drukkerderst

Morpheus and Iris (Photo credit: Wikipedia)

Vandaag is het een hectische dag. Vanmorgen gewekt door de wekker, want Anny moest om 8 uur in het ziekenhuis van Oudenaarde zijn voor haar borstonderzoek. Ondertussen zou ik naar Raepsaet gaan om sleutels te laten bijmaken voor de achterdeur. Maar Raepsaet staat bijlange niet zo vroeg op als wij deden, dus mocht ik terug wandelen naar de auto (Op de markt), en nog wat zitten sudokuën tot Anny terug kwam.
Op mijn wandeling had ik nog wat rondgewandeld en verbaasd vastgesteld dat het oude gebouw van het ACV, waar ik zo lang werkzaam was, nu ingenomen is door Heuvelheem. Ook zijn er talrijke nieuwe winkels die ik nog niet eerder had bemerkt. Te voet zie je dat, in de wagen zie ik dat niet...

Toen Anny terug was, nog maar eens, maar nu met de wagen, naar Raepsaet... Nu was hij wel open, en konden wij twee sleutels laten bij maken... Van daar naar de bank, want daar moesten wij ook nog een en ander regelen. Zodra dat in orde was, doorgereden naar de apotheek... Anny moet nu iets nemen voor haar cholesterol. Waar zij dat van krijgt is mij een raadsel, ze eet heel weinig vet... Maar ja, haar moeder had dat ook wist Anny nog...

Dan eindelijk weer naar huis, en nu zit ik al te bloggen, want deze namiddag moet ik weer weg... Naar school, om te leren keramieken... En vanavond is er dan nog een vergadering van ziekenzorg.
We waren net op tijd terug van de apotheek om de visboer te zien stoppen voor onze deur, vlug nog wat vis gekocht voor deze middag.

Nogal een geluk dat ik op pensioen ben, anders had ik geen tijd gehad om dat allemaal te doen.

En dan... dan denk ik aan vroeger... Toen ik nog werkte.
Toen zou ik zo'n programma beschouwd hebben als verlof.
Want meestal was het toen veel drukker, en dan kwam het werk daar nog boven op...
Ooit hoorde ik Camiel zeggen, toen hij enkele maanden gepensioneerd was: "Ik ben nu al vijf weken aan het schilderen van de ramen en de deuren van mijn huis, en toen ik nog werkte, moest dat in die drie weken vakantie, en ik had nog tijd over..." "Maja," zei hij, " Vroeger waste ik alles eens goed af, en gaf er een nieuwe lik verf op... Nu heb ik alles eerst afgebrand, dan geschuurd, dan in de primer, dan weer lichtjes opschuren en nu ben ik aan de tweede deklaag bezig..."

En zo gaat het als je op pensioen bent... Je hebt meer tijd, maar je neemt ook veel meer tijd om alles te doen. Je bent niet meer zo gehaast, en je doet alles bedachtzamer. Er zit niets of niemand meer achter je, er staat niemand te wachten op je... Je hebt tijd...

En toch ging de tijd nog nooit zo vlug als vandaag, tenzij morgen, morgen zal hij nog wat sneller gaan... Want iedere dag lijkt de tijd weer wat sneller te gaan dan de dag voordien.

Eigenlijk is het een zalige tijd... Als je je kunt opjagen in de weinige dingen die je te doen hebt. Jonge mensen zullen jaloers zijn als ze dit lezen, of... ze zullen niet begrijpend het hoofd schudden. Ik denk dat ik vroeger bij de laatste soort hoorde. Ik zal het niet begrepen hebben. In mijn werk had je nooit gedaan en met de vele avondvergaderingen en zitdagen kwam ik met 60 uur in de week niet toe... zonder al wat er thuis nog moest gebeuren.

