Voor of tegen kernenergie ?

Image via WikipediaHeb je ook de vaststelling gedaan dat mensen plots bijna allemaal tegen kernenergie zijn, met dank aan de rampen in Japan?
Toch is het vraagstuk helemaal niet zo simpel, zeker niet voor ons piepkleine landje...
Men mag alles en nog wat gaan vertellen over natuurlijke energie, zonne- , wind- en waterenergie, dat zijn hoe dan ook niet echt de oplossing. De zon schijnt immers niet altijd, de wind blaast niet altijd met een gepaste constante snelheid waar men kan op rekenen, en veel mogelijkheden om waterenergie te maken hebben we hier niet. Zelfs niet de getijdenenergie, want hier is het verschil tussen hoog en laag tij echt niet genoeg om heel veel mee te bakken...
We zouden moet dermate veel systemen zetten, dat voldoende overschot creëren om de "stille" momenten zonder zon/wind te overbruggen, en dit vergt dan op zijn beurt hele dure systemen om energie op te slaan. (En die dingen zijn echt niet allemaal natuurvriendelijk !!! Je moet eens zien hoe zonnepanelen gemaakt worden, en welke grondstoffen daar allemaal in zitten, en idem dito voor windmolens.)

Nee, als we er rekening mee moeten houden, dat alle (letterlijk alle !) grondstoffen binnen 50 jaar uitgeput zijn (of niet meer lucratief te winnen), dan zitten we binnen enkele decennia met een probleem ook wat die vormen van energiewinning betreft.

Ik ken momenteel maar één oplossing...kernenergie, met alle moeilijkheden van dien...
Ik ben er helemaal geen voorstander van, maar ik vrees dat dit momenteel echt de enige optie is.
En ik ben me bewust van de gevaren, bewust van de problemen met de radioactieve afval en ga zo maar een tijdje door.

Misschien geloof je me niet wat betreft de dramatische toestand van de grondstoffen, maar alle studies wijzen ons er op dat binnen 50 jaar echt alles op is, ook die grondstoffen die we als gewone mens amper kennen bij naam, maar die wel bij massa's gebruikt worden in de moderne technologie. Harde schijven van je computer, elektrische auto's (batterijen incluis), je I-phone en mijn e-reader, zijn er allemaal niet meer zonder die exotische grondstoffen. Men is nu al bezig om die grondstoffen lucratief terug te winnen uit de afvalbergen. Want er zit nu al in verhouding meer van die stoffen dan in de gewone ertsen. Maar iedereen weet dat je nooit alles kunt recupereren, en dat op die manier ook de voorraad eindig wordt.

Als we de energie niet willen (of kunnen) laten vallen, dan zitten we binnen afzienbare tijd serieus in de knoei! En tot mijn grote spijt zie ik momenteel geen andere optie dan die verderfelijke atoomenergie.

De vraag is voor mij dan ook niet of we de kerncentrales gaan wegdoen of behouden, maar veeleer hoe kunnen we die dingen echt veilig maken, en hoe kunnen we op een echt veilige manier de kernafval kwijt raken.

Kijk, ik ben veeleer een "groene" jongen, dan wel anders, maar we zijn niet echt bewust groen bezig, als we een paardenbril opzetten, en de werkelijkheid niet willen onderkennen. En de Groene organisaties zijn echt niet goed bezig, als ze niet de juiste en volledige informatie geven aan hun leden en aan het volk.

Ik heb echt niets tegen de windmolens en de zonnepanelen, maar het is misdadig als men daar niet bij vertelt dat ook daar heel wat zeldzame grondstoffen in moeten zitten om echt goed te werken, dat die grondstoffen steeds zeldzamer aan het worden zijn, en dat we weldra die panelen en molens niet meer kunnen bouwen, tenzij we er een andere oplossing voor vinden. (Die is er wel, maar echt "natuurlijke" windmolens produceren veel en veel minder dan de gesofisticeerde !). Ik heb niets tegen elektrische auto's, maar we moeten weten hoe die accu's in elkaar zitten, en wat dit op zich betekent voor ons leefmilieu.

Maar ook nu gaat het veel meer over winstbejag dan wel over echte oplossingen ! (Je moet echt eens wat gaan lezen in websites zoals Lowtech Magazine (hoofdzakelijk Nederlandstalig )en dergelijke !)
Eigenlijk gaat het er nu om, of we bereid zijn onze manier van leven af te bouwen, of dat we kiezen voor die verderfelijke kernenergie. En als we niet bereid zijn onze manier van leven te laten vallen, dan rest ons momenteel eigenlijk geen andere keuze. Al die zonnepanelen en windmolens zijn maar een heel tijdelijk soelaas.

Velen denken zelfs dat we nog veel eerder zonder grondstoffen zullen zitten, gezien de enorme snelheid waarmee China moderniseert, en dan zien we al de dezelfde zaken gebeuren in Brazilië en India, zij het voorlopig op een iets trager tempo. Hoe sneller zij ook willen leven op de manier zoals wij hier leven, des te sneller put men de grondstoffen uit.

Ik vrees dat we nog kernrampen gaan kennen... Tjsernobyl en nu Japan, zijn wellicht maar de voorbodes, want je zult moeten vaststellen dat er steeds meer van die dingen gaan komen. Op zich zou dat niet zo erg hoeven te zijn, als men allen op alles zet om de veiligheid en de afvalverwerking veilig te maken, maar energie is in onze manier van leven niet in de eerste plaats energie, maar koopwaar ! En steeds weer zullen de energieleveranciers pogen de winsten zo hoog mogelijk op te voeren, aan een zo goedkoop mogelijke manier...ook al gaat dit ten koste van de veiligheid.

Eigenlijk is het probleem dus steeds weer krek hetzelfde ! Winst en macht.
Zolang de mens niet evolueert tot een altruïstisch wezen, zullen we het slachtoffer zijn en blijven van de winstjagers...Machtjagers...

tot de volgende ?

en nu de economische aardbeving...

Image via WikipediaJapan wordt op wrede manier dooreen geklutst, en prompt zakt de prijs van de aardolie. En nu de eerste beurs in Japan er is geweest na de ramp, zie je daar niet de steun van de wereld, maar het in elkaar zakken van de beurskoers. Ratten verlaten het zinkende schip ?
Wellicht gaan ze nadien wel de gewone mensen oproepen om een of andere steuncampagne gul te sponsoren, maar de kapitalisten hebben eerst maar raprap hun centjes uit de gevarenzone gehaald. Steun is immers iets voor het plebs, het schorum, kortom de niet-kapitalisten of de hele kleinekleine kapitalistjes.
Wellicht zal Japan, in een ijdele hoop alsnog wat van de meubelen te redden, zijn economie opkrikken met financiële steun, waar de kapitalisten dan weer mee kunnen weglopen. En de gewone Japanner, die nu al zo zwaar getroffen is, zal nog wat meer mogen betalen aan belastingen, om de gemeenschap te ondersteunen. Gemeenschap van hooguit een dik tiental grote bonzen???
Wij hebben het hier op een bescheiden wijze gezien bij de banken. Zij doen domme dingen, en wij mogen het betalen, en nu zijn ze er al weer boven op, en keren ze dikke dividenden uit aan hun aandeelhouders, en dat is niet u, niet ik, maar diegenen die behoren tot de kring die in ons Belgenland geen of amper één euro belastingen betaalt.
Kortom, gaat het goed, dan stroomt het geld naar die enkele grote kapitalisten, gaat het slecht, dan belasten ze de gewone man om die groten toch geen verlies te laten lijden...
Wij, kleine mensjes, wij zijn de honden uit de bijbel, die de kruimels van onder de tafel mogen opvreten.

Och, je hoort mij het kapitalistisch systeem niet eens veroordelen, want de andere systemen lijken gewoon niet te werken. Lijken, want in feite gaat het wellicht over een doelmatige afbraak van die systemen door de machthebbende kapitalisten.

Normaliter heb ik er geen enkel probleem mee dat er daar ergens heel hoog in hun ivoren toren enkele stinkrijke sloebers zitten, zo lang wij, gewone mensjes maar op een knusse manier kunnen en mogen leven. Maar als ik zie dat mensen die nu echt in de shit zitten, zoals in Japan, ook nog eens getroffen worden door de kapitalistische reflex van die enkele bonzen... dan kriebelt dat. Dan krijg ik reacties en ga ik meer en meer denken als een lid van AMADA (Alle Macht aan de Arbeid) en ander extreme linkse partijen. Iets waar ik notabene in gewone omstandigheden ook niet gelukkig mee ben. Maar ze drijven er een mens toe.

En als we eerlijk zijn, dan moeten we vaststellen dat we nu eigenlijk maar een kleine rimpeling zien in het kapitalistische wereldje... Want zo wat alle armoede op deze wereld is er bij gratie ( wat een woordkeuze!) van de grote machthebbers van het kapitalistische systeem.

En weet je wat, er is geen oplossing !
Nee, want ergens, diep in ons zelf, zijn wij allemaal kapitalistjes. Allemaal proberen wij rijk te worden, te zijn, en goed, beter, best te leven. Ook al moeten wij dat doen door T-shirts te dragen die helemaal niet Fair-trade zijn. Ook al doen wij daarmee de werkmens (onze collega's !) uit de "lage-loon-landen" schromelijk onrecht aan ! Als wij het maar goed hebben.
En op die manier verkwanselen we het recht op spreken.
...de mogelijkheid op handelen.

Het is immers met dit, zoals het met bijna alles is, we roepen wel, we vloeken wel, maar het zijn de anderen die het zouden moeten doen, want wij, wij hebben toch geen boter op het hoofd ? Of zien we het niet eens meer door het vet dat ons in de ogen stroomt ?

Als iedereen voor zijn deur veegt, is heel de straat proper... Maar wat doen wij ? Als onze buur niet veegt, waarom zouden wij dan onze energie verspillen. Dedju, wij kunnen ook lui in onze sofa liggen...


tot de volgende ?

Hoofddoeken en andere uiterlijke tekens...

