Blauw, vakantieblauw

met hier en daar en schapenwolkje...Mooi, ware het niet dat het vannacht al weer heeft geregend...
Zaterdag 3 maart is het dus de omloop van het volk, en 's avonds mogen wij in de school van Els heerlijk aanschuiven aan de kaas en wijn-tafel. Vorig jaar genoten wij ook al eens van de massa's soorten kaas, en nu mogen wij daar nog eens van genieten !
Dit wil zeggen, geachte wielerminnaar, dat je nog altijd héél welkom bent om hier van de koers te genieten, maar dat je er niet moet van dromen hier 's avonds je benen onder tafel te steken... wij gaan uit eten... en dat gebeurt ons zo zelden dat wij dat niet kunnen en mogen laten vallen. Nà!!
Misschien heb ik er ook weer zo veel pret als vorig jaar, toen ik beweerde dat ik de leerkrachten er zo kon uithalen, ook diegenen die niet aan 't werk waren...Ik heb gewonnen... Je kunt een leerkracht al op kilometers afstand herkennen als hij/zij praat met normale mensen (Sorry schoondochtertje lief, maar kleuterjuffen hebben dat (gelukkig!) niet of niet zo erg)... Ik weet niet wat het precies is, maar je ziet het aan de houding waarmee zij het eens zullen uitleggen.

Toen ik indertijd hoorde dat he lief van Bart studeerde voor schooljuf, spotte ik er altijd mee dat hij nog dikwijls ging moeten naar huis komen, om een briefje van zijn vader... Gelukkig is Els niet zo'n echte schoolfrik, op een of andere manier heeft de opleiding bij haar niet zoveel schade en ellende aangericht als bij de meeste anderen...Misschien omdat ze dan al verkeerde met zo'n rebel, zo'n creatieveling die wars is van alle conventies, en dus zeker van dat schoolse...

Je moest (en moet) tegen Bart maar zeggen "je moet" om zeker te zijn dat het niet gebeurt (Van wie zou hij dat hebben ???). Een doodbrave jongen, maar je moet hem niet proberen in een gareel te doen lopen. Nogal een geluk dat hij geen troep heeft moeten doen, hij was wellicht nog altijd bezig met corvee te doen...

Nu ja, wij zijn jaren aan een stuk opgekweekt als echte antimilitaristen, tot mijn broer plots beroepsmilitair werd...Toen moest ons vader plots het roer omgooien en zijn zoon de hand boven het hoofd houden... (Al vermoed ik dat hij daarvoor zijn eigen overtuiging voortdurend moest blijven onderdrukken...) Maar wat ik met de paplepel binnen kreeg, heb ik nooit meer kunnen afleren, en ik was gelukkig afgekeurd te worden, en nog véél gelukkiger dat alle twee mijn zonen daar ook in lukten ! Ik kan mij niet voorstellen dat ik hier in een putteke lig te schieten op en die ik nog nooit ofte nooit heb gezien... Ik denk dat ik een soldaat zou zijn zoals mij vader...Hij was scherpschutter met de FN, en toen de eerste duitse vliegers overkwamen schoot hij mee met de anderen, maar toen die vlieger terugschoot, veranderde hij, want dat hadden ze hem nooit gezegd... Hij lag dan aan de Lieve, een klein riviertje dat je nu moet zoeken met een vergrootglas op de kaart, en die dan "een verdedigingslinie" moest voorstellen...
Ons moeder daarentegen was wel altijd wat militaristisch (een vent in een uniform is toch zo schoon)... En als wij verhalen hoorden van tijdens de oorlog, dan denk ik dat ma een veel beter soldaat zou zijn geweest dan mijn vader...
Nondedomme, ik zit nu al zo ver in het verleden dat ik voor mijn geboorte zit... Nu ben ik zeker oud aan 't worden !

tot de volgende ?

oh wot eu bjoetiefoel morning

Ik heb de zon gezien...net...toen ik het rolluik omhoogtrok in de badkamer, zag ik op de tegenoverliggende muur het felle licht van de zon ! Toen het rolluik hoog genoeg was om zelf e zon te zien, was ze al weer weg, en ze is nog steeds weg, en nog steeds, nog steeds steeds ....

't Heeft zelfs al wat geregend, niet erg, maar toch. Dus mijn titel ziet er uit alsof het terecht zal zijn: alleen in de morgen was het bjoetifoel...