Ik herinner me dat de kinderen eens thuiskwamen met de jaarlijkse vragenlijst van de PMS (nu CLB)... Hebben ze de mazelen gehad, de kinkhoest, zijn er overlijdens in de familie geweest of ingrijpende gebeurtenissen... Je kent dat wellicht wel, die ellendig lange lijsten x 3, want ieder kind kwam daar mee ieder jaar weer af... Ik had het die week wellicht héél erg druk, want ik heb met een rode stylo dwars over het formulier geschreven: Zie vorig jaar - Geen wijzigingen, en mijn handtekening.
De kinderen durfden er bijna niet mee naar school... Maar het jaar nadien kreeg ik de vragenlijst met een briefje je bij: in te vullen als er een of ander gewijzigd is...

(Mijn bureau was vlak naast de PMS... ze konden in geval van nood gewoon langs komen, maar zelfs dat hoefde niet...)

En nu schrijf ik dus drukkerderst.... ach, ik ben gek...
Gelukkig maar, want "Gek zijn is gezond" zingt die zanger (Geen idee wie het zingt)

Maar hij heeft wel gelijk, zolang we maar prettig gestoord zijn, dan is het goed.

Ik ga stoppen, en beginnen met het lezen van mijn mails... Djudedju, werk dat ik heb !

tot de volgende ?

Oudenaarde-Roubaix

Oudenaarde- Robeke... Om het eens in 't Vlaams te zeggen... Vandaag passeren er hier weer hele pakken wielerfanaten, die zich dood aan het jakkeren zijn op een zwaar parcours. Vlak aan mijn deur hangt een bord met de splitsing van de 55,100,nog iets en de 150 km... Ach, ze doen maar, ieder diertje zijn pleziertje. Het zijn geen grote "kuddes" die hier voorbij komen, maar ze passeren wel gestaag.
Om naar Zottegem te kunnen gaan met de wagen, moest Anny weer op de baan gaan staan om teken te doen als er eventjes een gaatje viel in de lange eindeloze rij wielerterroristen.
Zoals ze nu rijden, is er weinig hinder, als ze in groepen passeren, dan is de hele baan benomen, maar zoals gezegd, vandaag weinig echte bendes.

In Zottegem heb ik mij profijtig geparkeerd op de parking van de academie... Vlak bij de rommelmarkt. Aan de ene kant de parking oprijden, en aan de andere kant de rommelmarkt op wandelen. Mijn kennis van deze parking komt goed van pas.

Op de markt heb ik nog een mooie Ganesha gevonden, je weet wel, de "God" met de olifantenkop... (Henk uit Nederland zal weer zuchten en vinden dat ik zwaar verkeerde dingen doe..., maar ik vind het heerlijk hoe de mensheid goden creëert met menselijke en dierlijke eigenschappen en kenmerken. Eigenlijk best creatief, en ik vind het mooie beelden.Meer niet)

Het is geen grote rommelmarkt, maar het was leuk om eindelijk eens te kunnen wandelen in een normale temperatuur en zonder dreigende regenwolken... Nochtans, vannacht rond 12 uur heeft het gestormd en water gegoten, en rond 3 uur was er dan weer een vlaag, water gieten, maar zonder dat het stormde... Vanmorgen was nog alles hier nat, maar de zon was er, tussen witte wolken door. Eindelijk eens wat weer om in te flaneren !

Het valt op dat je steeds meer mensen negatief hoort praten over de politiek, zowel de nationale als de gemeentelijke ! Ik heb niet gereageerd, maar je hoort hoe de mensen de houding van de politici meer dan beu zijn. Mocht men in ons Belgiekske de kiesplicht afschaffen, dan zou je wellicht vaststellen dat we alle records kloppen inzake laag aantal kiezers ! Snappen die lui niet dat ze helemaal geen achterban meer hebben ? Zien ze echt niet in dat ze verkeerd bezig zijn met hun gesjoemel en hun onduidelijke standpunten en houdingen?
En als ik kijk naar de TV op Nederland, dan zie ik dat het daar hetzelfde is...  Ach, warm houden en veel voor bidden, misschien komen ze nog ooit tot de jaren van verstand...