Image by Koffiemetkoek via FlickrVoor de zoveelste keer is er weer eens heibel over een stukje stof, een hoofddoek...
Persoonlijk heb ik daar geen enkele moeite mee, van mij mag iedereen dragen wat hij wilt, zelfs in Openbare Diensten. Ik heb er geen probleem mee dat mensen een kruisje aan de hals hebben hangen, of hun haren in twee krollewietjes langs hun gezicht laten bengelen (Joden) of...een hoofddoek dragen. Ik heb er ook geen problemen mee dat ze niets van hun levensfilosofie veruiterlijken. Mij net om het even.
Ik doe het niet, omdat ik geloof eerder een kwestie van innerlijk dan wel van uiterlijk vind, maar ze doen maar. Ik heb er niet de minste last van.
Ik heb veel meer last van mensen die pogen me te "bekeren" à la façon de Getuigen van Jehova.
Ik bedoel maar, voor mij blijft geloof een innerlijk iets. En als er mensen zijn die zo nodig hun overtuiging willen veruiterlijken, dan mag dat van mij, maar dat zal op zich mij niet lokken in die of die richting. Bijna in tegendeel, ergens krijg ik dan altijd een beetje het gevoel dat dit een opgelegde regel kan zijn, en dat de levensfilosofie ingrijpt in het uiterlijke.
...en vooral, dat dit een opgelegde norm is. Een beknotting van de normale levenswijze. Maar als zij er voor zichzelf mee akkoord zijn, voor mij niet gelaten. Kijk, er is geen mens die je vreemd zal vinden als je in die broeiend hete landen iets op je hoofd zet, want dat werkt beschermend, maar als je het hier doet, en dan nog met een heel specifiek model, dan valt dit wel op, en hoort het niet bij de gebruiken van het land. Dus is het een veruiterlijking van een geloof, een veruiterlijking van het anders zijn.
Ergens is het dus wel degelijk te interpreteren als een veruiterlijking van een levenshouding, en duid je zelf aan dat je voor iets staat, en tegen iets anders. Ik kan dus wel begrijpen dat niet iedereen er neutraal tegenover gaat staan, want in feite is die veruiterlijking ook niet neutraal.
Maar of dit de juiste houding is ?
Kijk, ik ben Kristen, dus heb ik een bepaalde levensfilosofie, een bepaalde godsdienst. Maar ik ga dat niet gaan veruiterlijken, tenzij ik in een midden ben van gelijkdenkenden. Voor anderen loop ik niet rond als een soort reclameposter, nee, ik heb eerbied voor de overtuigingen van anderen, en laat hen gerust. Zij die wel als een reclameposter rondlopen, storen mij niet, maar laten mij zitten met de vraag waarom zij dat zo nodig vinden. En dan stel ik me de vraag of ze het doen uit een soort heilige overtuiging, of omdat het een opgelegde regel is. Is het een overtuiging, dan is hun houding in feite een beetje te vergelijken met de deur aan deur bekerende Getuigen van Jehova. Is het een opgelegde regel, dan vraag ik mij de zin af van die regel. Want dan gaat het wellicht niet echt om een geloofspunt, maar veeleer als een uiting van de macht van de betreffende "kerk". En bij de macht van Kerken, daar heb ik véél vragen bij !
Maar als je dat gedrag op de keper beschouwt, dan is ook de deur aan deur prediking van de getuigen van jehova een eerder kerkelijke plicht, veeleer dan een echte uiting van een diep geloof.

Rest dan een grote vraag: Als je geen uiterlijke tekenen meer moogt hebben, hoe kun je dan het voortbestaan van jou filosofie bewerkstelligen? Want geef nu toe, wij hebben onze overtuiging doorgegeven aan onze kinderen, leerden hen "Het" Geloof, en voedden hen op die manier op, en zij doen dit weer met hun kinderen.

Dus op een bepaalde manier dragen we allemaal "een hoofddoek"...
Misschien een kleintje, en alleen binnenskamers, maar toch dragen we onze filosofie, ons geloof uit.

Kun jij me dan eens uitleggen waarom die andere hoofddoek zo'n heisa veroorzaakt?
Waarom die houding er niet is tegenover Joden, Getuigen van Jehova, Hindoe, Sikh en noem maar op ?
Mag ik het je zeggen? Moet ik het je zeggen ?
Omdat we die godsdienst vereenzelvigen met de immigratie, en dus met ons ingegroeide racisme.
En dat doet pijn als een ingegroeide teennagel.

Hoeveel racistische "mopjes" krijg jij per week ?
En denk je echt dat die toevloed niets met je denkwijze doet ?
Met je overtuiging ?
Met je zo dierbare Geloof ?

Het is als met het inpluggen van publiciteit, als men vaak genoeg hoort dat je witter wast met Vélo, dan ga je dat wasmiddel op zijn minst eens proberen... Ook al zweer je dat reclame geen impact heeft op jou...

Laat de Joden Jood zijn, laat de Getuigen getuige zijn, laat de katholieken katholiek zijn, en waarom zou je dan ook de moslims niet moslim laten zijn ????

tot de volgende ? (op de foto: Of het echt zo leuk is zo te zwemmen ???)

West-Vlaams - Wikipedia

Ik las met héél véél belangstelling dit artikel in Wikipedia...

Us Westvlams is u tale up z'n eigen ! Just gelik 't Zuud afrikoans !

'k wisten da we anders zien dan d'andre ! Mo vele beter hé !

Je moet het maar eens lezen, 't verklaart wel wat van mijn "eigen" woordenschat, nu en dan vind ik gewoon dat dat taaltje van mij het beter uitdrukt dan het ABN

Veel leesgenot en lèèr mo vele bie hé !

West-Vlaams - Wikipedia

2,4 meter !

Image via WikipediaDank zij het zeer gevoelige gps-systeem (in Europa Galileo) weten we dat ons landje (meetpunt Ukkel) ieder jaar zo'n 2,5 cm naar het Noordoosten opschuift. Normaal gezien voelen we daar niets van, maar nu en dan zijn er ook in ons landje micro-aardbevingen, en nu en dan een voelbare aardbeving. Dit komt komt dus omdat de Europese tektonische plaat noordoostelijk beweegt.
Bij de aardbeving in Japan, is het hoofdeiland maar liefst 2,4 meter opgeschoven ! Geen wonder dat het daar lelijk deed !!!
Geen wonder ook dat de kerncentrales ook dooreen werden geschud, en geen wonder dat er een tsunami was. En daardoor vielen de pompen voor de koeling uit, met alle gevolgen van dien, en alle nog komende moeilijkheden. Want men is daar nog steeds alles en nog wat aan het proberen om een ramp te vermijden.
Wat mij verontrust is het feit dat je telkens tegengestelde berichten hoort, en hier voor ons landje zegt men nu al dat het geen gevolgen zal hebben... Ook dat maakt mij ongerust, want van de radioactiviteit die hier kwam van uit Tsjernobyl mochten wij ook niets weten... Pas jaren na datum kwam uit dat ook hier de radioactiviteit merkbaar was gestegen.
In Japan geloven ze de beheerder van de kerncentrales niet meer, omdat bewezen is dat hij in het verleden al loog en dingen verzweeg. Hier geloven wij onze regering niet meer, omdat wij weten dat ook zij in het verleden al loog (en heus niet alleen over de radioactiviteit !!!).
Ergens voelen wij ons daardoor wat verwant met de Japanezen...

Heb je ook gehoord van hele treinen en een heel dorp die gewoon verdwenen zijn tijdens de aardschokken? Kun jij je daar een voorstelling van maken? Ik niet... Dat er één trein zou wegglijden in een plots ontstane breuk in de grond, die nadien weer sloot, tot daar, maar vier stuks op verschillende locaties ? En een heel dorp ?

Als ik de beelden zie, dan lijken de dingen te groot voor mijn bevattingsvermogen... Ik zie het wel, ergens hou ik het beeld ook vast, maar het is zo erg dat het niet echt meer lijkt. Als je in het spoor van de teruggetrokken tsunami die bergen afval waarin auto's, hele boten en zelfs hele huizen zitten, dan is dat zo erg dat ik het me niet meer kan voorstellen, ook al zie ik beelden op TV. Bergen vuil, dan denk ik aan het stort, waar we als kinderen wel eens op liepen (mocht niet !) en verbaasd keken naar die immense berg huishoudelijk afval. Dat was een BERG VUIL... immens, maar niets in vergelijking met wat ik zie op TV... Had er in de berg huishoudelijk afval een boot moeten liggen, dan zou dat er gewoon niet in passen, dat zou storend zijn, het beeld dusdanig veranderend dat er geen stort meer was, maar iets anders, iets wat we niet kenden of kennen. Nu weten we dat het dus wel kan, op een ik en een gij bijeen getroept door één grote golf.

Ik stel me dan ook voor dat het daar nu ontzettend begint te stinken, een stort stinkt, en dat zal daar niet anders zijn...

Op een of andere manier raakt die ramp me meer dan die vorige tsunami... Ik heb zitten nadenken wat daarvan de reden kan zijn, en ik denk dat het komt door het feit dat alles er een beetje uitziet zoals bij ons, moderne huizen, appartementsgebouwen, winkelstraten, auto's en wegen zoals bij ons. Het is veel herkenbaarder, en je kunt de schade dan ook makkelijker projecteren op je eigen leefwereldje... In die vorige ramp ging het over een exotisch gebied, en daar heb je op een of andere manier minder binding mee. Alhoewel het daar misschien voor de slachtoffers dubbel erg was.

Eigenlijk is dat een beetje gek, maar ons medevoelen is mede gebaseerd op de herkenning. Niet alleen op de ramp op zich, maar op het feit of wij het kunnen projecteren in onze straat.

Hadden wij geen foto's of beelden van de ramp, dan zou voor de meesten van ons Japan ook een ver exotisch land geweest zijn, maar door TV en andere media, is de wereld wel heel klein geworden, en zien we plots dat Japan heel dicht bij ons staat, dezelfde soort straten, auto's, gebouwen, herkenbaar. Het is bizar, maar het begrip medemens is door TV en internet heel sterk uitgebreid. De enige beelden die we vroeger hadden van de mensen in Zwart Afrika, waren de fotootjes van nonkel pater met zijn bekeerlingen in Het Parochieblad. En die foto's kwamen er in om het doel van de omhalingen zichtbaar te maken. Maar het was ver weg, vreemd, onbekend... Nu ligt zowat heel de wereld voor onze voeten. We kennen alles en iedereen. Als we nu horen van Tsjetsjenië, dan weten we hoe die mensen er ginder uit zien, en wat er ginder gebeurt... Twintig jaar terug hadden we nog nooit van dat gebied gehoord ! Laat staan iets van gezien, en dat ligt niet eens zo heel ver weg.

Als ik de bijbel lees, en lees over je naaste, dan denk ik dat het begrip daar en toen zowat op je buur en hooguit je dorp sloeg, want veel verder ging je kennis niet. En soms vraag ik me af of die man uit Dnipropetrovsk ook mijn naaste is (Ligt in Oekraïne)... Want hoewel dat daar best een grote plaats is, is het mij alleen bekend als naam op de landkaart. Onze naaste is plots een heel ruim begrip geworden.

