aperitief

Image via Wikipedia

De voornaamste reden dat we nu en dan Auchanwaarts tiegen, is...aperitief... niet zo maar een aperitief, maar suikervrije en alcoholloze aperitief... iedere middag drinken Anny en ik daar een longdrink van. Zo heeft Anny ook een aperitiefje, naar haar maat, zonder alcohol en zonder toegevoegde suikers.
Uiteraard brengen we meer mee dan dat, maar het teken om naar auchan te gaan is telkenmale het leeg raken der flessen aperitief... Eigenlijk een luxe...

Deze namiddag komt Erwin (mijn Waalse vriend) nieuwjaren en meteen ook mijn kwampjoeter weer in orde stellen...Ik heb voor mijn wankelende harde schijf nog de schijf van Geert's oude computer liggen, die van hetzelfde model is als de mijne, maar hopelijk nog in perfecte staat... Zo ja, dan ook meteen maar de videokaart wisselen... Deze voormiddag nog mijn nieuwe printer halen, en we zijn weer in staat om volop te "werken"... Maardat wil wellicht wel zeggen dat er morgen geen blog zal zijn... Tegen dat alles weer op punt staat zal ik wel enkele uurtjes zoet zijn... Bovendien gaan we morgen ook nog rommelmarkten, en moeten we dan ook nog naar tanteke... Je ziet een druk programma. Ik hoop dat ik maandag al wel weer in staat ben tot bloggen en mailtjes lezen. Nogal een geluk dat ik geen windows moet installeren, want dat duurt véél langer dan het installeren van Ubuntu. Waar echter wel een pak werk in kruipt is het herinstalleren van enkele programmaatjes die ik gebruik. Bovendien moet ik ook nog mijn add-ons op mijn firefox installeren, want ik kan mij de wereld niet meer voorstellen zonder handigheidjes zoals cooliris en dergelijke... Nu, we zien wel... ik doe mijn best om zo vlug mogelijk weer in volle werking te zijn... Nu komt er echter een kleine periode van technische werkloosheid...

Werkloosheid... denk jij nu ook aan Opel en haar toeleveringsbedrijven?
Mijn eerste reactie is dan: "Tedju, ik koop van zijn leven geen Opel meer..." maar even later verwerp ik dat idee al direkt weer, want het is niet alleen de fabriek die mensen tewerkstelt, er zijn ook de duizenden mensen die in de garages werken en de garagisten zelf...Bovendien zou het uithollen van één merk alleen veroorzaken dat er nog minder spelers op de automarkt zitten, en dat ze nog meer doen wat ze willen, zonder rekening te houden met consument of milieu...Want al het gebazel over milieu-vriendelijke auto's is tot op heden dikke bullshit, ofwel kosten ze veel veer aan het milieu bij de vervaardiging, ofwel zijn ze amper bruikbaar als kleine stadswagen...

Maar ondertussen vallen duizenden mensen weer in de werkloosheid, en ik heb het donkerbruine vermoeden dat we nog maar het topje van de ijsberg hebben gezien... Ik hoor niets dan alarmerende berichten over de werkelijke toestand van heel wat bedrijven. Ik vrees, dat de crisis pas nu werkelijkheid zal zijn, als we spreken over werkloosheid. En dat wordt een ramp! Veel erger dan vroeger, omdat de mensen van nu heel anders leven dan de vorige generatie(s). Vorige week stonden wij aan te schuiven in een winkel van electrische waren... Er waren solden, en dan is het altijd drukker. Wij waren daar niet om iets nieuws te kopen, maar een onderdeel van een toestel te vervangen. Voor me stond een gezinnetje, en tot mijn verbazing hoorde ik de winkelbediende allerlei inlichtingen vragen over de gezinstoestand, het inkomen, het al dan niet hebben van een eigen woning... Het bleek dat dit gezin nogal wat toestellen had gekocht, maar alles op krediet... Ik keek eens verstolen naar Anny en zij naar mij... De volgende in de rij wilde een televisie kopen uit de solden, maar wat hij wilde was niet meer voorradig, en het andere model was niet met een "renteloze" kredietverlening, dus moest hij het niet hebben...

Noch Anny, noch ikzelf kunnen ons voorstellen dat we een TV gaan kopen op krediet, renteloos of niet... Voor ons hoort een TV bij de zaken die niet levensnoodzakelijk zijn, en dus leen je daar niet voor... Wij zijn nog van de generatie die alleen leent voor de aankoop van een woning. Voor al de rest is het ondenkbaar, en heb je het geld niet, dan koop je niet. Uit.

