Robinson Crusoë in 't Belgiekske

Image via Wikipedia

Een eigenaardige titel? Eigenlijk niet, want wellicht zitten er hier heel wat Robinson Crusoës verborgen in ons kleine paradijsje. Want hoe we ook klagen en zagen, als we om ons heen kijken, dan zitten wij in de vette keuken van de wereld. En het is net dat wat hier vertwijfelde Robinsons brengt...

Stel je maar eens voor, je ben zwart van vel, je spreekt alleen Lingala en een klein mondje Swahili, en je bent er in geslaagd te overleven op dat grote schip, en je bent er in geslaagd om ongezien dat schip te verlaten in de haven van Antwaarpen... en dan ? Daar sta je dan, gekleed in veels te koude kleren, geen cent op zak, en de mensen om je heen spreken een wonderlijk maar onbegrijpelijk taaltje. Je zoekt of je nergens een eetbare knol vindt, maar je vindt alleen kasseien. Ook aan de zeldzame bomen groeien geen vruchten in wat ze je hebben voorgesteld als het aards paradijs...

Je loopt daar alleen in een wereld vol mensen. Uitgeput en dodelijk vermoeid ga je tegen een muur zitten, en zie plots werpt er een voorbijganger 50 cent voor je voeten. Je snapt dat gebaar en maakt meteen het aansluitend gebaar, je houdt je hand op...Geld, baksjis...

Je ziet mensen aan een kot staan, en buiten komen met een doosje met eetbare gele dingen in, heet, want ze blazen... Je gaat in de rij staan, maar toen het je beurt is, dan kun je niet eens vragen wat je hebben wilt. Je toont dan maar je bedelcenten, en de man vult een doosje met frieten. Frieten... een nieuw begrip, een nieuw woord.

Als je veel geluk hebt, dan wordt je opgenomen door de politie, en in een asielcentrum geplaatst. Daar zijn tolken voor zo wat alle mogelijke en onmogelijke talen, en daar spreken ze ook - oh wonder- jou eigen lingala... Ze helpen je daar, soms van de regen in de drup, of zelfs in de sloot, maar je hebt een dak boven je hoofd en je krijgt eten...en soms na jaren een verblijfsvergunning. Ze bieden je de kans de taal te leren en zoeken met je mee naar werk. Werk, eigenlijk is ook dat een nieuw begrip. Want thuis, ginder ver in dat zwarte Afrika, daar werkte je ook, als het niet te heet was, als er werk was, en het grootste gedeelte van de dag kon je palaveren... en pombe drinken. Om de knagende honger te vergeten. De oude plantages van toen de blanken daar nog waren zijn overgroeid en overwoekerd en brengen haast niets meer op. En nu moet je werken, in een totaal vreemd systeem van dit uur tot dat uur...Wat is een uur ? Thuis leefde je zowat op de zon. Alleen de chef had een uurwerk, en de soms voorbijkomende en gevreesde militairen hadden er ook een. Maar geen mens die er aan dacht ook maar te gaan leven op dictaat van dat stomme wijzertje.

Nee, er zijn veel Robinson Crusoës onder ons...
Er zijn er zelfs onder ons eigen volk, mensen die met niemand contact hebben, die nooit eens het woord durven richten tot iemand anders, en die - net als dat zwarte Robinsonnetje- verloren lopen in een zee van mensen. Ze durven meestal niemand in de ogen kijken, hun blikken zijn neerwaarts gericht, bang voor een verwijtende of zelfs maar nieuwsgierige blik.

En wij?
Wij lopen ze steevast voorbij. Het gaat ons immers niet aan! We hebben een werel opgebouwd waarin de privacy het hoogste goed is, en daar hoort bij dat ze jou, en jij de anderen moeten gerust laten. Wie jou niet aanspreekt, spreek jij ook niet aan. Wie jou niet groet, groet jij ook niet.

Bij een test heeft men een zwaar verkeersongeval gesimuleerd, en een wagen waar je de gekwetsten zag liggen, zelfs eentje half door het raam... Honderden auto's zijn voorbijgereden voor er ééntje stopte om te zien of hij iets kon doen...
Privacy

Ieder met een draagbare muur om zich heen, die hij overal meesleurt, om zeker te zijn dat niemand maar dan ook niemand zich met hem zou moeien...

