regen, regen regen

De lucht zit met grijze wolken bezwangerd, en vannacht heeft het enkele keren geregend.
Het is heel anders nu, alles toont veel somberderderder. Ik kan het niet helpen, maar ik hou veel meer van de ZON, niet alleen is alles mooier, lichter, maar ik heb gewoonlijk minder pijn en dat is voor mij ook the sunnyside off live....

Ik zit weer te werken aan de pyrografie voor Luc's dochter. Met het vernissen waren er bepaalde tonaliteiten van bruin die verdwenen waren of sterk verminderd waren. Ik wil die tekening hebben naar mijn smaak, dus zonder verlies van kleur. Ik heb nu zitten zoeken of ik het nog kon herstellen, ondanks de vernislaag...en ik denk dat ik de oplossing gevonden heb (zelfs twee oplossingen), maar alle twee zeer langzaam uit te werken. Je kunt het niet bespoedigen, anders verbrand je de vernis, wat uiteraard niet de bedoeling is. Ik ga niet beginnen je met de werkwijze en de voorbereidingen te straffen, het is nogal complex, bovendien is dat het geheim van de brouwer...

Wel heb ik daardoor ontdekt dat er wellicht een heel nieuwe vorm van pyrografie open komt te liggen, met een verrassend uitzicht.

Binnenkort ga ik ook verder wroeten aan mijn kalebassen. Ik hoop dat ik ook daar luk in een totaal nieuw beeld van kalebas-verwerking...Maar ook daar is het een langdurig en moeilijk procedé.

Je hoort het, ik heb, ik ben, weer in gang geschoten. Ik ben blijkbaar weer een beetje uit mijn dip(ke)... Ik heb geen idee wat er was, ik had gewoon geen lust om iets te doen, het ging me niet af.

Bart is gisteren langs geweest, ik had voor hem bobijnen wol gevonden op de rommelmarkt, en hij is langsgekomen met vier jonge kiekens, twee vethanen en twee leghennetjes... Dat zijn de restanten van het lesmateriaal van Els in de kleuterklas. Bart kan ze niet houden, wan hij heeft geen tweede hok om de kiekens tijdelijk te laten wennen aan zijn kippen. Doe je dat niet, dan betekent dit onvermijdelijk moordpartijen onder de kippen, en de vier halfwas kippetjes zouden het geen dag uithouden. 't Zijn kiekens hé ! En kiekens zijn echte moordenaars als ze niet aan elkaar gewoon zijn, of als er een gekwetst is...
Hier zitten ze nu, in het hok van de andere kiekens, zichtbaar maar door kippengaas afgeschermd van de oudere kippen. Daar moeten ze zowat twee weken blijven, tegen dan zullen de kippen vertrouwd zijn met elkaar, en zullen ze ook elkaars geur hebben aangenomen. Wel zullen ze helemaal onderaan de maatschappelijke kippenladder moeten beginnen, dat wil zeggen dat ze als laatste aan de bak moeten komen, of anders worden ze gepikt.
Luc (vis) komt binnen, dus we gaan morgen wel weer komen bloggen... Tot de volgende ?

Het hart op de juiste plaats hebben...

