ZAAG

Bart heeft een zaag.
Neen, niet zijn vrouw, een GROTE zaag.
Neen niet zijn schoonmoeder, een BOOMzaag...
Maar wellicht niet lang meer...
Ik vermoed dat gegadigden zich bij hem kunnen melden voor een boomzaag aan een klein prijsje...

Bart heeft in zijn tuin bomen.
Bart heeft in zijn tuin grote bomen
Bart heeft in zijn tuin oude bomen.
Bart wil die bomen weg.
Bart heeft al een van die bomen omgezaagd en netjes gekleind.
Bart was zaterdag aan de volgende boom begonnen.
Die boom had dat niet graag.
Die boom liet een van zijn dikste takken op Bart zijn schouder vallen.
Bart zijn arm uit de kom en zijn schouder gebroken...
Bart is geopereerd en denkt na over de techniek van het zagen...
Bart denkt van het zagen aan een ander over te laten...
Opa denkt dat er bij Bart een zaag te koop is...

Gelukkig is het zijn slinkerenhand...Maar owee, dat wil zeggen dat de kans er dik (héél dik) in zit dat Bart zeer vlug weer aan het werk wil... Maar met een vleugel kan Bart niet vliegen, en autorijden ook al niet...Opa denkt dat hij een abonnement heeft op het vervoer naar Kortrijk, tweemaal per dag... Opa zijn is soms lastig... Maar ja, opa zijn is ook veel tijd hebben (?) en ter beschikking staan... Hopelijk krijgt opa in de komende weken, maanden ? geen pijncrisis...

Vandaag komt Bart al weer thuis, hij is geopereerd en er zitten nu vijzen in zijn schouder. Ik denk eens met de chirurg te gaan praten...Misschien kunnen ze die vijzen nadien indraaien waar nu blijkbaar plaat te over is, zodat er verstandig met machines omgegaan zou kunnen worden, of nog liever dat ze van maschientjes die ze niet afdoende beheersen af blijven... Dat zou al heel wat soulatie bieden aan de nachtrust van Oma en Opa...

Het enige goed er aan is dat ik weer inspiratie heb voor mijnen blog, maar eerlijk, liever zit ik op een dikke weer om iets uit mijne pc te krijgen dan dat ik zo'n nieuws krijg...

Hopelijk heeft hij niet meer te veel pijn ! Hij vertelde me dat de pijn van een arm uit de kom niet te beschrijven is. Ik kan dat geloven ! Als je weet wat er dan in dat gewricht allemaal gebeurd, dan moet dat wel een schrikkelijke pijn zijn ! Nu gaat het al weer zegde hij, gisteren namiddag, aan de telefoon uit het ziekenhuis... Maar hij kon nog niet rechtzitten...anders draaide hij weg.

Mama vraagt: "Hoe kan het dat iemand met zoveel geduld, die zo fijn en minutieus kan tekenen, plots zo bruut is als hij iets anders moet doen (denk aan zijn gebroken enkel al afbreken !)???" Ik denk dat het een afreageren is, een overreactie op het voortdurend beheersen in zijn tekenwerk en dergelijke die maakt dat hij dan graag eens met alle geweld klopt en bonkt...met alle gevolgen van dien...

tju toch !

tot de volgende ? Ik weet niet wanneer, want morgen komen ze aan mijn chauffage werken, en ik ken mezelf...ook al kan ik niets er aan doen, ik zal er wel graag bij zijn... Hopelijk voor de lezer kan ik mij bedwingen en toch eens bloggen...