En zeggen dat er al zo veel mensen zijn die het moeilijk hebben met hun buren of eigen familieleden...

En toch worden we dan ook, geraakt door het leed dat we slechts zien op die televisiebeelden...
Wat zijn we complexe wezentjes...

tot de volgende ? (foto van Dnipropetrovsk)

Meltdown !

Image by janhoogeveen via FlickrHeb je ook met je mond open zitten kijken naar die verschrikkelijke beelden van de aardbeving en vooral van de tsunami in Japan ? Ik wel ! Ik weet wel, ik heb wellicht een veel te grote inleving (te danken aan het feit dat ik een echte boekenwurm ben), maar ik leef echt mee met die mensen in die beelden... En toch ziet het er naar uit dat dit nog niet het ergste was, ook niet wat er nog allemaal zal zijn aan opruiming- en herstelwerkzaamheden, zelfs niet het menselijke leed bij het verlies van familieleden en/of vrienden en bekenden... Het ziet er steeds meer naar uit dat er nog een grotere ramp op komst is...

Maar liefst 4 (vier) kerncentrales zijn ook getroffen door de aardbeving, en krijgen door een of andere breuk in het systeem geen koeling meer. In alle vier de centrales stijgt de temperatuur van de kern, en is de straling reeds duizend maal hoger dan normaal, binnen in de centrale ligt dit nog véél hoger !
Men heeft geprobeerd met stoom te koelen, maar dit bleef te lang uit, gewoon omdat er geen stoom was om los te laten in de atmosfeer...
Als de kernen verder verhitten, dan zullen ze gewoon de bodem in smelten. En uiteraard dan in de wijde omgeving radioactiviteit verspreiden... (Denk aan Tchernobyl !), maar het kan nog erger ! Als de in de grond zakkende hete kernen in aanraking komen met grondwater, dan dreigt een soort ontploffing van dat water (zoals een stoomketel zonder veiligheidsklep), en is de ramp niet te overzien.

Zo wat héél de wereld volgt nu met Argusblik de vier kerncentrales op.
Er is naast dit rampscenario ook gek nieuws.... Door de aardbeving zijn de prijzen van de aardolie gedaald.

????

Wie het kan verklaren op een zinnige manier krijgt wellicht de Nobelprijs Logica.

Door de beelden van de Tsunami heb ik ook eens wat nader gekeken naar de oceanen... En tot mijn verbijstering stelde ik heel bizarre dingen vast. De oceanen zijn géén badkuip ! Ik wil daar mee zeggen dat het water in de oceanen niet overal even hoog staat ! Het waterpeil ligt omheen Indië ongeveer 100 meter lager dan de gemiddelde oceaanspiegel. Daarentegen staat het aan Australië ongeveer 70 à 80 meter boven dit gemiddelde niveau, maar liefst een verschil van zo'n 170 meter !!! Ook de Noordzee heeft een peil dat zo'n 50 à 60 meter boven gemiddeld staat, en de ijsmassa van Groenland is ook een plaats waar het water heen wordt getrokken en staat het dus hoog.

En plots wordt dat kabbelende golfje tengevolge van de onderzeese aardbeving wel héél complex ! Niet alleen het feit dat dit plots door het samendrukken op de kust metershoog kan worden, maar hoe kan het blijven bestaan en zich voortplanten door al die "bergen" en "dalen" in het waterniveau ?
En hoe bepaald men dan het gemiddelde zeeniveau ? En hoe kan men vaststellen dat dit aan het stijgen is door de opwarming van de aarde ?
Ik ben weer eens veel te dom voor deze wereld.
Soms lijkt mij het leven veel simpeler zonder al die wetenschap.
En zonder die satellieten die haarfijn kunnen bepalen hoe hoog of laag dat water staat op punt X en op punt Y....

Oh ja, die hoogtes in het water van de oceanen worden natuurlijk ook nog eens (daar boven op !) veranderd en beïnvloedt door de aantrekkingskracht van de maan (getijdenwerking)... Dat scheelt dan ook weer een slok op een borrel.
Stel je voor, een heel bekwame ober, met een heel vast hand, kan een borrel inschenken, zodat de drank boven de rand van het glas uit blijft staan... in een bultje, tegen alle logica in (oppervlaktespanning, ik weet het wel...), maar stel je dat borrelglaasje maar eens voor met aan de ene kant een bultje cognac, en aan de andere zijde een holte... Zo zijn de oceanen. Te gek. Moet je eens een reliëfkaart er bij halen, en het water rond India zo'n honderd meter laten stijgen om op "normaal" zeeniveau te komen... Da's meer dan een Tsunami hé !
En toch stroomt dat water niet naar die "put".

Misschien zijn er wel heel geleerde theorieën en verklaringen over, maar ik ken ze niet, en mocht ik ze vinden, dan zou ik ze wellicht niet eens snappen. Ik heb het al zo moeilijk met die tektonische platen die de werelddelen laten ronddrijven en laten botsen met elkaar. Dat is zo groots, zo omvangrijk, dat mijn grijze massa wel heel kleurloos en veels te klein is om het te snappen. Ik geloof ze wel, maar het me voorstellen????

Maar die meltdown, dat hebben we dan weer zelf veroorzaakt, of liever, misschien niet echt veroorzaakt, maar we hebben er de mogelijkheid toe gemaakt... En wellicht zouden ook dergelijke rampen ooit onder het tektonische tapijt geveegd worden?

Ik voel me zo nietig...

tot de volgende ?

De aarde beeft...

Image by astanhope via FlickrNu is er weer een aardbeving en tsunami in Japan...
Het lijkt wel of de aarde op zijn geheel rommelt en bommelt in een soort stuiptrekkingen voor ...het einde ?
Als, ik zeg wel als, straks die immense vulkaan in Amerika (de krater alleen al, is zo groot als heel de provincie Oost Vlaanderen !) uitbarst, dan is het hek van de dam... Dan is de ramp zó groot, dat er een einde komt aan de wereld zoals wij die kennen.
Jarenlang zouden as in de hogere atmosfeer de zon versluieren, en de temperatuur op aarde drastisch doen dalen, en zitten wij weer in een ijstijd. Meer dan de helft van de Verenigde staten van Amerika zal verdwenen of verwoest zijn, en wellicht de andere helft onbewoonbaar...

Zijn er nu echt meer rampen dan vroeger? Of weten we het doodgewoon meer en eerder dan vroeger ? Ik weet het niet, maar ergens diep in mij zit een archaïsch stukje bijgeloof dat me doet vrezen voor de wraak van Moeder Aarde... Ze is nu lang genoeg misbruikt, mishandelt en beroofd, en barst eindelijk in woede uit, al haar moederlijke gevoelens verwerpend en haar eigen voortbrengselen vernietigend om uit die vernietiging, later, véél later, herboren te worden als een nieuwe Aarde...

Ooit was de aarde bevolkt met dinosaurussen die heel lang de wereld regeerden, tot plots een milieuramp, wellicht een neerstortende meteoriet, zoveel stof en as tot in de hoogste lagen van de atmosfeer slingerde, dat de zon de aarde amper nog kon bereiken. De dinosaurussen stierven uit. Staat ons dat ook te wachten? Of ben ik een doemdenker ? Om eerlijk te zijn, ik denk dat de mens niet zal verdwijnen, maar wel gedecimeerd zal worden. Eerst door de ramp en door het oprukkende ijs, en dan nog eens door de massale volksverhuizingen naar de iets warmere gebieden op aarde. (Met alle oorlogen van dien...)

Het lijkt mij dat de aarde geen herboren aarde zal zijn, maar hooguit iets minder getormenteerd zal worden door de mensheid, daar de mensheid in aantal fel geslonken zal zijn. Het wordt voor de mens een nieuwe start, maar niet vanuit een nulstand, maar eerder een doorstart, vanuit de kennis en de wetenschap van het verleden (ons heden).

Zou de mens dan eindelijk iets hebben bijgeleerd ? Ik vrees van niet, want de overblijvenden zullen de nakomelingen zijn van de sterksten, de survivers, degenen die de rest van de wereld overheersen. En vanuit een dergelijk genenbestand zal wellicht geen vredelievend volk ontstaan.

Nee, het mensdom zal wel steeds dom blijven, dank zij zijn verstand... ? Want ik kan me niet ontdoen van het idee dat ons verstand heel dikwijls de bron is van vernietiging... van de ellende die ons steeds weer en weer treft.

De wereld zou zo mooi kunnen zijn, zo goed voor iedereen... Maar wij vinden het nodig om macht te vergaren, nodig om anderen te onderdrukken, nodig om te vernietigen...in plaats van op te bouwen, te beminnen en te houden van...in plaats van te delen en samen te werken...
Lees ik vandaag dat twee Waals partijen de NVA er niet bij willen om de meerjarige begroting op te bouwen. De NVA heeft immers zichzelf uitgeschakeld stellen ze. Maar is dat de oplossing ? Is dat de deur naar de vorming van een nieuwe regering? Of wordt het onmogelijke nu nog wat moeilijker?
Voor mij is dit kleine feitje (want we zijn hier maar een piepklein landje) een symbool van de menselijke waanzin. Symbool van de zelfvernietiging van de mens door zijn idiote hunker naar macht.

Eis van je zelf, wat je eist van anderen... Deze woorden zijn wijs (aan Alexander de Grote toegeschreven...een heel slecht voorbeeld als het over warmhartigheid en liefde gaat)... Ergens zouden wij die woorden steeds voor ogen moeten houden, met nog een stukje er bij: ... en doe aan anderen wat je wilt dat zij jou aandoen.
Maar ja, die houding en macht... dat zijn tegengestelde dingen. Wij willen wel dat iedereen ons goed behandelt, voor ons werkt, voor ons dubbel plooit, maar alleen om dat zalige gevoel van macht te hebben. Het is zo moeilijk anderen boven je zelf te stellen.
En toch...
toch zou dat pas de wereld veranderen in een paradijs

En zeggen dat we dat weten en beseffen !
djudedju

Waarom is het dan zo moeilijk? Waarom dan steeds weer dat ik, ik , ik ....

tot de volgende ?