Wat was dat ook weer van die naastenliefde???

tot de volgende ?

dikkoppen

Image by Est'hers via Flickr

Reeds mijn kinderen brachten kikkertjes en kikkerdril mee naar mijn tuinvijver, zodat er in mijn tuin altijd wel kikkers en padden hebben gezeten...Maar tot op heden zag ik nog nooit dikkopjes zwemmen, tot gisteren... Plots zag ik ze, in de zon aan de boord van de vijver. Of het nu kikkertjes zullen worden, of padden? Geen idee, maar plots kreeg ik het gevoel dat mijn vijvertje een rang gestegen is op de ecologische ladder... Ik ga een plankje in het water leggen, naar de kant toe, zodat mettertijd, de kleine kikkertjes uit de vijver geraken.

Met deze dikkoppen ben ik zielscontent, met de dikkoppen die binnenkort ons straatbeeld zullen vervuilen op de verkiezingsborden (je ziet er nu al her en der!), ben ik veel minder content. Maar ik heb toch een partij gevonden die voor het eerst in de geschiedenis van de politiek een voorbeeld geeft inzake eerlijkheid!
Dit kan de mens alleen maar verheugen!
Ik heb het over de lijst De Decker! Zij komen er rond voor uit, het is hen om onze centen te doen. Bij de andere partijen is dat ongetwijfeld ook zo, maar zij durven het niet te bekennen. Hopelijk beseffen de mensen nu wat het uiteindelijk doel is van de politiekers: onze centen. Alleen, als ze lukken, dan zijn het niet meer ONZE centen, maar plots de hunne. 't Is maar dat we het weten.

Ik weet niet wie daar bij die lijst zo briljant is geweest om zo'n dubbelzinnig klinkende slogan te verzinnen, maar ik vind het grandioos... Om Uw centen is het ons te doen... Eerlijk heerlijk...

Och, ik zit weeral bij de politiekers, en we zijn nog zo ver weg van de verkiezingen, ik kreeg zelfs nog geen pamfetje met beloften en "vort' eiers", dan gaan we pas kunnen lachen. Maar er zijn nu al partijen die zeggen dat ze eerlijk willen zijn, en ons dus niets kunnen beloven...djudedju, deze verkiezingscampagne blinkt uit van eerlijke kandidaten... Maar misschien zijn deze laatste dan nog te prefereren boven diegene die zeggen dat het om onze centen te doen is...

Daar de partijen helemaal geen echt doel meer hebben, zijn ze ook met zijn allen weer op zoek gegaan om vedetten en bekende mensen op hun lijst te zetten. Niet omwille van hun waarde, maar omwille van hun bekendheid en de stemmen die daar uit voortvloeien. Dat op die manier de partijen steeds minder hun eigen kleur behouden, en steeds meer beginnen te lijken op de was die per ongeluk eens door vader is gedaan, dat kan hen niet schelen, de politieke partijen beginnen daardoor steeds meer op elkaar te lijken. Ze zijn niet kleurloos, maar door het samen brengen van vogels van allerlei pluimage die dan te warm gewassen werden, krijg je zo van die partijen van onbestemde kleuren, die op niets meer trekken, en er uit zien om onmiddellijk steels en dievelings in een van die containers te gooien voor oude gedragen kledij. Goed genoeg om nog een bloot negergat te bedekken in een obscuur gat in de brousse. Niet dat ik die neger minder acht dan ons eigen volk, maar die oude kledij verdwijnt of naar de tweedehandszaken, en wat echt niet meer hier verkocht kan worden gaat naar de "ontwikkelingslanden" en wat echt te slecht is, gaat in de vodden, maken ze er papier van, om domme gazetten op te drukken. Je ziet, ik acht de politieker nog niet helemaal verloren, het is alleen de kleur die uitgelopen is.

