Ik heb iets gemist ! Ik kan mij niet ontdoen van de indruk dat, had ik wat meer aandacht gehad, ik het zou gezien hebben, meer nog, zou meegemaakt hebben !
Plots merkte ik op dat de knoppen op mijn linde veranderd zijn in teergroene blaadjes ! Sommige nog piepklein verfrommelde dingetjes, andere al duidelijk een klein blaadje... Als ik het bekijk tegenover de helle lucht, dan lijkt het net of iemand tussen de takken allemaal kleine zwarte verfspatjes geworpen heeft. De blaadjes zijn nog zo klein dat het niet in te denken is dat binnen enkele dagen, weken, heel de boom bijna onzichtbaar zal zijn onder een zware groene kruin.
Lindebladeren zijn mooi ! Ze houden zo lang een teergroene tint, net of ze vers uit het ei gekomen zijn (wat een vergelijking! uit de knop... beter?).
Daar mijn linde, langs de baan staat, knot ik hem nu en dan (beter: laat ik hem knotten), en krijg ik daardoor een grilliger takkengestel dan normaal. Bij Bart staat achteraan in zijn geitenweide een prachtige linde die altijd zijn gang is kunnen gaan, daar is het takkengestel veel regelmatiger en dikker dan bij mijn boom. Wel is er één gek ding aan de boom van Bart ! Zijn geiten lusten graag de prille blaadjes en takjes van de linde, en zo hoog ze kunnen reiken scheren ze de blaadjes netjes af, zodat de boom één grote groene paraplu lijkt...
Bij Bart bloeit de boom altijd uitbundig, en de mijne heeft nog nooit ook maar één bloempje gehad. Vorig jaar vond ik een bloempje op de grond onder mijn boom, maar zorgvuldige controle deed me besluiten dat het een bloempje moet zijn van een boom ergens in de omtrek... Ieder jaar kijk ik weer uit naar de bloesem, maar noppes. Misschien dit jaar ?
Niet alles aan een linde is winst... Je moet er liefst je auto niet onder plaatsen, niet alleen is het een thuis voor vogels, maar een linde drupt een plakkerig goedje op je auto, die niet weggaat met een simpele wasbeurt... Maar wel zie ik ieder jaar ook minstens de sporen van de rups van de lindepijlstaartvlinder... een heel zeldzaam diertje ! Die rups is een heel raar ding, het heeft inderdaad een rechtopstaande staart ! Vandaar de naam van het beestje...
Je moet geluk hebben om er een te vinden, ook al zie je de sporen op de aangeknaagde bladeren, het diertje heeft exact de kleur van het groen waar hij op leeft. Klein is hij nochtans niet ! Het is wat je rustig een grote rups kunt noemen ! Ooit heeft een vlinderverzamelaar enkele van die rupsen meegenome, om thuis onder controle te kunnen uitgroeien, verpoppen, en uit te groeien tot vlinder, met als enig doel opgeprikt te worden in een etalagekast vol soortgenoten... De man heeft duizenden soorten vlinders in zijn kasten, allemaal met de naam en de datum van de vangst er bij, en de vermelding of ze in het wild gevangen werden of niet... Sommige van die kasten zijn vurrukkulluk om zien, andere, waar van die heel kleine motjes en vlindertjes in zitten, die je amper kunt zien, zijn wellicht interessant, maar zijn niet echt om naar te kijken...
Hij geeft geld uit om eitjes van exotische vlinders te kopen, die hij dan laat uitkomen en die dan door hem gevoederd worden, soms met behoorlijk dure kamerplanten als voedsel... Hij heeft vlinders die enorm groot zijn, gaande van diepzwart tot de meest briljante kleurenmengelingen.
Niet echt mijn hobby, ik denk dat ik zo lang mogelijk zou willen genieten van de prachtige vliegende bloemen in mijn huiskamer... maar ze vangen en ze doen inslapen en dan opspelden... nee, dat is niet echt mijn ding.
Maar och, ergens doen we allemaal zo'n dingen... We houden een prachtige orchidee in een hem niet echt passend milieu, we hebben een kanarie die lustig zit te fluiten in zijn kooi, we houden vissen in een aquarium of in de tuinvijver, we hebben een kat of een hond... we doen allemaal wel iets dat eigenlijk niet echt de natuurlijke leefwijze is van een plant of een dier...Wie weet hoe die dat eigenlijk ervaren...
Ik heb zo'n gekke droom... Ik zou willen dat heel mijn huis en tuin, met heel de lap grond helemaal veranderd werd in één grote voliere... Ik zou er een paar meesjes, een koppel merels naast enkele mooie parkieten laten vliegen, wat lachduifjes en mooi fluitende kanaries, waar ik tussen zou kunnen zitten, in de zon, in mijn ligzetel... Naast mijn vijver zou er een moerasgedeelte zijn waar salamanders en groene kikkers zitten, en tussen de stenen van mijn bloemenmuur zouden de hagedissen rondcrossen... Mijn stukje privé-natuur... Het zou een deel van mijn bloemen het leven kosten, maar de voliere zou groot genoeg zijn om er een paar boompjes in te laten staan...Op de nok van mijn dak het gekoer van de lachduifjes die de turkse tortels zitten uit te dagen... 't Is maar een droom, die nooit waar zal worden, gelukkig maar, want dan zou ik ras geconfronteerd worden met het feit dat natuur niet echt kan in een gesloten ruimte, hoe groot ook... Kijk maar eens naar de zorgen in de nochtans enorme wildparken in kamerika en afrika. En daar staan de draden zelfs niet dicht voor de vogels, alleen om graseters te verhinderen de mensen hun akkers kaal te vreten...
Nee, ik heb liever mijn droom... Daar gaat het altijd goed en mooi.
Terug naar de bomen... Eén van de redenen waarom ik in mijn tuin laurieren, camelia's en altijdgroene clematis heb staan, is precies dat het altijd groen is... Ik vind een kale boom zo dood. Ik zit dan maanden te wachten op de terugkeer van het groen... Groen is voor mij de mooiste kleur die er is... Maar dan wel het groen in de natuur, in al zijn ontelbare tinten... Als ik in het park zit te vissen, dan kijk ik naast naar mijn vislijn, ook naar het groen...Het steeds wisselende kleurenpalet van groen, in het licht, in de schaduw, in de zon, in de regen, de onderkant van de bladeren zichtbaar in de zotte wind... letterlijk duizenden groenen... schitterend toch ? Geen enkele foto of schilderij kan dat ook maar benaderen ! En dan spreek ik nog niet van het groen dat weerkaatst wordt in het water van de vijver, daar heb je soms bij een zacht windje de weerkaatsing van de bomen en tegelijkertijd flitsen van de hemel in... Hemel en aarde in één, in het water...alles bijeen. Heerlijk !
En dan heb je nog het leven ! Het zilveren geflits van een vissenlijf, de gouden tinten van de karper die je bijna liefkozend weer in het water zet... het felle blauwe geflits van de ijsvogel, het roodborstje dat stout de wormpjes uit je doos komt pikken om haar jongen te voeden... de eenden die voorbijzwemmen met in hun zog een kudde kleine eendenkuikens. Het schuwe waterhoentje dat denkt dat je hem niet ziet zitten, en waar je nu en dan een klein kopje van onder het zwarte verenkleed ziet piepen... De oudjes, die genietend van het zonnetje zitten te keuvelen op de bankjes en kijken naar de vissers en de wandelende koppeltjes... De verwilderde kippen die zich haasten naar de hen roepende haan... Eén en al leven, één en al kleur, één en al mooiheid, liefheid, genot...
Zet toch eindelijk eens al dat "moeten" en al die "haast" aan de kant, leg je op je rug, met wijdopen armen op het gras en kijk naar de wolken... Zie je die dikke zilveren massa langzaam drijven in het tere blauw? Doe eens zalig niets, niets dan leven, zonder meer, genieten van het feit dat je leeft, dat je mag leven in een wereld vol van al die kleuren, al dat leven...
Als je in de bloeitijd eens kunt wandelen, heb je dan ook niet soms het gevoel dat er gesmost is met kleuren en geuren... het is soms zo overweldigend, dat je plots stilstaat, heel diep ademhaalt, en de ogen moet sluiten tegen de overdaad, de de geweldige weldadigheid... Het maakt je dronken, en je voelt je leven...
Is het niet schitteren dat we kunnen zien? kunnen horen, voelen, ruiken, smaken?
Is het niet schitterend, dat als je één van die gaven mist, de andere veel meer kunnen, veel scherper werken? Het is of we allemaal MOETEN kunnen drinken van al dat schoons...
Laat het ons dan in hemelsnaam niet verder meer verknoeien...Is het niet erg dat er zoveel mensen zijn die zich moeten verplaatsen om een boom te zien ? Dat een kind denkt dat de melk uit een doosje komt ?
Is het echt nodig dat we die "weldaad" ook exporteren op de manier waarvan we weten dat het niet echt kan blijven werken??? Moeten we in tegendeel niet de lessen die wij geleerd hebben benutten om niet dezelfde fouten te maken in de rest van de wereld ?
Moet het echt allemaal kapot ?
Al die weelde die de natuur ons biedt ?
Oh, ik weet het wel, we kunnen niet eten van die natuur...maar we kunnen ook niet leven zonder die natuur !
Ik ga toch nog boeddist worden, of hoe je het ook noemt, een eerbied voor Gea, moeder Aarde, voor het leven, die unieke schat op die wellicht zeldzame parel in het grote heelal...
tot de volgende ?
vrijdag, april 25, 2008
donderdag, april 24, 2008
De coiffeur
Vanmorgen Anny naar de kapper gebracht, en zeere zeere gevraagd of hij mijn pluimen ook wildige plukken... Ja, ging ik wachten, of deed hij het eerst... Doe maar eerst, ik heb geen goesting om hier uren te zitten wachten ...dus, mijn pluimen op mijn hoofd zijn ingekort. Overal.
Overal, want, alhoewel het haar op mijn bolleke alsmaar dunner en dunner wordt ('t valt nog mee troost de coiffeur) komen er steeds maar nieuwe knipoorden bij !
Het haar in mijn neus vindt het heerlijk om ook bij de groeiende soort te horen, het haar van mijn wenkbrauwen moet regelmatig bijgeknipt of ik lijk meer en meer op Mefisto, op mijn oren groeit het haar ook tegen de sterren op... Allee, nieuwe gebieden voor de knipbeurt.
Ik heb een vaag vermoeden dat het haar is die van beneden naar boven gekropen is om ook eens iets te zien ! Want het haar op mijn benen is sinds enige jaren verdwenen. Zo maar. Ik ben precies een coureur met geschoren benen. Waarschijnlijk, uit protest tegen de lange broek is het omhoog gekropen en tiert nu welig in mijn neus, op mijn oren en overal waar het niet hoort en vroeger ook niet was !
Deze middag moet ik dan Anny terughalen, heel wat eurootjes lichter dan bij het doorgaan.
Weet je wat mijn eerste werk is als ik van de coiffeur kom?
Dan ga ik buiten staan, in mijnen hof, leg mijn bril effentjes op de vensterbank, buig mij voorover en begin dan uit alle macht met beide handen mijn bolleke te frotten ! Je ziet dan de miltioenen korte knipseltjes, die je anders helse jeuk bezorgen, zo maar neerdwarrelen. Als het zon is, zie je al die fijne blinkende bijna doorzichtige haartjes draaiend naar de grond dalen. Vermits mijn haar dan weer kort is (De man die zijn haar kort liet knippen) moet ik niet eens de moeite doen om het te kammen nadien, eens wat "in model" duwen en hupsakee, ik ben weer fris en net.
Bij de dames is het een heel ander spel, die moeten eerst gewassen, dan ingesmeerd met weet ik veel (en ik weet niet veel, zou Toon Hermans zeggen), dan wordt ieder strengetje opgedraaid en opgespannen tot een ware lijdensweg, en dan moet ze nog wat in den oven ook. Om te bakken.
Niet dat dit allemaal veel helpt, want na een korte wijle hoor ik haar dan alweer dat die permanent niet houdt... en dan zie ik haar weer worstelen met van die rare spelden en dan draait ze zelf haar haar in een martelhouding.
Bij een vrouw moet je werkelijk afzien om schoon te zijn.
Oh, ja, gisteren dus naar de scan en naar de echografie geweest. Van de scan weet ik nog niets, maar dat zal wellicht ook noppes zijn... want die klieren onder mijne kinnebak, dat zijn gewoon wat heel, héél, héééééél grote speekselklieren...niets aan de hand.
Met andere woorden, 't is aan mij allemaal te groot, een dikke neus, een dikke buik, een dikke prostaat en nu ook nog dikke speekselklieren, en oh ja, ik heb ook nog een groot hart. Letterlijk (en figuurlijk). Een sporthart noemt de dokter dat. Had ik al van voor ik ooit een meter sport gedaan had. Gewoon, grote handen, grote voeten... alles is blijkbaar een maat te groot. Vandaar dat ik altijd miserie heb om kleren te kopen zeker ? Voor een ding was dat sporthart nuttig, het was één van de redenen waarvoor ik indertijd afgekeurd ben voor de legerdienst (joepie!)... Het was niet normaal dat ik een sporthart had zonder sport... Nu zegt de specialist dat het niet beter kan zijn dan wat ik heb. Nog eens: joepie !
't Zal vandaag schrale kost zijn... Ik moet Anny maar om 12 uur halen. Vanmiddag boterhammekes, of misschien een bord spaghetti met pikante saus... da''s rap gereed. Zo een spaghetti van Miracoli... klaar in vijf minuutjes.
We hebben altijd enkele van die snel-klaar gerechten staan, want het gebeurt nu en dan dat er geen tijd meer is voor het klaarmaken van een volledige maaltijd... En weet je, er zitten daar lekkere dingen tussen, zoals die spaghetti. Bovendien is Anny die middag ook eens op haar gemak. We zijn beiden geen voorstander van "een pak friet halen", omdat we de frieten daar steeds te vet vinden, en op restaurant gaan, we horen nog bij het uitstervende ras dat dit maar 1 à 2 keer per jaar doet... Er is geen reden toe, maar we denken er gewoon niet aan om ergens een restaurant binnen te wippen. Bovendien zijn we geen te beste klanten als we het wel doen, we bestellen altijd maar één gerechtje, en veelal krijgen we dat dan al niet eens op. Het smaakt wel, maar we worden altijd maar slechtere eters... De tijd van eens goed te buffelen, is al lang, al heel lang voorbij...
