"Belgische" medailles = Vive la Wallonie !

Ach, ik kan het niet laten... Dat slecht karakter van mij hé. Maar nu zijn het plots geen Walen maar Belgen die de medailles halen op de Olympische allesbehalvespelen.

Ik heb dan binnenpretjes... Dat Vlaamse gevoel blijkt plots een dun laagje vernis. Idem bij voetbalspelers die plots geen allochtonen meer zijn, maar Belgen. Om je rot te lachen.

Weet je, ik voel me steeds minder Vlaming en steeds minder Belg... Ik ben al dat gekissebis over talen en grenzen meer dan beu. Ik wordt zelfstandig. Als je bij mij binnenkomt dan overschrijdt je de grens van mijn kasteel; my Home is my Castle. Jammer dat ik dat niet helemaal kan waar maken. Ik denk dat een deel dingen veel eenvoudiger zouden zijn, maar jammer genoeg niet allemaal. Denk aan de sociale zekerheid, voor een zieke mens als ik ben, is dat een broodnodig ding, en in mijn eigen koninkrijkje kan ik dat niet eens verwezenlijken...

Dus dan toch maar Belg zeker  ???

Enfin, om dat waar te maken, zijn we vandaag gaan rommelmarkten over de taalgrens, in Ogy. Een piepklein dorpje net voorbij Vloesberg-Flobecq... Als de nummertjes aan de standen kloppen, dan zijn er een kleine zeshonderd deelnemers ! We zijn vanmorgen vroeg opgestaan, en vertrokken naar Ogy, dat is wellicht zo'n 20 km van hier (Ik heb niet gekeken).

Toen we daar aan kwamen, waren de plaatsjes langs de baan al allemaal benomen, maar gelukkig hebben ze daar gezorgd voor verschillende parkeermogelijkheden op weilanden. Gratis ! Dat is in Vlaanderen om zo te zeggen nergens het geval !

En dan de markt... Je begint de kraampjes te volgen aan je rechterhand, en plots sta je weer aan de grote baan, en zie je aan de overkant ook nog een heleboel kraampjes staan. Hop, de baan over... En stappen maar, en kijken maar...
Je wandelt heel ver (voor mijn doen), en dan terug...
Terug de baan over, en weer het parcours verder volgen...
Enfin, we zijn een vier of vijf keer gestopt, hebben wat gedronken, want stoelen zonder drankverbruik zijn er niet... Maar we waren anders zeker niet in staat geweest om de markt volledig af te wandelen.

Wat ik heerlijk vind, dat is dat heel wat van die kramers heel goed Nederlands verstaan... Bij een kraampje zagen wij hele stapels heel mooie badhanddoeken liggen, allemaal wit... Ik tegen Anny " Den dienen is ingebroken in een hotel..." "Oui, oui monsieur," grinnikte de man.

Ik heb er een mooi boek over keramiek gevonden, weliswaar "en Français", maar dat is geen bezwaar voor mij.

En weet je wat, er was ook een stand met alle soorten van exotisch gedroogd fruit... Iets waar Anny en ik nooit voorbij geraken. Anny zei: "We gaan het niet mogen op tafel zetten als Ewoud er is, anders vreet hij weer dat alles op is... Ewoud lust dat gesuikerde droge fruit ook !

En nu zit ik hier, met pijn in mijn rug, maar content dat we weer een mooie dag hadden... Weet je, ik neem die pijn er dan maar bij.

tot de volgende ?

Tetragonopterum Argenteus

SAN FRANCISCO, CA - JUNE 06: Brian McClendon, Google VP of Engineering for Google Maps, speaks during a news conference about Google Maps on June 6, 2012 in San Francisco, California. Google announced new upgrades to Google maps including a feature to download maps and view offline, better 3D mapping and a backpack camera backpack camera device called Trekker that will allow Street View to go offroad on hiking trails and places only accessible by foot. (Image credit: Getty Images via @daylife)

