Genezen !

Nu ja, als ze braaf is, en niets doet wat weer pijn kan veroorzaken...
In het kort is dat het verdict van de dokter over de rug van Anny. Ik grinnikte en zei dat ik al jaaaaaren zo leefde. De dokter glimlachte, maar ging hier niet op in.
Maar we hadden het al onder elkaar gezegd: "Geen pijn meer ! Tenzij ik probeer te kuisen of iets te doen wat pijn veroorzaakt!" En ik had opgemerkt: "Ja, wellicht zal dat ook zo blijven ! Als je "braaf" bent, dan lukt het wel..."

Ze mag de pijnstillers dan ook volledig afbouwen, en toen ze vertelde dat ze haar slaappillen volledig had gestopt, maar toch wat last had om te slapen, schreef hij iets voor wat niet verslavend is, en waar ze normaal wel goed zou van slapen. Gisteren zijn we van het UZ meteen door gereden naar de apotheek, en vannacht heeft Anny geslapen als het spreekwoordelijke roosje...

Eind goed, al goed.

't Is toch een krak die dokter !

We waren natuurlijk weer een dik halfuur te vroeg, en even natuurlijk was de dokter weer een half uur te laat volgens de afspraak, maar ik heb me niet echt verveeld in de wachtzaal.

Je zit daar te zitten. Ik had gepoogd een sudoku op te lossen, maar ontdekte plots dat ik een heel stuk vroeger een fout had gemaakt, waardoor in een kolom twee drietjes stonden. Boos op mezelf trok ik een dikke lijn door alle hokjes heen, en sloot het boek. Ik stond op en keek door het raam naar buiten. Onder me bleek er "de" fietstalling van het UZ te liggen. Wel duuzend vélo's stonden daar geparkeerd in eindeloze rekken in eindeloze rijen. Stel je maar voor: een voetbalplein vol fietsen...
Ik vertelde het aan Anny die ook kwam zien...
In de wachtzaal zat nog een dame, die toen wij terug zaten ook eens ging loeren.
Ze broebelde iets over de fietsen, maar ik begreep er maar een paar woorden van, ze had duidelijk een vreemd accent, een vreemde uitspraak en haar zin had een vreemde tonaliteit... "Van waar bent U  ?" Ik kon de vraag niet binnenhouden, ik moest dat vreemde kunnen plaatsen

Het bleek dat ze in Nederland woonde, maar ze was Francaise... Ze sprak duidelijk bepaalde woorden uit met het accent van Zeeuws Vlaanderen, maar de toon en sommige woorden en de zinsbouw waren soms sterk beïnvloed door het Frans...
Ze was van de Picardie, dus niet zo ver over de grens, en haar vader had zelfs school gelopen in La Wallonie...

Ze vertelde dat Nederlands heel moeilijk was om te leren ! Ze had taallessen gevolgd voor vreemde inwijkelingen in Nederland, maar dat was haast niet te doen ! De leraar sprak Nederlands, Duits, Engels en eentje zelfs wat Spaans, maar geen een kende een woord Frans...  Ze had daar voortdurend met het woordenboek alles moeten opzoeken... Dus was ze hulp gaan zoeken over de grens, in Vlaanderen, in Zelzate, maar daar waren niets anders dan Marokkanen en was alles specifiek daar op gericht. Ze kreeg dan de vertaling in het Frans van de Marokkanen in plaats van van de leraar... Dus had ze dan maar besloten om de taal al doende te leren.

Ze gaat naar de winkel en vraagt telkens de naam van de dingen... "Maar de jonge mensen hebben geen geduld !! Ik moet zoeken naar winkels waar mensen zijn van meer dan 30 jaren oud !"

Sinds korte tijd woont er een Marokkaan naast haar, en daar kon ze wat Frans mee praten... Maar dat mag niet meer, want zijn vrouw était jalouse !! en haar man ook...

Gelukkig kwam de dokter ons redden, want de spraakwaterval was nu niet meer te stoppen... en bij de dokter... dat heb ik je al verteld.

tot de volgende ?

Frieten met stoofkameraden

Thuis spraken we van stoofvlees, het was pas toen ik in Gent studeerde, dat de term stoverij vertrouwd werd, ook al werd het daar stuverije, met een scherpe uu klank en een vettige ei achteraan.
Maar officieel leek het toen eigenlijk stoofcarbonaden te heten... Dat was de term die je het meest zag op de aanplakbordjes in de kleine restaurantjes en frietkoten.
Dat werd bij de studenten al vlug stoofkameraden.

