Russische zeden? Vreemde zeden...

Image by wve via Flickr

Het is natuurlijk een beetje ver van mijn bed, maar ik keek toch gek op toen ik een van de laatste Russische wetsvoorstellen na las...
Men wil een wet maken waarbij pornosites op internet verboden zijn tijdens de dag, maar 's nachts toegelaten...
Ongezien mag je zondigen... Gekke mensen die Russen, om Obelix te parafraseren.

Vannacht lag ik - gek genoeg- na te denken over het woord dat wij gebruiken om kauwgum aan te duiden, een sjieke... Ik herinner me dat wij vroeger (oh wat is dat lang gelden) spraken van een sjieklitte (Ik schrijf het zo fonetisch mogelijk)...
Ergens is dat familie van de chicleteros (als ik dat maar goed schreef), dat waren de mensen die in het oerwoud rondliepen om de rubberbomen af te tappen. Veelal waren dat veroordeelden die dit moesten doen, want een leuk werk was dat niet. (Zonder van de gevaren te spreken)
Het ging hem dus niet over plantages, maar het zoeken van rubberbomen, die inkerven en er een bekertje onder hangen, en nadien regelmatig komen oogsten.
Wellicht heeft het rubberachtige van de kauwgom ergens in een of andere taal zijn invloed gehad op het woord voor kauwgum (daar zit immers ook gummi in!), en is dat woord doorgesijpeld in ons woordgebruik. Ik weet niet of men dat in oost Vlaanderen ook zo gebruikte...

Maar ergens is er dan ook een vreemde link met sjieke, in de zin van een sjieke toebak... Denk aan de liedjes van Wannes van de Velde (Jef heeft mij ne sjiek gereffeseerd) en van de Gentse zanger - beeldhouwer Walter De Buck, in zijn liedje "'t Vliegerke" ... en zane steert is gien sjieke toebak weird...
Dus een stuk gekauwde tabak is ook een sjieke... Vermits dit gebruik ouder is dan de kauwgum, moet er wel degelijk een andere bron voor het woord zijn... In het Frans bestaat het woord chicquer en une chicque, die beiden te maken hebben met kauwen, pruimen (pruimtabak). Een van de vele leenwoorden? Wellicht...
Maar allee, daar lig ik dan 's nachts op te sjieken...om het ook eens in overdrachtelijke zin te benutten...

Taal, een leuk ding. Kan ik uren van wakker liggen.

Het verkeer is hier nog steeds heel, heel moeilijk en moeizaam... De sneeuwhopen zijn weliswaar al grotendeels platgereden (telkens door wagens die vastraakten bij het uitwijken van een tegenligger), maar het is nu glad, en de meeste wagens kruipen veeleer dan ze rijden. Het schijnt op de grote baan wel goed te zijn...Met andere woorden, ons mooie Mater is weer stiefmoederlijk bedeeld met strooizout, en hier is het pertang meer dan nodig, in ons heuvelland en de vele bochten. Voor de sneeuw er lag heb ik al gezien dat het wegdek ook weer sereius gehavend is door het weer. Gelukkig wordt de straat waarin ik woon dan daar wel onderhouden. Niet voor mij, zelfs niet voor de inwoners in het algemeen of voor een in het bijzonder...Nee, we hebben het geluk dat er jaarlijks wel een of andere koers hier voorbij komt, en voor die renners moet alles picobello zijn hé??? Maar nu heeft men ook in onze straat van verfoeilijke verkeersdrempels gelegd...Er is dus risico dat de wielerkoersen hun parcours verleggen, en dan zijn we gezien, en zal onze straat ook ontaarden in put-en-bulte...

Als ze straks komen met mazout, dan zit het er dik in dat het verkeer hier tijdelijk blok zal zitten... Want dan zal die vrachtwagen aan mijn kant van de straat staan, en dat is juist de kant waar geen of veel minder ophopingen zijn... Kan nog leuk worden.

Ik las zonet dat de moordenaar van die twee jonge mensen ook nog een andere moord bekende... Wat is dat voor een man, die in zijn buurt kan zitten lachen en zich beminnelijk voordoet, en zonder verpinken mensen vermoordt??? Ik snap het niet.

tot de volgende ?

Gevangenis en vrije keuze - Een Belgische mop

Image by Arjan Almekinders via Flickr

Belgische gevangenissen zijn overbevolkt. Ze zitten met veel te veel op een veel te kleine oppervlakte. Je kunt zo maar niet op één, twee, drie gevangenissen uit je mouw schudden, en omdat de gevangenen voortdurend heibel maakten over die overbevolking, besloot men om in Nederland enkele leegstaande of bijna lege gevangenissen te huren. (Ofwel hebben ze in Nederland veel meer gevangenissen, ofwel zijn de Nederlanders veel braver, of wel de Nederlanders krijgen niet zo snel gevangenisstraffen...)
Maar enfin, de moeilijkheid leek opgelost, de overbevolking en de moeilijkheden vandien waren bezworen.
Dacht u. Dacht ik. Dacht ieder normaal mens.
Helaas, driewerf helaas...
Ook gevangenen hebben rechten, en hebben vrijheden (???) (zo blijkt...) ze willen niet verhuizen naar Nederland.
djudedju
Gevangen zitten, is dat niet iemand zijn vrijheid ontnemen? Of heb ik het verkeerd voor?

Ik zit nu te wachten op de volgende opstand wegens overbevolking.

Eens kijken of de politici dan eindelijk het lef hebben om gevangenen ook als vrijheidontnomen lieden te beschouwen...

Och, we mogen nog niet klagen, er circuleert een filmpje op internet over een gevangenis in oostenrijk, een waar paleis met sportzalen, tv in iedere kamer (niks cel, mooie kamers) en ga zo maar door... prachtige refters en wandelruimtes, veel groen voor de rust... Moet je echt eens vergelijken met de verblijven van onze oudjes in een home...Maar ja, die moeten daarvoor betalen hé, die anderen, die zitten gratis.
djudedju

Maar ja, wij zijn met zijn allen verkeerd. Een gevangenis is geen oord om de gevangenen te straffen, maar een oord om ze her op te voeden, ze terug geschikt te maken voor de maatschappij. Ik met mijn dom boerenverstand, stel mij dan de vraag of we wel de goeie formule hebben, want recidivisme is schering en inslag. Bovendien, zou de behandeling dan niet meer individueel moeten gebeuren? Want nu is de gevangenis veeleer een soort hogeschool in het aanleren van nieuwe en andere technieken in moord, doodslag, diefstal en noem maar op...

Gelukkig lukt het nu en dan toch nog voor een enkeling, anders zouden de personeelsleden, de heropvoeders(?) (Waarom cipiers?) wel heel gedemotiveerd raken.
Bijna zo gedemotiveerd als heel de bevolking die het met lede ogen aan ziet.
Ik heb in het voorgaande zinnetje één probleempje aangeraakt: al het dan de bedoeling is de gevangenen te herintegreren in de maatschappij, waarom werken daar dan geen opvoeders in plaats van cipiers? Cipiers (bewakers) zijn bijna tegensprekelijk aan het idee heropvoeden. Het is hun taak niet, en ze hebben er ook geen opleiding voor gehad. Wat willen we dan bekomen?
Niks.
Juist.

De sneeuw van gisteren is gevallen, en opgewaaid in grote hopen. Het is niet te zeggen hoeveel sneeuw er gevallen is, want er zijn stukken waar de wind alles weer waegwaaide, en plaatsen waar de sneeuw tussen de 25 en de 40 cm dik ligt (waar ik het kan zien van in mijn huis). De rijweg is maar voor de helft bruikbaar, want de andere helft ligt veel te dik bedekt, en zal maar bij mondjesmaat plat gereden worden. Geen rommelmarkt dus... en tanteke zal ook nog eventjes moeten wachten.

Het begint juist weer te sneeuwen. veul is niet genoeg. De lucht zit massief grijs, vol sneeuw...Zo te zien kan er nog heel wat uitvallen. Normaal gezien moesten ze vrijdag met mazout komen, maar ik kreeg een telefoontje... "Meneer, zou het mogelijk zijn dat we de mazout wat later brengen dan vandaag? We zitten met enorm veel aanvragen van mensen die volledig zonder zitten..." Ik zit nog niet zonder, maar wanneer is iets later? "Maandag, meneer..." Ok, geen probleem. Dus maandag brengen ze (hopelijk) de mazout. Ik zit nog niet zonder, maar met dat weer verstook je wel wat meer ! Gisteren tijdens die felle ijzige wind, raakte mijn huistemperatuur niet of heel moeizaam aan zijn beoogde cijfertje... Koud was het niet, maar je voelde toch het verschil, en de brander deed overuren. Eventjes twijfelden we of we de kachel ook zouden aanmaken, maar met die wind zou dat ook al niet zo makkelijk gaan, veel kans dat we eerste een tijdje mochten studeren voor rookvlees...tot de schoorsteen opgewarmd raakt en beter trekt. Gek is dat, dat een koude schoorsteen minder trekt dan een warme.

Ik ga nu stoppen, en brood gaan bakken...
tot de volgende ?

de frigo staat zeker open? 't Is hier koud !

Image by Hans van Putten via Flickr

Vroeger zegde men als 't sneeuwt: "D'Jeezeke schudt zijn beddeke uit"... Nu worden bedden helemaal niet meer uitgeschud, 't zou trouwens niet helpen, uit zo'n stuk kunststof komt misschien wel iets van stof, maar komen zeker geen pluimpjes.
In analogie, en meer aangepast aan onze moderne tijd zeg ik dus, met deze Siberische kou: "D' Jeezeke zijn frigo staat open"...Alhoewel het niet helemaal klopt, want als je een frigo opendoet, dan brandt het licht, en licht ...dat is zoek. Ik mag ook niet veronderstellen dat de frigo van God stuk is, of althans het lampje, dus de Heer heeft een frigo zonder lampeke. Heeft hij wellicht ook niet nodig, Hij ziet alles, dus moet hij niet op de tast gaan zoeken naar zijn potteke rijstpap. Voilà nu nog het merk eens opvragen, en dan weten we weeral wat meer van het Goddelijke huishouden.

Ondertussen is het niet meer alleen koud...'t begint nu ook nog te sneeuwen. We hebben weer een "lekkere" ouderwetse winter zegt de weervrouw... Ik vind er weinig lekkers aan, alhoewel, ik zit met plezier mijn kleinkinderen af te spieden als ze in de sneeuw aan het ravotten zijn met hun al even gekke hond. Nu zal ik dat niet zien, want één van de tweeling is wat ziekjes,buikgriepje, en Veerle zit met een zware valling. (zonder be-)

Gisteren belde de juf van Gwendolyn om te zeggen dat Gwendolyn zo heel erg goed haar best doet op school...met een klein foutje...ze kan haar kwebbel niet houden. Waarom ben ik over dat laatste niet verwonderd ? Nu, ik ben al héél tevreden dat alle kleinkinderen hun best hebben gedaan en nog doen. 't Gaat immers over hun toekomst, ook al zijn ze eigenlijk nog veel te jong om dat echt te beseffen. Stel je eens voor dat ze honderd jaar vroeger geboren waren... dan waren ze nu op die leeftijd wellicht al aan het werk in mensonwaardige omstandigheden. Of dat ze niet hier, maar in India of zo geboren waren, dan was het ook nu nog zo... Ze weten het niet, maar het zijn echte gelukzakken dat ze hier leven. (En toch klagen wij ook)

Normaliter gaan we iedere zaterdag naar Tanteke, maar ik vrees dat dit vandaag niet zal doorgaan... met die sneeuw, als je er niet echt door moet, dan ben je beter met wat te wachten, en dan ga ik zondag of maandag wel. Het is bovendien niet echt een goede baan om er naar toe te gaan, de Lange Ast is nu niet precies een van de beste banen, een heel stuk in kasseien, en het is een lange bergop (de Korte Ast is ...veel korter...)