Maar als we hier, ook in de politiek, een beetje de Amerikaanse toer opgaan, dan wordt het nog erger... Want wat we daar zien en horen is helemaal te gek om dood te doen.

Tot de volgende

Daag april...

Bank-door (Photo credit: Wikipedia)

April is ook weeral voorbij. En gisteren was het nog nieuwjaar.
Morgen is het 1 mei, en is het rommelmarkt in Zottegem. Vanmorgen gaf de weerman van dienst me moed: er is voor vandaag een halve dag een blauwe hemel voorspeld, en terwijl hij het aan het zeggen was, zag ik de grijze wolken al heel de hemel vullen. Nee ! Hier en daar rest nog een spatje blauw.
Dat weer voor morgen zal ook maar niets zijn zeker?

Eén mei, dag van de arbeid waarop niet gewerkt wordt.
Weet je, dat doet mij weer eens denken over verleden, maar ook over de toekomst... Ik herinner me, uit een ver verleden...
In een meubelbedrijf in de streek ging het slecht, en er moesten een pak mensen afgedankt worden. We gingen onderhandelen om de afdankingen zo miniem mogelijk te houden, en waar er toch moest afgedankt worden, dat we dan zouden profiteren van dat nagelnieuwe brugpensioen, zodat er zo weinig mogelijk echte slachtoffers zouden vallen...
Onze opzet lukte, we zouden een periode hebben met "economische werkloosheid" en de afdankingen zouden beperkt worden tot mensen die recht hadden op het brugpensioen...
Iedereen content...
Iedereen?
Nee... Van de mensen die op brugpensioen moesten, kwamen er enkelen reclameren, waarom zij het slachtoffer moesten worden, waren zij niet goed genoeg meer om te werken misschien?
Enkele jaren nadien was het brug- of prepensioen een recht, en onaantastbaar !

Arbeiders keken niet meer op tegen die vervroegde opruststelling, maar keken uit naar de langverwachte rust...

Nu zitten wij met het omgekeerde probleem. De economische toestand laat het niet meer toe dat de arbeiders zo vroeg uit treden, zo vroeg stoppen met bijdragen aan de staatskas, aan het pensioensysteem, aan heel de sociale zekerheid.

Ik vind dat de regering het nu - de laatste dagen- wat verstandiger begint aan te pakken. Ze stellen het nu voor als een mogelijkheid, een kans, een recht op langer werken... Ik denk dat dit verstandiger is, gewoon omdat dit op die manier wat lijkt op het omgekeerde, het brugpensioen, dat was ook geen plicht, maar een kans. Een kans lijkt altijd veel aantrekkelijker dan een verplichting.

Niet dat ik gelukkig ben met het opschuiven van de pensionering op zich, maar het wordt wat aanlokkelijker verpakt.

Waarom ik tegen het opschuiven van de pensioenleeftijd ben? Och, ik heb wel enkele redenen. We zitten al met een serieuze werkloosheid, als we de ouderen nog wat langer laten werken, lijkt dat niet echt een goede manier om de jonge mensen aan het werk te helpen. Bovendien moeten we oppassen voor de gewoonte-vorming. Als je mensen te lang uit het werk houdt, dan stellen we vast dat er een deel zijn, die zich installeren in die situatie, die niet echt meer zoeken naar werk. Sommigen verwijten dat die mensen, maar het is veeleer een soort gewenning dan wel een bewust proces. Mensen worden het gewoon, en er is een soort breuk met wat ze indertijd als normaal leerden zien.
Er is nog een andere reden: mensen die momenteel opgeleid worden voor een functie, kun je na drie jaar inactiviteit gerust beschouwen als niet meer opgeleid. De ontwikkeling gaat zo snel, dat je feitelijk niet de luxe hebt om een tijd niet meer mee te zijn, je niet meer bij te scholen. We zouden dus, als we met werkloosheid zitten bij de jongeren, die periode moeten invullen met voortdurende bijscholing. Maar dat kost wellicht nog veel meer dan de vervroegde pensionering van de ouderen... En is dus onhaalbaar. Maar de keerzijde lijkt mij op termijn nog erger !
Want dat wil zeggen, dat je, als de economie eindelijk zou hernemen, je met een pak "onplaatsbaren" blijft zitten... Zij die te lang werkloos waren om nog als opgeleid beschouwd te worden. Hoe meer tijd er verlopen is, hoe dieper de kloof tussen kennis en tewerkstelling wordt.