Je weet niet wat dit is? Ik kan het je niet kwalijk nemen... Mocht je een aquariofiel mensje zijn, zoals ik ben, dan zou het stukje tetra bij u misschien een belletje doen rinkelen... Een tetra, en vooral de rouwtetra is een gekend aquariumvisje, van bescheiden afmeting, en heel actief rondzwemmend in een net zwart en zilver maatpakje.
De tetra met de onmenselijk lange en verschrikkelijk moeilijk klinkende naam is ook een tetra, maar dan van veel minder bescheiden afmetingen, het beestje wordt in zo'n 10 cm diameter groot... Wat voor veel aquaria al een maatje te groot is. Niet voor mijn bak, want ik heb een groot aquarium.
En nu zwemt er een schooltje van die tetra's rond. Ze zijn nu nog niet groot, hooguit zo'n 4 à 5 cm... ze moeten dus nog groeien. Maar het zijn echte scholenvissen, en ze zijn zeer actieve zwemmers. Het is mooi zo'n groep visjes netjes in groep te zien rondzwemmen in de bak.
Ik heb nog andere scholenvissen, maar die zijn niet zo actief. Het zijn wel vissen die min of meer datzelfde schijfmodel hebben... Eentje noemt men zelfs in de volksmond de zilveren dollar, omdat het zo'n zilveren schijf is, die in de bak statig heen en weer zwemt (Uitgenomen in de paartijd, dan stormen ze door de bak aan hoge snelheid in de hoop te kunnen paren met het "rijpe" vrouwtje). En het is nog niet genoeg, er zwemmen ook nog eens 5 Myleus rubripinnis rond, ook al schijfvormig, maar met een grote rode vin onderaan (vandaar dat rubripinnis). Deze kunnen ook al wel eens schichtig doen, en dat zijn de grootste soort in mijn bak, die zijn wel zo'n kleine  13 à 15 cm diameter groot... (Ik bedoel daarmee de schijf, zonder de vinnen mee te rekenen)

Groot ? Ja, ze zijn best groot, maar in een bak van twee meter lang, 70 cm breed en een waterhoogte van 60 cm past er wel een en ander...

Verder zit er niet zoveel meer in, buiten een gamma van ancistrus, een soort die men "ruitenkuisers" noemt, omdat ze voornamelijk algen afknagen van alles waar ook maar algen op groeien, dus ook van de ruiten.

Buiten die nieuwe tetra, zijn dus zowat alle vissen hoofdzakelijk groen-eters... Dat wil dus zeggen dat ik, ondanks alle goede zorg, regelmatig nieuwe planten moet bij planten, omdat die grote lorejassen die allemaal afknagen.

Maar ik vind het heerlijk... Voor mij zijn die statige schijven die door het aquarium zwemmen het neusje van de zalm; de schijfzalm in dit geval...
Ik heb ondertussen al eens zitten zoeken naar afbeeldingen van al de genoemde vissen, maar helaas... Ik vind er duizenden, maar geen een die men mag gebruiken...  Dat doet mij er aan denken !

Werk jij met google om een en ander op te zoeken? Dan misschien een kleine tip. Je zoekt een afbeelding, dan kun je dat door links op je pagina te klikken op afbeeldingen, maar dat wist je wellicht wel... Maar er is meer ! Als je dan rechts bovenaan op dat tandwieltje klikt, dan kunnen je kiezen voor geavanceerd zoeken, en kun je heel wat vereisten instellen, onder meer (bijna helemaal onderaan) kun je vragen voor afbeeldingen die vrij te gebruiken zijn... Je kunt met Google heel wat meer doen dan de toevallige gebruiker vermoed...
Ik kan je aanraden om eens te zoeken naar alle mogelijkheden van Google !  En nu en dan komen er tijdschriften uit, die Google eens in het lang en het breed uitleggen. Ik kan je aanraden om eens zo'n tijdschrift aan te schaffen. Je kunt bijna alles met Google, als je de mogelijkheden eens goed bekijkt.

Je kunt er een soort tekstverwerker vinden, waar je de mogelijkheid hebt, om met meerdere mensen, op meerdere computers aan de tekst en het uitzicht te werken. Je kunt er spreadsheets maken à la PowerPoint, kortom, Google biedt je in feite een bijna volledige computer aan, of toch wat de meesten nodig hebben. Bizar dat het niet meer gebruikt wordt !

Maar misschien zijn er nog wel andere van die handige programma's waar je zo wat alles mee kunt doen? Als jij er zo eentje kent, laat het ons eens weten, we zijn er om te leren, niewaar...

Waarom ik mij zo erg aan Google lijk te interesseren? Kijk, ik ben een voorstander van een vrij internet, en met vrij bedoel ik ook gratis. Google is, net zoals Linux, gratis, en biedt ook heel goede producten aan. Ik krijg de kriebels als ik lees over de successen van Apple... Niet dat ik iets tegen Apple heb, ik vind het een prachtig systeem, maar ik vind het erg dat bij dat systeem voor alles en nog wat moet betalen, en steeds meer moet betalen. Er gaat een bitter mopje rond op internet... Er komt een aanpassing aan het systeem waar je mee werkt, een upgrade, of een veiligheids-patch... De Windows gebruiker zucht: weeral een hele tijd dat ik verlies gedurende het downloaden en installeren... De Apple-gebruiker zucht: wat gaat dat me weer kosten... De Linux-gebruiker juicht: welke nieuwe dingen krijg ik nu weer cadeau ?