Ik meen dan ook dat net dit één van de redenen is waarom de mensen geen vertrouwen meer kunnen hebben in de politiek. Vroeger kon je nog stemmen voor de Christenen, of voor de socialisten, of voor de liberalen, maar dat kun je nu niet meer... De socialisten zijn bleekroze geworden, met inbreng van veelkleurig vreemd bloed, zodat zelfs dat roze bijna niet meer te herkennen is. De Christenen durven haast de C in hun naam niet meer vernoemen en attenderen "het volk" dat ook zij heel pluralistisch zijn, en willen dit duidelijk maken met import van overgelopenen uit allerlei andere nietpartijen. Idemdito voor de liberalen die dan nog uitgesplitst zijn in donkerblauwen en bleekblauwen, maar zodanig vermengd met andere kleuren, dat je eigenlijk geen blauw meer kunt herkennen... en zo kan ik heel het politiek pantheon wel aflopen. Als je hun "stellingen" ziet, dan is dat net zo kleurvast als hun partij...
Hoe kun je dan ook nog van jezelf gaan verklaren dat je als christen stemt voor de partij die christen is, als je dat christen zijn ziet verborgen worden onder een pluralistische vlag? En hetzelfde kun je stellen als socialist, als liberaal als wat dan ook...
Er is niets puurs meer. Alles is verwaterd en vermengd tot een vuil onbestemd kleurtje, te vies om het zelfs maar op de tweedehandsmarkt te leggen.

Het is een beetje zoals met alles in deze maatschappij... Kranten buigen voor makkelijke verkoop, en vertellen allemaal hetzelfde, en dat liefst op een sensationele manier, en nog liever met smeuige foto's erbij, waar het bloot of het bloed uit loopt... Op het scherm biedt men je steeds meer van die melige soaps en programma's die je kunt slikken zonder kauwen voor.
Alles in het kader van de mens niet te kwetsen, geen zeer te doen, niet tegen te spreken, in alles in te volgen en hem zo rustig en bedaard te houden, net zo grijs als heel de pers, heel de media, heel de politiek...

Of... hier en daar dan een of andere partij die daar tegen in gaat, maar alleen dat. Er tegen in gaan. Het is niet de bedoeling er echt iets aan te doen, want dan is hun bestaan niet langer meer gerechtvaardigd. Wij hebben dat hier, en als ik naar de Nederlandse TV kijk, dan zie ik daar net hetzelfde beeld. Wellicht dus in heel Europa...

Hou het grijs, daar kan niemand zich aan ergeren.
Alles zo neutraal en kleurloos als maar kan...
Nee, de wonden niet verzorgen, gewoon toedekken, 't zal hopelijk wel vanzelf genezen...

...of openbarsten in een stinkende etterbuil


tot de volgende ?

Het water is veel te koud

Image by FaceMePLS via Flickr

...en bovendien zit de wind in 't verkeerde gat. Dus, de vis bijt nog steeds niet zoals hij zou moeten. We zijn gisteren naar het park geweest. Luc en ik hebben elk evenveel vis gevangen, elk drie stuks. Luc drie voorns, ik twee blieken en... een karper van 6.250 kgr. Germain zal weer zeggen, als je een karper vangt van zes kilo, dan mag je al niet meer klagen...Maar toch! Ik had die karper veel liever gezien bij Luc! Het is al zo lang geleden dat hij nog eens een fatsoenlijk karperbeest aan zijn haak kreeg! We vissen in het zelfde water, met hetzelfde aas, dezelfde onderlijnen en dezelfde haken (ik maak die onderlijnen zelf) en ook nog met hetzelfde lokvoeder... en toch lijkt het of de karper slechts aan mijn lijn wil bijten, en nooit bij hem. Luc zegt dan dat hij net zoveel deugd heeft aan het helpen scheppen van een karper aan mijn lijn, en ik weet dat hij dat meent, net zoals ik hem graag een grote zie pakken, waar ik dan ga helpen scheppen, maar toch, ik zou het hem zo graag jonnen...

Het was een mooi beest, met een gele buik, en duidelijk een beest dat nog moest afleggen, maar het is te koud. Je ziet ook de karpers nog niet "boren". Iedere visser zal nu weten dat ik praat over de karper die in de bodem wroet om eten uit te halen, waarbij je plots een massa kleine luchtbelletjes uit de bodem ziet opstijgen in het water. Als de karper loopt, dan zie je dat ze boven op je aas zitte aan die blaasjes. Nu zie je niets, en is een beet min of meer een gelukkig toeval van een karper die passeert en en "en passant" bijna toevallig iets te eten ziet.

Ooit las ik dat karpers ook "straten" hebben, 't is te zeggen dat ze veelal hetzelfde parcours zwemmen. Wellicht vis ik net op zo'n straat, en Luc niet???