...en er is nog een reden... Ik heb gezien dat door de invoering van het brugpensioen de mensen plots heel wat langer blijven leven. Met andere woorden, de jaren tussen de 58 en de 65 jaar lijken er voor een verschrikkelijk groot aantal mensen te veel aan prestatiejaren. Door vanaf je 58 à 60 jaar te stoppen, ontsnap je aan die te grote belasting op je geest en je lichaam, en groeit de levensduur spectaculair. Economisch gezien zal dit betekenen dat het aantal gepensioneerden veel vlugger stijgt dan voorzien, en niet in de eerste plaats door het feit dat ze vroeger uittreden, maar vooral door het feit dat ze nu veel langer leven.

Voor de regering is dat laatste eerder een argument om het prepensioen af te schaffen, want als ze minder lang leven, komt er automatisch minder druk op de pensioenkas. Je kunt het dus gerust een zachte holocaust noemen...

Maar dan ben ik misschien een beetje bitter... Maar ik weet dat ik gelijk heb, en dat zij die onze rekening opmaken, daar wellicht rekening mee houden !

En laat me eventjes terug duikelen naar de titel van dit blogje... Daag April, er op wijzend dat de tijd steeds maar sneller en sneller loopt. Hoe ouder je wordt, hoe vlugger de tijd gaat of lijkt te gaan... Wil je dat van deze voortsnellende tijd er voor jou nog eens een stuk afgeknipt wordt door politici ?
Ik niet...

tot de volgende ?

Zon... ? nu ja 't is dag.

La Caleta (Tenerife): Atlantic Ocean Nederlands: Tenerife: de Atlantische Oceaan bij het dorp La Caleta Français : Tenerife: l'Océan atlantique près du village de La Caleta (Photo credit: Wikipedia)

Ik heb het uitgerekend, binnen drie dagen moeten we zorgen ingescheept te zijn in de ark van Noë... Kwestie van niet met zijn allen te verzuipen.
We komen van Gent, waar een kunstboekenmarkt staat (nog heel de dag aan 't citadelpark op 't museumplein), en hoe dichter we Mater naderen, hoe meer water er uit de hemelsluizen valt.
Of, ze zijn echt van plan ons hier onder water te zetten, of, als het echt sluizen zijn, dan moeten ze hoognodig nieuwe sluisdeuren hangen, die wat beter sluiten.
Nu is er gelukkig voor het eerst een kentering te voelen in de temperatuur, want zoals het bezig was dachten wij dat er kans was dat we op 21 juli een elfstedentocht zouden kunnen organiseren met als start het aanwakkeren van de eeuwige vlam...

Die opwarming van de aarde kan verdomd koud aanvoelen !

Ik las onlangs een heel artikel over een Nederlandse architect, die nu hele steden aan het ontwerpen is om te bouwen op... de zee... Hij heeft ondertussen al een preuve van zijn werk gedaan, en het kan dus. Gedaan met de overbevolking, we bouwen de oceaan vol, en zoals de architect het wil, bouwen we meteen ook bossen en natuur aan... Natuur ? Nu ja, misschien wel nat uur.

Het is dus niet genoeg om gebouwen neer te poten van zo'n duizend meterkes hoog, nee, we gaan nu nog de zee volbouwen, en we hebben het systeem gevonden om onze natuurgebieden om te vormen tot nuttige landbouwarealen, en we planten het natuurgebied dan maar over op zo'n gebouwd eilandje... Kan het nog gekker?