Ik heb gisteren geprobeerd om pyrografie te doen op dat palingvel, maar dat gaat dus niet...Het stinkt wel verschrikkelijk. Ik kijk uit naar andere soorten van ondergrond, mocht er iemand onder u in het bezit zijn van stuk(ken) leder, die niet of niet te donker is gekleurd, dan ben ik altijd liefhebber ! Op leder is het zeker mogelk te branden, maar je moet (zoals telkens) je techniek aanpassen aan de ondergrond. Op leder is het blijkbaar niet mogelijk te werken met schaduwen, tenminste, ik heb nog nooit voorbeelden er van gevonden, dus wil ik zelf experimenteren...of wat dacht je ?

De pijn is vandaag al bij al redelijk, maar op de rommelmarkt te Deinze heb ik verschrikkelijk af gezien. Ik voel dat ik steeds eerder aan die te grote pijn kom, wat uiteraard je doen en laten steeds vlugger belemmert. Ik moet steeds meer dingen verdelen in kleine beetjes. Zelfs naar de TV kijken moet ik op twee, drie manieren doen. En als ik bezoek heb, en enkele tijd bij en aan tafel blijf zitten, dan bekoop ik dat ook al... Niet dat je nu moet nalaten op bezoek te komen, in tegendeel, hoe meer hoe liever, maar neem het me dan niet kwalijk als ik wat van de stoel naar de zetel trek enzovoorts....

Ik ben weer aan 't zagen,sorry ! Ik zal 't nooit meer doen. Je hebt al meerdere keren gezien dat ik me erger aan dat natte voorjaar...Nochthans heb ik ook aan natte voorjaren goede herinneringen. Ik herinner me dat we ooit zo'n archi-slecht en nat voorjaar hadden, dat de voetpaden in het bosje voor onze deur onder water stonden, en dat hele stukken bos vol water stonden. Als je goe kijkt kun je de sporen daarvan wellicht nu nog zien, want toen hebben ze een deel van die voetpaden opgehoogd. Onder ander dat wegeltje van aan 't bruggetje tot aan de Armesnonville... In dat verzopen bos hebben Claude en ik heel wat uren gespeeld. Wij hadden uit een stuk balk een boot gemaakt. Heel simpel, we hadden aan de voorkant twee spieën afgezaagd, zo dat we een boeg hadden... en van een kapotte wekker hadden wij een motor gemaakt die wij boven op die balk hadden gemonteerd. Met aanbouw van stukken meccano (van mij) en Tecnic (van Claude) hadden we langs beide zijden een rad gemaakt, en onze mississippiboot was klaar. Nu en dan was het water wat dieper dan onze laarzen hoog waren, en dan liep het ijskoude water onze laarzen in... We hebben maar één keer natte kousen gehad, want daarvoor kregen we serieus onder ons voeten...Dus in het vervolg stonden we met ons blote voeten in die laarzen in dat ijskoude water, met onze kousen in onze broekzakken...
En nu zit ik te zagen... Wie weet is er hier en daar nog ergens een stel sloebers die in die modder en watermassa zit te spelen...Alhoewel, ik zie de jeugd niet veel meer echt spelen...
Allee, laat het dan maar regenen hé, ik zal daar ook niet meer over zagen.
tdju, als ik nog veel van die "goede" voornemens maak, weet ik binnenkort niet meer waarover ik nog moet schrijvelen....

tot de volgende ?

Groot Nieuws !!!

Den Omloop van het volk (zaterdag 3 maa) passeert hier aan mijn deur ! Mochten er luiden zijn die wielersportminnend zijn, dan kunnen ze hier alvast komen kijken, en je zit hier in het hartje van de "bergen", zodat je mogelijkheid hebt de koers diverse keren te zien voorbij kreunen... Ter info, ongeveer rond 14.30 verwacht men hier de passage... Voor familie en vrienden staat er bovendien een fris pintje gereed...

Gedurende de week kunnen wij nu al genieten van de oefenende "elite"-renners... Vermoedelijk op dat ogenblik in natuurlijke staat, zonder d. o. p. e.... Alhoewel ze dan in groep in het kielzog van een wagen rijden heb je veel meer tijd om ze te "bewonderen"...

Mocht er iemand met een leuk spandoek aan mijn deur komen staan, dat mag ook, en als het spits genoeg is kom je misschien wel op de telesevisie...
zoiets als:
D e
O mloop
P robeert
E r zonder...