Maar nu leven de mensen héél anders... Lenen is voor hen een doodnormaal ding geworden. We horen en lezen dan ook regelmatig van mensen die hun leningen niet meer kunnen afbetalen, gewoon door het feit dat ze te veel aankopen deden via die ogenschijnlijk gemakkelijke kredietverlening. Maar nu, met werkloosheid zullen niet alleen mensen die door onbedachtzaamheid boven hun afbetalingsmogelijkheden uitkwamen getroffen worden, maar ook talrijke van di e gezinnen met werkloosheid, die er geen rekening hadden mee gehouden dat hun inkomen plots zou kunnen minderen.

In de put raken is iets, er weer uit krabbelen is heel wat anders ! Want dat is niet gewoon een heropstarten, maar eerst een put dempen, en in plaats van het inkomen te zien meerderen en wat wat meer armslag te krijgen, al dat nieuwe meteen in die put te moeten gooien en te hopen dat je vlugger kunt opvullen dan de leningslasten hem weer leegmaken...

Natuurlijk is die armoede van een heel andere orde dan de armoede die we zien in Haïti en co...Maar daarom is ze niet minder erg! Want net zoals vrijheid een gevoel is, is armoede eveneens een gevoel... Hoe ervaar je de dingen... Misschien geloof je me niet, maar de armoede van die mensen hier, kan misschien veel scherper aanvoelen dan ginder. Want ginder is het niet de armoede die primeert, maar veeleer de honger. Als die mensen geen honger hebben, dan voelen ze zich voldaan, hier kun je met een volle buik je ellendig en arm voelen. Bovendien komt daar nog bij dat onze maatschappij helemaal niet op armoede is ingesteld! Wie arm is zal het wel aan zichzelf te danken hebben... Dat kan best zo zijn, maar dat verandert niets aan hun situatie. Dat is de reden dat die mensen niet alleen hun armoede hebben, maar ook het gevoel hebben dat heel de wereld tegen hen is.

Onze maatstaf om arm tegenover rijk af te wegen voor onze eigen situatie, ligt ook op een heel ander niveau dan die waarmee we de armoede meten van de mensen in een ontwikkelingsland. Met andere woorden, armoede is niet zomaar minder verdien dan zoveel of zoveel euro per maand... Het is vooral een aanvoelen en een zich niet kunnen schikken in een ander manier van leven. Om het anders te stellen, wij hebben indertijd jaren voortgedaan zonder TV en dergelijke, we hadden er het geld niet voor, en dus was dat geen prioriteit...maar mocht men nu de TV van ons afpakken, dan zou het wellicht veel moeilijker zijn om dragen dan toen. Toen hadden we niet echt een gemis, want we stelden ons in op het leven zonder TV en waren in dat leven perfect gelukkig. Als de TV afgepakt wordt, dan is dat geen eigen optie, maar een opgelegd iets. En dat is héél anders

We mogen niet zo vlug oordelen en vooral veroordelen... Een val in de werkloosheid kan immers genoeg zijn om plots zelf in die groep van "arm door eigen schuld" te vallen... en dan is het plots niet meer "eigen schuld"...want dan sta je plots aan de verkeerde kant om te roepen.

tot de volgende ?

Auchan zeeliezee

Image via Wikipedia

Deze namiddag gaan we naar Leers, naar de Auchan, inkopen gaan doen. We dit keer in de namiddag, want we willen nadien ook nog naar de Poisson d'or, omdat ik eten voor mijn vissen moet gaan halen, en die winkel is slechts open in de namiddag. Dat is wellicht het geheim waarom die winkel er steeds picobello uitziet, wellicht wordt de winkel maar ook de talrijke aquaria iedere voormiddag gekuist en nagezien.
Wie deze winkel nog niet bezocht te Estaimpuis, het is een aanrader! Niet alleen verschrikkelijk veel zoetwatervissen in alle soorten en kleuren, maar even zovel zeevissen in zo mogelijk nog mooiere vormen en kleuren... Echt de moeite om te zien !
Maar wij gaan niet kijken, we gaan om voeder. Alhoewel... er eens wandelen...

