Verboden wapens ?

Image by Tisliz via Flickr

Een dametje uit Z. heeft woest uitgehaald met een aardappelmesje.
Logisch dat ze veroordeeld wordt wegens het plegen van geweld, maar ze is ook nog eens beschuldigd van het bezit van verboden wapens !
Meteen zitten alle moeders in het beklaagdenbankje, en de nieuwe huisman meteen er bij!
Een patattenmesje een verboden wapen ! Djudedju...
Ik heb steeds een zak mes bij, ben ik nu een crimineel ?
Ik heb in mijn verzameling wandelstokken heel wat wapenstokken, met een ingebouwde degen.
Ik heb nog ergens een katapult liggen om makkelijker het aas bij mijn dobber te krijgen als ik ga vissen (werkt niet goed, je krijgt een regen van kleine partikeltjes in plaats van een bol ter plaatse)
Ik heb een hele verzameling vleesmessen, tafelmessen, biefstukmessen,kaasmessen en kaasschaven en ga zo maar door. Wellicht kom ik met deze bekentenis op het lijstje "staatsgevaarlijk" te staan?

Uiteraard kun je met al die dingen en met nog veel meer dingen je medemens pijn doen en zelfs doden. Volgens de bijbel kun je er met een ezelskaakbeen honderden naar de verdoemenis kloppen. Ik heb je al dikwijls verteld dat die zogenaamde wapenstokken veel minder gevaarlijk zijn dan de wandelstok die ik meestal in gebruik heb, en die een mooie koperen knop heeft. Mocht je die knop op je knikker krijgen, dan kun je het wellicht niet meer voortvertellen.
Ik heb hier nog heel wat beelden staan, en daar mijn zusje als kleuter mij eens de kliniek in mepte met een beeltenis van de H. Maagd in ebbenhout, zijn dit allemaal duidelijk potentiële wapens.

Voor alle zekerheid, je kunt maar beter steeds een helm dragen en een kogelvrije vest, kwestie van de ergste schokken op te vangen. En iets wat ik leerde van de soldaten van Djengis Khan, doe er onder een goed zijden hemd aan! Dit heeft het vermogen met het wapen mee de wonde in te gaan, waardoor die inwendig minder schade aanricht, en makkelijker verwijderd kan worden (helpt zeker bij pijlen met weerhaakjes).

Ik ben in ieder geval begonnen met het breien van een mooie dikke pullover in staalwol.
Want als ik het wapenarsenaal van de modale medemens overschouw...
djudedju

Je moet eens gewoon buiten kijken, heb je al die auto's gezien gezien? Hoeveel doden je daar kunt mee maken! In de handen van sommigen zijn dit duidelijk ook verboden wapens. Nog niet aan gedacht Heer Rechter ? Oh je hebt er ook zo eentje...tja, dan is dat wat moeilijk hé.

Maar valt je niets op ? In heel die opsomming is er één constante! De mens...
Het is immers niet het wapen op zich dat gevaarlijk is, het is de mens die ze gebruikt die gevaarlijk is, en wat hij of zij ook in handen heeft, het zijn allemaal potentiële wapens. Bijna alles is te beschouwen als een potentiëel gevaarlijk wapen, zelfs een zacht kussen kan dienstig zijn om iemand te verstikken.

En je kunt nu toch moeilijk iemand veroordelen omdat hij in het bezit is van een kussen...Net zo min kun je alle winkeliers veroordelen voor verkoop van verboden wapens... Nee, het is de mens die het als een wapen gebruikt die de dader is, en met wat hij of zij dat dan ook doet, speelt niet ter zake. Het is absurd dan ook te spreken van verboden wapenbezit...als alles wapen kan zijn.

Wellicht is er in de loop van de geschiedenis geen enkel voorwerp meer te vinden dat niet ooit als wapen is gebruikt. Ik heb ooit gehoord van een zak cement die op raadselachtige wijze van een stelling viel net op het moment dat een kwaaie meestergast daar liep...

Conclusie: we moeten eigenlijk de mens verbieden als potentiëel gevaarlijk wezen. (Maar moeten we dan nog aan dierenbescherming doen als het gaat over roofdieren???)

Nee, heel de zaak is ridicuul. De dame in kwestie was duidelijk fout met het aanvallen van medemensen en vooral met het verwonden er van. Maar daarom een onschuldig petoarmesje als verboden wapen betitelen... ???

Mijne heren, ik beschuldig de bakker ervan dat hij mij heeft besmet met het virus van ... (invullen wat past), want gisteren heeft hij mij wisselgeld gegeven dat niet onsmet was, waardoor ik duidelijk ziek geworden ben. Ik ben met geen andere mensen of voorwerpen in aanraking geweest.
Absurd?
Ik vind het niet absurder dan een aardappelmesje...
Het is trouwens bewezen dat geld een bron van bacteriën en virussen is, dus ...

Moeten wij niet in eerste plaats leren om te leven in een samenleving? Met alle konsekwenties van dien. Daar horen gedragregels bij, daar hoort een code bij van wat kan en wat niet kan, maar daar hoort vooral bij dat we moeten leren eerbied hebben voor de anderen.

Indertijd is er heel wat beroering geweest over het feit dat iemand durfde te stellen dat niet de aarde het centrum van ons heelal was...Ik ga wellicht ook veroordelingen oplopen als ik durf te stellen dat "IK" niet het centrum is van de samenleving???

tot de volgende ?

Het geloof doet de boezem groeien !