Je doet maar. Wij zelf voelen ons niet geroepen, want het feit dat de diverse koersen allemaal hier of in de onmiddellijke omgeving passeren, noopt heelder benden wielerterroristen om hier ook eens te komen vervuilen... Tja, als die coureurs hun pulle in de graskant mogen zwieren, dan mogen zij dat ook... Iedere belg is gelijk voor de wet, maar in feite bedoelen ze dat als de enen de wet mogen overtreden, den anderen dat ook mag...wat uiteraard iets heel anders is !
Maar ja... misschien zullen er ooit geleerde archeologen tot het besluit komen dat de bevolking in het vlaamse heuvelland leefde op drank uit blikjes...Want nergens liggen er zo véél !!!

Ik kreeg gisteren van Ivan een gedroogd vel van een paling. Ik moet toegeven dat het bij mij nooit zou komen het vel van een paling te drogen ... Bovendien dacht ik niet dat dit er als een soort leder zou uitzien, en noch minder dat het de indruk maakt echt sterk te zijn.. Het is precies een slangenvel... Ik heb er eentje meegebracht om eens te zien of het bruikbaar is om pyrografie op te doen. Lukt het dat kan ik er een heel pak krijgen.
Natuurlijk zijn dit vellen van grote palingen ! Ik heb zelden zo'n grote palingen gezien! Toen ik klein was ging ik regelmatig met pa en pee mee om op paling te gaan vissen, en wij vingen véél paling. Wij aten ook heel graag paling, gebakken in boter, en de beste paling was die van zo wat een duim dik... Heel grote paling zocten wij niet te vangen, om dat die veelal een grondsmaak had, en veel te vet was. Had je er toch enkele, dan werden die wel eens opgelegd in azijn, om zo minder vet te smaken. Maar die vellen zijn allemaal rond de 80 cm à 1 meter lang, dat zijn al heel serieuze kadetten !
Ik herinner mij nog, ik was een jaar of 10 oud, toen ik een vispermis had van "'t bosje "voor onze deur... En ik ging voor de eerste keer alleen vissen, aan de rozen in 't laiterietje... Ik ving een kanjer van een paling, zo groot dat ik er zelf geen weg mee wist, dat beest was sterker dan ik.
Gelukkig kwam ons moeder eens loeren hoe ik het alleen stelde, en kon zij mij helpen om dat beest van de haak te doen.
Maar 10 meter verder zat er nog een visser, een volwassen man, die nog niet gebaarde dat hij mij gezien had, en ons moeder maakte zich kwaad dat die lorejas een kind had laten sukkelen, zonder te helpen...En als ons moeder kwaad was...die visser heeft zijn boelke opgekraamd en is stillees gevlucht voor de moederlijke storm....

God, hoe lang is dat al allemaal geleden... Ik ben nog altijd mijn vader en onze buur (pee) dankbaar voor het feit dat ze mij leerden vissen, leerden genieten van de stilte en de rust aan de boord van 't water....Nu vis ik nooit meer op paling, die zit hier niet zo veel op de vijvers, en ik ga niet vissen op staatwaters....maar ik geniet nog steeds met grote teugen van het vissen. Vader is beginnen vissen om tot rust te komen, en zo zijn maagzweren te genezen, maar het werd ook voor hem een passie, net als voor mij...

Allee, t de volgende ?

Aspe

In twee nachten is er weer een aspe gepasseerd. Ik heb er nu al enkele gelezen, en ze worden wat voorspelbaar vind ik... Bovendien heb ik een hekel aan het seks-sausje dat hij te pas en te onpas over zijn boeken giet. Waar het in het verhaal te pas komt, stoort het mij niet, maar de voortdurend geobsedeerde inspecteur Van In begint me stillekes op de zenuween te werken...

Van mij mag het iets minder licht zijn... Kijk, al je een Mac Lean daar naast legt, dan zie je dat je de spanning tot enorme hoogten kunt opvoeren, zonder je peil naar beneden toe te nivelleren.
Maar ja, ik ben nu eenmaal een verslaafde lezer, en ik hen al zo veel gelezen dat ik wellicht de lat wat hoger leg dan de doorsnee-lezer. Bovendien zal een Aspe ongetwijfeld een deel mensen verleiden om ook eens te genieten van een boek, en wie weet worden dat dan ook echte boekenwurmen...

Als ik in twee nachten dat boek uit heb, wil dat dus niet zeggen dat ik er zo door begeesterd ben, maar dat ik weer niet veel geslapen heb... Je weet wel wat dat wil zeggen...