Toen ik de karper aansloeg, dacht ik eerst dat het geen grote was, maar toen ik hem wat dichter trok, begon het gevecht, en veranderde ik al rap van gedacht! 't Was een vechtbeest! Ik heb de indruk dat de vrouwtjes veel nijdiger vechten. Nu ja, ik vermoed dat het vrouwtjes zijn, omdat die dieren een veel ruimer buikgedeelte hebben. Je hebt karpers die een mooi visprofiel hebben, en andere hebben wat weg van een hangbuikvarkentje... Maar of dit een geslachtsonderscheid is, om een variëteit, durf ik niet te zeggen. Maar die wat buikige vechten gewoonlijk feller.

Zo net kwam er hier een man over en weer stappen op het voetpad, en plots een tweede, duidelijk een bureeltype, gevolgd door een arbeider... Ze komen het voetpad uitbreken en herleggen... Hopelijk hebben we er niet teveel vuil van, en schenden ze mijn hortensia's niet te veel...Maar het is meer dan nodig dat de voetpaden herlegd worden, want ze liggen er heel slecht bij...

Dus straks zal het hier daveren van de zware machines, want de dallen worden tegenwoordig uitgerukt met groot en zwaar gerei...De tijd van het handwerk is nog alleen bestaande in de hobbywereld. Al de rest doet het met machines. (En als ik kijk in de tijdschriften voor hobbyisten, dan zie ik daar ook al machines komen...)

Ik heb een paar boekwerken over volkskunst van in de tijd van toen (Nu zijn dat museumstukken en de boeken horen daar eigenlijk ook al thuis)...Maar toen was bijna alles handwerk. Veel van de stoelen die ze vonden in heel oude boerderijen zijn zelfs niet gemaakt door een timmerman, maar waren winterwerk voor de boer van toen. Je kunt dat zien aan de vergaring van die stoeltjes, die helemaal niet zijn zoals een timmerman dat pleegt te doen. Maar sterk waren ze wel, want ze doorstonden de eeuwen... Veel van die stoeltjes werden door nijverige boerinnehanden voorzien van een kleurtje, en de handigsten wisten ze zelfs te versieren met enig bloemwerk. Nu staan de mensen vol bewondering in het museum te kijken naar die "mooie" stoeltjes, maar ze zijn net zo mooi door het feit dat ze duidelijk handwerk verraden, en helemaal geen werk van stielmannen en echte schilders, maar van mensen die met veel liefde hun eigen dingen mooi maakten. Hoe onbeholpen ook, het IS echt mooi, misschien net door die onbeholpenheid, door dat ongekunstelde. Ik heb soms de indruk dat echte schilders wanhopig op zoek zijn naar die eenvoud en eerlijkheid in hun werk, maar net hun stielkennis, hun kunde, heeft dat spontane de das om gedaan.

Wellicht is het net datzelfde dat ons zo vol bewondering doet kijken naar de kunst van donker Afrika ?

Ik ga stoppen, voor de machines per ongeluk iets te diep scheppen, en ons zonder TV en zonder internet zetten...

tot de volgende ?

een kus van de juf en een bank vooruit...

Image via Wikipedia

Dat zou pas een straf zijn geweest!
Zuster Hubertine had een snor, en ik streefde er naar om net op de laatste bank te raken.
Maar sinds ik de school heb verlaten, lijkt het wel of steeds meer welgevormde schonen juf geworden zijn. Ik moest het doen met een oud (lief) nonneke...
Laatst zag ik er eentje, net Claudia Schiffer, maar dan iets voluptueuzer, op de juiste plaatsen. Ze wandelde voorbij met een hele schare kleuters, en achteraan de rij liep dan een juf uit mijn tijd... eentje met een snor.
Misschien moet ik in een volgend leven toch kiezen voor de eerste bank?

Heeft het gisteren bij jullie ook gedonderd? en Water Gegoten? (Met hoofdletters!)
Toen we van Auchan naar huis kwamen, viel er nu en dan een klein spatje op het raam van de auto, en in de verte, voor ons zowat richting Gent, zag het zwart. Niet grijs, niet dreigend, maar hellezwart ! Ik dacht eerst dat het de aswolk was van de Helahebjemijnkuttel, maar nee, het was een donderwolk. Eén slag maar, en dan nog behoorlijk ver weg, maar meteen gingen de hemelsluizen open, en het water donderde naar beneden, er zaten zelfs hagelkorrels tussen. Op TV zagen wij dat het een reusachtige vlaag was, want de coureurs reden in Italië ook in diezelfde bui! djudedju, nog nooit gezien!