Spreekwoorden en zegswijzen zijn soms héél raar... Neem dat van in de titel, ik heb ooit één iemand gekend waarvan ik heb gehoord dat ze het hart niet op de juiste plaats had...En dat was een door en door doodbraaf nonneke. Masoeur Hubertine, in het Mariaschooltje op de Meiboom. Claude zal meteen weten op wie ik het heb, en mijn zussen ook.
Dat was een echt braaf menske, maar ik heb mijn moeder verschillende keren horen vertellen dat masoeur Hubertine verkeerd gebouwd was. Ze wist dat sedert dat het nonneke in kwestie eens geopereerd werd, en de dokters het de visu hebben vastgesteld. Bij masoeur Hubertine zaten alle organen precies andersom, wat links hoorde zat bij haar rechts, en wat rechts hoorde te zitten zat bij haar links. Dus zat wellicht ook haar hart in plaats van een ietsiepietsie naar links, eerder een ietsiepietsie naar rechts... Ze had daar helemaal geen last van, alleen had het de diagnose wat bemoeilijkt...
Enne, ik heb mij niet vergist, het hart zit niet links of rechts, het hart zit klof in 't midden, een heel klein beetje naar links, maar veel is het niet. Als je dus ooit iemand wilt doodschieten, in 't midden, juist, maar dan ook maar juist, onder het borstbeen onderaan. Ik moet eerlijk zijn, ik wist dat ook niet, maar de hartspecialist wist mij dat eens te vertellen naar aanleiding van een onderzoek. Vandaar dat hartmassage ook altijd gegeven wordt in het midden van het lichaam, juist op het begin van het borstbeen.
Eigenlijk was ik begonnen over spreuken en zegswijzen...
Ik ben de gelukkige bezitter van "Nederlandse spreekwoorden, spreuken en zegswijzen", een heel leuk boekje, vol met pakken spreuken die ik nog nooit heb gehoord.
Deze spreuken zijn gerangschikt volgens het "kernwoord", dus alles waar hart het centraal woord is, vind je onder h, hart... Maar soms moet je wel eens verder zoeken, want soms is het niet zo duidelijk wat het kernwoord is, en dan mag je gaan zoeken bij diverse woorden om het toch maar te vinden...
Er staan leuke dingen in
Zoals de juffer, zo is haar hond...
De kop van Jut...Jut was een Haagse moordenaar over wie in 1873 de kranten vol stonden...

Je ziet, je kunt heel wat bijleren in zo'n boek. Of wist jij dat Jut een moordenaar was ?

En dat brengt mij weer op het onderwerp van gisteren...En dezelfde avond toonden ze op VTM (misschien ook op VRT, maar toch niet in het middagnieuws) hoe enkele jongeren van "goeden huize" een man in elkaar stampten, zodat de man nog altijd in coma ligt, eigenlijk bijna klinisch dood is.

Verschrikkelijke beelden ! Je begrijpt niet dat een mens in staat is iemand zomaar in elkaar te slaan, en dan kapot te stampen, zo maar, voor de fun... Wat hapert er toch aan het mensdom? Want het is geen fenomeen van hier of daar, je ziet steeds meer dergelijke excessen... Wellicht is het die bedenking die er aanleiding toe was dat men in Engeland in de scholen de lijfstraffen terug heeft ingevoerd ? Of dit een oplossing is ?

Ik kan verkeerd zijn, maar ik heb de indruk, dat hoe meer men het geweld uit de normale dagdagelijkse samenleving weert, hoe meer we dergelijke uitspattingen van geweld zien... Je zou bijna het idee krijgen dat het een "menselijke" behoefte is, een vorm van geweld te zien, te ervaren. Krijgen ze die portie niet, dan maken ze het zelf, en gaan ze over tot excessen. Moeten we terug hanengevechten toelaten ? Ik noem maar dit als voorbeeld, maar je kunt honderden voorbeelden noemen van dingen die we nu wreed en onmenselijk noemen, het rattenschieten, het ganzenrijden, de levende visjes uitdrinken en noem maar op...Bijna al die dingen zijn nu verboden. Is dat de reden dat de oermens in ons nu ander geweld zoekt? Kijk maar eens op TV ! En het geweld op TV, is gewoonlijk veel erger dan al die eerder (vroeger) aanvaarde vormen van agressie. Ik weet het niet, maar is er in Spanje, waar nog de stierengevechten bestaan, minder dergelijk geweld (ik spreek niet van de toeristen) ? Men is nu bezig dat daar ook te verbieden...is dat wel wenselijk?

Ik weet het niet, maar ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat er ergens die in de mens, nog steeds een stukje oermens zit, die een beetje geweld vraagt??? Als je iemand ziet vallen, is je eerste reactie toch ook: lachen !, en pas dan kijken om te helpen???

