn niet mocht, dat was doodzonde!, dus gaven ze die job aan mensen die toch al verloren waren, de joden, vervloekt in de bijbel dus niet te redden...)

(Nog veel gekker is dat de joden korte tijd nadien vervolgt werden omdat zij een te grote machtspositie hadden gekregen...dan mochten plots de christenen wel bankierke worden...)

Wat echter de mensen verontrust is dat de toevloed van nieuwe woorden, plots zo groot is, maar dat ligt nu eenmaal aan het feit dat zo veel nieuwe dingen gemaakt worden, dingen die gewoonlijk hun naam houden, in zowat alle talen... Wat ik betreur is dat er zoveel afkortingen verworden tot woorden, neem als voorbeeld CD, GPS en dergelijke meer... Op dat ogenblik krijg je letterwoorden, dus los van het begrip als dusdanig.

Ik ben zeker dat alle mensen dagdagelijks gebruik maken van vreemde woorden. Ik ken geen uitzonderingen, neem bv het woord sorry, je moet al beginnen graven in je geheugen om op een evenwaardig en even vlot woord te komen, en vast te stellen dat dat er niet is, ons woord verontschuldiging is zo omslachtig, dat niemand dat nog gebruikt, en excuseer is ook een leenwoord....

Ik ben, zoals je al hebt gemerkt in mijn blog, zelfs een voorstander van wat vrijheid in de taal, waarom zou een mens geen woorden mogen maken als hij op die manier veel accurater kan zeggen wat hij juist bedoelt ? Ook kan het een leuk spel worden om woorden net eventjes te vervormen, zodat je een bepaald accentje kunt geven aan een of ander woord. Taal moet leven, moet sprankelen. Kijk eens naar onze dichters, die, als meesters in het weergeven van gevoel, soms spelen met woorden, of zelfs alleen met klanken (Van Ostaeyen)...Ook beklemtonen zoals Gezelle als hij woorden met dezelfde letters na een zet, en zo een stemming kleurt. (STapSTenen waarop men met de STemme STeunt)

Heb je al een buiten gekeken? Is het niet mooi, 't is toch proper, 't wast zijn eigen...

Luc is hier vanmorgen geweest met een paar courgetten, van zijn slechte oogst. Alles rot door de eeuwige regen... Ook hij stelde vast dat de plantenwereld blijkbaar tilt slaat, en dat de vlieren nu al rijp zijn, dat er nu nog steeds rode bessen zijn (ook al zijn er steeds veel rotte geweest van de eeuwige natte...allemaal dingen die absoluut niet op de normale tijd gebeuren...Raar...
Hij is net als ik, van mening dat - mocht er nu een echte winter komen- er veel dieren zouden sterven van honger...

Ik vermoed dat onze plantenwereld op zoek is naar de juiste leefwijze, iets wat niet makkelijk is met héél vroeg een hete periode, dan weer een natte en koude...dan weer enkele dagen warm, gevolgd door echt herfstweer en herfsttemperaturen... Een plan zou van minder het noorden kwijt raken... Tussen haakjes, het noorden ligt ook niet meer waar het lag! Ik weet niet precies hoeveel graden het opgeschoven is, maar het schuift ieder jaar wat op ! Waarschijnlijk komt er weer een ommezwaai, waarbij het noorden plots het zuiden wordt en omgekeerd. Lach niet, dat is al dikwijls gebeurd in het verleden! Men kan dit vaststellen aan ondermeer de jaarringen van bomen, die ook kleine partikeltjes bevatten die magnetisch zijn. Dan stelt men vast dat er bomen zijn waar de jaarringen aantonen dat ze een periode gekend hebben met een omgekeerd magnetisme.
Niemand weet of dit gevolgen heeft of zal hebben voor ons, maar men vreest onder meer voor electronische toestellen...Dus enorme invloed in het rijke westen (of is dat dan het oosten???)

Ik ben momenteel een boek aan 't lezen (jaja!)over de gevolgen van de moderne insecticides en meststoffen... Huiveringwekkend...
Wist jij dat de meeste sproeistoffen niet meer verwijderd kunnen worden uit de bodem? Wist je dat er nieuwe stoffen vanzelf ontstaan in de grond, door het samenkomen van twee of meer soorten sproeistoffen? Dat sommige van die middelen op geen enkele manier kunnen afgebroken worden en verschrikkelijk dodelijk zijn? Er is dus in een deel van de gevallen geen redding meer mogelijk! Het is kapot en het blijft kapot! Het gevaarlijkste zit hem in het feit dat veel van die stoffen opgenomen worden door de planten, en we zodanig dat de hoeveelheid in de planten véél en véél hoger ligt dan in de bodem zelf? De stoffen stapelen zich blijkbaar op. En de dieren, ook wij dus, vreten dat op...Een van de minst erge bijverschijnselen is de verminderde vruchtbaarheid...Las ik niet onlangs dat het zaad van de huidige man in kwaliteit achteruit gaat?
Het is dus goed mogelijk dat wij het "einde van de wereld" in vuur en vlam, niet eens ziullen meemaken, dat alle leven al lang zal uitgestorven zijn voordien??? Of blijven alleen de geleedpotigen nof bestaan? Want blijkbaar kunnen die wel een resistentie ontwikkelen...

Allee, ik heb u weer stog gegeven om hele nachten van wakker te liggen..ik ga dus maar stoppen voor vandaag

tot de volgende???

Frankske...

Gisterenavond zat ik weer vol gespannen aandacht te luisteren naar Frankske, die weer geen enkele moeite deed om eens iets anders te zeggen...Ik krijg de indruk dat de vrt aan de oorzaak ligt van het slechte weer, ze sturen al maanden aan een stuk hetzelfde beeldmateriaal uit, en zo blijft het natuurlijk maar regenen en regenen en regenen en...
Het leukste is het slot, "en dan kom ik morgen weer met meer weer, terwijl hij net géén weer voorspelde... Leuk ???