Permacultuur

Image by AnneTanne via FlickrAl sla je me dood, ik weet niet meer hoe ik ooit op de site beland ben, maar ik ben er blijven hangen, lang, heel lang...
Permacultuur is de samensmelting van permanent en agricultuur, dus blijvende landbouw. Blijvend in de zin van zichzelf vernieuwend en doorlevend, met andere woorden quasi natuurlijke landbouw. Landbouw waarbij alle voorwaarden van een natuurlijke groeiwijze gerespecteerd worden, en waarbij men werkt met planten die normaal kunnen doorleven en zichzelf kunnen in stand houden, op een manier zoals het in de natuur gebeurt, zonder hulp van de mens. De enige tussenkomst van de mens is het inrichten van het systeem en het oogsten van de "vruchten van het veld" in de brede zin van het woord.
Ik heb met groeiende verbazing zitten lezen wat er allemaal eetbaar is van wat ik voorheen als onkruid beschouwde, en welke voordelen het biedt voor de mens én voor de natuur !
Och, ik ben nu niet plots bekeerd tot een permacultuur-boer, want ik kan met mijn gezondheid helaas het werk in de tuin niet meer aan, en om eerlijk te zijn, ik ben nooit een tuinder geweest. Maar nu vind ik het jammer dat ik niet jonger ben, gezond ben, want ik denk dat een dergelijke tuin wel mijn ding zou zijn, er is immer heel weinig werk aan, en toch is bijna alles oogstbaar en eetbaar.
(Kijk maar eens met Google naar Permacultuur Nederland, dan kom je op een Nederlandstalige site terecht waar je kan kennis maken met die bizarre landbouw, maar let op, ik verzeker je dat er meteen enkele uurtjes mee zoet bent !)
Wat ik meteen ga proberen deze zomer: ik ga tussen mijn sla de bloemen van mijn daglelies verwerken, krijg ik een heerlijk gekleurde sla met een iets pikantere smaak en met heel veel vitamientjes. En het verfoeilijke zevenblad, dat ik al jaren obligaat probeer te verwoesten, ga ik nu opeten in dezelfde sla. Onkruid en bloemen zijn niet altijd zomaar onkruid, niet altijd zo maar bloemen. Ze zijn eetbaar en gezond.
Het lijkt wel of er een nieuwe wereld opengaat ! Mijn geheugen is niet meer zo goed als eertijds, maar ik weet dat ik nu wellicht onder het wandelen niet meer op een grashalmpje zal kauwen, maar wellicht her en der iets zal plukken om heerlijk binnen te spelen. Wandelen in de zon en ook nog eens vitamines binnenkrijgen (naast de Zon !).
Ik heb hortensia's (hydrangea) staan, maar nu ga ik zoeken naar een bepaalde variëteit, waarvan ik de blaadjes kan gebruiken als "Hemelse thee" en en als zoetmiddel. Heb ik niet alleen de bloemen en de mooie struik, maar ook heerlijke thee toe.
Echt, een nieuwe wereld ? Nee, wellicht net de oude wereld, het stuk dat we vergeten zijn in de loop der tijden... Het stuk waar we verbluft naar kijken als we natuurvolkeren bladeren zien plukken om wonden te helen. Wijsheid die er wellicht al eens was, en waar we helaas heel veel van vergeten zijn.
Ik vermoed dan ook dat de lijst met eetbare dingen die je op de site kunt bekijken ver van volledig is, wellicht is er nog heel, heel veel dat ons en de natuurlijke levenswijze ten goed kan komen.
Ik ben er van overtuigd dat onze huidige landbouw verkeerd bezig is, dat we met kunstmest en onkruidbestrijders en insecticide bezig zijn de grond te vernietigen en uit te putten tot op het moment dat we in een zelf gecreëerde woestijn zullen zitten...
Zoek maar eens naar regenwormen in de akkers, je zult er geen een vinden ! Alles is dood, en komt slechts weer tot leven met veel vlieg- en kunstwerk aan kunstmatige mest en insecticide... Tot leven ? Nee, eigenlijk tot een tijdelijke monocultuur die weer en meer de bodem uitmelkt.
Ik weet niet of Permacultuur het antwoord is, maar in ieder geval lijkt het me op zijn minst een stap in de goede richting, op naar een herstel van de natuur, herstel van moeder Aarde, herstel van onze eigen biosfeer. Plant niet meer zo maar een tuin vol bloemen en sierstruiken, neem die soorten die hier kunnen voortbestaan, en die eetbaar en gezond zijn, voor jou en voor dat tuintje van jou, en ook nog eens leuk om te zien. Misschien iets minder uitgemeten en minder kleurrijk, maar veel natuurlijker en beter !

Op naar een nieuw samenlevingscontract met onze eigen Aarde, en nu een contract van lange duur, er niet op gericht de aarde uit te putten en te vernietigen, maar samen te leven in, op en met de Aarde !

Lijkt dat niet heerlijk ?

tot de volgende ?

Pokeren

Image via WikipediaHet valt mij op dat -zeker onze - politiek heel erg lijkt op een pokerspel.
De politici proberen elkaar te overbluffen, terwijl ze veelal zelf niets in handen hebben, en als er geen oplossing komt is het de schuld van de ander. Komt er wel een oplossing, dan hadden zij er een veel betere, maar konden hun hand niet uitspelen...
Met andere woorden: ze spelen...
En ze spelen voor grof geld: het onze.

Wij hebben nog steeds ergens het idee dat politici mensen zijn met verantwoordelijkheidsgevoel, maar steeds meer en meer verraden hun daden dat ze alles hebben, buiten verantwoordelijkheidsgevoel...

Neem nu het belastingstelsel... Bedrijven betalen amper, een simpele loontrekkende wordt verschrikkelijk zwaar belast. In de bedrijven, zeker in de hele grote, die minst van allemaal betalen, worden politici opgenomen in de raad van beheer. Vraag: Is dat een kwestie van zeker te zijn dat er geen wetten worden gemaakt ten nadele van die bedrijven? Want dan snijdt die politieker in zijn eigen vel... ????

There is something rotten in the Kingdom of Belgium... En geen klein beetje...
Maar de laatste tijd gaat er iets grondig mis ! De heren hebben, om het beeldrijk uit te drukken, zichzelf vast gereden in de zelf gecreëerde modder.
Mocht het zo duur niet zijn voor de werkende mens, dan zou het eigenlijk leuk zijn hen te aanschouwen hoe ze plat op hunne buik in de modder liggen te krevelen... Maar nu zitten wij steeds met het gevoel dat alleen maar een bijkomende kost is, op ons debet.

Als ik kijk in het boek der citaten, dan zijn er verschrikkelijk veel citaten over politiek, maar bijna geen ene die ook maar ergens min of meer lovend zou kunnen geïnterpreteerd worden...
Ik haal er enkele mooie aan:
"Een partij is de dwaasheid van velen, ten behoeve van het voordeel van weinigen" Alexander Pope
"Een politicus is iemand met wiens politiek ge het niet eens bent; als ge het wel met hem eens bent is het een staatsman" Lloyd Georges
"In de politiek gaat het altijd tussen twee kwaden" John Morley
"Een oprecht politicus is iemand die als hij eenmaal is omgekocht, ook omgekocht blijft" Simon Cameron
en als afsluiter een hele mooie en korte: "De politiek is de kunst der verwikkelingen" Talleyrand

Ik ben niet verder geraakt dan één bladzijde, anders kan ik hele bloggen vullen met uitspraken, de ene al mooier dan de andere, maar ik blijf erbij dat Plato de beste heeft: Een wijze man doet niet aan politiek, daardoor worden wij door dwazen geregeerd....

Geef toe, aan wat we de laatste maanden hier mogen aanschouwen: Plato heeft gelijk !

Maar laat ik me niet vermoeien met weer eens te zeveren over politiek... Daar worden we al genoeg mee om de oren gezwierd de laatste tijd, er komt geen einde aan...of liever, er komt geen begin aan !
Eén zaak lijkt duidelijk, er is nog nooit één regering geweest die zo gemakkelijk en vlot regeert als deze die er nu niet is... de waarnemende, de voorlopig voort doende (?) Die kan niet meer vallen, want ze ligt nu te regeren op haar rug.
Misschien kunnen we daar een les uit trekken voor de toekomst! We krijgen massa's mailtjes van slapende, geeuwende, zich uit rekkende, boeken lezende, kranten lezende, porno kijkende politici in het politieke halfrond, dat we misschien beter al zijn de zetels te vervangen door bedden. Voortaan zetelt een politieker niet meer, hij ligt. Het grote voordeel is dat een dergelijke regering niet meer kan vallen. (Voor alle zekerheid de bedden niet te hoog maken ?)

Op die manier maken we ook weer een normale voortzetting van de geschiedenis... We zijn weer aanbeland bij de vadsige regeerders... We hebben dat ooit al eens gekend !

Ik zag een cartoon van twee in verlof zijnde Belgen in Tunesië, die vol verbazing zeggen tegen een opstandeling: "Jullie hebben een regering, en jullie willen ze weg ????"

Heerlijk als we er toch nog kunnen mee lachen. Humor is ook een manier om je eigen lijden mee te verzachten. Geen wonder dat we lachen met onze politiek...

tot de volgende ?

Buitenaards leven ontdekt !

Image by jonvelle via FlickrEen Amerikaans geleerde heeft in een meteoriet fossielen gevonden van buitenaards leven, waarvan er enkele vormen heel vreemd zijn. (En dus duidelijk niet aards)...
Mij verwondert dat geen zier, ik heb altijd wel gedacht dat in dat oneindig grote heelal er nog wel hier of daar leven moest tot ontwikkeling zijn gekomen. Het zou een mirakel zijn mochten wij alleen zijn. Nu blijkt dat er leven is, met bewijs er bij.
En dan ?
Zouden er op een van die andere werelden ook verstandige wezens zijn ?
Want dat is eigenlijk de vraag die wij willen opgelost zien! Dat er leven is her en der in dat enorme heelal, dat is iets wat we zo maar kunnen aannemen, maar zijn er ook wezens die, net zoals de mens, verstand hebben?
Alle verhalen over UFO's ten spijt, hebben wij daarvan vooralsnog geen enkel bewijs.
Maar ik hoop van wel, en ik hoop vooral dat het een soort verstand is waar wij mee om kunnen, want het zou goed kunnen zijn dat zij op een heel andere manier denken dan wij ook maar kunnen bevroeden. Net zoals wij ze misschien niet eens als levend wezen zouden herkennen. Stel bijvoorbeeld maar eens dat daar de verstandelijke wezens zijn ontstaan uit een familie van planten of plantachtigen... Ik zie de eerste mens die daar landt op die planeet, nog niet meteen pogen te converseren met een krop sla. Laat staan dat wij hun manier van denken zouden kunnen bevatten.
Je kunt het natuurlijk niet gaan testen, maar we zouden eens moeten een mens laten opgroeien in een volmaakte eenzaamheid. En dan eens kijken welk soort verstand dat wezen dan zou hebben. We hebben al wel mensen gehad die door wilde dieren waren opgevoed, en stelden vast dat die niet echt meer te vermenselijken waren, maar ik denk aan een werkelijke volmaakte eenzaamheid... Wij kunnen ons de vraag stellen of dat wezen, duidelijk een mens qua uiterlijk, ook nog echt mens zou zijn, in de zin van verstandelijk wezen. Of zou hij wel degelijk een verstand hebben, maar zou dat voor ons niet te vatten, niet vast te stellen zijn ? Lichamelijk is alles aanwezig om verstandig te zijn, hij hoort immers bij dezelfde soort als wij zelf, maar wij hebben ons verstand ontwikkeld in een gemeenschap van gelijkaardige wezens, op elkaar afgestemd en samen werkend. Hij niet. Hij was in volmaakte eenzaamheid, noch mens noch dier was ooit in zijn gezelschap.
Ik heb er geen idee van, maar het zou mij verwonderen of wij überhaupt bij dat wezen verstand zouden kunnen ontdekken. Het is er wel mogelijk, maar als het er al is, dan zou het zo vreemd zijn zijn van vorm, dat we het wellicht niet herkennen als verstand.
(Ik heb me al menig keer afgevraagd of de dieren dan ook niet een verstand hebben, maar van een voor ons vreemde, onbegrijpelijke vorm van verstand?) (maar dat is weer een ander verhaal)

Er zijn mieren die bladluizen melken, en houden in een vorm die wij het best kunnen vergelijken als bij ons de boer die koeien houdt... Is dat een blijk van verstand ? een soort van verstand ?

