Ik ben al meer dan een week bezig om mijn "atelier", mijn kluskot, mijn rommelhok, mijn prutskamer op te kuisen.
Ik heb van Anny bekomen dat de kleerkast die daar stond geledigd werd, en mocht ingenomen worden met mijnen boel. Gisteren ben ik een paar inlegborden gaan halen, en vandaag hoop ik die te kunnen monteren, en dan kan eindelijk alles netjes geklasseerd en op plaats gezet worden.
Ik heb nog nooit zo véél materiaal gehad om mee t werken als nu. De reden is hee simpel, pijn ! Ik wil voortblijven knutselen, pyrograferen, beenbewerken, wandelstokken maken, chip carving beoefenen enz...enz... Maar ik kan steeds minder inspanningen aan...Dus, als ik er niet meer in slaag om met een gewone verstekzaa te werken, dan koop ik een machine...Als ik er niet meer in luk om platen glad te wrjven, dan koop ik een schuurmachine...unt so weiter....
Dat brengt mee dat ik dat ook allemaal een plaatsje moet geven, en dan nog een plaatsje die steeds en gemakkelijk bereikbaar is. Dus de kast is een godsgeschenk van een goddelijk vrouwtje, de mijne.
Hopelijk lukt het vandaag allemaal, anders ben ik nog enkele dagen zoet.
Het regent vandaag niet, maar toch is het grijs en somber. Of het koud is of niet, weet ik niet, ik heb nog geen stap buiten gezet. 't Ziet er ook niet uitnodigend uit... Wellicht ga ik vanmiddag voor het eerst buiten, als ik met de resten van het middagmaal naar de wachtende kippen sjok... Heerlijk die beestjes dan te zien scharrelen en kibbelen. De zeven kuikens zijn al behoorlijk uitgegroeid, en zijn prachtige zijdehoenen aan 't worden. Vooral de 4 gekleurde hebben een prachtig bollig model, echt zoals het hoort. De witte groeien precies iets trager en zijn nog niet zo erg uitgegroeid qua model, of anders zijn ze doodgewoon niet zo mooi als de anderen.
Anny is aan 't schelden op de papegaai, die het plezant vindt om te proberen een gaatje te pikken in haar trainingspak, terwijl zij hem vers water geeft. De papegaai antwoordt dan met een oeioeioeioei...percies of hij vindt het overdreven van Anny... Leuk !
Gisteren namiddag zag ik weer enkele staartmezen in de takken van de linde zoeken naar verstopte beestjes. Deze beestjes leven in het kleine dennenbosje lager op de berghelling, en in de winter zien we ze ook hier, als ze daar niet genoeg eten meer vinden.
Vandaag begint de boekenverkoop in Flanders Expo, morgen gaan we er heen, dus de blog zal ofwel later dan anders, of helemaal niet verschijnen...
tot de volgende ?
donderdag, december 14, 2006
woensdag, december 13, 2006
geen een meer...
Neen, geen enkel blaadje meer aan mijn linde...Alleen een skelet herinnert aan de vroegere pracht...Maar overal piept de hoop ! Kleine knopjes zitten op alle takken, klaar om opnieuw tot leven, tot pracht te komen.
In de tuin begint nu de wintererica tot bloei te komen. Rozerood en wit, zowat de enige echte winterbloemen, naast natuurlijk het nieskruid dat nog verscholen zit en binnen enkele weken zal bloeien. Weet je dat ik gisteren een toverhazelaar in bloei zag?
Echt dood is de natuur nooit !
Mensen die bollen hebben geplant, weten dat nu reeds de neuzen naar boven aan 't wroeten zijn, en met het zachte weer wel eens voortijds boven komen piepen...met de kans op vorstschade aan de bloemen.
Bollen kan ik hier niet houden, in mijn tuin wemelt het van de aardmuizen, kleine muisjes met een ultrakort staartje, ze doen bijna denken aan een soort minihamstertjes. In mijn tuin doen ze geen kwaad, dus laat ik ze waar zitten.(buiten bollen opvreten natuurlijk) En gek is dat, als je er veel ziet, dan weet je dat er het jaar nadien bijna geen meer te zien zijn...Sterven ze door overbevolking de hongerdood ? Of gaan ze zoals lemmingen op de grote trek naar het verre beloofde land ?
Door mijn ziekte heb ik plots zeeën van tijd gekregen, en een van de invullingen van die tijd is ook het observeren van die kleine wereld rondom mij. Ik dacht dat iedereen met veel (teveel)tijd dat wel zou doen, maar niets is minder waar. Ze zitten daar maar te zitten, starend naar het niets of naar een flikkerend tv-scherm... Ik heb nu een dvd-speler, en een stapel dvd's liggen hier tot mijn beschikking...Ik heb nog jaren nodig om die te bezien, want ik heb nooit tijd om een dvd op te zetten... Ik verveel me nooit ! Of toch, op de momenten dat de pijn zo erg is dat alles onmogelijk wordt...en dan kijk ik ook geen tv, want dan kan ook niets me boeien.
Ik moet echt schipperen in mijn bezigheden om naar tanteke te gaan en zoveel andere dingen...Eén ding lukt mij niet meer: Ik was gevraagd om mee te werken in de werkgroep Samenlevingsopbouw Oost Vaanderen, en hoewel mij dat interesseert, lukt het mij niet om 's avonds nog iets te doen... Ik ben bijna iedere avond afgepeigerd (!! klinkt absurd he? !!) en rond 20.30 uur zit ik in bed...Er moet al iets heel speciaals op tv zijn om mij een half uur langer te doen opblijven. En, wellicht zoals met iedereen die pijnpatiënt is, als je moe bent neemt de pijn toe...of daalt de pijndrempel, whatever...
