vrijdag, maart 13, 2015

snufsnuf

Voilà, nu dat zowat iedereen de winter met zijn kwaaltjes heeft uitgezwaaid, zit ik met een valling. hoesten, snotteren en tranende ogen.

Ik voel me mottig.

Nu ja, ik weet het wel, een valling, dat is niet erg, dat zeg ik ook altijd tegen de anderen, maar als je het zelf hebt, dan is het best vervelend en ambetant en heeft het alle ondeugden.

Als je een typefout ziet, dan mag je me dat niet kwalijk nemen, ik heb hem niet gezien, met die lopende ogen...

Veel mensen hebben gewoon een snotvalling, ik heb dat nooit ! Als ik een valling heb, dan is dat meteen héél het arsenaal: niet alleen snotteren, maar ook hoesten, hees zijn, en zich mottig voelen. Wellicht heb ik dat te danken aan mijn medisch verleden, voor mijn 2 jaar lag ik al drie keer op sterven door dubbele longontstekingen... En dan ben ik bovendien zo slim geweest om een kwarteeuw te roken als een schoorsteen... Allemaal zaken die je ademhalingssysteem goed doen... djudedju.

Maar allee, 't zal ook wel passeren met voorbijgaan. Als het te erg wordt, dan ga ik even bij de dokter om wat hulp... Meestal is dat wel nodig, maar ik hoop altijd dat het deze keer wel zo zal lukken, zonder pillen en compagnie. Ik slik nu wat homeopathie, vliersiroop en vreet munten om de hoest stil te houden.

En kijk, na 47 keer mijn neus te hebben gesnoten, hou ik het nu al tien minuten uit zonder zakdoek. Zie je wel dat het helpt, troost ik mezelf dan.
Terwijl ik al weer de zakdoek uit mijn broekzak opdiep. Ja, nog een echte zakdoek, geen van die papieren dingen waar je dwarsdoor snottert... Een echte zakdoek, die dan in de kookwas gaat voor een nieuw gebruik. Zakdoeken gaan best lang mee ! Ondanks merkte Anny op dat er nog eentje tussen zat met haar naam op geborduurd... "Hé" zei ze, " Dat is er nog een van toen ik in Zwitserland werkte bij Intersoc..." We zijn in 1967 gehuwd, dus moet die zakdoek nog van voor ons huwelijk dateren... Wij zijn nog niet helemaal aan ons gouden jublileum, die zakdoek wellicht al wel ! Moeten we dan niet het orkest laten spenen van "Lang zal hij leven..."? "Nee," zei Anny, "nu heeft hij toch het beste gehad, 'k zal hem maar bij het afval gooien..."

Ik heb het gevoel dat ik ook het beste heb gehad...
zou ze me nu ook ???
tommetoch...

Ziet ons hier nu eens zitten.
Anny eindelijk min of meer hersteld van de griep (Gisteren moest ze nog behandeld worden voor de naweeën ), en ik al snotterend door het leven gaande.
Als we in het weekend al naar een rommelmarkt kunnen, gaan we moeten oppassen dat ze ons niet op een of andere tafel leggen: "Te koop ! occasies !"

tot de volgende ?

donderdag, maart 12, 2015

suïcidale intelligentie ?

Intelligentie ...
Er zijn twee factoren die invloed hebben op de intelligentie: aanleg (dna, genen) en verworven intelligentie (IQ).
Aanleg kun je zien door de dikkere hersenschors links, wie minder aanleg heeft, heeft een dunnere hersenschors links.
Daar kun je niets aan wijzigen, maar je kunt, als je helemaal niets leert, een lage IQ hebben ondanks je aanleg, maar je kunt nooit een heel hoge IQ hebben als je die aanleg niet hebt.
Iemand die de aanleg niet heeft, kan dus een behoorlijk hoge IQ bereiken, door studie en oefening, maar hij zal nooit bij de top gaan horen inzake IQ.

Dit als achtergrond voor de vaststelling van wat lijkt op suïcidale intelligentie, intelligentie die er toe leidt dat de soort uitsterft, of degenereert.