bloggerkeblog

't is ZONdag, echtig en techtig, met ZON !
De kans zat er dik in dat we dinsdag zouden kunnen gaan vissen, maar er is iets tussen gekomen...Dus misschien woensdag ??? 't zal afhangen van het weer en van de tijd van Luc...
Ik ga nu weer met plezier iedere middag een klein beetje voederen aan mijn nieuwe goudvissen, die ik van Luc kreeg ! Er waren ook heel kleine visjes bij, jongen van vorig jaar, maar ik heb er nog gene zien zwemmen... Ze zullen er wel nog zitten, maar als ze beneden in het kruid zitten, zie je ze uberhaupt niet. Bovendien hebben die kleine prutsen nog al eens de neiging de stroom van het water te volgen, en dan zitten ze misschien al in mijn andere vijver, of in het kanaal er tussen in... Als ze wat groter en wat kleuriger worden zal ik ze wel weer zien, of, van zodra het water weer warmer wordt, want dan zwemmen de vissen veel meer in de bovenste waterlagen.
In ieder geval heb ik nu weer vis zitten in alletwee mijn vijvers, en wordt het weer hopen op kweek.
Enne... hopelijk kan ik in het vervolg de temperatuur van het water beter bijhouden...Ik zal in ieder geval in de beide vijvers kleine pompjes aanleggen, zodat er fonteintjes zijn. Dat betekent meer afkoeling door de lucht, plus meer zuurstof door de sterke waterbeweging. Veel mensen denken dat die luchtpompjes zuurstof in het water brengen, maar dat is niet echt waar, het is de beweging van het water aan de oppervlakte die zorgt voor meer zuurstofopname. Daar die luchtbelletjes ook het water bewegen, heb je dus ook ietwat beter zuurstofopname, maar een fonteintje is 1000 maal efficiënter.
Maar misschien is het niet nodig, en hebben wij niet zo'n warme periode als vorig jaar.

Vanmorgen zijn we naar een rommelmarkt geweest in Waregem. Gelukkig was het geen grote markt, want ik was helemaal niet in vorm. Ik was blij eens te kunnen zitten, en nog contenter toen ik merkte dat er verse soep was...Tot Anny er mee afkwam, en héél voorzichtig het wiebelende plastieken kuipje voor mijn neus zette... Dat het plastic is, tot daar toe, maar dat het zo verdomd wiebelachtig is dat je niet uit de kom kunt drinken, daar heb ik een hekel aan ! Ik drink het liefst soep uit de tas, veel liever dan te zitten lepelen... Ik moet toch iets hebben van een oude belg...

Ik vond er een boek over vissen (gaan vissen !) die me zeer interessant leek...dus weer een boekje bij...

In mijn knutselhok groeit nu een stapel boeken...Want in een kast kunnen ze niet meer. Nu ja, ieder hobby vergt wat, bij mij voornamelijk plaats... Als ik mensen vertel dat er boeken zijn die ik al wel tien keer heb gelezen, dan zie je meteen of ze zelf boekenwormen zijn of niet... Iedere keer neem ik het vaste voornemen geen boeken meer te kopen, maar dan zie ik ... en weg voornemens...
Gelukkig is er één voornemen dat ik wel volhoud (tot nog toe, en ik heb er steeds minder "last" mee) dat is het intens kauwen van mijn eten...Ik ben nu al meer dan 4 (vier) kilo kwijt. Ik weet niet of je dat al kunt zien op zo'n corpus, maar ik voel het wel al aan mijn kleren !
Met andere woorden, er mogen er nog veel af. Weet je waaraan ik het ook zie? Aan mijn bloeddruk ! en ook dat is positief !
Van bloeddruk gesproken, meestal meet ik mijn bloeddruk met zo'n meterke uit de aldi of liddl, er zijn mensen die van hun dokter horen dat die niet juist werken, en dat je zo'n dure meter moet kopen... Ik heb er 3, de klassiek zoals de huisarts en de dokters in het algemeen gebruiken, met een stethoscoop erbij, een met zo'n opblaasband rond de arm en bak erbij waarop je naderhand de gegevens kunt lezen, en dat van den aldi...Ik moet zeggen dat ze alle drie hetzelfde resultaat geven, en ik heb dat van den aldi hier eens samen met de huisarts geprobeerd, en dat was ook gelijk.... Laat je dus niet opjutten door dokters met aandelen in de medische industrie...
De arm van Anny is ook al een stuk beter geweest, maar vandaag is het weer slechter...Wellicht omdat ze sinds donderdagnamiddag geen massage meer kreeg ??? Allee, we zien toch dat die massage helpt, maar wellicht zullen 9 beurten niet genoeg zijn...
we zien wel... De huisarts heeft gezegd dat we eventueel nog een briefje kunnen krijgen;

Tot de volgende ???