Het klinkt wat grof, maar ergens is het wel zo...
Ik beschouw internet als een heel bruikbaar item om bij te leren, om hoger op te geraken in kennis en mogelijkheden. Wie hebben dan het meest dat internet nodig ? Juist ja, de volkeren waar scholing en bijscholing nog niet vanzelfsprekend zijn, de derdewereldlanden... en die hebben echt geen geld op hoopjes liggen om Microsoft of Apple rijk te maken...
Vandaar dat ik hier regelmatig een pleidooi houd voor Linux en nu ook voor Google.

Dat Google dat ondermeer betaald met reclameboodschappen, dat hindert mij niet erg, ik moet eerlijk zijn, ik lees die boodschappen nooit ofte nooit. Jammer voor Google en jammer voor het bedrijf dat daar dik voor betaalt.

Bovendien zijn die gratis systemen evengoed, of zo niet, toch ruim voldoende om er goed en degelijk werk mee te verrichten ! Sommige programma's zijn zelfs beter. En vergeet niet, bijna alle servers zijn Linux, ook op uw werk, waar ze met Microsoft werken... En bij de mobiele wereld is het ook bijna allemaal Androïd, en dat is... Juist, Google...

tot de volgende ?

Gisteren geen blog ?

English: Ceropegia sandersonii, photo taken in Belgium (Photo credit: Wikipedia)

Nee, we zijn er eens een dagje op uit geweest. Een uitstapje van een dikke halve dag (dat is lang voor mijn kunnen).
Waar we naar toe zijn geweest? Eigenlijk heb je daar geen zaken mee, maar allee, we zijn naar Dadizele geweest. Dat is een uitstapje die we wel eens meer maken. We gaan dan naar die enorme bloemenzaak Floralux, al dekt de vlag de lading al lang niet meer... Floralux is een enorme winkel geworden met van alles en nog wat, en een enorme bloemenzaak in één.

Je kunt in die winkel alleen al uren ronddwalen. Wij doen lang niet alle wandelgangen, anders kwam ik nooit meer terug op mijn effen. Het is met andere woorden veel te groot, het overstijgt een beetje de mensenmaat. Maar het is er heerlijk rondsjokken, voor ons vooral in de afdelingen bloemen en planten, en de afdeling hobby-materialen.

Natuurlijk hebben we weer wat bloemen mee ook... Wij kunnen onmogelijk voorbij wandelen aan al dat moois, zonder te sneuvelen voor een paar speciale bloemen/planten... Natuurlijk hebben we weer een paar orchideeën mee, twee speciale, die we nog niet eerder zagen, en een Zuid Afrikaans parachuteplantje, in een iets andere kleur en model dan dat die we al hebben. (Een Ceropegia voor de specialisten onder jullie) (Zie ook de foto hierboven)

... natuurlijk heb ik nog een paar daglelies mee... Mijn voortuin, rechts van het huis wil ik vol krijgen met een zee aan hemerocallis... in alle kleuren. Nu ja alle kleuren... Je moet echt eens googlen op hemerocallis en dan kiezen voor afbeeldingen, of eens kijken op de sites voor hemerocalliskwekers... Je kunt je ogen niet geloven. Kijk niet naar de prijzen, want ze verkopen daar plantjes aan prijzen om een boer van zijn paard te slaan...

Want dat moet je nog bij Floralux vertellen: ze zijn er goedkoop met heel wat van hun planten en bloemen. Ik ga niet vertellen met alles, want dat weet ik niet. Maar de planten die ik er bekijk zijn meestal de planten die mij interesseren, en daar ik meestal toch al eens gekeken naar de prijzen in andere winkels en op het internet.

Na de bloementocht heeft een mens honger, en dus zijn we gezellig gaan eten. Anny scampi's en ik een lekkere Noorse Visschotel, beide met frietjes. Voorafgegaan door een lekker aperitiefje zonder alcohol. Een mens die nog met de wagen moet rijden, die moet wijs zijn... dus geen alcohol.

Na het eten zijn we nog naar Dupont Zoo geweest, een hele grote dierenwinkel, waar je tropische vissen, reptielen en amfibieën, vogels, cavia's , eekhoorns, ratten, kippen, duiven en koudwatervissen kunt vinden, anaast alle denkbare en ondenkbare items om die dieren in te houden, te verzorgen, te voederen... kunt vinden. Daar ben je ook meteen een tijdje zoet.
Wat eten meegebracht voor de vissen, de parkiet, en de kanarie... en natuurlijk hadden ze daar weer prachtige vissen in het gamma die ik in mij aquarium heb... En natuurlijk heb ik me niet kunnen bedwingen en bracht ik wat vissen en wat planten mee... Die planten zijn een blijvende zorg. Ik heb vissen die planteneters zijn, en dus moet je regelmatig nieuwe planten bij planten...