Men heeft wetenschappelijk vastgesteld dat de aanleg voor het hebben van een dikke linkerhersenschors, overerft via de vrouw. heb je een moeder met een dikke linkerhersenschors, dan heb je grote kans daar ook over te beschikken via vererving.

Maar men heeft ook vastgesteld dat een stijging van 15 punten van het IQ leidt tot het hebben van 25 % minder kinderen !
Met andere woorden, een vrouw die niet alleen een goede dikke linkerhersenschorshelft heeft, maar ook het nodige deed voor het ontwikkelen van haar IQ, wil geen kinderen meer. (Toch voor 25% van deze vrouwen)

Met andere woorden, de logica zegt dat de mensheid op deze manier steeds dommer dreigt te worden.
Of hoe intelligentie zichzelf uitroeit...

Nee, ik heb dat niet uitgedacht, dit is een vaststelling gelezen in een wetenschappelijk tijdschrift. (Wat lees ik toch allemaal?)

Als je dan rekening houdt met de wijsheid van Plato, die stelt dat "Intelligente mensen doen niet aan politiek, daarom worden wij door dwazen geregeerd", en vaststellen dat er steeds meer vrouwen in de politiek zitten, en dat dus haast zeker vrouwen zijn die niet behoren tot de mensen met die dikkere linkerhersenschors (Plato), dan is de kans immens groot dat we steeds meer mensen krijgen met een politiek (= laag) intelligentie peil... We stellen dan ook vast dat steeds meer kinderen van politici op hun beurt in de politiek terecht komen, wat haast een bewijs van voorgaande is... We moeten dus niet verwonderd zijn te zien wat er nu allemaal gebeurt... Het ligt in hun genen vast...

djudedju

Wetenschap kan ook leuk zijn...





tot de volgende ?

woensdag, maart 11, 2015

De wolf is terug

Hier niet, maar in Nederland. Maar er zitten er ook in Frankrijk en in Duitsland, dus de wolf zit rondom rond ons, en we mogen verwachten dat hij ook hier wel zal komen.
Is dat goed of kwaad ?

Ik sta daar een beetje met gemengde gevoelens op te kijken... Enerzijds wijst het op herstel van het milieu, en is het dus goed. Anderzijds is het zo dat ons milieu niet meer het milieu is waar de wolf de normale top-predator is.

Het zou kunnen dat het iets is zoals met de vossen...
Ook daar zijn de meningen nog steeds verdeeld over het al dan niet aanvaardbaar, laat staan wenselijk zijn van de vos in onze contreien. Ik vind de vos een heel mooi dier, ik zou er niets op tegen hebben dat er vossen waren, mochten ze in een ecologisch geheel leven, waarin zij een normale plaats hebben, maar dat hebben ze eigenlijk niet. Dat komt omdat het leefmilieu niet meer het normale leefmilieu is. Er zit niet meer genoeg wild om een normaal vossenbestand in leven te houden, dus moet de vos wel gaan roven bij de mens, en zijn kippen en ander kleinvee nogal dikwijls het slachtoffer.

Met het gekende gevolg, dat heel wat mensen de vos verwensen.
Er is nog een tweede gevolg, die de weerstand bij de mensen nog verhoogt: door dat de vos op een andere manier gaat foerageren (de vos leeft onder meer in de steden, waar ze heeft geleerd te leven van het afval), kweken de vossen haast ongebreideld (ze heeft - buiten de mens- geen vijanden), en hebben we regelmatig te maken met een groot aantal vossen, wat dan weer overlast veroorzaakt, en er nog meer toe leidt dat de vos alternatief voedsel gaat zoeken.

Als de groene jongens over vossen en wolven praten, dan gaan ze vergelijken met gebieden, waar die dieren nooit helemaal verdwenen zijn, waar ze op een min of meer natuurlijke wijze zijn blijven bestaan. Een van de streken die dan als voorbeeld worden genomen, zijn de Pyreneeën... Daar hebben we nog een behoorlijk groot gebied waar de natuur min of meer ongerept is gebleven, en waar vossen, wolven zijn blijven bestaan.