Gisteren zijn we dus gaan smullen naar het Zwadderkot in ons eigen Mater. het was er heerlijk (fazant !), en bovendien -wat minstens zo belangrijk is- het gezelschap was minstens even heerlijk, en we hebben niet alleen gegeten, we hebben ook veel gekeuveld en veel gelachen. We zijn niet zo laat thuis gekomen, maar je weet dat dit voor mij niet hoeft! Integendeel.
Wat ook belangrijk was, ik zat er op mijn gemak, de stoelen waren behoorlijk.
Zodoende heb ik vandaag niet meer pijn dan gewoonlijk. Hoezee.

Voor de eerste keer maakten we ook kennis met "de kiem" van een nieuwe Ziekenzorg-groep... Welden, een buurgemeente en nu ook onder één en dezelfde pastoor, wil ook starten met een Ziekenzorg. Mater steunt het initiatief, en ik heb hen ook de kans geboden om eventueel ook bij ons te komen op de hobby... Worden ze groot genoeg, en vinden ze zelf iemand die deze taak op zich kan nemen, dan kunnen ze rustig op eigen benen hobbyën... We willen wel helpen bij het opstarten.

Ik hoorde al een tijdje weinig of niets van onze boomstamzager Marc Pauwels, maar dit weekend zie ik hem, bij leven en welzijn, want het is weer sjacherbeurs in Flanders Expo (lees rommelmarkt), waar hij telkens van dienst is. Eén van de redenen van de "grote" stilte ken ik ondertussen al, zijne kwampjoeter ligt in de talieten... Hij heeft het me laten weten langs de pc van een van zijn kinderen. Of hij daardoor nu minder of meer kansen heeft om te stambomen??? Ik zal het horen, zaterdag of zondag... Ondertussen ben ik thuis bezig mij onledig te houden met enkele voorbereidingen voor de komende hobby-namiddagen... Voor de volgende vergadering - waar we veel tijd gaan "verliezen" met eten- heb ik voorzien dat we parels maken in behang- en ander papier... Er staan ondertussen ook al twee bloempotten netjes afgewassen te wachten om omgetoverd te worden in sierpotten, en tussendoor ben ik -voor mezelf- bezig met het leren "beeldhouwen" in ...amber.
Ik heb op de rommelmarkt twee zakjes met stukjes amber op de kop kunnen tikken... Ik had gelezen dat dit bewerkbaar was, en dat is dus wel degelijk zo! Je kunt er, net zoals in been en ivoor, in "snijden"... Het probleem is dat de stukjes die ik heb heel klein zijn (ik zag nog nooit "grote" stukken amber !), en dat je dus uiteraard héél erg beperkt bent in de mogelijkheden. Wellicht zal ik moeten opteren voor het mooi maken van de grondvorm die het eigenlijk al heeft, maar dat heel mooi en heel glad maken, zodat je een sierlijke vorm krijgt. Dit is dan te benutten als een pendatief 't zij aan een halsketting, 't zij verwerkt in een ander sieraad.
Het mag gek klinken, maar eigenlijk vind ik het bewerken niet het moeilijkste... Voor mij is het moeilijkste gedeelte, het dan weer polijsten tot het gald, blinkend en volkomen doorschijnend is. Je kunt het wegens de breekbaarheid van de materie niet ergens tussen klemmen, dus moet je het in je hand houden, terwijl je poliert... Wrijving veroorzaakt warmte... je kunt je leuk verbranden aan dat polierschijfje... bIj al het opzoeken over amber, ontdekte ik ook dat er in het Paleis van Catherina in Rusland, een amberen kamer is... Ik heb de foto hier, zou dat echt amber zijn ? Dan hangt daar niet één maar meerdere fortuinen aan de muur!

Amber is eigenlijk niet echt een steen, het is het versteende hars van in de oertijd, je weet wel, waarin ze een mugje bewaard vonden, waarin het bloed van een dino...het begin van de film Jurassic Parc... Volgens sommige bronnen zou je het kunnen smelten, maar naar mijn gevoel haal je dan net dat echte oude er uit, en verlies je het een beetje... Maar misschien is dat wel de manier waarop men dan heelder kamers kan bekleden???

tot de volgende ?

Oef! 't Is af

Image by NguyenDai via Flickr

mijn haar bedoel ik.
Met dat winterweer en mijn snot- en andere valling was het véél te lang naar mijn gevoel, en dan heb ik altijd jeuk... Als het haar zolang is dat het in mijn oorschelp kan "hangen", dan kriebelt dat. Ik hou van kort, echt kort haar. Anny niet. Dus is het nu zowat een compromis, maar dan kort.(grinnik).