En maar sneeuwen! En met de felle wind, is het stuifsneeuw, en zie je nu al hier en daar dat de baan verdwijnt onder ophopingen van sneeuw. Ik herinner me een winter van lang geleden, toen onze kinderen nog klein waren, en ze op bepaalde plaatsten niet meer te zien waren, zo dik lag de sneeuw opgewaaid. Ergens op zolder moeten er nog dia's liggen met foto's van toen. Zij speelden toen ook met de hond in de sneeuw. Er is niet nieuws onder de zon (in de sneeuw ook niet).

Vandaag worden de twee vermoorde slachtoffers begraven, zo jong uit het leven gerukt... 't Zou niet mogen zijn... Ik wens de ouders alle sterkte toe bij dit verschrikkelijke verlies. Ik weet wat het is, en weet dat ze sterkte van doen hebben. Bij Gezelle vind je enkele mooie gedichten over de dood, niet dat dit veel helpt, maar soms, heel soms helpt verwoorden wel iets.

Traagzaam trekt de witte wagen
door de stille straten toen,
en 't is wenen, en 't is klagen
dat ze bin' de wijte doen!
Stap voor stap, zoo gaan de peerden,
traagzaam, treurig, stille en stom,
en zij kijken, of 't hen deerde,
dikwijls naar hun Meester om;
naar hun Meester, die te morgen
zijn beminde peerdenpaar,
onder 't kammen en 't bezorgen,
zei de droeve nieuwemaar.
"Baai," zo sprak hij, "Baai en Blesse,
heden moeten... stille! fraai!
moeten wij naar d'uitvaartmesse,
met de wagen, Blesse en Baai!"
En toen, na zijn hand te doppen
in't gewijde water klaar,
zegent hij de hoge koppen
van 't onachtzaam peerdenpaar.
En hij kust en kruist ze beiden,
en "gij" zegt hij, "Blesse en Baai,
moet een lijk naar 't kerkhof leiden,
Baai en Blesse, stille, fraai!
Schuimen zoudt ge en lastig zweten,
zo'k u zonder wete liet
van de maren, en ge zoudt verheten
gave'k u de zegen niet!"
En hij zelve kruist en wijdt hem,
eer hij z'in de breidel vangt,
met het water, dat bezijd hem
aan de ruwe bedspond hangt.
Want hij slaapt bij zijn beminde
peerden en verzorgt ze trouw,
trouwer als voor eigen kinde
eigen Moeder zorgen zou.
Hij besproeit, en met gewijden
pallem speerst hij peerd en stal,
om de lijkvaart te bevrijden
van gevaar en ongeval.
Ha! Wie weet hoe veel gevaren
die niet hebben uit te staan,
die met peerden,- God bewaar'hen!-
die met hunne meesters gaan?
Traagzaam rijdt en rolt de wagen,
treurig door de strate voort,
en 't is krijschen en 't is klagen,
dat men onder 't dekzeil hoort.
Stap voor stap zo gaan de peerden,
ziende naar hun meester om;
stap voor stap, als of 't hun deerde,
traagzaam, treurig, stille ... en stom!

Mooi hé ?
tot de volgende...

274 km per uur

Image by Koffiemetkoek via Flickr

moet je rijden om niet meer geflitst te kunnen worden. 't Is maar dat ge 't weet.
Wie bedenkt er überhaupt zo'n testen? Zouden er echt bietekwieten aan die snelheid over onze wegen razen? (Buiten prinselijke Hoogheden en politiekers ?)
Maar enfin, zo komen wij op de flitspaal...
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komen wij flitspalen tegen...
Het is inderdaad bijna een volledig Vlaams verschijnsel...in ons Absurdistan.
We moeten ten allen prijze in het gareel gedwongen worden, en onze snelheid richten naar de vigerende richtlijnen. Hoe moeilijk die soms ook zijn, er bestaan legio filmpjes en pps-jes op internet die je tonen hoe onze wegbermen veranderd zijn in een oerwoud van signalisaties, die elkaar dan ook nog eens tegenspreken. Klassiek is het bord van einde bebouwde kom met er naast een bord 50... Soms wordt het nog gekker, en mag je theoretisch optrekken naar 90 gedurende 30 meter om dan weer een bordje te zien van 50... Ook de electronische borden van 30 doen wel eens gek, laatst zag ik er oplichten op een zaterdag...Wellicht voor de strafstudiestudent????
Vrijheid, hoog in het vaandel, maar wel aan de voorgeschreven snelheid.

Oh, let op, ik pleit hier niet om snel te gaan rijden, ik zou eerder het tegendeel doen, maar ik wil het hebben over Vrijheid... De vlag (met veel vlagvertoon) van de democratische (lees kapitalistische) staten...
Ik heb diep nagedacht. Vannacht.
Weet je wat het verschil is tussen dictatuur en democratie ?
In een dictatuur mag je niets zeggen dat ingaat tegen het beleid. Er is censuur.
In een democratie mag je alles zeggen, maar ze luisteren niet en doen hun gedacht.

Veel meer verschil is er niet. Kom niet af met doodstraf en zo, want de "kampioen" in de democratie (?) voert ook nog steeds doodstraffen uit.
Toen het ijzeren gordijn nog bestond, was er een Rus die "de vrijheid" verkozen had, en er in was geslaagd in het "vrije" westen te raken... Een reporter vroeg hem hoe het "ginder" was: "Ik mocht niet klagen" zei de Rus. "Waarom ben je dan ontsnapt en naar hier gekomen?" vroeg de verbaasde gazettenridder "Hier mag ik klagen..." einde van 't verhaal...Begin van de werkelijkheid.

Met andere woorden, vrijheid is een fictie. Je kunt alleen vrij zijn als je helemaal alleen op een eiland woont zonder ook maar één mens bij je. Van zodra je met twee of meer bent, moet je bepaalde richtlijnen in acht nemen, om de rechten van elkaar zoveel mogelijk te vrijwaren en meteen op die manier die rechten meteen aan te tasten. Zelfs al ben je maar met zijn twee, je partner zal het wellicht niet leuk vinden als jij gat in de nacht plots ukelele begint te spelen. Jij ook niet, mocht hij het doen. Dus moet je respect voor elkaar inbouwen, en dat zijn net al die reglementeringen en wetten die we nu zien...

En met hoe meer we zijn, hoe moeilijker het wordt om ieders rechten te vrijwaren, en dan krijg je van die halfwas richtlijnen, zoals nu laatst over het vuurwerk te Oudenaarde. Het mag niet, maar we gaan niet optreden tegen overtreders... Met andere woorden, beste inwoner, wil aub zondigen met mate en rede...

Maar als iedereen altijd met mate en rede zou omgaan, dan moesten die wetten en reglementen er niet eens zijn.
Maar we zijn nu eenmaal mensen die eerst en vooral steeds aan onszelf, ons gezinnetje denken...Het hemdeke is nader dan het rokske zegt men dan ter verschoning...en dus moet men wetten maken (steeds meer en meer) en flitspalen zetten... waar we dan tegen kunnen fulmineren. Een aantasting van onze vrijheid.
Laatst schreef ik je dat kleuren eigenlijk niet bestaan, net zo min bestaat "Vrijheid"... We hebben alleen de vrijheid te proberen samen te leven met anderen op die manier dat we elkaar niet hinderen.
En dan slaan plots bij sommigen de stoppen door, en lezen wij over moord en doodslag. Gewoon, omdat het zo moeilijk blijkt samen te leven, SAMEN te leven.
Sociaal onaangepast...
Is dat een troost, te weten dat het sociaal onaangepasten zijn? Ergens zijn we dat allemaal weet je! Als je in je wagen kruipt met één pintje te veel op, als je te snel rijdt omdat het toch kalm is op de baan, als je je kauwgum op straat uitspuwt... dan zondig je tegen de regel van wellevenheid tegen de regel van samen leven, dus ben je sociaal onaangepast. Maar daar hoef je niet voor te moorden, alhoewel de grens soms flinterdun is...Als je door te snel te rijden een mens overrijdt...
Samenleven moet een bijna onbewuste refleks worden. Ingebakken.
Dan hoeven we ons niet meer te ergeren over de anderen, en de anderen niet meer aan ons.
Dat is de enige vrijheid die we kunnen hebben, weten dat vrijheid niet bestaat, maar nog het best kan benadert worden door eerbied voor elkaar... meer is er niet.
Dat is al moeilijk genoeg.

tot de volgende ?

winterweer

Image by Erf-goed.be via Flickr

't Kan best wel waar zijn van die "global warming", maar het is nu al de tweede winter na elkaar dat we weer wreed moeten bibberen om warm te krijgen... Ik ben het niet honderd, maar tweehonderd ten honderd eens met de stelling dat we iets (veel!) moeten doen voor het milieu, maar ik ben nog steeds niet overtuigd dat de verwarming van de aarde (alleen) te danken is aan de vervuiling. Ik heb daar wat bedenkingen bij, en hoe meer ik er over lees en napluis, hoe minder ik echt overtuigd ben... Eén bedenking wil ik u niet onthouden: als er ergens een enorme vulkaanuitbarsting is, dan wordt het stof tot in de hoogste regioenen geblazen... Dat stof blijft daar dan een hele tijd (soms jaren) hangen. Het gevolg is dat we strengere winters hebben en minder warme zomers. Men vermoedt dat het neerstorten van een grote meteoor op aarde, zoveel stof in onze atmosfeer joeg, dat de temperatuur op heel de aarde zo sterk en zo plots zakte, dat de dinosauri uitgestorven zijn... Een van de grote vervuilingen is nu precies stof... Laat dan enkele gassoorten heel hoog een soort serre maken van de aarde, het stof zou dan moeten als een stabilisator werken om terug af te koelen. Ik ben geen deskundige, maar hoe meer ik er over lees, hoe minder ik er van ken, en hoe minder ik er in geloof. Maar dat doet volgens mij heel weinig ter zake, het voornaamste is dat we hopelijk eindelijk eens echte aandacht krijgen voor het leefmilieu...

Ondertussen is er vannacht weer een laagje sneeuw bijgevallen, niets spectaculair, maar ondanks de strooizouten ligt de baan hier nog steeds wit, het is dus ook koud. Het is ook geen goed weer, we hebben weer te maken met sterk vervuilde lucht, en ik zie geen einder meer, zelfs niet de populieren en nog veel minder de kerk van Horebeke...Het is weer van die vuile lucht die veel mensen om adem doet snakken.

Enige tijd geleden schreef ik u over een boek over rugpijnen die ik kocht op de boekenbeurs te Gent... Ik moet zeggen, ik heb het nu bijna voor de tweede keer uitgelezen. Wat volgens mij het meest interessantste en nuttigste is, dat is dat het hele hoofdstukken wijdt aan de reden van onze pijnen, zonder naar lichamelijke oorzaken te gaan. Klinkt misschien bizar, maar ik ga me verduidelijken: men spreekt er amper over wervels, tussenwervelschijven en dies meer, men zoekt vooral op waarom er zoveel mensen rugpijn hebben, en men geeft je een massa redenen, allemaal terug te brengen tot één oorzaak: slechte houding...

