De doos

Anny is weer eens aan "de opkuis" begonnen... Maar dat gebeurt tegenwoordig in schijfjes.
Dat komt omdat ze bij het opruimen van kastruimtes die zelden gebruikt worden, steeds weer stoot op verborgen schatten.
Gisteren was het weer van dattum.
Ze kwam van boven met een kartonnen doos, en zette zich naast me in de zetel. "Je moet hier eens kijken", en ze pikte op goed valle uit een pakje papieren uit de doos...
Tot mijn verbazing zagen we uitgeknipte krantenartikels uit het jaar stilletjes, toen haar oom en neef werden doodgeschoten, vermoedelijk door de Duitsers. En nog een ouder artikel over een andere oom, die lang voor haar geboorte al gestorven is. En pakken doodsanctjes van mensen waarvan je eerst eens moet denken wie dat weer was, of hoe hij of zij er ook weer uitzag.
En al de kaartjes die we kregen op het feest van ons 25 jaar huwelijk. Straks zitten we aan 45...
En nog andere papieren, hoe ik als voorzitter van het STC de toenmalige minister Leona Detiège mocht ontvangen in het VDAB- opleidingscentrum te Oudenaarde, en nog veel, veel meer...
De geschiedenis van de mens in het klein,
geschiedenis van kleine en grote feiten,
geschiedenis vol droefheid of
vol vreugde...

En de opkuis was meteen gedaan. We zaten daar knus naast elkaar door de papieren te neuzen, en weg te dromen.
Eentje heb ik er uit gepikt...
Een huwelijksaankondiging... omdat we daardoor vaststelden dat die lui dit jaar, binnen een paar weken, vijfentwintig jaar getrouwd zijn...
Ik heb die vrouw nog in luiers gewikkeld ! En toen waren het nog echt luiers, geen pampers.

Op de uitnodiging zie ik twee grootmoeders staan, geen grootvaders... Mannen leven gewoonlijk minder lang dan vrouwen... en dan aan beide zijden de ouders van de jonge mensen die gaan huwen, en dan de aankondiging van het Heugelijke feit dat Patrick gaat trouwen met Kristel op 29 mei 1987 om 16 uur in de Sint Katharinakerk te Oostende Conterdam... De huwelijksmis werd opgedragen door de oom van de bruid: E.H. Roger Vanthournout, priester -arbeider, later vermoord door een van de ex-gedetineerden die hij liefdevol opving...

Waar is de tijd...
De bruid heb ik niet alleen in luiers gewikkeld, toen ze klein was, kwam ze hier ettelijke keren op vakantie, om te spelen met onze kinderen.
En nu is ze al vijfentwintig jaar getrouwd.
djudedju, we worden oud.

Ik herinnerde me niet eens meer dat de huwelijksmis in de namiddag was.
Snap je nu waarom de opkuis stilviel?
We zaten meteen in andere tijden, vol herinneringen.
Toen Anny indertijd al die dingen aan de kant lei, zal ik wel eens gegromd hebben "Ga je dat allemaal bewaren?"... Nu ben ik blij, kan ik samen met haar eens grasduinen in de tijd van toen.

Ergens moet nog een speciale editie liggen van het rondekrantje van Het Volk, waarop op één gazet de overwinning van Eddy Merckx in de tour de Zwans staat, én de landing op de maan " Een kleine stap voor de mens, een reuzenstap voor de mensheid..." ... Onlangs las ik dat ze nog meerdere keren op de maan geland zijn... Dat zat veel verder weg. Toen was het nieuws er af, en hoorde dat maar meer tot de "faits divers"... Gek.

Heb jij ook ergens van die dozen staan ?
Doe ze niet weg !
Ze zijn heerlijk om bij weg te dromen...

tot de volgende ?

Van Rompuy uit zorgen over...

Als je de titel leest, wat denk je dan ? Dat van Rompuy uit de zorgen is over ditte of datte ? Nee, mis, men wil zeggen dat Van Rompuy zijn zorgen uit over... in dit geval de situatie in Griekenland.

Ik heb het gevoel dat de schrijvelaar zijn zinsbouw toch wel wat duidelijker mag formuleren. Het zou véél duidelijker en minder misleidend zijn, mocht de schrijver geschreven hebben: Van Rompuy uit zijn zorgen over... Dat woordje zijn doet je eerder denken aan het werkwoord uiten dan aan het woordje uit. Helemaal klaar is het ook hier niet, zodat er misschien moet gezocht worden naar een ander woord dan uiten?

Maar het is op zich een bewijs dat Nederlands niet zo makkelijk is ! Geef deze tekst aan iemand die Nederlands leert, of laat het eens vertalen door zo'n vertaalprogramma, dan zul je zien dat de kans groot is, dat je een foutieve vertaling krijgt. Let op, we praten hier over het Nederlands, maar je kunt dit doen met zowat iedere taal. In bijna iedere taal heb je woorden die identiek geschreven of uitgesproken worden, maar een gans andere betekenis hebben.