Wat willen ze nu eigenlijk ? Bewijzen wat ze allemaal kunnen, of iets oplossen? Ik begin soms serieus te twijfelen. We brengen door onze eindeloze vervuiling heel de wereld in de knoei, talrijke landen staan op het punt om vele vierkante kilometers grond te verliezen aan de oceaan, maar men zegt ons: geen probleem, we bouwen drijvende eilanden, laat de zee maar stijgen...

Zou het niet iets eenvoudiger zijn om de vervuiling wat in te perken? Maar op iedere conferentie terzake, komen ze niet overeen, en blijven ze maar door vervuilen, vervuilen, vervuilen...

Tot voor kort dacht ik dat ik hier op mijnen berg veilig zat, maar het ziet er naar uit dat dit nog niet eens zeker is. Bij een wandeling in ons mooie Mater zagen we dat in een veld na het bewerken van het veld, er schelpen bloot komen te liggen... Dus onze "bergen" moeten ooit nog onder water hebben gestaan.

En het blijft maar regenen. Nee, het is niet aan het gieten, het wil gewoon niet stoppen, en het zoekt tijdens het druppelen door, naar zijne tweede asem... Dan kan het weer beginnen, gieten en hagelen...

En zeggen dat Anny niet kan zwemmen.
djudedju

tot de volgende ? (foto: Zicht vanuit mijn huis op het verzopen Oudenaarde...)

Foto staartmees - toongoderis@gmail.com - Gmail

Foto staartmees - toongoderis@gmail.com - Gmail
Deze foto kreeg ik van Henk, naar aanleiding van een blog over staartmezen...
Bedankt Henk !

In Gods dienst...

Herero chained during the 1904 rebellion. (Photo credit: Wikipedia)

Zoals ik reeds eerder heb verteld, ben ik bezig een boekwerk te doorworstelen over volkerenmoord, holocaust, eliminatie, deportatie en dergelijke dingen meer.
En bijna bij al die vreselijke dingen stellen wij vast dat "Het Geloof" daar een vuile rol in speelt. Nogal dikwijls namen de kerkleiders zelfs een standpunt in pro de moorden.
Wij zagen dat bij de katholieke kerk, de protestantse kerk, de islam, maar ook bij andere vormen van levensbeschouwelijke aard, zoals het communisme en andere.

Eigenlijk gaat deze houding regelrecht in tegen de geest van de godsdienst of de leer...

Wat ook verbaast is het feit dat de daders dit vol enthousiasme doen. Nadien verklaren ze het veelal anders, maar de getuigenissen maken duidelijk dat de meesten het "leuk" vinden. Als je de holocaust neemt, die iets dichter bij ons staat, dan zie je dat ze er fotootjes van namen, als souvenir en dit zelfs opstuurden naar hun familie om te tonen welk goed werk ze verrichtten.

Ik snap het niet...
Ik snap niet dat men plots de godsdienst, de leer, de levenshouding dusdanig kan omvormen, dat het logisch en wenselijk lijkt om andere menselijke wezens te doden, uit te roeien, te misbruiken, te martelen, te...

Ik ben Vlaming, en dus ben ik opgegroeid in een wereld die gegroeid is in een katholieke sfeer. De katholieke leer heeft onze kijk op de wereld - willen of niet- heel sterk beïnvloed. Zelf ben ik opgegroeid in een katholiek gezin, en is deze godsdienst me dus ergens altijd wat nabij. En dan begrijp je niet, kun je niet begrijpen dat de paus, en talrijke priesters en bisschoppen uiteindelijk op een of andere manier een rol speelden in de uitroeiing van de Joden. Weliswaar niet in daden, maar ergens door hun zwijgen en zelfs in enkele gevallen door de expliciete goedkeuring. In het gezin waar ik opgroeide was dat niet zo, maar men nam ook niet aan dat "de kerk" daar een negatieve rol in had gespeeld. De kerk kon niet verkeerd zijn, de holocaust was verkeerd, dus had de kerk daar steeds tegen gereageerd...

Dat het niet zo was, was ondenkbaar, niet aan te nemen.