Image by Ecluse via Flickr

Tja, ik haal maar aan hé, ik las het in de krant.
Er is ene David, een hypnotiseur van over het kanaal, die beweert dat hij de vrouwen een grotere boezem kan bezorgen via hypnose..."Want", zo stelt hij, "De groei van de borsten wordt gedirigeerd vanuit de hersenen, dus geloof is voldoende om ze te doen groeien"...
Daar onze splinternagelnieuwe Sint Damiaan nog geen patroon is van een of andere kwaal, kunnen we hem misschien patroon bombarderen van de dames met te kleine borstjes...
Ik vind dat het hem zou staan! Hij die zijn hele leven stukken lichaam zag afsterven en afvallen door die verschrikkelijke melaatsheid, zou nu eens in de andere richting kunnen werken, borsten doen vergroten.
Zou het ook helpen om borsten te doen verkleinen ?
Want ik ken mensen die echt niet zo happy zijn met hun joekels die steeds in de weg hangen. Het lijkt mij ook niet echt handig als die dingen echt te groot zijn.
Zouden we nu eerst bij de Britse David moeten informeren, of kunnen we meteen terecht bij Damiaan?

Sint Damiaan.

Nee, ik heb helemaal niets tegen dat Sint... Integendeel, als er het iemand verdient, is het wel een man die zichzelf opofferde voor mensen die ongeneeslijk ziek waren, uitgestoten waren uit de verschrikte maatschappij, er zich heel goed van bewust zijnde dat hij wellicht ook de ziekte zou krijgen... Dat is niet niks. Iedereen raadde het hem af, hij maakte er zelfs ruzie over met zijn oversten... Nee, het was een man die veel verder ging dan de normale naastenliefde.
Van mij mag hij Sint zijn.
Maar ik heb het gevoel dat ik heel veel sinten ken, die nog leven...
Mensen die hun taak doen, met inzet van al hun krachten, die alles doen om echt moeder of echt vader te zijn, die echt met hart en ziel hun taak als verpleegster of bejaardenhelpster vervullen, met dat dat beetje meer inzet dan het arbeidscontract kan verlangen...
Mensen die zonder dat iemand het weet een ander wat helpen, met helpende hand of met wat overschotjes, of gewoon eens financieel bijspringen, zonder meer, zonder ooit iets terug te verwachten.
Mensen die zo maar iemand helpen in zijn of haar oude dag, ook al is het geen familie, maar gewoon een buur...
Mensen die gewoon ook eens dingen doen waar ze geen profijt aan kunnen verwachten, zo maar...
Voor mij zijn dat allemaal Sinten.
Maar wellicht zal hun naam niet over het St Pietersplein schallen.

En weet je, ik vind veel meer in die sinten, dan in Damiaan. Want die sinten die ken ik, die zie ik. Damiaan is al stilletjes de legende aan het binnenwandelen.

Ik heb op zolder nog een hele verzameling Heiligenlevens liggen, een erfdeel van een godsvruchtige groottante. Ik heb er een paar van gelezen, nu ja, min of meer... Ik hoop dat ik nooit zulke heiligen ontmoet als er in die boeken staan! Stomvervelende mensen waren dat, die hele dagen hun dag doorbrachten in gebed...Volgens die boekjes waren ze ook volmaakt. Brrr... ik mag er niet aandenken. De meest voorspelbaren van alle wezens. Helemaal geen verrassingen, niets leuks, niets werelds om mee te lachen... Nooit binnenpretjes, niet lachen als er iemand valt, maar helemaal abnormaal reageren op zo'n stomme situatie... Nee, dan liever nog een Damiaan die in de clinch ging met zijn oversten en die deed wat hij vond dat er gedaan moest worden. Maar wat zouden ze na zijn heiligverklaring allemaal schrijven over hem ? Gaan ze er ook zo'n Djeezeke van maken? Nee toch ?

Laat ze er maar een koppige vent van maken, die deed wat hij deed, omdat hij vond dat het nodig was dat er eindelijk eens iemand was die zich van die sukkelaars aantrok.

Een man met een moederhart.
Bekommerd met die kinderen die door eenieder in steek waren gelaten.

Laat hem maar sint zijn van de gewone goede mensen, die ook eens dingen doen, zo maar, voor een ander.

Maar nee, om Sint te worden moeten er mirakels gebeuren. Dingen die niet anders verklaard kunnen worden.

Het spijt me, maar dat is net iets waar ik dan weer niet in geloof! Ik geloof wel in de kracht van het geloof, de kracht van de zekerheid. Maar kijk, in ieder geloof vind je mirakels. Als je daar op voortgaat, dan lijkt het wel of ieder geloof het juiste is. Het zaligmakende. Het reddende.

Ik denk dat dat ook zo is! Ik denk dat het het geloof is dat bergen verzet! In wat of wie dat geloof ook is gevestigd. Ik denk dat het eigenlijk gewoon de zekerheid is, de overtuiging van een bestaande kraccht, die maakt dat er "mirakels" gebeuren. In werkelijkheid denk ik dat het gewoon iets is dat ieder mens in werkelijkheid in zich heeft, maar het niet weet. Als hij of zij dan uit die onbekende kracht weet te putten, door een projectie op een geloof, op een of ander heilige, dan zet hij of zij in feite zijn eigen kracht aan het werk.

Als je ook maar een greintje geloof hebt, dan verzet je bergen, is niet zo maar een boutade. Het is een kracht van de menselijke geest die we niet meer kennen, die we niet gebruiken, waar we geen vertrouwen meer in hebben. Net zoals genezende handen van de moeder die haar kind troost die gevallen is...Die genezende handen zijn echt, maar met ons verstand kunnen we dat niet zo maar aannemen, we zien de kracht niet, dus is het er niet...

