If - Als - Indien

Vannacht, na het pensioneringsfeestje van Jef, (ik was om 20.20 al thuis), heel de nacht veel pijn gehad, wakker gelegen tot na 5 uur...Dus, veel tijd gehad om te denken, te peinzen, te prakkezeeren.

Ik lag zo bij mijn eigen zichzelvens te denken, "Hoe wordt ons leven eigenlijk bestuurd ?" Doen we dat zelf, of worden we bestuurd ? Wie of indien we het zelf zijn, hoe en waarom nemen we bepaalde beslissingen die heel ons leven ondersteboven keren?

Mijn oudste beroepskeuze, ik was dan nog een heel kleine ukkepuk, was "koolmarchang" in het nederlands kolenboer... Hoe ik daar op kwam ? Door de "zenders" (sintels) die ons moeder uit de kachel haalde. Ze reclameerde dan altijd dat er weer veel brol tussen de kolen zat, terwijl ze de sintels uit de kachel haalde. Soms waren dat grote aaneengekoekte assenbrokken, soms iets minder groot. Ik weet niet waardoor die sintels ontstonden, maar volgens ons moeder was dat van bucht in de kolen... Kolen waren duur, in die tijd werd de asse nog gezift, om de niet verbrande kolen te recupereren...
Dus dacht ik, er is geen stiel waar je makkelijker geld kon verdienen dan in de kolen, je stak er een deel zwartgeverfde stenen tussen, en boem, zuiver winst.
Als ik daaraan terug denk, dan heb ik een grandioze loopbaan bij de maffia mislopen...
Ik heb later nog veel van die kinderdromen inzake mijn toekomst gehad, maar gek genoeg herinner ik me nog alleen dat, naar mijn gevoel het hele eerste.
Misschien herinnert mijn oudste zus er nog enkele, want ik had toen al een levendige fantasie...

Maar de beslissingen die je leven beïnvloeden, die komen pas later... Robert, de man van mijn zus zal er zich wel niet van bewust zijn, maar het is zijn schuld dat het grieks-latijn mij niet meer interesseerde... Ik heb dit nog nooit verteld, maar ik (en ook mijn broer!) waren stikjaloers op die vrijer van mijn zus !
Dat had meerdere redenen, maar de hoofdreden was dat alles wat diene gast deed, de zegen kreeg van ons vader. Herinner je maar die keer dat mijn broer in ik op hetzelfde moment thuiskwamen, op de dag dat Robert den hof van vader had omgegraven, Pierre en ik bekeken, dien hof, grinnikten gemeen tegeneen, en zegden: "Den dien zal onder zijn kloten krijgen, 't is al put en bult !", en wij dachten aan die keer dat wij dien hof wel twintig keer overnieuw moesten omdoen vooraleer het goed genoeg was...
Wij zaten dan ook op hete kolen, te wachten tot ons vader zou thuiskomen (den vrijer zat er al).Wij zagen door het raam ons vader de straat over steken om den hof te bekijken, en dan kwam hij binnen. "Awel, robert, jongen, 't is schoon en goed omgedaan!" Wij waren om dood te vallen, en staken ons ongenoegen niet onder stoelen of banken, maar wat Robert deed was goedgedaan...dus werden wij stikjaloers op diene vrijer van mijn zus!
Dus interesseerde mij het grieks en het latijn niet meer, want een mechanieker stond veel hoger in aanzien !
Vannacht lag ik er op te denken dat ik diezelfde vaderlijke houding aannam tegenover de lieven van mijn mijn kinderen...Je wist als vader niet echt goed hoe je te houden tegenover dat vreemde kuiken in je nest, en dus gaf je toe aan het koekoekssyndroom, je gaf meer toe aan dat vreemde jong dan aan je eigen kroost...
Maar die beslissing heeft een serieuze invloed gehad op mijn verder leven...
Gek, hoe dergelijke futiele dingen op een puber zo'n impact kunnen hebben.
En zo zijn er tientallen in een mens zijn leven. Van die ene weet ik nog precies mijn motivatie, maar van vele andere ben ik de reden waarom ik op dat moment die keuze maakte al lang vergeten.

Maar duidelijk is dat je die keuzes niet helemaal uit je zelf neemt, je neemt ze onder druk van de toenmalige omstandigheden.

En dan lag ik te fantaseren, wat als ik die keuze niet had gemaakt ?
Er bestaan hele boeken over dergelijke fantasieën, ik herinner me ondermeer een boek waarin Hitler in de eerste wereldoorlog doodgeschoten werd...In wat bizarre wereld we dan terechtkwamen. Ook las ik er een omgekeerde, waarin Duitsland de oorlog won... Bizar, fantasie over als, indien, if...

Het pensioneringsfeestje van Jef was naar mijn gevoel een beetje te langdradig op sommige momenten, en toen her en der mensen naar hun herinneringen werden gevraagd, was er een bij die Jef inplantte in een historie van véél vroeger... Raar wat het memorie met ons doet. Ik moest ook iets zeggen, en Roger ook, als collega's die er al waren toen Jef in dienst kwam. We worden oud!

De pijn is ondertussen al weer wat gezakt...Ik vermoed dat mijn slapeloosheid ook te maken had met het feit dat ik te laat, vlak voor mijn slapen gaan nog mijn pillen moest nemen, en je weet, van verdoving lig ik klaarwakker te liggen....

Ik kreeg vandaag ook een mailtje van een mij onbekende Materse haartist, die heel mooie schilderijen, maar vooral heel mooie beeldjes maakt in terracotta. Hij had mijn website bij toeval gezien, en op basis daarvan naar mij gemaild. Ik hoop van eens wat nader met hem kennis te maken, ik kan altijd bij leren.

tot de volgende ?

Eindelijk !!!!

Als kind sloeg men er mij mee rond de oren, als vader sloeg ik er mijn kinderen mee rond de oren, als opa hoor ik er mijn kinderen mijn kleinkinderen er mee rond de oren slaan...
Nu is bewezen dat het nog juist is, correct is, affrirmatief, bevestigd...

