bedriegers !

Ik heb een briefje van 2000 (tweeduizend) euro ontvangen van 't Vlaams balang, ik probeerde met dat briefje me lid te maken op hun bloed(en bodem)eigen tijdschrift, en ze aanvaarden zelf hun eigen geld niet! Schoon mannen !
Reclame.................................................
Als je in lang verleden tijden geen reclame wou zien, dan keek je naar onze nationale zenders, wilde je wel reclame zien (en goede programma's) dan keek je naar 'olland. Nu krijg je overal reclame aangeboden, met heelder pakketten, en moeten ze dus geen bang meer hebben dat je daarvoor naar een andere zender gaat, dus moeten ze ook geen goeie programma's meer aanbieden tussen de reclameblokken door...
Zowat het enige programma die geen heruitzending is, is het journaal, alhoewel ze meestal ook sterk trekken op voorgaande edities, en het lijkt me niet onwaarschijnlijk dat ze ons soms slagvelden aanbieden uit een vorige oorlog, om een "nieuwe" te illustreren. Er is toch geen verschil.
Wel ten opzichte van de eerste en tweede oorlog, toen konden de generaals het zich nog permitteren om hele steden plat te smijten, de burgers te doden om de legers te dwingen zich terug te trekken, dat, dat alleen mag nu niet meer...Of ze moesten het doen waar geen journalisten het kunnen zien.
Al de andere programma's hebben we al lang geleden meermalen gezien. Nu en dan is er toch iets leuks te noteren! Je herinnert je nog wel dat ons bloedeigen vrt één zijn 50 jarig bestaan heeft gevierd met het 50 maal heruitzenden van al haar programma's? Welnu, ik zag in een winkel een dvd-pakket waarop je al die heruitzendingen nog eens rustig kunt bekijken. Het schijnt minder bijverschijnselen te hebben dan de normale slaappillen, maar je krijgt niet terug van den ziekenbuzze.
We waren eigenlijk gestart met reclame...En ook daar is veel over te vertellen, soms zijn er leuke bij, soms zelfs min of meer overtuigende, maar ook een hele boel waarvan een mens zich afvraagt wat de bedoeling is...
Neem nu die reclame voor een soort water...Je ziet een man die zingt, met een mooie basstem, hij drinkt van dat water, zijn kloten vallen af (dat zie je niet, maar je hoort het wel aan zijn stem die plots verandert in een meisjesstemmetje...) Wie wil er in godsnaam dat water nog drinken??? Tenzij je het krijgt voorgeschoteld van je vrouw...en wat moet je daarvan dan denken?????
En die reclame voor dat automerk...Je ziet een reus die gaat vissen, en die auto, van dat bepaalde merk als aas gebruikt...Idee niet slecht denk je, maar je ziet dan dat de mensen aan die wagen gaan HANGEN ! Vertwijfeld zoeken naar ook maar een deur om in te stappen??? Wie wil er nu een wagen waar je niet in kunt??????
En zo kunnen we honderden voorbeelden opnoemen...
Kijk, onze Bart is designer, en dat beroep zal wel in de verte familie zijn van de ontwerpers van die stomme reclamefilmpjes...maar geef mij dan maar een tapijten-zoon. Ik denk dat de meeste van de reclamemannetjes (of meisjes) hier of daar toch een vijs verloren hebben, of wel eigenaar zijn van een absurde geest.
Ik heb misschien al één keer iets gekocht door zo'n reclamefilmpje, maar dat filmpje was dan ook een van de weinige die toonde waarvoor dat produkt eigenlijk dient. De rest van die filmpjes geven mij alleen de tijd om te gaan plassen zonder ook maar één woord te missen van het gedeelte heruitzending van de uitzending van de vorige dag van familie....of van thuis, want daar is het idem dito. Ik hoor soms tot mijn verbijstering mensen panikeren omdat ze één uitzending van familie zullen missen...Als het maar één uitzending is, dan mis je bitter weinig! Het eerste deel (voor de plaspauze) is een heruitzending van de vorige dag, en het tweede gedeelte kun je morgen weer bekijken in wat dat het eerste gedeelte zal zijn...Weet je, als je tv kijkt, leer je zelfs op den lange duur die reclame spotjes te appreciëren,daar zie je veel vaker een iets nieuws. En stommer dan hetgeen ze nu bieden kan het toch niet zijn.
En ze zijn ook gezinsvriendelijk die tv-makers! In de namiddag zie je op je scherm allerlei vrij-scenes, en 's avonds na 21 uur geven ze dan een kinderfilm, zoals Shrekk...(Schrijfwijze?)Ik zal onze Bart onder zijn voeten moeten geven, hij is met zijn kinderen naar die film gaan kijken in de cinema ! Terwijl dit duidelijk beoordeeld wordt als een film voor volwassenen.