Daarom alleen al is het goed dat er geloof is. Opdat we zouden kunnen putten uit wat diep in ons verscholen zit, maar waarvan we geen benul (meer) hebben.

The Power of the Mind... de kracht van de geest is veel groter dan we gewoonlijk aannemen. En dat is het wat die kracht beperkt.

En toch...toch vind je nu en dan mensen die zichzelf overstijgen, die dingen doen die net wat verder liggen dan wat normaal is. Die zichzelf vergeten. Denk aan een moeder, en kijk hoe ze zichzelf te boven gaat voor haar kind. Natuurlijk ? 't Is maar wat je zien wilt hé.

tot de volgende ?

un, deux, trois, quatre,...

Image by Inferis via Flickr

Kimberly leert Frans... en gisterenavond ging de telefoon of ze eens mocht komen bij opa om haar les te leren...
onder meer de getallen tot twintig... Ik heb bewondering voor har! Daar ze in het BLO zat, kreeg ze niet eerder Frans, en nu ze in het beroeps zit, zit ze in een klas waar iedereen al minstens drie jaar Frans heeft gevolgd...en wie is er de beste van de klas ? Juist, Kimberly !
Het kind blokt dat de stukken er af vliegen!
Toen ze nogal wat moeite had met 11, 12, 13 en zo, leerde ik haar om een klein beetje te denken op 1, 2, 3, waarvan je telkens wel wat klanken terugvindt in de 11, 12 enzovoort.
En dan was ze er mee vertrokken. Fier als een gieter is ze weer naar huis getrokken.
Voor een kind dat het moeilijk heeft met leren, doet ze het verbluffend goed. Ik ben fier op haar!
Ook in de praktijk geeft ze de anderen het nakijken! En dan moet je weten dat ze het enige meisje is in de klas, en ze kan beter metselen, vijlen, zagen timmeren dan de mannekes... Ik heb binnenpretjes als ik dat hoor.
Haar zus blinkt ook uit in haar school, maar dan vooral voor de praktijk. Lessen leren interesseert haar maar mondjesmaat, en ze verzamelt vooral straffen als bonus...Laatst moest ze een opstelletje schrijven "Waarom de leraar stom is...". Ze kwam af: "Opa, wat moet ik schrijven?" Ik heb ze een beetje laten sudderen vooraleer ik haar op weg heb geholpen. Ze heeft een droom van een karakter, helpt altijd iedereen, maar kan geen ave maria zwijgen... djudedju.

En de andere kleinkinderen? Zaterdag was Lieselotte met mama gaan winkelen, ze moest nieuwe laarzen hebben. Toen ze thuis kwam hebben wij vol ontzag de maat van die dingen aanschouwt! Ik zei haar dat ze precies een wippedippe was, maar dan moest ik uitleggen wat dat voor een ding was. (Een soort drinkbekertje voor hele kleine peuters, met een gewichtin de voet, zodat de kop niet kan omvallen). Ewoud is ziek, hij lijdt aan macho-itis! En dat is erg.
Ze waren met de klas op reis geweest, en moesten met een vlot een stuk varen. Op het vlot van Ewoud zaten maar twee mannekes, en een hele kudde meisjes die wel gichelen maar niet roeien. De twee macho's van dienst zijn dan in het water gesprongen om het vlot vooruit te duwen al zwemmend. Nu zit hij met koorts, erge koorts, machokoorts...
Hij zit heel duidelijk, heel ostentatief en heel prominent in zijn publiciteitsjaren... Zijn stemgeluid is ook zo leuk, de baard zit er in.(Veel meer dan op zijn kin)
Kimberly begint ook al dergelijke symptomen te vertonen. Ze is nog zo plat als een plank, maar moest zo nodig een BH hebben...
Vraag niet waarvoor dat dient, anders is ze woest.
djudedju...
en opa zit wijs te grinniken.
Nu krijgen zijn kinderen ook eens wat ze hun vader indertijd hebben aangedaan.
grijns

Ons moeder zou zeggen: "'t Zijn allemaal geleende broodjes", waarmee ze duidelijk maakte dat alles terug kwam, l'histoire se répète...

Vanmorgen was het weer vroeg dag, Veerle is weer gaan werken. Nogal een geluk dat Anny dan altijd nogal vroeg is om de kinderen tijdig klaar te krijgen, want de wekker van Veerle was niet afgelopen.... Ze was gelukkig nog op tijd om te vertrekken naar het werk.

Dat wil zeggen dat opa van dienst was om de koffie te zetten. Zodat, als Anny terug komt, de koffie klaar staat.

en dus zit ik ook al vroeg te bloggen, op een uur waarop ik me anders sta te wassen. Gaap.

Morgen is het hobby... verderwerken aan de egels. Gisteren zag ik Monique in Huise in de home, ze was er ook op bezoek, terwijl wij bij tanteke zaten. Haar bezoek is moeilijker dan het onze, Arsène is terminaal en weet van de wereld niet meer. Dat zijn pas ambetante bezoeken. Wat moet je daar in hemelsnaam tegen vertellen ?

Ik ben al geen goede ziekenbezoeker, maar bij zo'n gevallen heb ik het dubbel moeilijk. Als ik in de home zit bij tanteke, heb ik bewondering voor veel van die mensen die daar komen, en die honderduit zitten te praten tegen hun "oudje", en die dat iedere keer weer kunnen. Ik kan dat niet. Bij tante ook, ik weet begot niet wat zeggen tegen een mensje dat twee minuten later niet meer weet waarover je bezig waart... Ik zit dan wat te babbelen tegen ander oudjes, die wel bij zijn, en die graag eens kunnen babbelen, en zelf geen bezoek krijgen. Sommigen nooit !