Ik heb mij gisteren weer niet kunnen houden... In de winkel moest ik natuurlijk weer net voorbij die heel speciale bloem komen... Iets wat ik nog nooit ofte nimmer had gezien, een Kristusdoorn (een euphorbia-achtige)maar dan eentje met reusachtige bloemen. Een gewone kristusdoorn heeft een bloempje dat bestaan uit twee blaadjes, van nog geen eurocentje groot, maar die had bloemen waarvan de twee blaadjes van de bloem ieder wel de grootte hebben van een twee-euro-stuk... Niet te doen ! Nu staat het potje daar te gloriëren naast dat andere rare ding van het vorige bezoek aan Auchan... 't Is altijd wel wat...

Ik heb ook een awale of een aware of een mandala of een... je kunt nog een twintigtal andere Afrikaanse namen noemen en allemaal juist! - meegebracht.
Dat is wellicht het oudste speelbord van de wereld, of toch zeker een van de oudste. Het is heel simpel, twee rijen van zes putjes, en dat is het. En achtenveertig keitjes. Meer is er niet. Er zijn net zoveel spelregels als er namen zijn, maar eigenlijk lijken ze allemaal op elkaar, zodat ook dat geen probleem mag heten.
Het lijkt poepsimpel, maar je hebt heel wat strategisch inzicht nodig om te winnen. Winnaar is hij die het meeste keitjes heeft...
Ook dat vind ik leuk... je speelt voor steentjes.
Heel wat anders dan al die pokerspelers op het net en ernaast. Die spelen voor dollars of euroos. (Een jong'ling zag een euroosje staan)
Wellicht ben ik een kind van mijn opvoeding, maar ik kan niet met geld spelen. Geld, dat is iets waar je hard voor moet werken (voor ziek zijn in mijn geval), dat is niet iets om mee te spelen. Mijn hardste zonde tegen het gokspel is dan ook de lotto, en dan heel bescheiden voor een heel klein bedragje... Ik kan niet, ik schrik telkens als ik in de krantenwinkel iemand hoor lotto spelen voor 100 en nog euroos... dat doet mij bijna lijfelijk pijn. Dat is mij als kind ingestampt, ons moeder heeft het ons duizenden keren voorgehouden!
Maar ja, dan koop ik weer een mooie bloem die ik ook helemaal niet vandoen heb.
en een Awale...

Gisteren heb ik eens met Anny een potje awale gespeeld. Maar Anny heeft dan weer iets tegen spelen. Haar moeder....

tot de volgende ???

Van nichten en neven

Image by Jean-Marie Welbes via Flickr

Eerst en vooral, ik moet me excuseren tegenover mijn vroege lezers, ik ben deze voormiddag gaan winkelen naar Auchan in het Franse Leers...
Maar ik zou het over neven hebben, en over nichten, en over nog andere zaken, maar ik moet nu eenmaal een titel op deze blog plakken...
Ik heb heel weinig neven (2 stuks!) en nog minder nichten (1 stuk), en ik wil beginnen met te zeggen dat ik in dit artikel helemaal niet op hen denk, dat de vraagstelling niets, maar dan ook niets met hen te maken heeft, maar mochten zij het antwoord weten,...

Ik stelde vast dat een neef best een nicht kan zijn, maar waarom zegt men dan niet tegen een lesbische nicht, dat ze neverig is??? Ik zit te wachten op jullie reacties...

En terwijl we over taal bezig zijn, moet me iets van het hart: Ik heb het over het fenomeen VROUW en taal...

Toen zo'n 15 à 20.000 jaar geleden de mens begon dingen op te schrijven, dan deed hij dat in den beginne met tekeningen. Sprak hij over een koe, dan tekende hij een koe, en voor een stier werd er een aanvullend streepje onder gezet. Na honderden jaren evolueerde die manier van werken in gestyleerde tekeningen tot er op den duur alleen nog een teken stond dat je met enige goed wil nog kon herkennen als de hoorns van de koe (eventueel met een streepje voor de stier). Maar taal bleef op die manier eigenlijk beperkt tot zaken, tot dingen. Het was niet mogelijk om begrippen weer te geven zoals achterdocht of rampzalig of zoiets... De Egyptenaren kwamen binnen de tekeningetjes met een oplossing. Ze besloten dat je één lettergrepige woorden kon gebruiken als woorddeel, mits ze qua klank min of meer op dat woord leken. Zo zou je met dit systeem een ram (schaap met streepje onder) met een afbeelding van een heilige of zalige. Dan had je ramzalig, en iedereen kon wel snappen wat de bedoeling was.

