Ik las zonet een haartikeltje over het feit dat men in het grootste deel van China nog steeds hond eet...
Ik moet eerst en vooral bekennen dat ik behoor tot de mensen die dolgraag een stukje vlees op hun bord zien... Ik hou van een malse biefstuk, ik hou van een stukje lekkere vis, en zelfs ongeboren gevogelte (eieren) verorber ik met graagte. Ik hou ook van groenten.
Kortom, ik ben een echte omnivoor.
Waarom struikelen wij dan over het eten van hond?
Honden zijn bij ons huisgenoten geworden. Ik ga niet stellen dat we helemaal geen werkhonden meer hebben, maar ze zijn zeldzaam geworden. Honden behoren nu tot het gezin. Troeteldieren. Katten hebben veelal ook dat statuut... en toch hoor je nog heel vaak vertellen dat "men" in de laatste oorlog her en der katten heeft opgegeten... Van honden hoor je dat niet, tenzij je de verhalen leest uit de strijd in Stalingrad en zo, daar at men wellicht zelfs lijken van mensen op.
Ik ben een hondenvriend, heb tot voor kort zowat altijd een of meer honden in huis gehad, en voor mij waren dat ook huisgenoten, vooral gezellen voor de kinderen. Dus beticht me niet dat ik niet weet waarover ik praat, of dat ik niet weet hoe een honden-mens voelt en denkt.
Maar ik wil proberen eens logisch te denken... De meeste mensen houden wel van een lekker stukje konijn, maar niemand denkt er over om zo'n mini-konijntje te gaan slachten en opeten, ook al zou het formaat eigenlijk beter geschikt zijn voor de meestal kleine gezinnen van tegenwoordig. Gewoon, omdat dat mini-konijntje het statuut heeft verkregen van ... troeteldiertje. Als je dat nuchter bekijkt, dan moet je dat wel gek vinden, en al naargelang je het idee "troetel" of het idee "lekker" vooropstelt, zal deze gedachte je misschien doen over hellen naar "ik eet geen konijn meer" of "Wat kan het formaat mij schelen"...
Kortom, als we dat idee doortrekken naar hond, dan is er geen een zinnige reden om die hond anders te gaan bekijken dan dat konijn. Met andere woorden, als je konijn eet, dan kun je net zo goed hond eten. Er is geen echt verschil.
In India is de koe heilig, bij de Islam en de Joden is het varken onrein, en wellicht zijn er nog wel zo'n voorbeelden te vinden. Sommigen maken er zelfs een punt van op welke manier het dier geslacht is ! En ik denk hierbij niet alleen aan aan Halal, maar net zo goed aan de dierenrechtenactivisten, die eisen dat er verdoving wordt gebruikt.
Het is nu al heel lang geleden, maar vroeger slachtte ik zelf mijn kippen en konijnen... Een beetje heug tegen meug, maar het moest nu eenmaal. Ook bij het slachten van varkens was ik regelmatig aanwezig, en nu en dan gooide ik een snede brood in het opgevangen bloed, en roerde het dan met mijn hand, zodat het niet zou stollen, en men er lekkere bloedpensen zou kunnen van maken.
Als je dat nu vertelt tegen je kleinkinderen, dan bekijken ze je als een soortement barbaar, iets uit verre verdorven tijden.
Maar ze eten wel konijn, kip, biefstuk en hesp...
Voor hen ligt de grens ergens bij het niet zien slachten...
Als ze in China hond eten, dan kan ik dat niet veroordelen, want ik zie geen echt verschil tussen die hond en onze koe. Er is wel een verschil tussen onze hond en de hond daar ver weg in China. Wij kweken onze hond als gezel, als huisgenoot, zij kweken de hond zoals wij onze konijnen kweken. Om op te eten. En fundamenteel is daar geen verschil in.
Je kunt het ook -even logisch- totaal anders gaan benaderen ! Je kunt evengoed vaststellen dat er geen fundamenteel verschil is, en dat wij dus gewoon weg geen vlees of vis of eieren meer mogen en kunnen eten, willen wij ons niet bezondigen aan het doden van soortgenoten, want uiteindelijk zijn ook wij zoogdieren... Net zoals die hond of dat dwergkonijntje...
On gebit verraadt dat wij omnivoor zijn... En net zoals de leeuw moet doden om zelf te kunnen overleven, lijkt het me logisch dat een omnivoor dus ook wel eens vlees eet... Maar het is een feit, dat wij in onze welvaartsstaat véél te veel vlees eten, veel meer dan eigenlijk goed is voor ons !
Dus is het goed dat wij op zijn minst een deel dieren wat meer als mooi, lief, troetelbeest gaan bekijken, en maar nu en dan een stukje vlees verorberen van dieren die we helemaal niet gekend, zelfs niet gezien hebben... Een beetje schijnheilig, maar als omnivoor...
Wat ons doet huiveren voor hond op het bord is geen lichamelijke reactie, maar een gevolg van het feit dat wij mensen de dieren gaan bekijken vanuit ons eigen specifieke standpunt.
Zonder dat denkvermogen, zonder die empathie... werd ook hier een stukje hond op het satéstokje geprikt, als passend bij onze nationale frietjes...
djudedju... en ik heb het nog niet eens gehad over het verorberen van meelwormen en kevers !
tot de volgende ?