Ik denk dat dementie vooral voor de entourage erg is, want ik heb niet de indruk dat die mensen dat zelf beseffen. Wellicht wel in de eerste fase van die ziekte, maar nadien leven zij blijkbaar in hun eigen wereldje, de tijd van toen, toen alles beter was. Dus zijn ze daar wellicht goed. Alleen wij maken er een probleem van, zij niet echt. Maar er zijn er ook die dan stout worden, zoals Lodewijk... Lodewijk zit in een rolwagen en komt soms de cafétaria binnengesjeesd, met de enige bedoeling een slachtoffer te zoeken om tegen te roepen en te brullen. Zijn bedoeling is dat hij een gratis drankje krijgt, want dreigt hij, anders brul ik totdat je het geeft!... Maar iedereen kent hem ondertussen, en laat hem zitten, of haalt er de verpleegster bij, die dan Lodewijk met rolwagen en al de lift induwt, en hem aflevert op zijn kamer.
Toen wij gisteren langs zijn kamer passeerden, zat hij al zijn kleren uit te spelen. Om dwars te zijn. Of hij gelukkig is weet ik niet, maar hij is maar op een ding uit, mensen sarren. Is zijn dementie ook een terug naar de tijd van toen? Dan moet dat nogal een ambetante numero geweest zijn...
Bij mij komt hij niet meer, toen hij bij mij kwam roepen heb ik hem gezegd dat ik veel luider kon roepen dan hij, en dat binst ik hem met kar en al buiten zet... Hij zweeg in alle talen. Nu zit hij te grommelen van zodra hij mij ziet over "diene met zijne baard is daar weer..."
Sommige, velen van die bezoekers zijn ook al bejaarde mensen. En je ziet dat het hen soms zwaar valt om telkens weer geconfronteerd te worden met de aftakeling van de mens... Ze staan er naar hun gedacht wellicht veel te dicht bij om het nog afstandelijk te bekijken.

Oud worden lijkt me niet altijd een zegen...

tot de volgende ?

Leuke verrassing

Image via Wikipedia

Vanmorgen gingen we naar Michelbeke naar de rommelmarkt. Twee keer niks. Het is al een klein marktje, en nu waren er nog een pak afwezige standhouders... Nee, om de woorden van één van de standhouders aan te halen: "Dat is hier een langzaam uitstervend iets..." Zo lijkt het me ook.
Dat was dus alvast geen leuke verrassing...
Maar, we werden geconfronteerd met een omleiding, en 't was er duidelijk eentje van de toeristische dienst Vlaanderen ! Eén bordje omleiding en één bordje verboden doorgang... en weg waren we... door onze heerlijke Vlaamse Ardennen. Ik heb er op gelet, ik zat bijna heel de tijd op fietsroute nr 47! Voor alle fietsters die het leven moe zijn, gegarandeerd een hartaderbreuk te fietsen langs die weggetjes! Ik heb de versnellingen aan mijn autootje veelvuldig gebruikt! Dju jongens, wat is het hier mooi, en steil, en lange lange lange hellingen...
We zaten letterlijk in the middle of Nowhere....
We zijn weer op de vertrouwde en saaie weg geraakt bij het peper en zoutvat (twee torens met strooizout voor in de winter).
Maar echt, het was er mooi !
Maar ik zou er met geen vélo op geraken!, en bij af zou ik wellicht mijn remmen stukknijpen op sommige stukken!
Kijk, sommige mensen zouden zitten sakkeren, en zich opjagen, wij dus niet! Wij hebben met volle teugen genoten!
We hebben heel langzaam gereden om te kunnen genieten.
Tuurlijk, mocht ik op weg zijn met een dametje die hoogzwanger is en in weeën, dan zou ik wellicht ook die kluivers van dat éne bordje stijfvloeken, maar nu...nee, heerlijk was het...
Ik heb er nu nog deugd van.

Maar ik wil er toch één conclusie bij nemen: als je ook maar om één of andere reden gepresseerd bent, als je ergens op tijd moet zijn, neem dan je GPS mee, die helpt je uit de kleine (heerlijke) paadjes, op de kortste weg naar je bestemming... Maar ben je niet opgejaagd door de klok of een andere reden, geniet dan eens van de blijde verrassing.

Met files had ik die liefdesverhouding ook, zelfs toen ik nog werkte... Ik vertrok steeds intijds, ik was in normale omstandigheden bijna steeds de eerste op de plaats van afspraak, maar was er een file, dan is dat iets waar je niets aan kunt doen, en het helpt je niet, helemaal niet je op te jagen... dus genoot ik van de onverwachte rust. Voor mij was een file een cadeautje, een stukje rust op een onverwacht moment.

Het bood je de tijd de dingen nog eens te meer rustig te overdenken, of de tijd zomaar eens een tijdje te niksen... Heerlijk toch ?
Ik keek altijd een beetje ironisch naar de lui naast en voor en achter mij in de file, die duidelijk alle tekenen van ongeduld, zenuwachtigheid vertoonden... Eén keer zat ik met collega's in mijn wagen, en ééntje ervan zat zich schromelijk op te jagen... Toen wij reeds een kwartier aan het aanschuiven waren ter hoogte van de Basiliek van Koekelberg, zei ik: " Grote kerk hé, we rijden er nu al meer dan een kwartier langs, en we zijn nog maar halverwege..." Ik had dat niet mogen zeggen, niet bij een zenuwpiet... Ik heb nog jaren mogen horen dat ik geen interesse had in de vergadering, dat ik niet de minste blijk van interesse had in mijn werk...Allemaal dingen die verkeerd waren, maar ja, hij kon zich niet neerleggen bij het feit dat wij er geen seconde rapper zouden komen met ons op te jagen... De sukkelaar is al lang dood... Dat heeft hij wel tijdig gehaald. Was een beetje gepresseerd hé...

