Dus eens een paar trapjes af, en loeren door het raampje van de trap: alles ligt weer wit, bedekt met een dun laagje sneeuw.
De baan ligt er ook wit bij !
Het ziet er glad uit !
Eerst mijn turnoefeningen gedaan in een donkere kamer, dan me gewassen, mijn enkels de dagelijkse beurt gegeven met uiervet, (Voor wie het niet wist, ik heb al verschillende jaren, vooral in de winter, last van jeuk aan mijn enkels, zonder dat je daar ook maar iets kunt aan zien. De dokter gaf mij de tip ze dagelijks in te smeren, en ja, na een paar dagen was de jeuk weg. Maar vergeet dan niet verder in te wrijven, of het is er terug, en het duurt dan weer enkele dagen voor je het weg krijgt !) en dan naar beneden. De voordeur open, en ik voorzichtig naar de straat geslibberd. En ja, het is behoorlijk glad. Je ziet het ook aan het verkeer, haast geen auto's, en die die er toch door rijden rijden stapvoets.
We hebben deze voormiddag een vergadering... Best even bellen !
Voilà, vergadering verdaagd !
Gek dat het nu glad is, met zo'n flinterdun laagje sneeuw ! Blijkbaar moet de ondergrond hard bevroren zijn !
De vogeltjes hebben ook koud, en komen druk aangevlogen om van het aangeboden eten te pikken. Gek, als het echt koud is, maken ze onderling iets minder ruzie, en zie je wel eens twee drie vogeltjes naast elkaar aan het voer pikken.
We hebben her en der van die mezenbollen gehangen, dan ook nog een plastic-buis met los graan in, en in het voederhuisje zetten we potten met zelf bereid voeder. We smelten wat vet, en als het juist vloeibaar is, mengen we er een massa zaad door. Laten stollen in bakjes, en dat aanbieden. Ze eten het nog liever dan die mezenbollen (ze moeten er ook niet acrobatisch gaan aanhangen hé !).
De enige vogel die ik hier al enkele jaren mis, is de groenvink. In het begin dat we hier woonden, zaten hier ieder jaar tientallen groenvinken, en plots zijn die allemaal verdwenen. Ik denk dat ze hier gekomen waren door dat in de voortuintjes door de bouwmaatschappij een soort rozen geplant waren, die 's winters vol hingen met rode zaadbollen. Maar die struiken gingen kapot, of groeiden te fel en hingen over het voetpad, en met die verschrikkelijke doorns was dat niet leuk... En nu staan er nergens meer van die rozenbottels op het menu, en de groenvink komt niet meer.
Ik heb dit jaar ook nog geen staartmezen gezien, maar het is nog vroeg. Gewoonlijk komen die als ze in hun gebied geen beestjes meer vinden. Dan zwermen ze van boom naar boom om er de takken af te zoeken naar insecten. Zolang ze op hun eigen gebied nog eten hebben, blijken ze honkvast ... Erg ver van hier zitten ze niet, in vogelvlucht amper twee- driehonderd meter. Eén jaar is er hier een paar blijven nestelen.
En als we over vogels praten, we zien steeds minder zwaluwen, en de leeuweriken zijn helemaal verdwenen... Maar dat zijn dan zomervogels.
Grote vogels komen heel zelden in mijn tuin, maar ze landen wel bij mijn buur, waar de tuin één grasveld is, en waar ze makkelijker kunnen opvliegen en vluchten. Ze krijgen daar ook eten. Maar het is een feit dat ze, ook bij honger, steeds oog blijven hebben voor de vluchtweg. Voor de kleine vogeltjes is dat wellicht een zegen. De enige "grote" die we hier wel eens zien is de torenvalk die wel eens komt loeren of hij de kanarie nog niet kan pakken. En natuurlijk de pauwen, al landen die, sinds we ze een paar keer hebben verjaagd, niet meer in de tuin. Dat verjagen hebben we gedaan in opdracht van de eigenaar van de pauwen. Wij ergeren ons niet erg aan die dieren, maar er zijn mensen die er wel kwaad op zijn. Soms heel terecht, want als zo'n grote beesten op je plastic-dak komen rondlopen, dan is dat niet goed !
Maar pauwen in de vlucht, zeker als ze in de zomer hun lange staart hebben, dat is impressionant ! Er zit één witte pauw bij, een jonge haan. Ik denk dat hij dit jaar misschien wel oud genoeg zal zijn om te paren. Dan zouden we hier ook bonte pauwen krijgen. Soms zijn die heel mooi !
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten