dinsdag, augustus 04, 2015

Te vroeg gejuicht ?

Vanmorgen opgestaan met een rug van 1.000 jaar oud... 't Kraakt (letterlijk!) en het doet pijn. Of dat nu van de drie drukke dagen komt, of van het slechte weer, is een raadsel. Ik vermoed dat beide zaken een beetje spelen.
In ieder geval, het turnen deed vandaag pijn, en gaf veel minder soelaas dan anders...
Maar ik klaag niet, ik heb dat glorieuze gevoel dat we een kaap omzeild hebben, dat we een stap in de goede richting hebben gezet.
Als ik mezelf zo eens van op een afstandje bekijk, dan ben ik net een patiënt in revalidatie... Oefenen (het dagelijkse turnen) en blij zijn met iedere overwinning op jezelf. Het grote voordeel het zo te bekijken, is dat we we voortdurend blijven vechten tegen het immobilisme dat ons bedreigt. Immobilisme is geen te groot woord, ik heb ooit de uitstapjes met een rolwagen gedaan, tot ik door de dokter van de pijnkliniek leerde om dagelijks te gaan turnen. "Het geeft niet wat je doet, maar je moet doen wat je kan, en dat proberen uit te breiden!"

Het enige hulpmiddel wat ik nog gebruik is een wandelstok, het begin van een grote collectie.

Nu Anny ook patiënt is geworden, is het soms nog een zoeken en tasten om het nieuwe evenwicht te vinden. Ik maak nu de bedden op, want dat is iets waar Anny last mee heeft, en mij lukt het redelijk. Als er eens een emmer of een gieter water moet gedragen worden, dan doe ik dat nu, want Anny heeft er duidelijk pijn van. Of we opteren om twee keer te lopen, met iedere keer een halve emmer. Wat we nog niet hebben geprobeerd, is twee halve emmers, zodat beide zijden gelijk belast zijn. Moeten we eens uit testen.

Zo moeten we ons leven herinrichten, binnen het veel kleinere kader. Het is wellicht een beetje als verhuizen van je huis naar een appartementje... Ik denk dat dit ook verscheurende keuzes moet veroorzaken. Wat moet je houden, wordt eerder wat kan ik houden, en wat moet ik wegdoen... Die oude zetel... Maar die zit zo makkelijk, en die is nog van toen we... en die kader met foto's... En die boeken... Ik mag er niet op denken ! En dan heb ik bewust onze verzamelingen vermeden... Maar die zouden wellicht ook moeten wijken voor het gemak van een appartementje met lift in dicht bij de winkels...  Ik denk dat we beiden alles op alles zouden zetten om zo lang mogelijk in ons huis te kunnen blijven. Krijg ik moeite met de trappen, dan komt er een traplift. Maar voorlopig doen we er alles aan, om binnen onze mogelijkheden zo fit mogelijk te blijven. (Al lukte het deze morgen net niet om met mijn handen plat op de grond te raken (met de benen gestrekt) - iets waar ik een beetje fierheid terug vind ondanks mijn vele tekorten.)

We hebben al gezegd dat we volgend jaar weer een abonnement nemen op Paira Daiza, gewoon om ons te dwingen om regelmatig een dag te gaan slenteren door dat heerlijke park. Dat doet me er op denken dat we de laatste keer ook een kijkje hebben genomen op de naakte molrat... Ik kende het die vanuit boeken en van de TV, maar zoals zo vaak ben je dan verrast van de werkelijke grootte... Ik had gedacht dat die naakte molratten ongeveer zo groot waren als een mol, maar ze zijn eerder van het formaat van een muis !
Ik heb indertijd ook zo verbaasd gekeken naar de slijkspringer, die vissen die over land kunnen kruipen... Die zijn ook maar heel kleine visjes... Waarom noemt men die dan niet "slijkspringertjes" ???

Dat doet me er op denken dat we volgende keer het aquarium moeten gaan bezoeken in Paira Daiza ! Wie weet zie ik daar nog dieren die me verwonderen.

Ik ga stoppen voor vandaag... Misschien nog eens wat zoeken voor de komende Crea... Wat gaan we doen ?
djudedju
op den lange duur wordt het soms wel eens zoeken, weet je !

tot de volgende ?

1 opmerking:

Sopdet Si zei

Troost je, ik ben zoveel jonger en die oefeningen gaan bij mij ook niet altijd vlot. Als ik echt vast zit merk ik dat het ongeveer drie dagen duurt voor ik alles weer los krijg.

Ja verhuizen naar een kleiner huis is minimaliseren op zijn best. Dat het zou pijn doen om die verzamelingen weg te doen kan ik me inbeelden. Jullie halen zoveel plezier uit die zoektocht. Gelukkig zijn er altijd mensen die veel inzicht hebben in herorganisatie. Het zou best wel lukken om de mooiste herinneringen mee te nemen.

Veel succes met de crea!