Ik kijk nu regelmatig naar de kotmadam. Bart vroeg de hoeveelste keer dat het was, ik kon hem in alle eerlijkheid antwoorden de 14° keer, maar de keuze is de kampioenen, en die heb ik al 21 keer gezien... Bart knikte, maar gaf zelfs geen reactie meer...We raken afgestompt. Nu geven ze al, blijkbaar met succes uitzendingen opgenomen ten huize van...waarbij we dan mogen meegenieten van het heerlijke leven van een strontrijke meneer en zijn gezin, of van een gezin dat zo jammerlijk plots tot armoe vervallen is (maar zich van alles kan permitteren - in armoede hé, in armoede!
Het schijnt dat "DE MENS" (wat is dat?) zich dan met die gasten kan vereenzelvigen...Dank, ik denk er niet over me te vereenzelvigen met een sammeke gooris of nog minder met een planckaert waar diverse vijzen uit gevallen zijn, toch als ik een oordeel mag maken op basis van de pilootfilmpjes die ze kwistig meesturen met de andere reclame spotjes...Spotjes, what's in a Name ????Het is inderdaad bespottelijk... En dat worden dan BV's...Beroerde Vlamingen?

Ik las in Netties (kan ik je aanraden! www.netties.be ) dat hij de test had meegedaan op vrt op wie hij zou moeten kiezen, en hij vaststelde dat hij al heel zijn leven op de verkeerde stemde, maar er is nog zo'n test van een dagblad, en hij vulde dat ook in, en dan moest hij op een heel andere partij stemmen??? Met andere woorden, ook die vragenlijsten zijn in werkelijkheid een betaalde reclamestunt, waarbij je, als je eerlijk antwoordt, je automatisch bij partij X terechtkomt...
Toen ik nog student was, verscheen er een boek "The Hidden Persuadations"(Ik hoop dat ik het juist schrijf) "De Verborgen Verleiders", waarbij men uit te doeken deed, hoe men reclame kon voeren op allerlei slinkse wegen, zo dat men de mens onbewust dreef tot wat dan ook. Eén klassiek voorbeeld was het invoeren van een tekt op één filmbeeldje, het oog zag niet dat er in de film een vreemd beeldje zat, maar het onderbewuste noteerde het wel, en reageerde op deze verborgen verleider...
Op basis daarvan zijn er wetten uitgevaardigd om dergelijke vormen van reclame uit te bannen, maar mij lijkt dat de invoerders van die vragenlijsten eigenlijk juist hetzelfde deden, en dus in feite op zijn minst moreel schuldig moeten genoemd worden !!!!!

Enfin, ik zal maar stoppen, ik kan alleen maar hopen dat je wantrouwig genoeg blijft om je eigen (echt die van jou, van je eigen gezonde verstand) inzicht te behouden, en verstandig genoeg bent om toch zo veel mogelijk van deze "verborgen verleiders" te herkennen...
Tot de volgende?

Luck

Gisteren onder andere twee karpers gevangen, de tweede was de kleinste, maar ik kreeg hem bijna niet boven, zo'n vechter...Gevolg vannacht bijna niet geslapen van de pijn.Luc had nog aangeboden over te nemen, maar nee, ik moest weer eens koppig zijn hé.

Vandaag is het niet zonnig, gisteren aan 't water wel, ook al kwam er nu en dan een wolk voor de zonlangs. Dat kon geen kwaad, het was warm, dus een beetje afkoeling voelde wel lekker aan, uitgenomen tegen 16 uur, dan kwam er soms een koudere wind, en Luc had het kou ( Ik ben beter geïsoleerd...).

Het was niet fameus aan 't water, de vis beet niet erg, maar wat wel erg was, is dat ik en meer bliek, en twee karpers ving, Luc iets minder bliek, en geen karper... Jammer, ik heb liever dat we beiden een karper vingen, want dat is toch telkens een hoogtepunt op een visdag. Willy ving een grote karper, brak de steel van zijn schepnet (eigen schuld ! Je mag nooit heffen met je schepnet, die dingen zijn daar niet op berekend), maar noch Luc, noch ik, houden van die manier van karpervissen. Willy viste met brood, langs de rand van de van de plompbladeren. Op die manier is het niet echt een kunst karpers te verschalken, de karpers in het park zijn gewoon dat de mensen de eendjes voeren, en kome steeds hun beetje mee pikken...Met andere woorden, als je op die manier vist, is er geen kunst aan. Het zou te billijken zijn voor een "broodvisser (iemand die vist om op te eten of te verkopen), maar in het park mag men zelfs de karper niet mee nemen... Bovendien vis je op die manier steeds met zeer zware lijnen, en biedt de karper weinig of geen kans. Nu ja, elk zijn meug.

In het park vissen wij steeds met een blieklijn (op bliek) en een lijn op karper. Bliek vangen is een aktieve manier van vissen, karper vissen op onze manier is een eerder passieve manier van vissen. Wij werpen onze lijn in, verzwaard met een schuiflood van 3 gram, en reageren als wij horen dat de draad van onze molen vliegt. Vliegen is niet overdeven, want een karper die aanzet, dat is precies een koersauto !

Genoeg over de edele vissport.