Korstjes zijn gezonder dan het kruim van de boterham !

Een gedegen wetenschappelijke studie heeft uitgewezen dat door het bakproces in de korstjes meer van een bepaalde antiradicale zitten (vergeef mij dat ik de naam niet kon onthouden, maar als je het echt wilt kan ik het opzoeken)...dus korstjes eten ! Goed voor je lijf en leden, en een wapen tegen kanker !

Hier leerden we: Van korstjes krijg je borstjes
In 't westvlaams van mijn kinderjaren was het: Van kasten groei'n der gasten (vertaling: van korsten groei je uit tot flinke kerels -noteer dat het westvlaams tijdsbesparend is !)

Je krijgt er dus geen borstjes van, je wordt er geen flinke kerel van, maar het levert je een belangrijke stof voor een evenwichtig lichaam , beter gewapend tegen kanker...
Dus moeder, vader, hou vol! sla er verder je kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen en zo verder mee om de oren! Hou ze gezond !

Wie weet kun je er ook rapper mee fietsen? Hopelijk niet, want dan komt het wellicht op de anti-dopingslijst...

Ik ben bang om in herhaling te vallen, maar wat er nu gebeurt in de wielersport is een bewijs te meer van wat ik al heel de tijd door verkondig: er is (bijna) geen sport meer !

Vanaf het moment dat je betaald wordt is het een (bij)beroep, en heeft het niets meer met sport te maken. Als er dan nog bijkomende premies zijn voor bepaalde resultaten, is het hek helemaal van de dam.

Zijn er dan géén mensen meer die nog sport doen? Oh ja, gelukkig wel ! Want sport is gezond voor lichaam en geest, in tegenstelling met die betaalde uitwassen die helemaal niet gezond meer zijn, noch voor lichaam, noch voor geest !

Ik zie hier mensen die helemaal alleen, of soms met een klein clubje, voorbij komen gejogd, heel rustig lopend, en ondertussen rustig tegen elkaar keuvelend...dat zijn sportieve mensen! Ik zie groepen wandelaars, genietend van natuur en de rustige beweging, dat zijn sportieve mensen, ik zie mensen, alleen of in groep, die rustig fietsen door de natuur, zonder te vervallen in koersen, dat zijn sportievelingen ! en zo kan ik er veel opnoemen, mensen die eens een balletje trappen, zo maar voor the fun, die op het strand vliegeren en noem maar op...Kortom, mensen die "bewegen" gewoon uit levensvreugde en/of om zichzelf in vorm te houden volgens het oude principe een gezonde mens in een gezond lichaam...waarbij in de oorspronkelijke latijnse spreuk veeleer sprake is over het minstens even belangrijke "gezonde geest"..

Overal waar mensen betaald worden, verdwijnt het idee sport meteen, ook al schrijven ze kranten vol met het tegendeel. Je kunt voor je beroep net zo goed lasser zijn als voetballer. In het tweede geval zal je carrière wellicht heel wat korter zijn, maar de kans zit er in dat je meer verdient in die korte periode dan die lasser in zijn levenstaak...Maar het blijft in beide gevallen een beroep !

Je gaat toch niet vertellen dat Hénin sport beoefent hé? Nee hoor, een volle dagtaak is het, en ze heeft zelfs een hele staf mensen in dienst om haar bij te staan, masseurs, trainer en noem maar op. Ze moet wel voldoende verdienen om die allemaal in dienst te kunnen houden en bovendien nog een (aardige) cent opzij te leggen...Zoiets kun je toch geen sport noemen????

Ik heb niets tegen die beroepen, en misschien zetten ze door hun beroep wel mensen aan om echt sport te doen, maar voor hen is het gewoon een beroep. Een tv-zender als eurosport zou veel beter euro-grootverdieners noemen, want het is slechts heel zelden dat ze u de prestaties zullen tonen van de laagstbetaalden in die beroepen, neen, ze tonen u steeds de groot-verdieners, en als er dan plots een minder-verdiener naar voren komt, dan kunnen ze er niet van zwijgen, en als ze een tijd nadien weer wegdeemsteren, zullen ze dat ook nog eens vet in de verf zetten, gewoon aanduidend dat deze er eigenlijk niet bijhoorden.... Sport ???

Ik zou veel liever de olympische spelen voor gehandicapten zien, daar zou ik nog echte vreugde en echte gezonde inzet zien...

Maar ja, ik ben een uitzondering, en ze noemen mij dan ook "niet-sport-gezind"... Nochtans ik heb duizenden kilometers gewandeld, gejogd, zo maar, omdat het deugd deed, Anny en ik hebben, zodra de kinderen oud genoeg waren, de rugzak opgenomen en honderden kilometer door de mooiste hoekjes van europa gestapt, en genoten van landschap, plant en dier, en met de mensen van daar zitten babbelen en keuvelen...dat is wat ik sport noem, genietend bewegen genietend je lichaam in vorm houden.

Toen wij de eerste keer op trektocht gingen (in de streek van St-Flour Frankrijk), noemde iedereen ons gek. We zouden dat nooit kunnen, we zouden kapot terugkomen, we wisten niet waar we aan begonnen (dat was juist)... enfin we waren zot.
We trokken een tiental dagen te voet door haut-auvergne, en hebben nog nooit zo van het leven genoten als toen. We hadden niet de bedoeling ons zelf te martelen, hielden de etappes doenbaar, en hadden altijd een tent mee, maar we hebben hem nooit gebruikt, want we maakten indien mogelijk altijd gebruik van een gîte, een hotel, een auberge, een jeugdherberg en gingen zo mogelijk eten in een gezellig regionaal restaurantje, waar we de streekgerechten en de streekdranken savoureerden... We kwamen ontspannen en gelukkig weer naar huis...en pas jaren later vertelden de kinderen ons wat ze allemaal hadden uitgespookt terwijl we weg waren... Niets ergs, maar toch heel wat meer dan wij zouden toegestaan hebben...Kortom zij hadden ook het verlof van hun leven gehad, en nu nog kan onze buur eens zitten grinniken als hij er aan terugdenkt...
Wij hebben dit enkele jaren kunnen doen voor ik ziek werd...Gelukkig dat we dit hebben gedaan, de fotoboeken met reisverlagen vormen nu nog altijd een bron van genieten...
Kijk, dat is sport ! Sport is geen marteling, geen competitie voor gewin, nee, het is gezond genieten !

