maandag, oktober 23, 2006

jaloers ?

Ik heb al gezegd, en zal het waarschijnlijk nog vaak zeggen: ik heb een gloeiendste hekel aan dit kloteweer ! Aan de winter en aan het naderende allerzielen...
Het doet mij teveel denken aan wat ik altijd een beetje probeer weg te stoppen in 't diepste keldertje van mijn hart...maar het schijnt op een of andere manier telkens weer op eigen kracht de kelder uit te kruipen en plots voor mij op het salontafeltje liggen...
Heb jij schrik van de dood ? Ik niet, maar ik verlang er ook (nog niet) naar... Ik zet die "nog niet" er tussen haakjes bij, omdat ik mij herinner dat ons moeder het leven zo moe was, ze had haar tijd gehad zei ze telkens weer. Ze had ook heel wat achter de rug, en was voor haar laatste jaren afhankelijk van anderen, wat nooit echt plezant kan zijn, hoe goed ze het ook doen.
Ik denk er dikwijls aan dat ik al meer dan twee jaar ouder ben, dan mijn vader ooit geworden is...En ik denk ook heel vaak aan de woorden van ons moeder toen ik haar na het sterven van pa naar huis voerde...We zagen Mee (een oude lieve buurvrouw die we Mee noemden) juist de straat oversteken..."Kijk, zei ma -heel bitter-, die is al langer getrouwd dan dat mijn man is mogen worden.."
Ik herinner me ook mijn eigen reactie, nog in de kliniek, we hadden net afscheid genomen van onze dode vader, en daalden de trappen af, toen net op dat ogenblik de bezoekuren starten, en hele kudden blijde mensen met bloemen en cadeautjes naar de kraamkliniek togen. Ik heb mij echt moeten bedwingen, ik wou ze uitschelden, ze van de trappen smijten...Gek, verdriet maakt gek.
Ik ben nog niet bekomen van het verdriet ...dus zal ik wel wat gek zijn en gek blijven zeker?

Weet je, ik ben jaloers van de toneelspelers! Die kunnen doodgaan tenminste eens repeteren...
Genoeg!
Het regent, het is koud, donker en kil.
't is herfststststsssssst.
De noten zijn al bijna allemaal gevallen (gerezen zeggen we ?????), en liggen in een grote schaal te wachten op de hongerige. Gek, ik heb er dit jaar nog niet één van gegeten, en ik eet nochtans graag noten.
Misschien die eeuwige schrik van de lijn ? Hoewel er van enige lijn bij mij nog amper te spreken is.
Vanmorgen heb ik, na jaaaaren van onderbreking, weer een boterham gegeten. Ik eet al jaren niet meer 's morgens (met uitzondering van de enkele dagen dat ik ergens in een hotel of vakantiehuis doorbracht) Ik was er van overtuigd dat één maaltijd minder geen kwaad zou kunnen, en mijn lijn misschien wat binnen perken zou houden...
Vandaag las ik dat de sumoworstelaars als eerste maatregel om zo extreem dik te worden...hun morgenmaal laten vallen... 's Morgens niet eten is dus een dikmaker !
Ik herhaal, ik heb vanmorgen een boterham met confituur van appelsienen gegeten...
en nu maar vermageren... (Ik kon mijn gewicht alleen op peil houden met extreem zwaar sporten, en met mijn ziekte kan ik nog amper een beetje slenteren....
Als ik vermager met te eten, dan laat ik het je weten !
tot de volgende ????

zondag, oktober 22, 2006

genetische manipulatie ???