Ik vraag me af hoe deze dingen tot stand zijn gekomen. Wellicht hebben we dat te danken aan het feit dat taal niet zo maar op één plaats en op één tijdstip ontstaat. Taal is een gegroeid en groeiend iets. We kunnen dit zelfs nog vandaag de dag vaststellen. We krijgen een pak nieuwe toestellen, en deze dingen krijgen een naam. In ons Nederlands neigen we tegenwoordig nogal naar overnemen van het Engelse woord voor dat ding, die dan door het gebruik eigenlijk plots ook Nederlands wordt. Maar je kunt nog meer zien in de spreektaal...

Vroeger had zowat ieder gemeente (soms zelfs iedere wijk) een eigen vorm van dialect. In deze tijd wonen de mensen niet meer honkvast in hun gemeente, maar meer dan ooit migreren ze naar andere streken (meestal in eigen land). Daar komen ze met hun dialect terecht in een ander spreektaal. Als er zo maar ééntje komt, dan heeft dat weinig of geen invloed, maar als er zoals nu heel veel migratie is, dan zie je dat het oorspronkelijke dialect verwatert. Het wordt niet vervangen door de pure nette taal, maar door een vlotte spreektaal, waarbij niemand nog zijn eigen taal spreekt, maar men een soort gemene deler spreekt. Maar binnen die gemene deler zie je verschillen. De gemeenschappelijke spreektaal in Oudenaarde is anders dan die in Gent, want binnen dat mengelmoesje is de hoofdtoon te danken aan de grootste hoeveelheid mensen die in een bepaalde klankkleur spreken.

Iemand met een goed oor, kan zelfs binnen die quasi uniforme spreektaal van een bepaalde gemeente horen van waar de spreker oorspronkelijk afkomstig is, want ook al spreekt hij de gemeenschappelijke spreektaal, hij houdt bepaalde woorden, bepaalde klanken van uit zijn eigen moeder-dialect.

Met andere woorden, door de vele migraties verdwijnt de streektaal niet, het ontwikkelt zich tot een nieuw geheel, met kleinere verschillen, en makkelijker bruikbaar over de "grenzen" van gemeenten heen. Het is, met andere woorden, niet meer zo scherp afgetekend als vroeger, toen je werkelijk in ieder gemeente een eigen klankkleur, een eigen dialect had.

Je zou kunnen stellen dat we groeien naar een dialect die uitvloeit over de oude grenzen heen, en die niet meer beperkt wordt door gebied, alleen nog door landgrenzen en door verre afstanden.

Je kunt dit op zich weer vaststellen op het arbeidsvloer. Want net als je de migratie kent inzake wonen, ken je ook steeds meer een soort migratie inzake werken. Je woont in het ene gebied, en je werkt kilometers verder in een ander gebied. Dit betekent dat mensen met bijvoorbeeld de huidige gemeenschappelijke spreektaal uit Gent plots samen zitten met mensen uit de spreektaal-regio van Hasselt en Oostende , en daar opnieuw een soort taal ontwikkelen die bruikbaar is voor allen. Deze taal evolueert telkens er nieuwe inbreng komt... of zelfs als er elementen uit verdwijnen.
Het is dus niet echt meer een heel sterk, heel eigen dialect die er zich ontwikkelt, het is een heel soepel iets, die zich heel snel en heel makkelijk aan past aan de omstandigheden.

Eigenlijk is het dan ook een beetje gek, of op zijn minst bizar te noemen, dat men dan niet overschakelt op het ABN, de nette, de zuivere taal.
Of misschien ook net weer niet...
Ik vermoed dat dit komt, omdat het ABN net een beetje te veel Nederlands is, en net een beetje te weinig Vlaams. We kennen het wel, we gebruiken het zo nodig, maar het is niet echt "eigen". Zelfs in de meeste gezinnen die voor de opvoeding van hun kinderen opteren deze op te voeden in het ABN, stellen we vast dat dit ABN sterk Vlaams gericht is, en afwijkt van het ABN van Nederland. Is het niet in de taal op zich, dan toch wel door de manier waarop het wordt uitgesproken, waarop het wordt gebruikt.

Het echte Vlaams en het echte Nederlands zijn dan ook wel heel sterk verwant, maar niet echt helemaal gelijk. In de schrijftaal is de gelijkenis echter veel groter. (Tenzij je iemand hebt als ondergetekende, die heel makkelijk woorden uit de spreektaal neerpent, en zelfs zelf woorden aaneenflanst...) (Ik heb de automatische woordcorrectie aan, je moest eens al het rood bewonderen terwijl ik aan het schrijvelen ben...)...

Volgens mij is dit geen zwakte, maar eerder een versterkend element. Net zoals ik vind dat het dialect een voortdurende bron van nieuw taal-leven is, zo is het verschil Nederland/Vlaanderen ook  een bron van wederzijdse inbreng. En als men in de dikke Van Dale nu ook het Surinaams zijn inbreng laat doen, dan is dat nog meer een verrijking ! Taal moet evolueren, of ze is dood.
En onze taal (en de meeste andere talen) is/zijn  -Godzijdank - springlevend.
Maar het is ook net dat leven dat de taal zo moeilijk maakt.
Zeker voor vreemdelingen die dan een andere taal moeten leren.
Denk maar eens aan woordspelingen, en hoe een vreemdeling dat ooit kan leren....
Maar dat neemt niet weg dat we moeten pogen, zeker in een titel, een woordkeuze te gebruiken die de lezer niet op het verkeerde been kan zetten...Tenzij dat net de bedoeling zou zijn ?

tot de volgende ?