Ach, ik ben niet zonder zonden in deze... Alleen, niet bij files en dergelijke! Mijn zenuween vliegen tegen het plafond als iets mij niet lukt! Als ik aan iets zit te prutsen, en ik krijg het maar niet open (vaker: niet meer dicht) of ik krijg het niet in orde, of niet tot functionneren, dan, dan begint soms alles in mijn lijf te kriebelen, dan krijgt al wie iets durft zeggen een snok en een beet, dan is het allemaal hun schuld...
Anny weet dat al (al lang) en laat me dan veilig ongestoord...Maar zelfs dan durf ik haar wel eens de schuld geven, terwijl ze er niet eens bij of omtrent is, in een soort afreageren... Nadien heb ik daar dan spijt van, en gelukkig heb ik een vrouwtje die me kent, en weet dat ik er eigenlijk niets mee bedoel. Ik ben dan dus wel "zemelachtig"...

Dan ben ik net zo slecht als wijlen mijn collega... Wedden dat ik ook wel aan mijn dood geraak? Maar ja, als ik gelijk krijg, dan krijg jij je geld niet meer...

Ik ben gek, zou Toon Hermans zeggen... en ik voel met hem mee.

Maar een beetje gek zijn, dat is gezond! Het is niet goed voor de mens om steeds maar serieus te zijn. We moeten kunnen relativeren, we moeten de dingen wel eens eventjes van ons af kunnen zetten, anders raken we met onszelf en met heel de wereld in de knoei!

Laat mij dus maar eens zeveren, lach er mee! Want lachen, dat is pas Leven !!!!

tot de volgende

250.000 kunnen niet meer betalen...

Image by bw14 via Flickr

Zo'n kleine 250.000 mensen kunnen hun kredietleningen en/of hun hypotheeklening niet meer terugbetalen...
Dat bevestigd wat ik enkele dagen geleden schreef over de enorme "verdoken" werkloosheid, namelijk de mensen die zware gedeeltelijke werkloosheid kennen en daardoor merkelijk minder inkomen kennen. Ook het aantal volledig werklozen is niet gering!
De zweren van de crisis beginnen uit te breken.
En zoals ik al stelde, het is nog niet gedaan! Zelfs al zou de crisis vandaag gedaan zijn, dan zullen de naweeën van deze werkloosheid nog een hele tijd doorspelen, door verlies aan verlofgeld, door verlies van eindejaarspremies en andere voordelen die aan arbeid gebonden zijn. Deze zaken komen meestal slechts achteraf, zelfs het jaar nadien.
Deze vermindering van koopkracht resulteert in minder kopen, minder kopen betekent dat er minder moet gemaakt worden, minder maken betekent meer werkloosheid...en de cirkel lijkt een eindeloze spiraal te worden.

Mensen zullen zich gedwongen voelen om hun inkomen te vrijwaren op minder wettelijke manier, dit zal weer een heksenjacht uitlokken op de werklozen, en de algemene stemming van de mens zakt tot onder het nulpunt.

Er is niets nieuws onder de zon... zoveel crisissen zoveel moeilijkheden hebben wij al doorgemaakt, en de ene lijkt precies op de andere. Telkens en telkens weer probeert men met lapmiddelen de boel te beredderen, maar veelal zijn dit dan kostenverslindende zaken waardoor de stabiliteit in zijn geheel weer in het gedrang komt.

Nu zitten we nog met een bijkomend element: we zijn België niet meer, we zijn een stukje van dat Verenigde Europa... en de manoevreerruimte is er maar in zover de spelregels gevolgd worden van Big brother Europa... Kunst en vliegwerk worden misschien zo vermeden, maar we worden in feite ook een beetje in het gareel gedrukt van de economisch sterkeren, die niet willen dat de Europese standaard zakt.

En als je dan het gehalte van de politici bekijkt... en ik spreek nog niet eens van onze eigen sukkels, nee, ze hebben tegenwoordig grote voorbeelden in een Berlusconi en kleine napoleonnetjes.... (De echte Nappie was óók maar een halfgebakken Fransman hé...)

Bovendien staat ook Ameurika op de rem van zijn eigen protectionisme, en hebben wij de druk vanuit de nieuwe grote spelers India en vooral China...Ook Rusland lijkt weer een rol te gaan spelen in het debat.

We worden willens nillens betrokken in de Amerikaanse ruzie met de Olieproducerende landen in de Golf, en ook vandaar komt nieuwe druk en nieuwe spanning.

Het is goed dat wij Europa geworden zijn, omdat wij zo een bijna gelijke druk kunnen geven als de anderen, maar we hangen net nog niet genoeg aan elkaar om echt te kunnen drukken, de eigen belangetjes spelen nog veel te veel mee... en bovendien worden wij overspoeld met immigranten die weliswaar na een of meer generaties ook Europeaan worden, maar het wellicht, mocht het er eens echt op aan komen, niet echt zullen zijn... Kijk maar eens naar de volksfeesten in Belgische steden als Marokko kampioen speelt... Niet precies een Belgische reactie als je het mij vraagt...