Ik kan me echter niet voorstellen dat ik niet meer bezig kan zijn...Soms lukt het knutselen niet zo goed, dan lees ik wat of doe ik iets wat wel nog net lukt...maar vervelen is een werkwoord dat niet in mijn woordenboek staat.
Om af te sluiten voor vandaag, eentje van één van mijn idolen, Toon Hermans...
Oud recept:
de liefde is iets heel gewoons
niets mistig en niets vaags
je houdt mekaar gewoon goed vast
en ...schudden 3x daags.
de liefde is geen vage droom
niets vrooms, en niets vergeestelijks
zij geeft een simpel ledikant
iets uitgesproken feestelijks.
tot de volgende ?
In de tuin begint nu de wintererica tot bloei te komen. Rozerood en wit, zowat de enige echte winterbloemen, naast natuurlijk het nieskruid dat nog verscholen zit en binnen enkele weken zal bloeien. Weet je dat ik gisteren een toverhazelaar in bloei zag?
Echt dood is de natuur nooit !
Mensen die bollen hebben geplant, weten dat nu reeds de neuzen naar boven aan 't wroeten zijn, en met het zachte weer wel eens voortijds boven komen piepen...met de kans op vorstschade aan de bloemen.
Bollen kan ik hier niet houden, in mijn tuin wemelt het van de aardmuizen, kleine muisjes met een ultrakort staartje, ze doen bijna denken aan een soort minihamstertjes. In mijn tuin doen ze geen kwaad, dus laat ik ze waar zitten.(buiten bollen opvreten natuurlijk) En gek is dat, als je er veel ziet, dan weet je dat er het jaar nadien bijna geen meer te zien zijn...Sterven ze door overbevolking de hongerdood ? Of gaan ze zoals lemmingen op de grote trek naar het verre beloofde land ?
Door mijn ziekte heb ik plots zeeën van tijd gekregen, en een van de invullingen van die tijd is ook het observeren van die kleine wereld rondom mij. Ik dacht dat iedereen met veel (teveel)tijd dat wel zou doen, maar niets is minder waar. Ze zitten daar maar te zitten, starend naar het niets of naar een flikkerend tv-scherm... Ik heb nu een dvd-speler, en een stapel dvd's liggen hier tot mijn beschikking...Ik heb nog jaren nodig om die te bezien, want ik heb nooit tijd om een dvd op te zetten... Ik verveel me nooit ! Of toch, op de momenten dat de pijn zo erg is dat alles onmogelijk wordt...en dan kijk ik ook geen tv, want dan kan ook niets me boeien.
Ik moet echt schipperen in mijn bezigheden om naar tanteke te gaan en zoveel andere dingen...Eén ding lukt mij niet meer: Ik was gevraagd om mee te werken in de werkgroep Samenlevingsopbouw Oost Vaanderen, en hoewel mij dat interesseert, lukt het mij niet om 's avonds nog iets te doen... Ik ben bijna iedere avond afgepeigerd (!! klinkt absurd he? !!) en rond 20.30 uur zit ik in bed...Er moet al iets heel speciaals op tv zijn om mij een half uur langer te doen opblijven. En, wellicht zoals met iedereen die pijnpatiënt is, als je moe bent neemt de pijn toe...of daalt de pijndrempel, whatever...
Ik kan me echter niet voorstellen dat ik niet meer bezig kan zijn...Soms lukt het knutselen niet zo goed, dan lees ik wat of doe ik iets wat wel nog net lukt...maar vervelen is een werkwoord dat niet in mijn woordenboek staat.
Om af te sluiten voor vandaag, eentje van één van mijn idolen, Toon Hermans...
Oud recept:
de liefde is iets heel gewoons
niets mistig en niets vaags
je houdt mekaar gewoon goed vast
en ...schudden 3x daags.
de liefde is geen vage droom
niets vrooms, en niets vergeestelijks
zij geeft een simpel ledikant
iets uitgesproken feestelijks.
tot de volgende ?
dinsdag, december 12, 2006
Mensonterend...
Je acht het niet voor mogelijk, maar ik heb vastgesteld dat er daadwerkelijk iemand heeft gepikt bij tanteke...
Toen Luc (courgettes) hier toevallig kwam, vertelde ik het hem - het ligt mij hoog !- en hij vertelde zo'n historie in zijn familie, maar nog tien keer erger !!!
Hoe kun je dat ? Een weerloos oud menske bestelen ! Je acht het niet mogelijk ! Nu, ik heb tante met de neus op de feiten gedrukt, en hopelijk let ze nu wat beter op. Bovendien heb ik de banken verwittigd, en ze hebben mij verzekerd dat ze ook de zaak in de gaten houden, en mij eventueel verwittigen, want ze hebben tante al eens doen tekenen op een bankpapier ook !
Meer kan ik niet doen, en bewijzen kun je niks, dus het verleden afsluiten met grooooote sloten is het enige wat we kunnen. Héél grote rampen zijn er nog niet gebeurd, maar toch...
djudedjudedju !
Ik moet nu nog een en ander regelen voor een paar kleine zaken, en dan hopen dat het zo waterdicht mogelijk is. Ik doe mijn best...maar het is lastig als je zoiets ziet !
Het weer is toch nog goed vandaag, 't slaat niet allemaal tegen! Maar Luc was ook een beetje dépri, zijn zoon is ook betrokken in de volkswagen-debacle, en de winterdagen erbij... Gek dat we zo erg de invloed van het weer, van het zonlicht ondergaan. Ze genezen nu mensen met een lichtkuur ! Wat moet dat niet zijn verder naar het noorden, waar mensen wonen in 6 maanden nacht ... zonder dag !