Ik mocht vanmorgen om 9 uur al bij mijn coiffeuse zijn, dus normaliter zou ik iets vroeger uit bed moeten dan anders, maar vandaag niet, want Veerle heeft den vroegen, dus moest Anny de kinderen gaan wekkeren en op de bus zetten, en maak ik de koffie en ben dus veel vroeger op dan anders. Morgenstond heeft... nu ja, 't is vroeg, vroeger hé... En vanavond zal het laat zijn, want we mogen gaan eten om 19.15 uur moeten we ons aanbieden in het Zwadderkot, een restaurant met een speciale vermelding in de Michelin (net geen ster we een vermelding). 't Zal dus (hopelijk) wel heel lekker zijn!

Ik weet niet of ik het u al eens vertelde, maar ik werk mee aan een test van De Post... Ik krijg regelmatig zendingen toegestuurd, en moet de ontvangst daarvan dan per email bevestigen. Soms moet ik bepaalde zendingen ook terugzenden. Daardoor heb ik dit jaar kunnen vaststellen dat er heel wat brieven niet of schromelijk laat zijn toegekomen. Zo kreeg ik gisteren een schrijven van Belgacom dat ik mijn rekening niet heb betaald, maar ik heb de factuur (ook al) niet ontvangen. Bij nazicht stel ik vast dat de rekening er wel is gekomen bij Veerle, maar niet bij mij. Nu, erg is dat niet, dan betaal ik die vandaag... Maar ik vind het wel ambetant dat ik zo'n brief krijg... ik ben niet gewoon niet of zelfs maar te laat te betalen. Maar om verder over de post te schrijven, twee keer in het jaar doe ik mee aan een speciale test over "verkeerde zendingen", waarbij ik dagelijks moet melden of ik niet een zending in mijn bus kreeg die voor een ander is bestemd. Ik moet zeggen dat ik dat nog nooit heb moeten melden...Maar eergisteren was het toch wel van dadde zeker ! En ik, er niet op bedacht, niet naar het adres gekeken, en de zending geopend... ambetant.

Ik maak hier niet dikwijls reclame voor 't een of 't ander, maar nu wil ik u wel toch eens wijzen op de website van Het Laatste Nieuws. Dit doe ik, omdat ik daar al twee keer een enorm grote en gedegen fotoreportage vond over Haïti. Als je eens meer wilt zien dan anders, dan raad ik je aan deze site eens af te struinen, het loont echt de moeite! Maar het is niet voor tere zieltjes, want er zitten afgrijselijke beelden bij, het ergst vind ik de foto's waar je de open massagraven ziet, vol lijken en de bulldozer die komt afgereden om er aarde over te voeren...Dat geeft je pas een idee over de omvang van de ramp ginder...

Wij zitten hier regelmatig te zagen en te kneuten over het weer, maar eigenlijk mogen we stillekes zwijgen, wat wij paradijselijke eilanden plegen te noemen, daar zitten ze met tornado's en verschrikkelijke natuurrampen, zoals aardbevingen en tsunami's en co... Dan is het véél beter hier ! Ondanks het kwakkelweer.

Och, soms heb ik het gevoel dat we hier allemaal boeren-roots hebben! Men zegt altijd dat de boeren altijd klagen, maar we zijn niet beter!

tot de volgende ?

Bierstaking

Image by Getty Images via Daylife

Jupiler, Stella en andere Leffe's zijn niet meer te krijgen, door een staking van de terecht verbolgen arbeiders.
Nogal een geluk dat het geen bier betreft, maar dat zoeterige dat ze ons tegenwoordig willen laten drinken. Gelukkig zijn er nog een paar echte brouwerijen, met echt bier in ons landje, onder meer hier in ons eigen Mater hebben we er twee, Roman en de Smisse...De laatste is een (kleine) nieuwkomer op de markt, gelegen in de driesleutelstraat te Mater, een klein brouwerijtje in een klein straatje...
Dat ik zeg dat Stella en co geen bier is, heb ik niet van mezelf, op de TV hoorde ik een dame zeggen, bier kan ik missen, maar Stella niet...zodoende...
(Ze sprak duidelijk met kennis van zaken)