Overmorgen zijn Luc en Cecile 39 jaar getrouwd (als ik goed geinformeerd ben over het jaar), en wij in november 40 jaar... Er is een tijd geweest dat dit een lang huwelijk was, omdat weinig mensen het geluk hadden zolang te leven...Dan kwam er een periode waarin er meer dergelijke huwelijken waren, dank zij de stijgende levensduur, en nu zijn die lange huwelijken weer aan het vermideren, ondanks dat de mensen nog langer leven, maar nu blijven ze niet meer zo lang samen.
Gek is dat, eigenlijk zou het nu veel makkelijker moeten zijn dan vroeger om samen te blijven, nu stappen de jonge trouwers in een "gemaakt" bed, waar wij vroeger moesten beginnen met (bijna) niets, en alles zelf moesten bijeenrapen, beetje bij beetje en met veel sparen en veel piekeren...Of is dat juist het geheim van een goed huwelijk? dat je samen moet werken om er te komen? Je zou het bijna denken hé?
Ik denk eerder dat er andere redenen zijn, te veel om op te noemen, maar de voornaamste zal wel zijn dat de mensen geen water meer in de wijn willen doen, en dat alle gelijk steeds aan hun kant moet staan, en nooit aan de kant van de partner. Oh ja, ik weet wel, er moet er één de baas zijn bij belangrijke en onbelangrijke beslissingen, maar dat moet niet steeds de zelfde zijn, als elk beslissingen neemt in de kwesties waar hij/zij meest verstand van hebben, dan zijn we al een stuk verder, en betreft het zaken waar geen een specialist in is, dan is overleg en raad vragen wel een goede optie. Maar nu zie je dat veel jonge mensen dat niet willen of kunnen, en dat leidt, naast de zucht naar te veel, naar al de ellende in de huwelijken van de dag van vandaag. Wij kochten ons een huis, eigenlijk een thuis, met veel moeite en inzet...Nu bouwen ze enorme kasten van huizen, waarvan de afbetaling weegt als lood... te zwaar weegt, en dan zie je dergelijke nieuwbouwen weer heel vlug te koop staan, wrakken van een mislukt huwelijk.

Nu, we kunnen daar allemaal blijven over zagen, maar dat helpt niets, we kunnen alleen proberen onze kinderen en kleinkinderen te leren dat ze met elkaar moeten leren leven, en niet voor zichzelf in een wereld die maar een decor is rond hun eigen persoontje...

Deze namiddag moeten we de aquarium een kleine beurt geven, niet erg dus, gelukkig maar, want zelfs dat is voor mij al genoeg, zeker op een dag als vandaag. In de visvijver zie ik nu de blauwbandgrondel telkens ik eten geef. Ze hebben hun schrik afgelegd, en springen nu naar het eten en je hoort ze smakken, ook al zijn dat eerder kleine visjes. Ik ga eens proberen wat Ivan me heeft aangeraden, een stuk brood in het water leggen...Ivan zei dat ze dan het brood voortdurend heen en weer duwen al etend.

Voila, genoeg voor vandaag...
tot de volgende ?

Visserke vis

Joepie ! Vandaag gaan we vissen, maar omdat de kans bestaat dat we vroeger moeten stoppen, gaan we extra-vroeg weg. Dus, schrik niet als deze blog er wat beperkter door wordt.

We gaan naar het park, en de karper zou lopen, dus kans op karpervangsten !

Als je geen visser bent, dan zit je nu waarschijnlijk met grote vragen, de karper loopt, voor je geestes-oog zie je wellicht een karper die moeizaam op zijn staartvin voorbijwandelt??? Nee, als de vis loopt, dan is dat een vissersterm, en dat wil gewoon zeggen dat de vis in zijn periode is dat hij poogt zoveel mogelijk te eten, om voldoende vetvoorraad op te doen om de winter door te raken. Wellicht zal deze manier voor de vissen ook wijzigen door de klimaatswijziging... Als er geen winters meer zijn, dan zal de vis zich het ganse jaar door kunnen voeden. Misschien denkt u dan dat dit een goede zaak zou zijn voor de visser, maar ik betwijfel dat ! Als de vis geen honger heeft, of geen massale voorraad moet opdoen, dan zal hij ongetwijfeld minder fel bijten, minder fel de noodzaak, het dwingende van eten niet hebben, en veel kieskeuriger en dus ook argwanender worden...Met alle gevolgen van dien voor de arme visser....

Vissen is een hele kunst, je moet leren wanneer de vis kan bijten, de temperatuur van het water, en de temperatuurslagen in het water, de wind, het weer en vooral de weersveranderingen.

Eén klein voorbeeldje, als er een plensbui is geweest, dan zul je zien dat de vis veel minder jaagt op eten. Hoe dat komt ? Heel simpel, door de plensbui zijn heel wat insekten verrast en het water in gevallen, en bovendien niet alleen de vliegende insekten, maar ook de beestjes die zich in de bomen bevonden boven het water zijn mee gespoeld, en daar een plensbui niet de tijd heeft om in de bodem in te trekken, zal het sterk gestroomd hebben naar het laagste punt, de vijver dus, en in die stroom zullen ook heel wat beestjes meegevoerd zijn...dus de vis heeft eten gekregen, zoveel dat zijn honger volkomen gestild is, en dat je als visser alleen nog kunt hopen dat er een vis is die uit verveling eens bijt in dat verleidelijke wormpje die jij hem aanbied...