Wij moeten of dringend werk maken van de echte integratie, of wij moeten de kraan dicht draaien. Persoonlijk opteer ik voor het eerste, maar ik weet dat er velen, heel velen zouden opteren voor de andere optie.

Als ik opteer voor het eerste, dan is dat omdat ik er mij pijnlijk van bewust ben dat wij, zonder die inbreng van dat nieuwe bloed in werkelijkheid een te laag geboortecijfer hebben om voort te kunnen bestaan. Wij zijn, zonder die inbreng, in werkelijkheid aan het uitsterven. Kijk maar eens naar de geboortecijfers! en deze statistieken nemen dan ALLE Belgen in rekening, ook de genaturaliseerde!

Wij kunnen maar best werk maken van de integratie, of wij zullen ons moeten integreren in hun gemeenschap!

(Khadafi zei het al: "Wij moeten Europa niet veroveren, wij bevolken het gewoon!")

Maar het lijkt wel of wij de werkelijkheid niet willen zien. Onze politiekers doen voort alsof heel het heelal om ons heen draait, en wij het centrum, het hoofd zijn... Niets is - helaas- minder waar...

Bijna al de aardappelen zijn uit voor mijn deur. tot een stuk in de nacht reden hier uren en uren aan een stuk twee mastodonten van aardappelrooimachines (wat een woord) rond. Voortdurend reden drie vrachtwagens aan en af om de aardappelen weg te voeren.

De aardappel... ooit de redding van het gemene volk... Bracht vele keren meer op dan graan, en verving het brood als voornaamste volksvoeding in de arme tijden van toen.

...en gek genoeg, het was de aardappel die veroorzaakte dat de kwaliteit van het brood sterk verbeterde. Er was meer goed graan beschikbaar, de prijs zakte daardoor, en er werd minder gefoefeld. Men deed bijvoorbeeld minder zemelen in het brood en gebruikte dus zuiverder meel. Gek genoeg is nu een soort omgekeerde beweging bezig! We eten nu in verhouding veel te veel vee te zuivere voeding, en krijgen veel te weinig vezels binnen... en dus voegt men weer wat zemelen toe aan "gezond" brood...
Het kan verkeren zei Bredero

tot de volgende ?
Oh ja, ik ben al 19 kilootjes kwijt...

Deugd gaat vóór eer !

Image by GALERIEopWEG via Flickr

Toen ik deze week dit (blijkbaar Westvlaamse ??) spreekwoord gebruikte in een gesprek, kreeg ik als reactie een vragend gezicht...
Ik weet niet eens meer waarover het juist ging, maar de reactie bleef me bij. Blijkbaar iemand die niet vertrouwd was met dit gezegde. Ik vind het ook niet terug in "Nederlandse spreekwoorden en zegswijzen"...Blijkbaar is het dus echt een plaatselijk iets, of -wie weet- zelfs iets dat alleen in onze familie in zwang is...
Het woord deugd heeft niets te maken met goede deugden, maar met genot, genoegen...
Ik weet dat ik het ook wel eens gebruikte tegen mensen die reageren op het gebruik van mijn wandelstok, waarbij ik duidelijk wilde stellen dat mijn eer niets is in vergelijking met het gemak die de wandelstok mij biedt.

Ik denk dat veel mensen deze spreuk beter in acht zouden moeten nemen. Hoeveel mensen zijn er immers niet de slaaf van "Wat gaan de mensen daarvan denken/zeggen?
Ik heb er lak aan wat de mensen van mij zeggen of denken, als ik niemand kwaad doe, en ik doe het omwille van het gemak dat dit of dat mij bezorgd, dan kan het mij geen moer schelen wat ze zeggen of denken.
Mensen zijn veel te veel het slachtoffer van het menselijke opzicht.
En het wordt erger.
Kijk maar eens in de scholen, hoe merkkledij en merkboekentassen plots "moeten"...want iedereen doet dat, iedereen heeft dat...
Je ziet de gekste en meest onmogelijke kledij, want het is mode, dus moet het, als je "mee" wilt zijn... Denk maar eens terug aan de schoenen met plateauzolen van enkele jaren terug...Hoeveel gebroken benen zijn er niet geweest omwille van de mode??? Te gek toch ?
Als ik schoenen ga kopen, dan zoek ik gemakkelijke schoenen, en hoe ze er uit zien speelt slechts mee nadat ze echt makkelijk zitten. Idem voor kledij. Wat kan het mij schelen dat het een jas is van het model van vijf jaar geleden, als het goed zit en me alle vrijheid geeft van bewegen? Ik weet het, mijn houding is slecht voor de commercie, maar je weet het: deugd gaat voor eer !

Als ik iemand zie in een speciaal pak, dan kijk ik in eerste instantie naar "hoe het zit", en pas dan naar hoe het er uit ziet, en wellicht noteer ik de kleur niet eens in mijn geheugen, tenzij het me heel erg heeft gestoord. Ik heb geen greintje aandacht voor die dingen. Eigenlijk een beetje gek, want ik hou van mooi, ik ben een liefhebber van kunst...maar kledij en materiaal vallen daar buiten, dat hoort bij het werkgerei, dat dient om iets te doen, niet om er naar te kijken.

Och, soms valt een stoel mij wel op als een heel mooi ding, maar toch ga ik het dan in eerste instantie gaan beoordelen op het zitgemak, en me niet laten verleiden door design. (Mijn zoon is wellicht niet akkoord met zijn vader...)