Weet je, men is bezig met het kweken van varkens, waarvan de genen dermate gewijzigd zijn dat hun organen zouden kunnen dienen voor orgaantransplantaties...Men is nog niet zo ver dat men de defintieve stap volop durft te wagen, men is nog in een testfase, maar het komt steeds dichterbij...
Als we dan een sappig coteletje eten, zijn we dan kannibalen ??
Het gaat tot in het absurde, men is er in geslaagd de genen van diepzeevissen die licht geven te isoleren en men heeft die ingebracht bij...juist, bij varkens, men heeft nu varkens die licht geven. Wie het nieuws volgt op vtm heeft ze enkele maanden geleden kunnen bekijken...
Wat het nut is van dergelijke spielereien is de vraag...
Er schuilt geen gevaar in de manipulatie op zich, het gevaar zit hem in het feit dat "bewerkte" planten en/of dieren kans zien zich voort te planten, en dat ook doen met niet bewerkte soortgenoten... Wat zal het gevolg op lange termijn zijn voor de natuur, en dus ook voor ons ? Bij maïs is men er zeker van dat er al "bastaarden bestaan, bij rijst ook...Veel van die planten heeft men gecreëerd om in arme landen te komen tot een betere voedselvoorziening (bv beter bestand tegen droogteperioden) maar denk je dat men precies in die arme landen streng zal toezien op mogelijke kruisbestuiving ? Dat ze eventuële besmette planten (=voedsel) zullen vernietigen ? En hoe zullen die kruisingen zich verder ontwikkelen en verder evolueren ????

Ik ben er toch echt niet gerust in...En men kan de mogelijke gevaren bij kruisbestuivingen niet inschatten... Als ze eigenschappen van plant a inbrengen bij een totaal andere soort plant b, is dat dan nog een b - plant? of een tussenvorm ? Kan men dan plots kruisingen verwachten tussen planten die voorheen niet konden ? en welke ???

Allee, mijne dag is goed, ik ben niet meer alleen ongerust... Ik ben geen tegenstander van genetische manipulatie, ondanks al die gevaren, op voorwaarde dat men die gewijzigde planten of dieren ook werkelijk gescheiden kan houden van de normale planten. Waar die zekerheid er niet is of niet voor de volle honderd procent kan gegarandeerd worden, mag men m.i. niets riskeren.

Vanmorgen zijn we naar Geraard zijnen berg geweest...Het is een zeer mooi stadje, maar ik zou er niet graag wonen...Je hebt er geen horizontale straten...Alles is bergop en bergaf, en dan nog met serieuse percentages ! Als je niet goed te been bent, is het daar echt lastig! ...maar mooi !

Op de markt was er een (kleine) rommelmarkt, maar er was niet veel ambiance ! Het was er bitter koud ! Veel wind en onder de weg zagen we dat het hier en daar wat heeft geregend ook. De baan van Brakel naar Geraardsbergen is verschrikkelijk, niet dat hij zo slecht ligt, maar het is de ene bocht na de andere, en er zijn er bij die je maar beter heel voorzichtig neemt, zeker als je de baan niet kent en de bocht niet overzichtelijk is. Bovendien heb je er een zeer verradelijk punt, waar de weg rechtdoor in feite een zijstraat is midden in een bocht van meer dan 90 graden. Oppassen geblazen ! Jan en Mieke, als je met de moto eens een mooie tocht willen maken, rij dan van Brakel naar Geraardsbergen, en rij door de stad...Het is mooi en het zal echt heel wat van je rijvaardigheid vergen ! Ik reed helemaal niet vlug, integendeel, maar er bleven enkele motards heel rustig achter me aan rijden, tot ze een echt overzichtelijk stuk baan hadden waar ze wat konden doorgeven...voor amper een kleine kilometer, maar toch... Ook met de fiets is het een uitdaging ! Jef, als je ooit eens serieus wil vélorijden, dan moet je die baan doen, en rijden tot op de markt...De muur is nog iets verder, en nog iets steiler...wedden dat voordien al eens voet aan de grond zet ? Het is echt een bezoekje waard, de stad met het echte en oudste mannekepis !

Voila, 'k ga stoppen, tot de volgende ?

zaterdag, oktober 21, 2006

Niet te rommelen, kiekeren dan maar...