nog twee weg

Vanmorgen kreeg ik een pracht van een telefoontje ! Ewoud belde mij om te zeggen dat we nog twee hanen mochten meegeven voor een kippenliefhebber in de school...
Nog twee te gaan !
Best dat we de kippen (en de hanen) aangeleerd hebben om 's avonds netjes het hok in te gaan, waar na wij het hok sluiten. Wij doen dat tegen het ongedierte (ratten en co) maar uiteraard helpt het ook tegen de lawaaihinder... Daar ik een goed slaper ben, en we weer met open ramen slapen (het weer laat het al weer toe) hoor ik reeds om 2 uur in de morgen -'t is dan nog helledonker !- mijn hanen tegen elkaar op kraaien. Daar ze in het hok zitten is dit "en sourdine", maar toch, ik zou niet graag gezaag hebben van de buren (Alhoewel, die hebben een hond die veel meer blaft dan mijn hanen kraaien) Mij stoort het niet, ik kan echt genieten van de nachtelijke en vroegmorgendlijke geluiden. (Joep, weeral een nieuw woord voor den dikke)... Heb je al eens het genoegen gehad om de merels, nog voor de zonne ter kimme rijst, te horen zingen tegen elkaar op, om hun territorium af te bakenen ? Gewoon weg schitterend !
Tussendoor hoor je ook lijsters, winterkoninkjes, heggemussen, huismussen en ringmussen en in de zomer komen daar nog vinken, nachtegalen en zo veel andere tuinfluiters bij... Ik ben geen specialist die de vogels kan benoemen op basis van het gezang, maar dat neemt niet weg dat het echt genieten is van die operazangers der natuur.

Aan mijn achterdeur begint mijn clematis al volop te bloeien, nog enkele mooie dagen en het is weer een echte cascade van witte stervormige bloemen.

Heel mijn hertje gaat weer open, met de bloemen en het vogelgezang.

Van morgen zijn we ook naar de rommelmarkt geweest, en ik vond er een prachtig boek over design...Bart zal het wel eens lenen. Het is design van ...1850 ! Toen ik wat zat te rusten in het café in de rommelmarkt, kwam plots een man achter mij staan meekijken... Hij watertandde ervan ! Hij had nog dergelijke meubels en kaders gemaakt voor een bedrijf in Zottegem, en spiegelkaders voor Cnudde... Had die man dit boek gezien, dan zou ik geen kans hebben gehad dit ooit te kopen. Het omvat alle design van toen, van hekkens over miskelken, naar tafels , stoelen en kasten, en naar tapijten en behang, fonteinen en steenwerk...Prachtig !
Dergelijke dingen zijn nu niet meer betaalbaar !

Waar is de tijd dat schoonheid primeerde boven functionaliteit ? Waar men minstens evenveel aandacht had voor het model van de olielamp als voor de lamp op zich??? Waar men nog tijd had om de dingen ook mooi te maken. Waar het achterberd van de boerenkar versierd werd met mooie motieven... Waar men iedere morgen de vloer weer bestrooide met wit zand op de rode tichels, en met de steel van de borstel mooie, sierlijke krullen en guirlandes tekende in het zand.
Waar men de zin voor schoonheid met de paplepel binnenkreeg...
Oh neen, denk niet dat ik dat verleden verheerlijk, het was de tijd van armoede, hongersnood en dodelijke ziektes zoals typhus en dergelijke meer, zonder dat men besefte dat ze de ziektekiemen zelf oppompten uit de gemeenschappelijk pomp... Wellicht was het andersom, creêerde men schoonheid aan alle werkstukken, omdat er anders niets schoons meer was ! De steden met nauwe donkere steegjes, beluiken met één wc voor twintig huizen, of liever krotten, waar in verschrikkelijk grote gezinnen leefden. Men moest veel kinderen hebben, om er genoeg over te houden om voor uw ouden dag in te staan... Die krullen in het zand waren een troost in die grauwe wereld, en niet andersom...maar toch... het was schoonheid en opvoeden tot zin voor schoonheid, hoe klein ook.

Toen ik in Gent in de sociale school zat, waren er daar nog steeds van die ingesloten beluiken, nog steeds met krotten, nog steeds met één wc voor twintig huizen, nog steeds overvol met grote gezinnen...De armen van Gent, veelal toen al gastarbeiders, die afschuwelijke huurprijzen moesten betalen voor die ongezonde en eigenlijk onbewoonbare krotten...aan hun huisbaas, die dan een van de grote socialistische voormannen bleek... Luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden was wellicht hun devies... ERG !

'k Ga stoppen, of ik verval weer in mijn ziekte van strijder tegen het onrecht...
Eén vraagje nog: In de vakbond hadden (hebben) we een proost die het evangelische in onze aktie beklemtoonde... Wat vertellen de proosten in de werkgeversorganisatie ???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

tot de volgende

boodschapper

Zoals ieder week hebben we deze voormiddag boodschappen gedaan. En deze namiddag gaan we samen naar tante, met verse slaapkledij en co...
We gaan eerst langs zingem, om te kijken of er iets moet betaald worden of zo.
Hopelijk is ze niet weer slechter er aan toe, want de laatste keer was ze niet fameus...