Ik ben geen psycholoog, ik kijk gewoon naar wat ik zie, en geef mijn indruk weer. Ik pleit niet noch voor het een, noch voor het ander, maar ik meen dat het misschien wel een serieus gedegen onderzoek waard is. Wat denk jij ?


tot de volgend ?

Kijk,kijk, weer een lijk...

Wat er nu weer gebeurde met dat arme meisje, is afgrijselijk, maar de schrik slaat me om het hart als ik denk aan al de navolgers van deze zo interessante daad...
Want heb je er nog niet op gelet dat al die mediabelangstelling bijna onvermijdelijk leidt tot navolging???
Het doet mij wat denken aan het "martelaars-effect"... Het is een feit dat iedere martelaar aanleiding gaf tot een stijging van het aantal adepten... We leerden indertijd dat het de moed, het enorme geloof was dat op die manier "besmettelijk" werd. Ik begin daaraan te twijfelen, gewoon door wat ik nu zie en vaststel.
Ik denk dat het de aandacht is die "adepten" aantrekt. Hoe meer aandacht pers, radio en tv schenkt aan dergelijke punten, hoe meer kans dat de misdaden navolgers krijgen. De moord op Joe Van Holsbeek trok veel aandacht, zelfs massa-betoging(en), dus was het duidelijk dat de mensen "op"-keken naar de daders van dergelijke daden. Gevolg: een drastische toename van het aantal messentrekkers, en van het aantal messen bij schoolgaande jeugd.
Ik denk dat het niet goed is om dergelijke mediabelangstelling te wijden aan misdaden. Ik weet wel, we hebben recht op informatie, maar we kunnen de gevolgen van die media-invloed missen als de pest. Ik heb geen pasklare oplossing, maar wat er nu is, is duidelijk niet de goede manier. Is er nergens een bekwaam persoon die niet alleen inziet dat de huidige werkwijze verkeerd is, maar die ook zorgt voor een alternatief, die dan hopelijk minder uitwassen voortbrengt.

Ook de quasi straffeloosheid die er nu heerst is zeker niet goed. Ik weet wel dat doodstraf en lijfstraf geen oplossing biedt, maar de idiote "straffen" die we hier kennen, met dan nog allerlei mogelijke straftijd-verminderingen, is duidelijk ook geen oplossing.

Ik suggereer niets, maar als men de mensen kan indoctrineren (hersenspoelen) in bepaalde denkwijzen, kan men dat dan ook niet met misdadigers??? Ze indoctrineren tot gewone, brave burgers ? Nee, nu steken ze die mannen samen, en geven ze alle kans om van elkaars werkwijzen en truken te leren...dat is op zich ook indoctrineren, maar dan in de verkeerde richting.

Heeft het gisterenavond bij jullie ook al geregend? Hier wel, een fikse bui van een kwartier...Toen we vijf minuten na de bui buiten stapten, was er al niets meer te zie, was alles al weer droog... Het enige zichtbare is dat het groen plots weer netjes groen is. Fris-groen!

