mafmafmaf

Gisterenavond tot 1 uur 's nachts, wakker gelegen met buikkrampen, 3 keer gesch..., en dat alles begon pas na , nà het innemen van mijn medicament om te kunnen sch......Om er de schijt van te krijgen !
Vanmorgen, doodmoe wakker geworden, en eerste werk: gaan sch... Wat hier nu voor deze pc zit, is een soortement leeg omhulsel. Nogal een geluk dat ik een dik vel heb, of er bleef niets over dan wat beenderen...
Enfin, na het nutten van twee koppen koffie (koppen??? nee: tassen!) ben ik nu weer wat mens geworden. Anny is zo juist met Veerle boodschappen gaan doen, dat betekent dat ik alweer van één job af ben...
Ik heb gisteren nog een laagje vernis gegeven aan de pyrografie voor Luc's dochter, die net bevallen is van een dochter: Rosanne, 4 kilo en centiemen, een blomme van een baby dus... Vandaag ga ik dan heel voorzichtig en met zeer fijn en ver versleten schuurpapier de vernis glad schuren, en een nieuwe laag geven...Dit moet nog enkele keren, tot er een zachte en volkomen vlakke oppervlakte ontstaat. Nadien zou ik die nog kunnen polieren met witte (kleurloze) boenwas, maar daarvoor moet de vernis eerst maaaaaanden oud zijn, dus dat zal voor de danmalige eigenaar zijn...
Je zou me hier moeten zien zitten, in shorts en met mijn blote voeten op de grond. Het is weer een warme dag aan 't worden. Ik heb daar niets tegen, want gewoonlijk heb ik dan minder pijn. Nu echter zit ik nog in de recuperatie-fase van eens op vakantie geweest zijnde...
April is al weer bijna voorbij... en het is alsof het nog maar pas nieuwjaar was. Toen ik bij mijn collegae was, stelde ik vast dat iedereen die ervaring had...'t moet dus wel zijn dat de dagen en maanden en de jaren sedert enige tijd ongemerkt ingekort worden... Ik schreef enkele blogs geleden dat wij er niet meer zo oud uit zien als vroegere mensen op dezelfde leeftijd, dat is daarmee dus verklaard ! Hun jaren waren toen nog véél langer dan de onze nu ! Als het zo verder gaat, zullen de mensen nog in luiers rondcrossen als ze al afstuderen op de univ... Het is geen wonder dat de scholen steeds moeilijker worden, ze geven al veel minder uur les per dag, en de dagen zijn ook al zo veel korter... Loont het nog de moeite om te gaan???
Heb jij ook die ervaring? Gek hé ?
Toen we jong waren, en we hadden eens enkele uurtjes zonder werk, dan duurde dat zo lang, precies zoals wachten lang duurt...en nu we eigenlijk niets meer echt te doen hebben, alleen nog wat we graag doen en willen doen, zonder druk, nu zijn de uurtjes zo kort geworden dat wij weer onder druk komen, druk die we eigenlijk zelf opleggen aan onszelf...

Toen ik maandag op vakantie trok, zag ik dat mijn lindeboom hier en daar een blaadje begon te ontplooien, nu staat hij al in een fris groen kleurtje, vol met nog veel te kleine blaadjes...Zodra die blaren volgroeid zijn, zal de boom een volle massa groen zijn, waar je hier en daar een donker, bijna zwart gat in ziet. Donker omdat het licht niet meer tussen de dikke bladerbos heen raakt. Alles is plots in een versnelde groei gekomen, en ik zag gisteren dat de prachtige bladeren van de acanthus in mijn tuin al een beetje af-hingen, gepakt van de zonnewarmte, of van de droogte van de grond. Ik hoop dat hij er doorkomt, en de moeilijkheden doorstaat, want het is het prachtigste blad van mijn tuin. Mocht je een cultuurbarbaar zijn, je vindt de acanthusbladeren terug op heel veel beeldhouwwerken, en meest van al in de kop van pilaren. Het blad is zo mooi, dat het blijkbaar door vele eeuwen heen de beeldhouwers inspireerde.
Van planten gezeverd, mijn suidafrikaans bloempje dot het ook goed...Er staan nu al 3 stengels in bloei ! Hopelijk krijg ik ook zaadvorming, dan kan ik proberen bij te kweken! Het is inderdaad een mirakelplant ! Ik heb een wond(je) aan mijn vinger, dat begon te zweren, ik heb er van dat bladsap opgedaan, één keer, en alles geneest voorspoedig, de ontsteking is weg...