Hoe moet je staan, hoe moet je zitten en hoe moet je liggen, daar gaat het in feite over, en de tweede helft van het boek gaat dan over: je hebt pijn, wat kun je doen om die pijn te milderen en zelfs weg te krijgen? En daar geeft men een pak kleine makkelijke oefeningetjes die er op gericht zijn het gespannen gedeelte los te krijgen en vooral !!! de houding te herstellen en te verbeteren. Het is voor mij alvast een openbaring, en ik probeer nu al een paar weken om mijn houding te verbeteren bij het zitten en het staan, en ik moet zeggen, het voelt goed aan! Ik zit nochtans in een periode met veel pijn (het weer!)maar kan niettemin de pijn onder controle houden. De bedoeling is dat we uiteindelijk automatisch goed gaan staan en goed gaan zitten...Dat zal na al die jaren van "ineenzakken" wel een tijdje duren, maar het goed aanvoelen is een goede herinnering.

Ergens kun je tussen de lijntjes lezen hoe je in veel gevallen komt tot die ineengezakte houding... Als je pijn hebt, dan kan vooroverbuigen, of net achterover zich rekken, een gevoel van ontspanning geven, en de neiging om die ontspanning te handhaven doet ons op den duur in een gezakt blijven zitten, of met een te sterke kromming in de lenden door het leven lopen. Veelal hebben we die houding al in meerdere of mindere mate, zodat het makkelijk is te vervallen in een soort overcompensatie van de pijn, met meer pijn als gevolg. Klinkt het ingewikkeld? Doe eens iets waarvan je na een tijdje pijn krijgt in je rug (dweilen, wieden of zoiets), en kijk dan eens wat je doet om die pijn wat te minderen... Het boek leert je ondermeer ook hoe je moet dweilen en hoe je moet wieden om je rug zo min mogelijk te belasten... Het komt er in hoofdzaak op neer dat je steeds een rechte rug moet houden, en het buigen grotendeels met de benen moet opvangen. Ook staan bij het aanrecht en zo, alles wordt behandeld.

Eigenlijk, als ik dat zo lees, dan zou men reeds van in het onderwijs de mensjes moeten leren hoe ze moeten werken om hun rug goed te houden...Maar dat doen ze jammer genoeg niet. We zijn, na jaren vechten, er in geslaagd dat het element veiligheid deel uit maakt van de opleiding, maar dit zou ook moeten onderwezen worden! Uiteindelijk is ook dit veiligheid en vooral gezondheid...

Denk er dus aan, bekken wat vooruit kantelen, buik wat omhoog trekken, de schouders wat achteruit om de bovenrug te rechten, en dan in die houding zo ontspannen mogelijk staan, de boel loslaten zonder in te zakken. Oh ja, je knieën niet op slot zetten, je benen mogen niet gebogen zijn, maar je mag ook niet "te" strekken...

tot de volgende ? (op de foto zie je ongeveer wat ik hier zie als ik naar de kerk van Horebeke kijk! Deze foto moet ongeveer aan mijn deur gemaakt zijn...met beter weer)

Ijsgang

Image by Spaceman Joen via Flickr

Het vriest.
Het is koud en kil.
Mijn visvijvers hebben nog stukjes vrij water dank zij de luchtpomp die voortdurend borrelend belletjes blaast en zo het oppervlak in beweging, en dus ijsvrij houdt...
Ik heb ook een pomp, die het water uit de ene vijver pompt naar de andere (hogergelegen), van daar uit loopt het waterdan langs een beekje terug in de eerste vijver...Maar de overloop is bevroren, en dus keer het water niet meer terug naar vijver 1... We houden nu regelmatig die overloop open, maar iedere morgen is het weer van dat... Nu en dan moeten we op die manier zelfs water in vijver 1 bijvullen... Gek. Nu er geen verdamping is, is het de kou die ons parten speelt.
Vissen zijn er niet te zien. Die liggen allemaal ergens helemaal onderaan in de vijver, onzichtbaar in de modder. Het lijkt wel wat op een soort winterslaap.
De luchtpomp is een heel goed ding, zo blijft er een open wak, en komt er dus zuurstof in het water, ook bij vorst. Wellicht zou dat ook kunnen dichtvriezen, als het werkelijk heel hard zou vriezen, maar dat is hier heel uitzonderlijk.
Maar een volmaakt systeem is er duidelijk niet... Dat komt mede door het feit dat mijn visvijvertjes geen natuurlijk iets zijn... Kijk maar eens naar echte natuurlijke plassen, daar is de kant van het water begroeid, en vormen de restanten van de planten evenzovele luchtgaatjes. Bovendien zit er in verhouding met een natuurvijver veel te veel vis in een siervijvertje... wat ook al geen ideaal is. Dat "sier" kost je dus bijkomende inspanningen om het toch in een wankel evenwicht te houden. Wil je in je vijvertje op een min of meer natuurlijke wijze lucht in het water houden, dan zou je een dikke bunsel riet in het water rechtopstaand kunnen laten hangen, maar dan tamelijk diep, want je moet dieper zitten dan de ijslaag om de werking van de luchtinbreng niet te belemmeren.

Met andere woorden, we modderen maar wat aan, in een poging de natuur te evenaren of te vervangen, en dat alles omdat wij de natuur zo erg missen dat wij een beetje kunstmatige natuur in onze tuin brengen. We doen dit op de meest absurde manieren, en zetten onze tuin vol planten die hier niet thuishoren, en met een vijvertje in plasticfolie...Als de natuur zijn rechten weer komt opeisen, dan gaan we wieden, en rukken de mooie papaver uit, om er een wat grotere oriëntaalse papaver voor in de plaats te zetten. Die weliswaar groter is, maar niet echt mooier. En we hebben heimwee naar de echte korenbloem, die we eerst men man en macht hebben uitgeroeid, want ze nam de plaats in van één korenhalm...

Ach, ik wil niet echt "terug naar de natuur", want wie dat zegt, weet niet wat hij vertelt; we zouden dan immers ook geen aardappelen en geen graan en geen maïs mogen zetten, die hier immers ook niet echt thuishoren... Maar dat verhindert me niet om met weemoed mij bij de schare te voegen die zit te kijken naar natuurbeelden op TV...

En dan droom ik wel eens weg, die prachtige oerbossen, die weidse savannes... en dan kijk ik eens met andere ogen naar die brede Scheldevallei en de omliggende heuvels van onze mooie Vlaamse Ardennen, en dan denk ik mij terug in de tijd... De meanderende Schelde in zijn brede vallei vol met regelmatig onderlopende en sompige meersen, met ruig gras en opschietende wilgentakken... De hellingen vol met dichte bossen, somber en donker... Het kolenwoud, wellicht ooit zo genoemd naar de kolenbranders, die grote hopen kaphout omvormden tot houtskool die makkelijker te vervoeren was en meer warmte gaf... Wolven huisden hier toen, kun je nog horen aan sommige namen en toponymen, zoals de wolvenberg en het bos te Louvieren. Het was niet alleen een mooie natuur, het was vooral een harde natuur, waarin het moeilijk was om te leven en te overleven. We vergeten dat wel eens...Als we nu op die saaie landbouwgronden kijken, op die massa huizen en verharde wegen, dan hebben we dat steeds gedaan om meer en beter te kunnen leven...
We deden het niet altijd op de beste manier! Heel wat van de milieumoeilijkheden komen voort uit die expansiedrang, die drang om "goed" te leven. We reikten soms verder dan de wereld eigenlijk kan dragen, en moeten dan bijsturen, veelal met andere negatieve gevolgen. Want de wereld is een précair evenwicht... Haal er één tandwieltje uit en het werkt niet meer naar behoren. Voeg er een ander tandwieltje in, en de boel gaat of te snel of te traag of helemaal niet meer...
Wij zijn in se niet erger dan om het even welk dier, ieder levend wezen probeert zich immer te settelen op een of andere manier...Het is gewoon zo dat wij het als soort veel te goed doen, en veel te veel plaats in nemen van deze tere aardkloot. Ons aantal is al een onevenwichtigheid op zich.
Je kunt en moogt dit niet meer omkeren (ethisch alleen al!), dus moeten we noodgedwongen ons met kunst en vliegwerk proberen in evenwicht te houden op deze wankelende natuur.
Maar bekijk het zoals je wil, één van de grootste redenen van het onevenwicht is ons aantal. We zien dat waar de mens het goed heeft, goed kan leven, dat aantal automatisch afneemt. (We zien zelfs (absurde) maatregelen om het aantal geboorten te doen toenemen in bepaalde Westerse landen!) Maar we kunnen, door een betere en logischere verdeling van de opbrengsten van deze wereld, het veel beter maken voor iedereen, ook en vooral voor die landen waar honger heerst. Daar zijn veel geboorten, om dat veel geboorten de enige manier zijn om toch nog één of enkele nakomelingen te houden. Want dat zit in de natuur, dus ook in ons ingebakken, we willen onze genen doorgeven aan een volgende generatie.
Dus onze natuur botst in feite door zijn natuur tegen De Natuur...
Het is geen hopeloze strijd, maar het is een strijd die alleen kan gewonnen worden als we allemaal samenwerken en alles delen... zodat allen goed leven.(en de noodzaak tot veel nakomelingen verdwijnt) Of we dat nu doen via een godsdienst of via ethiek zonder God, speelt geen of weinig rol, de enige echte volledige oplossing zit hem in een eerlijke verdeling. Geen oorlogen, geen uitroeiing, maar samen leven op een gezonde manier... Heel simpel en toch zoooooooooooooooooooo moeilijk...

tot de volgende ?

De toren van Babel, sorry, Dubai

Image by dynamosquito via Flickr

828 meter hoog is hij. Toren is, wellicht wegens zijn aard, mannelijk.
Tot op heden staat er geen Toren van Babel in de Koran (toch niet gevonden), dus hadden ze daar nog de kans er eentje uit te testen. Alles was aanwezig, het spel werd gebouwd door vreemde gastarbeiders (Belgen, en de firma Besix), dus taalverwarring zat er al dik in van bij de aanvang.

828 metertjes hoog, een appartementsgebouwtje... Is er iemand die mij eens het nu van dergelijke bouwwerken wil uitleggen? Ik weet het ook niet... In den beginne werden appartementsgebouwen gemaakt om met meer mensen op een kleiner bebouwde oppervlakte te gaan wonen. Dat spel hebben ze midden in de woestijn gezet, in the middle of nowhere... een kale vlakte, waar de grond geen waarde heeft, tenzij er olie onder zit. En daar, net daar, waar ze ruimte zat hebben, daar zetten ze de hoogste toren van de wereld...

Geen wonder dat ik aan Babel denk, dat was ook een bouwwerk ter ere van de hoogmoed.
Wellicht was de toren van Babel maar een sprookje, om uit te leggen hoe er verschillende talen op de wereld kwamen, misschien met een verwijzing naar de voor die tijd reuzegrote bouwwerken in Babel, die voor de mens van toen wel bergen leken... (Ziggourat)
Wellicht waren die ziggourats wel een soort torens der stilte, of anders gezegd, torens waarop de doden werden gelegd om te vergaan en waar gieren en andere lijkenpikkers zaten te wachten op nieuwe voorraad. Dit was (is) zo bij de aanhangers van Zarathoestra, misschien was dit voorheen ook al zo ?