Vannacht weer niet veel geslapen. Gelukkig had ik een goed boek vast (of is het daardoor dat ik niet slaap ?)

Vanavond komt de tweeling thuis van de ponyklassen. Dat zijn dingen die in onze tijd nog niet bestonden. Wij hadden één keer per jaar een klasuitstap, waar wij nadien een lang opstel moesten over schrijven. Ik had daar geen last van, maar er waren een deel van de kinderen die deze uitstap verafschuwden omwille van het daaropvolgende opstel. Ik heb voor vrienden diverse opstellen gemaakt, en gewoonlijk hadden die dan meer punten dan ik zelf, want zij hadden voor hun doen dan eindelijk eens een mooi opstel gemaakt...en dat moest beloond worden.

Ooit heb een opstel moeten schrijven voor straf... Ik vroeg de leraar of hij dat opstel dan ook werkelijk las. Hij beweerde van wel, en ik schreef mijn vijf bladzijden met plezier vol, want opstellen maken dat was geen straf. Nadien kreeg ik mijn straf terug, met als opmerking 10/10. De klas wist niet wat ze er van moesten denken, en ik ook niet. Een ander "artistiek" vak waar ik in uitblonk was tekenen. In 't groot college kregen wij voor de eerste keer les van "Pietje Potlood" (Ik ben zijn echte naam vergeten). Onze eerste oefening was een schets maken van een leerling die moest pozeren voor het bord. Mijn tekening heeft jaren uitgehangen, het was niet alleen een schets van een jongen, het was een gelijkend portret van hem. Ik kon voor Pietje niets verkeerds meer doen. Toen ik in de klas luid zat te neuriën kwam hij bij mij, en ik zei dat ik dan beter kon tekenen... Ik mocht neuriën...

Er waren ook andere vakken...In alles wat maar met wiskunde te maken had, was ik een dikke zero... Ik herinner mij een jaar waar ik de eerste van de klas was, en gedelibereerd was voor wiskunde... In die klas mocht ik niet roeren, daar was ik het slachtoffer bij uitstek van die leraar(s)... Ik heb nooit een herexamen wiskunde gehad, maar dat was alleen te danken aan het feit dat ik goed was in de andere vakken...

Nu nog hou ik ervan te bladeren en te lezen in boeken over geschiedenis en aardrijkskunde... Ik denk dat ik dat thuis meegekregen heb van mijn vader, die was ook steeds in die zaken geïnteresseerd. Maar dat mijn moeder een wiskundige knobbel had, dat heeft mij blijkbaar niet beïnvloed... Eigenlijk deed ik alle algemene vakken heel graag...

Ik leerde mijn literatuurgeschiedenis met veel plezier, en hoorde mijn klasgenoten verbaasd aan toen ik hen hoorde ketteren op dat stom vak... Raar, blijkbaar zijn er veel soorten van mensen.

Ik ga stoppen, Veerle is hier, en dan is het moeilijk om met je gedachte bij je werk te blijven... Ze is wellicht blij dat ze eens kan babbelen, en dan kun je haar geen seconde doen zwijgen. Ze praat over alles en nog wat, en meest over dingen die mij geen snars interesseren... nu ja, ze is heel de week alleen geweest, ze had nu zelfs de tweeling niet om tegen te babbelen, maar ik kan daar niet goed tegen...vivant de stilte !

tot de volgende ?

Slimmer ????

