die avond in de regen, heel verliefd en heel verlegen
samen,
onder moeders paraplu...
't regent
de grond is nat,
de lucht is nat
de grond waar nog wat stof op zat
is nat, dat zacht in slijk vergaat
de fietser die wordt nat
als hij zuchtend naar zijn werk toe gaat...
't REEEGENT !!!!
Wééral !
Maar we mogen niet klagen, we hebben het in februari nog nooit zo warm gehad ! Ja, met de warme truien aan bij de radiator, starend door het raam naar de regen... Warm... Het enige winstpunt is dat waarschijnlijk mijn chauffage minder zal (zou ?) gebrand hebben dan anders ... Wat anders ? Gewoon pesterij ! de mazout was goedkoop nadat ik de mijne gevuld had met dure, en zal weer net duur worden bij de volgende vulling...want ik zal het net zoveel langer uitzingen met mijn dure mazout tot hij weer aan een historisch hoogtepunt staat !
En ik mag niet klagen, echt niet, ik kan mijn tank nog laten vullen...Ik zie hier in mijn wijk iedere week aan het zelfde huis een tankwagen stoppen en een klein beetje mazout lossen...genoeg tot de volgende week...Nee, ik mag niet klagen...echt niet..
Ik moet nog maar eens naar Zingem, neen, niet naar tanteke...Naar de brave buurvrouw... De bejaardenhelpster zal maar één keer in de week meer langskomen, er is geen werk genoeg...De buurvrouw strijkt en wast teveel... Van mij mag dat allemaal, maar het moet niet, en duren is een schone stad, maar blijven duren... Ik zal dus voorzichtig met de buurvrouw moeten praten om te weten of de belasting voor haar niet te erg wordt...
Weet je, ik deed liever onderhandelingen met een werkgever, als vertegenwoordiger van de vakbond, dan zo iets... Ik heb het gevoel dat ik voortdurend op eieren moet lopen. Ik wil de laatste van de echt goede buren niet voor het hoofd stoten, wat zij doet is grandioos, maar niemand weet hoelang wij nog met die situatie zitten, en ik heb liever een oplossing die ook op lange termijn houdbaar is... Het kan morgen gedaan zijn, maar het kan ook nog een hele tijd duren. Als wij door de genomen maatregelen alle druk voor tante wegnemen dan denk ik dat dat hart nog wel enige tijd kan blijven pruttelen. Hopelijk voor haar.
Ik ga stilletjes stoppen, me wat bezinnen hoe ik dat best zou aanpakken zonder kwetsend te zijn en dat brave mensje niet voor het hoofd te stoten...
tot de volgende ?
woensdag, februari 21, 2007
dinsdag, februari 20, 2007
zomaar
Heb je vanmorgen al eens de moeite genomen om je ogen te openen ? Echt te openen, wijd ! Kijk dan eens in de spiegel... Herken je die wijdopen ogen ?
Gek hé ! Het zijn je eigen ogen, van toen je nog heel jong waart... De ogen die je kunt zien op die heel oude fotootjes...
Hoe en wanneer zijn je ogen zich langzaam gaan "dimmen" ? Toen je het kind zijn verloor ? Toen je de verwondering over alles, over gans de wereld verloren bent ?
Want die wijdopen ogen zijn spiegels van ver- en bewonderig over alles wat ze zien...
Wanneer en waarom ben je die verwondering kwijtgeraakt ?
Misschien kunnen die oude fotootjes...Maar neen, het is blijkbaar niet plots gegaan...Het is langzaam gekomen, een dagje met een keer...Plots was je dat kinderlijke,dat opene, dat heerlijke, dat ontdekkende, dat nieuwe kwijt...beetje bij beetje verloor je al je illusies en de verwonderde blik in je ogen.
Hou je ogen zo maar eens wijd open, zoals vroeger... Zie je dat het witte plots veel witter is ? Dat alles helderder is ? Verwondert je dat ?
Zou verwondering, nieuwsgierigheid, openheid te beheersen zijn?
Of is dat alleen bij die rare homo sapiensis die nog het vermogen hebben hun oren te "spitsen"? Ik weet dat niet iedereen zijn oren kan bewegen, en zij die het kunnen zullen dan vastgesteld hebben dat niet alleen de oren, maar de ganse hoofdhuid naar achteren glijd, en het gezicht opentrekt, ook de ogen...zonder het voorhoofd te rimpelen... je krijgt een "open" gezicht...
Ik behoor niet alleen tot die zeldzame groep, bovendien kan ik ook mijn neusvleugels wijd open zetten, om alle geuren intenser bij mij binnen te krijgen en te analyseren...
Net zoals de "wijsheid"s-tanden zijn dat zaken die bij de mensen aan het verdwijnen zijn. De groep mensen die dit nog kunnen wordt bij iedere generatie kleiner en kleiner...
Of dit een goede zaak is ???
Bij de kippen heeft men de laatste decennia gewerkt naar de creatie van superkippen...Men wou komen tot een kippenras dat in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk fijn wit vlees produceerde, men wou komen tot een ander kippenras dat zo vroeg mogelijk begon eieren te leggen, gedurende een zolang mogelijke tijd, met een zo hoog mogelijke eiproductie, men wou voor de klein behuisde stadsmens een kippenras creëren, die zo klein was, dat je in een fikse kanariekooi rustig een koppeltje kon houden...