We kunnen ook anders de zaken benaderen... Stel dat een ufo gisteren zou geland zijn, aan de rand van Aalst, en de buitenaardsen zouden zich onder de mensen mengen. Ze zouden misschien applaus oogsten voor hun bizarre uiterlijk, maar ze zouden niet echt opvallen tussen al die vermomde carnavalisten. Maar wat zouden zij van ons denken, die gekke menigte ziende ?

Ik wil maar zeggen, het is niet voldoende dat het verstand er is, het moet ook kunnen gezien worden. Dus je moet al een langere studie kunnen maken om tot conclusies te komen, ook al heb je bij een eerste indruk geen verstand vast gesteld... (Wat denkbaar is bij het aanschouwen van een carnavalstoet...)

Maar goed laat ons eens in staat zijn al die moeilijkheden te overwinnen, laat ons eens dat verstand wel degelijk ontdekken, en laat ons zelfs tot een vorm van conversatie komen... Dan nog zal alles wellicht heel vreemd en bizar blijven... Want wellicht denken ze en redeneren ze op een heel andere manier, hebben een wetenschap die op totaal andere beginselen is gemaakt (stel dat ze geen handen hebben zoals wij, dan zal zelfs het eetgerei heel anders zijn, om maar een heel klein iets te noemen)... Maar laat ons dat allemaal overwinnen, dan zou voor mij de hamvraag zijn of ze ook een godsdienst hebben, hoe die is, welke vorm ze die toedichten, welke mogelijkheden...

Nee, ik zie het nog niet zo vlug gebeuren... er is immers te veel dat anders is. Er is te veel dat ons scheidt, en de SF-verhaaltjes ten spijt, ik zie ons niet converseren met een wormvormig aanhangsel van een of ander amoebe-achtig ding. Laat staan dat wij zouden kunnen aan nemen dat zij hun God voorstellen als een wormvormig... Nee, laat ons maar hier op deze aarde blijven, en pogen te herstellen wat we nu bezig zijn naar de kl... te helpen... Want we moeten er nog lang, nog heel lang mee voort willen we ons kleinkinderen en hun kleinkinderen ook nog een wereld geven.

tot de volgende ?

dierlijke problemen ?

Image by ReservasdeCoches.com via FlickrHet is honds, het is niet van de poes, zo fris als een hoentje, zo lomp als een beer, het varken uithangen, zich als een vis in het water voelen, en zo kunnen we nog wel eventjes doorgaan...
Gek toch dat we een heleboel menselijke eigenschappen plots lijken te verdierlijken?
Maar dat niet alleen, we doen dit ook met hele volkeren: Zo gierig als een Schot, drinken als een Zwitser, een Nederlander heet ook al gierig, maar deelt die plaats ook al met de Joden. Belgen heten in Frankrijk dom, en hier heet het iets doen met de Franse slag, nog afgezien van het feit dat vrouwelijke blondjes dom heten, Limburgers traag zijn, (In Wallonië zijn het de Namurois die deze eer genieten) en ook daar kun je blijven doorgaan.
Eén ding valt daarbij op... we praten altijd over de anderen als we over verkeerde dingen praten, nooit over onszelf.
Ik heb eens een kleine test gedaan...
Ik nam een deel van die idiote domme-blondjes-moppen, en verving het domme blondje door Marokkanen... Plots was ik een racist. Je moet het zelf maar eens proberen. Maar idioot is het, wat ik wel mag zeggen over een blondje kan dan plots niet meer als ik het heb over onze allochtonen.
We zitten dus met onze wetgeving op racisme duidelijk verkeerd ! Of men moet soepeler zijn, of men moet het begrip racisme uitbreiden naar blondjes, Limburgers, Schotten en zo voort (en waarom dan niet de beren en de varkens er bij nemen?) - Maar gaan we dan nog kunnen lachen met moppen ?

Want eerlijk, humor is in 90 % van de gevallen lachen met mensen, met hun gebreken, met hun vermeende eigenschappen of met het feit dat ze vallen. Maar dus eigenlijk lachen met mensen.

"Ja, maar het mag niet kwetsend zijn" hoor je dan... Maar wat dan met die domme blondjes /Marokkanen - moppen ??? Waarom zien ze dat van de domme blondjes als niet kwetsend en dat van de Marokkanen wel ? Nee, mijn definitie ligt ergens anders... Ik kan het niet heel scherp omschrijven, want het is nogal gevoelsmatig, maar het mag niet zo zijn dat de mop dient om te kwetsen, om te vernederen, om in een of andere hoek te drukken... Of nog erger om hen uit te schakelen (klassiek voorbeeld: een kleine allochtoon zit met zijn handje water te scheppen uit de Schelde en drinkt het op. Een man ziet het en roept dat hij dat niet mag doen, dat het giftig is. Daarop roept de kleine terug: "Ikke niet verstaan ikke Turk" waarop de man: "Zo moet je dat doen" en hij toont scheppen met twee handen...)

Maar humor op zich, lachen met, dat moet kunnen, in zover het ook werkelijk leuk is en niet kwetsend, denigrerend bedoeld is. Men mag best met mij lachen, bepaalde eigenschappen of tekortkomingen uitvergroten, zolang het lachen is, en niet snerend. Ik ben dik, en daar wordt nog al eens mee gelachen, en ik heb daar geen problemen mee, tenzij het niet lachen is, maar kwetsend bedoeld is, aanvallend.

Maar dat is niet makkelijk te omschrijven, want dezelfde tekst kan soms leuk zijn, door de manier waarop het gezegd wordt en door de situatie waarin het gebeurt, maar op een ander moment, andere manier heel erg kwetsend zijn.

Het lijkt me dan ook niet mogelijk om dat in een wetgeving om te zetten, en zo ver gaan dat we niet meer mogen lachen, omdat het toevallig een allochtoon betreft, dat gaat dan net iets te ver. En dan spreek ik nog niet eens over het feit dat de ene mens langere tenen heeft dan de andere.

Nee, makkelijk is humor niet. Ik herinner me, als kind, (dus héél lang geleden) dat de humor van Wim Sonneveldt soms wat op het randje was, terwijl Toon Hermans daar kilometers ver van af bleef. De moderne humoristen gaan nu meestal veel verder dan wat we toen "op het randje" noemden. De tijd is veranderd, de humor ook. Zo erg veranderd, dat humor soms een probleem is...

Misschien vind je dat ik, in wat nu volgt, een brug te ver ga, maar ik doe het toch. Toen na de oorlog de waarheid aan het licht kwam over de Duitse vernietigingskampen, was het voor veel mensen totaal onbegrijpelijk hoe een mens een medemens zoiets kon aandoen. Maar een Amerikaanse psycholoog deed ooit een onderzoek, waarbij er een ondervrager en een slachtoffer was. De ondervrager moest, bij een fout antwoord, een elektrische schok toedienen aan de ondervraagde. De bedoeling was dat de ondervrager na ieder fout antwoord de schok zwaarder maakte door een knop een graad verder te zetten. Op de knop stond op een bepaalde stand vermeld: dodelijk !... Het slachtoffer kreeg in werkelijkheid geen schok, maar was een toneelspeler die deed alsof. Een enorm pak van de ondervragers ging zelfs met gemak tot en met de dodelijke schok, zonder verpinken, gewoon opgaand in het systeem. Dus is het zo, dat blijkbaar een heel pak van de mensheid heel makkelijk net zo zou doen als de beulen in de vernietigingskampen...

Als we nu zien dat humor steeds verder gaat naar en zelfs over de rand van het kwetsende, dan denk ik daar op terug... Zijn we niet bezig de grens over te gaan ? Zijn we niet op weg naar waar we veranderen in onmensen ?

Toch maar eens over nadenken....

tot de volgende ?

steenstokkedood !

Image via WikipediaBart en de kinderen zijn juist weg, het aquarium is leeg.
Ik heb veel meer vissen dan ik dacht !
En zelfs soorten waarvan ik niet meer wist dat ze er waren.
Dat zijn dan meestal vissen die nachtdieren zijn, en die 's nachts rondzwemmen. Soms zag je die eens als je 's nachts naar beneden kwam om iets te halen of zo. Maar het zijn nuttige vissen, omdat ze alle dode vissen oppeuzelen en zo maken dat de bak niet te vlug vervuilt. Maar van de mooiste zitten er vier, en ik weet maar van twee. Zouden die ook gekweekt hebben, of heb ik er ooit eens bijgekocht ? Ik weet het niet meer. Alzheimer of zo ?
Maar nu zit ik hier dubbeltoe aan mijn kwampjoeter.
Pijn
Pijn
PIJN
Want natuurlijk help je dan aan een en ander. Ja, ik weet dat ik dat niet mag doen, maar je kunt daar toch niet staan op te kijken ?
Het grootste werk is het verwijderen van de stenen. En dan maar vis vangen.
Ach, 't is voorbij, en nu maar wachten tot mijn nieuwe bak er is. Normaal zou ik liever hebben gewacht en de bak geleegd vlak voor ze met de nieuwe bak kwamen, maar het lekte te veel, en ik zou niet willen dat het hout nat worden zou. Nu haat het nog niet door het vernis, maar na een tijdje zou je toch schade krijgen. En die kast is heel belangrijk voor ons, want onze Koen heeft die nog gemaakt, in de massieve eik.
Er staat nu een kleiner aquarium, met heel veel vissen in, en met een zware filter en een luchtpomp, om ze zo veel mogelijk zuurstof te geven.
Een luchtpomp blaast belletjes in het water via een poreus steentje. Veel mensen denken dat je op die manier zuurstof in het water brengt, maar dat is niet juist, je brengt zuurstof in het water door de beweging van de wateroppervlakte. De luchtbelletjes dienen dus om het water in beweging te brengen, zodat er zoveel mogelijk water de oppervlakte raakt en daar lucht opneemt.