Vandaag ben ik dan nog maar eens bij tanteke geweest, heb ik geld voor haar afgehaald en al de gemaakte kosten betaald, en uiteraard ook tante bezocht. Ze gaat stillekes achteruit, ze blijft vermageren, klaagt van hoofdpijn en ze heeft nog steeds last van duizeligheid. Ze heeft wel geen water meer in haar voeten, waar zoiets het eerst kunt zien. Dus de behandeling werkt, maar de patiënt gaat achteruit...

Het weer is vandaag redelijk, vanmorgen heb ik zelfs eventjes de zon gezien. Maar de velden liggen er weer verzopen bij. Ik heb me op de weg naar Zingem weer geêrgerd, ik had weer het geluk die boer voor me te hebben. Een mens mag niet veralgemenen maar die schept er echt genoegen in de rijweg te blokkeren voor achterkomend verkeer. En als hij zijn hofgat eindelijk inrijdt, dan stopt hij in de bocht om eens goed te zien wie en hoeveel slachtoffers hij nu weer heeft gemaakt. Je moet niet denken dat je er niet voorbij zou kunnen, want er is geen enkel probleem voor het tegemoet rijdend verkeer, maar zodra hij een auto achter zich ziet komen, gaat hij ostentatief in het midden van de rijweg rijden... Ik zou hem kunnen wurgen !

Wat hebben die mensen daar aan ? hobby: eens lekker mensen pesten ????

Dat is iets wat ik nooit goed heb kunnen begrijpen, wat win je daar mee? En in het verkeer zie je dat steeds meer geeuren, tot het dan plots overgaat in echte agressie, met alle gevolgen van dien.
Iets wat mij ook echt stoort,zijn die bumperklevers, die je zo proberen op te jutten... Als het bij klaarlichte dag is, heb ik daar een leuk truukje tegen ! Als ze werkelijk heel dicht zitten, dan blijf je gewoon dezelfde snelheid rijden, en je steekt gewoon eens je lichten aan. Gegarandeerd dat zij op hun rem duwen, want in de minieme reactietijd die zij zichzelf hebben toegemeten, kunnen zij zich echt niet permitteren om te zien of dat nu gewone lichten of stoplichten zijn die plots oplichten... Gewoonlijk begrijpen ze de hint wel, en blijven iets verder van je af... en dat zonder dat je agressie hebt getoont...Probeer het maar eens !

Veerle had een "goed"rapport van de dokter, het is niet haar rug, het komt voort van de spieren. Dat is uiteraard beter dan een rugletsel, spieren kunnen over het algemeen gemakkelijk herstellen. Het doet pijn, maar de heling is meestal volledig. Goed nieuws dus !

Voila, ik ga er mee stoppen, tot de volgende ?

Weet je nog wel,

die avond in de regen, heel verliefd en heel verlegen
samen,
onder moeders paraplu...
't regent
de grond is nat,
de lucht is nat
de grond waar nog wat stof op zat
is nat, dat zacht in slijk vergaat
de fietser die wordt nat
als hij zuchtend naar zijn werk toe gaat...

't REEEGENT !!!!
Wééral !

Maar we mogen niet klagen, we hebben het in februari nog nooit zo warm gehad ! Ja, met de warme truien aan bij de radiator, starend door het raam naar de regen... Warm... Het enige winstpunt is dat waarschijnlijk mijn chauffage minder zal (zou ?) gebrand hebben dan anders ... Wat anders ? Gewoon pesterij ! de mazout was goedkoop nadat ik de mijne gevuld had met dure, en zal weer net duur worden bij de volgende vulling...want ik zal het net zoveel langer uitzingen met mijn dure mazout tot hij weer aan een historisch hoogtepunt staat !
En ik mag niet klagen, echt niet, ik kan mijn tank nog laten vullen...Ik zie hier in mijn wijk iedere week aan het zelfde huis een tankwagen stoppen en een klein beetje mazout lossen...genoeg tot de volgende week...Nee, ik mag niet klagen...echt niet..

Ik moet nog maar eens naar Zingem, neen, niet naar tanteke...Naar de brave buurvrouw... De bejaardenhelpster zal maar één keer in de week meer langskomen, er is geen werk genoeg...De buurvrouw strijkt en wast teveel... Van mij mag dat allemaal, maar het moet niet, en duren is een schone stad, maar blijven duren... Ik zal dus voorzichtig met de buurvrouw moeten praten om te weten of de belasting voor haar niet te erg wordt...