Ik heb trouwens de indruk dat het veel eten over het algemeen wat weg is... De homerische maaltijden van vroegere tijden, dat is passé... Als ik de doos met onze liefdesbrieven, onze kaartjes die we kregen op ons huwelijksfeest, en ook onze menu's van het feest bekijken, dan ben ik altijd versteld van wat we in die tijd allemaal binnenspeelden ! Dat waren nog eens menu's ! Verschrikkelijk !
Maar ja, dat was nog een uitloper van de vroegere tijden... Toen de mensen niet zo veel hadden, was een feest een enorm iets, een buitenkansje, en dan werden halverwege de broekriemen een of enkele gaatjes verder geschoven... om er nog wat te kunnen bij stouwen. Nu is bijna iedere dag een feestdag in verhouding met die tijden...
Wij moesten er als kind niet op denken dat er twee soorten toespijs op tafel gingen komen ! Eén soort en niet lusten was daar niet bij ! En ook de hoeveelheid toespijs was heel beperkt. Nu leg je een snede kaas tussen je boterham, in die tijd kreeg je één sneetje kaas, en daar moest je het mee doen.... En weet je, ik denk dat het toen eigenlijk beter was ! Nu eten we veel te veel van al die liflafjes en te weinig echt basisvoedsel. Misschien moeten we terug anders gaan leren eten.
Ik moet er wel bijzeggen dat in ons gezin voeding voor alles ging... Wij hadden geen 5 paar schoenen, maar honger mochten we niet kennen. Wij kenden gezinnen waar het anders was, waar men altijd een rijk uitzicht had, maar waar ze rammelden van de honger, bij wijze van spreken. En eigenlijk is dat nog steeds ons devies, en ik zie hetzelfde bij mijn kinderen, goed leven is de eerste vereiste... de rest dat is bijzaak. We zullen wellicht nooit rijk worden op die manier, maar dat is ook het minste van onze zorgen... Wat heb je aan het besef dat je geld hebt ? Want dat is rijk zijn toch ? Je kunt en moogt het niet spenderen, anders ben je het kwijt, en je illusie van rijk zijn is ook weg... Oh ja, je moet een appeltje tegen de dorst opbouwen, maar geen hele boomgaard, je moet in eerste instantie leven !
En toch... met verouderen verminderen al je behoeften... je eet minder, je drinkt bijna niets meer, je draagt je schoenen en kleren veel langer, je verslijt minder... kortom je spaart bijna zonder dat je het weet. Ik denk dat we vroeger niet zoveel naar de rommelmarkten zouden gegaan zijn als nu, omdat we veel meer goestjes hadden dan geld, en omdat we meer zouden uitgeven dan eigenlijk goed voor ons was...Dus gingen we niet... Ik heb je al verteld dat dit systeem het middel is om GELUK te hebben... Je moet je toestand gewoon aanvaarden, en niet trachten naar de dingen die je je niet kunt permitteren... Toen wij ons nog geen tv konden permitteren, toen hadden wij er ook geen behoefte aan... wij verlegden gewoon de wensgrens. Voor wie de tv belangrijker was dan lekker dagelijks eten, die kocht de tv en leefde anders dan wij deden, en was wellicht ook perfect gelukkig, want in feite deed hij net het zelfde als wij.
Oh ja, we hebben veel leed gekend, en het is nog steeds zwaar om dragen, maar toch zijn we, hoe gek dat misschien klinkt, toch gelukkig... geluk is immer het aanvaarden, het niet betrachten van onbereikbare dingen. Dat is de ramp van véél mensen, ze willen steeds meer bezitten in een wanhopige poging daarmee het geluk te bereiken... dutsen, sukkelaars... het geluk ligt voor je voeten, niet ver weg.
Ik ben weer aan 't preken, ik ga stoppen. Ik moet nog mijn mailkes lezen, met die onderbroken voormiddag ben ik wat in vertraging...
tot de volgende ?
Oh ja, ik doe altijd een controle van mijn tekst met de tekstcontrole van mijne kwampjoeter...ik denk dat mijn machine eens tilt zal slaan met al mijn eigen woordsels...
Overal, want, alhoewel het haar op mijn bolleke alsmaar dunner en dunner wordt ('t valt nog mee troost de coiffeur) komen er steeds maar nieuwe knipoorden bij !
Het haar in mijn neus vindt het heerlijk om ook bij de groeiende soort te horen, het haar van mijn wenkbrauwen moet regelmatig bijgeknipt of ik lijk meer en meer op Mefisto, op mijn oren groeit het haar ook tegen de sterren op... Allee, nieuwe gebieden voor de knipbeurt.
Ik heb een vaag vermoeden dat het haar is die van beneden naar boven gekropen is om ook eens iets te zien ! Want het haar op mijn benen is sinds enige jaren verdwenen. Zo maar. Ik ben precies een coureur met geschoren benen. Waarschijnlijk, uit protest tegen de lange broek is het omhoog gekropen en tiert nu welig in mijn neus, op mijn oren en overal waar het niet hoort en vroeger ook niet was !
Deze middag moet ik dan Anny terughalen, heel wat eurootjes lichter dan bij het doorgaan.
Weet je wat mijn eerste werk is als ik van de coiffeur kom?
Dan ga ik buiten staan, in mijnen hof, leg mijn bril effentjes op de vensterbank, buig mij voorover en begin dan uit alle macht met beide handen mijn bolleke te frotten ! Je ziet dan de miltioenen korte knipseltjes, die je anders helse jeuk bezorgen, zo maar neerdwarrelen. Als het zon is, zie je al die fijne blinkende bijna doorzichtige haartjes draaiend naar de grond dalen. Vermits mijn haar dan weer kort is (De man die zijn haar kort liet knippen) moet ik niet eens de moeite doen om het te kammen nadien, eens wat "in model" duwen en hupsakee, ik ben weer fris en net.
Bij de dames is het een heel ander spel, die moeten eerst gewassen, dan ingesmeerd met weet ik veel (en ik weet niet veel, zou Toon Hermans zeggen), dan wordt ieder strengetje opgedraaid en opgespannen tot een ware lijdensweg, en dan moet ze nog wat in den oven ook. Om te bakken.
Niet dat dit allemaal veel helpt, want na een korte wijle hoor ik haar dan alweer dat die permanent niet houdt... en dan zie ik haar weer worstelen met van die rare spelden en dan draait ze zelf haar haar in een martelhouding.
Bij een vrouw moet je werkelijk afzien om schoon te zijn.
Oh, ja, gisteren dus naar de scan en naar de echografie geweest. Van de scan weet ik nog niets, maar dat zal wellicht ook noppes zijn... want die klieren onder mijne kinnebak, dat zijn gewoon wat heel, héél, héééééél grote speekselklieren...niets aan de hand.
Met andere woorden, 't is aan mij allemaal te groot, een dikke neus, een dikke buik, een dikke prostaat en nu ook nog dikke speekselklieren, en oh ja, ik heb ook nog een groot hart. Letterlijk (en figuurlijk). Een sporthart noemt de dokter dat. Had ik al van voor ik ooit een meter sport gedaan had. Gewoon, grote handen, grote voeten... alles is blijkbaar een maat te groot. Vandaar dat ik altijd miserie heb om kleren te kopen zeker ? Voor een ding was dat sporthart nuttig, het was één van de redenen waarvoor ik indertijd afgekeurd ben voor de legerdienst (joepie!)... Het was niet normaal dat ik een sporthart had zonder sport... Nu zegt de specialist dat het niet beter kan zijn dan wat ik heb. Nog eens: joepie !
't Zal vandaag schrale kost zijn... Ik moet Anny maar om 12 uur halen. Vanmiddag boterhammekes, of misschien een bord spaghetti met pikante saus... da''s rap gereed. Zo een spaghetti van Miracoli... klaar in vijf minuutjes.
We hebben altijd enkele van die snel-klaar gerechten staan, want het gebeurt nu en dan dat er geen tijd meer is voor het klaarmaken van een volledige maaltijd... En weet je, er zitten daar lekkere dingen tussen, zoals die spaghetti. Bovendien is Anny die middag ook eens op haar gemak. We zijn beiden geen voorstander van "een pak friet halen", omdat we de frieten daar steeds te vet vinden, en op restaurant gaan, we horen nog bij het uitstervende ras dat dit maar 1 à 2 keer per jaar doet... Er is geen reden toe, maar we denken er gewoon niet aan om ergens een restaurant binnen te wippen. Bovendien zijn we geen te beste klanten als we het wel doen, we bestellen altijd maar één gerechtje, en veelal krijgen we dat dan al niet eens op. Het smaakt wel, maar we worden altijd maar slechtere eters... De tijd van eens goed te buffelen, is al lang, al heel lang voorbij...
Ik heb trouwens de indruk dat het veel eten over het algemeen wat weg is... De homerische maaltijden van vroegere tijden, dat is passé... Als ik de doos met onze liefdesbrieven, onze kaartjes die we kregen op ons huwelijksfeest, en ook onze menu's van het feest bekijken, dan ben ik altijd versteld van wat we in die tijd allemaal binnenspeelden ! Dat waren nog eens menu's ! Verschrikkelijk !
Maar ja, dat was nog een uitloper van de vroegere tijden... Toen de mensen niet zo veel hadden, was een feest een enorm iets, een buitenkansje, en dan werden halverwege de broekriemen een of enkele gaatjes verder geschoven... om er nog wat te kunnen bij stouwen. Nu is bijna iedere dag een feestdag in verhouding met die tijden...
Wij moesten er als kind niet op denken dat er twee soorten toespijs op tafel gingen komen ! Eén soort en niet lusten was daar niet bij ! En ook de hoeveelheid toespijs was heel beperkt. Nu leg je een snede kaas tussen je boterham, in die tijd kreeg je één sneetje kaas, en daar moest je het mee doen.... En weet je, ik denk dat het toen eigenlijk beter was ! Nu eten we veel te veel van al die liflafjes en te weinig echt basisvoedsel. Misschien moeten we terug anders gaan leren eten.
Ik moet er wel bijzeggen dat in ons gezin voeding voor alles ging... Wij hadden geen 5 paar schoenen, maar honger mochten we niet kennen. Wij kenden gezinnen waar het anders was, waar men altijd een rijk uitzicht had, maar waar ze rammelden van de honger, bij wijze van spreken. En eigenlijk is dat nog steeds ons devies, en ik zie hetzelfde bij mijn kinderen, goed leven is de eerste vereiste... de rest dat is bijzaak. We zullen wellicht nooit rijk worden op die manier, maar dat is ook het minste van onze zorgen... Wat heb je aan het besef dat je geld hebt ? Want dat is rijk zijn toch ? Je kunt en moogt het niet spenderen, anders ben je het kwijt, en je illusie van rijk zijn is ook weg... Oh ja, je moet een appeltje tegen de dorst opbouwen, maar geen hele boomgaard, je moet in eerste instantie leven !
En toch... met verouderen verminderen al je behoeften... je eet minder, je drinkt bijna niets meer, je draagt je schoenen en kleren veel langer, je verslijt minder... kortom je spaart bijna zonder dat je het weet. Ik denk dat we vroeger niet zoveel naar de rommelmarkten zouden gegaan zijn als nu, omdat we veel meer goestjes hadden dan geld, en omdat we meer zouden uitgeven dan eigenlijk goed voor ons was...Dus gingen we niet... Ik heb je al verteld dat dit systeem het middel is om GELUK te hebben... Je moet je toestand gewoon aanvaarden, en niet trachten naar de dingen die je je niet kunt permitteren... Toen wij ons nog geen tv konden permitteren, toen hadden wij er ook geen behoefte aan... wij verlegden gewoon de wensgrens. Voor wie de tv belangrijker was dan lekker dagelijks eten, die kocht de tv en leefde anders dan wij deden, en was wellicht ook perfect gelukkig, want in feite deed hij net het zelfde als wij.
Oh ja, we hebben veel leed gekend, en het is nog steeds zwaar om dragen, maar toch zijn we, hoe gek dat misschien klinkt, toch gelukkig... geluk is immer het aanvaarden, het niet betrachten van onbereikbare dingen. Dat is de ramp van véél mensen, ze willen steeds meer bezitten in een wanhopige poging daarmee het geluk te bereiken... dutsen, sukkelaars... het geluk ligt voor je voeten, niet ver weg.
Ik ben weer aan 't preken, ik ga stoppen. Ik moet nog mijn mailkes lezen, met die onderbroken voormiddag ben ik wat in vertraging...
tot de volgende ?
Oh ja, ik doe altijd een controle van mijn tekst met de tekstcontrole van mijne kwampjoeter...ik denk dat mijn machine eens tilt zal slaan met al mijn eigen woordsels...
woensdag, april 23, 2008
Scheisse
Héél de nacht hoor ik al de boeren op het veld.
Ik moet niet gaan zien wat ze doende zijn, ik ruik het!
Om het op zijn maters te zeggen, ze zeijn mee ulder zeikstuk bezig !
Vroeger, toen ik nog Westvlaming was sprak ik over een beirkarre, of een stroentkarre.
Nu dus over een zeikstuk.
Geef toe, 't klinkt even mooi.
En 't stinkt even erg.
Alhoewel... nu zijn de boeren inventiever dan vroeger, en ze spuiten met een ingenieus machine de aalt onder druk onder het bovenste grondlaagje, en ze dekken de sporen netjes achter zich toe, zoals een welopgevoede hond ook doet.
Véél beter dan vroeger, 't stinkt merkelijk minder !
... maar veel langer...
Stop met de strontaffaires ! Ik heb een vraagje, een kleintje... Is er iemand onder mijn hooggeleerd publiek die me kan zeggen waarom de boeren tegenwoordig niet meer werken overdag, maar allemaal hun grommende, trillende, brullende, kloppende, piepende en krakende machines aan het werk zetten gedurende de nachtelijke uren ?
Ik weet wel dat de biologische boeren 's nachts op staan om hun producten dievelings te sproeien (echt waar, ik heb er zo een gekend !), maar ik wist begot niet dat het werk van een normale boer tegenwoordig ook al met geheimzinnigheid omkleed moest worden !
Wat is het dat we niet mogen zien?
Of is gewoon zoals de boeren op hun tractoren ?