Het waren de feniciërs die de basis van ons alfabet legden. De verre voorouders van Yasser Arafat waren zakenlui bij uitstek, en bovendien zeer goede zeelui. Dus voerden ze tot heel ver producten uit en brachten andere producten van heel ver mee naar huis... Ze botsten echter op de moeilijkheid, dat ze een andere taal spraken dan die mensen uit die verre landen. En met dat leetrgrepenbegrip om te schrijven kon je die vreemde taal niet noteren, en dus ook niet doorgeven, aanleren aan de zakenlui die daar naar toe wilden. Uit noodzaak kwamen ze dus tot een systeem van lettertekens... het prille begin van ons alfabet. In de beginne waren er alleen medeklinkers, het was pas later en in een heel ander land dat men bij de lettertekens ook tekens voegde voor de klinkers. Wij doen het met 26 letters, maar er zijn zelfs binnen Europa mensen die het doen met een pak meer lettertekens om de klanken van hun taal beter te kunnen weergeven. Denk ook aan de accenten op de klinkers en zo...

Het is dus een werk van duizenden en duizenden jaren geweest, om te groeien van een teken voor koe, tot het schrijven van koe met drie lettertekens...

Je zou nu denken, dat deze verworvenheid ons heilig is!
Maar dat is niet echt zo! Ik stel bijvoorbeeld vast, dat vrouwen, waaronder ook mijn vrou, er alles aan doen, om terug te keren tot het gebruik van tekeningetjes. Pictogrammen...

Laatst, in het kader van mijn turnoefeningen, wandelde ik van de sofa naar de keuken, en plots viel mijn oog (bonk) op de wasmachine... Daar staat buiten de merknaam, geen woord op, allemaal tekeningetjes, van een douchekop, van een teil met water, van een handje in water en ga zo maar door... Ik keek op de microgolf, en idem!

Wat zou de verre voorouder van Yasser Arafat wel niet denken van deze back to the roots ???

Bovendien moet ik toegeven dat die tekeningetjes me heel weinig zeggen! Wie steekt er nu zijn hand in een werkend wasmachine ? en toch staat dat tekentje er duidelijk op. En stel dat je het doet, wat kun je daar eigenlijk doen in die draaiende trommel ???

Ik heb sttels in de kast gezocht naar de handleiding van het wasmachien... als zevende taal op de drieëntwintig vond ik de uitleg in slecht nederlands. Dan bleek dan handje het symbool te zijn voor handwarm. Op mijn printer heb ik naast de knopjes een sticker gekleefd, met in het Nederlands de uitleg van de betreffende knopjes. Waarom kan dat niet op het wasmachien?????

Ik weet een ding, ik kom niet aan dat volgetekende onding.

tot de volgende ?

Ah, ah, Gent...

Image by Antoon's Foobar via Flickr

De buffalo's hebben de beker van 't Belgiekske. Misschien wel de laatste, want fleus trekken ze ons landje in flinters vaneen. Gisteren toonden ze de toegestroomde benden zattepullen die gingen supporteren. 't Was Jupiler, nog best, 't kon evengoed bier geweest zijn. Stel je voor dat ze daar staan Ename te drinken ! 't Zou proper geweest zijn.
Ik vraag me dan telkens weer af, hoeveel er zouden er bij lopen die de bal zelfs niet meer zien, of twee ballen? Een binnen en een net naast de goal?
Voetbal is een feest.
Het feest was er al vast, of er ook voetbal was ?
Met het gehalte van de Belgische ploegen... Ze spelen al zo goed als Boonen tegenwoordig fietst, justekes iets te kort...