Kortom, we hebben een mooie en gezellige dag gehad, en jij geen blog.

En toen we thuis kwamen... dan moesten wij de aquarium ontbloten (die zit ingebouwd in een prachtige kast, die onze Koen nog maakte), en de planten in het aquarium planten, terwijl de vissen in hun plastic zak rond dreven om een gelijke watertemperatuur te krijgen... dan de plasticzakken openen, er geleidelijk water bijvoegen, zodat de watersamenstelling geleidelijk aangepast wordt en je een schok vermijdt bij de vissen, en dan loslaten.
En dan wanhopig zoeken waar de nieuwelingen heen zijn... Want natuurlijk zitten die meteen achter de rotsen en het kienhout, om te bekomen in alle mogelijke rust.

Toen ik gisterenavond eten gaf aan de vissen heb ik de meesten al terug gezien..

En vandaag moet ik de daglelies nog planten...
druk, je hebt er geen gedacht van.
Oh ja, Ik moet met Anny nog een paar boodschappen gaan doen.
't Is niet te doen, dat pensioen !

tot de volgende ?

Vervroegde vrijlating ?

Ik keek toevallig naar de Nederlandse TV (Op VRT kon je kiezen uit beelden van een vaste camera of kijken naar het Olympische Ontsporten)... Het eerste punt op het nieuws was het bericht van de vrijlating van Michelle Martin...
Men zei het niet vlak af, maar de ondertoon bevatte duidelijk heel wat vraagtekens over die "gekke" beslissing van het Belgische Gerecht...
Men begon met duidelijk te vermelden dat ze 30 jaar had gekregen, en dat ze iets meer dan de helft daarvan had uitgezeten...

Ik moet zeggen, ik krijg ook de kriebels van het Belgische gerecht.
Ik vind het bijvoorbeeld niet kunnen dat een zaak pas na jaaaren  wordt voorgebracht, waar je in andere landen ziet dat dit binnen enkele maanden kan gebeuren.
Ik vind het ook niet kunnen dat je een straf krijgt, en na uitzitting van één derde van de tijd meestal al weer de vrijheid krijgt.
Ik vind het niet kunnen dat bandieten de gevangenis beschouwen als een universiteit voor het leren van de misdaad. Ze hebben er niet alleen contact met elkaar, ze bespreken de technieken en tactieken om van elkaar te leren hoe de perfecte misdaad er zou kunnen uitzien.
Ik vind het niet kunnen dat ze meer verzorgers hebben en beter opgepast worden dan onze ouderlingen in een Rust en Verzorgingstehuis (RVT).
En ik vind het helemaal niet kunnen dat ze daar ook nog geld verdienen.

Voor mij zou het gerecht veel korter op de bal moeten spelen, moet een proces zo rap mogelijk na de feiten voorkomen, om aan het gevoel van rechtvaardiging en rechtvaardigheid bij de bevolking te voldoen.

En vooral : Ik heb het reeds eerder gesteld ! Ik geloof niet in het huidige systeem van gevangenisstraffen ! De bedoeling van de straf is dat men een correctie aanbrengt, dat men de dader van de misdaad op het rechte spoor zet, terug klaar maakt om in de maatschappij opgenomen te worden als een normaal functionerend lid van deze maatschappij. Nu beschouwen heel wat misdadigers de gevangenis als een goede leerschool in de misdaad !

Gevangenisstraf heeft pas nut, als het de bedoeling is dat de daders er gelouterd uit komen. Dit wil zeggen dat een gevangenisstraf de facto zou moeten samengaan met psychologische begeleiding en een psychologische behandeling.
Zonder die behandeling heeft gevangenisstraf maar bij heel weinig mensen dat louterende en genezende effect.

Maar helaas, als je op TV een rechtszaak ziet, en de betrokken partijen voor de microfoon ziet komen, dan lijken in de eerste plaats de wraakgevoelens te spelen. Ze zijn voldaan of niet voldaan over de strafmaat.

Ik vind dat jammer, want eigenlijk lost wraak niets op. De wrange smaak blijft, en de kans zit er in dat de dader nog slechter en verbitterd uit de gevangenis komt, klaar om zijn misdaden slimmer te doen, zodat hij niet terug in "de bak" komt.