Vandaag is er nergens in de voor mij bereikbare afstand een rommelmarkt, maar wel is er te Merelbeeste(sorry beke) een tentoonstelling van neerhofdieren, dus voornamelijk kiekens en kornijnen (des larpins). Dus gaan we daar maar eens naar kijken. Als kippenliefhebber is dit altijd leuk om te bezoeken. Misschien zie ik er voor de eerste keer dat nieuwe kippenras, ik ben de naam kwijt, maar ik zag het op een website over kippen, kippen die ongeveer zo groot zijn als een merel, als een kwartel...Hun eitjes zijn ook maar zo groot als een kwartelei. De kostprijs was voor deze nieuwigheid kolossaal !
Maar eindelijk is de kip aangepast aan de appartementen...Nu zal de appartementbewoner zijn keukenafval ook rustig aan zijn kippen kunnen voeren. Goed voor het milieu. (?)
Als je die reusachtige vleeskippen ziet, en daarnaast zo'n miniminikippetje...en je bedenkt dat dit door volgehouden kweken en selecteren uiteindelijk allemaal uit het bescheiden bankhivahoen voortkomt...niet te geloven. De wilde kip legt ook maar enkele eieren per jaar, de moderne legkip legt er meer dan 300 per jaar !!!
Nu kijk ook maar eens naar de hond...ook die komt uiteindelijk voort van de wolf...zowel de kleine chihuahua als de reuzegrote ierse wolfshonden. (Er stond er eens eentje naast mijn wagen(kadettje), ik moest omhoog kijken om zijn kop te zien...)
Eigenlijk doen wij al eeuwen aan genetische manipulatie... Je hebt van iedere diersoort die door de mens gekweekt wordt tegenwoordig tientallen, ja zelfs honderden variëteiten. En het gaat vlug ! Toen onze gasten nog klein waren, was de degoe een pas ingevoerd huisdier in wording...nu zijn er al diverse kleurenvariëteiten....In laat ons zeggen 20 jaar tijds...
Ook de plantenwereld werd door ons aangepast, maar het is pas sinds kort dat men werkelijk op kunstmatige manier ingrijpt in de plant zelf. Het is wellicht heel nabij dat wij hier tropische planten in de tuin kunnen houden, en dat niet dankzij de klimaatsverandering, maar doordat men de winterhardheid ingeplant heeft in de plant...
Waar gaan we naartoe ? Welke gevolgen zal dat hebben voor ons milieu? Denk niet dat er geen gevolgen zijn ! Men heeft nu al vastgesteld dat er kruisingen zijn ontstaan van genetisch gemanipuleerde en gewone natuurlijke planten...en sommige daarvan blijken nieuwe aanpassingen te hebben die niet voorzien of zelfs niet gewenst zijn....

En kijk eens naar de mens... Ik zit veel in oude boeken en oude postkaarten te zoeken naar zaken die mij interesseren om af te tekenen en te branden in hout. Dan zie je ook veel foto's van mensen, klassen, fanfares en dergelijke meer... Je moet er ook eens naar kijken...Zie je ook hoezeer de mens verandert is ? In vergelijking met vroeger zijn we veel mooier geworden, veel -gladder, veel effener, mooier... Hoe zou dat komen ? Milieu ? Voeding?
Om eens over na te denken...
Tot de volgende?

vrijdag, oktober 20, 2006

Joepie ! (2)












Ik heb een mailtje teruggekregen van mijn alderliefste zuster...Ze is dus niet koppig, maar blijft wel bij haar mening...Zou ze zich nog herinneren hoe ons vader eens in de Ijzer is gevallen, in 't water gesleurd door een...karper ? En hoe hij rustig zijn natte kleren afdeed, over zijn paraplu te drogen hing en in zijn onderbroekske voort viste ?
Is ze de grandiose foto vergeten van haareigenzichzelvens, die ons vader trok van haar op een uitstap naar Cap Gris Nez ??? In een allesbehalve proper te beschrijven situatie ???God, wat waren dat mooie dagen... was dat niet op de zelfde uitstap waar we al die witte paarden telden??? Hoelang is dat al geleden, en waar is die foto naar toe ?

Kijk, omdat ik nog iets anders doe dan slecht gekleed gaan vissen, bewijs ik dat ik soms wel eens heel mooie dingen maak ook... Voor een doop graveerde ik een glazen schaal. Kijk maar eens naar het resultaat, mooi hé ?

Eigenlijk heb ik dat al enkele maanden geleden gemaakt, maar de foto heb ik nu pas gekregen, ik had natuurlijk er weer eens niet op gedacht een foto te nemen voor ik het weg deed...