Wij zijn en blijven een kind van de aarde ! De invloed van de natuur, hoezeer wij dat ook willen ontkennen en hoezeer wetenschap en theorie daar ook tegen ingaan...wij zijn en blijven de invloed van moeder aarde ondergaan... Niet alleen het zonlicht ! Ga maar eens te rade bij heel wat tuinders, die zweren bij de invloed van de maan op de zaai-, plant-, en de oogsttijd. Ik denk als er zovelen zijn die daar overtuigd van zijn, dat er toch wel iets moet zijn...Ook in een boek over (gaan)vissen, las ik de invloed van het weer en van de wind, maar ook van de maan...Ik geloof dat daar wel iets van aan is. Hoeveel en hoe weet ik niet, heb ik ook geen verklaring voor, maar denk maar eens aan de geboorten en de volle maan ! Iedere dokter ontkent dat, maar iedere verpleegster en vroedvrouw bevestigt dat... Wat is wetenschap ? Dat wat we weten, of dat wat we kunnen uitleggen, verklaren???
Luc zit nu ook met reuma...hopelijk wordt het niet te erg, want reuma kan in sommige gevallen verschrikkelijk zijn. Gelukkig zijn er nu al heel wat medicaties om de ziekte onder controle te houden. Ik heb vroeger de vrouw van een van mijn bestuursleden gekend, die daar jaren heeft gezeten, met dichtgegroeide handjes, kromgetrokken voeten. Haar man moest haar 's morgens naar beneden dragen, en droeg haar 's avonds weer naar boven. Gek genoeg heb ik daar heel wat afgelachen...in al haar ellende was het een dame die humor rond haar uit deelde! Een prachtmens, en een prachtvent die zo goed voor haar zorgde ! Heel wat anders dan mensen die pikken van oude dutskens... Gelukkig zijn er zo ook, die wel leven met en voor elkaar !
'k Ga stoppen, tot de volgende ?
Toen Luc (courgettes) hier toevallig kwam, vertelde ik het hem - het ligt mij hoog !- en hij vertelde zo'n historie in zijn familie, maar nog tien keer erger !!!
Hoe kun je dat ? Een weerloos oud menske bestelen ! Je acht het niet mogelijk ! Nu, ik heb tante met de neus op de feiten gedrukt, en hopelijk let ze nu wat beter op. Bovendien heb ik de banken verwittigd, en ze hebben mij verzekerd dat ze ook de zaak in de gaten houden, en mij eventueel verwittigen, want ze hebben tante al eens doen tekenen op een bankpapier ook !
Meer kan ik niet doen, en bewijzen kun je niks, dus het verleden afsluiten met grooooote sloten is het enige wat we kunnen. Héél grote rampen zijn er nog niet gebeurd, maar toch...
djudedjudedju !
Ik moet nu nog een en ander regelen voor een paar kleine zaken, en dan hopen dat het zo waterdicht mogelijk is. Ik doe mijn best...maar het is lastig als je zoiets ziet !
Het weer is toch nog goed vandaag, 't slaat niet allemaal tegen! Maar Luc was ook een beetje dépri, zijn zoon is ook betrokken in de volkswagen-debacle, en de winterdagen erbij... Gek dat we zo erg de invloed van het weer, van het zonlicht ondergaan. Ze genezen nu mensen met een lichtkuur ! Wat moet dat niet zijn verder naar het noorden, waar mensen wonen in 6 maanden nacht ... zonder dag !
Wij zijn en blijven een kind van de aarde ! De invloed van de natuur, hoezeer wij dat ook willen ontkennen en hoezeer wetenschap en theorie daar ook tegen ingaan...wij zijn en blijven de invloed van moeder aarde ondergaan... Niet alleen het zonlicht ! Ga maar eens te rade bij heel wat tuinders, die zweren bij de invloed van de maan op de zaai-, plant-, en de oogsttijd. Ik denk als er zovelen zijn die daar overtuigd van zijn, dat er toch wel iets moet zijn...Ook in een boek over (gaan)vissen, las ik de invloed van het weer en van de wind, maar ook van de maan...Ik geloof dat daar wel iets van aan is. Hoeveel en hoe weet ik niet, heb ik ook geen verklaring voor, maar denk maar eens aan de geboorten en de volle maan ! Iedere dokter ontkent dat, maar iedere verpleegster en vroedvrouw bevestigt dat... Wat is wetenschap ? Dat wat we weten, of dat wat we kunnen uitleggen, verklaren???
Luc zit nu ook met reuma...hopelijk wordt het niet te erg, want reuma kan in sommige gevallen verschrikkelijk zijn. Gelukkig zijn er nu al heel wat medicaties om de ziekte onder controle te houden. Ik heb vroeger de vrouw van een van mijn bestuursleden gekend, die daar jaren heeft gezeten, met dichtgegroeide handjes, kromgetrokken voeten. Haar man moest haar 's morgens naar beneden dragen, en droeg haar 's avonds weer naar boven. Gek genoeg heb ik daar heel wat afgelachen...in al haar ellende was het een dame die humor rond haar uit deelde! Een prachtmens, en een prachtvent die zo goed voor haar zorgde ! Heel wat anders dan mensen die pikken van oude dutskens... Gelukkig zijn er zo ook, die wel leven met en voor elkaar !
'k Ga stoppen, tot de volgende ?
maandag, december 11, 2006
te velde...
= aux champs...klinkt als Auchan...de grote winkelketen in la douce France.
Van morgen bij regen en ontij zijn we naar Leers gereden. Leers is een van die kleine stadjes die ooit door de "vroede" vadren in twee gehakt zijn...Er zijn er diverse, Wervik bijvoorbeeld, de rest ligt over de schreve en noemt Wervicq-Sud...Leers ligt, zoals reeds eerder gezegd, in Frankrijk, de rest Leers-Nord ligt "en Belgique"...