Zondag heeft men (wéér !) eens een speciale dag gecreëerd... De dag van Friet met stoverij...
Wat gaan ze nog allemaal uitvinden ?
Het ergste vind ik de manier waarop dat geplugd werd, en de grove manier waarop VRT aan verdoken reclame doet voor een bepaald merk van mosterd en een merk bier.
Precies of het is nog nodig om frites mee stuuverije bekend te maken... Meer zelfs, ze hadden uitgezocht dat dit het meest gekende en meest verkozen gerecht was van Vlaanderen... Waarom dan nog eens een dag van... gemaakt ? Alleen om de reclame ?

Gek genoeg aten wij thuis nooit frieten bij ons stoofvlees, altijd gewone aardappelen. Het was pas in mijn studententijd dat ik daar kennis mee maakte en ons moeder overhaalde het ook eens te maken...

Ik denk dat in ieder gezin er een eigen recept bestaat van stoofvlees... En ik heb er al heel veel geproefd, en ze allemaal goed bevonden. Het ene wat liever dan het andere, maar ik heb de indruk dat je eigenlijk niet veel kunt verprutsen aan stoofvlees.

Het is relatief goedkoop vlees, en wellicht stamt stoofvlees dan ook uit de tijd dat de mensen het niet zo heel breed hadden. (Mevrouw aan de keukenmeid: "En Marie, wat aten jullie thuis bij de frietjes?" "Zout, madame.")

Wellicht is het mede daardoor een volks gerecht. Lekker en niet duur. En bovendien werd het binnengehaald door de frietkramen, en dan wordt het uiteraard bekend. Ik heb gekeken hoe Meus het klaarmaakte, en buiten het feit dat hij er heel veel bier en duur bier voor gebruikte, week zijn recept niet af van alle andere recepten die ik al mocht proeven. Meus is voor mij de eerste die er in lukt om van stoofvlees een duur gerecht te maken. Of het daardoor echt lekkerder wordt ? Ik betwijfel het. Heel veel zal het niet verschillen in smaak. Zelfs zijn kruiden waren de gewone kruiden, die haast iedereen gebruikt. Niets nieuws dus, buiten reclame die gecamoufleerd wordt in een "Dag van Frites met stoverij"... Ik wordt stilaan al die dagen van... beu.

Nu zitten we in de week van de vrijwilliger... Buiten het feit dat we de vrijwilligers echt wel even in het zonnetje mogen zetten, weer de zoveelste week van en dag van... Het heeft allemaal niet veel om het lijf, en het dienst tot...niets.

Als men de vrijwilliger echt eens in het zonnetje wil zetten, laat men hen dan een statuut geven, waarbij ze voor hun werk voor de gemeenschap, op zijn minst zouden verzekerd zijn door de gemeenschap. Nee, ze moeten niet betaald worden, nee, ze moeten niet in het zonnetje gezet worden, we moeten alleen garanderen dat ze niet het slachtoffer kunnen worden van hun onbaatzuchtige inzet ! Maar wat lees ik ? Een leider van een jeugdbeweging die vervolgd wordt omdat een van de kinderen onder zijn hoed gekwetst werd... Een dame die zo maar een zieke bezocht, die met groot vertoon "bezocht" wordt door de politie, want er is toevallig ingebroken in een huis waar zij kwam... en zo voort en zo voort...

Het is niet makkelijk om mensen te vinden die nog bereid zijn om iets te doen voor hun medemens. Zeker niet om mee te werken in een gestructureerd systeem van vrijwillig dienstbetoon. Voor een eenmalige actie vind je ze iets makkelijker, maar je moet structuur hebben om iets te kunnen organiseren, dus heb je ook mensen nodig binnen het gestructureerde !

Ze moeten niet betaald worden, niet de hemel in geprezen worden, geen week van krijgen... Maar laat de gemeenschap ze op zijn minst beschermen, laat de gemeenschap hen niet het slachtoffer worden van hun grote hart !

tot de volgende ?

De muis en het genie

Soms vraag ik me af hoe die geleerde bollen eigenlijk denken... Nu hebben ze een stukje DNA die invloed heeft op de opbouw van de menselijke hersenen, ingebouwd in de eicel van een muis. Daardoor kregen de muizen beduidend grotere hersenen.
Ze hebben nog niet vastgesteld dat de muizen beduidend slimmer zijn...
Wel hebben ze al zo'n hersenen in schijfjes gesneden om te onderzoeken...