Eigenlijk heb je niets aan wraak... Het is natuurlijk menselijk, maar het lost niets op. Neem nu een moord... Een geldsom kan je nooit je kind terug schenken, en een gevangenisstraf doet dat ook niet. Natuurlijk hoort daar een straf, maar het moet een opvoedend iets zijn, dus vooral gericht op het feit dat dergelijke daad niet meer gedaan wordt door die dader. Dus is behandeling in de strafperiode de enige oplossing.

Als men nu opteert voor een mogelijke vrijlating na 1/3 van de straftijd, dan mag dat van mij zelfs nog korter zijn, als men zeker is dat de dader terug in staat is normaal te functioneren in de maatschappij. Dan zou men hem of haar zelfs kunnen opdragen om iets goed te maken... Men zou diensten aan de maatschappij kunnen integreren in die vrijheid, gedurende de periode dat de straf normaliter zou duren. Dit zou dan ten bate zijn waar ze eerder ten nadele van de maatschappij of een of enkele van de leden van die maatschappij hebben gehandeld.

In de mate van het mogelijke zou men die schuld aan de maatschappij ook specifiek kunnen richten naar het segment van de maatschappij dat ze ooit hebben benadeeld. Bijvoorbeeld, men zou de dader van een verkeersongeval onder invloed kunnen opdragen om in de rijscholen op te treden als ervaringsdeskundige, om te vertellen hoe erg en hoe zwaar een dergelijk iets weegt op een mens.

Men zou een drugstraficant die genezen is, kunnen opdragen om les te geven in de scholen, en met de leerlingen een geleid bezoek te brengen aan psychiatrische instellingen waar drugsverslaafden behandeld worden, en waar er zelfs zitten die helemaal niet meer te genezen zijn...
Kortom, men zou de dader kunnen gebruiken om de daad zelf te veroordelen en te voorkomen.

Idealist ? Ja... Ik ben een idealist. Ja, ik ben me bewust van het feit dat ik alles roze kleur, maar het alternatief is wat we nu hebben... en geef toe, dat voldoet zeker niet !

tot de volgende ?

Leven dankzij de dood ?

ALDI in Hjørring, Denmark (Photo credit: Wikipedia)

Och, we lazen dergelijke berichten al meer dan een keer. Iemand verzwijgt het overlijden van de echtgeno(o)t(e)  om verder te kunnen genieten van zijn/haar pensioen... Vandaag las ik weer zo'n berichtje, nu van een dame die meer dan anderhalf jaar samen "leefde" met haar dode echtgenoot.

Ik vind dat altijd heel trieste berichtjes... Want het duidt op armoede, echte of vermeende, maar beide zijn m.i. zo wat even erg...

Echte armoede is sowieso erg, daar het een normaal bestaan moeilijk, zelfs onmogelijk maakt. Maar ook vermeende armoede is erg. Er zijn inderdaad mensen die eigenlijk helemaal niet arm zijn in de echte zin van het woord, maar zich arm voelen.

Mensen die jaloers zijn op de levenswijze van buren/familie omwille van een vermoede hogere welstand, lijden wel eens aan die vorm van vermeende armoede.
Het erge is dat die jaloezie veelal geheel onterecht is... Soms ligt het gewoon aan een andere manier van leven, aan het stellen van andere prioriteiten.
Woon je toevallig naast iemand voor wie het hebben van een sjieke auto heel belangrijk is, dan zal deze zijn leven daar op richten. Hij zal besparen op bepaalde zaken die voor hem minder belangrijk zijn, om toch maar met die mooie wagen te kunnen pronken en er zich goed bij te voelen. Ben jij dan een buur die ook wel van een mooie wagen houdt, maar niet in die mate dat je er offers voor brengt, dan kun je je armer voelen dan de buur, want die heeft die wagen wel...Terwijl bewuste buur minder of net zoveel inkomen heeft...
Dit is een heel simpel voorbeeld van vermeende armoede, in de praktijk is het veelal een complexer gegeven, maar je snapt het plaatje wel.
Dergelijke mensen maken in feite zichzelf ongelukkig, en voelen zich steeds te kort gedaan. Er is voor dergelijke mensen geen oplossing voorhanden. Het benijden van anderen is een verschrikkelijke ziekte.

Maar er zijn ook mensen die dus echt arm zijn. Ook in onze maatschappij.
Natuurlijk is de armoede hier helemaal anders dan de armoede in een van de vele "ontwikkelingslanden", maar het gevoelen is net zo nijpend.
Het groeiend "succes" van de voedselbanken en dergelijke wijst er op dat de armoede in ons land van melk en honing aan het stijgen is.
Je ziet ook meer en meer dat de markt van tweedehandse goederen groeit. Zelfs op de rommelmarkt zie je steeds meer tweedehandse kledij van eigenaar wisselen. Kringloopwinkels en dergelijke vullen een gat in deze groeiende markt.