Die splitsing is al eeuwen oud, maar toen, toendertijd, was dat ook zo dramatisch als de muur in Berlijn ? Of gebeurde dat doodgewoon, zonder dat de inwoners zich daar echt bewust van waren, tot de belastingsbrief ineens anders was ... En denk nu niet dat er toen geen belastingen waren hé! De ergste inner was toen echter niet de staat, of de Heer van het graafschap, neen, dat was de kerk,met zijn tienden. In 't meervoud ! want je had de gewone tienden, maar ook de bloedtienden of schreiende tienden...dat waren tienden op ieder geboren lam, kalf, veulen of wat dan ook...
Ik heb het boek over de katharen ofte de Albigenzen uit. Dat is een van de weinige oude ketterijen waarvan wij heel veel weten. Sommige van die ketterijen zijn ons alleen bij naam bekend, en weten we er bijna niets van.
Van de Katharen (oorsprong van de naam ketter) weten wel een en ander, dank zij het feit dat de inqusitie onder leiding van de bisschop die later paus werd te Avignon, heel zorgvuldig alle bekentenissen noteerde in 't lang en in 't breed. Zo uitgebreid, dat we precies weten hoe al de inwoners van Montaillou leefden in 1207 en de jaren daarrond...
Het is een saai boek, maar het geeft ons een uniek beeld over de maatschappij in dit verre verleden. Het leert ons dat een Goede heer, een heer is die de kerk er van weerhoudt die schreiende tienden in te halen...en die zo de bevolking de allerergste armoede bespaart. Het leert ons ook dat de kerk, het gebouw door de bevolking beschouwd wordt als hun eigendom, want zij hebben het met eigen handen en eigen middelen opgebouwd...
Ook dat er nog hele streken waren in Frankrijk, waar de pastoors toegelaten was samen te wonen met een vrouw...net zoals we nu nog zien in hele stukken van Afrika...
Die ketterij was dan ook voor een groot stuk een reactie op de misbruiken van de kerk.
Er is niets nieuws onder de zon...Enkele eeuwen later luidde Luther grotendeels aan dezelfde klok...
Wat mij echter het meest heeft geboeid in dit boek is de manier van leven en werken in die tijd, de grijpgrage handen van Frankrijk op het gebied dat toen eigenlijk nog niet het hunne was, het feit dat de herders in de bergweiden tot een heel stuk in Catalonië kwamen, at daar dan nog de saracenen rondliepen, en invloed hadden. (De Koran, maar vooral het onleesbare ervan, gaf aan de mensen het idee dat zij tovenaars, helers, helderzienden moesten zijn...)
Leers...vroeger was daar ook een Carrefour, maar die winkelketen is plots verdwenen. In het gebouw is nu een andere vorm van doe-het-zelfwinkel gekomen, een beetje het principe van een (vroegere) Makro, hele grote hoge rekken vol met stapels winkelwaar. De prijzen zijn soms verbluffend laag. Ik had niets nodig, maar Erwin had mij verteld dat het interessant was, en het is het ook ! De naam ? Sla mij dood, iets met brico in...Als je eens een en ander nodig hebt, het loont de moeite daar ook eens te zien !
Het feit dat ik dus in twee winkels een en ander bekeek, wil dus zggen dat ik nu weer verrek van de zeer...Maar ik weet waarvan, dus niet klagen zeker ?
Ik ga er toch maar mee stoppen, het weer is echt grauw en nat.
Tot de volgende ?
Van morgen bij regen en ontij zijn we naar Leers gereden. Leers is een van die kleine stadjes die ooit door de "vroede" vadren in twee gehakt zijn...Er zijn er diverse, Wervik bijvoorbeeld, de rest ligt over de schreve en noemt Wervicq-Sud...Leers ligt, zoals reeds eerder gezegd, in Frankrijk, de rest Leers-Nord ligt "en Belgique"...
Die splitsing is al eeuwen oud, maar toen, toendertijd, was dat ook zo dramatisch als de muur in Berlijn ? Of gebeurde dat doodgewoon, zonder dat de inwoners zich daar echt bewust van waren, tot de belastingsbrief ineens anders was ... En denk nu niet dat er toen geen belastingen waren hé! De ergste inner was toen echter niet de staat, of de Heer van het graafschap, neen, dat was de kerk,met zijn tienden. In 't meervoud ! want je had de gewone tienden, maar ook de bloedtienden of schreiende tienden...dat waren tienden op ieder geboren lam, kalf, veulen of wat dan ook...
Ik heb het boek over de katharen ofte de Albigenzen uit. Dat is een van de weinige oude ketterijen waarvan wij heel veel weten. Sommige van die ketterijen zijn ons alleen bij naam bekend, en weten we er bijna niets van.
Van de Katharen (oorsprong van de naam ketter) weten wel een en ander, dank zij het feit dat de inqusitie onder leiding van de bisschop die later paus werd te Avignon, heel zorgvuldig alle bekentenissen noteerde in 't lang en in 't breed. Zo uitgebreid, dat we precies weten hoe al de inwoners van Montaillou leefden in 1207 en de jaren daarrond...
Het is een saai boek, maar het geeft ons een uniek beeld over de maatschappij in dit verre verleden. Het leert ons dat een Goede heer, een heer is die de kerk er van weerhoudt die schreiende tienden in te halen...en die zo de bevolking de allerergste armoede bespaart. Het leert ons ook dat de kerk, het gebouw door de bevolking beschouwd wordt als hun eigendom, want zij hebben het met eigen handen en eigen middelen opgebouwd...
Ook dat er nog hele streken waren in Frankrijk, waar de pastoors toegelaten was samen te wonen met een vrouw...net zoals we nu nog zien in hele stukken van Afrika...