Maar ergens op deze wereld lopen dus muizen rond met op zijn minst gedeeltelijk menselijke hersenen, je weet wel, die dingen waardoor we kunnen denken, waardoor we ons onderscheiden van...het dier...
Ze hebben ook zoiets gedaan met een varken, zodat het varken menselijke longen zou krijgen, en we dus meteen uit de nood zijn om voldoende donoren te hebben. En er zijn ongetwijfeld nog heel wat van die dieren te vinden, die "gezegend" werden met menselijke onderdelen. het varken is wel een van de uitverkorenen, want zijn onderdelen hebben ongeveer dezelfde omvang en dezelfde vorm dan de menselijke onderdelen...

Als we straks een koteletje eten, zijn we dan kannibalen ? Misschien zonder dat we het weten?

Maar alle gekheid op een stokje, ik maak me zorgen over al die zaken.
Ik vermoed dat ze wel alle mogelijke en onmogelijke voorzorgen nemen, om veilig te spelen, maar als we dieren hebben met menselijke eigenschappen of menselijke organen, zijn die dieren dan geen brug voor allerlei ziektes? Ziektes die voorheen niet de mens konden besmetten, maar nu via een half-mens-half-dier misschien wel in staat zijn om ons te besmetten ???

Ik las vorige week dat ze nu perfect zouden in staat zijn om een hoofd over te planten... Hugh ????
Ik veronderstel dat het idee is, als je een slachtoffer hebt van wie heel het lichaam vermorzeld is, en een ander van wie het hoofd verbrijzeld is, dat ze dan van twee kapotte mensen weer één heel zouden maken... Ik durf niet te denken dat er ergens een hele rijke, hele machtige zou zijn, die  gewoon een arme uitpikt met een jong en viriel lijf, om zijn leven niet alleen te verlengen, maar het te doen als "opnieuw" jonge mens...

We zijn deze blog begonnen met de hersenen... We vermoeden dat ons menszijn eigenlijk in die hersenen schuilt... Als je dan een hoofd overplant, wie heb je dan over? Den diene van het hoofd, of den diene van het lijf ? We weten dat handige mensen blijkbaar een stuk "geheugen" hebben in hun handen. In hoever dat dit juist is, zouden we dan misschien te weten komen...
Maar er komt heel wat bij kijken...
Stel, dat ze uw hoofd zouden overplanten op het lichaam van een ander, en je moet je handtekening zetten, zou dat nog jouw handtekening zijn? Of zou de vorm helemaal veranderd zijn, onder invloed van de hand die gewoon is de beweging zus of zo te maken?
Als ze ontdekken dat je (nieuwe) vingerafdrukken precies overeenstemmen met de afdrukken die ze vonden bij een of andere moord... Ben je dan nog schuldig ? Moet men het lijf straffen of het hoofd ?
(denk aan de term: lijfstraf)...

Hoelang zal het nog duren voor er een of ander land mensen op maat zal maken? Massa's ideale soldaten, massa's geniale mensen met als specialisatie wapens, menselijke robots voor in de fabrieken... en ga zo maar door.

Het lijkt plots allemaal heel goed mogelijk, en dus heel dichtbij.

Moeten we niets doen om dit te voorkomen?

tot de volgende ?

Groen boeren

Sinds ik een producent van biologische groenten 's nachts zag sproeien, geloof ik niet echt meer in de term biologisch.
Een heel pak wetenschappelijke argumenten betogen dat de niet-biologische groenten even gezond zijn. Wie ben ik om dat aan te vechten of zelfs maar te betwisten?
Maar ik geloof meer in een methode die de natuur respecteert, dan in de agressieve landbouw die we nu kennen. Ik geloof niet in het telen van één soort op enorme velden, ik heb het meer voor de diversiteit. Ik geloof niet in sproeistoffen die onschadelijk zouden zijn... Waar zijn al die vogels dan die het ongeluk hebben te broeden op de grond, in de velden? Ik geloof niet in van die massale kweek van miljoenen kippen en van duizenden koebeesten in enorme stallen, puur als vetmesterij... Ik geloof ook niet echt in het hormonaal opwekken van de leg bij legkippen.
Ik geloof niet dat er een goede manier is om al de mestoverschotten op een veilige en gezonde manier kwijt te raken in het kleine areaal van een bedrijf...