Ik kom net van de rommelmarkt, te Eke...Mooi, niet te grote markt. Ik vond er een boek voor Bart, over wandtapijten in België (Vlug kopen voor ze dat boek ook in twee scheuren, Waalse wandtapijten en Vlaamse), en ook nog een mooi Afrikaans beeld. Anny is nu aan het zoeken waar ze dat nog kan zetten. Maar het is een zeer mooi gesneden beeld... Iets heel anders dan anders. Het is niet oud, maar wel heel mooi. Heel bizar, maar net nu de Afrikaanse beelden weer in een dure periode zijn, was dat goedkoop. Anny ging de prijs zelfs niet vragen, want de beelden staan nu toch allemaal veel te duur. Is die goedkope prijs het begin van een nieuwe goedkopere periode, of was het een verkoper die niets van die dingen kent, en zijn dingen kwijt wilde? Nu en dan kun je een koopje doen... Niet zo vaak, gelukkig maar, anders zou ik moeten bijbouwen om alles te kunnen zetten...

Wij gaan dan ook niet echt om te kopen naar de markt. Markten, dat is voor ons een heerlijke ontspanning en beleving. Vooral nu we een heel deel van die marktkramers kennen, en er eens mee kunnen babbelen en zeveren... Soms ook wel eens ernstig. Herinner je je nog dat ik je enkele maanden terug vertelde van het kraam dat onbemand bleef op die binnenmarkt? Van die man die diezelfde nacht plots overleden was aan een hartaderbreuk? We zagen zijn moeder staan met een kraam, en natuurlijk moesten we eens praten van dat plotse verlies, en natuurlijk komt dan ook onze Koen ter sprake... 't Is dus niet altijd lollen, soms ook heel diep menselijk.
Heel dikwijls zie ik dingen waarvan ik begot niet weet wat het is, en dan vraag ik uitleg, uitleg die je niet altijd krijgt, want soms verkopen die mensen dingen waarvan ze ook niet weten wat het is! Maar soms leer ik echt bij, en zie ik weer eens hoe inventief onze voorouders wel waren, en hoe zij zich met soms summiere middelen wisten te behelpen. Sommige dingen blijven dan ergens in die grote zolder vol herinneringen in mijn bolleke zitten, want dat idee zou nog wel eens kunnen dienstig zijn. Zo zit mijn geheugen wellicht al even vol als mijn kasten vol staan met Afrikaanse beelden. En moet ik op die geheugenzolder gaan rondwroeten om dat idee terug te vinden. Ik weet zeker dat ik al ooit ergens een oplossing zag, maar hoe zat dat ook weer in elkaar?

Dat is het allemaal wat voor ons die rommelmarkten zo leuk maakt. En dat we nu en dan nog eens iets vinden voor onze verzamelingen, dat is dan meegenomen... Zo heb ik enige tijd geleden mooie planten op de kop kunnen tikken voor onze wilde tuin. Je ziet, we treden ook wel eens buiten het verzamelen... Maar de hoofdzaak, dat is de wandeling langs de kraampjes, langs de vele mensen, waartegen je eens kunt lullen... Zoals vanmorgen, aan het kraampje waar de verzamelde werken van Plato lagen... Ik kon het niet laten te zeggen dat die man, in die tijd al tot de conclusie was gekomen " Verstandige mensen doen niet aan politiek. Het is daardoor dat we door idioten geregeerd worden" en stelde vast dat dit nog steeds zo is... Iedereen knikte! En toen heb ik de retorische vraag gesteld, of zij, als ze afgedankt werden omdat ze het werk niet konden, of ze dan 's anderendaags weer mochten beginnen??? Waarop een man toevoegde, ja, en ze worden dan niet alleen daarvoor dik betaald, maar ze worden zelfs betaald in de tijd dat ze er niet eens meer zijn !

Zie je, ons volk is wel verstandig, maar 't komt er niet altijd uit...
Misschien nu, deze verkiezing??
ik twijfel...
ik vrees


tot de volgende ?

Het nudistje en de spinnekobbe

Image by thierry llansades via Flickr

Heb je het ook gelezen?
Ik weet, ik mag geen binnenpretjes hebben, maar ach, ik ben ook maar een mens, en ik kan het niet helpen dat ik eens breed zat te grijnzen bij het lezen van het bericht:
Toerist in penis gebeten door een spin.
Bleek zelfs heel serieus te zijn, de toerist in zijn nakie op een Nieuw Zeelands strand gelegen, werd terwijl hij sliep door een spin gebeten in zijn edele delen. 't Ventje werd wakker van de pijn, verkeerde zelfs in levensgevaar en werd 16 dagen gehospitaliseerd.
Dus niet voor te lachen
Zelfs niet om te grijnzen.