Vanmorgen op de rommelmarkt te Deinze klaagde iedereen van de kou... En als ik nu buiten kijk, dan is de zon er weer...en wellicht zal de temperatuur weer wat stijgen.
De linde voor mijn raam is nu bijna weer een dichte groene massa. Hier en daar zitten nog wat kleine doorkijkjes, die waarschijnlijk binnen enkele dagen ook zullen verdwijnen. Ik vraag me af of hij nu eindelijk eens bloempjes zal dragen? In al die jaren heb ik nog nooit bloesems op die linde gezien. Ik weet wel, om de vier, vijf jaar knotten we de boom, maar ik zie links en rechts geknotte bomen die toch bloesems dragen, waarom de mijne niet?
Ik herinner me nog dat de kinderen een klein twijgje, een mini entje van een linde meebrachten, een telg van de mooie linde van het klooster te Mater, waar ze school liepen. Ik plante dat takje heel zorgvuldig, en enkele maanden later kwamen de tuiniers van de bouwmaatschappij, die alles kortmaaiden, ook mijn linde. Zo is die linde minstens drie, vier keer afgesnoeid geweest tot op de grond. Desondanks staat er nu een boom van zo'n twintig cm diameter te pronken. Ik vind dat een linde zo'n mooi groen is, zachtgroen...
Bij Bart staat er heel ver in zijn tuin, een grote linde, met een pachtige grote ronde kroon. Een prachtige boom. De takken hangen beneden allemaal tot op dezelde hoogte, netjes afgegeten van zijn dwerggeitjes, tot zo hoog als ze maar kunnen. Die boom is werkelijk prachtig, en Bart geniet van het mooie zicht op die mooie solitaire boom.
'k Ga er mee stoppen voor vandaag, tot de volgende ????

gelezen...

"Het zijn de dwarsliggers die het spoor recht maken."

Het stond op een van de mailtjes die ik ontving en die ik misschien ook naar u doorstuurde. Dat vind ik nu eens een mooi en waardevol citaat ! Vermits ik nogal dikwijls in mijn leven dwars heb gelegen, heb ik nu het gevoel dat dit goed was. Danke onbekende !

Vanmorgen boodschappen gedaan, onder andere om kleren... Ik moet op de plechtige communie van Ewoud peetje zijn...in de plaats van onze Koen. Dus moest ik dringend om wat nieuwe kledij...Ik weiger echter een kostuum (het woord alleen al) te kopen, die ik dan nooit of te nooit meer zal aandoen...Dus een beetje deftige maar niet stijve kleren, zoiets dat ik dan regelmatig kan aandoen op een uitstapje of bij een bezoekje... Maar niet te stijf, dus: een mooie makkelijke jeansbroek met een mooie moderne bijpassende trui en een t-shirt er onder...
Ik heb toch al het uiterlijk van een haartiest, dus mag en kan ik mij ook een beetje zo kleden... Kijk maar eens op TV hoe de speakers en quizmasters er lopen...Dus zo iets...

De dame in de winkel was bovendien een beauty en heel vriendelijk en gedienstig. Ze lukt er in van iedere klant heel persoonlijk te benaderen en het idee te geven dat je sympathiek bent, je kent ze wel, die echte goede verkopers... Anny en ikzelf waren heel tevreden van de manier waarop zij ons hielp. enne ik herhaal, 't was een schoon kind, en er was veel volk in de statie... (da's westfluuts voor "ze was goed besteld van poten en oren) voor de abn-ers, haar voorpui mocht gezien worden...

Hopelijk regent het nu niet op zondag 13 mei...Maar vermits het een speciale bedoening is ter ere van de grote baas hierboven, zal dat wel niet zeker ???

Deze namiddag moeten we dan nog op bezoek bij tanteke, om de was op te halen, en eens met haar te babbelen...In zover dat nog zin heeft... Chantal heeft dus de test gedaan, en gevraagd of ze het wist dat ze ging komen...Ja, maar ze wist niet meer wie het gezegd had, ze wist niet meer dat we langs geweest waren. Maar nog eens, misschien is dat een "geluk", ze is daar heel tevreden, en is overtuigd dat ze thuis is. Houen zo !

Voila, ik ga stoppen, want ik ben nu al véél later dan anders met mijne blog, tot de volgende ?

zagevent

Heb je mijn blog van gisteren gelezen? Niet doen, ik was weer op mijn zagestoel gekropen...Bovendien had ik vergeten te vermelden dat de redenering alleen goed zichtbaar is in een "groep", als individu tot individu kun je het gewoonlijk niet zo goed vaststellen, in een groep wel, en meestal heel scherp..