Ik ben er me van bewust dat we op die manier wellicht duurder vlees en duurdere eieren gaan krijgen, dat onze groenten wellicht ook niet goedkoper zullen worden, maar misschien sparen we dat dubbel en dik uit aan dokterskosten, en kunnen en mogen we weer ademhalen.

Ik kan ook niet begrijpen dat men van de overheid uit niet meer inspanningen doet om het verkeer en de industrie minder vervuilend te maken. Snappen ze niet dat we bezig zijn om in ijltempo ons eigen soort uit te roeien?

Ik begrijp de boeren die protesteren dat hun bedrijf hen ontnomen wordt (of hoe noem je het stilleggen anders ?), omdat dit broodroof is. Ik denk dat we in tegendeel de ganse sector (en eigenlijk zowat alle sectoren !) drastisch moeten ombouwen tot bedrijven die geen negatieve invloed hebben op het milieu in zijn geheel.

Ik geloof dat we dringend moeten optreden om de erosie tegen te gaan ! Hier in onze mooie heuvels, moet men na iedere serieuze plensbui straten gaan ontdoen van een dikke laag teeltaarde, die van de velden is gespoeld.

We moeten af van die manier van bewerking die deze erosie in de hand werkt, en we moeten de teelten op veel kleinere velden kweken, zodat insectenplagen daardoor alleen al veel beperkter zijn.

Ach, ik weet het wel, ik ben geen boer, ik ben geen industrieel... Ik weet niet wat de uitdagingen zijn waar zij voorstaan...
Ik weet wel dat we verkeerd bezig zijn, dat we niet kunnen en mogen verwachten dat de economie alleen kan bestaan bij groei. Wij overschrijden tegenwoordig ieder jaar vroeger de grens van wat de aarde kan verdragen, waar de aarde zich kan van herstellen. Wij moeten de aken leren anders bekijken, opteren voor een leefbare wereld, met een economie in dienst van de mens, en niet omgekeerd !

Het is absurd dat men nu onderzoeken doet om systemen te ontwikkelen die er voor moeten zorgen dat producten vlugger stukgaan, alles om een schijnbare groei in stand te houden. In hoever kan een logisch denkend mens dit systeem nog als groei bestempelen?

We zouden niet alleen de boeren met zwarte vlaggen moeten zien langs het parcours van de voorjaarskoersen, we zouden er iedereen moeten zien met zwarte vlaggen, als een massaal protest tegen het kapotmaken van de enige wereld die we hebben.

tot de volgende ? (foto van een vogel die gestorven is door het eten van plastic uit onze zeeën...)

Beeldenstorm

De Islamitische Staat is bezig al de beelden en bouwwerken van het oude Babylonië te vernietigen, want het zijn beelden van valse goden, of beelden uit een tijd die er niets meer toe doen, beelden en gebouwen van voor de Profeet...

Het erge is dat het hier net de regio betreft die zowat de bakermat is van onze geschiedenis. Het is wellicht daar dat het geschrift is ontstaan, en als dusdanig de basis van waaruit de kennis over de wereld is verspreid geworden. Op die manier is het eigenlijk een beetje van ons allemaal, niet alleen van de bewoners van deze streek.

Maar het is niet de eerste keer in de geschiedenis dat we een beeldenstorm kennen... Onder meer de zo hoog geprezen Romeinen deden het wel eens, en we herinneren ons uit de lessen geschiedenis de beeldenstorm (In het katholieke onderwijs werd dat dik in de verf gezet), maar we kunnen ook denken aan het nazisme en aan het communisme onder Stalin, die ook heel wat boeken en beelden vernietigde.

Het is dus niet nieuw.
Het is ook niet iets van veel vroeger...
Het is veeleer iets van alle tijden. (Denk onder meer ook aan de vernietiging door de Spaanse conquistadores in Zuid Amerika, die het deden om de beschaving te brengen... djudedju)

Maar het was toen en nu heel erg om de restanten van de oude beschavingen te zien verdwijnen. Als westerlingen liggen wij nu niet meer wakker van het "goddelijke" van een beeld van Zeus, maar in de periode van de bekering van onze gewesten door het prille christendom, werden dergelijke beelden ook vernietigd, of kregen ze een ander betekenis. Beelden van Isis werden afbeeldingen van de Heilige Maagd en dergelijke. Men bouwde over een heilige plaats een kerk, om op die manier de "valse" verering onmogelijk te maken. Bij oude kerken in het Noorden kun je in de versieringen in hout en steen nog heel wat heidense beelden terugvinden.