En wonder boven wonder lukte men in al die betrachtingen! Maar dan stelde men vast dat bepaalde bijna vergeten ziekten weer de kop opstaken, en verstandige kip-ologen herinnerden zich dat er in de oude kippenrassen bepaalde rassen waren die immuun ware voor die ziektn en die afwijkingen...En men ging op zoek naar de "idioot" die was blijven kweken met dat oude ras, er had wel minder vlees, het lei ook niet alle dagen een ei, maar het was mooi, en zijn vader en zijn grootvader waren altijd goed geweest met die kippen... Kortom, die oude rassen betekenden de redding van "de kip"... het eindproduct is nu niet meer het nec plus ultra, maar het is een goede, een sterke en een mooie kip...zoals vroeger...
Wie weet zullen mijn genen, met die gekke mogelijkheden, ook van belang blijken in de strijd tegen wie weet wat ....
Ik zit hier nu, heel gelukkig, mijn neus wijd open te sperren, en mijn oren te spitsen, met wijd geopende ogen mijzelf weer kind te voelen en me te verwonderen over
al
die
mensen
die
mijn
blog
lezen...
tot de volgende ???????
Gek hé ! Het zijn je eigen ogen, van toen je nog heel jong waart... De ogen die je kunt zien op die heel oude fotootjes...
Hoe en wanneer zijn je ogen zich langzaam gaan "dimmen" ? Toen je het kind zijn verloor ? Toen je de verwondering over alles, over gans de wereld verloren bent ?
Want die wijdopen ogen zijn spiegels van ver- en bewonderig over alles wat ze zien...
Wanneer en waarom ben je die verwondering kwijtgeraakt ?
Misschien kunnen die oude fotootjes...Maar neen, het is blijkbaar niet plots gegaan...Het is langzaam gekomen, een dagje met een keer...Plots was je dat kinderlijke,dat opene, dat heerlijke, dat ontdekkende, dat nieuwe kwijt...beetje bij beetje verloor je al je illusies en de verwonderde blik in je ogen.
Hou je ogen zo maar eens wijd open, zoals vroeger... Zie je dat het witte plots veel witter is ? Dat alles helderder is ? Verwondert je dat ?
Zou verwondering, nieuwsgierigheid, openheid te beheersen zijn?
Of is dat alleen bij die rare homo sapiensis die nog het vermogen hebben hun oren te "spitsen"? Ik weet dat niet iedereen zijn oren kan bewegen, en zij die het kunnen zullen dan vastgesteld hebben dat niet alleen de oren, maar de ganse hoofdhuid naar achteren glijd, en het gezicht opentrekt, ook de ogen...zonder het voorhoofd te rimpelen... je krijgt een "open" gezicht...
Ik behoor niet alleen tot die zeldzame groep, bovendien kan ik ook mijn neusvleugels wijd open zetten, om alle geuren intenser bij mij binnen te krijgen en te analyseren...
Net zoals de "wijsheid"s-tanden zijn dat zaken die bij de mensen aan het verdwijnen zijn. De groep mensen die dit nog kunnen wordt bij iedere generatie kleiner en kleiner...
Of dit een goede zaak is ???
Bij de kippen heeft men de laatste decennia gewerkt naar de creatie van superkippen...Men wou komen tot een kippenras dat in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk fijn wit vlees produceerde, men wou komen tot een ander kippenras dat zo vroeg mogelijk begon eieren te leggen, gedurende een zolang mogelijke tijd, met een zo hoog mogelijke eiproductie, men wou voor de klein behuisde stadsmens een kippenras creëren, die zo klein was, dat je in een fikse kanariekooi rustig een koppeltje kon houden...
En wonder boven wonder lukte men in al die betrachtingen! Maar dan stelde men vast dat bepaalde bijna vergeten ziekten weer de kop opstaken, en verstandige kip-ologen herinnerden zich dat er in de oude kippenrassen bepaalde rassen waren die immuun ware voor die ziektn en die afwijkingen...En men ging op zoek naar de "idioot" die was blijven kweken met dat oude ras, er had wel minder vlees, het lei ook niet alle dagen een ei, maar het was mooi, en zijn vader en zijn grootvader waren altijd goed geweest met die kippen... Kortom, die oude rassen betekenden de redding van "de kip"... het eindproduct is nu niet meer het nec plus ultra, maar het is een goede, een sterke en een mooie kip...zoals vroeger...
Wie weet zullen mijn genen, met die gekke mogelijkheden, ook van belang blijken in de strijd tegen wie weet wat ....
Ik zit hier nu, heel gelukkig, mijn neus wijd open te sperren, en mijn oren te spitsen, met wijd geopende ogen mijzelf weer kind te voelen en me te verwonderen over
al
die
mensen
die
mijn
blog
lezen...
tot de volgende ???????
maandag, februari 19, 2007
Complot
Herinner je je nog, hoe je vroeger soms ganse gesprekken kon afluisteren langs de telefoon ? Je nam de hoorn op, en je zat midden in een gesprek...Je kon zelfs meepraten, met allerlei gekke gevolgen bij de verbaasde lijn-genoten...
Het was net zoiets, maar totaal anders... Ik hoorde, neen, zo is het niet, ik ... voelde, hoorde, zag ? plots een gesprek tussen twee ...individuën? Het was gek, ik "hoorde" hen in mijn hoofd...Anny zat naast me, en zij hoorde niets, zij bleef rustig naar "familie" kijken... Ik hoorde hen duidelijk, net alsof ze vlak naast me bezig waren...Maar dan volledig in mijn gedachten...Gek ! Ik dacht meteen dat ze wellicht ook mij hoorden, hoorden? denken??, en probeerde mij vrij te maken van alle gedachten in die richtng, maar net door dat te doen, denk je natuurlijk juist wel in die "gedachten"...Maar het "gesprek" bleef rustig verder gaan, blijkbaar hoorden-voelden ze mij niet...