Bij ons zijn, door het golvende landschap ook de meeste wegen krinkeldekronkel aangelegd, zodat je als bestuurder van een wagen voortdurend een volle witte lijn aan je linkerkant hebt, Hier Is Het Verboden Voorbij Te Steken... De boeren in onze contreien vinden het dan bizonder leuk om zich met hun tractoren tussen het verkeer te begeven, liefst op de spitsmomenten, en ik vermoed dat ze weddingschappen afsluiten over hoeveel auto's ze achter hun pruttelmachien hebben !
Is het misschien ook zoiets ? Is het gewoon om er zeker van te zijn dat de lieden die hun eerlijke boterham ook eerlijk en tijdens den dag, in het volle daglicht verdienen te pesten en wakker te houden met hun gebrom, geknor, gerammel, gepiep, gedreun, geklop gejank, geronk ??? Voor mensen die niet beschikken over rolluiken zoals ik, hebben ze nog een bijkomend martelingetje bedacht ! Ze hebben boven op hun tractor een straffe schijnwerper gezet. Ogenschijnlijk om ook bij nachte het veld te zien, maar dat is maar schijn, in werkelijkheid hebben ze die lichten precies zo gezet, dat je regelmatig op je overgordijnen een felle lichtbundel ziet rond wareren... (ronddwalen pour les gens du Pays Bas)
Ik leef in een vervloekt gewest !
Vol boeren en wielerterroristen !
Waar heb ik het verdiend ?
Van achternoen moet ik onder de scan en nadien een onderzoek van mijn halsje met echografie! Dat zal mooi zijn ! Die mannen hebben de gewoonte hun toestelletje vol te smeren met een soortement gel ! En ikke met mijn grote lange baard ! Zie je me al zitten ? Met mijn mooie volle leopoldII baard vol met gel ??? Ik ga voorzekers meer na-werk hebben, dan het onderzoek zelf duurt ! Ik zie me weer op mijn knieën voor het bad gaan zitten om mijn baard uit te spoelen en te wassen... djudedju !
Vandaag kreeg ik van de Ziekelijken kas bericht hoeveel ik terugkrijg van het werk aan mijn bijterkes... Allee, 't valt nog mee, maar die keer van bijna 120 (n)euroosjes kost me netto toch nog 24 euros, zegge en schrijve 880 goede soliede belgische frankskes... (Zo'n 44 gulden...)
(Tju, jongens, ik begin me nogal aan te passen aan mijn publiek hé !) Wacht 'n beetje, zo'n 145 oude Franse Frankskes) (sorry francs).
Maar gelijk in welke munteenheid, ik vind het nog steeds duur! En dat voor wat boorwerk en wat voegwerk. Volgende keer overweeg ik om naar een gewone stukadoor te gaan. Die kan boren en heel netjes weer toeplamuren. En veel goedkoper.
Zoals ma... Indertijd heeft ons moeder nog met een gewone tang een tand getrokken van een familielid van Mee en Pee, Nonkel... ik ben de naam vergeten (Alzheimer ?)... Echt waar, die man zat heel den tijd te mekkeren over de duurte van de tandarts, en dat hij het zelf zou doen als hij in zijn eigen mond zou kunnen kijken... tot ons moeder zei: Moet ik het doen... En ja hoor, met een gewone tang, de tand vastgepakt en zo, levendig weg, de tand uitgesnokt. Nadien dronk de man een goede druppel, als ontsmetting, verdoving, en omdat het lekker was. Eigenlijk was dat slim hé ? Hij had geen kosten, en kreeg nog een paar dreupels toe !
Het was precies als in den ouden tijd, de tandentrekker op de markt, houtsnede van breughel of een andere haartist... Levendig uitgebeeld door ons moeder en een willig slachtoffer.
Ons ma, waar is den tijd... Dat was een mens om de legenden binnen te treden ! Wat die allemaal gedaan heeft in haar leven... In de oorlog, smokkelen en schooien bij de boeren... Ooit werd ze tegengehouden door nen zwarten die dreigde haar aan te geven, even hendig antwoordde ons moeder dat ze hem met zijn kloten in de vaart kon smijten... De man heeft niets gedaan, en ons moeder kwam thuis met haar smokkelwaar...
Toen de duitsers voortdurend de mannen van hun werk plukten om weg te voeren naar de wankelende duitse industrie, reed ons moeder, met de fiets, en altijd in een rood herkenbaar kleed heel de kustlijn van Nieuwpoort langs, met haar helle en luide stem oehoehoeoehoehoe roepend, iedereen liet vallen wat hij in handen had en vluchtte de duinen in...tot ons moeder hoorde dat het bevel gegeven werd die frau af te schiessen... En vanaf dan mocht ons Pa daar niet meer gaan werken...
Ze gingen 's nachts de houten palen van de Atlantikwal gaan afzagen, namen eerst heel voorzichtig de daarop liggende mijn af, en zaagden dan de dikke balk af...Brandhout voor de koude winter...
Twee keer is hun woning plat gebombardeerd, in 't doorgaan door de duits, en in de terugtocht door de engelsman... En toen mijn vader bij de bevrijding reclameerde dat ze de meubels van de zwarten kapotsmeten, hij die zelf bijna niets meer had, toen moest hij vlug weer weg gaan, of hij werd zelf ook afgeklopt...
Ik heb die verhalen honderden keren gehoord...In de tijd van voor de televisie... Dan was er alleen een boek, een luisterspel op de radio, en de verhalen van vroeger...
Ik ga de tv niet banvloeken, maar er is een heleboel nestwarmte verloren bij de intrede van diene aquarium in de huiskamer...
En niet alleen in de huiskamer... Waar zijn de warme zomeravonden, toen de volwassen hun keukenstoel mee naar buiten namen om te genieten en met de buren te keuvelen in de warme valavond...Terwijl wij in het vallende duister "potjeklets", een variëteit van verstoppertje, speelden in de rustige stille straten... In heel onze wijk waren toen twee auto's en twee camions. Nu staan er aan ieder huis minstens twee... Het enige motorgeluid kwam van bromfietsen...Want onze wijk lag wat "uit de geburen", en er passeerde bijna nooit iemand die er niet thuishoorde...Om naar de Conterdam te gaan, waar onze parochiekerk stond, moesten wij door het garretje, een klein assewegeltje, tussen kleine oude huisjes door... Daar kon geen auto komen! Mocht er al een zijn, want die waren er niet.
Er stroomde daar een beek, een open riool, maar dat was niet zo erg als nu klinkt, want er was dan nog geen chemische vervuiling in de beken...alleen van de waspoeder, als je dat ook bij de chemie rekent...
Heel, maar dan ook heel lang geleden, liep de spoorweg ook nog vlak voor onze deur... Er kwam slechts heel af en toe een marchandise langs (goederentrein) en stilaan zelfs dat niet meer... Op een mooie dag kwam men de rails uitbreken, weg trein... Een enorm speelplein kwam open te liggen. Later werd dat ingenomen als "bleek" door de huismoeders.
Ons Suzanne verloor er eens haar gouden ring... En ons vader heeft dan met een sikkel een heel stuk afgedaan, telkens zoekend naar het kostbare kleinood. Na enkele dagen iedere avond werken, werd de ring teruggevonden. St Antonius kreeg dan een beloning ! Ik weet nog goed dat ik dat verdomd onrechtvaardig vond ! Ons vader had het werk gedaan, niet St Antonius !
Ooit hielp ik Odiel met het snijden van konijnenvoer, met de sikkel... Maar we zaten meer te spelen dan te werken, en Diele gaf mij op het verkeerde moment een duw, en ik sneed met de sikkel een schelleke van mijn vinger af... Ik heb nog steeds een bizar litteken daarvan. Diele zei dat het precies een hagedisje is...
Waar is de tijd naartoe? Al die dingen gebeuren niet meer... Men kent de sikkel hoogstens nog van het embleem van de vroegere USSR allez, van de russen toen die nog communist waren... Ook al iets dat verdwijnt... Markx wordt een item in geschiedenisboeken, stilaan vervagend...
Gek, wat eens een van de grootste machten van onze wereld was...
Ik heb het al gezegd, nooit heeft een generatie zo veel in haar leven ervaren als deze van ons...De verhalen van onze Ouders en Groottantes tot stilaan onze verhalen... Je moet eens kijken hoe alles geëvolueerd is in die tijd...
Ik hoop dat mijn kleinkinderen en hun kinderen niet meer zo vlug moeten lopen in de tijd als wij hebben moeten doen, ook al ervaar je dat niet op het moment zelf...De druk wordt alsmaar groter en groter, ik zie de kinderen nu in het 5° leerjaar dingen doen die wij pas kregen in het middelbaar... Is dat echt nodig ?
Is het echt verantwoord dat de lat van het onderwijs steeds maar hoger en hoger wordt gelegd ?
Ik weet het niet, maar mij lijkt de kind-periode steeds maar korter en steeds maar minder kinds te worden... Is dat wel de goede weg ?
Ik ga stoppen... Droom jij nu maar wat verder, in jouw wereldje...
tot de volgende ?
Ik moet niet gaan zien wat ze doende zijn, ik ruik het!
Om het op zijn maters te zeggen, ze zeijn mee ulder zeikstuk bezig !
Vroeger, toen ik nog Westvlaming was sprak ik over een beirkarre, of een stroentkarre.
Nu dus over een zeikstuk.
Geef toe, 't klinkt even mooi.
En 't stinkt even erg.
Alhoewel... nu zijn de boeren inventiever dan vroeger, en ze spuiten met een ingenieus machine de aalt onder druk onder het bovenste grondlaagje, en ze dekken de sporen netjes achter zich toe, zoals een welopgevoede hond ook doet.
Véél beter dan vroeger, 't stinkt merkelijk minder !
... maar veel langer...
Stop met de strontaffaires ! Ik heb een vraagje, een kleintje... Is er iemand onder mijn hooggeleerd publiek die me kan zeggen waarom de boeren tegenwoordig niet meer werken overdag, maar allemaal hun grommende, trillende, brullende, kloppende, piepende en krakende machines aan het werk zetten gedurende de nachtelijke uren ?
Ik weet wel dat de biologische boeren 's nachts op staan om hun producten dievelings te sproeien (echt waar, ik heb er zo een gekend !), maar ik wist begot niet dat het werk van een normale boer tegenwoordig ook al met geheimzinnigheid omkleed moest worden !
Wat is het dat we niet mogen zien?
Of is gewoon zoals de boeren op hun tractoren ?
Bij ons zijn, door het golvende landschap ook de meeste wegen krinkeldekronkel aangelegd, zodat je als bestuurder van een wagen voortdurend een volle witte lijn aan je linkerkant hebt, Hier Is Het Verboden Voorbij Te Steken... De boeren in onze contreien vinden het dan bizonder leuk om zich met hun tractoren tussen het verkeer te begeven, liefst op de spitsmomenten, en ik vermoed dat ze weddingschappen afsluiten over hoeveel auto's ze achter hun pruttelmachien hebben !
Is het misschien ook zoiets ? Is het gewoon om er zeker van te zijn dat de lieden die hun eerlijke boterham ook eerlijk en tijdens den dag, in het volle daglicht verdienen te pesten en wakker te houden met hun gebrom, geknor, gerammel, gepiep, gedreun, geklop gejank, geronk ??? Voor mensen die niet beschikken over rolluiken zoals ik, hebben ze nog een bijkomend martelingetje bedacht ! Ze hebben boven op hun tractor een straffe schijnwerper gezet. Ogenschijnlijk om ook bij nachte het veld te zien, maar dat is maar schijn, in werkelijkheid hebben ze die lichten precies zo gezet, dat je regelmatig op je overgordijnen een felle lichtbundel ziet rond wareren... (ronddwalen pour les gens du Pays Bas)
Ik leef in een vervloekt gewest !
Vol boeren en wielerterroristen !
Waar heb ik het verdiend ?
Van achternoen moet ik onder de scan en nadien een onderzoek van mijn halsje met echografie! Dat zal mooi zijn ! Die mannen hebben de gewoonte hun toestelletje vol te smeren met een soortement gel ! En ikke met mijn grote lange baard ! Zie je me al zitten ? Met mijn mooie volle leopoldII baard vol met gel ??? Ik ga voorzekers meer na-werk hebben, dan het onderzoek zelf duurt ! Ik zie me weer op mijn knieën voor het bad gaan zitten om mijn baard uit te spoelen en te wassen... djudedju !
Vandaag kreeg ik van de Ziekelijken kas bericht hoeveel ik terugkrijg van het werk aan mijn bijterkes... Allee, 't valt nog mee, maar die keer van bijna 120 (n)euroosjes kost me netto toch nog 24 euros, zegge en schrijve 880 goede soliede belgische frankskes... (Zo'n 44 gulden...)
(Tju, jongens, ik begin me nogal aan te passen aan mijn publiek hé !) Wacht 'n beetje, zo'n 145 oude Franse Frankskes) (sorry francs).
Maar gelijk in welke munteenheid, ik vind het nog steeds duur! En dat voor wat boorwerk en wat voegwerk. Volgende keer overweeg ik om naar een gewone stukadoor te gaan. Die kan boren en heel netjes weer toeplamuren. En veel goedkoper.
Zoals ma... Indertijd heeft ons moeder nog met een gewone tang een tand getrokken van een familielid van Mee en Pee, Nonkel... ik ben de naam vergeten (Alzheimer ?)... Echt waar, die man zat heel den tijd te mekkeren over de duurte van de tandarts, en dat hij het zelf zou doen als hij in zijn eigen mond zou kunnen kijken... tot ons moeder zei: Moet ik het doen... En ja hoor, met een gewone tang, de tand vastgepakt en zo, levendig weg, de tand uitgesnokt. Nadien dronk de man een goede druppel, als ontsmetting, verdoving, en omdat het lekker was. Eigenlijk was dat slim hé ? Hij had geen kosten, en kreeg nog een paar dreupels toe !
Het was precies als in den ouden tijd, de tandentrekker op de markt, houtsnede van breughel of een andere haartist... Levendig uitgebeeld door ons moeder en een willig slachtoffer.
Ons ma, waar is den tijd... Dat was een mens om de legenden binnen te treden ! Wat die allemaal gedaan heeft in haar leven... In de oorlog, smokkelen en schooien bij de boeren... Ooit werd ze tegengehouden door nen zwarten die dreigde haar aan te geven, even hendig antwoordde ons moeder dat ze hem met zijn kloten in de vaart kon smijten... De man heeft niets gedaan, en ons moeder kwam thuis met haar smokkelwaar...