We moeten dus niet versteld staan, en hen niet als barbaren betitelen, we deden in de tijd dat wij in een religieuze strijdpositie verkeerden, eigenlijk krek hetzelfde.
Daarmee wil ik de feiten zeker niet vergoelijken... Integendeel, maar we moeten beseffen dat wij eigenlijk net zo schuldig zijn of kunnen zijn.

L' histoire se répète... de geschiedenis herhaalt zich voortdurend... Ook nu weer.
Ik heb, als ik kijk in mijn leven, de stellige indruk, dat we nog nooit zo vlug zijn geëvolueerd als in deze tijden, tot je plots wordt geconfronteerd met een beeldenstorm, en beseft dat al die verwezenlijkingen eigenlijk niets of heel weinig hebben gewijzigd aan de mens.

Dat doet me denken dat wij wellicht als soort op een doodlopend spoor zitten. Onze soort lijkt niet meer verder te evolueren. We leren bij, we maken nieuwe en toffe dingen, we doen zelfs aan manipulatie van genen en DNA, maar echt evolueren naar een hogere soort ? Forget it !

Meer zelfs, de bevolkingsexplosie zou er kunnen op wijzen dat wij als soort vlak voor het einde staan. Een wanhopige poging van de natuur om de soort te bestendigen, en in feite mede daardoor het einde verhaasten.

Ik vind dat niet erg. Ik vind niet dat wij verdienen ten eeuwige dage te blijven bestaan als soort. Er zijn meerdere factoren die er op wijzen dat het tijd wordt dat de wereld weer een "herbakken" wordt. Dat wij de dinosaurussen gaan zijn van de soort die na ons komt.
Zal het een "verstandige" soort zijn?
Wat heet verstand ?
Steeds meer komen we tot het besef dat de meeste dieren niet alleen instinct hebben, maar ook verstand, al is het een andere soort verstand dan wij als mens hebben...

Maar ik denk dat het goed is te beseffen dat wij als soort wellicht niet eeuwig zijn...  Wellicht komen er andere soorten na ons. En als ik een prognose mag doen ? Ik gok op insecten...

tot de volgende ?

scheurtjes ???

Kijk, als ik een scheur in mijn broek heb, van 18 cm lang, dan is die broek niet meer te maken !
Als er scheuren van 18 cm in een kerncentrale zitten, dan ben ik dodelijk ongerust !
Kijk, ik ken niets van kernenergie, buiten het feit dat het een zeer gevaarlijk iets is, voor de gezondheid van alle levende wezens. Het veroorzaakt onder meer kwalijke kankergezwellen en genetische afwijkingen.

Maar waar ik haast niets ken van kernenergie, ken ik wel iets van beton, en scheuren van 18 cm in beton, zijn nefast ! Zodra je een scheurtje hebt in beton, wil dat zeggen, dat vocht zich in dat scheurtje zal dringen. Door temperatuurwisseling gaat dat scheurtje steeds dieper in werken. De temperatuurwissels hoeven echt niet zo heel groot te zijn, en we hoeven echt niet te wachten op vriestemperaturen om vast te stellen dat er een verschil is tussen de werking van een zuiver ongeschonden blok beton, en een stuk beton waar vocht in een scheurtje zit. Het minste scheurtje in beton veroorzaakt verschil in spanning van de structuur van de beton, wat oorzaak is van het groter worden van de scheurtjes. Als de scheurtjes komen tot aan de bewapening van de beton, dan krijgen we te maken met een nieuw fenomeen: roestvorming. Roest neemt meer plaats in dan het ijzer, en dus krijg je een verhoogde spanning die aanleiding heeft tot het stukgaan van de beton. Men kan dan spreken van een vorm van betonrot.

Scheuren van 18 cm kun je bezwaarlijk nog haarscheurtjes gaan noemen !

Ik ga niet beweren dat er al betonrot is, maar ik kan wel stellen dat de eerste voorwaarde om tot betonrot te komen, hier aanwezig is.