Het doet pijn hier vastgekluisterd te zitten, en te weten dat er nog zoveel heerlijke streken zijn om door te trekken...

Weet je dat wij op die eerste trektocht ooit een volle dag hebben gestapt zonder ook maar één huis te zien ? Weet je dat wij op een dag midden in de heuvels een mooie grote kerk vonden, zonder ook maar één huis in zicht ? Weet je dat men ons op een dag verwittigde voor slangen in dat gebied, als je gebeten werd van één bepaalde soort, dan moest je binnen de drie uur bij de dokter zijn...Waar vind je hier een dokter ? Er zijn hier geen dokters... Weet je op een dag, we waren juist aan het hotel beland, hoorden wij de klokken luiden van de kerk. We vroegen uitleg, en men vertelde ons dat de pastoor er was, hij passeerde nu en dan zo om de maand, en dan luidde hij de klokken, en die wilde ging naar de mis. Ja, maar die mensen daar in dat fabriekje ? Die gaan ook als ze lust hebben, en de werkgever? die laat dat toe, het is al altijd zo geweest... En de zondag ? Oh, het moet lukken als de pastoor hier eens juist op een zondag arriveert... Ik had het gevoel dat ik in een ander wereld zat...

Sjonge, ik krijg lust om nog eens mijn fotoboeken in handen te nemen...

tot morgen?

retson retap

Heb je de titellatuureluur kunnen lezen? Nee ? Nochthans is het de aanvang van een zeer beroemd en berucht gebed !
Vermoedelijk zijn de meeste van mijn lezers en lezeressen opgegroeid in het door christelijke invloeden "besmette" europa... En dus zullen de meesten wel vertrouwd zijn met het voornaamste gebed in de kristelijke kerken, het Onze Vader. In het latijn, pater noster. Kijk nu nog eens naar de titel...Gezien ?
Het pater noster omgekeerd was (is?) berucht als het voornaamste gebed in de duivelsaanbidding. Ik vind dat een beetje gek, gewwon door het omgekeerd op te zeggen of achterste voren of...wordt een tekst, een woordenrij plots een blasfemie ?
Dat kan er bij mij niet goed in. Of je gelooft in die tekst, of je gelooft er niet in. Als je precies die tekst gebruikt om door een omkering de betekenis ook om te keren, houd dat dan niet in dat je ergens op een bepaalde manier toch macht toekent aan die woorden?
Mocht ik plots besluiten tot een ander-god te bidden, dan denk ik dat ik zou zoeken naar een eigen iets, en niet naar een omkering van het begrip van de oude god.
Wellicht is het dan ook veeleer niet een ontkennen van God, alswel een zich afzetten tegen de God die je toch erkent, al ware het maar door dat je er tegen reageert.
Dat is zo wat het enige wat mij stoort in een deel van de "a-theïsten", ze zijn geen a (zonder) god, ze zijn tegen de mensen die wel een god propageren, of tegen de rites, of tegen de macht van de kerken of tegen...en dus zijn ze veeleer anti-theïsten.
Ik heb het in mijn inleiding al gezegd, gans onze westerse beschaving is willens nillens beïnvloedt door het Christendom. Als ik nu echt zonder god zou willen leven, dan zou dit wellicht moeilijk kunnen zonder me nu en dan kwaad te maken op uitwassen, of wat ik als god-loze (vrij van een god, vrij van een begrip God) als uitwassen zou beschouwen. Wellicht dat daardoor de werkelijkheid heel weinig god-lozen toont, maar wel heel veel anti-godsdienstigen. Ik denk dat het in onze westerse wereld ook niet eenvoudig is om werkelijk als "vrije - van - god" te leven. Ze worden voortdurend geconfronteerd met de invloed die de godsdienst op heel onze beschaving, heel ons bestel heeft.
Dat maakt dan ook dat de a-theïsten zich meer manifesteren als anti-theïsten, en omgekeerd dat de gelovigen zich nogal bits gedragen tegen de aanvallers op hun geloof.
Voor een deel zal dit ook nog wel het gevolg zijn van de vele uitwassen die er waren en nog zijn in de kerken... Een echte gelovige zal dan reageren dat het voortbestaan van de Kerk (zijn Kerk) ondanks al die uitwassen, juist een bewijs vormt van de kracht van het echte geloof, van hun God. Een god-loze zal steeds blijven hameren op al de fouten voortvloeiend uit de macht die de institutie kerk zich heeft toegemeten.
Zo kom je er natuurlijk nooit uit.
Persoonlijk heb ik geen enkele moeite met de god-loze, noch met de echt godsdienstige. Wel heb ik enige moeite met fanaten, zowel in de ene als in de andere richting.
Die houding, die in het westerse europa steeds meer aanhang vind, botst ook daarom meer met de islam dan met de kristelijke kerken, omdat de jongere godsdiensten steeds meer in een vecht-positie verkeren, in een veroveringspositie, in een tijd van bekeringsijver, en daardoor veel manifester willen aanwezig zijn. Ik heb je gisteren al eens uitgenodigd om de geschiedenis van de christendom en islam eens op te schrijven per eeuw van hun bestaan...en vast te stellen dat de christelijke kerk 622 jaar geleden precies even agressief was als de islam nu...Op dat moment had de kristelijke kerk een serieuze machtspositie verworven en wou die uitbreiden, exact wat we nu bij de islam zien... Mocht het machtsevenwicht plots echt gaan overhellen naar de islam-kant, zoals dat ooit het geval was bij de kristelijke, dan zou men wellicht zelfs nog veel meer excessen zien, zoals onze voorouders zagen bij de kristelijke kerk in die machtspositie.