Voila, ik ga er mee stoppen...tot de volgende ???

terug van weggeweest 2

Oef, twee heerlijke maar zware dagen zijn weer voorbij...Wgaan pogen om weer in het normale en kalme ritme van alledag terug te vallen. Maar simpel is dat niet; er lagen hier pakken post (en betalingen om te doen) we kregen een mailtje dat Luc (courgette) nu opa is, wat wil zeggen dat ik eens vlug aan 't werk zal moeten om die pyrografie af te krijgen, enz...enz...
In Oostende heb ik heerlijk eens kunnen babbelen met mijn oude collega's over de tijd van toen, en hoe het nu gaat. Maandag, toen iedereen weg was naar Ieper, heb ik een klein wandelingetje gedaan op het strand...Voor wie vertrouwd is met ons zeetje, van de ene golfbreker naar de volgende, wandelen op het harde natte zand...Ik raakte bijna niet terug aan Ravelingen... PIjn ! PIJN !!! Maar gelukkig, zoals momenteel steeds, dankzij de nieuwe medicatie, was de pijn na een rustpauze weer doenlijk. Dinsdag ging Anny met de groep mee naar Brugge voor een mooi en uitgebreid bezoek, en met o.a. een ontvangst door de gouverneur zelf. Ik ging op bezoek bij mijn twee zussen. Lieve heeft me beloofd om ook eens op bezoek te komen ! Hoop doet leven, en dus gloei ik nu van de hoop, een hele gloeiende hoop dus.

Gisterenavond was het een uitgebreid menu, met afscheid van Wilfried als Voorzitter, en welkom aan de nieuwe voorzitter Thieu. Het eten was lekker, maar in iedere schotel waren er asperges...Nu, dat is lekker, maar ik vind asperges nu echt niet zOO lekker als je sommige mensen hoort zeggen... De wijn was wel lekker, maar ja, als je in een gezellige groep zit, dan durf je wel eens wat meer te genieten dan eigenlijk goed is, en vanmorgen had ik een houten kop...Na het ontbijt was het gelukkig al over.

Thuisgekomen heb ik direkt mijn korte broek aangetrokken en een fris t-shirtje...het is snikheet. Hopelijk is dat geen voorbode van weer zo'n zomer als vorig jaar, toen wij heel veel buien kregen, en de zomer eigenlijk meer in de herfstststst te vinden was dan in de eigenlijke zomer...Van mij mag het iedere dag een sla-vlaagje doen, maar dan nog liefst 's nachts, zodat de warme zonnige dag en het malse regenbuitje van 's nachts zorgen voor een heerlijke vruchtbare zomer...Allee, ik vraag niet veel....

Ik ga stoppen, want er is nog heel wat te doen voor we weer een beetje op ons effen zijn...
tot de volgende ?

zonnige zondag

't Moet niet altijd een zwarte zondag zijn, ook al zaten daar net nog de politiekers op tv te zjieveren dat het niet mooi meer was...Nu ja, het is hun job hé?

Op de radio was het iets interessanters, daar hoorden we onder meer Els De Temmerman, over de kindsoldaten. Ik vroeg onlangs aan Luc of ze nog steeds bij diene politieker zat, ik kan niet op zijn naam komen, de oud-burgemeester van Oosterzele, de oud-voorzitter van de schevepee, die dan plots donkerblauw geworden is... Luc zei dat hij gehoord had dat die relatie er niet meer was, dat hij al weer...maar ja, ik zelf denk dat hij met haar nog steeds een pap-relatie had... Pap ? Ja, poepen als 't past...
Leuk, niet schoon, maar geestig - het woord bedoel ik, het doen wellicht ook, maar ik heb het over de woordspeling.

We zijn naar de rommelmarkt geweest naar Gent in Flanders Expo, het was er buitengewoon rustig...Wij hoorden dat het extreem druk was in Zwijnaarde, op een buitenmarkt...Maar wie weet op voorhand, dat het in april steeds zo'n goed weer zal zijn? En je moet om een stand te hebben op een rommelmarkt vooraf betalen... Mocht het regenen, dan was het bing, en nu is het wenen...