."..28.763, in één jaar, dat is bijna drie procent van dit belgenlandje ! Zoveel hebben we er nog nooit in één jaar gekregen !"...het was wat stil, en toen kwam van de andere kant: "Ja, maar ze beginnen precies iets gewaar te worden, ze praten ervan op TV"..."Ja, maar daar spreken ze maar van enkele duizenden, blijkbaar verzwijgen de dokters heel wat de doden door wat zij noemen hospitaalbacterie..." "Niettemin, we moeten oppassen !" "Bah neen !, de regering en al de instanties die in aanmerking komen bouwen nog steeds volgens onze richtlijnen !"Het was enkele ogenblikken stil en toen "Ik denk dat we toch een alternatieve besmettingswijze moeten beginnen uitwerken !, ooit zal er toch wel iemand zijn die een link legt tussen die holle zolderingen vol leidingen, en de verspreiding van de bacteriën via de openingen tussen de plafondtegels en langs die open kanalen vol leidingsbuizen??" "Ja, er waren er al enkele, maar voor ze iets konden doen waren ze, helaas, allemaal gestorven...door een ziekenhuisbacterie !!!!hihihi "....
Dan was plots het gesprek blijkbaar gedaan...of de link verbroken... Ik hoorde niets meer... Mocht ik plots ook ziek worden, wil jij dan deze blog voorleggen aan de verantwoordelijke instanties??? Maar let op, zeg het niet tegen de verkeerde !!!
Ik ben bezig aan een boek van Roald Dahl, je weet wel, die van die bizarre verhalen...
Het regent niet, het is niet koud, maar er hangt weer wat mist, en het ziet er echt ongezond uit !We zullen moeten zorg dragen voor onze gezondheid, want toen ik gisteren mijn wekelijks gezondheidsrapport moest invullen op de "grote griepmeting", zag ik dat we momenteel in een echte griepepidemie zitten... Oscillococcinum bij de hand houden dus!
Veerle is vlug langs gekomen, ze moest foto's van haar rug laten nemen, om woensdag bij de specialist terug te gaan. Ze is toch iets beter met die inspuitingen, maar het is nog lang niet gedaan. De kans zit er in dat Veerle, aan de zelfde huurprijs, een volledig huis krijgt in plaats van haar huidig appartementje... We zien wel, maar we gaan niet te vlug toehappen, het moet er in orde zijn, ze moet geen bijkomende kosten hebben.
Ik nam gisteren een bad, en vermits ik me redelijk voelde, heb ik een normaal bad genomen, in plaats van met zo'n badstoeltje... Ik voel me nooit echt goed gewassen met zo'n stoel! Ik hou er van eens heerlijk in het warme water te liggen... Maar ja, dan moet je er nadien weer uit kruipen ook hé, en dat is altijd een moeilijke bevalling... en zo heb ik me natuurlijk weer geforceerd, en zit ik nu weer met meer pijn ...
Nu ja, 't zal wel weer beteren ook zeker?
Tot de volgende ?
Het was net zoiets, maar totaal anders... Ik hoorde, neen, zo is het niet, ik ... voelde, hoorde, zag ? plots een gesprek tussen twee ...individuën? Het was gek, ik "hoorde" hen in mijn hoofd...Anny zat naast me, en zij hoorde niets, zij bleef rustig naar "familie" kijken... Ik hoorde hen duidelijk, net alsof ze vlak naast me bezig waren...Maar dan volledig in mijn gedachten...Gek ! Ik dacht meteen dat ze wellicht ook mij hoorden, hoorden? denken??, en probeerde mij vrij te maken van alle gedachten in die richtng, maar net door dat te doen, denk je natuurlijk juist wel in die "gedachten"...Maar het "gesprek" bleef rustig verder gaan, blijkbaar hoorden-voelden ze mij niet...
."..28.763, in één jaar, dat is bijna drie procent van dit belgenlandje ! Zoveel hebben we er nog nooit in één jaar gekregen !"...het was wat stil, en toen kwam van de andere kant: "Ja, maar ze beginnen precies iets gewaar te worden, ze praten ervan op TV"..."Ja, maar daar spreken ze maar van enkele duizenden, blijkbaar verzwijgen de dokters heel wat de doden door wat zij noemen hospitaalbacterie..." "Niettemin, we moeten oppassen !" "Bah neen !, de regering en al de instanties die in aanmerking komen bouwen nog steeds volgens onze richtlijnen !"Het was enkele ogenblikken stil en toen "Ik denk dat we toch een alternatieve besmettingswijze moeten beginnen uitwerken !, ooit zal er toch wel iemand zijn die een link legt tussen die holle zolderingen vol leidingen, en de verspreiding van de bacteriën via de openingen tussen de plafondtegels en langs die open kanalen vol leidingsbuizen??" "Ja, er waren er al enkele, maar voor ze iets konden doen waren ze, helaas, allemaal gestorven...door een ziekenhuisbacterie !!!!hihihi "....
Dan was plots het gesprek blijkbaar gedaan...of de link verbroken... Ik hoorde niets meer... Mocht ik plots ook ziek worden, wil jij dan deze blog voorleggen aan de verantwoordelijke instanties??? Maar let op, zeg het niet tegen de verkeerde !!!
Ik ben bezig aan een boek van Roald Dahl, je weet wel, die van die bizarre verhalen...
Het regent niet, het is niet koud, maar er hangt weer wat mist, en het ziet er echt ongezond uit !We zullen moeten zorg dragen voor onze gezondheid, want toen ik gisteren mijn wekelijks gezondheidsrapport moest invullen op de "grote griepmeting", zag ik dat we momenteel in een echte griepepidemie zitten... Oscillococcinum bij de hand houden dus!