De engel

Creation of the Sun and Moon by Michelangelo, face detail of God. (Photo credit: Wikipedia)

Een van de meest bizarre wezens in de religie(s), is wel de engel.
Een engel lijkt wel een beetje een soort tussenfase tussen God en de mens. Maar in de Christelijke versie is er een deel van die engelen in opstand gekomen tegen God, en dat zijn nu duivels, die de mens proberen te verleiden tot zonde.

Het is allemaal een beetje abstract. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat men de religie(s) steeds maar meer en meer heeft ontwikkeld, tot een grote warboel. Eigenlijk zou voor mij religie een heel simpel iets moeten zijn: God, en de plicht als mens goed te zijn voor de medemensen en eerbied hebben voor God of Goden. Maar men heeft het zo nodig allemaal willen gaan uitleggen en gaan inkleden in mooie verhaaltjes. Toen iemand vroeg: "Waarom heeft God het kwaad toegelaten op de wereld ?", toen moest men zo nodig een uitleg gaan fiksen,  een uitleg waarbij je hoort dat het kwaad niet van God komt, maar van... in ons geval de duivel. Duivel ? Ja, je weet wel die opstandige engelen. Opstandige engelen? Wie heeft dan die engelen opstandig gemaakt ? Geen antwoord. Die vraag werd toen, bij het schrijven van het verhaal, niet gesteld.

Wij hebben het geluk dat we in het Christelijke geloof, dat stuk Joods verleden hebben opgenomen. Daar kunnen we zien hoe God eigenlijk geëvolueerd is van een wonder wezen, tot een almacht in één idee, er is maar één God. In het begin van de bijbel is dit helemaal niet zo duidelijk ! Bovendien was het een figuur die net als de Goden uit de Romeinse mythologie, soms een stapje in de wereld zette ! We lezen immers over de zonen van God...

Het is een beetje gek dat men het verhaal eigenlijk nooit ten gronde heeft geredigeerd, her-opgesteld. Mocht ik de beslissing hebben genomen wat nu eigenlijk de echte bronnen en wettelijke bronnen waren van ons geloof, ik zou van de occasie hebben geprofiteerd om er de "foutjes" uit te halen. Dat van de zonen van God en van de reuzen en dergelijke zou ik weg geradeerd hebben. Het verhaal zou er wat  reëler hebben uitgezien.

Maar eigenlijk heeft het wel zijn charme te zien hoe het geloof van de mensheid eigenlijk in stappen is gebeurd. En ik vraag me af, of in die tijd er ook al mensen waren zonder geloof... Ik denk van wel, want als ik lees over de middeleeuwen en later, dan stel ik vast dat ook toen lang niet iedereen kerkelijk was. Ik denk dat pas met de inquisitie de mensen bijna allemaal gingen. Niet naar de kerk gaan was immers gevaarlijk. Maar of dat dan betekende dat iedereen echt geloofde ???

We zien nu een beetje hetzelfde bij de Islam. De agressieve bekeringen of de dood. Wie zich bekeert is gered, en is veilig. Ik denk dat er ook daar een heel pak zijn die zich ostentatief bekeren en heel netjes de bidstonden opvolgen, maar inwendig helemaal niet gelovig zijn.

Het lijkt me zelfs heel logisch dit te denken. Net zoals ik dat denk over de inquisitie-periode bij ons.

Het gekste is dat je op die manier, in de volgende generaties wel gelovigen krijgt. Tot er een periode komt waar mensen een alternatief krijgen voor dat geloof. In onze westerse gemeenschap heeft het materialisme wellicht een breuk veroorzaakt, dat en een pak schandalen en miskleunen binnen de kerk. Ik kan me voorstellen dat de houding van de kerk tijdens de tweede wereldoorlog voor sommigen het einde was van hun geloof, net zoals dat nu weer plaatselijk zal gebeurd zijn bij Tutsi en Hutu's, waar sommige kerkleiders van ginder, helemaal niet zo'n nette rol speelden.

In onze tijd, waar verhaaltjes en sprookjes helemaal niet meer thuishoren, is het mooie bijbelverhaal wellicht eerder een nadeel dan een voordeel. Zelfs over Roodkapje en de boze wolf wordt nu kwaad gesproken, van uit diverse hoeken: menselijk, want het is geen stichtend verhaal, ecologisch , want het is verkeerd de wolf zo'n boze rol toe te delen, dat beest is geen menseneter. Met onze bijbel doen we nu een beetje hetzelfde. En dat er mensen zijn die zich puur bezighouden met te bewijzen dat de bijbel allemaal letterlijk waar is, of net het tegendeel te bewijzen, is niet van aard om het vertrouwen in het verhaal te herstellen. Maar voor mij is dat verhaal gewoon iets van zijn tijd, en het is fout dat verhaal mee te slepen. De essentie van het verhaal mag dan overeind blijven staan, de krollewietjes er rond maken het moeilijk de essentie terug te vinden.