Die ketterij was dan ook voor een groot stuk een reactie op de misbruiken van de kerk.
Er is niets nieuws onder de zon...Enkele eeuwen later luidde Luther grotendeels aan dezelfde klok...
Wat mij echter het meest heeft geboeid in dit boek is de manier van leven en werken in die tijd, de grijpgrage handen van Frankrijk op het gebied dat toen eigenlijk nog niet het hunne was, het feit dat de herders in de bergweiden tot een heel stuk in Catalonië kwamen, at daar dan nog de saracenen rondliepen, en invloed hadden. (De Koran, maar vooral het onleesbare ervan, gaf aan de mensen het idee dat zij tovenaars, helers, helderzienden moesten zijn...)
Leers...vroeger was daar ook een Carrefour, maar die winkelketen is plots verdwenen. In het gebouw is nu een andere vorm van doe-het-zelfwinkel gekomen, een beetje het principe van een (vroegere) Makro, hele grote hoge rekken vol met stapels winkelwaar. De prijzen zijn soms verbluffend laag. Ik had niets nodig, maar Erwin had mij verteld dat het interessant was, en het is het ook ! De naam ? Sla mij dood, iets met brico in...Als je eens een en ander nodig hebt, het loont de moeite daar ook eens te zien !
Het feit dat ik dus in twee winkels een en ander bekeek, wil dus zggen dat ik nu weer verrek van de zeer...Maar ik weet waarvan, dus niet klagen zeker ?
Ik ga er toch maar mee stoppen, het weer is echt grauw en nat.
Tot de volgende ?
zondag, december 10, 2006
spam
Zondag is zeker een rustdag ! Ik heb vandaag, zoals iedere zondag, een pak minder spam !
Sommige dagen zwier ik meer dan 3/4 van de mailtjes naar de "vuilbak", zonder ze zelfs open te doen.
Niettemin blijven die dingen komen.
Ik weet wel dat er spamfilters bestaan, maar die dingen werken nooit naar mijn zin, sommige dingen die ik wil zien zwieren ze weg omdat er ook een reclameboodschap in zit, maar een mail waar ze reclame maken voor vi&agra halen ze er nier uit... Ik heb daarom iets andrs geïnstalleerd, namelijk pop peeper...daar zie ik al mijn mailboxen op, kan ze daar zelfs op openen daar, zonder dat de mailbox echt open gaat, dus geen of minder risico op virussen, maar de meeste zwier ik er daar uit zonder te openen. Ik kan immers rustig afzender en boodschap zien, en is het onbekend, weg er mee !
Het is wel een vervelend fenomeen !
Deze morgen naar de rommelmarkt geweest (daar schrik je van hé) en ik heb er een paar mooie boeken gevonden (nu ben je nog erger geschrokken hé ?).
Het was een mooie rommelmarkt, maar het is duidelijk de stille periode...Bijna geen volk, en dan nog zeer weinig verkoop... 't Eindejaar met al haar onkosten zit daar wellicht voor iets tussen. Ik heb er in ieder geval ook al het geschenk voor Veerle gevonden... (Geertrui, je mag dit wel lezen, maar niet verbabbelen aan Veerle hé !)
Ik heb wel weer veel pijn gehad, maar het is toch weer gelukt om het uit te houden. Bovendien, het is gek, eens in mijn auto, betert het redelijk vlug tot een aanvaardbare pijn. Als ik met Veerle mee ga, dan is dat niet zo ! Haar zetels zijn anders van model, en je zit ook veel dieper in een personenauto dan in mijne camionette. Ik ga het haar niet vertellen, of ze durft ons niet meer te vragen om eens mee te gaan op een uitstapje naar een rommelmarkt. Dat klinkt gek, maar het is het niet: Als Veerle mee wil gaan, dan moet zij ons meevoeren, want omgekeerd kan niet...in mijn camionette kunnen er hoop en al twee mensen in...
Het weeris weer schitterend ! En dat meen ik letterlijk ! Als je nu met de wagen weggaat, dan is die laaghangende zon enorm verblindend! Gelukkig heb ik dus voor Anny en mijzelf een zonnebril op sterkte in dwagen liggen! Dat scheelt een stuk, en verhoogt de veiligheid enorm ! Maar toch, alsde zon zijdelings zit, en je rijdt lans een baan met bomen langs, dat is de felle laagzittende zon en de schaduw van de bomen precies of je in een kamer zit waar telkens het licht aan en uit gaat...of dat het bliksemt...Vervelend !
Ik ga er mee stoppen,
tot de volgende ?
Sommige dagen zwier ik meer dan 3/4 van de mailtjes naar de "vuilbak", zonder ze zelfs open te doen.
Niettemin blijven die dingen komen.
Ik weet wel dat er spamfilters bestaan, maar die dingen werken nooit naar mijn zin, sommige dingen die ik wil zien zwieren ze weg omdat er ook een reclameboodschap in zit, maar een mail waar ze reclame maken voor vi&agra halen ze er nier uit... Ik heb daarom iets andrs geïnstalleerd, namelijk pop peeper...daar zie ik al mijn mailboxen op, kan ze daar zelfs op openen daar, zonder dat de mailbox echt open gaat, dus geen of minder risico op virussen, maar de meeste zwier ik er daar uit zonder te openen. Ik kan immers rustig afzender en boodschap zien, en is het onbekend, weg er mee !
Het is wel een vervelend fenomeen !
Deze morgen naar de rommelmarkt geweest (daar schrik je van hé) en ik heb er een paar mooie boeken gevonden (nu ben je nog erger geschrokken hé ?).
Het was een mooie rommelmarkt, maar het is duidelijk de stille periode...Bijna geen volk, en dan nog zeer weinig verkoop... 't Eindejaar met al haar onkosten zit daar wellicht voor iets tussen. Ik heb er in ieder geval ook al het geschenk voor Veerle gevonden... (Geertrui, je mag dit wel lezen, maar niet verbabbelen aan Veerle hé !)
