Zwart

Alles is nat, somber en doods...de natuur lijkt wel in rouw.
Vandaag doe ik mijn zwarte kleren aan, draag rouw voor het ongeboren kind: de zomer...
Want alle weermannen en weervrouwen ten spijt, alle meldingen over het was toch weer warmer, heb ik geen zomer gezien ! Nu en dan kregen we een mooie dag, een snoepje om ons zoet te houden, maar de tijd van de zomers lijkt wel voorbij...
Of toch niet ?
Ik ga al enkele jaartjes mee, en mij lijkt dat we eigenlijk met een curve te maken hebben! Ik heb al enige tijd de indruk dat we een curve kennen van ongeveer een jaar of tien. We zitten nu in het dal, maar we komen er ongetwijfeld weer uit om dan weer enkele goede zomers te kennen, dan weer bergaf naar echte strontzomers en weer terug naar goed...
Je moet maar eens kijken naar de superbe wijnjaren ! Het beeld zal niet volledig kloppen, maar geeft een goede impressie. Het zijn de beste wijnen die een zonnige zomer hadden! Maar soms klopt het niet helemaal, omdat te droog ook nefast kan zijn en ook een kletsnat najaar kan roet in het eten gooien (of in de wijn), maar globaal zul je de tendens wel zien. Het is geen nette gelijkmatige curve, maar toch, ook in het weer kennen wij blijkbaar geen middelmaat, en slingeren steeds van goed naar slecht.
Ik hoorde dat er dit jaar ontzettend veel druiven zouden zijn, maar toch zal het geen schitterend wijnjaar zijn, te weinig zon. Natuurlijk gaat de wetenschap ook bij de wijn steeds meer en meer vooruit (allee zeggen ze toch...) en wordt de wijn "lekker" gemaakt... Zo zijn nu de meeste wijnen al rijp (?) bij het bottelen, en is er van beter worden met verouderen nog amper sprake. Alleen de dure klassewijnen verdienen nog het etiket van een natuurlijk product, alhoewel ook daar de schandalen niet uit de lucht zijn.
Alle reden te over om in rouwkledij rond te lopen dus... Als ze ook al de wijn kapot prutsen...
In heel veel wijnen zit sulfiet, dat is de reden dat je 's anderdaags een houten kop hebt.
djudedju.
Maar ik had het over een cyclus in het weer... Ik vermoed dat die cyclus samengaat met de cyclus van de zon, want ook daar is een duidelijke cyclus waarneembaar in de zonnenactiviteit.
Ik ben geen weerman, maar ik observeer en lees en studeer...
Natuurlijk hebben wij te maken met een opwarming, en zal dit wellicht het totaalbeeld iet of wat veranderen, maar niet zo erg! Bovendien geloof ik niet dat de CO2 de grote dader is zoals er nu hele dagen naar ons hoofd wordt geslingerd. De rol van CO2 is volgens heel wat grote wetenschappers slechts van ondergeschikt belang, maar dat neemt niet weg dat wij er beter iets aan doen. Is het dan niet voor het klimaat, dan voor de natuur en je eigen gezondheid. Misschien hebben die doempredikers wel gelijk met hun zwaaien met doemberichten, want voor het eerst lijkt iedereen er min of meer van overtuigd dat er iets moet gebeuren...alhoewel... Ken jij veel mensen die de auto aan de kant laten staan ? Die effectief in huis hun verwarming een graadje lager zetten (om reden van het klimaat ? Ik ken er wel die alles doen om brandstof te besparen omwille van de kostprijs....) Toch komt er iets in beweging, en dat is op zich al positief.
Maar toch zal het maar echt beteren, op het moment dat er werkelijk een energietekort ontstaat! Zolang immers er fossiele brandstoffen voorhanden zijn, zullen die - zij hebben er alle financiële middelen toe- verhinderen dat er andere brandstoffen doorbreken. Zij hebben nu als het ware het monopolie, en zullen er alles aan doen om dat te behouden. Het internet staat vol met vermeldingen van alternatieve energiebronnen, maar niets komt echt van de grond, en er zijn bijna evenveel meldingen van plotse verdwijningen en plotse sterfgevallen bij de uitvinders van deze bronnen... Niets nieuws onder de zon, want wie macht heeft heeft die altijd willen behouden en zelfs vergroten, zelfs wat er nu gebeurt in Irak, Iran, Afghanistan en gans de Perzische golf, kan alleen maar een illustratie vormen.
Dat de familie Bush en de familie Bin Laden al sinds jaar en dag zakenpartners zijn (in de petroleum of wat dacht je?) zal je wellicht hoogstens nog eens de wenkbrauwen doen fronsen, maar echt verwonderen doet het niemand. Ook dat is alleen een illustratie van het echte gevecht om de echte macht, het ultieme monopolie...
Maar laat ons niet bij die dingen stilstaan, we kunnen er toch niet veel aan veranderen... Al wat we kunnen is pogen ons verbruik zo miniem mogelijk te houden en zelf te zoeken naar alternatieven die wel in ons bereik liggen. Isoleren, geen verwarming waar het niet nodig is, reflectoren achter de radiatoren en achter de vuurhaard en noem maar op... en blij zijn als er geen echte winter meer is... Maar wellicht is dat ook een mes die snijdt aan twee kanten, want als we minder gebruiken zullen die heren wel de prijs wat opvoeren, om toch hun winst minstens te stabiliseren. Misschien moeten we er eens op denken of onze steenkolen niet terug winstgevend zijn?