Veerle is vlug langs gekomen, ze moest foto's van haar rug laten nemen, om woensdag bij de specialist terug te gaan. Ze is toch iets beter met die inspuitingen, maar het is nog lang niet gedaan. De kans zit er in dat Veerle, aan de zelfde huurprijs, een volledig huis krijgt in plaats van haar huidig appartementje... We zien wel, maar we gaan niet te vlug toehappen, het moet er in orde zijn, ze moet geen bijkomende kosten hebben.
Ik nam gisteren een bad, en vermits ik me redelijk voelde, heb ik een normaal bad genomen, in plaats van met zo'n badstoeltje... Ik voel me nooit echt goed gewassen met zo'n stoel! Ik hou er van eens heerlijk in het warme water te liggen... Maar ja, dan moet je er nadien weer uit kruipen ook hé, en dat is altijd een moeilijke bevalling... en zo heb ik me natuurlijk weer geforceerd, en zit ik nu weer met meer pijn ...
Nu ja, 't zal wel weer beteren ook zeker?
Tot de volgende ?
zondag, februari 18, 2007
Bij zonder...
Vol ledig, en zo zijn er nog woorden, waarvan u zich als zinnig (?) mens afvraagt "van waar komt dat ?"
Waarschijnlijk wordt het vol ledig als je bij zonder legt? Ik moet zeggen, dat klinkt mij al iets logischer in het oor... alhoewel...
Neen, ik zit maar wat te zeveren, mijn dag is slecht begonnen. Gisteren konden wij niet naar de rommelmarkt, omdat wij de tweeling te gast hadden, en vandaag zouden wij dan maar eens naar Ronse gaan zien...Daar zou een nieuwe wekelijkse rommelmarkt zijn, met tot 200 standen.. Wij zijn er geweest, en gelukkig ben ik die parking, de plaats van het gebeuren, op gereden, anders had ik die 3 (drie) miezerige kleine standjes niet eens opgemerkt...
Ik ben dan in het terugkomen maar langs mijn favoriete brandstofpomp gereden, om mijn tank bij te vullen met goedkope diesel...
Gelukkig is Ronse niet zoooo ver van hier, ik bedacht in het terugkeren, dat ik dat voor mijn ziekworden eens gelopen heb... Gelopen, gejogd van hier naar Ronse en terug, met in een heupzakje drie van die drankkartonnetjes met fruitsap. Nu raak ik geen 50 meter ver zonder pijn. Ik vond dat joggen heerlijk, gewoon zo maar op het gemak lopen, genieten van de inspanning en van het langs je lopende zweet. Het mocht koud zijn, je voelde dat niet, in tegendeel, zelfs bij heel koud weer liep je daar te zweten. Eén keer heb ik het koud gehad, toen ik mijn voet omzwikte, en ik al hinken naar huis moest...Daar je dan geen inspannng meer doet, en je dus niet meer zweet, voelen je natte kleren plots ijskoud aan...
Ik liep het liefst alleen, op mijn eigen tempo. Als je met iemand meeloopt, dan heb je altijd de neiging je snelheid wat op de ander te richten, en loop je niet echt op je gemak. Zelfs als ik de 20 km van Brussel of de 20 km van Mons liep, liep ik in het begin altijd wat te vlugmeegetrokken door de anderen, en dan was de inspanning direkt veel lastiger. Mons was zo al lastig, door de vele heuvels en de vele kasseien. Ik wist dat ik nogal vlug mijn voeten verzwikte, dus liep ik gespannen als de bodem niet effen was.
Nu nog doet het pijn als ik een jogger zie passeren...
Gisteren waren de kinderen hier druk aan het tekenen, en ze wilden zo graag ook eens een tekening "branden"... Ik liet hen hun mooiste tekening overtekenen op een karton, gaf hen nog wat tips om de tekening te verbeteren (zo leerde ik hen dakpannen tekenen).
Gwendolyn was de eerste om eens pyrografie te doen. Het vergde verbluffend weinig uitleg om haar aan werk te zetten, en ik moest alleen de hitte wat regelen opdat zij zelfs wat schaduwwerk zou doen. Dat kind is echt een natuurtalent op tekengebied ! Kimberly echter zat daar gespannen en in schokjes te werken, gewoon van schrik, want die warme stift was toch zo dicht bij haar handen hé ! Niettemin werkte zij ook haar tekening af, maar schaduwen hoefden niet, ze was al blij dat het er op stond... Het enige waar ze alletwee wat last van hadden was dat ze hun snelheidvan tekenen moesten regelen naar de hitte van de stift. De stift mag ook niet te vlug bewogen worden, anders heeft hij niet de tijd in te branden...
Morgen zulen ze hun tekening meenemen naar de school...
Eigenlijk zouden die twee, en vooral Gwendolyn naar de tekenacademie moeten, maar ook daar is die wekelijkse "naar vader dag" een pest voor ! Het zijn altijd weer de kinderen die het slachtoffer zijn...
Nu ja, we doen wat we kunnen, en volgend jaar gaan ze naar de academie, zo veel als ze kunnen, ieder winst is belangrijk !
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
Waarschijnlijk wordt het vol ledig als je bij zonder legt? Ik moet zeggen, dat klinkt mij al iets logischer in het oor... alhoewel...
Neen, ik zit maar wat te zeveren, mijn dag is slecht begonnen. Gisteren konden wij niet naar de rommelmarkt, omdat wij de tweeling te gast hadden, en vandaag zouden wij dan maar eens naar Ronse gaan zien...Daar zou een nieuwe wekelijkse rommelmarkt zijn, met tot 200 standen.. Wij zijn er geweest, en gelukkig ben ik die parking, de plaats van het gebeuren, op gereden, anders had ik die 3 (drie) miezerige kleine standjes niet eens opgemerkt...