Hetzelfde zien we als we over het begin van de kolonisatie praten, in de tijd van Leopold II (en wellicht ook nog wel een stukje er na, want je keert zoiets niet om zoals een blad in een boek), dan stellen we vast dat dit ook ontkend wordt. De koning is -net als de kerk- een beetje onschendbaar, dus is het niet gebeurd.

Deze praktijken van uitroeiing, deportatie, verkrachting, en noem maar op is niet nieuw, we kunnen het vinden doorheen heel de geschreven geschiedenis.
En hoe meer ik er van weet, en zie dat ieder volk blijkbaar is staat is om dergelijke dingen te doen, hoe angstiger ik word...

Als ik de systematische aanvallen van bepaalde Vlamingen hoor tegen de Walen, en vice versa, dan ben ik bang dat zelfs deze nu nog louter politieke houding wel eens zou kunnen uitgroeien tot echte haat, echte minachting...moord. En geef toe, sommigen spuwen nu al echt hatelijkheden uit over de anderen !
Als ik zie hoe men stelselmatig de gastarbeiders, de Islam gaat veroordelen, en voortdurend inhakt op deze groep, dan heb ik schrik... Schrik dat dit ook zou kunnen leiden tot echte haat, echte diepe minachting, zo minachtend dat zij in de ogen van de anderen tot niet-mensen worden. Zoals in de Hutu-Tutsi moorden, waar de anderen kakkerlakken, ongedierte werden genoemd.

Haat roept haat op.
Haat wordt dan een onderdeel van het leven.

Ik heb hier nog een Afrikaans beeldje, uit Kongo in de tijd van Leopold II... De schrik, de haat was er zo sterk, dat de Kongolezen zelf hun voorouderbeelden de handen afhakten, net zoals zij dat ondergingen door de blanke overheersers. Dit beeldje staat hier, met afgehakte armen, als een aanklacht tegen de zonden van ons ras tegenover anderen.

Denk aan de slavernij, denk aan de Duitsers en de Herero's, denk aan de Engelsen in Kenia, denk aan de Belgen in Kongo, denk aan...een eindeloze lijst...
En het zijn echt niet alleen de Europeanen die dergelijke dingen deden, we zien het ook in de rest van de wereld, alleen, daar praat men minder over, het raakt ons niet zo diep, het is zo ver weg...

Dat alleen al zou ons moeten waarschuwen dat wij nog steeds ergens, diep in onszelf, de neiging hebben de "anderen" (lees andere rassen) minachtend te bekijken. Wij hebben blijkbaar nog steeds ergens, diep in onszelf, superioriteitsgevoel tegenover anderen.
Terwijl we niet eens echt van rassen kunnen spreken. Terwijl onderzoek heeft uitgewezen dat op een gegeven moment in de geschiedenis de mensheid bijna volledig was verdwenen, op een 3.000 exemplaren na... Dat we dus allemaal afstammen van dat kleine aantal, en dus eigenlijk allemaal wel heel, heel dicht aan elkaar verwant zijn.
Wij met de Afrikanen, de Australische Aboriginals, de Chinezen... allemaal uit een klein kookpotje van hooguit een 3.000 exemplaren.

En dan gaan we hier elkaar zitten opjutten tegen die gastarbeiders, die Polen die ons werk afpakken, die immigranten die hier rondlopen in andere kledij en een andere God belijden, tegen die mensen die onder elkaar een taal spreken die we niet begrijpen... Te gek.

Weet je, soms heb ik de indruk dat de mensen rond me meer inzet vertonen voor de bescherming van plant en dier, dan voor de medemens.
Ken jij één plantensoort, één diersoort die ook zo reageert?
Ik niet.
Maar ja, wij zijn dan ook de enige denkende soort...
allee... daar sussen we ons zelf dan mee zeker ?

tot de volgende?