Daar is de overlast door die dieren inderdaad "draagbaar"... Maar je kunt nu eenmaal dat natuurlijke milieu niet gaan vergelijken met ons land. (Je kunt dit jammer winden, maar dan moet je er ook bij nemen dat er hier veel minder mensen zouden wonen, geen industrie zou zijn, heel weinig bebouwing en zelfs weinig landbouw... dus een zeer dun bewoonde streek... Waar je wellicht nooit zou geboren worden, gewoon door het feit dat er veel minder mensen zijn.)

Bovendien spreken we niet over geen overlast, maar weinig overlast. Is er is dus ook daar overlast, en ook daar zijn er mensen die optreden tegen vossen en wolven. Maar laat ons eerlijk zijn, het is in het totaalbeeld draaglijk te noemen. Natuurlijk is het voor wie het slachtoffer is, geen totaalbeeld, maar zijn situatie ! Ik hoorde ooit van een collega die ook de grote wandeltochten van de GR deed, dat hij ooit in de Pyreneeën de schrik van zijn leven kende, toen hij kilometers aan een stuk gevolgd werd door een roedel wolven. Ze kwamen niet echt tot binnen zijn bereik, maar bleven dreigend volgen op een honderd meter afstand. Zwijgende stille dreigende aanwezigheid. Pas toen hij weer huizen naderde verdwenen ze... Voor hem geen Pyreneeën meer !

Ik bedoel maar, zelfs al is het in zijn globaliteit een draagbaar iets, een heel klein percentage dat lijkt te verdwijnen in het geheel, voor wie het treft...is het heel groot en heel erg.

Maar goed, voor mij lijken de vossen en de wolven daar, in dat uitgebreid natuurgebied, een natuurlijk iets, iets wat er thuishoort, wat een echt onderdeel is van het geheel.

Hier zijn ze dat niet !

Bovendien zijn de mensen hier, door verleden en sprookjes en overleveringen en overdrijvingen, allemaal wel een beetje bang van wolven. En mocht er hier ooit een accident gebeuren met een wolf, dan zouden de pers en de media bol staan van de beelden en de verhalen en zou de argwaan en de vijandschap tegen die dieren hoog opgeklopt worden ! Denk maar aan de verhalen die je nu hoort over de vossen. Ik ken maar een stuk of drie mensen die een vos op bezoek kregen bij hun kippen, maar ik ken wel honderd verhalen er over... En de verhalen zijn allemaal veel erger dan de paar feiten die ik ken...

Maar niettemin...  Voor mij hoeven ze niet te komen, gewoon omdat ze niet meer de normale plaats in een normale natuur kunnen innemen !

tot de volgende ?

dinsdag, maart 10, 2015

Pesten

Pesten is een pest.
Maar wat is pesten eigenlijk ?
Er bestaan diverse soorten van pestgedrag: je kunt vaststellen dat iemand een afwijkend uiterlijk heeft, en dat voortdurend belachelijk maken (Dik, ros, lang, klein...). Je kunt ook iemand onder druk zetten en onder dreiging verplichten tot het doen of betalen van dingen.
Je kunt ook mensen verplichten tot het doen van dingen, meestal zinloze dingen, dingen die niet echt mogelijk zijn, dingen die indruisen tegen de wil van het slachtoffer.

Tegenwoordig kan men de pesters voor het gerecht brengen.

Als ik de laatst vermelde vorm van pestgedrag eens goed bekijk, dan kunnen we wellicht de regering voor het gerecht brengen omwille van het pesten van de bruggepensioneerden...