Nu ga ik stoppen en rusten... en een pijnstiller meer pakken

tot de volgende (hopelijk iets beter dan ik me nu voel)
ps: van de vis op de foto heb ik er heel veel, die kweken voortdurend. We vonden op de stenen weer een heel pak eitjes...jammer!

AquariumLeaks...

Image via WikipediaTja, het moet altijd wel ooit eens gebeuren...Aquariums zijn niet gemaakt voor de eeuwigheid, en na meer dan 25 jaar trouwe dienst is mijn aquarium plots begonnen met lekken, wellicht geïnspireerd door de vele politieke lekken en wikileaks all over the World.
Vruchteloos hebben we geprobeerd het lek te dichten, maar zelfs dreigen met de doodstraf haalde niets uit, het water bleef druppen. (Gelukkig maar druppen, in mijn aquariumpje zitten maar zo'n slordige 800 litertjes water newaar !)
Dus ben ik ten rade gegaan bij een deskundige, maar dat genie is tezelfdertijd ook verkoper van nieuwe aquariums, dus was het antwoord eigenlijk al te voorzien... Met een nieuwe te kopen is alles opgelost.
Ik heb het nagekeken, alles inbegrepen is de kostprijs van een aquarium eigenlijk niet eens zo erg veel gestegen, maar waar de levering en plaatsing indertijd gratis was, is dat nu verdraaid duur. Liefde en begrip voor mijn pijnlijke rug is er überhaupt niet meer bij... Maar ja, als mijn nieuwe aquarium weer 25 jaar mag meegaan, dan zal ik ondertussen zo'n 90 jaren oud zijn, en wie zijn hoofd doet er dan nog zeer ? Er is zelfs een serieuze kans dat mij aquarium zijn baasje overleeft. Ondanks mijn tulsithee en mijn gojibessen. En oh ja, ik nut ook nog Zweedse kruiden, voor de zekerheid. En om de negatieve werking van al mijn echte medicamenten wat te onderdrukken.
Ik heb beroep gedaan op mijn zoon, Bart, de wever... om me te komen helpen, met assistentie van zijn lieftallige dochter Lieselotje... Die dochter is in feite zelfs veel belangrijker dan Bart zelf, in deze assisterende functies ! Het is namelijk zo, dat er in mijn aquariumpje ook nog eens een tweehonderd kilo stenen zitten, en die moeten er uiteraard ook uit en gerecupereerd worden voor mijn nieuwe bak... Nu is dat niet zo makkelijk, en de handigste manier is dat er een jong en lenig iemand in het aquarium duikelt, en de stenen voorzichtig aanreikt... Dus mag mijn kleindochter voor een keer meerminnetje spelen, in het aquarium... Ik zal je naderhand wel vertellen hoe lieflijk het beeld dan is... en of ze het haalt tegenover de sierlijkheid en elegantie van mijn vissen... Ook dat is nog leuk, uiteraard moeten al de vissen er ook uit, en in een tijdelijke bak geïnkwartierd worden... De reis is gering, van de grote bak naar een kleine die voorlopig op de grond zal staan...op een laagje isomo, zo dat de vissen geen koude voeten krijgen.
Er komt heel wat bij kijken...
en dan is het wachten, tot mijn nieuwe bak is vervaardigd (het is een speciale maat, en dus gemaakt op voorschrift... in de fabriek van aquariums en andere glazen dinges) en geleverd... En dan begint weer een immens werk, dan moeten die stenen er weer in geplaatst worden (maar niet allemaal beslist mijn vrouw, want nu kunnen we geen vis meer vangen, ze vluchten altijd maar achter en tussen de rotsen.) dan moet er een nieuwe laag stenen gelegd worden, en moet de bak weer met water (op temperatuur !) gevuld worden tot zowat halverwege. Dan moeten de planten er in geplant worden, en dan de bak weer verder opvullen met zoveel mogelijk gerecupereerd water van de oude aquarium, want in dat water is er een biologisch evenwicht die je slechts na maanden weer echt helemaal op peil krijgt, en met die enting met oud water toch iets sneller... Dan laat je de bak een dag of twee staan te staan, en pas dan mogen de vissen er terug in... Maar dat zal ik wellicht niet helemaal kunnen respecteren! Want hun tussenverblijf is eigenlijk te klein om er zo heel lang in te verblijven...Het is dan ook kiezen tussen twee kwaden.

Je ziet... er staat ons heel wat werk voor de boeg... En gelukkig ben ik niet alleen, krijg ik hulp van Bart en Frederik... het zal nodig zijn, want ik kan het - helaas- niet meer.

Dat is het ergste, een pak werk, en het niet meer zelf kunnen. En weten dat ik toch aan een en ander zal helpen, en het me heel erg zal beklagen. Ik heb het al gezegd, de pijn dat is op zich al erg, maar het niet meer kunnen, dat is veel erger ! Ik zie er uit als een boom van een vent, maar ik ben het niet. Ik zal nooit de pijn vergeten van die keer aan de Boerenbond, we hadden een zak kippenvoeder gekocht, en Anny legde de zak in de auto. Ik hoorde mensen die aan de wagen naast ons stonden, schande spreken van die grote loebas die zijn vrouw liet sleuren... Je moet het maar eens mee maken... Dat doet meer zeer dan je rug.
Och ja, maandag zal er wellicht geen blog zijn... ik moet naar de specialist... Weer eens. Och, het zal er allemaal wel bij horen zeker ? En of er morgen (of overmorgen) een blog zal zijn, hangt af van de uren dat het werk aan het aquarium zal duren. Djezesmariadjozef... wat staat er ons nog allemaal te wachten...

Uw er tegen opziende dienaar,

... tot de volgende ???

Geheime formateur naast Wouter Beke ???

Image by superleague formula: thebeautifulrace via FlickrZijne Majesteit Albert II is het beu, kotsbeu, en wij vernamen van onze zegsman in het Paleis, dat Zijne Majesteit een geheime zet heeft gedaan om als nog tot een regeringsformatie te komen.
Het kostte heel wat moeite om meer te weten te komen dan een vaag gerucht over een geheime formateur naast Beke van CD&V, maar onze reporter is er in geslaagd dank zij een grotere weerstand tegen whisky en cognac, toch iets op te vangen...
Het was niet moeilijk om de zegsman aan het drinken te krijgen, want het is duidelijk, alle personeelsleden van Zijne Majesteit lopen overspannen rond. " Het is niet meer te doen" zuchtte hij, "Zijne Majesteit is overspannen tot en met, en wij moeten het uitzweten. We kunnen niets goeds meer doen ! Van zodra hij iemand ziet begint hij te schelden, te roepen en te fulmineren, dat het niet schoon meer is"... Er liep een traan langs de wang van de trouwe Major Domus, die er al meer dan dertig trouwe dienstjaren op heeft zitten.
In zo'n stemming krijg je de mensen wel aan het drinken, om te vergeten, om toch eens de zenuwen ontstresst te krijgen...
Het is wonderbaarlijk hoe diep de spanningen in hem opgeknoopt zaten, het kostte ons heel wat drank om hem eindelijk te doen praten, en dan nog eens heel wat meer tijd om te weten te komen wie de geheime formateur was...

Toen ik het hoorde, schrok ik ontzettend ! Het is toch niet waar ! dacht ik . Het kan toch niet waar zijn ! Maar toch, het was waar.

Nu zullen de politici wel marsjeren ! Is het niet vanuit een weloverwogen beslissing of een goed of zelfs slecht akkoord, dan wel uit schrik !

Niemand minder dan Gilles De Bilde is aangezocht om er eens zijn vuile voeten in te zetten, en niet alleen zijn voeten, hij mag ook zijn vuisten gebruiken verzekerde onze zegsman. En als er al iemand is die kan stampen en kloppen, dan is het de publiekslieveling wel ! Vraag het maar eens aan Krist Porte (kapot geklopte neus en oogkas) , of aan zijn vrouw. Daartoe heeft Zijne Majesteit het Gerecht verzocht om De Bilde maar een voorwaardelijke straf te geven, want - zo sprak onze Koning- na de deelname aan de formatiegesprekken zal dat toch automatisch moeten omgezet worden in effectief.

Wij mogen dus hopen dat wij binnen enkele dagen over een nieuwe regering beschikken ! Is het niet goedsschiks... De grootste moeilijkheden verwachten wij uit het kamp van de NVA, want zodra ik bij Bart De Wever polste naar zijn reactie, sloeg hij alarm en droeg alle bedienden en secretarissen op om onmiddellijk alle mogelijke beschermingsmiddelen aan te kopen voor alle NVA verkozenen, scheenlappen, kogelwerende vesten en dergelijke zijn ondertussen niet meer te krijgen. Alles is aangekocht voor NVA leden.

Maar desnoods doen ze het wel zonder NVA... Uit schrik voor de Ket.

Het vedettenblazoen van de Ket zal met deze ongetwijfeld nog meer opgepoetst worden, en we mogen dan ook verwachten dat hij nu wellicht niet meer alleen gastrolletjes zal krijgen op TV, maar een vast contract in een of andere soap, om zeker te zijn van een eeuwigdurend baantje zonder inhoud, en waar kloppen mooie beelden oplevert.

Tot zover ons verslag uit de Wetstraat en wijde omgeving (Café Pallieter)

Héhé, leuk hé... Dat had ik eventjes vandoen... Eens heerlijk mijn frustraties ontladen in dikke zever...

tot morgen? (Of kon je er niet mee lachen?)

Spelen moet je leefregel zijn !