Mocht ik het kunnen vinden, dan zou ik wellicht weer opteren voor de Frankische broek, hemd en halfkorte (tot de knieën)tuniek, zoals men in de middeleeuwen droeg. Het was de kledij die er alleen was om te beschermen en om zo makkelijk mogelijk te bewegen. Iets wat me ook wel bevalt, zo op het zicht, is de poncho... lijkt me afdoende bescherming te bieden en laat je volkomen vrij in je bewegingen. Nee, aan mij is mode echt niet besteed.

Ik ga pas ook kijken naar die dingen, nadat ik ze gecontroleerd heb op deugdelijkheid en comfort. Als je ze dan in een leuk kleurtje kunt steken, dan mag dat, dan is dat mooi meegenomen. Maar niet eerder.

Dat doet mij denken aan die modeshows, die momenteel weer ons televisiescherm vervuilen... Heb je al eens echt gekeken naar die modellen?
Afschuwelijk !
Ze lopen daar met een gezicht alsof ze daar heel, heeel, heeeeeel erg tegen hun gedacht zijn, ze zijn gegrimeerd met grote zwarte schaduwen rond de ogen, diepe schaduwen op de wangen, zodat ze allemaal erg gaan lijken op terminale zieken (Wat nog beklemtoond wordt door hun abnormale magerheid)... Bovendien gaan ze zo ongemakkelijk dat er of iets aan hun benen mankeert, of die geshowde schoenen zijn echte marteltuigen.
Laat je kleuters nooit TV kijken als ze zoiets op het scherm geven, want die kleintjes hebben er gegarandeerd nachtmerries van (Ik ook).

Bovendien zijn de geshowde kleren alles behalve functioneel! Ik zag ooit winterkledij, met een dikke muts en sjaal in bont, een wijde mantel, waarvan de hoogste knoop zowat ter hoogte zat van hun schaamdeel, want anders kon je niet zien dat ze een doorkijkbloesje aanhadden waardoor je heel goed hun ribben en hun schamele borstjes kon zien... Heerlijk om dragen in de winter !

Mocht ik een wetenschapper zijn, dan zou ik onder meer eens het menselijke lichaam, met alle bewegingsmogelijkheden op mijne kompjoeter zetten, en dan zoeken hoe ik echt functionele kledij kan ontwerpen, die bij alle bewegingen perfect meegaat met je lijf.

Waar ik wel vol bewondering voor sta, is voor de nieuwe textielsoorten, zoals Goretex om er een oudje van te noemen, stoffen die werkelijk een functie hebben die voldoet aan de verlangens van je lijf. Dat is pas knap.

Gewoon, omdat het functioneel is.

Maar ook daar zijn er uitwassen...Men heeft nu al bijna perfect werkende stof gemaakt, die de mens onzichtbaar maakt. Niet zoals in de film, veeleer zoals de kameleon, de stof slorpt als het ware de omgevingskleuren op, waardoor je volledig opgaat in de achtergrond. De functie daarvan is militair, of wat dacht je ? Gemaakt om efficiënter te gaan doden. Bah!

Volgende week ga ik naar Zwijnaarde, naar een bijeenkomst over Linux, en meer speciaal over Ubuntu. Kijken of ik nog een en ander kan bijleren van die mannen. Je krijgt er ook nog een gratis cd bij met ubuntu op, en ik hoop heel stilletjes dat het dan al Karmic Koala zal zijn, een week voor de officiële verdeling... Maar vooral om bij te leren, want hoe meer ik werk met de peecee, hoe meer ik er mij van bewust ben dat ik er alleen maar mee kan werken... Het is net zoals met mijn auto... Ik heb een rijbewijs, ik kan rijden, ken de nodige dingen om te rijden, maar van de auto of de motor ken ik niets, noppes, niente, nada, rien nichts,nothing...

Ik ben niet van plan me daar echt diep in te gaan zitten nestelen, maar het zou toch handig zijn enkele van de meest eenvoudige dingen zelf te kunnen oplossen, als er zich eens een moeilijkheid voordoet...

Ik laat het je weten als ik iets heb bijgeleerd!

tot de volgende ?

Keuzes bij overvloed

Image by Kemal Y. via Flickr

Gisteren heb ik hier gepoogd een lans te breken voor Linux en meer speciaal voor Ubuntu en/of Mint. Maar er sinds kort een nieuw iets op de markt. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het niet heb uitgeprobeerd, en dat ik dus geen ervaring heb, maar het huis waaruit het afkomstig is, is groot...Heel groot...
Google heeft nu ook Google OS , een linux variant zoals de eerder genoemde Ubuntu en Mint (en heel veel andere, die echter gewoonlijk iets minder gebruiksvriendelijk zijn voor ex-windowsgebruikers)
Ik ga hier dus geen oordeel geven over deze nieuwe linux-variant, maar ik vermoed dat het een degelijk en degelijk ondersteund iets zal zijn, Google zal niet willen afgaan als een gieter...
Je moet echt eens gaan kijken naar Google OS (zoek het eens via ...Google???). Het ziet er in ieder geval goed uit en oogt fris.
't Is maar dat je het weet.

Het besluit is en blijft, je moet toch maar eens nadenken, of het in deze tijd van crisis wel opportuun is om grote sommen geld uit te geven aan dingen die je ook gratis kunt krijgen. Daar maak ik nog een tweede bedenking bij... In computerwinkels staan op de verste schabben in de winkel, veelal peecees die niet de hele modernste snufjes hebben, maar die toch heel heel valabel zijn. Die zijn stukken goedkoper, en je moet beseffen dat, als je een kwampjoeter koopt, die na enkele maanden toch ook al "verouderd" is... Waar je wel moet opletten is dat je voldoende ram aan boord hebt om de snelheid die het machine je biedt ook werkelijk te kunnen benutten. Maar als je verstandig koopt, hoeft een peecee echt niet meer zo duur te zijn!