Je moet ook oog hebben voor de natuur, en als je ziet dat de eendagsvliegen massaal in het water vallen, dan is je enige kans op buit, te vissen vlak bij de oppervlakte, waar de vis gewoon ligt te wachten op vallende vliegjes, of op de bodem, dan specifiek naar echte bodemvissen, alhoewel ook die dan wel eens hoog gaan zwemmen.

Je ziet, het is een kunst, een sport...En sommigen zijn er werkelijk heel sterk in, en vangen vis waar niemand ook maar één beet krijgt. Luc en ik nog veeeeeeel minder zijn zo van die geniale vissers. Wij zijn mensen die gaan vissen voor de gezelligheid, en die ons neerleggen bij het feit dat de vis niet goed bijt. Ik ken echter Ivan, en die gaat echt gepassioneerd vissen, die gaat van twee, drie uur in de morgen, als hij weet dat dan de vis zal lopen, reeds aan dat water zitten, en waar andere vissers zitten te zuchten, gaat hij naar huis met pakken forellen en paling of snoekbaars... Ivan lacht met me, en hij heeft gelijk, maar ik heb die passie niet, en heb ook geen interesse om zo gepassionneerd te worden. Ik blijf liever in mijn bed 's nachts...

Ivan heeft wel 50 hengels, en evenveel werphengels. Hij heeft lijntjes met massa's, en al zijn lijnen zijn speciaal gemonteerd. Voor forel vist hij met een systeem van half drijvende lijnen, hij heeft zelf ultra gevoelige "wakers" ontworpen, die hem verwittigen zodra een vis nog maar ruikt aan zijn aas... Gewoon luisteren naar zijn uitleg, naar zijn passie waarmee hij vertelt, is een genot ! Maar eerlijk, ik zou met hem niet durven meegaan, ik zou me hopeloos belachelijk voelen, ook al ben ik een doorsnee liefhebber. Ik heb zo het idee dat Ivan aan de waterkant niet geliefd is...Hij vangt te veel en te goed...en zoals overal heb je onder vissers ook verschrikkelijk jaloerse mensen, die het niet kunnen velen dat hij vangt, en zij niet. Het is dus niet zoals met Luc en mij, wij zijn gelukkig ook als de ander iets vangt, en als het iets speciaal is, dan bewonderen wij beiden de vangst, en zetten het dan zorgvuldig weer in het water. Ivan doet dit niet, Ivan vangt vis om op te eten, en vertelt even gepassionneerd over visbereidingen als over het vissen zelf. Ik kreeg van hem al eens een paar heerlijke forellen, die ik op at à la Meunière...

Voila, het vis-uurtje is gedaan,

tot de volgende ?

N - wegen...

In ons aller Absurdistan hebben ze een heel netwerk van wegen... Het onderhoud van die wegen hangt af van de "eigenaar" van die wegen, Zo moeten gemeentelijke wegen onderhouden worden door de betrokken gemeente, provinciale wegen door de betrokken provincie, en N - wegen door de machtige staat, in ons geval Absurdistan...

Ook hier, in ons landelijke en prachtige streek, mogen wij ons verheugen op diverse nationale routes (N-wegen)... Wij bezitten er zelfs de mooiste van allemaal, een zijweg van de N-8 is het, ik durf hier zijn naam niet te noemen, teneinde geen volkstoeloop te veroorzaken, maar onlangs hebben Jef en Nicole(kozijn en zijn teerbeminde echtgenote) het onuitsprekelijke genoegen gesmaakt er met de fiets op te mogen rijden. Slechts een klein stukje was het, maar ik ben zeker dat zij reeds van dat kleine stukje meer dan voldaan waren !

Hier in Mater noemen wij die Nationale route nogal oneerbiedig "den (h)'olleweg", omdat er terzij van deze prachtige route hoge bermen liggen, zodat, hoe oneerbiedig ook, het werkelijk een holle weg kan genoemd worden...De ontwerpers en vervaardigers van deze onovertroffen weg zijn in de nevelen der tijd verdwenen, waardoor wij hen niet meer kunnen eren voor hun prestatie.

Waarom ik hier zo de lof zing van deze weg? Kijk ik kan het verdragen dat men ook op ons bloedeigen nationale tv-zender, voortdurend spreekt over dergelijke (maar veel mindere)routes in een van onze buurlanden, en niet of bijna niet deze weg bejubeld in de gepaste lovende termen. Ik heb het hier over de steeds ten onrechte hooggeroemde wegen in het laatste stuk van de wielerkoers Parijs - Roubaix, waar men de kasseien hoog de hemel in prijst, en vergeet dat hier een route is die veel bultiger, veel schokkender, veel ronder, veel...veel...dan die onbenullige wegen in dat bos ginder in Vrankrijk... Onze kasseien liggen nochtans in de hoogste categorie van ons land, geroemd met de titel, de erenaam van nationale weg, en nog wordt hij niet geroemd. Het is nochtans de enige weg waarvan de garagisten die deze weg kennen aan al hun klanten zeggen deze te mijden, teneinde niet te veel werk en kosten te hebben aan uiteengerammelde wagens, wat ongetwijfeld een ten onrechte slechte naam zou bezorgen én aan de garagist in casu, én aan het merk van de wagen.