Nu ja, stop, ik ben nu eenmaal een zagevent...Wellicht komt dat omdat ik nu al meer dan een week er niet in slaag weer aan het "werk" te gaan. Het lukt me momenteel niet om creatief bezig te zijn. Niet echt door de pijn, eerder door een gevoel van "het gaat niet"... Ik zit precies niet echt lekker in mijn vel. Ik weet niet echt wat me tegengaat, maar 't zal wel weer overgaan zeker...een beetje depri, een beetje een dipje, mijn gewone vechtlust op een laag pitje??? Ik weet het niet, maar het gaat me niet.

Misschien eens proberen met het ophalen van leuke historisch uit een ver verleden (twee keer ver)...

Ben jij al ooit in de hemel geweest?
Ikke wel, al een keer of twee drie.

Twee keer herinner ik me heel duidelijk. Ik ga beginnen met mijn oudste herinnering. Ik was nog klein -ik weet mijn leeftijd zelfs niet bij benadering- maar het was nog voor we thuis de kamer boven de keuken bijbouwden, en dat is lang geleden... Ik stond (wat niet mocht) op de vensterbank die uitgaf op het plat dak van de keuken, op het zeer smalle vensterbankje, en ik viel plots ruggelings naar beneden. Waarschijnlijk moet ik geroepen hebben, want ons moeder kwam de trap opgelopen toen ik al weer bijkwam. Maar daar herinner ik me niets van, ik weet wel dat ik een tijdje in de hemel was. Het tweede voorval is veel recenter, toen ik voor het eerst de gevoelloosheid in mijn been gewaar werd, werd ik ook eens voor een week opgenomen in het hospitaal en van onder tot boven onderzocht. Eén van die onderzoeken was een punctie van het ruggemerg zoals we dat (verkeerdelijk) noemen... De dokter stak per ongeluk in een zenuw, en den dezen was uit...van mijnen sus zoals dat heet... Het moet nogal erg geweest zijn, want de dokter was nogal panisch aan 't reageren toen ik bijkwam...maar ondertussen was ik in de hemel...weer eens...
Toen ik de dokter zei dat hij zich zo niet moest opjagen, dat het daar goed was, bekeek hij mij en begon allerlei vragen te stellen om te zien of ik al echt weer "bij" was...
De hemel - mijn hemel - was twee keer hetzelfde. Ik was telkens in een prachtige zonnige wei, vol heerlijke kleurige bloemen, voornamelijk wit, maar ook andere kleuren... En ik was iedere keer lid van een grote groep lachende, contente mensen. Ik weet niet wie, ik heb geen enkele herinnering aan bepaalde mensen, maar ik weet wel dat ik opgenomen was in de groep, en heel erg gelukkig was, en dat ik telkens ik weer "wakker" werd, ik eerder ongelukkig was dat ik terug moest naar de echte wereld, waar dat voortdurende grote geluksgevoel zeker niet aanwezig is...
Ik heb daardoor al verschillende boeken gelezen over BDE, (bijna dood (s) ervaringen). Men heeft vastgesteld dat sommige mensen die klinisch dood waren en er op een of andere manier weer bovenop kwamen, speciale ervaringen hadden, maar die ervaringen waren heel anders dan wat ik kende...Ik was dan ook niet bijna dood, ik was gewoon bewusteloos. Toch was het een zo indringend gevoel, dat het me steeds bij is gebleven. Heb jij ook al zo een gekke dingen voor gehad ? Of is mijn ervaring uniek? Is dat een soort "uittreden" zoals men vaststelt bij sommige drugs ? Ik weet het niet, ik ben benieuwd of u ook zo'n ervaringen hebt gehad.

Wat gek is, ik kan dat beeld niet echt weer voor de geest halen. Met andere herinneringen kan ik dat wel. Dus is dat een heel andere soort ervaring. Ik weet nog wat ik zag, maar ik kan echt geen enkel detail terug halen...Wellicht is dat ook de reden dat ik niet meer weet met wie ik daar zat gelukkig te zijn... Ik denk nog heel dikwijls aan die ervaring, en er gaat een troostend gevoel van uit, zoiets als een soort zekerheid dat er buiten dit hier nog iets anders is, iets mooiers.

