 |
| “For use by white persons” – sign from the apartheid era Español: “Sólo para blancos” – letrero de la era del apartheid (Photo credit: Wikipedia) |
Zo vlug gaat het allemaal. Voor ons is apartheid een heel concreet begrip, voor de jeugd is het al iets uit de geschiedenisboekjes.
Als we het geschiedkundig bekijken, dan moeten we terug naar de oprichting van een Nederlands haven aan de kaap... Dat gebied was toen alleen, heel dun bewoond door wat wij gemeenzaam hottentotten plegen te noemen (San en andere).
Vandaar dat je ook heel wat boeken vindt waarin je kunt lezen dat er in Zuid Afrika geen zwarten waren (bantoe-volkeren), op het moment dat de blanken er kwamen.
Hier en daar vind je ook een werk dat dit tegenspreekt, en stelt dat zelfs al in de beginperiode expedities van de blanken spraken over ontmoetingen met zwarten.
Als ik het zo allemaal eens nuchter bekijk, dan denk ik dat én de blanken, én de bantoe-volkeren zowat op hetzelfde ogenblik het gebied van de hottentotten hebben willen innemen. Beide volkeren deden aan een actieve expansie-politiek.
In heel veel gevallen leefden ze vreedzaam naast en zelfs door elkaar, maar nu en dan werd er gevochten. De grote oorlogen tussen blank en zwart kwamen er pas na een hele tijd.
De apartheid was er echter al veel vroeger !
De apartheid was "in den beginne" iets wat gebaseerd was op op de godsdienst van de blanken. Zij beschouwden de zwarten als de kinderen van Kaïn, die voor eeuwig gemerkt waren door de Heere...
Er was geen sprake van haat, maar het was zo, dat het een grote zonde was zich te vermengen met het volk van het kwaad. Als er al sprake was van haat, dan ging die haat in de eerste plaats naar de zondaars die gemeenschap hadden met zwarten, en naar de vruchten van die gemeenschap. Dit waren de oorspronkelijke kleurlingen, begrip dat pas later uitgebreid werd tot alle zwarten.
De apartheid was in origine niet een manier om de zwarten als minderen te beschouwen, maar een soort vrijwaren van het eigen ras. Men moest en zou vermenging van de rassen vermijden, want dat was het ultieme kwaad.
Toen er steeds meer zwarten kwamen, begon het systeem helemaal mank te lopen, en kwam er een situatie die steeds meer en meer scheef groeide. Er kwam een situatie waarbij de macht van nature uit naar de zwarten neigde, omdat ze gewoon veel talrijker waren, en een houding van de blanken die hun positie wilden behouden. Steeds meer kreeg dit het beeld van de blanke die zich superieur achtte, en steeds meer kwam er druk van de zwarte bevolking tegen dit machtsmisbruik.
Deze scheefgegroeide situatie is het beeld wat wij hebben als "apartheid". In origine was het niet zo bedoeld, en was het zeker niet bedoeld als een macht voor de blanken en onderdrukking van de zwarten. Men wilde gewoon de zaken netjes gescheiden houden.
Ook door culturele invloeden, werd het verschil steeds groter. De zwarten waren ongeschoold, en wat aan hun lot overgelaten, bleven ze dat grotendeels. Het waren de religieuzen van diverse kerken, die de zwarten toch scholing gaven. Dit maakte dat de zwarte bevolking zich nog meer bewust werd van de verschillen tussen blank en zwart.
De grootheid van een Nelson "Mandiba" Mandela, ligt niet in het feit dat hij een leider was van een politieke beweging der zwarten, zijn grootheid ligt in het feit dat, toen de zwarten niet meer tegen te houden waren, hij niet koos voor wraak, maar koos voor verzoening en samenwerking.
Dit was niet alleen groots, het was ook de meest wijze beslissing, en bijna de enige kans om het blanke kapitaal en de blanke knowhow binnen te houden !
Als we hem niet zien als een man van de vrede, dan moeten we hem toch minstens het imago geven van een man met een zeer brede visie en een zeer realistische kijk op de zaken.
De grote vrees is dat, nu hij overleden is, de zwarten die wel opteren voor wraak, meer in de pap te brokken krijgen, en dat alles wat nu bereikt is, binnen de kortste keren vernietigd zal worden.
Dit zou betekenen dat ook Zuid Afrika in de economische put zou terecht komen, waar bijna heel Afrika in zucht.
Wij, blanken, hebben daar de grote schuld aan ! Wij hebben gekozen voor een systeem van kolonisatie die gelijk staat aan leegroven, aan vernietigen van de eigen cultuur van het Afrikaanse volk.
Wij hebben hen ontworteld, en geven hen alleen kans om te leven binnen een systeem dat niet het hunne is.
In deze context is en was Mandela een broodnodige schakel, een binding tussen twee werelden.
Dat was zijn grootheid.
Hopelijk blijft zijn geest, zijn instelling, zijn kijk op de zaken nog lang nazinderen, zo lang tot de culturen werkelijk tot één cultuur zijn geworden.
tot de volgende ?