Weet je, ik deed liever onderhandelingen met een werkgever, als vertegenwoordiger van de vakbond, dan zo iets... Ik heb het gevoel dat ik voortdurend op eieren moet lopen. Ik wil de laatste van de echt goede buren niet voor het hoofd stoten, wat zij doet is grandioos, maar niemand weet hoelang wij nog met die situatie zitten, en ik heb liever een oplossing die ook op lange termijn houdbaar is... Het kan morgen gedaan zijn, maar het kan ook nog een hele tijd duren. Als wij door de genomen maatregelen alle druk voor tante wegnemen dan denk ik dat dat hart nog wel enige tijd kan blijven pruttelen. Hopelijk voor haar.

Ik ga stilletjes stoppen, me wat bezinnen hoe ik dat best zou aanpakken zonder kwetsend te zijn en dat brave mensje niet voor het hoofd te stoten...

tot de volgende ?

zomaar

Heb je vanmorgen al eens de moeite genomen om je ogen te openen ? Echt te openen, wijd ! Kijk dan eens in de spiegel... Herken je die wijdopen ogen ?
Gek hé ! Het zijn je eigen ogen, van toen je nog heel jong waart... De ogen die je kunt zien op die heel oude fotootjes...
Hoe en wanneer zijn je ogen zich langzaam gaan "dimmen" ? Toen je het kind zijn verloor ? Toen je de verwondering over alles, over gans de wereld verloren bent ?
Want die wijdopen ogen zijn spiegels van ver- en bewonderig over alles wat ze zien...
Wanneer en waarom ben je die verwondering kwijtgeraakt ?
Misschien kunnen die oude fotootjes...Maar neen, het is blijkbaar niet plots gegaan...Het is langzaam gekomen, een dagje met een keer...Plots was je dat kinderlijke,dat opene, dat heerlijke, dat ontdekkende, dat nieuwe kwijt...beetje bij beetje verloor je al je illusies en de verwonderde blik in je ogen.
Hou je ogen zo maar eens wijd open, zoals vroeger... Zie je dat het witte plots veel witter is ? Dat alles helderder is ? Verwondert je dat ?
Zou verwondering, nieuwsgierigheid, openheid te beheersen zijn?
Of is dat alleen bij die rare homo sapiensis die nog het vermogen hebben hun oren te "spitsen"? Ik weet dat niet iedereen zijn oren kan bewegen, en zij die het kunnen zullen dan vastgesteld hebben dat niet alleen de oren, maar de ganse hoofdhuid naar achteren glijd, en het gezicht opentrekt, ook de ogen...zonder het voorhoofd te rimpelen... je krijgt een "open" gezicht...
Ik behoor niet alleen tot die zeldzame groep, bovendien kan ik ook mijn neusvleugels wijd open zetten, om alle geuren intenser bij mij binnen te krijgen en te analyseren...
Net zoals de "wijsheid"s-tanden zijn dat zaken die bij de mensen aan het verdwijnen zijn. De groep mensen die dit nog kunnen wordt bij iedere generatie kleiner en kleiner...
Of dit een goede zaak is ???
Bij de kippen heeft men de laatste decennia gewerkt naar de creatie van superkippen...Men wou komen tot een kippenras dat in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk fijn wit vlees produceerde, men wou komen tot een ander kippenras dat zo vroeg mogelijk begon eieren te leggen, gedurende een zolang mogelijke tijd, met een zo hoog mogelijke eiproductie, men wou voor de klein behuisde stadsmens een kippenras creëren, die zo klein was, dat je in een fikse kanariekooi rustig een koppeltje kon houden...
En wonder boven wonder lukte men in al die betrachtingen! Maar dan stelde men vast dat bepaalde bijna vergeten ziekten weer de kop opstaken, en verstandige kip-ologen herinnerden zich dat er in de oude kippenrassen bepaalde rassen waren die immuun ware voor die ziektn en die afwijkingen...En men ging op zoek naar de "idioot" die was blijven kweken met dat oude ras, er had wel minder vlees, het lei ook niet alle dagen een ei, maar het was mooi, en zijn vader en zijn grootvader waren altijd goed geweest met die kippen... Kortom, die oude rassen betekenden de redding van "de kip"... het eindproduct is nu niet meer het nec plus ultra, maar het is een goede, een sterke en een mooie kip...zoals vroeger...
Wie weet zullen mijn genen, met die gekke mogelijkheden, ook van belang blijken in de strijd tegen wie weet wat ....
Ik zit hier nu, heel gelukkig, mijn neus wijd open te sperren, en mijn oren te spitsen, met wijd geopende ogen mijzelf weer kind te voelen en me te verwonderen over

al

die

mensen

die

mijn

blog

lezen...

tot de volgende ???????