Ik heb het brugpensioen weten ontstaan...
Het was bedoeld als een maatregel om de werkloosheid te milderen, vooral bij jongeren. Men moest bij afdankingen de voorkeur geven aan de ouderen, zodat de jonge mensen aan het werk konden blijven. Aan die afgedankten werd, naast de gewone werkloosheidsvergoeding een surplus gegeven, waardoor hij bleef beschikken over een min of meer behoorlijk inkomen.
In het begin werd dit helemaal niet als een voorrecht ervaren, en ik heb diverse ouderen gekend, die protesteerden tegen hun afdanking. Veelal ging het dan over het iets minder inkomen hebben, terwijl ze nog heel wat lasten te dragen hadden (bv: een kind die aan de universiteit studeerde.).
Maar iedereen beschouwde het als een vorm van werkloosheid.

Maar al heel gauw draaide de mentaliteit, en werd het prepensioen gezien als een voorrecht, als een vorm van vervroegd pensioen. Massa's vrije tijd en een behoorlijk inkomen. En het prepensioen werd zelfs aangepast aan die nieuwe mentaliteit, en werd als een verworven voorrecht beschouwd. (Wat het dus eigenlijk in origine niet echt was)

Ik was onder meer verantwoordelijk voor de bouwvakarbeiders die bij ons waren aangesloten, en ik stelde vast dat het prepensioen voor de arbeiders uit dit zware beroep een echte zegen was ! Er bestaat een soort verlofgeld voor de bouwvakarbeiders op basis van hun dienstjaren in de bouwnijverheid. Daardoor hadden wij voortdurend een zicht op de gemiddelde leeftijd van de bouwvakarbeiders, en stelden wij vast dat met de invoering van het prepensioen, de bouwvakarbeiders heel wat langer in leven bleven, meer zelfs dat een veel groter gedeelte de pensioenleeftijd bereikte, waar er voorheen heel wat voor hun 65 gestorven waren.
Het prepensioen is dus, zeker voor de zware beroepen, eigenlijk een noodzaak als we de mensen een pensioen willen geven, en als we willen dat zij in een behoorlijke gezondheid kunnen genieten van dat prepensioen maar vooral van het pensioen.
Het afpakken van het prepensioen bij zware beroepen kun je dan ook gewoon bekijken als het afpakken van het pensioen, het afpakken van de oude dag...

Nu wil de regering dat de geprepensioneerden ter beschikking blijven van de arbeidsmarkt, en dat zij bewijzen dat zij daadwerkelijk werk zoeken.

Daarmee wordt de initiële bestaansreden van het prepensioen ontkend, het is niet meer bedoeld om hen plaats te laten maken voor jongeren, of voor het in dienst houden van de jongeren. Het wordt met andere woorden een gewone vorm van werkloosheid.
Als we de arbeidsmarkt bekijken, dan zit de kans er dik in, dat werkgevers voor een heleboel beroepen precies die ouderen zullen prefereren, kijk maar naar de vraag: "Ervaring vereist" ! Voor de zwaardere beroepen zal de kans op een her-tewerkstelling veel kleiner zijn, en dus komt de verplichting tot het voortdurend solliciteren voor op zijn minst een deel van de geprepensioneerden neer op pestgedrag !

Met andere woorden, men wil in feite gewoon verhinderen dat de ouderen nog kiezen voor het brugpensioen, want kiezen voor het brugpensioen staat voor het verplicht worden bij een andere werkgever te gaan werken, misschien zelfs aan mindere voorwaarden dan in het oude beroep.

Maar de regering verlaat dus ook de stelling dat de werkgever de voorkeur moet geven aan het in dienst nemen van jongere werknemers. Met als gevolg dat er voor de jongeren nog minder kans zal bestaan om werk te vinden, om ervaring op te bouwen.

Voor de zwaardere beroepen kunnen we bovendien stellen dat het feitelijke  afvoeren van het prepensioen ook betekent dat een heel pak arbeiders de pensioenleeftijd niet meer zullen bereiken. Pensioenleeftijd die men ook nog eens hoger maakt...