Dit is geen "fantasietje", het is echt, heel echt voor mij. Ik weet wel dat ik deze blog u ook al eens op het verkeerde been heb gezet, maar dit, dit is echt. (Misschien is dat een bevestiging van het feit dat ik toch niet helemaal....)

Heb jij ook zo'n wereld waar je naar verlangd, naar terug wilt? Is deze soort ervaring de oorzaak van wat heel veel mensen als een verschijning ervaren, een blik op het hiernamaals, een godservaring???

Ik ben benieuwd op jou ervaringen...en ik hoop echt dat er nog mensen zijn die zoiets kenden...zo dat ik mij niet zo alleen voel...

tot de volgende ?

't is weer gedaan die mooie zomer...

Ik hoop dat je er van geprofiteerd hebt, want ze geven vanaf maandag REGEN !!! De boeren krijgen weeral eens hun gedacht, en let op hé, na dat ze de boel verpest hebben zullen ze na hooguit één week drasj nationale al weer zitten te kankeren en de Hemel te bestormen met smeekbeden voor warm weer...Precies of dat het zo simpel is om een dam die je hebt doorbroken zo maar weer te dichten... De ervaring heeft ons geleerd dat ze hierboven of volk tekort hebben, of dat er geeneen aannemer met verstand van beschoeiingswerken ooit daar is geraakt... Nu ja, als vakbonder ben ik overtuigd dat er noois ofte noois een aannemer daar kan geraken...
Dat doet mij denken aan die garagist, die in de bloei van zijn leven plots komt te sterven en voor sinte pieter staat... Hij vindt het niet schoon dat hij aan 35 al moest komen te sterven...Sinte pieter kijkt de garagist verbauwereerd aan...35 ? volgens de uren op je facturen ben je al 78...
Kijk, ik heb altijd gewerkt in een stijf katholieke vakbond, en altijd met veel aandacht geluisterd naar de woorden van onze eerweerden heer proost...En mij altijd afgevraagd wat de proost van de middenstand daar wel kon vertellen??? Het doet mij een beetje denken aan de gesp van de riem van de duitse nazi-soldaten...Gott mit uns ??? Heb jij ook het gevoel dat wij, mensen, (???)altijd een god hebben die precies in ons kadertje past? Of vervormen we het naar ons beeld en gelijkenis ???
Hoe ver we ook in de geschiedenis gaan, telkens en overal, met alle mogelijke goden en godinnen vinden we hetzelfde...Kijk, na het overlijden van onze Koen, ben ik tot het besluit gekomen dat er een god moet zijn, ik geloof niet in de oneindige keten van toevalligheden die tot ons bestaan leidt, maar ik geloof niet dat die god zich met ons als individu bezig houdt... Hij zou wel te doen hebben...als je het aantal mensen bekijkt (en ze kweken als konijnen als je de geboortecijfers bekijkt) dan kan het toch niet dat ieder individu in al zijn bewuste en onbewuste daden gevolgd wordt? Misschien als groep, en is hij nu al bezig met de volgende evolutionaire stap.
Lach niet, de evolutie gaat steeds maar verder! Men heeft nu voor het eerst vastgesteld dat er een groep apen overgegaan is tot het bewuste gebruik van wapens, en dat deze "verworvenheid" doorgegeven is aan de volgende generaties...Ik heb je al gewezen op het steeds kleiner wordende verschil tussen mens en dier... Misschien zitten wij al op de maximumgrens, en is een andere groep wezens bezig met ons evolutionair voorbij te steken??? Er is geen enkele natuurkundige reden om dat niet te kunnen aannemen !
Denk niet dat we het tijdig zouden kunnen stopzetten...De evolutie zal wel zodanig zijn dat we op het gepaste ogenblik verzwakken en uitsterven. Hopelijk komt er dan een soort die niet alleen aan veroveren denkt...
Want dat is eigenlijk ons ganse bestaan ! Altijd zijn we bezig om iets te veroveren, te verwerven, hoger te staan dan... en noem maar op ! Diep in ons zijn we allemaal kleine napoleonnetjes, proberen we altijd een stapje verder te staan dan... Maar wellicht is dat precies de reden voor de evolutie van ons "brein"? Misschien is de "hogere" ontwikkeling niet mogelijk als we niet ergens een "streber" zijn?
Gek, dat voelt echt als juist aan hé ? Zelfs liefdadigheid kun je zonder moeite in dat kadertje inpassen, gaande van de liefste, de braafste zijn, tot streven naar een hoger plaatsje in het godsdienstig plaatje...
In de islam drijven sommige godsdienstige leiders hun adepten de dood in, als moordenaar in dienst van God...En wij als brave katholieken denken dan "Hoe is dat mogelijk? Hoe kan dat bestaan? Hoe krijgen ze die mensen zo ver ?" ...Ooit was het ook in onze kerk zover...In de strijd tegen het protestantisme werd ook de hemel beloofd aan hem of haar die leidende protestanten zou ombrengen... (Echt waar !)
Dat dit nu niet meer het geval is, is gewoon omdat wij dat rationeel niet meer aanvaarden...Maar heel ver zit het niet hoor, ga maar eens kijken in Ierland, waar men nu heel langzaam deze uitwassen aan het verleren is...
En kun jij, nu, vandaag de dag, met je verstand van nu, aannemen dat je in Ierland zo maar "voor de goede zaak" een protestant zou doden???
Kun jij nu, vandaag de dag, met je huidige verstand geloven dat die leiders zowel van de katholieke als van de protestantse kant dat doen uit "Geloof" ??? ...of doen ze het voor de macht???
Er zijn duizenden boeken, gedichten, liedjes geschreven over hoe schoon het allemaal zou zijn als we allemaal wat meer voor en met elkaar zouden leven...We kennen de formule, maar het lijkt wel onmogelijk dat ze ook toegepast wordt, want we willen allemaal, altijd, op een hoger échelon geraken, we hebben ingebakken in ons de reden van onze evolutie en van het verder evolueren...en niets of niemand zal dit ooit veranderen voor we alle, alle concurrentie op alle, alle vlakken hebben opgeruimd.