Staken... Het ultieme wapen van de arbeiders, van de vakbonden...
Je gaat zo maar niet in staking, je doet dit pas als alle andere middelen uitgeput zijn (met uitzondering van een spontane staking door een plots feit). We leven in een overlegcultuur in ons landje, vakbonden en werkgevers gaan rond de tafel zitten om de moeilijkheden "in der minne" op te lossen, en te komen tot een vergelijk dat voor beide partijen aanvaardbaar is. De geschiedenis heeft geleerd dat dit een goed systeem is, en min of meer een waarborg is op een goed akkoord zonder schadelijke gevolgen noch voor de ene noch voor de andere partij. Het is immers niet voor niet een "overeenkomst".
Maar...
Er is een maar...
We hebben steeds meer en meer te maken met "vreemde" bedrijven, die deze overlegcultuur niet hebben, niet kennen en niet willen kennen. Veelal bedrijven die er helemaal niet wakker van liggen dat daar ergens in een (klein) landje, een van haar onderafdelingen staakt. Ze voelen het niet eens echt. Wat kan het hen schelen...
En als het over de langste adem gaat, zij hebben een brede basis en een grote portemonnaie, veel groter dan die van de arbeiders, groter dan die van die ambetante vakbonden.
Je ziet dan plots dat de regeringen (want hebben er veeeeele!) ook gaan onderhandelen, om de boel los te weken, en alsnog toch nog iets te bekomen.
De vakbonden proberen al wat ze kunnen om te komen tot werkelijk mondiale structuren, zodat ze die grote bedrijven ook mondiaal kunnen aanpakken en kunnen dwingen tot een gesprek, maar dat is niet zo makkelijk...
De reden is heel simpel...
Ik ga nog eens naar een landje zoals Haïti, omdat we nu die beelden kennen, en dagelijks geconfronteerd worden met de immense armoede daar... Stel dat daar nu geen aardbeving was, alleen de armoede... Stel dat er daar een brouwerijtje zou zijn van dezelfde groep als hier de Stella en de Jupiler... Denk je echt dat mensen die hongeren (letterlijk ! Ze geven aarde met een klein beetje bloem vermengd in koekjes gebakken eten door hun kinderen, omdat er niks anders is!) denk je dat die mensen zomaar, uit solidariteit met die rijke belgische arbeiders ginder ook wat gaan meestaken? Zo ver gaat hun liefde zeker niet gaan, kan hun liefde niet gaan, want dat zou meteen de hongerdood betekenen !
Met andere woorden, we moeten ons er van bewust zijn (worden) dat de armoede in de andere landen, het sterkste wapen is van het kapitalisme tegen dat klein beetje macht die wij hier tegen hen hebben kunnen opwerpen!
Zolang dergelijke inkomensverschillen bestaan, kunnen wij niet verwachten dat zij ginder met ons solidair zullen (kunnen) zijn !
Het is geen wonder dat die armoede, die honger, die onderdrukking in leven wordt gehouden! Daar draait nu net heel dat kapitalistische systeem op !
Wij moeten eerst en vooral de zaak ginder oplossen, willen wij onze zaak vrijwaren. Wij moeten dus in de eerste plaats ONZE solidariteit bewijzen met hen, en niet omgekeerd! We kunnen niet vergen van hen, wat niet haalbaar is!
Ik ben geen deskundige, ik weet ook niet hoe we dat het beste en het eenvoudigste kunnen aanpakken, maar ik weet dat daar de oplossing ligt, en dat we het uit eigen belang verdomd vlug moeten doen, anders zal het systeem eerst ons onderuithalen !
Zelfs al mocht het van ons offers vergen, dat zou (zal) slechts klein bier (zie je) zijn in verhouding met wat ons anders te wachten staat. We zien nu al nieuwe landen verschijnen op de economische wereldmacht, we voelen hun macht en zien hoe zij ons ondergraven...Als dit doorgetrokken wordt mondiaal, dan zijn we nog niet thuis !
Dan zal ik niet meer bloggen (onbetaalbaar) dan zullen er geen orchideeën meer op je vansterbank staan te prijken, zwemmen geen koi's meer in je tuinvijver, en zal je pelouse weer omgevormd zijn tot een "lochting" om toch nog wat te eten te hebben!

tot de volgende ?

De eed van Hippocrates

Image by kjpm via Flickr

Ik dacht, ik meende, ik peinsde op zijn minst, dat de huidige dokters nog steeds die eed aflegden...Maar ik ben verkeerd, ik moet verkeerd zijn, het kan niet anders dan dat ik verkeerd ben....

Want !

Wat lees ik midden in die eed van Hippocrates ? Ik citeer alleen het middenstuk, anders is het te lang.

