Gek

't Is gek, als je in de winter lekker bij de kachel zit, bij een oergezellige warmte van 25 graden, kijkend naar de berijmde takken, dan vind je die warmte hét van hét...Als je nu in je bed kruipt, en 'tis 23 graden in de slaapkamer, dan smijt je de dekens zo ver ze vliegen willen, zet alle ramen aan alle kanten van je woning open, in de hoop het wat af te koelen...gek !

Vanmiddag gaan we barbeque -en, lekker een steak à l'os met frietjes en een lekker glaasje koele wijn. In La douce France leerde ik dat zelfs rode wijn koud opgediend wordt in heet weer, en dan heerlijk smaakt. Trouwens is de historie van het chambreren een historische miskleun ! Men chambreerde de wijn in het kasteel, dat wil zeggen, men haalde hem uit de ijskoude kelder en liet hem in de ridderzaal chambreren...in een enorme hoge zaal, met een grote open haard, waar de meeste warmte recht de schoorsteen doorvloog, en waar de raampjes "gedicht" waren met kleine ronde stukjes glas in lood. Veelal stonden die raampjes nog open ook, om de rook van de haard en van de walmende olielampen (in de praktijk in onze contreien vet-lampjes) buiten te krijgen. De warmte van de zaal, op de grond, zal nog geen 15 graden geweest zijn, hooguit 10. (Vandaar dat de edele heren veelal hun voeten warmden, of met hun voeten in stro zaten.)
Die "goeie" oude tijd was zo goed niet...
Gisteren praatte ik nog op de rommelmarkt met een verkoper die we al lang kennen, en die gespecialiseerd is in petroleumlampen en lamp-glazen. Er stond een luxueus model van "nachtlampje", een klein model van petroleumlamp, met een rond, touwvormig wiekje. Ik heb zo een origineel en heel goedkoop nachtlampje staan, een gewoon dik glazen bolvormig flesje, met een blikken draaidop op, waarin een blikken buisje zit, waardoorheen het wiekje zit...Toen mijn moeder dat zag, zei ze dat ze als kind met zo'n nachtlampje naar bed ging... Op dat gewone nachtlampje zit en zat geen lampeglas, het was een piepklein naakt vlammetje, zo als je nu wel eens ziet in die sierolielampjes met mooi gekleurde lampolie in.
Op een stikdonkere zolder, onder de pannen, waar in de winter de fijne jachtsneeuw evengoed binnenwaaide als buiten, ma vertelde dat ze wel eens wakker werd met sneeuw op haar dekens...Goeie ouwe tijd ????
We eten nu jaar in jaar uit verse eieren, maar ik herinner me nog de tijd dat ma voor de winter een hele massa eieren kocht, en die eieren werden dan opgelegd in een roodbruin geglazuurde aarden pot(nu is dat antiek) in "waterglas" (Weet er nog iemand wat dat is ??)...Wij aten dan de hele winter van die opgelegde eieren. Appelen lagen op de zolder, uitgespreid op oude gazetten, en na enkele maanden waren de appelen ingedroogd en zo rimpelig als een oud meetje van 100.
Velen zeggen dat we dan veel meer vet aten...vergeet het, het vlees was inderdaad vettiger, en bovendien soms opgelegde coteletten, opgelegd in het smout...maar we aten bijlange zoveel niet van dat vlees als nu ! Er lagen geen vijf soorten toespijs op tafel, en je kreeg één of twee sneetjes daarvan, niet een dikke laag op iedere boterham. En de vrijdag pureepatatten in een putje...wij waren er gek op ! en weet je, dat was gewoon een grote hoop puree op je bord, je maakte met je vork daar een putje in, en daar goot ma dan hazelnootbruine hete gesmolten boter in...Bij de boterhammen 's avonds was het soms een oxo-blokje, een van die kleine vierkante blokjes bouillon in een tas heet water, en daarin je boterhammen "doppen" (Iets wat anders niet mocht)...
Geef mij maar de tijd van nu. Toen ik pas getrouwd was verdiende in 4.500 fr en mijn huispacht was 1200 frank...
Laat ons in godsnaam niet klagen en zagen, ook niet over het milieu, want dan was alles ook al vervuild, maar wij wisten het niet en aten het allemaal lekker op...Op de hespen die men te drogen hing, strooide men ddt, het veilig middel...en wij vraten dat op. Weet je wat eigenlijk het erge is? Dat we het nu weten en toch nog met kilo's strooien in Afrika en andere "onderontwikkelde" gebieden... wie is er onbeschaafd ?

allee, we kunnen alleen eens sakkeren, vol mededogen kijken naar de ondervoede kindjes en naar de vernietiging van de boterberg en de melkplas, en de tomatenoverschot en... en... en...

tot morgen ?