Jij niet?

???

Denk eens diep na...

tot morgen...of nog een beetje langer...

tot de volgende.

dag van de aardbei

Ik weet, het is te vroeg, maar als je probeert zo geaffecteerd te spreken als een niet nader genoemde spa-minister, die wanhopig probeert zijn westvlaamse roots te verbergen, dan kom je tot de gekste uitspraken...vandaar...

Ik ben geradbraakt, ik verrek van de zeer, maar ik heb het (weer eens) mijn eigen zichzelvens aangedaan...Het water in mijn tuinvijvertjes raakte niet helder, iets wat nog nooit zo erg was als nu. Dus heb ik van mijn hart een steen gemaakt, en naast mijn plantengordel die steeds als natuurlijke filter voldaan had, heb ik nu een andere filter geïnstalleerd. Nu is dat voor een gezond mens twee keer niets, voor mij vier keer te veel...zodoende... Bovendien is dat een werk dat je niet in x aantal keren kunt verdelen. Je kunt je niet veroorloven de beweging uit het water te halen voor meer dan één uur. zodoende...

Enfin, ik ga d'r niet over mekkeren, het is jullie schuld niet, dus moet ik jullie ook niet opzadelen met de gevolgen.

Er is nochtans op 1 mei een mooie rommelmarkt te zottegem, niet eens zo ver van hier, maar er komen er nog. Ik hoop dat het water nu in een korte tijd zal klaren, ik hoop in een dag of vijf al een behoorlijk resultaat te zien.