Ik ben dan in het terugkomen maar langs mijn favoriete brandstofpomp gereden, om mijn tank bij te vullen met goedkope diesel...
Gelukkig is Ronse niet zoooo ver van hier, ik bedacht in het terugkeren, dat ik dat voor mijn ziekworden eens gelopen heb... Gelopen, gejogd van hier naar Ronse en terug, met in een heupzakje drie van die drankkartonnetjes met fruitsap. Nu raak ik geen 50 meter ver zonder pijn. Ik vond dat joggen heerlijk, gewoon zo maar op het gemak lopen, genieten van de inspanning en van het langs je lopende zweet. Het mocht koud zijn, je voelde dat niet, in tegendeel, zelfs bij heel koud weer liep je daar te zweten. Eén keer heb ik het koud gehad, toen ik mijn voet omzwikte, en ik al hinken naar huis moest...Daar je dan geen inspannng meer doet, en je dus niet meer zweet, voelen je natte kleren plots ijskoud aan...
Ik liep het liefst alleen, op mijn eigen tempo. Als je met iemand meeloopt, dan heb je altijd de neiging je snelheid wat op de ander te richten, en loop je niet echt op je gemak. Zelfs als ik de 20 km van Brussel of de 20 km van Mons liep, liep ik in het begin altijd wat te vlugmeegetrokken door de anderen, en dan was de inspanning direkt veel lastiger. Mons was zo al lastig, door de vele heuvels en de vele kasseien. Ik wist dat ik nogal vlug mijn voeten verzwikte, dus liep ik gespannen als de bodem niet effen was.
Nu nog doet het pijn als ik een jogger zie passeren...
Gisteren waren de kinderen hier druk aan het tekenen, en ze wilden zo graag ook eens een tekening "branden"... Ik liet hen hun mooiste tekening overtekenen op een karton, gaf hen nog wat tips om de tekening te verbeteren (zo leerde ik hen dakpannen tekenen).
Gwendolyn was de eerste om eens pyrografie te doen. Het vergde verbluffend weinig uitleg om haar aan werk te zetten, en ik moest alleen de hitte wat regelen opdat zij zelfs wat schaduwwerk zou doen. Dat kind is echt een natuurtalent op tekengebied ! Kimberly echter zat daar gespannen en in schokjes te werken, gewoon van schrik, want die warme stift was toch zo dicht bij haar handen hé ! Niettemin werkte zij ook haar tekening af, maar schaduwen hoefden niet, ze was al blij dat het er op stond... Het enige waar ze alletwee wat last van hadden was dat ze hun snelheidvan tekenen moesten regelen naar de hitte van de stift. De stift mag ook niet te vlug bewogen worden, anders heeft hij niet de tijd in te branden...
Morgen zulen ze hun tekening meenemen naar de school...
Eigenlijk zouden die twee, en vooral Gwendolyn naar de tekenacademie moeten, maar ook daar is die wekelijkse "naar vader dag" een pest voor ! Het zijn altijd weer de kinderen die het slachtoffer zijn...
Nu ja, we doen wat we kunnen, en volgend jaar gaan ze naar de academie, zo veel als ze kunnen, ieder winst is belangrijk !
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
zaterdag, februari 17, 2007
slapers...
Vannacht hebben de tweeling hier geslapen, Veerle moest om 8.15 naar het hospitaal voor een onderzoek van haar rug. Om 9 uur was ze hier al terug. Woensdag moet ze terug om foto's en verder onderzoek.. Vandaag kreeg ze een inspuiting op de pijnlijke plaats zelf...Haar zenuwen van haar been zijn nog niet aangetast, dus dat is alvast goed nieuws. Hopelijk heeft ze ondertussen al wat minder pijn.
Gisteren was het hier kotje-vol ! Luc (vissen) kwam met Willy en hun respectieve echtgenotes eens op bezoek, met hun bestelling voor het maken van onderlijntjes om te vissen. Ik moet veertig onderlijntjes maken voor bliek en een tiental voor karper... Ik zal een paar uurtjes zoet zijn. We hebben gezellig zitten babbelen onder het nutten van een paar flessen wijn. Ondertussen kwam Veerle hier de kinderen afzetten, en bleef ook nog een halfuurtje mee babbelen. Ze was juist weg toen Bart binnen kwam...ondertussen zijn Luc en Willy dan weer vertrokken, zodat we nog een beetje konden babbelen met Bart en de tweeling die Bart helemaal in beslag namen...
Luc heeft een van mijn hanen meegenomen... Ik heb er nog 4 over, mocht je kandidaten kennen, het is gratis...en het zijn echt mooie dieren !
Luc zal de vis-permis halen, en dan kunnen wij weer gaan vissen, eindelijk!
Nu iets anders, heb je al eens de moeite gedaan om niet alleen de blog te lezen, maar ook de commentaren ? Als je dat doet, dan zul je vaststellen dat de ideeën die ik hier zomaar uit mijn mouw zit te schudden, niet zo dwaas zijn... ze word gebruikt ( misschien als voorbeeld hoe het niet moet, maar ze worden gebruikt !)
Ik laat dus iets na in deze wereld... Precies zoals in dat liedje waar een stroom nooit meer dezelfde is, door het verleggen van één steen... Wij denken daar te weinig aan, hoe weinig we ook doen, we veroorzaken een verandering die de wereld verandert ! Ik denk dikwijls aan die mensen die zich altijd minderwaardig voelen, ze zijn zich niet bewust van het feit dat zij ook de wereld rondom hen voortdurend beïnvloeden en veranderen...Wellicht zouden zij zich dan meteen niet zo min voelen...