In onze tijd denk ik dat we nochtans moeten opteren voor een terugbrengen naar de kern, naar de essentie. Laat al die verhaaltjes maar rustig hun literaire rol spelen, en breng Godsdienst, voor wie daar behoefte aan heeft, terug tot de kern van het geloof. Zonder veel poespas.

Neem een lesje aan de literatureluurderij... Neem eens een boek van Stijn Streuvels ter hand, en begin het te lezen. Gek hé ? We ergeren ons aan al die omschrijvingen en uitweidingen die het verhaal niet laten vooruitgaan. Mocht Stijn Streuvels het boek nu, in onze tijd schrijven, hij heeft de helft minder papier nodig. Maar van de bijbel blijven we af, daar moet iedere letter op zijn plaats blijven, daar geloven we niet dat de tijd er een invloed op had, op heeft. Gek hé ?

Ik geloof niet echt in duivels en engelen... De mens is de mens, en wij moeten proberen het onvolmaakte zo om te buigen dat de mensen toch overeen komen, toch een gemeenschap vormen, die streven naar een maatschappij waarin eenieder zijn plaats heeft, een goede plaats...
Voor wie gelooft met God, voor de anderen zonder.
Maar een maatschappij, een samenhangend iets, met eerbied voor elkaar.

tot de volgende ?

Maastdicht

Coat of arms of the Dutch municipality of Maastricht, Limburg. (Photo credit: Wikipedia)

Door het wietpasje en de heisa er rond, wordt een bezoek aan Maastricht afgeraden aan de Belgen... Net nu ik met mijn teerbeminde een verlof zal gaan doorbrengen in de Voeren, en een dagje Maastricht op het lijstje was gezet.
Niet dus.
Ik wil niet het risico lopen dan de douane en/of de flikken mijn wagen helemaal zitten uit te vlooien (ik kweek nu al zo lang en met zo veel zorg die auto-vlooien...). Bovendien is het goed mogelijk in ons land van Melk en honing en geen democratie, dat je voor zo'n onnozel bezoekje op de lijst van mogelijke drugdealers terecht komt.
En bovendien loop ik het risico, en mijne gade met mij, dat ze onze medicamenten af pakken als zijnde verdacht.
Ik kan zelfs het risico niet lopen !
Anders raak ik misschien niet meer thuis.

djudedju

Ik heb hier al wanhopig gezocht naar documentatie over Voeren en over die hoek van Limburg, maar er is maar weinig te vinden. Oh ja, wel voor fietsers, wel voor wandelaars en zelfs voor ruiters, maar voor mensen zoals ik ? Vergeet het maar.
Dat is net zoals met allerlei vermageringsformules...
Je ziet een of ander vedette vermageren, en zie, zijn recept wordt uitgegeven in boekvorm. Of je meent het serieus, en je gaat ten rade bij een diëtist... Gelijk hoe, ze beginnen met je een en ander voor te schrijven over je eetgewoonten, en dan voegen ze daar doodleuk aan toe: ... maar natuurlijk moet je dit combineren met lichaamsbeweging. Je moet wat meer gaan sporten. Help ! Dat is net wat ik niet meer kan ! Het is net daardoor dat ik weer verdikt ben.
Daarvoor moest ik echt geen boek kopen of een diëtist gaan bezoeken.

En het ziet er naar uit dat ik net op dezelfde wijze mezelf ga moeten behelpen om Voeren et environs te bezoeken. Zowel de Waalse als de Vlaamse omstreken.
(Ik zou er dolgraag een Happart bezoekje van maken, iets waar je op kunt terugblikken met een glimlach op de lippen...)

Maar nu zitten ze al te zeggen dat in Maastricht van mijn lijstje moet afvoeren. Omwille van het gedoogbeleid dat Belgen niet gedoogt.
tommetoch...

En zeggen dat ik het adres van De Sleghte (boekwinkel) in Maastricht al had opgeschreven... Misschien zou ik daar een boek over glazuren vinden. Ach, dan ga ik maar eens naar De Sleghte in Gent moeten gaan hé, nu we nog gratis met bus en tram mogen rijden als leden van de grote bond der gepensioneerden. Straks mag dat ook niet meer, in het kader van de besparingen. En omdat we wat meer met de auto zouden rijden, want die verbruiken brandstof, en brandstof dat is voor 90 % belastingen... En dat zijn dan niet alleen besparingen, maar zelfs inkomsten voor het landje dat zo hard zijn best doet om in Europa bij de besten van de klas te mogen zitten.