Ooit heeft een gesjeesde student een studie over deze weg gemaakt, en wetenschappelijk vastgesteld dat het niveauverschil van de ene kassei naar de er naastliggende kan oplopen tot 17 cm ! Het voortdurend bestuderen en dus gebruiken van deze weg heeft echter veroorzaakt dat de grijze cellen van deze student dermate door elkaar gerammeld werden, dat hij niet meer in staat was examens af te leggen. De man is ondertussen bijna 70 jaar, en werdt reeds diverse malen, door diverse professoren zelfs in het buitenland onderzocht op Parkinson, maar zijn ziekte, alhoewel hij ook voortdurend loop t te schudden en te beven moet een andere oorzaak hebben. Wij hier ter plaatse weten het wel, maar daar wij niet bevoegd zijn een diagnose te stellen, wordt er met onze mening uiteraard ook geen rekening gehouden.

Wij vermoeden dat deze weg haar oorsprong vindt in de nevelen der tijd, het is duidelijk dat deze ouder is dan de zo geroemde romeinse heirwegen, en wellicht uit het stenen tijdperk dateert ! Waarschijnlijk waren in die tijd de stenen niet zo rond en glad als nu, maar zoals we kunnen vaststellen aan de arduinen dorpels van oude kerken en andere gebouwen, slijt zelfs arduin ! Het is juist gezin dit slijtingsproces dat wij weten dat deze stenen daar moeten zijn gelegd in héél héél oude tijden. Bewonderens waardig is dat, ondanks die ouderdom, er geen putten in deze weg zitten van meer dan 30 cm diep ! Dit bewijst dat onze vroege verre voorvaderen reeds wisten hoe zij de onderbouw van de wegen moesten maken om te weerstaan aan de zwaar beladen karren die er op reden, en dat nog voor de karren als desdanig uitgevonden waren ! Wij zijn er dan ook van overtuigd, dat her en der, bedekt met de lagen aarde die oude ruïnes en dergelijke plegen te bedekken, er her en der nog dergelijke arctefacten moeten te vinden zijn onder meters dikke lagen aarde.

Wij, inwoners van deze streek, kunnen dan ook niet anders dan fier zijn op dit unieke bezit ! Wij stellen dan ook met aandrang aan al de politiekers die nu hopen op verkiezing voor, deze weg af te sluiten, te overdekken met een koepel, zodat zij gevrijwaard blijft voor de toekomstige bezoekers, die dan vanop de hoge bermen zouden kunnen neerzien op de fabelachtige wegenbouwkunst van onze verre voorouders.

Wij weten dat wij daardoor de noodzaak scheppen om een nieuwe weg aan te leggen, parallel aan deze oude baan, maar wij achten het gebruik van onze belastingsgelden voor de conservering van dit kunstwerk belangrijk genoeg om dit te bewerkstelligen.

Wij weten dat dit vlug moet gebeuren, want wij hebben al vastgesteld dat er hier en daar kasseien plots verdwenen zijn, ongetwijfeld gestolen door verzamelaars van artefacten. Bescherming dringt zich dus overwijld op.

Het zou ons dan ook, geachte lezers van dez blog, groot genoegen doen mocht gij ook aan de politiekers uit uw regio's er van overtuigen dat hier een dringend en noodzakelijke beschermingsmaatregel zich opdringt.

Wij danken u bij voorbaat voor Uw gewaardeerde medewerking in deze,
Hoogachtend,
de ouwe opa...


tot de volgende ?

De stamboom...

Gisteren kreeg ik én mailtjes, én een telefoontje van Albert Goderis, de man die onverdroten bezig is onze stamboom op te stellen.
Hij vond héél oude sporen in Pollinkhove, maar is niet zeker dat dit van onze tak is, maar de oudste vermelding van onze naam zou een collega van hem gevonden hebben in het leger van Karel de Grote, en het zou iemand zijn die van Engeland afkomstig was...Je weet wel die van:
Qui a eu cette idée folle
un jour, d'inventer l'école
C'est ce sacré Charlemagne...
Zoals het leuke liedje zingt.
Maar uiteraard is daar ook de vraag of dat wel te linken is aan onze tak???
In ieder geval, het is duidelijk dat wij een zéér oude naam hebben...
Ik vond voor de naam Goderis enkele verklaringen:
Rijk als een God
Rijk aan Godsvrucht (= heel wat anders dan het voorgaande hé)
Maar met mij vonden ook anderen dat het wellicht afstamt van de naam Goederik, via de zoon (Goederik's jan zijn we bijna aan onze huidige naam)
Maar de betekenis van Goederik zou ook terug te brengen zijn naar de twee bovenstaande betekenissen.
In Engeland bestaat onze naam ook, als Goodrich, en zelfs de verfranste vorm van onze naam Godderidge zou ook in Engeland zitten.