De laatste tijd ga ik meer en meer naar de markten omwille van de uitstap, ik zoek niet echt meer om iets te vinden, en toch vind je nu en dan toch nog wat. Maar vroeger was ik aktief zoekend, nu wandel ik meer en kijk hier en daar naar iets wat me opvalt. Zo zag ik vandaag een gek kokertje in been, met een donkere houtsoort onderaan dicht en bovenaan met een mooi gesneden dop er op. Het bleek ergens van de maori's te zijn... Maar ze wisten niet te zeggen waarvoor het gediend had. Ikke ook nie....

Ik ben trouwens niet helemaal overtuigd van wat de dame me vertelde, het zag er niet echt uit zoals de voorwerpen en de versieringen die ik in boeken en op het internet zag van de maoris... Nu ja, soms zie je rare dingen, en kun je iets horen wat je nog niet wist, en soms leer je bij, soms heb je het gevoel dat ze zo maar iets uit de mouw schudden.
Uit de mouw schudden...komt waarschijnlijk van de goochelkunst ???

Morgen gaan we dus naar de kust voor enkele dagen, Veerle komt een paar dagen hier wonen, en Anny zal met de gepensioneerde collega's en hun dames op zwier gaan naar Ieper en naar Brugge. Ze zal mooie dingen kunnen zien, en veel babbelen en lachen met al die bekenden. Ik zal dinsdag eens mijn beide zusjes bezoeken...Anders kan ik dat niet, want op een dag heen en weer naar de kust is niet te doen, tenzij ik bereid ben enkele dagen krom en scheef te lopen van 't zeer. NU is het maar de enkele afstand, en dan twee dagen rust vooraleer terug te keren. Ik ga iedere keer graag naar de bijeenkomsten, je kunt nog eens wat babbelen met de oude collega's, maar ik keer ook iedere keer graag weer naar huis terug, want het uitrusten en bekomen in die vreemde zetels en bedden, het zitten op die vreemde stoelen, die net een andere zit hebben, laat mij niet toe om op dezelfde manier te recupereren als thuis...Ik loop dan telkens enkele dagen met wat meer pijn dan anders...Maar zoals gezegd, ik heb het er voor over ! Het is eens leuk, gezellig en anders dan anders !

Je zult dus een drietal dagen mijn schrijfsels moeten missen... Erg hé ?

Tot binnen enkele dagen !

Accordeon

Vandaag zat op de rommelmarkt te Wetteren een lieve (en mooie) dame accordeon te spelen. Haar stand was volledig in het teken van de muziek, en ze vertelde dat ze vroeger in een orkestje speelde, maar nu nog alleen optreedt met enkele vrienden in homes en bejaardentehuizen en dergelijke.
Ze had dozen vol muziek mee...Pagina's vol noten, kleine, grote, halve en hele, dubbele en zelfs triplette noten...
Ik kijk altijd met een beetje weemoed naar die mensen, en met een heel groot pak jaloersheid... Ik kan van alle Kunsten met grote K wel iets, schrijven, dichten, tekenen, beeldhouwen en noem maar op, maar van muziek geen noot zo groot als een kerk ! Wellicht is het daardoor dat ik zo graag zing...Zo maak ik toch nog een beetje mijn eigen muziek...en misschien leg ik daarmee weer alles netjes op één lijn...Want mijn schrijven zijn maar schrijfseltjes, mijn dichten zijn maar karamelleversjes, en zo kan ik de lijn wel aflopen...Maar dat is allemaal niet belangrijk ! Belangrijk is dat ik mij er mezelf mee amuseer, en dat ik er nu en dan zelfs in slaag ook nog andere mensen mee te amuseren... Er hangen verfseltjes en tekeningetjes in andere huizen dan het mijne, mensen die zich gelukkig voelen met mijn amuseerseltjes...Is dat niet heerlijk ? Zelfs op het laatste feestje heb ik met get gelegenheidsorkestje gezongen en de mensen en mezelf geamuseerd...dus toch ook in de muziek ?
Ik zit hier te glimlachen aan mijn PC, glimlachen omdat ik terugdenk aan al wat ik al heb gedaan aan knutselkunsten...Ik geloof dat dit het woord is dat het best de lading, mijn lading dekt ! Niet zonder verdienste, maar ook niet met veel of grote verdienste...
Maar ik wens het iedereen toe ! Leer je amuseren, leer prutsen ! of hoe je het ook noemt !
Ik mag niet denken aan mensen die niets meer hebben eens ze stilvallen, door pensionering of door ziekte of door ongeval ! Ik heb er gekend, een vriend van op het werk, die op pensioen ging, en de seconden telde tot hij wist dat er misschien wel kans was op het vinden van enkele kaarters in zijn stamcafé... Ik denk aan mijn vader, die graag mocht vissen en graag aan zijn postzegels werkte...Hij werd ziek en ook zijn ogen waren min of meer aangetast, hij kon niet meer vissen, hij zag niet meer genoeg om aan zijn postzegels te werken... Dus zorg voor meerdere dingen waar mee je jezelf kunt amuseren ! Als er een of twee of meerdere wegvallen, dat je er dan nog andere kunt overhouden, of herbouwen ! Herbouwen, dan denk ik aan die man die ik leerde kennen via internet...volledig verlamd maakt hij prachtige kunstwerken met mondschilderen...Maar doe iets ! Ik hou van de man die met stekjes een molen bouwt ! Van mijn vriend Claude die met een volkomen gevoel van tevredenheid kan vertellen hoe hij er lukte om de fles zuurstof en fles acetyleen van een lasser op schaal te maken en ze op zijn miniatuurspoorwegennet te zetten... Is dat niet GROOTS ??? Ik vind van wel ! Ik voel die tevredenheid, ik voel dat geluk, en geluk is iets dat vloeit, dat overloopt...als er iemand naast je zit met een volle tevredenheid, dan voel je dat geluk je schoenen in lopen, voel je het omhoogkruipen in je eigen lijf, voel je jezelf ook gelukkig worden ! Zoals een glimlach besmettelijk is, zo is geluk het ook !
En Kunst of kunst bedrijven, maken, prutsen, dat IS geluk, dat IS tevredenheid !
Misschien hebt ook jij een stem om koper mee te slaan, maar als je zingt, of neuriet, dan voel je iets...Je zingt niet alleen omdat je gelukkig ben, je bent gelukkig omdat je zingt is net zo juist !