We zitten nu terug in een periode droog weer, eindelijk, want het water staat op het land, de grond is verzadigd, of het water dringt niet meer door in de grond die door al die zware landbouwmachines is dicht gewalst...
Tot de volgende ?
Gisteren was het hier kotje-vol ! Luc (vissen) kwam met Willy en hun respectieve echtgenotes eens op bezoek, met hun bestelling voor het maken van onderlijntjes om te vissen. Ik moet veertig onderlijntjes maken voor bliek en een tiental voor karper... Ik zal een paar uurtjes zoet zijn. We hebben gezellig zitten babbelen onder het nutten van een paar flessen wijn. Ondertussen kwam Veerle hier de kinderen afzetten, en bleef ook nog een halfuurtje mee babbelen. Ze was juist weg toen Bart binnen kwam...ondertussen zijn Luc en Willy dan weer vertrokken, zodat we nog een beetje konden babbelen met Bart en de tweeling die Bart helemaal in beslag namen...
Luc heeft een van mijn hanen meegenomen... Ik heb er nog 4 over, mocht je kandidaten kennen, het is gratis...en het zijn echt mooie dieren !
Luc zal de vis-permis halen, en dan kunnen wij weer gaan vissen, eindelijk!
Nu iets anders, heb je al eens de moeite gedaan om niet alleen de blog te lezen, maar ook de commentaren ? Als je dat doet, dan zul je vaststellen dat de ideeën die ik hier zomaar uit mijn mouw zit te schudden, niet zo dwaas zijn... ze word gebruikt ( misschien als voorbeeld hoe het niet moet, maar ze worden gebruikt !)
Ik laat dus iets na in deze wereld... Precies zoals in dat liedje waar een stroom nooit meer dezelfde is, door het verleggen van één steen... Wij denken daar te weinig aan, hoe weinig we ook doen, we veroorzaken een verandering die de wereld verandert ! Ik denk dikwijls aan die mensen die zich altijd minderwaardig voelen, ze zijn zich niet bewust van het feit dat zij ook de wereld rondom hen voortdurend beïnvloeden en veranderen...Wellicht zouden zij zich dan meteen niet zo min voelen...
We zitten nu terug in een periode droog weer, eindelijk, want het water staat op het land, de grond is verzadigd, of het water dringt niet meer door in de grond die door al die zware landbouwmachines is dicht gewalst...
Tot de volgende ?
vrijdag, februari 16, 2007
kroniekjes
Ik heb een boekje met "kroniekjes van S.Carmiggelt uit, en ik las er al veel van Ghysen en Verbeeck... Nu zie je geen kroniekjes meer...Niemand houdt zich nog echt bezig met genieten van wat hij ziet en/of hoort... Het "gewone" telt niet meer, nu moet het allemaal sensationeel zijn, en als het dat niet is, dan maken ze het er van... Gisteren kondigde men op tv een reportage aan...men had de echtgenoot van het slachtoffer van een moordpartij van nabij gevolgd gedurende de ganse procestijd over de moord op zijn vrouw...Degoutant noem ik dat !
Eerst maakte ik mij boos op de man die zijn verdriet en zijn woede zo maar liet exposeren, maar dan dacht ik aan ons rechtsysteem, die het slachtoffer verplicht zichzelf bankroet te maken om de rechtzaak te voeren ! Denk niet dat ik overdrijf ! Je moet echt welgesteld zijn om je rechten als slachtoffer te kunnen verdedigen... Wellicht had die man nu zijn verdriet duur verkocht om uit de kosten te komen ....................als slachtoffer !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nee, geef mij dan maar die oude cursiefjes of kroniekjes of hoe ze ook noemden... De schrijver die attent de gesprekken volgt bij de beenhouwer, en mild ironisch daarover een stukkie pent. Denk niet dat dit makkelijk is ! Probeer het maar eens ! Vul maar eens een blad over zo'n futiliteit, op zo'n manier dat iedereen geboeid het stukje uitleest en zelf ook die milde ironische glimlach op de lippen krijgt...
Het is veel makkelijker de aandacht te trekken met een titel als " 74 doden bij bomaanslag te
Oetsjeboezikstanovitsj"... Je hebt daarmee direkt de aandacht op twee manieren, al die doden en die bommen en bovendien waar ligt Oetsjedinges dan wel ???
Ik ben vanmorgen naar tante geweest om nog enkele betalingen te gaan doen...Bij de bank ontmoette ik Leon, een oude vriend van nonkel en tante, die van zijn vrouw niet meer mag langskomen bij tante, om dat ze jaloers is...beide dames zijn samen zowat 160 jaar oud ... en dan nog jaloers zijn ?? Hij vertelde dat zijn vrouw dement wordt en durft weglopen, en aanvallen van jalousie krijgt als hij wat te lang weg zit...Hij vertelde ook van een andere vriend van nonkel en tanteke...Die hun zoon is gokverslaafd, en is er in geslaagd miljoenen schulden te maken... De vader steekt zich dat zo erg in 't hoofd, dat hij niet meer buiten durft te komen... Kortom, een hele wereld van leed en kommer... Dan ben je meer dan 80 jaren oud en wordt je nog steeds geconfronteerd met miserie. 't Zou niet mogen !
Soms heb je het gevoel dat dit hier toch echt een tranendal is...
En toch zijn er evenveel mooie en leuke dingen ! Alleen is het vandaag zo'n dag waarop plots alle onheil lijkt samen te troepen. En in plaats van glimlachend rond te lopen krijg je het gevoel dat je beter zou rondlopen met een kap over je hoofd om de wereld niet te moeten zien.