Wellicht zijn de talen gewoon ontstaan doordat de mensen uitzwermden over de aarde. Dit lijkt te verdedigen, daar we grote groepen van talen vinden, die duidelijk dezelfde basis hebben. Maar dat legt niet uit waarom er dan andere groepen zijn, die duidelijk een andere bron hebben...Of zou dat er op wijzen, dat de mens al een verspreiding kende voor het ontstaan van de taal als dusdanig ? Niemand kan het ons nog vertellen... Maar het is een wonderbaar iets! Stel je maar eens voor, hoe de mens heel de aarde veroverde... Niet zo evident! Het adaptie vermogen van de mens moet fenomenaal zijn, een naakt wezen die er in lukte in de eeuwige ijsvlakten te gaan leven??? Wij vinden kledij zo venzelfsprekend, maar ooit moet het uitgevonden zijn, ooit moet men het aangepast hebben aan de omstandigheden, en wonder boven wonder, het werd zelfs een object om mee te pronken en de seksen te onderscheiden, ondanks deze bedekking...
Kijk, dat is voor mij geschiedenis, veel belangrijker dan een moordenaar als Alexander de Grote en Juul Caesar...en co...
De echte grote mensen, dat zijn niet de veroveraars of veldheren, dat zijn de gewone mensen, die op het idee kwamen van een wiel, een ploegschaar, een hoefijzer... mensen die op het idee kwamen om een deel zaad over te houden om het uit te zaaien en zo voorraad op te bouwen voor de komende periode... Dat waren Grote mensen, die werkelijk wat deden voor de mensheid. Die Alexander, Jules, Napoleon en andere Hitlers, dat waren gewoon machtsgeile onmensen. On- Mensen, of nietmensen. Die net de menselijkheid misten.
Maar wat zien we, als we onze kinderen de geschiedenis van de mensheid leren, dan spreken we ze van die vechtlustige onmensen en hemelen hen op als brengers van de beschaving...Geen wonder dat beschaving en oorlog zo verweven zijn...
Denk je nu echt dat die Galliër zich zo happy voelde met de Romeinse bezetting? De kerk, van zodra zij zich geruggesteund wist door de Romeinse Staat, heeft dit liedje meegezongen, en godsdienst zal in die tijd wellicht heel nauw verweven geweest zijn met bezetting, ook verplicht. En nog eeuwen zongen we in het latijn, de taal van de bezetter, de taal van zij die het geloof hier manu militari vestigden.
We hebben dit nog eeuwen en eeuwen verder gezet, zoals we hier de predikanten zagen komen en onze heilige eiken zagen omhakken, (Karel de Grote schreef daarover zelfs wetgeving, om die heilige bomen weg te krijgen!), zo zagen we de kolonies bekeren tot het ware geloof, met de steun van de bezetter... De Islam deed hetzelfde...De Liefde prediken met het zwaard in de hand.

Och, als ik dat zo opschrijf, dan klinkt dat bitter. Maar ik vraag me af, wat men hier zou geloven was dit niet zo gebeurd ? Zouden we nog steeds buigen voor Donar en Freya ? Hoe zouden we dan geëvolueerd zijn ? Zouden we nu meer mens zijn ? Of net nog minder ? Of krek hetezelfde ? Ik opteer voor het laatste...Want wellicht zouden we dan als kolonialen gepoogd hebben de rest van de wereld ons geloof op te dringen...

We kunnen de klok niet terugdraaien, het doet er ook niet meer toe, in ieder geloof zal men wel zalig worden, in zover de zaligheid er überhaupt is... Maar misschien, heel misschien, zouden wij, hadden wij niet de grote veroveraars als de helden opgevoerd, niet de veroveraars aangeduid als de beschavers, heel misschien, zouden wij dan andere mensen zijn...Minder gericht op veroveren, minder gericht op superioriteit, minder gericht op onderdrukken...

Want we zijn nog geen haar beter dan Juultje met zijn Romeinen... we achten ons heel hoog verheven boven die Marokkanen en Turken die hier hokken... We gaan het nooit leren.
djudedju


tot de volgende ?

Witte ???

Image by florisla via Flickr

Gelezen voor u:
"Natuurlijke materialen absorberen verschillende hoeveelheden zonlicht. Daardoor ontstaan de kleuren die wij kennen. De kristallen in een sneeuwvlok zorgen voor talloze kleine oppervlakken., en tussen al die kleine naalden van ijs zit lucht. Die samenstelling zorgt ervoor dat sneeuw het licht niet absorbeert, maar juist reflecteert. De sneeuwvlok lijkt door het zonlicht dan wel wit, maar heeft in werkelijkheid geen kleur. Want kleur bestaat niet, het is een reflectie van een deel van het licht dat door ons oog wordt opgevangen... (Bron: Quest kalender)
Voila, kleur bestaat niet.
En ik zit hier dan een hele winter te klagen dat ik kleur mis, terwijl het "geeneens" bestaat ...djudedju.
Dus mijn vraag over de kleur van het fijne stof in de sneeuw??? Vergeet het, bestaat niet. Fijn stof heeft de kleur die wij zien, door de samenstelling van het licht en de samenstelling van ons oog. Dus is het goed mogelijk dat er ergens een beestje bestaat dat het fijnstof ervaart als gouden wolken die het leven opvrolijken.
Maar voor mij - en voor u - is het zwart, vuil en vooral ongezond.
Als je eens gaat wandelen in een stad vol druk verkeer(het idee!), dan zul je vaststellen dat je, als je dan je neus snuit, het snot zwart ziet... Dat is wat wij dus ervaren, en dat is het fijne stof dat niet alleen in je neus blijft hangen, maar gedeeltelijk ook in onze longen doordringen, met alle gevolgen vandien.

Maar ik ga niet blijven doorbomen over het fijnstof. Ik heb mijn ding gezegd daarover.

Vandaag is het voor veel mensen de eerste "werk-" of "schooldag" van het nieuwe kalenderjaar. Met andere woorden, druk verkeer, files en...sneeuw. Op veel plaatsten zal er wel ergens iets voorzien zijn om elkaar de gelegenheid te geven nieuwjaarswensen uit te wisselen. En vanavond zullen de flikken wel her en der staan om te controleren of die gelegenheden geen bron van inkomen kunnen vormen. Wat op zich ook weer bron van files zal zijn. Stilaan zal na dit lange weekend de wereld weer op kruissnelheid komen, en zal alles weer hernemen... Voor heel veel mensen in ons landje, met het dreigende spook van werkloosheid boven hun hoofden als het zwaard van Damocles. Want alhoewel ze allemaal staan te brullen dat de crisis voorbij is, zal de crisis inzake werkloosheid eerst nog een tijdje toenemen... Want herneming van de beurs is niet onmiddellijk herneming van het werk.
Dat zal in veel - te veel - gezinnen een echte ramp zijn. We leven (of leefden?) in een maatschappij waar de jonge mensen heel anders tegenover leningen staan (stonden?) dan vroeger. In de tijd was een lening afsluiten voor de aankoop van een woning zowat de enige denkbare lening in het doorsnee gezin, en dat werd gewogen en uitgemeten, rekening houdend met alle doemscenario's, om er toch maar zeker van te zijn dat je "niet verder sprong dan je stok lang was"... Nu lenen de jonge mensen voor een auto, voor hun huis, maar zelfs voor gewone dingen in het huishouden. De winkels stimuleren dat, je koopt een wasmachine voor 145 euro (en vierentwintig maandelijkse afebetalingen...) En zo gaat dat met bijna alles, met het gevolg dat vele mensen zelfs al voor de crisis, met een loodzware schuldenlast zaten...Komt daar werkloosheid bovenop, dan moet ik daar geen tekeningetje bij maken...Rampen.

Eigenlijk zou men ter bescherming van de consument een soort centrale gegevensbank moeten hebben van de leningen, van welke soort dan ook, die ten doel heeft om de leningen binnen de perken van het haalbare te houden, en liefst rekening houdende met de spreekwoordelijke "stok" waar je niet verder mee kunt springen. (lenen)...

Maar ja, dat is dan weer betutteling en een aantasting van de privacy... In de miserie zitten niet, dat is privé, en dus kunnen ze verrekken. privé.

Nogal een geluk dat ze geen zelfmoord meer plegen van miserie, nee, nu stappen ze uit het leven. 't Is hetzelfde, maar het klinkt serener.

Meer dan één miljaard mensen heeft momenteel honger. De mensen uit onze maatschappij hebben dan misschien niet die vorm van armoede, maar de druk van de maatschappij is hier dan ook anders, en armoede uit zich op veel manieren. Maar welke de vorm ook is van de armoede, het drukt op de slachtoffers. En de mensen, dat zijn net een bende kiekens. Als er een kip gekwetst is, of zich niet meer kan verdedigen, dan pikken alle andere kippen hem tot de dood. Bij mensen is dit ook een beetje zo, misschien niet tot de dood, maar ze worden van verdomhoekje naar verdomhoekje gestampt. En net zoals de honger het op den duur onmogelijk maakt om eten te zoeken, zo zal de armoede hier in onze maatschappij ook steeds verder en steeds meer de arme bergaf duwen, steeds verder en verder in de miserie. En we zijn nogal geneigd te zeggen "Eigen schuld, dikke bult", maar laat dan de aanleiding inderdaad in veel gevallen een stuk terug te vinden zijn in eigen fouten, zoals ietsje te veel lenen, eens de boel aan het glijden gaat, is het zo dat de eigen schuld er eigenlijk niets meer toe doet! Op dat moment hebben die mensen hun eigen lot helemaal niet meer in eigen hand. Het baat dan ook niemand om telkens en telkens weer naar de oorspronkelijke fout of de oorspronkelijke aanleiding te wijzen. De enige oplossing is helpen om de ban te doorbreken.
Maar het is logisch dat voorkomen véél beter zou zijn, vandaar mijn pleidooi voor een organisme dat de mensen beschermt tegen te veel of te zware leningen.
Maar ja... dat lijkt een beetje in te gaan tegen onze consumptiemaatschappij, dus is het niet haalbaar...Want de handel, de omzet, dat is de God van onze kapitalistische maatschappij...
Maar laten wij dus niet te vlug oordelen en veroordelen... Straks kan het ons kind zijn die in die kuil valt... en dan, dan zie je plots alles anders...
Ook voor onze zienswijze kunnen wij beter voorkomen dan te moeten genezen... (Het voelt helemaal niet prettig aan op je ongelijk gewezen te worden! Voorkom het...)

tot de volgende ?

tot de volgende ?

Zondag = sneeuwdag

Image by ninahale via Flickr

De wereld ligt er weer wittekes bij, een dun zomers winterdekentje op een kwijnende natuur. Gek dat de sneeuw nog steeds wit is ! Met al dat fijn stof...
De grenswaarde voor het jaargemiddelde voor fijn stof is vastgelegd op 40 microgram. Volgende de WHO moet dat 20 microgram zijn...
De Europese norm: Het daggemiddelde voor fijn stof van 50 microgram per M3 mag niet meer dan 35 keer per jaar overschreden worden. (Volgens de WHO max 3 keer !)
De Belgische norm... bij concentraties hoger dan 70 micorgram is er een snelheidsbeperking van 90 km/uur, gratis bussen in Wallonië en een temperatuur van 20 ° in alle openbare gebouwen. Bij meer dan 100 microgram: alternerend rijden in Brussel en gratis Openbaar vervoer.