Onlangs nam het zangboek van de Chiro in mijn handen...een boek van meer dan 40 jaren oud, en ik begon de liedjes weer inwendig te zingen, en ik voelde het vuur van het kampvuur, ik hoorde het gelach van heel die bende jongens bijeen...

Geluk...mensen zoeken het, en het ligt voor je voeten, je moet alleen het geluk willen zien, er willen in ondergaan...

Misschien wist je het nog niet, maar ik voel me goed, en vooral: ik hoop van u hetzelfde !!!

tot de volgende...

Twee zagen

Ik zit hier aan mijne pc met twee zagen naast mij... Ewoud (grote zaag) en Lieselotte (Kleine zaag) zijn hier om gebabysit te worden. Ze protesteren dat ze geen babys meer zijn, maar wel zuigelingen ???

Els is naar een pedagogische studiedag in Nijmegen, en Bart komt pas vanavond thuis van Milaan...correctie vannacht zeggen mijn assistenten....

Ik krijg commentaar dat er haar op mijn oren groeit, en dan??? Met ouder worden begint er inderdaad hier en daar haar te groeien die er vroeger niet stond ? En gek genoeg, op mijn benen is het haar bijna volledig verdwenen, zo maar, vanzelf, en zeggen dat de dames en de coureurs daar zitten aan te scheren.

Gek, het is voor het eerst dat ik er op denk dat die coureurs eigenlijk nogal wufte persoontjes zijn...En zeggen dat er zoveel dames (?) verzot zijn op een (s)Tommeke Boonen...

Eigenlijk zijn ze volgens mij helemaal niet gek op Boonen, of op die grote voetballer of die beroemde...maar op de beroemdheid, of de rijkdom. Waarschijnlijk beseffen ze niet dat ze dan de hele tijd in de schaduw moeten lopen van de roem van hun partner. Ze worden alleen nog genoemd als de partner van...Precies alsof ze er zelf niet meer zijn. Ik denk niet dat ik dat zou kunnen...Ik vind het belangrijk dat we zelf ook eens in 't zonnetje staan, alle twee, om onze eigen eigenheden, 't zij groot, 't zij klein, maar als onszelf, niet als à coteetje van...

Niet dat ik nooit een à cotéetje wil zijn, graag zelfs, maar ik wil ook graag eens om wille van mezelf zijn.