Ik kan begrijpen dat men de pensioenleeftijd verhoogt, de mensen leven langer... Maar dat langer leven is dus in werkelijkheid gekoppeld aan het minder lang werken (prepensioen). Met andere woorden de regering schiet met grove hagel op de werknemers: ze neemt de kans op langer leven af door het afschaffen van het prepensioen, en bovendien verhogen ze ook nog eens de pensioenleeftijd. (Om zeker te zijn dat er niet veel hun pensioen bereiken?)

Om het dus eens gewoon te zeggen waar het werkelijk op staat: de regering wil gewoon dat de werknemers sterven voor ze kunnen op pensioen gaan. Dat is goedkoper. Op meer dan een manier: minder pensioen uit keren, en heel wat medische en paramedische kosten vermijden in de zorg voor ouderen...

Ik hoef er niet bij te zeggen dat leden van de regering geen zwaar beroep hebben, en dat zij, voor zichzelf de kans op een pensioen open laten... Och ja, het werk is er zooooo licht dat er daar nog "werken" van boven de zeventig... djudedju

tot de volgende ?


maandag, maart 09, 2015

Heerlijke God...

Ik heb, met een beetje leedvermaak, een artikel gelezen over de absurditeit van het heelal...
Geleerden hebben en hadden ons zonnestelsel uitgebreid onderzocht, en hadden op basis van hun vaststellingen wetmatigheden ontdekt, deze beschreven en in wiskundige zekerheden uitgewerkt. En de logica zei, dat wat in ons zonnestelsel wet was, ook wet moest wezen in andere zonnestelsels.

Maar dan begon men werkelijk in de ruimte te kijken, met allerlei gesofisticeerde ruimtetuigen ziet men nu voor het eerst verder afstaande zonnestelsels in detail...
En plots klopt er niets meer, ze vinden een planeet met drie zonnen, een reusachtige gasplaneet vlak bij zijn zon, waar hij nooit kan zijn, planeten die in ellipsen om hun zon draaien, planeten die niet in het draaivlak van hun zon liggen, maar schuin of zelfs verticaal , planeten die tegen richting in draaien... en het lijstje bizarre afwijkingen wordt met de dag groter...

En hupla, alle wetmatigheden worden op een hoopje gegooid, goed voor de afvalcontainer...

Ik vind het heerlijk.
In mijn verbeelding zie ik God daar zitten gniffelen: "Aha, jullie dachten iets te weten, wacht een beetje, ik zal eens al uw theorieën ondergraven..." En meteen geeft hij een planeetje een zwaai in de tegengestelde richting...

Nee, alle gekheid op een stokje... Ik vind het heerlijk te weten dat we eigenlijk nog niets weten, dat we nog met ontelbare vragen zitten, dat het aantal vragen niet minder wordt, maar juist exponentieel lijkt te meerderen met de kennis die we hebben. Iedere keer we iets menen te weten, lokt dit weer nieuwe vragen, en meestal meerdere vragen op.

Mijn minderwaardigheidscomplex tegenover al die vernuftige geleerde bollen, smelt als boter voor de zon... Zij weten ook niets.

En gek genoeg blijven ze zich nog steeds vastklampen aan bepaalde wetmatigheden van hier, want ze zijn nog niet weerlegd... Neem nu het leven... Volgens hen is leven maar mogelijk onder bepaalde voorwaarden, en dan sommen ze alle aardse wetmatigheden nog eens voor je op...  Heren , Hallo !!! Zie je nu nog niet dat uw wetmatigheden niet universeel zijn ??? Meer zelfs, ben je zeker dat de tabel van Mendeljev wel opgaat ginder ver, in dat andere zonnestelsel? Dat ze daar niet met iets totaal anders zitten? Dat het systeem van de atomen ginder wel bestaat ? Misschien is het goud van ginder wel een hard metaal en is ijzer zacht?  Oh ja, het is natuurlijk niet echt ijzer of niet echt goud, toch niet volgens onze wetmatigheden. Wat zou er gebeuren als je het meenam naar hier ?