Vannamiddag moet ik dus naar diene dokter aangeduid door de rechtbank...Op hoop van zegen.
Volgens ik uit de brief kan opmaken, zal ik niet volstaan met één bezoekje, ik zal wellicht minstens nog eens weer terug moeten...

PUBERS...

Ik wist niet dat er bij de kiekens ook verschijnselen van puberteit op treden, ik wist wel dat pubers een beetje kiekens zijn, maar dat de kiekens ook...nee, dat wist ik niet...
Je weet dat ik een kloek heb met kuikens, en dat ik die zou loslaten, na de nodige inleidingsrituelen gerespecteerd te hebben.
Toch is dat niet volledig gelukt zoals anders, omdat ik nu een deel pubers in mijn bende kiekens heb lopen! Je herinnert je dat ik van Els twee haantjes en twee leghennetjes kreeg,die ooit dienstig waren als didactisch materiaal in de kleuterklas... Die beestjes zijn nu halfwas, en vertonen echt pubergedrag ten opzichte van de kloek en de kuikens ! Als die bende buiten is komen de kloek en de kukens haastig binnen en omgekeerd... 's Avonds moet ik de kloek en de kukens ter bescherming weer opsluiten in hun hokje. Gek, ze vragen het zelf, tegen dat Anny binnenkomt om de eieren te rapen, haasten zij zich allemaal naar het hok om afgescheiden van de pubers een rustige nacht te hebben...
Het zijn niet alleen de twee haantjes die de kloek lastig vallen, neen ook die jonge hennetjes doen lustig mee...Echt, het is duidelijk, ze zitten met puberale moeilijkheden...
Anny, een boeredochter, die thuis een legkippenbatterij had, had dit ook nog nooit gezien, maar ja, in een legbatterij zitten altijd kippen van dezelfde leeftijd, dus dit gedrag zal daar automatisch onbekend zijn... In die tijd was hun legbatterij nog enigszins gezond te noemen, de hennen liepen weliswaar in een zeer grote kudde in een enorm hok, maar zij liepen tenminste nog, zij zaten niet in kleine hokjes op een geperst, het waren - met een beetje goeie wil - nog scharrelkippen te noemen.
Onze kippen zijn niettemin daartegenover luxepaarden, met veel ruimte en een enorme diversiteit aan voeding. Zoals alle dieren hier worden zij goed verzorgd, en kennen hun geluk niet. Bij Bart zijn de kippen nog veel ruimer gehuisvest, maar moeten voortdurend een gevecht aan gaan voor hun voedsel... Niet dat Bart geen voedsel geeft, maar ze zitten in een weide, samen met zijn dwerggeiten, en die geiten eten veel liever kippenvoer dan hun korrels, dus eten de kippen van Bart regelmatig de stukjes geitkorrels die blijven liggen op, naast de restjes van het oud brood die door de geiten niet volledig zijn opgegeten. Niet dat ze zullen doodgaan van de honger, de kippen eten veel groen, en in zo'n weide zitten veel insekten, en dat is een geliefd voedsel voor kippen.
Bij Bart zit nu als haan een mooie zijdehoen goudpatrijs, een jonge haan van mijn kweek van vorig jaar. Het is een prachtbeest geworden, die heel goed zorgt voor zijn hennetjes. Bart zegt dat hij nog nooit zo'n mooie haan heeft gehad als deze.

Als Bart echter wil kweken, moet hij een hennetje dat broed opnemen, en in een aparte plaats laten broeden, niet voor de geiten, maar voor de roofvogels, kraaien en eksters die daar rondvliegen in en rond zijn tuin. Hij moet de kuikens eerst groot genoeg laten uigroeien om ze te kunnen vrij laten lopen, en natuurlijk moet hij dan ook een tijdelijk verblijf maken om de kippen opnieuw aan elkaar te laten wennen...'t Zijn kiekens hé die kippen....

De vijf kuikens die ik nu lopen heb, doen het goed, maar het is nog niet te zien wat het worden zal...Dat is de grootste moeilijkheid bij zijdehoenen, het duurt tot ze echt uitgegroeid zijn voor aleer je kunt zien of het hennen of hanen zijn...en je herinnert je ongetwijfeld dat ik vorig jaar omzeggens alleen hanen had, en één hennetje....
Hopelijk is het nu omgekeerd! Hennetjes kun je makkelijk kwijt, maar hanen ! Daar heb je maar één van nodig hé...

Voila, tot zo ver de kippen... Ik heb vannacht en vanmorgen nog geen berichten gekregen van de home, geen nieuws is goed nieuws zullen we maar zeggen hé...

Oh ja, ik heb je nog niet verteld over de gewetenszorgen van Frederik, de man van Veerle... Hij had met de kinderen gespeeld, en had de vinger van Gwendolyn pijn gedaan. 's Anderendaags was die vinger gezwollen, en de kleine had pijn... Opa deed er arnica op, maar het beterde niet. de tweede dag ging Veerle er mee naar de dokter, en het was een zware verstuiking, en haar vinger werdt ingebonden met zo'n metalen bescherming om hem te immobiliseren... Frederik kwam 's avonds thuis, zag de ingepakte vinger, en was er zo van aangedaan dat hij niet wist wat gedaan om het goed te maken... Toen ik hem zei dat ik dat ook al had voorgehad, was hij een beetje getroost...Ik dacht al dat ik een slechte vader zou zijn vertelde hij met een krop in de keel... Eén boom van een vent, maar zo'n klein hartje....'t Is een brave knul, ik mag hem wel, en Anny ook.
Voila, tot daar het nieuws, tot de volgende?