Mieke antwoordt op mijn blog over die sjaal (raar) dat dit een speciaal is voor kleine kinderen, ze kunnen dan hun handjes daarin steken in plaats van in speciale wantjes, zo kunnen ze deze wantjes niet meer verliezen. Slim hé zegt ze... Nee dus, de jeugd van tegenwoordig verliest dus nu zijn sjaal én zijn wantjes in één kéér...Dom hé !!!
Maar enfin, 'k ben al blij dat het dus niet voor gsm's dient...Want die kleredingen hoor je overal, en overal hoor je mensen die staan te praten tegen zo'n klein doosje...
Op internet zag ik een reclame waar bij je gratis kunt sms-en met iedereen, maar je moet akkoord zijn dat je sms-je voorafgegaan wordt door een reclameboodschap...
Als dat "aangepaste" reclame is, zoals bij google, dan kan dat leuk worden... Je krijgt dan een smsje met de boodschap "hebt u al een hospitaal verzekering ?" met een of ander merk erbij, en dan de boodschap dat tante in het ziekenhuis ligt. Of een reclame voor bloemen als ze overleden is...Ik zie het zo voor mij !
Trouwens het idee is niet nieuw! Jaren geleden las ik al dat er een dergelijk systeem bestond voor gewone ouderwetse telefoons in één van de scandinavische landen...Daar was het dan uiteraard een gesproken boodschap...Je belt naar je moeder dat haar kat, waar jij zo goed voor zoudt zorgen ontsnapte en onder een tientonner terechtkwam, en je hoort eerst hoe lekker kittekat wel is... Leuk !
Ik las onlangs ook al op internet dat een computertijdschrift ter ziele is, want ze kregen niet genoeg reclame binnen om te publiceren in dat tijdschrift...dus werd het onbetaalbaar...

Met andere woorden: onze informatie hangt voor een groot deel vast aan het al dan niet hebben van reclameboodschappen... Als je even door redeneert, dan kan géén enkele krant nog publiceren hoe slecht merk XXX wel omgaat met de landarbeiders in Columbia, want anders verliezen ze de reclameboodschappen van een ganse keten voedingsproducten, en dat kan een krant zich niet permitteren...dus krijgen we geen of nog erger mis-informatie...
En wij maar denken dat we in onze moderne wereld goed op de hoogte zijn van alles en nog wat...bullshit, we worden heel bewust braaf gehouden en opgevoed tot op-eters of uit-drinkers van de producten van Caca Cala om er maar één te suggereren...

Met andere woorden, we weten alleen wat we mogen weten van het grootkapitaal. Denk zelfs maar geen ogenblik dat zelfs de regering hier in dit absurdistan ook maar iets te zeggen heeft...Ze mogen alleen binnen de krijtlijntjes lopen van wat de werkelijke machthebbers voor ons allemaal hebben uitgetekend. En wij maar denken dat we het nu een allemaal gaan verslaan...Forget it !
Weet je wat we wel mogen weten? Allerlei leuke dingetjes die onze hersentjes onledig houden! Daartoe hebben ze voor de denkertjes onder ons een heel pakket semi-wetenschappelijke tijdschriftjes uitgedokterd, zowel voor de héél knappe bol als voor de iets minder knappe...En dan lezen we Eos, Kijk, Quest Triv', National Geographics en dergelijk meer, en zijn dan heel gelukkig te weten dat het alleen de vrouwtjesmug is die steekt maar dat het brave mannetje leeft van bloemennectar... Maar dat we bananen eten op de rug van halfverhongerde zuidamerikaanse dutsen, dat proberen ze steeds maar her en her te verdoezelen, en dan maken ze prachtige reclameboodschappen om ons er van te overtuigen dat die bananen op een zo'n natuurvriendelijke manier geteeld worden... Want het is mode het lot van de groengestreepte boomkikker boven het lot van een arbeider te stellen... Dus spelen ze daar vlotjes op in. Zo krijgen ze die machtige groep van natuurminnende mensjes achter zich, en zie en hoor je die luidroepende groep vechters voor een rechtvaardig loon, voor een menswaardig bestaan niet eens meer staan...
Of dacht je dat er echt zoveel mensen zijn die plots allemaal lid zijn van Gaia en Peta ??? Neen hoor, maar die krijgen toelating om op die en die situatie te reageren en veel kabaal te maken, zodat de werkelijke machthebbers kunnen voortdoen met geld verdienen, ook al is dat tenkoste van mensenlevens...want die zijn daar goedkoop...
Of dacht je nu echt dat miesjilleke een hele staf personeel en zichzelf dik kan betalen van de luttele bijdragen van die enkele leden ??? Forget it ! Ook zij worden ingeschakeld in het machtsspelletje van de werkelijk groten der aarde...
Ooit las ik een verhaal van een geleerde die een werkelijk goedkoop en natuurvriendelijk middel had ontdekt om energie te maken... Hij leefde niet lang en zijn ontdekking verdween en werd ontkent...En dan lees je dat dit verhaal gebaseerd is op echte feiten...en dat de mensen die de huidige energiemarkt beheren dit middel niet wilden, want dit bracht niets op...
Weet je, ik heb niet veel nodig om dit te geloven!
Ik werkte in de vakbond, en daar hoorde je wel verslagen over mistoestanden die in al de andere middens worden doodgezwegen.
Ooit zal het wel eens goedkomen...maar alleen op het moment dat we via een zoveelste hergeboorte toevallig in de rangen van de echte machthebbers terechtkomen...Maar wedden dat het ook dan alleen goed zal zijn ons, de machthebbers ????