Nu ben ik van mening dat je met kernenergie helemaal geen risico's kunt en moogt nemen ! Zo weet men dat je best geen tonijn meer eet, omdat de meeste tonijn, radioactiviteit vertoont, ten gevolge van de ramp in Fukushima... De tonijn leeft aan wat je de andere kant van de oceaan zou kunnen noemen ten opzichte van Fukushima ! Onlangs kon je lezen dat de meeste everzwijnen in Duitsland niet eetbaar zijn, door radioactieve besmetting, ten gevolge van de ramp in Tjernobyl...

Bij de ramp in Fukushima heeft men een zone van 50 km om de kerncentrales volledig ontruimd, als zijnde een gebied die te zwaar besmet is om leven toe te laten. Je moet op de kaart van België eens een cirkel tekenen met een straal van 50 km... Je zult vaststellen dat je meestal een stuk in het buitenland zult uitkomen... Doe dit eens met alle kerncentrales in België en in de nabijheid van onze grenzen in het buitenland... Nog niet ongerust ? Ik wel !

Ik ben niet tegen het gebruik van kernenergie, denk alleen maar aan de geneeskunde, maar men kan en mag alleen met kernenergie werken, als dit gebeurt in de meest veilige omstandigheden. En met scheuren van 18 cm kan men bezwaarlijk van optimale veiligheid spreken.

Ik weet niet hoe dik die beton is, ik weet niet hoe diep die scheuren zijn, maar de lengte ervan maakt me erg ongerust. Ik kan me niet voorstellen dat een scheur van 18 cm maar twee mm diep zou zijn !
Dus ben ik bang, dat men om politieke redenen risico's neemt.

Zolang men geen 100% veiligheid kan garanderen, zeg ik dan ook dat ze de kerncentrales moeten sluiten. Men moet maar terug overgaan naar het gebruik van klassieke centrales (met de vervuiling !)tot men een volwaardig systeem heeft uitgebouwd met zuivere energie van zon en wind en water. Ik hoorde zeggen dat heel dat windmolenpark in zee tot op heden nog niets aan elektra heeft opgebracht ??? Kan dat ? Wat doen ze daar aan ? Die investering kun en mag je daar toch niet laten rotten omwille van politieke motieven !

Nee, men moet dringend optreden om de veiligheid te waarborgen. Desnoods moet men in een dergelijk geval overgaan tot naasten van het bedrijf, als het bedrijf zich niet houdt aan de regels van het spel. Hier gaat het algemeen belang duidelijk boven het belang van een bedrijf, ook al is het een groot en machtig bedrijf.

tot de volgende ?

slecht voor de slaap...

Ik ben een van die mensen, die 's avonds in bed stap, een boek in de handen neem, en begin te lezen, tot ik voel dat het "het moment" is om te slapen...
Maar dat lukt niet altijd...
Soms is een boek zo spannend, dat je het niet weg kunt leggen, dat je wetens willens voorbij "het moment" gaat, om verder te lezen, en dan niet meer in slaap geraakt, deels omdat je lichamelijk het optimale punt voorbij bent, deels omdat het boek je niet gerust laat.
Stom !
Ja, het is stom, want dan lig je de hele nacht te draaien en te keren, hebt voortdurend de neiging om het licht aan te steken en terug te gaan lezen, maar dan weet je dat je je partner stoort.
Partner die je ook hoort wakker liggen.
Want dat hoor je ! Een slapend mens ademt anders dan een slapende mens. Ze mag nog heel stil liggen, je hoort het aan de ademhaling.
En dan lig je met twee wakker te liggen, allemaal door dat boek.
djudedju

Ik heb toch twee keer het licht aan gemaakt, en iedere keer een half uurtje liggen lezen, in de hoop dat de slaap toch zou komen... Maar vergeet het maar...
Rond 5 uur in de morgen, dan zou je in slaap vallen, maar dan vertik ik het, want ik weet uit ervaring, als ik daar aan toegeef, dan ben ik heel de dag mottig. Anny omarmt de slaap toch nog, en zij heeft daar geen last van, zij is blij dat ze nog wat heeft kunnen slapen. Zo zie je dat zelfs mensen die zo lang zich aan elkaar hebben aangepast, toch nog verschillen.

Het gekste is, dat het een boek is dat ik al eerder (minstens één keer) las... Ik weet dus wat er gaat gebeuren, ik weet hoe het afloopt, en toch laat ik mezelf wegdrijven in de lectuur. Dat is wat lectuur voor mij zo zalig maakt, dat is wat je een echte boekenwurm maakt.