Eén grote vraag heb ik nog, en ook Albert heeft er geen antwoord op, en wist niet of er al iemand was die zich die vraag gesteld had... Van waar komt in hemelsnaam dan plots de éé klank in onze naam, want overal, om het even hoe de naam ook geschreven is, spreekt met goderis, godderis, goederis, gouderis, gauderis, of welke vorm dan ook, uit met een ééé klank in het midden, dus godeeeeris.
Als de oorsprong en de betekenis zoals wij die vermoeden juist is, wanneer en waarom is dan die éé klank ontstaan????
Mocht je een vermoeden hebben???Ik sta wijd open voor suggesties !

Albert is ook druk doende om te proberen foto's bijeen te garen van al onze "familieleden" en hij zal dat dan op een ceedeetje zetten. Ik moet foto's van mij en van mijn kinderen opsturen, en ook vragen aan mijn zussen... Bovendien probeert Albert daar ook wat "nieuwtjes" aan te linken, zodat we in de mate van het mogelijke ook weten wie onze voorouders en verre, verre familie allemaal is en was...Leuk idee, maar natuurlijk héél veel en heel moeizaam monnikenwerk... Albert heeft onder meer moeten cursussen volgen om de oude handgeschreven stukken te kunnen lezen... Als je een idee wilt hebben hoe moeilijk dat is, als je in een of ander museum ooit eens een oorkonde of akte ziet liggen, probeer dat maar eens te lezen !!!! Bovendien was de taal toen nog niet vastgelegd in regeltjes, en schreef iedereen de taal zoals hij die sprak. Dat betekent dus in het dialect van die streek in die tijd !!!
Ik doe nederig mijn hoed af voor wat Albert daar presteert ! Ik heb hier een replica van het Groot Kruidenboek van Dodoens, (dodoneus), en stel vast dat de meeste mensen er zelfs niet in slagen dit te lezen, alhoewel ik er persoonlijk weinig moeite mee heb. Wel is het ook in dat boek zo, dat bepaalde woorden in ons modern vlaams niet meer bestaan, en dat ze soms ook niet meer te bedgrijpen zijn, tenzij soms uit de context.

Voila, ik ga stoppen met de stamboom-kunde...Maar niet met mijn eerbied voor het werk van Albert en al die andere nijvere mensen die dit werk verrichten !

Je ziet, iedereen kan groot zijn, de ene in dit, de andere in dat. Dat vind ik nu zo schoon, en zo verrassend aan de mens. Ik heb nog nooit een mens ontmoet die niet in een of ander uitblinkt ! Ik herinner me, toen ik hier aan het verbouwen was, dat ik voor een immense moeilijkheid kwam te staan. Nonkel Julien bekeek dat eens, en stelde meteen twee oplossingen voor... Simpel? Neen hoor, hij was een genie in zijn soort, en in zijn werk! Als ik zit te kijken naar iemand die kantklost, dan vind ik dat een enorm moeilijk werk, maar mijn oudste zus doet dat of het niets is...en zo heeft iedereen iets waarin hij uitblinkt, waarin hij iets bijdraagt aan de mensheid ! Het enige wat wij veel te weinig doen, is dat erkennen en herkennen, en wat we nog veel minder doen, is onze dank en onze waardering uitdrukken voor wat die mens dan voor ons, of voor anderen, of voor iedereen betekent ! Met andere woorden, hou je lovende woorden op tot hij/zij dood is, laat eens je bewondering voor hem/haar horen, je zult zien dat de prestaties nog beter zullen worden, en wat nog veel belangrijker is, je zult zien dat je een vriend hebt bij gewonnen, en belangrijker bestaat niet !

Ik heb indertijd mijn kinderen wel duizend keer gevraagd wat en hoe onze wereld zou zijn, hadden wij niet de man die achter de vuilniswagen loopt... Die man heeft een zeer belangrijke functie ! Zonder hem zouden we vergaan in onze afvalberg !

Ja, ik weet het niemand is onmisbaar, maar het werkt ook andersom, en dat is veel belangrijker, niemand is volstrekt nutteloos voor de wereld, iedereen brengt iets bij, en in een machine is het kleinste tandwieltje even belangrijk als het grootste!
Zelfs dat druppeltje olie is er nodig !

Oh ja, ik weet wel dat er ook dieven en moordenaars en echte slechterikken zijn, maar zelfs die zullen in een of ander iets wel belangrijk zijn in het geheel, we moeten het alleen herkennen...en erkennen - hoe moeilijk dat soms ook is.