Is "geloof" daarom slecht? Nee, ik geloof het niet, om twee redenen (om het simpel te houden).
1) het is van enorm belang om een zeker moreel besef aan te leren, en niemand zal ontkennen dat moreel besef makkelijker is in te prenten als er een straf vast zit aan misbruik aan overtreding, ook al wordt die straf dan opgeschoven tot na de dood. (In oorsprong zat er in het kristelijk geloof ook een begrip van reïncarnatie, maar dat is in het concilie van Nicae (keizer Constantijn) afgeschaft, omdat daar een opschuiving van straf in zat, en straf heeft meer invloed als het dichter en direkter is.)
2)Het creëerde ook een vorm van eenheid, van samenhang, die (soms ongewenst) ook tot groei van kennis en wetenschap en bevrijding leidde. Het gaf hoe zeer het instituut op zich zich er soms tegen verzette, ook een aanzet tot meer gelijkheid onder de mensen. Vooral toen de teksten in handen kwamen van allen, kwam het tot een groei naar bevrijding.

Wat godsdienst nu nog betekent, in onze huidige wereld ? Heel moeilijk in te schatten. Ik heb soms de indruk dat het vrijere, menselijkere gelaat van het huidige kristendom ook precies een deel mensen aanzet om zich te binden in heel sterke sekten. Ik bedoel dan niet dat de sekten sterk zijn, maar dat er extreme levenshoudingen gepredikt worden, die de mensen weer in een gareel duwen... Het lijkt wel of het heilige idee van vrijheid door een deel van de mensheid niet kan gedragen worden.

Dat is niet alleen in religies zo, kijk maar eens hoeveel mensen nu stemmen voor een partij die als bedoeling heeft alles voor hen te regelen, desnoods manu militari. De laatste dictator in ons leefwereldje, Hitler is dood, maar nog zijn er die streven naar een maatschappij waarin je niet zelf moet denken, niet zelf je besluiten moet nemen, neit zelf je verantwoordelijkheid moet opnemen, maatschappijen waarin één man, of één groepd at voor je doet ! Zowel inzake religie als maatschappelijk...

Het mensdom, met nadruk op dom

We weten nog steeds niets van de situatie van Anny, het zal wel ok zijn, anders zou men ons wellicht al gealarmeerd hebben.

tot de volgende regendag (er zijn er toch geen andere meer)

Terug

De waterleiding is opnieuw lekvrij gemaakt. Het is maar een tijdelijke oplossing, wie ooit het huis wil kopen zal toch een volledig nieuwe leiding moeten leggen, alles is op en top versleten, en het zou te gek zijn nu heel de woning ondersteboven te keren, te boren, vloeren uit te breken en noem maar op, als de kans er dik in zit dat de woning toch afgebroken wordt... Heel de straat wordt nu volgezet met van die kleine doppershuisjes van amper 250.000 eurootjes (bouw alleen)...

De man was daar bijna een uur te laat, maar het werk duurde niet lang, dus...ben ik al terug, mijn thermos koffie was nog niet eens leeg....

Ik wilde graag vlug terug thuis zijn, om te genieten van een nieuwe, of toch minstens gerenoveerde vrouw, ze loopt nu op batterijen ! En lang kan ik er niet meer van genieten, want om vier uur deze namiddag moeten de batterijen en de contacten verwijderd worden en teruggebracht worden naar de kliniek... Dan moeten wij nog een halfuurke ( als hij even stipt is als gisteren lees anderhalf uurke) wachten om de uitslag te kennen... Anny liep dus, en sliep (echt waar !) met een hartmonitor, die gedurende vierentwintig uur haar hartritme en co opneemt en opslaat.

Ik heb dat ook eens gehad, zo'n 15 jaar geleden, maar dan was dat een loodzwaar ding van zo'n 10 op7 op 7cm groot, die aan je nek hing te hangen... Nu is dat netjes met een riem rond je middel vastgemaakt en is amper nog zo groot als een pakje sigaretten van 20 stuks van die lange... Dat is het gevolg van de miniaturisatie die wij overal vast kunnen stellen.

Niemand schijnt zich daar zorgen over te maken, maar ikke wel ! Ik heb nu een gsm waar ik heel voorzichtig goed moet mikken met mijn kleinste vinger om maar één cijfer in te drukken en niet meteen een heel getal... Ik zie van die dingen waarmee ze kunnen telefoneren, naar muziek luisteren, het is ook gps en bovendien is er nog een mogelijkheid om te schrijven met behulp van een touchscreen en een piepklein stiftje...Handig! Ik zag mijn collega in zijn wagen daar op tokkelen al rijdend, ik zou dat nooit ofte nooit kunnen, want om die kleine lettertekens te zien moet ik mijn bril afdoen, en om de weg te zien moet ik hem aan hebben...handig ! Handig !!! Je hebt er geen gedacht van.

Bovendien kan ik ook met mijn gsm een heleboel dingen doen. Dat staat in dat 1 cm dik boekje. Alleen zit daar omzeggens niets bij dat behoort bij wat ik in feite wou kopen. Ik wou een telefoon waarmee ik kan telefoneren, ook al ben ik niet thuis, en dat is alles ! Al die andere dingen moest ik erbij pakken,want een gewone telefoon zonder al die akkevietjes en akkoteetjes is niet meer de krijgen. Ik heb alleen gekeken naar de grootte (met zeven o's en twaalf t's, als het maar groot genoeg was!) van het klavier en de toetsen, en nu kan ik min of meer met mijne pink de cijfertjes induwen...En dan zegt een van de kinderen of kleinkinderen wel met een goed hart, pa (of opa) je wordt oud hé, dat is toch niet moeilijk ? En ze beginnen daar op te tokkelen en berichtjes te smssen die ik nooit ontvang, want ik weet niet hoe ik daarbij raak, en het interesseert me ook niet, ik heb dat niet om te lezen, maar om in te spreken ! De helft van de keren heb ik dat klereding ook niet bij mij... Ik heb het opgeladen, en op tafel laten liggen, en mama legt het aan de kant op de kast...en ikke ben weer weg zonder... Ieder jaar moet ik daar geld bij zetten, en ieder jaar verhoogt het bedrag dat resteert, want ik gebruik dat ding veel te weinig... Ik zeg altijd dat ik dat eens meer moet gebruiken, maar ik denk er nooit op dat ook daadwerkelijk te doen.... Die gsm, dat is een handig ding, voor anderen.