't Zevert buiten nog altijd... het veld waar vroeger de maïs stond, vertoont nu, in de vele wielsporen beekjes, waarin de grijsgrauwe lucht zich weerspiegelt, als een toonbeeld van desolaatheid en droefenis. De takken van de linde hangen diep door, en de eerste blaren geven het al op en dwarrelen geel en bruin getint naar de natte grond. In mijn visvijver schep ik dagelijks de bladeren af zodat het water niet teveel zou verzuren. Leuk is dat niet, want de overhangende takken van de rozen en slingers van de passieflora druipen voortdurend het kille water in je nek. De vissen eten al wat ze eten kunnen, in een reflex om de winter rustend op de bodem door te komen. De winter komt er aan.
Alle noten zijn al van de notelaar gevallen, en de bolsters liggen bruinzwart te rotten op de grond. Iedereen die binnen komt wordt verzocht heel goed zijn voeten te vegen, want als zo'n bolster aan je schoen hangt tekenen zich heel het huis door de bruine plekken af, die nog moeilijk weg te kuisen zijn ook. Vroeger werden die bolsters van de okkernoten verzameld, en in water gezet en op een zacht vuurtje gekookt... dat was dan de bister, het kleurmiddel om hout te kleuren. Wellicht is de kleur van de meubelen nu chemisch, en krijg je steeds dezelfde tint, hoe je het ook aanbrengt. Kleuren met het ouderwetse bister was niet zo simpel, je moest oppassen dat je geen kleurverschillen had tussen de verschillende delen van je meubelstuk. Als je een stuk eikenhout eens kleurt met bister, zie je pas hoe mooi het hout is, de tekening van het hout wordt duidelijk geprofileerd. Als je antieke meubelen hebt, dan zijn die wellicht gekleurd met bister. Maar de kleur van de antiek, dat is een ander paar mouwen. Die speciale tint die het hout verkregen heeft door de tijd, de kuisbeurten, de was en noem maar op, die is niet te verkrijgen met bister alleen. Vroeger maakte men die kleur na met het hout bloot te stellen aan de dampen van ammoniak. Dan zag het hout er in een nacht plots honderden jaren oud uit... Maar ook dat is allang verleden tijd, nu kun je die tinten uit een potje halen...
Eigenlijk is dat een beetje jammer, er is iets weg van de oude stielkennis... er is geen kunst en heel weinig kunde aan het smeren uit een potje...Maar wellicht is ook de arbeidsvreugde op dezelfde manier verminderd. We hebben aan het spook van de productie heel wat arbeidsvreugde en arbeiderskennis verloren. Vroeger was de bouwnijverheid nog een van de weinige nijverheden met beroepsfierheid, maar ook daar worden meer en meer modernere materialen gebruikt, en verdwijnt gestaag de oude stielkennis en beroepsfierheid... We leven meer en meer in een saaie uniforme wereld, waar werken nog alleen een noodzakelijk iets is, want een mens moet toch leven...
Dat is een van de redenen waarom ik steeds meer en meer pleit om een hobby, en liefst meer dan één aan te leren. En het liefst een hobby met een creatieve inbreng van de mens in casu. Omdat voor mij de mens alleen mens kan blijven als hij ook dingen maakt waar hij een stukje van zichzelf kan instoppen. Och, ik wil niet van iedereen kunstenaars gaan maken, maar gewoon mensen die iets maken dat voor hen mooi is, en die iets meer betekent dan de materie waaruit het gemaakt is.
In de hobbyclub leer ik dat idee aan de mensen aan, ze hoeven niet te kunnen tekenen om toch een mooie tekening te maken in pyrografie, dat ze rustig een blad kalkpapier nemen, en een tekening overnemen uit een boek, het gaat hem immers niet erover hoe ze het doen, maar dat ze het doen, en dat ze iets bekomen dat voor hen iets moois is.
De meeste mensen denken dat ze zoiets niet kunnen, maar dat is onzin, het gaat er om dat ze leren hoe ze het gemis aan talent weten op te vangen, en zo toch mooie dingen kunnen maken. Op die manier wordt het niet alleen plezant om iets te maken, maar ze leren ook meer zelfvertrouwen te hebben, en alras zullen ze overgaan tot het combineren van meerdere dingen om zo een nieuw geheel te vormen... Stel, ze tekenen met kalkpapier een stoomtrein door, maar ze plaatsen die in een landschap die ze ergens anders hebben gevonden...dan hebben ze een belangrijke stap gezet, en zijn ze niet alleen bezig, ze zijn werkelijk creatief ! En weldra zullen ze het aandurven om enkele lijnen die niet zo goed zijn doorgekomen in het doorprenten, zelf aan te vullen en zo groeien ze in hun hobby, in hun creatief zijn...
Dat creatief zijn is dan niet meer alleen een hobby, het is veel meer, het is een verrijking van het leven, het is een vertoeven in een andere werkelijkheid. Een eigen wereld.
Ik zeg bewust meer dan één hobby, want ik heb gezien hoe mijn vader door zijn ziekte plots zijn hobby kwijt was... probeer dus hobby's te vinden in meer dan een richting, zo dat je niet plots door een ziekte of ongeval uitgeschud staat, en door die ziekte ook een stuk van je wereld, het stuk dat van jezelf is, verliest.
Ik ga stoppen... denk er eens over na... Echt, voor iedereen is er wel iets te vinden waarin je voor jezelf een wereld vind van mooie dingen... Ik ben nu bezig met het bestuderen van kralenwerkjes , lijkt het gek ? Toch kun je ook daarin als het ware schilderijen maken ...

tot de volgende ?