Wat ik niet wist is dat de eerste (?) smog niet in Londen was in december 1952, maar in het Belgische Engis, een industriestadje in de Maasvallei nabij Luik, in december 1930...Temperatuurinversie, de industrie en de kolenstook als huisverwarming zijn de reden. Na een week zijn er 60 doden en duizenden mensen kampen met gezondheidsproblemen. Na gedegen onderzoek kwam men tot de conclusie dat een dergelijke samenloop van omstandigheden in een stad als Londen zou leiden tot 3179 doden... Het is een echte voorspelling! in 1952 is het zover en hangt de smog in Londen: tussen de 3 en de 4000 slachtoffers, en op middellange termijn schat men het zelfs op 12.000 doden... (Gegevens uit Science Connection, het onvolprezen gratis tijdschrift van het Federaal Wetenschapsbeleid - gewoon aan te vragen)

Maar het blijkt dus dat de norm bij ons véél hoger ligt dan wat de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) voorschrijft, en dat de maatregelen slechts bij zeer hoge - veel te hoge - overschrijdingen genomen worden. En die maatregelen zijn dan nog maar pleisters op een houten been... Met andere woorden Laag België, samen met Nederland, Noord Frankrijk en het Ruhrgebied zijn zowat de zwaarst vervuilde gebieden in Europa...Momenteel is de blootstelling aan fijnstofpieken in ons land de oorzaak van zo'n 1000 doden, en de toename van iedere 10 microgrammen doet het totale sterftecijfer met zo'n 1% toenemen. Hoge concentraties (pieken) van fijn stof doen de zuigelingensterfte tijdens de 2 en de 4 weken oud, met 11 % toenemen...

Toch wel om eventjes over na te denken hé ?
De vervuiling is geen ver-van-mijn-bed-show, het is iets die ons dagdagelijks bedreigt!
In dat licht is het mislukken van de klimaats- en milieutop eigenlijk een kaakslag aan alle wereldbewoners. Ik weet wel, je kunt de klok niet zo maar achteruit zetten, maar het zou toch wel goed zijn dat we de wagen maar gebruiken als het nodig is, en dat we zorgen dat hij in orde is, zodat de stofuitstoot zo laag mogelijk is. Ook de brander van je centrale verwarming goed laten afstellen... Het zijn allemaal kleinigheden, maar een heleboel centjes maken ook een euro...en het gaat over onze eigen gezondheid en de gezondheid van die kleine babytjes, die helemaal geen schuld hebben aan wat wij kapot maken...

Kijk je nu ook met wat verbazing naar het witte van de sneeuw?

En toch, na iedere regenbui, en ook na deze sneeuwval, valt het mij op dat de einder plots weer haarscherp is afgetekend als met Chinese inkt, terwijl het anders vergaat in grijstinten en soms zelfs niet eens meer zichtbaar is. Het lijkt soms wel of de horizon vervaagt...een symbool van het kapotgaan van deze wereld ?

tot de volgende ?

stillekes

Image by Adele Sarno via Flickr

Gisteren kwamen er bijna geen mailtjes binnen op mijn mailboxes (in 't meervoud)...Blijkbaar was iedereen aan het nieuwjaarsvieren bezig, of was te zat, te laat uit zijn bed of wat dan ook...
Vroeger vertelde men dat men moest oppassen op nieuwjaar, want alles wat er op die dag was, zou gans het jaar door gebeuren...Laat opstaan was dus een voorbode van u talrijke keren overslapen, te veel eten was een voorbode van veel buikpijn, en ga zo maar door... Eén van de talrijke bijgelovigheden die hier in onze leefwereld rondspoken... Zeg niet dat jij niet bijgelovig bent, we hebben er allemaal wat van, bewust of onbewust...
We raken hout aan, we lopen niet onder een ladder door, bij het niezen wensen we gezondheid en ga zo maar door... Kleine dingen waarbij we er niet eens bij stilstaan dat het eigenlijk restantjes zijn van de oude magie... Het geloof in de natuur, het uit zijn verband trekken van het geloof en ga zo maar door... We kloppen op hout, omdat het kruis van kristus van hout was, we lopen niet onder een ladder door omdat muur,bodem en ladder een driehoek vormen, symbool van de H. Drievuldigheid, waar je als sterveling niet kunt en moogt tussenkomen, we mijden een zwarte kat omdat dit dier ooit gekoppeld werd aan hekserij en satanisme... enfin, te veel om op te sommen, maar allemaal restantjes uit een ver verleden, waarvan we de oorsprong meestal niet zelf kennen, maar die we uit gewoonte, of omdat we het altijd zo zagen, ook maar verder doen. Bijna onbewust, en zeker niet in een bewust (bij)geloof...

Maar toch verdwijnen er van die dingen, heel stillekes, zoals dat bijgeloof over "al wat je doet op 1 januari zal heel het jaar gebeuren..." al bijna verdwenen is, zo verdwijnen er nog van die dingen. Eéntje die ik wel wat mis zijn de vroeger jaarlijkse voorspellingen van 3wat zal het jaar ons brengen?" En dan liet men die madam aan het woord die de moord op Kennedy voorspeld had, in confrontatie met de voorspellingen van ene die de aanslag op De Gaulle had voorzien... Nu voorziet men blijkbaar niet meer...
Of is men tot de conclusie gekomen dat veel van die voorspellingen pas na de feiten geopenbaard werden... Weet je nog dat ik je dat gezegd heb, diene avond, dat Kennedy nog zou vermoord worden, en lap, zie je wel dat ik gelijk had! En dat dan breed uitsmeren in de krant die toevallig nog een plaatseje over had, en naast dat verschrikkelijke nieuws, die iedere krant bracht, toch nog een accentje wou toevoegen aan al dit onheil...Om toch nog op een of andere manier anders te zijn dan de andere kranten...
Nu trekken de kranten de aandacht met andere dingen.
Nu moeten we op de voorpagina zo nodig een naakte Miss Pudding 2009 zien blinken, met daaronder veel minder opvallend een artikel over het vermoorden van twee artsen zonder grenzen... Nu is het uitstalraam van de pers hoofdzakelijk sensatie en naaktheid. Wil je het echte nieuws lezen, dan moet je eerst al die vuilnis passeren. In den beginne was er maar één krant die dat deed, maar toen daarvan de verkoop steeg, aapten alle anderen haar na, zelfs de kranten die de naam hebben, sorry hadden, ernstig en gedegen te zijn. Ernst en gedegenheid worden nu opgeofferd aan sensatie omwille van de verkoopcijfers. Vader Cats schreef het al: "Omwille van het smeer likt de kat de kandeleer"...
Maar eigenlijk is er dus al met al niet zo heel veel veranderd! Vroeger kregen we voorspellingen, nu de naakte waarheid, met nadruk op naakt. De heer Lotti maakt van zijn oren dat er een foto van zijn madame gepubliceerd is, waar ze naakt op staat... Dan denk ik, dan moet ze toch ooit die foto hebben laten maken... Van mij kunnen ze geen naaktfoto publiceren (Gelukkig maar, 't zou geen zicht zijn).
Maar toch... ik kan me niet van de indruk ontdoen dat er een vervlakking bezig is... Men gaat nergens meer echt diep op in. Dat viel me laatste nog eens op: Ik keek naar het nieuws van 2009, je weet wel, ieder jaar zet men de "hoogtepunten" van het nieuws nog eens op een rijtje... Ik stelde vast dat er nu eigenlijk niet veel minder of meer commentaar bij was, dan toen op het moment van het gebeuren zelf... Ook wat men nu als voornaamste punten van de geschiedenis opsomde, dat was zo triviaal, zo min mogelijk schokkend... Eén keer heb ik een bijkomende nieuwe gedachte gekregen bij het bekijken van dat nieuws... Dat was toen ze toonden hoe Berusconie een beeldje van de dom van Milaan in zijn gezicht kreeg (Dat was dus een hoogtepunt !!!!!)...Mijn bedenking was dat men de verkeerde kerk had gebruikt, men had veel beter een afbeelding van de kerk van L'Aquila gebruikt, waarvan hij de slachtoffers van de aardbeving vergeleek met toeristen op een uitstapje, terwijl ze in hun tentje zaten, bij gebrek aan woning... Maar dat men dat feit als een hoogtepunt van het nieuws ziet???

Och... we hebben hier een massa mensen... Vroeger zei men van de burgemeester "Houdt gij ze dom" en van de pastoor "Houdt gij ze braaf"... Nu doen de televisie en de pers dat, ons dom houden en ons braaf houden...

Heffen wij dan ook het glas op een dom en braaf 2010, tot heil en zegen van de politiek die nog niet eens een wetgeving kan redigeren...

tot de volgende ?

Gelukkig en Gezond 2010 !

Image by stuutje via Flickr

Voila, mijn wens voor jullie staat er al meteen !
En echt, veel meer wens ik jullie niet, want bekijk het maar eens goed, daar zit eigenlijk zowat alles in...dus meer dan alles kan niet.

Maar weet dat geluk ligt in het kleine... Geluk is geen ver en ongrijpbaar iets, geluk, dat is tevreden zijn! Van mij moet je nu niet zoals die oude Griek in een ton gaan wonen en Alexander de Grote vragen uit je zon te gaan, maar toch... Ik wens jullie toch een beetje toe dat je al die zuiver materiële wensen eventjes moogt vergeten, en gewoon gelukkig zijn. Het geluk zit hem echt niet in het bezit. Of beter, in het overtollige bezit, want ik zie de thuislozen nu echt niet als gelukkige mensen, daarvoor lijden ze te veel kou en nattigheid in onze kille wereld. Jammer dat dat kille ook wel een beetje van de mensen uitgaat.