Ik heb in huis ook van die telefoons zonder draad aan, waarmee je kunt rondwandelen in huis al telefonerend. Dat is wel handig, als ik op het wc zit kan Anny mij de telefoon brengen en niemand ziet vanwaar ik zit te spreken... Ik had voor de prijs van één zo'n toestel meteen nog twee zo'n losse telefoons bij, die alleen in den heiligentriek zitten, en de telefoonverbinding ergens uit de lucht pikken... Blijkbaar zit er ook een gevaar bij dat systeem, want ik zag in dat boekje dat er een systeem ingebouwd zit waarbij je met het ene toestel het andere kunt doen piepen, om het zo terug te vinden... Wellicht werkt dat alleen als je ingebouwde batterijtje nog niet helemaal dood is...anders moet je maar zoeken zoals voor de uitvinding van de piepende verloren telefoon..

Zo had ons veerle ooit een sleutelhanger die piepte als je floot...Maar dat ding reageerde zowat bij elk schel geluid, en ik hoorde eens in de gb als gevolg van een fluitend en piepende luidspreker, alom piepgeluiden van dames die regelmatig hun sleutels kwijt maken...

Ik heb daarvoor iets anders, ik ben in het bezit van de enige voornaam in de christelijke wereld om alles met behulp van mijne patroon terug te vinden. Nu en dan stel ik toch vast dat ook heiligen of doof of op verlof zijn... Ik zeg ook in de christelijke wereld, want ook in de andere religies zullen ze wel een heilige hebben voor het terugvinden van verloren voorwerpen... Net zoals je in ieder geloof bedevaartsoorden vindt met regelmatig een of ander wonder... Als je voortgaand op die dingen de beste religie wilt kiezen, dan zul je het zéééér moeilijk hebben, want er zijn overal straffe dingen gebeurd ! Ik denk dat je er alleen uit kunt besluiten dat je in ieder geloof kunt "zalig" worden... en ik denk dat ook de "brave" niet-religieuse mensen wel niet zullen "verdoemd" worden, wie eerlijk leeft met zichzelf en met de medemensen, die kan ik en jij wellicht ook niet, veroordelen. Gelukkig is de tijd van de inquisitie al een beetje voorbij, althans in onze westerse wereld, in de jongere religies zie je dat dit nog niet verdwenen is. Blijkbaar duurt het een hele tijd voor een religie ook verdraagzaam wordt tegenover anderen.

Je moet eens de geschiedenis van het christelijk geloof bekijken op een tijdschaal, per eeuw, en zet daar onder op dezelfde ouderdom van de islam, de geschiedenis van die godsdienst, je zult zien dat op dezelfde leeftijd, de christelijke kerk even agressief was als we nu soms zien bij de islam, en wellicht binnen enkele eeuwen van de bahaï en misschien nog andere... Blijkbaar hoort er ook bij religies een groeiperiode naar volwassenheid, als ik dat zo mag en kan stellen...

Kijk, dat is nu één van de dingen ik heb leren zien bij het bestuderen (nu ja,)van de geschiedenis... Dat is één van de redenen waarom ik geschiedenis zo graag bestudeer, je leert er niet alleen het verleden kennen, maar ook de toekomst. In grote lijnen weliswaar.

Tot morgen ?

Schilderklas

Na afloop van de schilderles vroeg ik wat mijn taak voor volgende week was...Zoek maar iets uit was het antwoord...Ik zit nu al meer dan twee lessen voor...Het enige wat ik bijleer is het medium acryl met al zijn beperktheden en mogelijkheden.
Ik bots vooral op de beperktheden, en ik heb niet direct de indruk dat de leraar veel met acryl werkt, meer met gouache bekent hij, en geeft mij een paar raadgevingen om met laag op laag te werken, heel dun, heel vloeibaar...Het bevalt me niet echt, omdat je door de overmaat aan water in feite een soort plasjes maakt. Volgens de leraar schept dat juist het spontane element...Ik wil geen spontane vlekken, ik wil MIJN kleur op de door MIJ uitgekozen plaats. (DE hoofdletter aan Mij is geen beleefdheidsvorm maar bedoeld als klemtoon !). Het voordeel is dat ik daar gratis kan proberen en herproberen.
Dat ik een donker palet heb heeft hij aanvaard (ik ook - ik weet niet hoe het komt, maar al van kindsbeen af heb ik altijd met sombere kleuren en sombere tekeningen gewerkt)
Heb je er al eens op gelet dat de meeste schilders ook ofwel heel lichte vrolijke kleuren gebruiken, ofwel nogal donkere, sombere ? En eens ze die keuze hebben gemaakt (of ondergaan?) dan blijft dat in hun werk steeds weer naar voor komen. Oh, ik beweer niet dat ze nooit eens een ander koloriet gebruiken, maar ze vallen telkens terug... Hoe zou dat komen ? Ik denk niet dat ik een pessimist ben, maar ik vrees dat ik pessimisme oproep in mijn schilderijen. Raar.

Deze namiddag moet Anny bij de cardioloog. Hopelijk is ook daar alles in orde. Tot op heden hebben wij geen nieuwe "aanvallen" meer gezien. Gelukkig, het was wel even schrikken. Hopelijk is de vaststelling van de neuroloog correct, en zijn wij voorbij de alarmfase, zonder kleerscheuren. Of beginnen wij aan de periode van oud worden en steeds wel iets hebben ? We shall see...

