donderdag, november 25, 2010

Tombe la neige x 2...

Roerich N.K. Tibet. Himalayas. 1933. Tempera o...Image via WikipediaToen ik vanmorgen mijn morgengymnastiek stond te doen,was het aan 't sneeuwen. En geen klein beetje, eerst waren het nog kleine maar talrijke vlokjes, maar alras waren het dikke grote sneeuwvlokken die in een dik gordijn naar beneden dwarrelden (naar boven zie je niet vaak).
25 november pas... maar ja, we hebben het al vroeger weten sneeuwen ook, ik herinner me zelfs een Allerheiligen met sneeuw op de graven.
Maar ik schreef in de titel x2... Dat wil niet zeggen dat we twee buien kregen (nog niet), maar gisteren heeft de boer hier zijn berg bieten zorgvuldig komen afdekken met immense vellen witte plastic... en nu kijk ik uit over de besneeuwde Himalaya-bieten-bergen.
En eigenlijk moest ik x 3 geschreven hebben, want de lucht die nog vol sneeuwbeloften zit, is ook wit (dat zacht vergrijzelt schreef Alice Nahon), zodat achter de witte bietenbergen nu een eindeloze witte hemel prijkt...

Ik zit hier vandaag verschrikkelijk af te zien, maar het is al iets beter dan gisteren... Nee, niet van mijn rug. Van mijn (nieuwe) bril.
Ik draag nu ook een bril met verdiepingen... Je weet wel onderaan een stukje om te lezen, bovenaan het gedeelte om ver te kijken. Het idiote van dit systeem is dat je steeds precies door het centrum moet kijken. Als je schuin kijkt, hzb je niet hetzelfde beeld in beide ogen. Wat nog vervelenderderder is, is dat dit nauw steekt... Als ik een boek lees, mag ik nu niet meer met mijn ogen van links naar rechts de tekst gaan volgen, nee, ik moet moet dat nu doen met heel mijn (zware) kop...
Bovendien lost die bril mijn "spook" niet op, zodat die miserie nu erger lijkt dan vroeger (wellicht een effect van cumul???) Mijn spook, dat is in mijn rechteroog is het netvlies gescheurd, en nu en dan komt dat als een wazige vlek voor mijn oog hangen. Precies of je door een vuilgrijs gordijn heen kijkt. Als je van links naar rechts kijkt, dan zwaait het in een wilde beweging weg, en is de zaak soms voor een hele tijd onzichtbaar. Maar nu mag (kan) ik niet van links naar rechts kijken, zonder tijdelijk heel mijn scherp zien kwijt te spelen. En ik ben dat spel nog niet gewoon, zodat ik soms de scherpte zoek met mijn hoofd wat op te heffen als ik het eigenlijk naar beneden moest doen of omgekeerd. Het automatisme is er nog niet, en de oplossing van mijn spook in de neiuwe situatie nog niet voor handen...
djudedju
Hoor me klagen... Hoe zouden de mensen voor de uitvinding van de bril dat gedaan hebben? Of in die landen waar een bril nog een onbetaalbare luxe is? Niet dat het hier goedkoop is!!! Zowel Anny als ik moesten een nieuwe vélo hebben op onze neus, maar djudedju, dat is kostelijk zulle !!!

Gisteren had ik heel de tijd het gevoel dat ik zweefdegede... Als ik naar beneden kijk zie ik de grond wazig. Ik heb nog niet geprobeerd om mijn schoenen met veters aan te trekken, maar wellicht zal ik de veters op de tast moeten gaan zoeken. Aanpassen... (Er is een tweede mogelijkheid, me zo diep buigen dat mijn schoenen binnen de dertig cm van mijn ogen zitten... Met mijn rug is dat een fluitje van een cent.)

Bovendien meot ik heel wat oude gewoonten afleren... De laatste tijd had ik de gewoonte om iets te lezen, om mijn pincode in te drukken en dergelijke meer, schoof ik mijn bril omhoog tot op mijn voorhoofd, en liet hem daar zitten. Nu moet ik het lezen met die nieuwe bril, maar al minstens twintig keer schoof ik dat ding tot op mijn voorhoofd... Om dan te beseffen wat ik deed. Terug naar beneden schuiven, eventjes rondkijken of niemand het zag, en in de verbaasde ogen kijken van de caissière...
tommetoch...
Ik wordt oud.
Soms voel ik me ook zo.
Als ik me betrap op zo'n stomme fouten, en als ik in die verbaasde ogen kijk.
Normaliter zou ik met mezelf lachen, maar dat doet je bewegen, en bewegen wil zeggen: zoeken naar de juiste manier om te kunnen kijken...
Ik lachte dus niet...
djude...

Ik ga stoppen, je kunt niet geloven hoe ambetant het is om telkens je hoofd op en neer te doen om te kijken naar het scherm en dan weer naar het klavier, weer naar het scherm. Ik had toch in een ver verleden moeten leren blind typen....

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

2 opmerkingen:

Tiens Mevissen zei

Hela Toon,

Dat is niet normaal met die nieuwe bril!
Ga naar je oogarts en laat die glazen controleren.

Ik heb dit ook eens gehad en toen bleek er iets fout te zijn.
Glazen waren niet conform het voorschrift van de dokter gemaakt.

De opticien moet het euvel gratis verhelpen...

Henk zei

Hoi Toon. Ik kan merken dat die bril je parten speelt. Ik heb voor het eerst een typfoutje in een artikel van ontdekt!

Maar het heeft toch zeker ook wat voordelen? Want als jij van een hoop bieten met wat sneeuw met je bril zo'n prachtig landschap kan maken, dan zou ik het advies van Tiens niet opvolgen en van zijn levensdagen het ding niet meer inruilen voor iets anders.

Gr. voor jou en Anny, Toon!