Maar ik ga weer zeuren, en dat past niet op de eerste dag van ons kalenderjaar.
Wie weet vieren wij vandaag precies de verjaardag van Adam? Of zo niet, misschien kunnen we hem eens op de eerste dag van ons jaar op de kalender zetten! Begin van het jaar is meteen eventjes vieren dat zoveel eeuwen terug de eerste mens ontstond. Of hij nu geschapen of geëvolueerd is doet niets terzake, we vier gewoon vandaag het ontstaan van onze soort... Of misschien gaan we zelfs nog een stapje (een hele grote stap) verder terug, en vieren we het ontstaan van het Leven. Met alle ja dan niet religieuse bedenkingen er naar eigen Godsvrucht en vermogen bij. 1 januari dag van het Leven ! Zou dat niet mooi zijn ?
En weet je, Of wen lettervaste bijbellezers zijn die vast aan de schepping houden, of mensen die geloven in de evolutieleer, en het leven zien als een voortdurende evolutie, beide stellingen zijn hoe dan ook, een erkenning van het wonder van het leven! Want eigenlijk kan ik niet anders dan ook die evolutie zien als een voortdurend wonder. Niet minder groots, niet minder verbazingwekkend dat het Bijbelse scheppingsverhaal. Het is al een wonder dat uit dode cellen plots op een of andere manier zou leven kunnen ontstaan, en dat dit dan uitgroeit tot een ontelbaar aantal soorten en variëteiten, dan is gewoon niet te beredeneren. Daar sta je gewoon perplex op te kijken. En hoe alles dan in en aan elkaar vastzit...
2010 is het jaar van de BIODIVERSITEIT....
Dit jaar proberen we aandacht te hebben voor het leen zoals het hier is, en zoals het hier bedoeld is... dus een beetje huiver tegenover al die vreemde beestjes die hier rondlopen, vliegen en kruipen, omdat zij hier een beetje het evenwicht verstoren, en ook wel een beetje de soortenrijkdom aantasten, zowel door hun eigen inbreng als door het wegconcureren van soorten die toevallig hetzelfde voedsel eten...
Maar makkelijk is dat niet, sommige dingen zijn zo eigen zo vertrouwd, dat we niet meer weten dat het in feite inwijkelingen zijn! Neem nu het konijn... Wist je dat dit beestje er pas sinds de middeleeuwen is bij ons ? En dat niemand weet of het een spontane invasie is geweest (zoals de turkse tortel die hier pas een decennia of vijf, zes is), of dat het een beetje gegaan is zoals in Australië, waar losgelaten konijnen een echte plaag werden???
Zo zijn er tientallen dieren die niet echt van hier zijn, maar die hier al zolang zitten dat we ze als eigen beschouwen...Neem ook maar eens kruiden en voedingsplanten, en neem kippen en pluimvee...
Ook daar pleit men voor biodiversiteit, maar weer op een andere manier, men pleit er voor dat we daar weer de ouden oorspronkelijke rassen van eigen streek valoriseren... Weer de Brakelse kip houden in plaats van die lelijke bruine hybriden? Of terug dat prachtige rode Westvlaamse koeienras ? (Lees Gezelle er maar eens op na over de Casselkoeien !)

Ergens is het goed dat we, ieder in zijn streek, weer die oude rassen actiever gaan benutten en beschermen. Hun aanwezigheid bewijst dat de mens van toen, er is is geslaagd om dieren te fokken die volledig aangepast waren en zijn aan hun streek... Neem nu de Ronquières (Kalkoenen), die niet alleen prachtig zijn, maar ook veel sterker dan veel andere soorten en rassen. Ze zijn niet zo zwaar als sommige anderen, maar hebben gezond vlees en brengen hun eigen kuikens zonder moeite zelf groot... Probeer dat maar eens met die ander...

Nee, laten wij dit jaar eens actief meedoen met het JAAR VAN DE BIODIVERSITEIT !

tot de volgende ? ( Oh ja, ik kreeg een heel mooie wenskaart van Tiens, die ik mag gebruiken op mijn blog...Maar de ervaring leerde me dat die dan niet door iedereen open te krijgen is... dus laat ik het maar, maar tich bedankt Tiens xxx )

De rush

Image by Bailey & Muppet via Flickr

Gisterennamiddag zijn we dus naar Bart gereden om zijn dieren te voederen en de vuilnisbak, het papier en de plastic buiten te zetten...
In het doorgaan rap, rap nog een en ander aangekocht voor de komende dagen, en in het terugkeren vraagt Anny om ook nog eens bij de Boerenbond langs te gaan om mezenbolletjes, want het gaat weer koud worden en de vogeltjes hebben honger. Zum befehl...
Maar toen ik de bewuste straat inreed, stond ik meteen in de file. File? In Brakel? Op een doodlopende straat ? Plots zag ik het, iedereen stond in de rij om met het grof huisvuil naar het containerpark te gaan... De rush op de properteit ?
Ik heb onverantwoord voorbijgestoken, me daar ergens wat uit de weg geparkeerd, en Anny moest maar een eindeke te voet lopen achter haar mezenbollen, anders stonden we er nog...
Maar wat kan nu de reden zijn dat héél Brakel zich plots geroepen voelt om nog rap het grof huisvuil binnen te doen? Vinden ze het zo belangrijk dat het huis er "proper en netjes" bijstaat, om het nieuwe jaar in te zetten???
Weet je, ik heb het stil vermoeden dat het iets anders is... Zou het kunnen dat ze in Brakel vanaf één januari 2010 moeten (meer) betalen voor het grof huisvuil ? In heel veel gemeenten moet je immers al betalen, nu misschien straks ook te Brakel? We zullen dat vlug zien... Hoe moeilijker het stadsbestuur doet, hoe meer zwerfvuil je ziet...

Maar we waren dus de bevoorrechte (?) getuigen van een rush... naar het containerpark...

We schrijven vandaag voor de laatste keer 2009 op onze brieven...Vanaf morgen is het 2010 ! Vannacht gaan we weer gewekkerd worden door vuurwerk, want die gekke mode is ook al naar hier overgewaaid. Normaal mag het niet in Oudenaarde, maar de politie zal niet optreden... Zouden ze dan niet beter meteen zeggen dat het wel mag? Zjievereirs.

Vandaag zal Anny dan de mezenbolletjes hangen, voor die dutsen van vogeltjes... Want de oude bollen zijn bijkans helemaal opgevreten. Ik zie koolmezen, pimpelmezen, mussen, vinken, groenvinken, heggemussen, winterkoninkjes, roodborstjes, lijsters, merels, turkse tortels, bosduiven, en nog een deel andere vogels "rootse schuiven" om aan de bollen te kunnen. Alhoewel... dat rijtje staan is te veel van het goede, ze vechten er voor om het eerst aan de bak te kunnen. En het gaat zo geweldig dat er wel eens een en ander van de bol naar beneden joekelt, en daar zit dan veelal dat tortelduifje met één poot, die rustig de gevallen beetjes oppikt. Dat beestje zit hier al enkele jaren, en ieder jaar brengt hij enkel nestjes groot. 't Zal dus wellicht een zij zijn in plaats van een hij???

Mijn tuin is een waar vogelparadijs, en niet alleen voor het eten... Ik heb twee kleine visvijvertjes, waar een deel niet van bevriest, omdat ik er met een pompje lucht in blaas, het geborrel verhindert het bevriezen, zodat ze ook altijd drinken hebben...En dat is misschien nog wel belangrijker ! Het moet al heel erg hard vriezen om dat toe te krijgen, en dan weten al de vogels de weg naar het kippenhok ook nog, en daar staat ook altijd drinkwater...

Wat gek is, dat is dat je soms, midden in een vorstperiode vogels ziet die zich zitten te wassen... Precies of het is niet koud. Zouden die beestjes daar geen last van hebben?

Ik weet niet wat voor weer het bij u is, maar hier is het triestig! Alles is grijs, zelfs de einder is grijsomfloerst. 't Ziet er echt winters en bar uit, goed dat we vanavond meestal binnen gaan zitten, ouwejaren...

tot de volgende ?

De nieuwe hangt er al onder...

Image via Wikipedia

De nieuwe kalender, want het is alleen het kalenderjaar dat stopt, de rest gaat gewoon door. En dan nog, alleen ons kalenderjaar stopt, maar er zijn er legio andere, de Joden hebben een eigen kalender, de Chinezen, de Hindoe's, de Moslims, de Bahaï's en ga zo maar door, een bijna eindeloze lijst van soorten kalenders... En zelfs in de onze waren er jaren ook nog eens uitsplitsingen, en afwijkingen...
Met andere woorden, het einde van onze kalender op 31 december is een louter toevallig iets, gebaseerd op ... een misrekening van de geboorte van Kristus. Dus toevalliger kan het al niet. En zeggen dat er zoveel mensen zijn die daar zo veel belang aan hechten, die op het ultieme tijdstip van middernacht (ook al geen juist uur, maar een uur dat toevallig gebaseerd is op de plaats van de zon op de middag op een of andere stad - ik vermoed Greenwich - 1 uur ???)maar dus zeker niet op het moment dat het bij ons werkelijk, natuurkundig middernacht is !
Er klopt dus gewoon niets van.
En daarom verlichten we de nachtelijke hemel met vuurwerk en geknal, drinkt men sloten sjampieter en andere alcoholische dranken, om althans een kunstmatige sfeer op te roepen...
Eén voordeel heeft onze kalender...ze volgt min of meer nauwkeurig de natuur...In die zin dat de natuurkundige lente, zomer, herfst en winter steeds op dezelfde dag valt van onze kalender (of toch bijna)... en dat kan nog eeuwen zo blijven zonder dat er aan moet gefoefeld worden (Dat foefelen deden we al eens in het verleden...) Wat je niet van iedere kalender kunt zeggen. Bij sommige kalenders moet het begin van de zomer ieder jaar weer berekend worden... Wij volgen dus ongeveer juist de omloop van de aarde rond de zon... Ons kalenderjaar loopt dus gelijk met het zonnejaar als het ware...
Maar stel nu dat ik leef in een maatschappij waar de jaren korter zijn dan het zonnejaar, verjaar ik dan ook sneller ? Zou ik dan nu al lang en breed op pensioen zijn? Of hoe gaat dat daar ? Of is het in die maatschappijen nog zoals het hier vroeger ook was, dat een verjaardag iets bijkomstigs is, iets wat geen enkele reden tot feesten inhoudt? Want vroeger was dat zo! Niet onze verjaardag werd "gevierd", maar veeleer onze feestdag. Niet dat er dan feest was, maar dan kreeg je al eens een proficiat met je feestdag. Met verjaardagen kreeg je niets. Met de feestdagen kreeg ik ook niets, want: "Gij hebt wel tien feestdagen!" Dat is een beetje overdreven, maar er zijn inderdaad meerdere Antoniussen op de kalender te vinden, dus had ik er geen... (Vandaar wellicht dat er in mij zo weinig heiligs zit ?)

Toch is en was Antonius een grote heilige in onze wereld, in ons huis...Immers St Antonius was de patroon van de verloren voorwerpen...En wij hoorden tientallen keren vertellen over een of andere achaïsche groottante die iets kwijt was, en ondanks haar gebeden tot Antonius het niet terug vond... Toen zette ze het beeldje van Antonius op het tuinpad, zo'n meter voor de deur, en iedere dag schoof ze het beeld een eindje op, met het dreigement dat hij bijna op de mesthoop lag... Daags voor hij op de mesthoop belandde vond groottante het gezochte, en mocht toontje weer binnen, met een kaarsje erbij... Volksdevotie...
Lijkt echt wel een beetje op voodoo en magie...
Maar men vertelde ons dat om ons te overtuigen van de grote kracht van de heilige! Niet om het verhaaltje, maar een argument er bij om braaf en gelovig te zijn.
Een groot stuk van onze geloofsopleiding bestond uit dergelijke verhaaltjes... Zoals van Zuster Hubertien, die ons vertelde dat bij iemand die op de hostie had gebeten, zijn mond overliep van het bloed van de Heer... Wij moesten onze handen netjes onder het laken houden aan de communiebank, onze ogen sluiten, de tong uitsteken, zodat op geen enkele manier wij toch maar de hostie zouden ontwijden... Nu krijg je de hostie in je handen... Voor veel mensen was dat echt een geloofsschok ! Ooit op een kamp van de Chiro, verzocht de proost mij om koster te spelen... Ik moest 's morgens het altaar klaarzetten (bij goed weer buiten), en de kelk en alle toebehoren op het dienstdoende altaar plaatsen. Ik was daar ontzettend fier over, en sprak er naderhand over met onze proost van de ... Die zei dat ik zwaar gezondigd had...
Het leek wel of zelfs de priesters niet meer zeker waren van hun stuk, zo vlak na het concilie.