..." Ik zal niemand een dodelijk middel toedienen, ook niet, wanneer ik erom gevraagd word, en ik zal ook niemand iets dergelijks aanraden.
Ook zal ik geen vrouw een afdrijfmiddel geven."

Dus de weerstand tegen euthanasie en tegen abortus is geen bedenksel van de katholieke of andere kerken... Reeds bij de oude Grieken leefde de eerbied voor het leven als eerste en voornaamste wet !

't Is maar dat je het weet. Ik ga hier geen ellenlange commentaar bij geven, maar ik vind er wel een bevestiging in van wat ik ook voel. Je kunt ook de ganse eed makkelijk aflezen dat je ook een patiënt niet nodeloos moogt laten afzien, en dus niet langer in leven houden dan normaal zou zijn bij zijn ziekte. Dat is heel wat anders dan euthanasie, je moet niemand in leven houden, om er op te experimenteren of om de rekening wat langer te laten oplopen.

Meer zeg ik er niet over, ik heb geen aanvullingen op de eed, ze is volmaakt.

Vriend Henk schrijft over de Vuvuzela's... Ik moet zeggen, ik had er nog nooit van gehoord (hihihi), maar je kunt er eigenlijk niet naast horen, of misschien, als je het eens hoorde, hoor je nooit meer iets ?
Je kunt een filmpje vinden op you tube ( http://www.youtube.com/watch?v=6VGXGggP4I8 ) met wat "muziek van vuvuzela's in Soweto...
Eigenlijk zijn het gewoon toeters, waarop je, net als bij een gewone trompet, je lippen op het mondstuk moet zetten en "scheten" blazen... Naargelang het model en de aard van je "scheet" krijg je variatie in klank...Maar luid !!! je hebt er geen gedacht van! Ik heb het filmpje eens aangezet, het geluid twee keer gedimd en dan het filmpje stopgezet...
Waarom er dan over schrijven???
Het is het favoriete lawaaimakertje op de Zuid Afrikaanse voetbalvelden, dus alle voetballiefhebbers zullen via het scherm geconfronteerd worden met de vuvuzela's.
Veel erger is dat het "instrument" blijkbaar ook al in Nederland te koop is (en dus wellicht ook hier in onze contreien). Voetbal vond ik al een gevaarlijke en af te raden "sport", nu loop je er ook nog onherstelbare gehoorschade bij op... Voetbal is een spel ???

Die toeters met aandrijfgas zijn er niks bij !

Een zaak is zeker, binnenkort weten we, indien we binnen een straal van 5 kilometer van een voetbalveld wonen gewoon op het gehoor als er een match is...

tot de volgende

Related articles by Zemanta

• Should FIFA Ban the Vuvuzela for the World Cup? (bleacherreport.com)

Tandpijn?

Image via Wikipedia

Men zoeke een wilgeboom, maakt een insnijding in de bast van een tak, kerft uit het daaronder liggende hout een splinter. Met die splinter steekt men in het tandvlees tot dit bloedt. De splinter met het er aan hangende bloed plaats je nu zorgvuldig terug in de tak, vouwt zorgvuldig de bast terug en dekt het geheel af met wat modder.

De bedoeling moge duidelijk zijn, de boom neemt de ziekte over, en jij bent genezen.
Dit is een "geneeskundig" voorschrift van enkele honderdendenden jaren geleden... Veel gebruikt, want het stond vermeld in een toenmalig medisch handboek...

Ik vond op de rommelmarkt een boek met de leuke titel "Recepten van beroemde artsen" en als ondertitel "5000 jaar geneeskunde"... Heel leuke literatuur! Onder meer staat er de volledige tekst in van de eed van Hippocrates, maar ook die van voor Hippocrates... Bij Hippocrates vinden we onder meer:
" Alle vrouwen, die een koude en stevige baarmoeder hebben, worden niet zwanger, en allen, die een zeer vochtige baarmoeder hebben, evenmin; want in hen sterft de kiem af; voorts alle vrouwen, die een te droge en zeer warme baarmoeder hebben, omdat het zaad door gebrek aan voeding te gronde gaat. Maar zij, die de juiste vermenging van beide hebben, zullen kinderrijk zijn."
" Bij mannen is het net zo gesteld. Want of de levensadem vervliegt wegens de droge lichaamsstructuur zonder het zaad over te brengen, of het vocht kan door de dichte lichaamsstructuur niet naar buiten komen, of het wordt door de kou niet zo verhit, dat het zich in grote hoeveelheden op de plaats kan ophopen, of hetzelfde gebeurt wegens te veel warmte"

Simpel toch?