Ik moet wel zeggen dat het geen gemakkelijk onderwerp was... In werkelijkheid is het kindje zo'n 10 à 12 cm groot. Onlangs zag ik het nog eens staan, en hoe langer het uit mijn ogen is, hoe liever ik het zie. Ik heb dat met veel van mijn tekeningen, op het moment van het maken ben ik zelden tevreden, maar als ik ze dan enige tijd later weer in handen krijg, dan zie ik plots dat het toch wel mooi is... Zo heb ik pyrografie die ik half gemaakt liet liggen, het stond mij absoluut niet aan...Enkele maanden later kreeg ik het weer in handen, zag plots mogelijkheden en werkte het af, en ja hoor, het is mooi geworden.

Wellicht is dat eigen aan kunstemakers, diegene die ik ken hebben dat bijna allemaal ook. 't Zal wel te maken hebben met het feit dat je op het moment van het maken een bepaald beeld in gedachten hebt, een beeld dat technisch veelal niet werkelijk te maken is.

Volgende week moet ik dan maar weer eens naar de apotheek...dat is naast de Colruyt zowat de winkel die ik het meest bezoek... Ik heb eens wat zitten tellen, ik geef per jaar meer dan 100.000 fr uit aan medicamenten (het gedeelte dat dus niet terugbetaald wordt)... Het mag een wonder heten dat mijn maag en nieren dat tot op heden nog bolwerken. Nu ik wijs er telkenmale op bij de specialist ook, en hij zegt dat hij rekening houdt met maag en nieren. Hopelijk is het waar, maar het is in ieder geval zo, dat mijn water enorm riekt naar chemische producten... Enfin, ik zal maar denken: als het er uitkomt dan zal 't wel goed zijn zeker ...?

Allee, 't zonnetje (een heel klein zwak ding) schijnt...ik ga stoppen voor vandaag? tot de volgende ?

donderdag, oktober 19, 2006

Zondags kostuum ?

Ik kreeg een reactie van ons moederoverste dat ik er op die foto's met een karper in mijn handen "niet op trek". Ik heb er al eens aan gedacht om te gaan vissen in mijn zondags kostuum, maar Anny is daar niet mee akkoord...dus trek ik mijn oudste plunje aan om te gaan vissen...en terecht, ik heb dinsdag een haak in mijn trainingsvest gehad, en de enige mogelijkheid om dat klereding er uit te krijgen, was er een gaatje in snijden... Best dat het mijn kostuum niet was hé?

De bedoeling van de foto's was dan ook niet de aandacht te trekken op mijn outfit, maar op de karpers... Enne de ongelovigen te overtuigen dat we wel degelijk zo'n grote beesten pakken ! Tot spijt van mijn rug...en tot grote vreugde van mijn (slechtgeklede) ego.

En de grootste bedoeling van het vissen is...het vissen op zich. De rust, de ontspanning, het hebben van een plotse hoogspanning als die dobber plots verdwijnt, of als de lijn van je molen plots dat zingende geluid maakt...heerlijk ! En, lieve zus, dat idiote petje ? Waarschijnlijk heb je nog nooit zitten te turen op het kabbelende water, dan probeer ik op zijn minst de zon wat uit mijn beeld te houden, vandaar de pet...(of de hoed, als er echt veel zon is heb ik zo'n soortement australische bushhoed op) De donkere bril, is héél speciaal ! Dat is zo'n bril waardoor je geen weerkaatsingen hebt op het water, en zodoende je dobber beter ziet...Al dat gerief is er dus voor mijn gemak, niet voor 't uitzicht...Trouwens, ik wees bij de foto naar het mooie zicht op de vijver en op het kasteel...maar dadebdenietgezienzekers ?

