Barsten

Image via WikipediaHet zal wel inbeelding zijn, maar vanmorgen las ik over de zeebeving in Fiji... en ik dacht dat er de laatste tijd wel erg veel van die aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, kleine en grotere zondvloeden en dergelijk zijn...
Misschien is het hoofdzakelijk te danken aan het feit dat we nu alles veel beter, veel sneller en veel vollediger weten dan vroeger, maar toch, het maakt me ongerust.
De wereld is al oud, en mij lijkt het of ze plots barsten vertoont. Ons vel is soepel en rimpelt met ouder worden, maar een harde oppervlakte (denk aan de verf op je ramen) die barst.
Wellicht is het een normale fase, maar het is beangstigend. Ik denk dat het wellicht gewoon te maken heeft met bijvoorbeeld een steeds verder afkoelen van de aardkern. Dit zou betekenen dat de dunne pel waarop we leven dikker en dus stugger wordt, terwijl de kern door afkoeling inkrimpt. Vermits de pel waarop wij leven ook nog eens verschuift op de "vloeibare" laag, is er onvermijdelijk een plotse verandering in die beweging, barsten...
Iedereen verwacht dat België barst, maar dat zou wel eens heel letterlijk kunnen worden.
Op de site van het Meteorologisch instituut kun je ook de aardbevingen in ons eigen Absurdistan terugvinden. Honderden ! Weliswaar allemaal heel kleine bevinkjes, maar toch, honderden! en echt niet ver van de taalgrens af!
In La Douce France smijten ze de Roma buiten, zonder onderscheid, gewoon, Roma ? Dehors ! In Nederland Wilders, hier het Belang (wiens belang?)... en nog her en der zien we van die zaken die we eigenlijk uitgestorven waanden. Na één holocaust zou je veronderstellen dat de mensheid wijzer was geworden.
Nee dus.
Geen wonder dat de aarde afkoelt tot in de kern door zo'n kille mensenmassa.
Waar mensen elkaar te barsten wensen, daar barst heel de wereld mee.
Op "Vandaag.be", mijn dagelijkse internetkrantje, zie je ook een soortement "lezers schrijven -rubriek", en daar zie je ook al van die kille reacties op medemensen, omdat ze een iets of wat bruiner vel hebben, omdat ze een andere godsdienst hebben, omdat ze een andere taal spreken, omdat ze horen bij een kerk waar ook pedofielen huizen...
Ik kan het niet helpen, maar dat doet mij huiveren.
Je kunt nu denken, het zijn maar woorden, het is maar verbaal, maar ik beschouw dit als zaadjes die uitgestrooid worden, en waarvan er misschien toch enkele zullen opschieten en uitgroeien tot wanstaltige bomen die de goedheid in de schaduw zetten en doen wegkwijnen.
Zo is het een tachtig jaar geleden ook begonnen.
Dat is ook de reden dat ik huiver bij sommige reacties van Vlamingen op Walen en van sommige Walen op Vlamingen... Haat groeit zo makkelijk. Je zaait vederlichte zaadjes, licht en vrolijk als de zaadjes van de paardenbloem, maar er groeit zo makkelijk haat en venijn uit. Onkruid die verschrikkelijk moeilijk is uit te roeien. Er blijft altijd wat hangen. De holocaust is al zo lang gelden, en toch gaan sommige haatberichten die toen werden gelanceerd ook nu nog rond.
Het erge is dat de doorsnee mens niet beseft wat hij of zij aan het doen is. Het is immers grappig om domme moppen te vertellen over die Marokkanen, en je weet bij voorbaat dat je succes hebt... Het is immer in om op vreemdelingen in te hakken, eerst met mopjes, dan met gallige moppen, dan met hatelijke, dan... holocaust...
Ik weet wel dat een blogje wellicht de wereld niet zal veranderen, maar toch hoop ik, naast al die haatzaadjes, ook wat menselijkheid te kunnen zaaien, misschien veel te weinig, maar als jij nu alvast meedoet ?
tot de volgende ?