Toen de duitsers voortdurend de mannen van hun werk plukten om weg te voeren naar de wankelende duitse industrie, reed ons moeder, met de fiets, en altijd in een rood herkenbaar kleed heel de kustlijn van Nieuwpoort langs, met haar helle en luide stem oehoehoeoehoehoe roepend, iedereen liet vallen wat hij in handen had en vluchtte de duinen in...tot ons moeder hoorde dat het bevel gegeven werd die frau af te schiessen... En vanaf dan mocht ons Pa daar niet meer gaan werken...
Ze gingen 's nachts de houten palen van de Atlantikwal gaan afzagen, namen eerst heel voorzichtig de daarop liggende mijn af, en zaagden dan de dikke balk af...Brandhout voor de koude winter...
Twee keer is hun woning plat gebombardeerd, in 't doorgaan door de duits, en in de terugtocht door de engelsman... En toen mijn vader bij de bevrijding reclameerde dat ze de meubels van de zwarten kapotsmeten, hij die zelf bijna niets meer had, toen moest hij vlug weer weg gaan, of hij werd zelf ook afgeklopt...
Ik heb die verhalen honderden keren gehoord...In de tijd van voor de televisie... Dan was er alleen een boek, een luisterspel op de radio, en de verhalen van vroeger...
Ik ga de tv niet banvloeken, maar er is een heleboel nestwarmte verloren bij de intrede van diene aquarium in de huiskamer...
En niet alleen in de huiskamer... Waar zijn de warme zomeravonden, toen de volwassen hun keukenstoel mee naar buiten namen om te genieten en met de buren te keuvelen in de warme valavond...Terwijl wij in het vallende duister "potjeklets", een variëteit van verstoppertje, speelden in de rustige stille straten... In heel onze wijk waren toen twee auto's en twee camions. Nu staan er aan ieder huis minstens twee... Het enige motorgeluid kwam van bromfietsen...Want onze wijk lag wat "uit de geburen", en er passeerde bijna nooit iemand die er niet thuishoorde...Om naar de Conterdam te gaan, waar onze parochiekerk stond, moesten wij door het garretje, een klein assewegeltje, tussen kleine oude huisjes door... Daar kon geen auto komen! Mocht er al een zijn, want die waren er niet.
Er stroomde daar een beek, een open riool, maar dat was niet zo erg als nu klinkt, want er was dan nog geen chemische vervuiling in de beken...alleen van de waspoeder, als je dat ook bij de chemie rekent...
Heel, maar dan ook heel lang geleden, liep de spoorweg ook nog vlak voor onze deur... Er kwam slechts heel af en toe een marchandise langs (goederentrein) en stilaan zelfs dat niet meer... Op een mooie dag kwam men de rails uitbreken, weg trein... Een enorm speelplein kwam open te liggen. Later werd dat ingenomen als "bleek" door de huismoeders.
Ons Suzanne verloor er eens haar gouden ring... En ons vader heeft dan met een sikkel een heel stuk afgedaan, telkens zoekend naar het kostbare kleinood. Na enkele dagen iedere avond werken, werd de ring teruggevonden. St Antonius kreeg dan een beloning ! Ik weet nog goed dat ik dat verdomd onrechtvaardig vond ! Ons vader had het werk gedaan, niet St Antonius !
Ooit hielp ik Odiel met het snijden van konijnenvoer, met de sikkel... Maar we zaten meer te spelen dan te werken, en Diele gaf mij op het verkeerde moment een duw, en ik sneed met de sikkel een schelleke van mijn vinger af... Ik heb nog steeds een bizar litteken daarvan. Diele zei dat het precies een hagedisje is...
Waar is de tijd naartoe? Al die dingen gebeuren niet meer... Men kent de sikkel hoogstens nog van het embleem van de vroegere USSR allez, van de russen toen die nog communist waren... Ook al iets dat verdwijnt... Markx wordt een item in geschiedenisboeken, stilaan vervagend...
Gek, wat eens een van de grootste machten van onze wereld was...
Ik heb het al gezegd, nooit heeft een generatie zo veel in haar leven ervaren als deze van ons...De verhalen van onze Ouders en Groottantes tot stilaan onze verhalen... Je moet eens kijken hoe alles geëvolueerd is in die tijd...
Ik hoop dat mijn kleinkinderen en hun kinderen niet meer zo vlug moeten lopen in de tijd als wij hebben moeten doen, ook al ervaar je dat niet op het moment zelf...De druk wordt alsmaar groter en groter, ik zie de kinderen nu in het 5° leerjaar dingen doen die wij pas kregen in het middelbaar... Is dat echt nodig ?
Is het echt verantwoord dat de lat van het onderwijs steeds maar hoger en hoger wordt gelegd ?
Ik weet het niet, maar mij lijkt de kind-periode steeds maar korter en steeds maar minder kinds te worden... Is dat wel de goede weg ?
Ik ga stoppen... Droom jij nu maar wat verder, in jouw wereldje...
tot de volgende ?
dinsdag, april 22, 2008
doktoren
werkwoord.
Het is een heel werk om abonnee te zijn bij diverse "specialisten".
Gisteren vastgesteld dat mijne prostaat in goede gezondheid verkeert, maar wel enkele malen te groot is...vandaar lichte problemen in de waterhuishouding. Proberen met pillen. Dank U. Als het niet werkt, afspraak maken, nieuw gat in boren.
't Is of het niets is.
Morgen naar de scan en de echografie om te zien of ik geen sluimerende sinusitis heb of zoiets.
Dat had ik nog niet!
Nu nog iets aan mijn voeten krijgen en heel mijn lijf is in behandeling.
Ik kan niet meer stuk, met al die doktoors die mij doktoren...
Nogal een geluk dat het allemaal "kleinigheden " zijn... Een vinger breken is niets, maar je kunt er toch niet mee in je neus peuteren.
Met ouder worden begin je plots al de lichaamsdelen, waarvan je wel wist dat ze er waren, ook werkelijk te voelen... en dat hoort er normaal niet bij.
Dus weer naar de apotheek, nieuwe pillen, en 't zijn er hele dure ! iets meer dan 40 euro zei de specialist. Nu ja, dat bij de rest. Als het helpt is 't niets. Als, anders boren ze een gat in mij !
Als morgen blijkt dat er ook met mijn sinussen iets is, wat zou ik daarvoor moeten nemen? 't Mag echt niet veel meer zijn, anders kom ik in de knoei !
Ik stel vast dat mijn pillendoosje nu al krap wordt, ik ga er moeten op staan dat het kleine dingetjes zijn, anders krijg ik die doosjes niet meer dicht !
Iedere woensdag zit ik mij hier wat onledig te houden met het vullen der pillendozen voor Anny en voor mezelf! Bij mij duurt het wat omdat ik er zoveel en zoveel soorten moet nemen... Bij Anny duurt het nog langer omdat zij een dokter heeft die er op verslingerd is pilletjes te delen... 1/4 pilleke van X 's morgens en 1/2 's avonds. Een 1/2 's morgens en 's avonds moet je daar niets meer van nemen. Zij is begonnen met een tiental soorten pillen, en nu heeft ze er nog 6 soorten van over, in het totaal 24,25 pillen op een week. Daar neemt ze dus alle dagen 6 soorten mee gedurende een week van 7 dagen (zoals de meeste weken). Nee, ik zever maar wat, maar echt waar, ik moet de meeste pillen halveren of vierendelen ! echt waar ! Je moet dat eens doen met zo'n pilletje van nog geen 5 mm ... Gelukkig is er een streepje in gemaakt, en als je het correct tussen je vingers houdt, breekt het netjes op dat lijntje. Vroeger had ze nog een andere soort, die moest ik proberen zo correct mogelijk in tweeën te krijgen met behulp van het patatermesje ! Wellicht waren de doses toen ver van correct !
Pillen... witte, rode, rose, gele, geel/groene, dikke, dunne, ronde, lange, vierkante met afgeronde hoeken, ovale... capsules in alle kleuren... Soms raakt er eentje tijdens het doosjesvullen te vroeg (of te laat) van tussen mijn "fijne" vingertjes, en landt in het verkeerde vakje. (bv in het vakje van 's avonds ipv dat van 's middags...) dan moet je (weer met die fijne vingertjes) voorzichtig tussen de er reeds in liggende pillen gaan proberen dat ene klereding vast te krijgen en te verhuizen naar het juiste vakje. Ik heb al van alles geprobeerd, en het handigst om dat probleem op te lossen is een koffielepeltje ! Je zet dat achter het pilletje, rolt het zo in de goede richting, sleept het het "muurtje" over tot in het correcte vak. Oef!
Bij Anny's pillen is dat nog erger, daar heb ik al eens de inhoud van één vakje weggekieperd, omdat ik de ene kwartpil niet meer kon onderscheiden van de andere... En dat aan die prijzen ! 't doet wezenlijk zeer zo'n kostelijke smeerlapperij in de vuilbak te kieperen !
De eerste keer toen ik aan de dokter vroeg of dat goede smeerlapperij was, bekeek hij mij eerst verbluft, grinnikte dan, en zei, ja, 't is waar hé, 't is allemaal vuiligheid hé!, maar dat zou toch de goeie soort moeten zijn... Nu verschiet hij niet meer van mijn spreuken...
De meeste zijn ook niet gewoon aan zelfspot... Maar gisteren, den diene van het prostaat, was er ene van Roeselare, en die sprak dezelfde taal. Wellicht daarom dat mijne huisdokter gezegd had dat het "een rare" was... Ik vond het eindelijk eens een normale...maar ja, dat zal wel aan mij liggen zeker...(Alhoewel, ook Anny vond het een toffe pee !)
Verschrikkelijk hoeveel mensen er blijkbaar iets hebben waarvoor ze bij de uroloog moeten zijn ! Er zaten enkele mensen van onze jaren,- deelgenoten in het plasprobleem?-, maar ook jonge meisjes en zo... Vermoedelijk zijn er dus veel soorten ziekten aan de waterwegen hé...
Gelukkig zijn de nonnen van het hospitaal van Ronse niet zo'n sadisten als de dieë van Kortrijk ! Ooit moest mijn rugspecialist in een ander lokaal zetelen, omdat ze zijn kot aan 't verven waren, en dan zaten wij in de zelfde wachtzaal als die voor de uroloog... Dat was een redelijk grote plaats, met banken waar je aan weerszijden kon opzitten, en in het midden een ... fonteintje... zo'n kloteding die heel den tijd het geluid maakt van een gezonde pisser... en dat om al die mensen die sukkelen met de waterwegen te pesten... Nonnen hé !!!
Toen ik mijn verontwaardiging daarover uitte tegen mijn rugspecialist, keek die mij eerst verbaasd aan... en zei toen: 't is eigenlijk waar hé ! 't is erg hé ?!!
Ik weet niet of dat fonteintje daar nog staat mensen te pesten... Maar de kans is groot, heel groot!
Je kunt dus vaststellen met mij, dat ik steeds meer kans krijg om hééél oud te worden! Alles wordt meer en meer gecontroleerd door allerlei specialisten, en het blijkt dat het allemaal niet erg is, met andere woorden, ik ben van langs om meer : Een Krakende Wagen... en je weet, die lopen het langst... (Je hoort ze wel van ver afkomen)
We staan nu weer al twee dagen heel vroeg op... Anny moet weer de tweeling gaan wekkeren en op de bus krijgen. Ondertussen hou ik mij dan onledig met het dresseren van onwillig huisgedierte. Vooral de kleinste hond vind het dan nodig om te gaan piepen. Duidelijk een geval van olietekort, dus geef ik hem een smering. (Voor wie niet thuis is in de taal van ondertekenende, een smering heeft twee betekenissen... werkelijk smeren, oliën, maar ook een pak rammel geven...) (Dit ten dienste van mijn talrijke Nederlandse abonnees...)
Heb je al eens op dat tellerke geklikt dat naast mijne blog staat ? Moet je eens doen ! De laatste keer dat ik keek waren er al lezers uit 9 (negen) landen ! Sommige duidelijk eenmalig, per ongeluk, of al zoekend op één woord uit de tekst, maar, en dat is het bizarre ook universiteiten van aan den kanderenant van onze globe... Ik heb vaste lezers in drie landen: België, Nederland en La douce France, in volgorde van lezersaantal. Maar ik zag ook bezoekers uit Namibië, Zuid Afrika, Turkije, the United Kingdom, de USA en nog ene, maar die ben ik vergeten, je moet zelf maar eens gaan zien !
Als die mannen allemaal nederlands kennen, dan heeft onze moedertaal een stijgend aantal adepten in verschillende landen hé !
Nu ja, ik heb daar geen problemen mee, ze doen maar. Ik twijfel er alleen aan of ze in mijne blog wel veel zullen opsteken om tot een correct taalgebruik te komen !!!! Ze zullen wel evolueren tot een prettige spreektaal, maar niet geschikt voor gebruik in alle middens, want ik durf nogal eens wat minder puriteins te zijn dan eigenlijk hoort. (Maar geschreven taal "hoor" je niet, dus...)
Ik ga stoppen, ik begin weer af te dwalen van de rechte (?) weg....
tot de volgende ???
Het is een heel werk om abonnee te zijn bij diverse "specialisten".
Gisteren vastgesteld dat mijne prostaat in goede gezondheid verkeert, maar wel enkele malen te groot is...vandaar lichte problemen in de waterhuishouding. Proberen met pillen. Dank U. Als het niet werkt, afspraak maken, nieuw gat in boren.
't Is of het niets is.
Morgen naar de scan en de echografie om te zien of ik geen sluimerende sinusitis heb of zoiets.
Dat had ik nog niet!
Nu nog iets aan mijn voeten krijgen en heel mijn lijf is in behandeling.
Ik kan niet meer stuk, met al die doktoors die mij doktoren...
Nogal een geluk dat het allemaal "kleinigheden " zijn... Een vinger breken is niets, maar je kunt er toch niet mee in je neus peuteren.
Met ouder worden begin je plots al de lichaamsdelen, waarvan je wel wist dat ze er waren, ook werkelijk te voelen... en dat hoort er normaal niet bij.
Dus weer naar de apotheek, nieuwe pillen, en 't zijn er hele dure ! iets meer dan 40 euro zei de specialist. Nu ja, dat bij de rest. Als het helpt is 't niets. Als, anders boren ze een gat in mij !
Als morgen blijkt dat er ook met mijn sinussen iets is, wat zou ik daarvoor moeten nemen? 't Mag echt niet veel meer zijn, anders kom ik in de knoei !
Ik stel vast dat mijn pillendoosje nu al krap wordt, ik ga er moeten op staan dat het kleine dingetjes zijn, anders krijg ik die doosjes niet meer dicht !