Morgen moet ik daar gaan zitten te zitten in het huis van tanteke, terwijl de loodgieter van de verzekeringsmaatschappij het lek dicht... Wat hij doet is geen echt definitieve oplossing, maar als het huis verkocht wordt zal ofwel het huis afbreken en als bouwgrond benutten, ofwel de waterleiding totaal moeten herleggen, want nonkeltje heeft in zijne tijd wat afgebronseld... Nu, het is ook een beetje logisch, als je het huis van nu vergelijkt met wat het ooit was. Het was een heel klein doeningsje met aanhangen, die aanhangen zijn geïntegreerd in het woongedeelte, er is een enorme veranda bijgebouwd, de zolder van ooit is omgevormd tot slaapkamers, enfin, er is niets meer zoals het ooit was. Bovendien zette nonkel nog enkele stukken bij, metste hij een mooie façadesteen voor het huis, er kwam centrale verwarming, badkamer, wc buiten, boven en binnen en noem maar op... Bij al die veranderingen moesten ook telkens de electriciteit, de waterleiding en dergelijke aangepast worden, verlengd worden, bijgelegd, verlegd enz, enz....
Bovendien volgde nonkeltje de evolutie der grondstoffen en wellicht ook wel eens der kostprijzen, met het gevolg dat de waterleiding niet voortdurend in dezelfde soort buizen loopt, wat dan als gevolg heeft dat electrolyse de buizen langzaam kapot maakt...met het gekende gevolg: een groot gat en een enorme hoeveelheid water die ergens onder de grond verdwenen is....
Normaliter zou ik zelfs geen herstelling meer doen, er woont toch niemand, maar we moeten de herstelling bewijzen om recht te hebben op een serieuze vermindering van het kostenplaatje van de waterfactuur....dus....

Morgen zal ik dus, gewapend met een pakje boterhammen en een thermos koffie mijn tijd in ledigheid doorbrengen bij tanteke, of neen, ik zal me amuseren met het zoeken naar het wellicht verdwenen indentiteitskaartje van tante... Ik kreeg een berichtje van de home dat ze het adres van tante zullen wijzigen (nu al ?) en daarvoor hebben ze de identiteitskaart en de geheime pincode nodig (van een mens met dementie - best dat ik er dan bij was !) Nu lijkt die pas niet te vinden... Ik denk dat hij in illo tempore non suspecto meeging naar kliniek Maria Middelares en vandaar mee naar de home, maar hij is niet te vinden... Ik ga dus een beetje zoeken in de 243 sacoches van tante en in haar 8.712 portemonnaietjes....(min of meer eerwaarde vader)... Bovendien wordt het zoekwerk leuker gemaakt door het feit dat tante heel wat van haar "belangrijke" documenten in dozen stak, maar daar ze nooit meer wist in welke dozen, herbegon ze telkens weer in andere dozen...er zijn kasten vol dozen, maar helaas, driewerf helaas, die dozen zitten hoegenaamd niet bijeen in één of enkele kasten, maar her en der over alle kasten en zelfs alle schabjes en schoorsteenmantelels en andere nog moeilijker te ontdekken plaatsen verborgen... Ooit had ik eens wat geld van de bank gehaald voor tante, en toen ze een halfuur later moest betalen voor haar eten was het geld zoek. De buur belde, ik terug naar zingem, geen geld te vinden... De buren hebben mij dan maar liefst in bijzijn van tanteke twee volle uren helpen zoeken voor ze het geld vonden in een klein metalen sigarendoosje, onder een berg andere sigarendoosjes...leuk... Tante weende van geluk, want ze wist begot niet meer wat er gebeurd was... Daar moet ik dus gaan kijken of ik haar pas vind...halleloejah !

Ik moet dus geen boek mee nemen, ik zal wellicht mijn tijd niet in onledigheid doorbrengen...

Morgen zal er dus wellicht geen blog zijn, want ik heb geen laptop (tot verwondering van Jan).Dusssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss tot de volgende ???

discriminatie

Ik wil eens een mens tegenkomen die niet op een of andere manier aan discriminatie doet !
Iedereen, ikzelf niet uitgezonderd, heb op zijn minst minder eerbied voor de ene dan voor de andere, en dat is op zich al een discriminatie.

Maar er is hoop...

Honderd jaar geleden beschouwden wij de negertjes nog als slaven...en eigenlijk is dat een eufemisme, in werkelijkheid beschouwden we ze niet eens als mensen. (Met uitzondering van de Suid Afrikanen, volgens hen waren het de kinderen van Kaïn, die, getekend door God met een zwart vel, gemaakt waren ten hunne gerieve zie Genesis)

Nu is er niemand meer die twijfelt aan het feit dat negers ook mensen zijn.

Er is dus een evolutie !
Gelukkig ?
Ik weet het niet, ik maak me zorgen!
Ik stel vast dat er nu opnieuw een groep mensen is opgestaan die, net zoals in den ouden tijd, ageert tegen de discriminatie ! Maar nu gaan ze véél verder dan vroeger !
Nu spreekt men niet meer van mensen, maar van dieren! Wat gaia en Peta doen, is precies hetzelfde als wat idealisten in het verleden deden ter bevrijding van de swartjies...En dan krijg ik het ergens op de heupen, dan zie ik de toekomst al zo voor me !

Ik neem eerst het dier dat het meest voor de hand ligt tot gelijkschakeling met de mens: het varken! Het is ook een zoogdier, ook een alleseter, en we zijn bezig het beestje steeds maar meer te vermenselijken... We zijn druk bezig ze om te vormen tot dragers van bepaalde menselijke organen, nu nog met de bedoeling makkelijker aan donoren voor harten, nieren en noem maar op te geraken, maar binnenkort als vaandeldrager van gaia die opkomt voor het steeds menselijkere dier !
Ik zie in mijn glazen bol, de opvolger van Michelleke Vandenbossche woest te keer gaan omdat hij niet wettelijk kan huwen met zijn favoriete zeug...

Zie je het ook ? Dan ben je ongetwijfeld even slecht als ik ben, en heb jij ook lust om al die mannen en meisjes van Gaia en Peta te discrimineren...Quot erum demonstrandum...

En toch heb ik ergens iets geraakt! En het gekke is dat ook Gaia en Peta werkelijk iets raken ! Hoe verder we gaan in onze kennis van de natuur, hoe moeilijker het wordt om onszelven als mensheid op een pied de stalleke te zetten... Een van de laatste verbluffende ontdekkingen is dat apinnekes ook hun eerbaarheid verkopen voor de vleespotten van Egypte... Net of dat nu precies Hét voorbeeld is van menselijk denken !