Ik hoop dat veel ouders mijn blog van gisteren lezen, en eventjes in de ouderraad appeleren over de "aankoop" van software als er gratis goeie alternatieven bestaan. Trouwens, speciaal voor het onderwijs is er een speciale versie van Ubuntu: Edubuntu! Deze versie bevat een schat aan programma's die speciaal geschikt zijn voor het onderwijs.

Maar genoeg over die dingen.

Gisteren ben ik met een van mijn kleindochters gaan winkelen. Ze had nog enkele dingen nodig voor de school, en opa besloot eens met haar te gaan zien in de Action, een heel goedkope winkelketen. Het meeste hebben wij daar ook gevonden, aan heel goedkope prijs. Het vervelende is dat ik daarvoor naar Ronse moet... Ik volg die dingen niet meer van zo nabij op, maar blijkbaar is het nog steeds zo dat het beleid in Oudenaarde er alles op zet om de goedkope winkelketens te weren. De middenstand probeert wellicht zo de concurrentie buiten te houden? Maar of dat lukt is nog maar zeer de vraag!

Als ik de mensen observeer, dan zie ik steeds meer dat men de wagen neemt en naar een "winkelstad" gaat om inkopen te doen. En dan gaat het hem heus niet alleen over kleren en dergelijke, want als ze daar zijn, dan doen ze daar uiteraard ook de andere inkopen... Het gewin voor de kleine middenstander is met zijn behoudspolitiek dus nog maar zeer de vraag! Ik denk dat het veel interessanter zou zijn voor hen, om zich te richten op specialiteiten, op exclusieve dingen en dies meer. Zij hoeven zich uiteraard niet volledig daarop te richten, maar die dingen moeten de trekpleister vormen. Neem nu dat ik hier op zoek ben naar "Ecumes de Wismereux", een formidabel lekkere kaassoort, dan ga ik, eens in die winkel niet nog eens gaan verkassen voor de andere zuivelproducten, nee, ik koop daar dan alle zuivel meteen mee.

Zij moeten dus net dat tikkeltje meer gaan bieden...en ook de rest. Kijk maar eens naar de beenhouwerijen, het opkomen van die goedkope netten van Renmans, Vleesmeesters en dergelijke heeft hen heus niet arm gemaakt! Maar zij moeten dan wel met enkele specialiteiten in de belangstelling blijven. Hier in de (ruime) buurt is een klein oud beenhouwerijtje, waar je echt niet moet zijn voor speciale bereidingen en zo, maar hij is de man die uren in het ronde gekend is voor zijn...droge worsten.

't Klinkt gek, maar die man verkoopt op gratie van die simpele droge worsten. Ik zag er ooit iemand (wellicht van een café of zoiets) om honderd droge worsten in een keer komen ! En als je daar bent, dan koop je er meteen ook wel altijd een en ander bij, je gaat niet meer speciaal omrijden om nog iets daarbij...

Eigenlijk is wat ik hier nu schrijf, een beetje schandalig hé ? Hebben wij niet veel te veel keus ? Allee, neem dat dat kleine lekkere Franse kaasje, dat is toch pure luxe ? Ik ga heus niet dood zonder dat kaasje. Ik heb het niet eens echt nodig, het is gewoon een goestingetje. Omdat het lekker is (vind ik, Anny zegt dat het stinkt...)

Ik heb hier al heelder bladzijden volgeklad met artikels over couscous, kaassoorten en andere lekkere dingen... We leven breed in onze contreien. Op dat stuk is het nog steeds geen crisis. En je moet eens kijken naar de restaurants, hoeveel mensen daar gaan eten. Meestal is ook dat een pure luxe-refleks.

Wat hebben we het toch nog altijd goed! En dan hoor je nog steeds klagen. Nu ja, om eerlijk te zijn, ik ben als kind opgevoed in een gezin waar voldoende en goede voeding voor alle luxe uit ging. Tweede was opvoeding zowel thuis als schools, en dan pas kwam kledij en dergelijke. Niet dat we slecht of armmoedig gekleed gingen, integendeel, ons moeder bespaarde door te staan op degelijkheid en kwaliteit. Mode was niet aan ons besteed. En dat zit er bij mij nog steeds in. Wij hebben geen tien paar schoenen staan, of massa's kleren die je nooit aandoet... Dat is aan ons niet besteed. Ook dragen wij geen dure juwelen. Het is zelfs zo, als het een duur ding zou zijn, zouden we het wellicht niet aandoen, er zou eens iets moeten mee gebeuren... Nee, het uiterlijk is niet zo erg aan ons besteed.

Ik zie bij mijn kinderen dat dit zachtjes aan het veranderen is... Zij zijn kinderen van een welvaartsmaatschappij, waar mijn generatie nog heeft moeten bouwen aan die maatschappij. Ik ga hun hier over geen verwijten maken, ik heb het soms moeilijk om hun manier van leven te appreciëren, maar dan zwijg ik liever dan er over door te drammen. Zij zijn kindern van deze tijd, en mijn manier van leven is duidelijk gedateerd.

Wellicht staan zij soms even onbegrijpend naar ons te staren als wij naar hen...

tot de volgende ?
ps: Op de foto Google OS, met de vraag: Goobuntu ? Want het lijkt wel op elkaar !