Allee, nu leef ik weer in de blijde verwachting op een wederwoordje van mijn zusje-lief, of op een verontwaardigd stilzwijgen. Om haar nu weer goegezind te maken, geef ik ook nog een verslag van mijn doktersbezoek. Ten eerste begonnen wij meer dan een half uur over tijd...Die man krijgt voortdurend telefoontjes, en sommige duuuuuuuren (Mieke, daar kunt ge nog iets leren zulle!). Dan ben ik begonnen met zelf nog eens wat van zijn kostbare tijd te stelen... De vorige maal hoorde ik daar willens nillens een telefoontje waarin hij stelde dat iemand die in een procedure zat voor de vaststelling van zijn handicap, niet wilde genezen. Ik heb hem verteld dat ik in mijn loopbaan van 25 jaar als rechter in de arbeidsrechtbank ook 25 jaar in de kamer zetelde die ook de arbeidsongevallen deed. En ik vertelde hem over het geval van de man die op zijn hoofd gevallen was, niet meer kon werken maar men kon dat op geen enkele manier zien, er waren geen sequellen zichtbaar. De man vloog van de assurantie, en kon niet werken, op den dop, dan op ocmw enz enz...Tot de mnr de laatste nieuwe scanner er kwam...Dan zag men plots wel sequellen, maar het dossier was afgesloten.... We hebben er wel een dik half uur over doorgeboomd, en we kwamen overeen dat het inderdaad niet zoooo simpel ligt, en dat hij wellicht wat cru was overgekomen... Dan begonnen we aan mijn geval... Ik vertelde dat ik sedert ik die soort verdoving neem, ik mijn bloeddruk niet meer omlaag krijg. Volgens hem zou mijn bloeddruk eigenlijk moeten verlagen met die verdoving, maar misschien reageer ik daar ook op dat stuk verkeerd op...zoals ik in plaats van te slapen, steeds maar wakkerder wordt van die verdoving... Dus moet ik nu die verdoving stillekens afbouwen, en dan proberen met weer iets anders...alzo blijven we bezig hé...
Ik vertelde hem wel dat ik in ieder geval zo veel gewonnen heb, dat het niet meer overgaat in een ontsteking, en dat zelfs bij heel hoge pijn, waar ik niet onmiddellijk kan op reageren omdat ik bv niet thuis ben, dat die pijn niet gaat vastzitten, maar stillekens betert, en na enkele dagen al weer op het normale niveau zit. Dat is voor mij een enorme winst...ik weet niet of ik echt heel veel meer mag verwachten. Nu kreeg ik niets, wat ik moet bij mij houden, voor als ik zo'n pijnaanval krijg. Dat is een medicament dat men niet mag nemen op lange termijn, maar maximum enkele dagen... Als dat werkelijk helpt, dan zal ik een gat in de lucht springen (maar heel voorzichtig...)
totdaar het verslag...
en tot de volgende ???

woensdag, oktober 18, 2006

dom dommer domst leuk leuker leukst















Lijken die titelwoorden je gek? Mij ook, maar dan ben ik de gek !
Vanmorgen haast je, haast je naar Gent naar de pijnkliniek, files, geen parking, 4 keer de ronde van het uz en dan nog ergens mijn auto gezet waar het in feite niet echt mocht, om toch nog tijdig te zijn bij de kassa...er zijn er nog 34 voor u...juist op tijd bij de dienst pijnkliniek...en dan horen dat je pas morgen verwacht wordt...om dood te vallen. Morgen nog eens naar Gent ...
Dus dom in de titel is al opgelost !
Nu nog leuk...
Gisteren weest vissen, 't was heerlijk goed weer, maar toch al niet te warm.
Ik had pas ingelegd toen mijn dobber plots, heel rustig, de dieperik in schoot. Aanslaan, en meteen plooide mijn hengel bijna helemaal dubbel...Een karper! denk je dan, en je weet dat hij 99 kansen op 100 met je onderlijntje weg is, en in 't slechtste geval met gans je lijn... Maar het ongelooflijke gebeurde, ik kon hem houden, ik moest wel heel voorzichtig zijn en heel lang de vis moe maken, en ik had geluk dat de plompbladeren al afgestorven zijn en de karper dus niet je draad vastzet in de planten...en na minutenlang vechten en bijhalen, weer wat laten gaan, weer bij halen, zagen we DE karper, een beest dat normaliter niet te vangen was met een vaste lijn! Ik werd zo mogelijk nog voorzichtiger, en Luc stond met het schepnet bij me, goede raad te geven en minstens even gespannen als ik...en het lukte, we kregen hem er uit ! Een karper van net 5 kgr....Met de vaste lijn ! Je moet weten dat de sterke bovenlijn maximum 3,6 kgr draagt, en het onderlijntje 1,9 kgr... en daarmee een karper van 5 kg vangen aan een vaste lijn, waarbij je veel minder speling hebt dan met een molen...
EN !!!! Ik had mijn fototoestel mee, dus er zijn bewijzen !
Voor de rest was het een erbarmelijke visdag...Luc ving in de ganse namiddag welgeteld 2 kleine bliekjes, en ik ving nog 1 baars van 20 à 25 cm, een kleine blei en 3 kleine bliekjes...flauw dus. We spraken al een kwartier voor 5 uur van opkramen, en Luc trok met de lege colaflesjes naar de vuilnisbak. Net op dat moment begon plots mijn molen te "zoeven", mijn werphengel danste!een karper ! En ja hoor, na twee beten die op niets uitdraaiden, hing er nu toch een aan de lijn. Ik voelde meteen dat het ofwel een hele brave was, ofwel geen hele grote. Het bleek een mooie spiegelkarper van een goede 3 kgr. Ook daarvan zijn er meerdere foto's. Ik toon de spiegelkarper aan u op de foto (rechts) met het vergezicht op de vijver en het kasteel, de grote karper op de andere foto.
Allee, eindelijk ook eens plezant nieuws !
tot de volgende ?