Image via WikipediaDe plaaster is er af ! Alle voorspellingen ten spijt dat je zes weken in de plaaster zit bij een breuk, is Anny nu al uit de plaaster. Ze kan nu weer aan haar voet krabben. Want dat leek op momenten wel het ergste, jeuk hebben en er niet bij kunnen.
Ik heb weer met be- en verwondering het machine bekeken waarmee ze de plaaster doorzagen en verwijderen. Het ziet er uit als een soort cirkelzaag, maar het ding draait niet, het trilt gewoon en hamert wellicht door de trillingen de plaaster stuk in een mooie "zaag"-snede.
Natuurlijk hadden we daar niet op gerekend, we geloofden al de doemdenkers van dienst, en dachten dat er weer een nieuwe plaaster zou komen, dus hadden we geen schoen bij, en mocht Anny met die bizarre pantoffel van rond haar plaaster naar huis pikkelen. Enfin, tot aan de auto.
Gisterenavond is Anny dan levensgelukkig ( tegenovergestelde van doodongelukkig) het bad ingestapt ! Want met een plaaster is dat genoegen er niet meer bij. En na het baden heeft ze haar voet en onderbeen duchtig ingewreven met uiervet, want haar huid was daar precies veranderd in perkament.
Vanmorgen huppelde ze (nu ja...) blij het bed uit.
Ze moet eerst een week zelf bewegen en oefenen, en mocht ze nog niet helemaal hersteld zijn, dan hebben we nog een briefje om zo nodig kine te gaan volgen. Maandag moet ze naar de huisdokter om de tweede inspuiting te krijgen tegen Tetanos.

Is het lang geleden dat je het genoegen kende om hier in mijn straat te mogen rijden met je wagen? Of ken je mijn (nu ja, mijn?) straat niet ? Nee, het is een van die straten met zo'n verkeersdrempel in. Welnu, we zijn weer een paar maand verkeersdrempelloos ! Ja, de koers is hier gepasseerd, en die drempels zijn nefast voor de ruggen van de renners, dus nemen ze die ondingen maar even weg. En vermits de Ronde van Vlaanderen hier ook nog voorbij komt, zal de straat effen blijven liggen tot na de Ronde... De heren renners mogen immers hun ruggetje geen pijn doen. Wij wel. Maar ja, wij zijn maar gewone stervelingen en de sportvedetten zijn in onze maatschappij verheven tot de status van halfgoden.

En met de goden, en dus voor de veiligheid ook met de halfgoden sta je beter maar goed. Je kunt nooit weten... Immers, Meester Eckhart schreef het al: " Sommige mensen willen God met dezelfde ogen bezien als ze een koe bezien, en van Hem houden zoals ze van een koe houden: om de melk en de kaas en de winst die deze hen oplevert"

Wellicht is het daarom dat de sportvedetten steeds minder aan sport doen, maar in een vetbetaald beroep werken... Voor den brode met een heel dik beleg er op. Wat zij doen heeft niets, maar dan ook niets meer van doen met sport. Waar is de tijd dat beroepsatleten niet mochten deelnemen aan de Olympische Spelen??? Nu is daar geen enkele sportmens meer bij of omtrent, het zijn allemaal dikbetaalde professionelen... Toen ik nog gezond was van lijf en leden, dan ging ik regelmatig joggen, en nu en dan nam ik dan deel aan een grote jogging, zoals de 20 km van Brussel en zo. Daar zie je nog een heel pak sportievelingen, die lopen voor de fun, en alleen tegen zichzelf lopen. Maar zelfs daar zie je van die doodgewone mensjes die het nodig vinden anderen te overtreffen, en die maar spuiten en maar slikken... Voor wie? Voor wat ? Voor een handvol onbestaande roem? Om te kunnen stoefen dat ze rapper liepen dan de ander ? En dan ?

Sport moet plezant zijn, voetbal moet een feest zijn... Maar dat is het al lang niet meer. Dat van die gezonde geest in het gezonde lichaam is al decennia uit de mode. Nu moet je Yoghurt van X eten en margarine van Y om gezond te zijn, en sport doe je voor de glorie ... en de centen... Zelf kinderen met talent worden al betaald om in een of andere club mee te voetballen. Kinderen, die plots niet meer mogen spelen, maar moeten voetbalwerk doen...

Dan heb ik nog veel meer sympathie voor die duizenden wielerterroristen die in het weekend wat gaan rondtoeren op het velootje...tenminste als ze het verkeersreglement respecteren.... en rijden voor hun plezier en voor hun gezondheid. Niet elkaar zitten af te jakkeren om toch maar de rapste te zijn, of de beste klimmer.

Als je het "evangelie" van de jogger leest, dan lees je daar dat je maar zo snel moogt lopen, dat je ondertussen een gewoon gesprek kunt voeren... Anders sjok je niet, maar loop je, en dat is een ander verhaal.

Maar wij zijn dat allemaal vergeten. Het lijkt wel of spelen een vuil woord is. Alles, zelfs het spel staat in functie van prestatie. Jammer, we zijn van uit de wieg gedoemd om kleine volwassenen te zijn, terwijl spel een fundamentele manier is om volwassen te worden op een gezonde manier. Zelfs de dieren leren al spelen hoe zij zich later moeten gedragen als volwassenen. En ergens las ik: "Wie niet is als deze kleinen..."
Als ze nu spelen, dan is het voor geld, voor macht...
Arme mensen, spelen en creatief zijn, zijn twee pijlers voor een gezonde geest in een gezond lichaam, zelfs al heb je een slechte rug en zelfs al heb je pijn.
Doe eens dingen die plezant zijn, echt plezant, niet voor geld, niet op kap van een ander, gewoon, zoals je als kind deed... voor de lol en omdat het plezierig is.

Wedden dat je de eerste keren moeite hebt om weer kind te zijn ? Wedden dat je weer vrees hebt voor dat "menselijk" (?) opzicht? Terwijl je net daarmee echt niemand kwaad doet, en heel veel goed voor jezelf !

tot de volgende ? (Weet je wat erg is ??? Als ik zoek naar een foto van "spelende kinderen", dan zie ik veel meer kunstwerken daarover dan wel echte kinderen aan het spel !!! Waar zijn we mee bezig ?)

En naar de dokter, voor een nieuwe plaaster ?

Image by tdietmut via FlickrStraks gaan we naar het hospitaal met Anny, met haar enkel in de plaaster. Sinds gisteren zegt ze niet meer dat ze hoopt dat ze er van af is... Ze heeft eens met haar tenen gewrikkeld, en haar enkel doet nog pijn...
Ik hoop dat ze genoeg kalk aanmaakt, en dat we er met nog een 3 weken vanaf zullen zijn, maar zeker is dat niet. Afwachten maar.
Ze pikkelt wel al goed rond, maar na een tijdje zie ik haar de zetel weer opzoeken en zorgvuldig haar been omhoog leggen... Ze zegt niets, maar ik zie wel dat het na een tijdje dus nog pijn doet.
Als ik het vraag, liegt ze "Nee,nee...", maar ik zie het wel aan haar ogen. Na al die jaren kun je moeilijk liegen tegen elkaar, je kent je partner immers door en door...

Als je zo lang bij elkaar bent, zo lang lief en leed deelt, en wetende dat ik al zo'n zestien jaar thuis zit met mijn rugpijn, dan is Liefde anders dan de Liefde waarmee je lang geleden in het huwelijksbootje stapte.
Niet minder, eerder het tegendeel, maar helemaal anders.
Als je jong bent, dan is een groot stuk van het huwelijk lichamelijk. Het is met de jaren dat je anders van elkaar gaat houden. Niet dat dat lichamelijke weg is, maar als in het begin je eigen bevrediging in het samenzijn wat voorop staat, is nu veel meer de bevrediging van de partner het doel. En dat bedoel ik niet alleen seksueel, want het leven van elke dag kan op zich bevredigend zijn. En dat was veel minder zo in het begin van ons huwelijk.
Je moet immers leren samenleven, leren van elkaar te houden in de brede betekenis van het woord. Want die vlinders in de buik, die blijven niet rondvliegen, die verliefdheid die stilletjes verdwijnt moet ingevuld worden met liefde die in de plaats komt.
Liefde is maar voor een gedeelte lichamelijk, het belangrijkste deel ligt in de invulling van de dagdagelijkse dingen.
Soms lees je wel eens: "liefde is een werkwoord"... Zelden is een spreuk zo juist geweest. Niet dat je er echt moet aan werken, maar het is iets wat je moet koesteren, onderhouden door niet alleen samen te leven, maar ook voor elkaar te leven. Dat is niet zo makkelijk, want we trouwen als twee individuen, en we moeten uitmonden in een echtpaar. Echt gebonden, vervlochten in en met elkaar, in geest en lichamelijk.

Niets is moeilijker, en niets is makkelijker. Moeilijk als je het niet echt meent, als je niet echt van twee één zijt, makkelijk als je het wel bent. Het gaat niet vanzelf, en nu en dan zijn er kleine haperingen in die samengroei... Je moet maar eens naar de natuur kijken. Als twee jonge twijgen tegen elkaar aangroeien, en tegen elkaar aan schuren, dan verwonden ze elkaar, en net die verwonding maakt het mogelijk dat de twee aan elkaar vast groeien en één worden. Dat je dat niet vaak ziet, bewijst dat het niet makkelijk is. Ook met ons is dat zo, in het tegen elkaar aan schuren kwetsen me elkaar, maar als het goed gedaan wordt, dan zijn net die kleine scheurtjes het cement waarmee de samengroei aan elkaar gelijmd wordt.

Liefde IS een werkwoord !
Een heerlijk werkwoord voor wie het beleeft, een hel voor wie er in mislukt. En zie, tegenwoordig zijn er zoveel echtscheidingen, zoveel mislukkingen, dat je zou twijfelen aan het bestaan van de Liefde met hoofdletter... Dat komt omdat de kleine scheurtjes van het tegen elkaar aan schuren niet gebruikt worden als lijm, als cement, maar dat ieder van de twee partners zich terugtrekt en zijn eigen wondjes gaat zitten koesteren en verzorgen.
Lea zou zeggen: "Komt ge niet overeen, kruipt dan opeen"... Een wat volkse manier om te duiden dat je niet mag koppig zijn, maar terug de vrede moet aanwakkeren, desnoods met het lichamelijke te gebruiken als soelaas voor een ruzietje...

Buiten is het maar triestig weer, een vuile mist hangt over de velden, en heel het decor lijkt langzaam op te lossen in een grijze nevel. 't Is koud en killig.
En toch ! In mijn tuin bloeien de sneeuwklokjes op verdomd lange steeltjes, precies of ze zijn wat uit hun kleren gegroeid. En de paaslelies staan ook al met knopjes te duiden op komende bloei. Mijn camelia's hebben steeds dikkere en dikkere botten, en kunnen haast niet wachten om hun prachtige bloemen wijd open te zetten.
De lente komt er aan !
Het is al weer maart !
En heb je al gezien hoe vroeg het al weer klaar is ?
Heerlijk toch ?

tot de volgende ?

Cyberoorlog ?