Och ja, van belastingen en ander diefstal gesproken, heb je het ook gelezen ? Ze gaan geen vaste flitspalen meer bijzetten op de snelwegen... Nee, die brengen niet genoeg op, ze gaan er wat meer mobiele bij voegen. Geruchten stellen dat er binnenkort om de 50 meterkes een flikske zal staan, zitten of liggen met een cameraatje in de aanslag. Als je straks langs de autosnelweg een verdacht weelderige grasdot ziet staan in de groene berm, pas dan op ! Het is wellicht een vermomde flik met vermomde camera...
(Ik hoorde dat het korps der flikken een ex-paracommando in dienst nam omhen de camouflagetechnieken bij te brengen! En Crevits zou de onderhandelingen begonnen zijn met de Hamerikanen over de aankoop van die ultra-gesofisticeerde kledij, die van de Hamerikaanse soldaten onzichtbare mannetjes (en vrouwtjes) maakt. Je weet wel, een soort kledij die op een of ander manier de kleuren van het landschap aanneemt...)

Er is niets nieuws onder de zon... Als je het schitterend mooie stadhuis van Oudenaarde bezoekt, dan kun je in de Schepenzaal zien dat men toen al een verborgen kamertje maakte, waar een schrijver al de gesprekken kon noteren... Dus geheimzinnig doen om mensen in de zk te zetten is al een oude hobby van politici en aanverwante sectoren zoals daar zijn de openbare macht en het korps der flikjes.
Gezelle moet hoognodig zijn dichtwerken aanpassen ! In Boer Naas is het niet meer: "Daar roert entwat", maar daar flikkert entwat, daar flitst entwat ! t'docht Naaske dat verzonk, weer geflitst ! Weer te rap gereen met peird en kar.

Nog een geluk dat er genoeg borden staan om ons attent te maken op de snelheid die je mag rijden. Heerlijk vind ik de borden van "einde bebouwde kom", eindelijk mag je weer iets sneller rijden dan die vermaledijde 50 per uur, maar drie meter verder zetten ze dan een bord van maximum 50... Als je bij kinderen een snoepje voor hun gezicht zwaait, en dan zelf in je mond stopt, dan ben je een sadist... Onze wetgevers zijn dat stadium nooit ontgroeid als ik de verkeersborden bekijk. En ze trekken wellicht ook nog steeds vliegen de vleugels uit, en ons een poot...

miljaarde nonde

Allee, waar moet ik nu naar toe in de steek van Fourons Voeren?
Tiens, ik kom bij je op bezoek, in het mooie Tongeren, heel in het begin, met een groot opschrijfboek, in de hoop dat jij me een massa tips kunt geven, maar niet over de grens van de wietrokers, want daar mogen we niet echt meer binnen... Leve Europa met de open grenzen. djudedju


tot de volgende ? (De inwoners van Maastricht zijn niet allemaal engeltjes, in tegenstelling met wat hun wapenschild suggereert...)

November in mei ...

Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest in Balegem, niet ver van hier, maar het is bitter koud. Amper 7 graden Celsius... De weerman op TV had het gezegd, we krijgen novemberweer in mei !
We kwamen aan, dichtbij de markt, makkelijk een plaatsje gevonden voor de auto, en dan te voet de berg op naar de rommelmarkt. Aan zo wat ieder kraampje ging het over het weer... Amper 7 graden, en iedereen stond daar of liep er rond met een dikke vest aan, en velen met een muts over de oren getrokken. Het regent tot nu nog niet, dat is al een reden om content te zijn...
Maar de meest beklijvende opmerking kwam van een marktkramer: " En weet je, volgende maand beginnen de dagen al weer te korten !!!"
Hij heeft gelijk !
't Is om er de moed bij te verliezen !
Een mens zou depressief worden van dat weer.

In de auto hebben wij de verwarming opgezet, om te bekomen van onze wandeling...

Ik heb er een serieuze koop gedaan voor Crea Ziekenzorg ! Een hele doos met allemaal patroontjes (met garen en naald en stof incluis !) om zo'n kleine figuurtjes te maken die je dan kunt verwerken in postkaarten. Dinsdag neem ik het mee ! Want eigenlijk zat ik met een probleempje...

Dinsdag gaan we immers van een heel gewoon simpel vaasje, een "kunstwerk" maken. Ik heb heb een heel stel identieke vaasjes, en we gaan die beschilderen met een leuk bloemmotief. Ik heb er eentje, heel simpel, maar heel mooi, ontworpen... Het moet eenvoudig zijn, zo dat het binnen het bereik ligt van iedereen !

Maar er is een wat onverwachte moeilijkheid... Die verf droogt minder snel dan ik dacht...
Dus kunnen we de vaas niet in één keer afwerken...
En dan zat ik wellicht met een deel tijd over... En ik had niet meteen iets wat je makkelijk kunt maken in een klein beetje tijd, of dat je makkelijk kunt onderbreken tot een volgende keer... Nu wel !!! Nu heb ik opvulwerk met hopen ! Bovendien heb ik er in feitje nog veel meer dan ik aangekocht heb, want als we de patroontjes houden, dan kunnen we die dingen oneindig bij maken...

Dit is dus wel een heel goede koop !, en zeker voor wat ik maar betaalde !
Dinsdag ga ik met een gerust hart naar de Crea, mijn mensen zullen weer een en ander te doen hebben, en bezig zijn met dingen die ze graag doen !