Allee, tot de volgende...

Raar

Enkele dagen geleden was ik met de auto op de baan, toen ik plots een mooie sjerp zag liggen. Ikke nog van de ouderwetse vleugel, ikke stoppen, Anny, ook van de ouderwetse vleugel, uit de auto en de sjaal op rapen...
Het was een mooie handgebreide sjerp, in een fuchsia-kleurtje.
Thuisgekomen, vloog het ding meteen in de was.
Een paar dagen nadien deed Anny de was, en dus werd ook die sjaal meegewassen. Toen hij droog was bekeek Anny hem eens nauwkeurig. Het is zo'n moderne laaaange sjerp, maar er is iets raars mee...iets wat wij, leden van den ouderwetschen vleugel, nog nooit niet gezien hadden...
Het is een sjaal met zakken !
Kort voor de twee eindpunten van de sjerp zijn er rechthoekige zakken in gezet...Ik vermoed dat dit is voor het wegstoppen van de alomtegenwoordige gsm...Maar waarom twee ? Zijn er nu al mensen die zo fanatiek gsm-er zijn dat ze er twee meesleuren ???
Om het met Obelix en/of Asterix te zeggen: "Ze zijn gek die romeinen"...
Het is een warme sjerp, een mooie sjerp maar ik doe hem niet aan! Ik zou me zo gek voelen met die zakken aan mijn nek-warm-houder...

Georgette, van Pallieter is gevallen en heeft haar heup gebroken...Ze is ook al een eindje in de 70, en dan is dat een kwade breuk. Ze hebben haar geopereerd en de heup weer aaneen gezet met vijzen. Nu, op haren ouderdom zal ze wel niet meer met de vlieger weggaan, want anders raakt ze nooit zomaar door die scanners op het vliegveld !

Bart vertelde me dat hij in London de schrik van zijn leven heeft gekend met die beveiliging... Hij had geen bagage bij buiten zijn handbagage, hij was immers maar één nacht weggebleven. In Londen had hij van een andere ontwerper een soort staaltjes gekregen van heel speciale tapijten. Dat waren zo'n dingen van ongeveer 15 op 4 cm groot, vol met allerlei heel bijzondere draden op in diverse materialen. Bart zei me dat er inderdaad heel bizarre dingen bijzaten.
De Londense bewakers zagen die rare vormen in zijn handtas zitten via de scanner. Bart moest uit de rij, aan de kant gaan staan. Direkt een gewapende man naast hem. Ze deden die handtas open, haalden enkele van die bizarre dingen uit, stonden er over te discussiëren, ze vertrokken naar een chef iets verder...weer grote discussies...Bart wou er naar toe gaan om uitleg te geven, maar die gewapende man porde hem direkt met een mitrailleur in zijn ribben, en er stonden er op slag 4 rond Bart...
Enfin, het is natuurlijk goed gekomen, maar Bart zei dat hij nog nooit zo bang was geweest. Hij werd volledig onderzocht en afgetast met zo'n soortement handscanner, er kwam een drugshond aan hem rieken... Leuk was anders...
Bart werd vooral bang omdat hij dacht aan het feit dat zijn handtas zo lang onbewaakt was blijven staan in het hotel... Hij was 's morgens uitgecheckt uit het hotel, maar had gevraagd of zijn tas daar mocht blijven staan zodat hij niet de ganse dag met dat ding moest rondlopen...Allerlei doemscenario's gingen hem door het hoofd...Erkon van alles met die tas gebeurd zijn in dat hotel !!!!!
Hij heeft nu het voornemen genomen om in het vervolg zijn tas ergens op te bergen in een kluis in het station of zoiets...
En zeggen dat hij nu steeds meer zal moeten vliegen...Hij zal ieder jaar diverse keren naar Indië moeten gaan, want hij is daar nu aangesteld als verantwoordelijke voor iets (ik herinner me niet wat het allemaal juist was, maar hij zal er regelmatig naar toe moeten...)
Een man van een ander bedrijf die hoorde wat Bart allemaal deed en moest doen, vroeg met veel ontzag in zijn stem, of Bart naast designer ook nog ingenieur was...Waarop Bart zei dat hij eigenlijk maar een hele dommen was, zo dom om dat allemaal te doen...