Het concilie had de bedoeling ons dichter bij het geloof te brengen, ons meer de essentie doen inzien, en alle tierlantijntjes en krollewietjes over boord te gooien... Ik heb de indruk dat dit een foute beslissing was... Niet dat van de essentie, maar het overboord gooien van al het traditionele, van al die traditionele dingen, dat plechtstatige...Het lijkt wel of veel mensen dat missen.
Het is een beetje als een zondags kostuum... Het is geen zondag omdat je dat kostuum aandoet, maar je doet dat kostuum aan om die zondag te verheffen tot een andere dag dan de andere. Zo waren die traditie en die tierlantijntjes een beetje het speciale kostuum voor de Heer, het maakte deel uit van de sfeer van eerbied die opgeroepen werd, mede net door die krollewietjes. Voor veel mensen leek het nu net of het geen zondag, geen dag voor de Heer meer was, want je deed die traditionele eerbetuigingen niet meer...
De bedoeling was goed, maar zoals zo dikwijls zijn goede bedoelingen de ondergang van heel het spel... Die eerbied moest ergens ook verwoord worden in de luister en de wierook en de kleurige habijten en het plechtstatige gezang...zonder dat was het net of de Heer was er niet echt meer bij.

En onlangs las ik een wetenschappelijke studie over het nut van het geloof voor de maatschappij, en daaruit bleek dat net de strengheid van de reglementen en de striktheid van de toepassingen en van de luister, een van de hechtste cementsoorten was van dat geloof. Met ander woorden, een geloof met veel uiterlijkheden heeft maatschappelijk gezien een grotere impact (Is dat de of een van de redenen van de opkomst van de Islam?).

Och, als we nadenken, dan lijkt het niet logisch, maar is geloof wel een logica?
Toch eens nadenken, als het een logica zou zijn, dan was het geen geloof meer! Immers, iets wat je echt WEET, dat moet je niet geloven, dat is een feit. Dus moeten we wellicht ook het onderwerp geloof niet helemaal rationeel pogen te benaderen? Je doet het of je doet het niet, en het is zelfs niet helemaal duidelijk waarom of waarom niet...

Oef... dat is zwaar hé, zo helemaal op het einde van dat willekeurige ding dat voor ons een jaar is ?

tot de volgende ? (De foto van St Antonius Abt, da's niet de diene van de verloren voorwerpen!)

Platte kalender

Image by Peter Forret via Flickr

Vanmorgen viel mijn oog (boem) op de scheurkalender aan de muur...Nog twee keer niks en 't is er mee gedaan... En ik dacht aan de kalender op de kamer van Koen...Die is onaangeraakt blijven hangen, vastgeroest op de dag van zijn overlijden 1 maart 2001...Die is nog dik, blijft nog dik, maar is al deerlijk aan 't vergelen.
Tijd...
We hadden echt geen Einstein van doen om te weten dat de tijd relatief is! Zet je maar eens in de rij om aan te schuiven, de tijd lijkt door dikke stroop vooruit te kruipen, en als je bezig bent met iets plezants, dan kijk je gek op dat het al zo laat is, de tijd vliegt dan als het ware...
Op deze periode van het jaar gaat de tijd voor ons altijd wat langzamers... Met die feesten valt de lege plek aan tafel nog eens te meer op. Misschien is het ook de donkerte van de dagen die ons beinvloedt. Dan lijkt alles wat somberderderder, wat doodser.
't Kan wel zijn dat de dagen al weer aan het lengen zijn, maar veel zie je er niet van.

Bart is voor een paar dagen naar de Ardennen, en wij "mogen" de beesten gaan voederen. "Opa, Oma, je gaat toch mijn hamstertjes niet vergeten hé? En naast hun kooitje staat er een doosje met hamstersnoepjes, daar mogen ze er ook een beetje van hebben..." Veel werk is er niet, de geiten wat bijvoederen en de kippen, de kat eten geven, de vissen en...de hamstertjes. De brievenbus legen en de inhoud op een stapeltje op tafel leggen. en "t werk zit er op...Oh ja, woensdag niet vergeten van de vuilbak en het oud papier buiten te zetten???

Hopelijk ligt er niet weer een fikse laag sneeuw (alhoewel de "ardenners" dat daar wel eens zouden willen hebben om te gaan langlaufen), want ik hou niet echt van rijden op gladde banen. Vroeger zat ik daar minder mee, maar met ouder worden krijgt een mens meer schrik. Ik denk dat dit voor een groot stuk ook komt omdat we niet meer hele dagen op de baan zitten. We zijn het niet meer zo gewoon, en ondertussen neemt het verkeer steeds maar toe... Ook al niet geruststellend. De enige ritten die ik in de praktijk nog doe zijn de wekelijkse tocht naar de winkel, en naar de rommelmarkt(en)...Soms ook nog eens naar de apotheek en naar de melkerij om Yoghurt en kaas... en daarmee is het zowat allemaal gezegd... Hoe zou je dan willen dat de routine blijft? We worden stilaan "zondagschauffeur"...Zo ene waarvan de passerende chauffeurs zeggen, "Ja, 't is weer een ouden, die hebben altijd tijd genoeg"...

Ach ja... er is ook niets meer om ons op te jagen. En ik ben dan nog een van die mensen die altijd tijdig vertrekt om zeker niet te laat te komen, dus zelfs bij aan uur gebonden zaken zoals doktersbezoek, moet ik mij niet opjagen, ik vertrek veel te vroeg... Dus rij ik inderdaad rustig, en waar er 70 sta, daar rij hoogstens 70... niet meer, en waar er 30 sta, rij ik 30, tot spijt van al die mensen achter mij...die blijkbaar die borden niet kennen ? Maar eerlijk is eerlijk, toen ik nog werkte, dan durfde ik ook wel eens wat sneller te rijden, alhoewel ik nooit echt zondigde tegen de snelheid... Ik denk altijd dat ze dat daar niet voor niets hangen.

Waar ik wel een gloeiende hekel aan heb, zijn die verkeersdrempels!!! Iedere keer ik er over moet rijden, wens ik de uitvinder een even pijnlijke rug als ik heb, en de politiekers die de beslissing namen daar die drempel te leggen een rug die twee keer zoveel pijn doet... Misschien beseffen zij dan eindelijk eens dat dat echte ondingen zijn ! Bovendien helpen ze geen zier, integendeel! Ik stel voor dat men eens een gedegen onderzoek doet naar de effecten van die drempels ! Eerst afremmen, en dan hard optrekken, meer verbruik en meer uitstoot van CO2 en roet, en uiteindelijk iets sneller rijden dan er voor, om het verlies aan tijd goed te maken... En nu en dan zie je er eentje die helemaal geen last schijnt te hebben van die drempels... Aan de Jagerij zag ik er eens eentje overvliegen, hij landde pas enkele meters voorbij de drempel die daar een volledig kruispunt beslaat !!! Of hij dat dikwijls gaat doen met dezelfde vering ?

En één keer ben ik verrast geweest door zo'n onding, en dan kwak je op en neer dat je staartbeentje ongeveer in je keelgat zit... Leuk ! Dat kwam, omdat het een baan was, waar ik iedere week één of twee keer passeerde, en ze hadden dat ding daar gelegd zonder dat ik het wist of gezien had... Op een vreemde baan let je beter op dan op schijnbaar vertrouwde wegen.

Eén van de dingen waar ik me ook aan erger zijn die flitscamera's... Ik heb er niets tegen dat men de snelheid controleerd, maar ik erger me aan al de chauffeurs die die dingen heel goed weten staan, en die dan - zelfs al rijden ze niet te vlug!- plots drastisch gaan vertragen...Als je niet attent bent goed om ze aan te rijden... Er is geen enkele reden om de snelheid te veranderen, maar het zicht op die flitspaal werkt bij die mannen remmend... Als je met een gps rondtoert, dan wordt je door een of ander geluidssignaal verwittig dat die flitspaal er aan komt, en dan maar remmen... Op de meeste GPS-toestellen zeggen ze u nochtans of je te snel rijd ook...dus moet je geen schrik hebben ??? Of toch ??? Ils sont fous, ces Romains zou Obelix zeggen...

Ik ben aan het zagen... dat is het weer, de donkere dagen en wat weemoed... Ik zal maar stoppen, straks wordt jij ook ook nog wat weemoedig...

tot de volgende ?

Gelukkige feestdag !

Image via Wikipedia

...kregen we op de 28 december nog al eens te horen, 't is immers het feest van de onnozele kinderen, waarbij men dan onnozel in zijn huidige betekenis stelt, in plaats van de oorspronkelijk bedoelde. Beter zou dan ook zijn te spreken over onschuldige kinderen...
En op 31 december vertelde ons moeder steevast dat er op de markt een vent stond met zoveel neuzen als er (nog) dagen in het jaar waren...
Kalenderhumor als het ware.
Of een poging om dat sombere jaareinde wat op te vrolijken?
We zitten immers in de donkerste dagen van het jaar, en vanmorgen was dat, met een wolkenzwangere hemel nog meer het geval dan anders... Om kwart na acht stond ik het donker te turnen om onze Koen's kamer.
En ondertussen krijgen we virtueel en reëel postkaarten met allerlei mooie wensen voor Kerst en Nieuwjaar, zoveel dat je onvermijdelijk dubbele en dubbele van dubbele ziet voorbij passeren. En de wensen zijn ook bijna allemaal gelijklopend: welzijn, welvaart en vooral een goede gezondheid, om ze eens heel kort samen te vatten.
We zijn echt niet bijster origineel in onze wensen, gewoon omdat we anderen toewensen wat we zelf wensen, en dat lijkt dan ook allemaal wat op elkaar.
Ik heb zelfs de moeite genomen om eens wat te grasduinen in de gedichtjes met Kerst en Nieuwjaarswensen, maar ook daar weinig origineels... Toch eentje, die ons een nieuwe lei en een nieuwe griffel toewenste, om eens vanaf een propere lei te kunnen herbeginnen. Daar zit wel iets in... We sleuren inderdaad ons verleden voortdurend met ons mee, en het pak wordt steeds groter en groter (en zwaarder...).
Misschien zou starten met een propere lei wel iets hebben...Maar om goed te zijn, zouden we eigenlijk niet een helemaal propere lei mogen hebben, de goede dingen die zouden er rustig mogen blijven opstaan, en we zouden eens al het slechte moeten kunnen wissen. Slechte in de zin van fouten die we zelf begingen, maar ook slechte herinneringen, pijnen en verdriet...want dat zijn de dingen die zwaarst wegen op een mens. Plezante dingen hebben de neiging je lei lichter te maken...
Ze helpen ook om de moeilijke en lastige dingen beter en makkelijker te verteren. Daarom wens ik iedereen vreugde toe! Echte diepe vreugde, het gevoel van je echt lekker in je vel voelen, het gevoel van longen vol zuurstof, het gevoel van de warmte van de morgenzon op een heerlijke zomerdag, het gevoel van een warme heerlijke plensbui in de zomer, het gevoel van een opborrelende lach...Kortom, je goed voelen...
Want dat houdt in dat je ook gezond bent, dat je niet echt wezenlijk iets tekort hebt, kortom dat het leven is zoals je droomt dat het zou moeten zijn...
Dat houdt in dat je geen pijn hebt, noch lichamelijk, noch geestelijk...
Dat houdt in dat je gelukkig bent en niets te kort hebt, maar ook niets te véél, want ook dat kan de vreugde belemmeren en nieuwe, andere zorgen geven...
Dat houdt ook in dat jij niemand kwaad doet, want dat geeft je ook niet echt een happy gevoel, en het houdt net zo goed in dat niemand jou kwaad doet...
Kortom...de hemel op aarde...
Niet mogelijk ?
Oh jawel, het zou perfect mogelijk zijn, als we maar eens begonnen met het niet alleen een ander toe te wensen, maar het ook daadwerkelijk toe te passen. Want vreugde is besmettelijk! We hebben weliswaar ziekte en pijn niet altijd in handen, maar zelf deze zijn veel lichter om dragen als we er met zijn allen, met onze besmettelijke vreugde, de schouders onder zouden zetten.
Kijk, dat wens ik jullie toe, en ik ga proberen dat zelf ook toe te passen.
En weet je, hoe ouder je wordt, hoe makkelijker het is om "goed" te zijn... Je hebt gewoon niet zoveel onmogelijke verlangens meer. Als je jong bent, dan wil je opbouwen, wil je meer en wil je beter... Als je oud bent, dan zijn die verlangens grotendeels weg. Je leeft het leven en je wordt geleefd... Je dag is geen opsomming meer van hoogte- en dieptepunten, alles verloopt veel meer gelijkmatig...
Is dat soms het geheim van het geluk ?
Geen onmogelijke verlangens meer hebben ?
Gelukkig zijn met wat je hebt, en niet meer steeds trachten naar meer naar beter, naar groter, naar nieuwer, naar moderner...
Kortom tevreden zijn...
en dat, dat is op zich al een beetje "Het Geluk"...
Het ligt niet ver af, je ziet het niet omdat het bijna onder je voeten ligt en je het steeds maar zoekt aan de einder.
Ik zou dus net zo goed kunnen zeggen dat ik jullie "Rust" wens...Niet zozeer in de zin van lui in je zetel zitten, maar veeleer in het niet meer betrachten van alles en nog wat.
Gewoon, content zijn... Genieten van het leven zoals het is...
Moge 2010 (en al de volgende jaren) je dat schenken, in ruime mate, zodat het leven aan je glimlach mogevoorbijglijden