Iedere woensdag zit ik mij hier wat onledig te houden met het vullen der pillendozen voor Anny en voor mezelf! Bij mij duurt het wat omdat ik er zoveel en zoveel soorten moet nemen... Bij Anny duurt het nog langer omdat zij een dokter heeft die er op verslingerd is pilletjes te delen... 1/4 pilleke van X 's morgens en 1/2 's avonds. Een 1/2 's morgens en 's avonds moet je daar niets meer van nemen. Zij is begonnen met een tiental soorten pillen, en nu heeft ze er nog 6 soorten van over, in het totaal 24,25 pillen op een week. Daar neemt ze dus alle dagen 6 soorten mee gedurende een week van 7 dagen (zoals de meeste weken). Nee, ik zever maar wat, maar echt waar, ik moet de meeste pillen halveren of vierendelen ! echt waar ! Je moet dat eens doen met zo'n pilletje van nog geen 5 mm ... Gelukkig is er een streepje in gemaakt, en als je het correct tussen je vingers houdt, breekt het netjes op dat lijntje. Vroeger had ze nog een andere soort, die moest ik proberen zo correct mogelijk in tweeën te krijgen met behulp van het patatermesje ! Wellicht waren de doses toen ver van correct !
Pillen... witte, rode, rose, gele, geel/groene, dikke, dunne, ronde, lange, vierkante met afgeronde hoeken, ovale... capsules in alle kleuren... Soms raakt er eentje tijdens het doosjesvullen te vroeg (of te laat) van tussen mijn "fijne" vingertjes, en landt in het verkeerde vakje. (bv in het vakje van 's avonds ipv dat van 's middags...) dan moet je (weer met die fijne vingertjes) voorzichtig tussen de er reeds in liggende pillen gaan proberen dat ene klereding vast te krijgen en te verhuizen naar het juiste vakje. Ik heb al van alles geprobeerd, en het handigst om dat probleem op te lossen is een koffielepeltje ! Je zet dat achter het pilletje, rolt het zo in de goede richting, sleept het het "muurtje" over tot in het correcte vak. Oef!
Bij Anny's pillen is dat nog erger, daar heb ik al eens de inhoud van één vakje weggekieperd, omdat ik de ene kwartpil niet meer kon onderscheiden van de andere... En dat aan die prijzen ! 't doet wezenlijk zeer zo'n kostelijke smeerlapperij in de vuilbak te kieperen !
De eerste keer toen ik aan de dokter vroeg of dat goede smeerlapperij was, bekeek hij mij eerst verbluft, grinnikte dan, en zei, ja, 't is waar hé, 't is allemaal vuiligheid hé!, maar dat zou toch de goeie soort moeten zijn... Nu verschiet hij niet meer van mijn spreuken...
De meeste zijn ook niet gewoon aan zelfspot... Maar gisteren, den diene van het prostaat, was er ene van Roeselare, en die sprak dezelfde taal. Wellicht daarom dat mijne huisdokter gezegd had dat het "een rare" was... Ik vond het eindelijk eens een normale...maar ja, dat zal wel aan mij liggen zeker...(Alhoewel, ook Anny vond het een toffe pee !)
Verschrikkelijk hoeveel mensen er blijkbaar iets hebben waarvoor ze bij de uroloog moeten zijn ! Er zaten enkele mensen van onze jaren,- deelgenoten in het plasprobleem?-, maar ook jonge meisjes en zo... Vermoedelijk zijn er dus veel soorten ziekten aan de waterwegen hé...
Gelukkig zijn de nonnen van het hospitaal van Ronse niet zo'n sadisten als de dieë van Kortrijk ! Ooit moest mijn rugspecialist in een ander lokaal zetelen, omdat ze zijn kot aan 't verven waren, en dan zaten wij in de zelfde wachtzaal als die voor de uroloog... Dat was een redelijk grote plaats, met banken waar je aan weerszijden kon opzitten, en in het midden een ... fonteintje... zo'n kloteding die heel den tijd het geluid maakt van een gezonde pisser... en dat om al die mensen die sukkelen met de waterwegen te pesten... Nonnen hé !!!
Toen ik mijn verontwaardiging daarover uitte tegen mijn rugspecialist, keek die mij eerst verbaasd aan... en zei toen: 't is eigenlijk waar hé ! 't is erg hé ?!!
Ik weet niet of dat fonteintje daar nog staat mensen te pesten... Maar de kans is groot, heel groot!
Je kunt dus vaststellen met mij, dat ik steeds meer kans krijg om hééél oud te worden! Alles wordt meer en meer gecontroleerd door allerlei specialisten, en het blijkt dat het allemaal niet erg is, met andere woorden, ik ben van langs om meer : Een Krakende Wagen... en je weet, die lopen het langst... (Je hoort ze wel van ver afkomen)
We staan nu weer al twee dagen heel vroeg op... Anny moet weer de tweeling gaan wekkeren en op de bus krijgen. Ondertussen hou ik mij dan onledig met het dresseren van onwillig huisgedierte. Vooral de kleinste hond vind het dan nodig om te gaan piepen. Duidelijk een geval van olietekort, dus geef ik hem een smering. (Voor wie niet thuis is in de taal van ondertekenende, een smering heeft twee betekenissen... werkelijk smeren, oliën, maar ook een pak rammel geven...) (Dit ten dienste van mijn talrijke Nederlandse abonnees...)
Heb je al eens op dat tellerke geklikt dat naast mijne blog staat ? Moet je eens doen ! De laatste keer dat ik keek waren er al lezers uit 9 (negen) landen ! Sommige duidelijk eenmalig, per ongeluk, of al zoekend op één woord uit de tekst, maar, en dat is het bizarre ook universiteiten van aan den kanderenant van onze globe... Ik heb vaste lezers in drie landen: België, Nederland en La douce France, in volgorde van lezersaantal. Maar ik zag ook bezoekers uit Namibië, Zuid Afrika, Turkije, the United Kingdom, de USA en nog ene, maar die ben ik vergeten, je moet zelf maar eens gaan zien !
Als die mannen allemaal nederlands kennen, dan heeft onze moedertaal een stijgend aantal adepten in verschillende landen hé !
Nu ja, ik heb daar geen problemen mee, ze doen maar. Ik twijfel er alleen aan of ze in mijne blog wel veel zullen opsteken om tot een correct taalgebruik te komen !!!! Ze zullen wel evolueren tot een prettige spreektaal, maar niet geschikt voor gebruik in alle middens, want ik durf nogal eens wat minder puriteins te zijn dan eigenlijk hoort. (Maar geschreven taal "hoor" je niet, dus...)
Ik ga stoppen, ik begin weer af te dwalen van de rechte (?) weg....
tot de volgende ???
maandag, april 21, 2008
allons les rouges, allons les rouges !
We zijn het niet gewoon bij VRT, een gans rood scherm hoppende mensen !
De verslaggeving zal wel dépri geweest zijn want die is bij VRT al sinds mensenheugenis heel neutraal anderlechtgezind.
Net zoals ze bij VTM wel wat blauwzwarte tendenzen vertonen...
Maar ikke ben content !
Nog altijd een beetje uit de oude strakke, bijna aangeboren aversie van dat rijke (rijpe?) (nee, overrijpe!) anderlecht...
Ondertussen zijn er al heel wat van onze ploegen helemaal geen "arme" dutsen meer, en is het zelfs tot in 24° provinciale meer een geldspel dan het nog een sport is, maar anderlecht, nee, dat was in ons landje het begin van de geldvoetbal ! En dus blijven ze bij mij ingeworteld de slechte. nah!
Nee, ik ga geen ganse blog vullen met voetbal, want voetbal is nu eenmaal iets dat me helemaal niets zegt. Ik ben een van die mensen die van Crabbé bij "Blokken" de vraag zou krijgen of de pijn doet... Ik zou hem de wedervraag stellen of het pijn doet om alle cafées van ons land van binnen te kennen ? (Ik vermoed van wel, hoofdpijn...)
Ik ga me zelfs niet verlagen om weer eens uit te halen tegen wat geld te maken heeft met Sport.
Nee, ik las tot mijn verbijstering een heel wat erger item op mijn kwampjoeter !
BMR-Vaccin veroordeelt wegens veroorzaken van autisme !
Heb je dat goed gelezen !!!!?
De inenting die onze babytjes krijgen tegen Bof, Mazelen en Rode Hond, bevatten een bepaalde stof die blijkbaar rechtstreeks autisme veroorzaakt.
Die inentingen zijn , naar ik meen, verplicht !
Ik las dat er al eerder aantijgingen waren, maar die werden telkens aan de kant geschoven, maar nu is er een duidelijk en niet te miskennen geval, waar onomstotelijk bewezen is dat het autisme opgetreden is onmiddellijk (binnen een paar dagen) na de toediening van dat vaccin !
De vordering is toegewezen, dus de rechtbank heeft, ondanks de enorme druk van de pharmacoetische bedrijven, moeten aanvaarden dat de bewijzen sluitend waren !
Je kunt dit nalezen zo vaak je wilt, als je gewoon BMR-vaccin intikt in Google...
Het is niet het vaccin op zich, het is een toegevoegde stof die de veroorzaker blijkt. Vraag is nu of die stof eigenlijk noodzakelijk is ? Ik heb me niet moe gemaakt om op te zoeken wat die stof eigenlijk doet, maar dat doet ook niet terzake! Feit is en blijft dat er al verschillende eerdere aanklachten waren over die inenting en het optreden van autisme, en niemand, maar dan ook niemand heeft het blijkbaar nuttig geacht om de zaak eens terdege te onderzoeken en te evalueren...
Je gaat met je hartedief naar de dokter, om het te laten inenten tegen diverse ziekten, met de bedoeling het te sparen van leed, en je komt terug thuis met een autistisch kindje... Je mag er niet aan denken ! En zolang er geen "sluitend bewijs" was, deed men niets ????
Hallo ! Het gaat hier over mensen, over het al dan niet normaal bestaan van die mensen !
Zou het niet veel logischer zijn, van zodra er ook maar een vermoeden is van, de bedrijven te verplichten (eigenlijk zouden ze dat uit zichzelf al moeten doen !) de zaken nog maar eens uit te spitten, onder controle van toezichthouders van de staat, van de mensheid als het ware.
Het zou nog veel logischer zijn dat ieder bedrijf voortdurend onder toezicht staat voor het uitbrengen van "medicamenten, vaccins en dergelijke dingen". Een toezicht dat er op gericht is te controleren of alle veiligheidsmaatregelen gerespecteerd worden, en dat het uittesten op een voldoende brede basis gebeurd. Bovendien zou men, eens de goedkeuring er is, steeds nog over een "probatieperiode" moeten beschikken, waar alle gebruikers van het produkt gedurende een vooraf vast te stellen periode gevolgd worden. (Liefst levenslang?)
Klinkt dit als te ingewikkeld en te duur ?
Het zou jou kind maar eens moeten zijn !
Hetzelfde zou trouwens moeten gebeuren met het gebruiken van kleurstoffen, bewaarmiddelen en noem maar op in de voeding ! Zijn al die stoffen die gebruikt worden om te bewaren, er mooi uit te zien, beter te smaken, en noem maar op, ook werkelijk veilig op lange termijn? En wat is lange termijn ? Wat zal de nasleep zijn op volgende generaties ?
Idem voor de genetische manipulatie ! Ik ben niet tegen het feit dat men daar opzoekingen doet, integendeel, het kan een enorme vooruitgang betekenen, maar ik wil niet dat er gevaar is voor nefaste bijwerkingen, dus eis ik daar ook heel streng en langdurig onderzoek ! Denk bij voorbeeld aan het inbrengen van menselijke eigenschappen in dieren (de stier Herman! voor insuline meen ik mij te herinneren ?) Men zou ook bezig zijn om te proberen varkens te kweken met een mensenhart... Kwestie van voldoende donoren te hebben. Heel wat van de ziekten bij de dieren, komen voort van het eten van hun eigen soortgenoten. Ik maak mezelf wat duidelijker:
Gestorven dieren worden naar het vilbeluik gebracht, en daar onder meer verwerkt tot voeder voor de dieren. Daar zitten uiteraard ook dieren bij die gestorven zijn tengevolge van ziektes. Men is er bijna zeker van dat onder meer de gekkekoeienziekte op die manier ontstaan en verspreid is ! (Er bestaat ook een menselijke vorm van op een eiland waar de bewoners vroeger de hersenen van hun dierbare overledenen op aten !)
Wie zegt er nu dat het inbrengen van resistentie tegen bepaalde plantenziekten (bv mozaieksvirus? bij de tomaten??) geen verdere gevolgen heeft dan alleen bij de bewuste planten? Wij eten die dingen ! en komen er geen kruisingen met aanverwante plantensoorten, wat kan leiden tot superonkruid ???
Dat moet allemaal terdege bestudeerd worden, en eerder vroeg dan laat ! Kijk maar eens naar het minder efficiënt werken van de antibiotica tengevolge van het feit dat in de dierenvoeding massaal antibiotica werd bijgevoegd, als voorkomingsmiddel tegen eventuele ziekten... Daardoor zijn sommige ziekten nu nog amper te genezen, omdat ons de wapens uit handen geslagen zijn door die dierenvoederfabrieken !
Ik kan alleen maar pleiten voor meer en betere waarborgen bij al die zaken, maar we zijn nu al het slachtoffer van heel wat van die zaken !
Ik denk hier nog iets verder dan aan het verwerken van bepaalde stoffen ter conservatie, kleuring, smaak en zo verder, ik denk ook aan het feit dat we door de voedingsindustrie steeds meer mis-voed worden ! Het is via de industrie dat de smaak van de huidige generatie steeds meer op zoet is gericht, met alle nefaste gevolgen vandien ! Ook het verbruik van zout is veel te hoog !, en ook daar is de industrie niet onschuldig aan te noemen !
Moeten we ook daar niet opteren voor controle en voor educatie ! Bij de gebruikers, maar ook en vooral bij de voedingsindustrie ! Op een bepaald moment heeft men in bepaalde landen de bakkers verplicht om brood te bakken met met jodium verrijkt zout, om zo beter tegemoet te komen aan de noden van de mensen en tot verbetering van de gezondheid.
Naar mijn menig zouden ze echter ook moeten optreden tegen het overmatige gebruik van suiker en andere zoetstoffen, tegen de overmatige vetstoffen in vooral vleeswaren...Wat men fijnkost noemt is in werkelijkheid veelal vetkost !