Complot

Herinner je je nog, hoe je vroeger soms ganse gesprekken kon afluisteren langs de telefoon ? Je nam de hoorn op, en je zat midden in een gesprek...Je kon zelfs meepraten, met allerlei gekke gevolgen bij de verbaasde lijn-genoten...
Het was net zoiets, maar totaal anders... Ik hoorde, neen, zo is het niet, ik ... voelde, hoorde, zag ? plots een gesprek tussen twee ...individuën? Het was gek, ik "hoorde" hen in mijn hoofd...Anny zat naast me, en zij hoorde niets, zij bleef rustig naar "familie" kijken... Ik hoorde hen duidelijk, net alsof ze vlak naast me bezig waren...Maar dan volledig in mijn gedachten...Gek ! Ik dacht meteen dat ze wellicht ook mij hoorden, hoorden? denken??, en probeerde mij vrij te maken van alle gedachten in die richtng, maar net door dat te doen, denk je natuurlijk juist wel in die "gedachten"...Maar het "gesprek" bleef rustig verder gaan, blijkbaar hoorden-voelden ze mij niet...
."..28.763, in één jaar, dat is bijna drie procent van dit belgenlandje ! Zoveel hebben we er nog nooit in één jaar gekregen !"...het was wat stil, en toen kwam van de andere kant: "Ja, maar ze beginnen precies iets gewaar te worden, ze praten ervan op TV"..."Ja, maar daar spreken ze maar van enkele duizenden, blijkbaar verzwijgen de dokters heel wat de doden door wat zij noemen hospitaalbacterie..." "Niettemin, we moeten oppassen !" "Bah neen !, de regering en al de instanties die in aanmerking komen bouwen nog steeds volgens onze richtlijnen !"Het was enkele ogenblikken stil en toen "Ik denk dat we toch een alternatieve besmettingswijze moeten beginnen uitwerken !, ooit zal er toch wel iemand zijn die een link legt tussen die holle zolderingen vol leidingen, en de verspreiding van de bacteriën via de openingen tussen de plafondtegels en langs die open kanalen vol leidingsbuizen??" "Ja, er waren er al enkele, maar voor ze iets konden doen waren ze, helaas, allemaal gestorven...door een ziekenhuisbacterie !!!!hihihi "....
Dan was plots het gesprek blijkbaar gedaan...of de link verbroken... Ik hoorde niets meer... Mocht ik plots ook ziek worden, wil jij dan deze blog voorleggen aan de verantwoordelijke instanties??? Maar let op, zeg het niet tegen de verkeerde !!!

Ik ben bezig aan een boek van Roald Dahl, je weet wel, die van die bizarre verhalen...

Het regent niet, het is niet koud, maar er hangt weer wat mist, en het ziet er echt ongezond uit !We zullen moeten zorg dragen voor onze gezondheid, want toen ik gisteren mijn wekelijks gezondheidsrapport moest invullen op de "grote griepmeting", zag ik dat we momenteel in een echte griepepidemie zitten... Oscillococcinum bij de hand houden dus!

Veerle is vlug langs gekomen, ze moest foto's van haar rug laten nemen, om woensdag bij de specialist terug te gaan. Ze is toch iets beter met die inspuitingen, maar het is nog lang niet gedaan. De kans zit er in dat Veerle, aan de zelfde huurprijs, een volledig huis krijgt in plaats van haar huidig appartementje... We zien wel, maar we gaan niet te vlug toehappen, het moet er in orde zijn, ze moet geen bijkomende kosten hebben.

Ik nam gisteren een bad, en vermits ik me redelijk voelde, heb ik een normaal bad genomen, in plaats van met zo'n badstoeltje... Ik voel me nooit echt goed gewassen met zo'n stoel! Ik hou er van eens heerlijk in het warme water te liggen... Maar ja, dan moet je er nadien weer uit kruipen ook hé, en dat is altijd een moeilijke bevalling... en zo heb ik me natuurlijk weer geforceerd, en zit ik nu weer met meer pijn ...

Nu ja, 't zal wel weer beteren ook zeker?
Tot de volgende ?