Tot de volgende !
ps: Gisteren naar tante geweest met wat nieuwe slaapkleren (gelukkig want alles was al vuil). Ze zag er niet zo goed uit als zondag...

Pijn

Kijk, voor één keer niet mijn pijn... Gisteren ben ik met Anny voor de eerste kine-behandeling naar Danny geweest. Hij deed eerst een vaststelling van de diagnose, daarna een warmtebehandeling en dan enkele lichte oefeningen...Nu heeft Anny pas hevige pijn !
Misschien is dat normaal, misschien ook niet. We zullen het in ieder geval melden aan Danny, zodat hij eventueel de behandeling kan aanpassen.
Volgens Danny is het een zeer moeilijke plaats om te behandelen. Het is een pees die werkelijk tussen het schoudergewricht door loopt. Dat is ook de reden waarom de huisarts daar geen pikuur durft te geven. De pikuur moet werkelijk tussen de gewrichten door gegeven worden, en er zijn slechts enkele specialisten die zoiets aandurven. Bovendien is het een zeer pijnlijke inspuiting op die manier...
Volgens Danny geneest zoiets wel, maar het duurt lang... Op mijn vraag naar acupunctuur gaf hij eveneens een ontwijkend antwoord, met dezelfde reden, het zit te diep...
Dus mijn vrouwtje zit nog wel eventjes met haar pijn... Ik heb haar aangeraden om maar meteen een pijnstillertje te nemen, het helpt niets met te blijven rondlopen met een pijn die alles overheerst, en die heel je doen en laten beinvloedt ! Ze heeft een pijnstiller voorgeschreven gekregen, dus kan ze die ook maar gebruiken...
We zijn precies een pijnkliniek aan 't worden.

Deze namiddag zal Veerle met mama naar de kine gaan, ik ga eerst naar Zingem, om die betaling te doen, en daarna ga ik vlug even over en weer naar tante naar Gent. Deze namiddag, rond 17 uur komt Luc (vissen) op bezoek. Hij zou onder andere een deel visjes meebrengen voor in mijn vijver. Vermits het goudvissen zijn, gaan ze in mijn hoogstgelegen vijver, bij de andere goudvissen. In mijn laagste vijver ga ik de blauwbandgrondels alleen laten zitten, in de hoop er te kweken... Vermits ik ook waterplanten zal krijgen van Luc (misschien ook nu ?) zullen ze in ieder geval alle mogelijkheden hebben om te kweken.

Bij mij is de pijn weer bijna op zijn "normale" peil, dus mij hoor je niet meer klagen. Ik moet ook zeggen dat ik er niet alleen door het opheffen van tante, schuld aan heb...
De dokter van de pijnkliniek had zitten lachen met mijn homeopathische middelen tegen de rugpijn. Dus toen mijn doos leeg was, had ik geen nieuwe gehaald. Na korte tijd voelde ik mij precies al iets minder, en wat erger was, het duurde steeds langer om weer naar mijn "normale" pijn te komen. Dus heb ik weer een doos TRAUMEEL gehaald, en mijn pijn is nu weer quasi normaal, en dat al na enkele dagen...
Nu zullen die dokters wel vertellen dat het toeval is, of dat het inbeelding is, of weet ik veel wat, maar ik voel mezelf... Viva wat helpt ! om het even uit welke bron het komt.
Onze huisarts schreef mij dat voor, en dat is een dokter die denkt zoals ik denk: Het kan niet dat de chinezen al duizenden jaren acupunctuur doen als het niet zou helpen, dat de indiërs adjurvedah doen als het niet zou helpen en zo voort en zo voort....
Onze geneeskunde is jonger dan die van hen !
Ik hoop dat eens de tijd komt dat men werkelijk alle vormen van geneeskunde objectief evalueert, en dat men dan centra opricht waar de patiënt in gemeen overleg door de diverse specialisten in de diverse geneeskunsten geholpen wordt...Maar ik vrees dat het nog lang een droom zal blijven...Het is zo moeilijk te erkennen dat een ander ook iets kan...

Allee, ik ga stoppen, tot de volgende ?