Het goede weer blijft aanhouden, we blijven dus genieten van de zon en de ozon. Maak je geen overdreven zorgen, ik heb het je al verteld, de eerste smogalarms die we ooit hoorden, kwamen uit London, en dat was daar duidelijk zichtbaar, dus véél erger, de lucht was er werkelijk bruin-geel van kleur, zo erg was het beladen met vuiligheid. Op dat moment zijn er nogal wat doden gevallen tengevolge van de vervuiling, en het betekende meteen de echte start van de milieuzorg. Nu is de lucht véél beter dan toen, dat is zeker en zichtbaar, maar ja, dat past niet in het plaatje dat ze ons voortdurend in de strot willen stampen !
Ik ga er niet weer over doordrammen, maar ik wil je toch wel voorhouden dat er regelmatig een enorm verschil is tussen de werkelijkheid en wat de "leiders" ons willen voorhouden. Kijk maar naar het verleden en zie waar en hoe dikwijls er opgemarsjeerd werd met een heilig vuur in de ogen en een door leugens vergiftigd hart...

Ik vernam viavia dat Mieke nu reeds bezig is om de wandelende takken die de tweeling haar oh zo node schonk, dat ze reeds bezig is er van weg te geven, of verkopen... Ik zal het maar niet zeggen tegen de tweeling, want ze zouden kwaad zijn !

Ik herinner me, uit een héél ver verleden, dat ik ooit eens thuis kwam met een emmer met tientallen salamanders, kamsalamanders, hele mooie diertjes... Mijn moeder reclameerde, mijn oudste zuster liep heel de tijd te gruwen en te zeggen hoe vies en glibberig die beesten wel waren, en werd daarin gesteund door ma, pa en zelfs mijn oudste broer heulde mee met de vijand...Zo erg, dat ik op den duur ook begon te geloven dat het werkelijk vieze dieren waren, dat hun huid giftig was, dat ze glibberig en slijmerig waren... 's Anderendaags waren er een heel pak van de enge dieren uit de emmer gekropen, en ons kleine koertje zat vol met salamanders. Ons moeder wilde ze mij doen vangen, maar ze waren op dat moment er in gelukt mij ook vies te maken van die beesten...Het succes van moeder had een naar bijsmaakje...ze heeft zelf al die salamanders moeten pakken, want ik deed het niet meer, zoooo vies !
Jaren nadien zagen wij nog een salamander uit het afvalwaterputje kruipen, zo mager als een lucifertje...Ik heb het voorzichtig naar de beek gedragen. Ik was allang weer niet vies meer van die mooie diertjes...

Het is met vreugde dat ik zie dat mijn kleinkinderen ook graag diertjes zien en ze graag rond zich hebben. Lieselotje heeft zelfs een mooie grooooote wijngaardslak, die ze al jaren houd in een klein terrariumpje. Nu en dan loopt ze met die slak rond, terwijl de slak over haar handje rondkruipt. In het gras achter hun huis zitten veel van die heel mooie kleine slakjes, met die mooi gekleurde en gestreepte schelpenhuisjes aan...Die zet ze netjes in de bloemen, en de bloembakken, waar ze ze heerlijk kan bewonderen.
Ik hou van mijn kleinkinderen...en ik ben gelukkig dat ze van dieren houden. Ik ben blij dat liever naar een spin kijken dan zijn web vernielen, en dat ze net als ik, hééééééél lang geleden, met beestjes in hun handen naar huis snellen, om dat mooie ding in een hokje te stoppen waar ze het heel lang kunnen bemoederen en bewonderen. Oh ja, er gaan wel eens van die beestjes dood aan het onvrijwillig verblijf, maar dan hebben ze dat tenminste weer geleerd, en dat doet hun alleen maar meer leren hoe de natuur eigenlijk in elkaar zit...En dat gaat veel beter en veel dieper dan al wat die groenen vertellen...ondervinding is nog altijd de beste leermeester.

Ik ga stoppen.
voor vandaag... toetnoastekèè !