Ik denk dat dit precies de reden is waarom de huwelijken van de meeste van die "publieke" figuren na een korte tijd uit elkaar vallen. Het is niet aangenaam om steeds in de schaduw te spelen, en wellicht is het evenmin aangenaam om nooit eens in de schaduw te kunnen staan, eens weg van de aandacht, stilletjes verborgen achter.

Ik ga moeten stoppen, het is niet te doen om te schrijven als er ene voortdurend zit tussendoor te babbelen. Ik heb niet meer het vermogen om te luisteren en te schrijven op hetzelfde moment, vroeger kon ik dat wel, maar nu moet ik mijn gedachten bijeen houden. 't Is nog niet zo erg als bij de politie, ik moet nog niet mijn hoofd schuin houden om de hersencellen bijeen te laten lopen, maar toch, in de loop der jaren zijn er blijkbaar al enkele van die cellen of verdwenen, of versleten, of verkleind of...

Voila, anders is alles ok, tot de volgende ?

door

Heb je al ooit gemerkt dat dit kleine woordje zo enorm veelzeggend is, dat het helemaal niets meer zegt ?
Ik ben er door is bijna het regelrecht tegenovergestelde van ik zit er door...en in geen van de gevallen weet je waar je door gaat, maar dat is nog iets heel anders, alhoewel dat ook weer wat pejoratief klinkt, waar het eerste eerder een positieve door is...Maar trek het je niet aan, ik ga door!

Ik heb je al gezegd dat ik Toon Hermans aan 't lezen ben, alle dagen een lepel. Het klinkt denigrerend, maar ik heb Toon verlaagd tot WC-literatuur. En bij mij is dat een plaats waar Het Boek hoog in het vaandel gedragen wordt, er is geen plaats buiten mijn bed, waar ik meer lees dan op het toilet.

Dat komt omdat ik van natuur uit een moeilijke schijterd ben...Nu met die morfine is dat nog verergerd, maar ik kreeg een voorschrift van een schijt-bevorderend product, die geen kwaad kan voor het darmstelsel en de darmflora... Het zijn zakjes poeder, en ik verbruik elke avond één zakje. Ik heb eens uitgerekend dat één zo'n zakje precies 25 frankskens kost...om de schijt van te krijgen...én letterlijk, én figuurlijk !
Ik had er een serieus gesprek over met de apotheker, en hij was het met mij eens dat die prijs voor een strontaffaire echt te veel is... Hij haalde een ander produkt uit, maar toen hij de prijs per schijtbeurt berekende, kwam hij aan een nog hoger prijs uit. Niet getreurd, hij wist nog een ander produkt, dat evenmin kwaad kon...Hij haalde een fles uit, en ja, dat bleek merkelijk goedkoper te zijn, en hij herhaalde nog eens dat het zeker geen kwaad kon ! Ook niet bij langdurig gebruik ! Volgens hem leven ganse instellingen voor bejaarden al jaren op dit middel...Vandaar dat het altijd een beetje riekt in die home's ???...

Dus, zodra mijn dure zakjes op zijn, zal ik eens proberen of ik mij kan behelpen met het middel voor ouderlingen bij uitstek...en als het werkt, zal ik moeten toegeven dat ik oud ben...

Van oud zijn gesproken...er is iets mis met het ouder worden...of beter gezegd, het ouder worden is aan 't verdwijnen...Ofwel is het inbeelding van mij, maar dan ook van Anny...