Och ja, mocht er hier of daar een lezer of lezeres nog wat ideeën hebben, of bijna vergeten boeken of boekjes over het maken van dingen, dingen die wellicht bij de volgende opruiming de vuilnisbak ingaan, denk dan eerst eens aan mij en mijn langdurige zieken??? Alvast bedankt !
Weet je, één van de dingen die wij gebruiken zijn oude kaartjes... Kreeg je met Kerst of een verjaardag of zoiets kaartjes, werp die niet weg, wij recycleren die dingen en maken er nieuwe kaarten van !

Je ziet, we zijn zijn zelf nog ecologisch bezig ook...

Ik ga stoppen, het is voor mij ook zondag...
tot de volgende ?

miserie

Bergmannsleuchter; Volkskunst von 1950 (Photo credit: Wikipedia)

Heb je gisteren vergeefs naar je vertrouwde blog zitten zoeken?
Er was er geen !
Ik ben er nog niet goed van!
Een hele dag zonder kwampjoeter... Ik heb van arremoe mijn Waalse vriend Erwin moeten bellen om mij te komen depanneren, en die is ook een heel eind zoekende geweest naar het euvel. Vraag mij niet wat het is, maar het is iets aan de videokaart, maar dan niet aan de kaart, maar aan de software.Nu kan ik weer werken, maar ik moet een omwegje maken, tot men bij Ubuntu de bug heeft opgelost...

Je kunt niet geloven hoezeer ik die computer heb gemist.Gelukkig kon ik nog wat kijken naar mijn tablet, maar daar kun je niet zoveel mee doen als met een echte computer, en een blog schrijven op een virtueel klavier die dan ook nog een querty is...Nee, daar had ik geen lust in.

Maar allee, ik ben er weer.Ik heb gisterenavond nog al mijn vertrouwde apps en spelletjes en programma's terug gezet, en nu kan ik weer normaal bewegen op mijn scherm, en kan ik weer bloggen.

Nee, lieve zus, ik ben dus niet ziek ( ooit kreeg ik een telefoontje toen mijn blog nog eens mankeerde, of ik ziek was...)
Ik leef, en ik ben weer Pietje boven Jantje. Ik kan weer Bloggen ! Met Hoofdletter !

Gisterenavond, net toen mijn computer weer teken van leven gaf, kwam Bart binnen met zijn bende, en nadien Frederik en ook nog eens een van de tweeling die eens over en weer binnenkwam... Ze zaten samen met Erwin, de computerman, zich vrolijk te maken over opa die niet zonder zijn computer kan, en over Ubuntu (met Windows heb je dat niet !) en zo voort und so weiter... Tot ze wat uitgelachen waren en ze zelf begonnen over het feit dat Linux veel rapper is, en dat er voor netwerken geen beter systeem is dan Linux...  Ik begon weer adem te halen.

Ik ga binnen afzienbare tijd (van het werkwoord afzien) een gastoptreden moeten doen in het peuterklasje van juf Els... Ik moet er een en ander gaan maken in pyrografie, dus branden in hout. Dat zou dan moeten dienen als geschenkje voor vaderdag... Opa mag er zelf voor arbeiden... Maar ik denk dat het wel leuk zal zijn met al die kleine ukjes. Ze zijn daar amper 2.5 jaar oud... Echte kakkebroeken in sommige gevallen. En weet je, ik ben benieuwd om eens het leven van een juf mee te maken.  Ik denk dat het best zwaar werk kan zijn. Van een ding heb ik schrik! Ik hoorde dat een test heeft uitgewezen dat bij die juffen het geluidsniveau de gevarendrempel overschrijdt. Het is me niet duidelijk of dat geluid dan komt van de peuters of van de juf.Dat hebben ze er niet bijgezegd...

Ik heb nog niet gekeken naar mijn twitter en mijn facebook, want daar zitten soms ook nog berichtjes voor mij op, mijn mails heb ik gisterenavond nog bekeken, maar ik heb er heel weinig doorgemaild, geen tijd ! Te druk !

En deze namiddag terug naar de keramiekklas... Weer in de clinch met een weerbarstige juf (Ik heb iets met juffen vandaag de dag !), die allergisch is aan het woord beeldhouwen. En die grondig van mening verschilt met mij over het begrip keramiek. Kijk, ik ben van mening dat de vorm primeert, en dat je duizend kleurtjes kunt gebruiken, als de vorm niet goed is, dan is het niet mooi. Als de vorm wel goed is, dan heeft het niet echt een kleurtje nodig, maar dat kleurtje kan het wel nog wat opwaarderen.
Een bord in felle kleuren kan best mooi zijn, maar als het bord geen mooie vorm heeft, giet dan maar met kleurtjes, je kunt het niet mooi maken. Je kunt hoogstens wat experimenteren op zo'n ding. Ik maak in haar ogen de fout te dikwijls het woord beeldhouwen te gebruiken... Maar dat is een restantje van vroeger, en een beetje weemoed, omdat ik niet meer echt kan beeldhouwen met die rug van mij.