Klein onderhoud

stethoscope (Photo credit: Wikipedia)

Vanmorgen zijn Anny en ik zelf naar de huisdokter geweest... Onze zesmaandelijkse controle en vooral om weer een hele resem nieuwe voorschriften te hebben voor al die medicale wondermiddelen die ik moet slikken (en Anny ook al enkele)

Dus hapert er niets, en moet je toch naar de dokter. Gewoon omdat de middelen die je al jaren pakt moeten voorgeschreven worden. Ik vind dat een beetje gek, maar ja... En ondertussen laten we dan maar eens de dokter luisteren naar ons ademhaling en of ons hart wel nog klopt. Dat we niet al lang dood zijn en het nog niet weten.

En vandaar naar de apotheker... nieuwe (dure) voorraad in doen. Normaliter moest de apotheker zijn groen kruis doven, uit protest tegen de besparingen van de regering, maar hij is bang dat de mensen dan zouden denken dat hij gesloten is. Dus geen staking van de lichtreclame.

Bij de apotheker is er een (mooi) stageairke die bedient. Het brave kind wou van al mijn medicaties nog eens zeggen en uitleggen, hoe en wanneer ik ze moet pakken... Ik zei dat er misschien nog wel middelen in heuren boetiek waren die ik niet kende,maar niet bij deze die ik al jaren slik... waarop de apotheker: "Ja aan de kant van de schoonheidsproducten..."
Ik heb dat immers niet nodig.
Ben schoon van mijn eigen.
Uhum

De dokter is mij nu ook al gewoon, weet dat ik altijd sta te zeveren tegen hem, en ik krijg meteen een antwoord terug, waarmee we dan beiden kunnen lachen. In het begin wist hij niet goed wat hij met mij aan moest, maar nu lachen we samen met al mijn gezever. Kijk, ik kan niet tegen dokters die met je mee klagen, die maken je nog zieker dan je al bent ! Nee, geef mij maar een dokter die kan lachen. En die je niet zit te beklagen. Tijdens het onderzoek vraagt hij mij: "Heb je soms hoofdpijn?" "Nee, ik heb nooit hoofdpijn... Dat kan ook niet, daar is geen plaats voor, bij mij zit dat helemaal vol..." Waarop hij: "Ja, maar met wat ?"
Kijk, dat kan ik appreciëren !
Dat kan ik op prijs stellen. En Anny ook, we zaten daar met zijn drieën te lachen met al dat gezever.

Zo is het plezant om naar de dokter te gaan. En ik weet zeker dat hij liever zo'n patiënt heeft dan een die altijd zit te klagen en te kriepen. Ook als ik echt ziek ben, zoals een paar maand terug met die bronchitis, zitten we nog te lachen, dan moet ik daarvan hoesten, maar weet je, dat is het mij waard.

Nee, het leven is al triestig genoeg, laat ons het niet nog triestiger maken ! Lachen is gezond, en is meer waard dan een doos medicamenten. Gisteren ook in de academie... Juffrouw Linda was jarig. Iemand had een taart gebakken, en we komen allemaal bijeen rond een tafel, elk met een stuk taart. Iemand vraagt me of ik haar al gefeliciteerd heb. Ik zeg ja, en ik heb haar al een keer tegen mijn gilet getrokken ook... Gegniffel, en ik met een brede smile: "Ja en ze had het geiren !" Linda kijkt dan altijd eens op, om te zien of ik dat nu meen, en is pas gerust als ze me ziet grinniken... Waarop een medeleerling "Is er hier iemand aangeduid om te klachten te behandelen voor seksuele intimidatie ?"
Kijk, dat is toch veel leuker dan daar stijf en stram te staan, en doodernstig te zijn ? Lachen is gezond ! Je mag niemand kwetsen, maar heerlijk lachen, dat doet niemand kwaad, in tegendeel !
Ik hou van het leven, hou van de mensen (uitgezonderd van politici) en hou van humor...
En oh ja, ik hou eigenlijk bijna van alles... Het leven is schoon ! en het geluk, dat is tevreden zijn met alles... Je moet niet jaloers zijn op de grotere auto van de buur of de schonere kwampjoeter van Piet of Jan, nee, wees gelukkig en content met wat je hebt, en geniet...

tot de volgende ?