Ik heb hier boeken dat ik minstens al tien keer heb gelezen, en telkens weer met evenveel plezier.
Voor mij is dat dan een goed boek, een boek die zo mooi is, dat je er verschillende keren kunt van genieten. Ik heb dat met sommige films ook, en al weet ik ook daar heel het verhaal, als de film bezig is, dan zak ik daar zo diep in weg, dat ik het eigenlijk niet meer echt weet, ik ban dat onbewust uit mijn hersenen, en beleef de film weer alsof het de eerste keer is.
Toch heb ik -over het algemeen- minder deugd van een film dan van een boek. Ik denk dat dit komt omdat een film verhaal en beeld biedt, terwijl een boek je het beeld zelf laat invullen. En wellicht komt het ook doordat een film zich moet plooien naar het medium. Een medium die zijn beperkingen heeft, onder meer qua tijdsduur. Je leest gewoonlijk veel langer aan een boek dan dat je hetzelfde verhaal geniet als film. Die beperking in tijd leidt dan ook tot verlies van zaken die je in het boek lieten wegdromen.

Ook de interpretatie van de beelden is wellicht anders... Als je leest over een onweer, dan zie je het onweer dat u het meest heeft geraakt, wat maakt dat je het niet alleen "ziet", maar ook weer beleeft. De film kan mij dat niet bieden, omdat het niet "mijn" persoonlijk ervaren onweer is. Ik wil maar zeggen, je kleurt het verhaal met je eigen kleuren, geuren, sensaties. Film kleurt met de visie van de producer...

Als ik ook heel graag geschiedkundige werken lees en bestudeer, dan doe ik dat steeds met een gevoel van dankbaarheid tegenover een prof van de sociale school, die ons leerde geschiedenis te bekijken, te ontleden naar zijn samenhang, zijn verloop, zijn invloed op de gebeurtenissen. Kortom zij vertelde niet een droog feit met een saaie datum, nee, zij begon met de aanleiding te schetsen, waarom het haast onvermijdelijk werd, hoe het dan gebeurde en wat daardoor weer ontstond en welke zaken er daar weer uit voortvloeiden... Een klein item kon een les van twee uur worden, maar dan had je ook voor de eerste keer in je leven, de ervaring dat je wist wat en hoe en waarom iets gebeurde.

Zij durfde ook eens buiten het boekje te gaan, buiten de gevestigde lijntjes te kleuren... Zij sprak steevast van de Romeinse bezetting van onze gewesten, had grote aandacht voor de vele opstanden en opstandjes, en toonde aan dat het steeds een bezetting was en bleef, ook al duurde het 400 jaar. Het verval in de donkere middeleeuwen betwijfelde ze, en wees onder meer op de aversie van de zeden en gewoonten van de Romeinse vijand... Die haast bewust anders werden gedaan, terug naar de werkwijze van voor de bezetting. Voor haar was dit geen verval, eerder een poging om terug te keren tot de eigen authenticiteit.

Sindsdien lees ik geschiedenis als een roman...

Misschien kleur ik dan sommige dingen verkeerd in, maar ik vul in ieder geval in, waar de gewone geschiedenisboeken als konijnen springen van feit naar feit. Mij interesseren de data niet zozeer, als wel het menselijke aspect, en het politieke spel. En mijn aversie voor politiek komt wellicht voor een stuk voort uit het besef dat het al altijd een vuil spel van macht en bezit is geweest en nog steeds is. Dat democratie in de ware zin nog steeds niet bestaat. (Al zou men het nu, dank zij de computer eigenlijk wel praktisch kunnen.

En die ervaring van "zelf de achtergrond invullen", dat pas ik eigenlijk ook vaak toe in het dagelijkse leven... Neem nu de spreekbeurt over rouwverwerking die we hoorden bij Ziekenzorg... Het sprak mij in mijn rouw niet aan, maar het liet me wel toe om de spreekster helemaal te zien in haar rouw, en de manier waarop zij het verwerkte. Dat ze haar ervaring uitdroeg als handleiding vind ik minder geslaagd, maar ja, wellicht doen we dat allemaal zo ???

tot de volgende ?

ps: op de foto Alfred Hitchcock... voor mij nog steeds de beste om in een film spanning te creëren !!!