Maar je merkt ook een verschuiving op.
Een op het eerste oog bizarre ontwikkeling noem ik het Aldi-effect.

Herinner jij je nog de tijd toen de Aldi, de goedkope winkelketen, hier te lande verscheen? Heel wat mensen wilden daar niet heen, omdat het de naam had van de winkel voor de armen. Het was er goedkoop, dus kon het niet goed zijn. De Aldi deed stug voort, en je zag steeds meer mensen in die winkel die je vroeger had horen zweren dat ze er nooit heen zouden gaan... En op de duur werd het een hype, je hoort naar de Aldi te gaan om in te zijn...

Met de Kringloopwinkel is nu hetzelfde bezig. In het begin was dit echt een winkel die een oplossing bood voor armen. Nu zie je er steeds meer mensen heen gaan, ook dezen die dat echt niet van doen hebben, maar die het wel interessant vinden, en het zien als een middel om meer te kunnen dan voorheen.
En je merkt dat het zelfs stilaan aan het verschuiven is naar een hype...

Eigenlijk allemaal gekke vaststellingen. Zoals de wereldwinkelproducten die een aura van snobisme krijgen..
Gek.

Maar wie maalt er om... Als het maar verkoopt.
Maar op een of andere manier zien we dat op die manier het marktsegment steeds weer een stukje opschuift... En straks moet er weer een nieuw initiatief komen om het echte "kringloop- effect" te krijgen ten gunste van hen die het echt NODIG hebben, en moet er weer een nieuwe Wereldwinkel komen, die echt voldoet aan het idee dat aan de grondslag ligt...

Nu zitten we in een solden-periode... En daar er nog veel te veel zomerkleren in de rekken hangen, gaan sommige winkels over tot ware dumpingprijzen... Soms geeft dat aanleiding tot gekke effecten...

Ik had een tijd terug een printer gekocht in de Colruyt... Na een tijdje maakte dat toestel een gek geluid. Het werkte nog wel, maar maakte een geluid alsof het op sterven na dood was. Ik belde naar Colruyt, en ik moest het toestel binnenbrengen in de winkel waar ik het aankocht.
Ikke dus met die printer onder mijn armen naar Colruyt...
Daar hoorde ik dat Colruyt geen printers meer zou verkopen, en dat ik dus gewoon gans mijn aankoopsom zou terugkrijgen. De dame schreef mij een bon voor het volle bedrag uit. Anny en ik gingen onze gewone aankopen doen, en ik zie dat ze net nog één van die printers nieuw hebben staan, aan de helft van de prijs, want ze verkopen uit...
Ik heb dus de volle som teruggekregen voor mijn oude printer, en voor de halve prijs een nieuwe printer mee genomen...
Moderne wiskunde ?

Maar we waren bezig over armoede... Armoede is ook -gedeeltelijk- een manier van leven. Ik heb het meermaals gezien dat mensen geen benul hebben van budgetbeheer, en halfwege de maand al alles hebben "opgeleefd", niet omdat ze echt te weinig inkomen hebben, maar omdat ze niet het inzicht hebben het geld te beheren, niet het inzicht hebben over verdelen over een ganse maand.

Armoede is dus een heel complex probleem, waar je als buitenstaander niet zo maar kunt over oordelen. Je kunt de mensen dan ook pas helpen als je eerst een gedegen onderzoek doet naar de soort armoede waarin de betrokkenen leven. Je kunt immers met steun net het omgekeerde effect bekomen van wat je beoogt !

Als je dus mensen hoort klagen, of ziet dat ze in armoede leven, oordeel dan niet te vlug, help ook niet op een wellicht ongepaste manier, maar verwijs hen naar de bestaande diensten, die van het geval eerst een studie maken, om dan effectief over te kunnen gaan tot hulp, hulp niet voor eventjes, maar die moet leiden tot een oplossing. En ondanks de bekwaamheid van de mensen in die diensten, zien we dat er toch enkele gevallen blijven sukkelen, die het systeem gewoonweg niet aankunnen...
Oordeel dus niet...

tot de volgende ?