Zend mij eens wat moppen, dat ik mijn lach weer terug vindt ???
Alvast bedankt !
tot de volgende ?
Eerst maakte ik mij boos op de man die zijn verdriet en zijn woede zo maar liet exposeren, maar dan dacht ik aan ons rechtsysteem, die het slachtoffer verplicht zichzelf bankroet te maken om de rechtzaak te voeren ! Denk niet dat ik overdrijf ! Je moet echt welgesteld zijn om je rechten als slachtoffer te kunnen verdedigen... Wellicht had die man nu zijn verdriet duur verkocht om uit de kosten te komen ....................als slachtoffer !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nee, geef mij dan maar die oude cursiefjes of kroniekjes of hoe ze ook noemden... De schrijver die attent de gesprekken volgt bij de beenhouwer, en mild ironisch daarover een stukkie pent. Denk niet dat dit makkelijk is ! Probeer het maar eens ! Vul maar eens een blad over zo'n futiliteit, op zo'n manier dat iedereen geboeid het stukje uitleest en zelf ook die milde ironische glimlach op de lippen krijgt...
Het is veel makkelijker de aandacht te trekken met een titel als " 74 doden bij bomaanslag te
Oetsjeboezikstanovitsj"... Je hebt daarmee direkt de aandacht op twee manieren, al die doden en die bommen en bovendien waar ligt Oetsjedinges dan wel ???
Ik ben vanmorgen naar tante geweest om nog enkele betalingen te gaan doen...Bij de bank ontmoette ik Leon, een oude vriend van nonkel en tante, die van zijn vrouw niet meer mag langskomen bij tante, om dat ze jaloers is...beide dames zijn samen zowat 160 jaar oud ... en dan nog jaloers zijn ?? Hij vertelde dat zijn vrouw dement wordt en durft weglopen, en aanvallen van jalousie krijgt als hij wat te lang weg zit...Hij vertelde ook van een andere vriend van nonkel en tanteke...Die hun zoon is gokverslaafd, en is er in geslaagd miljoenen schulden te maken... De vader steekt zich dat zo erg in 't hoofd, dat hij niet meer buiten durft te komen... Kortom, een hele wereld van leed en kommer... Dan ben je meer dan 80 jaren oud en wordt je nog steeds geconfronteerd met miserie. 't Zou niet mogen !
Soms heb je het gevoel dat dit hier toch echt een tranendal is...
En toch zijn er evenveel mooie en leuke dingen ! Alleen is het vandaag zo'n dag waarop plots alle onheil lijkt samen te troepen. En in plaats van glimlachend rond te lopen krijg je het gevoel dat je beter zou rondlopen met een kap over je hoofd om de wereld niet te moeten zien.
Zend mij eens wat moppen, dat ik mijn lach weer terug vindt ???
Alvast bedankt !
tot de volgende ?
donderdag, februari 15, 2007
winkelpret
Vanmorgen vroeg (nu ja) al naar de winkel geweest. Eerst naar de Lidl, daar kwam een slijpsysteem in de aanbieding. We hebben er dan ook een pakje gehakt meegebracht, om dat dit het heerlijkste gehakt is om op de boterham te leggen...en ook een pak mossels. (Voor deze middag met frietjes)Dan naar de Colruyt, onze vaste winkel om de voornaamste gezinsaankopen te doen. Ze hebben weer Mandora's, een soortement kruising tussen mandarines en citroenen en appelsienen in...Heerlijk ! Precies mijn smaak, niet zoet, heerlijk fris, iets rins, zurigs, kortom fruit zoals het moet zijn ! Maar jammer genoeg is het nog altijd een seizoensgebonden fruit, dus niet steeds te krijgen. Maar zolang het te koop is, eet den dezen Mandora's !
Ik eet steeds meer freud...dat komt met de jaren, denk ik, maar ik heb het gevoel dat dit me goed doet. s'Avonds na mijn eten, eet ik nog op mijn gemak, kijkend naar de tv, een stuk of 3 soorten fruit...al naargelang het seizoen en mijn goestjes...
En weet je, ik ben begonnen aan een nieuw soort regiem...ik maak nu van iedere maaltijd een uitputtingsslag... Ik behoor(de) tot de mensen die zeer vlug eten. Dat was nog een erfenis van in mijn jeugd, toen ik sudentejobs had in de horeca... Dan moest je haastig, haastig, tussen twee shifts in, je eten opslokken...was je niet rap genoeg, dan had je heel de dag honger....
Nu las ik ergens dat je heel bewust je eten moest kauwen, en als je dat niet deed, dat je dan iedere hap, heel bewust minstens 15 keer moest kauwen. Door de betere werking van de speekselklieren, en de langere tijd voor de hoeveelheid voedsel in je maag komt, komt het sein van verzadiging vlugger door, en eet je automatisch minder...
Dus ben ik begonnen met dat systeem toe te passen, en het werkt ! Alleen ben ik niet echt overtuigd van die werking, ik denk dat ik eerder stop van eten omdat mijn kaakspieren last hebben van vermoeidheid... Maar ik ben al zo ver dat ik mijn kauwen niet meer tel, ik knauw nu door tot alles perfect fijngemalen is...in de meeste gevallen is dat meer (veel meer!) dan 15 keer, maar ik eet minder en dus vermindert ook mijn "abonpoint" beetje bij beetje. (Hihi, dat is letterlijk juist hé)
Wat ook leuk is, is dat ik nu even lang, of zelfs langer dan Anny zit te eten, en dat ik véél meer smaak heb van mijn eten. Gek, dat zo'n eigenlijk korte studentejobs zo'n schade toebrengen aan de mens....