En als ik al eens durf stellen dat iets helemaal geen kleur hoeft, dan ben ik een slechterik, en zal wellicht nooit een echte keramieker worden. Nu ja, dat is dan maar zo... Kijk, Kloos zei ooit: "Kunst is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie !" en hij heeft en had gelijk !
Ik ga nog een heel stuk verder ! Ik beweer dat een Kunstenaar (met hoofdletter) pas een Kunstenaar is, als hij één werk heeft gemaakt dat werkelijk de toets van de eeuwen kan doorstaan, en die de meerderheid van de mensen echt raakt. En ik durf nog verder te gaan: als een Kunstenaar 10 werken van een dergelijk gehalte maakt, dan hoort hij in de galerij der grootsten, en daar hangen er nog niet veel in ! Ik ken heel wat grote kunstenaars, maar het is niet omdat ze een grote naam hebben verworven, dat alles wat ze doen ook Grote Kunst is... Ik zie er veel momenteel, die ooit een briljant iets hebben gemaakt, en de rest van hun leven teren op de roem van dat ene echt goede werk.

Ik heb geen ambitie om in die galerij terecht te komen... Ik ben maar een liefhebber, die best wat leuks kan, maar ik voel me zelf veel meer thuis in de rij van de volkskunstenaars, mensen die voor zichzelf en de hunnen iets weten te maken die hun huis een eigen toets geeft, en die best aardig is, die dat huis dat eigene weet te geven. Net zoals de mens van 200 jaar terug, die met veel geduld, tijdens de lange winteravonden, zijn stoelen zat mooi te maken met sjablonen en vrolijke kleuren. Die stoelen van dat onbekend mensje gaan nu stukken van mensen, want dat eigene, dat straalt er ook nu nog van af. En ook al is het dan niet meer echt van hen zelf, de koper leent dat eigene om zijn moderne huis er iets mee te geven.

Als ik dat zou kunnen bereiken, dan ben ik al lang content...
Heel content.
En is het niet met zo'n stukje keramiek, misschien dan wel met ... mijn blog ?

tot de volgende ?
Ik doe niet mee aan

Genesis

18th century (Photo credit: Wikipedia)

Ik heb nogal wat gegrasduind in de verschillende religies die bestaan op deze aardkloot. Eén ding bijzonder kon ik wel smaken: ze hebben zowat allemaal een scheppingsverhaal.
Ik denk dat dit ook logisch is... De mens met zijn denkvermogen zal zich immers wel afgevraagd hebben vanwaar al dat groen, al die planten, de sterren en alles wat je zien kunt, gekomen is... Zoals ik al eerder stelde: geloof in God biedt een antwoord op alle onoplosbare vragen. Wat je niet kunt verklaren kan steeds verklaard worden door een ingreep van de almacht.
De meeste religies zijn al oud, en het scheppingsverhaal is meestal een van de oudste verhalen. Dat betekent dat het meestal een heel mooi verhaal is, waarin men er maar op los fantaseerde, geïnspireerd door wat men zag, geïnspireerd door de passie het Godsbeeld nog sterker te maken...

De meeste mensen zijn het in deze tijd wel eens dat het niet letterlijk kan en mag genomen worden, dat het een mooi verhaal is, met een belerende inhoud. Toch heeft men nog steeds mensen die heel vast geloven in dat verhaal, deze noemt men in de Christelijke wereld de Creationisten, zij die geloven dat alles werkelijk geschapen is, ja, zelfs in zeven dagen.

Ik hoop dat ik ze niet kwets met mijn Genesis... Ik kan het niet laten geïnspireerd te zijn door het scheppingsverhaal. Ik wil niemand kwetsen, en ik geloof ook in God, maar niet op die manier als in Genesis...

Er was niets, niets niemendalle, en God zuchtte voor de ontelbaarste keer van verveling. Wat zou hij eens doen ? Het was niet eens doelbewust, bijna in een spontane reflex, net zoals wij wel eens een stukje papier onbewust vastpakken en al even onbewust in een bolletje draaien... Zo greep God het oneindige niets en frommelde het in een, draaide het in een bolletje, en kneep, kneep, tot het door de immense kracht plots explodeerde, of implodeerde ? Nee, het was niet echt het een, noch het ander... Weet je wat, ik noem het deploderen, een soort gekke situatie, waarbij het ontploffende niets plots resulteerde in het ontstaan van het heelal, vol stof en samensmeltend roterend stof die groeide tot sterren en later zelfs tot planeten... God keek verrukt toe ! Al die lichtjes, al die beweging, al dat draaien en wentelen, en kijk, er stonden hele sterrenstelsels die op hun beurt ook weer in een immense sterrendans bewogen...

Eeuwenlang keek God verrukt naar de evoluerende sterrenmassa... Kijk, hier en daar ontplofte er eentje in een supernova, en daar onstond er weer een nieuwe uit wervelend sterrenstof... en enkele hele kleine bolletjes doofden langzaam uit, en werden planeten...