Dat was dus de geneesconste waarmee onze voorouders "geheeld" werden... Een wonder dat er toch nog zoveel nakomelingen op deze aardkloot vertoeven, want geef toe, het moet een lotje uit de loterij zijn om net een vrouw te hebben "met de juiste vermenging" en daarbij ook nog een man die voldoende verhit om het zaad in grote hoeveelheden op te hopen... djudedju...

Geef toe dat je zit te grinniken met dergelijke wijsheden... Maar wat ik een paar dagen terug schreef over de In Vitro Fertilisatie... Hoe gaan ze daarover grinniken binnen enkele honderden jaren? Of net niet, omdat dit door de ongewilde en erfelijke afwijking in de genen ondertussen het mensdom heeft aangetast???

Als we die oude teksten lezen, dan achten we ons zo véél slimmer, maar als we kijken naar de miskleunen die we begaan, moeten we heel stillekes zwijgen. Want blijkbaar zijn we echt nog niet zó slim als we soms denken. We kunnen al heel wat meer dan die mensen uit dat verleden, maar och, we zijn nog ver van toe, en het lijkt wel, of iedere stap die we voorwaarts maken, meteen weer aanleiding is tot een nieuw euvel...Of soms tot een oud euvel die in plaats van heel zelden plots veelvuldig voor komt.

Sommige gelovigen verklaren dan dat wij niet in de plaats van God kunnen treden, maar zo simpel kan men het niet stellen naar mijn mening! Als we een wonde verzorgen, dan treden wij ook op, laten de natuur zijn normale gang niet gaan... Het verschil met het wegsnijden van zieke plaatsen is niet bijster groot... Het geven van vaccinatie wordt door sommige gelovigen al aangevochten als tegennatuurlijk, maar het is wel zo dat koemeisjes, die door het regelmatige contact met de koeien met koepokken, automatisch en "natuurlijk" gevaccineerd werden... Je kunt natuurlijk stellen dat het melken van koeien ook niet natuurlijk is, maar dan smijten we wel heel erg veel overboord...

Toch neig ik soms ook in hun richting, als ik zie dat men dingen doet, waarvan de gevolgen op lange termijn nog niet zijn gekend, of erger, worden verzwegen omwille van het geldelijke gewin (bv bij een Monsanto).

Daarom kan ik alleen maar pleiten om veel meer en gedurende meer generaties proeven te doen, vooraleer over te gaan tot het in gebruik nemen van een bepaald geneesmiddel of een bepaalde ingreep. Wij hebben immer niet alleen verantwoording af te leggen tegenover onze medemensen, maar ook tegenover de komende generaties. Neem nu de plots vastgestelde afwijkingen die optreden bij mensen die geboren werden uit een IVF of nakomelingen daarvan, we weten niet eens wat de gevolgen zullen zijn voor onze nakomelingen, en of die gevolgen letaal zullen blijken op termijn, of niet, en wat en hoe wij er iets kunnen aan doen.

Eén ding weten we, het is duidelijk aanleiding tot een afwijking, en die afwijking bedreigt de gezondheid. Optimisten zullen stellen dat men met tijd en boterhammen ook wel deze ziekte zal kunnen overwinnen, maar eigenlijk zou dat niet eens moeten zijn, had men niet geprutst aan zaken waarvan men de gevolgen niet of nog niet kon inschatten!

Met andere woorden, ik ben dus wel voorstander van de wetenschap en van het onderzoekingswerk, op voorwaarde dat men de controle er op tot in het bijna absurde doortrekt! Niemand had ook maar een vermoeden dat er met de kinderen uit IVF iets mis was, tot men het vaststelde bij het optreden van bepaalde ziektes en zag dat er iets mis was in het systeem van die mensen. Dan duurde het nog een tijdje vooraleer men doorhad dat dit specifiek zo was met die IVF-mensen en/of hun nakomelingen... Niemand had een vermoeden dat er een ingebakken verminderde weerstand was ontstaan... En met de manier van onderzoeken kon ook niemand dat vermoeden. Dat is een bewijs dat men inderdaad ook de gevolgen moet onderzoeken op vlakken waarvan men overtuigd is dat er geen verband kan zijn... want kijk, in dit geval is het er toch, en dus kan het ook in andere gevallen.