Maar ik ben in goed één week al meer dan één kilogram kwijt ! (Nu ja, er kan bij mij dan ook een en ander af hé..)
Denk nu niet dat ik mij ook laat opjutten door al die stomme reclameboodschappen die je tonen hoe lelijk een vrouw wel kan worden als ze al haar heerlijke rondingen omzet in één stomme strakke verticale streep, neen, ik hoop dat wat vermageren ook positieve invloed zal hebben op mijn rugpijn, door minder belasting...
Trouwens ik ben niet alleen in de mening dat die extreem magere mannequins lelijk zijn, er komt steeds meer reactie op ! Dat zal natuurlijk een streep door de rekening van al die kledij ontwerpers zijn ! Ze zullen weer moeten leren hoe je borsten en bille netjes kunt kleden...Nu moesten ze alleen alles rechtuit rechttoe knippen, die mannequins leken toch steeds meer en meer op mannekijns... maar zeker niet meer op vrouwen, je weet wel, die prachtige figuren waaraan jezo kon zien dat ze gebouwd waren op het baren van kinderen en het zogen ervan. Het moeten geen Rubensiaanse wezens zijn, maar het moeten toch vrouwen zijn, geen mislukte puberale jongensfiguurtjes !
Wellicht krijg ik nu reactie van al mijn lezeressen die wanhopig proberen Twiggy's te lijken, maar dat zal mij nooit of te nooit van gedacht doen veranderen ! Trouwens men is er steeds meer van overtuigd dat dat extreme mager-zijn-ideaal zéér ongezond is !
'k Ga stoppen voor vandaag, leef gezond en voel je goed in je vel !
tot de volgende ? Of ben je nu boos ?
Oh ja, nichtje heeft haar paswoord teruggevonden, ze is dus terug aan 't bloggen ! Bye..
Ik eet steeds meer freud...dat komt met de jaren, denk ik, maar ik heb het gevoel dat dit me goed doet. s'Avonds na mijn eten, eet ik nog op mijn gemak, kijkend naar de tv, een stuk of 3 soorten fruit...al naargelang het seizoen en mijn goestjes...
En weet je, ik ben begonnen aan een nieuw soort regiem...ik maak nu van iedere maaltijd een uitputtingsslag... Ik behoor(de) tot de mensen die zeer vlug eten. Dat was nog een erfenis van in mijn jeugd, toen ik sudentejobs had in de horeca... Dan moest je haastig, haastig, tussen twee shifts in, je eten opslokken...was je niet rap genoeg, dan had je heel de dag honger....
Nu las ik ergens dat je heel bewust je eten moest kauwen, en als je dat niet deed, dat je dan iedere hap, heel bewust minstens 15 keer moest kauwen. Door de betere werking van de speekselklieren, en de langere tijd voor de hoeveelheid voedsel in je maag komt, komt het sein van verzadiging vlugger door, en eet je automatisch minder...
Dus ben ik begonnen met dat systeem toe te passen, en het werkt ! Alleen ben ik niet echt overtuigd van die werking, ik denk dat ik eerder stop van eten omdat mijn kaakspieren last hebben van vermoeidheid... Maar ik ben al zo ver dat ik mijn kauwen niet meer tel, ik knauw nu door tot alles perfect fijngemalen is...in de meeste gevallen is dat meer (veel meer!) dan 15 keer, maar ik eet minder en dus vermindert ook mijn "abonpoint" beetje bij beetje. (Hihi, dat is letterlijk juist hé)
Wat ook leuk is, is dat ik nu even lang, of zelfs langer dan Anny zit te eten, en dat ik véél meer smaak heb van mijn eten. Gek, dat zo'n eigenlijk korte studentejobs zo'n schade toebrengen aan de mens....
Maar ik ben in goed één week al meer dan één kilogram kwijt ! (Nu ja, er kan bij mij dan ook een en ander af hé..)
Denk nu niet dat ik mij ook laat opjutten door al die stomme reclameboodschappen die je tonen hoe lelijk een vrouw wel kan worden als ze al haar heerlijke rondingen omzet in één stomme strakke verticale streep, neen, ik hoop dat wat vermageren ook positieve invloed zal hebben op mijn rugpijn, door minder belasting...
Trouwens ik ben niet alleen in de mening dat die extreem magere mannequins lelijk zijn, er komt steeds meer reactie op ! Dat zal natuurlijk een streep door de rekening van al die kledij ontwerpers zijn ! Ze zullen weer moeten leren hoe je borsten en bille netjes kunt kleden...Nu moesten ze alleen alles rechtuit rechttoe knippen, die mannequins leken toch steeds meer en meer op mannekijns... maar zeker niet meer op vrouwen, je weet wel, die prachtige figuren waaraan jezo kon zien dat ze gebouwd waren op het baren van kinderen en het zogen ervan. Het moeten geen Rubensiaanse wezens zijn, maar het moeten toch vrouwen zijn, geen mislukte puberale jongensfiguurtjes !
Wellicht krijg ik nu reactie van al mijn lezeressen die wanhopig proberen Twiggy's te lijken, maar dat zal mij nooit of te nooit van gedacht doen veranderen ! Trouwens men is er steeds meer van overtuigd dat dat extreme mager-zijn-ideaal zéér ongezond is !
'k Ga stoppen voor vandaag, leef gezond en voel je goed in je vel !
tot de volgende ? Of ben je nu boos ?
Oh ja, nichtje heeft haar paswoord teruggevonden, ze is dus terug aan 't bloggen ! Bye..
Abonneren op:
Posts (Atom)