Op die planeten keek God wel wat langer dan naar de andere dingen, het was zo gek, de gloed verdween, tot hier en daar erupties kwamen van een gloed die blijkbaar onder de bovenste korst zat. Mooi om zien ! En kijk, op dat ene bolletje zag hij zo waar nu en dan wat wolken. Toen hij nader toekeek zag hij dat het water was, waterdamp, en hij stuurde een deel kometen, die hoofdzakelijk uit ijs bestonden in de richting van dat ene bolletje, en zie er kwam steeds meer water, het overdekte grotendeels het bolletje, alleen de hooggelegen gebieden bleven nog droog... Nu ja, droog, het regende er verschrikkelijk veel. De warmte van de nog dunne aardkorst, de nabijheid van de zon maakte dat er heel veel water verdampte, en damp verandert in regen en keert terug naar de aarde. De aarde koelde meer en meer af, en God vond het zo bizar dat hij er besloot eens een wandelingetje op te maken...

Grote dode oceanen, en donkere brute rotsen... Het zag er echt niet uit ! En god zette zich neer op een wat effen rotsblok en zette zich aan het denken... Eeuwen en eeuwen lang... En plots besloot hij eens iets nieuws te proberen, en hij liet de plant ontstaan.... Eerst heel primitief, eencellig, en alleen in het water, maar na een korte tijd van hooguit 100 eonen was de watermassa verandert in een groene soep. En God zuchtte weer... Hij besloot dat die eencelligen maar eens in kolonie moesten gaan wonen, en planten worden. En hij liet zelfs toe dat er planten kwamen die het water verlieten, en het land veroverden.

Mooi... Een groen juweel, een smaragden wereld ! Maar het was allemaal groen. Groen en nog eens groen. En God besloot dat er maar eens bloemen moesten komen, om de planten op een leuke manier zichzelf te laten voortplanten, en hier en daar zelfs te kruisen met andere soorten... Maar er gebeurde niets, de bloemen bloeiden wel, en bij een gunstige wind werden er zelfs enkelen bevrucht, maar echt goed ging het niet. Dus schiep God het dier, en als eerste de bijen... Om de bloemen te bevruchten en het leven te verspreiden.

En dat was zo leuk dat Hij besloot om maar meer en meer en meer soorten te scheppen, leeuwen, tijgers, koeien, otters en muizen, kakkerlakken en duizendpoten, hamsters en apen en noem maar op, en na even denken maakte hij uit het aanwezige materiaal zelfs de vogels, van de adelaar  tot de piepkleine kolibrie...

De wereld was mooi !
Maar kijk, hier en daar liep toch iets mis. Hier groeiden de planten zo hard dat ze alle andere soorten en dieren vermoorden door hun expansiedrang, daar weer waren de tijgers veel te talrijk en bleven er amper andere diertjes over. God had er veel te veel werk aan... En hij wou eigenlijk genieten, genieten van zijn almacht, genieten van zijn scheppingen. Hij had kortweg een tuinman nodig...
En zo kwam God er toe de mens te scheppen... De mens die zou heersen over de wereld, en haar zorgvuldig in stand houden en beheren...

Een tijdje ging alles goed. De mens deed zijn werk, at van de vruchten van de bomen, de zaden van het gras, de dieren van het veld... Maar de mens deed aan gezinsuitbreiding, en zie er kwamen meer en meer mensen. En op een bepaald moment stelde de mens vast dat er in zijn omgeving niet genoeg vruchten waren, dat er niet genoeg dieren waren om hen te voeden. En ze namen meer gebied in. En alles ging weer goed... Tot het weer schraal werd, en er een mens op stond, die besliste daar iets aan te doen... En in de plaats van de wereld te beheren, legde hij de wereld zijn wil op ! Hij ploegde een veld om en zaaide er graan op, hij hakte het woud om en plantte er fruitbomen, hij jaagde de wilde dieren weg en hield tamme koeien en schapen en konijnen, alles om hem te voeden.

De aarde was geen lusttuin meer, de aarde was een middel om meer en meer mensen te voeden en in stand te houden. En zie, leiders stonden op, en beslisten dat de gronden van de anderen eigenlijk veel beter in hun handen zouden zijn, en ze maakten wapens en gingen moorden en veroveren... Macht en bezit waren de eerste en grootste zonden en vervuilden heel het mensdom...

En nu nog steeds lijdt de mens onder hen die macht willen, en nooit genoeg bezit hebben... En de aarde kreunt onder de mishandelingen. Hele gebieden zijn al veranderd in woestenijen, zodat vruchtbare grond en bezit voor de machtsgeilen nog waardevoller worden.

De tuinman, de beheerder is moordenaar geworden...
En God?
Hij zuchtte en trok zich terug, naar een andere aarde, een andere zon, Hij heeft er genoeg, en hij liet de mens met zijn kwaad over aan ziekten en dood...


... Ik geef het toe, mijn Genesis is niet zo leuk, maar ja, hij is gekleurd door eeuwen mensengeschiedenis, en dat is - helaas ! - niet zo fraai !

djudedju

tot de volgende ?