Image via WikipediaCyberoorlog... Geen echt nieuw fenomeen, de Russen legden al eens het Letse internet stil, als wraak voor het verplaatsen van een standbeeld voor de Russische soldaat... Maar nu zien we andere en nieuwere vormen in de landen waar revolutie is, wordt het internet gewoon het zwijgen opgelegd.
In Letland was het een betrekkelijk eenvoudig systeem, maar moeilijk tegen te houden, een aanval op de DDOS.
Wat doet men, via een systeem van hacken, breekt men in in de computer van niets vermoedende computeraars, en stopt daar een ongezien en onbekend programmaatje in. Dat programmaatje van niks werd niet opgemerkt, en kreeg het bevel om allemaal samen naar dezelfde computers (banken en overheid) te zenden, waardoor het net overbelast werd en crashte...
Maar het is niet Rusland dat de kampioen inter pares is van de cyberoorlog. Dat schijnt China te zijn, kijk maar naar de manieren waarop Google in China werd uitgeschakeld. Maar men vond ook sporen van aanvallen op Symantec, een antivirusfabriek, die dus zelf virussen zou verspreiden, had het gelukt.
Maar ook in Amerika is er een legeronderdeel dat zich instelt op cyberoorlog... en wie weet zit er hier ook wel links of rechts eentje...
Nu is dat niet allemaal slecht, het is via deze technieken dat men ook bv porno sites van het net haalt, maar de vraag blijft natuurlijk, haalt men niet op een dag al de dingen van het net die tegen de regering ageren?

Cyberwar...

Wellicht gaan we (of zitten we al) in een tijd waarbij een oorlog niet alleen op het slagveld wordt uitgevochten, maar ook op het internet. Waarbij alle computerverkeer wordt geblokkeerd of vervormd. Als je weet dat veel van de moderne wapens eigenlijk computergestuurd zijn, moet ik daar geen tekeningetje bij maken.

Maar ach, eigenlijk is dat systeem op zich al ouder dan de computer ! Indertijd werkte men natuurlijk op andere vlakken, maar ook dan was er een politiek van desinformatie. Mensen die de laatste oorlog nog hebben meegemaakt weten waarover ik spreek en herinneren zich ongetwijfeld de propaganda-oorlog. En als je gisteren op het nieuws de beelden zag van de Krakelingenworp van Geraardsbergen, hoorde meteen op Eén ook een geslaagde vorm van desinformatie: Geraardsbergen werd belegerd en moest door voedselgebrek bijna de brui er aan geven, toen de leiding besliste het laatste eten niet zelf te nutten maar het over de muren te werpen naar de vijand... die het opgaf, ziende dat ze zelfs eten genoeg hadden om het over de muren te werpen...

Nieuw is de vorm van het blokkeren via de DDOS-aanval, waarbij men niet met desinformatie werkt, maar met lamleggen van het systeem. Nieuw is ook het systeem waarbij Internet gewoon wordt uitgeschakeld (ik vermoed via de providers, maar vond daar niets specifieks over)

En dan krijg ik weer van die gekke fantasieën...

Stel dat er een nieuwe Grote Oorlog komt, en beide partijen voeren een cyberoorlog naast de strijd op het slachtveld... Alle computergestuurde dingen vallen uit, geen vliegtuigen meer in de lucht, geen schepen meer op de zee, geen GPS-bestuurde bommen meer, geen... en ik zie voor mijn ogen een nieuw slachtveld op de manier van 1914-1918, in loopgraven oeverloos heen en weer schieten, nu een paar meter veroverend, dan weer een paar meter prijsgevend... En ja, hoor, kijk maar, daar zijn de gifgassen weer, en iets moderner, oorlog met ziektes verspreidende bommen... Alhoewel... Nieuw ? Lees er maar eens je geschiedenisboekje op na, vroeger smeet men met katapulten de lijken van pestlijders tot midden in de belegerde vesting...

Er is niets nieuws onder de zon, en als er al iets nieuws is, dan weet men het wel kapot te krijgen in de mens meest geliefde sport: oorlog...

Ik moet eerlijk opbiechten, ik zag verkeerdelijk het internet als een middel om tot vrede te komen, om de mensen allemaal een beetje meer in dezelfde richting te laten kijken, om een zekere nivellering te bekomen... Ik ben (weer eens) verkeerd... Ook internet is dus verworden tot een oorlogswapen.

De mens lijkt steeds meer en meer af te stevenen op zelfvernietiging. Er is toch iets mis aan die evolutietheorie, toch waar het "De Mens" betreft...
De aarde hoeft echt niet te vergaan, we doen dat wel zelf.

tot de volgende ?

Mijn zoon Bart, de wever

Image by goya via Flickren ik lieg niet eens...
Mijn zoon Bart is, naast Designer ook nog eens wever, en de meeste van zijn tapijtontwerpen zijn ontstaan op zijn handweefgetouw. Maar geef toe, de titel van mijn blog is wel wat verwarrend hé?
Ik zag hem nog niet deze week, maar ik las ergens dat er nu een beurs is in Milaan, dus dikke kans dat hij daar zit achter een glas Chianti bij een lekker bord pasta. Ik hoor het wel als hij langs komt.
Dat doet er mij aan denken, dat hij vorig jaar vast zat in Milaan, door de aswolk van de héblijfvanmijnkuttel of zoiets in IJsland. Is dat dan al een jaar geleden? Het moet haast wel. Als het tenminste over dezelfde beurs gaat.
God, wat gaat dat allemaal rap. Het is precies de dag van gisteren. Maar gisteren was het hier de voorjaarskoers par excellence voor onze regio: De Omloop Het Volk (nu Nieuwsblad verworden). En vandaag is er alweer koers, en komen ze al weer wat in onze contreien rondjakkeren... Gelukkig zowat rond de middag, zo dat ze al weer verdwenen zijn als wij naar tanteke rijden. Want behalve om naar te kijken zijn die koersen verdomd ambetante dingen voor de bewoners van deze regio! Als je met de wagen ergens naar toe moet, heb je alle kans dat je drie vier keer moet stilstaan voor de koers die daar ergens uit een zijstraat komt gevlogen. Je moet echt eens de moeite doen om op de websites van de koers te gaan kijken, en te zien hoe ze hier in onze Vlaamse Ardennen over en weer rijden om toch maar alle hellingen aan te doen. En dat is nog niet het ergste !!!
Door die mooie beelden op TV voelt iedere wielertoerist zich geroepen om hier hetzelfde te komen doen. En dat menen ze letterlijk ! Zelfs in groepjes van twee man lukken ze er in heel de rijweg te blokkeren. Niet te doen ! Kom je hier in een van de mooie holle wegen met je wagen door de bocht getuft, en boem!, daar sta je blok op de rem, want voor je rijden er een paar wielerterroristen breeduit over de baan. Hun baan. Wat doe jij met je stinkauto eigenlijk in dat landschap dat geschapen is voor de fietsers ?
Ze schelden je dan nog uit ook, precies of jij bent het die heel de rijweg in beslag neemt !
Nee, het zijn mijn vrienden niet, die wieleraars.
Terwijl ik dit zit te schrijven, zie ik er hier weer hele kudden passeren.
Kijk, ik heb niets tegen de mens die wat aan sport, aan lichaamsbeweging wil doen, in tegendeel. Ik ging wandelen en joggen, en zelfs soms eens fietsen, maar ik heb het nooit bestaan om de andere weggebruikers nodeloos te hinderen. Er zijn hier baantjes waar je zelfs met een fiets niet anders kunt dan hinderen, maar als ik de auto hoorde den ging ik even op de graskant staan, om die mens door te laten. ik was immers bezig in mijn vrije tijd, en wie weet moest die ander daar zijn voor zijn werk, of ging naar zijn job, of kwam moe gepeigerd naar huis, of misschien zat er een hoogzwangere dame in op weg naar het moederhuis... Maar die groepen wielerterroristen, die hebben iets van de boer mee... Net zoals ik me soms niet van de indruk kan ontdoen dat er hier boeren rondrijden met de tractor, op hun dooie gemak, om te kijken hoeveel wagens ze achter zich kunnen houden, zo rijden er wielerterroristen die het enig vinden een resem wagens achter zich te houden. Wedden dat het dezelfden zijn die in de week dan verkeersaggresoren zijn zijn omdat het verkeer te traag gaat ???
Ach, -er rijdt weer een kudde voorbij- ach, ik mag me niet zo kwaad maken, het helpt toch niet. Zolang we politici hebben die hun volkse aard willen openbaren door met die meutes mee te rijden, gaat men er toch nooit iets aan doen. Of zie jij al een flik die de eerste minister op de bon zwiert ? Prins Laurent ja, dat gaat nog, maar een politieker ? No way ! Stel dat je hem nog eens van doen hebt om aan een job te geraken voor jezelf of een van je nazaten...
Er rijdt weer een kudde voorbij.
djudedju, er zijn weer heel wat nesten uitgebroken !
Maar weet je wat dit wil zeggen ? Al die wielerdinges op de weg ? Het regent niet ! Ik weet niet of het nog lang zo zal blijven, maar momenteel is het betrekkelijk mooi weer. Wielrijders en slakken vertonen een vast patroon in hun gedrag, de ene komt uit bij regen, de ander komt uit bij droog weer. Waarschijnlijk om elkaar niet te hinderen.
Heb je het al gezien, er staan weer her en der van die verkeersborden met "Overstekende padden". Wat moet je dan doen? Stoppen voor ieder amfibie die de straat oversteekt ? Ook al gebruiken ze het zebrapad niet? Nu ja, er zitten hier weinig zebrapadden in de omtrek. In mijn tuin zitten ook padden, maar ik heb er nog geen een gezien, het is nog veel te koud! De beestjes zijn niet zo gek om eieren te gaan leggen op het ijs. Bovendien, ieder jaar moet ik weer de padden uit mijn tuin helpen om uit te komen. Het zijn luxepadden, laten zich dienen. Dat komt, achteraan mijn tuin heb ik een put waarin ik composteer. Daar kruipen die beesten in om te overwinteren, lekker warm op de composthoop. En ieder voorjaar nemen wij de planken weg die daar overheen liggen, en halen de dikke padden er uit. Vorig jaar had ik voor het eerst (bij mijn weten) kleine kikkervisjes in de vijver, zullen wel paddenvisjes geweest zijn?...
Ach, nu geen wielerterroristen, maar motards... Die ook die heuvels en die bochten in onze wegen wonderlijk mooi vinden. Die breken ook uit met hele zwermen ineens. Precies bijen, maar veel luider.

Ik ga stoppen, wat door mijn raam kijken, naar die kleurige triestigaards die de weg versperren.

tot de volgende ? (ze zijn er al weer !!!!)