God jongens, ik ben weer aan 't preken. Dat zal wel bij het ouder worden horen zeker? Of is het een gevolg van (te veel) lezen? Ik denk dat het vooral een gevolg is van het hebben van véél tijd, en een van de weinige dingen die ik nog kan doen is denken en bestuderen. Zoals van morgen, ik stond voor mijn lavabo, mijn tanden te wassen, toen ik door het raam beneden op de straat een jogger zag voorbijlopen. Mijn eerste gedacht was dat hij er vroeg bij was, en dan keek ik op de klok, halfnegen, neen, ik was laat...God, ik wou dat ik dat nog kon, ik hield zo van dat joggen...Aan niets denken, gewoon genietend lopen, alle afvalstoffen door je poriën naar buiten duwend. Ik liep soms meer dan 20 km aan één stuk, en kwam fris als een hoentje weer thuis.Als ik nu zweet, en ik zweet verschrikkelijk veel door de medicaties, dan stinkt mijn zweet...Toen ik liep, dan liep het zweet in straaltjes van mij af, maar dat stonk niet...
Met andere woorden, dat lopen was inderdaad zuiverend, zowel lichamelijk als geestelijk...
Nu kan ik mij alleen nog geestelijk zuiveren, maar dan denk jij wellicht: hij is weer aan 't zagen... Sorry, ik vind lopen ook veel plezanter.

Ik stel vast dat er in ons mensen nog iets van de slang zit...Ik ben aan 't vervellen. Aan mijn armen, waar ik enige tijd geleden verbrand was. We gaan vandaag niet rommelmarkten. We hebben allebei niet veel goesting, dus blijven we lekker thuis.
Voila, dat is het voor vandaag, tot de volgende ?

Paters

Vanmorgen was er een rommelmarkt te Drongen. Ik herinner me twee dingen over Drongen, van uit mijn jeugdjaren...
Mijn vader is er ooit op retraite geweest bij de paters te Drongen. Anny becommentariëerde onmiddellijk: Er bestaan zekers geen retraites meer in uw werk??? Neen, nee, ik denk trouwens niet dat er veel volk zou naar toe gaan... De tijden veranderen !

De tweede herinnering is veel leuker. Ooit was er een bus op baan met allemaal mannen van het werk van pa, onder andere ook de aalmoezenier, toen der tijd Grijspeert (dt?) die later kanunnik werd. Op de bus waren er verschillende mensen die dringend moesten plassen, maar het was er precies om gedaan, er reden twee zwaantjes heel den tijd in de omtrek van de bus, zodat een plas-stop niet mogelijk was (wateren is nu nog altijd verboden op de openbare weg!)in die tijd was dat zelfs openbare zedenschennis !
De bus moest stoppen aan de spoor-overweg, en plots stapte daar een van die zwaantjes van zijne moto, en ging tegen de haag staan plassen... De aalmoezenier riep:"Mannen, 't is de moment", en bijna héél de bus ging naast het zwaantje staan om ook te plassen...
De rest van de busreis hebben ze geen zwaantjes meer gezien...

Vandaag was er daar rommelmarkt, en ik stelde vast dat er nu geen overweg meer was, de baan gaat nu over de spoorweg...En in het dorp kun je niet door met de wagen, maar met de fiets en te voet, kun je door een tunnel onder de spoorweg (wat wij vandaag hebben gedaan)... Nog eens, tijden veranderen... Wij hadden voor wij aan de markt kwamen de weg gevraagd, en die brave man had ons aangeraden te rijden tot tegen die tunnel, aan die kant staan bijna geen wagens, en inderdaad, wij stonden op die manier dicht tegen de markt, zonder problemen....

Het was een mooie markt, mooi weer en héél véél mogelijkheid om eens te zitten en te rusten, wat wij dan ook deden. Eén ding viel daar op, alle kramers stonden onder identieke afdakjes ! Het was echt netjes, en leuk om er door te gaan. Eén nadeel, langs de muur van de abdij mag geen enkel kraam staan, zodat bijna de ganse markt langs één kant van de straat staat, en je dus merendeels de kramen twee keer doet. Nu ja, erg is dat niet, maar men zou op een kleiner parcours alle kramen kwijt kunnen mochten ze langs de twee kanten staan. Ik zag een van de kramers met een stoel naar de overkant gaan, om eventjes in de schaduw van de hoge muur te gaan zitten, maar zelfs dat mocht niet ????? De muur zag er nochtans nog degelijk uit, ik denk niet dat er gevaar voor vallende stenen was, maar wat de echte reden is ????

Drongen is ook een van die rare gemeenten, met twee duidelijk afzonderlijke woonkernen. Wellicht een rond het klooster, en een rond de kerk??? maar ze liggen zeker meer dan een kilometer van elkaar ! Je stelt ook vast dat Drongen nu Gent is, en dus zie overal borden voor Guy Ver Hof stadt... De affiche vermeld zijn naam zo, onder elkaar, in vier woorden. Valt wel op.

In het veld erwten, voor mijn deur, staat er nu, heel in de verte een kanon, nu en dan een schot te lossen. Ik vindt daar maa één ding ambetant aan: van hier uit is het precies het geluid van het dichtslaan van een autodeur...Ik heb al wel duizend keer (min of meer, eerwaarde vader)gekeken of er een auto op mijn oprit stond...