Ik heb wel weer veel pijn gehad, maar het is toch weer gelukt om het uit te houden. Bovendien, het is gek, eens in mijn auto, betert het redelijk vlug tot een aanvaardbare pijn. Als ik met Veerle mee ga, dan is dat niet zo ! Haar zetels zijn anders van model, en je zit ook veel dieper in een personenauto dan in mijne camionette. Ik ga het haar niet vertellen, of ze durft ons niet meer te vragen om eens mee te gaan op een uitstapje naar een rommelmarkt. Dat klinkt gek, maar het is het niet: Als Veerle mee wil gaan, dan moet zij ons meevoeren, want omgekeerd kan niet...in mijn camionette kunnen er hoop en al twee mensen in...
Het weeris weer schitterend ! En dat meen ik letterlijk ! Als je nu met de wagen weggaat, dan is die laaghangende zon enorm verblindend! Gelukkig heb ik dus voor Anny en mijzelf een zonnebril op sterkte in dwagen liggen! Dat scheelt een stuk, en verhoogt de veiligheid enorm ! Maar toch, alsde zon zijdelings zit, en je rijdt lans een baan met bomen langs, dat is de felle laagzittende zon en de schaduw van de bomen precies of je in een kamer zit waar telkens het licht aan en uit gaat...of dat het bliksemt...Vervelend !
Ik ga er mee stoppen,
tot de volgende ?
zaterdag, december 09, 2006
lucht ! blauwe lucht !
Gezien ? Geen wolkje !
Heb je gezien waarom de grote Italiaanse schilders zo verliefd waren op de luchten van onze schilders ? Dat tere frele serene bijna naar wit overvloeiende licht...amper blauw te noemen...
Mooi hé!
En aan den einder die witte wolken, naar goud zwemend, met onderaan een blauwgrijze schaduw, en heel ver weg de einder die vervloeit in een ijl bijna onwerkelijke blauwgrijs waarin alles vervaagt en in die tere blauwe tinten gevat wordt...
Mooi he !
Nee, het is niet mooi, het is prachtig, het is subliem ! En door de weerkaatsing van de kale en natte velden schijnt alles nog meer op te lichten !
Kijk je ook wel eens als je rondloopt ? Werkelijk kijken ! Kleuren zuipen, lichten snuiven, tinten voelen tintelen...
Genieten van een onuitputtelijk palet...somber zijn bij grauwgrijze luchten, eclatant en optimist zijn bij die spetterende kleurenmassa's in de zomer ...
Genieten van de lijnen, de vormen van al wat je ziet...
Voorbeeld ? Gisteren bij de bankmadam in tantekes huis. Blijkt dat madam van Lierde is, Bart woont daar, maar zij is afkomstig van St Martens Lierde... Hé, daar kende ik eertijds een man, een oud-mijnwerker, ik was verliefd op die man zijn kop, een echte kop voor een romeinse keizer...Madam bekeek mij een beetje raar, verwonderd, lachend aan... Ik moest zeggen dat ik als tekenaar de dingen wel eens anders bekeek... Ik weet niet of ze nu met rare gedachten vertrokken is of niet, maar het kan mij niets schelen, ik meen het, Frans Loman, had een prachtige kop ! (Ik denk dat Luc (courgette) nu een beetje nadenkend zit te knikken)...Ik was niet verliefd op Frans, maar op zijn kop !
Mensen, geniet toch van het mooie !
Heel lang geleden kon ik met de collega's van het werk naar Rome. Voor mij was HET hoogtepunt, het bezoek aan het vaticaans museum... Twee makkers zaten mij een beetje raar te bekijken toen ik dat zei: een museum, kunst, dat was voor hen twee keer niets, en dat bezoek was er voor hen juist iets teveel aan... Enfin, 't ene woord bracht 't andere mee, en ik kwam overeen eens aan hen te tonen en uit te leggen waarom dat zo mooi was... En ik ben geslaagd ! Ik heb hun leren zien ! en nooit zullen die twee nog dezelfden zijn ! ze kijken nu werkelijk naar de dingen !
Als je een beeldhouwwerk van Moore bekijkt, dan kun je veelal niet zien, of toch niet onmiddellijk zien wat het voorstelt, maar de lijnen en de soepelheid trekken aan, zelfs zonder begrip...Maar als je dan zijn kudde schapen van op een afstand bekijkt, dan zie je plots werkelijk schapen in de wei...Hij is zo'n grote omdat hij er in slaagt de essentie van de lijn, van de vorm neer te zetten, tastbaar te maken. Van dichtbij heb je dat schaap niet direkt gevonden... Maar als je dat beeld hebt gezien, werkelijk hebt genoten, dan zie je telkens als je in de verte schapen ziet, telkens weer die beeldengroep...
Dan wordt je jaloers op die mensen die werkelijk niet alleen van zien genieten, maar die dat ook werkelijk kunnen neerzetten...
Ik zeg altijd, als je er ook maar één keer in slaagt iets te maken dat werkelijk de essentie van de werkelijkheid toont, in welke vorm dan ook, dan ben je Kunstenaar, met een hoofdletter. Als je dan ziet dat er begenadigde mensen zijn die diverse echte Kunstwerken wisten te scheppen, dan zijn dat Kunstenaars die in de galerie der onsterfelijken terecht komen... Soms weten we niet eens hun naam meer, kijk maar eens naar de grotschilderingen in Altamira, daar zitten verschillende sublieme werken tussen ! En heb je al gezien hoe modern die buffels en paarden ogen ? Ook toen lukten ze er blijkbaar in de werkelijkheid in zijn esentie te vatten ! Groots !