Aubechies Archeosite

Aubechies (Belgium), Rue de la Cure – « St Géry » pub façade. (Photo credit: Wikipedia) (van de Archéosite vond ik niet meteen vrije afbeeldingen, dus dan maar een van die kleine landelijke woningen uit dit dorpje)

Aubechies is een klein dorpje in de omgeving van Leuze, dus niet zo ver van hier verwijderd.
In dat piepkleine dorpje werden ooit wat archeologische vondsten gedaan, en in de plaats van die ergens in een opkamertje van het plaatselijke museum te leggen, besloten een paar wijze leukerds om er eens echt iets mee te doen. Niet alleen met hun paar vondsten, maar ze spraken ook de gemeenten in de omgeving aan en kregen de paar voorwerpen van daar, of replica's er van, zodat er een kleine verzameling ontstond.
En in plaats van daar een muf klein museum van te maken, besloten ze een levend geheel te maken. Een Archeosite in het schoonste Waals...

We (Bart en zijn gezin en wij tweeën) zijn er heen geweest, om het eens te bezoeken.

De ingang is 7.5 euro de man, en het bezoek duurt ongeveer een twee uur.
Maar je krijgt wat voor je geld, zeker als je je bezoek plant in het weekend, omdat je dan echt te maken hebt met een levend museum.

Hun wondere formule is dat ze de woningen van in het stenen tijdperk, bronzen tijdperk, ijzeren tijdperk hebben nagemaakt, en daar staan vrijwilligers een oud beroep uit te oefenen. De mensen die dit doen zijn allemaal vrijwilligers, die daar niet voor betaald worden, maar gewoon uit liefhebberij hun kunsten tonen aan het volk.

Ze werken zoveel mogelijk op de manier van toen. Ik heb nogal wat staan babbelen met een pottenbakker en de werking van zijn oven, houtgestookt en uitgebouwd zoals toen, en gedicht met leem. Hij kon zowel bakken met toevoer van zuurstof als zonder, waardoor je heel verschillend aardewerk verkrijgt. We zagen smeden, bronsgieters en noem maar op. Eentje die ik dolgraag had gezien, ontbrak... de man die uit silex vuistbijlen en dergelijke maakt. Hij was op verlof...

Dank zij die vrijwilligers is het Archeosite echt meer dan de moeite waard om te bezoeken !
Ik kan het je alleen maar aanraden, maar bezoek het dus in de weekends. Je vind alle mogelijke info op de site van Aubechies Archeosite... Je moet maar eens googelen.... Je kunt er - voor wie nog geen GPS heeft, ook een kaartje downloaden...(     http://www.archeosite.be/     ) Of je klikt gewoon op het adres hier voor vermeld...

Oh ja, je kunt er eventueel ook een gids krijgen, zo je dit wenst, ook nederlandstalig... Maar heel wat van de vrijwilligers die er werken kennen wel wat Vlaams... En ik vond het heerlijk om weer eens wat Frans te kouten. (Zo vergeet ik die taal niet)

Bart was niet gelukkig met de kwaliteit van het gemaakte weefsel... Volgens hem is het perfect mogelijk om - ook met dat primitief weefgetouw - mooie stoffen te weven. Maar ja, bij Bart is dat wellicht evident, hij werkt heel vaak met handweefgetouwen, dus kent hij die dingen als geen ander. Ik neem dus aan dat hij gelijk heeft. Maar mij lijken die weefgetouwen wel heel primitief, en ik denk, mocht ik er op weven, dat mijn stuk stof nog veel belabberderderder zou zijn...

Kortom, als je eens niet weet waar naar toe, dan is dat piepkleine Aubechies een adres voor een leuke uitstap. Het is bovendien ook nog eens leerrijk. En voor de liefhebber, de dingen die ze er maken zijn veelal te koop, je kunt er originele hangertjes armbanden, messen en dergelijke kopen.
Allemaal handwerk, je ziet ze zelf maken !

Anny heeft foto's genomen, dus zul je die, met tijd en boterhammen nog wel eens te zien krijgen... Ik heb geprobeerd er eentje rechtstreeks van de camera hier op te zetten, maar dat bestand is veel te groot, dat lukte me niet. Het moet wel kunnen, maar ik ga eerst eens moeten zoeken hoe ik dat dan wel moet doen... Sorry, het genie is helemaal geen genie in deze dingen.

Oh ja, Leuze is dus wel het Leuze in Henegouwen (België) en niet dat Leuze aan de Somme in la Douce France...

Tot de volgende ?

Daar brandt de lamp

Reference Desk (Photo credit: chelmsfordpubliclibrary)

niet meer...
Het ouderwetse peertje, de gewone gloeilamp verdwijnt in sneltreinvaart uit onze huizen en uit onze maatschappij.
Meer zelfs, er komt een verbod op, en het mag niet meer geproduceerd worden en het mag kortelings niet meer verkocht worden.
Werp uw oude gloeilamp dus niet weg, het wordt een zeldzaam overblijfsel van een verdwijnende maatschappij.