Toen wij huwden, waren wij respectievelijk 20 en 21 jaar oud...en wij hadden alle twee oude ouders... Vader (van Anny)was sneeuwwit niet alleen op zijn hoofd, maar ook zijn wenkbrauwen en het haar op zijn armen, en hij liep op die typische manier van een oude stukgewerkte mens...Anny zei dat ze mijn vader nooit anders dan oud had gekend, en mijn moeder ook niet...gerimpeld, nu ja, oud... En die mensen waren op dat ogenblik véél jonger dan wij nu zijn...en al ben ik grijs, ik ben nog niet wit, en mijn wenbrauwen en 't haar op mijn armen zijn nog lang niet wit...En wij hebben geen of bijna geen rimpels...Wij zien er véél beter uit dan onze ouders. Mijn vader is zelfs nooit zo ver geraakt als ik nu al ben, en ondanks het feit dat ik al jaren pijn heb, zie ik er beter uit dan hij dan...Maar hij was dan ook al enkele jaren ziek...Toen wij huwden was mijne pa maar zo'n 51 jaar oud... Als wij, Luc, Willy en ik zitten te vissen, dan zitten daar geen 3 oude peetjes...En al beweeg ik als een oude man, door mijn pijn, ik zie er niet zo oud uit...De ouderdom lijkt te verdwijnen...Al de mensen die ik ken zien er beter uit dan de generatie die nu verdwenen is.
Waardoor dat komt ? Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat de voeding en de manier van leven er heel veel aan doet...en onze generatie heeft nog geen oorlog (bewust) meegemaakt...De oudsten van ons herinneren zich misschien nog enkele dingen van die oorlog, maar velen zijn van net na de oorlog, of waren nog zo klein dat ze het niet echt meer beseffen wat dat eigenlijk betekende voor de mensen. De oudsten van nu waren in de oorlog nog jong, en hebben wellicht de druk niet zo erg ondervonden als hun ouders. Tot op heden zijn we eigenlijk een gezegende generatie...hopelijk blijft dit zo, voor ons en voor al wie na ons komt...
De nederlanders zijn de grootste europeanen, en zij hebben geen eerste wereldoorlog gehad...Heeft dit er iets mee te maken???
De vorming van een verenig europa biedt een zekere geruststelling inzake komende oorlogen, maar ook een schrik ! Als het nog eens tot een oorlog zou komen, alle blokken zijn zo groot geworden, dat het meteen een wereldgrote brand zou zijn...

Maar ik was plezant begonnen, en nu zit ik weeral te zagen. Stoppe chauffeur, Madame moet pissen !
Heb je al eens buiten gekeken? De reclamaties van de boeren hangen te blinken in een helderblauwe hemel ! Ze moesten maar zo blauw niet zijn, 't zal ze leren !
Enne, we zitten binnenkort aan de verkiezing... Dan kunnen we rustig weer onze stem uitbrengen voor X of Y, je weet wel, het minste kwaad van alle kwaden...Of je denkt het toch...
Ik zeg het u nog eens, Stem STEMMIG ! Hou een glimlach op je lippen, ook op de dag van de verkiezing, je kunt niet weten dat het helpt, en dat er een heleboel zijn die dat potlood van dat koordje af trekken, en hoog in de lucht werpen, gewoon omdat ook die dag een mooie dag is !

tot de volgende !

dadiflor

Vanmorgen zijn we naar Dadizele gereden, Anny wou van die speciale lampenolie hebben om het lampje bij de foto van Koen dagelijks te kunnen laten branden. Volgens haar is het daar het beste merk, een soort die absoluut niet rookt. Ik denk dat het gewoon een uitstap is, en eens uit eten gaan...('t Was lekker !)
Els had gevraagd om een skimmia mee te brengen, ze had er eentje tekort...maar ze waren allemaal uitverkocht....
Omdat er reactie was op mijn suidafrikaans plantje, heb ik eens in de plantenvinder gekeken, en in de benelux is dat niet te vinden...Hopen dus dat het plantje snel groeit en veel scheuten krijgt... dan kan ik er handel in drijven...

Alhoewel Dadizele niet zo ver is, is het voor mij toch ver genoeg. Gelukkig is het bijna volledig langs de autosnelweg, wat minder manoevers in houdt dan op de gewone weg. Niettemin, het is een karwei.

Maar, laat dit een verlaat verjaardagsgeschenkje zijn aan Anny. Ik weet dat ze het heerlijk vindt om eens uit te gaan eten, en we doen dat zo weinig. Oh ja, wees niet ongerust als we begin volgende week geen blog produceren, ik ben niet thuis ! We gaan weer op pad met de bond van de gepensioneerden van mijn werk ! En dus zal Veerle weer enkele dagen hier komen overnachten, om de honden en andere huisdieren te verzorgen en te voeden, en de eieren te rapen.
Ik zal van de uitstap profiteren om eens op bezoek te gaan bij mijn twee zussen, bij Suzanne in de voormiddag en middag, bij Lieve de namiddag. Ik doe dat terwijl Anny met de groep op uitstap is. Ik kan toch niet mee met de bus, en zeker niet met de bezoeken aan Brugge en co, want ik kan dat niet aan. Gelukkig heb ik dus een alternatief: mijn zusjes...(Ook het bezichtigen waard (?)...Althans voor mij hé!)

Ik ga stoppen, ik heb te veel pijn, tot de volgende ?