tot de volgende ?

Goed nieuws !!!!

Image by Djumbo via Flickr

Eén van de dingen die ons bedreigen in deze tijden van Global Warming is dat er hier ook steeds meer en meer diertjes belanden en overleven uit warmere streken... ook insecten. Kijk maar eens naar de vele verslagen over nieuwe soorten spinnen, nieuwe soorten mieren en zelfs de termieten zitten al voorbij Parijs...
De tijd dat malariamuggen hier met de vliegtuigen landen en illegaal ons landje binnenkomen is niet meer veraf!
Maar, hoera! we hebben in ons landje ook verstandige ministers zitten, van groene origine, die meteen het milieu waarin die beestjes zich zouden kunnen voortplanten, het water van de dichtbije Zenne, heeft laten onleefbaar maken, kwestie van geen malaria te krijgen nietwaar...
Het voorbeeld is direct opgevolgd door Waalse ondernemers met een even schitterend doorzicht in deze materie, die heeft meteen zinkderivaten in de dender gegooid...

Bij ons geen malariamuggen! En dus moeten we alleen maar inzamelen voor netjes voor andere landen, waar ze niet zo verstandig zijn als onze groene ministeres (Ministerin?).
Waarom ze deze voortreffelijke techniek niet ook toepassen in die verre landen? Hebben ze geprobeerd, maar de regen valt daar zeer onregelmatig, als er regen is, giet het zes maand aan een stuk, en daarna is het zes maand kurkdroog. Je kunt niet vlug genoeg vervuilen tijdens de moesson, 't spoelt veels te vlug weg, en tijdens de droge periode zou je moeten van plasje naar plasje lopen om te gaan individuele plasjes bevuilen...Niet te doen. Dus gaan we hier rond voor netjes voor ginder, en beredderen wij ons hier met afvalwater en zinkderivaten... Eerlijk verdeeld.
Zo hoort het ook.
We moeten niet altijd die verweg landen vergeten in onze welvaartsstaten. En geef toe, we zijn in alle staten.
Natuurlijk zijn moeilijke mensen, zoals ik, en alle vissers, helemaal niet kontent met die vervuiloplossing ! Weten die hooggeleerde groenen dan niet dat vissen muggenlarven degusteren zoals wij bij Mac Donalds, met grote happen??? Dat het een veel leukere oplossing zou zijn weer massaal vissen in onze waters te zetten, om muggen op te eten. (Geef toe, veel leuker dan het uitzetten van vossen die kippen opeten).

Maar ja, ik vergeet dat de echte groene ook vegetariër is. Kijk maar naar ons Misjelleke Van den Bossche van Gaia! Die hebben nu een plantaardige "foie gras" op de markt gebracht die even lekker is en precies smaakt zoals de echte... Er ontgaat mij iets in deze...Hoe kunnen die mannen dat weten ? Zij eten toch geen foie gras ? Hoe weten ze dan hoe het smaakt? Of hebben ze een klein doodzondeke bedreven??? Alleen om ons te redden ??? Schoon hé van die mannen?

Idem voor donsdekens... Grote protesten toen ze ontdekten dat de ganzen levend geplukt werden. Ze hebben gelijk, je moet ze eerst dooddoen, kun je ze nog lekker op eten ook.

Maar pijnloos dood maken hé, om te leren hoe je mensen ook kunt euthanaseren. Een beetje praktijk schaadt niet hé.

Ach, ik doe weer bitter. Maar ja, kan het ook anders, bij al die stommiteiten?
Soms lijkt het me dat heel de wereld zich grote zorgen maakt over banaliteiten, en de grote dingen ostentatief vergeet. Ze liggen zich druk te maken over ganzen, en laten rustig mensen kreperen van de honger, jagen daklozen uit de stations weg en vernietigen groenten en fruit om de prijzen te waarborgen...
je zou van minder bitter worden.

tot de volgende ?

't jaar loopt op zijn laatste benen

Image via Wikipedia

't Is niet te geloven, gisteren was het nog maar nieuwjaar, en nu is het jaar weeral tenden. Dju, jongens 't gaat ieder jaar weer rapper en rapper.

't Schijnt dat dit één van de symptomen is aan ouder worden, 't jaar gaat altijd maar rapper en rapper... en toch zit er een logica in: Als je tien jaar oud bent, dan is een jaar eentiende van je leven, nu is dat voor mij maar eendrieënzestigste deeltje meer, dus veel veel kleiner... Het is dus inderdaad zo dat een jaar altijd maar korter en korter schijnt, ten opzichte van de rest van je leven.

Nu ja, wat de reden ook is, 't lijkt in ieder geval steeds maar korter te worden. Ik beklaag mijn achterkleinkinderen, die zullen 's morgens amper hun tanden gewassen hebben als het al weer tijd is om hun pyama aan te doen om te gaan slapen. Een nacht die steeds maar langer lijkt, omdat je steeds maar minder en minder slaap nodig hebt. Anny neemt daarvoor een pilletje, ik lig heerlijk te denken, te fantaseren, wakker te dromen, mijn vijanden uit te roeien en te vertoeven in een steeds mooier verleden...

Zo lag ik vannacht te denken aan de tijd toen ik leider was in de Chiro...Iedere zondag vertelde ik verder aan een eindeloos verhaal met de avonturen van Pietje... Ik had dat toen op papier moeten zetten, want ik kan me verdomd niet meer herinneren wat dat Pietje allemaal deed, maar het moet wel spannend geweest zijn voor de Jongknapen, want iedere zondag vroegen ze naar het vervolg van de avonturen... Ik moet dus al wel altijd begiftigd geweest zijn met de gave van de fantasie, maar veel minder met de gave van het geheugen... Maar toen, net als nu, had ik geen moeite om stukjes te schrijven, opstellen te maken, spreekbeurten te geven... Ik herinner me dat we eens in de klas een spreekbeurt moesten geven... Toen de leraar me als eerste naar voor riep, zat ik eventjes in de knoei, ik had dat ding helemaal vergeten, en dus ook geen voorbereiding gedaan...Maar geen paniek, ik sprak een uur over mijn hobby, het houden van tropische vissen, kreeg bonuspunten omdat ik dat kon zonder nota voor mij te hebben, en had het geluk dat de leraar ook een aquariumliefhebber bleek en ik kreeg nog wat tips en een adres van een winkel in benodigdheden en het maximum van de punten... Ik heb dat in de genen meegekregen van mijn vader, die ook zo vlot iets op papier kon zetten, en ook kon spreken voor volle zalen zonder enige inspanning. Wij hadden ook geen micro nodig, we waren gezegend met een stem die heel ver droeg en een keel die onvermoeibaar was... Dat laatste is wat verdwenen, of het is het bewijs dat oefening wel degelijk helpt. Nu ik helemaal niet meer moet gaan spreken, en zelfs thuis met ons tweetjes helemaal niet zo veel zeg op een dag, nu kan ik dat lange babbelen niet meer aan zonder mijn keel te voelen... Sleet ?

Ik heb bovendien altijd graag geschreven, graag gepraat... en blijkbaar heb ik nog steeds ergens dat iets dat me toelaat zo maar, iedere dag weer, iets uit mijn mouw te schudden om deze blog mee te vullen. Vraag me niet hoe ik dat doe, ik weet het ook niet, het komt gewoon, bijna zonder er over na te denken. Ik schrijf ook bijna zoals ik praat. En als je eens mijn blogs herleest, zal het je opvallen dat mijn gedachten wel eens van her naar hot springen, en dus ook mijn blogs meestal meerdere onderwerpen behandelen. Zo ben ik, zo schrijf ik. Toch censureer ik mezelf wel wat, ik wil mezelf niet helemaal bloot geven, en soms durf ik mijn mening niet zo ongezouten op papier zetten, als het in werkelijkheid is... Soms vermijd ik onderwerpen voor enkele dagen, om het eerst wat te laten bezinken. Dat is wellicht ook de reden dat ik zelden rechtstreeks op de actualiteit inspring. Ik durf dat niet te doen, omdat ik dan wellicht veel te scherp snij???

Het is beter het eventjes te laten bezinken, dan ben ik wat minder scherp, en heb de dingen wat beter overdacht, ben ik niet meer zo impulsief... Zelfs over de politiekers schrijf ik véél milder dan ik veelal denk in een eerste reactie... Je kunt je misschien een beetje indenken wat ik echt voel voor die bietekwieten. Neem nu het eindeloos gewurtel aan BHV...Nu hebben ze zijne saaiemeid het Konijn Albert bis zelfs al ingeschakeld om ons voor te bereiden op iets dat op niets zal trekken, Hij moet dat dan aankondigen... fantasievolle, verbeeldingsrijke en gedurfde oplossingen niet uit de weg gaan...Ja dag Jan, weer een stuk knoeiwerk afleveren die geen oplossing is en alles in zich heeft om nog jaren mee bezig te zijn... Och, in de geschiedenisboekjes van binnen 500 jaar zullen ze nog eeuwen lachen met het geknoei van de Belgische politieknoeiers (moet dat niet met twee k's ? een van politiek en een van kl...?)

Ik ga stoppen...
Voor ik weer mijn pen doop in gal en venijn
't jaar properkes afsluiten

tot de volgende?