Wij moeten dus langzamer en voorzichtiger gaan, en niet proberen te lopen voor we kruipen kunnen.

Nee, ik geloof niet dat we daarmee in de plaats van een God treden... Als wij die mogelijkheden in ons hebben, dan is dat ongetwijfeld ook een godswerk, want als wij het ene geloven, dan moeten wij ook het andere geloven. Als wij geloven dat genezen een goed iets is, dan moeten wij ook geloven in de middelen om daartoe te komen. Wij moeten wel leren dat wij werken met levende wezens, en dat wij nog maar heel weinig kennen van de basis van dit leven... en dat ons gepruts aan die basis ook werkelijk gepruts is, probeersels, langzaam bij leren, langzaam ontrafelen en hopelijk ooit enkele basisregels ervan ontdekken en de mogelijkheden en onmogelijkheden van werken aan die basis leren onderkennen.

We komen er wel, ooit, hopelijk... Maar zorg ervoor dat we de boel niet voordien zelf naar de knoppen helpen !

tot de volgende ???

De orchideeën van de rommelmarkt...

Image by fs999 via Flickr

Vandaag was er weer rommelmarkt in Kalken, van de Basket van Laarne...Zoals gewoonlijk verkocht men er weer orchideeën tot sten van de club...Phalaneiopsis, hele mooie en stevige planten.
Zoals iedere keer breng ik er mee, want je kunt ze nooit aan die prijs kopen, en de ervaring heeft ons geleerd dat het planten zijn die nog maanden en maanden staan te bloeien. (De pot van 11/11/2009 staat hier nog steeds volop in bloem!)

Het is te Kalken steeds een leuke rommelmarkt, en de voorzitter van de club kent ons reeds een tijdje als trouwe klanten, en we krijgen telkens een speciaal welkom en een vriendelijke groet bij het weggaan. Dat doet er niets toe, maar het is leuk en maakt het bezoek aan die rommelmarkt steeds een beetje tot een weerzien...

Gek is dat, hoe vlug we min of meer de mensen als "vrienden of goede kennissen " beschouwen. In de home gisteren, zag ik Andrea, die daar steeds op bezoek komt bij haar vader, wat bedrukt rondlopen met een pakje doodsanctjes in haar hand...Vorige week (toen wij er niet konden zijn door de sneeuw) was haar vader overleden, en zij kwam nog eens op bezoek, om al die "vrienden en kennissen" goede dag te zeggen, en eventueel een doodsprentje, met de (mooie) foto van vader op, te geven aan de belangstellenden... Ik kreeg er ook eentje, want, we kennen elkaar al een heel tijdje, van de bezoekjes aan tanteke... Andrea vertelde over het overlijden van haar vader, met de nodige weemoed en tranen... We troostten haar wat, zoals je doet bij goeie kennissen... maar eigenlijk kennen wij haar alleen als een van die mensen die er ook steeds waren...

Maar misschien ligt ook een beetje aan de mensensoort waar wij toe horen, want er zijn er ook die je daar regelmatig ziet, en die nooit ofte nooit ook maar eens gedag knikken, terwijl wij en anderen, telkens weer goeiendag zeggen en belangstelling tonen voor elkaar. Als je ziet dat Lucien nu in een rolwagen zit, dat is dan de aanleiding om belangstellend te vragen wat hij voor heeft... Het gevolg is dat wij ook door die mensen een beetje tot hun kennissenkring zijn gaan behoren... En dat kost geen cent, en toch geeft het een goed en lekker gevoel. Je voelt je een beetje opgenomen in de kring.

Dat is voor ons zeker een win-win systeem, want het laat ons toe het bezoek bij tanteke wat aangenamer te maken, want wat zeg je tegen iemand die wat dement is? Bovendien geniet tante ook van die gesprekken, en lacht mee met de anderen...

Dat wil alleen zeggen dat het echt niet moeilijk is om mens te zijn met de mensen, om je kennissenkring uit te breiden naar de omstandigheden, en het gevoel te krijgen er bij te horen, en dat er toch mensen zijn die dit niet kunnen... Zouden dat de eenzamen zijn midden in een groep mensen?

Och, veel belang lijkt het niet te hebben... en toch is het een veel warmer gevoel.

Weet je, het kost je niks, en het is leuk! Zelfs al hoor je van sommige van die oudjes dan telkens en telkens weer hetzelfde verhaal over toen...

tot de volgende ?