Allee, ik ga stoppen...
tot de volgende ?
Heb je gezien waarom de grote Italiaanse schilders zo verliefd waren op de luchten van onze schilders ? Dat tere frele serene bijna naar wit overvloeiende licht...amper blauw te noemen...
Mooi hé!
En aan den einder die witte wolken, naar goud zwemend, met onderaan een blauwgrijze schaduw, en heel ver weg de einder die vervloeit in een ijl bijna onwerkelijke blauwgrijs waarin alles vervaagt en in die tere blauwe tinten gevat wordt...
Mooi he !
Nee, het is niet mooi, het is prachtig, het is subliem ! En door de weerkaatsing van de kale en natte velden schijnt alles nog meer op te lichten !
Kijk je ook wel eens als je rondloopt ? Werkelijk kijken ! Kleuren zuipen, lichten snuiven, tinten voelen tintelen...
Genieten van een onuitputtelijk palet...somber zijn bij grauwgrijze luchten, eclatant en optimist zijn bij die spetterende kleurenmassa's in de zomer ...
Genieten van de lijnen, de vormen van al wat je ziet...
Voorbeeld ? Gisteren bij de bankmadam in tantekes huis. Blijkt dat madam van Lierde is, Bart woont daar, maar zij is afkomstig van St Martens Lierde... Hé, daar kende ik eertijds een man, een oud-mijnwerker, ik was verliefd op die man zijn kop, een echte kop voor een romeinse keizer...Madam bekeek mij een beetje raar, verwonderd, lachend aan... Ik moest zeggen dat ik als tekenaar de dingen wel eens anders bekeek... Ik weet niet of ze nu met rare gedachten vertrokken is of niet, maar het kan mij niets schelen, ik meen het, Frans Loman, had een prachtige kop ! (Ik denk dat Luc (courgette) nu een beetje nadenkend zit te knikken)...Ik was niet verliefd op Frans, maar op zijn kop !
Mensen, geniet toch van het mooie !
Heel lang geleden kon ik met de collega's van het werk naar Rome. Voor mij was HET hoogtepunt, het bezoek aan het vaticaans museum... Twee makkers zaten mij een beetje raar te bekijken toen ik dat zei: een museum, kunst, dat was voor hen twee keer niets, en dat bezoek was er voor hen juist iets teveel aan... Enfin, 't ene woord bracht 't andere mee, en ik kwam overeen eens aan hen te tonen en uit te leggen waarom dat zo mooi was... En ik ben geslaagd ! Ik heb hun leren zien ! en nooit zullen die twee nog dezelfden zijn ! ze kijken nu werkelijk naar de dingen !
Als je een beeldhouwwerk van Moore bekijkt, dan kun je veelal niet zien, of toch niet onmiddellijk zien wat het voorstelt, maar de lijnen en de soepelheid trekken aan, zelfs zonder begrip...Maar als je dan zijn kudde schapen van op een afstand bekijkt, dan zie je plots werkelijk schapen in de wei...Hij is zo'n grote omdat hij er in slaagt de essentie van de lijn, van de vorm neer te zetten, tastbaar te maken. Van dichtbij heb je dat schaap niet direkt gevonden... Maar als je dat beeld hebt gezien, werkelijk hebt genoten, dan zie je telkens als je in de verte schapen ziet, telkens weer die beeldengroep...
Dan wordt je jaloers op die mensen die werkelijk niet alleen van zien genieten, maar die dat ook werkelijk kunnen neerzetten...
Ik zeg altijd, als je er ook maar één keer in slaagt iets te maken dat werkelijk de essentie van de werkelijkheid toont, in welke vorm dan ook, dan ben je Kunstenaar, met een hoofdletter. Als je dan ziet dat er begenadigde mensen zijn die diverse echte Kunstwerken wisten te scheppen, dan zijn dat Kunstenaars die in de galerie der onsterfelijken terecht komen... Soms weten we niet eens hun naam meer, kijk maar eens naar de grotschilderingen in Altamira, daar zitten verschillende sublieme werken tussen ! En heb je al gezien hoe modern die buffels en paarden ogen ? Ook toen lukten ze er blijkbaar in de werkelijkheid in zijn esentie te vatten ! Groots !
Allee, ik ga stoppen...
tot de volgende ?
vrijdag, december 08, 2006
sjonge jonge...
Ik ben vlug vlug met Anny boodschappen gaan doen, klof op de middag, dan is het wat rustiger...Normaal doen wij dat op ons dooie gemak, maar ik heb héél de morgen doorgebracht bij tanteke... De madam van de bank kwam om 9 uur, dus ik was er zo wat kwart voor...in de gietende regen...voor een gesloten deur. Tante was het vergeten (van gisteren !) en lag nog in haar bed. Ik bellen en nat worden.
Na de bankmadam heb ik haar nog naar het gemeen-tehuis gevoerd, om haar nieuwe pas af te halen. Het uitleggen van de pincode en het inbrengen van een code die ze hopelijk kan onthouden ... Ik was om 11.30 al weer thuis !
Ik kreeg een reactie van mijn oudste zus, die inderdaad nooit van de zweep kreeg, maar die wist te zeggen dat ik de zweep op de zolder verstopt had... Zo herinner ik mij dan niets van..??? Nu, ik ga er niet over discussiëren, ik weet dat het menselijk geheugen iets bizar is...en dat je soms met heel duidelijke herinneringen zit over dingen die een ander zich heel anders herinnert. Zie maar eens naar het oude laiterietje, nu het koninginnehof in 't bosje (Het Maria-Hendrikapark) Ik heb daar een mooi oude postkaart van gevonden en heb daar een mooie pyrografie van gemaakt...Toen ik het aan mijn zus toonde herinnerde zij zich zelfs het laiterietje niet... Mijn zus, die altijd het ijzeren geheugen van de familie was. Nu ik weet bij ondervinding dat geheugen iets is waar ik zeker niet beter in ben, vandaar dat ik niet ga discussiëren over gelijk of ongelijk... Iedere psycholoog zal bevestigen dat wij onbewust ons geheugen opschonen...wat wellicht een geluk is, want nu onthouden wij vooral de leuke dingen, en vergeten wij (blijkbaar echt en volledig !) al (of bijna alles) waar slechte herinneringen aan zijn.