Heerlijk, al die onbeantwoorde vragen... Weten dat we ...niets weten.
Nee, ik heb niets tegen de wetenschap, alleen... ze doen nogal dikwijls dingen die achteraf helemaal niet zo bedoeld waren...
Nogal dikwijls werden de gevolgen op lange termijn verkeerd ingeschat.
Wij hebben DDT gestrooid tot we ondervonden dat het een verschrikkelijke uitwerking had op het milieu, op het leven. Dan werd het verboden, maar in de ontwikkelingslanden gebruikte men vrolijk de restanten op...
(Wie is dan eigenlijk de ontwikkelde ?)

Nee, ik ben blij dat we altijd weer met vragen blijven zitten, dat er steeds weer zaken zijn die we niet begrijpen, niet kunnen vatten in wetmatigheden... Voor mij is die verwondering God, voor anderen wellicht de demon ?

Op het kunstwerk lijkt God te wijzen naar de vele vragen, terwijl de demon wijst naar de aardse kennis... ?

tot de volgende ?

zondag, maart 08, 2015

Soleil, Soleil




Daar is de zon, daar is de lente... Soleil, soleil ...
Heb je al eens b uiten gekeken vandaag ? Ik weet zeker van wel, want de zon, dat is als balsem op de ziel na een donkere winter...
Plots ziet de wereld er helemaal anders uit, en ze geven ook nog eens een zalige lente-temperatuur, dus zullen de mensen haast allemaal buiten gaan, een wandelingetje maken, een terrasje doen, en vooral: glimlachen, uiterlijk de innerlijke tevredenheid tonend.

Ik heb, om het helemaal goed te maken, mijn blog opgesierd met het lied van de zon... Och, ik weet het wel, er zijn er heel wat, maar dit liedje is voor mij het eerste wat me te binnen schiet als de zon de dag verblijdt.

Gisteren was er geen blog, er was de ganse dag vergadering van Crea (verbondelijk). We hadden er in de voormiddag de gelegenheid om met elkanders werkjes kennis te maken, en er de uitleg en werkwijze van te leren kennen... Altijd interessant.

In de namiddag zouden we een nieuw iets leren: filigraan of, zoals ze tegenwoordig alles in het Engels zeggen: quilling... Voor mij was dit helemaal niet nieuw, maar enkele ideeën van verwerking waren wel nieuw ! Je ziet, een mens kan altijd bij leren ! Ik ga straks eens op Pinterest gaan neuzen naar quilling (en filigraan)... Pinterest is voor iemand die voorbeelden wil vinden van dingen DE bron bij uitstek !

Mocht het zijn, dat je Pinterest nog niet kent, dan kan ik het je aanraden ! Je moet er maar eens gaan neuzen ! Ik heb op Pinterest een bibliotheek van foto's waar je meer dan een dag zoet mee kunt zijn ! En dat is nog maar een vliegenscheet op een marktplein...

Van schilderkunst, over beeldhouwen, naaien, breien, haken, archeologie, astronauten, insecten, vogels... Oh ja, de foto's van de fuchsia's die je nu en dan op mijn facebook ziet verschijnen, zijn ook al afkomstig van ... Pinterest...

Je moet het echt eens doen !

Maar niet vandaag !
Vandaag schijnt de zon... doe je wandelschoenen aan, doe de hond de riem aan, en ga met het ganse gezin eens heerlijk slenteren in de zon. Genieten.

Tenzij je ziek in bed ligt, zoals onze Bart, die zit op zijn beurt met de griep. (Hé, was de epidemie niet voorbij ? Neen dus...)

Tot de volgende ?

vrijdag, maart 06, 2015

Familiebezit

Onlangs zaten we gezellig te keuvelen, tot ik iets wou vertellen en mijn kleinzoon Ewoud tussen kwam "Jaja, opa, dat hebben we al gehoord, al wel twintig keer !"
Ik twijfel aan het aantal, maar hij zal wel gelijk hebben, ik heb het al dikwijls verteld, gewoon, omdat het deel uitmaakt van mijn geschiedenis, en dus deel van zijn en ons verleden.
Deel van zijn zijn.