Nu kijkt men bijna alleen naar de hygiëne, en ik vraag me zelfs af of daar bijkomend controle is over de manier waarop die hygiëne bereikt wordt ! Met welke middelen kuist men, en zijn die stoffen afdoende verwijderd ? Met welke middelen vrijwaart men de bedrijven van allerlei ongedierte, insekten en zoogdieren en geleedpotigen en noem maar op ? En is er geen gevaar voor dat die stoffen in aanraking komen met het voedsel ? Denk daarbij maar eens aan de homeopathische verdunningen en hun effect op ons lichaam !
Nee, dat zijn dingen waar we allemaal moeten van wakker liggen !
Heb je al eens gelezen wat de gevolgen van het gebruik van antikiempoeder op de aardappelen kunnen zijn? Denk niet te vlug dat jij veilig eet en drinkt !
Weet je wat de toestand is van ons drinkwater ? Weet je hoeveel hormonen en hormoonverwante stoffen men niet uit het water kan (KAN) filteren ?
Weet je dat schapen nu veel meer lammeren hebben dan vroeger, omdat via de mest op de velden, ook de vruchtbaarheidshormonen in het gras zitten ?
Eten wij met het schaap, het rund, het konijn dan niet nog eens die hormonen mee op ? Ook bij de mens stijgt het aantal meerlingen !
Nee, dat lijkt mij veel dichter als dreiging dan die opwarming !
Maar eigenlijk hangt het allemaal een beetje samen hé ? Eigenlijk is het allemaal een vorm van vervuilen...
Misschien worden we wat sneller wakker als we beseffen dat de ramp bezig is zich te voltrekken in ons lichaam, in het lichaam van onze kinderen...
Hoog tij als je het mij vraagt !
tot de volgende ?
De verslaggeving zal wel dépri geweest zijn want die is bij VRT al sinds mensenheugenis heel neutraal anderlechtgezind.
Net zoals ze bij VTM wel wat blauwzwarte tendenzen vertonen...
Maar ikke ben content !
Nog altijd een beetje uit de oude strakke, bijna aangeboren aversie van dat rijke (rijpe?) (nee, overrijpe!) anderlecht...
Ondertussen zijn er al heel wat van onze ploegen helemaal geen "arme" dutsen meer, en is het zelfs tot in 24° provinciale meer een geldspel dan het nog een sport is, maar anderlecht, nee, dat was in ons landje het begin van de geldvoetbal ! En dus blijven ze bij mij ingeworteld de slechte. nah!
Nee, ik ga geen ganse blog vullen met voetbal, want voetbal is nu eenmaal iets dat me helemaal niets zegt. Ik ben een van die mensen die van Crabbé bij "Blokken" de vraag zou krijgen of de pijn doet... Ik zou hem de wedervraag stellen of het pijn doet om alle cafées van ons land van binnen te kennen ? (Ik vermoed van wel, hoofdpijn...)
Ik ga me zelfs niet verlagen om weer eens uit te halen tegen wat geld te maken heeft met Sport.
Nee, ik las tot mijn verbijstering een heel wat erger item op mijn kwampjoeter !
BMR-Vaccin veroordeelt wegens veroorzaken van autisme !
Heb je dat goed gelezen !!!!?
De inenting die onze babytjes krijgen tegen Bof, Mazelen en Rode Hond, bevatten een bepaalde stof die blijkbaar rechtstreeks autisme veroorzaakt.
Die inentingen zijn , naar ik meen, verplicht !
Ik las dat er al eerder aantijgingen waren, maar die werden telkens aan de kant geschoven, maar nu is er een duidelijk en niet te miskennen geval, waar onomstotelijk bewezen is dat het autisme opgetreden is onmiddellijk (binnen een paar dagen) na de toediening van dat vaccin !
De vordering is toegewezen, dus de rechtbank heeft, ondanks de enorme druk van de pharmacoetische bedrijven, moeten aanvaarden dat de bewijzen sluitend waren !
Je kunt dit nalezen zo vaak je wilt, als je gewoon BMR-vaccin intikt in Google...
Het is niet het vaccin op zich, het is een toegevoegde stof die de veroorzaker blijkt. Vraag is nu of die stof eigenlijk noodzakelijk is ? Ik heb me niet moe gemaakt om op te zoeken wat die stof eigenlijk doet, maar dat doet ook niet terzake! Feit is en blijft dat er al verschillende eerdere aanklachten waren over die inenting en het optreden van autisme, en niemand, maar dan ook niemand heeft het blijkbaar nuttig geacht om de zaak eens terdege te onderzoeken en te evalueren...
Je gaat met je hartedief naar de dokter, om het te laten inenten tegen diverse ziekten, met de bedoeling het te sparen van leed, en je komt terug thuis met een autistisch kindje... Je mag er niet aan denken ! En zolang er geen "sluitend bewijs" was, deed men niets ????
Hallo ! Het gaat hier over mensen, over het al dan niet normaal bestaan van die mensen !
Zou het niet veel logischer zijn, van zodra er ook maar een vermoeden is van, de bedrijven te verplichten (eigenlijk zouden ze dat uit zichzelf al moeten doen !) de zaken nog maar eens uit te spitten, onder controle van toezichthouders van de staat, van de mensheid als het ware.
Het zou nog veel logischer zijn dat ieder bedrijf voortdurend onder toezicht staat voor het uitbrengen van "medicamenten, vaccins en dergelijke dingen". Een toezicht dat er op gericht is te controleren of alle veiligheidsmaatregelen gerespecteerd worden, en dat het uittesten op een voldoende brede basis gebeurd. Bovendien zou men, eens de goedkeuring er is, steeds nog over een "probatieperiode" moeten beschikken, waar alle gebruikers van het produkt gedurende een vooraf vast te stellen periode gevolgd worden. (Liefst levenslang?)
Klinkt dit als te ingewikkeld en te duur ?
Het zou jou kind maar eens moeten zijn !
Hetzelfde zou trouwens moeten gebeuren met het gebruiken van kleurstoffen, bewaarmiddelen en noem maar op in de voeding ! Zijn al die stoffen die gebruikt worden om te bewaren, er mooi uit te zien, beter te smaken, en noem maar op, ook werkelijk veilig op lange termijn? En wat is lange termijn ? Wat zal de nasleep zijn op volgende generaties ?
Idem voor de genetische manipulatie ! Ik ben niet tegen het feit dat men daar opzoekingen doet, integendeel, het kan een enorme vooruitgang betekenen, maar ik wil niet dat er gevaar is voor nefaste bijwerkingen, dus eis ik daar ook heel streng en langdurig onderzoek ! Denk bij voorbeeld aan het inbrengen van menselijke eigenschappen in dieren (de stier Herman! voor insuline meen ik mij te herinneren ?) Men zou ook bezig zijn om te proberen varkens te kweken met een mensenhart... Kwestie van voldoende donoren te hebben. Heel wat van de ziekten bij de dieren, komen voort van het eten van hun eigen soortgenoten. Ik maak mezelf wat duidelijker:
Gestorven dieren worden naar het vilbeluik gebracht, en daar onder meer verwerkt tot voeder voor de dieren. Daar zitten uiteraard ook dieren bij die gestorven zijn tengevolge van ziektes. Men is er bijna zeker van dat onder meer de gekkekoeienziekte op die manier ontstaan en verspreid is ! (Er bestaat ook een menselijke vorm van op een eiland waar de bewoners vroeger de hersenen van hun dierbare overledenen op aten !)
Wie zegt er nu dat het inbrengen van resistentie tegen bepaalde plantenziekten (bv mozaieksvirus? bij de tomaten??) geen verdere gevolgen heeft dan alleen bij de bewuste planten? Wij eten die dingen ! en komen er geen kruisingen met aanverwante plantensoorten, wat kan leiden tot superonkruid ???
Dat moet allemaal terdege bestudeerd worden, en eerder vroeg dan laat ! Kijk maar eens naar het minder efficiënt werken van de antibiotica tengevolge van het feit dat in de dierenvoeding massaal antibiotica werd bijgevoegd, als voorkomingsmiddel tegen eventuele ziekten... Daardoor zijn sommige ziekten nu nog amper te genezen, omdat ons de wapens uit handen geslagen zijn door die dierenvoederfabrieken !
Ik kan alleen maar pleiten voor meer en betere waarborgen bij al die zaken, maar we zijn nu al het slachtoffer van heel wat van die zaken !
Ik denk hier nog iets verder dan aan het verwerken van bepaalde stoffen ter conservatie, kleuring, smaak en zo verder, ik denk ook aan het feit dat we door de voedingsindustrie steeds meer mis-voed worden ! Het is via de industrie dat de smaak van de huidige generatie steeds meer op zoet is gericht, met alle nefaste gevolgen vandien ! Ook het verbruik van zout is veel te hoog !, en ook daar is de industrie niet onschuldig aan te noemen !
Moeten we ook daar niet opteren voor controle en voor educatie ! Bij de gebruikers, maar ook en vooral bij de voedingsindustrie ! Op een bepaald moment heeft men in bepaalde landen de bakkers verplicht om brood te bakken met met jodium verrijkt zout, om zo beter tegemoet te komen aan de noden van de mensen en tot verbetering van de gezondheid.
Naar mijn menig zouden ze echter ook moeten optreden tegen het overmatige gebruik van suiker en andere zoetstoffen, tegen de overmatige vetstoffen in vooral vleeswaren...Wat men fijnkost noemt is in werkelijkheid veelal vetkost !
Nu kijkt men bijna alleen naar de hygiëne, en ik vraag me zelfs af of daar bijkomend controle is over de manier waarop die hygiëne bereikt wordt ! Met welke middelen kuist men, en zijn die stoffen afdoende verwijderd ? Met welke middelen vrijwaart men de bedrijven van allerlei ongedierte, insekten en zoogdieren en geleedpotigen en noem maar op ? En is er geen gevaar voor dat die stoffen in aanraking komen met het voedsel ? Denk daarbij maar eens aan de homeopathische verdunningen en hun effect op ons lichaam !
Nee, dat zijn dingen waar we allemaal moeten van wakker liggen !
Heb je al eens gelezen wat de gevolgen van het gebruik van antikiempoeder op de aardappelen kunnen zijn? Denk niet te vlug dat jij veilig eet en drinkt !
Weet je wat de toestand is van ons drinkwater ? Weet je hoeveel hormonen en hormoonverwante stoffen men niet uit het water kan (KAN) filteren ?
Weet je dat schapen nu veel meer lammeren hebben dan vroeger, omdat via de mest op de velden, ook de vruchtbaarheidshormonen in het gras zitten ?
Eten wij met het schaap, het rund, het konijn dan niet nog eens die hormonen mee op ? Ook bij de mens stijgt het aantal meerlingen !
Nee, dat lijkt mij veel dichter als dreiging dan die opwarming !
Maar eigenlijk hangt het allemaal een beetje samen hé ? Eigenlijk is het allemaal een vorm van vervuilen...
Misschien worden we wat sneller wakker als we beseffen dat de ramp bezig is zich te voltrekken in ons lichaam, in het lichaam van onze kinderen...
Hoog tij als je het mij vraagt !
tot de volgende ?
zondag, april 20, 2008
het werkt !!!
Iedereen heeft wel eens gehoord: de dienen heeft een mollepootje in zijn zak !
Maar ik ken niemand die daadwerkelijk een mollepootje in zijn zak heeft. Jij wel ?
Dat mollepootje zou de ultieme geluksbrenger moeten zijn !
Sommigen spreken van een konijnepootje, maar daar breek je bij wijze van spreken de benen over, en het is te groot en te onhandig om bij je te hebben...
Anderen houden het bij een klavertje vier, maar sinds je die dingen kunt zaaien, heeft de waarde daarvan ook niet veel meer te betekenen. (Echt waar ! Er bestaat een variëteit die je kunt zaaien, en waarvan het merendeel van de nakomelingen klavertjes vier geven !)
Dus rest alleen nog het mollepootje of van die obscure amuletten die je moet kopen (wat helemaal geen geluk is !)
Maar zoals gezegd... niemand heeft ooit een mollepootje gezien in iemands beurs.
Ik heb we al mollen gezien, veel zelfs, en die hebben allemaal pootjes, maar ik heb er nooit aangedacht er een pootje af te doen... Jij wel ?
Toch zijn ze er !
Ik heb er eentje gekregen !
Als het geluk nu niet met mij is... !
Ik heb in ieder geval al drie juiste op de lotto ! Het begint al te werken !
Ik kwam toevallig in aanraking met een mollenjager ! Iemand die wijd en zijd in zijn streek bekend is als de beste mollenjager ook ! Mol in de pelouse, hij pakt ze !
Maar wat wellicht niemand weet, hij ontdoet zijn slachtoffertjes ook van de pootjes ! Alleen het handje als ik het zo mag noemen, en die legt hij zorgvuldig te drogen. Ik heb kunnen kiezen uit een hele plasticzak halfvol pootjes.
Ik vond het bizar ! Zelf had hij een pootje bij, zijn madam ook en zijn dochter ook...
Ik heb er nu dus ook een.
Eerder als curiosum dan als wat anders, maar toch... hoop doet leven hé !
Het is net een minuscuul mensenhandje, met lange scherpe nagels. Wellicht is het die gelijkenis die de legende heeft doen ontstaan ?
Maar hoe is die man ooit op het idee gekomen om die handjes af te snijden en te sparen?
Ik kende hem al langer, maar wist niet van die mollenvangst af. Het was ter sprake gekomen omdat er weer mollen huisgehouden hadden in de tuin van tanteke, en hij had zelf aangeboden ze te vangen. Zo maar, als vriendendienst. 's Anderendaags had hij drie mollen gevangen !
Hij heeft ook een overeenkomst met mensen van de brandweer. Als die opgeroepen worden om de wespen uit te roeien in en tegen de woningen van de mensen, dan krijgt hij de uitgehaalde nesten. In die raten zitten dan poppen en maden die nog wesp moeten worden. Hij legt die in zijn frigo, en gebruikt die dingen om mee te gaan vissen. Ik ken niemand die meer forellen vangt dan hij, wellicht is dat één van zijn geheimen? Hij toonde mij vorig jaar zo'n raat, en een onderkoelde jonge wesp kroop uit een gaatje, hij nam het beestje vast en wees er op dat de angel zelfs dan al scherp en gevaarlijk was. "Die is al te ver om te vissen, " en hij kneep het beestje dood tussen zijn vingers, "deze, "hij haalde een mooie witte pop uit"deze is perfect" en hij wees hoe en waar hij het beestje aan de haak stak om goed vast te zitten. Deze poppen zijn sneeuwwit, véél witter dan de maden die je kunt kopen, vandaar wellicht dat ze beter aas zijn ?