Maar die mannen redeneren bewust niet door, ze beperken zich nu tot de dieren, maar we stellen ook steeds vlugger vast dat ook planten op een of andere manier kunnen reageren, en zelfs communiceren...dus de volgende logische stap zou dan zijn dat we ook de planten moeten gelijkstellen en spreken over de rechten van de tomaat... Wat mogen en kunnen we dan nog eten? Voor Gaia en Peta zijn dat zorgen voor morgen, maar morgen is de dag dat mijn achter-achterkleinkinderen zichzelf moeten verlagen tot moordenaars om een tomaat te plukken. Nee, die mannen zijn niet juist bezig, de natuur is nu eenmaal opgebouwd als één grote voedselketen, en dat houdt in dat de ene soort de andere moet opeten. Moet, want als een soort dat niet meer doet, dan krijgen we een plaag van de andere soort... We moesten dat toch al lang geleerd hebben door al onze idiote manieren om te proberen "plagen" uit te roeien...Al wat we bekomen hebben is dat er andere plagen door groeiden.

We zijn begonnen met discriminatie, en dan denkt iedereen op rassendiscriminatie.

Wil er dan a.U.b. iemand onder u opstaan, en mij expliqueren waarom wij, bleke noorderlingen in de zon gaan liggen, onder zonnebanken kruipen, ons insmeren met bruinmakende zalfjes en zelf pillen slikken om bruin te worden, en tezelfdertijd afgeven op die makakken, die bruinjoekels, die halfaangebakkenen ????? Er zit een rare kronkel in de hersenen van het mensdom...
We geven onze bruine medemens allerlei scheldnamen en pogen wanhopig de teint van zijn vel te evenaren ??? Help, leg het me eens uit ?????

Vandaag ga ik weer naar de les, weer tussen de madams gaan zitten. Hopelijk heeft men nu een middel om mij te laten schilderen op een manier dat de pijn dragelijk is...Maar wellicht zal ook vandaag weer de les voor mij te lang zijn om er zonder kleerscheuren(lees pijnscheuten) vanaf te komen. De vorige keer heb ik ook enkele dagen de gevolgen moeten dragen, maar ik kan moeilijk eisen dat de lessen minder lang en in meer korte lessen gegeven wordt... Ik weet niet of er onder die dames ook pijnpatiënten zitten, wellicht wel...Hebben zij dan geen moeite met dat systeem ??
Als ik de kans krijg, ga ik dat toch eens opperen tegen die moderator. Wie weet ?

Veerle is vandaag naar Denderleeuw, voor een opleiding van de VDAB, om te zien of ze het zou aankunnen in een winkel te werken... Ze heeft goede hoop, dus kan ze hopelijk binnenkort weer aan het werk, want het is niet goed om thuis te zitten prakkezeren, en het is ook financieel veel beter als ze met twee kunnen gaan werken. De dag van vandaag is alles zo duur...en je kunt niet anders dan leven in de wereld van vandaag, ook de kinderen dwingen je door hun opvoeding in de school om te leven in deze tijd met al zijn bijkomende kosten. Leraars vinden het gewoon dat je iets kunt nakijken op internet...maar vragen niet eens meer of iedereen internet heeft.

Ik heb het al gezegd, we leven niet meer...we worden geleefd.

Oh, ja, lees eens de reactie op mijn laatste (of voorlaatste?) artikel, het is wreed wijs jong! Als hij op pensioen is ga ik hem vragen als co-editor, dan zullen de gensters er niet alleen afspringen is de reactie, maar in het artikel zelf !

tot de volgende ?
oh ja, donderdag zal er wellicht geen blog zijn, ik moet al 's morgens vroeg in het huis van tanteke gaan zitten kijken werken. De loodgieter komt er de waterleiding herstellen en ik moet dus de deur openmaken en na beëindiging weer toedoen... Hoe laat het zal worden ?????

De grote illusie

Voor mij ligt een briefje van 50 euro... Als man die is opgegroeid met het kleine belgische frankske van in den goede oude tijd, reken ik om: 1 euro is 40 frank x 50 = 2000 frank...

Dat is wat we met recht en reden de grootste illusie aller tijden kunnen noemen, een illusie waarmee wij al gans ons leven rondlopen...

Dat briefje is geen 50 euro waard !

Dat briefje is een ding waard dat ik op dat moment met dat briefje kan verkrijgen en morgen al wellicht niet meer !

Die 50 die er op gedrukt staat als een vast gegeven feit, is in werkelijk een alleminst vast iets; het is een loshangend zwevend, zich in vrije val bevindend begrip !

Als ik een euro gedurende 5 jaar vastzet aan de huidige 2 % rente, dan heb ik, ook met samengestelde interest 1.1 euro na 5 jaar ! Dan hou ik geen rekening met het feit dat de bank mij beheerskosten aanrekent en schrijfkosten en...en... kortom, mocht ik in werkelijkheid 1 euro "geplaceerd" hebben, dan zou ik nu een schuld aan de bank hebben van zowat 6 euro...Maar goed, daar wil ik niet over zagen, nemen wij een "winst" van 10 cent aan...
Vijf jaar geleden kocht ik met één euro juist één pint...nu kost één pint me 1.5 euro, in een goedkope café... in vijf jaar dus 50 cent meer kost...een stijging van 50 %... Met andere woorden mijn stuk van één euro heeft maar de waarde meer van ongeveer tweederden van een pint... Ik ben onderweg, ondanks het behoud van het cijfer één, eenderde van mijn euro kwijtgeraakt, dus zou er op mijn uro niet meer 1 moeten staan, maar 0.66... maar dat doen ze niet, ze prefereren de grote , GROOOOOOOOTTTE illusietruuk..... En wij lopen er met open ogen voortdurend in.

Wie is de bedrieger ? Ah, niet moeilijk, de banken... Als ik mijn euro op de bank zet, dan houden ze mijn euro daar niet, nee, dan kopen ze daar een pint mee, en die verkopen ze mij later voor 1.5 euro, en geven me voor mijn vastgezette euro een schamele 10 cent... Ik kan me géén pint meer veroorloven !!!!