Het verleden is belangrijk, het vormt de mens.
Dus is ook het verre verleden van de familie belangrijk, want het vormde je voorouders, zij die aan de basis liggen van wie jij nu bent.

Ik heb al een paar keer, in deze blog verhalen verteld uit het verleden van mijn familie, want ik vind het niet alleen mooi, ik vind het ook belangrijk dat het ergens bewaard blijft. Het is geschiedenis, deeltje van het grotere geheel.

Vandaag ga ik iets vertellen uit een heel ver verleden van mijn familie, ik meen dat het gaat over de grootmoeder van Metje Roosje, en meetje Roosje was mijn overgrootmoeder aan moeders zijde, dus we gaan een heel pak generaties achteruit...

In die tijd was er in Nieuwpoort een pastoor die het tweede gezicht had. En op een nacht vol storm ging die pastoor de klokken luiden, lang en luid, zodat iedereen wakker werd, en naar de kerk trok, om te horen wat er gebeurd was, of er misschien ergens brand was...

Toen iedereen in de kerk zat beklom de pastoor de preekstoel, en maande de mensen aan om te bidden voor het schip X, want dat was bezig te vergaan. De familieleden van de betrokken vissers begonnen te panikeren en te wenen, en de pastoor begon te bidden en iedereen bad mee. Na een tijdje stopte hij midden in een Onze Vader om te zeggen dat het schip vergaan was, en dat ze allemaal aan het zwemmen waren voor hun leven. "We moeten harder bidden, zei hij, want we moeten ze bijstaan in deze moeilijke tijd !"

De kerk dreunde van het bidden. Plots stopte de priester om te melden dat Jean verdronken was: "Laat ons bidden voor zijn zielezaligheid" Na het gebed " De anderen zijn nog aan het zwemmen... En weer bad heel de verzamelde kerkgemeenschap luid voor de vissers die nog zwommen. Nu en dan stopte de pastoor om te melden dat er weer een verdronken was, en baden ze voor zijn zielezaligheid... Op het laatst was er maar één meer aan het zwemmen, en de pastoor schreeuwde haast " Bidden, mensen, bidden, er is een Engelse boot vlakbij, bidden dat ze hem zien en hem tijdig uit het water halen !
De kerk was vervuld van de luide smeekbeden van de hele gemeenschap.

En plots zei de pastoor: " Nu kunt ge allemaal naar huis gaan, hij is gered !"

Veertien dagen later kwam de betrokken visser thuis, en toen de mensen hem ondervroegen, was alles gegaan zoals de pastoor had gezegd, en hij was op het uur dat de pastoor het zegde uit het water gehaald door een Engelse vissersboot...

Eigenlijk stopt het verhaal hier, maar binnen de familie kwam daar nog een stukje bij... Mijn overoverovergrootmoeder had de pastoor eens gevraagd hoe het voelde om alles te weten, alles te zien... En de pastoor had gezegd: "Bid kind, dat ge dat nooit hebt, want het is een hel !"... Dus gaat bij ons het verhaal dat die pastoor ook zijn eigen dood voorzag !

Wat zou van zo'n verhaal de betekenis kunnen zijn voor onze familie ?
Wat Shakespeare ook vermeldde: "Er is meer tussen hemel en aarde, Horatio..."

En misschien danken wij mede daaraan het openstaan voor het wonderlijke van het leven, van de natuur... En daar dank ik dan misschien mijn creativiteit en mijn voortdurende verwondering aan...

Aan een oude, wonderbaarlijke pastoor uit Nieuwpoort... in een ver en duister verleden. Is het een verhaal van die overoverovergrootmoeder, of gaat het verhaal eigenlijk veel verder terug in de geschiedenis, en misschien tot een onbekende voormoeder ? De kans zit er in, want hoe ouder de verhalen zijn, hoe meer ze gekleurd worden door de tijd, maar mooi zijn ze wel !

Hopelijk kan ik zo een stukje van die familiesage laten voortleven, in deze tijd die veel te weinig tijd heeft om nog te luisteren naar al die oude dingen...

tot de volgende ?