De reden waarom het ouderwetse gloeilampje moet verdwijnen is: energie.
Het lampje gebruikte heel veel energie voor een minieme lichtopbrengst. Voor de rest is de gewone gloeilamp volkomen onschadelijk.
Geen nefaste gevolgen voor de gezondheid.

Nu wordt alom de spaarlamp aangeprezen en in de strot geduwd. Een beetje tegen de zin van velen, want het licht is niet hetzelfde, veel koeler, dan dat van het peertje. Bovendien is het veel lomper van vorm.
Maar er is meer aan het handje...
De nieuwe spaarlamp blijkt niet alleen licht uit te stralen, ze straalt ook uv-stralen uit, net zoals de zon. Deze uv-stralen zijn niet onschadelijk. Je krijgt er rimpels van en zelfs huidkanker.
Maar dat is nog niet alles, de lampen zouden ook scheikundige stoffen produceren, die ook al niet gezond zijn. Je krijgt de raad om niet te dicht met je hoofd bij die lampen te zitten, en zeker niet langdurig, maximaal een paar uren per dag.
Als de spaarlamp breekt komen er weer stoffen vrij, waaronder het zeer giftige kwik.

Dat politici ons deze lamp in de strot duwen is weer een van die dwaze dingen, waar we allemaal het slachtoffer van dreigen te worden. Ze zijn gewoon op een of andere manier "beloond" door de lobby die deze lampen wil verkopen, en bovendien een heleboel accessoirs daarbij. (Een ouderwetse lampadaire of een luster zien er veelal niet uit als je ze "versiert" met die nieuwe spaarlampen, dus moet er een nieuw lampadairke, en een nieuwe luster komen...

Kortom Philips en co hebben een aardig centje uitgedeeld om hun slag te slaan...

Och, er zijn alternatieven, de lelijke halogeenlamp, die ook al een andere voet heeft dan het oude gloeilampje, en de ledlamp, die helemaal nog niet op punt staat om te concurreren als bron van licht. Ledlampjes geven nog steeds veel minder licht.

Bovendien zijn halogeenlampen en ledlampen vele keren duurder dan de spaarlamp, spaarlamp die ook al véél duurder is dan dat oude gloeilampje.

Ik weet niet of de productie van al die soorten lampen veel verschilt in het gebruik van energie om ze te produceren, maar je kunt je vragen stellen over het nut van deze operatie.  De gloeilamp gebruikt veel energie, en het produceren van die energie is op zich zeer schadelijk voor het milieu, maar de vraag is wat uiteindelijk het schadelijkst is voor datzelfde milieu?

Oh ja, dat milieu...

Wij hebben allemaal wel geleerd over de grote uitstervingen in de loop van de geschiedenis van deze aarde. Het bekendst is wel het grote uitsterven van de dinosaurussen...

Maar ik moet eerlijk zijn, ik had over die grote uitstervingen een totaal verkeerd beeld. Ik dacht: Boem, er gebeurt een enorme ramp en in een korte tijd is bijna alle leven verdwenen.

Daar ben ik dus verkeerd in. Ik weet wel hoe dat idee zich bij ons heeft ingenesteld, dat komt door de mammoeten... Ze vinden nu nog in de permafrost in Siberië mammoeten die netjes bevroren zijn, gestorven in zowat één ogenblik, met volle maag doodgevroren.
Maar die manier van uitsterven is een heel uitzonderlijk iets. Het grote uitsterven van de dinosaurussen, blijkt een langzaam proces te zijn geweest, gaande over een periode van zowat 10.000 jaar... Bovendien was er bij dit heel zware uitsterven een verdwijnen van zowat 70 % van alle dierlijke leven...
Als we nu het uitsterven van de dieren zien in onze maatschappij, als dat uitsterven verder gaat op het huidige tempo, dan zijn binnen een dikke duizend jaar 70 % van de diersoorten verdwenen, dus véél sneller dan dat grote uitsterven van de dino's...

Och ja... Uit de resten van deze perioden van "grote uitstervingen", blijkt dat het in veel gevallen ook ging om drastische klimaatswijzigingen. Ofwel grote afkoeling (ijstijden) ofwel grote opwarmingen... en dat laatste is wat er nu aan het gebeuren is in onze tijd...
Hoelang houden wij, mensen, het nog uit ?
Nadenken over zoiets triviaals als een gloeilampje, lijkt plots niet meer zo triviaal...

tot de volgende ?