Deze man is aan de natuur gebonden, hij observeert bijna onbewust. Hij weet, zonder echt te kijken alle nesten in zijn grote tuin zitten, hij kent alle knepen om wat dan ook te strikken, te lokken of net buiten te houden, gewoon op basis van een lange ervaring en een intens observeren van alles en iedereen. Moest die man willen, hij had iedere dag wild konijn op tafel, maar hij ziet die beestjes veel te graag om ze dood te doen, maar hij houd ze wel buiten zijn tuin, onder meer met het planten van bepaalde kruiden (hij vertelt me niet welke)...
Het is een rare kerel, maar een toffe vriend ! Hij vertelde me al een en ander over zijn truuken om te gaan vissen met succes... Ik kan ze zelfs niet eens toepassen, ik kan het vele zware voorbereidende werk niet aan, en heb niet de luxe om 100 meter van mijn huis in mijn tuin bepaalde beestjes te kweken... (Mijn tuin is piepklein). Maar hij doet dat wel, het is een echte fanaat in alle zijn liefhebberijen. Toch doet hij niet mee aan wedstrijden... Maar als er ene stoeft er op, dan gaat hij de volgende keer vlak bij die stoefer gaan zitten, en vangt rustig drie keer zoveel als die man... Rare kerel.
Maar ik heb nu dus het geluk aan mijn kant.
.... als het werkt....
Ik ga stoppen, 't is zondag en we gaan rommelmarkten.
Tot de volgende keer ?
Maar ik ken niemand die daadwerkelijk een mollepootje in zijn zak heeft. Jij wel ?
Dat mollepootje zou de ultieme geluksbrenger moeten zijn !
Sommigen spreken van een konijnepootje, maar daar breek je bij wijze van spreken de benen over, en het is te groot en te onhandig om bij je te hebben...
Anderen houden het bij een klavertje vier, maar sinds je die dingen kunt zaaien, heeft de waarde daarvan ook niet veel meer te betekenen. (Echt waar ! Er bestaat een variëteit die je kunt zaaien, en waarvan het merendeel van de nakomelingen klavertjes vier geven !)
Dus rest alleen nog het mollepootje of van die obscure amuletten die je moet kopen (wat helemaal geen geluk is !)
Maar zoals gezegd... niemand heeft ooit een mollepootje gezien in iemands beurs.
Ik heb we al mollen gezien, veel zelfs, en die hebben allemaal pootjes, maar ik heb er nooit aangedacht er een pootje af te doen... Jij wel ?
Toch zijn ze er !
Ik heb er eentje gekregen !
Als het geluk nu niet met mij is... !
Ik heb in ieder geval al drie juiste op de lotto ! Het begint al te werken !
Ik kwam toevallig in aanraking met een mollenjager ! Iemand die wijd en zijd in zijn streek bekend is als de beste mollenjager ook ! Mol in de pelouse, hij pakt ze !
Maar wat wellicht niemand weet, hij ontdoet zijn slachtoffertjes ook van de pootjes ! Alleen het handje als ik het zo mag noemen, en die legt hij zorgvuldig te drogen. Ik heb kunnen kiezen uit een hele plasticzak halfvol pootjes.
Ik vond het bizar ! Zelf had hij een pootje bij, zijn madam ook en zijn dochter ook...
Ik heb er nu dus ook een.
Eerder als curiosum dan als wat anders, maar toch... hoop doet leven hé !
Het is net een minuscuul mensenhandje, met lange scherpe nagels. Wellicht is het die gelijkenis die de legende heeft doen ontstaan ?
Maar hoe is die man ooit op het idee gekomen om die handjes af te snijden en te sparen?
Ik kende hem al langer, maar wist niet van die mollenvangst af. Het was ter sprake gekomen omdat er weer mollen huisgehouden hadden in de tuin van tanteke, en hij had zelf aangeboden ze te vangen. Zo maar, als vriendendienst. 's Anderendaags had hij drie mollen gevangen !
Hij heeft ook een overeenkomst met mensen van de brandweer. Als die opgeroepen worden om de wespen uit te roeien in en tegen de woningen van de mensen, dan krijgt hij de uitgehaalde nesten. In die raten zitten dan poppen en maden die nog wesp moeten worden. Hij legt die in zijn frigo, en gebruikt die dingen om mee te gaan vissen. Ik ken niemand die meer forellen vangt dan hij, wellicht is dat één van zijn geheimen? Hij toonde mij vorig jaar zo'n raat, en een onderkoelde jonge wesp kroop uit een gaatje, hij nam het beestje vast en wees er op dat de angel zelfs dan al scherp en gevaarlijk was. "Die is al te ver om te vissen, " en hij kneep het beestje dood tussen zijn vingers, "deze, "hij haalde een mooie witte pop uit"deze is perfect" en hij wees hoe en waar hij het beestje aan de haak stak om goed vast te zitten. Deze poppen zijn sneeuwwit, véél witter dan de maden die je kunt kopen, vandaar wellicht dat ze beter aas zijn ?
Deze man is aan de natuur gebonden, hij observeert bijna onbewust. Hij weet, zonder echt te kijken alle nesten in zijn grote tuin zitten, hij kent alle knepen om wat dan ook te strikken, te lokken of net buiten te houden, gewoon op basis van een lange ervaring en een intens observeren van alles en iedereen. Moest die man willen, hij had iedere dag wild konijn op tafel, maar hij ziet die beestjes veel te graag om ze dood te doen, maar hij houd ze wel buiten zijn tuin, onder meer met het planten van bepaalde kruiden (hij vertelt me niet welke)...
Het is een rare kerel, maar een toffe vriend ! Hij vertelde me al een en ander over zijn truuken om te gaan vissen met succes... Ik kan ze zelfs niet eens toepassen, ik kan het vele zware voorbereidende werk niet aan, en heb niet de luxe om 100 meter van mijn huis in mijn tuin bepaalde beestjes te kweken... (Mijn tuin is piepklein). Maar hij doet dat wel, het is een echte fanaat in alle zijn liefhebberijen. Toch doet hij niet mee aan wedstrijden... Maar als er ene stoeft er op, dan gaat hij de volgende keer vlak bij die stoefer gaan zitten, en vangt rustig drie keer zoveel als die man... Rare kerel.
Maar ik heb nu dus het geluk aan mijn kant.
.... als het werkt....
Ik ga stoppen, 't is zondag en we gaan rommelmarkten.
Tot de volgende keer ?
zaterdag, april 19, 2008
saturnus dag
Nu onze gechristianiseerde wereld stillekes geislamiseerd wordt, kijk ik met argwaan naar al onze oude goden en idolen....
Maandag dag van Selene de maangodin
Dinsdag de dag van Odin
Woensdag de dag van Wodan
Donderdag de dag van Donar
Vrijdag de dag van Freya ? (Hier is kans dat het de dag van Freyr betreft ook ...)
Zaterdag van saturnus
Zondag, dag van Sol Invictus (later netjes binnen geloodst in het Christelijke schema)
Januari de god Janus met de twee gezichten
Van Februari weet ik het niet, zal een heel klein godje geweest geworden zijn ? Maar Maart is van Mars, de god van de Oorlog (de meest succesrijke god, werkt nog steeds zonder ook maar één stop gekend te hebben !!!!) en zo kunnen we ook nog aan oude idolen komen, Juli van Julius Caesar, Augustus van Caesar Augustus en ga maar door, zo absurd dat de oorspronkelijke benaming van de maanden (tientallig ! in die tijd ! september de zevende, oktober de achtste, november de negende en de laatste december de tiende helemaal niet meer kloppen !)
Ik wil maar zeggen dat ondanks alles nog heel wat van het oude, bijna vergeten godendom nog steeds rond ons waart... Leuk is dat de franstaligen hun dagen wijden aan andere goden dan wij... althans gedeeltelijk, mardi is mars in plaats van ons Odin, maar 't zijn beide oorlogsgoden, Mercredi is mercurius, maar Wodan had zowat de zelfde werken onder zijn bevoegdheid, je ziet, de verschillen zijn maar miniem hé...
Het wordt nog veel leuker, zelfs het grootste feest van de katholieke wereld, Pasen, blijkt een aanpassing te zijn van het lentefeest (Eastern, Ostern, van de lentegodin ), en wordt door sommige kristelijke kerken helemaal niet als feest gesteld... (Volgens hen een terug naar de basis, volgens de anderen uit protest tegen de grote katholieke kerk ?)
Maar feit is en blijft, dat bijna al onze kerkelijke hoogdagen (zelfs onze zondag !) eigenlijk stammen uit een veelgodendom, en opgeslokt werden door de katholieke kerk om makkelijker aanvaard te worden. Deze taktiek zagen wij bv ook nog toegepast in de bekeringswerken in China, waar men Confucius plots op de lijst van de kristelijke heiligen zette... Niets nieuws onder de zon dus...
Volgens mij zou dit moeten leiden tot het besef dat het niet het vasthechten aan data of uiterlijkheden is die uiteindelijk het geloof bepaald, maar dan maakt de kerk plots een ommezwaai, en stelt die geïmporteerde feestdagen op een pied-de-stalleke, en verklaart die als verplichte feestdagen, als uiterst belangrijk... Snappe wie het snappen kan ?
Oh nee, helemaal niet moeilijk om vast te stellen, op een bepaald ogenblik stelde men plots vast dat er verschillen groeiden binnen hetzelfde geloof, en men maakte die uiterlijkheden tot echte herkenningspunten, zonder de welke men plots niet meer tot het Ware Geloof behoorde... met andere woorden de tactische maatregelen werden plots geloofspunten.
En weet je, vroeger, toen we dat allemaal niet wisten, was het véél gemakkelijker ! We moesten niet nadenken, we volgden de regeltjes, net als iedereen, slaafs en uit gewoonte. We werden met banvloeken gewezen op het risico van het afwijken van... en liepen gewoon mee met de grote hoop.
En dan kwam plots het concilie, en de kerk daverde op haar grondvesten.
De kerk wilde terug naar haar roots en naar de basis.
De massa juichte dit toe !
Nadien poogden de volgende pausen dit een beetje terug te draaien, en er kwamen zelfs afscheuringen van mensen die het oude vertrouwde geloof met zijn vaste regeltjes niet kwijt wilden...
Was dat concilie wel een goede zaak ?
Ik meen van wel, maar er gebeurde te veel in een te korte tijd, zodat de kerk niet alleen daverde op haar grondvesten, maar zelfs van haar voetstuk viel.
Ik las ooit een boek over de zevenslaper... Ooit waren er zeven heiligen die na een slaap van eeuwen terug opdoken, en daar hun heilige naam aan dankten... Eén van die heiligen komt in het boek terug, nog eens tot leven... Hij stelt vast dat de mis eindelijk in de volkstaal is (het latijn) en al dergelijke dingen meer... In feite was het boek een grote vraag naar de plotse veranderingen. Heel leuk geschreven, maar met een heel diepe ondergrond.
Dat is wat er in werkelijkheid ook is gebeurd als naweeën van dat concilie...
Ik sprak met een oud tante nonneke van Anny, en het mensje had nog nooit de bijbel gelezen...Dat was in het kloosterleven geen onderdeel van de opgelegde literatuur, meer, het was helemaal niet toegelaten ! Zij geloofde dat de protestantse bijbel heel verschillend was van de katholieke, en ik heb haar waarschijnlijk een schok bezorgd toen ik haar een bijbel toonde waar alle kerken aan samengewerkt hadden ! (nu ja, alle kerken?)
Zij was nog een reliek van het geloof van voor het concilie, heel gelukkig met het vaste stramien, heel gelukkig met het gedachtenloos navolgen.
Ik denk niet dat de meerderheid van de mensheid al klaar was om zelf, zijn eigen reglementen op te maken binnen de uitgezette krijtlijnen van het concilie. En in plaats van een revival kwam er alras een diepe val van het geloof...
Onze oude pastoor, de brave Georges, was ook wat bang om die nieuwe manier van denken na te volgen en te verkondigen... Het was ook niet makkelijk om plots niet alleen te geloven, maar ook er nog bij na te denken.
Toch lijkt het mij gemakkelijk.
En je kunt nu rustig alle geloven bijeen voegen, zonder ergens mee te botsen ! Want in feite vertellen ze in se allemaal hetzelfde ! Ze vertellen het wel allemaal binnen hun tijdsgeest, maar wat ze zeggen is uiteindelijk net hetzelfde wat ook de moraalfilosofen vertellen, maar dan in het licht van het leven na de dood. Moraalfilosofen houden je voor dat je goed en braaf moet leven omdat dat de enige manier is waarop een maatschappij kan leven, de gelovigen, van welk merk dan ook, geloven dat ook, maar hebben een beloning voor ogen.
Ik weet wel dat er uitwassen zijn, maar die zijn er overal ! De kamikazes in Japan, de martelaren die zichzelf opblazen in de islam, de dominee Paisley in het moderne protestantisme, en noem maar op ... Ghandi was geen moraalfilosoof, geen kristen, geen islam, maar hij paste op een verbluffende wijze de kracht van de overtuiging toe om te groeien naar een betere maatschappij. Voor mij is dat een Heilige, met hoofdletter ! Iemand die het algemeen welzijn boven alles stelt.Dat is volgens mij het echte geloof ! Ik meen dan ook dat er geen enkele echte tegenstelling is of kan zijn tussen welke overtuiging dan ook, als het een eerlijke overtuiging is naar een goede samenleving ! Het is ook het moeilijkste wat er is ! Het is het zichzelf wegcijferen voor de anderen. Niet om goed te doen, nee, om tot een betere samenleving te komen. Het is ook geen Goed doen, het is Samen leven. Ultiem.
Moeilijk !
Dat is wat volgens mij het concilie ook wilde stellen, dat is ook waarom plots de kerk de deuren opengooide, ook naar andere religies... maar helaas niet iedere leider was even groot om dit ultieme doel niet alleen na te streven, maar ook zichzelf weg te cijferen naar dit doel.
Misschien omdat men ook zag dat de samenleving dit nog niet aan kan?
Jongens, wat gaan we weer diep !
Remmen dicht.
ander onderwerp...