Oh ja, is er iemand die me kan zeggen waarom die plaats van het menselijk lichaam bij de man zijn edele delen zijn, en bij de vrouw de schaamstreek?

Eén van de voornaamste middelen waardoor de mens in staat was de natuur meester te zijn, is het feit dat hij kleding kon maken. Er zijn zelfs stemmen die beweren dat het juist het feit was dat de mens de naald uitvond (en andere dingen), die hem de overhand deden krijgen op de Neanderthalers, die andere mensensoort. Het was de cultuur, godsdiensten en dergelijke die ons zover brachten, dat we het naaktlopen als een zonde zagen of op zijn minst een teken van barbaarsheid. We moesten ons naaktheid bekleden, anders deden we een zonde. Dit ging op den duur héél ver! Ik herinner me dat ons moeder ons vertelde dat ze op school (Het Franstalig pensionaat geleid door nonnen te Deinze!) leerden hoe ze zich moesten aan en uitkleden zonder zich ook maar een moment bloot te geven. Ik heb mijn hersens al gepijnigd hoe je je kleren kunt uitdoen terwijl je reeds je slaapkleed er over hebt getrokken, maar tenzij die slaapkleedjes van toen tentengroot en -wijd waren, zie ik het niet zitten. Ons moeder moet zeer lenig geweest zijn! Misschien verving die dagelijkse kledijworsteling het kwartiertje lichamelijke opvoeding?
Er werd en wordt nog steeds druk gehandeld in foto's van blote dames en heren. Ook al een bewijs op zich, dat we nog steeds niet neutraal staan tegenover het naakt.

Het enige naakt dat we in onze kindertijd zagen, waren de foto's in het parochieblad, van de witte pater tussen de blote zwartjes.

Dat zwarte vlees was blijkbaar helemaal niet zondig, en in den Kongo was het immers altijd warm.

Ook ik ben een kind van mijn opvoeding, dus sta ik ook niet volkomen neutraal tegenover bloot. Zelfs al weet ik dat dit in feite een absurd iets is. Maar we leven in een maatschappij, en die maatschappij heeft ons mede gevormd. Ik denk dat die gêne wel wat aan het minderen is bij de jongere generatie, je kunt immers je TV niet openzetten, of je ziet wel naakt voorbijlopen op je scherm, je zit in de kraamkamer met een inkijk op de geboorte en heel het geboortekanaal, en men verkoopt naaktkalenders voor het goede doel.
Is dat nu beter dan vroeger? Ik weet het niet... Als ik een mooie vrouw zie, dan vind ik de "verpakking" ook van belang. Het is mij een beetje als met het krijgen van cadeautjes, als men mij een geschenkje geeft, dan is er minstens evenveel plezier in het raden naar wat er in dat pak zou zitten, en in het uitpakken zelf, dan aan het cadeautje an sich.
Ik heb altijd een beetje het idee én het gevoel, dat een van de leuke dingen aan het ontdekken van het andere geslacht, net dat ont-dekken was.
Nu heb je het al allemaal gezien, en je bent geneigd de borsten van de ene te vergelijken met die van de andere, en die gaan dan weer naar de plastische chirurg om een cupje meer... Nee, geef mij dan maar het geschenk in de mooie cadeauverpakking. Vind ik veel leuker.

Ik heb er ook geen behoefte aan te vergelijken. Misschien zullen sommige vrouwen me boos bekijken, maar een vrouw is voor mij in de eerste plaats een moeder, en daar is ze voor geschapen. Ik weet dat dit niet het enige is, maar de verschillen tussen man en vrouw hebben alleen maar dit doel. Alles wat we erbij fantaseren is eigenlijk bijzaak bij dat natuurlijke gegeven. En voor de rest is de vrouw volgens mij gelijkwaardig aan de man. Er zijn bepaalde verschillen die gebonden zijn aan die lichamelijke verschillende structuren, maar het ene deel kan niet buiten het andere, toch niet als we als soort willen voortbestaan.

En dan kom ik weer op dat nudistje... Ik ga daar niet veel woorden aan vuil maken. Bloot is eigenlijk een heel natuurlijk iets, de vraag is, of dat nudistje nu echt "terug naar de natuur" wilde, of dat hij de bedoeling had de goegemeente tegen de schenen te stampen, anders te doen, op te vallen, of wat dan ook...

Aan hem om er zelf over te oordelen, ik doe het niet.

tot de volgende ?