Ondanks de diverse rustpauzes van deze morgen, heb ik weer zeer, dus, ik ga stoppen voor vandaag ! Tot de volgende ?

Leuk ding dat bloggen...

Ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar ergens is dat bloggen voor mij een soort verslaving, of liever nog een uitlaatklep...Ik kan via mijn blog eens een deel van de dagelijkse beslommeringen van mij afschrijven...
Niet alles, of niet in een direkte vorm, want ne mens kan zijn menage niet op straat zetten, newaar...Maar desalniettemin en niettegenstaande, je kunt er eens de overloop in doen.
Als je dat dan nog weet in te kleden in ironie en sarcasme, dan vinden niet alleen de lezers dat leuk, maar je relativeert zelf ook een beetje je zorgen, en dat is voortreffelijk medicijn tegen stress en tegen opkroppen van miserie. Ik kan het je alleen aanraden !
Nu, dat gezegd zijnde, gaan we over naar de dagelijkse blogg.

Deze namiddag gaan we weer naar tanteke, het wekelijkse bezoekje, en de was terugbrengen, en de nieuwe was meebrengen. Al de naam-etiketjes zijn nu ingenaaid, dus rest ons alleen nog de wekelijkse was. Voor de eerste maal heb ik nu waspoeder en-verzachter gekocht op rekening van tante, en ik ben van plan dat zo nu en dan te doen, we kunnen immers niet altijd opdraaien voor al de kosten. Ik rij al heel wat kilometers om de was te halen en te brengen, en bovendien nog wat bankzaken te doen, dus daar heb ik in feite ook kosten, maar die laat ik maar zo. Wel houden we alle kostennota's zorgvuldig bij, mocht er iemand iets vragen, dan kan ik steeds tonen wat en wanneer iets betaald werd... Die het beter kan, mag gerust het karwei van ons overnemen !

De wateropnemer is er vandaag geweest, en er zou een lek zijn...Vermits we niets zien, moet het welhaast ergens onder de grond zitten. We hebben nu het water volledig afgesloten, en bij gelegenheid zullen Ivan en ik eens kijken of we iets kunnen vinden. We mogen wel een serieuze waterfactuur verwachten ! Ik zal naderhand eens contact opnemen met de watermaatschappij of er daar iets aan te doen is, het is tenslotte een oud en dement mens, die moeilijk kan verantwoordelijk worden gesteld voor die dingen...Hopelijk verstaan ze daar redens...

En zo blijven we altijd maar door met zorgen en zorgen voor een ander. Nu ja, het is altijd beter dan zelf met de zorgen te zitten in eigen familiekring.
Want in de familie gaat goddank alles redelijk goed voor de moment, en ik heb vandaag zelfs als (veel te) fiere vader aan al mijn vrienden en kennissen een mailtje van onze Bart doorgestuurd, waar hij in een filmpje op You Tube te zien is, en waar zijn baas hem eigenlijk serieus in de bloemen zet als een voornaam wapen van zijn bedrijf.Je ziet er ook enkele van zijn creaties in, onder andere dat waarmee hij de prijs Henri Vandevelde heeft gewonnen, wat natuurlijk door het bedrijf ook op het label vermeld wordt. Je mag niet stoefen met je eigen kroost, maar begot, ik kan het niet laten, en ik denk dat de meesten onder ons zo zouden zijn, als een van hun kinderen zo'n prijzen binnenhaalt. Ook met Veerle gaat het nu beter, ze heeft wel nog steeds last van haar rug, en kan nog steeds het werk niet hervatten, maar de laatste tijd heeft ze geen migraine meer (hout vasthouden!). 't Zal de liefde zijn die dat doet zegt mama, maar ik denk dat ze gelijk heeft, ze is minder gestresseerd, en ze heeft iemand om tegen te klappen, ze kan haar zorgen eens kwijt...zoals ik met mijne blog, doet zij dat met haar Frederik...
Hopelijk heeft ze nu eindelijk het geluk eens aan haar zijde, en komt ze weer tot een normaal gezinsleven. Ook de kinderen houden van hem, dus daar is ook geen probleem, want dat was waar ik meest schrik van had (heb).

Je ziet, een blog zonder veel open of verborgen leed, dat gebeurd niet alledagen hé?
Maar dat mag van mij wel meer hoor ! Ik heb soms het gevoel dat het altijd hier moet zijn...
Of, zoals Lea het zegt: "Ieder huisje heeft zijn kruisje, maar 't ene is van lood en 't andere van stroo(t)..."
Dat stroot is wellicht een dichterlijke vrijheid van Lea, maar het is wel juist, je hebt mensen waar altijd iets is, en je hebt er waar alles precies "door een gootje loopt"...Maar dan zei ons moeder: "Waar er geen miserie is, daar staat het voor de deure"...dus, niemand is er vrij van, en elk krijgt zijn portie. Jammer genoeg.

Voila, ik ga sluiten, want 't begint weer zeer te doen, tot de volgende ?