Misschien denkt u dat ik u sprookjes vertel, maar helaas nee, het is bittere werkelijkheid ! Nog nooit was de winst der banken zo groot (tenzij in amerika, waar de bankiers blijkbaar van het gehalte zijn van de president) en onze rente zo klein. Bovendien houden zij ons steeds maar weer voor dat de kosten aan administratie zo hoog zijn dat zij kosten moeten aanrekenen, dat wij het ook nog gaan geloven. Het is wetenschappelijk bewezen dat als je iets dikwijls genoeg vertelt, iedereen het op de duur voor waar aanneemt, ook al was het telkens dezelfde persoon die het herhaalt, het is de herhaling van de gegevens die in onze hersens de feiten onder "bwezen" klasseert ! Die truuk kennen de banken als geen ander (afgezien van de politiekers).

Er ligt hier voor mij een briefje van drieëndertig euro...maar jij wilt dat niet geloven.

Weet je wat mij intens gelukkig maakt ? De euro is een sterke munt !
Wat moet dat niet met de dollar zijn????????????????????????????????????????????????????


En toch, wij leven in zowat het beste landje van de wereld...maar als we de politiekers niet bij hun lurven pakken en buiten werpen, niet lang meer... (Een lurf is een ingekeept hout (in een vinkenbaan)om de treklijn te spannen (????) een vinkenbaan is een afgebakend en ingericht terrein om vinken te vangen... Nu weet ik nog niet wat de lurven van de politiekers zijn... De Dikke Van Daele helpt me géén zier !)... Nu goed, dan pak ik ze wel bij hun kl..oosters om ze buiten te wippen ! na !

Het begint me (en wellicht niet mij alleen) op de zenuween te werken dat die politiekers daar zo zitten te frutselen... Moesten wij ooit op ons werk dezelfde productiviteit aan de dag hebben gelegd als die politiekers, dan lagen we al lang voor de deur, en waren we gedoodverfd om ooit nog ergens binnen te geraken... Maar die kluivers zijn safe, als ze mislukken, dan zetten ze zich opnieuw op de lijst, en hoeplaba, ze worden terug verkozen ('verkozen', nu ja, er staan geen andere op dan zo'n rare tistens)en ze mogen opnieuw spelen met ons geluk en onze centen... Zelf één die publiek vertelde dat hij miljoenen in de fik stak om de kassa te laten kloppen, die zit er telkens en telkens weer... Ik heb op het verlof in Herbeumont uren en uren doorgebracht met een oude waalse dame, die dan ook nog haar frans sprak met een Luiks accent, te woord gestaan...Ik heb een moment aanvechting gehad om haar alleen te laten, maar dat had alleen te maken met het feit dat haar gespreksonderwerpen mijlenver van de mijne lagen, en gebonden waren aan eentijd ver voor de mijne...niet met haar waals zijn, want het is een heel lieve oma voor haar kleinkinderen, en alhoewel haren Paul al vijf jaar dood is, vertelde ze me vier, vijf keer zijn sterven...telkens met tranen in de ogen... Ze is in het stadium dat de wereld alleen nog een heel klein kringetje is, waar ze slecht moeilijk uit durft te komen.

Moeten wij nu echt op befehl van een paar politiekers gaan liggen ruziemaken met zo'n lieve oude mensjes ???

Want dat zijn ook walen, en ik die met héél veel pijn amper een straat ver kan gaan, op het tempo van een slak met een lendenverschot, voel mij niet in staat haar op te jagen ! Nochtans is ze zowat het enige wezen die zowat dezelfde natuurlijke voortbewegingssnelheid ontwikkelt als ikke ! En ze gaat ook met een stok ! Vroeger had ze een heel mooie wandelstok, een echt antiek stuk, nog van haar grootvader !, maar dat is gepikt terwijl ze boodschappen deed in de gb... Nu heeft ze zo'n kruk, waar ook haar arm in steunt...

Maar we betalen om die walen te onderhouden ! En dan ? Betaal je liever anoniem in een omslag dat je dan in een kartonnen doos stopt voor (z)el(z)elf(z)elf ??? Ik betaal liever voor mensen die ik een klein beetje ken, en ik ken enkele walen, ik heb er zelfs goede vrienden onder. Zo heb ik ook jaren gestort bij Foster Parent (Plan), omdat je daar regelmatig een heel persoonlijk berichtje krijgt wat er in hun dorpje gedaan wordt om hen vooruit te helpen... Ooit had Anny een nonkel pater (+), die woonde in een dorpje in het voormalige belgisch congo... Toevallig was de dekenij Oudenaarde "het" spaarvarken voor die regio, en de deken had met veel triomf het bedrag vermeld van op de kansel dat de dekenij had bijeen gespaard... Ik vroeg nonkel pater hoeveel ze eigenlijk gekregen hadden vorig jaar van ... ongeveer de helft... Toen heb ik besloten alleen nog te doneren waar ik ook de gevolgen zag... Oh, ik weet wel, administratie en beheerskosten en...en...maar moeten die mannen dan echt zo luxueus zitten? Hoort er niet eerder een normale auto voor zijn deur ? Het is een beetje zoals ik nu zie op mijn werk...Ik heb nooit mijn uren geteld, als ik er verwacht werd, dan was ik er, hoe veel uur en hoe laat het ook werd, nu hoor ik dat de bedienden er pointeren, en dat ze eeneventuele vergadering buiten de werkuren recupereren... ik mag er niet aan denken... Oh, ik weet wel, de wereld is niet meer als vroeger, en nu werken de echtgenotes ook, en je kunt en mag niet verwachten dat één van de twee werkers uit het gezin niets moet doen in het gezin, ik weet dat en ik besef dat het nu niet meer kan zoals ik het deed, maar...pointeren ??? je tijd afmeten voor de mensen ???
Ik ga stoppen, ik mag, ik wil en ik kan niet oordelen, dus doe ik het ook niet.

tot de volgende ?