De menselijke geest is een wonderbaar machien...tot het begint af te takelen, zoals bij Etienne, een vriend uit het bestuur van de vlijtige siervogels, die met alzheimer zit, en zoals met tanteke, waar duidelijk ook haar korte-termijn-geheugen grote gaten begint te vertonen... En ook daar is het een geluk dat die mensen dat niet beseffen, of als ze het wel eens schijnen te snappen, dat ze dat dan ook zalig vergeten. Maar dat maakt wel dat je wat meer aandacht moet geven aan die sukkelaars...
Het is vandaag weer echt mooi weer...'t wast zijn eigen... het is nu al heel de dag aan 't regenen, hooguit eens een halfuurke droog, maar dan alleen om eens goed adem te halen en dan weer hele emmers in een keer te kunnen uitgieten... Nu ja, we mogen niet echt klagen, het is nog altijd niet koud, en al hebben we dan geen mooi weer, het zal toch iets schelen in de verwarming. Zoals vanmorgen...toen ik eindelijk bij tanteke binnen raakte, was het daar echt niet warm...ze zet 's nachts de chauffage volledig uit. ..Toen we terug kwamen van het gemeentehuis, was het er precies een oven. Ze had de thermostaat een draai gegeven, hij stond op 27 graden...Ik heb hem dan op 21 gedraaid...
Enfin, volgende week moet ik nogmaals met tante op baan, om in de bank de gegevens van haar nieuwe pas in te geven... Daarvoor moet ik met haar naar Oudenaarde. Nu ja, ondertussen heeft ze weer eens "bezoek"...alhoewel, als je haar dan vraagt of er iemand is geweest, dan weet ze van niets. (Ook al hebben we dan toevallig -bij tante zelf- het bezoek aan de telefoon gehad...)
Allee, ikga stoppen, 't regent toch
tot de volgende ?
Na de bankmadam heb ik haar nog naar het gemeen-tehuis gevoerd, om haar nieuwe pas af te halen. Het uitleggen van de pincode en het inbrengen van een code die ze hopelijk kan onthouden ... Ik was om 11.30 al weer thuis !
Ik kreeg een reactie van mijn oudste zus, die inderdaad nooit van de zweep kreeg, maar die wist te zeggen dat ik de zweep op de zolder verstopt had... Zo herinner ik mij dan niets van..??? Nu, ik ga er niet over discussiëren, ik weet dat het menselijk geheugen iets bizar is...en dat je soms met heel duidelijke herinneringen zit over dingen die een ander zich heel anders herinnert. Zie maar eens naar het oude laiterietje, nu het koninginnehof in 't bosje (Het Maria-Hendrikapark) Ik heb daar een mooi oude postkaart van gevonden en heb daar een mooie pyrografie van gemaakt...Toen ik het aan mijn zus toonde herinnerde zij zich zelfs het laiterietje niet... Mijn zus, die altijd het ijzeren geheugen van de familie was. Nu ik weet bij ondervinding dat geheugen iets is waar ik zeker niet beter in ben, vandaar dat ik niet ga discussiëren over gelijk of ongelijk... Iedere psycholoog zal bevestigen dat wij onbewust ons geheugen opschonen...wat wellicht een geluk is, want nu onthouden wij vooral de leuke dingen, en vergeten wij (blijkbaar echt en volledig !) al (of bijna alles) waar slechte herinneringen aan zijn.
De menselijke geest is een wonderbaar machien...tot het begint af te takelen, zoals bij Etienne, een vriend uit het bestuur van de vlijtige siervogels, die met alzheimer zit, en zoals met tanteke, waar duidelijk ook haar korte-termijn-geheugen grote gaten begint te vertonen... En ook daar is het een geluk dat die mensen dat niet beseffen, of als ze het wel eens schijnen te snappen, dat ze dat dan ook zalig vergeten. Maar dat maakt wel dat je wat meer aandacht moet geven aan die sukkelaars...
Het is vandaag weer echt mooi weer...'t wast zijn eigen... het is nu al heel de dag aan 't regenen, hooguit eens een halfuurke droog, maar dan alleen om eens goed adem te halen en dan weer hele emmers in een keer te kunnen uitgieten... Nu ja, we mogen niet echt klagen, het is nog altijd niet koud, en al hebben we dan geen mooi weer, het zal toch iets schelen in de verwarming. Zoals vanmorgen...toen ik eindelijk bij tanteke binnen raakte, was het daar echt niet warm...ze zet 's nachts de chauffage volledig uit. ..Toen we terug kwamen van het gemeentehuis, was het er precies een oven. Ze had de thermostaat een draai gegeven, hij stond op 27 graden...Ik heb hem dan op 21 gedraaid...
Enfin, volgende week moet ik nogmaals met tante op baan, om in de bank de gegevens van haar nieuwe pas in te geven... Daarvoor moet ik met haar naar Oudenaarde. Nu ja, ondertussen heeft ze weer eens "bezoek"...alhoewel, als je haar dan vraagt of er iemand is geweest, dan weet ze van niets. (Ook al hebben we dan toevallig -bij tante zelf- het bezoek aan de telefoon gehad...)
Allee, ikga stoppen, 't regent toch
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)