Het veld voor mijn deur is vannacht (jaja!) omgereden ! Alles ligt er nu opengetrokken en verscheurd bij... De skeletten van de planten liggen nu scheef en schots op de aardkluiten. De vette zware leemgrond houd nog alles bijeen, hoe zeer ze ook dooreen geschokt werden door het zware machine.
Zo zou de grond eindelijk kunnen drogen...maar ze voorspellen alweer regen... en minder warmte dan ze enkele dagen geleden nog voorspelden.
Het is en blijft een moeizame lente. Hopelijk krijgen we nadien een warme zomer, laat dan de onheilsprofeten maar zeveren over opwarming... van mij mag het best wat warmer dan nu !
Mijn zicht wordt nu en dan onderbroken door vuile ventjes.
Blijkbaar is er weer een MoutainBikeParcours uitgestippeld langs mijn deur.
Zwart, bemodderd, met grauwe gezichten van vermoeidheid snorren ze hier voorbij. Aan de stemmen vermoed ik dat er zelfs vrouwen tussen zitten...maar aan 't model of de outfit zie je dat niet . Ook niet aan de fiets ! Vroeger was het ondenkbaar dat een vrouw en een pastoor op een "mannenfiets" zouden rijden...
Nu zie je nog wat kleur, maar sommige ritten gebeuren ook in gietende regen en massa's modder, dan zie je niet eens of ze al dan niet kleren aan hebben. Er zou rustig een nudist kunnen tussen zitten, geen men zou het na enkele kilometers nog zien. (Een ideetje voor Blankenberge ?)
Er is nog een sport waar je de mensen zo ziet, moddervoetbal, moddercatch en dergelijke.
Ik denk eens aan hun thuiskomst... Hoe zouden ze ontvangen worden? Moeten ze eerst alles uit doen in de garage ?
Of zie je dan een scène zoals ik ooit bij de buren zag toen ik nog in de stationstraat in Oudenaarde woonde ???
Leon, den docteur, den arrondissementscommisaris en ik hadden een heel stuk van de parochie van Oudenaarde afgedweild op de jaarlijkse schooitocht voor de kerk. Overal hadden we niet alleen geld maar vooral ook druppels, bier, van alle merken en alle maten genuttigd... We waren wat je noemt "proper"...
We hadden het slotakkoord van den dag genomen bij de arrondissementscommisaris, en dan de straat over, naar bed... Plots hoorden we naast de deur, bij Leon lawijt... Wij keken door het bovenraam naar de bron van het lawaai... het koerke van Leon...
Wat was er gebeurd ? Toen Leon thuiskwam, bleek dat de wc verstopt zat. Leon had, zat als een dragonder, de beerput opengemaakt om er eens in te kijken, en was er voorover in gesukkeld. Wij zagen hem staan heel bestront, één grote stront zo je wilt...
En we hoorden zijn vrouw ! Dat was het lawaai.
Plots zagen we ze in beweging komen, driftig heen en weer, en plots zagen we haar met de tuinslang Leon af spuiten, op zijn koertje, putje winter, 't vroor dat het kraakte...
Leon stond lijdzaam onder de ijskoude douche, en zij maar lamenteren...
't Moet toch zijn dat alcool gaven heeft, want Leon is niet ziek geweest (of hij durfde niet ?)...
's Anderendaags moesten we onze schooitocht verder zetten, maar die dag met een man minder...
Ik ga stoppen... Leon en zijn vrouw zij er alle twee al lang niet meer, alleen de herinneringen resten ons... en echt niet alleen strontherinneringen !
tot de volgende ?
Maandag dag van Selene de maangodin
Dinsdag de dag van Odin
Woensdag de dag van Wodan
Donderdag de dag van Donar
Vrijdag de dag van Freya ? (Hier is kans dat het de dag van Freyr betreft ook ...)
Zaterdag van saturnus
Zondag, dag van Sol Invictus (later netjes binnen geloodst in het Christelijke schema)
Januari de god Janus met de twee gezichten
Van Februari weet ik het niet, zal een heel klein godje geweest geworden zijn ? Maar Maart is van Mars, de god van de Oorlog (de meest succesrijke god, werkt nog steeds zonder ook maar één stop gekend te hebben !!!!) en zo kunnen we ook nog aan oude idolen komen, Juli van Julius Caesar, Augustus van Caesar Augustus en ga maar door, zo absurd dat de oorspronkelijke benaming van de maanden (tientallig ! in die tijd ! september de zevende, oktober de achtste, november de negende en de laatste december de tiende helemaal niet meer kloppen !)
Ik wil maar zeggen dat ondanks alles nog heel wat van het oude, bijna vergeten godendom nog steeds rond ons waart... Leuk is dat de franstaligen hun dagen wijden aan andere goden dan wij... althans gedeeltelijk, mardi is mars in plaats van ons Odin, maar 't zijn beide oorlogsgoden, Mercredi is mercurius, maar Wodan had zowat de zelfde werken onder zijn bevoegdheid, je ziet, de verschillen zijn maar miniem hé...
Het wordt nog veel leuker, zelfs het grootste feest van de katholieke wereld, Pasen, blijkt een aanpassing te zijn van het lentefeest (Eastern, Ostern, van de lentegodin ), en wordt door sommige kristelijke kerken helemaal niet als feest gesteld... (Volgens hen een terug naar de basis, volgens de anderen uit protest tegen de grote katholieke kerk ?)
Maar feit is en blijft, dat bijna al onze kerkelijke hoogdagen (zelfs onze zondag !) eigenlijk stammen uit een veelgodendom, en opgeslokt werden door de katholieke kerk om makkelijker aanvaard te worden. Deze taktiek zagen wij bv ook nog toegepast in de bekeringswerken in China, waar men Confucius plots op de lijst van de kristelijke heiligen zette... Niets nieuws onder de zon dus...
Volgens mij zou dit moeten leiden tot het besef dat het niet het vasthechten aan data of uiterlijkheden is die uiteindelijk het geloof bepaald, maar dan maakt de kerk plots een ommezwaai, en stelt die geïmporteerde feestdagen op een pied-de-stalleke, en verklaart die als verplichte feestdagen, als uiterst belangrijk... Snappe wie het snappen kan ?
Oh nee, helemaal niet moeilijk om vast te stellen, op een bepaald ogenblik stelde men plots vast dat er verschillen groeiden binnen hetzelfde geloof, en men maakte die uiterlijkheden tot echte herkenningspunten, zonder de welke men plots niet meer tot het Ware Geloof behoorde... met andere woorden de tactische maatregelen werden plots geloofspunten.
En weet je, vroeger, toen we dat allemaal niet wisten, was het véél gemakkelijker ! We moesten niet nadenken, we volgden de regeltjes, net als iedereen, slaafs en uit gewoonte. We werden met banvloeken gewezen op het risico van het afwijken van... en liepen gewoon mee met de grote hoop.
En dan kwam plots het concilie, en de kerk daverde op haar grondvesten.
De kerk wilde terug naar haar roots en naar de basis.
De massa juichte dit toe !
Nadien poogden de volgende pausen dit een beetje terug te draaien, en er kwamen zelfs afscheuringen van mensen die het oude vertrouwde geloof met zijn vaste regeltjes niet kwijt wilden...
Was dat concilie wel een goede zaak ?
Ik meen van wel, maar er gebeurde te veel in een te korte tijd, zodat de kerk niet alleen daverde op haar grondvesten, maar zelfs van haar voetstuk viel.
Ik las ooit een boek over de zevenslaper... Ooit waren er zeven heiligen die na een slaap van eeuwen terug opdoken, en daar hun heilige naam aan dankten... Eén van die heiligen komt in het boek terug, nog eens tot leven... Hij stelt vast dat de mis eindelijk in de volkstaal is (het latijn) en al dergelijke dingen meer... In feite was het boek een grote vraag naar de plotse veranderingen. Heel leuk geschreven, maar met een heel diepe ondergrond.
Dat is wat er in werkelijkheid ook is gebeurd als naweeën van dat concilie...
Ik sprak met een oud tante nonneke van Anny, en het mensje had nog nooit de bijbel gelezen...Dat was in het kloosterleven geen onderdeel van de opgelegde literatuur, meer, het was helemaal niet toegelaten ! Zij geloofde dat de protestantse bijbel heel verschillend was van de katholieke, en ik heb haar waarschijnlijk een schok bezorgd toen ik haar een bijbel toonde waar alle kerken aan samengewerkt hadden ! (nu ja, alle kerken?)
Zij was nog een reliek van het geloof van voor het concilie, heel gelukkig met het vaste stramien, heel gelukkig met het gedachtenloos navolgen.
Ik denk niet dat de meerderheid van de mensheid al klaar was om zelf, zijn eigen reglementen op te maken binnen de uitgezette krijtlijnen van het concilie. En in plaats van een revival kwam er alras een diepe val van het geloof...
Onze oude pastoor, de brave Georges, was ook wat bang om die nieuwe manier van denken na te volgen en te verkondigen... Het was ook niet makkelijk om plots niet alleen te geloven, maar ook er nog bij na te denken.
Toch lijkt het mij gemakkelijk.
En je kunt nu rustig alle geloven bijeen voegen, zonder ergens mee te botsen ! Want in feite vertellen ze in se allemaal hetzelfde ! Ze vertellen het wel allemaal binnen hun tijdsgeest, maar wat ze zeggen is uiteindelijk net hetzelfde wat ook de moraalfilosofen vertellen, maar dan in het licht van het leven na de dood. Moraalfilosofen houden je voor dat je goed en braaf moet leven omdat dat de enige manier is waarop een maatschappij kan leven, de gelovigen, van welk merk dan ook, geloven dat ook, maar hebben een beloning voor ogen.
Ik weet wel dat er uitwassen zijn, maar die zijn er overal ! De kamikazes in Japan, de martelaren die zichzelf opblazen in de islam, de dominee Paisley in het moderne protestantisme, en noem maar op ... Ghandi was geen moraalfilosoof, geen kristen, geen islam, maar hij paste op een verbluffende wijze de kracht van de overtuiging toe om te groeien naar een betere maatschappij. Voor mij is dat een Heilige, met hoofdletter ! Iemand die het algemeen welzijn boven alles stelt.Dat is volgens mij het echte geloof ! Ik meen dan ook dat er geen enkele echte tegenstelling is of kan zijn tussen welke overtuiging dan ook, als het een eerlijke overtuiging is naar een goede samenleving ! Het is ook het moeilijkste wat er is ! Het is het zichzelf wegcijferen voor de anderen. Niet om goed te doen, nee, om tot een betere samenleving te komen. Het is ook geen Goed doen, het is Samen leven. Ultiem.
Moeilijk !
Dat is wat volgens mij het concilie ook wilde stellen, dat is ook waarom plots de kerk de deuren opengooide, ook naar andere religies... maar helaas niet iedere leider was even groot om dit ultieme doel niet alleen na te streven, maar ook zichzelf weg te cijferen naar dit doel.
Misschien omdat men ook zag dat de samenleving dit nog niet aan kan?
Jongens, wat gaan we weer diep !
Remmen dicht.
ander onderwerp...
Het veld voor mijn deur is vannacht (jaja!) omgereden ! Alles ligt er nu opengetrokken en verscheurd bij... De skeletten van de planten liggen nu scheef en schots op de aardkluiten. De vette zware leemgrond houd nog alles bijeen, hoe zeer ze ook dooreen geschokt werden door het zware machine.
Zo zou de grond eindelijk kunnen drogen...maar ze voorspellen alweer regen... en minder warmte dan ze enkele dagen geleden nog voorspelden.
Het is en blijft een moeizame lente. Hopelijk krijgen we nadien een warme zomer, laat dan de onheilsprofeten maar zeveren over opwarming... van mij mag het best wat warmer dan nu !
Mijn zicht wordt nu en dan onderbroken door vuile ventjes.
Blijkbaar is er weer een MoutainBikeParcours uitgestippeld langs mijn deur.
Zwart, bemodderd, met grauwe gezichten van vermoeidheid snorren ze hier voorbij. Aan de stemmen vermoed ik dat er zelfs vrouwen tussen zitten...maar aan 't model of de outfit zie je dat niet . Ook niet aan de fiets ! Vroeger was het ondenkbaar dat een vrouw en een pastoor op een "mannenfiets" zouden rijden...
Nu zie je nog wat kleur, maar sommige ritten gebeuren ook in gietende regen en massa's modder, dan zie je niet eens of ze al dan niet kleren aan hebben. Er zou rustig een nudist kunnen tussen zitten, geen men zou het na enkele kilometers nog zien. (Een ideetje voor Blankenberge ?)
Er is nog een sport waar je de mensen zo ziet, moddervoetbal, moddercatch en dergelijke.
Ik denk eens aan hun thuiskomst... Hoe zouden ze ontvangen worden? Moeten ze eerst alles uit doen in de garage ?
Of zie je dan een scène zoals ik ooit bij de buren zag toen ik nog in de stationstraat in Oudenaarde woonde ???
Leon, den docteur, den arrondissementscommisaris en ik hadden een heel stuk van de parochie van Oudenaarde afgedweild op de jaarlijkse schooitocht voor de kerk. Overal hadden we niet alleen geld maar vooral ook druppels, bier, van alle merken en alle maten genuttigd... We waren wat je noemt "proper"...
We hadden het slotakkoord van den dag genomen bij de arrondissementscommisaris, en dan de straat over, naar bed... Plots hoorden we naast de deur, bij Leon lawijt... Wij keken door het bovenraam naar de bron van het lawaai... het koerke van Leon...
Wat was er gebeurd ? Toen Leon thuiskwam, bleek dat de wc verstopt zat. Leon had, zat als een dragonder, de beerput opengemaakt om er eens in te kijken, en was er voorover in gesukkeld. Wij zagen hem staan heel bestront, één grote stront zo je wilt...
En we hoorden zijn vrouw ! Dat was het lawaai.
Plots zagen we ze in beweging komen, driftig heen en weer, en plots zagen we haar met de tuinslang Leon af spuiten, op zijn koertje, putje winter, 't vroor dat het kraakte...
Leon stond lijdzaam onder de ijskoude douche, en zij maar lamenteren...
't Moet toch zijn dat alcool gaven heeft, want Leon is niet ziek geweest (of hij durfde niet ?)...
's Anderendaags moesten we onze schooitocht verder zetten, maar die dag met een man minder...
Ik ga stoppen... Leon en zijn vrouw zij er alle twee al lang niet meer, alleen de herinneringen resten ons... en echt niet alleen strontherinneringen !
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)