dinsdag, oktober 17, 2006

steenstokkedood 2

Gisteren zijn we dus weest winkelen en eten in Daisel. Als Anny en ik gaan winkelen, dan weten we perfect wat we moeten hebben, gaan daar naar toe, pakken het en wegwezen.
Luc en Cecile zijn echte winkelwandelaars. Zij wandelen op hun gemak door de uitgestalde waren, bekijken hier en daar iets, en bezoeken de ganse winkel.
Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan van de pijn. Ik ben rond 2 uur opgestaan om nog een pil te pakken, maar daar gaat de pijn wel wat van minderen, maar dan slaap ik weer niet daarvan.
En vandaag ga ik vissen, en morgen naar de pijnkliniek... Zo is er alle kans dat hij mij weer eens ziet op het moment dat ik rot zit van den zeer. Hopelijk geeft hij mij dan weer een of enkele inspuitingen op de pijnlijke plaatsen, en jaagt hij de pijn sneller dan normaal naar waar die pijn thuishoort: in the middle of nowhere...
Dus vandaag gaan we vissen. Vorige week is het er niet van gekomen, omdat het hier water goot in de voormiddag...'s Anderendaags wist ons westvlaams bezoek ons te melden dat het bij hen heel de dag mooi zonnig weer was ...

We gaan naar het park, in de hoop nog een karper te kunnen verschalken. Hopelijk bijt de bliek er ook wat, want het is het park al heel het jaar flauwkes voor de bliekvisserij. We vermoeden dat dit nog altijd het gevolg is van de werken aan boorden van de vijver tijdens de voorbije winter. Hopelijk is het dan toch volgend jaar weer in orde...

Mijn kompjoeter is nog altijd niet zoals het moet zijn...Hopelijk komt Erwin binnenkort eens zoeken wat de reden toch kan zijn. Zoals je ziet, ik kan nog altijd werekn, maar er zijn zaken die ik niet of niet naar behoren kan. Erg is dat allemaal niet, maar ik ben bang dat hij op ne dag eens helemaal in duigen zal vallen.

We hebben gisteren een bloemstukje gekocht voor op het graf van Koen, en enkele liters lampenolie voor de kleine olielampjes die Anny zorgvuldig iedere dag doet branden bij de foto van Koen en nog een bij Oma. Bij de foto van Oma staan dan ook enkele maanden de doodsprentjes van de diegenen die de laatste tijd overleden zijn in onze kennissenkring. Blijkbaar vindt zij daar iets van troost in. Voor het eerst vonden wij er ook wieken voor in die lampjes, want dat is altijd het probleem, die wieken branden weliswaar zeer langzaam op, maar nu en dan moeten ze toch vervangen worden...en die dingen vind je niet makkelijk.

Voila, tot daar de berichten...ik ga sluiten en mijn lokaas klaarmaken voor de karperjacht...
tot de volgende (Ik weet nog niet wanneer, want zoals gezegd moet ik morgen naar de pijnkliniek...en ik weet altijd wel hoe laat ik daar moet zijn, maar niet hoelaat ik dan in werkelijkheid bij de dokter raak, en nog minder hoe laat ik er dan weer weg raak...en dan...het is woensdag ! Dat wil zeggen dat, als je rond de middag gelost word, je dan nog kunt genieten van diverse zones 30 en heelder kudden door elkaar heen en weer schietende jeugdige fietsters en fietsters...dus, tot ???de volgende !